a

Glosario

Voces do A
[últ. rev.: 21/10/2023]ImprimirAlternar visualización dos exemplos
a3 prep. 'a'
1. Introduce complemento directo
19.8 nen queren gran ben a molher / com’eu vos quer’, ...||20.24 ergo se vir a min por vós morrer||23.22 que outra ren / non sei no mundo querer tan gran ben / com’a vós quer’, ...||42.26 mais non á i tal / a que eu veja d’Amor dizer al||43.4 E non me dev’end’a queixar / erg’a||45.12 mais Deus Senhor a leixe perdoar / a min||56.9 por quanto Deus quis fazer / no mund’a ome molher muit’amar||71.15 E quen mi a mí por de mal sén, / mia sennor, por esto tever||79.11 por esso quer’eu mui gran ben querer / a esta dona en que vos falei||89.24 se quisess’ela perdoar / a min||101.6 e, por fazer a mí peor, / por én me non leixa morrer||106.9 [E] que gran ben fez i Nostro Senhor / a quen El quis que vos [a vós] non visse!||117.11 E, mia sennor, sei eu guardar outr’én, / e a min, que mi avia máis mester||140.3 que nunca de tal guisa vi / vĩir a outro, pois nasci||143.5 D’amar a quen non ousarei / falar||143.10 Por gran coita per-tenn’atal / d’amar a quen nunca meu mal / nen mia coita ei a dizer||154.3 querer / a quen non ousarei dizer / da mui gran cuita’n que me ten!||242.2 Por mia sennor fremosa quer’eu ben / a quantas donas vej’, ...||274.17 porque a vej’a todos querer ben||301.13 E vej’a muitos aqui razõar / que a máis grave coita de sofrer / vee-la om’é||336.13 [e] a quen quero ben querrei-lhe mal||380.7 quer-me por én / gran mal a quen [o] nunca mereci||495.28 porque a vós farei maior / mingua que fez Nostro Senhor / de vassal’a senhor prender||527.15 se mi a sa gran mesur’a [mí] non val||560.4 porque vej’end’a vós aver pesar||640.7 E que sera do que quis mui gran ben / e quer a quen lho non quer gradecer||654.5 mais, Deus, é que cuid’a mí a gaar / de lhi saberen que mi quer gran ben?||689.1 Amig’ouv’eu a que queria ben, / tal sazon foi||689.3 mais j’amigo non ei / a que ben queira||730.3 porque quer / mui gran ben a outra molher||758.3 Por Deus, amigas, que sera, / pois [j]a o mundo non é ren / nen quer amig’a senhor ben?||798.12 meu amigo, que ést’aqui, / a que quix [sempre] ben des que o vi||809.2 Ora me venh’eu, senhor, espedir / de vós, a que muit’á que aguardei||842.1 A meu amigo, ... / ..., / foi outra dona veer por meu mal||847.2 Roguei-vos eu, madre, á i gran sazon, / por meu amig’, a que quero gran ben||861.9 aquel que me milhor que a sí quer||874.2 Desfiar enviaron ora de Tudela / filhos de Don Ferna[n]do a el-rei de Castela||895.2 ca, pois omen ben serv’a bon sennor, / bon galardon devedes a levar||904.1 Ja eu non am[o] a quen soia / nen ei a coita que ant’avia||938.5 se eu a molher oje quero ben / senon a vós, quero morrer por én||938.6 se eu a molher oje quero ben / senon a vós, quero morrer por én||961.12 mais non posso querer mal a quen / Nostro Senhor quis dar tan muito ben||977.6 quer-me milhor ca quis om’a molher||982.16 Mais rog’a Deus que desampar / a quen m’assi desamparou||989.9 Tal companhon foi Deus filhar / no bon rei, a que Deus perdon||991.22 E a Don Telo Deus xo amou / pera sí||1002.4 e da mort’ei gran pavor / desejando mia senhor, /  a que eu muito servi||1034.2 Mia madre, pois [a]tal é vosso sén / que eu quera mal a quen mi quer ben||1034.5 pois eu mal quiser a quen mi quer ben||1034.6 pois eu mal quiser a quen mi quer ben, / se querrei ben a quen mi quiser mal||1034.8 Dizedes-mi que, se eu mal quiser / a meu amigo, que mi gran ben quer, / que faredes sempre quant’eu quiser||1034.11 pois ei querer mal a quen mi ben quer||1105.2 Meus amigos, non poss’eu máis negar / o mui gran ben que quer’a mia senhor||1128.2 Sazon sei eu que non ousei dizer / o mui gran ben que quer’a mia senhor||1134.1 Do meu amig’, a que eu quero ben, / guardan-me del||1141.7 Meu amigo, se vós a min muit’amades, / fazede por mí atanto||1157.5 e ides vós ben querer /  a quen vos non quer veer?||1222.2 Mias amigas, quero-m’eu des aqui / querer a meu amigo mui gran ben||1235a.13 Se m’el’a min amasse, mui gran dereito faria||1237.21 o rafec’ome, a que Deus quer dar / entendiment’, en algũa sazon, / de querer ben a mui bõa senhor||1255.16 Pero ouvestes amiga / a que quisestes mui gran ben||1314.8 seu arco na mano a [la]s aves ferir||1314.11 seu arco na mano a las aves tirar||1314.13 Seu arco na mano a [la]s aves ferir||1314.16 Seu arco na mano a las aves tirar||1323.1 Pois a todos avorrece / este jogar avorrido||1342.24 conven que leix’a cura e atenda / a capelan igual da sa pessoa||1392.2 Maria Balteira, por que jogades / os dados, pois a eles descreedes?||1418.6 «Por Deus Sen[h]or, que vos tan bon rei fez, / perdoad’a meu amig’esta vez»||1418.20 E por Deus, que vos deu onra e bondade, / a Don Anris esta vez [perdoade]||1422.6 dizen que fode, ... / ..., o vosso mouro a vossa molher||1422.15 vimos ao vosso mouro filhar / a vossa molher||1477.18 «Pero nós ambas somos muit’arteiras, / milhor conhosc’eu vós ca vós [a] min»||1481.3 per boa fe, que mí chaman; mais a Nostro Senhor rogo / que, a tal, demo o tome, / per que tolhan o nome||1483.3 Don Beeito, ome duro, / foi beijar pelo oscuro /  a mia senhor||1497.35 Maldisse Don Airas Soga a ũa velha noutro dia||1519.1 A Don Foan quer’eu gran mal||1519.2 A Don Foan quer’eu gran mal / e quer’a sa molher gran ben||1523.11 ca teve por melhor / de guardar a El ca o que aguardou||1597.24 des que fui nado, quig’eu sempre mal / a velha fududancu[a] peideira||1678.1 Quer’eu gran ben a mia senhor / polo seu mui bon parecer||1679.5 por tanto se non quer ja conhocer / a quen sab’onde ven e onde non
2. Introduce complemento indirecto
1.1 Amor, des que m’a vós cheguei / ben me pos[s]o de vós loar||1.13 e des que m’eu a vós cheguei, / Amor||8.7 e non gradecia / a Deus qual ben mi fazia||8.15 Mais, esto a min, quen mi-o dava?||9.1 Se soubess’a mia senhor como a mí plazeria / d’eu morrer||10.4 e fez-mi tort’e desamor / quen mi a [a]tal senhor tornou||10.6 e vejo que mal baratei, / que mi a [a]tal senhor tornei||10.8 e sabe a omen penas dar||10.30 qual dou a ela sobre min||11.22 e t[e]rran-mi-o por pouco sén, / que a tal ome non fiz ben||14.21 e a min pesa aficado / de quen me vai demandar||23.25 pois me de vós, mia senhor, dar non quer / ben, a que Deus tan muito de ben deu||23.37 e prazer-mi-á máis én / ca de viver, pois i a vós fezer / prazer e min de gran coita poder / guardar||24.17 E, pois a vós pesa, de pran, / de que convosco comecei||24.32 é, pois atal / ventura ei eu, mui mester / de morrer, pois a vós proug[u]er||29.21 aquela ren nunca sera / que a min grave seja ja||30.2 Ora tenh’eu que ei razon / de me queixar a mia senhor||30.9 se m’eu per ventura queixar / a quen non á por én de dar / nada quanto x’agora dá?||32.1 Ora faz a min mia senhor / como senhor pode fazer / a vassalo||32.1-3 Ora faz a min mia senhor / como senhor pode fazer / a vassalo||32.3 como senhor pode fazer / a vassalo||34.2 O gran cuidad’e o afan sobejo / que mi a mí faz a mia senhor levar||34.11 nen a min non me devia a prazer||36.13 e a mí, por mi-o consentir, / me pode por ja máis aver||37.6 ca non ous’eu dizer nada / a ome que seja nado / de com’oj’é mia fazenda||38.7 Sempr’eu a Deus por mia morte roguei / gran sazon||39.4 teve-m’en tan gran coita voss’amor / que peç’a Deus mia mort’, ...||42.9 Eu, que non ei u lh’ir que a tornar / non aja a el e ao seu poder||42.15 [E] a quen Deus quisesse poder dar / de lhi fogir muit’estaria ben||43.6 u eu dixi pesar a mia senhor||46.31 ca non ei eu a vós fogir||47.9 Pero de vós é a min peor||47.22 de que vós sabor / avedes e a que pedir / foste-la cinta||48.18 quando m’a ela tornei||53.25 ca non poss’eu i per nen un logar / a min nen a vós máis perda entender||53.25 ca non poss’eu i per nen un logar / a min nen a vós máis perda entender||54.10 ta[n]to m’a mí máis devia a prazer!||54.16 se vós a min fezessedes perder / quanto ben Deus no mundo quis fazer||54.20 ca mal veess’a quen / se d’outra cousa podesse nembrar!||56.17 non vos deviades queixar / a min||58.3 esse faz oj’a mí saber / qual coita Deus fezo maior / de quantas coitas quis fazer||59.7 ca cedo mi per-fez saber / quejandas noites faz aver / Amor a quen el preso ten||59.16 Mais pero non ei eu razon / de me por ende a vós queixar||59.17 mais a min que mi-a foi buscar||60.3 pois a mí non pode valer / ren contra vós, e que far[ei]?||61.6 mi-o faz a mí, per boa fe, fazer||61.7 Pero Deus sabe (a que se ren negar / non pode) que, ... / ..., nen ar á o poder / de o saber, nen sei oj’eu osmar||61.15 ca me soub’eu sempre mui ben guardar, / ..., de m’omen fazer / nen a molher a verdad’én saber||62.15 por Deus a min non querer dar / de vós máis ben||63.2 Deu-lo sab’oje, mia senhor / (a que se non asconde ren, / de pran)||65.2 grand’enveja ei / eu a tod’ome que vejo morrer||65.12 con tod’est’ora non ei eu poder, / per bõa fe, de null’enveja aver / a null’ome de quantos vivos son||66.31 se end’a vós prouguer||66.33 ca me sera o maior ben que faz / en este mund’a ome outra moller||67.5 Nostro Sennor lle ponna i / consello, se a El prouguer||67.17 e rogarei / o máis que eu poder rogar / a Deus que El mi-a leixe oir / falar e mi-a leixe veer||68.8 se ést’om’a que Deus quer / per algũa ventura dar / dela algun ben||70.28 mais non sei ora consello prender / a esta cuita’n que me vejo andar||71.23 E Deus nunca me neun ben / dé se ende a vós non prouguer||72.7 que tanto valer / sol sempre a quen na Deus quer dar||73.12 pois a mí contra vós mester non ten / nulla cousa, dizede-me ũa ren||74.28 seu amor non faria mal / a null’ome nado, nen ben||75.7 E creede que a min é / este mal, que me vós levar / fazedes, de mia morte par||77.6 e, a quen lho enmenta, / cedo moira no Sil||84.21 mais non praz / a Deus de m’én dar o poder||85.14 e sobejo fazen mal sén, / ou, de pran, amor non os ten / en qual coit’a min faz sofrer||85.14 amor non os ten / en qual coit’a min faz sofrer||87.16 ca toda via crec’o mal / a quen amor en poder ten||88.28 e toll’a min de vós pavor||89.1 Se eu a mia sennor ousasse / por algũa cousa rogar||90.4 nen me quis valer / Deus, a que fui por én rogar||91.3 ca a tod’ome aven assi||92.3 Muito per-dev’a gradecer, / ..., / a Deus||92.3 Muito per-dev’a gradecer, / ..., / a Deus, a quen faz ben querer / sennor con que pode falar||92.7 mais este ben, por non mentir, / non vo-lo quis El a min dar||93.21 sol por vos veer / en tal que a vós prouguess’én||96.7 e mostrar sempre que lhe praz / de quanto a ela prouguer||96.27 ca assi o faz a min perder / Amor, tan gran coita me dá!||97.5 pois na maior / viv’eu que pod’Amor fazer / aver a nulh’omen per ren||99.20 nen outrossi non [o] quis dar / a esta coita que eu ei||103.1 Toda-las gentes mi a mí estraias son||104.8 nen a dig’eu a mia senhor!||104.10 Provar quer’eu de lho dizer / a mia senhor aqueste ben||106.9 [E] que gran ben fez i Nostro Senhor / a quen El quis que vos [a vós] non visse!||106.11 E ar fez logo mui gran desamor, / mia senhor, a quen vos El foi mostrar||106.19 Se a ventura quis Deus dar a min,||106.22 Meu conhocer fez a min o maior / mal que m’outra ren fazer poderia||106.25 fez-m’entender qual ést’o ben melhor / do mundo, a que Deus nunca fez par||107.7 molher a que non ousará, / ..., / nulh’ome de lhi falar i||107.34 todo o mundo non é ren / senon, senhor, o vosso ben / a quen o Deus quisesse dar||108.6 e a Deus gradesco porque m’én vou||108.19 E ben dig’a Deus, pois que m’én vou, verdade||109.7 E, quando m’a mí rogan muitos que lhis diga por Deus se vos quero ben||109.20 mais a Deu-lo rogo, que sabi a mia coita, que me valha i,||110.18 e ei rogar a Deus que se nembre de min||114.24 Do sepulcro vos ar direi / per u andou, ca lho oi / a Don Soeiro||115.22 – Martin Soarez, a mí sera greu / de lh’o saion dar||116.27 sabed’: a vós xe estaria melhor||117.5 e, mia sennor, tod’est’a mí aven / de vós||121.18 e quen a viu levar a quen / a non valia nen a val||122.17 e dire[i]-lles a quantos son / que mi-o non poderán provar||123.9 E sempre serviç’e amor / eu a meu linnagen farei||123.17 Pero nunca vistes moller / nunca chus pouco algo fazer / a seu linnagen||123.21 e non lle custar / a ela ren de seu aver||124.10 E, mia sennor, de saquel[la] / me foi a mí mui mal di’, ai!||127.2 Ai mia sennor, se eu non merecess[e] / a Deus quan muito mal ll’eu mereci||127.19 ca me valver’a mí máis de prender / mort’aquel dia que vos foi veer||128.3 essa faz a min Deus amar||128.24 por én, non devi’a quitar / os seus ollos de a veer / a quen Deus quisesse guisar / de llo querer ela sofrer||129.12 e a quen Deus tanto ben deu / devia-s’a nembrar do seu / omen coitad’...||129.27 que ei pavor / de que tẽen, sennor, por mal / de quen a seu ome non val||130.5 Tolle-me vós, a que non sei rogar / pola mia cuita||130.13 se m’est’a mí podess’escaescer, / log’eu seria guarid’e cobrado||132.21 morrer assi / com’om’a que sennor non val||132.22 morrer assi / com’om’a que sennor non val / a cuita tal / que nunca tal / ouv’outro ome d’amor nen d’al||135.2 Muitos me veen preguntar, / mia sennor, a quen quero ben||136.1 O que consell’a min de m’eu quitar / de mia sennor||136.6 nen viu esta sennor / con que Amor fez a min começar||136.14 desta sennor, per que mi a min mal ven||136.20 E, pois-la vir, se poder sí guardar / de ll’aviir com’end’a min aven||138.13 e faz-mi a Deus por mia morte rogar||138.14 e faz a vós a min gran mal fazer||138.14 e faz a vós a min gran mal fazer||139.20 e, se a vós prouguer que sej’assi, / sempre por én bõa ventura ajades||140.14 mais a min dereito non val||141.6 ca vós devedes a valer / a tod’ome que coita ouver||142.29 mais creê-ll’-ei a quen leixar / tod’outro ben por desejar- / -vos||143.2 Non ouso dizer nulla ren / a mia sennor||145.3 Por Deus vos rogo, mia sennor, / que me non leixedes matar, / se vos prouguer, a voss’amor||145.14 terrá que faredes assi / depois a quen s’a vós tornar||145.14 terrá que faredes assi / depois a quen s’a vós tornar||145.18 e a min sera mui mester||146.2 Por Deus, sennor, non me desamparedes / a voss’amor que m’assi quer matar||146.3 e vall’a mí bon sén que vós avedes||146.8 E vall’a mí porque non saberedes / que vos eu nunca mereci pesar / de que me vos con dereito queixedes||146.16 non me leixedes, / se vos prouguer, a voss’amor forçar||147.3 mais d’outra guis’aven a||150.10 Mellor me seria a min de morrer||150.13 viver / coitado pola que non quis dizer / a min noutro dia / o per que guarria||154.9 amo qual dona vos direi / a que dizer non ousarei||155.2 E, se o for dizer a mia sennor, / logo dira que lle digo pesar||158.4 a máis fremosa que eu nunca vi, / a que non ouso nulla ren falar?||159.13 E rog’eu a Nostro Sennor / que, ... / que me dé mia morte por én||163.7 E que prol vos á de fazer / tan muito mal a quen voss’é?||164.1 Quer’eu a Deus rogar de coraçon||166.4 mais que pouco que mi a min val||166.19 Mais a Deus rogarei por én / que me dé cedo dela ben||167.3 que fui tal dona querer ben / a que non ouso dizer ren / de quanto mal me faz aver?||169.4 mais rogarei a mia sennor / que me mostr’aquel matador||170.15 E, Deu-lo sabe, quan grav’a min é / de lles dizer o que sempre neguei!||170.18 dizer-lle-la ei / a meus amigos, e a outros non, / mui gran verdade||170.18 dizer-lle-la ei / a meus amigos, e a outros non||171.13 E a min faz oj’el maior pesar / de quantos outros seus vassalos son||171.15 e a [e]ste mal non lh’ei defenson||172.2 De quantos mui coitados son, / a que Deus coita faz aver, / min faz máis coitado viver||172.24 non á i / coita maior da que a mí / faz mia mort’ora desejar||173.16 quer’eu a Deus rogar por én / que me valla||175.6 aquesta fezo desejar a mí / Deus por ja máis nunca coita perder||175.16 ca eu a outre nunca o direi||176.3 e a Deus devo muit’a gradecer||177.30 que mingua de sén faz dizer / a ome o que non quer dizer!||179.8 E que preto que mi a min d’ir seria / u ela é||180.10 nen me queixo a Deus / eu desse vosso parecer||182.11 e rog’a Deus por én / que me faça perder o sén / e pavor que ei de morrer||185.22 nen o gran mal que Vós a min fezestes||186.19 ca lhis averra ende coma a min||187.2 Meus amigos, oimais quero dizer / a quantos me veeren preguntar / qual ést’a dona que me faz morrer||188.14 que lle Deus deu / por ja sempr’a min mal fazer||189.13 se lle pesar / faz outr’, a min se ven queixar / por én||189.20 mais ei pavor / de pesar muit’a mia sennor||189.22 Mais rog’a Deus, ... / ..., / que El me faç’ensandecer||190.2 Sennor fremosa, venno-vos dizer / de quanto mal a min faz voss’amor||190.6 mia sennor fremosa, que prol vos ten /  a vós de quanto mal me por vós ven?||190.15 Pero, sennor, nunca vos eu ousei / de mia coita nulla ren ementar / que mi a min fez o voss’amor levar||191.13 e a vós praz de coraçon por én||193.1 Se eu a Deus algun mal mereci, / gran vingança soub’El de min prender||194.18 dona que me fezess’escaecer / vós, a que Deus no mundo non fez par||195.17 ca me perder con tan bõa sennor, / a que deu tanto ben Nostro Sennor||199.28 que non / dissesse a outre nunca per seu grado||202.9 a todos estes eu ouço dizer / que a mello-los fez ensandecer / dona do mundo||203.17 A esta coita nunca eu vi par||203.20 que non fez Deus a esta coita par||203.29 non ous’ir i e peç’a Deus enton / mia morte muit’e mui de coraçon||206.7 A esta coita nunca eu par vi||208.7 e, pois non moiro, venn’a vós por én / que me digades que farei eu i||208.10 Por mia morte, que vos vi desejar, / rog’eu a Deus sempr’, e non mi-a quer dar||208.15 e venn’a vós, sennor, / que me digades que farei eu i||212.3 do que eu quer’agora a Deus rogar||212.6 que El i leixe mao prez aver /  a quen mal preço vos quer apoer||212.9 por én serei sempr’a Deus rogador / de min e dela, que m’esto buscou||212.16 log’eu dela e de min rogarei / a Deus que vejan estes olhos meus||214.8 A min aven, a que quis Deus guisar / d’aver gran coita ja mentr’eu viver||214.8 A min aven, a que quis Deus guisar / d’aver gran coita ja mentr’eu viver||214.10 pois a vós pesa de vos eu dizer / qual ben vos quero||214.11 mais a Deus rogar / quer’eu assi (ca assi m’é mester): / ...||214.14 que El me dé mia morte se non der / tal coraçon a vós d’én non pesar||215.19 de dur verri’aqui mentir / a vós||215.22 pois que Deus quer / que eu a vós queira mellor||216.3 Sennor fremosa, conven-mi a rogar / por vosso mal, enquant’eu vivo for, / a Deus||216.10 serei rogador / a Deus assi||216.15 que ar cofonda quen / me non leixa convosco máis morar, / ..., a que vos mostrar / fui eu||217.16 Mai-la mesura, que tanto valer, / sennor, sol sempr’a quen na Deus quer dar||217.21 quen mui gran coita ten / no coraçon faz-lle dizer tal ren / a que non sabe pois consell’aver||218.19 mais rog’a Deus, ... / que El me guise como algũa vez / a veja ced’, ...||220.1 Om’a que Deus ben quer fazer / non lle faz tal sennor amar||220.3 non lle faz tal sennor amar / a que non ouse ren dizer / con gran pavor de lle pesar||220.7 nen o ar faz longe morar / d’u ela é, sen seu prazer, / com’agor’a min faz viver||220.14 Mais non pod’aquesto saber / senon a quen Deus quiser dar / a coita que El fez aver||220.16 Mais non pod’aquesto saber / senon a quen Deus quiser dar / a coita que El fez aver / a min||222.3 Meu Sennor Deus, venno-vos eu rogar / con a maior coita que nunca vi / aver a ome||223.3 rog’[eu] a Deus, que ten en poder mí / e vós, sennor, que me dé vosso ben||223.9 rog’eu a Deus, que muito pod’e val, / que El me dé vosso ben se quiser||225.8 E ja eu sempre serei rogador / des oje-mais pola mia mort’a Deus||226.19 punnei eu muito de fazer / o que a vós foron dizer||228.2 Niun consello, sennor, non me sei / a esta coita que me faz aver / esse vosso fremoso parecer||228.14 E nunca eu tamanna coita vi / aver a ome||232.2 Se soubess’ora mia senhor / que muit’a mí praz d’eu morrer / ante ca sa ira temer||232.7 pois a mí praz én||233.5 ben vos posso con verdade dizer / que a mí aveo en guisa tal / que vi todo meu ben por gran meu mal||234.1 – Venh’eu a vós, mia senhor, por saber||234.3 e non falec’en ren / a sa sen[h]or e lh’a sen[h]or faz ben||234.3 e non falec’en ren / a sa sen[h]or e lh’a sen[h]or faz ben||236.22 E rog’a Deus e Santa Maria, / ..., / que ben assi llo façan entender||238.6 ajan de seu quen delas diga ben / e a quen façan muito mal por én||238.7 ca ben assi faz a min mia sennor||238.14 ca non faz a min a minna mellor||238.18 mais ar ajan de seu quen as loar / e a quen ajan por én desamor||238.19 e a quen ajan por én desamor / com’a min faz aquela que eu ja / loarei sempre||238.21 sei ben que non á / de fazer a min ben niun sabor||239.23 e querria morrer / por mia sennor, a que prazeria||241.24 en com’a min fezestes muito mal||242.23 E por aquesta coid’eu a morrer, / a que Deus fez, por meu mal, tanto ben||250.4 mais el, que s’assi / a min assanha, sei eu ũa ren: / ... ||252.5 pois sen meu grad’ei a fazer /  a mia sennor mui gran pesar||252.9 e a min gran coita m’én ven||259.7 dizer-vos quer’eu a quen vos tornedes||259.8 a vós, sennor, que tan ben parecedes||259.9 e a quen vos fez parecer assi||264.2 Punnar quer’ora de fazer / a meus ollos mui gran prazer||265.1 Nostro Sennor, que mi a min faz amar / a mellor dona de quantas El fez||265.10 rogar-ll’-ei assi: / que lle possa, com’ela quer a mí, / querer||266.28 tan ben vos diran por mí «traedor» / come a min por vós se vos matar||268.3 nen ar ei a quen ous’én máis dizer||270.8 ca non fora tan gran cousa dizer / se se mi a min ben ouvess’a parar / a mia fazenda||271.10 e queixar-m’-ia, mais non ei a quen||272.20 E, na vengança que deles prendi, / gran mal per-fiz a eles e a min||272.20 E, na vengança que deles prendi, / gran mal per-fiz a eles e a min||275.1 As graves coitas, a quen as Deus dar / quer||275.9 Pero sei ben, aquant’é meu coidar, / a quen esto desse ca lle daria / máis longa vida||277.21 e ben dira per mí / que ben dev’end’a Deus a dar bon grado / de quantas coitas por ela sofri||278.15 poi-lo a ela non / ouso rogar||282.14 E non á no mundo filla de rei / a que d’atanto devess’a pesar||285.3 mas rog’a Deus Sennor, que pod’e val||285.20 e lle faça atal coita sofrer / qual faz a min e non ouso dizer||289.9 Porque sei eu que faz el outrossi / aos outros que en seu poder ten / com’a mí faz||290.13 ca eu non quero mia coita dizer / a quen sei ben ca non mi á de poer / consello||291.1 Om’a que Deus coita quis dar / d’amor nunca dev’a dormir||291.2 Om’a que Deus coita quis dar / d’amor nunca dev’a dormir||292.17 mais pero o preguntavan por que chorava, negó-o / mais a min non no negava||293.3 é contra vós, a que quero melhor / de quantas cousas Deus quiso fazer||293.13 pois Deus non quer que a min ben façades||293.16 atanto fazedes a min levar / maior coidado no meu coraçon||294.5 e, se vou u vos vej’e quand’a vós eu vejo, / vejo eu i quen trage mia mort’e mia vida||303.1 Tanto faz Deus a mia sennor de ben / ... / que vos direi eu ora que mi aven||304.1 A mia sennor, a que eu sei querer / mellor ca nunca quis om’a moller||304.2 A mia sennor, a que eu sei querer / mellor ca nunca quis om’a moller||304.6 me dé seu ben se ll’eu quero mellor / ca nunca quis no mund’om’a sennor||305.7 E mia sennor, a quen a Deus mostrar / u vir das outras as que an máis ben, / ben vera que cab’ela non son ren||310.26 ca ll’averra com’avẽo a min||311.10 e non querria máis a Deus / de lle falar e a veer||314.19 E rogo-ll’eu que, se ll’a El prouguer, / mostre-mi-a ced’, ...||316.12 nen rog’a Deus eu ja por outra ren / senon por morte que me dé por én||320.1 Sempr’eu, sennor, roguei a Deus por mí||321.6 El dé gran coit’a quen coita non á!||323.18 mais porque sei eu ja o mal / que ven end’a quen s’én va’i||333.2 ven muito mal a||334.10 a muitos, a que é gran mal / en perder vosso conhocer / en min||334.10 ca vós ouç’ende cousecer / de mi fazerdes tanto mal / a muitos||336.6 a quen poser preito mentir-lho-ei||337.15 e poderia én perder / as coitas que a min Deus faz sofrer||338.2 e a mí praze mui de coraçon||338.5 moiro por vós, a que praze muit’én / de que moir’eu||338.6 e praz a min por én!||338.9 e ben vos juro que á gran sazon / que rog’a Deus por mort’, e por al non||338.26 pois a vós praz én||340.2 Oimais non á ren que mi gradecer / a mí a mui fremosa mia senhor||343.5 por muito mal, senhor, que a mí ven / por vós, senhor||343.6 que a mí ven / por vós, senhor, a que quero gran ben!||350.6 ei a jurar / que non ei coit’a quen me én preguntar||350.7 A vós non ous’a gran coita dizer / que ei por vós eno meu coraçon||353.1 A mia sennor atanto lle farei||355.1 Gradesc’a Deus que me vejo morrer / ante que máis me soubessen meu mal||357.3 e vej’a vós perder / máis que eu perç’, e contar-vo-lo-ei||358.1 Nostro Sennor, quen m’oj’a min guisasse / o que eu nunca guisad’averei||358.16 pero m’a min pesaria muit’én||358.25 que nunca o meu / mal máis diria de mia coita eu / a mia sennor||359.4 e por én ei a todos a dizer / ca non saberan quen é mia senhor / per mí||360.7 nen catan min, a quen pesa muit’én||363.1 Sennor, que grav’oj’a mí é / de me aver de vós a partir||364.13 Se m’eu a Deus mal mereci, / non vos quis El muito tardar / que se non quisesse vingar / de mí||370.4 nunca me vall’a min Nostro Sennor||371.13 e atal entençon, se a vós praz, / a farei vosco mui sen meu prazer||374.20 sen[h]or u Deus nunca deu mal per ren / foi dar a min||380.5 por este mal que mi a min por vós ven||380.13 este ben tal [non] se compr’a min ren||380.17 que non ten nen é conhecedor / do vosso ben, a que non fez valor / Deus de lho dar||380.21 deste gran ben que el por ben non ten / mui pouco del seria grand’a min||381.18 Mia sen[h]or (que m’oje manda), / a vós manda fiz sen falha||382.12 fazede ben sempre a quen vos mal faz / e matade min, sen[h]or||384.24 a min én culpa non deven poer||384.25 mais a vós se o saber non podedes||394.1 A mia senhor ja lh’eu muito neguei / o mui gran mal que me por ela ven||394.5 ante lhi quer’a mia senhor dizer / o por que posso guarir, ou morrer||399.2 Esso mui pouco que oj’eu falei / con mia sennor gradeci-o a Deus||399.19 E a quen muito trem’o coraçon / nunca ben pod’acabar sa razon||400.5 non me queredes vós a mí mellor / do que vos eu quer’, amig’e sennor||402.6 e que fezes[s]’eu i pesar a quen / vós sabedes no vosso coraçon / que vos fez el muitas vezes pesar||402.15 que ben vos estara / de vós servi[r]-vos quen vos mereceu, / e a min ben||405.2 muit’estava eu ben / quand’a mia sennor podia falar / na mui gran coita que me faz levar / Nostro Sennor||405.5 por én / me faz a min sen meu grado viver / longe dela||405.16 Deus, que ll’a ela tod’este ben fez||405.20 e faz-mi, à força de min, ben querer / dona a que non ouso ren dizer||407.10 e a mí, pecador, / nunca Deus quiso dar a entender / atal razon||409.24 Mais aqui á mester sabedor[ia] / máis ca esforç’en punnar d[e fazer] / a mia sennor serviço toda via||410.4 mais d’outra guisa contece oje a||410.8 e tẽer / pola maior coita de quantas son / coita d’amor a quen a Deus quer dar||410.8 e tẽer / pola maior coita de quantas son / coita d’amor a quen a Deus quer dar||411.12 mais quer’a Deus rogar / que me leixe meu temp’assi passar||412.3 muito per-devo a Deus a gradecer / e a servir||415.18 e outros a que dá / grandes erdades e muit’outro ben||419.2 A maior coita que eu vi sofrer / d’amor a null’ome, des que naci, / eu mi-a sofro||419.5 gradesc’a Deus que me faz a maior / coita do mund’aver por mia sennor||419.8 E ben tenn’eu que faço gran razon / d’a maior coita muit’a Deus gracir||421.2 porque eu pedi a Nostro Sennor / das coitas do mundo sempr’a maior||421.10 porque das coitas a maior pedi / a Deus||422.1 Sennor, o mal que m’a min faz Amor / e a gran coita que me faz sofrer||422.3 a vó-lo devo muit’a gradecer||422.4 a vó-lo devo muit’a gradecer, / e a Deus||422.8 que avedes sabor / do mui gran mal que mi a min faz aver||422.15 a vós dev’én mui bon grad’a põer||423.3 pois mi a min Deus non quis nen mia sennor||423.4 Deus non quis nen mia sennor, / a que roguei de me del amparar||424.5 rog’eu a Deus que mi-a faça veer / ced’...||424.7 «Moir’eu, senhor, a que Deus non fez par»||426.16 mais valh’a mí contra vós porque non / soub’eu catar qual pesar vos diria||429.8 por que moir’eu polo seu / parecer que lhi Deus deu /  a esta louçana||437.4 que diredes a quen vos preguntar||441.1 A Deus gradesco, mia sennor / fremosa, que me vos mostrou||442.2 gradesc’a Deus que vos posso dizer / a coita que me fazedes sofrer||450.3 mais quen dis[s]es[s]e a Fi[i]z / aquesto que [or]’eu digo||458.3 que levass’el os cabos e dess’a mí a soma...||459.2 Pois a vosso padre pesa, / non lhi de[de]s o castelo||459.2 quando diss’a Don Anrique||460.1 – Ũa pregunt’ar quer’a el-rei fazer||460.28 e muito tenh’ora que mui máis val / en da-la eu a un coteif’aqui||461.27 a quen quer que cometestes, sempre mal o escarnistes||461.31 E ar oi-vos eu dizer que, a quen quer que chagassen / con esta vossa espada, que nunca se trabalhassen||465.4 porque me faz perder o sén / quando m’ouver del’a quitar||468.12 com’el fez a min||473.2 e diss’a ũa à outra||475.11 e dad’a vós dev’i a seer / aqueste don||479.1 Joan Rodriguiz foi esmar a Balteira / sa midida per que colha sa madeira||479.7 e, demais, non na dei eu a vós si[n]lheira||479.11 A Maior Moniz dei ja outra tamanha||481.13 ben lheu / querran a outro ‘ssi furtar-lo seu||482.2 Fui eu poer a mão noutro di- / -a a ũa soldadeira no con’, / e disse-m’ela||482.25 e dixe a Deus assi||483.3 que el foi furtar / a Coton||483.15 porque foi filhar / a Coton, pois-lo ouve soterrado, / seus cantares||483.21 come quen a seu amigo jurado, / bevendo con ele, o foi matar||485.10 pesar-mi-á én se vos pois a ben sal / ante o diaboo, a que obedecestes||487.5 mais dad’a outren que tenha por vós||487.26 o arcebispo, voss’amig’e meu, / a que o feito do sagrado jaz / e a que pesa do mal||487.27 o arcebispo, voss’amig’e meu, / a que o feito do sagrado jaz / e a que pesa do mal||491.12 con os livros que ten non á molher / a que non faça que semelhen grous / os corvos||495.1 Praz-mi a mí, senhor, de morrer||495.12 qual fez omen leal / (o máis que podia seer) / a quen ama||495.21 ca meu serviç’e meu amor / sera-vos d’escusar peior / que a min d’escusar viver||495.26 porque a vós farei maior / mingua que fez Nostro Senhor||496.8 Mais, Deus, que grave cousa d’endurar / que a min sera ir-me d’u ela for!||496.13 Mais se fez Deus a tan gran coita par / come a de que serei sofredor||498.2 Que razon cuidades vós, mia senhor, / dar a Deus, quand’ant’El fordes, por mí||500.5 por Deus Senhor, a quen direi / quan muito mal [lev’e] levei||500.7 por Deus Senhor, a quen direi / quan muito mal [lev’e] levei / por vós senon a vós, senhor?||500.8 Ou a quen direi o meu mal / se o eu a vós non disser||500.9 Ou a quen direi o meu mal / se o eu a vós non disser||500.15 Ou a quen direi o pesar / que mi vós fazedes sofrer||500.17 Ou a quen direi o pesar / que mi vós fazedes sofrer / se o a vós non for dizer||500.21 a quen direi o meu pesar?||501.5 quis que er conhocesse / o vosso ben, a que El non fez par||503.11 est’é o que a min aven||505.7 E, senhor, gradesc’a Deus este ben / que mi fez en mi vos fazer veer||505.20 ca non pôs en vós mal Nostro Senhor / senon quant’a min fazedes, senhor!||509.6 grav’ést’a mí, mais non poss’al fazer||509.19 pero máis grave dev’a min seer / quant’é morte máis grave ca viver||519.7 guisando-lho Nostro Senhor / como [o] mi a mí foi guisar||526.3 que ést’aquel’en que vos mereci / tan muito mal quan muito vós a mí / fazedes||526.13 e por én vós, a que Deus non fez par, / non me devedes i culp’a põer||527.1 Non sei como me salv’a mia senhor / se me Deus ant’os seus olhos levar||528.8 Quix e querrei e quero mui gran ben / a quen mi quis mal e quer e querra||528.14 Quix e querrei e quero ben querer / a quen me quis e quer, per bõa fe, / mal e querra||530.20 e tod’aquest’aven / a min||532.6 esse vosso bon parecer, / senhor, a que El non fez par||533.5 rog’eu a Deus, que end’á o poder, / que mi-a leixe, se lhi prouguer, veer / cedo||534.8 senon aquel a que desse / amor coita toda via / qual a min dá noit’e dia||534.10 senon aquel a que desse / amor coita toda via / qual a min dá noit’e dia||537.4 e querrei muit’i loar mia senhor, / a que prez nen fremusura non fal||544.20 que mi dé morte peç’a Deus per don||545.20 nen corregedes / o estado / a que m’avedes chegado||546.2 Que grave coita, senhor, é / a quen sempr’á [a] desejar / o vosso ben||546.5 se eu a Deus mal mereci, / ben se vinga per vós en mí!||550.2 se a Deus e a vós aprouguesse||550.2 se a Deus e a vós aprouguesse||557.11 faça Deus sempre ben a mia senhor||558.4 peç’eu tant’a Nostro Senhor: / ...||558.9 e por én peç’a Deus assi||558.15 e por esto peç’eu a Deus||560.10 par Deus, senhor, a min pesa muit’én||561.1 Amor fez a mí amar, / gran temp’á, ũa molher||561.15 por end’a Nostro Senhor / rog’eu mui de coraçon||561.21 A min fez gran ben querer / Amor ũa molher tal / que sempre quis o meu mal||561.24 A min fez gran ben querer / Amor ũa molher tal / que sempre quis o meu mal / e a que praz d’eu morrer||561.29 mi dé conorto / a este mal sen mesura||561.31 Amor fez a min gran ben / querer tal molher||561.37 por én rog’e rogarei / a Deus||565.9 Deus, que a coitados val, / a min nunca valer possa||565.10 Deus, que a coitados val, / a min nunca valer possa||568.6 teede por ben, ... / ..., / de mi teer puridade, senhor, / e eu a vós||578.13 ca mi non tolh’a mí ren||581.3 que se trabalha de vosco buscar / mal a voss’amigo po-lo matar||582.8 rog’eu a Deus e digo, / louçana||582.11 Pois migo ei seu mandado, / rog’eu a Deus de grado, / louçana||582.13 Rog’eu a Deus e digo / por aquel meu amigo, / louçana||582.16 [Rog’eu a Deus de grado / por aquel namorado, / louçana]||591.9 – Amiga, estad[e] ora calada / un pouco e leixad’a min dizer||594.3 tamanho ben me queredes / como vós a mí dizedes?||594.6 non cuido que oj’ome quer / tan gran ben no mund’a molher||594.9 – Non creo que tamanho ben / mi vós podessedes querer / camanh’a mí ides dizer||598.10 mais Deus escolha, se a El prouguer, / por vós||598.26 e Deus ponha i / conselh’, amigo, a vós e a min||598.26 e Deus ponha i / conselh’, amigo, a vós e a min||604.8 ca o partiu mia madr[e], a que pesou / daqueste preit’, e pesa||610.18 e da mort’ei enveja / [eu] a tod’ome ou molher que ja morresse||612.5 ca d’outra sei eu ja por verdade, /  a que vós atal pedra lançastes||614.20 E por aquesto non ei eu poder / de fazer a min nen a el prazer||614.20 E por aquesto non ei eu poder / de fazer a min nen a el prazer||615.14 por én ja morrerá, / [e] a min pesa muit’én||616.19 De vos veer a min praz / tanto que muito é assaz||617.3 pois que a el praz, / praz a mí||617.4 pois que a el praz, / praz a||618.4 ca diz de mí, e de vós outro tal, / andand’a muitos que lhi fiz eu ben||624.21 porque cuidand’i toman gran prazer, / o que a min nunca pode chegar||625.1 Non quer’a Deus por mia morte rogar / nen por mia vida||625.4 e leix’a min pas[s]ar / as[s]i meu tempo||626.3 e non cuidei aver / que par podesse a outro ben seer||626.18 mais proug[u]e a Deus de mi-o as[s]i guisar||626.23 Por én na sazon en que m’eu quei[x]ei / a Deus||629.1 Non á meu padre a quen peça / ũa peça d’unt’anelho||632.4 por dar a min esta coita en que vou||633.3 e verdad’é per com’end’a mí aven / d’ũa dona||633.6 ca de quanto ben na sa face vi / ven end’, amigos, tanto mal a||633.13 por quanto mal end’a min ven d’ali / está o verv’en meu dan’acertado||633.17 de tod’est’a min non fal ende ren||634.17 Non fez Deus par a desejo tan grande / nen a qual coita sofro i||634.18 Non fez Deus par a desejo tan grande / nen a qual coita sofro i||637.5 mais a min ven da mia senhor / quanto mal ei||637.8 pero que al / ouço i eu a muitos dizer||638.3 como viver pesand’a vós||638.6 por partir, per i, / pesar a vós e mui gran mal a mí||638.6 por partir, per i, / pesar a vós e mui gran mal a||638.9 viv’eu, senhor, fazend’a vós pesar / e mal a min||638.10 viv’eu, senhor, fazend’a vós pesar / e mal a min||638.19 pois a vós pesar é||639.17 o mui gran ben que Nostro Senhor deu / a esta dona||639.22 Por end’a min conven, quere[n]d’ou non, / de servir ben||641.18 e fiz pesar a quen mi-o non faria||641.21 E fiz pesar a quen mi-o non faria||645.1 Assanhei-m’eu muit’a meu amigo||645.6 E, se m’outren faz ond’ei despeito, / a el m’assanh’e faço dereito||646.5 Nunca madr[e] a filha bon conselho deu||646.6 nen a mí fez a minha||646.9 Pesar-lh’-ia a mia madre quen quer que lh’assi / fezesse||648.1 Disse-mi a mí meu amigo, ... / que non lh’estevess’eu triste||648.5 Disse-mi a mí meu amigo, ... / que non lh’estevess’eu triste||649.3 e, amigo, grad’oj’a Deus / que vos veen os olhos meus||650.2 e a mí nunca ben venha||650.3 se eu vejo no mundo ren / que a mí tolha desejo / de vós||651.3 por Deus, a quen m’assanharei, / amig’, ou como viverei?||651.5 Se m’eu a vós, meu amig’e meu ben, / non assanhar, dizede-m’ũa ren||651.9 Se m’eu a vós, que amo máis ca min, / non assanhar||651.13 Se m’eu a vós d’assanhar non ouver, / siquer dõado, quando m’eu quiser||662.8 Foi-s’el d’aqui e non m’ousou falar / nen eu a el||667.10 mais oi dizer / a quen o viu assi jazer / que tan coitado jazia / que ja non guarria per ren||674.2 A maior coita que eu no mund’ei / a meu amigo non lh’ouso falar||674.8 qual a min quer o meu des que me viu||674.13 que lhi quisesse ben, qual a min quer / o meu||675.12 – Que lhi farei se veer u eu for / e mi quiser dizer, come a senhor, / algũa ren?||676.2 Madre, pois vós desamor avedes / a meu amigo||677.1 A mia coita non lhi sei guarida||681.9 ben como vós a min||681.15 ben come vós a min||681.20 Mais, pois me vos Deus por amigo deu / e mí a vós por amiga muit’á||687.10 por non fazer eu quanto faz / molher por om’a que quer ben||688.3 rog’eu a Deus, ... / ..., / que non ajades, amigo, / poder de falar comigo||688.9 rog’a Deus, ... / ..., / que non ajades, amigo, / [poder de falar comigo]||688.15 rog’a Deus, ... / ..., / que non ajades, amigo, / [poder de falar comigo]||688.21 rog’eu a Deus, ... / ..., / que non ajades, amigo, / [poder de falar comigo]||690.7 Pes a quen-quer e mate-se por én||690.14 pois non quer ren de quant’a mí praz||693.13 rog’el a Deus que lhi dé meu perdon||719.15 Daria mui de coraçon / que-quer que aver podesse / a que[n] mi novas dissesse / d’el-rei||724.4 e a mí praz, amiga, d’e[l] morrer / por aquesto que vos quero dizer||724.8 E a tal ome, amigas, que farei||728.2 O meu amig’, ai amiga, / a que muita prol buscastes / quando me por el rogastes||731.6 que nunca vós, amig’, ajades / amig’a que o digades||731.8 nen eu non quer’aver amiga, / meu amig’, a que o diga||733.6 como farei eu [a]tan gran prazer /  a quen mi tan gran pesar quer fazer?||739.1 Se eu a meu amigo dissesse / quant’eu ja por el quisera fazer||740.2 se non fezer ben / a meu amigo||742.2 quero fazer ben / a meu amigo||742.3 que ben non quer al / senon a||743.15 pero, amiga, a min quer melhor / ca sí nen al||745.2 Mia madre, venho-vos rogar / como roga filh’a senhor||749.4 e máis d’outra ren / gradesc’a Deus eno meu coraçon / que m’El fremosa fez||749.10 e ei que gradecer / a Deus ja sempr’o máis que poder||749.16 gradesc’a Deus muit’, e gradesco-lh’al||751.4 nen mi mandedes a ess’ala ir||753.13 Fui eu rogar muit’a Nostro Senhor||757.5 non quer morrer por non pesar del a’lguen / que lh’amor á||758.7 que presta seu bon parecer / nen seu bon talh’a quen o á?||759.6 aqueste mundo x’ést’a melhor ren / das que Deus fez a quen El i faz ben||767.5 e a mí praz de coraçon / por veer se morre, se non||769.19 A toda-las donas pesou, / quando me viron sigo estar||774.1 Fez meu amigo gran pesar a||776.1 – A voss’amig’, amiga, que prol ten / servir-vos sempre mui de coraçon||776.13 – A Deus, amiga, que nos ceos sé, / ..., / non servirei senon por ben-fazer||778.1 Ũu ricome, a que ũu trobador / trobou ogan’aqui en cas d’el-rei||783.14 Maldita sej’a que nunca disser / a quen non troba que é trobador!||784.17 a toda-lo el diria||785.5 rog’eu a Deus que o ben que m’el quer / que o queira ced’a outra molher||785.6 rog’eu a Deus que o ben que m’el quer / que o queira ced’a outra molher||787.14 Mui ben vej’eu quan muito lhi pesou / a meu amig’en se d’aqui partir||788.2 Conselhou mí ũa mia [a]miga / que quisess’eu a meu amigo mal||788.4 Rog’eu a Deus que El me maldiga||788.6 Rog’eu a Deus que El me maldiga / se eu nunca por amiga tever / a que mi a mí atal conselho der||788.7 a que mi a mí atal conselho der / qual mi a mí deu aquela||788.13 qual mi a mí deu aquela||788.16 e Deu-la leixe desto mal achar / e a min nunca mi mostre prazer||788.19 a que mi a mí [a]tal conselho der / filhe-xo pera sí se o quiser||789.1 Do meu amig’, a que eu defendi / que non fosse d’aqui per nulha ren / alhur morar, ... / vedes, amiga, o que aprendi||790.8 E per u foi irá perjurado, / amiga, de quant’el a min disse||792.5 e a vós, madre, ben dev’a prazer / de s’atal ome por mí non perder||793.9 pois vós a meu amig’ides querer / mal, direi-vos que vos end’averra||795.2 Deus, por que faz meu amig’outra ren / senon quanto sabe que praz a mí?||797.13 E a min era mui mester / ũa morte que ei d’aver / ante que tal coita sofrer||805.4 mais eu de mí / quero dizer verdad’a mia senhor||808.7 ca todo praz a min / quant’a vós praz||808.8 ca todo praz a min / quant’a vós praz||809.30 E, mia senhor, tod’est’eu mereci / a Deus||812.9 ficass’o mal que por vós ei a quen / aquesto diz||814.12 por én rog’a Deus que me valha i||818.7 E que me non pesass’a mí por al||820.8 Mais non se sabe conhocer / algun ome a que ben Deus dá||821.18 pero que mi-o [a mí] nen un non disse||828.6 Madre, vós, que me mandastes que mentiss’a meu amigo||835.7 Mui ben é a min, ca ja non andarei / triste por vento que veja fazer||835.13 Mui ben é a min, ca ja, ... / ..., / non ei medo que mi diga pesar||837.20 ca perd[er]edes i / no voss’end’, e máis pesa a min||841.5 que lhi venha, com’a mí ven, / pesar onde desejar ben||847.3 e a vós non prougu’én||847.5 gradesc’a Deus que mi-o fezo veer / e que non ei a vós que gradecer||847.6 gradesc’a Deus que mi-o fezo veer / e que non ei a vós que gradecer||847.20 sen aver eu a vós que gradecer||849.16 non vos dira que tolher pod’a min / nen un ben||852.1 Ai mia senhor, sempr’eu a Deus rog[u]ei / q[u]e vos visse||855.1 Tal ventura quis Deus a min, sen[h]or, / dar contra vós||855.6 non posso fugir / a esses olhos||858.19 Atal ventura quis El dar a min||858.21 fez-me veer vós e ar fez log’i / a vós que non dessedes, por mí, ren||859.3 pois [a] mia senhor non / praz que eu moira||861.16 E, pois m’espertei, foi a Deus rogar / que me sacass’aqueste sonh’a ben||863.13 Vosso parecer faz a min enton, / senhor, cegar||864.7 So-lo ramo verd’e frolido / vodas fazen a meu amigo||867a.1 Amor faz a min amar tal senhor / que é máis fremosa de quantas sei||867a.10 mal venh’a quen se del desasperar||867b.3 mal venha a que[n] se del desasperar||867b.14 Amor faz a min amar tal sen[h]or / máis fremosa de quantas oj’eu sei||876.10 e ali me lançaron a min a falcatrua||876.11 a maos [e]scudeiros gage o Churruchão||876.12 a [a]taes sergen[t]os, ca non gente befua!||879.16 ca mester faz a todo omen que dé,||880.16 Os que morreran mentr’era melhor / an muit’a Deus [por én] que gradecer||881.7 quand’er cuido no mal que m’én ven / por vós, a que pesa de vos amar||881.13 por vós, senhor, a que Deus por meu mal / me vos tan muito ben conhocer fez||882.30 E non dev’omen seu cor encobrir, / a quen sabe que o pode guarir, / de máis u lh’outro non pode valer||883.7 mesur’a mí nen mercee non val / nen outra ren||886.8 E muitos vej’a Deus rogar / que lhe-la mostre ou que lhis dé / mort’, ...||886.16 E direi-vos como lh’aven / a quen dona mui gran ben quer||887.5 como podesse fazer / per que vossa graç’ouvesse / ou a mia sennor prouguesse||887.13 e, sol que a mia sennor / non pesasse meu serviço, / Deus non me dess’outro viço||887.21 Que-quer que mi a min gracido / fosse de quant’ei servido||887.23 que mi a min nada non val||889.8 Gradesc’a Deus que mi deu tal senhor / tan de boo prez||890.12 e a tal gente cuido eu de cantar / e dizer son||898.19 e ar pesar’a quen me ben quiser||898.27 pois i pesar a mia sennor fezer, / coit’averei que par non avera||900.20 e sempre m’aver a queixar / a Deus por El esto querer||900.33 E nunc’a Deus queira prazer / que nunca El queira mostrar / a null’ome tanto pesar / quant’el poderia sofrer||900.35 que nunca El queira mostrar / a null’ome tanto pesar / quant’el poderia sofrer||901.15 quando s’Amor de min quitou / un pouco que mi a min leixou!||901.25 A dem’acomend’eu Amor||904.5 Nostro Senhor, quen m’oj’a mí desse / que a que ben quigi ben quisesse||914.7 Tod’este mal quant’a min ven||915.4 se prouguer a Nostro Senhor, / alongar-me querrei d’aqui||916.8 E muito fezeran a sí melhor / e a min se a non fossen veer||916.9 E muito fezeran a sí melhor / e a min se a non fossen veer||924.1 Muitos a que Deus quis dar mui bon sén / ... / ..., / de tod’esto me poden vencer ben||925.9 E maior pecado mortal non sei / ca o que eu vejo fazer a Deus||925.13 e o senhor, que acorrer non quer / a seus vassalos quando lh’é mester||929.5  a vós eu nunca faria / pesar nen vo-lo diria||929.14 Se eu por amig’ouvesse / vós, a que eu por meu mal / fiz pesar||931.21 E veerá mui ben o meu / amigo quant’el ora fez, / a que lhi salra esta vez||939.7 A min pesou muito quando s’ia||940.5 mais jur’a Deus que quisera / oir ante que mort’era||940.19 e a el mui melhor era, / e a min máis mi proug[u]era||940.20 e a el mui melhor era, / e a min máis mi proug[u]era||943.14 Meu é o poder, que sõo senhor / de fazer del o que m’a mí prouguer||946.3 a mui gran coita que, per boa fe, / levo por vós, e a vós mui grav’é||946.6 tan grav’é a mí, mais non poss’al fazer||946.9 e a vós g[ra]v’é sol de o oir||946.15 e [mui] grav’é a vós de vos coitar||950.19 E pesa-mi a min porque non / posso ir u vai meu coraçon||956.17 pois a sí prazer / fazian||957.6 que prol á mí fazer-vos eu prazer / e fazer a mí, senhor, gran pesar?||957.12 que prol á mí fazer eu vosso ben / e fazer a mí, senhor, mui gran mal?||960.1 Non quer’a Deus en conto receber / os dias que vivo sen mia senhor||960.22 ca [a] El dias nunca minguará[n]||961.16 [E] sa bondad’e seu bon parecer / mi faz a mí mia senhor tant’amar||966.1 Dizen-mi a mí quantos amigos ei / que nunca perderei coita d’amor||970.13 e rog’a Deus que m’ajud’e mi valha||970.14 e rog’a Deus que m’ajud’e mi valha / e nuncas valh’a que mi mal buscar||971.15 quen a mí veer / desta razon ou d’outra cometer||971.20 a todo escudeiro que pede don / as máis das gentes lhe chaman segrel||971.27 en pedir algo non dig’eu de non / a quen entendo que faço razon||974.1 A ren que mi a mí máis valer / devia contra mia senhor||974.3 essa mi faz a mí peior: / ...||974.21 mais diga a seu marido / que a non guarde de min ja||975.5 pois a vós aquest’é greu||975.14 poi-lo Deus a min non deu||977.4 que lho non entenden per nulha ren / senon a quen no el dizer quiser||977.11 por qual vos dig’o que a min chegou||979.9 Con tal sennor fui eu prender, / a que non ouso dizer ren / de quanto mal me faz aver||981.15 e dig’a mí: «Por que vos vi, / pois que me non val nada?»||982.4 e podess’algun mal buscar / a quen me sempre mal buscou||982.7 assi me vingaria eu / se eu podesse coita dar /  a quen me sempre coita deu||982.11 por quanto me fez desejar / a quen me nunca desejou||982.14 porque non posso coita dar /  a quen me sempre coita deu||982.15 Mais rog’a Deus que desampar / a quen m’assi desamparou||982.18 vel que podess’eu destorvar / a quen me sempre destorvou||982.23 Vel que ousass’én preguntar, / a quen me nunca preguntou||983.7 e rog’a Deus que máis d’oj’este dia / non viva eu se m’El i non dá consello||983.16 e digo-vos en concello / que, se eu moir’assi desta vegada, / que a vó-lo demande meu linnage||983.17 Que a vó-lo demande meu linnage, / sennor fremosa, ca vós me matades||983.24 desampare-vos Deus, a que o eu digo||983.25 Desampare-vos Deus, a que o eu digo||983.32 ai Deus, valed’a ome que d’amor morre!||984.21 e ora, mal que pes a mia sennor, / ben me fara||985.10 e faço a vós pesar i||986.5 rog’eu a Deus que nunca vós vejades, / senhor fremosa, o que desejades||986.8 mais sempr’aquesto rogarei a Deus / en tal que tolha El dos vossos dias||987.8 rei Don Fernando, ... / ..., / a quen Deus mostrou tan gran maravilha||987.27 u Sevilha a Mafomede tolheu / e erdou i Deus e Santa Maria!||989.11 que ja máis non disse de non / a nulh’ome por lh’algo dar||991.15 Mais a min ja esto leixou / con que me posso conortar||993.18 e lhi fez valença acabar / con quant’a Valença conven||995.6 que nunca Deus gran coita quiso dar / senon a quen El fez moller amar / com’a min fez||995.7 que nunca Deus gran coita quiso dar / senon a quen El fez moller amar / com’a min fez||995.13 que nunca Deus gran coita quiso dar / [senon a quen El fez moller amar] / com’a min fez||995.19 que nunca Deus gran coita quiso dar / [senon a quen El fez moller amar] / com’a min fez||996.1 Se eu ousass’a Maior Gil dizer / como ll’eu quero ben des que a vi||997.3 e rogo muito por mia mort’a Deus||998.1 Des quand’eu a mia sennor entendi / que lle pesava de lle querer ben||998.9 pero m’eu viv’en gran coita d’amor / de non fazer pesar a mia sennor||1001.1 Porque non ous’a mia sennor dizer / a mui gran coita do meu coraçon / que ei por ela||1003.2 Dis[s]eron-vos, fremosa mia senhor, / que me non mat’a mí o voss’amor||1003.5 ca me non mat’a min o voss’amor, / mais mata-me que o non poss’aver||1003.10 e dig’eu tant’i / a vós que o non posso máis negar||1007.19 E, se me a min Deus quisesse atender, / per boa fe, ũa pouca sazon||1008.13 E quen vos a vós esto conselhou / mui ben sei [eu] ca vos conselhou mal||1010.4 e ũa vez, se a vós aprouguer, / fale migo||1011.9 a muitas donas fara gran pesar||1013.13 E, como quer que [a] vós el seja / sanhudo, pois que vo-lo fustan vir, / avera gran sabor de vos cousir||1015.11 e por én dig’eu a Nostro Senhor / que El[e] me dé, ... / capon cevado pera meu jantar||1017.19 E mal [l]h’én venh’a quen non outrogar / antre vós ambos o que eu mandar!||1018.10 mais logo verra / el rogar a||1022.3 e ora ven e praz én muit’a||1026.1 A meu amigo mandad’enviei / a Toled’, amiga, per boa fe||1027.6 mais id’ora quanto quiserdes ir, / ca pois a mí avedes a viir||1038.22 E ben sei del que non cataria / o que m’end’a mí depois verria||1040.6 non leixará el, amiga, / nulh’ome a que o non diga||1041.8 Tal dona sei eu, quando quer veer / seu amigo, a que sabe ben querer||1041.19 Coita lhi venha qual ora a nós ven / per quen nos a nós tod’este mal ven||1041.20 Coita lhi venha qual ora a nós ven / per quen nos a nós tod’este mal ven||1042.19 E rog’a Deus, que á end’o poder, / que El me leix’end’o melhor fazer||1045.6 e sas doas dé-as a quen quiser||1047.4 a quantos end’eu vir viir, / a todos eu preguntarei / como vos vai en cas d’el-rei||1047.5  a todos eu preguntarei / como vos vai en cas d’el-rei||1047.9 mais a quantos eu vir chegar / ..., / a todos eu preguntarei / [como vos vai en cas d’el-rei]||1047.15 mais a quantos eu ja souber / ..., / a todos eu preguntarei / [como vos vai en cas d’el-rei]||1050.4 e por én rog’eu a Nostro Senhor / que confonda quen vo-lo foi dizer||1050.11 mais rog’a Deus sempr’e roga-lo-ei / que cofonda quen vo-lo diss’assi||1050.18 mais rog’a Deus, que no ceo sé, / que cofonda quen vos atal razon / diss’, ...||1051.1 A que mi a min meu amigo filhou / mui sen meu grad’e non me tev’en ren||1054.4 dized’agora vós un preit’a min||1055.5 mais a min, mia senhor, aven end’a[l]||1055.18 e se eu ren non soubess’entender / do mui gran ben que Deus a vós quis dar||1055.21 non averia este mal, par Deus, / por vós d’Amor, que mi á ced’a matar, / a que me vós metestes en poder||1057.10 tal ventura mi quis a min Deus dar||1059.8 Do vosso talh’e do vosso catar / muit’aposto ven a min muito mal||1063.4 nen filhei tal senhor / a que ousasse nulha ren dizer / do que seria meu viç’e meu ben||1065.19 ca mi seria mui melhor / mia morte ca mia vid’en tal / que fezess’i a vós prazer||1066.5 u eu por ela tal coita levar, / a qual me non saberei conselhar||1072.17 Se eu foss’atal senhor ben querer / con que podesse na terra morar, / a que ousasse mia coita dizer||1073.7 E nunca m’eu a mia senhor irei / queixar de quanta coita padeci / por ela||1073.16 mais queixar-m’-ei no meu coraçon / d’Amor, a que nunca mal mereci||1074.4 e non poss’a mí nen a vós valer||1074.4 e non poss’a mí nen a vós valer||1078.1 Ai mia senhor, todo ben mi a mí fal||1083.1 Cuidades vós que mi faz a mí Deus / por outra ren tan muito desejar / aquesta dona||1084.2 A maior coita que Deus quis fazer, / senhor fremosa, a min a guisou / aquel dia que me de vós quitou||1087.1 A vós fez Deus, fremosa mia senhor, / o maior ben que vos pod’El fazer||1087.17 e fez a vós nacer / máis fremosa||1091.14 e quan gran viç’a mí fez Deus perder||1093.4 e a vós pesa de lh’eu querer ben||1096.3 e fez a mí amar ũa senhor / de quantas donas no mundo loaron / en todo ben||1100.18 pero cuid’eu, se as filhass’assi, / que tal á no mundo a que pesaria||1101.2 Don Foão, en gran curdura, / moveu a min preitesia / de partiçon noutro dia||1105.14 ca nunca eu tamanha coita vi / levar a outr’ome, per bõa fe, / com’eu levo||1106.1 Cuidara eu a mia senhor dizer / o mui gran ben que lhi quer’, ...||1111.7 ca muitos vej’a que ouço dizer / que d’Amor viven coitados, non d’al||1111.9 e a min del e de vós me ven mal||1114.6 por non saberen a quen quero ben||1117.6 dizen que máis d’oito dias non á, / e a mí é que máis d’un an’i á!||1120.3 ca toda ren que m’el a mí mandou / fazer fig’eu e nunca lh’[er] errei||1123.2 Assanhou-s’o meu amigo / a mí porque non guisei / como falasse comigo||1123.10 Enviar quer’eu, velida, / a meu amigo que seja / en Santa Marta na ermida / migo led’...||1126.9 mais faç’a mí mui gran pesar por én: / ...||1135.2 como se molher assanha a quen lho nunca merece||1145.23 ca dix’a meu amigo a coita’n que me ten / o seu amor||1148.3 direi-o a Deus / e chorarei dos olhos meus||1158.14 e rogo a Deus que lhe dia por én / coitas d’amor||1166.4 Que lhis farei, / madre? – Filha, dade-os a el-rei||1173.1 Que muito ben fez Deus a mia senhor / se por ben ten de lh’eu gran ben querer||1173.6 mui maior ben faria Deus a min||1173.8 Muito ben lhi fez, aquesto sei eu, / se a ela praz de lhi eu querer ben||1173.19 E, se prouguesse a Deus que foss’as[s]i, / non me fezesse outro ben des ali||1182.13 E, segundo com’a mí parece, / ..., / ven log’a luz de que non ei sabor||1187.7 Ca [a] vós ben vos devi’a nembrar / én qual coita vos eu ja por mí vi||1189.3 e rog’a Deus que mi perçades i||1191.10 sei eu que lho non fez veer, / com’a mí fez vee-lo meu||1192.3 rog’eu a Deus, ... / que vos faça tan ledo seer migo||1194.5 mais, pois vos eu non posso valer i, / pesa-mi a mí porque paresco ben||1194.6 pesa-mi a mí porque paresco ben, / pois end’a vós, meu amigo, mal ven||1197.25 fiz-lhe dizer que non dezia nada / com’or’a ti desta tençon farei||1197.31 nen ar vi teer / berç’ant’o fog’a dona muit’onrada||1200.1 O meu amig’, a que preito talhei, / con vosso medo, madre, mentir-lh’-ei||1201.2 que sanhuda estou / a meu amigo, que me demandou / que o foss’eu veer / a la font’u os cervos van bever!||1211.14 E por én sei ca mi quer ben fazer / Nostro Senhor, a que eu fui rogar / por bon mandad’, ...||1215.3 que fezess’a meu amigo prazer||1215.4 e non fezess’a mia madre pesar||1215.13 E, se mi a mí guisar Nostro Senhor / aqueste preito, sera meu gran ben||1215.15 com’eu faça a meu amig’amor / e me rogue mia madre ante por én||1232.3 – Par Deus, amiga, podedes saber / como podesse mandad’enviar / a meu amigo||1233.2 Sei eu, donas, que non quer tan gran ben / om’outra dona com’a mí o meu / amigo quer||1237.19 o rafec’ome, a que Deus quer dar / entendiment’, en algũa sazon, / de querer ben a mui bõa senhor||1242.20 Mais Deus, que sabe o gran ben que m’el quer / e eu a el||1243.5 quero-lh’eu ben e que-lo el a||1244.12 Que non ouvess’antre nós qual preito á / per qual [a] vós [vos] foi sempre mester||1246.20 e a quen o tever / por ben tal aja daquel que ben quer||1247.16 e a vós non aven||1249.19 assi contec’a quen / non sab’andar en tal preito con sén||1251.5 e que queredes a mí tan gran ben / com’elas queren os que queren ben||1255.17 a min vos tornade por én||1263.23 Mais quen me podia valer / senon Deus, a que rogarei / que me guise d’ir||1265.15 semelha-mi a mí ja par de morrer||1270.4 Sabe-o San Leuter, a que o eu roguei, / que o non mereci, porque o sanhud’ei||1271.5 Sabe-o San Leuter, a que o eu roguei, / que o non mereci, pero o sanhud’ei||1274.26 – Por ess’, amiga, venha mal a quen / vos amar||1277.10 «Prouguess’a Santa Maria / que oiss’o meu amigo / [com’eu este cantar digo!]»||1277.16 «Peç’eu a Deus por pediçon / que oiss’o meu amigo / [com’eu este cantar digo!]»||1282.4 mais a quen me vir querrei parecer / triste quando souber que el verra||1282.10 mas a quen me vir querrei semelhar / triste quando souber que el verra||1287.8 eu a Santa Cecilia de coraçon o digo||1287.11 eu a Santa Cecilia de coraçon o falo||1293.4 o que se de mí enfinge e mi canta / disseron-mi que sa coita sempr’avanta / por mí, Deus, a Vós grado||1308.16 Que el log’a mí non venha non tenh’eu per ren que seja||1310.1 Amor, a ti me ven[h]’ora queixar / de mia senhor||1313.16 Da sa tristeza ouv’eu tal pesar / que foi a el||1316.1 A un corretor a que vi / vender panos, ... / con penas veiras, diss’assi: / ... ||1316.1 A un corretor a que vi / vender panos, ... / con penas veiras, diss’assi: / ... ||1321.14 Tal eiceiçon vos tenh’eu de põer / (diss’el a min)||1323.4 que a min razon parece / de trager, ... / o filho d’outro no colo||1326.3 non faz mester a ti, Fernan Chancon, / d’ir entençar come torpe avurrido||1326.10 por end’a ti conven, / ..., / ..., / que punhes sempre||1327.1 Bispo, senhor, eu dou a Deus bon grado / porque vos vej’en privança entrar / d’el-rei||1327.3 porque vos vej’en privança entrar / d’el-rei, a que praz d’averdes logar / no seu conselho máis d’outro prelado||1327.7 rogo eu a Deus que sejades privado / do bispado e de quant’al avedes||1331.6 deitar quero eu toda via / o ma[s]tique a Don Macia||1332.3 pois pelos vossos judeus talhadores / vos é talhado, a grandes e meores||1332.6 per qual razon Don Foã[o], judeu, / a que ja talha foi posta no seu, / s’escusa sempre de vosco peitar?||1333.7 e aquesto, Martin Gil, / parece a todos mui feo||1334.2 Alvar Rodrig[u]iz dá preço d’esforço / a est’infant[e] mouro pastorinho||1338.19 non devedes i al dizer, / mais a Deus muito gradecer / casamento tan onrado||1341.1 Com’avẽo a Merlin de morrer / per seu gran saber||1341.3 per seu gran saber, que el foi mostrar / a tal molher que o soub’enganar!||1341.7 que o ten mort’ũa molher assi, / a que mostrou por seu mal seu saber||1343.9 Pero que é cousa certa / que el-rei pôs tal defesa / ond’a bon juiz non pesa||1344.10 Nen ũas graças non rendo / a quen lhi deu tan gran renda||1344.30 mais, pois eu non acho vao / a meu feito, sempre vaa / sa fazenda en ponto mao||1345.1 A mí dizen quantos amigos ei / por que vivo tan muit’en Portugal||1346.11 mais-la coit’á de sa madre / porque ficou a seu padre / del no coraçon a lança||1346.22 ca eu a seu padre ouví-lho||1352.13 Quen vos Saco chamar prazera a nós||1352.19 Quen a vós chamou jograr a pran mentiu||1356.3 de Lecia lhi foi dar / un brial a mia senhor bela||1356.5 e brial a mia senhor bela, / e ao zevron rengi-lh’a sela||1357.3 Enmentar quer’eu do brial / que o infançon por Natal / deu a sa molher||1358.1 A mí quer mal o infançon||1358.4 por trobadores d’Orzelhon / que lhi cantan a seu brial||1366.24 Dei eu ao infançon / e a seu brial [enton] / tregoa||1366.27 e ao outro zevron / a que reng’o selegon||1367.9 Ela fez end’o melhor, / a Deus seja gracido||1367.11 molhercinha tan pastor / saber a seu marido / fogir||1373.4 un cantar fezesse / a quen mi ora eu sei||1375.30 E tod’aquesto é mao de fazer / a quen os sol fazer desiguados||1381.13 ar dé-lh’alg’a quen pesar||1381.16 E conselhava eu [mui] ben / a quen el don pedisse||1384.9 ca non deu a Lop[o] enton / máis de tres na garganta||1385.9 poi-l’a seu don’entregar non queredes||1388.12 saia tan curta non conven a vós||1388.21 e a mui corta, senher, non conven / a vós, que sodes cortês e casado||1389.18 dá-lhis mentiras, en paz e en guerra, / a seus cavaleiros por sa soldada||1390.2 D’ũa cousa soo maravilhado / que nunca vi a outre contecer||1398.22 E se mi Deus a mí desse poder / qual oj’el á, ... / ja máis morte nunca temeria||1399.4 ca prougu’a Deus, e o juiz achei||1399.11 mais prougu’a Deus que o juiz achei||1400.11 E disse-m’ela daquesta maneira / com’eu a vós direi, e foi sa via||1400.16 Que vos direi a Don Fernan de Meira / desse sinal||1400.18 ou é de pena veira / de como é feito a Joan d’Ambia?||1401.5 que farei [eu], a que faz mal Amor / de tal guisa que non dórmio||1401.12 ca tanto mal mi faz a mí Amor / que, ... / da-lo-ia por amor non aver!||1401.16 – Senhor, direi-vos que oi dizer / a quen del foi coitado gran sazon||1401.27 rogarei muito a Nostro Senhor / que mi dé mort’ou mi-o faça perder||1404.11 e começavan-s’a mí de touçar / en cima da besta en que ia||1405.10 e dix’eu log’a feito / esto que sei que vos a vós aven: / ... ||1407.9 [E] qual desden lhi vós fostes fazer / nunca outr’om’a seu amigo fez||1409.10 daria esta mia cinta / a quen m’as novas dissesse||1415.16 Ajades por én galardon / de Deus Senhor, se a El praz||1416.10 que este poder non lho quis Deus dar / a que non sabe que possa saar / o doente||1417.3 e outrossi ar filhan a mí son||1417.24 e seguir sões, a que vós deitastes||1418.3 mais quer’ir a el-rei / chorar-lh’-ei muito||1418.13 E, pois que me non val rogar a Deus / nen a santos, ... / irei a [e]l-rei mercee pedir||1418.13 E, pois que me non val rogar a Deus / nen a santos||1418.14 E, pois que me non val rogar a Deus / nen a santos||1418.15 irei a [e]l-rei mercee pedir||1423.11 Joan Fernandez, creed’est’a mi[n]||1426.12 e vós sodes grave, / a quen vos fode, muito, de foder||1426.21 e nunca pois molher achei / que a mí fosse de foder tan grave||1429.10 se ricome foss’e grand’alg’ouvesse / [...] / a quen leixar meu aver e mia erdade||1429.11 eu casaria, dig’a De[u]s verdade, / con aquela que cada mes emprenha||1431.24 e a vós, senhor, melhor estaria / d’a tod’ome de segre ben buscardes||1431.25 e a vós, senhor, melhor estaria / d’a tod’ome de segre ben buscardes||1432.3 ome que entençon furt’a seu amigo / semelha ramo de deslealdade||1433.1 Don Vuitoron, o que vos a vós deu / sobre-los trobadores a julgar, / ou non sabia que x’era trobar / ou sabia como vos trobei eu||1434.20 e o coteife que for trobador / trobe, mais cham’a coteifa «senhor»||1440.30 Don Domingo, non podedes / as dações / que con a pissa tragedes / a Marinha pelos pees||1442.4 e a vós nunca vos vimos fazer / cantar d’amor nen d’amigo||1443.16 Mais dizede: por que lho sofrerei / a Pedr’Amigo||1445.4 ca vedes o que ouço a todos dizer: / ... ||1447.23 E, u comprir conselh’ou sén / a seu senhor, non saben ren / senon en todo desigual||1450.2 Mandei pedir noutro dia / un alão a Paai Varela / pera ũa mia cadela||1457.16 e, pois que vos quer ben / como quer a min ou melhor||1461.8 E quantos m’est’a mí dit’an, / ..., / dé-lhis Deus [a]tan gran sabor / com’end’eu ei||1468.3 por tod’outro ben / que Deus no mundo a outro pecador / fazer quisess’, ...||1470a. En gran coita vivo, sennor, / a que me Deus nunca quis dar / consello||1470a.4 e a min seria mellor||1470b.2 En gran coita vivo, sen[h]or, / a que me Deus nunca quis dar / conselho||1470b.4 e quer-me matar, / e a mí seeria melhor||1473.2 Ũu escudeiro vi oj’arrufado / por tomar penhor a Maior Garcia / por dinheiros poucos que lhi devia||1477.20 «Vós, que conhocedes / a min tan ben, por que non entendedes / como son covas essas caaveiras?»||1478.18 pero capa nunca s’a vós ben serra||1481.2 mais a Nostro Senhor rogo / que, a tal, demo o tome||1481.6 mais rog’eu a Santa Maria / que, a tal, demo o tome||1488.11 ca mi mostrou el ben seu coraçon, / per quanto el a mí avia jurado||1489.19 A Don Belpelho moveu esta razón||1489.53 venha Pachacho e Don Ro[i] Cabreira, / pera dar a min a deanteira||1490.20 e, se mi a mí a abadessa der / madeira nova, esto lhi faria||1491.2 Deu ora el-rei seus dinheiros / a Belpelho||1492.9 E Don Estevã[o] assi dizia / a nós, que lho leixassemos ferir / máis||1492.18 Mui gran mal fazedes en consentir / a est’ome torto que mi fazia||1493.14 nen vistes atal / lombo de vinh’e d’alhos e de sal / qual mi a mí deu i un de criaçon||1493.19 ca a min non minguava nulha ren||1495.6 ca escarnh’é pera mui bon segrel / a que x’assi van foder a molher / com’a vós foden esta que tragedes||1495.7 a que x’assi van foder a molher / com’a vós foden esta que tragedes||1497.4 ca diz que nunca Deus diss[e] a San Pedro máis de tanto||1502.13 e non leixedes i nada perder / senon a vós||1503.10 ca el ten que mái-lo merece / ca o merec’a senhor vassalo||1507.3 mais prougu’a Deus que choveu||1514.15 – Lourenço, a min grave non sera / de te pagar tanto que mi quiser||1514.20 e logo o mandarei / pagar a [un] gran vilão que ei||1514.24 mais outr[o], a que [meu] mester fezer / que m’én entenda, mui ben [mi] fara||1519.7 e sempr’a ele busquei mal||1519.9 Quero-me ja maenfestar, / e pesará muit’[a] alguen||1520.16 Cordas e cintas muitas ei eu dadas, / Lourenç’, a donas e elas a min||1520.16 Cordas e cintas muitas ei eu dadas, / Lourenç’, a donas e elas a min||1523.3 e log’a Nostro Senhor / pormeteu, ... / que tevess’un clerig’a seu poder||1523.10 e por én rogador / foi log’a Deus||1527.7 mais, por un couce, den or’aqui mil / a Don Ansur, pois gran torto tomou||1530.17 E seu marido de crastar verrões / non lh’achan par de Burgos a Carrion, / nen [a] ela de capar galiões / fremosament’, ...||1531.17 nen vós, senhor, non o oistes a min||1532.20 que mi valvera muito máis a min / jazer mort[o] ou seer enforcado||1533.7 nen ar chamemos, ... / ..., nulh’ome trobador / senon [a] aquel que souber trobar||1533.8 E pesará a vós muit’, eu ben o sei, / do que vos eu direi||1534.9 Se[n] ũa destas nunca bon segrel / vimos en Espanha nen d’alhur ven, / e sen outra, que a todos conven||1534.16 terria-vos por sén / furtarde-l’a quen o sabe fazer||1536.1 Tantas minguas achan a Don Foan / que ja lhas nunca cobrar poderán||1537.6 A concelhos e a cavaleiros / mandan comer vacas e carneiros||1537.6 A concelhos e a cavaleiros / mandan comer vacas e carneiros||1538.13 Filh’a que leixass’o que ei / quisera-m’eu, senhor, fazer / que fosse voss’, ...||1541.1 Quite-mi a mí meu senhor||1542.14 mais oi- / -mais non sei a que mi afazer||1543.3 que servi melhor / ou tan ben come outr’a que os dan||1543.8 com’outro quen-quer a que a dan ben||1543.15 ou pon- / -mi-os à mia mort’, ou a que os vou pedir?||1544.6 preguntei a seus prelados / por Amor e non o achei||1546.6 ca mi filhou Deus mia senhor, / a que filh’o demo maior / quantas cousas que suas son||1546.15 Deus nunca mi a mí nada deu||1547.7 Por que vos eu a vós esto sofresse, / senon por ela, se lhi non pesasse?||1547.23 Quantas queredes vós, tantas filhades, / e a mí nunca mi nen ũa dades||1548.1 Quer-mi a mí ũa dona mal||1549.2 Assi and’eu por serviço que fiz / a senhor que me non quer fazer ben||1550.3 D’un ome sei eu de mui bon logar / que filha sempre, ... / alg’a quen-quer||1550.11 [e] travan-lhi por algo que filhou / a seus amigos||1550.11 [e] travan-lhi por algo que filhou / a seus amigos, e a todos pesou||1555.14 Mais non foi esto senon seu pecado, / que el mereceu a Nostro Senhor||1556.8 Se el a mũa quisesse levar / a Joan Bol’e o rocin leixar, / non lhi pesara tant’, ...||1556.15 se lhi levass’a mua que ficou / a Joan Bolo||1558.2 a mí começou gran noj’a crecer / de muitas cousas que lh’oi dizer||1558.14 e a min creceu gran nojo por én||1561.11 e ante que saissen daquel mes, / per com’eu a Joan Simion oi, / con olivas morreron todas tres||1570.17 ũa soo que a vós fal||1570.19 ca Deu-lo sabe que é sen razon / por end’: a vós ũa tolher o sén / e dizerdes das outras mal||1570.25 logo vos faran tal / qual fez a min ũa||1574.4 se s’ora vai / e lhi frorecer a faia, /  a alguen jogará lai||1578.2 Ja lhi nunca pedirán / o castel’a Don Foan||1578.14 Travan-lhi mui sen razon / a ome de tal coraçon||1578.19 Dizen que lh’a el máis val / esto que diz, ca non á al||1580.21 e sabedes buscar / gran mal detras a muitos, com’oi||1584.18 nen os outros, que tiravan mui mal, / atinaran a dous dos pipeões||1585.9 E com’é traedor aqueste mundo / e mao a quen se del muito fia||1586.1 Pedi eu o cono a ũa molher, / e pediu-m’ela cen soldos enton||1590.16 ante xe dera a sí no [quinhon]||1591.20 a toda molher que prenh’é / logo lhi dizen: «Con baron!»||1593.10 e ar feze-os muito desejar / a min e ti||1594.20 máis van a el que a meestr’And[r]eu / des antano que o outro morreu||1594.20 máis van a el que a meestr’And[r]eu / des antano que o outro morreu||1597.11 e por esto rog’eu de coraçon / a Deus que nunca meta se mal non / antre min e velhas fududancuas||1597.18 ca Deus me tolha o corp’e quant’ei / se eu velha fududancua sei / oje no mundo a que gran mal non queira||1600.1 A ũa velha quisera trobar / quand’en Toledo fiquei desta vez||1600.5 non trobedes a nulha velh’aqui||1600.6 non trobedes a nulha velh’aqui, / ca cuidarán que trobades a min||1601.3 Trag’agora Marinha Sabugal / ũa velha que adusse de sa terra, / a que quer ben||1602.10 e dei-o a seu don’e tenho que fiz gran cousa||1602.14 e dei-o a seu don[o] e ei medo da morte||1603.2 Moitos s’enfi[n]gen que an guaanhado / doas das donas a que amor an||1603.4 mais a min vai moi peor, mal pecado, / con Sancha Diaz||1603.6 ca jur’a Deus que nunca mi deu ren / senon ũu peid’, ...||1608.2 Querri’agora fazer un cantar, / se eu podesse tal, a Pedr’Amigo||1612.6 quen a meu cuu concela posesse, / de parescer ben vencer-vos-ia||1613.16 E, Don Pedro, os beiços lh’er põede / a esse cuu, que é tan ben barvado||1614.1 A ũu frade dizen escaralhado||1615.1 A vós, Dona abadessa, / de min, Don Ferna[n]d’Esquio, / estas doas vos envio||1616.4 por ũa dona d’Elvas / que me trage tolheito / como a quen dan as ervas||1618.25 que a seu dono [...]||1620.2 Con gran coita rogar que m’ajudasse / a ũa dona fui eu noutro dia / sobre feito d’ũa capelania||1620.10 pois que en vós filhastes o seu feito, / de dardes cima a todo seu preito||1621.14 Ai demo, a ti dou eu estas mesuras!||1622.2 [E]stev[an] Ean[e]s, por Deus, mandade / a Roi Paaez logo este dia||1624.11 a el conven / que traga sempre çapato dourado||1625.5 Deu por vassalo de sí a senhor||1626.3 o[u de] pran essa cabeça non é / a que vós antano, per bõa fe, / levastes quando fomos a Geen||1627.1 A min dan preç’, e non é desguisado, / dos mal talhados||1628.5 pero ben sei que á poder / de dar grand’alg’a Don Foan||1632.23 Quen en sa casa comer non usou, / quer ben quer mal, assi como a el praz||1633.33 e pelot’a mí prometeu log’i / de nevoeiro||1635.7 e de bu[r]las, cuid’eu, ri[i]r-s’end’ia / quen lhe dissess’aqueste meu cantar / a dona gaia do bon semelhar||1638.3 e trob’a eles e a seus maridos||1638.3 e trob’a eles e a seus maridos||1640.5 «A boi velho non lhi busques abrigo»||1641.9 U m’eu de Burgos parti, / log’a Deus m’encomendei||1641.10 e log’a El prougu’assi||1644.6 creceu-lhi del tal coraçon / que diss’a un seu om’enton||1645.15 E a Deus devemos graças a dar / deste ricome que nos presentou||1647.6 o vosso don é rafec[e] a quen o á de vender||1648.11 Eno mundo non sei eu trobador / de que s’ome máis devess’a temer / de x’el mui maas tres cobras fazer, / ou quatro, a quen lhi maa barva for||1648.16 E por esto non sei no mundo tal / ome que a el devess’a dizer / de non por lhi dar mui ben seu aver||1649.5 Senhor, vós creed’a mí, / que o sei mui ben contar||1650.9 E que[n] se [non] ten por desvergonhado / por dizer a quantos sempre vir pesar||1652.18 o demo lev’o que lhi val / sa requeza de máis a quen / non presta a outren nen a sí||1652.19 a quen / non presta a outren nen a sí||1652.19 a quen / non presta a outren nen a||1653.20 Se non, Deus non lhi valra, / e vós, a que pesará, / valer non lhi poderedes||1657.7 que, se m’eu faço bon cantar, / a ele mi-o soio fazer||1662.11 esto s’a vós nunca pode negar||1662.20 «A min / foi feit’aquel cantar de mal dizer»||1663.1 Quen a sa filha quiser dar / mester con que sábia guarir / a Maria Doming’á d’ir||1664.18 – Don Garcia, como direi / a quen sempr’amei e servi / atal pesar per que des i / perça quanto ben no mund’ei / d’eu veer e de lhi falar?||1664.36 como direi tan gran pesar / a que[n] servi sempr’e amei?||1665.10 ca non a vi a nulh’ome aparar||1673.27 e dize-las pois a quen quer / que me por novas preguntar||1675.9 «Pois vos ides vossa via, / a quen leixades o voss’escolar / ou vosso filh’e vossa companhia?»||1679.11 e faz creent’a quantos aqui son / que val mui máis que non dev’a valer||1680.14 ca trobador non á / eno mundo nen avera / a que s’el quera conhocer||1680.30 E eu, que lh’o conselho dou / que leix’est’a que se filhou, / diz que ando po-l’enganar||1682.3 Pediu oj’un ricome, / de que eu ei queixume, / candeas a un seu ome
3. Introduce un complemento circunstancial de lugar (expresa ‘lugar, dirección’ etc.)
32.5 e faz-mi a mercee viir / d’Amor com’ome preso ven||68.23 guarde-se ben de ir a logar / u veja o bon semellar / da mia sennor||114.1 Pero non fui a Ultramar||114.11 diz que pod’ir quen ben andar / de Belfurad’a Santaren||114.13 e ir a Nogueirol jantar / e maer a Jerusalen||114.14 e ir a Nogueirol jantar / e maer a Jerusalen||148.14 ca me non an por én a desfiar / seu linhagen nen deitar a Castela||195.3 Ai eu, coitado, e quand’acharei quen / me dé consello como possa ir / a un logar u eu querria ir?||195.22 ca non fui a logar / u a eu viss’, ...||195.25 e por aquesto non / vi nunca máis prazer nen ja máis non / mi ar veerei se non for a logar / u veja ela||268.4 [d]e mui bon grado querria a un logar ir / e nunca m’end’ar viir||285.7 E venn’a vós chorando destes meus / ollos||313.2 Quand’oj’eu vi per u podia ir / a essa terra u é mia sennor||345.5 non me viu máis d’un dia e vai-s’a Catalonha||398.16 E vin aqui a Segobia morrer||429.1 A Lobaton quero eu ir, ai Deus, e Tu me guia||429.12 A Lobaton quero eu ir||429.23 A Lobaton quero eu ir||461.4 E ir podedes a Libira||461.5 e depois ir a Alcala se[n] pavor e sen espanto||461.11 que vós, entra[n]te a Sevilha, vos catedes no espelho||475.27 – Don Arnaldo, fostes errar / por passardes con batares / vossa senhor a Ultramar||481.16 É romeu que Deus assi quer servir / por levar tal furt’a Jelusalen||484.3 tan gran sabor ouve d’ir a sa terra / que log’enton por adail filhou / seu coraçon||492.15 é por non ir a Graada / que faroneja?||494.2 O que da guerra levou cavaleiros / e a sa terra foi guardar dinheiros||494.5 O que da guerra se foi con maldade / [e] a sa terra foi comprar erdade||494.17 O que tragia o pendon sen oito / e a sa gente non dava pan coito||494.26 O que se foi con medo dos martinhos / e a sa terra foi bever-los vinhos||494.32 O que [non] roubou os mouros malditos / e a sa terra foi roubar cabritos||494.35 O que da guerra se foi con espanto / e a sa terra ar foi armar manto||523.1 A tal estado mi adusse, senhor, / o vosso ben e vosso parecer||609.2 M[i]a madre velida, / vou-m’a la bailia / do amor||609.5 Mia madre loada, / vou-m’a la bailada / do amor||609.7 Vou-m’a la bailia, / que fazen en vila, / do amor||609.10 [Vou-m’a la bailada, / que fazen en casa, / do amor]||628.24 leve-me Deus a terra u vos non veja||678.2 Por fazer romaria pug’en meu coraçon / a Santiag’un dia, por fazer oraçon||695.9 nen de com’ameaçada / fui un dia pola ida, / que a vós fui, e ferida||704.2 Fui eu, madre, lavar meus cabelos / a la fonte e paguei-m’eu delos||704.5 Fui eu, madre, lavar mias garcetas / a la fonte e paguei-m’eu delas||704.7 A la font[e] e paguei-m’eu deles, / alo achei, madr’, o senhor deles||750.1 Pois nossas madres van a San Simon / de Val de Prados candeas queimar||755.3 Ir quer’oj’eu fremosa de coraçon, / ..., /  a Santa Maria das Leiras||756.3  a Santa Maria das Leiras irei velida||826.23 que vos tevess’a meu lado||864.27 e tornei-m’eu logo a meu caminho||868.1 A Santiag’en romaria ven / el-rei||892.5 Vou-m’eu a la corte morar||917.1 cheguei a logar / u lealdade nen manha nen sén / nen crerezia non vejo preçar||918.4 porque fezestes ũa cavalgada, / sen seu mandad’, a Roda noutro dia||918.12 ca non foi tal que a Roda entrass’e / que cavaleiro da vila matasse / senon vós||935.3 – Madre, quer’oj’eu ir veer / meu amigo, que se quer ir / a Sevilha el-rei servir||935.15 A Sevilha se vai d’aqui / meu amigo, por fazer ben||962.6 a mui gran prazer se vai / a Crexent’en sua mua baia||968.13 venh’a vós que m’emparedes||970.3 de Castr’a Burgos e end’a Palença||970.3 de Castr’a Burgos e end’a Palença||970.4 e de Palença sair-mi a Carrion / e end’a Castro||970.5 e de Palença sair-mi a Carrion / e end’a Castro||971.9 – Afonso Anes, se vos én pesar, / tornade-vos a vosso fiador||990.27 assi o lev’a bon logar / pelo gran poder que end’á!||1026.2 A meu amigo mandad’enviei / a Toled’, amiga, per boa fe||1055.11 que non pud’al fazer / que non ouvess’a viir a logar / u vos eu visse log’, ...||1071.1 A Bonaval quer’eu, mia senhor, ir||1121.7 Foi un dia po-lo veer / a Santa Marta||1130.1 Irei a lo mar vee-lo meu amigo||1130.4 Irei a lo mar vee-lo meu amado||1133.1 A Santa Maria fiz ir meu amigo / e non lh’atendi o que pôs comigo||1133.5 Fiz ir meu amigo a Santa Maria / e non foi eu i con el aquel dia||1134.3 e non ouso per ren /  a Santa Maria ir||1140.10 dized’, amigo, se Deus vos lev’a Bonaval||1141.1 Se veess’o meu amigo a Bonaval e me visse, / vedes como lh’eu diria ante que m’eu del partisse||1143.3 que mi non digades oje mal se eu for /  a Bonaval||1145.1 Quand’eu a San Servando fui un dia d’aqui / faze-la romaria||1146.14 Foi el fazer noutro dia / oraçon a San Servando / por s’ir ja d’aqui sa via||1147.1 A San Servand’en oraçon / foi meu amig’, ...||1148.1 A San Servando foi meu amigo||1149.1 Ora van a San Servando donas fazer romaria||1149.11 porque oj’a San Servando non vou e me ten guardada||1150.1 A San Servand’, u ora van todas orar, / madre velida, por Deus, vin-vo-lo rogar||1150.4 que me leixedes ala ir /  a San Servand’, ...||1151.1 Se meu amig’a San Servando for / e lho Deus guisa, polo seu amor, / i-lo quer’eu, madre, veer||1151.5 E, se el for, ... / a San Servando, ... / i-lo quer’eu, [madre, veer]||1152.2 Mia madre velida, e non me guardedes / d’ir a San Servando||1152.5 E non me guardedes, se vós ben ajades, / d’ir a San Servando||1152.8 E, se me vós guardades d’atal perfia, / d’ir a San Servando fazer romaria, / morrerei [d’amores]||1152.11 E, se me vós guardades, ... / d’ir a San Servando veer meu amigo, / morrerei [d’amores]||1153.6 Pero me feriron por el noutro dia, / fui a San Servando se o ve[e]ria||1155.1 Foi eu a San Servando por veer meu amigo / e non o vi na ermida||1155.5 Disseron-mi mandado de que muito desejo, / ca verria a San Servando||1157.17 e foi ora a San Servando||1158.19 A San Servando foi en oraçon / eu||1160.25 A San Servand’irei dizer / que me mostre de vós prazer||1175.3 enquanto vai andar /  a Granada meu amigo||1176.6 e meu amigo, que se foi andar /  a Granada por meu amor lidar||1201.4 que o foss’eu veer /  a la font’u os cervos van bever!||1206.9 Irei, mia madre, a la fonte / u van os cervos do monte||1216.18 E fui eu fazer oraçon / a San Clemenç’e non vos vi||1218.1 Non vou eu a San Clemenço orar e faço gran razon||1218.5 Non vou eu a San Clemenço||1242.14 el partid’é / de nunca ja máis viir a logar / u me veja||1259.3 Por Deus, que vos non pes, / ..., / d’ir a San Salvador||1262.1 Id’oj’, ai meu amigo, led’a San Salvador||1269.3 que mi tanto guardades / d’ir a San Leuter falar con meu amigo||1283.4 pois que me mandou / que foss’eu con el ena sagraçon / fazer oraçon a San Treeçon||1283.6 d’ir ei coraçon /  a San Treeçon||1285.1 Fui eu, madr’, a San Momed’...||1285.8 Quand’eu a San Momede fui / ... / [...] / sospirei no coraçon||1286.2 id’a San Momed’e veer-m’-edes||1288.10 irei ala mias candeas queimar, / ..., / a Santa Cecilia, ant’o seu altar||1290.1 Non poss’eu, madre, ir a Santa Cecilia||1296.3 e irei, madr’, a Vigo||1297.2 Mia irmana fremosa, treides comigo / a la igreja de Vigo||1297.5 Mia irmana fremosa, treides de grado / a la igreja de Vigo||1297.7 A la igreja de Vigo, u é o mar levado||1297.10 A la igreja de Vig’, u é o mar salido||1299.2 Quantas sabedes amar amigo / treides comig’a lo mar de Vigo||1299.5 Quantas sabedes amar amado / treides-vos mig’a lo mar levado||1299.7 Treides comig’a lo mar de Vigo / e veeremo-lo meu amigo||1299.10 Treides-[vos] mig’a lo mar levado / e veeremo-lo meu amado||1302.1 Quer’ir a Santa Maria de Reça||1302.3 quer’ir a Santa Maria de Reça||1303.3 ca me dizen que ven i, /  a Santa Maria de Reça||1304.1 D’ir a Santa Maria do Lag’ei gran sabor||1304.4 D’ir a Santa Maria do Lag’é-mi gran ben||1304.8 Gran sabor averia [e]no meu coraçon / d’ir a Santa Maria||1304.11 Ja jurei noutro dia, ... / que non foss’a la ermida||1305.1 Foi eu, madr’, en romaria a Faro con meu amigo||1306.1 A Far[o] un dia / irei, madre||1307.7 Mando-vos eu ir a Far’un dia, / filha fremosa, fazer oraçon||1308.2 Atender quer’eu mandado que m’enviou meu amigo, / que verra en romaria a Far’e veer-s’-á migo||1315.4 o amor que eu levei de Santiago a Lugo, / esse me aduz, e esse mi adugo||1319.4 des que veo nunca s’a el chegou||1323.9 e vai a cada pousada / por algo||1324.17 se vai a antre Doir’e Minho, / senher, vaa-s’en [bon] ponto!||1333.4 que o mandastes atar / cruamente a un esteo||1335.18 que non quis guardar / de seu foder, a que tan moço veo||1337.4 cheguei-m’a el e dixi-lhi log’i: / ... ||1344.17 Coida-me lançar a mato||1346.7 E foi-s’el morar a França||1346.13 E foi-s’el morar a Coira||1348.12 mal ficará aquest’outr’en Todela, / que al non á [a] que olhos alçar||1368.3 A dona fremosa do Soveral / á de mí dinheiros per preit’atal / que veess’a mí, ... / un dia talhado a cas Don Cor[r]al||1389.5 achei sas mentiras, entrant’a Olmedo||1393.2 Fernan Diaz, este que and’aqui, / foi ũa vez d’aqui a Ultramar||1397.20 e trasnoitou sobr’un om’a Leon||1399.2 Nostro Senhor, que ben [eu] alberguei / quand’a Lagares cheguei||1399.12 [e] saio a min / e mostrou-m[e] albergue cabo sí||1402.11 Por non vĩir a min, soa, sinlheira, / venha convosc’a vossa covilheira||1404.2 O demo m’ouvera oj’a levar / a ũa porta d’un cavaleiro / por saber novas||1412.10 ouv[i] ali a chegar / (que non chegass’!) a logar / u á [a]tal fareleiro||1412.17 Non vistes peior parado / albergue do que achei / enton quand’a ele cheguei||1415.5 u cheguei a vosso logar||1415.25 porque vos nembrastes de min / quand’a vosso logar cheguei||1423.17 nen ar iria a Jerusalen / Joan Fernandiz, [se]non bautiçado||1435.37 ca toda molher / o tempo cata: / quen s’ata / a esta barata / que t’ora disser||1443.21 [e] quen-quer veerá / que faço ben est’a que me filhei||1467.3 Come asno no mercado / se vendeo un cavaleiro / de Sanhoan’a Janeiro / tres vezes||1487.2 Don Pero Nunez era en Cornado / e ia-s’a Santiag’albergar||1489.4 escud’a colo en que sev’un capon / que foi ja poleir’en outra sazon||1489.36 mais id’a eles, ca xe vos non iran, / acha-los-edes, [e] escarmentarán||1489.44 escud’a colo, que foi d’ũa masseira||1514.23 – Joan Garcia, tal paga achará / en vós o jograr quand’a vós veer||1515.13 nunca irás a logar / u tu non faças as gentes riir||1518.7 mandade sempr’a best[a] achegar / a un caralho de que cavalguedes||1526.7 sei [eu] que vós non podedes errar / que a muit’alto logar non pojedes||1526.19 e assi pojaredes / a mui gran talh’u avedes d’estar||1530.16 E seu marido de crastar verrões / non lh’achan par de Burgos a Carrion||1577.5 al- / çou rab’e foi sa via a Portugal||1579.9 e, pois vẽo a Santaren, / enlinhó-o||1585.27 ja s’enton a el chegar non podia||1587.9 non ven a el ome con maloutia / de que non leve o máis que poder||1589.27 e per ensinar a molher / coitada, que a vós veer||1596.14 que o dia que s’a lide juntou / prenderan eles port’a Mormojon||1596.15 De como non entraron a Blandiz, / ..., / ja os quis Deus de morte guarecer||1611.4 e o Eleito se maravilhou / e foi a el, e assi lhe dizia: / ... ||1622.3 [e], se quiser ir a Santa Maria, / que se non vaa pela Triidade||1622.13 E, cada que el ven a Santaren, / sempre alo vai fazer romaria||1626.4 o[u de] pran essa cabeça non é / a que vós antano, per bõa fe, / levastes quando fomos a Geen||1645.2 D’un tal ricome vos quero contar, / que noutro dia a Segovia chegou||1658.21 por tanto me maravilho / d’a esto seer chegado||1663.3 Quen a sa filha quiser dar / mester con que sábia guarir / a Maria Doming’á d’ir,||1673.3 ben assi poderia ir / ben como foi a Ultramar / Pero d’Ambrõa Deus servir
4. Introduce complemento circunstancial de tempo (expresa ‘tempo’)
235.22 Mais a que sazon que m’eu acordei / quando a non posso per ren veer / nen quando non poss’i consell’aver!||317.7 a que mal tempo eu sõo chegado!||454.11 Mandou-m’el furtar a ‘lvor / o meu podengo melhor||719.6 se se veen ou se x’[e]stan / ou a que tempo se verran||1247.4 e non catades tempo nen sazon / a que venhades comigo falar||1449.10 As que son d’ũa natura / junta[n]-s’a certas sazões / e fazen sas criações||1464.11 pero non vẽo eno maio / nen vẽo a Pintecoste||1587.12 ven a dar-mi algo d’oj’a tercer dia||1610.4 e non leeu el nas partes / que chegasse a ũu mes
5. Introduce complemento circunstancial de finalidade (expresa ‘obxectivo, finalidade da acción’)
47.6 u vos amei sempre a servir / des que vos vi||857.21 pois mi assi faz o voss’amor ir ja / como vai cervo lançad’a fugir?||969.4 ũa pastor vi andar / muit’alongada de gente, / alçando voz a cantar||1316.11 mais, pois que os tragedes vós / a vender, é per seu talan?||1382.20 jura que alçará voz a cantar, / que non á ja que dulte, mal pecado||1407.14 ca x’é el ome que x’á poder tal / ben come vós, ... / de vos dar én pelo vas’a bever||1447.19 u s’el-rei mov’a fazer ben, / com’é razon, pesa-lhes én||1505.13 dizede vós, se a terra leixar / que me non achen i a justiçar, / se poderá en mí justiça fazer||1635.3 e catalães, con eles a perfia, / leixados son por donas a lidar||1668.10 deste marido, que vos dá mal dia, / mostrar-vos-ei gran dereit’a prender||1670.10 dás a vender / melhor capa velha d’outra sazon

ajudar a
561.17 rog’eu mui de coraçon / que El m’ajude a tan forte / coita||1357.19-21 Ben t’ajudaran d’Orzelhon / quantos trobadores i son / a escarnir o infançon||1667.14 Pero un cavaleiro sei eu, par caridade, / que vos ajudari’a tolher del soidade
atrever-se a
20.8 e non m’atrevo sen vós a guarir!||1198.6 e non s’atreve sen mí a guarir||1474.17 clerigo e non s’atreveu a ‘lbergar
aventurar-se a
1105.4-5 e des oimais me quer’aventurar /  a lho dizer||1105.16 mais, pois que assi é, / aventurar-me quero des aqui / a dizer-lh[o]||1118.13-14 que s’aventura / a un grand’usso matar
aver dereito a
32.8-9 Muit’i a aver gran pavor / ei dereit’, ...||700.6 gran dereit’ei a ‘ndar led[a],
catar a
956.20 se eu mia senhor amo polo meu / ben e non cato a nulha ren do seu||1247.1-2 Amigo, vós non queredes catar / a nulha ren se ao vosso non
conselhar a
204.19 ést[e] meu coraçon traedor / que mi-a depois conselhou a veer||1518.23 eu vos conselho sempr[e] a ficar / ante con mũacho novo ca mũa
convidar a
1471.1 Eu convidei un prelado a jantar, se ben me venha
conviir a
3.17 porque o fiz, a morrer me conven||142.24 mais converra-ll’én a sofrer / com’eu fiz des quando vos vi||216.1 Sennor fremosa, conven-mi a rogar / por vosso mal||261.17 e conven-mi a guardar / de mi-o saberdes quant’eu máis poder||411.3 conven-m’oje-mais a sofrer / todas-las coitas que sofrer poder / por vós||430.26 ca sen razon / me dá tal coita Amor que me conven / a viver trist’e sen todo prazer||430.27 e me conven tal afan a sofrer||593.4-5 por end’a partir / mi conven daqueste logar||627.10 e, pois eu certo sei / que por dona a morrer me conven||865.27 outro caminho conven a buscar||934.7 Outra senhor vos conven a buscar||1319.13 a bõa fe lhe conven a jurar / que a non le[i]xe en neun tempo ja||1341.13 e, per saber que lh’el mostrou, o ten / tan coitado que a morrer conven / de mort’estrãia que á padecer||1617.25 Oimais a morrer me conven||1675.23 das aves vos ar conven a saber / vós que tan longa carreira filhades
cuidar a ~ coidar a
32.10 onde cuid’a dizer / mal e onde me quer partir||34.6 mais por[que] cuid’a morrer con desejo||74.17 nen o cuido nunc’a prender / del nen d’al||75.5 todo vo-l’eu cuid’a sofrer||83.6 cuidei-vos, sennor, a veer, / atanto ben ouv’en cuidar.||83.10-11 nen cuidedes que al cuidei / de vós, mia sennor, a gãar||104.2 Quer’eu agora ja dizer / o que nunc’a dizer cuidei, / con sanha||104.13 pero que sén cuid’a fazer / por en tan gran vergonha entrar||119.23 non me cuidari’a cambiar / por rei nen por emperador||120.15 ca log’eu i cuid’a morrer||131.28 mais matar-m’-ia se fosse meu mal / ou eu cuidass’en mia mort’a perder||134.5 enton me cuid’eu de vós a quitar||250.14 as[s]anhou-s’el e cuidou-m’a fazer / mui gran pesar||267.17 u a cuidass’eu a poder veer / dos mil dias ũa vez en un dia?||275bis.7 ca dize-lo cuidei ou a morrer||298.7 E cuido-ll’eu sempr’a dizer / quando a vir, per bõa fe, / a coita que me faz aver||318.14 porque cuido a ir / u ela é||325.8 non cuidava esse di’a chegar / viv’aa noite||337.19-20 E per nega-lo eu cuidaria ben / a perder coitas e mal que mi ven||355.4 e os que cuidan máis end’a saber, / praz-me muito porque non saben ren||357.15 e máis vivi ca cuid’a viver||360.9 nen ar catan como perden seu sén / os que m’assi cuidan a enganar||362.2 Por Deus, sennor, tan gran sazon / non cuidei eu a desejar / vosso ben||362.13-14 nen ar cuidei depois d’amor / a sofrer seu ben nen seu mal||367.15 mais cuid’eu a ir / u ela ést’, e non poss’eu||414.7-8 E, por esto que me disso, cuidou / min a guarir, que ja moiro||428.4 u a non vir cuid’a morrer log’i||428.6 pois que a vir, u a non vir prazer< / de mí nen d’al nunca cuid’a veer||434.2 e cuido mui ced’a morrer||502.6 o demo lev’a ren que lh’eu falei / de quanto lh’ante cuidar’a dizer!||524.1 O que vos nunca cuidei a dizer, / con gran coita, senhor, vo-lo direi||532.8 cuidaria muit’a perder / da gran coita e do pesar / con que m’oj’eu vejo morrer||635.15 non ficou ja por min de lha pedir, / cuidand’a ela tal pesar partir||649.6 Ouv’én por vós tal coita eno meu coraçon / que nunca vos cuidar’a veer nulha sazon||654.5 mais, Deus, é que cuid’a mí a gaar / de lhi saberen que mi quer gran ben?||693.11 Tan cruamente lho cuid’a vedar / que / rog’el a Deus que lhi dé meu perdon||804.18 o que non for / veer-vos logo non cuid’a viver||815.10 direi-vos como me cuid’a vingar||817.1 – Amigo, que cuidades a fazer / quando vos ora partirdes d’aqui / e vos nembrar algũa vez de mí?||817.10 mais este conforto cuid’a prender||827.7 El me cuidava tal preit’a trager||850.16 que vos pesar / nunca fiz nen cuid’a fazer||867a.11 mal venh’a quen se del desasperar, / ca per amor cuid’eu máis a valer||867b.4 [c]a per amor cuid’eu máis a valer||886.28 atan coitado foi log’i / que cuidar’a morrer enton||896.18 nen ar cuid’a gradoar / d’Amor||902.5 non cuidara tant’a viver / como vevi sen vos veer||909.10 quanta coita avia d’amor / non cuidav’a teer en ren||909.16 cuidei-me de coit’a quitar||914.14 Pero este mal mi tolherá / o sén nen lhi cuid’a guarir||924.17 máis de quantos outros Deus quis fazer / nen quantos me cuidan dest’a vencer||978.10 e cuidava convosc’a vencer / a que me vós fezestes ben querer||979.14 ca por ela cuid’a morrer||1064.23-24 se m’El mostrar ũa razon, / de quantas end’eu cuid’aca / a dizer, que lhi diga enton||1065.13 e vo-la fezess’entender / e non cuidass’i a perder / contra vós por vos i falar!||1067.8 e non cuid’a perder / coita||1076.20 por mia senhor cuid’, e cuid’a morrer||1080.9 nunca [eu] me depois paguei / de min nen me cuid’a pagar||1084.15 se cuidei desse di’a sair, / Deus mi tolha este corp’e quant’ei||1099.1-2 Quand’eu vi a dona que non cuidava / nunc’a veer||1099.13 ca inda m’eu ant’a [vi]ver cuidava||1103.3 e viv’eu máis penado por vós e ei maior / coita que non cuid’a guarir||1103.5 senhor, se vos guardaren e vos eu non vir, / non cuido un dia máis a guarir||1120.22 enton me cuido ben del a vingar||1209.5 ca lhi cuid’eu a parecer tan ben / que lhe non nembre, do que cuida, ren||1237.22 este non cuid’a fazer o peor||1241.14 E sabe Deus que desto nulha ren / vos non cuidava eu or’a fazer||1246.1 – Como cuidades, amig’, a fazer / das grandes juras que vos vi jurar / de nunca voss’amigo perdoar?||1263.1 Deus, e que cuidei a fazer / quando m’eu da terra quitei / u mia senhor vi?||1263.7 Deus, e que cuidei a fazer?||1263.12 non no posso sofrer / e cuido sempr’a tornar i||1267.9 esto lhi cuid’eu a fazer||1305.10 ca nunca lhi cuid’a mentir por quanto m’el diss[e] enton||1336.15 E, pois el cuid’a fazer-vos creente||1383.9 Cuidas tu i a guarecer / por nojos||1404.18 mais os dous que sairon primeiro / non lhis cuidei per ren a [e]scapar||1590.15 ca, se cuidasse sa vac’a perder, / ante xe dera a sí no [quinhon]||1599.4 «Sõo velha e cuid’a guarecer»||1599.8 Gran folia pensades / se per velhece a guarecer cuidades||1608.13 outra razon lhi cuid’eu a mover / de que aja dous tamanho pesar||1609.15 Mais quen lhi cuida nunca ren a dar / assi s’ach’én com[e] eu ou peior!||1656.14 E quen viu terra tan mal empregada / nen a cuida nunca máis a veer||1671.23 Vedes que bisp’e que senhor, / que vos cuida a fazer creer / que é de Conca
119.14 que coid’i a perder o sén||192.16 ca todo me fal / quanto lle coid’a dizer, e dig’al||200.15 E por atal coido sempr’a viver / en grave coita mentr’eu vivo for||241.11 pois que non coido nunc’a veer ja / esta sennor||241.18-19 e non / na veer nen a coidar ja per ren / a veer||241.20 e con aqueste coidar / coid’a morrer||242.22 E por aquesta coid’eu a morrer||245.3 tal ben lle quer’onde coid’a morrer
dar a
407.11 nunca Deus quiso dar a entender / atal razon qual oj’eu mester ei||524.10 e des i por vos dar a entender / que por outra morria||1433.1-2 Don Vuitoron, o que vos a vós deu / sobre-los trobadores a julgar, / ou non sabia que x’era trobar / ou sabia como vos trobei eu
defender-se a
15.4 ca non quis Deus nen vós nen mia ventura, / a que m’eu nunca pudi defender, / quero-vos eu de mia coita dizer||1279.7 tan ben se sab’a todos defender / en seu trobar
deitar a 'pór, botar'
1573.7 Deitou un frad’a pacer sas bestas, que comprara
deitar-se a 'deitarse, tenderse (para durmir)'
1517.19 e deita-s’a dormir en paz
desejar a
153.1 Desej’eu muit’a veer mia sennor||208.2 pois desejades mia mort’a veer||428.2 Ũa dona, de que falar oi, / desej’a veer||635.6 log’eu des i desejei a viver||754.6 non vejades de mí prazer / que desejades a veer||899.10 pero que vivo na maior / coita que podia viver / desejando-vos a veer||952.8 E os que mui coitados son / d’amor desejan a morrer||1010.2 Par Deus, mia madr’, o que mi gran ben quer / diz que deseja comig’a falar / máis d’outra ren que omen pod’osmar||1089.8 E ben entend’eu no meu coraçon / que desejades mia mort’a veer
deviir a
1116.15 «Do que muito quer a pouco devén»
fazer fin a
1412.26 pôs-mi o gran can enriçado, / que nunc’a [morder] fez fin
leixar a
Con esta rexencia, leixar presenta diversas acepcións
36.5 non a leixarei a loar||724.6 leix’a coidar eno mal que lhi én ven||724.13 Leix’a coidar eno mal que lhi eu dei||724.20 leix’a coidar eno seu grande afan / e coida sempre en meu bon semelhar||911.2 ca non leixarei a trobar / nen a dizer, eno cantar / que eu fezer, o mui gran ben / que vos eu quero, mia senhor||911.2-3 ca non leixarei a trobar / nen a dizer, eno cantar / que eu fezer, o mui gran ben / que vos eu quero, mia senhor||1416.14 e, se o ben pagou, / non leix’a guarir po-lo el preguntar||1590.14 Quisera-x’el da vaca despender / tanta per que non leixass’a pacer
308.16 non mi-o querra nen oir, / mas leixar-m’a morrer ir||1065.5 e por én vos leix’a dizer / meu mal
ousar a
167.11 m’é min mui grave d’endurar, / como non ll’ousar a falar / e ela parecer assi||293.5 e, mia senhor, non vos ous’a dizer / [ren] nen da gran coita que me vós dades||373.6 pois non ous’a dizer / o muito ben que vos Deus fez, sen[h]or||448.8 [E] faz-mi mal e non ous’a dizer / de muito mal que mi faz senon ben||553.1 Nunca vos ousei a dizer / o gran ben que vos sei querer||553.11 Nunca vos ousei a contar / mal que mi fazedes levar||602.3 mais non ous’oj’eu convosc’a falar||882.28 o que non posso nen lh’ouso a dizer||1025.15 ca vos non ous’a falar nen veer||1468.6 mais, pois assi é / e que non ous’i a viver, conven / que moir’, amigos
parar-se a
1334.4 e diz que, pero parece menin[h]o, / que parar-se quer a tod’alvoroço||1334.10 sab’el do mouro que ome comprido / é pera parar-s’a todo ruido
poder a
235.29 Mais de que podia peor a estar, / pois eu non vej’aquela que amar / sei máis de min nen quantas cousas sei?
poer a 'dedicar a'
1663.16 E quen d’aver ouver sabor / non ponha sa filh’a tecer||1663.16-17 E quen d’aver ouver sabor / non ponha sa filh’a tecer / nen a cordas nen a coser||1663.16-17 E quen d’aver ouver sabor / non ponha sa filh’a tecer / nen a cordas nen a coser
quitar-se a
1669.4 mais non me poss’a seu jogo quitar
recear a
499.2 Quant’eu, fremosa mia senhor, / de vós receei a veer, / muit’er sei que non ei poder / de m’agora guardar que non / veja
sair a
1641.3 e saiu-m’a convidar / no caminho un infançon
soer(-se) a
29.16 mais gran prazer lhi per-farei / ora quando m’alongarei / d’u a eu soia a veer||723.2 e vi onde soia a bafordar / o meu amig’, ...||817.14 en me partir de vosso parecer / e d’u soia convosc’a falar||1074.42 ca ben sabemos, Don Bernaldo, qual / senhor sol sempr[e] a servir segrel||1382.4 ca lhi viron trager / un citolon mui grande sobarcado / con que el sol muito mal a fazer||1621.9 E noutra parte tolheu mias naturas / en que eu soia a guarecer||1622.8 Se a romaria fazer quiser / como a sempre [a] fazer soia
371.28 ca as[s]i se sol meu padr’a emparar
temer a
417.7-8 E sempr’eu, mia sennor, esto temi, / que m’ora dizen de vós, a veer
valer a
1248.10 mais, pois lh’eu poss’a tal coita valer / come de morte, ... / vós [catad’i o que devo fazer]||1469.18 ca, amigos, da morte pret’estou / se mi a esto Nostro Sen[h]or non val
viir a
723.21 u mi a cinta vẽo a cinger||1587.12 ven a dar-mi algo d’oj’a tercer dia

andar a guerra 'vivir en conflito, guerrear'
728.15 Quanto quiser tanto more / meu amigo en outra terra / e ande comigo a guerra
andar a las aves 'cazar'
1314.2-3 u eu andar vi /  a las aves meu amigo
andar a loucuras 'comportarse sen siso, facer tolarías'
1575.24 mais, ... / quen x’en gran guerra andass’a louc[ur]as, / en feuza daqueste cavalon, / falecer-lh’-ia el nas queixaduras
andar a mandado 'obedecer'
828.17 des oimais eu vos castigo que lh’andedes a mandado
ir a dano 'ficar danado'
1448.11 Na tenda non ficou pano / nen cordas nen guarnimento / que toda non foss’a dano
ir a mandado 'cumprir as ordes, obedecer'
1532.11 demais, fostes ogan’a meu mandado / por mi fazerdes [gran] ben e amor
lançar a tavolado 'practicar xogo de cabalaría (con lanza)'
478.27 Nen de lançar a tavolado / pagado / non sõo
meter a dano 'danar, prexudicar'
1331.3 Pois cata per u m’espeite / con sas razões d’engano / e me quer meter a dano
meter a ventura 'arriscar, pór en perigo'
1524.7 que o guarria mui ben deste mal / quen lh’o corpo metess[e] a ventura
pedir a conselho 'consultar'
323.9 E, se m’ende ‘lguen pedir / a conselho, per bõa fe, / direi-lh’eu quan gran coita é
sacar a ben 'realizar (positivamente), cumprir'
32.7 Nostro Senhor mi-o saqu’a ben!||861.17 E, pois m’espertei, foi a Deus rogar / que me sacass’aqueste sonh’a ben
sair a ben 'saír ben, resultar ben'
485.9 pesar-mi-á én se vos pois a ben sal / ante o diaboo||686.9 e ben vos é se vos a ben sair||1237.43 esto vi sempre e oi departir / do mui bon ome: de lh’a ben sair / sempre o que faz||1242.6 por maravilha pod’a ben sair||1479.15 sei mui ben que, [se] lh’est[o] a ben sal, / todos iremos per ũa carreira||1582.4 nen vos ar conven / de o seerdes nen ar é guisado / daqueste preito sair-vos a ben||1632.27 e, máis que a ben, a mal lhe salra / de ben nen mal dizer, u non jantou
sair a mal 'dar mao resultado'
Rexe a preposición de
1632.27 e, máis que a ben, a mal lhe salra / de ben nen mal dizer, u non jantou
sair a preito 'chegar a un acordo, resultar ben'. Cf. viir a preito
1454.2 A donzela de Bizcaia / ainda mi a preito saia / de noite ou lũar!
teer a mal 'considerar mal'
1392.13 se vo-lo oir, terrá-vo-lo a mal / bon ome e nunca con el jogaredes||1672.10 Siquer a gente a gran mal vo-lo ten / por irdes tal molher gran ben querer
teer a maravilha 'considerar extraordinario'
461.2 per-veredes voss’amig’, e non no tenh’a maravilha
vender a retalho 'vender por miúdo'
1586.15-16 E podede-lo vender, eu o sei, / tod’a retalho
viir a coraçon 'sentir, pensar'
55.25 u vos vejo mi faz dizer / quanto me ven a coraçon
viir a dano 'prexudicarse, danarse'
1340.3 polo grand’engano / dos planetas, per que veo a dano
viir a máis 'chegar a maiores'
1545.11 que me sacará de meu sén / e que verremos a máis én
viir a perdon 'ser perdoado'
1329.17 sabede agora catar tal razon / per que venha este feit’or’a perdon
viir a preito 'chegar a acordo, pactar, resultar ben'. Cf. viir aos preitos, sair a preito
1454.5 Pois m’agora assi desdenha, / ainda mi a preito venha / de noit’ou lũar!||1454.8 Pois dela sõo maltreito, / ainda mi venha a preito / de noit’ou lũar!

A preposición a participa en diversas perífrases verbais
andar + a + inf. (perífr. aspectual imperfectiva ou verbo + infinitivo xerundial)
478.31-33 e andar de noite armado / sen grado / o faço, e a rolda[r]
aver + a + inf. (perífr. temporal de futuridade, con valores próximos aos obrigativo-modais)
6.4 nen quan apost’eu sei negar / o amor, que lh’ei a ‘ncobrir,||6.13 non vo-la ei chus a dizer||11.9 E [a]veredes a sentir / camanha mingua vos farei||11.27 se mi-o logo a tolher oer / mia vezinha e mi-o sussacar, / mao vezinho per-sera||11.30 mais non xi vo-l’a sentir á||14.23 ei log’a buscar, sen grado, / razon por me lhe salvar||14.25-26 A guardar- / -m’ei deles e ra[n]curar||15.10 que vos tan muito dura / de mal com’eu por vós ei a sofrer||15.13 e que vos ei por amor a teer / quanto de mal me fazedes sofrer||16.3 ei-vos ja sempr’a desejar / enos dias que vivo for||18.23 que eu sempre ei ja a desejar||20.14 por vos aver ja sempr’a desejar||20.20-21 pois que vos ja sempr’eu / averei ja [e]no meu coraçon / a desejar||23.7-9 e pois ei, / sen vosso ben que sempre desejei / des que vos vi, en tal coit’a viver||23.18 ca sei / que ja por al non ei coit’a perder / senon por vós, mia senhor||24.8 e non m’ei end’a quitar / entanto com’eu vi[vo] for||24.13-14 assi como vos ei gran ben / a querer||28.6 por vos aver a querer ben / e non dardes vós por mí ren||29.7-8 non me saberei / conselhar quando lh’averei, / sen meu grad’, a buscar prazer||31.5 ca non m’avedes a creer, / macar me vejades morrer||31.7-8 Por que vos ei eu, mia senhor, / a dizer nada do meu mal||31.16 non vo-lo ei a diz[er]||32.12 e averei ora a sentir, / e non con torto, nulha ren||33.2 ora tenh’eu guisado / de viver mal quant’ouver a viver||42.8-9 Eu, que non ei u lh’ir que a tornar / non aja a el e ao seu poder||43.16 mais, se m’el’a desamar á, / eu me busquei este mal, e maior||46.2 Grave dia naceu, senhor, / quen se de vós ouv’a partir||49.6 U vos eu vi fremosa estar / e m’ouvi de vós a quitar||49.10 U vos eu vi fremosa ir / e m’ouvi de vós a partir||53.21 e ei mui gran pavor / d’averdes vós en mia mort’a perder / gran mesura||54.8 E, pois vos eu máis a ve[e]r no[n] ei||56.10 tod’esto vos eu ei a aver||56.21 ca vos non ei ren do voss’a custar||56.23 pois vos eu ja ren non ei a custar||59.26 aver’a entender / ca non devia eu a fazer / o que ali cuido||62.23 ca logo a rogar averei / Deus por mia morte||66.15 se m’end’ouvesse a quitar / nulla cousa sen morte||67.22 logo mi averei a quitar / de nunca ja cuita sentir / enos dias que eu viver||70.13 que eu por mí non ouver’a veer||80.20-21 mais ave-l’-ei, / mentr’eu viver, a desejar||81.7 e, mal / que me pes, a partir-m’ei én||81.8 E, ja que m’end’a partir ei, / esto pod’ela veer ben||81.14 e sei-ll’eu un seu ome atal / que ll’aver’a morrer por én||81.18 e, pois eu a morrer ouver, / toda via pennor querrei / fillar por mí||83.26 e de pesar / ouvera por end’a morrer||83.28 tan grave me foi de sofrer / de m’aver de vós a quitar!||84.1 Agora m’ei eu a partir / de mia sennor||84.24 est’averei a fazer ja||85.19 log’averian a querer / mui máis sa morte ca ‘tender / de viveren tan sen sabor||91.6 que non pod’ome coita aver / que non aja log’a perder / des que ll’outra chega maior||92.9 Mais fez-m’atal sennor aver / de que m’ouve sempre a guardar||93.6 averei gran coit’a sofrer / por vós||93.12 ben sei / que non a ei nunc’a perder||94.22 E averei muit’a jurar / po-la negar||94.22-23 E averei muit’a jurar / po-la negar, e a mentir||94.28 que sei de pran / ca dos que me preguntarán / e dos outros m’ei a guardar||95.21 e desto m’ei sempre a guardar||104.15 pero que sén cuid’a fazer / por en tan gran vergonha entrar, / de lh’aver [r]en a dizer én / quand’eu ant’os seus olhos for?||105.3 e máis, por que vo-lo ei eu ja máis a dizer:||106.1 Senhor, e assi ei eu a morrer?||106.7 que eu por vós assi ei a mor[r]er||107.2 Senhor, todos m’entenden ja / mia morte, ond’ei eu a morrer||107.18 quen vos oer a desejar||108.14 pero das terras averei soidade, / de que m’ora ei a partir despagado||123.24 que m’ei a queixar se quiser- / -lle pedir alg’ou a veer||126.25 e aver-lhis-ei a comprir / esto que lhis praz||128.17 ca m’ei d’atal don’a guardar, / de qual mi or’oistes dizer, / de a veer||129.23 E ja mia cuita, mia sennor, / non vo-la ouver’a dizer||130.27 ca non mi avi’a dizer nulla ren||131.13 pero non m’ei del, pois viv’, a partir||131.21 por que ll’ei eu tal vid’a gradecer?||132.8 e quen viver / aver-mi-á pois est’a creer||132.32 non m’avera mort’a fillar||133.26 Que farei eu, se máis a viver ei?||134.7 outro cuidad’ar ei log’a prender||137.16 esforç’e sén e Deus an-mi a falir||137.32 e per qual guisa m’ei máis a perder?||143.3 e sen seu ben / non ei mui gran coita a perder||143.11 Por gran coita per-tenn’atal / d’amar a quen nunca meu mal / nen mia coita ei a dizer||148.13 ca me non an por én a desfiar / seu linhagen nen deitar a Castela||152.6 d’atant’ouver’a morrer con pesar||152.12 a mia sennor por que moiro, ca non / m’ei a partir d’aqui nulla sazon||153.3 non ll’ei a dizer ren / de com’oj’eu averia sabor||154.2 por aver gran ben a querer / a quen non ousarei dizer / da mui gran cuita’n que me ten!||158.7 e ei-mi assi mia coit’a endurar||160.20 que eu ja sempr’ei a servir / moller que mi-o non quer gracir||161.3 ca me non ei d’al no mundo a pagar||166.12 ca eu por que ei a dizer / o por que m’ajan de saber / quan gran sandece comecei||168.2 averei mui ced’a morrer||171.6 Nostro Senhor, non me leixes viver / se estas [coitas] non ei a perder!||176.14 ca non temera vós despois nen quen / ei a temer por vós, mao pecado!||182.10 que lla eu sempr’ei a sofrer / por vós||182.16 E Deus non me leixe viver / se eu a ‘nsandecer non ei,||187.7 ca sei que nulha ren / non ei por én máis ca perç’a perder||187.8 E que máis ei de que perç’a perder?||197.19 Que mi á máis a toller?||198.13 ca, ... / mi ouv’o gran ben que lle quero a saber / esta dona que ante non sabia||203.31 e choro muit’e ei-m’end’a partir||204.20 e por aquesto ei ja sempr’a viver / en maior coita que ante vivia||205.17 e, pois eu d’El non ei mal a prender||206.2 desejar mort’e aver a viver / com’oj’eu viv’, e mui sen meu prazer!||207.14 ca foi coitado non quero creer, / ca do coitad’a doer-s’averia||207.22 E se El aqui ouvess’a viver / e lh’eu por én podesse mal fazer, / per boa fe, de grado lho faria!||213.6 mais quen end’á long’a viver||213.24 com’aver a viver sen quen / sei eu ben no meu coraçon||220.11 com’aver sempr’a desejar / máis d’outra ren de a veer||222.6 per que eu aja o corp’a perder||235.26 Ca non mi avia por end’a matar / nen ar avia peor a estar / dela do que m’oj’estou||235.27 Ca non mi avia por end’a matar / nen ar avia peor a estar / dela do que m’oj’estou||237.30 como que vos non ei a custar ren||240.17 pois lle non ei a dizer / o ben que ll’eu quero||247.3-4 ouve por vós, fremosa mia sennor, / a morrer, e morrera||247.14 Cuidand’en vosso mui bon parecer / ouv’a morrer||247.19 Coidand’en vós ouv’a morrer assi||252.4 pois sen meu grad’ei a fazer / a mia sennor mui gran pesar||252.16 ei ja sempr’a fazer assi / a mia sennor mui gran pesar||252.22 a meu pesar a fazer-ll’ei / a mia sennor mui gran pesar||261.11 u vos vejo, e aver-m’a ‘ncobrir / de vós||262.3-4 sen grad’, a partir / m’ei eu de vós e de vosco morar||262.21 Ai eu, cativ’, e mal dia naci, / pois ei de vós alongad’a viver!||269.8 Esto tiv’eu que m’avi’a valer / contra ela||270.8 se se mi a min ben ouvess’a parar / a mia fazenda||278.19 se per i seu ben ouvess’a perder||280.7 Pois estas coitas eu ei a sofrer||280.11 e morte m’é, sennor, per bõa fe, / de que vos ar ei aquest’a dizer||280.17 mui grave me sera / de o dizer, pero a dize-l’ei||281.2 e quando mi ouv’a ir, / ..., / tan sen ventura foi que non morri||286.12 E porque non á no mund’outra ren / que esta coita ouvess’a sofrer||288.8 Porque entendo que vos prazera, / m’averei ora de vós a quitar||295.16 e aver a guarir / u a non vej’, ...||308.1 A guarir non ei per ren / se non vir a que gran ben / quero||321.3 e, poi-la eu ja sempr’ei a sofrer, / non mi ten prol de vo-lo máis jurar||347.3 mas con gran coita que ouve e que ei / ouvi a falar i como vos direi||347.9 non á poder d’estar / que non aja i ja-quant’a falar||347.15 mais ei a temer al||350.5 demais, ei a jurar / que non ei coit’a quen me én preguntar||357.9 que non ouver’a veer / eu, nen vós min!||359.4 e por én ei a todos a dizer / ca non saberan quen é mia senhor / per mí||360.17-18 mais eu a negar / a averei sempre||363.2 Sennor, que grav’oj’a mí é / de me aver de vós a partir||372.16 E, pois eu vir, senhor, o gran pesar / de que sei ben que ei mort’a prender||372.17 con mui gran coita averei a dizer||374.16 ouvi a levar aquesto da melhor / das que Deus fezo||395.20 ca pois por ela me ei a morrer||396.2 non m’avia máis de tant’a fazer||403.2 porque sei que m’ei mui ced’a quitar / de vós, sennor||403.7 porque sei que ei tal coit’a sofrer / qual sofri ja outra vez, mia sennor||403.10 que non aja gran pesar a prender||412.2 que eu ei por moller mort’a prender||413.10 e porque sempre vos ei a servir||418.2 pois m’eu de vós a partir ei||418.5 pois m’eu de vós a partir ei / e ir allur sen vós viver||418.8 Pois vos eu quero mui gran ben / e me de vós ei a quitar||418.11 pois me de vós ei a quitar||425.7 E al ouv’eu vosc’a falar||439.4 que assi [é] / que ei a dizer con pesar||439.16 con gran pesar ei a dizer||461.9 que sempre avedes a morrer en invern’o[u] en estio||476.10-11 e averedes- / -los a perder po-los muit[o] afrontar||478.47 doado / m’é de as eu razõar, / pois-las non ei a provar||493.4 empero foi ela i tan ardida / que ouve depois a vencer sen falha||499.6 mais tal confort’ei / que aquel di’a morrer ei / e perderei coitas d’amor||526.19 mais nunca pudi o coraçon forçar / que vos gran ben non ouvess’a querer||546.2 Que grave coita, senhor, é / a quen sempr’á [a] desejar / o vosso ben||547.13 com’aver sempre [a] desejar / o mui gran ben que vos Deus deu||562.21 e d’aver sempr’a mort’a desejar||631.10 e por todo este ben que vos El fez / ouv’a poer eno coraçon meu / que fale vosco||631.16 ouve eu no meu coraçon a poer / que fale vosco||643.4  ave-l’-ei ja sempr’a desejar||659.1 Que coita tamanha ei a sofrer / por amar amig’e non o veer!||722.26 E á tan gran coita de me veer / que lh’averan este preit’a saber||723.6 tan gran pesar / ouv’eu enton por ele no coraçon, / ..., / que a morrer ouvera por el enton||723.19 Nunca molher tal coita ouv’a sofrer / com’eu quando me nembra o gran prazer / que lh’eu fiz||770.7 Quand’el ouv’a fazer a romaria / pôs-m’un dia talhado / que [o] visse||789.8 quando s’el ouve d’aqui a partir||793.8 ca non ei eu ja máis vosc’a viver||798.6 non o veer nen lhi falar / e ave-lo eu muit’a desejar!||811.6 catarán / vós, que a desejar an / sempr’enquanto vivo for||827.9 e, pois que vi que m’avi’a mentir, / non lho parci nen lho quis sol caber||828.1 – Vistes, madr’, o escudeiro que m’ouver’a levar sigo?||842.9 e foi-m’ora fazer / tan gran pesar que ouver’a morrer||849.5-6 ca sei eu ben que nunca mi a falir / á quen eu sérvia||849.19 quando m’eu dela ouver a partir||850.11 e sei de mí como á seer / e ca vos ei pois a rogar||850.20-21 assi m’ei ja / vosc’a perder por vos amar||851.6 A provar averei eu se poderei / guarir sen a ir veer||852.19 Pero que m’eu i ei a lazerar, / sabor m’ei eu no que m’el faz cuidar||856.3 que vos non aja milhor a querer / de quantas cousas eno mundo son||856.8 Ja meus dias assi ei a passar||859.5 mais quer que assi / aj’a viver a gran pesar de min||859.8 e non / posso viver se est’ei a passar||859.14 ei a viver sen grad’e, des enton, / viv’en pesar||863.3 Sol que vos vejo, log’ei a cegar / que sol non vej||879.3 desses privados queria saber / se lhes á privança muit’a durar||892.6 por vós, u for, ei a penar / d’amor||898.10 Aver-lles-ei mia fazend’a mostrar / que non tennan que viv’eu sen amor||899.17 pero quen tanto mal levou / com’eu levei, ... / a nembrar-lhe avia de pran||900.15 e quisera ante sofrer / mort’ũa vez ja ca ficar / vivo por aver a estar / a tan grave pesar veer||900.19 e sempre m’aver a queixar / a Deus por El esto querer||900.27 e que sempr’aj’a desejar / vós e o vosso parecer||910.5 ca nunca os ei a partir / de chorar u vos eu non vir||911.16 ca o ben a dizer e[i] ja||911.22 nunca m’ende pode partir / que o ben non aja a dizer||915.13 E, mentr’eu a guarir ouver / u vos eu soia veer, / non averei nunca a perder / este mal||915.15 non averei nunca a perder / este mal||917.15 Mentr’ali foi, tal sonh’ouvi a son[h]ar / muitas vezes||919.14 se por foder el é pecador, / non an eles i a fazer justiça||943.10 ouvi a morrer por én||962.9 A morrer ouvi por én||978.8 Por esto faz mal sén quen s’en vós fia / com’eu, que ouvera end’a morrer / por voss’amor||980.10 e ave-lo-an a sentir||1001.4 veed’a coit’en que ei a viver||1007.3 e, quand’i cuido, ei log’a cuidar, / per boa fe, o que nunca cuidei||1012.13-14 Catei por vós quand’a partir / m’ouve d’aqui||1027.6 mais id’ora quanto quiserdes ir, / ca pois a mí avedes a viir||1027.8 Ides-vos vós e fic[o] eu aqui, / que vos ei sempre muit’a desejar||1034.14 Muito mi sera grave de sofrer / d’aver quen mi quer ben mal a querer||1034.17 pois quen mi quer ben ei mal a querer, / se querrei ben a que[n] mi qu[is]er mal||1036.9 Vós non seredes tan sen-conhocer, / ..., / que lhi non ajades ben a fazer||1042. e, quant’eu ei en tod’est’a cuida / é-mi mui grave de vos ben fazer||1055.11 que non pud’al fazer / que non ouvess’a viir a logar / u vos eu visse log’, ||1055.20 non averia este mal, par Deus, / por vós d’Amor, que mi á ced’a matar||1058.6 se me leixasse a que me faz aver / aquestas coitas, ond’ei a morrer||1062.22 e vós, que eu por meu mal vi, / averei sempr’a desejar||1064.13-14 e, pois eu oer / por mia senhor mort’a prender, / Deus, meu Senhor, ... / mi-a leix’ant’ũa vez veer||1065.31 pois, sen ben-fazer, / vos ei ja sempr’a desejar||1067.7 E ja que eu sempr’a desejar ei / o vosso ben||1069.6 que mi averedes mui ced’a tolher / quanta coita me fazedes aver||1072.4 non poss’eu por én desejos perder / da que mi Deus non ouver’a mostrar||1073.10 mais d’Amor sempre a queixar-m’averei||1076.4 ei a cuidar en cuida-lo melhor||1081.7 Ei eu mui gran coit’a endurar||1094.14 – Por que vos avedes, madr’, a matar?||1102.4 e sempr’eu, namorado, /  ei a viver coitado||1107.6-7 porque m’ei / end’a partir||1107.13 porque m’ei / end’a partir||1107.19 porque m’ei / end’a partir, mia senhor||1108.3 ei tal coita, qual sofro, a sofrer / ca vos direi, amigos, que mi aven||1111.20 E, por Deus, fazede-me sabedor / se m’ei de vós [a] queixar||1117.14 se m’oito dias tant’an a durar, / máis me valria log’en me matar||1120.15 non se pode meu amigo guardar / que me non aja pois muit’a rogar / polo que m’agora non quer gracir||1126.7 demais, aver-me de vós a partir!||1129.6 ca viv’en coita, pois ei a morrer||1131.4 Quando s’el ouve de Julhan a ir, / fiquei, fremosa, ... / pequena e del [namorada]||1158.8 a veer-m’ouve, pero non me viu||1160.5 ca non ei, sen vós, a veer, / amigo, ond’eu aja prazer||1160.7 e com’ei, sen vós, a veer / ond’eu aja nen ũu prazer?||1191.6 poi-lo eu vi, / con pesar ouvi a morrer i||1200.11 con vosso med’a mentir-lh’averei||1210.7 O que mi Deus non ouver’a mostrar / vee-lo-ei, madre, se vos prouguer én||1212.7 Quando s’el ouve de mí a partir, / chorou muito dos seus olhos enton||1221.1 Amiga, grand’engan’ouv’a prender / do que mi fez creer mui gran sazon / que mi queria ben de coraçon||1233.6 e ouve log’i a morrer por min||1233.11 e falei-lh’, [e] ouve-mi a conhocer||1244.2-3 ca de pran ouvestes toda sazon / a fazer quant’eu quisesse e al non||1244.6 Nunca vos ja de ren ei a creer||1244.7 ca sempr’ouvestes a fazer por mí / quant’eu mandass’, ...||1265.8 O meu amig’e meu lum’e meu ben / non s’ouver’assi de mí a partir||1265.9 mais ante se mi ouvera a espedir||1284.3 oj’ouver’a seer migo||1337.23 mais tanto avemos de noite a seer / que é meiada ou mui preto én!||1376.14 E, pois eu entendo que ren non valho / nen ei por outra bondad[e] a catar||1376.22 nunca vos entro na tafularia / que lh’i non aja algun preit’a volver||1376.23 porque ei pois en gran coita [a] seer||1404.1 O demo m’ouvera oj’a levar / a ũa porta d’un cavaleiro / por saber novas||1412.9 ouv[i] ali a chegar / (que non chegass’!) a logar / u á [a]tal fareleiro||1425.19 ca, pois per cort’avedes a guarir, / nunca de vós devedes a partir / un ome que vos trag’acompanhado||1428.3 como que ouvi a enviar / aa rua por pescado||1428.8 Assi cho dei, preitejado, / que m’ouvest’a escusar / da rua||1428.15 mais ouveste-m’a pagar / en truitas||1451.14 ca lhe seria loucura / del aver a curar dela||1470a.8 E assi ei eu a morrer, / veendo mia mort’ante min||1470a.21 e, sennor, preguntar-vos-ei, / ..., / se ei, por én, mort’a prender||1470b.15 E as[s]i ei eu a morrer, / veendo mia mort’ante mí||1470b.28 e, senhor, preguntar-vos-ei, / ..., / se ei, por én, mort’a prender||1472.7 e averedes pois vós a vencer||1472.15 Pero, com’á mui gran gente a seer, / muitas vezes vos an a derrobar||1472.16 Pero, com’á mui gran gente a seer, / muitas vezes vos an a derrobar||1472.17 mais sempre vós avedes a cobrar / e eles an máis a enfraquecer||1472.18 mais sempre vós avedes a cobrar / e eles an máis a enfraquecer||1487.10 Deste corvo non posso escapar / que del non aja ‘scarnho a tomar||1494.10 pois non avedes por om’a catar, / mal serviço faz om’en vós||1512.12 e no degredo non á ja mester / nen ja da capa non ei a falar||1523.27 ouv’i a perder / o demo des que s’ela confessou||1529.2 Nengue[n]-ni-min, que vistes mal doente / de mao mal, ond’ouver’a morrer||1538.8 Sempr’eu mia mort’adevinhei: / que avia a morrer por vós||1538.9 e a morrer avemos nós||1543.9 ei-a d’aver enquant’a viver ei||1545.6 Tod’esto lh’ei eu a sofrer||1548.6 Pois lh’eu non quero mal nen ben, / por que mi á ela a querer mal?||1561.15 mais avia-lhas o dem’a levar, / pois se per [a]tal cajon perderon||1587.17 se dest[e] enverno mi ás a sair, / ja non guarras, meos da caentura||1617.5 a por que ei morte a prender||1621.10 e agora ei coitad’a viver||1639.5 Senhor, non ouver’a nacer / quen vos viu e vos desejou!||1639.11 diss’ũu, que vos catou, / que non s’ouver’a levantar / quen vos viu e vos desejou!||1640.3 sabedes filhar / eno paaço sempr’un tal logar / en que an todos mui ben a pensar / de vós||1641.6 e tanto me convidou / que ouvi logo a jantar / con el||1641.13 e tanto me convidou / que ouvi a jantar log’i / con el||1641.20 e tanto me convidou / que ouvi a jantar enton / con el||1654.15 Tal maeta como sera guardada, / pois rapazes albergan no logar, / que non aj’a seer mui trastornada?||1678.9 [E] conselha-me mia senhor / como se ouvess’a levar / de min algo
começar + a + inf. (perífr. aspectual incoativa)
237.15 E, ja que vos comecei a dizer / ben que vos quero||926.10 e comecei log’enton a ri[i]r||939.8 e comecei-lhi enton a preguntar||1183.11 e, tanto que mi a falar começou, / vẽo a luz [e foi logo comigo]||1219.14 ar começou-m[e] a falar||1219.17 porque viu que me prazia, ar começou-[me] a dizer||1222.5  começou-m’a catar||1347.12 filhou-me pela barriga, / começou a sofaldrar||1419.19-20 porque, des quando começou / a cantar, sempre mal cantou||1558.2 a mí começou gran noj’a crecer / de muitas cousas que lh’oi dizer
dever + a + inf. (perífr. modal obrigativa)
7.6-7 devedes / oj’a mia barva a onrar||14.54 Entender / no vosso bon parecer / a valer me deveria||34.11 nen a min non me devia a prazer||36.8 E non lhi devi’a pesar||36.9 ante lhi devi’a prazer||36.12 mais devia-lho a gracir||43.3 E non me dev’end’a queixar / erg’a mí||45.4 nunca per mí ja máis dev’a creer!||45.14 que coita tal, por eu buscar perdon / ou outro ben, devi’a demandar||52.16 al vos direi / que mi devedes a creer||53.9 non me devedes vós culp’a põer||54.10 ta[n]to m’a mí máis devia a prazer!||55.6 nunca vos devi’a pesar / de vos quen-quer rogar assi||59.27 ca non devia eu a fazer / o que ali cuido||60.14 se vos eu nunca máis amei / de quanto vos devi’a amar / ome que vivess’en logar / en que vos podesse veer||60.27 [e] vós devedes-mi a creer||68.10 log’a cuidar / dev’esto (se scient’ouver)||68.13 e creo que dev’a morrer, / se o cuidar, con pesar én||70.23 non me devedes én culp’a põer||73.18 e, mia sennor, non vos dev’a prazer||73.23 per bõa fe ben me dev’a tẽer / por ome mui desaventurado||76.20 ben me devedes a parcir / ben que vos quer’, e consentir||80.6 e devede-l’a sofrer / por Deus e por me non matar||92.1 Muito per-dev’a gradecer, / ..., / a Deus||96.2 Quen bõa dona gran ben quer / de pran todo dev’a sofrer / quanto lh’ela quiser fazer||96.5 e, se lh’algun pesar fezer, / ben o dev’a sofrer en paz||96.19 Non o dev’a leixar morrer||122.6-7 e non devo por én / eu escontra vós a perder||128.1 Qual sennor devi’a fillar / quen a ben soubesse escoller||128.22 por én, non devi’a quitar / os seus ollos de a veer||128.28 ante se devi’a matar!||129.13 devia-s’a nembrar do seu / omen coitad’...||129.13-14 devia-s’a nembrar do seu / omen coitad’e a doer / de tan cuitado, mia sennor, / com’oj’eu vivo||131.11 ca muit’á que ll’eu morte mereci / se dev’ome per amar a morrer||134.11 e cuid’en como sodes sabedor / de quanto ben dona dev’a saber||140.12 ca eu non devi’a perder / por mui gran dereito fazer||141.5 ca vós devedes a valer / a tod’ome que coita ouver||146.24-25 e devedes / a creer quen vos mellor consellar||152.9 nulla culpa non me dev’a põer||161.7 E ben mi-o per-devedes a creer / que me sera mia mort’, e m’é mester||166.22 E ben dev’eu ant’a querer / mia morte ca viver assi||176.3 e a Deus devo muit’a gradecer||180.4 e máis me devi’a queixar / eu desse vosso parecer||187.21 ca lhi fez El que lhi non mingua ren / de quanto ben dona dev’[a] aver||198.8-9 E por quant’eu esto dixe, devia / mort’a prender||199.22-23 Por én tod’ome devia acordado, / que sén ouvesse, daquest’a seer||213.30 E o que atal non sofrer / non o devedes a creer / de gran coita, se i falar||234.5 – Amigo, máis dev’o ben a valer, / ca, ... / o servidor deve máis a gracir||234.7 o servidor deve máis a gracir||234.10 onde devia bon grado a levar||261.7 E, mia sennor, non devi’a perder / eu contra vós por vos querer mellor / ca min nen al||274.8 se por aquest’ama dev’a seer, / é-o ela||277.21 e ben dira per mí / que ben dev’end’a Deus a dar bon grado / de quantas coitas por ela sofri||282.14 E non á no mundo filla de rei / a que d’atanto devess’a pesar||282.14-15 E non á no mundo filla de rei / a que d’atanto devess’a pesar / nen estraidade d’om’a fillar||287.9 e tal rogo non vos dev’a pesar||307.9 porque me Deus ja todo fez veer / per quant’eu logo dever’a morrer||310.22 E deferença dev’end’a fillar / tod’ome que dona fremosa vir / de min||317.17 que me devian a preçar por én||325.14 ben devo de pran a sofrer qualquer / outra coita qual mi Deus dar quiser||357.2 mais non vos dev’a prazer||359.15 E en al deverian a falar, / que seria máis sa prol||376.20-21 que non devia, poi-lo ei / per vós, a tee-l’en desden||386.13 Pero non devi’a perder / ome que ja o sén non á / de con sandece ren dizer||407.3 Que mui de grad’eu querria fazer / ũa tal cantiga por mia sennor / qual a devi’a fazer trobador||412.3 muito per-devo a Deus a gradecer / e a servir||412.3-4 muito per-devo a Deus a gradecer / e a servir||422.3 a vó-lo devo muit’a gradecer||422.15 a vós dev’én mui bon grad’a põer||475.11 e dad’a vós dev’i a seer / aqueste don||479.4 de tal midida a devedes a colher / e non meor||479.9 atan longa deve toda [a] seer / per antr’as pernas da [e]scaleira||487.31 ca rapaz / sol non na dev’a tẽer nen judeu||490.5 por que se devan deles a pagar / sas senhores||526.14 non me devedes i culp’a põer||526.20 e por én non dev’eu a lazerar, / sen[h]or||526.21 nen devo por end’a morrer||596.5-6 nunca molher deve, ben vos digo, / muit’a creer per juras d’amigo||654.12 vedes ora se me dev’a queixar||668.13 Non mi devedes vós culp’a põer, / amigo, ca vos non ousei veer||745.15 e direi-lhi tan gran prazer / per que el dev’a gradecer||769.8 E, poi-los vencedes assi, / nunca devian a lançar / vosc’, amigo, nen bafordar||792.5 e a vós, madre, ben dev’a prazer / de s’atal ome por mí non perder||829.17 E ja qual molher devi’a / creer per nulh’ome nado?||831.13 E ben se devi’a nembrar / das juras que m’enton jurou||836.13 E por tod’esto dev’el a sofrer / tod’aquel mal que lh’oje ven por mí||840.14 no[n] o devedes a desemparar||844.6 – Nunca lhi ben devedes a querer / porque se foi e vos non quis veer||880.11 por én non dev’ant’a mort’a fogir / quen sabe o ben que soia seer||882.24 dever-s’-i’a doer / del e de min||895.3 bon galardon devedes a levar||912.22 pero devia-lh’a fogir||924.24 aqui / julgad’ora se eu, amand’assi, / dev’a seer desamado por én||925.16 Todo senhor, demais Rei natural, / dev’os vassalos de mort’a partir||959.7 os dias que viv’om’a seu prazer /  dev’a contar que viv’, e outros non!||964.1 Algun ben mi deve ced’a fazer / Deus||971.23 e per esto dev’eu a guarecer||978.1-2 Se vos prouguess’, Amor, ben me devia / cousimento contra vós a valer||980.22 non llo devi’a gradecer||989.31 mais, pois nos tan bon rei leixou, / non nos devemos a queixar||1001.6 e quen me dev’a valer non me val||1065.26 dev’a querer / ante mia morte ca viver / coitad’, ...||1073.14 non me lhi dev’a queixar con razon||1094.5 eu o dev’a lazerar, que o fiz / sandeu||1109.3 e devo-m’eu dest’a maravilhar||1119.24 devian-se deste mundo a perder / quand’el morreu||1187.7 Ca [a] vós ben vos devi’a nembrar / én qual coita vos eu ja por mí vi||1244.13 deviades por mí a fazer que-quer||1263.8 e devi’a perder, / amigos, por quanto provei / de m’end’alongar||1263.14 e devi’a perder / o corpo||1269.7 Nunca vos fiz ren que non devess’a fazer||1283.7 E non me devedes, mia madr’, a guardar||1329.12 ca entend’el que se dev’a sentir / de mal dizer||1335.10 mái-lo dever’a guardar de foder||1336.12 certa resposta deve a levar / de vós||1336.19 con ledo contenente / lhi devedes i logo a tornar / certa resposta||1350.8 [E] ainda d’al o fez mui melhor, / que lhi devemos máis a gradecer||1392.6 que vós non devedes a descreer, / pois dona sodes e jogar queredes||1408.3 faz, u dev’a fazer prazer, pesar||1408.10 e verveja u se dev’a calar||1408.13 pero é mans’u dev’a fazer al||1408.24 e os que lhi devian a peitar / peita-lhis el por fazer aveença||1419.14 mais atal don / ben dev’el de vós a levar||1424.12 pero mostrado devi’a seer||1425.5 E al i devedes a gradecer||1425.20 nunca de vós devedes a partir / un ome que vos trag’acompanhado||1433.9 E, se vos el por esto fez juiz, / Don Vuitoron, devede-l’a seer||1470b.14 Se prazer tomades por én, / non no dev’eu a recear||1485.6 ela so el devedes a meter||1505.4 que non devia de mort’a ‘storcer||1505.8 E, pois el viu que devi’a prender / mort’aquel om’assi, disse-lh’enton: / ... ||1505.11 Ponho que fez aleiv’e traiçon / e cousa ja per que dev’a morrer||1532.23 devia-m’a matar / ant’ou seer ao dem’encomendado||1607.3 non dev’a começar / en mí, que ando por ela sandeu||1636.2 – Ũa pregunta vos quero fazer, / senhor, que mi devedes a saber||1645.15 E a Deus devemos graças a dar / deste ricome que nos presentou||1648.9 Eno mundo non sei eu trobador / de que s’ome máis devess’a temer / de x’el mui maas tres cobras fazer||1648.16 E por esto non sei no mundo tal / ome que a el devess’a dizer / de non por lhi dar mui ben seu aver||1650.16 Ca o torpe que sempr’anda calado / non o deven por torpe a razõar||1654.8 E o perdon é cousa mui preçada / e que se devia muit’a guardar||1654.20 tal perdon ben se devera a perder||1679.12 e faz creent’a quantos aqui son / que val mui máis que non dev’a valer
estar + a + inf. (perífr. aspectual imperfectiva ou verbo + infinitivo xerundial)
900.15-16 e quisera ante sofrer / mort’ũa vez ja ca ficar / vivo por aver a estar / a tan grave pesar veer
filhar-se + a + inf. (perífr. modal incoativa)
771.7 El chora muito e filha-s’a jurar / que é sandeu||926.11 e er filhei-me log’i a chorar / como omen desemparado d’Amor / e de vós||1147.9 filharon-s’a chorar des i / estes olhos meus con pesar||1222.6 viu-me chorar e filhou-s’a chorar||1383.6 des i ar filhas-t’a cantar||1513.3 des i ar filhas-te log’a trobar / e tees-t’ora ja por trobador
ir + a + inf. (perífr. temporal de futuridade)
360.16 perden seu sén / aqueles que me van a demandar / quen é mia senhor||865.3 e u por ela fui [a] preguntar / dis[s]eron todos||865.5 ca de tal guisa se foi a perder / que non podemos én novas aver||1617.7 come cervo lançado, / que se vai do mund’a perder / da companha das cervas||1645.3 D’un tal ricome vos quero contar, / ..., / de como foi a vila a refeçar
tornar + a + inf. (perífr. aspectual reiterativa)
45.2 que non tornei a mia senhor veer||502.10-11 mais quand’er quis tornar po-la veer / a lho dizer||1348.23 e onde sal i s’ar torn’a jazer / ou jantar ou, se non, aa cẽa||1365.3 Airas Moniz o Zevron, / leixad[e] o selegon / e tornad’a o albardar

Algunhas expresións introducidas por a, especialmente as construídas con posesivos, semellan unha categoría intermedia entre locución adverbial e un sintagma con función de complemento circunstancial
a aves[s]as loc. adv. mod. 'ás avesas, ao revés'
880.8 O mundo tod’[a] aves[s]as vej’ir||880.10 e quantas cousas [e]no mundo son / a aves[s]as andan
a baldon loc. adv. mod. 'con abundancia, á vontade'
990.17 E oimais, quen o manterra / por dar i tanto rico don, / caval’e armas a baldon?
a ben loc. adv. mod. 'ben, de modo positivo'
1247.19 Vós non catades a ben nen a mal / nen do que nos pois daquest’averra||1632.20 e, máis que a ben, a mal lhe d’err’an / de ben nen mal dizer do jantar seu
a bõa fe loc. adv. af. 'certamente, sen dúbida, abofé'. Cf. per bõa fe, a la minha fe, a la (minha) fe
1319.6 jurando-lhe ante que, a bõa fe, / non na er le[i]xe como a leixou||1319.13 mais, se a quer desta sanha tirar, / a bõa fe lhe conven a jurar / que a non le[i]xe en neun tempo ja
a cachas loc. adv. mod. 'ocultamente'. Cf. de cachas
1489.16 cuitel’a cachas, cinta sen farcilhon
a caralho cheo loc. adv. mod. 'con toda a capacidade e/ou potencia sexual'
1335.21 sabe d’Alvar Rodrig[u]iz que ja / fod’este mouro a caralho cheo
a caron loc. adv. lug. 'a carón, ao lado'
1486.11 ouve sig’un corv’a caron
a ciente loc. adv. mod. 'propositadamente, con coñecemento'
475.32 que non é bõo doneador / quen esto fez[er] a ciente||1340.23 E na coroa, que tapar queria, / leixa crecer a cient’o cabelo
a como quer loc. adv. mod. 'sexa como for, de calquera modo'
1243.14 ca, se máis á i feit’, a como quer, / outro conselh’avemos i mester||1474.10 e por aquesto se quer trabalhar / a como quer de se desto guisar
a concelho loc. adv. mod. 'publicamente, en público'. Cf. en concelho
629.8 ca muit’á i [j]a gran peça / que foi sen mant’a concelho
a contas aficadas loc. adv. mod. 'coas contas exactas'
486.11 pois veen a contas aficadas
a de parte loc. adv. lug. 'á parte, a un lado'
876.17 e ũu rapaz tinhoso, que a de part’estava, / chamava minha nana «velha fududancua»||1586.7 fazed’ora (...) / ũa soldada polo meu amor / a de parte, ca non ei máis mester
a dereito loc. adv. mod. 'dereitamente, directamente'
1682.12 troux’o lume na mão / e foi log’a dereito fica-lo no esteo
a derredo loc. adv. lug. 'atrás, detrás'
1500.7 ca atra aqui fostes sempr’a derredo||1618.27 nen vaa deante nen a derredo
a dur loc. adv. mod. 'dificilmente, apenas'
47.15 ca mui milhor / dona ca vós ei por sen[h]or, / ..., / que fara a dur tal traiçon / sobre seu ome sen razon||237.8 E sabe Deus que a dur eu vin i / dizer-vos como me vejo morrer / por vós, sennor||592.3 O voss’amig’, amiga, vi andar / tan coitado que nunca lhi vi par, / que a dur mi podia ja falar||712.13 Que a dur quitou de meus olhos [os] seus
a eito loc. adv. mod. 'sen interrupción, seguidamente'. Cf. a feito
1405.8 [oi] dizer por vós que a eito / sodes cego
a escuras loc. adv. mod. 'ás escuras'
1575.8 com’a escura[s], / non s’alevant’ergo su o bardon
a estas oras loc. adv. temp. 'agora'. Cf. estas oras
1544.4 a estas oras o busquei / nas pousadas dos privados
a feito loc. adv. mod. 'sen interrupción, decote'. Cf. a eito
Na realidade, esta locución ten un valor modo-temporal
6.16 ja chus seu nome non direi, / ca a feito mi-a nomeei||1201.9 A feito me ten ja por sandia, / que el non ven, mas [mandad]’envia / que o foss’eu veer||1334.16 El diz do mouro que sabe que ten o / seu coraçon en se parar a feito / porque o cria e lhi sab’o jeito, / pero parece de corpo pequeno||1405.3 oi dizer por vós que a feito / sodes cego||1405.9 e dix’eu log’a feito / esto que sei que vos a vós aven: / ... ||1405.15 Oi dizer por vós que á sazon / que ve[e]des quanto, pois me deito / e dormesco e dórmio ben a feito
a fio loc. adv. mod. 'sen interrupción, decote' (?)
461.8 e por én vo-lo juro muit[o] a firmes e a fio
a firmes loc. adv. mod. 'firmemente, con firmeza'
461.8 e por én vo-lo juro muit[o] a firmes e a fio
a furto loc. adv. mod. 'ás escondidas, en segredo'
1348.20 ca van a furt’e tornan sen correr
a + pos. + grado loc. adv. mod. 'voluntariamente, por vontade miña ... súa'
108.7 ca, [a] meu grad’, u m’eu d’aqui partir, / con seus desejos non me veerán / chorar||961.4 sempr’eu farei quanto m’ela mandar / a meu grado que eu possa fazer||1441.18 «Joan Servando, pero m’assi vou, / non vos darei os panos a meu grado»
939.5 posera migo / que se veesse logo a seu grado||1254.6 E, pois m’el foi a seu grado mentir, / des oimais me quer’eu d’amor partir||1643.1 Marinha Lopez, oimais, a seu grado, / se quiser Deus, sera bõa molher
1502.7 ante o vós fazed’a vosso grado
a gran coita loc. adv. mod. 'con gran coita, coitadamente'
1492.20 sempre a gran coita deante lh’andei
a grand’amor loc. adv. mod. 'vehentemente, apaixonadamente'
36.19 e [ar] quer[r]ei-lh’a grand’amor
a gran dereito loc. adv. mod. 'con razón'
973.1 A gran dereito lazerei
a grandes vozes loc. adv. mod. 'a berros, en alta voz'
1400.15 A grandes vozes lhi dix’eu u se ia: / ...
a gran medo loc. adv. mod. 'medrosamente, con moito temor'
969.17 empero dix’a gran medo: / ...
a gran pavor loc. adv. mod. 'medrosamente, con moito temor'
399.16 mais do que dixe estou a gran pavor||734.8 Quis-m’el dizer, ... / o ben que mi quer a mui gran pavor
a gran poder loc. adv. mod. 'con toda a forza'
1659.2 Martin de Cornes vi queixar / de sa molher a gran poder
a gran prazer loc. adv. mod. 'con gosto, pracerosamente'
396.23 E esso pouco que ei de viver / vive-lo-ia a mui gran prazer||962.5 a mui gran prazer se vai / a Crexent’en sua mua baia||1183.17 e, faland’eu con el a gran prazer, / veo a luz [e foi logo comigo]
a gran pressa loc. adv. mod. 'apresadamente, con vehemencia'
1477.2 Estavan oje duas soldadeiras / dizendo ben, a gran pressa, de sí
a (gran) sabor loc. adv. mod. 'gostosamente, con pracer'. Cf. a + pos. + sabor
1167.5 «Venhan-nas barcas polo rio /  a sabor»
2.4 porque nós aqui cantando / andamos tan segurado, / a tan gran sabor andando||2.9 Mal grad’aja, pois canta[n]do / nós aqui danças fazemos, / a tan gran sabor andando||840.13 pois vosco fica a tan gran sabor, / no[n] o devedes a desemparar||1278.20 E, se as eu máis oisse, / a que gran sabor estava!||1285.10 e non vi / meu amigo, con que quisera falar / a mui gran sabor nas ribeiras do mar
a gran traiçon loc. adv. mod. 'traizoeiramente'
1357.4 a gran traiçon a matou
a la (minha) fe loc. adv. af. 'certamente, sen dúbida, abofé'. Cf. a bõa fe
230.5 [e] sei eu d’El ũa ren, a la fe||241.29 A la fe, nenllur||890.11 atal terra cuido eu de guarir / que ben entendan meu mal, a la fe||990.20 o melhor Don Lopo, a la fe, / que foi nen ja máis non sera?||1008.4 mais, a la fe, non ei end’eu pavor||1192.8 Bon dia vejo, / pois vos vej’aqui, meu amigo, meu, a la fe, sen al||1261.16 se por mesura non foss’, a la fe, / se vos eu [vira, non mi venha ben / nunca de Deus nen d’onde m’oje ven]||1469.19 pero da morte ei sabor, a la fe||1499.5 e, por aver casament’, a la fe, / d’ome, nunca vós tan gran coita vistes||1547.1 A la fe, Deus, senon por vossa madre, / ..., / fezera-vos én pesar||1619.10 e cuid’eu, a la fe, / que vo-lo mande põer en un pao
533.15 de quantas outras [e]no mundo son / non lhi fez par, a la minha fe, non
a máis poder loc. adv. mod. 'con toda a forza'
883.17 Am’eu e trobo e sérvi’, a máis poder, / aquesta dona por seu ben aver
a mal loc. adv. mod. 'mal, negativamente'
1247.19 Vós non catades a ben nen a mal / nen do que nos pois daquest’averra||1632.20 e, máis que a ben, a mal lhe d’err’an / de ben nen mal dizer do jantar seu
a mal-fazer loc. adv. mod. 'de má maneira, con mal proceder'
1035.10 e diz que o mato a mal-fazer
a mal sén loc. adv. mod. 'desasisadamente'
911.1 Ora mi-o tenhan a mal sén, / ca non leixarei a trobar
a nosso sén loc. adv. mod. 'ao noso xeito'
5.9 e dancemos a nos[s]o sén
a par loc. adv. lug. 'a carón, ao lado'
114.7 diz que Marselha jaz alen / do mar, ... / e Somportes log’i a par
a pee loc. adv. mod. 'a pé, andando'
1551.4 que sempre vos aguardei, / que a pee que de cavalo, / sen voss’aver e sen dõa
a perfia loc. adv. mod. 'obstinadamente, sen cesar'
672.8 guarda-me del a perfia||1411.6 e jantan e cean a gran perfia||1635.2 Os d’Aragon, que soen donear, / e catalães, con eles a perfia, / leixados son por donas a lidar
a pesar loc. adv. mod. 'coitadamente, con pesar'
517.10 Ela s’estava queixando / come molher con gran coita / e que a pesar, des quando / nacera, non fora doita
a + pos. + pesar loc. adv. mod. 'contra a miña ... súa vontade, non obstante'
9.4 por me fazer, a meu pesar, viver / q[u]and’eu sabor ouvesse de morrer||94.21 que sei ca todos punnarán / en a saber, a meu pesar||99.11 Deus, e nunca me leix’estar / assi no mund’, a meu pesar||128.21 fara-m’ela de sí partir / mui trist’e muit’a meu pesar||199.11 e van-m’elas a meu pesar chamando||207.6 que faz mui coitado viver / a meu pesar||241.27 pois ja quisestes que ll’eu tan gran ben / quisess’e non mi-o fazer alongar / de a veer, e tan a meu pesar||252.22 a meu pesar a fazer-ll’ei / a mia sennor mui gran pesar||365.13 A meu pesar quanto morei / sen vós foi||686.14 Senhor filhastes, com’oi dizer, / a meu pesar||722.8 e el filhou-m’à força por senhor / a meu pesar||841.2 Donas, fezeron ir d’aqui / o meu amig’a meu pesar||893.1 [S]ennor, eu vivo muit’a meu pesar / e mui coitado, ... / por vós||942.3 Que mui gran torto mi fez, amiga, / meu amigo quando se foi d’aqui / a meu pesar||960.13 mais non vos contarei / dos dias que a meu pesar passei||1000.10 e, pois eu tanto viv’a meu pesar||1012.2 Amigo, quando me levou / mia madr’, [a] meu pesar, d’aqui, / non soubestes novas de mí||1062.23 e mia mort’, a meu pesar||1063.7 nen de qual guisa mi d’Amor mal ven: / fazer no mund’a meu pesar viver||1063.15 Eu, que no mundo viv’a meu pesar, / eu viveria muit’a meu prazer||1080.6 ca me quitei a meu pesar / d’u ela é||1267.7 Porque se foi a meu pesar / e se foi sen o meu prazer, / esto lhi cuid’eu a fazer
263.3 quen Deus non fez, a seu pesar, / longe viver de sa sennor||849.14 e que am’ela muit’a seu pesar||980.2 Os meus ollos, que mia sennor / foron veer a seu pesar||1063.14 ben saberia como vive quen / faz Deus no mund’a seu pesar viver||1212.2 Foi-s’un dia meu amigo d’aqui / trist’e coitad’e muit’a seu pesar||1564.6 ena Moeda Velha vai morar / Dona Maria Leve, a seu pesar
24.16 porque com[e]çar / foi convosc’, a vosso pesar||57.20 macar vos eu mui de coraçon / amo, senhor, muit’a vosso pesar||100.4 Muito mi pesa de viver / porque viv’a vosso pesar||362.3 non cuidei eu a desejar / vosso ben a vosso pesar
a poder loc. adv. af. 'certamente, con certeza'. Cf. a poder e per bõa fe
25.3 e j’a poder / non vos menti||58.15 ben cuido que j[a], a poder, / nunca averei de vos, melhor / do que vos eu quero, querer||887.6 mais per’o faç’, a poder, / contra mia desaventura / non val amar nen servir
a pouca de sazon loc. adv. temp. 'de aí a pouco tempo'. Cf. en pouca de sazon
992.4 sei ca mia mort’oiredes / a mui pouca [de] sazon||1019.9 saberedes a pouca de sazon / que nunca disse de vós se ben non
a pran loc. adv. af. 'certamente, sen dúbida, realmente'
109.21 ca, se me non val, a pran por vós me perderei||1352.19 Quen a vós chamou jograr a pran mentiu||1618.6 a pran sera a Besta Ladrador
a + pos. + prazer ~ a + pos. + plazer loc. adv. mod. 'pracerosamente, co meu ... seu gosto'

131.14 e non me quer matar a meu prazer||803.16 quand’eu quiser e tod’a meu prazer||959.4 e dar-mi outro[s] tantos a meu prazer / con mia senhor||1063.16 eu viveria muit’a meu prazer / se eu d’Amor ben podess[e] aver||1195.25 E, poi-lo ela part’, a meu prazer / en vós quer’eu, meu amig’, escolher
1514.3 – Muito te vejo, Lourenço, queixar / pola cevada e polo bever, / que to non mando dar a teu prazer
959.6 os dias que viv’om’a seu prazer / dev’a contar que viv’, e outros non!||1057.20 [E], pois que al non desejan veer, / Deus vós lhis mostre ced’a seu prazer
1052.5 os dias que vós a vosso prazer / non passastes, eu vo-los cobrarei
7.44 mais non poss’eu dona veer / que assi and’a meu plazer / como lh’eu andaria
a razon loc. adv. mod. 'con razón, asisadamente, con xeito'
93.22 Ora vos dig’eu a razon / de como me de vós aven||1646.2 Quen a sesta quiser dormir / conselha-lo-ei a razon
a + pos. + sabor loc. adv. mod. 'gostosamente, con pracer meu ... seu'
959.20 os dias que viv’om’a seu sabor / [dev’a contar que viv’, e outros non].||1639.21 Mais que fara o pecador, / que viu vós e vossa coor / e vos non ouv’a seu sabor?
1052.11 os dias que vós a vosso sabor / non passastes, eu vo-los cobrarei||1100.11 que vos darei boas toucas d’Estela / e boas cintas de Rocamador / e d’outras doas, a vosso sabor
a (seu) olho loc. adv. mod. 'a ollo, calculando só pola vista, aproximadamente'
1329.7 en tal guisa que ben pode entender / quen-quer o mal que, a olho, parece
1329.13 ca entend’el que se dev’a sentir / de mal dizer que, a seu olho, vir / que pode log’acertar con seu dedo
a seu sén loc. adv. mod. 'á súa vontade'
1118.24 tan ben prata come ouro, / daria todo, a seu sén||1441.5 ca os queria trager a seu sén / e pois, na cima, que mi-os non daria
a seu tempo loc. adv. temp. 'no seu momento'
1318.11 por én quer-s’ir a seu tempo passar / u, gran temp’á, serviu e afanou
a toda sazon loc. adv. temp. 'decote, sempre'
126.12 e a toda sazon / ten con eles Amor, e non
a (todo) + pos. + poder loc. adv. mod. 'o máis que for posíbel, con toda a miña ... súa forza'
542.15 sempr’o maior / ben que vos podia querer / vos quigi a todo meu poder||599.10 mais, se eu posso, a todo meu poder, / que o veja e lhi possa falar, / [guisar-lho-ei, e pes a quen pesar]||952.4 nen morrerei, a meu poder, / porque sempr’atend’aver ben / da dona que quero gran ben||1199.19 E, se el ven aqui, a meu poder, / preguntar-lh’-ei quen lho mandou dizer||1246.15 vinga tan sen sén / nunca vós faredes, se Deus quiser, / a meu poder||1256.3 e quero-mi-o perder, / pois veestes a meu poder
32.25 pero con que olhos irei / ant’Amor e a seu poder?||36.24 o por que ome a seu poder / serv’e se non trabalha d’al||1248.16 ca en todo logar / me serviu sempr’a todo seu poder||1523.5 e log’a Nostro Senhor / pormeteu, ... / que tevess’un clerig’a seu poder / polos pecados que lhi faz fazer / o demo||1624.2 Suer Ferna[n]diz, si veja plazer, / veste-se ben, a todo seu poder||1633.35 e eu lho recebi, / que me pagass’, a seu poder, de nada||1656.10 nen s’ar tem’el de nulha ren doada / que eu del lev’a todo seu poder||1679.13 El se quer muit’a seu poder onrar
518.6 senon que o peior / que mi vós poderdes fazer / faredes a vosso poder||1013.3 e tod’a vosso poder / veja-vos ben con el estar en cos||1502.6 non lho leixedes, a vosso poder, / ante o vós fazed’a vosso grado||1502.13 e, a vosso poder, / ante vós i ficade desbragado||1502.20 log’entrad’i e, a vosso poder, / vós said’én con o rostro britado||1532.10 pero punhades vós en mi-o fazer / quanto podedes, a vosso poder
a torto loc. adv. mod. 'contra dereito, sen razón, moi inxustamente'
95.3 se quisesse ja mia sennor / como mi a tort’á desamor||212.7 A que a torto me vosco mizcrou||891.2 Eu sei la dona velida / que a torto foi ferida||891.5 Eu sei la dona loada / que a torto foi mallada||891.13 [Q]ue a torto foi ferida, / nunca én seja guarida||891.16 [Q]ue a torto foi mallada, / nunca én seja vingada||1130.11 Pregunta-lo-ei por que m’á despagado, / e si m’assanhou a tort[o] endõado||1358.2 A mí quer mal o infançon, / a mui gran tort’e sen razon||1485.21 e padecerá / a que o a mui gran torto matou
a vezes loc. adv. temp. 'ás veces'
513.19 c’a vezes ten en al o seu, / e sempre sigo ten o meu||551.19 e a vezes acordava||551.20 e a vezes esmorecia||1340.24 leixa crecer a cient’o cabelo / e a vezes a cobre con capelo
a vosso quedo loc. adv. mod. 'devagar, silenciosamente' (?)
1476.25 ide sarrar-la port’, a vosso quedo
de cu’a bouço ~ do cu’a bouço loc. adv. lug. 'desde abaixo até arriba, por toda a parte' (?)
1360.25 da sela rengelhosa / feriu de cu’a bouço
1364.9 Ao lançar do touço, / ... / deu do cu’a bouço
de mar a mar loc. adv. lug. 'por todo o mar'
987.7 bon rei que conquis / terra de mouros ben de mar a mar||989.7 e que conquis de mar a mar!||1265.2 Polo meu mal filhou [agora] el-rei / de mar a mar
lego’a legoa loc. adv. mod. 'paso a paso, pormenorizadamente'
461.3 contar-vos-ei as jornadas lego’a legoa, milh’e milha
par a par loc. adv. lug. 'ao lado, ao pé'
989.14 por én xo quis Nostro Senhor / põer consigo par a par!

a cas loc. prep. 'á casa de'
1368.4 que veess’a mí, u non ouvess’al, / un dia talhado a cas Don Cor[r]al||1649.7 eu vos contarei quant’á d’aqui a cas Don Xemeno||1649.15 Por én vos conto quant’á d’aqui a cas Don Xemeno
a cas de loc. prep. 'á casa de'. Cf. en cas de, pera cas de
152.23 Deu-lo sabe, que me quisera ir / de coraçon morar a cas d’el-rei||928.14 a cas d’el-rei morar||1045.1 – O voss’amigo, que s’a cas d’el-rei / foi, amiga, mui cedo vos verra||1048.1 Foi-s’o meu amigo a cas d’el-rei||1384.2 Foi un dia Lopo jograr / a cas d’un infançon cantar||1579.19 e, pois vẽo a cas d’el-rei, / enlinhó-o||1648.2 Sueir’Eanes, este trobador, / foi por jantar a cas d’un infançon
a derredor d(e) loc. prep. 'arredor de'
1400.14 é negro ben come ũ[u] carvon, / cabeludo a derredor da caldeira
a foro de ~ a for de loc. prep. 'conforme o foro de'
1505.3 que foi julgad’a foro de Leon
1438.3 Es[s]’é sela muito dura / e dana sa pregadura, / mais non a for de Castela
a graça de loc. prep. 'por'
1411.13 mais son-x’, a graça de Santa Maria / e San Juião, con que albergamos
a (gran) pesar de loc. prep. 'a pesar de, contra a vontade de'
199.12 e preguntando-m’a pesar de mí / qual ést’a dona que me faz assi||858.17 mais deu-me vida a pesar de min||1126.2 Senhor fremosa, vou-m’alhur morar, / per boa fe, muit’a pesar de ||1207.17 Que fezestes a pesar de min?!||1350.11 e, a pesar dele, sen o seu grado, / non quer Vela de sobre sí tolher
206.9 desejo morte, pero vivo assi, / per bõa fe, a gran pesar de min||395.9 e vou vivend’a gran pesar d’Amor||859.5 mais quer que assi / aj’a viver a gran pesar de min
a guisa ... de loc. prep. 'á maneira de, en forma de, como'
973.10 a guisa fize de pastor
a mẽos d(e) ~ a meos de ~ a meios de loc. prep. 'sen, agás por'. Cf. meos de
1675.14 a mẽos desto, sol non moveria
829.7 ca, se non, noite nen dia, /  a meos de meu mandado, / nunca s’el d’aqui partira
1387.21 e nunca i tan forte preso jaz / que én saia, [a] meios de morrer
a pavor de loc. prep. 'con temor de'
13.20-21 ond’estou a pavor / de mort[e] ou de lho mostrar||87.7-8 e meteron-m’en seu poder / en que estou a gran pavor / de morte||222.7-8 ca estou eu oj’a mui gran pavor / de o veer||420.10-11 e me faz viver sempr’a gran pavor / de perde-lo sén||423.13-14 ca muit’i á que vivi a pavor / de perder o sén con mui gran pesar / que vi depois
a prazer de loc. prep. 'con pracer ou gosto de'
243.7 e tantos ouv’end’a prazer de
en junt’a loc. prep. 'cabo de, ao lado de'
1424.18 ou se o visse andar fóra da via, / como o eu vi en junt’a Amarante
juso a loc. prep. 'debaixo de, por baixo de'
1169.1 Jus’a lo mar e o rio / eu, namorada, irei / u el-rei arma navio||1169.5 Juso a lo mar e o alto / eu, namorada, irei / u el-rei arma o barco
ond’a loc. prep. 'onda, a carón de'
638.15 o pesar é que vós tomades én, / ond’a min, senhor, quanto mal m’én ven

a como loc. conx. mod. 'segundo, conforme'
833.3 A como me vós soedes tardar, / outro conselh’, amigo, non sei i / senon morrer
a preito que loc. conx. cond. 'a condición de que'. Cf. a preito tal de
1497.42 salvo é quen trae castelo, a preito que o isopen!
a preito tal de loc. conx. cond. 'a condición de'. Cf. a preito que
1413.13-14 Pediu-as a preito tal / d’i jazer [e] non fez al

a + pos. + cuidar ~ a + pos. + coidar 'na miña ... súa opinión, segundo penso ... pensa'

1.3 ca mui pouc’ant’, a meu cuidar, / valia||7.17 sol non penso de vos amar / nen pensarei, a meu cuidar||55.5 e, mia senhor, a meu cuidar, / nunca vos devi’a pesar / de vos quen-quer rogar assi||72.22 E, mia sennor, a meu cuidar, / cousa faria sen razon / eu se mi assi fosse cuitar / con mia mort’, ...||108.40 e prenderei / como guarrei / conselh’agor’, a meu cuidar||132.31 ca, a meu cuidar, / non m’avera mort’a fillar||137.33 Ca perdud’é, sennor, a meu cuidar, / quen perde sén e prazer e pesar||250.10 mais, a meu cuidar, / se soubes[s]’el quan pouc’eu daria / [por sa sanha, non s’assanharia]||358.3 Nostro Sennor, quen m’oj’a min guisasse / o que eu nunca guisad’averei, / a meu cuidar, per quanto poder ei||503.17 se est’é mal, a meu cuidar, / este mal non poss’eu partir||510.15 a meu cuidar, / mia senhor e quanto ben ei, / se o Deus quisesse guisar, / erades bõa pera rei||670.3 nunca no mund’, a meu cuidar, / foi outra tan leda molher / com’eu serei||849.22 E filhará log’i, a meu cuidar, / afan e coita||967.3 mais, a meu cuidar, / non fui eu i de sén nen sabedor||975.6 greu vos seri’, a meu cuidar, / d’amardes-mi muito, senhor||1059.10 razon seria ja, a meu cuidar, / de mi fazerdes aver algun ben / ...de vós||1074.31 assi fezeron vós, a meu cuidar||1115.3 Par Deus, senhor, muit’aguisad[o] ei, / ..., / de vos veer mui tard’, a meu cuidar||1247.14 E quen molher de coraçon quer ben, / a meu cuidar, punha de s’encobrir||1382.2 Con alguen é ‘qui Lopo desfiado, / a meu cuidar||1384.5 e fui-lh’escass’, a meu cuidar, / segundo com’el canta||1419.9 – Joan Perez, eu vos direi / por que o faz, a meu cuidar||1470b.10 E as[s]i me torment’amor / de tal coita que nunca par / ouv’outr’ome, a meu cuidar||1516.3 e ja guarria, a meu cuidar, / se ora ouvesse que vestir||1519.18 ela non a pode vencer / dona no mund’, a meu cuidar||1530.14 mais porque ést’assi, a meu cuidar||1556.9 Se el a mũa quisesse levar / a Joan Bol’e o rocin leixar, / non lhi pesara tant’, a meu cuidar||1594.1 Meestre Nicolas, a meu cuidar, / é mui bon fisico por non saber / el assi as gentes ben guarecer||1666.15 Nen os mouros, a meu cuidar, / poi-la viren, non a querran
1659.3 Martin de Cornes vi queixar / de sa molher a gran poder, / que lhi faz i, a seu cuidar, / torto
128.15 nen a mia coit’, a meu coidar, / en que m’oj’eu vejo viver||219.16 ca, se o soubesse, doer / -s’-ia de mí, a meu coidar||256.3 a meu coidar, / pois fossedes én sabedor, / doer-vos-iades de mí||263.16 Esta tenn’eu porla maior / coita do mundo, a meu coidar||297.9 averedes i, / a meu coidar, algun doo de min||1406.5 e pero sabe-o, a meu coidar
a Deus grado 'grazas a Deus'. Cf. (bon) grad’a Deus, grado a Deus e a el-rei
62.1 A Deus grad’oje, mia senhor, / porque vos eu posso veer||653.5 mais, a Deus grado, / par Deus, do[nas, aqui é ja!]||987.17 e por end’, a Deus grado, / ja o bon rei en seu pode-la ten||1137.1 Fremosas, a Deus grad’, é tan bon dia comigo, / ca novas mi dis[s]eron ca ven o meu amigo||1137.4 Tan bon dia comigo é, fremosas, a Deus grado, / ca novas mi disseron ca ven o meu amado||1137.6 Ca ven o meu [amado], e, fremosas, a Deus grado!||1145.9 ca lhi dix’, a Deus grado, quanto lh’eu dizer quix
a Deus loado ~ a Deus louvado 'grazas a Deus'. Cf. loado a Deus
61.14 ca me soub’eu sempre mui ben guardar, / a Deus loado, de m’omen fazer / nen a molher a verdad’én saber||374.3 a Deus loado, / poss’eu fazer quen quiser sabedor / que non é ‘ssi, ca, se me venha ben||1440.14 Don Domingo, a Deus loado, / d’aqui atro en Toledo / non á clerigo prelado / que non tenha o degredo||1585.18 mais peeu ora, e, a Deus loado, / dizen os omens, ... / que peeu ben
706.1 Fremosas, a Deus louvado, con tan muito ben como oj’ei, / e do que soo máis leda||1372.5 ca ja [a] venden, a Deus louvado, / como venderon Dona Luzia / en Orzelhon ora noutro dia
a meu osmo 'a meu ver, na miña opinión, segundo eu penso'
11.26 Cada que me lh’eu assanhar, / a meu osm’, e lhi mal disser, / ... / ..., / mao vezinho per-sera
a meu saber 'conforme o que sei, segundo a miña opinión'
7.37 – Mia senhor, a meu saber, / máis aposto seeria / quererdes por min fazer / como eu por vós faria
a meu sén 'no meu entender'
376.11 pois outro ben de vós de pran / non ouve, sen[h]or, a meu sén||556.18 e tod’, a meu sén, cobrarei / que mi vós fezestes perder||924.15 Pero de atant’amar, a meu sén, / máis de quantos outros Deus quis fazer / ..., / venço-os eu querendo-lhi gran ben||1460.16 gran proveito / vos ouvera, a meu sén
a pagar é a farinha 'agora xa non ten remedio'
1460.23 A pagar é a farinha, / poi-las non catastes ben
assi Deus a mí perdon ~ se Deus (a) mí perdon
Esta expresión verbal é unha variante de assi Deus + pron. pers. + perdon coa introdución do pronome persoal coa preposición a
175.29 ca, pois vir, assi Deus a mí perdon, / o seu fremoso parecer enton, / demo xo lev’o que ll’al nembrará!
1400.12 «Este sinal, se Deus [a] mí perdon, / é negro ben come ũ[u] carvon, / cabeludo a derredor da caldeira»||1506.7 Dona fea, se Deus [a] mí perdon, / ... / ..., en esta razon / vos quero ja loar toda via
assi mi valha a mí Nostro Senhor
1391.9 E, se esto fezerdes, averedes, / assi mi valha a mí Nostro Senhor, / bon parecer e bon talh’, ...
a vosso dizer 'segundo a vosa opinión, conforme afirmades'
1027.13 Sabor avedes, a vosso dizer, / de me servir
(bon) grad’a Deus '(moitas) grazas a Deus'. Cf. a Deus grado, grado a Deus e a el-rei
649.3 e, amigo, grad’oj’a Deus / que vos veen os olhos meus||692.15 ben, grad’a Deus, que m’end’assi guardou||1465.9 Pero non vos custou nada / mia ida nen mia tornada, / grad’a Deus||1598.28 grad’a Deus, rei á na terra
1532.17 «Bon grad’a Deus, ca ja agora averei / o ben por que andava en cuidado»
dar gat’a lebor 'dar gato por lebre'
1633.22 ca gat’a lebor mi deu a loriga, / e toda era de chufas viada
e pes a quen pesar
187.18 que direi máis, e pes a quen pesar||398.23 E o que sempre neguei en trobar / ora o dix’, e pes a quen pesar||599.6 guisar-lho-ei, e pes a quen pesar||690.6 cada que migo quiserdes falar, / falade mig’, e pes a quen pesar
fe que dev’a Nostro Senhor
594.14 – Amig’, eu non vos creerei, / fe que dev’a Nostro Senhor, / que m’avedes tan grand’amor
graças a Deus 'grazas a Deus'
1530.23 Non acharedes en toda Castela, / graças a Deus, ... / melhor ventrulho nen melhor morcela / do que a ama con sa mão faz
grado a Deus e a el-rei 'grazas a Deus e a el-rei'. Cf. a Deus grado, (bon) grad’a Deus
1598.20 nulho medo, grado a Deus e a el-rei, / non ei de força que me vós façades
loado a Deus 'grazas a Deus'. Cf. a Deus loado
1596.3 loado a Deus, / que non morreron, por Nostro Senhor, / en ũa lide que foi en Josafas
quant’é a meu cuidar ~ quant'ést'a meu coidar 'segundo o meu xuízo ou opinión'. Cf. a + pos. + cuidar, quant’é meu cuidar
Esta expresión pode presentar interpolación de un adverbio
454.5 e, quant’é a meu cuidar, / estes penhos pesar-lh’-an
172.22 E, quant’oj’ést’a meu coidar, / ben per-sei eu ca non á i / coita maior da que a mí / faz mia mort’ora desejar