e

Glosario

Voces do E
[últ. rev.: 29/02/2024]ImprimirAlternar visualización dos exemplos
e conx. cop. 'e'
1. A copulativa e une cláusulas ou elementos dentro dunha cláusula
1.9 as[s]i que nen ũu ben enton / non cuidava que era meu, / e sol non me preçavan ren||1.18 e per vó-l’ei e per al non||1.18 log’eu, des i, en prez entrei, / ..., / e per vó-l’ei e per al non||1.23 Amor, pois [que] eu al non ei / nen averei nulha sazon / senon vós, e meu coraçon / non sera senon da que sei / mui fremosa e de gran prez||1.25 mui fremosa e de gran prez||1.26 non sera senon da que sei / mui fremosa e de gran prez, / e que polo meu gran mal vi||1.27 e que polo meu gran mal vi / e de que sempre atendi / mal||1.32 que me façades dela aver / algun ben, ... / ..., e, ... / ..., cuido-vo-lo servir||2.6 Mal grad’aja, que cantamos /  e que tan en paz dançamos||3.3 Mui gran temp’á, par Deus, que eu non vi / quen de beldade vence toda ren, / e, ... / gran dereit’é||3.8 E, pois que m’eu de viver atrevi / sen na veer||3.12 e con tal coit’e tan descomunal||3.16 ca daquel dia en que m’eu parti / da mia sen[h]or e meu lume e meu ben||3.16 ca daquel dia en que m’eu parti / da mia sen[h]or e meu lume e meu ben||3.20 se por én sanha tal / filhou de mí e me sa mercee fal||4.1 Don Amor, eu ca[n]t’e choro||4.2 Don Amor, eu ca[n]t’e choro / e todo me ven d’ali||4.3 da por que eu cant’e choro||4.4 da por que eu cant’e choro / e que por meu mal dia vi||4.8 sempre lhe peç’e pedi / ela||5.2 Ledas sejamos oj[e]-mais / e dancemos||5.3 pois nós chegou / e o Deus connosco juntou||5.4 Ledas sejamos oj[e]-mais / e dancemos, ... / ..., / [e] cantemos-lhe aqueste lais||5.8 Con [e]ste escudo gran prazer / ajamos e cantemos ben||5.9 Con [e]ste escudo gran prazer / ajamos e cantemos ben, / e dancemos a nos[s]o sén||5.15 Oi nos devemos [a]legrar / deste escudo que Deus aqui / troux’, e façamo-lo as[s]i||6.5 Pois mi non val d’eu muit’amar / a mia senhor, nen a servir, / ... / o amor, que lh’ei a ‘ncobrir, / e ela, ... / ..., / ja eu chus non a negarei||6.11 da que á melhor semelhar / de quantas no mund’ome vir, / e máis [manso sabe falar] / das que ome falar oir||6.14 non vo-la ei chus a dizer, / [e] quen-quer xa pod’entender||6.18 E quen ben quiser trastornar / per todo o mund’e ferir||7.4 que en gran vagar / trouxestes e tragedes||7.5 por Deus, que ar pensedes / de mí, que en gran vagar / trouxestes e tragedes, / e cuido-m’avergonhar||7.9 se vos prouguer, devedes / oj’a mia barva a onrar, / que sempr’onrada sol andar, / e vós non mi aviltedes||7.13 mais leixemos ela estar, / e desso que dizedes / [... -ar]||7.23 o por que vos sempr’amei / per ren non mi-o tenhades, / e semp[re] vos servirei||7.26 fazede como sabor ei / e dade-m’al i||7.26 fazede como sabor ei / e dade-m’al i, e ir-m’-ei||7.27 fazede como sabor ei / e dade-m’al i, e ir-m’-ei, / e non me detenhades||7.35 Pero desejos averei / de vós, e endurar-mi-os-ei / atá quando ar venhades||8.4 Deus, que pouco que sabia / eu en qual viço vivia / quand’era [c]on mia senhor, / e que muito me queixava / dela porque non pensava||8.6 e que muito me queixava / dela porque non pensava / de min, e non gradecia / a Deus qual ben mi fazia / en sol me leixar veer / o seu mui bon parecer!||8.13 quando me non pagava / de con tal senhor viver, / e que melhor ben querria||8.14 e que melhor ben querria, / e m’end’ora pagaria!||8.18 Non o ouvess’oj’eu melhor, / e vivess’en tal sabor!||8.21 Mais logo m’ar mataria / un cor que ei de folia / mui comprid[o] e d’amor||8.31 saber-lh’-ia ben sofrer / seu amor, e nembrar-m’-ia / que [sen] ela non podia / viver||10.2 Min prês forçadament’Amor / e fez-mi amar que[n] nunc’amou||10.3 e fez-mi tort’e desamor||10.3 Min prês forçadament’Amor / e fez-mi amar que[n] nunc’amou, / e fez-mi tort’e desamor||10.8 que non sabe que é amar / e sabe a omen penas dar||10.9 Que forçad’oje e sen sabor / enno mundo vivendo vou||10.18 Quen-quer x’esto pode veer, / e máis quen mego vid’ouer||11.4 ca perdud’ei / o seu amor e quero-m’ir||11.11 E [a]veredes a sentir / camanha mingua vos farei, / e ve[e]redes, eu o sei, / como poss’eu sen vós guarir||11.13 e ve[e]redes, eu o sei, / como poss’eu sen vós guarir, / e diredes depois por min||11.21 de min ra[n]curado salra / e t[e]rran-mi-o por pouco sén||11.26 Cada que me lh’eu assanhar, / a meu osm’, e lhi mal disser||11.28 se mi-o logo a tolher oer / mia vezinha e mi-o sussacar||13.4 pois me sacara de prison, / e d’ir comego i tornar||13.6 e forçou-m’ora nov’amor, / e forçou-me nova senhor||13.7 e forçou-m’ora nov’amor, / e forçou-me nova senhor, / e cuido ca me quer matar||13.13 mais forçaron-mi os olhos meus / e o bon parecer dos seus||13.14 mais forçaron-mi os olhos meus / e o bon parecer dos seus, / e o seu preç’e un cantar||13.14 mais forçaron-mi os olhos meus / e o bon parecer dos seus, / e o seu preç’e un cantar||14.12 outr’amor non desejei, / e, se vós end’al cuidades, / ben leu tort’én prenderei||14.21 De muitos sõo preguntado / de que ei este pensar, / e a min pesa aficado / de quen me vai demandar||14.26 A guardar- / -m’ei deles e ra[n]curar||14.38 Ũa ren vos juraria, / e devede-lo creer||15.8 perder-m’-ei eu, e vós, en me perder, / perder-vos-ei||15.11 que vos tan muito dura / de mal com’eu por vós ei a sofrer / e que non sei de vós aver rancura||15.13 de mal com’eu por vós ei a sofrer / e que non sei de vós aver rancura, / ..., / e que vos ei por amor a teer / quanto de mal me fazedes sofrer||15.15 tod’est’eu faço e non faço cordura||17.3 Ei eu tan gran medo de mia senhor / que nunca lh’ouso nulha ren dizer, / e veed’ora de qual ei pavor||18.3 Pois me fazedes, mia senhor, / de quantas cousas no mund’á / desejos perder e sabor / senon de vós||18.21 que nunca eu de vós parti / meu coraçon, ..., / nen ja nunca o partirei / d’amar-vos, e farei meu mal||18.22 e farei meu mal, / e faça-[o] ja||18.25 que eu sempre ei ja a desejar / ... / mia mort’, e vosso semelhar||19.9 nen queren gran ben a molher / com’eu vos quer’, e non me val / contra vós nen esto nen al||20.3 irdes-vos vós e ficar eu aqui||20.8 Coita, de pran, ja eu non perderei / e non m’atrevo sen vós a guarir!||20.11 pois eu de vós os meus olhos partir / e vos non vir u vos soia veer||20.15 Ca vos vi eu por meu mal, mia senhor, / ..., / e perdud’ei gasalhad’e sabor||20.15 e perdud’ei gasalhad’e sabor / de quanto al no mundo soia amar||20.21 Por meu mal foi, ... / [...] / ..., e nunca máis do meu / cor perderei mui gran coita||21.2 Diz meu amigo que lhe faça ben, / e digo-lh’eu sempre que lho farei||21.3 e digo-lh’eu sempre que lho farei / e que m’atenda e guisá-lho-ei||21.3 e digo-lh’eu sempre que lho farei / e que m’atenda e guisá-lho-ei||22.6 trist’e coitado / serei||22.12 amo-a endoado, /  e nunca end’ouvi al||23.3 que non ei poder / de falar convosc’e vos entender||23.7 mui de coraçon / me prazeria morrer, e pois ei, / ... / ..., en tal coit’a viver||23.12 que maior / sabor avedes de me non fazer / ben, mia senhor, e de me mal querer / ca se vos eu oesse desamor||23.16 ca se vos eu oesse desamor, / mia senhor fremosa / ..., / e quant’eu máis viver tant’averei / maior amor de vos servir||23.33 ca mentr’eu vosso desamor oer, / ..., [e] tever / vosco tan mal mia fazenda||23.36 non [me sera] greu / de morrer, e prazer-mi-á máis én / ca de viver||23.38 pois i a vós fezer / prazer e min de gran coita poder / guardar||24.8 e pesa-vos de vos amar / eu, e non m’ei end’a quitar / entanto com’eu vi[vo] for||25.3 Non vos façan creer, senhor, / que eu alhur quero viver / senon convosc’, e j’a poder / non vos menti||25.16  ... on / queria o meu coraçon], / des quando vos eu vi, senhor, / Deus-lo sab’, e nunca cuidei / en me partir de vós||25.19 nen ei / sabor senon de vos servir / e ja máis, ... / macar [m’end’eu quisesse al non / queria o meu coraçon]||25.25 sempre vos eu ja servirei, / mentr’eu viver, e querrei ben||26.9 Mentr’eu ja vivo for, amar-vos-ei, / ... / ..., e valera-me máis moito ja||28.7 por vos aver a querer ben / e non dardes vós por mí ren||29.2 De-lo dia en que eu amei / mia senhor e lhi quis gran ben||30.15 que nunca me lh’eu queixarei / mentre for viv’e sofrere[i] / quanto me fezer ben||30.16 e sofrere[i] / quanto me fezer ben e mal?||32.5 que defender / non se pode nen á u lh’ir, / e faz-mi a mercee viir / d’Amor||32.9 Muit’i a aver gran pavor / ei dereit’, e en me temer / d’Amor||32.11 onde cuid’a dizer / mal e onde me quer partir||32.12 ei dereit’, e en me temer / d’Amor / ..., / e averei ora a sentir / ... nulha ren||32.17 come guisado eu mi-o busque[i] / muit’e i eu mi-o lazerarei||32.25 pero con que olhos irei / ant’Amor e a seu poder?||33.6 com’eu estou mui preto de morrer /  e mui longi d’oir vosso mandado||33.9 Pero sempre vos eu servi de grado / o melhor que [o] eu soubi fazer / e de tod’o al do mundo foi leixado||34.1 O gran cuidad’e o afan sobejo||34.18 ||34.21 u lh’eu meu mal e mia coita dissesse||35.5 porque vos enton de mí non guardou / que vos non viss’e pois ora non quer / que vos veja||35.11 non me vos ir enton mostrar, senhor, / e, pois me vos mostrou, non vos guardar||35.13 mais foi-me-vos El amostrar enton / e guarda-me-vos ora||35.16 non me sei eu per ren / conselh’aver e convosco non ei / poder de falar||35.23 se eu ja máis en qual / coita vivo viver e me non val / morte||36.6 non a leixarei a loar, / e pois, quando a vir, rogar- / -lh’-ei por Deus que lhi non pes én||36.11 por ome dizer / dela ben e po-la servir||36.19 e [ar] quer[r]ei-lh’a grand’amor||36.20 e [ar] quer[r]ei-lh’a grand’amor / e, ... / nunca lhi ren demandarei||36.25 o por que ome a seu poder / serv’e se non trabalha d’al||37.19 da que me faz tan longada- / -mente viver, e coitada / vida||37.20 da que me faz tan longada- / -mente viver, e coitada / vida, e non mi dá grado||37.21 da que me faz tan longada- / -mente viver, e coitada / vida, e non mi dá grado, / e perece mia fazenda||38.6 ca me mostrou o seu bon parecer /  e non me quis le[i]xar d’amor morrer||38.8 Sempr’eu a Deus por mia morte roguei / gran sazon e máis nunca o farei||39.4 que peç’a Deus mia mort’, e non mi ven||40.4 sab’ora Deus que me fora gran ben / con a mort’e ouvera i sabor||40.8 Podera-m’eu de grand’afan guardar / e de gran coita||41.9 Eu me cuidei, ... / que nunca m’ende máis veesse mal, / e vej’ora ca por meu mal me vio||42.7 que nunca punha erg’en destroir / o que é seu e que non á u lh’ir||42.9 Eu, que non ei u lh’ir que a tornar / non aja a el e ao seu poder||42.13 nunca del pudi nen un ben aver, / ..., / ..., / e non atendo de m’én ben viir||42.21 e d’Amor nunca ome desleal vi, / e vejo eu muitos queixar come mí||42.27 mais non á i tal / a que eu veja d’Amor dizer al / senon quant’eu digo e que padeci||43.2 Senhor Deus, que coita que ei / no coraçon e que pesar!||43.7 Pesar lhi dixi, e non me sei / no mundo conselho filhar||44.9 Eu lhi dixi quan grand’afan / me faz o seu amor sofrer, / e pesou-lh’[o qu]e foi dizer||45.1 Que mal matei os meus olhos e||45.3 que non tornei a mia senhor veer / e lhi menti de quanto lh’ar ouv’i||46.3 Grave dia naceu, senhor, / quen se de vós ouv’a partir, / e se teve por devedor / de vos amar e vos servir||46.4 e se teve por devedor / de vos amar e vos servir||46.10 vós, en lezer e sabor, / aviades de me matar||46.17 que sol non vos ousei dizer / o por que eu fora ali / u vos achei, e máis temi / de vos pesar én ca morrer||46.24 ca mui maior coita averei, / senhor, quand’eu de vós oer / desamor voss’e [o] tever||46.26 este joguete cerr[ar]ei / convosc’e vosso se[e]rei / mentr’eu viver||46.27 este joguete cerr[ar]ei / convosc’e vosso se[e]rei / mentr’eu viver, e guisarei / como aja vosso desamor||47.7 sempre a servir / des que vos vi, e des enton / m’ouvestes mal no coraçon||47.19 E veeredes qual amor / vos eu fazia, ... / ..., e descobrir- / -vos-ei d’ũu voss’entendedor / vilão||47.22 de que vós sabor / avedes e a que pedir / foste-la cinta||48.10 Pero mi ora dar quisesse / quant’eu dela desejei / e mi aquel amor fezesse||48.16 Nen ar sei prol que m’ouvesse / seu ben, e al vos direi||48.23 ca muito per-ei a messe / con melhor senhor, e sei / de mí que a servirei||49.2 Vedes, senhor, u m’eu parti / de vós e vos depoi[s] non vi||49.4 en vós, senhor, e [en] al non||49.6 U vos eu vi fremosa estar / e m’ouvi de vós a quitar||49.10 U vos eu vi fremosa ir / e m’ouvi de vós a partir||51.2 que sempre servi e amei||51.4 porque me parte d’u eu ei / prazer e sabor de guarir||51.8 el-rei, fort[e] e sen amor||51.10 porque me quita do sabor / e grande prazer de guarir||52.11 que m’eu por én possa creer / se[m]pre voss’om’e quite non||53.3 sei eu ca máis fremoso parecer / vos fez Deus, e máis fremoso falar||53.6 fez-vos máis mansa e de mui melhor / doair’e melhor talhada seer||53.7 fez-vos máis mansa e de mui melhor / doair’e melhor talhada seer||53.20 que vós me leixedes viver / u vos veja, ... / ..., e ei mui gran pavor||54.14 querra vosso ben / e vossa mesura meospreçar||55.21 mais eu tan grave coita ei / por vós, senhor, que sol non sei / que me dig’, e [dig]o que-quer||56.4 vedes, quando vos eu venho veer / e cuid’en vós quant’i posso cuidar||56.28 porque vos vi e vos oi falar||57.14 E, mia senhor, direi-vos én com’é / o meu, e, por Deus, que vos non pes én!||57.21 E, macar vos eu mui de coraçon / amo, senhor, muit’a vosso pesar, / e vos venho cada dia rogar / que me valhades||58.6 esse faz oj’a mí saber / qual coita Deus fezo maior / de quantas coitas quis fazer, / e faz-mi-a toda padecer||58.21 E ides-mi ora defender / que vos non veja, mia senhor, / e, ... / non me seria én peor||59.21 ca, de pran, mi-a cuidei veer / e non lazerar pois por én||59.25 e quen a oje vir falar / e parecer||60.2 Por Deus, que vos fez, mia senhor, / mui ben falar e parecer||60.12 pero nunca mi á Deus perder / e leixar per vós||60.27 E máis vos quero, mia senhor, / da mia fazenda ja dizer, / [e] vós devedes-mi a creer||61.3 Muitos teen oje por meu trobar / ca mi-o non faz nulha dona fazer, / e ben o poden pora sí teer||61.22 porque o faço, posso-a aver / e ena terra con ela morar||61.23 porque o faço, posso-a aver / e ena terra con ela morar, / e est’eu non poder’i acabar / senon per esto que [me] faz fazer||62.7 Sei-m’eu est’, e sei, mia senhor / fremosa, ca deste poder, / ... / ..., fara-xe-m’én||62.11 fara-xe-m’én / perda do corpo e do sén / u vos eu veer non poder||62.14 Mais, mentr’eu vos veer poder / e poder convosco falar||62.17 ja mi-o eu ei / en atanto e non rogarei / Deus por mia morte, mia senhor.||62.20 E, se me Deus vosso ben der / e me non ar quiser guisar / vosco que me possa durar||63.11 porque desejo voss’amor / e eu non poss’i fazer al||63.20 que mi non faredes maior / ben ja nunca, per bõa fe, / ca me fezestes, pois vos vi, / e non perderei eu per i / gran coita [do meu coraçon]||63.24 agora quando m’eu quitar / aqui de vós e sen vós for / u vos non vir nen vos falar||63.27 mor[r]er[ei] eu, e tolher-s’-á / gran coita [do meu coraçon]||65.3 Sennor fremosa, grand’enveja ei / eu a tod’ome que vejo morrer, / e, segund’ora o meu connocer, / enquant’est’é, faço mui gran razon||65.7 enquant’est’é, faço mui gran razon, / ca ei por vós eno meu coraçon / tan gran cuita que mil vezes me ten, / sennor, sen fala e sen todo sén||65.8 que mil vezes me ten, / sennor, sen fala e sen todo sén, / e non vos queredes de min doer,||65.17 porque sei ca non / vive null’ome que de vós máis ben / aja de mí, ... / ..., / e porque sei tan ben, per bõa fe, / que non sei cousa no mundo mellor||65.26 ca esta cuita, sennor, tan grand’é / com’eu vos dix’, e ja o é maior||65.27 e ja o é maior, / e ben creede que non é mẽor||65.29 por Deus, que vos fez falar / mui ben, sennor, e mui ben semellar||65. doede-vos de mí se vos prouguer, / e, se o fezerdes, ja ... ja foi moller / que xe pensou de sa alma peor||66.5 ben de-la sazon / que vos eu vi e que vosco falei||66.24 mais por vos buscar / muito serviç’enquant’eu vivo for, / e porque vos fez parecer mellor / Deus d’outra dona e mellor falar||66.25 e porque vos fez parecer mellor / Deus d’outra dona e mellor falar||67.15 sempre a ja máis amarei / d’outra cousa, e rogarei / o máis que eu poder rogar / a Deus||67.18 que El mi-a leixe oir / falar e mi-a leixe veer||68.13 ca inda o á de perder, / e creo que dev’a morrer, / se o cuidar, con pesar én||70.11 ca logo m’eu quitaria d’aver / gran cuita e de vos fazer pesar||71.27 ca de tal ben eu guardar-m’-ei / e con mia cuita me querrei / compõer con meu coraçon||72.1 De cuita grand’e de pesar / non á oj’o meu coraçon / nulla mingua||72.4 non á oj’o meu coraçon / nulla mingua, ... / e vedes, sennor, por que non: / ... ||72.8 E, sennor, máis vos direi én: / ... ||72.12 assi viverei por én, / e tan mal dia eu naci||72.20 porque me leixades assi / morrer, e non catades i / mesura nen Deus nen al ren||73.6 ca me non sei, sennor, sen vosso ben / niun consell’, e viv’assi por én / sen consello||73.7 e viv’assi por én / sen consello e del desasperado||73.9 por Deus, que vos fez mellor / falar e máis fremoso parecer / d’outra dona||73.10 por Deus, que vos fez mellor / falar e máis fremoso parecer / d’outra dona, e mui máis loado / o vosso prez pelo mundo seer||73.20 logo dira’lguen / sennor fremosa, por que e por quen / eu fui assi aa mort’achegado||73.26 porque me vos Deus fez veer, / e non por esto que me por vós ven||75.2 Quero-vos eu, sennor, gran ben / e non ei al de vós senon / muito mal||76.15 viv’en grand’afan / e sei que faço-vos, de pran, / pesar||76. E, mia senhor, se vos prouguer, / ben me devedes a parcir / ben que vos quer’, e consentir,||76.21 E, mia senhor, se vos prouguer, / ben me devedes a parcir / ben que vos quer’, e consentir||77.8 e, a quen lho enmenta, / cedo moira no Sil, /  e ela, se se con Chora vai||78.3 Pero non moir’, e moiro por morrer||78.11 e chamo muito Deus, e non mi val||79.3 Ũa donzela quig’eu mui gran ben, / ..., / e ora ja este meu coraçon / anda perdudo||79.4 e ora ja este meu coraçon / anda perdudo e fóra de sén / por ũa dona||79.13 por esso quer’eu mui gran ben querer / a esta dona en que vos falei, / ..., / e a dona servirei des aqui||79.18 que a donzela en seu parecer / semelha muit’, e por end’ei sabor / de a servir||79.20 servi-la-ei, e non servirei al||80.6 nen o pesar / que vos eu faço en vos querer / ben, e devede-l’a sofrer / por Deus||80.7 e devede-l’a sofrer / por Deus e por me non matar||80.14 por Deus, sennor, esto, que sei / que vos agora é pesar, / ..., / e eu non posso end’al fazer||80.24 sempr’eu desejei / o vosso ben e vos neguei / meu cor dest’e vo-l’encobri||80.25 sempr’eu desejei / o vosso ben e vos neguei / meu cor dest’e vo-l’encobri||81.3 De quant’eu sempre desejei / de mia sennor non end’ei ren, / e o que muito receei / de mi avĩir todo mi aven||81.6 e o que muito receei / de mi avĩir todo mi aven, / ... / ..., e, mal / que me pes, a partir-m’ei én||81.13 esto pod’ela veer ben: / ... / ..., / ..., / e sei-ll’eu un seu ome atal / que ll’aver’a morrer por én||81.20 toda via pennor querrei / fillar por mí, e toller-ll’-ei / est’ome por que me mal quer||81.24 E, pois ll’eu est’ome toller, / faça-m’ela mal se poder, / e non o poderá fazer||81.27 mais pod’entender, ... / que log’eu guardado serei / dela, e non a temerei / des que ll’eu esto feit’ouver||82.3 Muitas vezes en meu cuidar / ei eu gran ben de mia sennor, / e quant’ali ei de sabor / se mi ar torna pois en pesar||82.5 e quant’ali ei de sabor / se mi ar torna pois en pesar / des que m’eu part’, e nulla ren / me non fica daquel gran ben||82.7 e nulla ren / me non fica daquel gran ben, / e non me sei consell’achar||82.13 ca ‘ssi me ten forçad’Amor / que me faz atal don’amar / ..., / e, porque non sab’amar, ten / que non pod’om’Amor forçar||82.17 Mais Amor á tan gran poder / que forçar pode quen quiser, / e, ... / ..., / ja máis seu ben non averei / senon assi como mi-o ei||82.27 ca sempr’en ela cuidarei / e sempr’en ela ja terrei / o coraçon mentr’eu viver||83.13 nen cuidedes que al cuidei / de vós, mia sennor, a gãar, / senon que podesse viver / na terra vosc’, e Deus poder / me leix’aver d’i sempr’estar||83.19 gentes que sei / que punnan en adevinnar / fazenda d’om’e’n a saber||83.24 com’eu, sennor, sen vós fiquei / u vos vi ir e non ousei / ir convosco||84.2 Agora m’ei eu a partir / de mia sennor, e d’aver ben / me partirei, poi-la non vir||84.7 en tamanna cuita sera / por én migo que morrerá, / e non se pode guardar én||84.25 E, pois me Deus poder non dá / de me per al ren defender, / est’averei a fazer ja, / e ela ben pod’entender / que esta morte ben me jaz||85.3 Muitos dizen que perderán / coita d’amor sol per morrer, / e, se verdad’é, ben estan||85.12 Deus!, é que queren máis viver, / ... / ..., / e sobejo fazen mal sén||85.24 e por esto sofr’a maior / coita do mundo e maior mal||86.4 aqueles que non an seu ben / e que teen atal razon: / que poden sa coita perder||86.10 Mais, de pran, algũa sazon / an esses sabor d’outra ren / e queren-xe viver por én||86.16 E, Deu-lo sabe, con pavor / viv’e sofr’esta cuita tal||86.18 ... / viv’e sofr’esta cuita tal / que ei de sofrer pois gran mal / e tenn’aquesto por mellor / d’eu sofrer cuita e veer||86.19 e tenn’aquesto por mellor / d’eu sofrer cuita e veer / a mia sennor e atender||86.20 d’eu sofrer cuita e veer / a mia sennor e atender / de poder ir u ela for||87.5 pero forçou-mi o seu amor / e seu fremoso parecer||87.6 pero forçou-mi o seu amor / e seu fremoso parecer, / e meteron-m’en seu poder||87.10 com’en desejar, / ben o sabe Deu-, la mellor / dona do mund’e non ousar / falar con ela||87.22 nen atal dona nunc’amei / onde gãar podesse ren / senon gran coita e non al||88.3 Ja m’eu, sennor, ouve sazon / que podera sen vós viver / u vos non viss’, e ora non / ei eu ja daquest’o poder||88.6 e ora non / ei eu ja daquest’o poder, / ... / senon quanto vos vej’, e sei / que mi-o queredes ja toller||88.10 mandade-m’ir e log’enton / poderedes dereit’aver / de min qual vos ora direi: / ... ||88.13 ir-m’-ei d’aquend’e morrerei, / sennor||88.20 cuid’eu, fariades mello / que fazedes de m’alongar / d’u vós sodes e me matar||88.28 e qual sabor / eu ei de convosco falar / vos faç’aver de m’ascuitar, / e toll’a min de vós pavor.||89.8 que o pesar, ... / que toda via mi-o negasse, / por Deus, e que de min pensasse||89.10 e que de min pensasse, / ..., / e de mia cuita se nembrasse||89.14 nen Deus, que mi-a fez tan gran ben / querer, per que perdi o sén, / e nunca quis que o cobrasse||89.17 que me non fosse e que ficasse / ali u ela ouvess’estar||89.21 a mui gran coita’n que me ten / lle perdõasse Deus por én, / e máis||89.24 E coid’eu que lle perdõasse / se quisess’ela perdoar / a min, e non quant’al achasse / que ll’eu fige senon cuidar||90.2 Sennor fremosa, fui buscar / consell’e non o pud’aver / contra vós||90.6 e, pois consello non achei / e en vosso poder fiquei||90.8 non vos pes ja de vos amar, / por Deus, e, se vos én pesar, / no’mi-o façades entender||90.10 e, se vos én pesar, / no’mi-o façades entender / e poder-m’-edes defender / de gran cuita por mi-o negar||90.24 E gran coita me faz jurar / d’amor, ... / e faz-mi a verdade dizer / ... / da gran cuita que por vós ei||90.28 mais vejo ja que morrerei, / e quero-m’ant’aventurar||92.11 de m’entender / qual ben lle quero, e de provar / se me queria consentir / quan pouco quer sol de mi oir / a cuita que me faz levar||92.20 nen ar sei oj’eu quen / mi-a toda podesse creer / mentre me viss’assi andar / viv’ontr’as gentes, e falar, / e d’atal coita non morrer||92.21 e falar, / e d’atal coita non morrer||93.3 Desejand’eu vós, mia sennor, / seguramente morrerei, / e do que end’estou peor / é d’ũa ren que vos direi: / ... ||93.8 E por én e por voss’amor / ja sempr’eu gran coit’averei / aqui||94.11 mais guardar-m’-ei / que mi-o non sábia mia sennor, / ca ‘ssi estarei dela mellor, / e dela tant’end’averei / ... ||94.23 E averei muit’a jurar / po-la negar, e a mentir||94.24 E averei muit’a jurar / po-la negar, e a mentir, / e punnarei de me partir / de quen me quiser preguntar / por mia sennor||94.28 que sei de pran / ca dos que me preguntarán / e dos outros m’ei a guardar||95.4 se nembrar / se quisesse ja mia sennor / como mi a tort’á desamor / e me quisesse perdõar||95.11 ei-ll’ora de buscar perdon, / ..., / e non osm’oj’eu, ... / per que me lle possa salvar||95.17 E, macar me quisesse oir, / non ll’ousaria i falar, / e por esto non poss’osmar / ren per que eu possa guarir||95.21 e por esto non poss’osmar / ren per que eu possa guarir, / ... / ..., / e desto m’ei sempre a guardar||96.6 ben o dev’a sofrer en paz / e mostrar sempre que lhe praz / de quanto a ela prouguer||96.13 guardar-se ben de lho saber / per ren nulh’omen nen molher, / ..., / e, ... / de máis viver non lh’é mester||97.6 pois na maior / viv’eu que pod’Amor fazer / aver a nulh’omen per ren, / e, pois eu vivo, non sei quen / podesse nunca del morrer||97.28 non lhi faz saber / com’el é grave de sofrer, / e por aquesto me non val||98.4 o mal que ei / por ela e por seu amor||98.19 Se lho disser e me mandar / que a non veja, morrerei||99.10 mais dé-mi a morte, mia senhor, / Deus, e nunca me leix’estar / assi no mund’, ...||99.21 a esta coita que eu ei, / e averei, / des que viver / non poder vosc’, ...||100.2 Se Deus me leixe ben aver / de vós, senhor, e gradoar!||100.11 pois m’alongar / queredes vós de vos veer / e viver vosc’e vos falar||100.11 pois m’alongar / queredes vós de vos veer / e viver vosc’e vos falar||102.3 Senhor, esta coita que ei / non vo-la poss’eu máis dizer, / e, pois vós queredes assi, / quero-a eu toda sofrer||102.5 e, pois vós queredes assi, / quero-a eu toda sofrer, /  e Deus mi valha se quiser||102.9 E muitas vezes lho roguei, / e nunca me quiso valer||102.16 E, pero m’eu vejo meu mal / e mia mort’, ...||103.2 Toda-las gentes mi a mí estraias son, / e as terras, senhor, per u eu ando / sen vós||103.3 Toda-las gentes mi a mí estraias son, / ... / ..., e nunca d’al i vou pensando / senon no vosso fremoso parecer||103.5 e nunca d’al i vou pensando / senon no vosso fremoso parecer, / e cuid’en vós como vos soio veer,||103.6 e cuid’en vós como vos soio veer, / e atant’ei de ben eno meu coraçon.||103.14 Estranho and’eu dos que me queren ben / e dos que viven migo t[o]da via,||103.16 Estranho and’eu dos que me queren ben / e dos que viven migo t[o]da via, / ... / ..., e ... punho de lhis fogir||103.18 e moir’eu, senhor, por me deles partir / [e] por en vós cuidar, ca non por outra ren.||103.22 pois eu cuid’en qual ben averia / se eu ouvess’o voss’amor e ar sei / log’i que nunca este ben averei||104.4 porque moir’assi / e porque me vejo perder||104.11 aqueste ben / que lhi quer’e que non á par||104.19 u lh’eu ma fazenda disser / e m’ela dos olhos catar||104.34 Todo o mund’eu leixarei / e perder-m’-ei||105.2 vós sodes mia morte e meu mal e meu ben, / e máis, por que vo-lo ei eu ja máis a dizer:||105.2 vós sodes mia morte e meu mal e meu ben, / e máis, por que vo-lo ei eu ja máis a dizer:||105.3 vós sodes mia morte e meu mal e meu ben, /  e máis, por que vo-lo ei eu ja máis a dizer:||105.5 Vós sodes mia mort[e] e meu mal, mia senhor||105.6 e quant’eu no mund’ei de ben e de sabor||105.6 Vós sodes mia mort[e] e meu mal, mia senhor, / e quant’eu no mund’ei de ben e de sabor||105.9 Mia mort’e mia coita sodes||105.10 e os vossos olhos mi fazen ben e mal||105.10 Mia mort’e mia coita sodes, non á i al, / e os vossos olhos mi fazen ben e mal||106.21 fez-m’entender como vós parecedes, / e moiro porque vos sei conhocer||106.26 fez-m’entender qual ést’o ben melhor / do mundo, a que Deus nunca fez par, / e non mi-o quis[o] Deus por al mostrar||107.3 Senhor, todos m’entenden ja / mia morte, ... / e an mui gran doo de mí||107.4 e an mui gran doo de mí / e non mi poden i valer||107.22 que sol non me queren veer / e dizen que non poderei / viver||107.36 e quer’end’eu desenganar / vós e quantos no mundo sei||107.43 ca ja por tod’outro sabor / do mund’, e, mentr’eu vivo for, / nunca mia mort’ei de temer||108.2 Agora me quer’eu ja espedir / da terra e das gentes que i son||108.4 Agora me quer’eu ja espedir / da terra e das gentes que i son, / ..., / e esforçar mui ben meu coraçon||108.5 e esforçar mui ben meu coraçon / e ar pensar de m’ir alhur guarir||108.15 pero das terras averei soidade, / ..., / e sempr’i tornará o meu cuidado||108.24 mai[s] ora ja nunca me sera mal / por me partir delas e m’ir mia via||108.27 ca sei de mí / quanto sofri / e encobri / en esta terra de pesar||108.30 Como perdi / e despendi, / vivend’aqui, / meus dias||108.34 E cuidarei / e pensarei / quant’aguardei / o ben que nunca pud’achar||108.38 E forçar-m’-ei, / e prenderei / como guarrei / conselh’agor’, a meu cuidar||109.1 Senhor, que coitad’oj’eu no mundo viv’, e quero-vo-l’eu ja dizer!||109.2 Entenden-me todos mia mort’e mia coita||109.2 Entenden-me todos mia mort’e mia coita, e non ei poder / de m’encobrir||109.3 e non ei poder / de m’encobrir e nen un conselh’i non sei||109.25 U vos eu vi un dia e os vossos olhos ouve de veer sabor||109.27 logo me disseron, porque vos catava, que ... que moiro, senhor, / por vós e que d’outra ren nen sabor non ei||110.2 Senhor, perdud’ei por vós ja o coraçon / e sabor do mundo que soia eu aver,||110.9 Non sei eu ja no mundo conselho prender / e máis de mil cuidos no coraçon cuidei||110.13 pois que de min nen deles nen un sabor e[i], / e sequer non ei ja razon que lhis apõer / quando me preguntan [por] que ei tan trist’andar.||110.17 leixar quer’a terra u vós sodes, senhor, / [e] u eu de vós tan muito pesar prendi||110.18 leixar quer’a terra u vós sodes, senhor, / ..., / e ei rogar a Deus que se nembre de min||110.20 e ei rogar a Deus que se nembre de min, / ..., / e se me Deus quisess’oir, ala morrerei||111.6 e entend’eu e sei o mal que me queredes||111.6 o ben que vos eu quero, vós non o entendedes, /  e entend’eu e sei o mal que me queredes||111.9 Non á, Dona Maria, nulh’omen, que soubesse / o ben que vos eu quero, que doo non ouvesse / de min, e choraria, se dereito fezesse||112.8 Por quantas vezes m’ela fez chorar / con seus desejos [e] cuitad’andar||112.14 e quant’afan sofri e endurei||112.14 Por quanta coita por ela levei / e quant’afan sofri e endurei||113.21 ca no falar e no riso / poderades conhec[er] / qual á melhor parecer||114.6 diz que Marselha jaz alen / do mar, e Acre jaz aquen||114.7 e Acre jaz aquen, / e Somportes log’i a par||114.13 diz que pod’ir quen ben andar / de Belfurad’a Santaren / se noutro dia madurgar, / e ir a Nogueirol jantar||114.14 e ir a Nogueirol jantar / e maer a Jerusalen||114.21 natural de Rocamador / e que á nom[e] Don Andreu||114.27 de Santaren tres legoas é, / e quatro ou cinco de Loule,||114.28 e quatro ou cinco de Loule, / e Belfurado jaz log’i||114.33 e, depois que lh’o Soldan deu / o perdon, ouve gran sabor / de se tornar, e foi-lhi greu / d’andar Coira e Galisteu / con torquis do emperador||114.34 e foi-lhi greu / d’andar Coira e Galisteu / con torquis do emperador||115.3 que o façamos mí e vós jograr||115.13 algun vera o vilã[o] se[e]r / trist’e [no]joso e torp’e sen-sab[e]r||115.13 algun vera o vilã[o] se[e]r / trist’e [no]joso e torp’e sen-sab[e]r||115.13 algun vera o vilã[o] se[e]r / trist’e [no]joso e torp’e sen-sab[e]r||115.14 algun vera o vilã[o] se[e]r / trist’e [no]joso e torp’e sen-sab[e]r, / e aver-s’-á de nós e del riir||115.14 e aver-s’-á de nós e del riir||115.16 – Paai Soares, o om’é de seu / triste e nojoso e torp’e sen mester||115.16 – Paai Soares, o om’é de seu / triste e nojoso e torp’e sen mester||115.16 – Paai Soares, o om’é de seu / triste e nojoso e torp’e sen mester||115.20 per[o] faremos nós de[l], cuido-m’eu, / jograr se én de vós ajuda ouver, / ..., / e porrei-lh’eu nome jograr «Sison»||115.21 e porrei-lh’eu nome jograr «Sison», / e con tal nome guarra per u quer||115.23 – Martin Soarez, a mí sera greu / de lh’o saion dar, e, pois que lho der, / non diga el que lho nulh’om’er deu;||116.17 senhor, quen ora soubesse de qual / guisa mi ven, e d[er]eito faria,||116.20 ca me ven mal d’u Deus non o quis dar, / senhor, e coita mui grand’e pesar / de vós||116.20 e coita mui grand’e pesar / de vós||116.23 Por én, senhor, cousimento seria / e mesura grand’, ... / de mi fazerdes vós ben algun dia||116.28 a vós xe estaria melhor, / e, demais, Deus vo-lo gradeceria||117.3 Entend’eu ben, sennor, que faz mal sén / quen vai gran ben querer quen llo non quer, / e quen deseja muit’ata[l] moller / de que non cuida ja máis aver ben||117.6 tod’est’a mí aven / de vós, e non entend[o] a folia / que faç’i grand’...||117.7 e non entend[o] a folia / que faç’i grand’[e] entende-la-ia / se a fezess’outre||117.8 e non entend[o] a folia / que faç’i grand’[e] entende-la-ia / se a fezess’outre, e non ei ventura / de saber-me guardar de gran loucura||117.11 sei eu guardar outr’én, / e a min, que mi avia máis mester, / non sei guardar||117.18 fazed’i vós cousiment’e mesura!||118.8 A ren do mundo que eu máis amava / e máis servia nen máis desejava||118.13 E que farei eu, cativ’e cuitado?||118.15 Que eu assi fiquei desamparado / de vós, por que cuita grand’e cuidado / ei!||120.4 Meus ollos, quer-vos Deus fazer / ora veer tan gran pesar, / ... / ..., e non poss’eu saber / por que vos faz agora Deus / tan muito mal, ai ollos meus!||120.9 Ca vos faran cedo veer / a por que eu moiro casar, / e nunca me dela quis dar / ben||120.10 e nunca me dela quis dar / ben, e non poss’or’entender / por que vos faz agora Deus / [tan muito mal, ai ollos meus!]||120.16 E de quen vos esto mostrar / nunca vos mostrará prazer, / ..., / ollos, e non poss’eu osmar / por que vos faz agora Deus / [tan muito mal, ai ollos meus!]||121.3 Como morreu quen nunca ben / ouve da ren que máis amou / e que viu quanto receou / dela e foi morto por én||121.4 e que viu quanto receou / dela e foi morto por én||121.8 Como morreu quen foi amar / quen lle nunca quis ben fazer / e de que lle fez Deus veer / de que foi morto con pesar||121.13 Com’ome que ensandeceu, / sennor, con gran pesar que viu, / e non foi ledo nen dormiu / depois||121.14 e non foi ledo nen dormiu / depois, mia sennor, e morreu||121.18 Como morreu quen amou tal / dona que lle nunca fez ben / e quen a viu levar a quen / a non valia nen a val||122.6 dizen-vos ca vos quero ben, / sennor, e non devo por én / eu escontra vós a perder||122.17 E, mia sennor, quer’eu punnar / se me posso salvar, se non, / e dire[i]-lles a quantos son / que mi-o non poderán provar||123.6 tenn’eu que faz dereit’e sén||123.7 tenn’eu que faz dereit’e sén, / e eu sempr’o meu amarei||123.8 E sempre serviç’e amor / eu a meu linnagen farei||123.13 entanto com’eu vivo for / esta parenta servirei, / ..., / e muito serviç’en mí ten||123.20 e poderia-me prestar, / par Deus, muit’e non lle custar / a ela ren de seu aver||123.28 pero, se me quisesse dar / algo, faria-me preçar / atal parenta e valer||124.3 ca ja moiro por vós e, ai / mia sennor branca e vermella, / queredes que vos retraia / quando vos eu vi en saia?||124.4 ai / mia sennor branca e vermella||126.5 meus olhos e meu coraçon / e Amor, todos estes son||126.6 meus olhos e meu coraçon / e Amor, todos estes son||126.10 ca os meus olhos van catar / esse vosso bon parecer, / e non os poss’end’eu tolher / nen o coraçon de cuidar / en vós||126.13 e a toda sazon / ten con eles Amor, e non / poss’eu con tantos guerr[e]ar||126.25 estar-lhis-ei, ... / u vos vejan, ... / e aver-lhis-ei a comprir / esto que lhis praz||126.27 e aver-lhis-ei a comprir / esto que lhis praz, ... / e outro prazer lhis farei||127.6 mais soube-ll’eu muito mal merecer / e meteu-m’El eno vosso poder||127.12 mais non quis Deus que meu mal entendesse, / e mostrou-mi o vosso bon parecer / por mal de min||127.13 e mostrou-mi o vosso bon parecer / por mal de min, e non m’ar quis valer / El contra vós nen quis que m’al valesse||128.4 essa faz a min Deus amar, / e essa me ten en poder||128.5 e essa me ten en poder, / e essa ést’a mia sennor||128.6 e essa ést’a mia sennor, / e essa me faz o maior / ben deste mundo desejar||128.10 tan muito a faz Deus valer / por bon prez e por ben falar||128.11 per bon sén e per parecer||128.12 e d’atal dona o seu ben / non sei oj’eu no mundo quen / o podesse saber osmar||128.21 fara-m’ela de sí partir / mui trist’e muit’a meu pesar||129.12 porque vos fez Deus entender / de todo ben sempr’o mellor, / e a quen Deus tanto ben deu / devia-s’a nembrar do seu / omen coitad’e a doer||129.14 devia-s’a nembrar do seu / omen coitad’e a doer / de tan cuitado, mia sennor, / com’oj’eu vivo||130.3 en tal poder d’Amor / que me tolleu o sén, e, mal pecado, / al me tolle de que me faz peor!||130.10 que me de cuita sempre sofredor / fez e m’ar faz viver tan alongado / d’u eu os ollos vi da mia sennor||130.12 d’u eu os ollos vi da mia sennor / e d’u eu vi o seu bon parecer||130.14 se m’est’a mí podess’escaescer, / log’eu seria guarid’e cobrado||130.17 mais sei que est’é desej’e cuidado||130.18 mais sei que est’é desej’e cuidado / e como morre quen jaz na maior / coita d’amor das que eu nunca vi||130.20 e como morre quen jaz na maior / coita d’amor das que eu nunca vi, / e, mal pecado, moir’oj’eu assi, / de mia sennor longe e desamparado||130.21 de mia sennor longe e desamparado||130.26 que lle fogi da terra con pavor / que ouve dela e fiz mui mal sén||131.3 Nunca bon grad’Amor aja de mí / nen d’al porque me máis leixa viver, / e direi-vos por que o dig’assi||131.4 e direi-vos por que o dig’assi / e a gran cuita que mi-o faz dizer||131.6 ei gran pavor de me fazer levar / coita longadament’e m’ar matar||131.9 Por én me leixa viver des aqui / Amor, e ben o pod’ome entender||131.14 mais non me mata nen me quer guarir, / ..., / e non me quer matar a meu prazer||131.17 E d’Amor nunca un prazer prendi / por mil pesares que m’el faz sofrer, / e a sennor que eu por meu mal vi / non me quer el contra ela valer||131.20 Pois m’esto faz e matar non me quer||132.7 ca outro ben / non me fara cuita perder / mentr’eu viver, / e quen viver / aver-mi-á pois est’a creer||133.4 por meu mal é que tan ben parecedes, / e por meu mal vos fillei por sennor||133.5 e por meu mal vos fillei por sennor, / e por meu mal tan muito ben oi / dizer de vós||133.6 e por meu mal tan muito ben oi / dizer de vós, e por meu mal vos vi||133.11 por meu mal vivo máis ca vós cuidades, / e por meu mal me fezo Deus nacer||133.12 e por meu mal me fezo Deus nacer, / e por meu mal non morri||133.13 e por meu mal non morri u cuidei / como vos viss’, e por meu mal fiquei / vivo||134.3 Quando me nembra de vós, mia sennor, / en qual afan me fazedes viver / e de qual guisa leixades Amor / fazer en mí||134.6 mais, pois vos vej’e vos ouço falar||134.9 Porque vos vejo falar mui mellor / de quantas donas sei, e parecer||134.10 Porque vos vejo falar mui mellor / de quantas donas sei, e parecer, / e cuid’en como sodes sabedor / de quanto ben dona dev’a saber||134.13 este cuidado me faz destorvar / de quant’al cuid’e non me quer leixar / partir de vós||134.20 mais tolle-m’én log’aqueste cuidar / vosso bon prez e vosso semellar||134.21 mais tolle-m’én log’aqueste cuidar / vosso bon prez e vosso semellar / e quanto ben de vós ouço dizer||135.3 Muitos me veen preguntar, / mia sennor, a quen quero ben, / e non lles quer’end’eu falar / con medo de vos pesar én||135.6 mais jur’e faço-lles creer / mentira por vo-lles negar||135.11 ca m’atrev’eu en vos amar; / e, ... / non vos én devedes temer||135.25 se sodes vós a mia sennor / que amei sempre e servi||136.3 porque me non faz ben / e me por tan poderos’ora ten / de m’én partir||136.7 mais non a viu, e vai-m’agora dar / tal consello en que perde seu sén||137.6 ben me verra de Deus e d’outra ren||137.7 ben me verra de Deus e d’outra ren, / e, ... / Amor e Deus logo me faran mal||137.8 Amor e Deus logo me faran mal||137.14 amor de Deus prend’[e] esforç’e sén / mentre vos vejo||137.14 amor de Deus prend’[e] esforç’e sén / mentre vos vejo||137.16 mais, pois vos non vir, / esforç’e sén e Deus an-mi a falir||137.16 mais, pois vos non vir, / esforç’e sén e Deus an-mi a falir||137.23 Ca perderei quanto prazer me ven, / ..., e perderei des i / Deus||137.24 e perderei des i / Deus, mia sennor, e o seu ben e mí||137.24 e perderei des i / Deus, mia sennor, e o seu ben e||137.27 perderei sén e esforço e pavor||137.27 perderei sén e esforço e pavor||137.28 perderei sén e esforço e pavor, / e des i ben nen mal non sentirei||137.34 quen perde sén e prazer e pesar||137.34 quen perde sén e prazer e pesar||138.11 e, por mi-a non leixar escaescer / e mi-a fazer cada dia maior||138.13 faz-me, sennor, en vós sempre cuidar, / e faz-mi a Deus por mia morte rogar||138.14 e faz-mi a Deus por mia morte rogar, / e faz a vós a min gran mal fazer||138.18 de mia mort’ouv’, e de meu mal, sabor||138.22 nen moiro porque seria meu ben, / nen moiro porque quer[r]ia morrer / e porque me seria mui mellor / morte ca máis esta coita sofrer||138.30 queixar-m’-ei sempre de vós e d’Amor||139.4 creede ca vos quero ben / e ja máis nunca m’outro ben façades||139.7 poderei eu mui gran coita perder, / e vós, sennor, non sei que i perçades||139.9 e vós, sennor, non sei que i perçades / en guarirdes voss’ome que matades / e que vos ama máis que outra ren||139.13 pero Deus sabe quan de coraçon / oj’eu vos amo, e, se El me perdon, / desamo min porque me desamades||139.15 desamo min porque me desamades, / per bõa fe, mia sennor, e sabiádes / ca por aquest’ei perdudo meu sén||139.18 se Deus quiser que vos dig’alguen / qual ben vos quero e que o vós creades||140.4 De tal guisa me ven gran mal / que nunca de tal guisa vi / vĩir a outro, pois nasci, / e direi-vos ora de qual / guisa, se vos prouguer, me ven: / ... ||140.7 porque quero ben / mia sennor e mia natural||140.9 ven-me mal porque quero ben / mia sennor e mia natural, / ..., / e tenno que ei dereit’i / d’amar tal sennor máis ca mí||140.22 Esforçar-m’e sofrer pavor / o mellor consell’é que sei||140.24 Esforçar-m’e sofrer pavor / o mellor consell’é que sei, / e én lle dizer qual tort’ei||140.25 e én lle dizer qual tort’ei / e non llo negar||140.26 e én lle dizer qual tort’ei / e non llo negar, ... / e ela faça como vir||141.3 tolled’Amor de sobre mí / e non me leixedes assi / en tamanna coita viver||141.12 sacade-me de seu poder / e pois fazede-mi al que-quer||142.3 Quantos entenden, mia sennor, / a coita que me por vós ven / e quan pouco dades por én||142.9 Maravillan-se, mia sennor, / e eu deles||143.2 Non ouso dizer nulla ren / a mia sennor, e sen seu ben / non ei mui gran coita a perder||143.14 E vejo que moiro d’amor / e, ... / nunca o per min á saber||144.6 ca sempr’eu dela atendi / desej’e coita, ca non al||145.4 Por Deus vos rogo, mia sennor, / que me non leixedes matar, / ..., a voss’amor, / e, ... / ..., guardaredes i / voss’ome||145.7 guardaredes i / voss’ome, se guardardes mí, / e que vos nunca fez pesar||145.18 matar-mi-á voss’amor por én, / e a min sera mui mester||145.24 E querra-se guardar mui ben / de vós quen mia morte souber, / e tenno que fara bon sén||146.3 Por Deus, sennor, non me desamparedes / a voss’amor que m’assi quer matar, / e vall’a mí bon sén que vós avedes||146.4 e vall’a mí bon sén que vós avedes, / e Deus||146.5 e vall’a mí bon sén que vós avedes, / e Deus, por que vo-l’eu venno rogar, / e valla-me, fremosa mia sennor, / coita que levo por vós||146.6 e valla-me, fremosa mia sennor, / coita que levo por vós, e pavor||146.7 e valla-me, fremosa mia sennor, / coita que levo por vós, e pavor, / e valla-me quan muito vós valedes||146.14 e non tenn’eu que é torto nen mal / d’amar ome sa sennor natural, / ant’é dereito, e vós vo-l’entendedes||146.24 ca somos ambos vossos e devedes / a creer quen vos mellor consellar||147.8 por gran coita que d’amor ei / ja sempre doo averei / de quen dele coitado for, / e de quen fillar tal sennor, / que lle non queira valer i, / qual eu fillei||147.17 Ca de tal coita sabedor / soo por quanto mal sofri / amand’, e nunca m’én parti||147.18 e nunca m’én parti / e cada vez mi foi peor||148.2 Pois boas donas son desemparadas / e nulho ome non nas quer defender||148.16 e veeredes meus filhos andar / netos de G[u]ed’e partir en Sousela!||149.2 Pois non ei de Dona ’Lvira / seu amor, e ei sa ira / esto farei, sen mentira, / pois me vou de Santa Vaia||149.6 en Doir’, entr’o Port’e Gaia||150.20 E, poi-la eu vi, sempre a vi punnar / en me de seu preito e de sí quitar||150.26 que a nunca visse / en logar estar / que ll’eu non fogisse, / e que a non visse / por mí me matar||151.7 [E] pois o d[ormir] e o sén perdi||151.12 Mais eu, que por sandeu [e] tolheito / and’, e como non moiro, cativo?||152.2 e fui coitad’e tornei-me por én||152.2 Quisera-m’ir, tal consello prendi / e fui coitad’e tornei-me por én||152.3 e fui coitad’e tornei-me por én, / e tod’ome que me consellar ben / consellar-m’-á que more sempr’aqui||152.17 Ca ja ir-me cuidei / e fui coitado como vos direi: / ... ||152.19 que nunca ja tan coitado sera / ome no mund’, e máis vos direi ja: / d’outra tal coita me quer’eu guardar||153.5 non ll’ei a dizer ren / de com’oj’eu averia sabor, /  e ll’estaria ben||153.6 Po-la veer moiro e po-la servir||155.4 E, ... / logo dira que lle digo pesar, /  e quero-mi ante mia coita ‘ndurar / ca lle dizer, quando a v ... pesar.||156.4 e, pois vo-lo Deus faz aver / e quantas outras cousas son, / en que teedes por razon / de me leixar morrer d’amor||156.7 en que teedes por razon / de me leixar morrer d’amor / e me non quere[r]des valer?||156. que mi non queredes creer, / e veedes meu sén perder||156.10 que mi non queredes creer, / e veedes meu sén perder||158.7 non ll’ouso dizer / a mui gran coita que me faz aver, / e ei-mi assi mia coit’a endurar||159.2 Ir-vos queredes, mia sennor, / e fic’end’eu con gran pesar||159.17 e, se mi-a El dar non quiser, / sennor fremosa, que farei?||159.20 Pois mi assi força voss’amor / e non ouso vosco guarir||160.3 Am’eu tan muito mia sennor / que sol non me sei consellar, / e ela non se quer nembrar / de min||160.4 e ela non se quer nembrar / de min, e moiro-me d’amor||160.5 e moiro-me d’amor, /  e assi morrerei por quen / nen quer meu mal nen quer meu ben||160.16 E moir’, e non me ten por seu||161.6 pois eu de vós os meus ollos partir /  e os vossos mui fremosos non vir||161.8 E ben mi-o per-devedes a creer / que me sera mia mort’, e m’é mester||161.21 por mal de min e do meu coraçon||162.6 sempre lle ben querrei, / e sempre a ja «sennor» chamarei||163.9 Non vos á prol, per bõa fe, / e, mia sennor, ... / dizede-me, que prol vos á?||164.4 Quer’eu a Deus rogar de coraçon, / ..., / que El me leixe veer mia sennor / mui ced’, e, se m’El non quiser oir, / logo ll’eu querrei outra ren pedir: / ... ||164.9 oir-mi-á ‘questo que ll’eu rogarei / e mostrar-mi-á quanto ben no mund’ei||164.17 que me dé seu ben, ... / e rogá-ll’-ei que, ... / que me non leixe m[áis e]no m[undo viver]||164.21 u a veja e lle possa falar||165.1 Quando mi agora for e mi alongar / de vós, sennor||165.2 Quando mi agora for e mi alongar / de vós, sennor, e non poder veer / esse vosso fremoso parecer||165.10 e, pois m’eu for e me sen vós achar||166.2 Que ben que m’eu sei encobrir / con mia coita e con meu mal||166.10 Pero faça como quiser, / ..., / e quanto a negar poder / toda via nega-la-ei||166.15 o por que m’ajan de saber / quan gran sandece comecei, / e de que me non á quitar / nulla cousa se morte non,||166.25 pois me non quer Amor valer / e a que eu sempre servi / me desama máis d’outra ren||167.12 como non ll’ousar a falar / e ela parecer assi||167.15 É a que Deus fez por meu mal, / ca ja ll’eu sempre ben querrei, / e nunca end’atenderei / con que folgu’o meu coraçon||169.2 Pois naci, nunca vi Amor / e ouço del sempre falar||169.21 E, pois Amor á sobre min / de me matar tan gran poder, / e eu non o posso veer||170.2 Preguntan-me por que ando sandeu, / e non lle-lo quer’eu ja máis negar||170.5 direi-lles eu a verdade e non al||170.18 Mais, pois me coitan, dizer-lle-la ei / a meus amigos, e a outros non||170.24 creerán / ca lles dig’eu verdade, u al non á, / e leixar-m’-an de me preguntar ja||171.3 Assi me trag’ora coitad’Amor / que nunca lh’ome vi trager tan mal, / e vivo con el ũa vida tal / que ja mia morte seria melhor||171.9 Log’el sabera mandado de min / ali u for, e, ... / ..., sempre eu esto direi: / ... ||171.15 E a min faz oj’el maior pesar / de quantos outros seus vassalos son, / e a [e]ste mal non lh’ei defenson||172.4 De quantos mui coitados son, / ..., / min faz máis coitado viver, / e direi-vos per qual razon: / ... ||172.7 faz-me querer ben tal sennor, / ... / ..., e non mi-a faz veer||172.10 E dá-me tal coita que non / sei de min consello prender, / e fez-me ja pavor perder / de mia mort’, ...||173.7 ai lume destes meus / ollos e coita do meu coraçon!||173.10 per que perdi o dormir e o sén||173.18 que vos en poder ten / e que vos fez das do mundo mellor / falar||173.19 que vos en poder ten / e que vos fez das do mundo mellor / falar, sennor, e mellor parecer||174.5 alguen se doeria / de min, que moir’e non ouso dizer / o de que moir’, ...||174.6 que moir’e non ouso dizer / o de que moir’, e que me faz morrer / non o dig’eu||174.12 ben mi ajudaria / se llo dissesse, e nunca i perder / podia ren||174.13 e nunca i perder / podia ren e poderia aver / mí por esto tolleito d’un coidado||174.21 aver-ll’-ia log’eu d’escaecer / e dizer-x’ante por sí se podesse||175.2 Qual dona Deus fez mellor parecer / e que fezo de quantas outras son / falar mellor||175.3 e que fezo de quantas outras son / falar mellor e en mellor razon||175.4 Qual dona Deus fez mellor parecer / e que fezo de quantas outras son / falar mellor e en mellor razon, / e con tod’esto mellor prez aver||175.5 e que fezo de quantas outras son / falar mellor e en mellor razon, / ..., / e máis mansa das que eu nunca vi||175.19 negá-ll’-ei sempr’atá que moira ja, / e, ... / [...] / ..., por sí dira||175.20 se mi-o om’adevinnar poder / e pois a vir e tal esforç’ouver||175.20 se mi-o om’adevinnar poder / e pois a vir e tal esforç’ouver||175.25 ca ben sei eu, ... / que tal esforç’avera qual eu ei / quando a vejo, que per ren non sei / que ll’i dizer, e el assi fara||176.3 Sennor, per vós sõo maravillado / porque vos pesa de vos ben querer, / e a Deus devo muit’a gradecer / porque mi á esto, sennor, achegado||176.6 que vos vejo por vos preguntar én / e por vos ar dizer log’outra ren||176.17 por Deus, que máis loado / fez vosso prez pelo mundo seer / e vós das outras donas máis valer||176.24 senon desej’e afan e coidado||176.24 senon desej’e afan e coidado||177.19 mais Deus, que mi-a fezo veer, / rog’eu que mi-a faça veer, / e, se mi-a non fezer veer, / sei ben que non posso veer / prazer nunca sen a veer||178.2 u eu primeiro vi / a mia sennor e meu lum’e meu ben||178.2 u eu primeiro vi / a mia sennor e meu lum’e meu ben||178.13 que ben mil vezes no dia me ten, / ..., desjuigad’assi / que niun sén nen sentido non ei, / e quand’acordo, amigos, non sei / niun consello pois aver de mí||178.21 moir’eu e non lle posso ren dizer||178.27 tanto a vejo fremoso falar / e parecer||178.31 ja ll’eu quitaria por én / seu parais’e outro ben-fazer||179.6 de que m’eu mui sen meu grado parti / e mui coitad’, ...||179.6 que viss’a dona que veer querria / ... / [...] / ...e fui-s’ela sa via||179.7 e fui-s’ela sa via, / e fiquei eu, que mal dia naci!||179.14 sempre lle quige mellor toda via / e nunca dela niun ben prendi!||179.17 Non ll’ousei sol dizer como morria / por ela nen llo diz outre por mí, / e con mia morte ja me prazeria||179.20 ca máis val morte ca morrer assi / com’oj’eu vivo, e Deus, que mi-a podia / dar, non mi-a dá||179.23 de mui gran coita que sofr’e sofri / por ela||179.28 Joana ést’, ou Sancha, ou Maria / a por que eu moiro e por que perdi / o sén||180.3 Sennor, queixo-me con pesar / grande que ei de que vos vi, / e gran dereito per-faç’i||180.13 E queixo-m’, e meu coraçon, / porque mi faz gran ben querer / vós||180.16 E queixo-m’, e meu coraçon, / porque mi faz gran ben querer / vós de que nunca pud’aver / ben, e queixo-me con razon||181.1 Moir’eu e praz-me||181.2 Moir’eu e praz-me, ... / e de mia mort’ei eu mui gran sabor||181.8 pesa-me muito que non veerei, / ante que moira, meu lum’e meu ben||181.10 Soia-m’eu mia morte recear / e avia gran sabor de viver||181.11 e ora moir’e praz-me de morrer||181.11 Soia-m’eu mia morte recear / e avia gran sabor de viver, / e ora moir’e praz-me de morrer||181.12 e ora moir’e praz-me de morrer / e non querria ja máis viv’andar||181.13 e ora moir’e praz-me de morrer / e non querria ja máis viv’andar, / e do que moiro gran prazer end’ei||181.21 ca sei de pran que, pois eu morto for, / log’esta coita perderei enton, / e quen ora temo non temerei||181.28 é mia sennor, do mui bon parecer, / e que mi faz mia morte desejar||181.29 e que mi faz mia morte desejar, / e que nunca máis veer poderei||182.8 por én querria ‘nsandecer / e por non sofrer a maior / coita das que Deus quis fazer||182.13 e rog’a Deus por én / que me faça perder o sén / e pavor que ei de morrer||182.20 gran coita se me Deus non val, / e, se for sandeu ... perderei / a gran coita que d’amor ei||183.8 nunca lles tal verdade negarei, / e, mia sennor, ... / ..., / ... / de o perder, e o non perderei,||184.10 aquesto posso ben jurar, / senhor, e non mentir por én||185.3 pois me padecer / muitas coitas e mui graves fezestes||185.9 e mui melhor falar e parecer / de quantas outras no mundo fezestes||185.9 ca melho-la fezestes / e mui melhor falar e parecer / de quantas outras no mundo fezestes||185.11 e en doair’e en mui máis valer||185.11 e mui melhor falar e parecer / de quantas outras no mundo fezestes, / e en doair’e en mui máis valer||185.16 máis mansa e máis mesurada seer||186.2 e como moir’e conselho non ei / por ũa dona||186.2 Meus amigos, direi-vos que m’aven / e como moir’...||186.6 ést’a máis fremosa que no mund’á, / e, meus amigos, máis vos direi ja: / ... ||186.8 Por atal moir’e non lhi digo ren / de como moir’, e como lhi direi?||186.9 Por atal moir’e non lhi digo ren / de como moir’, e como lhi direi?, / ca, se a vejo, tan gran sabor ei / de a veer||186.13 quando a vejo quan fremosa é / e a vejo falar||186.17 Aquesta dona fezo Deus nacer / por mal de min, ... / e por mal de quantos no mundo son||187.9 O corpo perç’e, ... / non á i máis nen posso máis saber||187.16 ca tanto a fez Deus ben parecer / sobr’outras donas, e melhor falar / sobre quantas eu pudi [ja] vee||188.12 se Deus me leix’aver / dela ben e me mostr’o seu / bon parecer||188.30 par Deus, que pod’e val||189.5 querend’ũa dona gran ben / que me fez mal des que a vi, / e faz||189.5 querend’ũa dona gran ben / que me fez mal des que a vi, / e faz, e non s’én quer quitar||189.6 e non s’én quer quitar, / e ora faz-me desejar / mia mort’e alongar de sí!||189.7 e ora faz-me desejar / mia mort’e alongar de sí!||189.9 E, mal pecado, viv’assi / coitado e sol non acho quen / se doia de min||189.10 E, mal pecado, viv’assi / coitado e sol non acho quen / se doia de min, e per ren / mia sennor non se dol de min||189.12 e per ren / mia sennor non se dol de min, / e al me faz||189.18 que sol non ll’ouso dizer / o gran mal que me faz aver, / e desejo sempre máis d’al / de llo dizer||189.21 mais ei pavor / de pesar muit’a mia sennor, / e calo-m’ante con meu mal||190.8 E, pois vos eu amei des que vos vi / e amo máis de quantas cousas son||191.6 ca me fazedes ja perder o sén / e o dormir, sennor||191.6 ca me fazedes ja perder o sén / e o dormir, sennor, e praz-vos én||191.7 e praz-vos én, / e trage-m’en gran coita voss’amor||191.15 e a vós praz de coraçon por én, / porque me trag’Amor tan en desden / e faz-m’aver de mia morte sabor||192.11 ca, poi-la vejo, non lle digo nada / de quanto coid’ante que lle direi / u a non vej’, e, par Deus, mui coitada- / -mente viv[o]||192.12 e, par Deus, mui coitada- / -mente viv[o], e, por Deus, que farei?||192.14 coido sempr’enton / no seu fremoso parecer e non / me nembra nada||192.16 ca todo me fal / quanto lle coid’a dizer, e dig’al||193.4 ca me fez mui bõa dona veer, / e mui fremos’, ...||193.4 ca me fez mui bõa dona veer, / e mui fremos’, e ar fez-me des i / que lle quis sempre d’outra ren mellor||193.7 ar fez ela morrer, e leixou mí / viver no mundo||193.8 e leixou mí / viver no mundo, e mal dia naci / por eu assi eno mundo viver||194.1 Ai mia sennor e meu lum’e meu ben||194.1 Ai mia sennor e meu lum’e meu ben||194.3 per bõa fe, verdade vos direi, / e, sennor, nunca vos eu mentirei||194.7 non me dé Deus de vós ben, nen de sí, / ... / ..., e confonda-me por én!||194.8 E, mia sennor e meu lum’e meu ben||194.8 E, mia sennor e meu lum’e meu ben||194.14 ca per vós perdi / Deus e amigos e esforç’e sén||194.14 ca per vós perdi / Deus e amigos e esforç’e sén||194.14 ca per vós perdi / Deus e amigos e esforç’e sén||194.20 ca vos fez de todo ben sabedor, / e, se non, Deus non me dé voss’amor||194.28 ca vos vejo parecer mui mellor / das outras donas, e mellor falar||195.8 vee-la dona que por meu mal vi, / ..., / e por que moiro querendo-lle ben||195.13 por esta moiro, que Deus atal fez, / e non llo disse||195.18 ca me quis ante mia coita ‘ndurar / ca me perder con tan bõa sennor / ..., / e quero-m’ante mia coita ‘ndurar;||195.23 ca muit’á ja que non pude veer / niun prazer, ca non fui a logar / u a eu viss’, e por aquesto non / vi nunca máis prazer||195.27 ca sei eu que non / verei prazer e sempr’averei mal / se non vir ela||195.35 leve-os Deus cedo, que pod’e val||196.4 de que m’eu triste chorando parti, / e muit’anvidos e mui sen sabor||196.4 de que m’eu triste chorando parti, / e muit’anvidos e mui sen sabor||196.6 ai!, mia sennor e meu lum’e meu ben||196.6 ai!, mia sennor e meu lum’e meu ben||196.10 E, meus amigos, por meu mal a vi / das outras donas parecer mellor, / e fez-mi-a Deus veer por mal de mí||196.14 meus amigos, ca, de pran, [n]a maior / coita do mundo viv’oje por én, / ..., / e non a vej’, amigos, u a vi||197.1 Joana, dix’eu, Sancha e Maria / en meu cantar con gran coita d’amor||197.12 nen a que eu vi parecer mellor / de quantas donas vi e máis valer / en todo ben||197.30 ca esta dona me tolleu poder / de rogar Deus, e fezo-me perder / pavor de morte que ante avia||198.2 Ora vej’eu que fiz mui gran folia / e que perdi ali todo meu sén||199.11 E vou-me d’ontr’as gentes alongando / por tal que me non pregunten por én, / ..., / e van-m’elas a meu pesar chamando||199.12 e van-m’elas a meu pesar chamando / e preguntando-m’a pesar de mí||199.34 Mai-lo que vai tal pregunta fazer / Deu-lo leixe moller gran ben querer, / e que ar seja d’outre preguntado||200.4 pois me tan bõa dona fez morrer / e mi ora fez veer outra moller||200.9 Tanto a vi fremoso parecer / e fremoso falar||200.11 Tanto a vi fremoso parecer / e fremoso falar que sol mester / non m’ouvera per ren de a veer, / e, ... / non me dé Deus dela ben nen de sí||200.26 tal que por min lle fezess’entender / com’oje moiro polo seu amor, / e, pois que eu tal amigo non ei, / morrer poss’eu, mais nunca llo direi||201.14 Pois mi ante vós en tan gran coita ten / e me tolleu, mia sennor, o dormir||202.17 Se verdad’é que eles por atal / dona qual dizen perderon-no sén, / ..., e son por én / sandeus e non an d’outra ren sabor||202.18 e son por én / sandeus e non an d’outra ren sabor||203.6 mais alguen foi que lle disse por mí / ca lle queria gran ben, e des i / me quis gran mal e non mi ar quis veer||203.7 e des i / me quis gran mal e non mi ar quis veer||203.11 De me matar fezera mui mellor / quen lle disse ca ll’eu queria ben, / e de meu mal non lle pesava én||203.12 e de meu mal non lle pesava én / e fezera de me matar mellor||203.15 ca, meus amigos, des que a non vi / desejo morte, que sempre temi, / e ei tan gran coita po-la veer / qual non posso, amigos, nen sei dizer||203.19 A esta coita nunca eu vi par, / ..., / e por én sei eu ben, ... / que non fez Deus a esta coita par||203.25 E, quand’a terra vej’e o logar||203.26 E, quand’a terra vej’e o logar / e vej’as casas u mia sennor é||203.28 pero mi as casas vej’e o logar||203.29 non ous’ir i e peç’a Deus enton / mia morte muit||203.30 e peç’a Deus enton / mia morte muit’e mui de coraçon||203.31 e choro muit’e ei-m’end’a partir||203.31 e peç’a Deus enton / mia morte muit’e mui de coraçon, / e choro muit||203.32 e choro muit’e ei-m’end’a partir, / e non vou i nen sei pera u ir||204.11 e quand’eu vi quan fremoso dizia / quanto dizer queria, e melhor / de quantas donas Deus fez[o] nacer||204.28 e tod’aquesto m’ela fez pe[r]der, / e dobrou-xi-m’a coita que avia!||205.6 pois que me cedo tolheu quanto ben / eu atendia no mund’, e por én / sei eu ca me non pode mal fazer||205.12 e quen aquesta viu ja non veerá / tan mansa e tan fremosa e de bon sén||205.12 e quen aquesta viu ja non veerá / tan mansa e tan fremosa e de bon sén||205.18 e, pois eu d’El non ei mal a prender / e [a] gran coita que ei me non val / por ela||205.23 E tod’omen que molher ben quiser / e m’esto oir e «amen» non disser / nunca veja de quanto ama prazer!||205.23 E tod’omen que molher ben quiser / e m’esto oir e «amen» non disser / nunca veja de quanto ama prazer!||206.2 desejar mort’e aver a viver / com’oj’eu viv’, ...||206.3 desejar mort’e aver a viver / com’oj’eu viv’, e mui sen meu prazer!||206.5 desejo mort’e queria morrer||206.14 Ai, coitado con quanto mal me ven, / porque desejo mia mort’, e por én / perdi o dormir e perdi o sén||206.15 e por én / perdi o dormir e perdi o sén||206.16 e por én / perdi o dormir e perdi o sén, / e choro sempre quand’outren canta||206.17 e choro sempre quand’outren canta, / e máis desejo morte d’outra ren||207.17 pois quanto ben avia me tolhe[u] / e quant’El sempre no mund’entendeu / de que eu mui gran pesar prenderia||207.21 por esto non quer’eu por El creer, / e, quanto per El crive, fiz folia||207.23 E se El aqui ouvess’a viver / e lh’eu por én podesse mal fazer, / per boa fe, de grado lho faria!||207.26 Mais, mal pecado, non ei én poder / e non lhi poss’outra guerra fazer||208.3 pois desejades mia mort’a veer / e eu non moir’e querria morrer||208.3 pois desejades mia mort’a veer / e eu non moir’e querria morrer||208.7 Con mia morte me seria gran ben / porque sei ca vos prazeria én, / e, pois non moiro, venn’a vós por én / que me digades que farei eu i||208.10 Por mia morte, que vos vi desejar, / rog’eu a Deus sempr’, e non mi-a quer dar||208.11 e non mi-a quer dar, / e venno-vos, mia sennor, preguntar / que me digades que farei eu i||208.13 Por mia morte roguei Deus e Amor||208.14 Por mia morte roguei Deus e Amor, / e non mi-a dan por me fazer peor / estar convosc’, ...||208.15 e non mi-a dan por me fazer peor / estar convosc’, e venn’a vós, sennor, / que me digades que farei eu i||209.3 Non me queredes, mia sennor, / fazer ben enquant’eu viver, / e, pois eu por vós morto for, / non mi-o poderedes fazer||209.9 Podedes-vos nembrar ben leu / de min, ... / ..., e digo-vo-l’ant’eu||209.19 Fazede-mi, e gracir-vo-l’-ei, / ben mentr’ando vivo||210.6 con medo de se m’assannar /  e me non querer pois falar||210.10 mais non / ous’, e tod’aquesto mi aven / con medo de se mi assannar||211.2 Quand’eu mia senhor conhoci / e vi o seu bon parecer||211.3 e vi o seu bon parecer / e o gran ben que lhi Deus dar / quis por meu mal||211.6 log’entendi / que por ela ensandecer / me ve[e]rian e levar / grandes coitas e padecer||211.7 que por ela ensandecer / me ve[e]rian e levar / grandes coitas e padecer||211.13 Pero que eu soub’entender, / ..., / que por ela, e non por al, / me veerian morte prender / ( / ... ) e que o mal / que oj’eu sofro rec[e]ei, / muit’er temi||211.20 e provei-o e pois, quand’én / me quis partir, non foi sazon / de m’én partir||212.4 ponh’eu dela e de mí outrossi||212.8 A que a torto me vosco mizcrou / e que gran torto vos disse, senhor||212.10 por én serei sempr’a Deus rogador / de min e dela, que m’esto buscou||212.15 log’eu dela e de min rogarei / a Deus que vejan estes olhos meus||213.13 ca de pran ten / assi eno seu coraçon / qual ben lhi quer de lho dizer, / e non pode gran coita aver / enquant’en aquesto cuidar||213.18 per min e per meu coraçon||213.20 e mia senhor mi-a faz saber, / e o seu mui bon parecer||213.21 e mia senhor mi-a faz saber, / e o seu mui bon parecer, / e Deus||213.23 e Deus, que m’én fez alongar / por viver sempr’en gran pesar / de min e por perder o sén||214.16 por Deus, que vos falar / fez mui mellor e mellor parecer / de quantas outras donas quis fazer||215.4 se non, mal / me venna de vós e de Deus||215.5 se non, mal / me venna de vós e de Deus, / e, se non, nunca estes meus / ollos vejan niun prazer / de quant’al desejan veer||215.9 E veja eu de vós, sennor, / e de quant’al amo, pesar||215.17 amei-vos muito máis ca mí, / e, ... / de dur verri’aqui mentir / a vós||216.5 que eu ja sempr’assi ll’ei de rogar: / que El cofonda vós e vosso sén / e min||216.6 que eu ja sempr’assi ll’ei de rogar: / que El cofonda vós e vosso sén / e min||216.7 que El cofonda vós e vosso sén / e min, sennor, porque vos quero ben, / e o Amor, que me vos faz amar||216.11 serei rogador / a Deus assi: que confonda, sennor, / el muit’e vós e min||216.11 serei rogador / a Deus assi: que confonda, sennor, / el muit’e vós e min||216.15 que ar cofonda quen / me non leixa convosco máis morar, / e os meus ollos||216.19 ca non ei sabor / de nulla ren u vo-lles eu mostrar / non poss’, e Deus cofonda min por én||216.20 e Deus cofonda min por én / e vós||216.20 e Deus cofonda min por én / e vós, sennor, e eles||216.20 e Deus cofonda min por én / e vós, sennor, e eles, e quen ten / en coraçon de me vosco mezcrar||217.2 quant’eu cofondi / o vosso sén e vós e voss’amor||217.2 quant’eu cofondi / o vosso sén e vós e voss’amor||217.4 con sanna foi que ouve, mia sennor, / e con gran coita que me faz assi, / sennor, perder de tal guisa meu sén||217.9 Mais valla-me contra vós, por Deus, i / vossa mesura e quan gran pavor / eu ei de vós||217.17 Mai-la mesura, ... / ..., / me valla contra vós, e o pesar / que ei, sennor, de quanto fui dizer||217.22 no coraçon faz-lle dizer tal ren / a que non sabe pois consell’aver, / ..., e muit’estou mal||218.3 A mellor dona que eu nunca vi, / per bõa fe, nen que oi dizer, / e a que Deus fez mellor parecer||218.4 mia sennor ést’, e sennor das que vi / de mui bon preço e de mui bon sén||218.5 de mui bon preço e de mui bon sén||218.6 de mui bon preço e de mui bon sén, / per bõa fe, e de tod’outro ben||218.9 E ben creede de pran que é ‘ssi / e sera ja enquant’ela viver||218.10 E ben creede de pran que é ‘ssi / e sera ja enquant’ela viver, / e quen a vir e a ben connocer / sei eu de pran que dira que é ‘ssi||218.10 e quen a vir e a ben connocer / sei eu de pran que dira que é ‘ssi||218.17 E por tod’esto mal dia naci / porque lle sei tamanno ben querer / como ll’eu quer’, e vejo-me morrer||218.18 e vejo-me morrer, / e non a vej’, e mal dia naci||218.18 e vejo-me morrer, / e non a vej’, e mal dia naci||219.7 sei eu / ca se doeria de mí / e non me faria assi / querer ben a que me mal quer||220.18 des que me foi mostrar / a que El fez mellor falar / do mundo e mellor parecer||221.6 sen vosso grado me vos faz Amor, /  e sen o meu, querer gran ben, sennor||221.8 assi Deus me perdon / e me dé cedo, sennor, de vós ben||222.4 avede de mí / doo, Sennor, e nunca tal pesar / me façades, meu Sennor Deus, veer||222.8 ca estou eu oj’a mui gran pavor / de o veer, e meu sén ést’atal / de vos rogar por est’e non por al||223.4 rog’[eu] a Deus, que ten en poder mí / e vós, sennor, que me dé vosso ben||223.5 rog’[eu] a Deus, ... / ..., que me dé vosso ben, /  e, ... / no’me dé vosso ben nen voss’amor!||223.8 Se vos eu amo máis d’outra moller / nen ca outr’om’e máis ca min nen al||223.9 rog’eu a Deus, que muito pod’e val||225.2 Des oje-mais ja sempr’eu rogarei / Deus por mia mort’e, se mi-a dar quiser, / que mi-a dé cedo||226.3 Punnei eu muit’en me quitar / de vós, fremosa mia sennor, / e non quis Deus nen voss’amor||226.11 De querer ben outra moller / punnei eu á i gran sazon, / e non quis o meu coraçon||226.20 punnei eu muito de fazer / o que a vós foron dizer, / e non pud’;...||227.5 vi ũa dona mellor parecer / de quantas outras eno mundo vi, / e por aquela logo me parti / de quant’eu al no mundo desejava||227.10 ja m’esta dona faz maior aver, / ca me faz Deus por meu mal entender / todo seu ben, e poi-lo entendi||227.14 E, u eu vi quan fremoso falava / e ll’oi quanto ben disse dizer||228.7 E perdud’ei o dormir, e o sén / perderei ced’, ...||230.15 E pero Deus é o que pod’e val||230.16 E pero Deus é o que pod’e val / e pode sempre nas cousa[s] que son||230.17 E pero Deus é o que pod’e val / e pode sempre nas cousa[s] que son / e pode poder en toda sazon||230.18 non pod’El tanto, pero pod’e val||231.2 Muitos que mi oen loar mia sen[h]or / e falar no seu ben e no seu prez||231.2 Muitos que mi oen loar mia sen[h]or / e falar no seu ben e no seu prez||231.5 o ben do mundo melhor / me fez e faz, ... / desejar||231.7 Fal’eu da sa bondade e do seu sén||231.8 Fal’eu da sa bondade e do seu sén, / e dizen-m’eles, ... / que ben mi fez porque sõo tan seu||232.11 vi-lh’aver / sempre pesar do meu prazer / e sempre sanha contra mí||232.16 Desto sõo ja sabedor / e ar prazer-mi-á de o saber||232.27 diria quanto mal prendi / dela por ben que a servi, / e diria como errou o sén / contra mí||233.3 Amigos, eu non posso ben aver / nen mal se mi non ven de mia senhor, / e, pois m’ela faz mal e desamor, / ben vos posso con verdade dizer||233.3 e, pois m’ela faz mal e desamor||233.14 pois ben nen mal non m’é senon o seu / e que mi o ben falec’e o mal ei||233.14 pois ben nen mal non m’é senon o seu / e que mi o ben falec’e o mal ei||233.15 pois ben nen mal non m’é senon o seu / e que mi o ben falec’e o mal ei / e pois meu tempo tod’assi passei||234.2 por saber / do que ben serve e non falec’en ren / a sa sen[h]or||234.3 por saber / do que ben serve e non falec’en ren / a sa sen[h]or e lh’a sen[h]or faz ben||234.9 – Quen ben serve, sen[h]or, sofre gran mal / e grande afan e mil coitas sen par||234.9 – Quen ben serve, sen[h]or, sofre gran mal / e grande afan e mil coitas sen par||234.12 – Amigo, máis é o ben e máis val||235.3 quando a eu veer / podia e lle podera dizer / muitas coitas que por ela levei||235.5 Ca ja eu tal temp’ouv’, e atendi / outro mellor||235.6 Ca ja eu tal temp’ouv’, e atendi / outro mellor, e aquele perdi||235.7 e aquele perdi, / e outro tal nunca ja cobrarei||235.10 ca ja eu tal temp’ouve que morei / u a podia eu mui ben veer / e u a vi mui mellor parecer / de quantas donas vi nen veerei||235.14 de quantas coitas levei por gran ben / que ll’eu queria e quer’e querrei / mentr’eu viver; mais ja non viverei||235.14 de quantas coitas levei por gran ben / que ll’eu queria e quer’e querrei / mentr’eu viver; mais ja non viverei||235.21 porque lle non diss’o gran mal / e a gran coita que por ela ei||236.5 que soubess’eu ben que entendia / como oj’eu moir’, e non llo dizer eu / nen outre por min||236.11 sabe-lo ela ben sen llo dizer / eu e non atender ja aquel dia / que eu atend’, ...||236.18 ca sennor ei que m’estrãiaria / tanto que nunc’averia poder / de ll’ar falar nen sol de a veer, / e mal me vai||236.21 e por esto querria eu assi / que o soubesse ela, ... / e soubess’eu ben que o sabia||236.22 E rog’a Deus e Santa Maria||236.27 e con tod’est’ainda seria / en gran pavor de m’estraiar por én, / e, par Deus, ar jurar-ll’-ia mui ben / que nulla culpa i non avia||236.30 ar jurar-ll’-ia mui ben / que nulla culpa i non avia / de m’entender, ... / nen o gran ben que ll’eu quer’, e enton / con dereito non se queixaria||237.6 o mui gran ben / que vos quero e quanto mal me ven, / sennor, por vós||237.8 E sabe Deus que a dur eu vin i / dizer-vos como me vejo morrer / por vós, sennor||237.11 mais non poss’al fazer, / e, vel por Deus, doede-vos de min||237.13 doede-vos de min, / ca por vós moir’, esto sabede ben, / e, se quisessedes, sennor, por én / non me deviades leixar morrer||237.20 e faredes ben / e gran mesura||237.20 e faredes ben / e gran mesura, e, ... / tenno que non á por que vos pesar||237.24 E, mia sennor, por eu vosco falar / nunca vós i ren podedes perder, / e guarredes min||237.31 como que vos non ei a custar ren / e servir-vos-ei ja mentr’eu viver||238.1 Fiz meu cantar e loei mia sennor / máis de quantas outras donas eu vi||238.3 Fiz meu cantar e loei mia sennor / máis de quantas outras donas eu vi, / e, ... / ..., / ajan de seu quen delas diga ben||238.6 ajan de seu quen delas diga ben / e a quen façan muito mal por én||238.8 ca ben assi faz a min mia sennor / e máis fremosa dona nen mellor / de quantas oj’eu sei||238.10 ca ben assi faz a min mia sennor / e máis fremosa dona nen mellor / de quantas oj’eu sei, per bõa fe, / e vejan que faran||238.12 ajan de seu quen as lo’e enton / nunca lles por én façan se mal non||238.18 mais ar ajan de seu quen as loar / e a quen ajan por én desamor||239.11 ca ‘ssi viv’eu por ũa dona qual / sab’oje Deus e Santa Maria||239.13 que a fezeron mellor parecer / de quantas donas vi e máis valer / en todo ben||239.15 e ben veeria / quen visse mia sennor, e diria, / ..., ben por ela||239.17 e diria, / eu [o] sei, ben por ela, que é tal / como vos eu dig’, e, se me non val / Deus (que mi-a mostre!), ja non guarria / eu máis no mundo||239.21 ja non guarria / eu máis no mundo, ca non ei poder / de ja máis aquesta coita sofrer / do que sofri, e desejaria / muito mia mort’, ...||239.22 e desejaria / muito mia mort’, e querria morrer / por mia sennor||239.24 e querria morrer / por mia sennor, a que prazeria, / e por gran coita en que me viver / vejo por ela, que perderia||240.3 Sempr’ando coidando en meu coraçon / com’eu iria mia sennor veer / e en como ll’ousaria dizer / o ben que ll’eu quero||240.4 Sempr’ando coidando en meu coraçon / com’eu iria mia sennor veer / e en como ll’ousaria dizer / o ben que ll’eu quero, e sei que non / ll’ousarei end’eu dizer nulla ren||240.6 e sei que non / ll’ousarei end’eu dizer nulla ren, / ..., e irei én / con mui gran coita no meu coraçon||240.14 e meu sén / e meus consellos todos aqui son||240.16 E assi guaresc’, á mui gran sazon, / coidando muit’, e non sei que fazer||240.22 Eu e non outre, por quen mi non ten / por seu, e moir’, assi Deus me perdon||240.23 Eu e non outre, por quen mi non ten / por seu, e moir’, assi Deus me perdon||241.8 Ca, de pran, niun consello non ei / nen sei que faça nen que xe sera / de min, que moiro, e non me sei ja / niun consell’outro senon morrer||241.13 e am’e amarei / mentr’eu viver||241.13 pois que non coido nunc’a veer ja / esta sennor, que por meu mal amei / des que a vi, e am’e amarei / mentr’eu viver||241.17 mais non viverei ja / máis des aqui, de pran, ... / coidando sempre no meu coraçon / no mui gran ben que ll’oj’eu quer’, e non / na veer||241.22 coid’a morrer, ca non poss’oj’osmar / com’eu possa viver per nulla ren, / poi-la non vej’, e coid’en quanto ben / lle Vós fezestes en tod’;...||241.26 pois ja quisestes que ll’eu tan gran ben / quisess’e non mi-o fazer alongar / de a veer||241.27 pois ja quisestes que ll’eu tan gran ben / quisess’e non mi-o fazer alongar / de a veer, e tan a meu pesar||242.2 Por mia sennor fremosa quer’eu ben / a quantas donas vej’, e gran sabor / ei eu de as servir por mia sennor||242.4 e gran sabor / ei eu de as servir por mia sennor, / que amo muit’, e farei ũa ren: / ... ||242.6 querrei-lles fazer / serviço sempr’e querrei-as veer / sempr’u poder||242.7 e querrei-as veer / sempr’u poder e dizer delas ben / por mia sennor||242.21 que Deus quis fazer / sennor das outras en ben parecer / e en falar e en tod’outro ben||242.21 que Deus quis fazer / sennor das outras en ben parecer / e en falar e en tod’outro ben||243.7 os dias que a servi gaannei, / e tantos ouv’end’a prazer de mí||243.10 e de a servir e non m’enfadar||243.10 E tenno que me fez Deus mui gran ben / en me fazer tan bõa don’amar, / e de a servir e non m’enfadar||243.12 nen tẽê-ll’o mal que me faz en ren, / e de me dar coraçon de tẽer / por ben quanto m’ela quiser fazer||243.14 e atender temp’e no’me queixar||243.14 e de me dar coraçon de tẽer / por ben quanto m’ela quiser fazer, / e atender temp’e no’me queixar||243.16 sempre des que ll’eu quis ben / maior ca min, e con maior razon||243.19 sempr’eu coidei que verria sazon / que ll’ousaria eu algũa ren / dizer do ben que ll’eu quer’, e estou / atendend’aquel temp’, ...||243.20 e estou / atendend’aquel temp’, e non chegou||243.27 fara mui mellor, / e ben o pode fazer mia sennor||243.29 e ben o pode fazer mia sennor, / ca tod’aqueste poder ben o á, / e en fazer en min quanto quiser||243.30 e en fazer en min quanto quiser, / e en valer mui máis d’outra moller||243.31 e en valer mui máis d’outra moller / en parecer e en tod’outro ben||244.2 Sennor fremosa, vejo-vos queixar / porque vos am’e amei, pois vos vi||244.8 Pois vos de min non queixades por al / senon porque vos quero mui gran ben, / e vejo que vos queixades por én||244.9 sennor de min e meu ben e meu mal||244.9 sennor de min e meu ben e meu mal||244.14 non ei eu quen me de vós defender, / e, por én, ... / aque-m’aqui eno vosso poder||244.16 aque-m’aqui eno vosso poder, / en que foi sempr’e ei ja de seer||245.8 ca lle quero tan gran ben que perdi / ja o dormir, e, de pran, perderei / o sén mui cedo con coita que ei||246.2 Cuidades vós, mia sennor, que mui mal / estou de vós, e cuid’eu que mui ben / estou de vós, sennor||246.8 Tan mansa vos quis Deus, sennor, fazer, / e tan fremosa e tan ben falar||246.8 Tan mansa vos quis Deus, sennor, fazer, / e tan fremosa e tan ben falar||246.13 Amo-vos tant’e con tan gran razon||246.13 Amo-vos tant’e con tan gran razon, / ..., / que coid’eu est’, e vós que non é ‘ssi||247.4 ouve por vós, fremosa mia sennor, / a morrer, e morrera||247.6 mais cuidei / que nunca vos veeria des i / se morress’, e por esto non morri||247.8 Cuidando en quanto vos Deus fez de ben / en parecer e en mui ben falar, / morrera eu||247.15 Cuidand’en vosso mui bon parecer / ouv’a morrer, ... / e polo vosso mui bon parecer / morrera eu||247.20 Coidand’en vós ouv’a morrer assi, / e cuidand’en vós, sennor, guareci||248.3 Preguntou Joan Garcia / da morte de que morria, / e dixe-ll’eu toda via: / ... ||249.8 Pois que eu morrer, fillará / enton o soqueix’e dira: / ... ||250.14 as[s]anhou-s’el e cuidou-m’a fazer / mui gran pesar||252.2 Muit’aguisado ei de morrer / e non tenno mia mort’en ren||252.9 A mia sennor gran pesar á / de que lle quer’eu mui gran ben, / e a min gran coita m’én ven||253.4 des quand’ora partido for / de vos falar e vos veer||253.5 Que partid’eu serei, sennor, / de nunca ja veer prazer / des quand’ora partido for / de vos falar e vos veer, /  e partido serei log’i / d’aver sabor d’al nen de mí||253.15 E partir-s’-á meu coraçon / de nunca d’al ren se pagar, / e partir-s’-á én con razon||254.6 quant’eu oimais no coraçon tever / negar-lo-ei, e direi-ll’al que-quer||254.9 por xe me mal fazer / e por al non||255.10 sennor, por Deus, por est’e por al non||255.20 Avede vós doo de min / por quant’afan sofr’e sofri||256.14 por mesur’e por al non||257.7 Desses vossos ollos e destes meus / me vẽo sempre coit[a] e pesar||257.8 Desses vossos ollos e destes meus / me vẽo sempre coit[a] e pesar||259.3 direi-vos gran verdad’, e, se non, mal / me venna de vós||259.6 non vos quer’eu pelo meu grado ben, / e, mia sennor, ... / dizer-vos quer’eu a quen vos tornedes||259.9 a vós, sennor, que tan ben parecedes, / e a quen vos fez parecer assi||259.12 e de bon prez e de falar mellor||259.12 que quantas donas eno mundo vi / de parecer todas-las vós vencedes, / e de bon prez e de falar mellor||259.26 que eu, mal dia nado, / por meu mal vi e destes ollos meus||260.3 por aquel Deus que vos feze nacer / e mui mellor das outras parecer / donas que El en este mundo fez||260.5 e mui mansa e de mui mellor prez||260.5 e mui mellor das outras parecer / donas que El en este mundo fez, / e mui mansa e de mui mellor prez||260.7 Por vosso prez e por Deus, mia sennor, / e por mesura e por quanto ben / vos El foi dar||260.8 Por vosso prez e por Deus, mia sennor, / e por mesura e por quanto ben / vos El foi dar||260.8 Por vosso prez e por Deus, mia sennor, / e por mesura e por quanto ben / vos El foi dar||260.16 i me faredes aquel maior ben / daqueste mund’e que máis desejei||261.10 nen aver d’al sabor / senon de vós e de poder guarir / u vos vejo||261.11 e de poder guarir / u vos vejo, e aver-m’a ‘ncobrir / de vós e d’outre de mi-o entender||261.12 u vos vejo, e aver-m’a ‘ncobrir / de vós e d’outre de mi-o entender||261.16 des quando vos amei / todo sabor do mundo perdud’ei, / e non mi ar pude d’outra ren pagar / senon de vós||261.17 e non mi ar pude d’outra ren pagar / senon de vós, e conven-mi a guardar / de mi-o saberdes quant’eu máis poder||262.2 pois que vos ides e eu non poss’ir / vosco per ren||262.3 e eu non poss’ir / vosco per ren e, sen grad’, a partir / m’ei eu de vós e de vosco morar||262.4 a partir / m’ei eu de vós e de vosco morar||262.17 meu lum’e meu ben||263.7 u lle non possa ren dizer / da coita’n que o faz viver / mui trist’e mui coitad’andar||263.17 Esta tenn’eu porla maior / coita do mundo, ... / e non pud’i aver maior||263.18 Esta tenn’eu porla maior / coita do mundo, a meu coidar, / e non pud’i aver maior, / e non o quer’eu en coidar / esto per nulla ren meter||263.24 ca me fez Deus coitas saber, / perque mi-as fez todas sofrer, / e tenn’end’esta por maior||264.14 mais non os quise Deus quitar / de grand’afan e de pavor||265.3 a mellor dona de quantas El fez, / e máis fremosa e de mellor prez||265.3 e máis fremosa e de mellor prez||265.4 e máis fremosa e de mellor prez / e a que fez máis fremoso falar||265.16 fez-mi-o por se vengar / de mí, per esto e non per outra ren||265.19 por én / me leix’assi desemparad’andar / e non me quer contra ela valer||265.21 por me fazer maior coita sofrer / me faz tod’est’, e non me quer matar||266.2 En grave dia, sennor, que vos vi, / por mí e por quantos me queren ben||266.3 En grave dia, sennor, que vos vi, / por mí e por quantos me queren ben, / e, por Deus, sennor, que vos non pes én||266.5 perdi o mund’e perdi-me con Deus||266.6 perdi o mund’e perdi-me con Deus / e perdi-me con estes ollos meus||266.7 perdi o mund’e perdi-me con Deus / e perdi-me con estes ollos meus, / e meus amigos perden, sennor, min||266.10 ca per vós perdi tod’est’e o sén||266.11 ca per vós perdi tod’est’e o sén / e quisera morrer e non morri||266.11 e quisera morrer e non morri||266.26 quen me vos assi vir desamparar / e morrer por vós||266.30 sennor e lume destes ollos meus||267.7 dize-lo assi / que ouvessen todos doo de mí / e non soubessen por quen me dizia||267.9 E por esto rogo Santa Maria / que m’ajud’i e que me dé poder||267.19 Ja est’eu ouv’, e perdi-o per min||267.21 mas tan mal dia ante non perdi / os ollos e quant’al no mund’avia||268.3 nen ar ei a quen ous’én máis dizer, e digo: / ... ||268.5 [d]e mui bon grado querria a un logar ir /  e nunca m’end’ar viir||268.13 tod’aquest’eu entendo, e quen máis quiser entenda||268.18 De cousas me non guardo, mas pero guardar-m’-ia / de sofrer a gran coita que sofri de-lo dia / des que vi o que vi, e máis non vos én diria: / ... ||269.5 tanto a vi fremoso parecer / e falar mans’e fremos’e tan ben||269.5 tanto a vi fremoso parecer / e falar mans’e fremos’e tan ben||269.5 tanto a vi fremoso parecer / e falar mans’e fremos’e tan ben||269.6 e falar mans’e fremos’e tan ben / e tan de bon prez e tan de bon sén||269.6 e falar mans’e fremos’e tan ben / e tan de bon prez e tan de bon sén||269.9 Esto tiv’eu que m’avi’a valer / contra ela, e todo mi ora fal||269.10 e todo mi ora fal, / e demais Deus, e viv’en coita tal||269.10 Esto tiv’eu que m’avi’a valer / contra ela, e todo mi ora fal, / e demais Deus||269.12 ca moir’, e praze-m’én / e d’al me praz||269.13 e praze-m’én / e d’al me praz||269.25 [M]ai-la mia ventura e aquestes meus / ollos an i [mui] gran culpa||269.26 [M]ai-la mia ventura e aquestes meus / ollos an i [mui] gran culpa, e Deus||270.4 ca non quis El u me non quis guardar, / e non ouv’eu de me guardar poder||270.6 ca dix’eu ca morria por alguen, /  e dereit’ei de lazerar por én||270.14 quando esto dix’e quando vi os seus / ollos||270.16 pero non dixi máis, par Deus, / e esto dixi en mal dia por min||271.2 Pelos meus ollos ouv’eu muito mal / e pesar tant’e tan pouco prazer||271.2 Pelos meus ollos ouv’eu muito mal / e pesar tant’e tan pouco prazer||271.5 nen veer nunca mia sennor nen al, /  [e] non mi á prol de queixar-m’end’assi||271.8 ca per eles ouv’eu mui pouco ben, / e o pesar que me fazen sofrer / e a gran coita non é de dizer||271.9 e o pesar que me fazen sofrer / e a gran coita non é de dizer||271.10 e o pesar que me fazen sofrer / e a gran coita non é de dizer, / e queixar-m’-ia||271.15 de quantas donas Deus quiso fazer / de falar ben e de ben parecer||271.16 de quantas donas Deus quiso fazer / de falar ben e de ben parecer / e por que moiro||272.3 Non me soub’eu dos meus ollos mellor / per nulla ren vingar ca me vinguei, / e direi-vos que mal que os matei||272.5 e fiz seu mal e do meu coraçon / por me vengar deles e por al non||272.5 levei-os d’u veian sa sennor, /  e fiz seu mal e do meu coraçon||272.6 por me vengar deles e por al non||272.20 E, na vengança que deles prendi, / gran mal per-fiz a eles e a min||273.3 Nunca coitas de tantas guisas vi / como me fazedes, sennor, sofrer, / e non vos queredes de min doer||273.4 e non vos queredes de min doer, / e, vel por Deus, doede-vos de mí||273.5 ca, sennor, moir’, e vedes que mi aven: / ... ||273.7 se vos alguen mal quer, quero-ll’eu mal, /  e quero mal quantos vos queren ben||273.9 E os meus ollos, con que vos eu vi, / mal quer’, e Deus||273.10 E os meus ollos, con que vos eu vi, / mal quer’, e Deus, ... / e a morte||273.11 E os meus ollos, ... / mal quer’, e Deus, ... / e a morte, ... / e mal o mundo por quant’i naci||273.16 A mia ventura quer’eu mui gran mal, / e quero mal ao meu coraçon||273.17 A mia ventura quer’eu mui gran mal, / e quero mal ao meu coraçon, / e tod’aquesto, sennor, coitas son||273.22 E tenno que faço dereit’e sén / en querer mal quen vos quer mal e ben||273.23 E tenno que faço dereit’e sén / en querer mal quen vos quer mal e ben||274.11 ca ben lle quer’, e posso ben jurar: / ... ||274.15 E nunca vi cousa tan desguisada / de chamar ome «ama» tal moller / tan pastorinn’, e se llo non disser / por tod’esto que eu sei que ll’aven: / ... ||275.2 As graves coitas, a quen as Deus dar / quer, e o mal d’amor, gran ben faria / se lle desse||275.6 en tal guisa que llo non entendesse / con quen o falass’e que se doesse / del, mais non sei de Deus se poderia||275.10 ca lle daria / máis longa vida e que lli faria / daquelas coitas aver máis vagar||275.13 e non sei al per que sén non perdesse / que máis ouvesse e cedo non morresse||275.14 e non sei al per que sén non perdesse / que máis ouvesse e cedo non morresse, / e per esto cuido que viveria||275.19 mais guarde-se quen se poder guardar, / e non s’esforce en sennor que prendesse||275bis.4 morrer, e non ll’ousar dizer «sennor»||275bis.8 ca dize-lo cuidei ou a morrer, / e, pois-la vi, non ll’ousei ren dizer||276.2 Sennor, por Deus, que vos fez parecer, / per bõa fe, mui ben e ben falar||276.9 sennor de min e do meu coraçon||277.6 entanto viv’e entanto vivi||277.7 nen eu fezera temp’á i passado, / mais quando cuid’en qual mia sennor vi, / ..., / e tenno-m’én das coitas por pagado||277.10 coido mia mort’e querria morrer||277.11 coido mia mort’e querria morrer, / e coid’en como fui mal dia nado||277.18 ca Deus-la fezo qual mellor fazer / soub’eno mund’, e ben maravillado / sera quen vir a sennor que eu vi / pelo seu ben||277.20 e ben maravillado / sera quen vir a sennor que eu vi / pelo seu ben, e ben dira per mí||278.3 Desmentido m’á ‘qui un trobador / do que dixi da ama sen razon / de cousas «pero» e de cousas «non||278.9 ca de pran a fez parecer mellor / de quantas outras eno mundo son, / e mui máis mansa||278.9 e mui máis mansa, e máis con razon / falar e riir, e tod’al fazer||278.10 e mui máis mansa, e máis con razon / falar e riir, e tod’al fazer||278.10 e mui máis mansa, e máis con razon / falar e riir, e tod’al fazer||278.13 e fezo-lle tan muito ben saber / que en todo ben é mui sabedor, / e por esto rogo Nostro Sennor / que lle meta eno seu coraçon / que me faça ben||278.16 e por esto rogo Nostro Sennor / que lle meta eno seu coraçon / que me faça ben, ... / ..., e, ... / ..., non querria seer / rei nen seu fillo nen emperador||279.1 Sennor e lume destes ollos meus||279.15 ca todo quanto vi me foi pesar / e non me soube consello fillar||280.1 o gran mal e o gran pesar / e a gran coita e o grand’afan||280.2 o gran mal e o gran pesar / e a gran coita e o grand’afan||280.2 o gran mal e o gran pesar / e a gran coita e o grand’afan||280.5 morte m’é de pran, / e morte m’é de m’end’assi queixar||280.10 máis ca morte m’é, / pois que vos vós non doedes de min, / e morte m’é, sennor||281.2 quando m’eu espedi / de mia sennor e quando mi ouv’a ir||281.3 quando m’eu espedi / de mia sennor e quando mi ouv’a ir, / e me non falou nen me quis oir||281.8 catou-me un pouc’e teve-mi en desden||281.10 fiquei coitado e con tan gran pavor||281.14 u me dela quitei / e m’end’eu fui e non me quis falar||281.14 u me dela quitei / e m’end’eu fui e non me quis falar||282.2 Deus, que mi oj’aguisou de vos veer / e que é da mia coita sabedor||282.4 El sab’oje que con mui gran pavor / vos dig’eu est’, e ja é de dizer: / ... ||282.5 moir’eu, e moiro por alguen||282.6 moir’eu, e moiro por alguen, /  e nunca vos máis direi én||283.2 Da mia sennor, que tan mal dia vi, / como Deus sabe (e máis non direi én / ora daquesto, ca me non conven)||283.6 se oj’eu máis de ben querri’aver / de saber o mal (e de me tẽer / pos-seu) que mi faz||283.8 ca doo de mí / averia e saberia ben / qual é gran coita ou quen perde sén||283.10 e saberia ben / qual é gran coita ou quen perde sén, / e no’me valla per quen o perdi||284.3 Meus amigos, quero-vos eu mostrar / com’eu querria ben da mia sennor, / e non mi valla ela nen Amor / nen Deus se vos verdade non jurar||284.7 o que pod’e val / me non valla||284.16 seu ben por seu mal quer, / e por aquest’é ‘ssi meu coraçon: / ...||285.2 Dizen que digo que vos quero ben, / sennor, e buscan-me convosco mal||285.3 mas rog’a Deus Sennor, que pod’e val / e que o mund’e vós en poder ten: / ... ||285.4 mas rog’a Deus Sennor, que pod’e val / e que o mund’e vós en poder ten: / ... ||285.4 mas rog’a Deus Sennor, que pod’e val / e que o mund’e vós en poder ten: / ... ||285.8 con vergonna e con pavor / e con coita que ei desto, sennor||285.9 con vergonna e con pavor / e con coita que ei desto, sennor||285.19 se non, sennor, quen vo-lo foi dizer] / e lle faça atal coita sofrer / qual faz a min e non ouso dizer||285.20 e lle faça atal coita sofrer / qual faz a min e non ouso dizer||286.2 Por Deus Sennor, que vos tanto ben fez / que vos fezo parecer e falar / mellor||286.3 que vos fezo parecer e falar / mellor, sennor, e mellor semellar / das outras donas||286.4 e mellor semellar / das outras donas e de mellor prez||286.9 por tod’est’e por Deus, / avede vós oje doo de min!||286.14 E porque non á no mund’outra ren / que esta coita ouvess’a sofrer, / ..., que podesse viver, / e, porque sodes meu mal e meu ben, / avede vós oje doo de min!||286.14 porque sodes meu mal e meu ben||287.7 Por Deus e por mesura e por mí||287.7 Por Deus e por mesura e por mí||287.9 dizede-m’esto que vos vin rogar, / e tal rogo non vos dev’a pesar||287.10 e tal rogo non vos dev’a pesar, / e terrei que me fazedes ben i||287.16 ca vos non jaz i mal / nen vos rog’eu que me digades al, / e terrei que me fazedes amor||288.4 Como partir-me de quanto ben ei / e saber ben ca, ... / ca nunca ja poderei gran prazer, / u vos non vir, de nulla ren veer?||290.2 Dizen-mi as gentes por que non trobei / á gran sazon e maravillan-s’én||290.6 maravillar-s’-ian logo per mí / de como viv’e de como vivi||290.6 maravillar-s’-ian logo per mí / de como viv’e de como vivi / ...||290.11 mais calar-m’-ei con quanto mal me ven / e sempr’assi mia coita sofrerei||290.19 morrer coitado como morre quen / non á consello com’oj’eu non ei, / e esta morte mellor me sera||290.23 mais sera meu ben / de morrer cedo e non saberen quen / é por quen moir’...||290.24 e non saberen quen / é por quen moir’e que sempre neguei||291.11 ca des que mia senhor non vi / nunca dormi, e, se mostrar / algũa vez Nostro Senhor / mi-a quis, ouvi tan gran sabor / que nunca m’al pode nembrar||292.3 fui-se nosco voss’amigo e, per quanto nós oimos, / amiga, e, per quanto vimos / (queredes que vo-lo diga?),||292.4 per quanto nós oimos, / amiga, e, per quanto vimos||292.8 vós e nós chorando vosco||292.9 vós e nós chorando vosco, / e el, mui sen o seu grado, ouve-s’enton d’ir connosco||292.14 des i chorava / e ia-s’apartar soo||292.15 des i chorava / e ia-s’apartar soo, / e catava-m’el os panos, que eu tragia con doo; / mais pero o preguntavan por que chorava, negó-o||293.5 saber un dia [como] mia ventura / é contra vós, a que quero melhor / ..., / e, mia senhor, non vos ous’a dizer / [ren] nen da gran coita que me vós dades||293.7 non vos ous’a dizer / [ren] nen da gran coita que me vós dades, / e por vós morrerei [de] tal ventura!||293.10 de non fazerdes senon o milhor / e de non catardes por outra ren||294.5 e, se vou u vos vej’e quand’a vós eu vejo||294.6 vejo eu i quen trage mia mort’e mia vida||294.8 [E] foi-vo-lo dizer o que á grand’enveja / porque vos quer’eu ben e non sabi a sobeja / coita que me vós dades||294.16 mais vós, mesurada, / fremosa e mansa e d’outro ben comprida||294.16 mais vós, mesurada, / fremosa e mansa e d’outro ben comprida||294.20 se vos pesar mia morte e vos prouguer mia vida||294.21 se vos pesar mia morte e vos prouguer mia vida||295.4 por én non moiro, e dig’eu assi / por atal cousa que passa per min: / ...||295.6 pois s’esto faz e non posso morrer||295.16 ca u vou cuidar / en qual a vi e aver a guarir / u a non vej’, ...||296.7 ai meu lum’e meu ben||298.4 ei d’ir, u ela é, sabor / máis d’outra ren, e, pois i vou, / non ll’ouso dizer nulla ren||298.10 E cuido-ll’eu sempr’a dizer / quando a vir, ... / a coita que me faz aver, / e, ... / non ll’ouso dizer nulla ren||298.13 Quanta coita e quant’afan / m’ela no mundo faz levar||300.5 logo vos soube tan gran ben querer / que non coidei que ouvesse poder, / ..., de vos querer mellor, /  e ora ja direi-vos que mi aven: / ... ||300.8 E, porque vos vi fremoso falar / e parecer||300.15 Amei-vos tant’u vos primeiro vi / que nunca ome tan de coraçon / amou moller, e coidei eu enton / que maior ben non avia ja i||301.2 Tan muit’á ja que non vi mia sennor / e tan coitado fui, poi-la non vi||301.15 que a máis grave coita de sofrer / vee-la om’é e ren non lle dizer||302.3 quis-lle dizer-lo mui gran ben / que ll’eu quer’e como me ten / forçad’e preso seu amor||302.4 e como me ten / forçad’e preso seu amor||302.5 quis-lle dizer-lo mui gran ben / que ll’eu quer’e como me ten / forçad’e preso seu amor, /  e vi-a tan ben parecer / que lle non pude ren dizer||302.22 meu mal éste quanto ben ei, / e fora po-lo dizer eu||303.7 non querria das outras a mellor / eu querer ben por aver seu amor / e non amar mia sennor||303.8 que eu vi / tan fremosa e que tan muito val / e en que eu tanto ben entendi||303.9 que eu vi / tan fremosa e que tan muito val / e en que eu tanto ben entendi||303.14 e assi moir’e me non ten pos-seu||303.14 pero que dela eu niun ben non ei / e assi moir’e me non ten pos-seu||304.3 poi-la tant’amo e mi-o creer non quer||304.14 Porque lle fez as do mundo vencer / de mui bon prez e do que vos disser / de parecer mui ben u estever,||305.2 Quant’eu máis donas mui ben parecer / vej’u eu and’e entendo ca son / mui boas donas||305.4 Quant’eu máis donas mui ben parecer / vej’u eu and’e entendo ca son / mui boas donas, ... / e quantas donas máis posso veer||305.6 atant’eu máis desejo mia sennor /  e atant’entendo máis que é mellor||305.10 ben vera que cab’ela non son ren, / e quant’eu ouç’as outras máis loar / atant’eu máis desejo mia sennor||305.16 tant’ela máis valra, / e quant’eu vej’às outras máis de prez / atant’eu máis desejo mia sennor||306.15 porque desejo de vee-los seus / ollos tan muito que non guarrei ja; / e porque ontre quantas no mund’á / val tan muito||307.7 Da mia sennor e do meu coraçon, / ... / ..., / maravillo-me e faço gran razon||307.10 maravillo-me e faço gran razon||309.5 Sennor, parecedes assi / tan ben que nunca tan ben vi, / e gran verdade vos dig’i||309.17 de bon prez e de parecer / e de falar||309.18 de bon prez e de parecer / e de falar||309.23 Com’antr’as pedras bon rubi / sodes, antre quantas eu vi, / e Deus vos fez por mal de mí||310.3 A mia sennor, que me foi amostrar / Deus por meu mal, ... / e que sempr’eu punnei de a servir, / muit’ouve gran sabor de m’enganar||310.6 ca me falou primeir’, u a vi, ben, / e, pois que viu que perdia o sén / por ela, nunca m’er quiso falar||310.10 mais foi-me ela ben falar e riir||310.11 mais foi-me ela ben falar e riir, / e falei-ll’eu e non a vi queixar||310.11 mais foi-me ela ben falar e riir, / e falei-ll’eu e non a vi queixar||310.13 e non a vi queixar / nen se queixou que a chamei «sennor», / e, pois me viu mui coitado d’amor, / prougo-lle muit’e non m’er quis catar||310.14 prougo-lle muit’e non m’er quis catar||310.17 mandasse-me partir / logo de sí e mandasse-m’end’ir||310.20 mas non lle vi de nulla ren pesar / que ll’eu dissesse / e, ... / leixou-m’assi desemparad’andar||310.24 E deferença dev’end’a fillar / tod’ome que dona fremosa vir / de min, e guarde-se ben de non ir / com’eu fui log’en seu poder entrar||310.27 servi-a muit’e, pois que a servi, / fez-mi aquesto quant’oides contar!||311.4 ben desejava enton / dela eno meu coraçon, / e non querria ja mellor / de lle falar e a veer||311.5 e non querria ja mellor / de lle falar e a veer / e nunca outro ben aver||311.6 e non querria ja mellor / de lle falar e a veer /  e nunca outro ben aver||311.10 e sofro agora muito mal, / e non querria máis a Deus / de lle falar e a veer||312.2 Ando coitado por veer un ome que aqui chegou, / ..., e dira-me se lle falou||312.3 e dira-me se lle falou, /  e falarei con el muit’i / en quan muit’á que a non vi||312.6 e vee-l’-ei porque a viu, e falar-mi-á||312.6 quen o vir diga-lle que sa prol sera / de me veer, e vee-l’-ei||312.10 ca muito per-á gran sabor quen sennor ama de falar / en ela se acha con quen, e por én vou aquel buscar||313.3 Quand’oj’eu vi per u podia ir / a essa terra u é mia sennor / (e u eu d’ir avia gran sabor / e me d’ali non podia partir)||313.4 Quand’oj’eu vi per u podia ir / a essa terra u é mia sennor / (e u eu d’ir avia gran sabor / e me d’ali non podia partir)||313.6 chorei tan muito destes ollos meus / que non vi ren, e chamei muito Deus||313.10 mas ouvi gran coita, per bõa fe, / e, ... / chorei [tan] muito d[estes] o[llos] m[eus / que non vi ren||313.19 e chamei muito Deus / que me valess’, e non quis El assi||314.7 Por quanto ll’eu roguei e lle pedi / quand’eu podia veer mia sennor||314.14 ca muit’á ja que ll’eu sempre roguei / por outro ben, e non mi-o quis El dar, / de mia sennor||314.15 ca muit’á ja que ll’eu sempre roguei / por outro ben, e non mi-o quis El dar, / de mia sennor, e fui-mi ora rogar||314.16 que a non vej’e non a veerei||314.20 E rogo-ll’eu que, se ll’a El prouguer, / mostre-mi-a ced’, e quanto mal me fez / non sera ren se m’oir esta vez / meu Sennor Deus e mi-a mostrar quiser||314.22 se m’oir esta vez / meu Sennor Deus e mi-a mostrar quiser||315.3 se Deus me leixe de vós ben aver, / e, se non, leixe-me por vós morrer||315.10 quero-vos dizer / qual coita me vós fazedes sofrer, / e non queredes que vos eu fal’i||315.11 e non queredes que vos eu fal’i, / e non poss’eu muito viver assi||315.16 de que me non queredes gradecer / de vos servir nen de vos ben querer, / e dizedes de quanto vos servi / que fiz mal sén||315.20 nen quitarei, enquant’eu vivo for, / de vos servir, sennor, e vos amar||316.1 En que afan que oj’eu viv’, e sei / que, ... / afan e coita ei sempre d’aver!||316.3 afan e coita ei sempre d’aver!||316.7 atal per que ei perdudo meu sén / e por que ei mui cedo de morrer||316.16 ca mi-o faz Deus e mia sennor saber||316.21 que non poderei / aquesta coita, ... / perder por al se me cedo non ven / mia mort’, e por én querria morrer||317.11 fui ben querer / atal dona, de que non poss’aver / ben e por que ando mui coitado||317.12 fui ben querer / atal dona, de que non poss’aver / ben e por que ando mui coitado, / e as gentes, que me veen andar / assi coitado, van én posfaçar||317.14 e as gentes, que me veen andar / assi coitado, van én posfaçar / e dizen: «Muit’anda namorado»||317.18 E de min an ja muito posfaçado / ..., / ..., / e por én sõo máis pouco preçado||317.20 e viv’en coita (nunca maior vi!), / e mia sennor non me quer valer i||317.21 e mia sennor non me quer valer i, / e assi fiquei desamparado||317.23 E esta coita ten-me chegado / a mort’, e non guarrei per niun sén||317.26 e moir’e, pois preto da mort’estou, / muito me praz||318.3 Coit’averia se de mia sennor, / ..., coidasse aver ben / e non poder’eu vee-la per ren||318.16 e assi moiro po-la veer ja / come se dela [ben cuidass’aver||319.5 ũa dona de que ja sei / que nunca posso ben aver, / e sempre ll’eu gran ben querrei||319.6 e sempre ll’eu gran ben querrei, /  e dereit’é d’assi morrer||319.10 mas avia de lle falar / gran sabor, e de a veer||319.11 mas avia de lle falar / gran sabor, e de a veer, / e tornou-se-m’en gran pesar||319.15 se eu d’ali / fogisse e non ar tornasse i||319.21 Quando a fillei por sennor, / non me mostrava desamor, / e ora muit’á gran sabor / de mia morte cedo saber||320.2 Sempr’eu, sennor, roguei a Deus por mí / que me desse de vós ben, e non quer||320.3 mais quero-ll’al rogar e, pois souber / que ll’al rogo, al me dara log’i||320.6 ca lle rog’eu que nunca me dé ben / de vós, e cuido que mi-o dé por én||320.14 Pois assi é que m’El sempre deu al, / e al desej’eu no meu coraçon||320.15 rogar-ll’-ei est’, e cuidará que non / sera meu ben||320.16 e cuidará que non / sera meu ben e dara-mi-o por mal||321.3 Non me queredes vós, senhor, creer / a coita que me fazedes levar, / e, poi-la eu ja sempr’ei a sofrer, / non mi ten prol de vo-lo máis jurar||321.5 mais Deus, que tolh’as coitas e as dá, / El dé gran coit’a quen coita non á!||321.9 E non mi creedes qual coita sofri / sempre por vós nen quant’afan levei, / e ve[e]d’ora que faredes i||321.13 mais Deus, que [tolh’as coitas e as dá, / El dé gran coit’a quen coita non á] / e l[h]a non tolha enquanto viver!||323.1 Quen me vir e quen m’oir / que algũa molher amar / non se vaa dela quitar||323.14 pero quen s’én quiser sair / sera ja quite d’ũa ren / du a non vir, de veer ben, / e quite de nunca dormir||324.7 Muitos vej’eu namorados / e que son d’amor coitados||324.12 Muitos mi vej’eu que an / gran coita e grand’afan||325.2 Pois tan muit’á que mia senhor non vi / e me máis vejo no mundo viver / e m’eu tan gran coita pudi sofrer||325.3 Pois tan muit’á que mia senhor non vi / e me máis vejo no mundo viver / e m’eu tan gran coita pudi sofrer||325.7 E, quando m’eu da mia senhor parti, / non cuidava esse di’a chegar / viv’aa noite||325.9 E, quando m’eu da mia senhor parti, / non cuidava esse di’a chegar / viv’aa noite, e vejo-m’ar andar / viv[o]||326.24 viver coitad’e pois morrer!||328.1 Senhor de mí e do meu coraçon||328.17 E, mia senhor, ja vos sempre diran, / ..., que culpa avedes i, / e vós dizedes que non ést’assi||328.25 ca, mia senhor, quen om’en poder ten / e lhi faz mal pode-lhi fazer ben||329.2 Aquestas coitas que de sofrer ei, / meu amigo, muitas e graves son||329.3 Aquestas coitas que de sofrer ei, / meu amigo, muitas e graves son, / e vós mui graves, ... / coitas sofredes||329.5 e por én non sei, / d’eu por vassal[o] e vós por sen[h]or, / de nós qual sofre máis coita d’amor||329.7 Coitas sofremos e assi nos aven: / eu por vós, amig[o], e vós por min||329.8 eu por vós, amig[o], e vós por min||329.14 Guisado teen de nunca perder / coita meus olhos e meu coraçon||329.16 e estas coitas, senhor, minhas son, / e deste feito non pos[s]’entender, / ... / de nós qual sofre máis coita d’amor||330.8 pois vós filhastes orden e vos an de gardar||331.6 pero, senhor, non m’én quer’eu quitar / de vos servir e vos chamar «senhor»||331.7 pero, senhor, non m’én quer’eu quitar / de vos servir e vos chamar «senhor», /  e vós faredes depoi-lo melhor!||332.3 feze-a Deus senhor de mui bon prez / e máis fremosa de quantas El fez||332.6 todo por mal de min / a fezo Deus de muito ben senhor /  e das melhores donas a melhor||332.7 [E] por tal moir’e direi-vos eu al: / ... ||332.8 fez-lhi tod’esto e fez-lhi muito ben||332.10 e fez-lhi muito ben / en a fazer dona de mui bon sén / e mui mansa||333.1 – Senhor, por vós e polo vosso ben, / que vos Deus deu, ven muito mal a mí||333.8 o vosso ben e vós e voss’amor / me dan gran mal||333.8 o vosso ben e vós e voss’amor / me dan gran mal||333.13 – De vos pesar, senhor, ben ést’e prez||333.16 – Ja vo-lo dixi, e direi outra vez: / ... ||334.7 ar maravilhan-s’én / de mi fazerdes sempre mal /  e nunca mi fazerdes ben||334.12 a muitos, a que é gran mal / en perder vosso conhocer / en min e non guaanhardes ren||335.3 Ai amiga, sempr’avedes sabor / de me rogardes por meu amigo / que lhi faça ben, e ben vos digo / que me pesa||335.9 ca me seria mesura [e] bon prez||335.10 e eu por vos[s]o rogo, e por al non, / farei-lh’eu ben||335.15 Rogastes-mi, amiga, per bõa fe, / que lhi fezesse toda via ben / por vós, e, pois vós queredes, conven / que o faça||336.2 Vej’eu as gentes andar revolvendo / e mudando aginha os corações||336.5 E ja m’eu aquesto vou aprendendo / e ora cedo máis aprenderei||336.7 a quen poser preito mentir-lho-ei, / e as[s]i irei melhor guarecendo||336.10 e por aquesto o jur’e o digo / que ja máis nunca seja verdadeiro||336.12 mais mentirei e firmarei log’al / ...||336.13 mais mentirei e firmarei log’al, / [e] a quen quero ben querrei-lhe mal||336.14 [e] a quen quero ben querrei-lhe mal, / e as[s]i guar[r]ei come cavaleiro||336.19 mentirei ao amigo e ao senhor||336.20 e pojará meu prez e meu valor / con mentira||336.20 mentirei ao amigo e ao senhor, / e pojará meu prez e meu valor / con mentira||337.8 Vivo coitado no meu coraçon / e vivo no mundo mui sen prazer||337.9 Vivo coitado no meu coraçon / e vivo no mundo mui sen prazer, / e as mias coitas non ouso dizer||337.14 E de chorar quitar-s’-ian os meus / olhos, e poderia én perder / as coitas que a min Deus faz sofrer||337.20 E per nega-lo eu cuidaria ben / a perder coitas e mal que mi ven||338.2 vejo-me morrer, / e a mí praze mui de coraçon / co[n] a mia mort’, ...||338.6 moiro por vós, a que praze muit’én / de que moir’eu, e praz a min por én!||338.8 Per bõa fe, de mia mort’ei sabor, / e ben vos juro que á gran sazon / que rog’a Deus por mort’, ...||338.21 E praz-mi muit’én morrer des aqui / por vós, e tenho que mi Deus [faz] i / ben||339.2 Oimais quer’eu punhar de me partir / daqueste mund’e farei gran razon||339.3 poi-lo leixou a mia senhor e non / pud’i viver e fui alhur guarir||339.4 poi-lo leixou a mia senhor e non / pud’i viver e fui alhur guarir||339.10 E non ouvera pois quen o servir / com’eu servi, nen tan longa sazon, / e ficará desemparad’enton||339.16 E, pois que eu i mia senhor non vir / e vir as outras que no mundo son||339.19 e, ... / quero-m’end’ir, e, pois que m’end’eu for / daqueste mundo, ... / ..., querrei-me del riir||342.2 Cativ’, e sempre cuidarei / e cuido, se Deus mi perdon!||342.5 Ar cuido no meu coraçon / que ja per cuidar morrerei, / e cuido muit’en mia senhor||343.3 doede-vos vós de min e dos meus / olhos que choran||344.2 Que sen meu grado me parti / de mia senhor e do meu ben||345.2 O meu amig’, ... / fez-me pre[i]t’e menage que ante me veria / que se fosse||345.3 O meu amig’, amiga, que me gran ben fazia, / fez-me pre[i]t’e menage que ante me veria / que se fosse, e vai-s’ora de carreira sa via||345.4 e sempre mi assi mente e non á de mí vergonha||345.4 e vai-s’ora de carreira sa via, /  e sempre mi assi mente e non á de mí vergonha||345.5 non me viu máis d’un dia e vai-s’a Catalonha||345.8 ca me jurou que nunca se ja de mí partisse / e máis foron de cento mentiras que m’el disse||345.13 e mentiu-me cen vezes e máis o perjurado||345.13 Non sabedes, amiga, como m’ouve jurado / que nunca se partisse de mí sen meu mandado, / e mentiu-me cen vezes e máis o perjurado||346.1 Gran coita sofr’e vo[u]-a negando||346.4 ca non quis Deus que coita sofresse / que eu ousasse, ... / nunca dizer, e por aquist’ando / [m]aravillado de como vivo / en tan gran coita com’oj’eu vivo||346.10 sol non é en preito / que cuid’en al, e por én me faço / maravillado de como vivo / [en tan gran coita com’oj’eu vivo]||346.14 Ben sei que ome sol non m’entende / qual coita sofr’e como coitado / eu viv’oje||346.16 ne[n] ést’ome nado / que o soubess’e que non fosse ende / maravillado de como vivo / [en tan gran coita com’oj’eu vivo]||346.20 demais, desejo mia mort’, e vivo||347.2 mas con gran coita que ouve e que ei / ouvi a falar i como vos direi: / ... ||347.14 Algun sabor prend’ome quando diz / ja-que da coita que sofr’, e do mal||348.2 Por non saberen qual ben desejei / e desejo eno meu coraçon||348.4 dig’eu aquest’e aquesto direi: / ... ||348.6 que desejo ben por que non dou ren, /  e que me ven o mal que me non ven||348.10 juro-lles eu e digo-lles assi: / ... ||348.15 E por esto non poderán saber / nunca meu mal per min mentr’eu poder, / e poderei sempre||349.2 A dona que eu vi por meu / mal e que me gran coita deu / e dá||349.3 A dona que eu vi por meu / mal e que me gran coita deu / e||349.3 A dona que eu vi por meu / mal e que me gran coita deu / e dá, poi-la vi, e pos-seu / non me ten nen me quer valer||349.5 non a vej’e non vejo eu / no mundo ond’eu veja prazer||349.8 A que me faz viver en tal / afan e sofrer tanto mal||349.10 A que me faz viver en tal / afan e sofrer tanto mal / que morrerei se me non val / e non quer mia coita creer||349.11 non a vej’e non vej’eu al / no mund’ond’eu veja prazer||349.14 A que eu quero mui gran ben / e que mi assi coitado ten||349.17 non a vej’e non vej’eu ren / no mundo ond’eu veja prazer||350.9 A vós non ous’a gran coita dizer / que ei por vós eno meu coraçon, / e, con pavor, ... / que ei, sennor, de vos pesar fazer, / ei gran coita||351.2 Des que vos eu vi, mia sennor, me ven / o mui grand’afan e o muito mal / que ei por vós||351.15 Des que vos eu vi, mia sennor, me deu / gran coita De[u]s, ... / e gran pesar||352.2 De mort’é o mal que me ven / muit’e tan grave de sofrer||353.12 E sofrer-ll’-ei quanta coita me dá, / e quant’afan outro mi aver fezer||353.13 E sofrer-ll’-ei quanta coita me dá, / ..., / e ela faça i como quiser||355.4 e os que cuidan máis end’a saber, / praz-me muito porque non saben ren / de que moiro nen como nen por quen||356.3 punnei / de o negar, ... / e queren devinnar meu coraçon, / e non poden||356.4 punnei / de o negar, ... / e queren devinnar meu coraçon, / e non poden||356.10 nen ei én pavor / nen ja per outr’enqua[n]t’eu vivo for, / ..., e digo que cuid’al: / ... ||357.1 Moir’eu por vós, mia senhor, e ben sei / que vos praz||357.3 ca perç’eu i e vej’a vós perder / máis que eu perç’, ...||357.4 ca perç’eu i e vej’a vós perder / máis que eu perç’, e contar-vo-lo-ei: / ... ||357.5 perç’eu o corp’, e vós perdedes i / vossa mesura e quant’eu valh’en mí||357.6 e vós perdedes i / vossa mesura e quant’eu valh’en mí||357.8 Con mui gran coita non tenh’en ren ja, / senhor, mia mort’e vejo-me morrer / por vós que vi||357.15 Muito vivi, senhor, per bõa fe, / ..., / e máis vivi ca cuid’a viver||357.20 E vosso fui, senhor, des que vos vi, / e fora máis se non morress’assi!||358.9 se s’acordasse / e acordado foss’en me partir / ante da terra e leixasse-m’ir||358.10 se s’acordasse / e acordado foss’en me partir / ante da terra e leixasse-m’ir||358.11 e leixasse-m’ir / e, ..., ele chegasse / u de chegar eu ei mui gran sabor||358.14 e, pois eu ido fosse ... ele chegasse / u de chegar eu ei mui gran sabor / ... / e ll’o gran ben que ll’eu quero contasse||358.15 e ll’o gran ben que ll’eu quero contasse, / e me dissesse pois se lle pesasse||359.8 En lho dizer non seria mia prol, / e eles pois mi-o terrian per mal||359.10 e des i per fol / me terrian, e d[i]go-lhes eu al: / ... ||360.5 vedes que sandec’e que gran loucura: / ... ||360.12 mais o sandeu, quer diga mal, quer ben, / e o cordo dira sempre cordura||360.20 eu ben falarei da sa fremosura / e de sabor||361.2 Quand’eu, mia sennor, convosco falei / e vos dixe ca vos queria ben||361.4 fiz mal sén, / e, ... / ben entendi, fremosa mia sennor, / ca vos nunca poderia maior / pesar dizer||361.9 mas non pud’eu i al, / mia sennor, se Deus me ... fazer, / e fui-vo-lo con gran coita dizer||361.15 porque vos fui dizer tan gran pesar / e porque m’end’eu non pude guardar||363.9 E, pois partir os ollos meus / de vós, que eu quero gran ben, / e vos non viren||364.6 u m’El atal dona mostrou, / ... /  e non ll’ouso dizer «sennor||365.7 des quando m’eu de vós parti / mui trist’, e sempre trist’andei||365.14 A meu pesar quanto morei / sen vós foi, e daquestes meus / olhos||367.4 mais non posso nen xi me guisa assi, / e, por aquest’, ora, per boa fe, / tal coita ei que non poderia viver||367.10 mais ora ei d’ir i mui gran sabor, / e non poss’, ...||367.10 mais ora ei d’ir i mui gran sabor, / e non poss’, e [e]no meu coraçon / tal coita ei||367.16 mais cuid’eu a ir / u ela ést’, e non poss’eu||368.2 Quer’eu agora ja meu coraçon / esforçar ben e non morrer assi||368.3 Quer’eu agora ja meu coraçon / esforçar ben e non morrer assi, / e quer’ir ora||368.6 querrei-me de mui gran medo quitar / que ei dela, e, mentr’ela catar / alhur, catarei ela log’enton||368.13 ante me querrei mui ben esforçar / e perder med’, ...||368.13 ante me querrei mui ben esforçar / e perder med’, e, mentr’ela catar / alhur, catarei ela log’enton||368.17 A mui máis fremosa de quantas son / oje no mund’, ... / quer’ir veer, e acho ja razon / como a veja sen med’e con sén||368.18 e acho ja razon / como a veja sen med’e con sén||368.19 irei vee-la e q[ue]rrei falar / con outra d’i||368.20 irei vee-la e q[ue]rrei falar / con outra d’i, e, mentr’ela catar / alhur, catarei [ela log’enton]||369.3 Sennor fremosa, creede per mí / que vos amo ja mui de coraçon, / e gran dereito faç’e gran razon||369.3 e gran dereito faç’e gran razon||370.3 Quando m’eu mui triste de mia sennor / mui fremosa sen meu grado quitei / e s’ela foi, mesquinn’, e eu fiquei||370.3 Quando m’eu mui triste de mia sennor / mui fremosa sen meu grado quitei / e s’ela foi, mesquinn’, e eu fiquei||370.8 se ante non morrera / ali u eu dela quitei os meus / ollos e me dela triste parti||371.3 – Juião, quero tigo fazer, / ..., ũa entençon, / e quer[r]ei-te na primeira razon / ũa punhada mui grande poer / eno rostr[o]||371.5 e quer[r]ei-te na primeira razon / ũa punhada mui grande poer / eno rostr[o], e chamar-te rapaz / mui mao||371.13 des i trobar-vos-ei mui mal assaz, / e atal entençon, ... / a farei vosco mui sen meu prazer||371.30 – Juião, [de]pois que t’eu filhar / pelos cabelos e que t’arrastrar||372.6 que sábian todos o mui grand’amor / e a gran coita que levo, senhor||372.13 porque ei medo que alguen dira / que sen mesura sodes contra mí, / ..., / e nunca mi quisestes fazer ben||372.19 E veer-m’-an mui trist’e sen sabor||372.20 E veer-m’-an mui trist’e sen sabor / e por aquesto entenderán, senhor, / que por vós ei tod’aqueste pesar||372.24 que vos non pes, senhor, en vos servir / e me queirades por Deus consentir / que diga eu atanto en meu cantar||372.27 que á dona que m’en seu poder ten, / que sodes vós, mia senhor e meu ben||372.28 que á dona que m’en seu poder ten, / que sodes vós, ... / e máis desto non vos ouso rogar||373.18 que vos viss’e soubesse vosso ben||374.7 pois me deu por én / mui grand’afan e desej’e cuidado||374.7 pois me deu por én / mui grand’afan e desej’e cuidado||374.13 de mia sen[h]or tod’este mal me ven / [e] al me fez peior||374.14 ca me fez quen / servo servir e non seer amado / por én||374.21 per que perdi o sén / e por que moir’assi desemparado / de ben, que, par Deus, que m’en poder ten,||375.2 De vos servir, mia senhor, non me val, / ..., e al / sei eu de vós||375.8 Pois de vos servir ei mui gran sabor / e non atendo ben do grand’amor / que vos eu ei||375.14 Pois de vos servir é meu coraçon / e non atendo por én galardon / de vós||376.19 d’alguen / dissesse com’eu ja perder / tal ben non posso que me ven / de vós, [e] terredes, ben sei, / que non devia||377.3 des i ar ei gran mal e desamor / de vós||377.4 des i ar ei gran mal e desamor / de vós, e por én, mia senhor, non sei / se me praza porque vos quero ben||377.9 des i ar ei meu grand’afan e mal / de vós||377.10 des i ar ei meu grand’afan e mal / de vós, e por én non sei ben partir / se me praza porque vos quero ben||377.15 Por quanto ben Deus en vós foi põer / vos am’eu máis de quantas cousas son / oje no mund’e non ei se mal non / de vós||377.16 e non ei se mal non / de vós, e por én non sei escolher / se me praza p[or]q[ue vos quero ben], / s[e mi ar pes én por quanto mal me ven]||378.4 perdi ela, que foi a ren milhor / das que Deus fez, e quanto servid’ei / perdi por én||378.6 e perdi o riir, / perdi o sén e perdi o dormir||379.5 ca morrerei, e tal tempo verra / que mia sen[h]or fremosa morrerá||380.9 porque vos eu servi / sempr’e digo que sode-la milhor / do mund’...||380.10 e digo que sode-la milhor / do mund’e trobo polo voss’amor||380.23 pois, mia senhor, razon é, quand’alguen / serv’e non pede ja-que, [que] lhi den||380.24 eu servi sempr’e nunca vos pedi||381.2 Mia senhor, quen me vós guarda / guarda min, e faz pecado / d’aver ben||381.3 e faz pecado / d’aver ben e nen aguarda / como faz desaguisado||381.12 ca non faria mal leva / d’outra, e máis vos diria: / ...||381.16 por én son eu o que leva / por vós coitas noit’e dia||382.6 amad’aquel que vos ten en desden / e leixade min que vos quero ben||382.7 e leixade min que vos quero ben, / [e] nunca vós melhor fus[o] enchades||382.13 fazede ben sempre a quen vos mal faz / e matade min||382.14 fazede ben sempre a quen vos mal faz / e matade min, ... / e nunca vós melhor mouro matedes||382.19 aquel que vos filhou nunca vos leixe, / e moira eu por vós com’é razon||382.20 aquel que vos filhou nunca vos leixe, / e moira eu por vós com’é razon, / e, pois ficardes con el des enton, / coçar-vos-edes con a mão do peixe||382.24 leade todo e fazed’end’un feixe||383.5 Vedes camanha perfia / e cousa tan desguisada: / ... ||383.12 ũu que maa morte prenda / e o demo cedo tome||383.14 quis-la chamar per seu nome, / e chamou-lhe Dona Ousenda||383.18 ũu omen que pode e ode||383.19 ũu omen que pode e ode / e ar deseja na forca / estando cerrou-lh’a boca||383.21 cerrou-lh’a boca, / e chamou-lhe Dona Gondrode||384.2 – Vaasco Martĩiz, pois vós trabalhades / e trabalhastes de trobar d’amor||384.9 – Afonso Sanchez, vós [me] preguntades / e quero-vos eu fazer sabedor: / ... ||384.10 eu trobo e trobei pola melhor / das que Deus fez||384.13 esta do coraçon non me salra / e atenderei seu ben se mi-o fara||384.14 esta do coraçon non me salra / e atenderei seu ben se mi-o fara, / e vós al de min saber non queirades||384.19 por que trobad’avedes / e que amastes vós máis d’outra ren||384.20 que vos morreo á gran temp’, e por én / vós pola morta trobar non devedes||384.27 eu trobo pola que m’en poder ten / e vence todas de parecer ben||384.33 vós sabede ben / que viva é e comprida de sén / a por que eu trob’, ...||384.34 vós sabede ben / que viva é e comprida de sén / a por que eu trob’, e sabe-lo-edes||385.10 mais os meus olhos quer’eu ben / e ja sempre Deus amarei||385.16 mais os meus olhos quer’amar / e quer’amar Nostro Senhor||386.4 ca me vejo sandeu andar / e con sandece o direi: / ... ||386.9 Pero quen-quer x’entenderá / aquestes ollos quaes son, / e dest’alguen se queixará||386.16 Pero non devi’a perder / ome que ja o sén non á / de con sandece ren dizer, / e con sandece dig’eu ja: / ... ||387.3 – Sennor, veedes-me morrer / desejando o vosso ben, / e vós non dades por én ren||387.10 – Mia sennor, por Deus, que vos fez, / que me non leixedes assi / morrer, e vós faredes i / gran mesura con mui bon prez||387.18 nembre-vos quant’afan levei / por vós, ... / e forçad’esse coraçon||388.3 log’eu parti aquestes meus / ollos de veer, e, par Deus, / quanto ben avia perdi||388.17 de pran ceguei eu log’enton, / e ja Deus nunca me perdon||388.20 pero, se me Deus ajudar / e me cedo quiser tornar / u eu ben vi, ben veerei||389.2 A bõa dona, por que eu trobava / e que non dava nulla ren por mí||389.5 sofrendo coita sempre a servi / e ora ja por ela ‘nsandeci||389.6 sofrendo coita sempre a servi / e ora ja por ela ‘nsandeci, / e dá por mí ben quanto x’ante dava||389.8 E pero x’ela con bon prez estava / e con [o] bon parecer que ll’eu vi / e lle sempre con meu trobar pesava||389.9 E pero x’ela con bon prez estava / e con [o] bon parecer que ll’eu vi / e lle sempre con meu trobar pesava||389.10 trobei eu tanto e tanto a servi||389.11 e tanto a servi / que ja por ela lum’e sén perdi||389.12 trobei eu tanto e tanto a servi / que ja por ela lum’e sén perdi, / e anda-x’ela por qual x’ant’andava||389.13 e anda-x’ela por qual x’ant’andava: / por de bon prez, e muito se preçava||389.19 sandece e morte que busquei sempre i||389.20 sandece e morte que busquei sempre i, / e seu amor me deu quant’eu buscava||390.4 ũa dona que quero ben / e que me faz ensandecer||390.11 E ja m’eu consello non sei, / ..., / e sei mui ben, ... / que ja sempr’assi andarei||390.19 E ja eu non posso chorar, / ..., / e faz-mi Amor andar assi||391.4 Quantos an gran coita d’amor / eno mundo qual oj’eu ei / querrian morrer, ... / e averian én sabor||391.7 sempre m’eu querria viver /  e atender e atender||391.7 sempre m’eu querria viver / e atender e atender||391.10 ca ja cegan os ollos meus / por vós e non me val i Deus / nen vós||392.1 Deus, como se foron perder e matar / mui boas donzelas, quaes vos direi!||392.3 [E] foi Dordia Gil e foi Guiomar||392.6 porque foron mund’e prez desemparar||392.8 Non metedes mentes en qual perdiçon / fezeron no mund’e se foron perder||392.12 mais eu por alguen ja mort’ei de prender, / que non vej’, e moiro por alguen veer||392.14 Outra bõa dona, que pelo reino á / de bon prez e rica, de bon parecer||392.18 Moiro por alguen / que non vej’e moiro por veer alguen||393.3 Que muitos me preguntarán, / ..., / por que moir’, e quer’eu dizer / quanto x’ende pois saberan: / ... ||393.9 E preguntar-m’-an, ... / da dona que diga qual é, / e juro-vos, ... / que nunca lhis eu máis direi||393.15 E diran-me que parecer / viron aqui donas mui ben, / e direi-vo-lhes eu por én / quanto mi ora oistes dizer: / ... ||393.22 digo est’e nunca direi al: / ...||394.3 A mia senhor ja lh’eu muito neguei / o mui gran mal que me por ela ven / e o pesar||394.3 A mia senhor ja lh’eu muito neguei / o mui gran mal que me por ela ven / e o pesar, e non baratei ben||394.7 Neguei-lho muito, e nunca lhi falar / ousei na coita que sofr’...||394.8 e nunca lhi falar / ousei na coita que sofr’e no mal / por ela||394.9 e nunca lhi falar / ousei na coita que sofr’e no mal / por ela e, se me cedo non val, / eu ja oimais non lho posso negar||394.15 Eu lhe neguei sempre, per boa fe, / a gran coita que por ela sofri, / e eu morrerei por én des aqui / se lho negar||395.4 mais ar direi-vos o que me deten / que non per-moir’, e direi-vo-lo ja: / ... ||395.5 falan-me dela e ar vou-a veer / ja-quant’, ...||395.6 falan-me dela e ar vou-a veer / ja-quant’, [e] esto me faz ja viver||395.9 E esta coita’n que eu viv’assi / nunca én parte soube mia sen[n]or, / e vou vivend’a gran pesar d’Amor||395.10 e vou vivend’a gran pesar d’Amor, / e direi ja por quanto viv’assi: / ... ||395.15 ouç’eu as gentes no seu ben falar / e ven Amor logo por me matar||395.16 ouç’eu as gentes no seu ben falar / e ven Amor logo por me matar, / e non guaresco se per esto non||396.9 Par Deus Senner, viçoso viveria / e en gran ben e en mui gran sabor||396.9 Par Deus Senner, viçoso viveria / e en gran ben e en mui gran sabor||396.11 vee-las casas u vi mia sennor / e catar ala quant’eu cataria!||396.15 D’aqui vej’eu Barcelos e Faria||396.16 D’aqui vej’eu Barcelos e Faria, / e vej’as casas u ja vi alguen, / per bõa fe, que me nunca fez ben||397.5 choran e cegan quand’alguen non veen||397.6 choran e cegan quand’alguen non veen, /  e ora cegan por alguen que veen||397.8 Guisado teen de nunca perder / meus ollos coita e meu coraçon||397.9 Guisado teen de nunca perder / meus ollos coita e meu coraçon, / e estas coitas, sennor, minnas son||398.6 quer-me matar mui cedo por alguen, / e aquesto pod’el fazer mui ben||398.18 ca non vej’i quen soia veer / meu pouc’e pouc’, e per esso guaria||399.3 Esso mui pouco que oj’eu falei / con mia sennor gradeci-o a Deus, / e gran prazer viron os ollos meus||399.8 tan gran sabor ouv’eu de lle dizer / a mui gran coita que sofr’e sofri / por ela!||399.14 ca nunca eu falei con mia sennor / senon mui pouc’oj’, e direi-vos al: / ... ||400.3 – Vedes, sennor, quero-vos eu tal ben / qual maior posso no meu coraçon, / e non diredes vós por én de non||400.6 non me queredes vós a mí mellor / do que vos eu quer’, amig’e sennor||400.9 non vejo prazer, / ..., de ren nen de mí, / e non diredes que non ést’assi||400.15 – Amo-vos tanto que eu mui ben sei / que non podia máis, per bõa fe, / e non diredes que assi non é||402.10 e am’eu vós quanto vos posso amar / e servo-vos por aquesta razon: / ... ||402.15 que ben vos estara / de vós servi[r]-vos quen vos mereceu, / e a min ben||403.3 porque sei que m’ei mui ced’a quitar / de vós, sennor, e ir allur morar||403.6 e pesar-mi-á én, ... / de me partir de vós per nulla ren /  e ir morar allur sen vosso ben||403.15 que me quitei / de vós e sen meu grad’allur morei||404.3 Parti-m’eu de vós, mia sennor, / sen meu grad’ũa vez aqui, / e na terra u eu vivi / andei sempre tan sen sabor||404.10 fez-me chorar dos ollos meus / e fez-me tan coitad’andar||404.16 fezo-me sempr’aver, de pran, / Nostro Sennor mui grand’afan, / e sempre tan coitad’andei||405.6 por én / me faz a min sen meu grado viver / longe dela e sen seu ben-fazer / Deus||405.8 por mal de min e destes ollos meus / me guisou ora que non viss’os seus||405.15 Nostro Sennor, que lle deu mui bon prez, / ... / ..., e, de pran, ést’assi: / ... ||405.19 Deus, ... / me faz a min sen meu grado viver / [longe dela e sen seu ben-fazer], / e faz-mi, à força de min, ben querer / dona a que non ouso ren dizer||406.9 ca, mia sennor, sempre o eu neguei / quant’eu máis pude, ... / e dizen ora quantos aqui son / que o saben||407.6 e fazer non a sei, / e cuid’i muit’, ...||407.10 Tan muit’avia mester de saber / trobar mui ben quen por atal sennor / trobar quisess’, e a mí, pecador, / nunca Deus quiso dar a entender / atal razon||407.14 no seu ben e no seu bon parecer||407.19 ren / ja non sei que me digo nen que non, / e con gran mal non pod’ome trobar||407.20 e con gran mal non pod’ome trobar, / e prazer non ei senon en chorar||407.21 e prazer non ei senon en chorar, / e chorando nunca farei bon son||407.25 porque ja soo fóra de meu sén / chorando cativ’, e meu coraçon / ja non sab’al fazer||408.2 – [D]izen, sennor, ca dis[ses]tes por mí / que foi ja temp’e que foi ja sazon / que vos prazia d’oirdes enton / en mí falar||408.4 – [D]izen, sennor, ca dis[ses]tes por mí / que foi ja temp’e que foi ja sazon / que vos prazia d’oirdes enton / en mí falar, e que non é j’assi||408.11 – [D]izen verdad’, amig’, e, pois é mal, / non i faledes||408.16 ca por vós moir’e non ei d’al sabor?||409.21 e por aquesto ben sei que Amor / me faria cada dia peor / se llo disses[s]’, e non n’ouso dizer||409.25 e desejar seu ben e atender / sempre seu ben||410.6 coita d’amor me faz escaecer / a mui gran coita do mar, e tẽer / pola maior coita de quantas son / coita d’amor a quen a Deus quer dar||410.10 e é gran coita de mort’a do mar, / mas non é tal, e por esta razon / coita d’amor me faz escaecer / ...a mui gran coita do mar||411.6 e quero ja sempre coidar / en qual vos vi e tal vos desejar / todo-los dias en que eu viver||411.8 e tal vos desejar / todo-los dias en que eu viver, / e mort’assi venna quando vẽer||411.10 ca desejos non ei eu de perder / da mansedume e do bon parecer / e da bondade, ... / que en vós á||411.11 ca desejos non ei eu de perder / da mansedume e do bon parecer / e da bondade, ... / que en vós á||411.14 quer’a Deus rogar / que me leixe meu temp’assi passar, / ..., e sofrer||411.18 ca desejo qual vos vi, e por én / vivo||411.20 ca sempre cuid’en qual vos vi, / e atal vos desejei des ali||411.21 e atal vos desejei des ali / e desejarei mentr’eu vivo for||411.25 nen fosse sofredor / do que eu sofr’, e esto me manten: / grandes desejos que ei||411.27 e assi / quero viver, e o que for de mí / seja||412.4 muito per-devo a Deus a gradecer / e a servir, enquant’eu vivo for||412.20 ca ren non lle valra / e per força ben assi morrerá / com’eu moiro||412.27 porque vi a mellor / moller que nunca naceu nen sera / e moiro por ela!||413.2 e por mesura e porque non á / en min senon mort’, ...||413.2 Sennor fremosa, por Nostro Sennor / e por mesura||413.3 e porque non á / en min senon mort’, e cedo sera||413.4 e porque non á / en min senon mort’, e cedo sera, / e porque sõo vosso servidor||413.5 e porque sõo vosso servidor, /  e polo ben que vos quer’outrossi||413.8 Por mercee que vos venno pedir / e porque sõo vosso e porque non / cato por al||413.8 Por mercee que vos venno pedir / e porque sõo vosso e porque non / cato por al||413.10 e porque non / cato por al, nen seria razon / e porque sempre vos ei a servir||413.14 Porque vos nunca podedes perder / en aver doo de min, e por qual / vos fezo Nostro Sennor||413.15 e por qual / vos fezo Nostro Sennor, e por al||413.19 Por quan mansa e por quan de bon prez / e por quan aposto vos fez falar / Nostro Sennor||413.20 Por quan mansa e por quan de bon prez / e por quan aposto vos fez falar / Nostro Sennor||413.21 Por quan mansa e por quan de bon prez / e por quan aposto vos fez falar / Nostro Sennor, e porque vos catar / fez máis fremoso de quantas El fez||414.3 fui-lle gran ben querer, / e o mellor que dela poid’aver / des que a vi direi-vo-lo, par Deus: / ... ||414.14 E por aquesto cuida que seu prez / tod’á perdud’, e vedes qual sennor / me faz amar muito Deus e Amor||414.15 e vedes qual sennor / me faz amar muito Deus e Amor||414.16 e vedes qual sennor / me faz amar muito Deus e Amor, / e o mellor que m’ela nunca fez||415.3 non vejo eu ben qual pod’én semellar / al rei de Castela e de Leon||415.6 O mar semella muit’aqueste rei, / e d’aqui en deante vos direi / en quaes cousas||415.8 O mar dá muit’, e creede que non / se pod’o mundo sen el governar||415.10 e creede que non / se pod’o mundo sen el governar, / e pode muit’...||415.10 e pode muit’e á tal coraçon / que o non pode ren apoderar||415.14 e contar-vos-ei / ainda máis, e judga[de]-m’enton||415.16 [E]no mar cabe quant’i quer caber, / e manten muitos||415.17 e outros i á / que x’ar quebranta e que faz morrer / enxerdados||415.19 e outros a que dá / grandes erdades e muit’outro ben||415.23 non á cont’, e nunca sera / bravo nen sannudo||415.25 e nunca sera / bravo nen sannudo se llo fazer / outro non fezer, e sofrer-vos-á / toda-las cousas||416.2 Pois Deus non quer que eu ren poss’aver / de vós, sennor, senon mal e afan||416.3 Pois Deus non quer que eu ren poss’aver / de vós, sennor, senon mal e afan, / e os meus ollos gran coita que an / por vós, sennor||416.14 sennor de mí e do meu coraçon||416.19 que eu muit’am’e amarei / máis de quant’al vejo nen veerei||417.14 des que vos vi e convosco falei||417.15 des que vos vi e convosco falei / e vos dix’o grand’amor que vos ei||418.6 pois m’eu de vós a partir ei / e ir allur sen vós viver||418.8 Pois vos eu quero mui gran ben / e me de vós ei a quitar||419.3 eu mi-a sofro, e, ... / ..., / gradesc’a Deus que me faz a maior / coita do mund’aver por mia sennor||419.15 E por maior ei eu, per bõa fe, / aquesta coita de quantas fara / Nostro Sennor, e por maior mi-a dá / de quantas fez||419.16 e por maior mi-a dá / de quantas fez, e, ... / gradesc’a Deus que me faz a maior / [coita do mund’aver por mia sennor]||420.3 que mi-a tollesse e non quis toller / e me leixou en seu poder d’Amor||420.4 que mi-a tollesse e non quis toller / e me leixou en seu poder d’Amor||420.10 pois s’El nunca de min quiso doer / e me faz viver sempr’a gran pavor / de perde-lo sén||420.16 pois m’El non quis nen quer del defender / e de meu mal ouve tan gran sabor||422.2 o mal que m’a min faz Amor / e a gran coita que me faz sofrer||422.4 a vó-lo devo muit’a gradecer, / e a Deus||422.9 e, pois vos praz e lle dades poder / de me fazer, fremosa mia sennor, / o que quiser||422.12 enquant’eu vosso for / e vos de min non quiserdes doer / e da gran coita||422.13 enquant’eu vosso for / e vos de min non quiserdes doer / e da gran coita||422.14 e vos de min non quiserdes doer / e da gran coita, de que sofredor / foi, e do mal||422.24 ca ben coido, ... / que me mate ced’, e pois non querer / gracir-vo-lo||423.12 ũa dona que eu vi ben falar / e parecer por meu mal||423.17 e, por én, gran sabor / ei de mia morte se mi-a quiser dar / Amor e Deus, que me fez gran pesar / veer daquela ren que máis amei||423.23 pois non poss’achar / que[n] me ll’ampare, e, se me del queixar, / Deus non me valla||423.26 pois m’eles non queren amparar / e me no seu poder queren leixar||424.6 rog’eu a Deus que mi-a faça veer / ced’e me lhi leixe tanto dizer||424.14 ca melhor m’é ca tal vida viver / e ca meu tempo tod’assi passar||424.21 ca por meu mal mi-a fez El conhocer, / esto sei ben, e tanto desejar||425.4 ca des enton assi quis Deus / e mia ventura||425.16 des que vos eu primeiro vi / sempre mui gran coita sofri, / e assi quis Nostro Sen[h]or||426.4 ca vos fui eu dizer, per boa fe, / que vos queria ben, senhor, e non / soub’eu catar qual pesar vos dizia||427.5 mais trage ja o alvaraz ficado, / Fernan Furado, no olho do cuu, / e anda ben||427.6 e anda ben, ... / e dize[n]-me que trage ũa espunlha, / ..., no olho do cuu||427.12 [e] é caçurr’e vejo que rabeja / e ten espunlha de carne sobeja||427.13 [e] é caçurr’e vejo que rabeja / e ten espunlha de carne sobeja||428.2 Ũa dona, de que falar oi, / desej’a veer e non posso guarir / sen a veer||428.3 e non posso guarir / sen a veer e sei que, se a vir, / u a non vir cuid’a morrer log’i||428.13 A que non vi e mi assi vai matar||429.1 A Lobaton quero eu ir, ai Deus, e Tu me guia||430.10 por mal de min e por fazer- / -me prender mort’en cab’;...||430.14 ca mui gran sazon / á que a quis e desejei por én||430.16 Pois ja entendo que guisada ten / Amor mia mort’, e non pode seer / que me non mate, sei eu ũa ren: / ... ||430.26 me dá tal coita Amor que me conven / a viver trist’e sen todo prazer||430.27 me dá tal coita Amor que me conven / a viver trist’e sen todo prazer, / e me conven tal afan a sofrer||431.6 tan grande que me faz perder o sén, /  e mia sennor sol non sab’ende ren||431.9 nen sei ren de mí / senon atanto que sofr’e sofri||432.17 [...] / e me dizer, ja que morrerei / [que lle fiz ou por que me quer matar]||433.10 meu mal fiz e faço de vos amar||434.2 Sennor fremosa, ja perdi o sén / por vós e cuido mui ced’a morrer||435.11 se máis de coraçon / vos pud’amar do que vos sempre amei, / des que vos vi, e amo||435.15 mui ben sei / que vos acharedes ende pois mal, / e por aquesto, mia sennor, máis val / de me guarirdes de mort’, ...||435.20 senon por ben voss’e por meu||436.10 ca muit’á, ... / que vos eu dixe toda mia razon / e quanto mal sofri á gran sazon||436.11 e qual pavor de mort’e quant’afan, / por vós||436.11 e quanto mal sofri á gran sazon, / e qual pavor de mort’e quant’afan, / por vós||436.12 que vos eu dixe toda mia razon / e quanto mal sofri á gran sazon, / e qual pavor de mort’e quant’afan, / por vós, e nunca fezestes por mí / ren||436.17 perdi o sén e sofri muito mal||436.17 perdi o sén e sofri muito mal, / ... / de vos non dizer ren||438.3 [D]izedes vós, sennor, que vosso mal / seria se me fezessedes ben, / e non tenn’eu que fazedes bon sén / en me leixardes en poder d’Amor / morrer||438.15 Sempre vos eu, sennor, consellarei / que me façades ben por me guarir / de mort’, e vós devedes-mi-o gracir||439.6 ao demo comend’Amor /  e min se d’amar ei sabor!||439.14 [Q]uando me nembra o prazer, / amigos, que ouve e perdi / per Amor||439.20 Pero quero ben mia sennor / e querrei mentr’eu vivo for||440.3 quantos eno mundo son / que saben como vos quero gran ben / e saben o mal que me per vós ven||440.5 todos dizen que fill’outra sennor / e [que] punn’en partir o coraçon / de vos amar||440.11 todos dizen que fill’outra sennor / e que me punne mui ben de partir / de vos amar||440.17 todos dizen que fill’outra sennor / e que me punne [mui] ben de quitar / de vos amar||441.3 A Deus gradesco, mia sennor / fremosa, que me vos mostrou, / e, ... / ..., enquant’eu vivo for / [n]on quer’outra sennor fillar||441.9 sempr’andarei / por voss’om’e servir-vos-ei||441.15 des aqui / serei voss’om’, e vós de mí / seredes sennor||441.16 e vós de mí / seredes sennor, e por én / [n]on quer’outra sennor fillar / senon vós||442.4 gradesc’a Deus que vos posso dizer / a coita que me fazedes sofrer, / e Deus nen vós non me valedes i||442.5 – Amigo, por meu amor e por mí, / [s]ofred’a coita que vos por mí ven||442.9 – [S]ennor fremosa, muito mal levei / sofrendo tempo, e atendi mellor||442.10 e atendi mellor, / e Deus e vós fazedes-me peor||442.10 e Deus e vós fazedes-me peor||442.11 e Deus e vós fazedes-me peor, / e peor m’é que quando comecei||443.2 A máis fremosa de quantas vejo / en Santaren, e que máis desejo||443.3 e que máis desejo / e en que sempre cuidando sejo||443.6 [a]i Senterigo, ai Sentirigo, / al é Alfanx’e al Seserigo!||443.7 Ela e outra, amigo, vi-as||443.10 non cha direi eu, ca o dirias / e perder-t’-ias por én comigo||443.14 [C]uidand’[en] ela ja ei perdudo / o sén, amigo, e ando mudo||443.15 e ando mudo, / e non sei ome tan entendudo / que m’oj’entenda a por que digo / [a]i Sentirigo, ai Sentirigo, / [al é Alfanx’e al Seserigo!]||444.2 sennor e lume destes ollos meus||444.6 al é Alfanx’e al Seserigo||444.8 Sennor, fremosa máis de quantas son / en Santaren e que máis desejo||444.13 Amo-vos tant’e tan de coraçon / que o dormir ja o ei perdudo||444.15 sennor de mí e do meu coraçon||445.2 des que me parti / de mia sennor e a non vi||445.5 tod’este mal sofr’e sofri / des que me vin de Santaren||445.9 Assi me ten forçad’Amor, / par Deus, por ela, que sabor / non ei de min, e, se non for / vee-la, perdud’ei o sén||445.11 [t]od’este mal sofr’, e maior||445.16 [O] seu fremoso parecer / me faz en tal cuita viver / qual non posso nen sei dizer, / e moiro querendo-lle ben||445.19 [e]sto me faz Amor sofrer / des que me vin de Santaren, / ..., e o seu ben / desejando perço meu sén||446.4 pero direi-vo-lo que m’end’aven / e o poder en que me ten Amor||446.6 non me quer ela nen un ben fazer, /  e Amor me faz por ela morrer||446.8 ca non catei por al des que a vi / senon por ela, e sempre punhei / de a servir||446.10 pero end’al non ei / senon aquest’e aven-m’end’assi: / ... ||446.14 E sempr’eu cuidei no meu coraçon / de lhi fazer serviç’e me guardar / de ja máis nunca lhi fazer pesar||447.2 des quand’en vós cuidei / e no vosso bon parecer||447.4 perdi o sén que eu aver / soia e ja perdud’ei, / de quant’al avia, sabor||447.15 E sab’este meu coraçon, / que por vós muito mal levou / des que vos vi e el cuidou / en vós||448.2 Muito ben mi podia Amor fazer / se el quisess’e non perder i ren||448.3 mais non quer el, e perç’eu ja o sén||448.4 e perç’eu ja o sén / e direi-vo-lo que mi vai fazer: / ... ||448.5 ven log’e faz-m’en mia senhor cuidar||448.6 ven log’e faz-m’en mia senhor cuidar, /  e, pois cuid’i muit’, ar quer-me matar||448.7 e, pois cuid’i muit’, ar quer-me matar, /  e mia senhor non me quer i valer||448.8 [E] faz-mi mal e non ous’a dizer / de muito mal que mi faz senon ben||448.10 [E] faz-mi mal e non ous’a dizer / de muito mal que mi faz senon ben, / e, se al digo, faz-m’esto por én||450.9 Fiiz non se quer guardar / [e] nen sol non é pensado||450.11 mais faz-m’ela assi andar / cabo sí e namorado||451.6 por meu amigo, que tarda e non vejo!||452.4 Mester avia Don Gil / ũu falconci[nh]o bornil / que non voasse / nemigalha nen filhass’, e / ũu galguili[nh]o vil||452.8 ũu galguili[nh]o vil / que ũa lebor, de mil, / non [a] filhasse, / ...e / podengo de Riba de Sil / que custasse un maravedil,||452.8 mais rabejasse e ladrass’, ...||452.12 podengo de Riba de Sil / que custasse un maravedil, / ... / ...e / osas d’ũu javaril||453.2 Achei Sanch[a] An[e]s encavalgada / e dix’eu por ela cousa guisada||453.4 ca nunca vi dona peior talhada, / e quige jurar que era mostea||453.6 e vi-a cavalgar per ũa aldeia /  e quige jurar que era mostea||453.8 Vi-a cavalgar en ũu seendeiro, / e non ia mig’or’ũu cavaleiro||453.9 santiguei-m’e disse||454.4 Pois que me foi el furtar / meu podeng’e mi-o negar||454.5 Pois que me foi el furtar / meu podeng’e mi-o negar, / e, ... / estes penhos pesar-lh’-an||454.13 Mandou-m’el furtar a ‘lvor / o meu podengo melhor / que avia, e sabor / de penhorá-lh’ei, de pran||454.15 e sabor / de penhorá-lh’ei, de pran, / e filhar-lh’-ei a maior / sa cadela, polo can||454.23 os seus penhos ficar-mi-an, / e querrei-me ben servir / da cadela, polo can||455.3 semelha Pedro Gil na calvareça, / e non vi mia senhor [á] mui gran peça||455.5 Antolha-xe-me ris’o pertigue[i]r’, e chamo / Milia nen Sancha Fernandiz||455.7 Med’ei do pertigueiro e ando soo||455.9 Med’ei do pertigueiro e ando soo, / ..., / e non vi mia sen[h]or||455.15 Med’ei do pertigueiro tal que mejo, / ..., / e non vi mia sen[h]or||456.1 Direi-vos eu d’un ricom’e / de com’aprendi que come||456.7 E outro meio filhou / e peitea-lo mandou||456.10 ao colo o atou / en tal que o non aolhasse / quen no visse e o catasse||456.12 E pois ali o liou, / estendeu-se e bucijou||456.15 por ũa velha enviou / que o veesse escantar / d’olho mao e manejar||456.20 E começou de riir / muito del e [e]scarnir||457.2 pois fordes n[a] alcaria / e virde-la azeitona||457.5 Ficaredes por estroso, / por untad’e por lixoso||457.7 pois fordes no Exarafe / e virdes as azeitonas que foran de Don Xacafe||457.11 Pois fordes n[a] alcaria e virdes os poombares / e virdes as azeitonas||457.12 Pois fordes n[a] alcaria e virdes os poombares / e virdes as azeitonas||458.3 que levass’el os cabos e dess’a mí a soma...||458.8 que lh’eu [os panos] dess’e que mos talhass’iguaes...||458.16 ca non furtar cõel[h]os / e panos dos cristãos meter so [a] sa capa||459.4 non lhi de[de]s o castelo, ... / e dar-vos-ei en ajuda muito coteife vilão||459.6 E dos poldrancos de Campos levarei grandes companhas, / e dar-vos-ei en ajuda todo-los de Val de Canhas||459.10 todos calvos e sen lanças e con grandes çapatões||459.10 todos calvos e sen lanças e con grandes çapatões||460.2 que se sol ben e aposto vistir||460.5 E queremos riir / eu e Gonçalo Mar[t]ĩiz||460.7 E queremos riir / eu e Gonçalo Mar[t]ĩiz, que é / ome muit’aposto, per bõa fe, / e ar quere-lo-emos én cousir||461.3 contar-vos-ei as jornadas lego’a legoa, milh’e milha||461.4 E ir podedes a Libira e torceredes ja-quanto||461.5 e depois ir a Alcala se[n] pavor e sen espanto||461.5 E ir podedes a Libira e torceredes ja-quanto, / e depois ir a Alcala se[n] pavor e sen espanto||461.7 E ũa cousa sei eu de vós e tenho por mui gran brio||461.8 e por én vo-lo juro muit[o] a firmes e a fio||461.8 E ũa cousa sei eu de vós e tenho por mui gran brio, / e por én vo-lo juro muit[o] a firmes e a fio||461.10 Eu por en[de] vo-lo rogo e vo-lo dou en conselho||461.12 que vós, entra[n]te a Sevilha, vos catedes no espelho / e non dedes nemigalha por morte de Joan Coelho||461.15 bõos talhos en Espanha metestes, pois i chegastes, / e quen se convosco filhou sempre vós del guaanhastes||461.16 Sen esto fostes cousido sempre muit’e mesurado||461.17 de todas cousas comprido e apost’e ben-talhado||461.17 de todas cousas comprido e apost’e ben-talhado||461.18 de todas cousas comprido e apost’e ben-talhado, / e [e]nos feitos ardido e muito aventurado||461.18 e [e]nos feitos ardido e muito aventurado||461.20 e queredes ben amiga fremosa e ben-talhada||461.20 E, pois que vossa fazenda teedes ben alumeada / e queredes ben amiga fremosa e ben-talhada||461.22 E, pois que sodes aposto e fremoso cavaleiro||461.30 «Con estas petei e frango»||461.35 porque sempre as tragedes agudas e amoadas||464.25 Ca o mal, que vos foi ferir, / aquele x’ést[e] o nosso, / e por ende per ren partir / de vos muit’amar non posso / nen farei||465.7 «De mui bon grado queria ir / logo e nunca [m’end’ar] vĩir»||465.11 Pois me tal coita faz sofrer / qual sempr’eu por ela sofri, / ..., / e non se quer de min doer||465.13 «Moir’eu e moiro por alguen, / e nunca vos direi máis én»||465.14 «Moir’eu e moiro por alguen, / e nunca vos direi máis én»||465.18 E ja eu nunca veerei / prazer con estes olhos meus / de[s] quando a non vir, par Deus, / e con coita que averei / chorando lhi direi assi: / ... ||466.15 que ja o sén / perdi por én / e viv’atormentado||466.15 sen vosso ben, / que tant’ei desejado / que ja o sén / perdi por én / e viv’atormentado / sen vosso ben||466.16 e viv’atormentado / sen vosso ben, [e] de morrer én / ced[o] é mui gu[i]sado, / penado, penado||466.25 que non dormi / nen ouve gasalhado, / e, se m’este mal durar assi, / eu nunca fosse nado||468.10 ca rogades cousa [mui] desguisada, / e non sei eu quen vo-lo outrogasse||468.28 ca sempre fui temuda e dultada||470.5 por ben tenh’eu que vaades / mui longe de mí e mui con meu grado||470.12 Conselho vos dou d’amigo, / e sei, ... / ..., / morar[e]des u vos digo||470.13 se o vós fezerdes / e me daquesto crev[er]des||471.3 Don Meendo, vós veestes / falar migo noutro dia, / e na fala que fezestes / perdi eu do que tragia||471.6 ar queredes falar migo / e non quer[r]ei eu, amigo||473.3 «Naci en grave dia, / e nunca casarei, / ai mia irmana, se me non casa el-rei»||474.4 Non quer’eu donzela fea / e negra come carvon||474.10 Non quer’eu donzela fea / e velosa come can||475.11 – Don Arnaldo, ... / ..., ben vos vai, / e dad’a vós dev’i a seer / aqueste don||476.10 ca non son máis de dous, e averedes- / -los a perder po-los muit[o] afrontar||477.3 Vi ũu coteife de mui gran granhon / con seu porponto, ... / e con sas calças velhas de branqueta||477.11 Vi ũu coteife mal guisad’e vil||477.13 con seu perponto todo de pavil / e o cordon d’ouro tal por joeta||478.19 porque quebranto / e chanto / ven delas toda sazon||478.22 mais tragerei ũu dormon / e irei pela marinha / vendend’azeite e farinha||478.23 vendend’azeite e farinha||478.24 e irei pela marinha / vendend’azeite e farinha, / e fugirei do poçon / do alacran||478.33 e andar de noite armado / sen grado / o faço, e a rolda[r]||478.37 ca eu foi ja marinheiro / e quero-m’oimais guardar / do alacra||478.38 e quero-m’oimais guardar / do alacra e tornar / ao que me foi primeiro||478.49 ante quer’andar sinlheiro / e ir come mercadeiro / algũa terra buscar||479.5 de tal midida a devedes a colher / e non meor, per nulha maneira||479.7 Esta é a madeira certeira, / e, demais, non na dei eu a vós si[n]lheira||479.12 A Maior Moniz dei ja outra tamanha, / e foi-a ela colher logo sen sanha||479.14 e Mari’Airas feze-o logo outro tal, / e Alvela, que andou en Portugal||480.9 e da outra parte ven dos d’Escobar / e de Campos||480.10 mais de lavradores e de carvoeiros||480.13 u jaz seu padr’e sa madr’outro tal||480.14 e jara el e todos seus erdeiros||480.14 u jaz seu padr’e sa madr’outro tal, / e jara el e todos seus erdeiros||480.17 e comprou fouces, terra e [o]breiros||480.18 e comprou fouces, terra e [o]breiros, / e Vilar de Paos ar foi comprar / pera seu corp’, ...||480.19 e Vilar de Paos ar foi comprar / pera seu corp’, e diz ca non lh’én cal / de viver pobre||481.2 Senhor, justiça viimos pedir / que nos façades, e faredes ben||481.10 E tenho que nos non veo mentir, / pelos sinaes que nos el diss’é[n] / ca eno rostro trag[e] e non ten / por d[er]eito de s’end’el encobrir||481.17 É romeu que Deus assi quer servir / por levar tal furt’a Jelusalen, / e sol non cata como Gris non ten / nunca cousa de que [el] se cobrir||481.19 ca todo quanto el despendeu e deu / d’ali foi tod[o]||481.21 d’ali foi tod[o], aquesto sei eu, / e quant’el foi [i] levar e vistir||481.21 e quant’el foi [i] levar e vistir||482.3 Fui eu poer a mão noutro di- / -a a ũa soldadeira no con’, / e disse-m’ela||482.12 log’i / cuidei morrer, e dix’assi||482.16 Quisera-m’eu fogir logo d’ali, / e non vos fora mui[to] sen razon||482.17 con medo de morrer e con al non||482.25 e con pavor aquesta oraçon / comecei logo e dixe a Deus assi: / ... ||482.26 Fel e azedo bivisti, Senhor, / por min||483.5 el xos quer lograr, / e d’outros muitos que non sei contar||483.6 por que oj’anda vistido e onrado||483.12 pois que se de quant’el foi lazerar / serve Don Pedro e non lhi dá én grado||483.16 porque foi filhar / a Coton, ... / seus cantares, e non quis ende dar / ũu s[ol]do pera sa alma quitar / sequer do que lhi avia emprestado||484.2 e viu volta e guerra||484.2 quand’ogano aqui chegou / primeirament’e viu volta e guerra||484.7 e el fez-lhi leixar, / ..., / prez e esforço||484.7 e el fez-lhi leixar, / ..., / prez e esforço, e passou a serra||484.12 e el guardó-o log’enton mui ben / deles e fez-l[h]i de destro leixar / lealdad’...||484.13 e fez-l[h]i de destro leixar / lealdad’e de seestro lidar / [...]||484.18 porque [o] fez desguiar da fronteira / e en tal guerra leixar seu sen[h]or||484.24 Muito foi ledo, ... / [...] / ..., e diss’en essa ora: / ... ||484.30 E ao demo vou acomendar / prez deste mundo e armas e lidar||484.30 E ao demo vou acomendar / prez deste mundo e armas e lidar||485.8 E, pois razon [a]tan descomunal / fostes filhar, e que tan pouco val||485.16 pois que o del e do dem’aprendestes||486.4 des que oi ben sas razões / [e] ena conta foi mentes parando||486.6 logo tenho i que non dissera ren / e era ja quite de todo ben||486.9 E queixa-se-m’ele muitas de vegadas / dos escrivães e dos despenseiros||486.17 e catei u jazia / enno padron, e achei que avia / de todo ben sa quitaçon levada||487.6 ca vossa onra [á] e todos nós, / aquanto nós avemos, per-amar||487.25 o arcebispo, voss’amig’e meu||487.27 a que o feito do sagrado jaz / e a que pesa do mal||487.30 E, pol’amor de Deus, estad’en paz / e leixade maa voz||488.2 assi queria bõo son [e] ligeiro de dizer, / pera meestre Joan||488.5 assi queria Avangelh’e mui pequena paixon / pera meestre Joan||488.8 assi queria bon son eseculorum amen / pera meestre Joan||489.5 estremece / e esmorece / o coteife con pavor||489.9 Vi coteifes orpelados / estar mui mal espantados, / e genetes trosquiados / corrian-nos arredor||489.12 tiinhan-nos mal aficados / [e] perdian-na color||489.17 Vi coteifes de gran brio / eno meio do estio / estar tremendo sen frio / ant’os mouros d’Azamor, / e ia-se deles rio / que Auguadalquivir maior||489.22 Vi eu de coteifes azes / con infanções [s]iguazes / mui peores ca rapazes, / e ouveron tal pavor / que os seus panos d’arraizes / tornaron d’outra color||489.31 Vi coteifes e cochões||490.20 [E] outrossi lhis ar vejo trager / as mangas mui curtas e esfra[lda]das||491.3 Ao daian de Calez eu achei / livros que lhi levavan da Beger, / e o que os tragia preguntei / por eles||491.4 e o que os tragia preguntei / por eles, e respondeu-m’el||491.6 con estes livros que vós veedes (dous) / e con os outros que el ten dos sous / fod’el per eles quanto foder quer||491.13 con os livros que ten non á molher / a que non faça que semelhen grous / os corvos, e as aguias babous||491.25 manda-os ante sí todos trager / e, ... / ..., / assi a fode per arte e per sén||491.27 assi a fode per arte e per sén||491.35 que, fodendo, lhi faz ben semelhar / que é geada ou nev’e non al||492.2 O que foi passar a serra / e non quis servir a terra||492.8 O que levou os dinheiros / e non troux’os cavaleiros||492.14 O que filhou gran soldada / e nunca fez cavalgada||492.20 O que meteu na taleiga / pouc’aver e muito meiga||493.2 Dominga Eanes ouve sa baralha / con ũu genet’e foi mal ferida||493.5 empero foi ela i tan ardida / que ouve depois a vencer sen falha, / e, de pran, venceu bõo cavaleiro||493.13 per sas armas e per com’er’arteiro||493.17 E aquel mouro trouxe con o veite / dous companhões en toda esta guerra, / e demais á preço que nunca erra / de dar gran colpe con seu tragazeite||493.20 e foi-[a] achar come costa juso, / e deu-lhi por én tal colpe de suso||493.22 E dizen meges que usan tal preit’e / que atal chaga ja máis nunca serra||493.28 porque a chaga non vai contra juso, / mais vai en redor come perafuso, / e por én muit’á que é fistolada||494.2 O que da guerra levou cavaleiros / e a sa terra foi guardar dinheiros||494.5 O que da guerra se foi con maldade / [e] a sa terra foi comprar erdade||494.14 O que tragia o pendon [sen] cinco / e [e]no dedo seu pedr’á o vi[n]co / non ven al maio||494.17 O que tragia o pendon sen oito / e a sa gente non dava pan coito||494.20 O que tragia o pendon sen sete / e cinta ancha e mui gran topete||494.20 O que tragia o pendon sen sete / e cinta ancha e mui gran topete||494.26 O que se foi con medo dos martinhos / e a sa terra foi bever-los vinhos||494.32 O que [non] roubou os mouros malditos / e a sa terra foi roubar cabritos||494.35 O que da guerra se foi con espanto / e a sa terra ar foi armar manto||495.2 Praz-mi a mí, senhor, de morrer / e praz-m’ende por vosso mal||495.19 ca meu serviç’e meu amor / sera-vos d’escusar peior / que a min d’escusar viver||496.2 Oimais quer’eu ja leixa-lo trobar / e quero-me desemparar d’amor||496.3 Oimais quer’eu ja leixa-lo trobar / e quero-me desemparar d’amor, / e quer’ir algũa terra buscar||496.17 u ést’a melhor / de quantas son, e de cujo loor / non se pode per dizer acabar!||497.2 mal mi venha daquel que pod’e val||497.4 que vos servi sempr’e vos fui leal||497.5 e vos fui leal / e serei ja sempr’enquant’eu viver||498.12 ca El sabe ben quan de coraçon / vos eu am’e [que] nunca vos errei||498.17 ca El sabe mui ben / ca sempre foi meu saber e meu sén / en vos servir||498.20 er sabe mui ben [ja] / que nunca vos mereci por que tal / morte per vós ouvess’, e por én mal / vos sera quand’ant’El formos ala||499.7 mais tal confort’ei / que aquel di’a morrer ei / e perderei coitas d’amor||500.6 a quen direi / quan muito mal [lev’e] levei / por vós senon a vós, senhor?||500.11 pois calar-me non m’é mester / e dizer-vo-lo non m’er val?||501.10 E tod’est’El quis que eu padecesse / por muito mal que me lh’eu mereci, / e de tal guisa se vingou de min||501.11 e de tal guisa se vingou de min, / e con tod’esto non quis que morresse||501.18 por viver assi / e que gran coita non mi falecesse||502.3 Nunca Deus fez tal coita qual eu ei / con a ren do mundo que máis amei, / ..., e am’e amarei||502.3 Nunca Deus fez tal coita qual eu ei / con a ren do mundo que máis amei, / ..., e am’e amarei||503.2 que eu servi / sempr’e que máis ca mí amei||503.10 sei per gran ben / lhi querer máis ca min nen al, / e, ... / est’é o que a min aven||503.16 se per servir / e pe-la máis ca min amar||504.4 En gran coita, senhor, / ..., / vivo, per bõa fe, / e polo voss’amor / esta coita sofr’eu / por vós||504.10 e melhor mi sera / de morrer por vós ja, / e, ... / esta [coita sofr’eu / por vós||505.2 pois que m’agora Deus guisou / que vos vejo e vos posso falar||505.14 E non sei quando vos ar veerei / e por én vos quero dizer aqui / mia fazenda||506.5 por mesura que en vós á / e por ben que vos estara||506.12 E, pois por ben non teedes / que eu aja de vós grado / por quant’afan ei levado / por vós, e assi queredes||506.19 pois m’assi desemparades / e que me grado non dades / como dan outras aos seus||506.26 E eu non perderei o sén, / e vós non perdedes i ren, / senhor||507.9 E essa que vos vai dizer / que trobo porque me pag’én / e non por vós||508.2 e tanta coita e afan levar||508.2 Tan muito mal mi fazedes, senhor, / e tanta coita e afan levar||508.3 Tan muito mal mi fazedes, senhor, / e tanta coita e afan levar / e tanto me vejo coitad’andar||508.6 se ant’eu ja non queria morrer /  e se mi non fosse maior prazer||508.8 En tan gran coita viv’, ... / por vós, senhor, e levo tanto mal / que vos non posso nen sei dizer qual||508.14 Tan muit’é o mal que mi por vós ven / e tanta coita lev’e tant’afan||508.14 Tan muit’é o mal que mi por vós ven / e tanta coita lev’e tant’afan||509.2 Grave vos é de que vos ei amor, / e, par Deus, aquesto vej’eu mui ben||509.9 e que [e]st’é mia mort’e meu gran mal||509.9 Grave vos é, ben vej’eu que é assi, / ... / e que [e]st’é mia mort’e meu gran mal||509.15 Grave vos ést’, ... / que non podia máis, per bõa fe, / de que vos am’, e sei que assi é||510.3 Pois que vos Deus fez, mia senhor, / fazer do ben sempr’o melhor / e vos én fez tan sabedor||510.8 E, pois sabedes entender / sempr’o melhor e escolher||510.10 verdade vos quero dizer, / senhor, que sérvi’e servirei||510.16 mia senhor e quanto ben ei||511.2 des quando vos vi / e que fui vosco falar||511.7 e, pois é ‘ssi, / que pouco posso durar / e moiro-m’assi, de chão||511.9 porque mi fazedes mal /  e de vós non ar ei al, / mia morte tenho na mão||511.16 con cuidad’e con pavor / meu coraçon non é são||512.3 vedes quen é, e seed’én nembrada: / ... ||512.7 vedes que[n] é, [e] venha-vos en mente: / ... ||512.10 Un tal ome sei [eu], ... / que por vós morr[e], e vó-lo partide||512.11 vedes que[n] é, [e] non xe vos obride: / ... ||513.2 Pero que eu mui long’estou / da mia senhor e do seu ben||513.20 c’a vezes ten en al o seu, / e sempre sigo ten o meu||514.2 Sempr’eu, mia senhor, desejei / máis que al, e desejarei, / vosso ben||514.7 ca ben sei / que nunca de vós averei / senon mal e viltança||515.2 Se eu podess’ora meu coraçon, / senhor, forçar e poder-vos dizer / quanta coita mi fazedes sofrer / por vós||515.7 pero me fazedes mal / e mi nunca quisestes fazer ben||515.9 par Deus, que pod’e val||515.13 se soubessedes quanto mal levei / e quanta coita, des que vos amei, / por vós||516.3 atan muit’á que nunca vi prazer / nen pesar, e quero-vos eu dizer / como prazer nen pesar nen er [vi]||516.5 perdi o sén e non poss’estremar / o ben do mal nen prazer do pesar||517.3 Ũa pastor se queixava / muit’, estando noutro dia, / e sigo medês falava||517.4 e sigo medês falava / e chorava e dizia / con amor que a forçava: / ... ||517.4 e sigo medês falava / e chorava e dizia / con amor que a forçava: / ... ||517.10 come molher con gran coita / e que a pesar, ... / ..., non fora doita||517.17 Coitas lhi davan amores, / ..., / e deitou-s’antr’ũas flores||517.18 e deitou-s’antr’ũas flores / e disse con coita forte: / ... ||518.16 que o máis mal e máis pesar / que mi vós poderdes fazer / [faredes a vosso poder]||518.20 ca Deus vos deu end’o poder / e coraçon de mi-o fazer||521.2 A mia senhor, que eu por mal de mí / vi e por mal daquestes olhos meus||521.3 A mia senhor, que eu por mal de mí / vi e por mal daquestes olhos meus, / e por que muitas vezes maldezi / mí e o mund’e muitas vezes Deus||521.4 e por que muitas vezes maldezi / mí e o mund’e muitas vezes Deus||521.4 e por que muitas vezes maldezi / mí e o mund’e muitas vezes Deus||521.8 A que mi faz querer mal mí medês / e quantos amigos soia aver / e de[s]asperar de Deus||521.9 A que mi faz querer mal mí medês / e quantos amigos soia aver / e de[s]asperar de Deus||521.14 A por que mi quer este coraçon / sair de seu logar e por que ja / moir’e perdi o sén e a razon||521.15 A por que mi quer este coraçon / sair de seu logar e por que ja / moir’e perdi o sén e a razon||521.15 e perdi o sén e a razon||521.16 pero m’este mal fez e máis fara||523.2 A tal estado mi adusse, senhor, / o vosso ben e vosso parecer||523.6 E queria mia mort’e non mi ven||524.10 E tod[o] aquesto mi fez fazer / o mui gran medo que eu de vós ei, / e des i por vos dar a entender / que por outra morria||525.2 quand’en vós cuid’e non cuido no mal / que mi fazedes!||525.8 quando cuid’eu / en vós e non eno mal que mi ven / por vós||525.14 ca, senhor, mui gran prazer mi per-é / quand’en vós cuid’e non ei de cuidar / en quanto mal mi fazedes levar||526.10 se é, sen[h]or, porque vos sei amar / mui máis que os meus olhos nen ca min; / e assi foi sempre des que vos vi||526.13 pero sabe Deus que ei gran pesar / de vos amar, ... / e por én vós, ... / non me devedes i culp’a põer||527.6 pois tamanho temp’á que guareci / sen seu mandad’oir e a non vi||528.1 Quix ben, amigos, e quer’e querrei / ũa molher que me quis e quer mal / e querra||528.1 Quix ben, amigos, e quer’e querrei / ũa molher que me quis e quer mal / e querra||528.2 Quix ben, amigos, e quer’e querrei / ũa molher que me quis e quer mal / e querra||528.3 Quix ben, amigos, e quer’e querrei / ũa molher que me quis e quer mal / e querra||528.5 quix ben e quer’e querrei tal molher||528.5 quix ben e quer’e querrei tal molher||528.6 que me quis mal sempr’e querra e quer||528.6 que me quis mal sempr’e querra e quer||528.7 Quix e querrei e quero mui gran ben / a quen mi quis mal e quer e querra||528.7 Quix e querrei e quero mui gran ben / a quen mi quis mal e quer e querra||528.8 Quix e querrei e quero mui gran ben / a quen mi quis mal e quer e querra||528.8 Quix e querrei e quero mui gran ben / a quen mi quis mal e quer e querra||528.13 Quix e querrei e quero ben querer / a quen me quis e quer, ... / mal e querra||528.13 Quix e querrei e quero ben querer / a quen me quis e quer, ... / mal e querra||528.14 Quix e querrei e quero ben querer / a quen me quis e quer, ... / mal e querra||528.15 Quix e querrei e quero ben querer / a quen me quis e quer, ... / mal e querra||529.9 E non vos pes de vos veer, ca tan / cuitad’ando que querria morrer, / e dos meus olhos podedes creer / que outro prazer nunca d’al veran||530.1 Senhor fremosa e do mui loução / coraçon||530.7 pero, senhor, quero-vos eu tal ben / qual maior poss’, e o máis encoberto / que eu poss’;...||530.20 e tod’aquest’aven / a min, coitad’e que perdi o sén||532.2 Senhor, oj’ouvess’eu vagar / e Deus me dess’end’o poder||532.9 cuidaria muit’a perder / da gran coita e do pesar / con que m’oj’eu vejo morrer||533.3 quando me nembra dela qual a vi / e que me nembra que ben a oi / falar!||534.10 senon aquel a que desse / amor coita toda via / qual a min dá noit’e dia||534.17 E, por én, quen ben soubesse / esta coita ben diria, / e sol non duvidaria||535.2 por Deus / e por quan boa vos El fez, / doede-vos algũa vez / de min||535.4 doede-vos algũa vez / de min e destes olhos meus||535.6 que vos viron por mal de sí, / quando vos viron, e por min||535.8 E, porque vos fez Deus melhor / de quantas fez e máis valer||535.10 querede-vos de min doer / e destes meus olhos||535.16 querede-vos doer do meu / mal e dos meus olhos||536.2 Senhor fremosa, por qual vos Deus fez / e por quanto ben en vós quis poer||536.10 ca, ... / de me matardes seria razon, / e non diria eu por én de non||536.15 E saben quantos saben vós e min / que nunca cousa come vós amei||536.18 saben que nunca vos errei / [e] er saben que sempre vos servi / o melhor que pud’...||536.19 [e] er saben que sempre vos servi / o melhor que pud’e soubi cuidar||537.3 Quer’eu en maneira de proençal / fazer agora un cantar d’amor, / e querrei muit’i loar mia senhor||537.10 que a fez sabedor / de todo ben e de mui gran valor||537.11 que a fez sabedor / de todo ben e de mui gran valor, / e con tod’est[o] é mui comunal / ali u dev’, ...||537.13 e er deu-lhi bon sén / e, des i, non lhi fez pouco de ben||537.16 mais pôs i prez e beldad’e loor / e falar mui ben e riir melhor / que outra molher||537.16 mais pôs i prez e beldad’e loor / e falar mui ben e riir melhor / que outra molher||537.17 mais pôs i prez e beldad’e loor / e falar mui ben e riir melhor / que outra molher||537.17 mais pôs i prez e beldad’e loor / e falar mui ben e riir melhor / que outra molher||537.19 des i, é leal / muit’, e por esto non sei oj’eu quen / possa compridamente no seu ben / falar||538.4 Mesura seria, senhor, / de vos amercear de mí, / que vos en grave dia vi, / e én mui grav’é voss’amor||538.18 ca, se meu feito vai assi / e m’El non for ajudador / contra vós||539.2 Que estranho que m’é, senhor, / e que gran coita d’endurar||539.7 E tod’este mal eu sofri / por vós e polo voss’amor||539.9 ca des aquel tempo, senhor, / que vos vi e oi falar, / non perdi coitas||539.10 ca des aquel tempo, senhor, / que vos vi e oi falar, / non perdi coitas, e pesar / nen mal non podia maior||539.19 de qual vós sodes sabedor / que passou e passa per min||540.2 Senhor, cuitad’é o meu coraçon / por vós, e moiro||540.7 Tanto me coita e trax mal Amor / que me mata||540.14 ca de me matar Amor non m’é greu, / e tanto mal sofro ja en poder seu||540.15 e tod’aquest’é, senhor, des quand’eu / vos vi||541.2 Proençaes soen mui ben trobar / e dizen eles que é con amor||541.4 mais os que troban no tempo da frol / e non en outro||541.7 Pero que troban e saben loar / sas senhores o máis e o melhor / que eles poden||541.8 Pero que troban e saben loar / sas senhores o máis e o melhor / que eles poden||541.11 sõo sabedor / que os que troban quand’a frol sazon / á, e non ante, ... / non an tal coita qual eu ei sen par||541.13 ca os que troban e que s’alegrar / van eno tempo que ten a color / a frol consig’...||541.15 ca os que troban e que s’alegrar / van eno tempo que ten a color / a frol consig’e, tanto que se for / aquel tempo, log’en trobar razon / non an non viven [en] qual perdiçon||542.3 por Deus, / senhor fremosa, que vos fez / mesurada e de bon prez||542.9 Pero sempre vos soub’amar, / ..., / máis que os meus olhos e min||542.10 Pero sempre vos soub’amar, / ..., / máis que os meus olhos e min, / e assi o quis Deus guisar||543.7 Tantas coitas levei e padeci||544.4 que mi nunca fez nen ũu prazer / e de que nunca cuid’aver bon grado?||544.21 e perd[er]ei meu mal e meu cuidado||544.21 que mi dé morte peç’a Deus per don, / e perd[er]ei meu mal e meu cuidado||545.10 E, pois que vos non doedes / de min e sol non avedes / én coidado||545.16 mui dõado / moir’e de vós non ei grado||546.8 Tal coita mi dá voss’amor / e faz-me levar tanto mal||546.14 Tal coita sofr’, ... / e tanto mal e tant’afan / que par de morte m’é de pran||546.14 Tal coita sofr’, ... / e tanto mal e tant’afan / que par de morte m’é de pran||547.3 De mi vós fazerdes, senhor, / ben ou mal, tod’est’en vós é, / e sofrer m’é, per boa fe, / o mal||547.11 Mais nulha ren / non atendo de vosso ben / e cuido sempre no mal meu||547.12 e cuido sempre no mal meu, / que pass’e que ei de passar||547.16 sofri / e sofro por vós tanto mal||547.17 E, pois que eu, senhor, sofri / e sofro por vós tanto mal / e que de vós non atend’al||548.2 Assi me trax coitado / e aficad’Amor / e tan atormentado||548.3 Assi me trax coitado / e aficad’Amor / e tan atormentado||548.7 da mor- / t’averei prazer e sabor||548.14 ca ja da mor- / t’ei praz[er] e nen un pavor||549.1 O gran viç’e o gran sabor / e o gran conforto que ei||549.2 O gran viç’e o gran sabor / e o gran conforto que ei||549.6 que a sempr’amei e servi / e lhi quero ca mí melhor||549.7 que a sempr’amei e servi / e lhi quero ca mí melhor||549.9 Esto me faz alegr’andar / e mi dá confort’e praz[er]||549.9 Esto me faz alegr’andar / e mi dá confort’e praz[er]||549.17 Deus, que lhi deu sén e bon prez / sobre quantas no mundo son||549.21 mais dar-mi-á, cuid’én, / dela ben e bon galardon||550.2 se a Deus e a vós aprouguesse||550.11 e que vos eu viss’e vos falasse||550.11 E sabendo que vos prazeria / que, u vós morassedes, morasse / e que vos eu viss’e vos falasse||550.19 ca, senhor, en gran ben viveria / se, u vós vivessedes, vivesse, / e, sol que de vós est’entendesse, / terria-m’én, [e] razon faria, / por tan ben-andante||551.3 Ũa pastor ben-talhada / cuidava en seu amigo / e estava, ... / ..., mui coitada||551.19 Ũa gran peça do dia / jouv’ali, ... / e a vezes acordava, / e a vezes esmorecia||551.20 Ũa gran peça do dia / jouv’ali, ... / e a vezes acordava, / e a vezes esmorecia||551.32 ca o que vos á servida / erged’olho e vee-lo-edes||552.14 Pois que vos nunca doestes de min / e sabedes quanta coita passei / por vós||552.15 e quanto mal lev’e levei||552.15 e sabedes quanta coita passei / por vós e quanto mal lev’e levei||554.9 Podedes-mi partir gran mal / e graves coitas que eu ei / por vós, mia senhor||554.15 Graves coitas e grand’afan / mi podedes, ... / partir mui ben, senhor||554.21 mais gran coit’e grand’afan||555.14 E, pois que viv’en coita tal / per que o dormir e o sén / perdi||556.3 Senhor, que mal vos nembrades / de quanto mal por vós levei / e levo||556.12 log’enton amado serei / de vós, e podedes saber / qual coita é de padecer / aquesta de que me matades||556.18 E, senhor, certa sejades / que des enton non temerei / coita que mi dar possades, / e tod’, a meu sén, cobrarei / que mi vós fezestes perder||557.6 mia senhor aja ben, pois ést’assi, / e vós ajades mal e nunca ben||557.6 mia senhor aja ben, pois ést’assi, / e vós ajades mal e nunca ben||557.9 pois a de que sempre foi servidor / me fez e faz cada dia peior||557.12 faça Deus sempre ben a mia senhor, / e vós, Amor, ajades todo mal||557.15 Pois da máis fremosa de quantas son / [ja máis] non pud’aver se coita non, / e per vós viv’eu en tal perdiçon / que nunca dormen estes olhos meus||557.18 mia senhor aja ben per tal razon, / e vós, Amor, ajades mal de Deus||558.3 Que prazer avedes, senhor, / de mi fazerdes mal por ben / que vos quig’e quer’!||558.20 E, se vo-lo mudar, enton / poss’eu viver, [e], se non, non||559.7 que vos viss’, e vos prouguesse||559.10 por meu mal e meu quebranto||559.17 ond’eu, senhor, atendia / gran ben e grand’alegria||560.2 vejo-vos queixar / porque vos am’, e no meu coraçon / ei mui gran pesar||560.5 e no meu coraçon / ei mui gran pesar, ... / porque vej’end’a vós aver pesar, / e queria-m’én de grado quitar||560.7 mais non posso forçar o coraçon, / que mi forçou meu saber e meu sén||560.9 des i, meteu-me no vosso poder, / e do pesar que vos eu vej’aver, / par Deus, senhor, a min pesa muit’én||560.17 e do pesar que vós tomades i / tom’eu pesar que non posso maior, / e queria non vos aver amor||561.3 ũa molher / que meu mal quis sempr’e quer / e me quis e quer matar||561.4 ũa molher / que meu mal quis sempr’e quer / e me quis e quer matar||561.4 ũa molher / que meu mal quis sempr’e quer / e me quis e quer matar||561.5 ũa molher / que meu mal quis sempr’e quer / e me quis e quer matar, / e ben o pod’acabar||561.14 que ben des enton / non mi deu se coita non, / e do mal sempr’o peior||561.19 rog’eu mui de coraçon / que El m’ajude a tan forte / coita, ... / e ao gran mal sobejo||561.24 A min fez gran ben querer / Amor ũa molher tal / que sempre quis o meu mal / e a que praz d’eu morrer||561.25 Amor ũa molher tal / que sempre quis o meu mal / e a que praz d’eu morrer, / e, ... / non poss’eu fazer i al||561.33 ond’ei / sempre mal e averei||561.36 por én rog’e rogarei / a Deus||561.38 que sabe que vivo / en tal mal e tan esquivo||562.13 que non podess’o coraçon des i / partir d’en vós cuidar, e viv’assi / sofrendo coita tal que non á par||562.21 pois non poss’end’o coraçon tirar / de viver en camanho mal vivi / ..., / e d’aver sempr’a mort’a desejar||563.4 mais, pois vos praz de non seer assi / e do mal ei de vós sempr’o peior||563.11 pois vos é pesar / e sofr’eu mal||563.17 o corp’e Deus||563.18 e nunca vos errei; / e ... er / veede se é ben, ... / ... / de vos prazer de mi querer] va[ler]||563.24 De mi valerdes, Deus non mi perdon / se vós perdedes do vosso bon prez, / ..., e por Deus, ... / ..., / ve[e]d’agora se non é razon, / ... / de vos prazer de mi querer] valer||564.10 Tornou sanhuda enton / quando m’est’oiu dizer, / e diss||564.18 mais ja vos ei de servir / sempr’e por voss’andarei||564.25 ant’ei noj’e pesar én||564.33 «O meu», diss’ela, «sera / u foi sempr’e u está, / e de vós non curo ren»||564.34 «O meu», diss’ela, «sera / u foi sempr’e u está, / e de vós non curo ren»||565.2 Quand’eu ben meto femença / en qual vos vej’e vos vi / des que vos eu conhoci||566.3 Senhor, aquel que sempre sofre mal / mentre mal á non sabe que é ben, / e o que sofre ben sempr’outro tal / do mal non pode saber nulha ren||566.18 non tenh[o] eu ja i se morte non, / e vós perdedes mesura en min||567.8 Pois sempre á en vós mesura / e todo ben e cordura||567.8 Pois sempre á en vós mesura / e todo ben e cordura||567.15 E, por Deus, senhor, tomade / mesura per gran bondade / que vos El deu, e catade / qual vida vivo coitada||567.17 e catade / qual vida vivo coitada, / e algun doo tomade / de mí||568.2 pois per vós non ficou / de mi fazer ben, e ficou per mí||568.6 teede por ben, pois assi passou, / ..., / de mi teer puridade, senhor, /  e eu a vós||568.8 Non ficou per vós de mi fazer ben, / e de Deus ajades bon galardon||568.9 mais a mia mingua foi grand’, e por én, / por mercee, teede por razon / de mi teer poridade, senhor||568.14 mais eu minguei en loor e en prez / como Deus quis||569.8 Vós sodes tan poderosa / de mí que meu mal e meu ben / en vós é todo||570.11 mais, amigo, aca tornad’, e / sabede ben por verdade / que non fui o vosso [pesar / que s’ao meu podess’iguar]||571.8 Porque tarda tan muito lá / e nunca me tornou veer||571.15 u visse os meus olhos e min||572.4 ca non pôde falar migo / nen veer-m’, e faz gran razon / meu amigo de trist’andar||572.6 pois m’el non vir e lh’eu nembrar||572.8 Trist’anda, ... / ca me non viu, e d[er]eit’é / e por esto faz sen falha / mui gran razon, per bõa fe, / meu amigo de trist’andar||574.14 el sev’e muito chorando / er seve por mí jurando||575.3 Chegou-m’or’aqui recado, / amiga, do voss’amigo, / e aquel que falou migo / diz-mi que é tan coitado||575.10 mais ouv’el coita tan forte / e tan coitad’er jazia / que, ... / ...ja o guarir non podedes||576.3 O meu amig’, amiga, non quer’eu / que aja gran pesar nen gran prazer, / e quer’eu este preit’assi trager||578.19 e por én, senhor, vos mand’ora ja / que, ben quanto quiserdes des aqui / [fazer, façades enfinta de mí], / [e] estade com’estades de min||578.20 [e] estade com’estades de min, / e enfingede-vos ben des aqui||579.4 e por én vos rog’e vos castigo / que vos non pes de vos el ben querer||579.8 E, u m’estava en vós falando / e m’esto que vos digo rogava||579.10 e por én, filha, [vos] rog’e mando / que vos non [pes de vos el ben querer,||581.15 Ela trabalha-se, ... / de lhi fazer o vosso desamor / aver e á ende mui gran sabor||582.8 Pois seu mandad’ei migo, / rog’eu a Deus e digo, / louçana||582.13 Rog’eu a Deus e digo / por aquel meu amigo, / louçana||583.2 Non chegou, madr’, o meu amigo, / e oj’ést’o prazo saido||583.5 Non chegou, madr’, o meu amado, / e oj’ést’o prazo passado||584.14 Quando vej’esta cinta que por seu amor cingo / e me nembra, fremosa, como falou con migo||584.17 Quando vej’esta cinta que por seu amor trago / e me nembra, fremosa, como falamos ambos||585.14 – Vós me preguntades polo voss’amigo, / e eu ben vos digo que é san’e vivo||585.14 e eu ben vos digo que é san’e vivo||585.17 e eu ben vos digo que é viv’e sano||585.17 – Vós me preguntades polo voss’amado, / e eu ben vos digo que é viv’e sano||585.19 – E eu ben vos digo que é san’e vivo||585.20 – E eu ben vos digo que é san’e vivo, / e seera vosc’ant’o prazo saido||585.22 – E eu ben vos digo que é viv’e sano||585.23 – E eu ben vos digo que é viv’e sano, / e se[e]ra vosc’ant’o prazo passado||586.3 Levantou-s’a velida, / levantou-s’alva, / e vai lavar camisas / eno alto||586.8 Levantou-s’a louçana, / ... / e vai lavar delgadas||587.1 Amad’e meu amigo, / ... / vede la frol do pinho / e guisade d’andar||587.4 Amad’e meu amigo, / ... / vede la frol do pinho /  e guisade d’andar||587.5 Amig’e meu amado, / ... / vede la frol do ramo / e guisade d’andar||588.2 O voss’amigo tan de coraçon / pon ele en vós seus olhos e tan ben||588.14 E, quand’el ven u vós sodes, razon / quer el catar que s’encobra, e ten / que s’encobre||589.3 Com’ousará parecer ante mí / o meu amig’, ai amiga, por Deus, / e com’ousará catar estes meus / olhos||589.6 pois tan muit’á que nos veo veer / e meus olhos e meu parecer?||589.6 pois tan muit’á que nos veo veer / mí e meus olhos e meu parecer?||590.2 – En grave dia, senhor, que vos oi / falar e vos viron estes olhos meus!||590.13 – Des que vos vi e vos oi falar, [non] / vi prazer, senhor||591.9 – Amiga, estad[e] ora calada / un pouco e leixad’a min dizer: / ... ||591.10 per quant’eu sei cert’e poss’entender||591.12 nunca no mundo foi molher amada / come vós de voss’amig’, e assi, / se el tarda, sol non é culpad’i||591.21 que é morto gran sospeita tom’i, / e, se mort’é, mal dia eu fui nada!||591.22 – Amiga fremosa e mesurada||591.28 nunca d’outr’ome tan leal oi / falar, e quen end’al diz non diz nada||592.7 El andava trist’e mui sen sabor||592.9 El andava trist’e mui sen sabor, / ..., / e perdudo o sén e a color||592.9 El andava trist’e mui sen sabor, / ..., / e perdudo o sén e a color||592.15 ca é descomunal / o mal que sofr’e a coita mortal||593.4 ca seria meu mal / e vosso||593.9 – Ben, senhor bõa e de prez||593.10 – Ben, senhor bõa e de prez, / e, ... / o vosso mui ben passará||593.13 mais morte m’é de m’alongar / de vós e ir-m’alhur morar||594.4 – Si, senhor, e máis vos digo: / ... ||594.10 – Si, senhor, e máis direi én: / ... ||594.16 – Si, senhor, e máis vos direi: / ... ||595.6 u mi possades / falar e me vejades||595.14 Naci en forte ponto, / e, amigo, partide / o meu gran mal sen conto||596.10 e jurastes-mi polo meu amor / e des oimais, ... / nunca molher deve, ben [vos digo, / muit’a creer per juras d’amigo]||598.5 Mais Deus, que end’o poder á, / lhi rog’eu que El quera escolher, / por vós, amigo, e des i por mí, / que non moirades vós nen eu assi / como morremos||598.15 ca ena maior / coita do mund’ou ena máis mortal / vivemos, amigo, e no maior mal||598.21 mui gran temp’á que este mal passou / per nós, e passa, e muito durou||598.21 mui gran temp’á que este mal passou / per nós, e passa, e muito durou||598.25 [que non moirades vós nen eu assi] / como morremos, e Deus ponha i / conselh’, amigo, a vós e a min||598.26 e Deus ponha i / conselh’, amigo, a vós e a min||599.1 Que coita ouvestes, madr’e senhor||599.3 que non possa veer / meu amig’e meu ben e meu prazer!||599.3 que non possa veer / meu amig’e meu ben e meu prazer!||599.5 Mais, se eu posso, par Nostro Senhor, / que o veja e lhi possa falar||599.8 Vós fezestes todo vosso poder, / madr’e senhor||599.9 que non / visse meu amig’e meu coraçon||599.15 quand’aguisastes que per nulha ren / eu non viss’o meu amig’e meu ben||600.1 Amig’e fals’e desleal||600.1 Amig’e fals’e desleal||601.2 Meu amigo ven oj’aqui / e diz que quer migo falar||601.3 Meu amigo ven oj’aqui / e diz que quer migo falar, / e sab’el que mi faz pesar||601.6 pois que lhi eu defendi / que non fosse, per nulha ren, / per u eu foss’, e ora ven / aqui||601.14 u eu con el falei / per ante vós, madr’e senhor||601.16 pois lh’eu defendi e mandei / que non fosse, ... / ...per u eu foss’, e ora ven||601.19 e ora ven / aqui, madr’, e, ... / d[er]eit’é que perça meu ben||602.2 Quisera vosco falar de grado, / ai meu amig’e meu namorado||603.2 Vi-vos, madre, con meu amig’aqui / oje falar e ouv’én gran prazer||603.4 e ouv’én gran prazer / porque o vi de cabo vós erger / led’, e tenho que mi faz Deus ben i||603.7 Ergeu-se ledo e riio ja-que||603.15 e tornou contra vós led’e riio||603.15 quando vistes que xi vos espediu / e tornou contra vós led’e riio||603.16 El pôs os seus olhos nos meus enton, / ... / ..., / e por end’ei prazer no coraçon||604.3 Gran temp’á, meu amigo, que non quis Deus / que vos veer podesse dos olhos meus, / e non pon con tod’esto en mí os seus / olhos mia madr’, amig’;...||604.6 guisade de nos irmos, por Deus, d’aqui, /  e faça mia madr’o que poder des i||604.9 ca o partiu mia madr[e], a que pesou / daqueste preit’, e pesa||604.9 ca o partiu mia madr[e], a que pesou / daqueste preit’, e pesa, e min guardou / que vos non viss’, amig’;...||604.13 Que vos non vi á muito e nulha ren / non vi des aquel tempo de nen un ben||604.15 ca o partiu mia madr[e] e fez por én / que vos non viss’, amig’;...||604.20 E, se [o] non guisardes mui ced’assi, / matades vós, amig’, e matades min||605.11 mia madre, que end’á poder / e vos sabe gran mal querer||605.12 mia madre, que end’á poder / e vos sabe gran mal querer, / e por én mia morte queria||607.6 e and’eu leda por én / e faço muit’aguisado||607.17 pois ven como lh’eu mandei / e log’el sera, ben sei, / do mal guarid’e cobrado||607.18 e log’el sera, ... / do mal guarid’e cobrado||607.19 e log’el sera, ... / do mal guarid’e cobrado, / e das coitas que lh’eu dei / des que foi meu namorado||608.4 ca tanto paresc’eu ben / que desto mal grad’ajades vós én / e Deus bon grado||608.19 non é [sen guisa de por mí morrer / quen mui ben vir este meu parecer] / que mi Deus deu, e podedes creer / que non ei ren que vos i gradecer||610.2 Coitada viv’, amigo, ... / e vós vivedes coitad’e con gran desejo / de me veer e mi falar||610.2 e vós vivedes coitad’e con gran desejo / de me veer e mi falar||610.3 e vós vivedes coitad’e con gran desejo / de me veer e mi falar||610.3 e vós vivedes coitad’e con gran desejo / de me veer e mi falar, e por én sejo / sempr’en coita tan forte||610.8 Por vos veer, amigo, vivo tan coitada, / e vós por me veer||610.9 Por vos veer, amigo, vivo tan coitada, / e vós por me veer, ... / ..., e maravilhada / sõo de como vivo||610.14 non sei quen sofresse / tal coita, qual eu sofr’e vós||610.17 e con aquestas coitas eu (que non nacesse!) / non sei de min que seja, / e da mort’ei enveja / [eu] a tod’ome ou molher que ja morresse||611.5 que ũa, que Deus maldiga, / vo-lo ten louc’e tolheito||611.6 que ũa, que Deus maldiga, / vo-lo ten louc’e tolheito, /  e moir’end’eu con despeito||612.1 Ai fals’amig’e sen lealdade||612.6 Amigo fals’e muit’encoberto||612.12 eu non me temia / do gran mal e da sabedoria / con que mi vós á gran temp’andastes||613.15 Non é senon espanto, / u vos non vejo, quanto / ei, desej’e quebranto||614.3 Por Deus, punhade de veerdes meu / amig’, amiga, que aqui chegou, / e dizede-lhi, pero me foi greu / o que m’el ja muitas vezes rogou, / que lhi faria end’eu o prazer||614.9 De o veerdes, gradecer-vo-lo-ei, / ca sabedes quant’á que me serviu, / e dizede-lhi, pero lh’estranhei / o que m’el rogou cada que me vio, / que lhi faria end’eu o prazer||615.2 Amiga, quen vos [ama / e por] vós é coitado / e se por vosso chama, / ..., / non vio prazer||615.3 Amiga, quen vos [ama / e por] vós é coitado / e se por vosso chama, / ..., / non vio prazer||615.7 por én ja morrerá, / e por aquesto m’é greu||615.14 por én ja morrerá, / [e] a min pesa muit’én||616.5 mais ora ja, des aqui, / que vos vejo, folgarei / e verei prazer de mí||616.11 folgarei / e veerei de min prazer||616.14 Des que vos non vi, de ren / non vi prazer e o sén / perdi||616.17 folgarei / e veerei todo meu ben||616.23 folgarei / e averei gran solaz||617.9 praz-m’e vej’i bon dia||618.3 ca diz de mí, e de vós outro tal||618.5 ca diz de mí, e de vós outro tal, / andand’a muitos que lhi fiz eu ben / e que vós soubestes tod’este mal||618.9 ca diz andando mui gran traiçon / de min e de vós||618.11 u se louva de min que lhi fiz ben / e que vós soubestes end’a razon||618.15 ca diz de min gran mal, per bõa fe, / e de vós||618.17 ca diz que lhi fiz eu ben / e ca vós soubestes todo com’é||619.2 Falou-m’oj’o meu amigo / mui ben e muit’omildoso / no meu parecer fremoso||620.2 Vai-s’o meu amig’alhur sen mí morar, / e, par Deus, amiga, ei end’eu pesar||620.5 ca lho defendi, e faço gran razon||620.8 Defendi-lh’eu que se non fosse d’aqui, / ..., / e ora vai-s’e faz-mi gran traiçon||620.8 e ora vai-s’e faz-mi gran traiçon||620.9 e ora vai-s’e faz-mi gran traiçon, / e des oimais non sei que seja de min||621.8 molher que passasse / coita qual eu passo que ja durass’e / que non morress[e] ou desasperasse||624.4 que fez melhor falar / de quantas fez e parecer melhor||624.10 se m’algũu tempo quisera leixar / ela servir e non na ir matar||625.4 por sí o rog’e leix’a min pas[s]ar / as[s]i meu tempo||625.9 E ja m’El tanto mal fez que non sei / ren u me possa cobrar diss’, e non / sei nen sab’outren nen sab’El razon / por que me faça máis mal de quant’ei||625.12 e, pois eu ja per tod’esto pas[s]ei, / nunca me pode ben nen mal fazer||625.19 e, pois por min tod’esto passou ja, / nunca me pode ben nen mal fazer||626.2 Tal sazon foi en que eu ja perdi / quanto ben ouv’e non cuidei aver / que par podesse a outro ben seer||626.12 que de bon prez e sén e parecer / é mui melhor de quantas quis fazer||626.12 que de bon prez e sén e parecer / é mui melhor de quantas quis fazer||626.14 é mui melhor de quantas quis fazer, / e quis log’i que foss’en poder seu||626.21 en outra senhor mui melhor cobrei, / que me faz Deus servir e desejar||627.9 E, pois Amor en tal guisa me ten / en seu poder que defensa non ei / de partir morte, e, pois eu certo sei / que por dona a morrer me conven, / catarei [ja das donas a melhor<||627.15 E ben vej’eu, ... / ..., que non ei defenson / d’escusar mort’, e, ... / ..., / catarei ja das donas a melhor||628.2 De vós, senhor, quer’eu dizer verdade / e non ja sobr’[o] amor que vos ei||628.7 assi de fea come d’ẽatidade / non vos vence oje senon filha d’ũu rei, / [e] non vos amo||628.10 E s[e] eu vosco na casa sevesse / e visse vós e a vos[s]a color||628.10 e visse vós e a vos[s]a color||628.18 Todos vos dizen, senhor, con enveja, / que desamedes eles e mí non||628.22 amade vós o q[ue] vos máis deseja, / e ben creede que eles todos son||629.4 con que untas[s]e sa peça / toda, coelho e coelho||629bis.2 O que me de Vilar corrudo / á e demais m’ameaça||629bis.5 ainda eu fi’-de cornudo / seja por feito que faça, / e el padre do meu drudo / ...||630.6 mais ben creo, se me vis[s]en, que non / terrian meu amigo por sandeu, / madre, e que por min ensandeceu||631.4 ca tal senhor ei / mui fremosa e pux no coraçon / que fale vosco||631.8 pois vos Deus deu / per-mesura e bondad’e bon prez||631.8 pois vos Deus deu / per-mesura e bondad’e bon prez||631.9 pois vos Deus deu / per-mesura e bondad’e bon prez, / e por todo este ben que vos El fez / ouv’a poer eno coraçon meu / que fale vosco||631.14 en ben parecer / vos Deus fez máis fremosa e en sén / e en mesura e en todo outro ben||631.15 en ben parecer / vos Deus fez máis fremosa e en sén / e en mesura e en todo outro ben||631.15 en ben parecer / vos Deus fez máis fremosa e en sén / e en mesura e en todo outro ben||632.7 Mui ben na fez falar e entender / sobr’aquantas donas El fez nacer||632.14 Esta senhor que min en poder ten / fez Deus fremosa e de mui bon sén||633.2 que «ben e mal sempre na face [v]en»||633.8 [D]a sa bondade e seu prez mui loado / e sa mesura nen do seu bon sén / non mi ven mal||633.9 [D]a sa bondade e seu prez mui loado / e sa mesura nen do seu bon sén / non mi ven mal||633.15 [De] mazel’e grand’afan e cuidado / e gran coita que m’aficado ten||633.15 [De] mazel’e grand’afan e cuidado / e gran coita que m’aficado ten||633.16 [De] mazel’e grand’afan e cuidado / e gran coita que m’aficado ten||634.2 Ora, senhor, tenho muit’aguisado / de sofrer: coit'é grand’e gran desejo||634.4 pois, d’u vós fordes, eu for alongado / e vos non vir como vos ora vejo||634.6 e, mia senhor, est’é gran mal sobejo / meu e meu gran quebranto||634.9 Desej’e coita e gran soidade / conven, sen[h]or, de sofrer toda via||634.9 Desej’e coita e gran soidade / conven, sen[h]or, de sofrer toda via||634.11 pois du vós fordes i e gran beldade / voss’eu non vir||634.16 viver eu en coita tan forte / e en tal estraidade||634.20 non quedarei ar, meu ben e meu lume, / de chorar sempre||634.28 ca pela morte me sera partida / gran soidad’e vida mui coitada||634.31 pois entendo / de chorar sempre e andar sofrendo / coita desmesurada||636.2 Sempr’eu, senhor, mia morte receei / máis d’outra ren e ja, ... / non a rece’, e vedes por que é||636.16 mais ora vejo ben / que o non ei, e vedes por que non: / ... ||636.19 a gran coita [que por vós ei, senhor, / me faz perder de mia morte pavor], / ..., e, par Deus, mia senhor, / muito me foi de o perder peor!||637.2 Ouç’eu muitos d’Amor que[i]xar, / e dizen que per el lhes ven / quanto mal an||637.3 e dizen que per el lhes ven / quanto mal an e que os ten / en tal coita que non á par||638.3 como viver pesand’a vós e non / aver eu ja d’outra cousa sabor / senon da morte||638.6 por partir, per i, / pesar a vós e mui gran mal a mí||638.7 por partir, per i, / pesar a vós e mui gran mal a mí / e fazer-me Deus, morrendo, viver / en tal vida||638.10 viv’eu, senhor, fazend’a vós pesar / e mal a min||638.10 viv’eu, senhor, fazend’a vós pesar / e mal a min, e non me quer Deus dar / de o partir nen un sén nen poder||640.3 Viv’e cuida por én se[e]r sandeu||640.7 E que sera do que quis mui gran ben / e quer a quen lho non quer gradecer||640.9 E que sera do que quis mui gran ben / e quer a quen lho non quer gradecer, / ..., / e sabe que non perderá per ren / esta coita||640.12 E que sera do que sempre servir / foi quen lhi quis e quer por en[de] mal||640.13 E que sera do que sempre servir / foi quen lhi quis e quer por en[de] mal, / e nunca lhi por é[n] quis fazer al||640.14 e nunca lhi por é[n] quis fazer al, / e que nunca de sí pode partir / esta coita||641.3 macar m’el viu, sol non quis falar migo, /  e mia sobervia mi-o tolheu||641.6 Macar m’el viu, sol non quis falar migo / e eu mi-o fiz||641.18 Que non meti mentes no que fazia, / e fiz pesar a quen mi-o non faria||641.22 E fiz pesar a quen mi-o non faria, / e tornou-s’én sobre mí a folia||643.2 Agora ven o meu amigo / e quer-se log’ir||643.2 e quer-se log’ir e non quer migo / estar||645.6 a el m’assanh’e faço dereito||646.1 Estava meu amig’atenden[d]’, e chegou / mia madr’...||646.2 e chegou / mia madr’e fez-m’end’ir tal que mal me pesou||646.4 ala me tornarei /  e i lo atenderei||647.2 e leixou-me namorad’e co[n] marteiro||647.2 Madre, passou per aqui un cavaleiro / e leixou-me namorad’e co[n] marteiro||647.7 Madre, passou per aqui un filho d’algo / e leixou-m’assi penada com’eu ando||647.12 Madre, passou per aqui (que non passasse!), / e leixou-m’assi penada||648.2 Disse-mi a mí meu amigo, ... / que non lh’estevess’eu triste e cedo se tornaria||648.3 Disse-mi a mí meu amigo, ... / que non lh’estevess’eu triste e cedo se tornaria, /  e soo maravilhada / porque foi esta tardada||648.6 Disse-mi a mí meu amigo, ... / que non lh’estevess’eu triste, e tarda e non mi ven||648.6 e tarda e non mi ven||648.9 Que non lh’estevess’eu trist[e] e cedo se tornaria||648.10 Que non lh’estevess’eu trist[e] e cedo se tornaria, / e pesa-mi do que tarda||648.13 e tarda e non mi ven||648.13 Que non lh’estevess’eu trist[e], e tarda e non mi ven||649.3 Sabedes: quant’á, ‘migo, que m’eu vosco veer / non pud’, atant’á oje que nunca vi prazer /  e, amigo, grad’oj’a Deus / que vos veen os olhos meus||650.2 Cuidades vós, meu amigo, ca vos non quer’eu mui gran ben, / e a mí nunca ben venha se eu vejo no mundo ren / que a mí tolha desejo / de vós u vos eu non vejo||651.5 Se m’eu a vós, meu amig’e meu ben, / non assanhar, dizede-m’ũa ren: / ... ||652.1 Quando vos eu, meu amig’e meu ben, / non posso veer, vedes que mi aven: / ...||652.3 tenh’olh’e vej’, e non posso veer, / meu amigo, que mi possa prazer||652.3 tenh’olh’e vej’, e non posso veer, / meu amigo, que mi possa prazer||652.10 nen en preito non é / u vos eu non vejo, e, per bõa fe, / tenh’olh’e ve[j’, ||652.14 pois non dorm’eu con eles, e de pran / tenh’o[lh’e vej’, ||655.9 e mentiu-m’e tort’á feito||655.9 Quando se foi, fez-me preito / que se verria mui cedo, / e mentiu-m’e tort’á feito||656.8 do meu amor e do voss’en ment’avian||656.11 do meu amor e do voss’i enmentavan||656.13 Do meu amor e do voss’en ment’avian||656.16 Do meu amor e do voss’i enmentavan||656.20 Vós lhi tolhestes os ramos en que siian / e lhis secastes as fontes en que bevian||656.23 Vós lhi tolhestes os ramos en que pousavan / e lhis secastes as fontes u se banhavan||659.2 Que coita tamanha ei a sofrer / por amar amig’e non o veer!||659.5 Que coita tamanha ei endurar / por amar amig’e non lhi falar!||659.7 Por amar amig’e non lhi falar||659.10 Por amar amig’e o non veer||659.14 Non lh’ousar a coita que ei dizer / e non mi dan seus amores lezer||659.17 Non lhe ousar a coita que ei mostrar / e non mi dan seus amores vagar||660.3 Vi eu, mia madr’, andar / as barcas eno mar, /  e moiro-me d’amor||660.8 As barcas [e]no mar / e foi-las [a]guardar||660.11 As barcas eno ler / e foi-las atender||660.14 E foi-las aguardar / e non o pud’achar||660.17 E foi-las atender / e non o pudi veer||661.2 Trist’anda, mia madr[e], o meu amigo, / e eu triste por el||661.2 Trist’anda, mia madr[e], o meu amigo, / e eu triste por el, ... / e, se m’el morrer, morrer-vos-ei eu.||661.5 E morrerá por mí, tant’é coitado, / e vós perderedes meu gasalhado||662.2 Foi-s’un dia meu amigo d’aqui / e non me viu||662.2 Foi-s’un dia meu amigo d’aqui / e non me viu e, ... / madre, ora morrerei||662.5 ca morre agora por mí, e por én, / madre, [ora morrerei]||662.7 Foi-s’el d’aqui e non m’ousou falar||662.8 Foi-s’el d’aqui e non m’ousou falar / nen eu a el, e por én con pesar, / madre, [ora morrerei]||663.8 – [S]e mi-o vós amostrardes, gracir-vo-lo-ia, / e direi-vo-l’eu logo en que s’atrevia||665.4 fui eu e vós non veestes||665.6 e queredes falar migo, /  e non querrei eu, amigo||665.15 E ainda me rogaredes / que fal’eu algur convosco, / e por quanto mi fazedes / direi que vos non conhosco||666.4 porque morre d’amor / e non pode viver||666.12 – Sempre lh’eu coita vi / por vós e mort[e]||666.14 Pois eu vou [i] / e mig’outren non vai||668.2 Par Deus, amigo, muit’á gran sazon / que vos non vi, e vedes por que non: / ... ||668.10 Rog[u]ei-lh’eu que vos viss’, e non quis Deus / que vos vissen aquestes olhos meus||669.3 Id’, ai mia madre, vee-lo meu amigo, / ..., /  e irei eu convosco se vós quiserdes||669.7 Porque morr’e me quer gran ben de coraçon, / ide vee-lo, mia madr’, ...||669.8 ide vee-lo, mia madr’, e guarra enton||670.2 quando veer / meu amig’e migo falar||671.2 Chegades, amiga, d’u é meu amigo / e con el falastes||671.6 D’u é meu amigo ben sei que chegades / e con el falastes||671.9 Gran ben m’é convosc’e muit’ei que vos diga||672.2 ca me ten mia madre presa e, ment[r]’eu en sa prison / for, non veerei meu amigo||672.8 guarda-me del a perfia, e oimais, enquant’assi / for, non veerei meu amigo||673.2 non lhi falei e con el me perdi||673.12 Madre velida, ide-lhi dizer / que faça ben e me venha veer||674.5 é amigo que nunca desejar / soub’outra ren senon mí, ... /  e, se o eu por mí leixar morrer, / sera gran tort’, ...||674.6 sera gran tort’, e non ei de fazer / que lh’eu quisesse ben de coraçon||674.9  ... n ei de fazer / que lh’eu quisesse ben de coraçon / ..., / e nulh’amor nunca de min sentiu||674.10 e nulh’amor nunca de min sentiu / e foi coitado por mí des enton||674.15  ... n ei de fazer] / que lhi quisesse ben, ... / ... / ...e nunca lhi prestou||674.16 e nunca lhi prestou / e sera morto se lh’eu non val[v]er||675.5 – Par Deus, filha, mando-v[o-l’ir veer /  e sera ben]||675.12 – Que lhi farei se veer u eu for / e mi quiser dizer, come a senhor, / algũa ren?||676.4 vee-lo-ei /  e, se [mi] vós, madr’, algun ben queredes, / loar-mi-o-edes||677.5 trage-me mal e soo guardada / por vós, amigo]||677.8 Trage-me mal mia madre velida, / [e mui] pouc’á que fui mal ferida / por vós, amigo||677.10 Trage-me mal e soo guardada||677.11 Trage-me mal e soo guardada, / e [mui] pouc’á que foi mal julgada / por vós, amigo||678.3 por fazer oraçon /  e por veer meu amigo log’i||678.4 E, se fezer [bon] tempo e mia madre non for||678.5 querrei andar mui leda e parecer melhor||679.2 o meu amigo, que mi quer ben de coraçon / e que é coitado por mí||679.10 que mi quer melhor ca os seus / olhos e que morre por mí||680.4  ..., roguei-lh’eu por Deus / ... / que non tardass’, e disse-m’el assi / ... ||680.6 que nunca Deus lhi desse de mí ben / se non veesse mui ced’, e non ven||680.10 dixi-lh’eu, ... / ..., que nunca falar / podia mig’, e disse-m’el enton / que nunca [Deus lhi desse de mí ben<||680.16 ca el mi disse como vos direi / e sol non meteu i de non poder||680.22 ca mi diss’el u se de mí quitou, / e non sacou ende morte nen al||681.20 pois me vos Deus por amigo deu / e mí a vós por amiga muit’á||682.11 Viste-las juras que jurou ali, / que verria, e jurou-as per mí||683.4 quando lh’eu disser / ca lhi quer’eu maior ben ca m’el quer, / e el enton, ... / non sabera como mi á gradecer||683.16 E outro prazer vos direi maior / que vos eu dixi, que lh’oj’eu direi / que viva mig’... / e, ... / non sabera como [mi á gradecer||683.22 ca lhi direi ca non posso guarir, / ..., e el enton con ben / non sabera como mi á gradecer||684.6 que direi, amigo, per bõa fe, / como parec’e seu nom’e quen é||684.6 que direi, amigo, per bõa fe, / como parec’e seu nom’e quen é||685.5 E saberedes que non ei poder / de viver, ... /  e, ... / vivede mig’, amig’, e viverei||685.6 vivede mig’, amig’, e viverei||685.7 Vivede mig’e ben vos estara||685.8 Vivede mig’e ben vos estara, / e averei sempre que vos gracir||685.9 ca, se vos fordes e vos eu non vir, / non viverei, amig’, ...||686.6 ca o poder que sempre ouvi m’ei, /  e eu vos fiz e [eu] vos desfarei||686.6 e eu vos fiz e [eu] vos desfarei||686.9 Dizen-mi que filhastes senhor tal / per que vos cuidastes de min partir, / e ben vos é se vos a ben sair||686.14 Senhor filhastes, com’oi dizer, / a meu pesar, e perderedes i / se eu poder||686.15 e perderedes i / se eu poder, e poderei, assi / como fiz sempr’, ...||686.16 e perderedes i / se eu poder, e poderei, assi / como fiz sempr’, e posso-me poder||688.2 pois me leixades / e vos ides alhur morar||688.8 E, pois vos vós ir queredes / e me non queredes creer||688.10 se o fazedes / e tornardes por me veer||688.20 Pois vos ides sen meu grado / e non dades nada por mí||688.22 se coitado / fordes e tornardes aqui||689.6 ca mi mentiu o que mi soia / dizer verdad’e nunca mentia||689.9 E mui pouc’á que lh’eu oi jurar / que non queria ben outra molher / senon min, e [ben] sei eu que lho quer||689.15 Máis me fiava per el ca per min / nen ca per ren que no mundo viss’al, / e mentiu-m’ora tan sen guisa||690.7 Pes a quen-quer e mate-se por én||690.10 meu lum’e meu ben||690.13 Pois entendo que mia mort’e meu mal / quer||690.15 pois non quer ren de quant’a mí praz / e poi-lo ela por aquesto faz||690.16 fazed’aquest’, e depois fara-s’al||691.3 Cavalgava noutro dia / per un caminho frances, / e ũa pastor siia / cantando||691.5 e ũa pastor siia / cantando con outras tres / pastores, e non vos pes||691.10 «Nunca molher crea per amigo, / pois s’o meu foi e non falou migo!»||691.15 ar verra-s’outra sazon / e dira-vos por que non / falou vosc’, ai ben-talhada||691.20 “Deus, ora veesse o meu amigo / e averia gran prazer migo!”||692.9 ca sempre m’eu de tal guisa guardei / que non soubessen meu mal nen meu ben, / e fazen-s’ora sabedores én||693.2 Per boa fe, mui fremosa, sanhuda / sej’eu e trist’e coitada por én||693.2 Per boa fe, mui fremosa, sanhuda / sej’eu e trist’e coitada por én||693.3 por meu amig’e meu lum’e meu ben||693.3 por meu amig’e meu lum’e meu ben||693.4 que ei perdud[o], e el mi [á] perduda||694.2 Foi-s’o meu amigo d’aqui noutro dia / coitad’e sanhud’, ...||694.2 Foi-s’o meu amigo d’aqui noutro dia / coitad’e sanhud’, e non soub’eu ca s’ia||694.3 mais, ja que o sei, e por Santa Maria, / e que farei eu, louçãa?||694.5 Quis el falar migo e non ouve guisado||694.6 e foi-s’el d’aqui sanhud’e mui coitado||694.6 Quis el falar migo e non ouve guisado, / e foi-s’el d’aqui sanhud’e mui coitado||694.7 e foi-s’el d’aqui sanhud’e mui coitado / e nunca depois vi el nen seu mandado||694.10 Quen lh’ora dissesse quan trist’oj’eu sejo / e quant[o] oj’eu, mui fremosa, desejo / falar-lh’e vee-l’!||694.11 e quant[o] oj’eu, mui fremosa, desejo / falar-lh’e vee-l’!||695.3 Amigo, queixum’avedes / de mí, ... / e, ... / nulha parte non sabedes / de quan muito mal, amigo, / sofro se falardes migo||695.9 nen de com’ameaçada / fui un dia pola ida, / que a vós fui, e ferida||695.14 Des que souberdes mandado / do mal muit’e mui sobejo / que mi fazen||695.20 se vós quiserdes / que vos fal’e que vos veja||696.3 Ai madr’, o que eu quero ben / non lh’ous’eu ante vós falar, / e á end’el tan gran pesar / que dizen que morre por én||696.8 Gran sazon á que me serviu / e non mi-o leixastes veer||696.9 e non mi-o leixastes veer, / e veeron-mi ora dizer / ca morre porque me non viu||696.14 Se por mí morrer, perda mi é, / e pesar-mi-á se o non vir||697.3 porque mi diz que o non ousarei / veer mia madr’, e de pran vee-lo-ei||697.4 e de pran vee-lo-ei / e quero tod’en ventura meter||697.5 e quero tod’en ventura meter, /  e des i saia per u Deus quiser||697.9 No meu coraçon / ei oj’eu posto, ... / que o veja e que lhi faça ben||697.13 i-lo-ei veer ali u m’el mandou, / e por quanta coita por mí levou / farei-lh’eu est’e quanto m’al rogar||697.14 farei-lh’eu est’e quanto m’al rogar||698.3 Falei un dia, por me baralhar / con meu amigo, ... / e direi-vos que lhi dix’...||698.9 falei con outr’en tal que o provasse, / e pesou-lhi máis ca se o matasse||698.10 e pesou-lhi máis ca se o matasse, / e preguntou-m’...||698.10 e preguntou-m’e dixi-lh’eu enton: / ... ||698.16 preguntou-m’ele por que lhi fazia / tan gran pesar ou se o entendia, / e direi-vos como me lhi salvei: / ... ||699.15 nen os meus olhos ar quitei / de chorar, e tanto chorei / que perdi o sén des enton||700.4 ca pug’antre mia madr’amor / e antr’o meu amigo||700.5 ca pug’antre mia madr’amor / e antr’o meu amigo, /  e por aquest’ando leda||700.7 gran dereit’ei a ‘ndar led[a], /  e andade migo ledas||700.9 Pero mia madre non foss’i, / mandou-mi que o viss’, e / nunca tan bon man[dad]’oi / come quando mi-o disse||700.17 E mandó-o migo falar / ... / e venho-mi-vos én loar||701.2 meu amigo ven / e enviou-mi dizer e rogar / que lh’aguis’eu de comigo falar||701.2 meu amigo ven / e enviou-mi dizer e rogar / que lh’aguis’eu de comigo falar||701.4 e enviou-mi dizer e rogar / que lh’aguis’eu de comigo falar, / e de tal preito non sei end’eu ren||701.5 e de tal preito non sei end’eu ren, /  e pesa-mi||701.8 ca, pero m’end’eu gran sabor ouver / e mui gran coita no meu coraçon / de lho [a]guisar||702.3 – Filha, direi-vos ũa ren / que de voss’amig’entendi, / e filhad’algun conselh’i||702.6 – Madre, creer-vos-ei eu d’al / e non desto, per bõa fe||704.2 Fui eu, madre, lavar meus cabelos / a la fonte e paguei-m’eu delos||704.3 a la fonte e paguei-m’eu delos /  e de mí, louçana||704.5 Fui eu, madre, lavar mias garcetas / a la fonte e paguei-m’eu delas||704.7 A la font[e] e paguei-m’eu deles||705.5 Quen m’end’ora soubesse / verdad’e mi dissesse||705.8 Foi-s’el mui sen meu grado / e non sei eu mandado||706.2 Fremosas, a Deus louvado, con tan muito ben como oj’ei, / e do que soo máis leda||707.4 Agora me foi mia madre melhor / ca me nunca foi des quando naci / ... / e ora é mia madre e mia sen[h]or||707.4 e ora é mia madre e mia sen[h]or||707.7 Sempre lh’eu «madr’e senhor» chamarei||707.8 Sempre lh’eu «madr’e senhor» chamarei / e puinharei de lhe fazer prazer||707.10 e puinharei de lhe fazer prazer / por quanto me non quis leixar morrer, / e morrera||708.4 Meu conselh’e meu amigo, / por que non vivedes migo?||709.2 Anda triste meu amigo, / mia madr’, e á de mí gran despeito||709.4 e á de mí gran despeito / porque non pode falar comigo / e non por al, e faz gran dereito / d’andar triste o meu amigo||709.8 Anda trist’o meu amigo, / mia madr’, e tenho que seja morto||709.10 porque non pode falar comigo / e non por al, e non faz gran torto / d’andar trist’o meu amigo||709.14 Anda trist’o meu amigo, / mia madr’, e anda por én coitado||709.16 porque non pode falar comigo / e non por al, e faz mui guisado / d’andar trist’o meu amigo||710.3 Oi ora dizer que ven / meu amigo, de que eu ei / mui gran queixum’e averei||710.10 Non cuidei que tan gran sazon / el podesse per ren guarir / sen mí e, ... / [...] / como pôd’aquesto fazer, / poder sen mí tanto mo[rar / u mi non podesse falar||711.9 e disse quand’e qual dia||711.9 fez-mi tal preito / e disse quand’e qual dia||711.15 E ja o praz’é passado, / que m’el disse que verria / e que mi avia jurado||711.19 que se veesse / [o máis cedo que podesse], / e, se eu end’al soubesse, / que nunca lhi ben quisesse||712.1 Que trist’oj’eu and’e faço gran razon||712.2 foi-s’o meu amig’, e o meu coraçon, / donas, per bõa fe, / ala ést’u el é||712.6 foi-s’o meu amig’, e todo [o] meu ben, / donas, per bõa fe, / [ala ést’u el é]||712.10 foi-s’o meu amig’, e quanto ben [eu] ei, / donas, [per bõa fe, / ala ést’u el é]||712.14 foi-s’o meu amig’, e o lume dos meus, / donas, [per bõa fe, / ala ést’u el é]||713.4 Eu fiz mal sén qual nunca fez molher, / pero cuidei que fazia bon sén / do meu amigo, ... / e mal sén foi||713.5 que o tive sempr’en desden, e non / pod’el saber ren do meu coraçon||713.8 ca nunca de mí pud’entender al, / e con essa coita se foi d’aqui||713.9 e con essa coita se foi d’aqui, / e fez mal sé[n]||713.10 e fez mal sé[n], nunca tan mal sén vi, / porque o fiz, e acho-m’ende mal||713.15 Por lhi dar coita por sabe-lo seu / coraçon ben, ... / m’encobri de máis sempr’, e ja sera / mal pera mí||714.2 viverei mui coitada / porque se foi meu amigo, e fui eu i muit’errada||714.6 E tenho que lhi fiz torto de me lh’assanhar doado, / ..., e foi-se por én coitado||715.5 E cuid’en esto sempr’e non sei que de mí seja||715.9 Se o faz, faz-mi torto e, par Deus, mal me mata||716.1 Que mi queredes, ai madr’e senhor||716.5 ca non ei eu no mund’outro sabor / senon catar ali per u á viir / meu amigo, por que moiro d’amor, /  e non poss’end’eu os olhos partir?||716.7 Ja me feristes cen vezes por én, / [e] eu, mia madre, non ei outro ben||717.2 e non vos nembrades / de mí e torto fazedes||717.8 Non dades agora nada / por mí e, ... / ..., máis mui ben vingada / serei de vós||717.14 Non queredes viver migo / e moiro con soidade||718.2 Ir quer’oj’eu, madre, se vos prouguer, / u é meu amig’e, se o poder / veer, / veerei [i] mui gran prazer||719.16 a que[n] mi novas dissesse / d’el-rei e dos que co[n] el son||720.8 dizede-mi-o, meu amigo, / e, por Deus, non mi-o neguedes||720.10 e, por Deus, non mi-o neguedes / quando non sodes comigo, / e muit’á que non sabedes, / amigo, de mí mandado||722.7 nen quig’amig’en tal razon aver, / e el filhou-m’à força por senhor / a meu pesar||722.8 e el filhou-m’à força por senhor / a meu pesar, e morrerá por én||722.12 nen encobrir / que lhis eu non fale en al pera oir / en mí falar, e ja me lhi ensanhei / porque o fez||722.13 e ja me lhi ensanhei / porque o fez, e nunca el maior / pesar oio||722.21 mais sempre m’eu d’atal preito guardei / o máis que pud’e non ouv’i sabor||722.23 mais el me mata porque quer morrer / por mí de pran e, ... / non pod’én ja o coraçon quitar||723.2 Quand’eu sobi nas torres sobe-lo mar / e vi onde soia a bafordar / o meu amig’, ...||723.8 e non vi meu amig[o] e meu senhor||723.8 Quand’eu catei das torres [en] derredor / e non vi meu amig[o] e meu senhor||723.11 quando me nembrei del e do seu amor||723.14 Quand’eu vi esta cinta que m’el leixou, / ..., e me nembrou / a corda da camisa que m’el filhou||724.3 nunca de min pode aver senon mal / e morrerá||724.7 leix’a coidar eno mal que lhi én ven / e coida sempre [en] meu bõo parecer||724.9 que as[s]i morr’e assi quer morrer||724.14 Leix’a coidar eno mal que lhi eu dei / e coida en min fremosa que m’el vio||724.17 E amores tantas coitas lhi dan / por min que ja a morte mui preto está, / e sei eu del que cedo morrerá||724.18 e sei eu del que cedo morrerá, / e, se morrer, non me faz i pesar||724.21 leix’a coidar eno seu grande afan / e coida sempre en meu bon semelhar||725.4 Amiga, por Deus vos venh’ora rogar / que mi non querades fazer perdoar / ao meu amigo, que mi fez pesar, /  e non mi-o roguedes||725.15 porque non guardou min nen no meu amor / e en filhar sanha ouve gran sabor||726.3 O meu amigo que[i]xa-se de mí, / amiga, ... / e diz que perdeu ja por mí o sén||726.4 e diz que perdeu ja por mí o sén / e que o pos[s]’eu desensandecer||726.8 Queixa-s’el muito porque lhi non fiz, / amiga, ben, e diz que á pavor / de m’estar mal se por min morto for||727.9 dis[s]eron-mi que mor[r]ia / por outra e que rogava||728.15 Quanto quiser tanto more / meu amigo en outra terra / e ande comigo a guerra||729.14 E, quand’el vir os olhos meus / e vir o meu bon semelhar||729.15 e vir o meu bon semelhar / e o eu non quiser catar||729.21 Quando m’el vir ben parecer, / ..., / e da coita que por min á / non m’ousar nulha ren dizer||730.15 que morre por outra d’amor / e que non á min por senhor||731.2 Pois que vos eu quero mui gran ben, / amig’, e quero por vós fazer / quanto me vós rogades||731.4 dizer / vos quer’eu e rogar ũa ren: / ... ||731.11 ben sabede / que o farei, e vós fazede / por mí o que vos quero rogar||733.2 Ir-vos queredes, amigo, d’aquen / e dizedes-mi vós que vos guis’eu / que faledes ante comig’;...||733.9 Rogades-me vós mui de coraçon / que fale vosc’, e al non á ja i, / e queredes-vos, amig’, ir d’aqui||733.14 Queredes que vos fale, se poder, / e dizedes que vos queredes ir||734.3 e defendi-lho eu, e ũa ren / sei per quant’eu i del pud’aprender: / ... ||734.3 Q[u]iso-m’oj’un cavaleiro dizer, / amigas, ca me queria gran ben, / e defendi-lho eu||734.5 tornou mui trist’, e eu ben lh’entendi / que lhi pesou porque lho defendi||734.9 Quis-m’el dizer, ... / o ben que mi quer a mui gran pavor, / e quiso-me logo chamar «senhor»||734.10 e defendi-lho eu, e el enton / tornou [mui trist’, ...||734.10 e quiso-me logo chamar «senhor», / e defendi-lho eu||734.13 Falava mig’e quiso-me falar / no mui gran ben que m’el diz ca mi quer||734.15 e quiso-me falar / no mui gran ben que m’el diz ca mi quer / e dixi-lh’eu que non lh’era mester / de falar i||734.16 e dixi-lh’eu que non lh’era mester / de falar i, e el con gran pesar / tornou [mui trist’, ...||737.3 Por Deus, amiga, que preguntedes / por meu amigo que aqui non ven, / e sempre vos eu por én querrei ben||737.10 Log’oj’, amiga, polo meu amor / preguntad’os que aqui chegaron / com’ou de qual guisa o leixaron, / e dizede-mi-o||737.16 Preguntade vó-lo voss’amigo, / ..., / se era mort’ou viv’o[u] que fara, / e, [por Deus], falade-o comigo||738.4 pero mi-o eu cuitado vi / e m’el ante muito rogou / que lhi perdoasse||738.6 non quix, /  e fiz mal porque o non fiz||738.9 E pavor ei de s’alongar / d’aqui, ... / e fara-o con gran razon||738.14 Chamava-m’el lume dos seus / olhos e seu ben e seu mal||738.14 Chamava-m’el lume dos seus / olhos e seu ben e seu mal||738.16 poi-lo non fazia por al, / que o [eu] fezess’e, por Deus, / que lhi perdoasse||738.22 ca vẽo chorar ante mí / e disse-mi o que vos direi / ...||739.10 per com’eu cuid’, e cuid’aguisado||740.3 Dizen-mi, amiga, ... / ..., que [e]l prenderá / morte por mí e, ... / ..., / máis lhe valria pera non morrer / non lhe fazer ben ca de lho fazer||740.4 pero que el á / por min gran coita e me quer gran ben||741.5 mais en vossa prison / ést’[or]a quite por vós d’outra ren, / e, ... / ben seria de lhi fazerdes ben||741.8 El outra dona soia querer / gran ben, amiga, e foi-vos veer||741.9 e foi-vos veer / e ora ja non pod’aver prazer / de sí nen d’al se lhi per vós non ven||741.14 El outra dona avia por senhor, / e ora Deus por lhi fazer maior / coita sofrer, ... / mostrou-lhi vós||742.4 dizen que é[ste] mal / mias amigas e que faço mal sén||742.10 Elas non saben qual sabor eu ei / de lhi fazer ben no meu coraçon, / e posso-lho fazer mui con razon||742.15 Eu lhi farei ben e elas verran / preguntar-m’ante vós por que o fiz||742.17 e elas verran / preguntar-m’ante vós por que o fiz, / e direi eu||743.3 O meu amigo non á de mí al / senon gran coita, que lhi nunca fal, / e, amiga, o coraçon lhi sal / por me veer||743.8 Des que naci nunca lhi fiz prazer / e o máis mal que lh’eu pudi fazer / lhi fiz||743.11 pois este mal por mal non ten / e lh’eu mal faç’e por mí quer morrer||743.11 pois este mal por mal non ten / e lh’eu mal faç’e por mí quer morrer||743.14 Ele quit’é por mí d’outra senhor / e faço-lh’eu cada dia peior||743.17  ... e, pois lh’assi aven, / que lh’eu mal faç’e m’el á tal amor||744.3 sei que queredes gran ben / outra molher e por mí ren / non dades||744.8 ca noutro dia vos achei / falar no voss’e non en al / con outra||744.9 ca noutro dia vos achei / falar no voss’e non en al / con outra, e foi-m’ende mal||745.10 E sodes desmesurada, / que vos non queredes doer / do meu amigo, ... / ..., e and’eu coitada||745.14 Vee-lo-ei eu, per bõa fe, / e direi-lhi tan gran prazer / per que el dev’a gradecer||747.9 Nunca lhi ja creerei nulha ren, / ..., / e diz ca morre desto||747.15 seu pouc’e pouco se vai perdendo / comig’, e diz el que jaz morrendo||747.19 E non sei ren por que el ficass’e / que non veesse se lh’eu nembrasse||748.7 Punh’el-rei ora de lhi fazer ben, / e quanto x’el quiser tanto lhi den||748.11 Façan-lh’ora quant’el quiser e non / more comigo||749.3 o meu amigo, se mi quer gran ben, / non lho gradesco, e máis d’outra ren / gradesc’a Deus eno meu coraçon / que m’El fremosa fez||749.8 el faz guisad’, [e] eu, po-lo fazer, / non lho gradesco||749.9 [e] eu, po-lo fazer, / non lho gradesco, e ei que gradecer / a Deus ja sempr’o máis que poder / que m’El [fremosa fez:||749.16 mas quant’oj’eu no meu espelho vi / gradesc’a Deus muit’, e gradesco-lh’al: / ... ||750.4 nós, as meninhas, punhemos d’andar / con nossas madres, e elas enton / queimen candeas por nós e por sí||750.5 e elas enton / queimen candeas por nós e por sí||750.6 e elas enton / queimen candeas por nós e por sí, /  e nós, meninhas, bailaremos i||750.8 Nossos amigos todos lá iran / por nos veer, e andaremos nós / bailand’ant’eles||750.14 Nossos amigos iran por cousir / como bailamos e poden veer / bailar [i] moças de bon parecer||751.9 – Leixemos ess’e falemos en al||751.14 – Dizede-lh’ora que non pod’aver / nunca meu ben e que non cuid’i sol||752.3 sol non se leixou / por mí de s’ir, e quand’aqui chegou, / ..., / chorou tan muit’e tan de coraçon||752.5 chorou tan muit’e tan de coraçon / que chorei eu con doo del enton||752.10-11 Eu lhi roguei que máis non chorasse, / ... / ..., / e, ... / chorou tan muit’e tan de coraçon||753.8 ca fui eu [i] chorar dos olhos meus, / mias amigas, e candeas queimar||753.16 mais por veer o que eu muit’amei / sempr’, e non vẽo o meu traedor||754.4 e moir’, e, se non é assi, / non vejades de mí prazer / que desejades a veer||754.4 nen mi-o queredes [vós] creer / e moir’, ...||754.10 chorei, madre, dos olhos meus / con gran coita, ... / e moir’, ...||754.10 e moir’, e, se assi non é, / non vejades de mí prazer / [que desejades a veer]||754.15 De mia mort’ei mui gran pavor, / ..., / e al non dovidedes én||755.2 Ir quer’oj’eu fremosa de coraçon, / por fazer romaria e oraçon, / a Santa Maria das Leiras||755.5 Des que s’amigo foi nunca vi prazer, / e quer’oj’ir fremosa po-lo veer / a Santa Maria das Leiras, pois [meu amigo i ven]||755.8 [E] nunca serei leda se o non vir, / e por esto fremosa quer’ora ir / a Santa Maria das Leiras, pois meu [amigo i ven]||756.2 ca chegou meu amig[o], e, se el ali ven, / a Santa Maria das Leiras irei velida||756.5 ca chegou meu amigo, e, se el ali for, / a Santa Maria das Leiras irei [velida, se i ven meu amigo].||756.11 Nunca con taes novas tan leda foi molher / com’eu soo con estas, e, se [el] i veer, / a Santa Maria [das Leiras irei velida, se i ven meu amigo]||757.14 Lealmente ama Joan de Guilhade, / e de nós todas lhi seja loado||757.15 e de nós todas lhi seja loado / e Deus lhi dé, da por que o faz, grado||758.14 e meu amig’agora non / me viu e passou per aqui||758.20 ca ja meus olhos viu alguen / e meu bon talh’...||758.20 ca ja meus olhos viu alguen / e meu bon talh’e ora ven||758.21 e ora ven / e vai-se tanto que s’ir quer||759.3 fez-me fremosa e de mui bon prez||760.3 Sanhud’and[ad]es, amigo, / porque non faço meu dano / vosc’, e, ... / ora vos par’e vos digo / ca nunca ja esse [preito] / mig’, amigo, sera feito||760.4 ora vos par’e vos digo / ca nunca ja esse [preito] / mig’, amigo, sera feito||760.10 guardad’a cint’e a touca||761.6 mando-me-lh’eu que s’enfinga / da mia cinta e xa cinga||761.9 De pran todas vós sabedes / que lhi dei eu de mias dõas / e que mi-as dá el mui bõas||761.14 Se s’el enfing’é ca x’ousa, / e direi-vos que façades: / ... ||762.3 foi mui queixos’e, pero se queixou, / dei-lh’eu enton a cinta que tragia||762.9 fez-mi tirar a corda da camisa, / e dei-lh’eu dela ben quanta m’el disse||762.13 ca ja m’end’el muitas deu e mui bõas||763.3 Amigas, tamanha coita / nunca sofri, ... / e direi-vo-la gran coita / con que eu sejo coitada: / ... ||763.9 Nunca vós vejades coita, / amigas, qual m’oj’eu vejo, / e direi-vos a mia coita / con que eu coitada sejo: / ... ||763.15 Sej’eu morrendo con coita, / tamanha coita me filha, / e dé-mi a coita||763.16 é coita / que cing’e que maravilha||764.3 pois ora ficou / onde m’eu vin e outra o mandou||764.10 pois el ficou u lh’a mia cinta dei / [... / e, mias amigas, ... / se m’el quisesse como soia, / [j’agora, amigas, migo seria]||765.2 Vi oj’eu donas mui ben parecer / e de mui bon prez e de mui bon sén||765.2 Vi oj’eu donas mui ben parecer / e de mui bon prez e de mui bon sén||765.3 Vi oj’eu donas mui ben parecer / e de mui bon prez e de mui bon sén, / e muit’amigas son de todo ben||766.6 Sei eu que por falar migo chegará el mui coitado, / e vós ide-vos chegando lá todas per ess’estrado||767.2 Morr’o meu amigo d’amor / e eu non vo-lho creo ben||767.3 Morr’o meu amigo d’amor / e eu non vo-lho creo ben, / e el mi diz logo por én / ca verra morrer u eu for||767.5 e el mi diz logo por én / ca verra morrer u eu for, /  e a mí praz de coraçon||767.10 que el por mesura de min / o leixasse morrer aqui / e o veja quando morrer||767.16 ca nunca eu esse tal vi, / e el moira se lhi prouguer||768.14 El andou por mí muito trobando / e quant’avia por mí o dando||768.15 e quant’avia por mí o dando / e nas lides me ia enmentando||769.3 Fostes, amig’, oje vencer / na voda en bafordar ben / todo-los outros, e praz-m’én||769.21 A toda-las donas pesou, / ..., / e punharon de s’afeitar||770.3 Chus mi tarda, mias donas, meu amigo, / ..., / e crece-m’end’ũa coita tan fera / que non ei o cor migo||770.5 e crece-m’end’ũa coita tan fera / que non ei o cor migo, /  e jurei ja que, atá que o visse, / que nunca ren dormisse||770.9 Quand’el ouv’a fazer a romaria / pôs-m’un dia talhado / que [o] visse, [e] non ven, mal pecado||770.15 Aquel dia que foi de mí partido / el mi jurou chorando / que verria, e pôs-mi praz’e quando||770.15 e pôs-mi praz’e quando||771.3 diz-m’, ai amigas, que perd[e] o sén / por mí e diz que morre por meu ben||771.7 El chora muito e filha-s’a jurar / que é sandeu||771.8 e filha-s’a jurar / que é sandeu, e quer-me fazer fis / que por mí morr’, ...||771.9 e quer-me fazer fis / que por mí morr’, e, ... / mui ben sei eu que á ele vagar||771.14 pois veer viv’e pois sandeu non for||772.3 mui ben sei eu que m’ouvestes / grand’amor e estevestes / mui gran sazon ben comigo||772.8 Os grandes nossos amores, / que mí e vós sempr’ouvemos, / nonca lhi cima fezemos||772.10 nonca lhi cima fezemos / coma Brancafrol e Flores||772.14 Ja eu falei en folia / convosc’[e] en gran cordura||772.15 Ja eu falei en folia / convosc’[e] en gran cordura / e en sén e en loucura||772.15 Ja eu falei en folia / convosc’[e] en gran cordura / e en sén e en loucura||773.6 Ca un amigo que eu sempr’amei / pediu-mi cinta e ja lha er dei||773.11 mais pedir cinta non é nulho mal, / e por aquesto non se perdeu migo||773.14 Deus me cofonda se lh’eu cinta desse, / e perder-s’-ia ja sempre [con] migo||773.21 maldita seja quen lh’amiga for / e quen se del[e] tever por servida!||774.2 Fez meu amigo gran pesar a mí, / e, ... / fezestes-me-lh’, amigas, perdoar||774.4 e chegou oj’e dixi-lh’eu assi: / ...||774.4 fezestes-me-lh’, amigas, perdoar, / e chegou oj’e dixi-lh’eu assi: / ...||774.10 e el quis oj’os seus olhos merger, / e dixi-lh’eu||774.15 Este perdon foi de guisa, de pran, / que ja máis nunca mig’ouvess’amor, / e non ousava viir con pavor||775.3 Fez meu amigo, amigas, seu cantar, / ..., en mui boa razon / e sen enfinta||775.3 Fez meu amigo, amigas, seu cantar, / ..., en mui boa razon / e sen enfinta, e fez-lhi bon son||775.4 Fez meu amigo, amigas, seu cantar, / ..., en mui boa razon / e sen enfinta, e fez-lhi bon son, / e ũa dona lho quiso filhar||775.6 mais sei eu ben por quen s’o cantar fez, /  e o cantar ja valria ũa vez||775.9 logo lh’eu foi na cima da razon / por quen foi feit’, e ben sei por que[n] non||775.10 logo lh’eu foi na cima da razon / por quen foi feit’, e ben sei por que[n] non, / e ũa dona o quer pera sí||775.14 Eno cantar mui ben entendi eu / como foi feit’e ben como por quen||775.15 Eno cantar mui ben entendi eu / como foi feit’e ben como por quen, / e o cantar é guardado mui ben||775.16 e o cantar é guardado mui ben, / e ũa [dona] o teve por seu||776.6 que lhi consent’eu / de me servir e se chamar por meu?||776.8 ou que talan lhe dá / de vos servir e amar máis que al||777.3 Avedes vós, amiga, guisado / de falar vosc’oj’o meu amigo, / ..., e ben vo-lo [digo], / por falar vosc’, ...||777.4 e ben vo-lo [digo], / por falar vosc’, e traz-vos recado / de rog’, amiga, do voss’amigo||777.9 ca lhe defendi que non moras[s]e / i, e por én catou quen rogasse||777.10 e por én catou quen rogasse / e recado sei que vos traz ora / de ro[g’, amiga, do voss’amigo<||777.14 Gran sazon á que meu ben demanda, / e nunca pôde comigo falar||777.15 e nunca pôde comigo falar / e ven ora voss’amigo rogar||777.16 e ven ora voss’amigo rogar, / e con recado sei que vos anda / de rog’, a[miga, do voss’amigo / que façades o meu falar migo]||778.5 ergi-m’e dixi||779.2 batiçar queredes / vos[s]o criad’e cura non avedes / que chamen clerig’;...||780.4 falade vós nas donzelas enton, / e no sembrant’, amiga, que fezer / veeremos ben se ten no coraçon / a donzela por que sempre trobou||782.10 – Amiga, desemparado / era de vós e morria||783.5 ja non an coraçon / de dizer ben que soian dizer / [de vós] e sol non falan en amor||783.6 e sol non falan en amor / e al fazen||783.16 Mais, amigas, conselho á d’aver / dona que prez e parecer amar||783.17 atender temp[o] e non se queixar||783.18 atender temp[o] e non se queixar / e leixar ja avol tempo perder||783.21 ca ben cuid’eu que cedo verra alguen / que se paga da que parece ben, / e veeredes ced’amor valer||784.3 Veestes-me, amigas, rogar / que fale con meu amigo / e que o avenha migo||784.9 Cabeça de can perdudo / é, pois non á lealdad’e / con outra fala én Guilhade||784.12 é traedor conhuçudo, / e por est’, amiga[s], é t[e]udo: / ... ||784.18 a toda-lo el diria, / e al quanto lh’eu dissesse, / e fala, se a con el fezesse:||784.19 a toda-lo el diria, / e al quanto lh’eu dissesse, / e fala, se a con el fezesse||785.2 Disseron-mi que avia de mí / o meu amigo queixum’e pesar||785.3 Disseron-mi que avia de mí / o meu amigo queixum’e pesar, / e é tal que me non sei conselhar||786.6 sei-m’eu com’e non o quero dizer||786.13 Ouv’el de mí queixum’e ũa ren / vos direi que mi avẽo des enton: / ... ||786.16 ouv’én tal coita no meu coraçon / que nunca dormi e guisei por én||787.15 Mui ben vej’eu quan muito lhi pesou / a meu amig’en se d’aqui partir, / e todo foi por quanto se quitou / de mí||788.3 Conselhou mí ũa mia [a]miga / que quisess’eu a meu amigo mal, / e ar dix’eu, pois m’én ... atal: / ...||788.16 e Deu-la leixe desto mal achar / e a min nunca mi mostre prazer||789.5 que ést’aqui e quer migo falar||789.15 quando s’end’el partiu / e non me falou enton nen me viu||790.4 Foi-se d’aqui e non falou migo||790.10 ca mi jurou que se non partisse / d’aqui, e foi-se sen meu mandado||791.8 Se m’assanhar, non façades i al / e sofrede a sanha no coraçon||791.9 pois vos eu posso fazer ben e mal||791.14 E, pois eu ei en vós tan gran poder / e averei enquant’eu viva for||792.2 Madre, disseron-mi [ag]ora que ven / o meu amig[o], e seja-vos ben||792.3 e seja-vos ben / e non façades vós end’outra ren||792.5 ca morr’agora ja por me veer, /  e a vós, madre, ben dev’a prazer / de s’atal ome por mí non perder||792.9 Ben m’é con este mandado que ei / de meu amig’, ... / de que se ven, e ora, ... / / e a vós, madre, ben dev’a prazer / ...de s’atal ome por mí non perder||793.3 Ai mia madre, sempre vos eu roguei / por meu amig’, ... / ..., e queredes-lhi mal||793.4 e queredes-lhi mal, / e direi-vos que vos por én farei: / ... ||793.5 pois mal queredes meu lum’e meu ben||794.2 anda-mi sanhuda / mia madr’e agora con ela por én sõo perduda||794.5 Pola coita que mi destes foi ferida e maltreita||794.6 Pola coita que mi destes foi ferida e maltreita, / e ben o sábia mia madre que aquesta sera feita||795.5 ca en mí ten quant’oj’el á de ben, /  e en mí ten a coita e o lezer||795.5 e en mí ten a coita e o lezer / e o pesar e quant’á de prazer||795.6 e en mí ten a coita e o lezer /  e o pesar e quant’á de prazer||795.6 e en mí ten a coita e o lezer / e o pesar e quant’á de prazer||797.7 E, pois aquestes olhos meus / por el perderan o dormir||797.9 E, pois aquestes olhos meus / por el perderan o dormir / e non poss[o] end’eu partir / o coraçon||797.16 E a min era mui mester / ũa morte que ei d’aver / ante que tal coita sofrer, / e pesar-mi-á se non souber, / ..., que sera / [do meu amig’ou que fara].||798.6 non o veer nen lhi falar / e ave-lo eu muit’a desejar!||798.13 meu amigo, que ést’aqui, / a que quix [sempre] ben des que o vi / e querrei ja mentr’eu viver / esso que eu de viver ei||798.17 [e] de meu amigo ben sei / que non sab[e] al ben querer / senon mí, e máis vos direi: / sempre lh’eu por ende melhor querrei||798.19 sempre lh’eu por ende melhor querrei / ca lhi quer’, e Deus poder / mi dé de con el viver||800.5 porque morastes o digo / mui longi de min e mui sen meu grado||800.7 Muitas vezes mi jurastes / e sei ca vos perjurades||801.6 nunca ja ledo sera, /  e, se m’el non vir, morrerá||801.8 par Deus, que pod’e val||801.8 Que trist’oje que eu sejo, / e, par Deus, que pod’e val, / morrerá, u non jaz al!||801.10 Se m’eu for e o non vejo, / nunca ja ledo sera||802.5 ei amor, e quen amor á, / mal que lhi pes, de cuidar á||803.2 Porque se foi d’aqui meu amigo / sen meu mandado e non mi-o fez saber||803.4 assanhar-m’-ei e farei-lh’entender / que outra vez non se vaia d’aqui||803.7 Quand’el veer e me sanhuda vir, / sei que sera mui coitado por én||803.9 e jurar-mi-á e querra-me mentir||803.9 sei que sera mui coitado por én / e jurar-mi-á e querra-me mentir||803.10 e jurar-mi-á e querra-me mentir, / e eu log’i falar-lh’-ei en desden||803.15 [E] ja meu amigo nunca salra / de meu mandado nen de meu poder, / e, se se el for, ante me jurará, / ..., / que outra vez non se [vaia d’aqui<||803.16 quand’eu quiser e tod’a meu prazer||804.2 Tanto falan do vosso parecer / e da vossa bondade, mia senhor||804.3 Tanto falan do vosso parecer / e da vossa bondade, ... / e da vossa mesura||804.13 mais-lo gran ben, ... / eu vo-lo quer’, e outro con razon / non vo-lo pode tan grande querer||804.16 ca tanto ben ouví de vós dizer / e tanto vos sodes vós a melhor / dona do mundo||804.20 mais o gran ben / eu vo-lo quer’, e por vós quantos son / non saberan, com’eu moiro, morrer.||805.2 Muitos dizen con gran coita d’amor / que querrian morrer e que assi / perderian coitas||806.3 pero que sempre mi fez e faz mal / e fara||806.4 pero que sempre mi fez e faz mal / e fara||806.15 ca mi ven dela, ... / mal se a vej’e mal se a non vir||807.5 ũa dona que eu vi noutro dia, / e non ous’én máis daquesto dizer||807.6 mais quen a viss’e podess’entender / todo seu ben «sennor»-la chamaria||807.8 ca sennor é de muito ben, e vi-a / eu por meu mal||807.12 morrer assi com’eu moir’e perder, / meus amigos, o corp’...||807.13 e perder / meus amigos, o corp’e non poder / veer ela quando veer querria||807.24 É por esto que ben consellaria / quantos oiren no seu ben falar / non a vejan, e poden-se guardar / mellor ca m’end’eu guardei, que morria||808.6 se eu soubesse que vos praz[er]ia / de mia mort’e se log’eu non querria / morrer||808.9 ca ess’é o meu ben, / e que seja verdade, que é assi||809.3 Ora me venh’eu, senhor, espedir / de vós, ... / e ora me quero de vós partir||809.5 e ora me quero de vós partir / sen galardon de camanho temp’ei / que vos servi, e quero-m’ir viver / en atal terra||809.10 ca sõo certo, ... / que outro prazer nunca veerei / e mal que aja non ei de sentir / senon o voss’, ...||809.11 e mal que aja non ei de sentir / senon o voss’, e assi andarei / triste cuidando en vosso parecer||809.13 triste cuidando en vosso parecer / e chorando||809.18 E que fara quen vos á tal amor / e vos non vir nen vos poder falar?||809.19 Ca vejo vós e por vós mor’aqui||809.24 ca muit’ei d’andar / e vós ficades de min pecador||809.25 ca vos servi muit’e galardoar / non mi-o quisestes||809.26 ca vos servi muit’e galardoar / non mi-o quisestes, e vou-m’eu d’aqui||809.27 e vou-m’eu d’aqui, / d’u eu tanto lazerei e servi, / buscar u viva pouc’e sen sabor||809.28 buscar u viva pouc’e sen sabor||810.1 senhor e meu lum’e meu ben / e mias coitas e meu mui grand’afan / e meus cuidados||810.1 senhor e meu lum’e meu ben / e mias coitas e meu mui grand’afan / e meus cuidados||810.2 senhor e meu lum’e meu ben / e mias coitas e meu mui grand’afan / e meus cuidados||810.2 senhor e meu lum’e meu ben / e mias coitas e meu mui grand’afan / e meus cuidados||810.3 senhor e meu lum’e meu ben / e mias coitas e meu mui grand’afan / e meus cuidados||810.8 Mui fremosa, que eu por meu mal vi / sempr’, e mias coitas, por Deus, ca non al||810.9 meu coraçon e meu ben e meu mal||810.9 meu coraçon e meu ben e meu mal||810.13 Mui fremosa e muit’aposta senhor||810.14 sempre mui mansa e de bõa razon||811.3 Senhor, sempr’os olhos meus / an sabor de vos catar, / e que os vossos pesar / nunca vejan||811.4 e que os vossos pesar / nunca vejan, e, por Deus, / non vos pes||811.5 e, por Deus, / non vos pes, e catarán / vós||812.3 Oi eu sempre, mia sennor, dizer / que peor é de sofrer o gran ben / ca o gran mal, e maravillo-m’én||812.4 e maravillo-m’én / e non o pude nen posso creer||812.10 ficass’o mal que por vós ei a quen / aquesto diz, e o que assi ten / o mal en pouco, faça-o viver / Deus con mal sempr||812.12 faça-o viver / Deus con mal sempr’e con coita d’amor||812.13 faça-o viver / Deus con mal sempr’e con coita d’amor, / e pod’assi veer qual é peor, / do gran ben ou do gran mal, de sofrer||812.22 o vosso bon parecer, que des i / me faz por vós muitas coitas levar, / e de qual eu, sennor, ouço contar / que o ben ést’, ...||812.23 e de qual eu, sennor, ouço contar / que o ben ést’, e faz gran traicion / o que ben á se o seu coraçon / en al pon nunca||813.22 Pera chegar ao ferid[o] / e servir mí, corpo velido||813.27 Pera chegar ao fossado / e servir mí, corpo loado||814.5 por muit’afan que eu sofr’e sofri / por vós, senhor||814.6 que non desejas[s]’eu o vosso ben / como desej’a noite o dia, / ... / ..., e oimais des aqui / poss’entender que faç’i folia||814.10 E pois non quer a ventura mía / que vos doades do mal que mi aven / por vós, senhor, e maravilh’é-m’én / como non moir’, e morrer devia||814.11 senhor, e maravilh’é-m’én / como non moir’, e morrer devia||815.3 que amades ja outra e mí non||815.6 punharei ja de vos non querer ben /  e pesar-mi-á én máis que outra ren||815.16 chorarei muito destes olhos meus / e direi-vos como me vingarei: / ... ||817.3 – Amigo, que cuidades a fazer / quando vos ora partirdes d’aqui / e vos nembrar algũa vez de mí?||817.5 chorar muit[o] e nunca fazer al / senon cuidar como mi faz Deus mal||817.14 en me partir de vosso parecer / e d’u soia convosc’a falar||818.3 por meu amigo, [que] diz ca se quer / ir d’aqui, e, ... / pesar-mi-á muito||819.3 provad’un dia / o voss’amigo de vo-lh’assanhar, / e veredes ome coitad’andar||819.9 – Amiga, ben vos conselharia / dizerdes que non dades por el ren, / e veredes coita[d’ome] por én||821.4 ca muit’á gran sazon / que anda triste o meu coraçon, / e direi-vo-lo||821.11 mais por meu mal me filhou por senhor / e por aquest’ei eu maior cuidado||823.1 – Ai meu amig’e meu lum’e meu ben||823.1 – Ai meu amig’e meu lum’e meu ben||823.2 vejo-vos ora mui trist’e por én / queria saber de vós ou d’alguen / que ést’aquest’ou por que o fazedes||823.8 – Mui trist’andades, á mui gran sazon, / e non sei eu por que nen por que non||823.13 – Vós trist’andades, e eu sen sabor / ando porque non sõo sabedor||823.19 – Mui trist[e] andades e non sei eu / o por que é||823.21 dizede-mi-o, e non vos seja greu||823.23 – Par Deus, sen[h]or, con mia coita e meu / mal estou eu se o vós [non sabedes]||824.15 Todos andan trebelhando / ... / ...e vós chorando||825.14 Quen lh’oje por mí dissesse / que non tardass’e veesse / ond’eu amor ei!||825.17 Quen lh’oje por mí rogasse / que non tardass’e chegasse / ond’eu amor ei!||826.3 Eu velida non dormia, / ... / e meu amigo venia||826.5 Non dormia e cuidava||826.7 Non dormia e cuidava, / ... / e meu amigo chegava||826.11 O meu amigo venia, / ... / e d’amor tan ben dizia||826.15 O meu amigo chegava, / ... / e d’amor tan ben cantava||827.9 El me cuidava tal preit’a trager, / per sas juras, que lho foss’eu parcir, / e, ... / non lho parci nen lho quis sol caber||827.14 E máis de cen vezes lhi perdoei / per sas juras e achei-m’end’eu mal||827.15 E máis de cen vezes lhi perdoei / per sas juras e achei-m’end’eu mal, / e por aquesto ja lhi ren non val / de me jurar||828.2 Menti-lh’e vai-mi sanhudo||829.11 E vistes u s’el partia / de mí mui sen o meu grado / e jurando que avia / por mí penas e cuidado?||829.12 e jurando que avia / por mí penas e cuidado?||830.2 pois se foi d’aqui / o meu amig’e o non vi||830.5 nunca fui leda nen dormi, / ..., des enton, / madr’, e el por mí outrossi||830.15 porque mi tarda e non ven||830.21 eu perço por el[e] o sén, / e el por mí o coraçon||831.3 Foi-s’o meu amigo d’aqui / na oste por el-rei servir, / e nunca eu depois dormir / pudi||831.5 pois m’el tarda e non ven||832.4 tornade-vos máis cedo que poderdes / e guisarei como faledes migo||832.5 tornade-vos máis cedo que poderdes / e guisarei como faledes migo, /  e, ... / atal mi venha qual mi vós orardes||832.16 venha-vos en mente o que vos rogo, / ..., de vos viirdes logo, / e falarei convosco mui de grado||833.5 non sei i / senon morrer, e pois non averei / a gran coita que ora por vós ei||833.7 Ides-vos vós ora e tan grand’afan / leixades mí e[n]o meu coraçon||833.21 pois vos ides, amig’e senhor||834.3 – Ai madr’, o que me namorou / foi-se noutro dia d’aqui, / e, por Deus, que faremos i, / ca namorada me leixou?||834.17 Que o recebades mui ben, / filha, ... / e todo quanto vos disser / outorgade-lho||834.18 outorgade-lho, e por én / filha, fazed’end’o melhor||835.3 Disseron-m’oj’, ai amiga, que non / é meu amig’almirante do mar, / e meu coraçon ja pode folgar / e dormir ja||835.4 e meu coraçon ja pode folgar / e dormir ja||835.4 e meu coraçon ja pode folgar / e dormir ja, e, por esta razon, / o que do mar meu amigo sacou / saque-o Deus de coitas||836.2 Que muitas vezes eu cuido no ben / que meu amigo mi quer e no mal / que lhi por mí de muitas guisas ven!||836.6 se mi quer ben, que lho quer’eu maior, /  e, se lhi ven mal, que é por senhor||836.9 Non á razon, / e, u eu cuido que non poderia, / tan gran ben mi quer||837.4 ca voss’amigo falar ven / convosc’, e ven[ho]-vos dizer / que nulha ren non creades / que vos diga||837.8 que sabiádes, / filha, ca perderedes i, / e pesar-mi-á de coraçon||837.9 e pesar-mi-á de coraçon, / e ja Deus nunca mi perdon / se menç’, ...||837.10 e ja Deus nunca mi perdon / se menç’, e digo-vos assi||837.14 ca perderedes i, / e vedes que vos averra: / ... ||837.20 ca perd[er]edes i / no voss’end’, e máis pesa a min||838.6 dizen que oio / dizer non sei que, e morre por én||838.9 ca sabemos que non / vos errou nunca voss’amigo, e son / maravilhados todos end’aqui||838.15 que non tenhan por cousa desigual / servir-vos sempr’e fazerdes-lhi mal||840.1 Vou-m’eu, senhor, e quero-vos leixar / encomendad’este meu coraçon||840.3 e quero-vos leixar / encomendad’este meu coraçon / que fique vosc’, e faredes razon||840.10 nembre-vos sempr[e] e faredes i / gran mesura||840.16 pois vosco quer andar / meu coraçon e nunca se par[tir] / de vós||840.21 e nembre-vos del, sen[h]or, por gran ben / e gran mesura que vos Deus quis dar||841.3 Donas, fezeron ir d’aqui / o meu amig’a meu pesar, / e quen m’este mal fui buscar / guise-lhi Deus por end’assi: / ... ||841.7 que lhi venha, com’a mí ven, / pesar onde desejar ben, / e veja-s’en poder d’amor||841.14 ca o fezeron ir por mal / de mí e destes olhos meus||842.8 Mái-lo amei ca min nen outra ren / des que o vi, e foi-m’ora fazer / tan gran pesar que ouver’a morrer||842.15 Sab’ora Deus que no meu coraçon / nunca ren tiv[e] enno seu logar, / e foi-mi ora fazer tan gran pesar||843.3 Foste-vos vós, meu amigo, d’aqui / noutro dia sen vo-lo eu mandar, / e ei-vo-l’ora ja de perdoar||843.9 Meu talan era de vos non parcir / porque vos fostes sen meu grad’enton, / e ora sodes cobrad’en perdon, / que me veestes mercee pedir||843.15 mesura foi que mi-o fezo fazer, / ca me veestes chorand’, e dizer: / ...||844.7 porque se foi e vos non quis veer||844.12 porque se foi e vos non viu enton||845.11 se Deus m’ajud’e / assi Deus mi-o mostre con saude||846.3 mal me trouxestes / e muito mal mi fezestes||846.8 Mal me trouxestes, ... / e non á ren que detenha / meu amigo que non venha||846.14 Sera migo seu mandado, / e praz-mi que veeredes / por quanto mal mi fazedes||847.3 Roguei-vos eu, madre, ... / por meu amig’, ... / que o viss’eu, e a vós non prougu’én||847.6 de coraçon / gradesc’a Deus que mi-o fezo veer /  e que non ei a vós que gradecer||847.9 Gran sazon á, madre, que vos roguei / que o leixassedes migo falar, / e non quisestes vós esto outorgar||847.10 mais, poi-lo eu ja vi [e lhi falei], / gradesc’a Deus que mi-o fez[o] veer||847.15 Vós non quisestes que veess’aqui / o meu amig’, ... / ..., e quis Nostro Senhor / que o eu visse||847.19 Mostrou-mi-o Deus e fez-mi gran prazer||848.2 Sedia-m’eu na ermida de San Simion / e cercaron-mi as ondas que grandes son||849.11 que veja ela ca poss’eu achar / quen sérvia e que [eu] lhi non menti||849.14 se eu non moiro, farei-lho eu oir, / ca sérvio eu outren / e que am’ela muit’a seu pesar||849.19 non vos dira que tolher pod’a min / nen un ben que ela possa osmar / que dela ouvesse, ... / e, ... / todo [mi] filhe quanto x’ela vir / que dela ei||849.23 E filhará log’i, a meu cuidar, / afan e coita||849.26 non saberia conselh’aver i, / e, ... / ..., guarir / poderia per sol non s’én queixar||850.3 quer’eu provar / se poderei sen vós viver / e veerei se ei poder / d’algũa vez sen vós morar||850.7 ca mil vezes o provei ja / e nunca o pud’acabar||850.9 Pero quero-o começar / e forçar i meu conhocer||850.11 e sei de mí como á seer / e ca vos ei pois a rogar||850.12 e sei de mí como á seer / e ca vos ei pois a rogar, / e quan pouco mi durará / mia sanha||850.13 e quan pouco mi durará / mia sanha e quan ben mi sera / se vos posso desensanhar / escontra mí||851.17 que servi sempre e amei||852.2 Ai mia senhor, sempr’eu a Deus rog[u]ei / q[u]e vos visse e nunca al pedi||852.8 come sen[h]or que am’e que servi||852.10 ca m’ei / atanto ben e máis non atend’i||852.16 era muito de mi avĩir assi / de vós, sen[h]or, ... / e vejo ben que lazerarei i||853.5 po-la amar e servir doado||854.9 E dizen-me, ... / que lhi pesa e que me quer gran mal||854.16 E da gran coita que me faz levar / pesar-lh’-á end’e de que ando sandeu / por ela||854.19 mais non cuida de min / nen de meu mal nen de meu grand’afan, / e ben vej’eu que lhi faç’i pesar||855.8 pero ben sabe Deus, que pod’e val,||855.16 que eu vi sempre por gran mal de mí / e por gran mal daquestes olhos meus||856.11 vós, mia sen[h]or, que sempre eu soub’amar / e servir máis que outro servidor||857.8 aver esses olhos veer / e desejar o vosso ben, senhor||857.10 aver esses olhos veer / e desejar o vosso ben, senhor, / ..., / e meus desejos e meu coraçon / nunca de vós ouveran se mal non||857.10 e meus desejos e meu coraçon / nunca de vós ouveran se mal non||858.2 Que pret’esteve de me fazer ben / Nostro Senhor, e non mi-o quis fazer||858.10 des i, soub’alongar / meu ben, ... / e quis que ja sempre eu vivess’assi||858.12 e quis que ja sempre eu vivess’assi, / ..., / e que m’ouvesse perdudo meu sén||858.16 non me deu morte, que de coraçon / lhe roguei sempr’e muito lha pedi||858.20 fez-me veer vós e ar fez log’i / a vós que non dessedes, por mí, ren||859.1 Estranho mal e estranho pesar / é oje o meu de quantos outros son / no mundo ja||859.7 muito m’é grave de viver e non / posso viver se est’ei a passar||859.14 ei a viver sen grad’e, des enton, / viv’en pesar||860.4 Amiga, ben [s]ei que non á / voss’amigo nen un poder / de vos falar nen vos veer, / e vedes per que o sei ja: / ... ||860.6 porque vos vej’ambos andar / mui tristes e sempre chorar||860.8 Encobride[s]-vos sobejo / de min, e ja o feito eu sei / e poridade vos terrei||860.9 Encobride[s]-vos sobejo / de min, e ja o feito eu sei / e poridade vos terrei||860.15 Como se fosse o feito meu, / vos guardarei quant’eu poder, / e negar-mi-o non á mester||861.5 «Falad’, amig’, ai meu lum’e meu ben!»||862.3 Ora vej’eu que non á verdade / en sonh’, amiga, ... / e quero-vos logo mostrar razon||862.4 e quero-vos logo mostrar razon, / e vedes como, par caridade: / ... ||862.6 sonhei, muit’á, que veera meu ben /  e meu amig’, ...||862.6 sonhei, muit’á, que veera meu ben / e meu amig’, e non veo nen ven||862.9 nen sol non é ben nen mal, / e eu nunca ende creerei al||862.19 pois se foi meu amig’e non ven||863.4 Sol que vos vejo, log’ei a cegar / que sol non vej’, e, ... / pois mi assi cega vosso parecer, / se cegu’assi quantos vos van veer!||863.10 atant’ei ja de vos veer sabor / que sol non vej’, e, ... / pois mi assi cega [vosso parecer, / se cegu’assi quantos vos van veer!]||863.15 Vosso parecer faz a min enton, / senhor, cegar tanto que venh’aqui / por vos veer, e log’eu ceg’assi / que sol [non] vej’, ...||863.16 e log’eu ceg’assi / que sol [non] vej’, e, ... / pois mi assi cega [vosso parecer, / se cegu’assi quantos vos van veer!]||864.3 Oi oj’eu ũa pastor cantar / du cavalgava per ũa ribeira, / e a pastor estava senlheira||864.5 e ascondi-me po-la ascuitar, / e dizia mui ben este cantar: / ... ||864.6 So-lo ramo verd’e frolido / vodas fazen a meu amigo||864.10 E a pastor parecia mui ben / e chorava e estava cantando||864.10 e chorava e estava cantando||864.12 e eu mui passo fui-mi achega[n]do / po-la oir e sol non falei ren||864.15 cantades vós, e moir’eu e pen[o]||864.15 e moir’eu e pen[o]||864.16 e moir’eu e pen[o] / e d’amores ei mal!||864.18 E eu oi-a sospirar enton, / e queixava-se estando con amores||864.19 e queixava-se estando con amores / e fazia grilanda de flores||864.21 des i chorava mui de coraçon / e dizia este cantar enton: / ... ||864.23 amar amig’e non’ousar veer!||865.3 Porque no mundo mengou a verdade, / punhei un dia de a ir buscar, / e u por ela fui [a] preguntar / dis[s]eron todos||865.9 Nos moesteiros dos frades negrados / a demandei, e dis[s]eron-m’assi: / ... ||865.14 ca muitos anos avemos passados / que non morou nosco, per bõa fe, / [...] / e d’al avemos maiores coidados||865.21 nen o abade [o]utros[s]i no estar / sol non queria que foss’i pousar, / e anda ja fóra da [a]badia||865.24 preguntei-os e dis[s]eron||866.2 Que muito m’eu pago deste verão / por estes ramos e por estas flores||866.3 por estes ramos e por estas flores / e polas aves que cantan d’amores||866.4 e polas aves que cantan d’amores, / por que ando i led’e sen cuidado||866.6 sempre i anda led’e mui loução||866.11 log’eu con amores i vou cantando / e log’ali d’amores vou trobando||866.12 e log’ali d’amores vou trobando / e faço cantares e[n] mil maneiras||866.13 [E] ei eu gran viç’e grand’alegria / quando mi as aves cantan no estio||867a.3 Amor faz a min amar tal senhor / que é máis fremosa de quantas sei, / e faz-m’alegr’e faz-me trobador / cuidand’en ben sempr’;...||867a.3 e faz-m’alegr’e faz-me trobador / cuidand’en ben sempr’;...||867a.7 faz-me viver en alegrança, / e faz-me toda via en ben cuidar||867a.9 Pois min Amor non quer leixar /  e dá-me esforç’e asperança||867a.9 Pois min Amor non quer leixar / e dá-me esforç’e asperança||867a.12 ca per amor cuid’eu máis a valer, / e os que del desa[s]perados son / nunca poderan nen ũu ben aver, / mais aver mal||867a.22 Cousecen min os que amor non an / e non cousecen sí (vedes que mal!)||867a.23 e non cousecen sí (vedes que mal!), / ca trob’e canto por senhor, de pran||867a.25 ca trob’e canto por senhor, de pran, / que sobre quantas oj’eu sei máis val / de beldad’e de ben falar||867a.27 atal am’eu e por seu quer’andar||867b.2 e dá-me esforço e asperança||867b.2 Pois min Amor non quer leixar /  e dá-me esforço e asperança||867b.5 [c]a per amor cuid’eu máis a valer, / e os que del desasperados son / non poden nunca nen ũu ben aver / nen fazer ben||867b.7 [c]a per amor cuid’eu máis a valer, / e os que del desasperados son / non poden nunca nen ũu ben aver / nen fazer ben, e per esta ra[z]on / con amor quero-me alegrar||867b.9 e per esta ra[z]on / con amor quero-me alegrar, / e quen tristur’ou malandança / quer non lhe dé Deus al||867b.16 Amor faz a min amar tal sen[h]or / máis fremosa de quantas oj’eu sei, / e faz-m’alegre e faz-me trobador||867b.16 e faz-m’alegre e faz-me trobador||867b.25 Cousecen min os que amor non an / [e] non cousecen sí||867b.28 de mesur’e de ben falar / e de todo ben||867b.29 de mesur’e de ben falar / e de todo ben||867b.30 atal am’eu e por seu quer’andar||868.2 A Santiag’en romaria ven / el-rei, madr’, e praz-me de coraçon||868.6 ca ve[e]rei el-rei, que nunca vi, /  e meu amigo, que ven con el i||869.2 por mal de min e destes olhos meus||869.3 Vi eu, senhor, vosso bon parecer / por mal de min e destes olhos meus, / e non quis pois mia ventura nen Deus / nen vós que podess’eu coita perder||869.22 mais end’ei eu conort’e sabor||870.3 Bailemos nós ja todas tres, ai amigas, / ..., / e quen for velida como nós, velidas, / ... / so aquestas avelaneiras frolidas / verra bailar||870.9 Bailemos nós ja todas tres, ai irmanas, / ..., / e quen for louçana como nós, louçanas, / ... / so aqueste ramo destas avelanas / verra bailar||870.15 so aqueste ramo frolido bailemos, / e quen ben parecer como nós parecemos, / ... / so aqueste ramo, ... / verra bailar||871.2 Par Deus, coraçon, [mui] mal me matades / e prol vossa nen minha non fazedes||871.3 e prol vossa nen minha non fazedes, / e pouco, se assi for, viveredes||871.10 Con ela, par Deus, non ficaredes / e, se eu moiro, migo morreredes||871.11 ca vós noit’e dia migo ficades||873.3 ũa dona que eu quero gran ben / e querrei sempre ja||873.4 ũa dona que eu quero gran ben / e querrei sempre ja, ... / e que me faz por sí perder o sén?||874.4 desfiade e mostrade por min esta razon: / ... ||874.9 dar-lhes-ei por cambio quanto ei en Lombardia, / e aquesto lhes faço por partir perfia||874.10 e aquesto lhes faço por partir perfia, / e faço gran d[ere]ito||874.14 E veed’ora, amigos, se prend’eu engano / e fazed[e] de guisa que seja sen meu dano||874.16 outorgo-a por min, e por eles Don Gaston||875.2 Falei noutro dia con mia senhor / e dixe-lh’o mui grand’amor que lh’ei||875.3 e dixe-lh’o mui grand’amor que lh’ei / e quantas coitas por ela levei||875.4 e dixe-lh’o mui grand’amor que lh’ei / e quantas coitas por ela levei / e quant’afan sofro por seu amor||875.5 foi sanhuda e nunc’a tanto vi||875.6 e foi-se e sol non quis catar por mí||875.6 foi sanhuda e nunc’a tanto vi, / e foi-se e sol non quis catar por mí||875.7 e foi-se e sol non quis catar por mí, / e nunca máis pois con ela falei||875.10 pois lh’eu dixe a coita e o pesar / que por ela sofro||875.11 pois lh’eu dixe a coita e o pesar / que por ela sofro, e o mui gran mal||875.12 foi sanhuda e catou-me en desden||875.19 dixe-lh’o ben que lhe quer’, e enton / [e]stranhou-mi-o||876.2 de noit’e con gran medo de desonra fogia||876.4 achei ũa companha assaz brava e crua||876.6 azemela e cama levavan ja por sua||876.10 doas muitas fezeron en Molide, / e ali me lançaron a min a falcatrua||876.13 Ali me desbulharon do tabardo e dos panos||876.17 leixaron-me qual fui nado no meio da rua, / e ũu rapaz tinhoso, ... / chamava minha nana «velha fududancua»||877. mais avedes pecado pola erva / que comestes [e] que vos faz viver||877. mais avedes pecado pola erva / que comestes [e] que vos faz viver||877.5 mais avedes pecado pola erva / que comestes [e] que vos faz viver / tan gran tempo||877.7 podedes saber / mui ben quando naceu Adan e Eva||877.11 senon dos tempos grandes traspassados / que acordades, e sodes pastor||878.4 ca se non guarda tregoa nen postura, / e cada parte vejo avolver guerra||878.5 e cada parte vejo avolver guerra / e fazer mal con mengua de justiça||878.6 e cada parte vejo avolver guerra / e fazer mal con mengua de justiça, / e na gent’é tan grande a cobiiça||878.12 forçan molheres e rouban caminhos||878.13 forçan molheres e rouban caminhos / e non temen [...] nen [...-inhos]||879.5 ante os vejo tomar e pidir||879.6 ante os vejo tomar e pidir, / e o que lh[e]s non quer dar ou servir / non pode ren con el-rei adubar||879.10 senon que lhes vejo mui gran poder / e grandes rendas e casas gaanhar||879.10 senon que lhes vejo mui gran poder / e grandes rendas e casas gaanhar||879.11 senon que lhes vejo mui gran poder / e grandes rendas e casas gaanhar, / e vejo a gente toda emprobecer||879.12 e vejo a gente toda emprobecer / e con pobreza da terra sair||879.15 – Sodes de corte e non sabedes ren||879.20 se de dar non se trabalh’e d’al||880.6 ca vejo boos cada dia decer / e vejo maos sobr’eles poder||880.9 O mundo tod’[a] aves[s]as vej’ir / e quantas cousas [e]no mundo son / a aves[s]as andan||880.13 por én non dev’ant’a mort’a fogir / quen sabe o ben que soia seer, / e vee i o mundo outra guisa correr||880.14 e vee i o mundo outra guisa correr, / e non se pode de morte partir||881.4 quando ar cuid’en qual senhor / me fez e faz amar||881.9 pois no prez cuid’e no parecer / que vos Deus deu||882.1 O gran prazer e gran viç’en cuidar, / que sempr’ouvi, no ben de mia senhor||882.4 que moir’e non perco coitas d’amor||882.6 pero aven que algũa sazon / arç’e mi afog’e moiro||882.6 pero aven que algũa sazon / arç’e mi afog’e moiro||882.9 E por esto non leixei pois [d]’amar / e servir ben e faze-lo milhor||882.9 E por esto non leixei pois [d]’amar / e servir ben e faze-lo milhor||882.11 ca sempr’Amor per ben se quer levar / o pequeno e o grande e o maior||882.11 ca sempr’Amor per ben se quer levar / o pequeno e o grande e o maior||882.12 ca sempr’Amor per ben se quer levar / o pequeno e o grande e o maior, / ..., e no seu poder son||882.14 semelha-mi razon / de a servir e seu ben aguardar||882.18 cuidar me tolh’o dormir e o sén||882.21 ca mi-a faz sempr’ant’os meus olhos ir, / cada u vou, e, u a vi, veer||882.25 dever-s’-i’a doer / del e de min||882.25 dever-s’-i’a doer / del e de min, poi-lo viss’, ... e por én / am’eu e trob’e punh’en na servir||882.26 e por én / am’eu e trob’e punh’en na servir||882.26 e por én / am’eu e trob’e punh’en na servir||883.10 Gradesco-vos que mi destes senhor / fremosa e de todo ben sabedor||883.17 Am’eu e trobo e sérvi’, a máis poder, / aquesta dona por seu ben aver||883.17 Am’eu e trobo e sérvi’, a máis poder, / aquesta dona por seu ben aver||884.1 Pero mi fez e faz Amor / mal||884.2 Pero mi fez e faz Amor / mal e non ei nen cuid’aver / ja per el ben de mia senhor||886.7 ou de guarir u a veer / possa e non lh’ouse falar||886.10 E muitos vej’a Deus rogar / que lhe-la mostre ou que lhis dé / mort’, e juran per bõa fe / que esta coita non á par||886.17 se a vir e lhi non poder / falar||886.20 tal é come quen ten / ante sí quanto lh’é mester / e non lh’ousa falar en ren||886.21 tal é come quen ten / ante sí quanto lh’é mester / e non lh’ousa falar en ren / e desejando morr’assi||887.11 Am’e sirvo quanto posso||887.12 Am’e sirvo quanto posso / e praz-me de seer vosso||887.13 Am’e sirvo quanto posso / e praz-me de seer vosso, / e, sol que a mia sennor / non pesasse meu serviço, / Deus non me dess’outro viço||887.35 am’eu e sirvo por ende||888.2 Per quant’eu vejo, / perço-m’e desejo||888.3 Per quant’eu vejo, / perço-m’e desejo / ei, coita e pesar||888.19 mentira e maldade / non lhis dá logar||888.22 estas son nadas / e criadas / e aventuradas / e queren reinar||888.23 estas son nadas / e criadas / e aventuradas / e queren reinar||888.24 estas son nadas / e criadas / e aventuradas / e queren reinar||888.30 Louvaminhares / e prazenteares / an prez e poder||888.31 Louvaminhares / e prazenteares / an prez e poder||888.38 vej’alongados, / deitados / do mund’, eixerdados, / e van-se perder||888.51 quand’alegria / vevia / no mund’e fazia / muit’alg’e prazer||888.52 quand’alegria / vevia / no mund’e fazia / muit’alg’e prazer||888.54 foi-se sa via, / e dizia: / ... ||889.1 Ben poss’Amor e seu mal endurar||889.4 ca sa mesur’e seu mui bon falar / e seu bon sén e seu bon parecer / tod’é meu ben||889.5 ca sa mesur’e seu mui bon falar / e seu bon sén e seu bon parecer / tod’é meu ben||889.5 ca sa mesur’e seu mui bon falar / e seu bon sén e seu bon parecer / tod’é meu ben||889.7 mais que mal poss’aver / mentre a vir e no seu ben cuidar?||889.9 Gradesc’a Deus que mi deu tal senhor / tan de boo prez e que tan muito val||889.10 Gradesc’a Deus que mi deu tal senhor / tan de boo prez e que tan muito val, / e rogo-lhi que min i deste mal / me guaresca nen m’empare d’Amor||889.12 ante mi dé sempre poder e sén / de a servir||889.14 ca est’é o meu ben / e aquest’é meu viço e meu sabo||889.14 ca est’é o meu ben / e aquest’é meu viço e meu sabor||889.15 ca seu fremoso catar e riir / e falar ben sempr’en bõa razon / assi m’alegra no meu coraçon||889.16 ca seu fremoso catar e riir / e falar ben sempr’en bõa razon / assi m’alegra no meu coraçon||889.19 assi m’alegra no meu coraçon / que non cuid’al senon en a servir / e no seu ben||889.21 como farei depois, se o ouver, / que o possa manteer e gracir?||889.29 E por end’am’e sérvi’e sõo seu||889.29 E por end’am’e sérvi’e sõo seu||889.30 E por end’am’e sérvi’e sõo seu, / desta senhor, e servi-la quer’eu||890.4 Vejo mia morte, que mi á de matar, / en vós e non vos ous’én ren dizer||890.5 pero ei dizer-lo cantando e en son||890.12 en atal terra cuido eu de guarir / que ben entendan meu mal, a la fe, / e a tal gente cuido eu de cantar / e dizer son||890.13 e a tal gente cuido eu de cantar / e dizer son||893.2 [S]ennor, eu vivo muit’a meu pesar / e mui coitado, ... / por vós||893.5 que me fez Deus, por mal de mí, amar, / e por meu mal me vos foi amostrar||893.12 ca des enton me fez o voss’amor / na mui gran coita viver que oj’ei, / e por meu mal vos vi e vos falei||893.12 e por meu mal vos vi e vos falei||893.18 ca en tal coita me vejo viver / que ja perdi o dormir e o sén||893.19 ca en tal coita me vejo viver / que ja perdi o dormir e o sén, / e por meu mal vos quero tan gran ben||894.4 e non vos pes, e preguntar-vos-ei, / sennor de mí e de quanto ...||894.5 sennor de mí e de quanto||896.3 [C]ativo, mal consellado, / que me non sei consellar / e sempre viv’en cuidado||896.9 Cuid’est’, e cuido guisado||896.12 ca me quis Deus aguisar / que sempr’amei desamado, / e faz-me sennor amar / tan de prez||896.13 e faz-me sennor amar / tan de prez e que parece / tan ben||896.15 parece / tan ben que per parecer / e per prez outre merece / que a possa merecer||896.21 pero quero-m’esforçar, / con sén e con lealdade, / d’amar e seer leal||896.22 pero quero-m’esforçar, / ..., / d’amar e seer leal||896.23 pero quero-m’esforçar, / ..., / d’amar e seer leal, / e sennor tan sen maldade / non me fara sempre mal||896.27 ca sempr’eu serei pagado / de quanto s’ela pagar, / e de fazer seu mandado / se m’ela quiser mandar||897.2 [Q]uen viu o mundo qual o eu ja vi / e viu as gentes que eran enton||897.3 e viu as gentes que eran enton / e viu aquestas que agora son||897.8 Mundo tẽemos fals’e sen sabor||897.9 mundo sen Deus e en que ben non á||897.10 mundo sen Deus e en que ben non á, / e mundo tal que non corregerá||897.12 quand’est’eu cat’e vej’end’o mellor||897.18 A gent’é trist’e sol non quer cantar||897.19 quand’est’eu cat’e quanto mal s’i faz||897.22 Viv’eu en tal mund’, e faz-m’i viver / ũa dona||897.24 Viv’eu en tal mund’, e faz-m’i viver / ũa dona, que quero mui gran ben / e muit’á ja que m’en seu poder ten / ben de-lo temp’u soian amar||898.3 [A]lgũa vez dix’eu en meu cantar / que non querria viver sen sennor, / e, ... / muitos me teen por quite d’amor||898.5 muitos me teen por quite d’amor / e cousecen-me do que fui dizer||898.13 ca sennor ei que me ten en poder / e que sabe que lle sei ben querer||898.17 E, se trobar, sei ca lle pesará, / ..., / e, se m’alguen desamar, prazer-ll’-á / d’oir o mal que me per amor ven||898.19 prazer-ll’-á / d’oir o mal que me per amor ven, / e ar pesar’a quen me ben quiser||898.26 se mia coit’eu mostrar e disser||898.30 guardar-m’-ei sempr’, e o que sén ouver, / ..., nunca m’én cousirá||899.2 Quantas coitas, senhor, sofri / por vos veer e me quitei / de vós e vosco non morei!||899.3 Quantas coitas, senhor, sofri / por vos veer e me quitei / de vós e vosco non morei!||899.16 pero quen tanto mal levou / com’eu levei, e tant’afan||900.7 eu non podera máis viver / u vos foron d’aqui fillar / à força de vós, e levar||900.8 eu non podera máis viver / u vos foron d’aqui fillar / à força de vós, e levar, / e vos non puid’eu i valer||900.13 per como podess’endurar / a coit’en que me vi andar / pola força que vos prender / vi, e quisera ante sofrer / mort’ũa vez ja||900.17 vivo por aver a estar / a tan grave pesar veer, / e nunca no mundo prazer / des aqui ja máis aguardar||900.19 e nunca no mundo prazer / des aqui ja máis aguardar, / e sempre m’aver a queixar / a Deus por El esto querer||900.25 que aja sempre que doer / e que nunca possa toller / estes meus ollos de chorar||900.27 e que nunca possa toller / estes meus ollos de chorar, / e que sempr’aj’a desejar / vós e o vosso parecer||900.28 e que sempr’aj’a desejar / vós e o vosso parecer||900.30 e que sempr’aj’a desejar / vós e o vosso parecer, / ..., / e no meu mal sempre cuidar||901.3 Ora começa o meu mal, / ..., / e cuidava que m’ia ben||901.4 e cuidava que m’ia ben / e todo se tornou en mal||901.8 E ja dormia todo meu / sono e ja non era fol / e podia fazer mia prol||901.9 E ja dormia todo meu / sono e ja non era fol / e podia fazer mia prol||901.26 A dem’acomend’eu Amor, / e bẽeiga Deus-la sennor||902.8 Que muito que eu desejei / de vos veer e vos falar!||902.10 E foi-mi-o Deus ora guisar, / senhor, e máis vos én direi: / ... ||903.2 Quand’eu vejo las ondas / e las muit’altas ribas||903.14 Se eu vejo las ondas / e vejo las costeiras||904.3 nen ei a coita que ant’avia, / e pesa-mi, par Santa Maria||905.4 vi eu que fazia mal sén / d’ir osmar de vos querer ben, / e partira-m’end’eu log’i||905.11 Assaz entendo eu que d’ir / começar con atal molher / come vós non m’era mester, / e quisera-m’end’eu partir||906.4 Des que eu vi / a que eu vi / nunca dormi, / e cuidand’i / moir’eu||906.9 Fez-me veer / Deus, por veer / quen me morrer / faz, e dizer: / ... ||906.12 Gran mal mi ven, / e no’mi ven / nen verra ben / end’, ...||906.14 e no’mi ven / nen verra ben / end’, e por én / moir’eu||906.18 non mi val, / e deste mal / moir’eu||907.9 De punhar de lhi nunca [ja] / querer algũa vez mi praz, / e de tod’esto al xi mi faz, / ... / que o seu mui [bon parecer / mi-a faz à força ben querer]||907.19 tan bon parecer lhi foi dar / que o seu [mui bon parecer / mi-a faz à força ben querer], / e faz-mi que non ei poder / que lho non aja de querer||908.2 per quant’eu entendo e sei||908.3 De gran coita faz gran lezer / Deus, ... / e de gran pesar gran prazer||908.4 De gran coita faz gran lezer / Deus, ... / e de gran pesar gran prazer, / e direi-vos por que o ei: / ... ||908.6 ca vi mia senhor d’aquend’ir /  e ora vejo-a viir||908.10 non me quer’eu muito queixar, / e direi-vos eu por que non: / ... ||909.3 Quand’eu non podia veer / a senhor do meu coraçon / e de mí||909.5 ben cuidav’enton / que podesse coita perder / sol que a viss’, e, poi-la vi, / ouv’eu maior coita des i||910.8 Quisera-m’eu que vissen al / e non vissen vós estes meus / olhos||910.9 Quisera-m’eu que vissen al / e non vissen vós estes meus / olhos, e non quis assi Deus||910.15 O vosso mui bon parecer / viron en mal dia por sí, / e mal dia lhe-lo sofri||911.6 o mui gran ben / que vos eu quero, mia senhor, /  e querrei mentr’eu vivo for||913.10 E ben pode saber que non / meresco eu desta sanha ren, / ..., / e, ... / assanha-s’ora contra min||914.2 Pero tant’é o meu mal d’amor / e a mui gran coita que ei / por vós||915.6 alongar-me querrei d’aqui, /  e alongar-s’-á el de mí||915.26 ca non viverei máis des i, / e alongar-s’-á end’assi||916.2 Os meus olhos, que viron mia senhor / e o seu mui fremoso parecer||916.5 Os meus olhos, ... / ..., / maos seran agora d’afazer / longi dela nas terras u eu for, / e catarán muito contra u jaz / a terra desta dona que os faz / sempre chorar||916.7 e catarán muito contra u jaz / a terra desta dona que os faz / sempre chorar e o sono perder||916.9 E muito fezeran a sí melhor / e a min se a non fossen veer||917.6 se non loar quanto lhi vir fazer / e lousin[h]ar e ren non lhi dizer||917.6 se non loar quanto lhi vir fazer / e lousin[h]ar e ren non lhi dizer||917.9 E quen ali, com’eu cheg ... chegar / se[n] mentir’e non tever mal por ben||917.19 e a bubel[a], a crista que ten, / e a cerzeta..., o que quer dizer?||918.5 sen sa ajuda e sen seu dinheiro / fostes ala matar un cavaleiro||918.12 ca non foi tal que a Roda entrass’e / que cavaleiro da vila matasse / senon vós||918.17 tornad’ala e ben barataredes||918.18 tornad’ala e ben barataredes, / e matad’outro quando virdes jeito||918.20 el-rei sabe vossa demanda / e ouver paz deste execo en que anda||918.28 dos vossos poos levad’un gran saco, / e ir-si-lh’-á o castelo livrando||919.2 De Martin Moxa posfaçan as gentes / e dizen-lhe por mal que é casado||919.5 ca o vej’eu assaz om’ordinhado / e moi gran capa de coro trager||919.6 ca o vej’eu assaz om’ordinhado / e moi gran capa de coro trager, / e os que lhe mal buscan por foder / non lhe vaan jajũar o seu pecado||919.9 E posfaça del a gente sandia / e non no fazen senon con meiça||919.11 ca o vej’eu no coro cada dia / [e] vestir capa e sobrepeliça||919.11 [e] vestir capa e sobrepeliça||922.3 O anel do meu amigo / perdi-o so-lo verde pino, /  e chor’eu, bela!||923.1 Ai meu amig’e meu senhor / e lume destes olhos meus||923.2 Ai meu amig’e meu senhor / e lume destes olhos meus||923.18 O que me aquesta coita deu / por vós foi, [e] Deus, ..., / Ele me guise algũa vez / que tal coita vos veja eu / de viver migo||924.2 Muitos a que Deus quis dar mui bon sén / e muit’alto linhag’e gran poder / e muit’outro ben||924.2 Muitos a que Deus quis dar mui bon sén / e muit’alto linhag’e gran poder / e muit’outro ben||924.3 Muitos a que Deus quis dar mui bon sén / e muit’alto linhag’e gran poder / e muit’outro ben||924.5 sei-m’eu aquesto e al sei de mí: / ... ||924.8 A melhor dona e de melhor sén / e máis fremosa que Deus fez nacer||924.9 A melhor dona e de melhor sén / e máis fremosa que Deus fez nacer||924.21 pero que nunca del’al entendi / senon gran sanha, ... / e mal talante que contra mí ten||925.7 ca os leixa morrer con grand’amor, / ..., / e ja com’estes min desemparou||925.17 Todo senhor, ... / dev’os vassalos de mort’a partir / e acor[r]ê-lhes cada que os vir / estar en coita||925.20 ca os leixa con grand’amor morrer, / e, pero pode, non lhes quer valer||925.21 e, pero pode, non lhes quer valer, / e assi faz gran pecado mortal||926.2 se o outro mundo pas[s]ar / as[s]i com’aqueste pas[s]’e passei||926.3 Senhor, se o outro mundo pas[s]ar / as[s]i com’aqueste pas[s]’e passei, / e con tal coita com’aqui levei / e lev’, eno iferno ei de morar / por vós||926.4 e con tal coita com’aqui levei / e lev’, eno iferno ei de morar / por vós||926.6 ca por vós perco Deus e sis’e sén||926.6 ca por vós perco Deus e sis’e sén||926.10 e ja me trabalhei de os cousir, / e comecei log’enton a ri[i]r||926.11 e comecei log’enton a ri[i]r, / e er filhei-me log’i a chorar||926.13 como omen desemparado d’Amor / e de vós||926.18 vedes quanto entend’i / e quanto dá||926.21 que ala non poderia aver tal / coita qual sofro, tan descomuna[l], / e sofro e nunca por vós acorr’ei||927.6 ca me busca convosco mal, / e a mesura non me val / e leixa-me morrer d’amor||927.7 e a mesura non me val / e leixa-me morrer d’amor||927.10 E, senhor, mal dia naceo / que[n] mesura muito aguardou / como eu guardei, e sempre achou / desmesura||927.17 A vossa mesura gardei, / senhor, sempre máis d’outra ren, / e a desmesura por én / me faz tal mal||927.20 e a desmesura por én / me faz tal mal que me non sei / con ela ja conselh’aver, / e leixa-me d’amor morrer||927.21 e leixa-me d’amor morrer, / e da mesura ben non ei||928.2 Diz meu amigo que me serve ben / e que ren non lhe nembra senon min||928.8 sol que veer e me vir||928.9 El ten ora que logo s’averra / con migo, ... / e el querra, como me sol ... servir||928.13 Porque se foi, e o ante non vi, / sen mi-o dizer, a cas d’el-rei morar||928.15 quando veer e me quiser falar||931.2 Id’é meu amigo d’aqui / e non me quis ante veer||931.3 Id’é meu amigo d’aqui / e non me quis ante veer, / e Deus mi tolha parecer / e quanto de ben á en mí||931.4 e Deus mi tolha parecer / e quanto de ben á en mí||931.5 se el ven e m’eu non vingar / quand’el quiser migo falar||931.10 mais log’el seja o senhor / e eu sua||933.6 se non, irei sen mandado / vee-l’e sen vosso grado||933.9 Gran coita me faz ousada / de vo-lo assi dizer, / e, pois eu vivo coitada, / mandade-mi-o ir veer||935.5 – Filha, id’e eu vosc’irei||935.10 Ben o sabe Nostro Senhor / que me pesa, ... / e veer-lo-ei se vos prouguer||935.11 e veer-lo-ei se vos prouguer, / por Deus, mia madr’e mia senhor!||935.17 A Sevilha se vai d’aqui / meu amigo, por fazer ben, / e i-lo-ei veer por én||937.8 E rogou-m’el que vos visse / e vos dissesse mandado||937.10 E rogou-m’el que vos visse / e vos dissesse mandado, / ..., / e vedes al que mi disse: / ... ||938.10 devedes receber / aquesta salva que venho fazer, / e non creades quen quer profaçar||938.15 que non creades nen un dizedor / escontra min, meu lume e meu amor||938.16 dos que me queren mal [e] mal buscar||938.20 Nen quer’eu dona por senhor tomar / senon vós, que amo e quero amar||939.8 A min pesou muito quando s’ia, / e comecei-lhi enton a preguntar: / ... ||939.10 E jurou-mi par Santa Maria / que se [veesse logo a seu grado,||940.3 que é viv’e namorado / d’outra dona||940.16 pois outra deseja / e leixou min, que servia||940.20 e a el mui melhor era, / e a min máis mi proug[u]era||941.2 Ir-vos queredes, amigo, [d’aqui] / e pesa-m’end’, ...||941.3 e pesa-m’end’, ... / e pesa-mi por estes olhos meus||941.4 e pesa-mi por estes olhos meus / e porque sei que viverei assi||941.6 como vive quen á coita d’amor /  e non á de sí nen de ren sabor||942.13 que jurei de nunca lhi fazer ben / ant’el, e non leixou de s’ir por én||943.3 vi meu amigo, ... / e nunca máis coitada foi molher / do que eu i fui||943.9 e vi-o eu ali e, como quer / que vos diga, ouvi a morrer por én||944.2 Muit’atendi eu ben da mia senhor, / e ela nunca [ben] me quis fazer||944.3 e ela nunca [ben] me quis fazer, / e eu non tenho i al senon morrer||944.9 Servi-a sempre mui de coraçon / enquanto pudi, ... / e ela nunca me quis fazer ben||944.10 e ela nunca me quis fazer ben, / e eu non tenho i al se morrer non||944.13 Servi-a sempr’e non catei por al / des que a vi||944.14 e non catei por al / des que a vi e sempre aver cuidei / algũu ben dela||944.15 mais ben vej’e sei / que morte tenh’i||945.2 De me preguntar an sabor / muitos, e dizen-mi por én / com’estou eu con mia senhor||945.20 preguntar-m’-an, e calar-m’-ei||946.3 Tan grave m’é, ... / a mui gran coita que, ... / levo por vós, e a vós mui grav’é||946.9 Tan grave m’é esta coita en que me ten / o voss’amor que non lh’ei de guarir, / e a vós g[ra]v’é sol de o oir||946.15 Tan grave m’é que non atendo ja / de vós senon mort’ou mui gran pesar, / e [mui] grav’é a vós de vos coitar||947.2 Dizen, senhor, que non ei eu poder / de veer ben, e, ... / gran verdad’é, ... / ..., que non posso ben aver||947.7 Travan en min e en meu conhocer||947.8 Travan en min e en meu conhocer / e dizen que non vejo ben, senhor||947.9 e dizen que non vejo ben, senhor, / e verdad’é||947.14 D’aver ben non me quero eu creer, / e, mia senhor, quero-vos dizer al: / ... ||947.15 vejo mui pouco, e sei que vejo mal / u non vejo vosso bon parecer||948.2 Con coitas d’amor, ... / trob’, e dizen que meus cantares non / valen ren||948.5 mais muitas coitas mi-os fazen fazer, /  e tantas coitas, ... / ..., non as posso en un cantar dizer||948.7 Muitas ei, ei cuidad’e so[n] mi sal||948.8 Muitas ei, ei cuidad’e so[n] mi sal, / e faço muito[s] cantares||948.9 e faço muito[s] cantares en tal / que per[ç]a coitas, e dizen-m’i mal||948.14 E[n] muito[s] cantares tenho que ben / posso dizer mias coitas, e por én / dizen-mi ora que faço i mal sén||949.2 Vi eu donas, senhor, en cas d’el-rei, / fremosas e que parecian ben||949.3 Vi eu donas, senhor, en cas d’el-rei, / fremosas e que parecian ben, / e vi donzelas muitas u andei||950.9 que a manda muito guardar / de mí e d’outren ala entrar||951.1 Andei, senhor, Leon e Castela||951.3 Andei, senhor, Leon e Castela / depois que m’eu desta terra quitei, / e non foi i dona nen donzela / que eu non viss’, ...||951.4 e non foi i dona nen donzela / que eu non viss’, e máis vos én direi: / ... ||951.9 punhei de as cousir, / e, poi-las vi, estive cuidando / en vós, senhor||951.10 estive cuidando / en vós, senhor, e, ... / quantas máis donas, senhor, ala vi, / [tanto vos eu mui máis precei des i]||951.15 e cousi-as, e ben parecian||951.15 toda-las fui veer, / e cousi-as||952.16 Mal sén é per-desasperar / ome de mui gran ben aver / de sa senhor, ... / ..., e non o quer’eu fazer||954.3 Maravilho-m’eu, ... / senhor, por quanto vos vejo rogar / Nostro Senhor, e vin-vos preguntar / que mi digades, por Deus, ũa ren: / ... ||954.7 Fez-vos ben falar e ben parecer / e comprida de ben||954.8 Fez-vos ben falar e ben parecer / e comprida de ben||954.9 Fez-vos ben falar e ben parecer / e comprida de ben, ... / e rogades Deus||954.13 Ca vos fez mansa e de mui bon prez||954.14 Ca vos fez mansa e de mui bon prez, / e ja en vós máis ben non poderá / aver||954.22 que m[i] fez sempre viver sen sabor / e sen vosso ben-fazer, mia senhor||955.2 Senhor fremosa, ei-vos grand’amor, / e os que saben que vos quero ben / teen que vos pesa máis d’outra ren||955.8 ca ja vos sempr’averei de querer / ben, e estas gentes que aqui son / teen que vos pesa de coraçon||955.14 ca, mia senhor, sempre vos ben querrei, / e aquestas gentes que son aqui / teen que vos faço gran pesar i||955.16 e [eu] tenh’ora, e sempre terrei, / mui guisado de vos fazer pesar||956.9 Ante cuid’eu que, o que seu mal é, / que meu mal ést’, e cuido gran razon||956.14 nen lh’ar diga nulh’ome que mal fez, / e outro ben Deus dela non mi dé||956.18 E ja eu muitos namorados vi / que non davan nulha ren por aver / sas senhores mal, ... / ..., e por esto dig’assi: / ... ||956.20 se eu mia senhor amo polo meu / ben e non cato a nulha ren do seu||957.4 ca me quer’ir longi de vós viver, / e venho-vos por esto preguntar: / ...||957.6 que prol á mí fazer-vos eu prazer / e fazer a mí, senhor, gran pesar?||957.9 ca dizedes que non é vosso ben / de morar preto de vós, e por én / quero de vós que mi digades al: / que prol á mí fazer eu vosso ben||957.12 que prol á mí fazer eu vosso ben / e fazer a mí, senhor, mui gran mal?||957.15 Dizedes que mi avedes desamor / porque moro preto de vós, senhor, / e que morr[er]edes se m’eu non for||957.18 mais dizede ja, ... / que prol á min guarir eu vós, senhor, / e matar mí||957.20 E vós guarredes sen mí, mia senhor, / e eu morrerei des que vos non vir||958.9 E, mia senhor fremosa, morrerei / con tanto mal como mi faz Amor / por vós, e, ... / non mi dizedes o que i farei||959.2 Que de ben mi ora podia fazer / Deus se quisess’, e non lhi custa ren||959.4 contar-mi os dias que non passei ben / e dar-mi outro[s] tantos||959.7 os dias que viv’om’a seu prazer / dev’a contar que viv’, e outros non!||959.11 ca nunca led’andei / e non foi vida, mais foi gran pesar||959. E os dias que me sen mia senhor / Deus fez viver passei-os eu tan mal / que nunca vi prazer de min nen d’al, / e esta vida foi tan sen sabor;||959.18 E os dias que me sen mia senhor / Deus fez viver passei-os eu tan mal / que nunca vi prazer de min nen d’al, / e esta vida foi tan sen sabor||960.5 u a veja e lhi possa falar||960.11 esses dias mi cont’El, se quiser, / que eu con ela viver, e máis non, / de mia vida||960.23 ca [a] El dias nunca minguará[n] / e eu serei ben-andant’, ...||960.23 e eu serei ben-andant’, e seran / cobrado-los meus dias que perdi||961.2 A mia senhor, que me ten en poder / e que eu sei máis d’outra ren amar||961.14 mais non posso querer mal a quen / Nostro Senhor quis dar tan muito ben / como lh’El deu, e tan bon parecer||961.15 [E] sa bondad’e seu bon parecer / mi faz a mí mia senhor tant’amar||961.17 e seu bon prez e seu mui bon falar||961.17 [E] sa bondad’e seu bon parecer / mi faz a mí mia senhor tant’amar / (e seu bon prez e seu mui bon falar)||962.2 A por que perço o dormir / e ando mui namorado||962.4 vejo-a d’aqui partir / e fic’eu desemparado||962.8 Deus, que ben lh’está manto e saia!||962.14 as sueiras son d’ensai, / e os arções, de faia||962.19 Se a podess’eu filhar, / terria-m’én por ben-andante, / e nos braços a levar / na coma do rocin, deant’, ...||962.20 e nos braços a levar / na coma do rocin, deant’, e / per caminho de Lampai / passar Minh’e Doir’e Gaia||962.22 passar Minh’e Doir’e Gaia||962.22 passar Minh’e Doir’e Gaia||962.27 Se a podess’alongar / quatro legoas de Crecente / e nos braço-la filhar||963.2 Ouvi agora de mia prol gran sabor / mia senhor, e conse[l]hou-me por én / que me partisse de lhi querer ben||963.4 e conse[l]hou-me por én / que me partisse de lhi querer ben, / e dixi-lh’eu||963.10 quitade-vos, amigo, de mal sén / e non amedes quen vos non quer ben||963.20 se eu podess’ (o que non poderei), / poder comig’e con Amor||964.2 Algun ben mi deve ced’a fazer / Deus, e fara-mi-o quando lh’aprouguer||964.3 sempr’ando led’, e quen mi falar quer / en pesar non lho posso padecer||964.5 mais fuj’ant’el e non lho quer’oir||964.9 ca todos andan cuidando en aver / e outra ren non queren cuidar ja||964.10 ca todos andan cuidando en aver / e outra ren non queren cuidar ja, / e morren ced’e fica tod’aca||964.10 e morren ced’e fica tod’aca||964.12 que trob’e cant’e cuido sempr’en ben||964.12 que trob’e cant’e cuido sempr’en ben||964.13 mais esto migo non pode[n] põer, / ..., / e tenh’amiga que faz mui bon sén||964.14 e tenh’amiga que faz mui bon sén, / [e] pod’o tempo passar en prazer||964.17 Nostro Senhor, ... / é sempre ledo no seu coraçon, / e son mui ledos quantos con El son||965.3 Toda-las cousas eu vejo partir / do mund’en como soian seer, / e vej’as gentes partir de fazer / ben que soian||965.9 Pero que ome part’o coraçon / das cousas que ama, per bõa fe, / e parte-s’ome da terra ond’é||965.10 e parte-s’ome da terra ond’é, / e parte-s’ome d’u [mui] gran prol ten||965.14 mudan-s’os tempos e muda-s’o al||965.16 mudan-s’os ventos e tod’outra ren||966.6 Par Deus, sempr’eu alongado vevi / dela e do seu ben||966.6 sempr’eu alongado vevi / dela e do seu ben, e non perdi / coita d’amor||967.3 punhei sempre d’o seu amor gaar / e non o ouvi||967.8 E des que a vi sempre a muit’amei / e sempre lhi seu amor demandei||967.9 E des que a vi sempre a muit’amei / e sempre lhi seu amor demandei, / e non o ouvi nen o averei||968.11 el ouve de min despeito / e mandou-me desafiar||968.17 mandad’ante vós chamar / ela e min algun dia||969.16 quis falar e non ousei||969.20 – Mia senhor, falar-vos-ei / un pouco / e ir-m’-ei quando mandardes||970.3 de Castr’a Burgos e end’a Palença||970.4 de Castr’a Burgos e end’a Palença, / e de Palença sair-mi a Carrion||970.5 e de Palença sair-mi a Carrion / e end’a Castro||970.13 e rog’a Deus que m’ajud’e mi valha||970.14 e rog’a Deus que m’ajud’e mi valha / e nuncas valh’a que mi mal buscar||971.23 – Afonso Anes, est’é meu mester, / e per esto dev’eu a guarecer||971.24 e per esto dev’eu a guarecer / e per-servir donas quanto poder||971.28 en pedir algo non dig’eu de non / a quen entendo que faço razon, / e ala lide quen lidar souber||971.33 – Afonso Anes, filharei eu don, / é verdad’, e vós, ai cor de leon?||973.5 u me de mia senhor quitei / [...] /  e que queria eu melhor / de seer seu vassalo e ela mia senhor?||973.6 e que queria eu melhor / de seer seu vassalo e ela mia senhor?||974.4 essa mi faz a mí peior: / serviç’e mui gran ben querer / e mui grand’omildade||974.5 essa mi faz a mí peior: / serviç’e mui gran ben querer / e mui grand’omildade||974.11 Nunca lh’outro pesar busquei, / senon que lhi quero gran ben, / e por esto en coita me ten / tal que conselho non me sei||974.19 Quando m’agora ren non dá, / que lhi non sei merecer mal, / ..., e non mi val, / cuid’eu, nunca mi ben fara||974.34 nen vi a sa malada, / ... / e meu mal lhi diria||974.38 Elvira, ben faria, / e de Deus foss’ajudada!||975.3 tan grave foi por mí / e por vós||975.8 greu vos seri’, a meu cuidar, / d’amardes-mi muito, senhor, / [e] eu vós non||975.14 nen voss’amor nunca foi meu, / e, ... / ..., non me pod’outren dar||975.21 E perço meus dias assi / porque vos eu sempre servi / e sérvio muit’, e non mi val||975.21 porque vos eu sempre servi / e sérvio muit’, e non mi val||976.3 quando me quitei / de mia senhor e m’espedi / dela||976.7 quando m’eu vin e m’espedi / dela||976.20 quando me d’aqui / fui e os seus olhos catei||976.22 sol nen un mal non me senti / e fui logo led’e cantei||976.22 sol nen un mal non me senti / e fui logo led’e cantei||976.23 e fui logo led’e cantei / e, se a vir, logo guarrei||978.6 que me teedes en poder / e non me leixades noite nen dia||978.10 que ouvera end’a morrer / por voss’amor, en que m’eu atrevia / muit’, e cuidava convosc’a vencer / a que me vós fezestes ben querer||978.12 e cuidava convosc’a vencer / a que me vós fezestes ben querer, / e falistes-me u vos mester avia||979.5 ca non ous’eu per ren dizer / a que m’en grave coita ten, / e non me sei consello dar||979.12 a que non ouso dizer ren / de quanto mal me faz aver, / ..., / e mal per-foi de min pensar / Amor||979.18 mentr’esteveren, ... / alongados dela e non / foren u a vejan||979.28 irei / ced’u lle mia coita direi, / e por ela me matarán||980.10 ca viron o bon semellar / da que os faz por sí chorar, / e ave-lo-an a sentir||981.18 Mal dia nad’eu que vos vi, / e vós bon dia nada!||981.24 mais nunc’ar fui guardado / de mui gran coita des enton, / e entendi-m’eu des enton / que aquel é guardado / que Deus guarda||982.3 Se eu podesse desamar / a que me sempre desamou, / e podess’algun mal buscar / a quen me sempre mal buscou||983.3 ca ‘ssi quer Deus, e, mao meu pecado, / ai eu!, / ..., / d’aver coita muito tenn’eu guisado||983.11 pois non vir meu lum’e meu espello||983.14 ja por mia vida non daria nada, / mia sennor, e digo-vos en concello / que, ... / que a vó-lo demande meu linnage||983.21 pois voss’amor en tal coita me trage, / ... / e sol non quer Deus que mi-o vós creades||983.22 e sol non quer Deus que mi-o vós creades, / e non me val i preito nen menage||983.23 e ides-vos e me desamparades||983.23 e non me val i preito nen menage, / e ides-vos e me desamparades||983.29 demais, non ei parente nen amigo, / ... / que m’aconsell’, e desaconsellado / fic’eu sen vós||983.30 e desaconsellado / fic’eu sen vós, e non ar fica migo, / sennor, senon gran coita e cuidado||983.31 e non ar fica migo, / sennor, senon gran coita e cuidado||984.2 A mia sennor, que eu máis d’outra ren / desejei sempr’e amei e servi||984.2 A mia sennor, que eu máis d’outra ren / desejei sempr’e amei e servi||984.10 ca morrerei e perderei afan||984.21 Tal sazon foi que me tev’en desden / quando me máis forçava seu amor, / e ora, ... / ben me fara||984.22 e ora, mal que pes a mia sennor, / ben me fara, e mal grad’aja én||985.6 en forte pont’eu fui nado, / sennor, por vós e por mí!||985.10 que vos amo sen meu grado / e faço a vós pesar i||985.13 Ai eu, cativ’e coitado||986.4 pois vós queredes mia mort’, e por én / rog’eu a Deus que nunca vós vejades, / senhor fremosa, o que desejades||986.10 rogarei a Deus / en tal que tolha El dos vossos dias, / senhor fremosa, e enada nos meus||986.14 E Deus, [que] sabe que vos am’eu muito / e amarei enquant’eu vivo for||987.2 O mui bon rei que conquis a fronteira / e acabou quanto quis acabar||987.3 O mui bon rei que conquis a fronteira / e acabou quanto quis acabar, / e que se fez con razon verdadeira / [en] todo o mundo temer e amar||987.4 e que se fez con razon verdadeira / [en] todo o mundo temer e amar||987.5 éste bon rei de prez, valent’e fis||987.11 per prez [e] per esforç’e per valer||987.11 per prez [e] per esforç’e per valer||987.17 Non sei oj’ome tan ben razõado / que podesse contar todo o ben / de Sevilha, e por end’, ... / ja o bon rei en seu pode-la ten||987.22 Mai-lo bon rei, que Deus manten e guia / e quer que sempre faça o melhor||987.23 Mai-lo bon rei, que Deus manten e guia / e quer que sempre faça o melhor||987.25 este conquis ben a Andaluzia / e non catou i custa nen pavor||987.28 u Sevilha a Mafomede tolheu / e erdou i Deus e Santa Maria!||987.28 u Sevilha a Mafomede tolheu / e erdou i Deus e Santa Maria!||987.34 quatrocentos e nov’anos avia||988.6 Pensastes mui mal / daqueste mundo fals’e desleal||988.16 por fol tenh’eu quen por tal mundo chora, / e por máis fol quen máis en el mora!||988.17 E en forte ponto e en fort’ora / fez Deus o mundo||988.19 pois non leixou i / nen un conort[o] e levou d’aqui / a bõa Rainha||989.7 que tanto ben no mundo fez / e que conquis de mar a mar!||989.12 que ja máis non disse de non / a nulh’ome por lh’algo dar / e que sempre fez o melhor||989.21 que soub’eixalçar nossa lei / e a dos mouros abaixar||989.33 Deus, que prês mort’e paixon||990.3 Ora ja non poss’eu creer / que Deus o mundo mal non quer, / e querra||990.5 mentre lhi fezer / qual escarnho lhi sol fazer / e qual escarnho lh’ora fez||990.7 leixou-lhi tant’ome sen prez, / e foi-lhi Don Lopo tolher||990.17 por dar i tanto rico don, / caval’e armas a baldon?||990.24 Deus, que prês mort’e paixon||991.4 pero o fez e o firmou||991.7 que sempre ben fez e cuidou||991.8 que sempre ben fez e cuidou / des quando naceu, e punhou / sempr’en bondade guaanhar||991.10 e punhou / sempr’en bondade guaanhar / e en seu bon prez avantar||991.11 e punhou / sempr’en bondade guaanhar / e en seu bon prez avantar, / e nunca se d’al trabalhou||991.23 E a Don Telo Deus xo amou / pera sí e xo quis levar||991.24 e xo quis levar / e non se quis de nós nembrar||991.27 e mái-lo fez por se riir / deste mal mund’e escarnir||992.9 ca vós sodes e seredes / coita do meu coraçon||993.4 Valença se quer manteer / e sempr’en Valença entendeu||993.6 pois el manten prez e loor||993.7 pois el manten prez e loor / e prês Valença por valer||993.13 pois prez e valor manten||993.15 ca Deus lhi deu esforç’e sén / por sobre Valença reinar||993.17 ca Deus lhi deu esforç’e sén / por sobre Valença reinar, / e lhi fez valença acabar / con quant’a Valença conven||993.21 que de valença ést[e] ben fis / e per valença quer obrar||994.3 Pouco vos nembra, mia sennor, / quant’afan eu por vós levei / e quanta coita por vós ei||994.4 e quanta coita por vós ei / e quanto mal me faz Amor / por vós||994.5 Pouco vos nembra, mia sennor, / quant’afan eu por vós levei / e quanta coita por vós ei / e quanto mal me faz Amor / por vós, e non me creedes / mia coita||994.8 E, sennor, ja perdi o sén / cuidand’en vós, e o dormir||994.10 E, sennor, ja perdi o sén / cuidand’en vós, e o dormir, / ..., / e outro mal muito me ven / por vós||994.15 des aquel di’en que vos vi / e vos amei e vos servi||994.15 des aquel di’en que vos vi / e vos amei e vos servi||995.14 mui coitado d’amor / e d’outras coitas grandes que eu ei||995.19 que nunca Deus gran coita quiso dar / [senon a quen El fez moller amar] / com’a min fez, e nunca me quis dar / ben dessa dona que me fez amar||996.6 mais non llo digo, ca non ei poder / de lle falar en quanto mal me ven, /  e quantas coitas, querendo-lle ben||996.14 Se ll’eu dissess’en qual coita d’amor / por ela viv’e quant’afan eu ei||997.3 que sol non dormen estes ollos meus / e rogo muito por mia mort’a Deus||997.7 Vivo coitad’e sol non dórmio ren||997.8 e cuido muit’e choro con pesar||997.8 Vivo coitad’e sol non dórmio ren, / e cuido muit’e choro con pesar||997.15 mal dia naci / con tanta coita que sempr’eu levei / e porque máis no mundo viverei||998.6 leixei-ll’a terra por lle non fazer / pesar, e viv’u non posso viver / senon coitad’;...||999.2 sennor / e lume destes ollos meus||999.3 Por vos veer vin eu, sennor / e lume destes ollos meus, / e valla-me contra vós Deus||999.7 Aventurei-m’e vin aqui / por vos veer e vos falar||999.8 Aventurei-m’e vin aqui / por vos veer e vos falar||999.14 Como vós quiserdes sera, / de me fazerdes mal e ben||1000.2 Meus amigos, pese-vos do meu mal / e da gran coita que me faz aver / ũa dona||1000.4 pese-vos do meu mal / e da gran coita que me faz aver / ũa dona que me ten en poder / e por que moir’;...||1000.6 ca ja perdi o dormir e o sén / polo seu ben||1000.13 ca ja perdi o dormir e o sén / polo seu ben, que desej’, e non ei / senon gran coita que m’ela deu ja||1000.16 e, se máis vivo, máis mal me fara, / e, ... / morrerei eu, m[eus amigos, por én,||1001.6 ond’eu atendo ben, me ven gran mal, /  e quen me dev’a valer non me val||1001.9 que me tolleu o dormir e o sén||1002.2 Coitado vivo d’amor, / e da mort’ei gran pavor||1002.8 Amor me ten en poder, / e pavor ei de morrer||1002.14 Amor en poder me ten, / e faz-mi perder o sén||1003.3 Dis[s]eron-vos, fremosa mia senhor, / que me non mat’a mí o voss’amor, / e non o neg’eu||1003.15 e dizen-o de pran / e non mi-o neg’eu||1004.9 Falarei con el, que non m’estara / mal nulha ren, e mesura farei / de lhi falar||1004.11 que mi quer ben e sempre mi-o querra||1005.6 perder-s’-á el e poss’eu [i] perder / o corp’, ...||1005.7 e poss’eu [i] perder / o corp’, e vós, madr’, o vosso por mí||1005.13 perder-s’-á el e perderei enton / o corp’, ...||1006.3 Ai madr’, o meu amigo morr’assi / come quen morre de coitas que á / grandes d’amor, e non queredes ja / que o veja||1006.4 e non queredes ja / que o veja, e el morr’, eu o sei, / por mí d’amor||1006.10 E amores tantas coitas lhi dan / por mí, madre, que non pode guarir, / ..., / e jaz morrend’assi por mí d’amor||1006.11 mais eu morrerei, madr’e mia senhor||1007.6 ca vej’agora o que nunca vi /  e ouço cousas que nunca oi||1007.10 aquel desej’e este quero mal||1007.14 E non receo mia morte por én, / e, Deus-lo sabe, queria morrer||1008.6 ca ja todas saben que sodes meu /  e nen ũa non vos querra por seu||1008.9 mais non sei oj’eu quen / me vos filhass’, e ja vos non val ren||1008.15 E quen vos a vós esto conselhou / mui ben sei [eu] ca vos conselhou mal, / e con tod’esso ja vos ren non val||1008.20 Cofonda Deus a que filhar o meu / amig’, e min, se eu filhar o seu||1009.3 dizen que ja non morr’assi, / e moir’eu||1009.6 dizede que morre por vós alguen /  e veredes ome morrer por én||1009.15 O que morria, mia filha, d’amor / por vós non morre nen quer i cuidar, / e moir’end’eu, mia filha, con pesar||1010.9 ca de sa prol i ren non falarei, / e el dira e eu ascuitarei||1010.9 e el dira e eu ascuitarei||1010.10 e, ante que moira ja, ũa vez / fale migo||1010.15 venha falar aqui / con mig’, ai madre, ... / e direi-vos pois quanto m’el dira||1010.16 e ũa vez, ante que moir’assi, / fale [mig||1011.3 ricas e nobres dizen que seran||1011.4 ricas e nobres dizen que seran / e meu amigo ben sei que fara / un cantar||1011.7 Loar-mi-á muito e chamar-mi-á «senhor»||1011.14 En aquestas cortes que faz el-rei / loará min e meu [bon] parecer||1011.15 loará min e meu [bon] parecer / e dira quanto ben poder dizer / de min||1011.16 e dira quanto ben poder dizer / de min, amigas, e fara, ... / un cantar||1011.19 ca o viron cuidar, e sei eu ben / que non cuidava ja en outra ren||1012.4 non soubestes novas de mí, / e por maravilha tenho / por non saberdes quando vou||1012.10 non soubestes ren / quando me levaron d’aquen, / e maravilho-me ende / por non saberdes quando m’eu / venh’ou quando vou d’aquende||1012.16 Catei por vós quand’a partir / m’ouve d’aqui, ... / ..., / e mui queixosa vos ando||1013.3 Ai mia filha, por Deus, guisade vós / que vos veja [e]sse fustan trager / voss’amig’, e tod’a vosso poder / veja-vos ben con el estar en cos||1014.4 nen lho dig’eu, e assi nos aven: / ... ||1014.9 E gran sazon á ja, ... / que el[e] meu ben podera aver / e ja máis nunca mi-o ousou dizer||1014.15 mais ouv’i pavor / de mi pesar e, ... / p[ro]uguera-m’end’, ...||1014.16 e, par Nostro Senhor, / p[ro]uguera-m’end’, e [e]stamos assi: / ... ||1015.1 Os que dizen que veen ben e mal / nas aves e d’agoirar preç[o] an||1015.2 Os que dizen que veen ben e mal / nas aves e d’agoirar preç[o] an||1015.9 E o que diz que é mui sabedor / d’agoir’e d’aves||1015.14 que El[e] me dé, ... / capon cevado pera meu jantar / e dé o corvo ao agoirador||1015.16 ca eu sei ben as aves conhoscer / e con patela gorda máis me praz||1016.3 vós morredes / porque vos non leixan migo / falar, e moir’eu, amigo, / por vós||1016.4 e moir’eu, amigo, / por vós e, ... / algun conselh’i ajamos / ante que assi moiramos||1016.9 Ambos morremos, sen falha, / ... / ..., e, ... / ..., / algun conselh’i ajamos / [ante que assi moiramos]||1016.15 De mia madr’ei gran queixume / porque nos anda guardando, / e morremos i cuidando||1016.16 ai meu amig’e meu lume||1017.4 e del e de vós non sei por que é||1017.4 Entend’eu, amiga, ... / que avedes queixum’, u al non á, / de voss’amigo, ... / e del e de vós non sei por que é||1017.10 ca vos vejo del gran queixum’aver / e el de vós||1017.10 ca vos vejo del gran queixum’aver / e el de vós, e tenho que é mal||1017.14 non sera ben / e sei que faredes end’o melhor||1017.16 non sera ben / e sei que faredes end’o melhor / ... / ...,e esto vos conven||1018.2 O meu amigo, que xi m’assanhou / e que non quer ja comigo falar||1018.10 mais logo verra / el rogar a mí, e, ... / farei que en tal [coita o tenha / por mí Amor que rogar me venha]||1019.5 que de quanto disse de vós e diz / vó-lo julgad’assi come senhor||1019.17 nen o dira, e ar diz outra ren||1019.18 e ar diz outra ren, / e non á máis que diga||1019.20 vós julgad’i o voss[o] e o seu||1019.24 [E] filhad’o seu preito, como diz, / sobre vós, ... / e non ponhades i outro juiz||1021.3 mais muit’á ja que vos vejo partir / de trobar por mí e de me servir||1021.20 dizede-mi-o e ja-que farei én||1022.3 e ora ven e praz én muit’a mí||1022.3 ouvestes gran prazer / quando se foi meu amigo d’aqui, / e ora ven e praz én muit’a mí||1022.8 ca fostes vós mui leda do meu mal / quando s’el foi, e querrei-vos eu ja / mal por end’, ...||1022.9 e querrei-vos eu ja / mal por end’, e dizen-mi que verra / mui ced’;...||1023.5 E eu nunca fui leda nen dormi, / amiga, ... /  e ora ja dizen-mi del que ven||1023.6 e ora ja dizen-mi del que ven, /  e mal grad’aja mia madre por én||1023.8 Ela foi [mui] leda, poi-lo viu ir, / e eu mui triste, poi-lo vi partir / de mí||1023.15 eu fui [mui] trist[e] e sempre chorei, / amiga, depois que s’el foi d’aquen||1024.5 que se venha mui ced’e, se veer / cedo, que sera como Deus quiser||1024.8 Per bõa fe, non lhi poss’eu fazer / ben, e vai triste no seu coraçon||1024.13 Queixa-s’el e diz que sempre foi meu||1024.14 Queixa-s’el e diz que sempre foi meu / e diz gran dereito, per bõa fe||1024.15 e diz gran dereito, per bõa fe, / e non lhi fiz ben e ten que mal é||1024.15 e non lhi fiz ben e ten que mal é||1024.20 E non se queixe, ca non lh’á mester, / e filhe o ben quando lho Deus der||1025.2 Queixos’andades, amigo, d’Amor / e de mí||1025.6 en guisa tal / que seja vosso ben e non meu mal||1025.8 Queixades-vos que sempre fostes meu, / amig’, e vos leixo por mí morrer||1025.10 mais dizede-mi como vos valer / possa sen meu dan’e guisa-lo eu / que vos faça eu ben||1026.3 A meu amigo mandad’enviei / a Toled’, ... / e mui ben creo que ja co[n] el é||1026.4 preguntad’, e gradecer-vo-lo-ei||1026.15 E sempre catan estes olhos meus / per u eu cuido que á de viir / o mandadeir’, e moiro por oir / novas del||1027.2 Queredes ir, meu amigo, ... / buscar outro conselh’e non o meu||1027.7 Ides-vos vós e fic[o] eu aqui||1027.16 por tal razon / non podedes el-rei e min aver||1028.2 Diz meu amigo tanto ben de mí / quant’el máis pod’, e de meu parecer||1028.3 Diz meu amigo tanto ben de mí / quant’el máis pod’, e de meu parecer, / e os que saben que o diz assi / teen que ei eu que lhi gradecer||1028.7 Diz-mi «fremosa» e diz-mi «senhor»||1028.8 Diz-mi «fremosa» e diz-mi «senhor», / e «fremosa» mi dira quen me vir||1028.9 e «fremosa» mi dira quen me vir, / e te[e]n que mi faz mui grand’amor||1028.10 e te[e]n que mi faz mui grand’amor / e que [eu] ei muito que lhi gracir||1028.14 Diz muito ben de min en seu trobar / con gran dereit’, e al vos eu direi: / ... ||1029.6 cuid’eu melhor aver per i, /  e semelha-mi que non ést’assi||1029.20 – Bon dia naceu, com[e] eu oi, / que[n] se d’outro castiga e non de sí||1030.3 figi-o eu por ben, / e enfengestes-vos de mí por én||1030.9 ca, meu amigo, falei ũa vez / convosco por vos de morte guarir, / e fostes-vos vós de min enfingir||1031.2 Amigo, veestes-m’un di’aqui / rogar d’un preit’, e non vos fig’én ren||1031.5 faze-lo quer’e non farei end’al||1031.6 mais vós guardade mí e vós de mal||1031.14 Ben sabedes como falamos nós / e me vós rogastes o que m’eu sei||1031.15 Ben sabedes como falamos nós / e me vós rogastes o que m’eu sei, / e non o fiz||1032.9 Per nulha ren non me posso quitar / de falar vosc’, e sempre me temi / de mo saberen||1032.23 E, se avedes gran coita d’amor, / ave-la-edes per mí, [e] maior||1033.4 e, quando lh’eu rogo muit’e digo / que se parta de mí tal ben querer||1034.3 pois [a]tal é vosso sén / que eu quera mal a quen mi quer ben / e me vós roguedes muito por én||1034.4 por Deus, que pod’e val||1034.15 Muito mi sera grave de sofrer / d’aver quen mi quer ben mal a querer, / e vós, madre, mandades-mi-o fazer||1035.3 ca non pod’aver ben de mí, / e queixa-se-me muito||1035.3 e queixa-se-me muito e diz assi: / ... ||1035.4 que o mat’eu e que faço mui mal||1035.10 Ten guisad’en muitas vezes morrer / ... / [...] / e diz que o mato a mal-fazer||1035.16 porque non ouve ben de min nen á, / e diz-m’el: «[E] matades-me, senhor!»||1036.2 Voss’amigo quer-vos sas dõas dar, / amiga, e quero-vos dizer al: / ... ||1036.13 El punhará muit’e fara razon / de lhas filhardes quando vo-las der||1036.15 El punhará muit’e fara razon / de lhas filhardes quando vo-las der, / e vós ou lhas filharedes ou non||1036.20 Ou ben filhade quanto vos el der / e fazede ben quanto x’el quiser||1037.9 E quen ben qu[is]er seu tempo passar, / u é con sa senhor, non dorme ren, / e meu amigo, pois pera min ven, / non dórmia ja mentre migo morar||1038.3 que lhi faça ben, e ja temp’era||1038.14 El é por mí atan namorado / e meu amor o trag’assi louco||1039.10 mais diz que fale con mig’e por én / mentre viver non mi quer al pedir||1039.17 pero diz el que non quer al de min / senon falar mig’, e máis demandar / mentre viver non [mi] quer des ali||1040.10 se guisar u me veja / e lhi fezer seu mandado||1040.20 Dizedor é de nemiga / e dira-o log’, amiga||1041.3 sei muitas donas que saben amar / seus amigos e soen-lhis falar||1041.4 e soen-lhis falar / e non lho saben||1041.6 log’é sabud’e non sei eu per quen||1041.15 falar vosco, ... / com’outras donas falan, e des i / nunca lhis máis poden entender ren||1042.2 Morreredes, se vos non fezer ben, / por mí, amig’, e non sei que vos i / faça||1042.6 é-mi mui grave de vos ben fazer, /  e mui grav’é de vos leixar morrer||1042.8 Ren non vos pode de morte guardar / e sei ben que morr[er]edes por mí||1042.10 e, quant’eu ei en tod’est’a cuidar, / é-mi mui grave de vos ben fazer||1042.15 mais ben vos jur’e digo-vos assi||1043.8 Alguen sabe que mi queredes ben / e pesa-lh’end||1043.8 e pesa-lh’end’e non pod’al fazer||1043.10 meu amig’e meu lum’e meu ben||1043.10 meu amig’e meu lum’e meu ben||1043.14 E ben sei de quen tan gran sabor á / de mentir, e non teme Deus nen al, / que mi assaca tal mentira e al||1043.15 que mi assaca tal mentira e al||1045.3 – O voss’amigo, ... / ..., mui cedo vos verra, / e partide as doas que vos el dara||1045.6 fara-mi Deus ben se mi-o adusser, /  e sas doas dé-as a quen quiser||1045.9 – Disseron-mi ora, ... / que vos trage dõas de Portugal, / e, amiga, non as partades mal||1045.15 mai-lo vosso cedo ven, / e partid’as dõas que trage ben||1045.20 averei dõas e quant’al quiser||1046.2 Vai meu amigo con el-rei morar, / e non mi-o disse nen lh[o] outorguei||1046.3 e non mi-o disse nen lh[o] outorguei, / e faz mal sén de mi faz[er] pesar||1046.8 E [el] quer muito con el-rei viver / e [a] mia sanha non a ten en ren||1046.9 E [el] quer muito con el-rei viver / e [a] mia sanha non a ten en ren, / e el-rei pode quanto quer poder||1046.14 E el punhou muit[o] en me servir / e al rei nunca serviç’ora fez||1046.16 mais eu perça bon parecer e prez||1047.2 Amigo, queredes-vos ir / e ben sei eu que mi averra: / ... ||1047.20 loarei / Deus e graci-lo-ei al rei||1048.2 Foi-s’o meu amigo a cas d’el-rei / e, amigas, ... / ..., ja eu morta serei||1048.8 Por nulha ren non me posso guardar / que non moira ced’e con gran pesar||1049.1 Amei-vos sempr’, amigo, e fiz-vos lealdade||1049.5 ou se falar ouverdes con algun maldizente / e vos quiser, amigo, faz[er d]’al entendente||1049.6 dizede-lhi que mente e dizede-lhi que mente!||1050.1 Meu amig’e meu ben e meu amor||1050.1 Meu amig’e meu ben e meu amor||1050.4 disseron-vos que me viron falar / con outr’ome por vos fazer pesar, / e por én rog’eu a Nostro Senhor / que confonda quen vo-lo foi dizer||1050.6 e por én rog’eu a Nostro Senhor / que confonda quen vo-lo foi dizer, / e vós||1050.7 e por én rog’eu a Nostro Senhor / que confonda quen vo-lo foi dizer, / e vós, ... / e min, se end’eu fui merecedor||1050.9 Ja vos disseron por mí que falei / con outr’om’e que vos non tiv’en ren||1050.10 Ja vos disseron por mí que falei / con outr’om’e que vos non tiv’en ren, / e, se o fiz, nunca mi venha ben||1050.11 mais rog’a Deus sempr’e roga-lo-ei / que cofonda quen vo-lo diss’assi||1050.13 e roga-lo-ei / que cofonda quen vo-lo diss’assi / e vós||1050.14 e roga-lo-ei / que cofonda quen vo-lo diss’assi / e vós, ... / ...e min||1050.16 Sei que vos disseron, per bõa fe, / que falei con outr’om’e non foi al, / senon que vo-lo disseron por mal||1050.20 mais rog’a Deus, ... / que cofonda quen vos atal razon / diss’, e vós||1050.21 mais rog’a Deus, ... / que cofonda quen vos atal razon / diss’, e vós, ... / e que cofonda min||1050.23 E cofonda quen á tan gran sabor / d’antre min e vós meter desamor||1051.2 A que mi a min meu amigo filhou / mui sen meu grad’e non me tev’en ren||1051.3 que me servi’e mi queria ben||1051.4 que me servi’e mi queria ben, / e non mi-o disse nen mi-o preguntou||1051.6 mal i sera quando lho eu filhar / mui sen seu grad’e non a preguntar||1051.10 ca o levou de min sen meu prazer / e ora ten que o levará assi||1051.20 [E] enton veredes molher andar / pos min chorand’, e non lho querrei dar||1052.1 Ir-vos queredes e non ei poder, / par Deus, amigo, de vos én tolher||1052.3 Ir-vos queredes e non ei poder, / par Deus, amigo, de vos én tolher, / e, se ficardes, vos quero dizer, / meu amig’, o que vos por én farei: / ... ||1052.9 Se vos fordes, sofrerei a maior / coita que sofreu molher por sen[h]or, / e, se ficardes polo meu amor, / direi-vo-lo que vos por én farei: / ... ||1052.13 Ides-vos e tẽedes-m’en desden||1052.14 Ides-vos e tẽedes-m’en desden / e fico eu mui coitada por én||1052.15 Ides-vos e tẽedes-m’en desden / e fico eu mui coitada por én, / e ficade por min||1052.16 e ficade por min, ca vos conven, / e direi-vos que vos por én farei: / ... ||1053.3 Ir-vos queredes, amigo, / d’aqui por me fazer pesar, / e, ... / ..., vedes que vos digo: / ... ||1053.6 quitade ben o coraçon / de min e ide-vos enton||1053.9 E, pois vos ides ... sabiádes / que nunca maior pesar vi / e, ... / ... vedes que façades / ... ||1054.3 que vós ja máis quisestes viver / en Leo[n] e nos veestes veer||1055.3 todos an ben per oir e veer / e per entendimento e per falar||1055.4 todos an ben per oir e veer / e per entendimento e per falar||1055.4 todos an ben per oir e veer / e per entendimento e per falar||1055.12 tan muito ben ouví de vós dizer, / per bõa fe, que non pud’al fazer / que non ouvess’a viir a logar / u vos eu visse log’, e voss’amor / fez-me-vos per tal guisa desejar / que non desej’al ren senon morrer||1055.17 se non viran estes olhos meus / nen viran vós u vos eu fui veer / e se eu ren non soubess’entender / do mui gran ben que Deus a vós quis dar||1056.3 Dizer-vos quer’a gran coita d’amor / en que vivo, senhor, des que vos vi, / e o gran mal que eu [sofr’e] sofri||1056.3 e o gran mal que eu [sofr’e] sofri||1056.9 e, pois meu temp’assi pass’e passei||1056.20 ca, se non vira, podera viver / e meor coita ca sofro sofrer||1057.3 Senhor, non poss’eu ja per nulha ren / os meus olhos desses vossos partir, / e, ... / ..., sei eu mui ben / que non poden os meus olhos veer, / ..., d’al veer prazer||1057.9 E non poss’eu [os] meus olhos quitar / desses vossos, ... / e, ... / tal ventura mi quis a min Deus dar||1057.15 [E] non poss’eu partir os olhos meus / desses vossos nen o meu coraçon / nunca de vós, e, ... / ..., creed’esto, por Deus||1058.2 Ja m’eu queria leixar de cuidar / e d’andar trist’...||1058.2 Ja m’eu queria leixar de cuidar / e d’andar trist’e perder o dormir||1058.2 Ja m’eu queria leixar de cuidar / e d’andar trist’e perder o dormir / e d’Amor, ..., servir||1058.9 E leixar-[m’-ia] qual coita mi deu / Amor, que [eu] en grave dia vi, / e qual pesar sempre sofr’e sofri||1058.9 e qual pesar sempre sofr’e sofri||1058.14 [E] leixar-m’-ia de cuidado meu / e da gran coita do meu coraçon||1058.15 [E] leixar-m’-ia de cuidado meu / e da gran coita do meu coraçon / e de servir Amor||1059.2 Senhor fremosa, que de coraçon / vos servi sempr’e sé[r]vi’e servirei||1059.2 Senhor fremosa, que de coraçon / vos servi sempr’e sé[r]vi’e servirei||1059.3 por muito mal que eu lev’e levei / por vós, tenh’eu que seria razon||1059.7 Do vosso talh’e do vosso catar / muit’aposto ven a min muito mal||1059.9 Do vosso talh’e do vosso catar / muit’aposto ven a min muito mal, / e, ... / razon seria ja, ... / de mi fazerdes aver algun ben||1059.14 E a mesura que vos quis dar Deus, / e mui bon talh’e mui bon parecer / [...], por mi a morte tolher||1059.14 E a mesura que vos quis dar Deus, / e mui bon talh’e mui bon parecer / [...], por mi a morte tolher||1060.5 – Cuidei en vós e por esto guari||1060.8 direi-vos eu al / e creed’esto||1060.8 e creed’esto, meu lum’e meu ben||1062.2 Mia senhor fremosa, por Deus / e por amor que vos eu ei||1062.3 [vós] oid’un pouc’e direi / o por que eu ante vós vin: / ...||1062.15 por vós me ten forçad’Amor, / e vós, fremosa mia senhor, / nos vos queredes én doer||1062.17 nos vos queredes én doer, / e por est’é meu mal-viver||1062.21 non é meu ben / nen é mia prol viver assi, / e vós, ... / averei sempr’a desejar||1062.23 averei sempr’a desejar, / vós e mia mort’, a meu pesar||1063.5 nen filhei tal senhor / a que ousasse nulha ren dizer / do que seria meu viç’e meu ben||1063.11 ben saberia com’é forçador / e sen mesura e de gran poder||1063.11 ben saberia com’é forçador / e sen mesura e de gran poder||1064.7 leixa-me sen seu ben viver / coitad’, e, se mi non val[v]er / ela, ... / no mund’outra cousa non á / que me coita nulha sazon / tolha||1065.6 e por én vos leix’a dizer / meu mal e quer’ante morrer / por vós ca vos dizer pesar||1065.12 ai Deus, quen soubess’ora qual / e vo-la fezess’entender||1065.13 ai Deus, quen soubess’ora qual / e vo-la fezess’entender / e non cuidass’i a perder / contra vós por vos i falar!||1065.24 pois mi fal / todo ben de vós e d’amor||1065.28 dev’a querer / ante mia morte ca viver / coitad’, e pois non gradoar / de vós||1066.11 E, pois mi ben e mal fazer podedes||1067.3 pois assi Deus quer / que ja eu sempre no meu coraçon / deseje de vós ben e d’alhur non||1067.8 E ja que eu sempr’a desejar ei / o vosso ben e non cuid’a perder / coita||1067.10 por Deus, oide-m’, e rogar-vos-ei||1068.1 A dona que eu am’e tenho por senhor||1068.5 A que tenh’eu por lume destes olhos meus / e por que choran sempre||1069.5 al cuid’eu de vós e d’Amor||1069.9 E, mia senhor, ũa ren vos direi, / e vou estar de vós melhor:||1070.5 Por vós, que vi melhor d’outras falar / e parecer, non me sei conselhar||1071.2 A Bonaval quer’eu, mia senhor, ir / e des quand’eu ora de vós partir / os meus olhos non dormirán||1071.5 Ir-m’-ei, ... / e des quand’eu ora de vós tolher / os meus olhos non [dormirán]||1072.2 Pero eu vejo donas ben parecer / e falar ben e fremoso catar||1072.2 Pero eu vejo donas ben parecer / e falar ben e fremoso catar||1072.6 ca des i / nunc’ar fui led’e, cuidando, perdi / desejos de quant’[eu] al fui amar||1072.12 essa foi eu das do mund’escolher / [...] / e, ... / non mi-o fez El senon por mal de min / cometer o que non ei d’acabar||1074.4 ca vos vejo come mí lazerar / e non poss’a mí nen a vós valer||1074.17 – Abril Perez, fostes-me demandar / de tal demanda que resposta non / á i mester, e conven de provar / o que dis[s]estes das donas||1074.19 enton / enmentemo-las, e sabe-las-an||1074.20 enton / enmentemo-las, e sabe-las-an, / e, pois-las souberen, julgar-nos-an||1074.21 julgar-nos-an, / e vença quen tever melhor razon||1074.34 se vós vistes algũa dona tal, / tan fremosa e que tan muito val||1074.37 – Don Bernaldo, quero-vos conselhar / ben e creede-m’én se vos prouguer||1075.4 que non direi, per u for, / quen ést’, [e] per nulha ren / non ous’eu dizer por quen / mi ven quanto mal mi ven||1075.10 ca m’ei toda via / medo de mort’, e por én / non ous’eu [dizer por quen / mi ven quanto mal mi ven]||1075.16 con gran lealdade / e por non fazer mal sén||1075.21 Andan-m’assi preguntando / que lhis diga por que ando / trist’, [e] eu, ... / ..., / non ous’eu dizer por quen / [mi ven quanto mal mi ven]||1076.10 log’en cuidar sempre cuidei assi, / ..., e cuidei||1076.20 por mia senhor cuid’, e cuid’a morrer||1078.4 mais non mi valha o que pod’e val||1078.15 Nen ren non poden veer estes meus / olhos no mund’[ond]’eu aja sabor / sen veer vós, e non mi val Amor||1081.3 Ora vos podess’eu dizer / a coita do meu coraçon / e non chorass’i log’enton||1081.9 se vos dizer quiser / mia coita e vo-la disser||1081.14 Mui gran coita vos contarei / d’amor, que [eu] sofr’e sofri||1082.7 quero-vos agora rogar, / mia senhor, ..., / que vos non pes de vos amar, / ca non sei al tan muit’amar, / senhor, e non vos rogar ei / por al||1082.9 e non vos rogar ei / por al, ca ei de vos pesar / pavor, e, se vos non pesar, / oide-m’, e rogar-vos-ei||1082.10 oide-m’, e rogar-vos-ei / que vos non pes de vos amar||1082.14 senhor e lume destes meus / olhos||1082.16 E non vos ous’én máis dizer, / ... / ... (ai lume destes meus / olhos!), e venho-vos dizer / que vos non pes de vos [amar||1083.4 senon por mal de mí e destes meus / olhos||1083.5 senon por mal de mí e destes meus / olhos, e por me fazer entender / qual é a mui gran coita de sofrer?||1083.14 E vi eu os seus olhos por meu mal / e o seu mui fremoso parecer||1083.15 E vi eu os seus olhos por meu mal / e o seu mui fremoso parecer, / e por meu mal mi-a fezo Deus veer / enton daquestes meus||1084.6 pois que vos vejo, meu lum’e meu ben||1084.16 Deus mi tolha este corp’e quant’ei||1085.3 Con gran coita sol non posso dormir / nen vejo ren de que aja sabor, / e das coitas do mund’é a maior||1085.4 sofro de pran e non posso guarir||1085.8 Querendo-lhi ben, sofri muito mal / e muit’afan des que foi mia senhor||1085.9 Querendo-lhi ben, sofri muito mal / e muit’afan des que foi mia senhor, / e muitas coitas polo seu amor||1085.10 Querendo-lhi ben, sofri muito mal / e muit’afan des que foi mia senhor, / e muitas coitas polo seu amor, / e ora viv’en gran coita mortal||1085.16 e ora moiro e faço gran razon||1085.16 log’enton / ouvi tal coita que perdi meu sén, / ..., / e ora moiro e faço gran razon||1086.4 des enton / nunca dormi com’ante dormia / nen ar fui led’, e vedes por que non: / ... ||1086.6 cuidand’en vós, ... /  e desejando sempr’o vosso ben||1086.7 E sabe Deus e Santa Maria / ca non am’eu tant’al no coraçon / quant’amo vós||1086.10 nen ar poderia, / e, se morrer por én, farei razon||1086.15 E ant’eu ja [a] morte querria / ca viver com’eu viv’á gran sazon, / e mia morte melhor mi seria / ca viver máis||1086.19 ca vós sodes mia coita e meu ben||1086.20 ca vós sodes mia coita e meu ben, / e per vós ei quanta coita mi ven||1087.3 fez-vos mansa e melhor parecer / das outras donas||1087.4 fez-vos mansa e melhor parecer / das outras donas, e fez-vos melhor / dona do mund[o] e de melhor sén||1087.5 e fez-vos melhor / dona do mund[o] e de melhor sén||1087.8 Feze-vos Deus e deu-vo-lo maior / poder de ben||1087.9 e deu-vo-lo maior / poder de ben, e fez-vos máis valer / das outras donas||1087.10 e fez-vos máis valer / das outras donas, e fez-vos vencer / toda-las donas||1087.11 e fez-vos vencer / toda-las donas, e fez-vos melhor / dona do mund[o]||1087.17 fez-me-vos tal ben querer / qual vos eu quer’, e fez a vós nacer / máis fremosa||1087.18 e fez a vós nacer / máis fremosa, e fez-vos melhor / dona do mund[o]||1089.2 Senhor, vej’eu que avedes sabor / de mia morte veer e de meu mal||1089.6 que vos non pes o que vos rogarei, /  e depois, se vos prouguer, morrerei||1089.15 porque sabedes que vos quer’eu ben / e que vos praz de quanto mal mi ven / por vós||1089.20 E, se vos prouguer o que vos direi / e pois morrer, ja máis non morrerei||1090.3 quan muito ben vos quiso Deus fazer / e quan fremosa vos fezo nacer||1090.4 quan ben vos fez parecer e falar||1091.6 por ũa dona que por meu mal vi / mui fremosa e de que me parti / mui d’anvidos||1091.7 e de que me parti / mui d’anvidos e sen [o] meu prazer||1091.13 me nembra quanto a servi, / e quan viçoso [fui] mentr’i guari||1091.14 e quan viçoso [fui] mentr’i guari, / e quan gran viç’a mí fez Deus perder||1091.15 Moir’eu e praz-mi muito de morrer||1091.17 Moir’eu e praz-mi muito de morrer, / ..., / e, pero moiro, non vos direi quen / ést’a dona que m’assi faz morrer||1091.19 non vos direi quen / ést’a dona que m’assi faz morrer / e a que eu quero melhor ca min||1091.20 e a que eu quero melhor ca min / e a que eu por meu mal conhoci||1092.3 En grave dia me fez Deus nacer / [en] aquel dia e[n] que eu naci, / e grave dia me fezo veer / a mia senhor u a primeiro vi||1092.5 e grave dia me fezo veer / a mia senhor u a primeiro vi, / e grave dia vi os olhos seus||1092.6 e grave dia vi os olhos seus, / e grave dia mi fez enton Deus / veer quan ben parece parecer||1092.10 E grave dia mi fez entender / Deus quan muito ben eu dela ‘ntendi, / e grave dia mi fez conhocer / aquel dia [en] que a conhoci||1092.17 E grave dia por mí lhi falei / aquel dia [e]n que lh’eu fui falar, / e grave dia por mí a catei / dos meus olhos quando a foi catar||1092.30 esmoresco mil vezes, e non sei, / per bõa fe, nulha parte de min||1093.3 O meu amigo, ... / ..., ai madre, tornad’é sandeu, / e, ... / ..., / que me quera ja mal||1093.4 pois Deus quis que inda non morreu / e a vós pesa de lh’eu querer ben||1093.6 mal me farei / parecer e desensandece-l’-ei||1093.10 ca lhi quer’eu ũa cousa dizer / per que guarra, se me vir, e, se non, / que me quera [ja mal:||1093.14 que lhi esta coita dei, madr’e senhor||1093.15 E el á perdudo o sén por min, / ..., / e guarria||1094.2 – Por que, madr’e senhor?||1094.6 eu o dev’a lazerar, que o fiz / sandeu, e el con sandice o diz||1094.7 – De vós e del, filha, ei queixume||1094.10 – Por que, madr’? É meu ben e meu lume||1096.2 Sei ben que quantos eno mund’amaron / e aman, todo-los provou Amor||1096.3 todo-los provou Amor, / e fez a mí amar ũa senhor||1096.5 e fez a mí amar ũa senhor / de quantas donas no mundo loaron / en todo ben, e des i mui coitado / me tev’Amor||1096.7 pois que desenganado / fui dos que aman e dos que amaron||1096.11 ca provou min por leal amador, / e, ... / quer matar min por esto, mal pecado||1096.18 e matar-mi-á por esto e non sei quando||1096.18 pero ca[tivo] me tev’en poder / desta dona que mi fez ben querer, / e matar-mi-á por esto||1096.19 e matar-mi-á por esto e non sei quando, / e prazer-m’-ia se Amor achasse, / depos mia morte, quen con el ficasse / com’eu fiquei muit’á||1097.2 Coitado vivo máis de quantos son / no mund’, amigos, e perço meu sén / por ũa dona que quero gran ben||1097.13 mais non o ést’, e, pois quis Deus assi, / que por seu nunca me quis receber||1098.10 e por esto vos rog’e non por al, / meu Senhor Deus, ... / ...que mi-a façades aver por senhor||1098.16 mais por tanto vos rog’e por al non, / meu Senhor [Deus, ... / que mi-a façades aver por senhor||1099.4 tan muito levar d’afan e de mal / que morrerei [por én]||1099.15 mais sei que non viverei des aqui, / e non por al senon porque a vi||1099.22 pois esta dona vi, / e, ... / pesa-mi que diran||1100.5 vi ũa pastor / que, pois fui nado, nunca v ... nunca vi tan bela / nen vi outra que falasse milhor / e demandei-lhe logo seu amor||1100.6 e demandei-lhe logo seu amor / e fiz por ela esta pastorela||1100.10 que vos darei boas toucas d’Estela / e boas cintas de Rocamador||1100.11 e boas cintas de Rocamador / e d’outras doas, a vosso sabor||1100.12 e d’outras doas, a vosso sabor, / e fremoso pano pera gonela?||1100.21 se me dissesse ca “per vós perdi / meu amig’e doas que me tragia”?||1100.29 e pero creede, ... / que non ést’oj’outra no mundo nada, / ..., que eu sábia amar, / e por aquesto vos venho rogar / que eu seja voss’ome esta vegada||1100.33 «Por entendedor vos quero filhar / e, ... / ..., / ..., se me queredes levar, / ir-m’-ei vosc’e fico vossa pagada»||1100.36 ir-m’-ei vosc’e fico vossa pagada||1101.14 Que panos perdi de peso, / e outros ben bastoados, / que m’avian ja mandados!||1102.2 Dizen pela terra, senhor, ca vos amei / e de toda-las coitas a vossa maior ei||1102.6 Dizen pela terra que vos amei, [senhor], / e de toda-las coitas a vossa ei maior||1102.10 E de toda-las coitas a vossa maior ei, / e non dórmi’aa noit’, ...||1102.10 e non dórmi’aa noit’, e o dia peior ei||1102.14 E de toda-las coitas a vossa ei maior, / e non dórmio à noit’, ...||1102.14 e non dórmio à noit’, e o dia ei peor||1103.2 e viv’eu máis penado por vós e ei maior / coita que non cuid’a guarir||1103.2 Maior guarda vos deron ca soian, senhor, / e viv’eu máis penado por vós||1103.4 senhor, se vos guardaren e vos eu non vir, / non cuido un dia máis a guarir||1104.3 oi eu dizer / que vos levaron d’u vos eu leixei / e d’u os meus olhos de vós quitei||1104.5 aquel dia fora ben de morrer / eu, e non vira atan gran pesar / qual mi Deus quis de vós amostrar||1104.8 Porque vos foron, mia senhor, casar / e non ousastes vós dizer ca non||1105.5 e des oimais me quer’aventurar / a lho dizer, e, ... / mate-m’ela se me matar quiser||1105.10 ũa mort’ei d’aver, / e con gran pavor ave[n]turar-m’-ei / a dizer-lh[o]||1106.2 Cuidara eu a mia senhor dizer / o mui gran ben que lhi quer’, e pavor / ouvi d’estar con ela mui peor / ca estava||1106.4 e pavor / ouvi d’estar con ela mui peor / ca estava, e non lh’ousei dizer / de quanta coita por ela sofri||1106.8 E non cuidei aver de nulha ren / med’e, por esto, m’esforcei enton||1106.9 e, por esto, m’esforcei enton / e foi ant’ela, ... / por lho dizer||1106.15 Ben esforçado fui por lhi falar / na mui gran coita que por ela ei, / e fui ant’ela||1106.15 e fui ant’ela e siv’e cuidei / e catei-a, mais non lh’ousei falar||1106.15 e fui ant’ela e siv’e cuidei / e catei-a, mais non lh’ousei falar||1106.16 e fui ant’ela e siv’e cuidei / e catei-a, mais non lh’ousei falar||1106.19 [nen do gran ben que lhe quis, poi-la vi], / e quer’e querrei sempre des aqui||1106.19 [nen do gran ben que lhe quis, poi-la vi], / e quer’e querrei sempre des aqui||1107.5 nen ei sabor de mí, ... / ..., /  e, pois vos vejo, maior coita ei / que ant’avia, senhor||1107.9 ca sén / perç’e dormir?||1107.19 porque m’ei / end’a partir, mia senhor, e ben sei / que d’ũa destas coitas morrerei||1108.6 cada que cuid’estar de mia senhor / ben, estou mal, e, quando mal, peor||1108.10 entendo ja que nunca perderei / a maior coita do mundo que ei, / e quero logo dizer por que non: / ... ||1108.15 E por aquesto ja ben fis estou / d’aver gran coita no mund’e non al, / e d’aver sempr’, en logar de ben, mal||1109.4 que por vós moir’e non cuido, senhor, / senon en como parecedes ben||1109.15 ca me coita voss[o] amor assi / que nunca dorm’i, ... / e cuido sempre no meu coraçon||1110.5 juran que morren por elas d’amor, / e elas saben pois que non é assi||1110.6 e por esto perç’eu e os que ben / lealmente aman||1110.6 juran que morren por elas d’amor, / e elas saben pois que non é assi, /  e por esto perç’eu e os que ben / lealmente aman||1110.10 veen ant’elas e juran melhor / ou tan ben come os que amor an||1110.12 e juran melhor / ou tan ben come os que amor an, / e elas non saben quaes creer||1110.17 E os ben desamparados d’Amor / juran que morren con amor que an, / ..., e menten de pran||1111.2 Senhor, por vós ei as coitas que ei, / e per Amor, que mi vos fez amar||1111.9 ca muitos vej’a que ouço dizer / que d’Amor viven coitados, non d’al, / e a min del e de vós me ven mal||1111.9 e a min del e de vós me ven mal||1112.6 pela mia coita entend’eu mui ben / quen á coita d’amor e que lh’aven||1112.7 Á desejos e mui pouco prazer||1113.4 ...] meu trobar / mi muitas vezes oiron loar / e non lhis quer’eu máis desto dizer||1113.5 é mia senhor e parece mui ben||1113.9 que lhis diga por quen trob’e quen é||1113.13 Preguntan-m’, e non sei en qual razon, / que lhis diga quen ést’a que loei||1114.3 Eu, mui coitado, non acho razon / per que possa ir u é mia senhor, / e, ... / sol non vou i||1114.4 sol non vou i e á mui gran sazon / que non fui i||1114.5 e á mui gran sazon / que non fui i e por esto mi aven: / ... ||1114.7 E non ach’eu razon e por est’é: / ... ||1114.8 porque m’ei de guardar e de temer / de mi-o saberen||1114.10 mais po-la veer / moir’, e gran temp’á ja, per bõa fe, / que non foi i||1114.15 nen sei que fazer, / e valer-m’-ia mui máis én morrer||1115.10 des que m’ora partir / de vós, mia senhor, e vos eu non vir||1115.18 Ca, se veer logo, tardi sera / e por esto nunc’a ced’acharei||1116.4 ca ja eu dela querria aver / est’e terria-lho por grand’amor||1116.6 que sol quisesse comigo falar, /  e quitar-m’-ia de lh’al demandar||1116.10 ca des enton / non falou migo, ... / e tanto mi fezess’oj’e non al||1116.14 E ben entendo que fiz folia / e dizen verdade por ũa ren: / ... ||1117.6 dizen que máis d’oito dias non á, /  e a mí é que máis d’un an’i á!||1118.7 e ar vou mui confortado / da mercee que m’el faz / e el é rei acabado / e eu sõo mao rapaz||1118.8 e el é rei acabado / e eu sõo mao rapaz||1118.9 Os reis, mouros [e] cristãos||1118.15 e des i, e sempre, cura / d’el-rei, seu padre, guardar||1118.15 e o ifante Don Pero, / seu filho, que s’aventura / a un grand’usso matar, / e des i, e sempre, cura / d’el-rei, seu padre, guardar||1118.19 E al do conde falemos, / ..., / e muito ben del diremos||1119.3 todos devian gran doo fazer / e non tomar en sí nen un prazer||1119.9 Os trobadores que pois ficaron / enno seu reino e no de Leon||1119.10 Os trobadores que pois ficaron / enno seu reino e no de Leon, / no de Castela [e] no d’Aragon||1119.14 nunca cobraron panos nen aver / e o seu ben muito desejaron||1119.15 Os caval[e]iros e cidadãos||1119.17 e outrossi donas e ‘scudeiros,||1119.17 Os caval[e]iros e cidadãos, / ..., / e outrossi donas e ‘scudeiros,||1119.23 E máis vos quero dizer deste rei / e dos que del avian ben-fazer||1119.25 per quant’eu vi e sei||1119.27 ca el foi rei as[s]az mui prestador / e saboroso e d’amor trobador||1119.27 ca el foi rei as[s]az mui prestador / e saboroso e d’amor trobador||1120.1 Sanhudo m’é meu amig’, e non sei, / ..., por que xi m’assanhou||1120.4 ca toda ren que m’el a mí mandou / fazer fig’eu e nunca lh’[er] errei||1120.5 e nunca lh’[er] errei, /  e por aquesto non tenh’eu en ren / sanha||1120.9 Tan sanhudo non m’é, ... / que muit’alhur sen mí possa viver, / e en sobervia lho quer’eu meter||1120.21 meu amigo ben lheu / querra falar migo e non querrei eu||1121.4 Jurava-mi o meu amigo, / ..., / que nunc’alhur viveria / sen mí, e non mi queria / tan gran ben como dizia||1121.7 Foi un dia po-lo veer / a Santa Marta e maer||1122.2 ca se foi meu amigo e ben vi, ... / ca se perderia migo||1122.5 E dissera-lh’eu, ... / que se veesse cedo, e, ... / ca se [perderia migo]||1123.5 Deus-lo sabe, non ousei, / e por én, se quiser, ande / sanhud’e non mi-o demande||1123.6 e por én, se quiser, ande / sanhud’e non mi-o demande||1123.8 quant’el quiser atant’ande / sanhud’e non mi-o demande||1123.12 Enviar quer’eu, velida, / a meu amigo que seja / en Santa Marta na ermida / migo led’e i me veja||1123.13 e i me veja / se quiser, e, se non, ande / sanhud’e [non mi-o demande:||1123.19 Depois-lo tiv’eu guisado / que s’el foi d’aqui sanhudo, / e atendi seu mandado||1123.20 e atendi seu mandado / e non o vi||1123.20 e atendi seu mandado / e non o vi, e perdudo / é comigo||1123.21 e perdudo / é comigo, e ala x’ande / sanhud’e [non mi-o demande:||1123.27 pois que m’enviar non quer / mandadeir’e xi m’assanha||1124.3 Foi-s’o meu amigo d’aqui / sanhudo porque o non vi, / e pesar-mi-á||1125.2 Par Deus, senhor, quero-m’eu ir / e venho-mi-vos espedir||1125.3 Par Deus, senhor, quero-m’eu ir / e venho-mi-vos espedir, / e, ... / creede-m’ora ũa ren: / ... ||1125.15 Agora ja me partirei / de vós, senhor, ... / e creede-mi o que vos direi: / ... ||1125.17 que nunca vi maior pesar / de me partir, e partir-m’-ei / de vós||1126.6 And’u vos vej’e non posso guarir||1126.10 ai meu lum’e meu ben!||1128.8 ca ja i fezo todo seu poder, / per bõa fe, [e] naquela sazon / de dur diria quant’ora direi||1128.16 per que perdi o sén / e os meus olhos prazer e dormir||1128.16 per que perdi o sén / e os meus olhos prazer e dormir||1128.19 pero sempr’eu punhei de a servir, / ..., / e servirei enquant’eu vivo for||1129.1 Senhor de mí e destes olhos meus||1129.2 gran coita sofro por vós, e sofri||1129.3 gran coita sofro por vós, e sofri, / e per Amor||1129.4 gran coita sofro por vós, e sofri, / e per Amor, que ajuda muit’i, / e non mi val el i nen vós||1129.8 Per esta coita perdi ja o sén / e vós mesura contra mí||1129.8 Per esta coita perdi ja o sén / e vós mesura contra mí, e sei / que per Amor é quanto mal eu ei / por vós||1129.13 Ca eu ben vejo de vós e d’Amor / qual máis poder que máis mal mi fara||1129.15 Ca eu ben vejo de vós e d’Amor / qual máis poder que máis mal mi fara, / e ben entendo mia fazenda ja / como mi vai||1130.8 Pregunta-lo-ei por que non vive migo / e direi-lh’a coita [e]n que por el vivo||1130.11 Pregunta-lo-ei por que m’á despagado, / e si m’assanhou a tort[o] endõado||1131.2 porque se foi meu amig’e fiquei / pequena e del namorada!||1131.3 e fiquei / pequena e del namorada!||1133.2 A Santa Maria fiz ir meu amigo / e non lh’atendi o que pôs comigo||1133.6 Fiz ir meu amigo a Santa Maria / e non foi eu i con el aquel dia||1134.2 guardan-me del, e non ouso per ren / a Santa Maria ir||1134.5 Guardan-me dele que o non veja / e non me leixan, per ren que seja, / a Santa Maria ir||1136.3 – Vejo-vos, filha, tan de coraçon / chorar tan muito que ei én pesar, / e venho-vos por esto preguntar / que me digades, ... / por que mi andades tan triste chorando||1136.8 – Non vos vej’eu, filha, sempre cantar, / ..., e creo que por én / algũu amigo queredes gran ben||1137.8 Ca novas mi disseron que ven o meu amigo, / e and’end’eu mui leda||1137.11 Ca novas mi disseron ca ven o meu amado, / e and’[end]’eu mui leda||1138.2 Quero-vos eu, mia irmana, rogar / por meu amig’e quero-vos dizer / que vos non pes de m’el viir veer||1138.6 se vos prouguer con el, gracir-vo-lo-ei, /  e, se vos pesar, non o leixarei||1138.7 Se veer meu amig’e vos for ben / con el||1138.9 fiar-m’-ei máis en voss’amor / e sempre m’end’averedes melhor||1141.1 Se veess’o meu amigo a Bonaval e me visse, / vedes como lh’eu diria||1141.14 Que leda que eu seria se veess’el falar migo, / e, ao partir da fala, diria-lh’eu||1143.1 Rogar-vos quer’eu, mia madr[e] e mia senhor, / que mi non digades oje mal||1143.5 rogar-vos-ei, / por Deus, que mi non digades mal, e irei / a Bonaval||1145.2 Quand’eu a San Servando fui un dia d’aqui / faze-la romaria e meu amig’i vi||1145.10 ca lhi dix’, a Deus grado, quanto lh’eu d ... quanto lh’eu dizer quix, / e dixi-lh’o gran torto que sempre dele prix||1145.24 ca dix’a meu amigo a coita’n que me ten / o seu amor, e cuido que vai ledo por én||1147.2 A San Servand’en oraçon / foi meu amig’, e porque non / foi e[u] choraron des enton / estes meus olhos con pesar||1147.5 choraron des enton / estes meus olhos con pesar, /  e non os poss’end’eu quitar / estes meus olhos de chorar||1147.8 Pois que s’agora foi d’aqui / o meu amig’e o non vi||1148.2 A San Servando foi meu amigo, / e, porque non veo falar migo, / direi-o a Deus||1148.4 direi-o a Deus /  e chorarei dos olhos meus||1148.6 Se o vir, madre, serei cobrada, / e, porque me tẽedes guardada, / direi-o a Deus||1149.2 Ora van a San Servando donas fazer romaria / e non me leixan con elas ir||1149.8 Tal romaria de donas vai ala que non á par, / e fora oj’eu con elas||1149.11 porque oj’a San Servando non vou e me ten guardada||1150.4 que me leixedes ala ir / a San Servand’, e, se o meu amigo vir, / leda serei||1150.7 madre velida e senhor||1151.2 Se meu amig’a San Servando for / e lho Deus guisa||1153.14 Muito me poden guardar, / e non me partirán d[e] o amar||1154.1 Foi-s’agora meu amig’e por én / á-mi jurado que polo meu ben / me quis||1154.3 e por én / á-mi jurado que polo meu ben / me quis e quer mui melhor d’outra ren||1154.6 ante cuid’eu que moira el por mí /  e eu por el||1154.8 viu-me triste cuidar, / e logo disse, ... / que por meu ben me soube tant’amar||1154.15 jurou / que por meu ben me sempre tant’amou / e amará||1154.20 de morrer eu por el, e el por min||1155.2 Foi eu a San Servando por veer meu amigo / e non o vi na ermida||1155.5 Disseron-mi mandado de que muito desejo, / ..., e, pois eu non o vejo, / namorada!||1156.8 Pede-m’el ben, quant’á que o eu vi, / e non me diz o ben que quer aver / de min||1156.9 e non me diz o ben que quer aver / de min, e tenh’eu que d[e] o veer / lh’é mui gran ben||1156.10 e tenh’eu que d[e] o veer / lh’é mui gran ben, e el non ten assi||1156.15 pero non mi diz o ben que querra / de min, e tenh’eu de que o vi ja / que lh’é [mui] gran ben, e el ten que non;||1156.16 e tenh’eu de que o vi ja / que lh’é [mui] gran ben, e el ten que non||1156.19 assi lho guisaria] / par Servand’, e assanhar-m’-ei un dia||1157.3 Filha, o que queredes ben / partiu-s’agora d’aquen / e non vos quiso veer||1157.17 Andades por el chorando, / e foi ora a San Servando||1157.18 e foi ora a San Servando / e non vos quiso veer||1158.9 a veer-m’ouve, pero non me viu, / e, ... / achar-s’-á end’el mal [se eu poder;||1158.14 El me rogou que lhi quisesse ben, / e rogo a Deus que lhe dia por én / coitas d’amor||1158.15 e rogo a Deus que lhe dia por én / coitas d’amor, e, ... / achar-s’-á [e]n[d’el mal se eu poder||1158.20 A San Servando foi en oraçon / eu, que o viss’, e non foi el enton||1158.21 e non foi el enton, / e por atanto, ... / achar-s’-á en[d’el mal se eu poder;||1159.2 O meu amigo, que me faz viver / trist’e coitada des que o eu vi||1159.6 quand’eu morrer por el e el por min||1159.9 Vivo coitada, ... / por meu amigo, ... / ..., e sei que [por mí] morrerá||1159.16 ca morrerá, non o meto en cuidar / por mí, e, ... / maravilhar-s’-an todos d’atal fin||1160.2 Ir-vos queredes, amigo, / e ei end’eu mui gran pesar||1160.11 pois que vos vós queredes ir, / ..., e de mí partir||1161.3 Quen vis[s]e andar fremosinha / com’eu vi, d’amor coitada / e tan muito namorada||1161.6 «Ai amor, leixedes-m’oje de so-lo ramo folgar /  e depois treides-vos migo meu amigo demandar!»||1161.9 e dizendo e rogando, / por amor da Glori[o]sa: / ... ||1161.9 Quen vis[s]e andar a fremosa / com’eu vi, d’amor chorando, / e dizendo e rogando, / por amor da Glori[o]sa: / ... ||1161.16 Quen lhi visse andar fazendo / queixumes d’amor d’amigo, / ..., / e chorando assi dizendo: / ... ||1162.1 – Os meus olhos e o meu coraçon / e o meu lume foi-se con el-rei||1162.2 – Os meus olhos e o meu coraçon / e o meu lume foi-se con el-rei||1162.5 – Direi-vo-l’eu, e, pois que o dis[s]er, / non vos pes, madre, quand’aqui veer||1163.3 Per ribeira do rio / vi remar o navio, /  e sabor ei da ribeira||1164.8 [B]arcas novas mandei lavrar / e no mar as mandei deitar||1164.11 [B]arcas novas mandei fazer / e no mar as mandei meter||1165.3 El-rei de Portugale / barcas mandou lavrare, /  e lá iran nas barcas migo / mia filha e voss’amigo||1165.4 e lá iran nas barcas migo / mia filha e voss’amigo||1165.10 Barcas mandou lavrare / e no mar as deitare||1165.14 Barcas mandou fazere / e no mar as metere||1169.1 Jus’a lo mar e o rio / eu, namorada, irei / u el-rei arma navio||1169.5 Juso a lo mar e o alto / eu, namorada, irei / u el-rei arma o barco||1171.3 Bailemos agora, por Deus, ai velidas, / ..., / e quen for velida como nós, velidas, / ... / so aquestas avelaneiras frolidas / verra bailar||1171.9 Bailemos agora, por Deus, ai louvadas, / ..., / e quen for loada come nós, loadas, / ... / so aquestas avelaneiras granadas / verra bailar||1172.2 Mui gran temp’á que servo ũa senhor / e avia eu i tan gran prazer||1175.8 lidar con mouros e muitos matar||1175.11 lidar con mouros [e] muitos prender||1176.3 porque quiseste comigo morar / e non me quiseste desemparar||1176.4 atá que ven meu lum’e meu prazer / e meu amigo||1176.5 atá que ven meu lum’e meu prazer /  e meu amigo||1176.10 atá que veo meu lum’e meu ben / e meu amigo||1176.16 atá que ven meu ben e meu lume / e meu amigo||1177.3 ca me vou eu e non levo d’aqui / o meu coraçon||1177.4 ca me vou eu e non levo d’aqui / o meu coraçon, e, por Deus, enviade / o vosso migo||1177.5 e, por Deus, enviade / o vosso migo e faredes bon sén||1182.2 Sen meu amigo manh’eu senlheira / e sol non dormen estes olhos meus||1182.3 Sen meu amigo manh’eu senlheira / e sol non dormen estes olhos meus, / e quant’eu posso peç’a luz a Deus||1182.4 e quant’eu posso peç’a luz a Deus / e non mi-a dá per nulha maneira||1182.9 a noite non durava nulha ren, / e ora dur’a noit’e vai e ven||1182.9 e ora dur’a noit’e vai e ven||1182.9 e ora dur’a noit’e vai e ven||1182.14 u migo man meu lum’e meu senhor||1182.16 e ora vai noit’e ven e crece||1182.16 e ora vai noit’e ven e crece||1182.16 ven log’a luz de que non ei sabor, / e ora vai noit’e ven e crece||1183.5 ca veo meu amigo, / e, ... / veo a luz e foi logo comigo||1183.6 veo a luz e foi logo comigo||1183.8 a noite foi e vẽo e durou||1183.8 a noite foi e vẽo e durou||1183.11 ca vẽo meu amigo, / e, ... / vẽo a luz [e foi logo comigo]||1183.14 E comecei eu eire de cuidar, / [e] começou a noite de crecer||1183.17 ca vẽo meu amigo, / e, ... / veo a luz [e foi logo comigo]||1184.8 estava el chorando / e non folgava o seu coraçon / cuidand’en mí, se iria, se non||1185.2 e vej’eu viir barcas e tenho que ven i, / mia madre, o meu amigo||1185.2 Nas barcas novas foi-s’o meu amigo d’aqui, / e vej’eu viir barcas||1185.5 ca vejo viir barcas e tenho que i ven, / mia madre, o [meu amigo]||1187.9 Ca [a] vós ben vos devi’a nembrar / én qual coita vos eu ja por mí vi, / fals’, e nembra[r]-vos qual vos fui eu i||1187.20 Non mi á máis vosso preito mester, / e ide-vos ja||1187.21 e ide-vos ja, por Nostro Senhor, / e non venhades nunca u eu for||1188.2 Mal me tragedes, ai filha, porque quer’aver amigo, / e, pois eu, con vosso medo, non o ei nen é comigo, / non ajades a mia graça||1188.4 non ajades a mia graça /  e dé-vos Deus, ai mia filha, filha que vos assi faça||1188.7 Sabedes ca sen amigo nunca foi molher viçosa, / e, porque mi-o non leixades aver, mia filha fremosa, / non ajade-la mia [graça<||1188.17 Per vós perdi meu amigo, por que gran coita padesco, / e, pois que mi-o vós tolhestes e melhor ca vós paresco, / non ajade-la [mia graça<||1188.17 pois que mi-o vós tolhestes e melhor ca vós paresco||1189.3 Buscastes-m’, ai amigo, muito mal / ali u vos enfengistes de mí, / e rog’a Deus que mi perçades i||1189.10 ca sempr’o falso sol / jurar muit’, e dizede sen jurar: / ... ||1190.9 en loar-mi muit’e meu prez||1190.15 ben baratou / de a por mí bõa fazer, / e muito lho sei gradecer||1192.2 Ai meu amigo, / meu, per bõa fe, e non d’outra, per bõa fe, mais meu||1192.9 faça-vos Deus ledo, que pod’e val, / seer migo||1192.10 meu ben e meu desejo||1192.14 Meu gasalhado, / ..., e amigo meu e meu coraçon||1192.14 Meu gasalhado, / ..., e amigo meu e meu coraçon||1192.16 faça-vos Deus en algũa sazon / seer migo tan led’e tan pagado||1193.10 Porque as Deus fez tan grandes, ... / e as eu dormir non posso||1194.2 Ai meu amigo, avedes vós per mí / afan e coit’e desej’e non al||1194.2 Ai meu amigo, avedes vós per mí / afan e coit’e desej’e non al||1194.3 avedes vós per mí / afan e coit’e desej’e non al, / e o meu ben é todo vosso mal||1194.8 E sei, amigo, destes olhos meus, / e sei do meu fremoso parecer||1195.4 de vós, amig’, ũa parte mi faz, / e faz-m’outra de quant’á e de sí||1195.4 e faz-m’outra de quant’á e de sí||1195.9 de vós mi faz [i] ũa parte ja, / e faz-m’outra de sí e de quant’á||1195.9 e faz-m’outra de sí e de quant’á||1195.10 e faz-m’outra de sí e de quant’á / e de quantos outros parentes ei||1195.16 ũa me faz, senhor, de vós sen al, / outra de sí e de quant’al ouver||1195.20 ai senhor / e meu amig’e meu lum’e meu ben||1195.20 ai senhor / e meu amig’e meu lum’e meu ben||1195.20 ai senhor / e meu amig’e meu lum’e meu ben||1195.21 De vós me faz ũa parte, ... / ..., / e faz-m’outra de grand’algo que ten||1195.22 e faz-m’outra de grand’algo que ten / e pon-me demais i o seu amor||1197.10 outros máis sabedores / quiseron ja esto saber de min, / e en todo trobar mái[s] trobadores||1197.12 vi boas donas tecer e lavrar / cordas e cintas||1197.13 vi boas donas tecer e lavrar / cordas e cintas||1197.13 vi boas donas tecer e lavrar / cordas e cintas, e vi-lhes criar, / ..., mui fremosas pastores||1197.26 vi boas donas lavrar e tecer / cordas e cintas||1197.27 vi boas donas lavrar e tecer / cordas e cintas||1197.27 vi boas donas lavrar e tecer / cordas e cintas, e vi-lhes teer / mui fremosas pastores na pousada||1198.2 O meu amig’, amiga, vej’andar / triste coidando e non poss’entender / por que trist’anda||1198.6 anda cuidand’en se d’aqui partir, /  e non s’atreve sen mí a guarir||1198.8 Anda tan triste que nunca máis vi / andar nulh’ome, e en saber punhei / o por que era||1198.15 Atan trist’anda que nunca vi quen / tan trist’andasse no seu coraçon, / e non sei por que nen por qual razon||1199.3 Diz meu amigo que eu o mandei / ir, amiga, ... / e, ... / non veja prazer do pesar que ei||1199.5 non veja prazer do pesar que ei, /  e, ... / veja-s’el ced’aqui en meu poder||1199.9 dizen os que o viron, com’el diz, / que o mandei ir, e, se o eu fiz, / nunca del aja der[e]ito nen d’al||1200.3 mentir-lh’-ei, /  e, se non for, assanhar-s’-á.||1203.2 foi-s’o meu amig’e, se ala tardar, / que farei, velida?||1203.5 foi-s’o meu amig’e querria saber / que farei, velida||1205.20 D’ouro los liei / e vos asperei||1205.23 D’ouro las liara / e vos asperava||1207.2 Fostes, filha, eno bailar / e rompestes i o brial||1207.7 Fostes, filha, eno loir / e rompestes i o vestir||1209.3 cras me verra meu amigo veer / e oje cuida quanto mi á dizer||1210.1 Madr’e senhor, leixade-m’ir veer / aquel que eu por meu mal dia vi||1210.3 leixade-m’ir veer / aquel que eu por meu mal dia vi, / e el viu mí en mal dia por sí||1210.4 ca morr’el, madr’, e eu quero morrer / se o non vir||1210.6 mais, se o vir, guarrei /  e el guarra, pois me vir||1210.9 vee-lo-ei, madre, se vos prouguer én, / e tal non me lhi mostrou por seu ben||1210.10 ca morr’el, e moiro eu||1210.15 leixade-mi-o veer, por Deus, / [e] eu naci por mal dos olhos seus||1210.16 ca morr’el, e moir’eu||1211.3 Mandad’ei migo qual eu desejei, / ..., / e direi-vo-lo mandado qual é||1211.6 o meu amigo sera oj’aqui, /  e nunca eu tan bon mandad’oi||1211.9 madr’e senhora||1211.15 E por én sei ca mi quer ben fazer / Nostro Senhor, ... / ..., e fez-mi-o El chegar||1211.21 Melhor mandado nunca ja, per ren, / daqueste, madre, non poss’eu oir, / e por én non me quer’eu encobrir / de vós||1212.2 Foi-s’un dia meu amigo d’aqui / trist’e coitad’e muit’a seu pesar||1212.2 Foi-s’un dia meu amigo d’aqui / trist’e coitad’e muit’a seu pesar||1212.9 chorou muito dos seus olhos enton / e foi coitado no seu coraçon||1213.1 Ai meu amig’e lume destes meus / olhos e coita do meu coraçon||1213.2 Ai meu amig’e lume destes meus / olhos e coita do meu coraçon||1213.8 Dizede-mi quen mi vos fez tardar, / ai meu amig’, e gradecer-vo-lo-ei||1213.10 ca ja m’end’eu o máis do preito sei / e non vos é mester de mi-o negar||1213.15 non vos conselhou ben / quen vos esta tardada fazer fez, / e, ... / perder-vos-edes comigo por én||1214.2 e como poderei / guardar de morte meu amig’e||1214.5 E, se s’el for, log’eu morta serei, /  e el morto sera se me non vir||1214.9 ca se quer ir meu lum’e meu senhor||1214.10 ca se quer ir meu lum’e meu senhor, / e, se se for, serei morta de pran||1214.16 ca se quer ir o que mi gran ben quer, / e, se s’el for, serei morta enton||1215.4 que fezess’a meu amigo prazer / e non fezess’a mia madre pesar||1215.5 que fezess’a meu amigo prazer / e non fezess’a mia madre pesar, /  e ... ben sei / de mí que log’eu mui leda serei||1215.9 E atal preito m’era mui mester, / ..., / e quanto o meu amigo quiser||1215.10 e quanto o meu amigo quiser / e que mi-o mande mia madre fazer||1215.16 com’eu faça a meu amig’amor / e me rogue mia madre ante por én||1216.11 sol non me soubi conselhar, / e mui triste por én fiquei||1216.12 e con coita grand’e pesar||1216.12 e mui triste por én fiquei / e con coita grand’e pesar||1216.18 E fui eu fazer oraçon / a San Clemenç’e non vos vi||1216.19 E fui eu fazer oraçon / a San Clemenç’e non vos vi, / e ben des aquela sazon, / meu amig’, avẽo-m’assi: / ... ||1217.8 Se vingada non for / do fals’e traedor, / non dormirei||1218.1 Non vou eu a San Clemenço orar e faço gran razon||1218.4 pero lho rog’e lho digo||1218.17 Pois eu e mia voontade de o non veer son ben fis||1219.2 Estava-m’en San Clemenço, ... / e disse-mi o mandadeiro, que mi prougue de coraçon: / ... ||1219.4 Estava-[m]’en San Clemenço, e fora candeas queimar||1219.5 Estava-[m]’en San Clemenço, e fora candeas queimar, / e disse-mi o mandadeiro||1219.8 Estava-m’en San Clemenço, ... / e disse-mi o mandadeiro||1220.2 Sej’eu fremosa con mui gran pesar / e mui coitada no meu coraçon||1220.3 e choro muit’e faço gran razon||1220.3 Sej’eu fremosa con mui gran pesar / e mui coitada no meu coraçon, / e choro muit’e faço gran razon||1220.5 e faço gran razon / ... de muito chorar / por meu amig’e meu lum’e meu ben||1220.5 e faço gran razon / ... de muito chorar / por meu amig’e meu lum’e meu ben||1220.6 por meu amig’e meu lum’e meu ben, / que se foi d’aqui, ai madr’, e non ven||1220.14 E fez-mi Deus nacer, per bõa fe, / polo meu mal, [e] er fez-me log’i / máis fremosa de quantas donas vi||1220.16 [e] er fez-me log’i / máis fremosa de quantas donas vi, / e moiro, madr’, ...||1220.16 e moiro, madr’, e vedes por que é: / ... ||1221.5 do que mi fez creer mui gran sazon / que mi queria ben de coraçon, / ..., /  e tod’aquest’era por encobrir / outra que queria gran ben enton||1221.9 demais chamava-me «senhor» / e dizia que morria d’amor / por mí||1221.10 e dizia que morria d’amor / por mí e que non podia guarir||1221.14 chorava muito e jurava log’i / que non sabia conselho de sí / por mí||1221.16 e jurava log’i / que non sabia conselho de sí / por mí e que non podia guarir||1222.4 viu-me chorar e, con doo de mí, / u chorava, começou-m’a catar||1222.6 viu-me chorar e filhou-s’a chorar||1222.15 viu-me chorar e, depois que me viu / chorar, direi-vo-lo que fez enton: / ... ||1223.6 – Nostro Senhor, fremosa mia senhor, / vos dé grado, ... / [de tod’este ben que mi dizedes] /  e de quant’outro ben mi fazedes||1223.14 falade migo, ca ben é e prez||1224.16 confonda Deus log’i mí / muit’, e vós||1225.9 Pode voss’amigo dizer, / amiga, ca vos quer gran ben, / e quer-vo-lo||1226.2 – Amiga, vistes amigo / d’amiga que tant’amass’e / que tanta coita levasse / quanta leva meu amigo?||1226.9 – Amiga, vistes amigo / que por amiga morress’e / que tanto pesar sofresse / [quanto sofre meu amigo?]||1227.2 Moir’, amiga, desejando / meu amig’, e vós no vosso / mi falades||1227.3 e vós no vosso / mi falades, e non posso / estar sempr’en esto falando||1227.9 Queredes que toda via / eno voss’amigo fale / vosc’e, se non, que me cale||1227.14 Amiga, sempre queredes / que fale vosc’e falades / no voss’amig’...||1227.15 e falades / no voss’amig’e cuidades / que poss’eu||1227.21 Non avedes d’al cuidado, / ... / ..., e, amiga, / non poss’eu nen é guisado||1228.3 O meu amigo, ... / punha sempr’, amiga, de me veer, / e punh’eu logo de lhi ben fazer||1228.6 el non ven i, e, u non poss’eu, ven||1228.8 E non fica per mí, per bõa fe, / d’aver meu ben e de lho guisar eu||1228.10 mais mia ventura tal foi e tal é||1228.20 E tal ventura era pera quen / non quer amig’e non dá por el ren||1229.3 ca se foi d’aqui / mui meu sanhud’e nunca o ar vi||1229.5 – Par Deus, amiga, sab’, [e] o pesar / que oj’el á non é por outra ren||1229.9 ca de o perder / ei mui gran med’, e ide-lhi dizer / que lhi non pes||1229.11 ca nunca lh’én verra / mal e, ... / sei eu que log’aqui migo sera||1230.4 Un cantar novo d’amigo / querrei agora aprender / que fez ora meu amigo, / e cuido log’entender, / no cantar que diz que fez / por mí, se o por mí fez||1230.8 Un cantar d’amig’á feito, / e, ... / ..., / cuido eu entender mui ben||1231.13 e vós faredes, pois en voss’amor / vos esforçades tanto [e] no seu, / e vós vos acharedes én peior||1231.14 pois en voss’amor / vos esforçades tanto [e] no seu||1231.15 e vós faredes, pois en voss’amor / vos esforçades tanto [e] no seu, / e vós vos acharedes én peior||1231.18 ca mi quer mui gran ben / e sei que tenh’e[n] el||1231.18 e sei que tenh’e[n] el e el que ten / en min||1232.4 que non á poder / de falar mig’e morr’én con pesar?||1232.9 – Amiga, sei [ben] que non pod’aver / meu amig’arte de migo falar, / e ouv’eu art’e figi-lhe fazer / por outra dona un mui bon cantar||1232.9 e ouv’eu art’e figi-lhe fazer / por outra dona un mui bon cantar||1232.11 e ouv’eu art’e figi-lhe fazer / por outra dona un mui bon cantar, / e, ... / cada [que] quis sempre migo falou||1232.16 pero tan grand’é o ben que m’el quer / que filhará outra entendedor / e trobará||1232.21 tanto que el un cantar fezer / por outra dona e pois por seu for||1232.24 mais á mester de lho fazer el ben / creent’, e vós non o ceardes én||1232.28 – Mester vos é, ca vo-lo entenderán / se o ceardes, [e] guardar-vos-an||1233.6 desmaio[u] logo ben ali por én / e ouve log’i a morrer por min||1233.9 e fui ala e achei-o jazer / sen fala ja||1233.9 quis por én morrer, / e fui ala e achei-o jazer / sen fala ja||1233.10 e fui ala e achei-o jazer / sen fala ja, e ouv’én gran pesar / e falei-lh’, ...||1233.11 e ouv’én gran pesar / e falei-lh’, ...||1233.11 e ouv’én gran pesar / e falei-lh’, [e] ouve-mi a conhocer / e diss||1233.12 [e] ouve-mi a conhocer / e diss||1233.14 Dix’eu «oistes?» ja po-lo guarir, / e guareceu||1233.17 ca ja xo el provou / con quantas viu e achou-as partir / todas d’amor||1233.18 e achou-as partir / todas d’amor, e assi as leixou||1234.2 por que me metestes / en tal prison e por que mi tolhestes / que non possa meu amigo veer?||1234.12 e ve[e]rei meu amig’, e veredes / que logo me met’en vosso poder||1234.12 Sacade-me, madre, destas paredes, / e ve[e]rei meu amig’, ...||1234.17 ca sei eu ben qual preito vos el trage, / e sodes vós, filha, de tal linhage / que devia vosso servo seer||1235a.14 ca lle quer’eu mui gran ben e punn’i máis cada dia||1236.6 eu das arenas la mirei /  e des enton sempre penei||1236.15 Mais quis Deus enton, e vi-a||1236.21 mais quis Deus enton, e vi a / mui fremosa mia sennor||1237.5 do rafec’ome que vai ben querer / mui boa dona, de que nunca ben / atende ja, e o bõo, que quer / outrossi ben mui rafece molher||1237.10 tod’ome se ten / con mui bon om’, e quero-m’eu tẽer / logo con el||1237.15 que non sabedes quen / á peor sén / ... / e que sabedes vós que sei eu quen||1237.32 e est’é sandeo e est’outro non||1237.32 este faz mal, ... / e est’é sandeo e est’outro non||1237.35 mais vi-lho sempre loar e gracir||1237.37 pois ten cabo sí / molher rafec’e se non paga d’al||1237.38 e o mui bon ome, pois ten cabo sí / molher rafec’e se non paga d’al, / e, pois el entende o ben e o mal / e por esto non na quita de sí||1237.38 e, pois el entende o ben e o mal / e por esto non na quita de sí||1237.39 e, pois el entende o ben e o mal / e por esto non na quita de sí||1237.42 esto vi sempre e oi departir / do mui bon ome||1237.46 non quer servir e serve senhor tal||1237.50 ca o que ouro serv[e] e non al / diz, a[va]rento semelha des i||1239.4 que mi-o digades e gracir-vo-l’-ei||1239.6 serviu-me muit’e, eu por lhi fazer / ben, el foi outra molher ben querer||1239.17 que, pois vos Deus amigo dar quiser / que vos muit’am’e vos gran ben quiser||1239.18 ben lhi devedes fazer e non mal||1240.2 – Ai amiga, oje falou comigo / o voss’amig’e vi-o tan coitado / por vós||1240.10 ben vos digo / que u estava mig’en vós falando / esmoreceu, e ben assi andando / morrerá||1240.17 – Amiga, tal coita d’amor á sigo / que ja nunca dorme noite nen dia / coidand’en vós e, par Santa Maria, / sen vosso ben non o guarir á nada||1241.3 Amigo, sei que á mui gran sazon / que trobastes sempre d’amor por mí, / e ora vejo que vos travan i||1241.10 e por én des aqui vos [jur’e] digo / que eu vos quero dar razon d’amor||1242.2 Pesa-m’, amiga, por vos non mentir, / d’ũas novas que de mí e do meu / amig’oi||1242.3 Pesa-m’, amiga, ... / d’ũas novas que de mí e do meu / amig’oi, e direi-vo-las eu||1242.5 dizen que lh’entenden o grand’amor / que á comig’, e, ... / por maravilha pod’a ben sair||1242.9 ca ben entend’e ben vej’e ben sei / o mal que nos deste preit’averra||1242.9 ca ben entend’e ben vej’e ben sei / o mal que nos deste preit’averra||1242.12 ca posto x’é ja / de morrer eu por el e el por mí||1242.20 Mais Deus, que sabe o gran ben que m’el quer / e eu a el||1243.2 – Filha, de grado queria saber / de voss’amig’e de vós ũa ren: / ... ||1243.5 quero-lh’eu ben e que-lo el a mí||1243.6 quero-lh’eu ben e que-lo el a mí, /  e ben vos digo que non á máis i||1243.9 – Filha, non sei se á i máis, se non, / mais vejo-vos sempre con el falar / e vejo-vos chorar e el chorar||1243.9 mais vejo-vos sempre con el falar / e vejo-vos chorar e el chorar||1244.4 ca de pran ouvestes toda sazon / a fazer quant’eu quisesse e al non, / e por rogo nen por mal nen por ben / sol non vos poss’esta ida partir||1244.8 Nunca vos ja de ren ei a creer, / ca sempr’ouvestes a fazer por mí / quant’eu mandass’, e mentides-m’assi||1244.9 e mentides-m’assi, / e, ... / sol non vos poss’esta [ida partir]||1244.14 deviades por mí a fazer que-quer, / e, ... / sol non vos poss’esta ida [partir]||1245.2 Amig’, entendo que non ouvestes / poder d’alhur viver, e veestes / à mia mesura||1245.3 e veestes / à mia mesura, e non vos val ren||1245.12 Por sempre sodes de mí partido / e non vos á prol de seer viido / à mia mesura||1245.13 Por sempre sodes de mí partido / e non vos á prol de seer viido / à mia mesura, e gran mal m’é én||1246.12 ca ben vistes quanto lhi defendi / que se non foss’, e non me quis creer||1246.20 non poss’eu teer por ben / o que m’el faz, e a quen o tever / por ben tal aja daquel que ben quer||1247.3 Amigo, vós non queredes catar / a nulha ren se ao vosso non, / e non catades tempo nen sazon / a que venhades comigo falar||1247.5 e non catades tempo nen sazon / a que venhades comigo falar, /  e non querades, amigo, fazer / per vossa culpa mí e vós morrer||1247.6 e non querades, amigo, fazer / per vossa culpa mí e vós morrer||1247.15 e cata temp’e sazon pera ir / u ela ést’, ...||1247.15 punha de s’encobrir / e cata temp’e sazon pera ir / u ela ést’, ...||1247.16 e cata temp’e sazon pera ir / u ela ést’, e a vós non aven||1248.2 Madr’, o que sei que mi quer mui gran ben / e que sempre fez quanto lh’eu mandei||1248.4 ven e el quer ja morrer / por mí d’amor||1248.5 e el quer ja morrer / por mí d’amor, e, ... / vós catad’i o que devo fazer||1248.8 ca o am’eu, e el, des que me viu, / [a]quanto pôd’e soube me serviu||1248.9 a]quanto pôd’e soube me serviu||1249.3 que non quis creer / o que lh’eu dix’e soube-me perder||1249.8 El quis comprir sempre seu coraçon / e soub’assi sa fazenda trager||1249.10 e soub’assi sa fazenda trager / que tod’ome nos podia ‘ntender, / e por aquest’as guardas tantas son||1249.16 non lhi farei prazer, / e digo-vos que me guardan assi||1250.2 Amigo, mal soubestes encobrir / meu feit’e voss’, ...||1250.2 Amigo, mal soubestes encobrir / meu feit’e voss’, e perdestes per i / mí e eu vós||1250.3 e perdestes per i / mí e eu vós||1250.3 e perdestes per i / mí e eu vós, e oimais quen nos vir / de tal se guard||1250.4 e oimais quen nos vir / de tal se guard’e, ... / filh’aquel ben que lhi Deus quiser dar||1250.6 e leix’o máis e pass’o temp’assi||1250.6 filh’aquel ben que lhi Deus quiser dar / e leix’o máis e pass’o temp’assi||1250.9 ca vós quisestes aver aquel ben / de min que vos non podia fazer / sen meu gran dan’, e perdestes por én / quanto vos ant’eu fazia d’amor||1250.11 e perdestes por én / quanto vos ant’eu fazia d’amor, / e assi faz quen non é sabedor / de saber ben||1250.15 E ben sabedes camanho temp’á / que m’eu daquest’, amigo, receei / en que somos, e, pois que o ben ja / non soubestes sofrer, sofred’o mal||1251.5 entenden elas ca vos pejurades /  e que queredes a mí tan gran ben / com’elas queren os que queren ben||1252.2 Foi-s’o namorado, / madr’, e non o vejo||1252.3 e non o vejo / e viv’én coitado||1252.4 e viv’én coitado / e moiro con desejo||1252.8 torto mi ten ora / o meu namorado, / que tant’alhur mora /  e sen meu mandado||1252.27 Non quis meter guarda / de min, ... / e quant’ala tarda / é por seu mal dia||1253.5 [E] foi-s’o meu perjurado / e non m’envia mandado||1255.3 Gran sazon á, meu amigo, / que vos vós de mí partistes / en Valong’e non m’ar vistes||1256.2 – Amig’, avia queixume / de vós e quero-mi-o perder||1256.4 – Ai mia senhor e meu lume||1257.3 que vos veeria / se ousass’e, ... / se o vós ante falardes migo||1257.9 nunca lho quix, pois naci, e por én, / ..., / se el vir vós nen mí per meu grado, / [San Salvador mi seja irado] / de Valongo||1257.14 ca se foi el d’aqui / sen meu mandad’e non me quis veer||1257.15 e non me quis veer / e ora manda-vos preito trager / que vos veja||1258.3 Ai meu amigo, coitada / vivo porque vos non vejo / e, ... / en grave dia foi nada||1258.6 en grave dia foi nada / se vos cedo, meu amigo, / non faço prazer e digo||1258.16 algũa vez vos farei / prazer, e Deus non m’ampar / se vos cedo, meu ami[go, / non faço prazer e digo]||1259.2 Por Deus, que vos non pes, / mia madr’e mia senhor, / d’ir a San Salvador||1259.9 Por fazer oraçon / quer’oj’eu ala ir, / e, ... / se oj’i duas son / fremosas, eu serei / a ũa||1259.14 I é meu amig’, ai / madr’, e i-lo-ei veer / por lhi fazer prazer!||1260.3 Amigas, sejo cuidando / no meu amigo porque non / ven, e sal-m’este coraçon / e estes olhos chorando||1260.4 e sal-m’este coraçon / e estes olhos chorando||1260.9 se é / viv’e sab’én, per bõa fe, / ca viv’oj’eu tan coitada||1261.2 Fostes-vos vós, meu amigo, d’aqui / sen meu mandad’e nulha ren falar / mi non quisestes||1261.7 ca vós fostes sen meu mandad’e sei / que mi pesava mui de coraçon||1261.15 ca vos fostes mui sen o meu prazer, / e, ... / ..., / se vos eu [vira, non mi venha ben / nunca de Deus nen d’onde m’oje ven]||1262.2 eu vosco irei leda, e, pois eu vosco for, / mui leda irei, amigo||1262.4 mui leda irei, amigo, /  e vós ledo comigo||1263.12 non no posso sofrer / e cuido sempr’a tornar i||1263.13 e cuido sempr’a tornar i / e fiz, por quanto m’én parti, / sandic’, ...||1263.17 tod’aquesto eu mi-o busquei / mui ben e lazera-lo-ei||1263.19 ca sei ca non posso viver / polo que fiz, e assi é / que perderei, ... / o corpo||1263.24 Mais quen me podia valer / senon Deus, a que rogarei / que me guise d’ir, e irei / ced’u a vi po-la veer||1265.4 ca levou sigo o meu coraçon / e quanto ben oj’eu [e]no mund’ei||1265.7 O meu amig’e meu lum’e meu ben / non s’ouver’assi de mí a partir||1265.7 O meu amig’e meu lum’e meu ben / non s’ouver’assi de mí a partir||1266.9 pois que s’el foi noutro dia / sanhud’e non mi-o dizi||1266.14 Pois que m’eu del muito queixo / e fui por el mal ferida / de vós||1267.3 Porque se foi meu amigo / sen o meu grad’alhur viver / e se foi sen o meu prazer||1267.8 Porque se foi a meu pesar / e se foi sen o meu prazer||1268.5 dized’e non mençades||1269.8 Nunca vos fiz ren que non devess’a fazer, / e guardades-me tanto que non ei poder / d’ir a San Leu[ter falar con meu amigo]||1270.2 Disseron-m’agora do meu namorado / que se foi sanhud’e sen o meu mandado||1270.8 Non lho mereci eu nunca, pois foi nada, / madr’, e fui un dia por el mal julgada||1271.2 Assanhou-se, madr[e], o que mi quer gran ben / contra mí endoad’e foi-s’ora d’aquen||1271.3 e foi-s’ora d’aquen /  e, se soubess’eu, madre, ca mi sanhud’ia, / desassanha-lo-ia||1271.9 Assanhou-s[e] e foi-se sen o meu prazer||1271.10 Assanhou-s[e] e foi-se sen o meu prazer, / e, quando mi-o disseron, ... non o quis creer,||1272.4 O voss’amigo foi-s’oje d’aqui / mui triste, amig’, ... / ..., / e manda-vos esto rogar per mí||1272.5 que perça ja de vós med’e pavor||1272.6 que perça ja de vós med’e pavor /  e falará vosc’, amiga, melhor||1272.10 e manda-vos el rogar e dizer / que perça [ja de vós med’e pavor<||1272.10 O voss’amigo non pode perder / pavor, amiga, se por esto non, / ..., / e manda-vos el rogar e dizer / que perça [ja de vós med’e pavor<||1272.16 chorou muito dos seus / olhos, amiga, ... / ..., / e manda-vos esto rogar por Deus: / ... ||1272.19 Veja-se vosc’e perderá pavor / que á de vós||1272.20 Veja-se vosc’e perderá pavor / que á de vós, e est’é o melhor||1273.3 Meu amigo sei ca se foi d’aqui / trist’, amiga[s], porque m’ante non viu / e nunca máis depois el ar dormiu||1273.7 porque non sei que é / del, amigas, e agora serei / morta||1273.13 porque non sei que é / del, amigas, e and’ora por én / tan triste||1273.19 porque non sei que é / del, amigas, e se el coitad’é / por mí, e eu por ele, per bõa fe||1273.20 e se el coitad’é / por mí, e eu por ele, per bõa fe||1274.3 que morre d’amor / e de morrer á ja mui gran sabor||1274.7 ca ja lhi diss’eu que se partiss’én /  e, se á coita, que a sofra ben||1274.17 – Ben sodes desmesurada molher / se voss’amor non pod’aver de pran, / e ben sei que por mal vo-lo terran||1275.9 Soub’el estas novas e vẽo ante mí / chorand[o]||1275.10 e vẽo ante mí / chorand[o], ai amigas, e jurou-m’assi: / ... ||1277.3 Ũa moça namorada / dizia un cantar d’amor, / e diss’ela||1277.8 A moça ben parecia / e en sa voz manselinha / cantou||1277.9 e en sa voz manselinha / cantou e diss’a meninha: / ... ||1277.14 Cantava mui de coraçon / e mui fremosa estava||1277.15 e mui fremosa estava / e disse quando cantava: / ... ||1278.9 Todas tres cantavan mui ben / come moças namoradas / e dos amores coitadas||1280.2 el por mí morr’, e eu ando des i / namorada||1280.4 Des que o vi primeir’e lhi falei, / el por mí morre||1280.5 el por mí morre, e eu del fiquei / namorada||1280.8 el por mí morr’, e eu ando por én / namorada||1280.11 el por mí morr’, e eu and[o] assaz / namorada||1281.6 e ja filharia, se m’eu quisesse, / de falar mig’, e nunca lh’al fezesse||1281.14 ca est’é l’ome que máis demandava / e non ar quis que comigo falasse||1281.15 ca est’é l’ome que máis demandava / e non ar quis que comigo falasse, / e ora jura que ja se quitasse / de gran sandic’en que m’ante falava||1282.16 mais ei-o de fazer por m’encobrir / e, à força de mí, ... parecerei / triste quan[do souber que el verra,||1284.13 Pois el foi d’atal ventura / que sofreu tan muito mal / por mí, e ren non lhi val||1284.14 e ren non lhi val, / mia madre, e por mesura / leixedes-mi-o ir veer||1285.2 Fui eu, madr’, a San Momed’u me cuidei / que veess’o meu amig’, e non foi i||1285.4 por mui fremosa, que triste m’én parti, / e dix’eu como vos agora direi: / ... ||1285.8 Quand’eu a San Momede fui e non vi / meu amigo||1285.11 sospirei no coraçon e dix’assi: / ... ||1285.16 Depois que fiz na ermida oraçon / e non vi o que mi queria gran ben||1285.18 con gran pesar filhou-xi-me gran tristen, / e dix’eu log’assi [aqu]esta razon: / ... ||1286.2 id’a San Momed’e veer-m’-edes||1287.3 ca m’enviou mandado que se vai no ferido, /  e por el vivo coitada!||1288.3 irei oj’eu [por] fazer oraçon / e chorar muit’en Santa Cecilia||1288.4 e chorar muit’en Santa Cecilia / destes meus olhos e de coraçon||1288.6 ca moir’eu, madre, por meu amigo, /  e el morre por falar comigo||1288.9 desta guisa / irei ala mias candeas queimar, / eno meu mant’e na mia camisa||1288.16 punharei sempre ja de vos servir / e desta ida mui leda verrei||1289.3 Treides, ai mia madr’, en romaria / orar u chaman Santa Cecilia, /  e, louçana, irei||1289.5 ca ja i ést’o que namorei, /  e, louçana, irei||1289.17 ca meu amig’é por mí coitado, / e pois eu non farei seu mandado, / e, louçana, irei||1290.2 ca me guardades a noit’e o dia / do meu amigo||1290.7 Ca me guardades a noit’e o dia||1290.14 Morrer-vos-ei con aquesta perfia, / e, se me leixassedes ir, guarria / con meu amigo||1290.17 Morrer-vos-ei con aqueste cuidado, / e, se quiserdes, irei mui de grado / con meu amigo||1291.3 que sanhudo que se foi un dia / o meu amigo, e ten-se por morto||1291.4 e ten-se por morto, /  e, se s’as[s]anha, non faz i torto / o meu amigo||1291.5 e, se s’as[s]anha, non faz i torto / o meu amigo, e ten-se por morto||1292.1 Non mi digades, madre, mal, e irei / vee-lo sen-verdade||1292.7 Non mi digades, madre, mal se eu for / vee-lo sen-verdad’e o mentidor||1292.12 el sera sen-verdad’e eu morrerei||1292.16 Rog’eu Santa Cecilia e Nostro Senhor / que ach’oj’eu i, madr’, o meu traedor||1293.2 o que se de mí enfinge e mi canta||1293.5 disseron-mi que sa coita sempr’avanta / por mí, Deus, a Vós grado, / e dizen-mi que é coitado / por mí o perjurado||1294.8 Mandou lo adufe tanger / e non lhi davan lezer||1294.11 Mandou lo adufe sonar / [e] non lhi davan vagar||1295.3 Ondas do mar de Vigo, / se vistes meu amigo, /  e, ai Deus, se verra cedo!||1296.3 Mandad’ei comigo, / ca ven meu amigo, /  e irei, madr’, a Vigo||1296.8 Ca ven meu amigo, / e ven san’e vivo||1296.8 e ven san’e vivo||1296.11 Ca ven meu amado, / e ven viv’e sano||1296.11 e ven viv’e sano||1296.13 Ca ven san’e vivo||1296.14 Ca ven san’e vivo, / e d’el-rei amigo||1296.16 Ca ven vivo e sano||1296.17 Ca ven vivo e sano, / e d’el-rei privado||1297.3 Mia irmana fremosa, treides comigo / a la igreja de Vigo, u é o mar salido, /  e miraremos-las ondas||1297.8 A la igreja de Vigo, u é o mar levado, / e verra i mia madr’e o meu amado||1297.8 e verra i mia madr’e o meu amado||1297.11 A la igreja de Vig’, u é o mar salido, / e verra i mia madr’e o meu amigo||1297.11 e verra i mia madr’e o meu amigo||1298.3 Ai Deus, se sab’ora meu amigo / com’eu senneira estou en Vigo, /  e vou namorada!||1298.8 Com’eu senneira estou en Vigo / e nullas gardas non ei comigo||1298.11 Com’eu senneira en Vigo manno / e nullas gardas migo non trago||1299.3 Quantas sabedes amar amigo / treides comig’a lo mar de Vigo, /  e bannar-nos-emos nas ondas||1299.8 Treides comig’a lo mar de Vigo / e veeremo-lo meu amigo||1299.11 Treides-[vos] mig’a lo mar levado / e veeremo-lo meu amado||1302.1 Quer’ir a Santa Maria de Reça e, irmana, treides migo||1302.2 e, irmana, treides migo, / e verra o namorado de [mui] bon grado falar [co]migo||1302.6 ben sei que meu amig’i verria / por me veer e por falar migo||1303.4 Porque sei ca mi quer ben e porque ven i mui [cui]tado||1305.2 Foi eu, madr’, en romaria a Faro con meu amigo / e venho del namorada||1305.5 Leda venho da ermida e desta vez leda serei||1306.5 irei, madre, ... / rogar se verria / meu amigo, ... /  e direi-lh’eu enton / a coita do meu coraçon||1306.10 Muito per-desej’eu / que veesse meu amigo, / ..., / e que falasse comigo||1306.15 Se s’el nembrar quiser / como fiquei namorada / e se cedo veer / e o vir eu||1306.16 e se cedo veer / e o vir eu||1307.10 Mando-vos eu ir a Far’un dia, / filha fremosa, fazer oraçon, / ... / ..., e, ... / non vos enten[dan, ... / que vos eu mand’ir u vos el veja||1307.15 ide, vos mand’, e ve[e]-lo-edes||1308.2 que verra en romaria a Far’e veer-s’-á migo||1308.3 que verra en romaria a Far’e veer-s’-á migo, /  e por én tenh’eu que venha||1309.3 Amiga, quen oje ouvesse / mandado do meu amigo / e lhi ben dizer podesse / que veesse falar migo||1309.6 falar migo / ali u sempre queria / falar mig’e non podia!||1309.15 atende-lo-ei, velida, / fremosa e ben-talhada||1310.4 que te faz enviar / cada u dórmio sempre m’espertar / e faz-me de gran coita sofredor||1310.15 por quen / me quis matar e me teve en desden / e de mia morte sera pecador||1310.16 por quen / me quis matar e me teve en desden / e de mia morte sera pecador||1310.22 por tal / que me non tolhas meu sono por qual / me non faz ben [... -al] / e mi-o [fara]||1311.6 vós filhou por senhor, / e, amiga, sodes del pecador||1311.7 e, amiga, sodes del pecador, / e diz que morte lhe foi voss’amor||1311.7 e, amiga, sodes del pecador, / e diz que morte lhe foi voss’amor / des que vós el vira||1311. e diz que morte lhe foi voss’amor / des que vós el vira / polo seu mal, e queixou-se-m’ende,||1311.9 e diz que morte lhe foi voss’amor / des que vós el vira / polo seu mal, e queixou-se-m’ende||1311.10 ca el morre e de vós nunca atende / senon coitas que sofre por ende||1312.7 A minha coita, par Deus, non á par, / que por vós levo sempr’e levarei||1313.1 O vos[s]’amigo trist’e sen razon / vi eu, amiga||1313.3 e preguntei-o por que, e non sei / del senon tanto que me disse enton||1313.3 mui pouc’o parei / e preguntei-o por que||1313.10 Tan trist’estava que ben entender / pode quen quer que o vir que trist’é, / e preguntei-o||1313.16 Da sa tristeza ouv’eu tal pesar / que foi a el e preguntei assi / en que coidava||1314.14 Seu arco na mano a [la]s aves ferir, / e las que cantavan leixa-las guarir||1314.17 Seu arco na mano a las aves tirar, / e las que cantavan non nas quer matar||1315.5 esse me aduz, e esse mi adugo||1316.6 Vedes quant’an / el e aquesta sa molher: / ... ||1316.20 el e aquesta sa molher / an-no mester, an-no mester!||1317.5 ca el non cura sol / de a querer per seu tempo cavar / e a máis dela jaz por adubar||1317.8 El i entende que a ten adubada, / ..., e ten sen-razon||1317.17 ca per ali per u a fez reer / ja end’o nembr’está pera secar, / e máis valria ja pera queimar||1318.3 porque se sent’aqui menguad’andar / e ten que lh’ia melhor alen mar / que lhe vai aqui||1318.4 u naceu e criou||1318.6 e por esto diz que se quer tornar / u, gran temp’á, serviu e afanou||1318.8 pois lhe non val servir e afanar||1319.3 quando s’el foi d’aquen / e a le[i]xou||1320.3 En preito que Don Foan á / con un meestre á gran caston, / e o meestre pressopon / o de que o dereit’está / tan contrairo||1322.5 se vou i e lev’o meu vogado||1322.21 pois que d’i for este juiz tolheito / e me deren qualquer outr’oidor||1323.9 Pois ela trage camisa / de sirgo tan ben lavrada / e vai a cada pousada / por algo||1324.14 «Este cami[n]ho / se vai d’antre Doiro e Minho»||1324.16 Pois bevo bon vinho / aqui u cómi’e non conto||1324.17 se vai a antre Doir’e Minho, / senher, vaa-s’en [bon] ponto!||1326.2 Pois que te preças d’aver sén comprido / en trobar ben e en bõa razon||1326.6 e de palavras torpes e d’oufana / e de posfaço seer espartido||1326.6 nen te loares come quen s’engana, / e de palavras torpes e d’oufana / e de posfaço seer espartido||1326.7 e de palavras torpes e d’oufana / e de posfaço seer espartido||1326.17 Non entendas que fazes i cordura / d’ires as[s]i come torpe entençar / atrevendo-t’e que sabes trobar||1326.22 E, pois en al es mans’e mesurado, / non entences||1327.8 rogo eu a Deus que sejades privado / do bispado e de quant’al avedes||1327.11 fazede sempre quant’al rei prouguer, / ..., / e, ... / ..., / ..., / fio per Deus que privado seredes / per este Papa||1327.12 pois que vós altos feitos sabedes / e quant’en sis’e en conselho jaz||1327.12 pois que vós altos feitos sabedes / e quant’en sis’e en conselho jaz||1327.16 quen dovidaria / que non tiredes gran prol e gran ben||1328.2 Donzela, quen quer que poser femença / en qual vós sodes e de que logar||1328.3 Donzela, quen quer que poser femença / en qual vós sodes e de que logar / e no parecer que vos Deus quis dar / entender pode||1328.9 E quen ben vir o vos[s]o contenente / e as feituras e o parecer / que vós avedes||1328.9 E quen ben vir o vos[s]o contenente / e as feituras e o parecer / que vós avedes||1329.10 ca de mal dizer non tirades prol, / e, ... / ja de vós perdeu vergonha e medo||1329.11 ja de vós perdeu vergonha e medo||1329.15 Pois sodes entendud’e [é à] vista||1330.2 Pois Don Foão máis val / seendo povr’e o gran ben-fazer / que lh’eu fiz sempre o faz ensandecer||1330.6 ma[l] lhi farei / padecer e desensandece-l’-ei||1330.8 Pois en pobreza non sal de seu sén / e o ben-fazer o torna sandeu||1330.15 pois lhi Deus atal ventur[a] deu / que en pobreza todo seu sén á / e con ben-fazer sandice lhi dá||1330.16 pero m’el quer ben e se ten por meu||1331.3 Pois cata per u m’espeite / con sas razões d’engano / e me quer meter a dano||1332.3 pois pelos vossos judeus talhadores / vos é talhado, a grandes e meores, / quanto cada un judeu á de dar||1332.14 er dara máis, e querra-se livrar||1332.24 foi ja demandado / e foi per el seu feito desputado||1332.29 ja eu [son] certo [e] fiz / que do vosso non é cousa negado||1332.31 mais era tan certo e apreçado / come o vinho forte en Alhariz||1332.41 que nunca foi de mia talha negado, / mais sabudo e certo||1332.42 quant’ei na terra, movil e raiz||1333.15 Tan cruamente e tan mal / diz que foi ferido enton||1333.21 é aquest’o feito tal, / Martin Gil, tan desigual, / e ja mui peior parece||1334.3 Alvar Rodrig[u]iz dá preço d’esforço / a est’infant[e] mouro pastorinho / e diz que, ... / que parar-se quer a tod’alvoroço||1334.8 per manhas e per seu sembrante||1334.11 Diz que, ... / sab’el do mouro que ome comprido / é pera parar-s’a todo ruido, / e que sabe que tal é seu talante||1334.14 d’Alvar Rodrig[u]iz sab’ora como é / e se fode ja este mour’infante||1334.17 porque o cria e lhi sab’o jeito||1335.3 Do que eu quigi, per sabedoria, / d’Alvar Rodrig[u]iz seer sabedor / e dest’infant[e] mouro mui pastor||1335.8 Com’el guardou de frio e de fome / este mouro||1335.11 pois con el sempre alberga e come||1336.3 Dizen, senhor, que un vosso parente / vos ven fazer de seus serviços conta / e dizer-vos, en maneira de fronta, / que vos serviu come leal servente||1337.4 cheguei-m’a el e dixi-lhi log’i: / ... ||1337.9 Sempr’esto ouvemos d’uso / eu e mia madre en nosso solaz||1337.12 assanha-se e diz-me o que vos direi: / ... ||1337.14 “Se non perfias, eu te maldirei, / que sejas sempre maldito e confuso”||1340.7 ca o fezeron sen prol ordinhar / por egreja que lhe non queren dar / e per que lh’é defes’a jograria||1340.11 oimais se ten el por desasperado / da prol do mester e da clerizia||1340.14 sen egreja nen capela de prol / e sen o mester per que guarecia||1340.20 como ficar por devaneador / coroado e / perder a prol do mester que avia||1340.24 leixa crecer a cient’o cabelo / e a vezes a cobre con capelo||1341.11 nen er pode, u a non vir, durar / e, u torna d’i, o faz esmorecer||1341.12 e, u torna d’i, o faz esmorecer / e ... o ten / tan coitado||1342.3 Ora é ja Mar[tin] Vaasquez certo / das planetas que tragia erradas, / Mars e Saturno||1342.6 ca per Mars foi mal chagad’en peleja, / e per Saturno cobrou tal egreja / sen prol||1342.13 per ũa delas foi mui mal chagado / e pela outra cobrou priorado||1342.15 El rapou barva e fez gran coroa||1342.16 e fez gran coroa / e cerceou seu topet’espartido / e os cabelos cabo do oido||1342.17 e cerceou seu topet’espartido / e os cabelos cabo do oido||1342.23 conven que leix’a cura e atenda / a capelan igual da sa pessoa||1343.6 quen s’ajudar quer do Alho / faz barata d’alg’e dá-lho||1343.14 Pero en tod’ome cabe, / en que á sén e cordura, / que se agarde tal postura||1344.28 e por én quanto ten dá-o, / e a mia lavoira dá-a||1344.32 sempre vaa / sa fazenda en ponto mao, / e el muito en ora maa||1346.6 non á máis d’un filho soo / e ficou dele lançado||1346.8 E foi-s’el morar a França / e desemparou sa terra||1346.16 e seu padre e seu linhage, / ..., / todos cuidamos que moira||1347.3 Un sangrador de Leirea / me sangrou est’outro dia, / e vedes que me fazia: / indo-m’i riscar a vea,||1348.6 e riir-s’-an muit’Endur[r]a e Darra||1348.6 nen an medo de lhis poer boçon / e riir-s’-an muit’Endur[r]a e Darra||1348.14 ca verra i o bon rei sejornar / e destruir atá burgo d’Estela||1348.15 ca verra i o bon rei sejornar / e destruir atá burgo d’Estela, / e veredes navarros lazerar / e o senhor que os todos caudela||1348.16 e veredes navarros lazerar / e o senhor que os todos caudela||1348.18 Quand’el-rei sal de Todela, estrẽa / ele sa ost’e todo seu poder||1348.19 ben sofren i de trabalh’e de pẽa||1348.20 ca van a furt’e tornan sen correr||1348.23 guarda-s’el-rei, ... / que o non filhe luz en terra alhẽa, / e onde sal i s’ar torn’a jazer||1350.6 por se guardar de maa nomeada, / filhou-s’e poso Vela sobre sí||1350.11 que nunca end’ouve seu padre sabor / nen lho mandou nunca, pois que foi nado, / e, a pesar dele, sen o seu grado, / non quer Vela de sobre sí tolher||1351.4 ca Joan Joanes o acharon / e tomaron-lhi quanto tragia||1352.2 non tenh’eu que fez razon / quen vos pôs nome jograr e vos deu don||1352.3 máis guisado fora sac’e jograr non||1352.6 vosso nume vos dira quen vos chamar / Sac’e non jograr||1352.7 Rodrig’Airas vo-lo diss’e fez mal sén||1352.9 ar avede nume Sac’, e sera ben||1352.14 Quen vos Saco chamar prazera a nós, / e dira-vo-lo ben lheu que[n] vos en cos / vir tira-los nadigões apos vós||1353.9 sac’é [e] non cho daran||1354.3 preguntei por mia coirmãa, / a salva e pa[a]çãa||1355.2 Da esteira vermelha cantarei, / e das mangas do ascari direi||1355.3 e das mangas do ascari direi /  e da sela que lh’eu vi, rengelhosa||1355.5 que ja lh’ogano rengeu ant’el-rei / ao zevron e pois ante sa esposa||1355.7 Da esteira cantarei des aqui, / e das mangas grossas do ascari||1355.9 e das mangas grossas do ascari / e da sela que lh’eu vi, rengelhosa, / e o brial enmentar-vo-l’-ei i||1356.4 Tercer dia ante Natal, / de Lecia lhi foi dar / un brial a mia senhor bela, /  e ao zevron renge-lh’a sela||1356.6 e brial a mia senhor bela, /  e ao zevron rengi-lh’a sela||1356.14 Fil[h]ou-lh’o manto caente / e talhou-lho en Benavente||1357.6 a gran traiçon a matou, / que lhi no Janeiro talhou / brial e lh’o manto levou||1357.14 Vai-te d’aqui / u for Lopo Lias e di / que faça i cobras por mí||1358.2 a mui gran tort’e sen razon||1358.5 A mí quer mal o infançon, / ..., / por trobadores d’Orzelhon / que lhi cantan a seu brial, /  e pesa-m’én e é-m’i mal||1358.5 e pesa-m’én e é-m’i mal||1358.7 que lh’escarniron seu brial, / que era nov’e de cendal||1358.11 todos con o brial «colhon» / dizen, e fazen-o mui mal||1358.18 porque lhi reng’o selegon, / e, se lhi renge, non m’én cal||1359.6 esté a sela pagada, / e direi do brial: / ... ||1359.16 esté a sela pagada, / e do brial direi: / ... ||1359.23 Logo fui maravilhado / polo ascari, / e assi fui espantado / polo soceri||1359.26 vi end’o brial talhado / e dixi-lh’eu assi: / ... ||1360.5 ergen-se nos arções / da sela canterlada / e dan dos nadigões||1360.15 ergen-se nos arções / da sela come podrida / e dan dos nadigões||1363.3 riiu-s’el-rei e mia esposa de mí||1363.5 e irei en ousso e baratarei ben||1363.5 leixar-te quero, mia sela, por én, /  e irei en ousso e baratarei ben||1363.7 Sela aleivosa, polo teu cantar / perdi Rodrig’e non o poss’achar||1363.13 Des oimais non tragerei esteos / nen [os] arções, ... / e vencerei os enmiigos meus||1364.4 deu do cuu mao /  e quebrou-lh’a sela||1365.3 leixad[e] o selegon / e tornad’a o albardar||1365.7 andaredes i mui ben /  e non vos rengerá per ren||1365.10 apertade-lh’o atafal / e non vos rengerá per ren||1365.16 Podedes én bafordar / e o tavlado britar||1365.17 Podedes én bafordar / e o tavlado britar, / e non vos rengerá per ren||1366.14 Non neg’eu que tregoa de’i / ao brial, ... / e aa rengelhosa||1366.24 Dei eu ao infançon / e a seu brial [enton] / tregoa||1366.26 Dei eu ao infançon / e a seu brial [enton] / tregoa, ... / e ao outro zevron / a que reng’o selegon||1366.36 Ao infançon vilan, / ..., / e a[a] canterlada / e o seu brial d’alvan / tregoa lhi dei eu de pran||1366.37 e a[a] canterlada / e o seu brial d’alvan / tregoa lhi dei eu de pran||1367.4 non quer seu marido ben, / e soub’a pastorinha / fogir||1367.17 averen ambos guerra, / e ben toste mia senhor / verra-s’à nossa terra / guarir||1368.7 ca non fez én nada / e baratou mal||1368.13 dé-mi meu aver e gracir-lho-ei||1368.14 dé-mi meu aver e gracir-lho-ei, / [e], se mi-o non der, penhora-la-ei||1368.16 ca mi-o ten forçado / e do corp’alongado||1369.6 e dei-lhos eu per preit’atal / que mi-os ar desse / ond’al non fezess’e, / se non, veesse falar / mig’en cas Don Corral||1370.1 Saben en Morraz’e en Salnes / meu preit’e seu||1370.2 Saben en Morraz’e en Salnes / meu preit’e seu||1370.4 un sold’e dous e dez e tres||1370.4 un sold’e dous e dez e tres||1372.3 ja m’iria / pera mia terra de [mui] bon grado, / e, se [i] chegasse, compraria / dona fremosa de gran mercado||1373.2 Quen oj’ouvesse / guisad’e podesse / un cantar fezesse||1373.5 un cantar fezesse / a quen mi ora eu sei, / e lhi dissesse||1373.6 e pois pouco valvess’e / non desse / ren||1373.6 un cantar fezesse / a quen mi ora eu sei, / e lhi dissesse, / e pois pouco valvess’e / non desse / ren||1373.16 e ten poupado / quant’á, e negado / pecado / o trag’enganado||1373.28 muito lh’é greu / quando lho ped’alguen, / e mantenente / perd’o contenente||1373.31 e mantenente / perd’o contenente / verdadeiramente / e vai-s’asconder||1373.32 e vai-s’asconder, / e faz-se doente||1373.34 e nosso mal non sente / e fug’ant’a gente / po-la non veer||1374.6 e el non achou / que nen un preito del fosse mover / nen ben nen mal, e triste se tornou||1375.3 Cavaleiro, con vossos cantares / mal avilastes os trobadores, / e, ... / busquen per al servir sas senhores||1375.8 Os aldeiãos e os concelhos / todo-los avedes por pagados||1375.14 en que lhis achan os filhos sabor / e os mancebos||1375.16 Ben quisto sodes dos alfaiates, / dos peliteiros e dos reedores||1375.18 do vosso bando son os trompeiros / e os jograres dos atambores||1375.22 Os trobadores e as molheres / de vossos cantares son nojados||1375.27 queren bon son e bõo de dizer / e os cantares fremosos e rimados||1375.28 queren bon son e bõo de dizer / e os cantares fremosos e rimados||1375.28 queren bon son e bõo de dizer / e os cantares fremosos e rimados||1376.4 Sõ[o] mui gran putanheir’aficado / e pago-me muito d’os dados jogar||1376.8 Podera-m’eu ben, ... / caer en bon prez e onrado seer||1376.10 mais pago-m’eu deste foder astroso / e destas tavernas e deste bever||1376.10 mais pago-m’eu deste foder astroso / e destas tavernas e deste bever||1376.18 nen quer’ir per outras fronteiras andar / perdend’o viç’e dando-mi trabalho||1376.24 porque ei pois en gran coita [a] seer, / e fugir, [e] guarir na putaria||1376.24 porque ei pois en gran coita [a] seer, / e fugir, [e] guarir na putaria||1376.26 merendo logo e pois vou mia via||1376.27 merendo logo e pois vou mia via, / e leix[o] i putas de mí ben dizer||1376.28 e leix[o] i putas de mí ben dizer / e de mias manhas e de mia folia||1376.28 e leix[o] i putas de mí ben dizer / e de mias manhas e de mia folia||1377.3 Un cavaleiro se comprou / pera quitar-se de Jaen / u jazia pres’, e custou / pouco||1377.7 ca deu por sí máis ca non val, / e tenho que fez i mal sén||1377.17 De se comprar ouv’el sabor / tan grande que se non guardou / de mercar mal, e fez peior / porque s’ante non conselhou||1378.1 Ouv’Albardar caval’e seendeiro||1378.2 Ouv’Albardar caval’e seendeiro / e cuidava cavaleiro seer||1378.3 Ouv’Albardar caval’e seendeiro / e cuidava cavaleiro seer, / [e] quand’eu soub’estas novas primeiro, / maravilhei-m’e non o quis creer||1378.4 maravilhei-m’e non o quis creer||1378.5 maravilhei-m’e non o quis creer, / [e] fiz dereito||1379.3 Orrac’Airas o ascondeu mui ben, / e el na arca lhi fez atal ren||1380.3 Pero Perez se remeteu / por dar ũa punhada / e non a deu||1380.10 Ouvera el gran coraçon / de seer [i] vingado, / e do seu punho, d’un peon / que o á desonrado||1380.13 e non lhi deu, ca o errou, / [e] Pero Perez i ficou / con seu rostro britado||1381.3 Foi a citola temperar / Lopo que citolasse, / e mandaron-lh’algo dar / en tal que a leixasse||1381.5 e mandaron-lh’algo dar / en tal que a leixasse, / e el cantou log’enton||1381.6 e el cantou log’enton, / e ar deron-lh’outro don / en tal que se calasse||1381.11 el cantou, / e diss’un seu malado: / [...],||1381.17 disse-lho log’e, per ren, / seu cantar non ois[s]e||1382.14 ca lhi querra deante citolar / [...] / e pois guarra a morte||1382.19 se cansar ou se caer / e i alguen chegar po-lo filhar||1383.2 Lopo jograr, es garganton / e sees trist’ao comer||1383.7 des i ar filhas-t’a cantar, / e estes nojos quatro son||1383.8 Come verd’e fouc’e legon!||1383.8 Come verd’e fouc’e legon!||1384.3 Foi un dia Lopo jograr / a cas d’un infançon cantar, / e mandou-lh’ele por don dar / tres couces na garganta||1385.2 Joan Fernandiz, un mour’ést’aqui / fugid’, e dizen que vó-lo avedes||1385.6 ca vo-lo iran da pousada filhar, / e, ... / sei eu de vós que vos assanharedes||1385.8 Levad’o mour’e ide-vos d’aqui||1385.10 Levad’o mour’e ide-vos d’aqui, / ..., / e jurarei eu que vo-lo non vi / en tal que vós con o mour’escapedes||1385.17 Siquer meaçan-vos agor’aqui / por este mouro que vosco tragedes, / e juran que, ... / [...] / ..., / ca vo-lo iran so o manto cortar||1386.4 ca entend’eu dela que ben vos quer, / e quen end’al disser dira nemiga||1387.3 Ũa donzela jaz aqui [...-eu] / que foi ogano u á dean servir / e no[n] lhi soube da terra sair||1387.4 e a dona cavalgou e colheu / Don Caralhot||1387.5 e colheu / Don Caralhot’e nas mãos o ten||1387.7 e nas mãos o ten / ... ca está mui ben / e non quer del[e] as mãos abrir||1387.10 ouv’én gran sabor / e diz||1387.11 Est’é o falso treedor / que m’ogano desonrou e feriu||1387.20 meteu-o logo en un carcer atal / u muitos presos jouveron assaz, / e nunca i tan forte preso jaz / que én saia||1388.14 ca muitas vezes ficades en cos / e faz-vos peior talhado ja-quanto||1388.19 ca na corta sodes vós mal talhado, / e a longa estar-vos-ia ben||1388.20 e a longa estar-vos-ia ben, / e a mui corta, senher, non conven / a vós||1388.21 e a mui corta, senher, non conven / a vós, que sodes cortês e casado||1389.6 achei sas mentiras, ... / e sa repost[e] e seu pousadeiro.||1389.6 achei sas mentiras, ..., / e sa repost[e] e seu pousadeiro.||1389.11 e demais seus amigos / pagará delas, e seus enmiigos||1390.4 de Pedro Boo, que era arrizado / e ben manceb’assaz pera viver||1390.5 de Pedro Boo, que era arrizado / e ben manceb’assaz pera viver, / e foi doent’e non se confessou||1390.5 e foi doent’e non se confessou||1390.6 deu-lh’o peer e peeu||1390.6 deu-lh’o peer e peeu, e ficou / seu aver todo mal desemparado||1390.12 tanto o tev’o peer aficado / que o non pôde per ren receber / e ren de seu aver non lhi leixou||1390.13 ca peeu ced’, e o filho ficou, / ..., mal pecado||1390.19 ca lhi queria leixar seu aver / e sa erdad’;...||1390.20 e o filho tardou, / e peeu entrament[e]||1390.20 e peeu entrament[e], e ficou / seu filho mal||1391.6 buscade quen vos entouque melhor / e vos correga, ... / as feituras e o cos que avedes||1391.7 e vos correga, ... / as feituras e o cos que avedes||1391.10 averedes, / ..., / bon parecer e bon talh’, ...||1391.10 averedes, / ..., / bon parecer e bon talh’, e seredes / fremosa muit’e de bõa coor||1391.11 e seredes / fremosa muit’e de bõa coor||1391.21 correga-vo-las feituras mui ben / e o falar||1391.21 correga-vo-las feituras mui ben / e o falar, e, se non, non faledes||1392.7 pois dona sodes e jogar queredes||1392.14 terrá-vo-lo a mal / bon ome e nunca con el jogaredes||1392.18 se en gran vergonha pois non entrades / algũa vez con tal om’e marredes||1392.20 ca sonharedes nos dados enton / e, se descreerdes, ... / per sonho, mui gran vergonça averedes||1393.3 foi ũa vez d’aqui a Ultramar, / e quanto bon maestre pôd’achar / de castoar pedras, ... / todo-los foi provar o pecador||1393.10 qual no mund’outro non pôd’én saber / de castoar pedras e de fazer / mui bon lavor de caston outrossi||1393.18 cambou-lh’o olho que d’aqui levou / e disse-lhi que era de çafi||1393.20 e disse-lhi que era de çafi, / destes maos contrafeitos d’El Poi, / e meteu-lh’[i] un grand’olho de boi||1393.23 Olho de cabra lhi quis i meter / e non lhi pôde no caston fazer||1393.24 Olho de cabra lhi quis i meter / e non lhi pôde no caston fazer, / e con seu olho de boi xi ficou||1394.6 ca lhi vi grand’olho mao aver / e non cuido que possa guarecer / dest’olho mao||1394.9 Dormistes / con aquest’olho mao, e por én, / Don Fernando, non sei se vó-lo oistes: / ... ||1394.17 ca conhosc’eu mui ben que vós avedes / olho mao, mesto con cadarron, / e deste mal guarecer non podedes / tan ced[o]||1394.18 e deste mal guarecer non podedes / tan ced[o], e direi-vos por que non: / ... ||1394.19 ca vós queredes foder e dormir||1395.3 Fernand’Escalho vi eu cantar ben, / ..., / e vi-lhe sempre, ... / mui boa voz||1395.4 e vi-lhe sempre, mentre foi pastor, / mui boa voz e vi-o cantar ben||1395.6 ouve sabor de foder, e fodeu||1395.7 ouve sabor de foder, e fodeu, / e perdeu todo o cantar por én||1395.8 Non se guardou de foder, e mal sén / fez el que non poderia peor||1395.14 ca fodeu tanto que lh’enrouqueceu / a voz e ora ja non canta ben||1395.18 ca fodeu moç’e non canta ja assi||1395.20 ar fodeu pois mui grand’escudeiron, / e ficou ora, ... / con a peior voz que [eu] nunca vi||1396.6 cavalgades pela sest[a] aqui / e cavalgades de noit’outrossi||1396.7 e cavalgades de noit’outrossi, / e sospeitan que por mal cavalgades||1396.13 sinher, forçade vosso coraçon / e non cavalguedes tan sen razon||1397.3 Que muito mi de Fernan Diaz praz, / que fez el-rei Don Afonso meirinho / e non cata parente nen vezinho / con sabor de tee-la terra en paz||1397.6 vai sobr’el, e, se o pode colher / na mão, logo del justiça faz||1397.13 vai sobr’el e non lhi pod’escapar||1397.14 vai sobr’el e non lhi pod’escapar, / e faz-lhi mal jogo por ũa vez||1397.20 leixou a gente adormecer enton / e trasnoitou sobr’un om’a Leon||1397.21 e trasnoitou sobr’un om’a Leon / e fez sobr’el gran justiça log’i||1398.9 Esto fez el per ũa sa senhor / que quer gran ben, e máis vos én diria: / ... ||1398.12 enos cantares que fez, á sabor / de morrer i e des i d’ar viver||1398.19 mais sabe ben, ... / que viverá des quando morto for, / e faz en seu cantar morte prender||1398.20 des i, ar viv’, e vedes que poder / que lhi Deus deu||1399.4 ca prougu’a Deus, e o juiz achei||1399.6 «Pan e vinh’e carne venden ali / en San Paaio»||1399.6 «Pan e vinh’e carne venden ali / en San Paaio»||1399.12 mais prougu’a Deus que o juiz achei, / Martin Fernandez, [e] saio a min||1399.13 [e] saio a min / e mostrou-m[e] albergue cabo sí||1399.17 ca eu errei e ja m’escorecia||1399.20 conhoceu-m’el e saio contra mí||1399.21 conhoceu-m’el e saio contra mí, / e omilhou-xi-mi e mostrou-mi a via||1399.21 e omilhou-xi-mi e mostrou-mi a via||1400.3 Maria Negra vi eu en outro dia / ir rabialçada per ũa carreira, / e preguntei-a como ia senlheira||1400.4 e preguntei-a como ia senlheira / e por aqueste nome que avia||1400.11 E disse-m’ela daquesta maneira / com’eu a vós direi, e foi sa via||1400.19 Tornou-s’ela e dizia-m’outra vez: / ... ||1400.21 «Dizede-lhis ca chus negra é ca pez / e ten sedas de que faran peneira»||1400.27 Per este sinal / nom’ei de Negra, e muit’outro mal / ei [e ei] per i preço de peideira»||1400.28 e muit’outro mal / ei [e ei] per i preço de peideira||1401.24 sempr’oi dizer / que os conselhos boos boos son, / [e] farei esso, se Deus mi perdon||1403.4 pois lhe na mão non queren durar / e lh’assi morren aa malfada[da]||1403.7 e un caralho grande que comprou / oonte ao serão o esfolou, / e outra pissa ten ja amormada||1403.19 e est’é pola casa molhada / en que as met’, e na estrabaria||1404.3 O demo m’ouvera oj’a levar / a ũa porta d’un cavaleiro / por saber novas, e o porteiro / foi-lhi dizer que querria jantar||1404.5 e o porteiro / foi-lhi dizer que querria jantar, / e el[e] tornou logo sa via / con dous cães grandes que tragia||1404.10 un mui gran can negr’e outro veiro||1404.13 e começavan-s’a mí de touçar / en cima da besta en que ia, / e jurand’eu||1405.15 pois me deito / e dormesco e dórmio ben a feito||1405.15 pois me deito / e dormesco e dórmio ben a feito||1405.17 e assanhei-m’eu e dixi por én: / ... ||1406.3 que sei mui posfaçador / [e] de posfaçar á tan gran sabor||1406.10 ca xo deostan [e] el o melhor / faz||1406.17 ante tenh’eu que é ben sabedor / de posfaçar d’amig’e de senhor||1406.18 ante tenh’eu que é ben sabedor / de posfaçar d’amig’e de senhor / e non guardar nen un ome nado / en posfaçar||1408.4 faz, u dev’a fazer prazer, pesar, / e sa mesura toda é entença||1408.5 e sa mesura toda é entença, / e o que lhi preguntan, respond’al||1408.6 e o que lhi preguntan, respond’al, / e o seu ben-fazer é fazer mal||1408.7 e o seu ben-fazer é fazer mal, / e todo seu saber é sen sabença||1408.8 E non depart’en ren de que se vença||1408.10 E non depart’en ren de que se vença, / ..., / e verveja u se dev’a calar||1408.11 e verveja u se dev’a calar, / e nunca diz verdad’u máis non mença||1408.12 e nunca diz verdad’u máis non mença, / e, u lhi peden cousimento, fal||1408.14 e, u lhi peden cousimento, fal, / ..., / e, u deve sofrer, é sen sofrença||1408.17 Des i er fala sempr’en conhocença / que sabe ben seu conhocer mostrar, / e dorme quando se dev’espertar||1408.18 e dorme quando se dev’espertar, / e meos sab’u mete máis femença||1408.19 e meos sab’u mete máis femença, / e, se con guisa diz, logo s’én sal||1408.20 e, se con guisa diz, logo s’én sal, / e, ... / ..., scient’é sen ciença||1408.24 ante leix’assi o preito passar, / e os que lhi devian a peitar / peita-lhis el por fazer aveença||1408.26 e os que lhi devian a peitar / peita-lhis el por fazer aveença, / e diz que nen un prez nada non val||1409.3 Amigas, eu oi dizer / que lidaron os de Mouron / con aquestes d’el-rei, e non / poss’end’a verdade saber||1410.12 eu oi ja que un ome d’Espanha / sobre peagen mataron aqui, / e, ... / se lhi peagen pedir o Gaston, / peage de cuu pagará i||1410.17 ca el ven quebrando con grand’ardura / con este mandado que oiu ja, / e ferve-lh’o sangui e fara loucura||1410.17 e ferve-lh’o sangui e fara loucura||1411.6 que entran nosc’en dõas cada dia / e jantan e cean a gran perfia||1411.6 que entran nosc’en dõas cada dia / e jantan e cean a gran perfia||1411.7 e jantan e cean a gran perfia / e burlan corte cada u chegamos||1411.9 Taes barvas [d]’infanções non sei, / e todos nos deles maravilhamos||1411.14 mais son-x’, a graça de Santa Maria / e San Juião, con que albergamos||1411.16 Sempre De[u]s por sa vida rogarei, / e dereit’é que todo-lo façamos||1412.2 Non levava nen dinheiro / ogan’e u oui passar / per Campos||1412.3 e u oui passar / per Campos e quix pousar / en casa d’un cavaleiro||1412.6 e quix pousar / en casa d’un cavaleiro / que se ten por infa[n]çon, / e soltou-mi un can enton||1412.7 e soltou-mi un can enton / e mordeu-mi o seendeiro||1413.2 Ũa dona foi de pran / demandar casas e pan / da ordin de San Joan||1413.8 Das casas ouve sabor / e foi tal preitejador / que foss’ende jazedor||1413.14 Pediu-as a preito tal / d’i jazer [e] non fez al||1413.21 pediu as casas enton / e mostrou esta razon||1414.4 sempr’oi cantar / que nunca vós andastes sobre mar / que med’ouvessedes nulha sazon, / e que avedes tan gran coraçon||1414.13 come os que na frota / van e se deitan con medo na sota||1414.17 E nunca oimos d’outr’ome falar / que non temesse mal tempo do mar, / e por én cuidan quantos aqui son / que vossa madre con algun caçon / vos fez||1415.11 mais nembrastes-vos ben de min, / e todos me preguntarán / se vos saberei eu servir||1415.20 [e] o comendador chegou / e, se el ben non albergou, / non foi por vosso coraçon||1415.26 ca ja d’amor e de prazer / non podestes vós máis fazer / ao comendador enton||1416.4 venhan este maestre ben pagar, / e Deu-los pode mui ben guarecer||1416.13 mais preguntar-lh’-á de que enfermou, / ..., e, ... / non leix’a guarir po-lo el preguntar||1416.21 ben [o] guarra do mal, ca treminhou, / e diz o maestre: «Se lhi non tornar»||1417.3 Maestre, todo-los vossos cantares / ja-que filhan sempre d’ũa razon / e outrossi ar filhan a mí son||1417.4 Maestre, todo-los vossos cantares / ja-que filhan sempre d’ũa razon / e outrossi ar filhan a mí son, / e non seguides [vós] outros milhares||1417.7 mais este[s] seguides ben, sen falha, / e non vi trobador per tantos logares||1417.8 D’amor e d’escarnh’en todas razões / os seguides sempr||1417.14 pero seguides os nossos mui ben / e ja ogan’i fezestes tenções||1417.16 e ja ogan’i fezestes tenções / en razon d’un escarnho que filhastes, / e non [o] metestes ascondudo||1417.20 mais assi a soubestes vós deitar / antr’ũas rimas e entravincar||1417.24 Por maestria soubestes saber / da razon alhẽa vossa fazer / e seguir sões||1418.2 Sei eu, donas, que deitad’é d’aqui / do reino ja meu amig’, e non sei / como lhi vai||1418.4 chorar-lh’-ei muito e direi-lh’assi: / ... ||1418.16 irei a [e]l-rei mercee pedir, / e direi, chora[n]do dos [o]lhos meus: / ... ||1418.19 E por Deus, que vos deu onra e bondade, / a Don Anris esta vez [perdoade]||1419.11 porque beve muit’, e o sei, / e com’e fod’e pois falar / non pode||1419.11 porque beve muit’, e o sei, / e com’e fod’e pois falar / non pode||1419.11 porque beve muit’, e o sei, / e com’e fod’e pois falar / non pode||1419.21 sempre mal cantou / e cantará mentre viver||1419.24 ca pelo vinh’e per foder / perd’el o cantar e o sén||1419.25 ca pelo vinh’e per foder / perd’el o cantar e o sén||1419.27 mais ben sei eu que o mizcrou / alguen convosc’e lhi buscou / mal||1419.33 ja-u vos dou / quanto mi deu e mi mandou / e quanto mi á des [i] meter||1419.34 ja-u vos dou / quanto mi deu e mi mandou / e quanto mi á des [i] meter||1420.5 e vejo-te de trobar trameter / e quero-t’eu desto desenganar||1420.13 veeron por én comig’entençar, / e figi-os eu vençudos ficar||1420.14 e figi-os eu vençudos ficar, / e cuido-vos deste preito vencer||1420.19 ca ben sei eu quen troba ben ou mal, / ..., / e por aquesto te desenganei||1420.24 por que leixarei eu trobar atal / que mui ben faç’e que muito mi val?||1420.28 poi-lo ben faç’e ei [i] gran sabor||1421.7 porque sab’el que, ... / que mi-o sei todo e que x’é tod’en mí||1421.9 – Joan d’Avoin, oi-vos ora loar / vosso trobar e muito m’én rii||1421.12 ca ben o podedes dizer assi, / e que x’é vosso Toled’e Orgaz||1421.12 e que x’é vosso Toled’e Orgaz||1421.13 e que x’é vosso Toled’e Orgaz / e todo quanto se no mundo faz||1421.14 ca per vós x’ést[e], e dized’assi||1421.17 – Joan Soarez, nunca eu direi / senon aquelo que eu souber ben, / e do que se pelo mundo faz sei / que se faz [i] por mí ou por alguen||1422.12 ladinho, como vós jazedes, jaz / con [a] vossa molher, e m’end’é mal||1422.15 vimos ao vosso mouro filhar / a vossa molher, e foi-a deitar / no vosso leit’;...||1422.17 [per] quant’eu do mour’aprendi e sei||1423.2 o mund’é torvado / e, de pran, cuidamos que quer fiir||1423.4 veemo-lo emperador levantado / contra Roma, e Tartaros viir||1423.5 veemo-lo emperador levantado / contra Roma, e Tartaros viir, / e ar veemos aqui don pedir / Joan Fernandez||1423.10 seer o mundo assi como é mizcrado / e ar torná-s’o mouro pelegrin||1424.2 Don Estevan fez[o] sa partiçon / con seus irmãos e caeu mui ben / [...] / en Lixboa e mal en Santaren||1424.4 e caeu mui ben / [...] / en Lixboa e mal en Santaren||1424.10 ca diz mui gran falha, / e mostrar-lh’-ei [eu] que non disse ren||1424.15 E nen lho diss’, e sei que lho non diria||1425.7 como vos faz antr’os boos caer / e antr’os maos||1425.11 en falardes con toda molher / ben caedes e u quer que falades / e ant’el-rei muito caedes ben||1425.12 e u quer que falades / e ant’el-rei muito caedes ben||1425.16 pois el-rei de vós é tan pagado / que vos seu ben e sa mercee faz||1425.18 d’averdes [bon] nome muito vos jaz / e non seer ome desensinado||1426.8 Mais eu sei ben trobar e ben leer / e quer’assi departir este «grave»||1426.9 Mais eu sei ben trobar e ben leer / e quer’assi departir este «grave»||1426.11 vós non sodes grav’en pedir aver / por vosso con[o], e vós sodes grave, / a quen vos fode, muito, de foder||1426.17 tenho-m’e[n]d’ora por máis trobador, / e ben vos juro, ... / que nunca eu achei [molher] tan grave / come Maria / do Grav’, ...||1426.20 que nunca eu achei [molher] tan grave / come Maria / do Grav’, e nunca pois molher achei / que a mí fosse de foder tan grave||1427.15 Deu-mi o demo esta pissuça cativa, / ... / e, de pran, semelha máis morta ca viva||1427.16 e, de pran, semelha máis morta ca viva / e, se lh’ardess’a casa, non s’ergeria||1427.22 ca o son con foder e con maloutia||1428.11 un don e linho dobrado / pensa ora de mi-o dar||1428.16 mais ouveste-m’a pagar / en truitas, e, pois pagado / non mi-as dás||1429.3 e direi-vos com’e de qual maneira: / ... ||1429.8 se ricome foss’e grand’alg’ouvesse||1429.10 [...] / a quen leixar meu aver e mia erdade||1429.13 E ben seria meu mal e meu dano||1429.14 E ben seria meu mal e meu dano, / per bõa fe, e mia meosventura||1429.15 e meu pecado grav’e sen mesura||1429.15 e mia meosventura / e meu pecado grav’e sen mesura||1430.6 ou quen en quanto mal se faz e diz||1430.9 os que mal fazen e dizen son mil||1430.11 eno forniz é[ste] Don Roi Gil, / e Roi Martiiz é na falsidade||1430.12 e Roi Martiiz é na falsidade, / e ena escasseza é o seu priol||1430.19 pero sabia-m’eu esto per min, / ... / ..., / e partistes-mi-o tan ben que m’é mal||1430.25 e fodi, e vós fodestes / con Roi Gil||1430.27 e meus preitos talhei / con Frei Rodrig’e mentiu-mi-os||1430.27 e meus preitos talhei / con Frei Rodrig’e mentiu-mi-os, e sei / per aquest’a sa fazenda daquestes||1430.31 respondestes tan ben / en tod’esto que fostes i con sén / e trobador||1430.31 respondestes tan ben / en tod’esto que fostes i con sén / e trobador, e cuid’eu que leestes||1430.33 ei sis’e sei trobar e leo ben||1430.33 ei sis’e sei trobar e leo ben||1431.3 que ouço en tenções / muitas e boas e mui boos sões||1431.3 que ouço en tenções / muitas e boas e mui boos sões||1431.9 – Joan Soarez, logo vos é dado, / e mostrar-vo-lo-ei en poucas razões||1431.11 gran d[er]eit’ei de gaar [muitos] dões / e de seer en corte tan preçado||1431.13 como segrel que diga mui ben ves[s]’ / en canções e cobras e serventés||1431.13 como segrel que diga mui ben ves[s]’ / en canções e cobras e serventés||1431.14 e de seer en corte tan preçado / como segrel que diga mui ben ves[s]’ / en canções e cobras e serventés, / e que seja de falimen guardado||1431.19 nen por entrardes na tafularia / nen por beverdes nen por pelejardes, / e, ... / nunca Nostro Senhor tan cortês fez / como vós sodes||1431.24 por me deostardes / non perç’eu por esso mia jograria, / e a vós, senhor, melhor estaria / d’a tod’ome de segre ben buscardes||1431.26 ca eu sei canções muitas e canto ben||1431.27 ca eu sei canções muitas e canto ben / e guardo-me de todo falimen||1431.28 e guardo-me de todo falimen / e cantarei cada que me mandardes||1431.30 conhosco-mi-vos, Picandon, / e do que dixi peço-vos perdon||1431.31 e do que dixi peço-vos perdon / e gracir-vo-l’-ei se mi perdoardes||1431.34 que mi dedes don / e mi busquedes prol per u andardes||1432.2 – Quen ama Deus, Lourenç’, ama verdade, / e farei-ch’entender por que o digo: / ... ||1432.6 e tu dizes que entenções faes, / que pois non riman e son desiguaes||1432.10 eu ouvi sempre lealdade migo, / e quen tan gran parte ouvesse sigo / en trobar com’eu ei, par caridade, / ben podia fazer tenções quaes / fossen ben feitas||1432.16 pero t’eu oia / tençon desigual e que non rimava||1432.23 fiz eu entençon e ben a iguava||1432.25 fiz eu entençon e ben a iguava / com’outro trobador que ben trobava, / e de vós ambos ben feita seria||1432.26 e de vós ambos ben feita seria, / e non vo-lo posso eu máis jurar||1434.2 Joan Garcia tal se foi loar / e enfenger que dava [de] sas doas||1434.3 que dava [de] sas doas / e que trobava por donas mui boas||1434.5 e oi end’o meirinho queixar / e dizer que fara, ... / que non trobe quen trobar non dev’er / por ricas-donas nen por infançoas||1434.9 E oi noutro dia én queixar / ũas coteifas e outras cochõas||1434.10 E oi noutro dia én queixar / ũas coteifas e outras cochõas, / e o meirinho lhis disse||1434.17 que troben os melhores trobadores / polas máis altas donas e melhores||1434.18 ca manda’l-rei, ... / que troben os melhores trobadores / polas máis altas donas e melhores, / e ten assi por razon, con proveito||1434.21 e o coteife que for trobador / trobe, mais cham’a coteifa «senhor», / e andarán os preitos con d[er]eito||1434.23 E o vilão que trobar souber, / que trob’e chame «senhor» sa molher||1434.24 E o vilão que trobar souber, / que trob’e chame «senhor» sa molher, / e avera cada ũu o seu dereito||1435.10 ca o topete / pois mete / cãos máis de sete, / e máis, u máis á||1435.16 E das trincheiras / e das transmoleiras / ti quero dizer: / ... ||1435.19 vejo-ch’as veiras / e non as carreiras||1435.27 ca essa tinta / mal pinta, / e que val a enfinta, / u non á foder?||1435.30 Messa os cãos / e fis us’as mãos||1435.31 Messa os cãos / e fis us’as mãos, / e non ch’á mester / panos louçãos||1437.3 Ven un ricome das truitas, / que compra duas por muitas, /  e coz’end’a ũa||1437.4 Por quanto xi quer, e ben as / compra én duas pequena||1438.2 Es[s]’é sela muito dura / e dana sa pregadura||1438.6 Ja a sela dana mal / e quebra o peitoral / per u se ten a fivela||1438.10 Ja sa sela vai usando, / e dixo Joan Servando, / que muito vosco revela: / ... ||1439.3 Comeron infanções, en outro dia, / ..., / e deron-lhi linguados por milhoria||1439.6 Eu con os apartados fui enton i / apartado da vida, e non comi||1439.8 deron-lhis das fanegas e dos pescados||1440.13 e[u] d’outra cinta me cingo /  e d’outra Martin Tolhar||1440.33 e sobides e decedes||1440.33 exerdades os erees / e sobides e decedes||1440.34 e sobides e decedes / [e] britades os col[h]ões||1440.43 pois Marinha jaz transida / e sen cea||1441.4 ca lhi pedi os panos que tragia, / e disse-m’el o que teve por ben||1441.6 ca os queria trager a seu sén / e pois, na cima, que mi-os non daria||1441.10 ide-vos alhur e, quando vos ar vir, / querrei os panos ante vós cobrir||1441.16 foi-me chamar, e des u me chamou||1442.4 ca sei ben trobar, / e a vós nunca vos vimos fazer / cantar d’amor nen d’amigo||1442.14 que es omen mui comprido de sén / e bon meestr’e que sabes leer||1442.14 que es omen mui comprido de sén / e bon meestr’e que sabes leer||1442.17 sempr’eu loarei / os cantares que mui ben feitos vir / quaes eu faço, e quen os oir / pagar-s’-á deles||1442.24 non vi vilan [a]tan mal departir, / e vejo-te [de] trobares cousir / e loar-te||1442.25 e vejo-te [de] trobares cousir / e loar-te||1442.33 tenho que es chufador / e vejo-t’ora mui gran loador / de pouco sé[n]||1442.34 e vejo-t’ora mui gran loador / de pouco sé[n], [e] non cho creerei||1443.2 Pedr’Amigo duas sobervias faz / ao trobar e queixa-se muit’én / o trobar||1443.7 ar diz que o leix’eu, que sei seguir / o trobar e todo quant’en el jaz||1443.19 Demais o trobar de mí parti[rei] / e el sen-conhocer per-ficará / do que me diz||1443.20 e el sen-conhocer per-ficará / do que me diz, [e] quen-quer veerá / que faço ben est’a que me filhei||1444.2 – Quero que julguedes, Pero Garcia, / d’antre min e todo-los trobadores||1444.5 pois que eu ei mui gran sabedoria / de trobar e d[e] o mui ben fazer||1444.9 – Don Lo[urenço], muito me cometedes / e en trobar muito vos ar loades||1445.7 ca o trobar acordou-s’en atal / que ‘stava vosco en pecado mortal, / e leixa-vos por se non perder||1445.9 – Lourenço, tu vees por aprender / de min, e eu non cho quero negar||1445.18 por que m’i deitassen, mais vii[n] aqui / por gaar algo e po[i]s sei iguar-mi ben / como o trobar vos[s]o||1445.20 maes estou / que se perdia convosc’e quitou- / -se de vós||1445.21 maes estou / que se perdia convosc’e quitou- / -se de vós, e non trobades por én||1446.5 ca diz que se quer ir e, per u for, / levará cabeça descuberta||1446.11 por én quer ir sa guarida buscar / con gran despeit’en terra deserta, / e diz que pode, per u for, levar / sempr’a cabeça ben descuberta||1447.15 Se[u] sén e seu saber é tal / qual vos ja i agora contei||1447.21 pesa-lhes én / e razoan-no ben por mal||1448.18 A corda foi en pedaços / e o máis do al perdudo||1448.21 mais ficaron-lhi dous maços / par do esteo merjudo, / e a Meestra metuda / n[a] grand’estaca jazendo||1448.23 e a Meestra metuda / n[a] grand’estaca jazendo, / e foi-s’a tenda perdendo / assi como é perduda||1449.7 que emprenhass’e parisse / a camela do bodalho||1449.11 As que son d’ũa natura / junta[n]-s’a certas sazões / e fazen sas criações||1449.14 mais vejo ja criatura / ond’eu non cuidei vee-la, / e por én me maravilho / de bodalho fazer filho, / per natura, na camela||1449.19 As que son per natureza / corpos d’ũa parecença / junta[n]-s’e fazen nacença||1449.23 mais non coidei en mia vida / que camela se juntasse / con bodalh’[e] emprenhass’e / demais seer del parida||1449.23 mais non coidei en mia vida / que camela se juntasse / con bodalh’[e] emprenhass’...||1450.4 Mandei pedir noutro dia / un alão a Paai Varela / pera ũa mia cadela, / e diss’el que mi-o daria||1451.18 ca non pequena e nũa||1453.3 Vej’eu mui ben que por amor / que vos ei me queredes mal, / e quero-vos eu dizer al: / ... ||1453.15 Meu coraçon non se partiu, / ..., de vos muit’amar, / e vós tomastes én pesar||1455.4 El de fam’e de sede / mata om’, ...||1455.5 El de fam’e de sede / mata om’, e ben sabede / por que o faz||1455.7 Mal com’e faz nemiga||1457.2 u m’eu quitei / de vós e vos encomendei / a mia molher||1457.15 ela por servida se ten / de vós, e, ... / ..., / tenhades vós, comendador, / [comenda do demo maior]||1458.4 – Albergamos eu e outra [e]na carreira,||1458.5 – Albergamos eu e outra [e]na carreira, / e rapazes con amores furtan ceveira||1458.8 U eu maj’aquesta noite ouvi gran cẽa, / e rapazes con amores furtan avẽa||1459.3 comendador, dade-mi mia molher, / e, ... / dé-mi Deus muita de maa ventura||1459.6 Comendador, dade-mi mia molher, / que vos dei, e fazede mesura||1459.9 comendador, dade-[mi] mia molher, / e dar-vos-ei outra d’Alanquer||1460.2 Pero Lourenço, comprastes / ũas casas e mercastes / delas mal||1460.8 por ent[er]rado e morto / vos tenh’oj’eu||1460.14 Se vós, come ome dereito, / as paredes e o teito / catassedes||1461.2 Moir’eu aqui †...† / e dizen ca moiro d’amor||1461.3 e dizen ca moiro d’amor, / e averia gran sabor / de comer se tevesse pan||1461.11 dé-lhis Deus [a]tan gran sabor / com’end’eu ei, e ve[e]rán / que á gran coita de comer / quen dinheiros non pod’aver / de que o compr’, ...||1461.14 e ve[e]rán / que á gran coita de comer / quen dinheiros non pod’aver / de que o compr’, e non lho dan||1462.2 Sei eu un ricome, ... / que trag’alferez e trage pendon||1462.6 E trage tenda e trage manjar||1462.7 E trage tenda e trage manjar / e sa cozinha, u faz seu jantar||1462.11 E trage repost’e trag’escançan||1462.16 [E] trage seu leit’e seu cobertor||1462.17 [E] trage seu leit’e seu cobertor, / e jograrete, de que á sabor||1463.3 Un ricome que oj’eu sei, / ..., / ven mui sanhudo e diz assi / como vos agora direi: / ... ||1463.10 El vẽo, ... / des que viu que era [a] paz, / [e] ben lhe venha se ben faz||1463.24 ca, u foi mester, non chegou / e máis de mil vezes jurou / que da terra non sairá||1464.1 Chegou aqui Don Foã[o] e veo mui ben guisado||1464.9 Porque vẽo ben guisado, con tenda e con reposte||1464.13 Pois trage reposte e tenda en que se tenha viçoso||1465.4 u vós ja pousastes fóra / e convosco os de Touro||1465.10 con mia espada / e con meu cavalo louro||1465.15 Meu senhor, que vos semelha / do que xe vosc’aparelha / e vos anda na orelha / rogindo come abesouro||1467.10 El foi comprado tres vezes / ogano de tres senhores, / e ben saben os melhores / ca non á máis de seis meses||1468.6 mais, pois assi é / e que non ous’i a viver, conven / que moir’, amigos||1468.8 ca non sei eu quen / viver podess’e pois non ousass’ir / u ést’aquela que sa vida ten / en seu poder||1468.10 u ést’aquela que sa vida ten / en seu poder, e seu ben e seu mal||1468.10 u ést’aquela que sa vida ten / en seu poder, e seu ben e seu mal||1468.18 e meu gran ben-querer / e meu serviço tod’é seu pesar||1469.4 trobei eu sempre polo seu amor, / e meu trobar nunca me valeu ren / contra ela||1469.8 oimais quer’eu ja leixar o trobar / e buscar outra razon||1470a.3 En gran coita vivo, sennor, / a que me Deus nunca quis dar / consello, e quer-se-me matar||1470a.4 e quer-se-me matar, / e a min seria mellor||1470a.10 E assi ei eu a morrer, / veendo mia mort’ante min, / e nunca poder fillar i / consello||1470b.3 En gran coita vivo, sen[h]or, / a que me Deus nunca quis dar / conselho, e quer-me matar||1470b.4 e quer-me matar, / e a mí seeria melhor||1470b.12 assi morr[er]ei, pecador, / e, senhor, muito me praz én!||1470b.17 E as[s]i ei eu a morrer, / veendo mia mort’ante mí, / e nunca poder filhar i / conselho||1471.3 Vós avede-los alhos verdes e matar-m’-iades con eles!||1472.3 pois vos queren dar / armas e «dona salvage» chamar||1472.6 sofrede-os, ca todos vos ferran, / e, dando colbes en vós, cansarán||1472.7 e, dando colbes en vós, cansarán, / e averedes pois vós a vencer||1472.18 mais sempre vós avedes a cobrar / e eles an máis a enfraquecer||1473. Senher, vós non mi afrontedes assi, / e sera’gora un judeu aqui / con que barat’, ...||1473.7 e sera’gora un judeu aqui / con que barat’, e dar-vos-ei recado / de vossos dinheiros de mui bon grado||1473.10 e tornad’aqui ao meio dia, / e entanto verra da Judaria / aquel judeu con que ei baratado||1473.12 e entanto verra da Judaria / aquel judeu con que ei baratado / e un mouro, que á ‘qui de chegar||1473.16 E o mouro foi log’ali chegado, / e cuidou-s’ela que el pagaria / divida velha que ela divia||1473.26 E o mouro log’a carta notou / sobr’ela e sobre quanto lh’achou||1473.27 E o mouro log’a carta notou / sobr’ela e sobre quanto lh’achou, / e pagou-a||1473.27 e pagou-a, e leixou-lh’o tralado||1474.3 [se] podesse guisar / da sa mort’e se ben maenfestar||1474.9 ca diz que non sab’u x’á de morrer, / e por aquesto se quer trabalhar / a como quer de se desto guisar||1474.17 quando esto oio foi buscar / clerigo e non s’atreveu a ‘lbergar / ...||1474.19 clerigo e non s’atreveu a ‘lbergar / ... / e ja tres clerigos pagados ten||1475.3 Pero d’Ambroa prometeu, de pran, / que fosse romeu de Santa Maria, / e acabou assi sa romaria||1475.6 ca entonce atá Mompilier chegou, / e ora per Roçavales passou||1475.7 e ora per Roçavales passou, / e tornou-se do poio de Roldan||1475.21 senon de que podesse pois chufar, / e ach’aqui o corno de Roldan||1476.2 sodes maiordomo, / e trabalhar-s’-á de vos enganar / o albergueiro||1476.4 mais d’escarmentar- / -lo avedes, e direi-vos eu como: / ... ||1476.6 seja de vós e de nós como quer||1476.7 seja de vós e de nós como quer / e brita[de]-lh’os narizes no momo||1476.26 ide sarrar-la port’, a vosso quedo, / e desses vossos narizes log’i / fic’o seu cuu quebrantad’assi||1477.3 Estavan oje duas soldadeiras / dizendo ben, a gran pre ... de sí, / e viu a ũa delas as olheiras / de sa companheira||1477.4 e viu a ũa delas as olheiras / de sa companheira, e diss’assi: / ...||1477.13 Mais tomad’aquest’espelh’e veeredes / toda-las vossas sobrancelhas veiras||1477.16 E ambas elas eran companheiras, / e diss’a ũa en jogo outrossi: / ... ||1477.23 e banharon-se e loavan-s’ali||1477.23 E depois tomaran senhas masseiras / e banharon-se e loavan-s’ali||1478.2 pesa-me que tragedes / mal aguadeir’e esse balandrao||1478.3 pesa-me que tragedes / mal aguadeir’e esse balandrao, / e aqui dura muit’o tempo mao||1478.4 e aqui dura muit’o tempo mao, / e vós e[n] esto mentes non metedes||1478.10 ben lheu terrá que é con escasseza, / e en vós ouve sempre gran largueza||1478.20 ar queredes-vos vós cras acolher / e cavalgar||1478.20 ar queredes-vos vós cras acolher / e cavalgar, e non pode seer / que vos non molhedes en essa terra||1479.2 Par Deus, amigos, gran torto tomei / e de logar onde m’eu non cuidei||1479.14 Muito vos deve de sobervia tal / pesar, amigos, e direi-vos al: / ... ||1480.8 «Aventuremos / os corpos e ala entremos»||1481.6 Veen Joan Airas chamando per aqui todo o dia, / e eu vou quando o chaman||1482.12 mais dizen que ouve maos agoiros / e ar dizen que mercou atan mal||1484.2 cuspiron as donas e assi disseron: / ... ||1484.6 cuspiron as donas, e diz Dona Toda: / ... ||1484.10 e ian cospindo todas e dizian: / ... ||1484.10 Todas se da casa con coita saían, / e ian cospindo todas e dizian: / ... ||1485.8 ca lhi quer[i]a gran ben, e des i / nunca lhi chamava senon «senhor»||1485.20 mais, Justiça, ... / metan-na so el, e padecerá / a que o a mui gran torto matou||1486.5 polas oitavas de Natal / ia por sa missa oir, / e [ouv]’un corvo carnaçal||1486.6 e [ouv]’un corvo carnaçal, /  e non quis da casa sair||1486.9 A dona, mui de coraçon, / oira sa missa enton, / e foi por oir o sarmon||1486.10 e foi por oir o sarmon, / e vedes que lho foi partir: / ... ||1486.15 E i o clerig’está ja / revestid’e maldizer-m’á / se me na igreja non vir||1486.23 e ela quis provar de s’ir, / e ou[v]’un corvo sobre sí||1487.2 Don Pero Nunez era en Cornado / e ia-s’a Santiag’albergar||1487.6 ouv’ũu corvo viaraz e faceiro||1487.16 E tornou-se contra seu gasalhado / e diz||1487.20 pois filha perfia / e corvej’aqui sempr’o máis do dia||1487.21 e corvej’aqui sempr’o máis do dia / e diz||1488.7 ca lh’oi eu muitas vezes jurar / que tan pastor non podia casar, / e por én creo que non é casado||1488.14 mais esposou-s’e anda esposado||1489.8 en cima del un velho selegon, / sen estrebeiras e con roto bardon||1489.12 mais trax perponto roto sen algodon / e cuberturas d’un velho zarelhon||1489.13 lança de pinh’e de bragal o pendon||1489.15 chapel de ferro, que xi lhi mui mal pon, / e sobarcad’un velh’espadarron||1489.22 u é Joan Aranha, o vosso companhon / e voss’alferez, que vos ten o pendon?||1489.27 cavalo velho, caçurr’e alazan||1489.30 sinaes porta eno arçon d’avan / ... / e no escud’ataes lh’acharán||1489.31 ceram’e cint’e calças de roan||1489.31 ceram’e cint’e calças de roan||1489.34 Ante Don Belpelho se vai aparelhán / e diz||1489.37 acha-los-edes, [e] escarmentarán||1489.47 o anasal na trincheira / e furad’en cima da moleira||1489.48 trag’ũa osa e ũa geolheira, / estrebeirando vai de mui gran maneira||1489.51 E achou Belpelho estand’en ũa eira, / e diz||1489.52 venha Pachacho e Don Ro[i] Cabreira||1489.55 o moordom’e o sobrinho de Cheira||1489.56 o moordom’e o sobrinho de Cheira / e Meen Sapo e Don Martin de Meira||1489.56 o moordom’e o sobrinho de Cheira / e Meen Sapo e Don Martin de Meira||1489.57 o moordom’e o sobrinho de Cheira / e Meen Sapo e Don Martin de Meira / e Lopo Gato||1490.5 ca ei pedreiros e pedra e cal||1490.5 ca ei pedreiros e pedra e cal||1490.12 ca mi faria i mui gran prazer / de mi fazer madeira nova aver / en que lavrass’ũa peça do dia, / e pois ir logo a casa madeirar||1490.13 e pois ir logo a casa madeirar / e telha-la||1490.13 e telha-la e, pois que a telhar, / dormir en ela de noit’e de dia||1490.14 dormir en ela de noit’e de dia||1490.18 log’esta casa iria fazer / e cobri-la||1490.18 log’esta casa iria fazer / e cobri-la, e descobri-la-ia / e revolve-la se fosse mester||1490.19 e descobri-la-ia / e revolve-la se fosse mester||1491.4 que mostrasse / en alardo cavaleiros / e por ricomen ficasse||1492.3 Don Estevã[o] achei noutro dia / mui sanhudo depos un seu om’ir, / e sol non lhi pôd’un passo fogir / aquel seu ome||1492.6 e filhó-o i pelo cabeçon / e feri-o mui mal d’un gran baston||1492.13 máis era eu seu ca era el meu, / e muit’andava máis empos el eu / ca el pos mí||1492.21 sempre a gran coita deante lh’andei, / e el sempre deante me metia||1493.3 eu eiri comi / en cas d’el-rei, ... / e contarei-vo-lo jantar aqui||1493.9 nen vistes nunca, ... / melhor jantar, e contar-vo-lo-ei||1493.13 nen vistes atal / lombo de vinh’e d’alhos e de sal||1493.13 nen vistes atal / lombo de vinh’e d’alhos e de sal||1494.9 E tan mal dia vosco, tant’afan / e tanta coita convosc’á levar||1495.11 molher tragedes, ... / que vos foden e de que ficaredes / con mal escarnho||1495.13 se vos emprenhar / d’algun rapaz e vos depois leixar / filho d’outro||1496.13 [con] atal lhi leixasse Deus perder / a erdad’e o corp’e o aver||1496.13 [con] atal lhi leixasse Deus perder / a erdad’e o corp’e o aver||1496.20 con atal viss’el a casa arder / e lhi leixasse Deus morte prender / sen confisson||1496.23 e, con bon corvo, foss’el pois caer / eno infern’e ficass’en poder / do diaboo||1497.10 por én diz que non é torto quen faz traiçon e mente||1497.12 ca fez mandado do Papa e confirmou-lh’o Esleito||1497.20 Ofereceu Martin Diaz aa cruz, ... / Covilhãa, e Pero Diaz, Sortelha||1497.28 O que ofereceu Sintra fez come bon cavaleiro, / e disso-lh’i o legado log’un vesso do Salteiro||1498.2 Don Estevã[o] diz que desamor / á con el-rei, e sei eu ca ment’i||1499.2 Fernan Diaz é aqui, como vistes, / e anda en preito de se casar||1499.7 E por end’anda vestid’e loução||1499.8 E por end’anda vestid’e loução / e diz que morre por outra molher||1500.4 adeantado sodes, e o sei, / de San Fagundo e d’Esturas d’Ovedo||1500.18 ben era d’ome do vosso logar / dess’olho mao de vos ar quebrar / e non andar com’andavades ante||1500.19 ca somos oj’e non seremos cras||1501.9 aqui trobad’e faredes i sén||1501.10 aqui trobad’e faredes i sén, / e non trobedes cabo Santaren||1501.12 ca ben trobamos d’escarnh’e d’amor||1502.3 Correola, sodes adeantado / en cas d’el-rei do ma[l] que s’i fezer, / e caeredes en este mester / se me creverdes||1502.8 E, se souberdes u contangen dado, / ..., / sabed’u é de quen vo-lo disser||1502.11 sabed’u é de quen vo-lo disser / e log’ide vosso passo calado||1502.12 e log’ide vosso passo calado / e non leixedes i nada perder / senon a vós||1502.20 log’entrad’i e, a vosso poder, / vós said’én con o rostro britado||1502.27 sera mui ben, e punhad’en poder||1503.3 Don Martin Galo ést’acustumado / de lhi daren algo todos de grado, / e dizen que é ben empregado||1503.8 Ben entend’ele com’agravece / e, por dar-lh’algo, non o gradece||1504.2 Ja-u s’achou con torpes que fezeron / mui ben de vestir e logo lho deron||1504.3 e logo lho deron, / e el baratou mui ben en filha-lo||1504.5 ca o vejo vestid’e de cavalo||1504.8 ca o vej’andar con capa augadeira, / e, se non, dou-m’ao demo por vassalo||1505.10 Ponho que fez aleiv’e traiçon / e cousa ja per que dev’a morrer||1505.11 Ponho que fez aleiv’e traiçon / e cousa ja per que dev’a morrer||1506.6 dona fea, velha e sandia!||1507.5 creceu a erva, / e per cabo sí paceu||1507.6 creceu a erva, / e per cabo sí paceu, /  e ja se leva||1507.11 creceu a erva, / e paceu e arriçou||1507.11 e paceu e arriçou, / e ja se leva||1507.17 e paceu e arriçou [ar], / e ja se leva||1507.17 mais cabo d’un lamaçal / creceu a erva, / e paceu e arriçou [ar]||1508.3 Elvira Lopez, que mal vos sabedes / vós guardar sempre daqueste peon / que pousa vosc’e á coraçon / de pousar vosc’, ...||1508.4 e á coraçon / de pousar vosc’, e vós non lh’entendedes||1508.6 ei mui gran medo de xi vos colher / algur senlheira, e, se vos foder, / o engano nunca lho provaredes||1508.10 pousand’aqui e ali||1508.11 pousand’aqui e ali, / e vós ja-quanto||1508.14 foder-vos-á se quiser, / e nunca del[e] o voss’averedes||1508.16 O peon sabe sempr’u vós jazedes / e non vos sabedes dele guardar||1508.18 siquer poedes, cada logar, / vossa maeta e quanto tragedes||1509.4 deitou na casa sigo un peon, / e sa maeta e quanto tragia / pôs cabo de sí||1509.4 e sa maeta e quanto tragia / pôs cabo de sí||1509.5 e sa maeta e quanto tragia / pôs cabo de sí, e adormeceu||1509.6 e o peon levantou-s’e fodeu||1509.7 e o peon levantou-s’e fodeu, / e nunca ar soube de contra u siia||1509.11 sigo na casa o ia jeitar / e dixi-lh’eu quanto lh’end’averria||1509.13 abriu a porta e fodeu ũa vez||1509.14 abriu a porta e fodeu ũa vez, / [e] nunca soube del sabedoria||1509.15 Mal se guardou e perdeu quant’avia||1509.18 leixó-o sigo na casa albergar, / e o peon fez [como] que dormia||1509.19 e o peon fez [como] que dormia, / e levantou-s’o peon traedor||1509.20 e levantou-s’o peon traedor / e, ... / fodeu-a tost’e foi logo sa via||1509.21 fodeu-a tost’e foi logo sa via||1509.23 E o peon viron en Santaren / e non se avanta nen dá por én ren||1510.5 Ve[e]des-m’andar morrendo, / e vós jazedes fodendo / vossa molher!||1510.8 Do meu mal non vos doedes, / e moir’eu||1510.8 e moir’eu, e vós fodedes / vossa molher!||1511.3 Martin jograr, ai Dona Maria, / jeita-se vosco ja cada dia, /  e lazero-m’eu mal!||1511.4 And’eu morrend’e morrendo sejo||1511.5 And’eu morrend’e morrendo sejo, / e el ten sempr’o cono sobejo||1511.8 [e] fod’el bon con’e jaz caente||1511.8 Da mia lazeira pouco se sente, / [e] fod’el bon con’e jaz caente||1512.3 ca ja britades seu degred’e sei / que lho faremos mui cedo saber||1512.6 ca vos mandaron a capa de pran / trager dous anos, e provar-vos-an / que vo-la viron tres anos trager||1512.10 que duas carnes vos mandan comer / e non queredes vós d’ũa cozer||1512.14 ca ben tres anos a vimos andar / no vosso col’e de vossa molher||1512.16 E fara el-rei corte este mes / e mand[ar]án-vos, infançon, chamar||1512.18 e vós querredes a capa levar / e provaran-vos, ... / da vossa capa||1512.19 e provaran-vos, ... / da vossa capa, e do garda-cos / en cas d’el-rei vos provaremos nós / que á quatr’anos e passa per tres||1512.21 e do garda-cos / en cas d’el-rei vos provaremos nós / que á quatr’anos e passa per tres||1513.4 des i ar filhas-te log’a trobar / e tees-t’ora ja por trobador||1513.10 – Joan Garcia, soo sabedor / de meus mesteres sempr’adeantar, / e vós andades por mi-os desloar||1513.19 mais eu non quero tigo pelejar, / e teus mesteres conhocer-tos-ei||1513.20 e teus mesteres conhocer-tos-ei, / e dos mesteres verdade direi: / ... ||1513.24 no vosso trobar / acharedes muito que correger, / e leixade mí||1513.30 ora m’assanharei, / ..., e todo farei / o citolon na cabeça quebrar||1513.34 mui gran verdade dig’eu na tençon, / e vós fazed’o que vos semelhar||1514.2 – Muito te vejo, Lourenço, queixar / pola cevada e polo bever||1514.6 pois que t’agora citolar oi, / e cantar||1514.18 mui ben entendo e ben vejo ja / como te pagu’, ...||1514.19 e ben vejo ja / como te pagu’, e logo o mandarei / pagar a [un] gran vilão que ei||1514.27 que panos ou algo merecerei / e vossa paga ben a leixarei||1514.28 e vossa paga ben a leixarei, / e pagad[e] outro jograr qualquer||1514.29 cala-t’e calar-m’-ei||1514.30 cala-t’e calar-m’-ei / e toda via tigo mi-o averei||1514.31 e toda via tigo mi-o averei, / e do meu filha quanto chi m’eu der||1514.33 – Joan Garcia, non vos filharei / alg[o], e mui ben vos citolarei||1514.34 e mui ben vos citolarei, / e conhosco mui ben [o meu] trobar||1515.2 pois te quitas de rascar / e desemparas o teu citolon||1515.4 rogo-te que nunca digas meu son / e ja máis nunca mi faras pesar||1515.6 ca per trobar queres ja guarecer, / e faras-m’ora desejos perder / do trobador que trobou do Juncal||1515.10 cada que te vi / rascar no cep’e tanger non dormi||1515.17 pois que mi tolhes do cepo pavor / e de cantar||1515.18 farei-t’eu sempr’amor, / e tenho que farei mui gran razon||1515.23 muito mal prendi / de teu rascar e do cep’e de ti||1515.23 muito mal prendi / de teu rascar e do cep’e de ti||1516.3 Ora quer Lourenço guarir, / ..., / e ja guarria||1516.6 e ja guarria, ... / se ora ouvesse que vestir / [...] / e ja nulh’ome non se ten / por devedor de o ferir||1516.18 E seria conhocedor / de seu trobar por non fazer / os outros errados seer, / e el guarria mui melhor / sen trobar e sen citolon||1516.19 e el guarria mui melhor / sen trobar e sen citolon||1516.20 pois perdeu a voz e o son / por que o ferian peior||1517.3 Nunca [a]tan gran torto vi / com’eu prendo d’un infançon, / e quantos ena terra son / todo-lo teen pora sí||1517.7 o infançon, ... / vai-se deitar con sa molher / e nulha ren non dá por mí||1517.11 des i ar quer sa molher ben / e ja sempr’i filhos fara||1517.18 vai-se deitar con mia senhor / e diz do leito que é seu||1517.19 vai-se deitar con mia senhor / e diz do leito que é seu, / e deita-s’a dormir en paz||1518.4 vós sodes mui fraquelinha molher / e ja máis cavalgar non podedes||1518.13 e, par Deus, grave vos foi [i] d’aver, / e punhade sempr’en [a] guarecer||1518.18 ca perderedes log’i o rocin / e non faredes vossa prol nen ũa||1519.2 A Don Foan quer’eu gran mal / e quer’a sa molher gran ben||1519.4 gran sazon á que m’est’aven / e nunca i ja farei al||1519.7 se pudi, sempre a servi / e sempr’a ele busquei mal||1519.9 Quero-me ja maenfestar, / e pesará muit’[a] alguen||1519.12 dizer quer’eu do mao mal / e ben da que mui bõa for||1519.15 De parecer e de falar / e de bõas manhas aver||1519.16 De parecer e de falar / e de bõas manhas aver||1519.20 ca ela fez Nostro Senhor / e el fez o demo maior / e o demo o fez falar||1519.21 ca ela fez Nostro Senhor / e el fez o demo maior / e o demo o fez falar||1519.24 E pois ambos ataes son / como eu tenho no coraçon / os julgu’aquel que pod’e val||1520.4 mias tenções quiseran desfazer / e que ar fossen per ti amparadas||1520.5 Joan Soarez foi, e di-lh’assi: / ... ||1520.12 mais min e ti poss’eu ben defender||1520.15 Cordas e cintas muitas ei eu dadas||1520.16 Cordas e cintas muitas ei eu dadas, / Lourenç’, a donas e elas a min||1520.20 mais [às] que me criaron dar-lhis-ei / sempr’en que vivan e vesti-las-ei||1520.21 mais [às] que me criaron dar-lhis-ei / sempr’en que vivan e vesti-las-ei, / e seran donas de mí sempr’amadas||1520.23 di-lhe que sempre trobei / por bõas donas e sempr’estranhei / os que trobavan por amas mamadas||1521.2 Don Foan disse que partir queria / quanto lhi deron e o que avia||1521.4 «Castanhas eixidas e velhas per souto»||1521.6 «Ajudar quero senhor e amigo»||1521.10 «Estender quer’eu mão / e quer’andar ja custos’e loução»||1521.10 «Estender quer’eu mão / e quer’andar ja custos’e loução»||1522.4 Vi eu estar noutro dia / infanções con un ricome / posfaçando de quen mal come, / e dix’eu, que os ouvia: / ... ||1522.7 Posfaçavan d’un escasso, / [e] foi-os eu ascuitando||1522.9 eles foron posfaçando, / e dixi meu pass’en passo: / ... ||1522.12 Posfaçavan d’encolheito / e de vil e d’espantoso / e en sa terra lixoso||1522.12 Posfaçavan d’encolheito / e de vil e d’espantoso / e en sa terra lixoso||1522.13 Posfaçavan d’encolheito / e de vil e d’espantoso / e en sa terra lixoso||1522.14 Posfaçavan d’encolheito / e de vil e d’espantoso / e en sa terra lixoso, / e dix’eu enton dereito: / ... ||1523.3 Maria Perez se maenfestou / noutro dia, ... / ..., e log’a Nostro Senhor / pormeteu, ... / que tevess’un clerig’a seu poder||1523.9 Maenfestou-se, ca diz que s’achou / pecador muit’, e por én rogador / foi log’a Deus||1523.17 de sa mort’ouv[e] ela gran pavor / e d’esmolnar ouv’ela gran sabor||1523.19 e log’enton un clerigo filhou / e deu-lh’a cama en que sol jazer||1523.20 e log’enton un clerigo filhou / e deu-lh’a cama en que sol jazer, / e diz que o terrá, mentre viver||1523.24 ouve grand’amor / antr’ela sempr’[e] o demo maior||1524.9 E deste mal sempr[e] é mui coitado / e non guarra ja del||1525.11 Balteira, como vos digo, / nos engana tod’est’ano / e non á mesura sigo||1525.19 E somos mal enganados / todos desta merchandia / e nunca imos vingados||1525. que prenda i mal joguete / o d’Ambrõa, que a fode, / e ela, porque promete / cono, poi-lo dar non pode.||1525.23 que prenda i mal joguete / o d’Ambrõa, que a fode, / e ela, porque promete / cono, poi-lo dar non pode||1526.13 quant’ouverdes punhad’en o dar, / e, ... / pois vos alçaren, alçado seredes||1526.18 per vós non fique, e assi pojaredes / a mui gran talh’u avedes d’estar||1526.18 e assi pojaredes / a mui gran talh’u avedes d’estar / ..., / nunca depois malandante seredes||1527.9 seendo vós na terra e no logar||1528.3 quero de vós saber / ũa cousa que vos ora direi, / e venho-vos preguntar||1528.6 que vej’aqui andar / e vejo-lhi muitos escomungar||1528.23 ben de Meca ven / este poder, e, poi-lo outorgou / o patriarca, des i mal levou / sobre sí quanto se fez en Jaen / e en Eixares||1528.26 des i mal levou / sobre sí quanto se fez en Jaen / e en Eixares||1528.28 e por én met’en escomunhon qual / xi quer meter, e qual quer saca én||1528.33 á-x’en Meca seu / poder, e o que Deus en Roma deu / diz Balteira que todo non é ren||1529.3 eu pug’a mão en el, e caente / o achei muit’...||1529.4 e caente / o achei muit’e mandei-lhi fazer / mui boa cama||1529.5 e mandei-lhi fazer / mui boa cama, e adormeceu||1529.6 e adormeceu, / e espertou-s’e cobriu-s’e peeu||1529.6 e adormeceu, / e espertou-s’e cobriu-s’e peeu||1529.6 e espertou-s’e cobriu-s’e peeu||1529.7 e espertou-s’e cobriu-s’e peeu, / e or[a] ja máis guarido se sente||1529.10 Achei-o eu jazer desacordado / que non cuidei que podesse guarir, / e, ... / mandei-o ben caentar e cobrir||1529.11 mandei-o ben caentar e cobrir||1529.13 estornudou tres peidos e guariu / ja-quanto máis||1529.14 e guariu / ja-quanto máis, e é máis arrizado||1529.17 Achei-o eu mal doente u jazia / desacordado todo con o mal / e non cuidava que guareceria||1529.20 feriu tres peidos e determinhou / e conhoceu||1529.21 feriu tres peidos e determinhou / e conhoceu||1529.25 que aquel dia per ren non comesse / e se deitasse e se cobrisse ben||1529.25 que aquel dia per ren non comesse / e se deitasse e se cobrisse ben||1529.26 e el deitou-s[e] e cobriu-s’enton||1529.27 e el deitou-s[e] e cobriu-s’enton, / e peeu ben e ouve coraçon / pois de bever||1529.27 e peeu ben e ouve coraçon / pois de bever||1529.28 e ouve coraçon / pois de bever, e dix’eu que bevesse||1530.4 ca sabe ben fiar e ben tecer||1530.5 ca sabe ben fiar e ben tecer, / e talha mui ben bragas e camisa||1530.5 e talha mui ben bragas e camisa||1530.6 e talha mui ben bragas e camisa, / e nunca vistes molher dessa guisa / que máis limpia vida sábia fazer||1530.10 ca lava ben e faz bõas queijadas||1530.11 ca lava ben e faz bõas queijadas / e sabe ben moer e amassar||1530.11 e sabe ben moer e amassar||1530.12 e sabe ben moer e amassar / e sabe, muit’á, de bõa leiteira||1530.19 tod’esto faz, e cata ben argueiro||1530.20 e cata ben argueiro / e escanta ben per olh’e per calheiro||1530.20 e escanta ben per olh’e per calheiro||1530.21 e escanta ben per olh’e per calheiro / e sabe, muit’á, bõa escantaçon||1530.27 faz bon souriç’e lava ben transido||1530.28 faz bon souriç’e lava ben transido, / e deita ben galinha choca assaz||1531.6 quen dá seu manto que lho guard’alguen / e lho non dá tal qual o deu||1531.9 eu fui ja clerizon / e Degreda soia estudar||1531.10 e Degreda soia estudar, / e nas escolas, ... / dos maestres aprendi tal liçon: / ... ||1531.14 mais, se o m’eu melhoro, faço ben / e non sõo por aquesto ladron||1531.27 ouve un dia de trajeitar sabor / e, ... / fez [Foan] cavaleiro do Espital||1532.3 Maria Perez, and’eu mui coitado / por vós, de pran, máis ca por outra ren, / e vós cuidades que ei de vós ben||1532.7 ca mi fazedes vós en guisa tal / ben, mia senhor, que depois é meu mal, / e de tal ben non soo eu pagado||1532.12 demais, fostes ogan’a meu mandado / por mi fazerdes [gran] ben e amor||1532.13 demais, fostes ogan’a meu mandado / por mi fazerdes [gran] ben e amor, / e con tal ben qual eu enton, senhor, / ouvi de vós mal dia eu fui nado||1533.19 ou se se chamar segrel / e jograria non souber fazer||1534.3 doair’e voz e aprenderdes ben||1534.3 doair’e voz e aprenderdes ben||1534.9 Se[n] ũa destas nunca bon segrel / vimos en Espanha nen d’alhur ven, / e sen outra, que a todos conven||1534.11 pois vós, jograr, trager / non vos vej’est’, e comprar nen vender / non o pod’ome||1535.19 ca nen cavalgada nen sandece / nunca fezeron que el non fosse [i], / e as lazeiras per que passava, / ..., tan pouco dava / por elas come se nunca fosse [i]||1536.11 como perdeu, na guerra que passou, / corp’e amigos||1537.6 A concelhos e a cavaleiros / mandan comer vacas e carneiros||1537.7 A concelhos e a cavaleiros / mandan comer vacas e carneiros||1537.11 Cómian porcos frescos e toucinhos||1537.12 cabritos, cachaç’e ansarinhos||1538.2 ja eu morrerei / en vosso serviç’, e por én / mi non é con mia morte ben||1538.9 Sempr’eu mia mort’adevinhei: / que avia a morrer por vós, / e a morrer avemos nós||1538.15 Filh’a que leixass’o que ei / quisera-m’eu, senhor, fazer / que fosse voss’, e defender- / -lo-iades por meu amor||1539.3 Quen nunca sal da pousada / pera ir en cavalgada / e quitan come mesnada / d’el-rei ou de Don Fernando||1539.9 Quen non ten aqui cavalo, / ..., / e quitan come vassalo / d’el-rei [ou d]e Don Fernando||1540.2 Un porteir’á en cas d’el-rei / que me conhoc’e, ... / ..., logo me fer||1541.2 Quite-mi a mí meu senhor / e dé-m’un bon fiador / por mia soldada||1541.4 Quite-mi a mí meu senhor / e dé-m’un bon fiador / por mia soldada, / e irei eu, se el for / na cavalgada||1541.7 Dé-mi o que por el perdi / e un bon penhor aqui / por mia soldada||1541.9 Dé-mi o que por el perdi / e un bon penhor aqui / por mia soldada, / e irei eu, se el for i / na cavalgada||1541.11 Sospeita-m’el e el eu||1541.14 mais entregue-m’un judeu / por mia soldada, / e, se el for, irei eu / na cavalgada||1542.11 Por valer máis e por aver, / conselh’ouvi de guarecer / per pé de cavalo||1542.16 Lavrar, lazerar, e viver||1543.7 senhor rei, / que eu servi e serv’e servirei||1543.7 senhor rei, / que eu servi e serv’e servirei||1543.16 Ca passou temp’e trastempados son||1543.17 ouve an’e dia e quero-m’én partir||1543.17 ouve an’e dia e quero-m’én partir||1544.7 preguntei a seus prelados / por Amor e non o achei||1544.11 que tant’ogano del levou / e non vẽo||1544.13 eu o busquei / nas tendas dos infanções / e nas dos de criações||1544.14 eu o busquei / nas tendas dos infanções / e nas dos de criações, / e [er] dizen todos||1545.4 porque me faz departidor / e diz-mi ao que ei dizer: / ... ||1545.7 Tod’esto lh’ei eu a sofrer / e, ai Deus, del me guardade / aqui ena pousada||1545.11 que me sacará de meu sén / e que verremos a máis én||1546.2 Ja eu non ei por quen trobar / e ja non ei én coraçon||1546.16 Deus nunca mi a mí nada deu / e tolhe-me bõa senhor||1546.28 e Sodoma e Gomorra||1546.28 tod’aqueste mal faz / [...] / e Sodoma e Gomorra||1547.15 senon gran tort’endoad’e sobervia||1547.17 ca mi teedes mia senhora forçada / e nunca vos eu do vosso filhei nada||1547.20 le[i]xar velhas feas, e as fremosas / e mancebas filha-las por esposas||1547.21 e as fremosas / e mancebas filha-las por esposas||1547.23 Quantas queredes vós, tantas filhades, / e a mí nunca mi nen ũa dades||1547.26 e van-se vosc’e, poi-las alo teedes, / vestide-las mui mal e governades||1547.26 Nen as servides vós nen as loades, / e van-se vosc||1547.27 vestide-las mui mal e governades||1547.28 vestide-las mui mal e governades, / e metedes-no-las tra-las paredes||1549.4 pero senhor é que tod’aquel ben / do mundo [á, e] sabe que i fiz / serviç’...||1549.5 e] sabe que i fiz / serviç’e non poss’aver seu amor||1549.12 e tod’est’ei con quen / fal’eu e digo-lh’as coitas que ei||1549.14 assi and’eu como nunca andei, / e non mi fala nen dá por mí ren||1549.17 pero tenho que o perço por prez / e por senhor do mundo máis de prez||1549.18 [e] perco preç’e tenho que perd’i / seu conhocer contra mí||1550.2 que filha sempre, u anda e aqui, / alg’a quen-quer||1550.11 [e] travan-lhi por algo que filhou / a seus amigos, e a todos pesou||1550.17 por én dizen que nunca máis valra / ome que filha sempre e que non dá / [...]||1550.20 Ante cuido que sempre decerá / d’onra e de bondad[e] e d’aver||1550.20 Ante cuido que sempre decerá / d’onra e de bondad[e] e d’aver||1551.5 sen voss’aver e sen dõa||1551.9 E en terra de Campou / vos servi e en Olmedo||1551.11 assi fiz en Badalhou / e outrossi en Toledo / quand’i filhastes corõa||1551.17 Fostes mui ben aguardado / de min sempre u vós andastes, / e nunca foi escusado||1552.13 e, poi-las ten [con]sigo noit’e dia||1552.20 chorosas e minguadas de conselho||1553.2 Tant’é Melion pecador / e tant’é fazedor de mal / e tant’é un ome infernal||1553.3 Tant’é Melion pecador / e tant’é fazedor de mal / e tant’é un ome infernal||1553.9 Tantos son os pecados seus / e tan muito é de mal talan||1553.15 El fez sempre mal e cuidou / e ja máis nunca fezo ben||1553.16 El fez sempre mal e cuidou / e ja máis nunca fezo ben||1554.17 como lha viron criar e trager / en cas sa madr[e]||1555.3 d’ome tan pastor / e led’e ligeiro cavalgador||1555.3 d’ome tan pastor / e led’e ligeiro cavalgador||1555.4 que tragia rocin bel’e loução||1555.5 que tragia rocin bel’e loução, / e disse-m’ora aqui un seu vilão / que o avia por mua cambiado||1555.8 d’ir dar rocin [ben] feit’e corredor||1556.2 Joan Bol’anda mal desbaratado / e anda trist’e faz muit’aguisado||1556.2 Joan Bol’anda mal desbaratado / e anda trist’e faz muit’aguisado||1556.4 ca perdeu quant’avia guaanhado / e o que lhi leixou a madre sua||1556.6 levou-lh’o rocin e leixou-lh’a mua||1556.8 Se el a mũa quisesse levar / a Joan Bol’e o rocin leixar||1557.6 bõa razon mi deu de pran / per que lhi trobasse: non quis, /  e fiz mal porque o non fiz||1557.8 Falou migo o que quis falar / e con outros mui sen razon||1557.14 Ali u comigo falou / do casamento seu e d’al||1557.15 Ali u comigo falou / do casamento seu e d’al, / en que mi falou muit’e mal||1558.6 «Boa ventura ajades, / porque vos ides e me leixades»||1558.9 sevi gran peça, ... / e tosquiavan estes olhos meus||1558.13 El seve muit’e diss’e perfiou||1558.13 El seve muit’e diss’e perfiou||1558.14 El seve muit’e diss’e perfiou, / e a min creceu gran nojo por én||1558.15 e a min creceu gran nojo por én, / e non soub’el se x’era mal, se ben||1559.4 Disse-m’oj’un cavaleiro / que jazia feramente / un seu amigo doente / e buscava-lhi lorbaga||1559.15 e jaz ora o astroso / mui doent’e mui nojoso||1559.16 e jaz ora o astroso / mui doent’e mui nojoso / e con medo per sí caga||1560.3 Melhor ca m’eu governo, / o que revolv’o caderno / governa, e d’inverno / o vesten ben de brou||1560.8 Andan o seu comendo / e mal o despendendo / e baratas fazendo||1560.9 Andan o seu comendo / e mal o despendendo / e baratas fazendo||1561.4 teendo-as sãas e vivas / e ben sangradas con [boa] sazon||1561.5 teendo-as sãas e vivas / e ben sangradas con [boa] sazon||1562.2 Joan Fernandiz quer [ir] guerrejar /  e non quer vinhas alheas talhar||1563.2 aqui é chegado / un freir’e anda un mouro buscando||1563.3 aqui é chegado / un freir’e anda un mouro buscando, / e anda dele os sinaes dando||1563.4 e anda dele os sinaes dando / e diz que é cresp[o] e mal tal[h]ado||1563.4 e diz que é cresp[o] e mal tal[h]ado||1564.4 pola manceba que se desaven / dela e pois lh’ali non quer viver, / ena Moeda Velha vai morar / Dona Maria Leve, a seu pesar||1564.13 ca diz que morará ali mal e lai||1564.15 ca diz que morará ali mal e lai, / ..., / e contra San Martinho morar quer||1568.4 Bon doair’avedes e manso falades||1569.4 agora o verei / eno que vos ora preguntarei / e no recado que mi tornaredes||1569.6 nós, que avemos mui bon rei por senhor / e no-lo alhur fazen emperador||1569.9 direi-vos eu quant’i entend’e sei: / ... ||1569.12 por que non entendedes / que o seu preço e o seu valor / todo noss’é||1569.17 eu non perderia / enquant’el-rei podesse máis aver / en bõa terra e en gran poder||1569.19 mais perde o rein’e vós perdedes i||1569.26 Valra el máis, e nós per el i||1569.34 ca errastes vós i, / e dix’eu ben quanto dizer devia||1570.6 de todas vós gran mal fostes dizer, / cativ’, e non soubestes entender / o mui gran mal que vos sempr’én verra||1570.11 sempre mi gran mal quis e querra ja||1570.20 a vós ũa tolher o sén / e dizerdes das outras mal||1570.26 e todas son / aleivosas, e quen lhis desto ben / disser atal prazer veja||1570.31 ca enas molheres sempr’ouvo ben / e avera ja||1572.3 Que amor tan viçoso e tan são||1572.9 Que amor tan delgad[o] e tan frio!||1572.17 Fazer-vos á chorar, se o gostades, / e semelhar-vos-á, se o provades, / amor de Don Palaio de Gordone||1572.21 Que amor tan astroso e tan delgado||1572.27 Que amor tan astros’e tan pungente||1573.1 Don Guilhelm’e Don Adan e Don Migueel Carriço, / ... / irado-los á el-rei||1573.1 Don Guilhelm’e Don Adan e Don Migueel Carriço, / ..., / irado-los á el-rei||1574.3 ca, senhor, se s’ora vai /  e lhi frorecer a faia, / a alguen jogará lai||1574.18 filha-xas pelas carreiras, / e, ... / atá lhis faz as olheiras / ben come pres de Cambrai||1575.1 Contar-vos-ei custumes e feituras / d’un cavalo que trag’un infançon||1575.3 á pees moles e as sedas duras||1575.4 á pees moles e as sedas duras, / e tem’o freo e esporas non||1575.4 e tem’o freo e esporas non||1575.6 é velho sesgo nas aguilhaduras, / e non encalçaria un leiton||1575.7 e non encalçaria un leiton, / e encalçaria mil ferraduras||1575.20 á muit’espessas as aaugaduras, / e usa mal se nos gẽolhos non||1575.27 falecer-lh’-ia el nas queixaduras, / e ena paz non ar sei eu cochon / que o quisesse trager nas Esturas||1576.4 Ja máis nunca quedamos, andando vias, / por partir comendas e benfeitorias||1576.6 non nos dan senon leit’e pan de centẽo||1576.10 e imos ant’alcaides e vozejamos / por compoer requezas||1576.10 Nunca veemos donas nen [as] catamos, / e imos ant’alcaides e vozejamos / por compoer requezas||1576.11 e imos ant’alcaides e vozejamos / por compoer requezas, e non pensamos / quan pouco sa requeza logr’o caneno||1577.4 sacudiu-s[e] e revolveu-se||1577.5 al- / çou rab’e foi sa via a Portugal||1578.5 ca non tiinha el de pan / senon quanto queria, / e foi-o vender de pran / con minguas que avia||1578.11 Ca non tiinha que comer / senon quanto queria, / e foi-o enton vender / con minguas que avia||1579.7 Non vos foi el de mal sén, / [e] serviu-se del mui ben||1579.17 per quant’eu del vej’e sei||1580.3 Fernan Diaz, fazen-vos entender / que casariades desta dona ben, / e nós teemos que vos é mal sén / per quant’ést’o que vos quero dizer: / ... ||1580.20 ca dizen que sabedes lousinhar / ome deant’e sabedes buscar / gran mal detras a muitos||1582.9 Mais da-lo-edes en panos tomar, / ..., e en nos guardar / e en vende-los en aquel mercado||1582.10 Mais da-lo-edes en panos tomar, / ..., e en nos guardar / e en vende-los en aquel mercado||1583.3 que me digades ora ũa ren / que eu non sei e, ... / tenh’eu de pran de vós que o sabedes||1583.10 vós non m’oiredes / dizer cantar, ... / senon ben feito e igual||1583.13 ante digo dos que faz trobador / que troba ben e á coita d’amor||1584.7 assi é sabedor [e] é arteira||1584.12 leixou-se i logo perder un dinheiro / e des i outr’;...||1584.13 tirou con ele, [e] á del levado / quanto tragia [e] ten no bragueiro||1584.14 tirou con ele, [e] á del levado / quanto tragia [e] ten no bragueiro||1584.16 Os beesteiros dos dous car[r]eirões / tiran con ela e, ... / nen os outros, ... / atinaran a dous dos pipeões||1584.19 e foron tirando e bevendo do vinho||1584.19 nen os outros, ... / atinaran a dous dos pipeões, / e foron tirando e bevendo do vinho||1585.2 De Pero Bõo and’ora espantado / de como era valent’e ligeiro||1585.3 De Pero Bõo and’ora espantado / de como era valent’e ligeiro, / e vivedoir’é as[s]az, e arrizado||1585.3 e vivedoir’é as[s]az, e arrizado||1585.4 e disse-mi agora un cavaleiro / que o leixara eire, ... / seer ant’a sa porta guarid’e são / ...||1585.6 seer ant’a sa porta guarid’e são||1585.9 E com’é traedor aqueste mundo / e mao a quen se del muito fia||1585.17 E este era o máis arrizado / ome de toda esta nossa terra, / e viveu sempre en exec’[e] en guerra||1585.17 e viveu sempre en exec’[e] en guerra||1585.18 mais peeu ora, e, ... / dizen os omens, ... / que peeu ben||1585.23 El peeu quando cantavan os galos / e, ... / non no ousavan changer seus vassalos||1585.26 o que el máis amava / e que sempr’ante muito ben fazia||1586.2 Pedi eu o cono a ũa molher, / e pediu-m’ela cen soldos enton||1586.10 fazen soldada de vinh’e de pan||1586.11 fazen soldada de carn’e de sal||1586.17 porque saberan / que retalhades, e comprar-vos-an / todos del parte como eu comprei||1587.5 do vivo, mort’, e do cordo, sandeu||1587.6 do vivo, mort’, e do cordo, sandeu, / e faz o ceg’adestrar pelo pao||1587.11 non ven a el ome con maloutia / de que non leve o máis que poder, / e diz||1587.14 ca ben vi eu ena ta catadura / que es doent’e queria[s] guarir||1587.22 dá-me quant’ás e poderes aver||1587.30 faz que non fal’o que nunca falou, / e faz do manco que se non levante||1588.10 E con todo esto as[s]i é custuiada / que non pode ome saber seu talan, / e en máis de ce[n] logares a veran / deitar||1588.14 nunca i omen nen ũu na casa ja[z] / que o am’e non cate ũa vegada||1588.19 ca muitos vos diran / que ben mil vezes lhe meten ciada, / e non na pode nulh’omen colher / na mão||1589.3 Abadessa, oi dizer / que erades mui sabedor / de todo ben, e, por amor / de Deus, querede-vos doer / de min||1589.10 Ca me fazen én sabedor / de vós que avedes bon sén / de foder e de todo ben||1589.14 nen padre nen madre non ei / que m’ensine, e fiquei pastor||1589.17 E, se eu ensinado vou / des i, senhor, deste mester / de foder e foder souber / per vós||1589.20 cada que per-foder, direi / Pater Noster e enmentarei / a alma de quen m’ensinou||1589.26 per ensinar os pobres seus / máis ca por outro jajũar, / e per ensinar a molher / coitada||1590.3 Foi Don Fagundo ũu dia convidar / dous cavaleiros pera seu jantar, / e foi con eles sa vaca encetar||1590.5 e a vaca morreu-xe log’enton, / e Don Fagundo quer-s’ora matar||1590.11 que non morreu por quant’end’el talhou, / ..., / e Don Fagundo todo se messou||1590.17 ante xe dera a sí no [quinhon], / e Don Fagundo quer ora morrer||1591.3 Veero[n]-m’agora dizer / d’ũa molher que quero ben / que era prenhe, e ja creer / non lho quig’eu per nulha ren||1591.10 ca sõo eu cord’e leal||1592.2 Fernan Gil an aqui ameaçado / d’ũu seu rapaz e doestado mal||1592.6 é filho d’ũu vilão de seu padre / e demais foi criado de sa madre||1593.4 alguen que mi-o daria non no ten, / e algun que o ten non mi-o quer dar||1593.9 E foi Deus ja de conos avondar / aqui outros, ... / e ar feze-os muito desejar / a min e ti||1593.10 e ar feze-os muito desejar / a min e ti||1594.5 mais vejo-lhi capelo d’Ultramar / e trage livros ben de Mompisler||1594.9 E sabe seus livros sigo trager, / come meestr’, e sabe-os catar||1594.10 e sabe-os catar / e sab[e] os cadernos ben contar||1594.16 ca per [i] o preçan condes e reis||1594.17 e sabe contar quatro e cinque e seis / per [e]strolomia que aprendeu||1594.17 e sabe contar quatro e cinque e seis / per [e]strolomia que aprendeu||1594.24 E outras artes sab’el mui melhor / que estas todas de que vos falei, / [e] diz das ervas como vos direi: / ... ||1595.3 ũu vosso cantar / nos veo ora ũu jograr dizer, / e todos foran po-lo desfazer||1595.4 e todos foran po-lo desfazer, / e puinhei eu de vo-lo emparar||1596.1 Paai Rengel e outros dous romeus / de gran ventura, ... / guarecerán ora||1596.6 a lide foi com’oj’e, come cras, / prenderan eles terra no Alcor||1596.9 E ben nos quis Deus de morte guardar / Paai Rengel e outros dous enton / d’ũa lide que foi en Ultramar||1597.9 mais son vel cent’as que m’andan buscando / mal quanto poden e m’andan miscrando||1597.12 que nunca meta se mal non / antre min e velhas fududancuas||1597.16 ca Deus me tolha o corp’e quant’ei||1598.14 ide-o fazer / con quen teverdes vistid’e calçado||1598.23 E, mia dona, quen pregunta non er[r]a, / e vós, por Deus, mandade preguntar / polos naturaes deste logar / se foderan nunca en paz nen en guerra||1599.2 Or[r]aca Lopez vi doent’ũu dia / e preguntei-a se guareceria||1599.4 «Sõo velha e cuid’a guarecer»||1600.4 e veo-mi Orraca Lopez rogar / e disso-m’assi||1601.3 Trag’agora Marinha Sabugal / ũa velha que adusse de sa terra, / a que quer ben, e ela lhi quer mal||1601.6 mais ora quer ir mouros guerrejar / e quer consig[o] a velha levar||1602.2 porque fiz lealdad’e enganou-mi o pecado||1602.4 soltade-m’, ai senhor, /  e jurarei, mandado, que seja traedor||1602.10 e dei-o a seu don’e tenho que fiz gran cousa||1602.10 tivi ũu castelo en Sousa / e dei-o a seu don’...||1602.14 e dei-o a seu don[o] e ei medo da morte||1602.14 tive ũu castelo forte / e dei-o a seu don[o]||1603.3 Moitos s’enfi[n]gen que an guaanhado / doas das donas a que amor an, / e tragen cintas que lhis elas dan||1603.13 deu-mi u[n] gra[n] peid’e foi-lhi depois mal||1603.20 deu-mi un gran peid’, e deu-mi-o en tal son||1604.3 Non sei no mundo outro omen tan coitado / com’oj’eu vivo, ... / e, meus amigos, por Deus, que farei / eu||1604.14 e diz que sempre me terrá en vil / atá que barate ũu maravedil, / e máis d’un soldo non ei baratado||1604.17 E vej’aqui outros eu, desemparado, / que an seu ben, ... / por senhos soldos, e gran pesar ei / por quanto dizen que é mal mercado||1604.21 log’eu seeria guarid’e cobrado / de quant’afan por ela ei levado||1605.5 pois [m]’ũa dona fez querer gran ben, / fea e velha||1605.11 que jasca sempre, ... / ela con outr’e non dé por min ren||1605.13 jasc’eu mor[r]endo d’amor e, sen falha, / polo seu rostro velh’e enrugado||1605.14 polo seu rostro velh’e enrugado||1606.2 Ora vej’eu que ést’aventurado / ja Pedr’Amigo e que lhi fez Deus ben||1606.6 e entrou dentr’, e, pois que i entrou, / de sair dela sol non é pensado||1606.6 ũa ermida velha que achou, / e entrou dentr’, ...||1606.10 por dereito ten / de morar i, e vedes que lh’aven: / ... ||1606.12 con a ermid[a] é muit’acordado / e diz que sempre querra i morar||1606.13 e diz que sempre querra i morar / e que quer i as carnes marteirar||1606.20 ca da ermida tant’é el pagado / que á jurado que non saia d’i / morto nen viv’, e sepultura i / ten en que jasca quando for passado||1607.14 ca en sa prison / and’eu e dela non m’ei d’emparar||1607.20 e outra tal desonra recebeu / dos máis que á no reino d’Aragon, / e deste-la vinga el||1608.7 pero non poss’achar / tal razon en que lho possa fazer / que me non aja con el de perder / e el comigo des que lh’eu trobar||1608.10 trobei-lh’end’eu, e perdeu-s’el comigo / e eu con el quando vin d’Ultramar||1608.11 e perdeu-s’el comigo / e eu con el quando vin d’Ultramar||1608.18 e per aquesto perder-s’-á comigo / e eu con el||1609.3 como faz ome con coita d’amor / e por estar melhor con sa senhor||1609.4 acho-me mal e quero-m’én quitar||1609.6 ca ũa dona, que sempre loei / en meus cantares e por que trobei, / anda morrendo por un [e]scolar||1609.9 Mais eu me matei, que fui começar / con dona ata[n] velha [e] sabedor||1609.10 pero conorto m’ei [e] gran sabor / de que a veerei cedo pobr’andar||1609.13 ca o que guaanhou en cas d’el-rei, / andand’i, pedind’, e o que lh’eu dei, / todo lho faz o clerigo peitar||1609.19 non a querra pois nulh’ome catar, / e sera dela como vos direi: / ... ||1610.3 Chegou Paio de maas artes / con seu cerome de Chartes, / e non leeu el nas partes / que chegasse a ũu mes||1610.5 e non leeu el nas partes / que chegasse a ũu mes, / e do lũes ao martes / foi comendador d’Ocres||1610.9 [E] semelha-me busnardo / viind’en seu ceramen pardo, / e u non ouvesse reguardo / en nen ũu dos dez e tres||1610.11 log’ouve mant’e tabardo||1611.2 Achou-s’ũu bispo, que eu sei, ũu dia / con no Eleit’e sol non lhe falou||1611.3 e sol non lhe falou / e o Eleito se maravilhou / e foi a el||1611.4 e foi a el, e assi lhe dizia: / ... ||1611.4 e o Eleito se maravilhou / e foi a el||1611.6 «Que bispo sedes, ... / que passastes ora per min e non / me falastes e fostes vossa via?»||1611.7 «Que bispo sedes, ... / que passastes ora per min e non / me falastes e fostes vossa via?»||1611.11 nunca convosco falei nen vos vi / e assi conhocer non vos podia||1611.13 se me algur convosco achar / e vos non conhocer nen vos falar||1611.26 nen ar entendo teer per vos [...] / e aqueste [... -ei]||1612.10 Vós andades dizend’en concelho / que sobre todas parescedes ben, / e, con tod’esto, non vos vej’eu ren||1612.11 pero poedes branc’e vermelho||1612.13 sol que s’o meu cuu de sí pague / e poser ũu pouco d’alvaiade||1612.20 quen ao meu cuu posesse orelhas / e lhi ben tingesse as sobrancelhas||1613.3 e lhi revol e concela posestes||1613.3 quando composestes / o vosso cuu, ... / e lhi revol e concela posestes||1613.5 e lhi revol e concela posestes, / ..., / e sobrancelhas lhi fostes põer||1613.6 e sobrancelhas lhi fostes põer, / e tod’esto, amigo, soubestes perder / polos narizes||1613.17 os beiços lh’er põede / a esse cuu, ... / e o granhon ben feito lhi fazede||1613.18 e o granhon ben feito lhi fazede / e faredes o cuu ben arrufado||1613.21 sodes solteiro e seredes casado||1614.2 A ũu frade dizen escaralhado / e faz pecado quen lho vai dizer||1614.6 e faze filhos e filhas assaz||1614.6 pois emprenha estas con que jaz / e faze filhos e filhas assaz||1614.12 ca lhe pariron tres en ũu dia, / e outras muitas prenhadas que ten||1614.17 Escaralhado non pode seer / o que tantas filhas fez en Marinha, / e que ten ora outra pastorinha / prenhe que ora quer encaecer||1614.19 e que ten ora outra pastorinha / prenhe que ora quer encaecer, / e outras muitas molheres que fode||1615.7 quatro caralhos franceses, / e dous aa prioressa||1615.14 dous e dous ena bainha||1616.9 A mia coita non á par, / ca sei que me quer matar, / e quero eu morrer por ela||1617.2 Faz-m’agora por sí morrer / e traz-me mui coitado / mia senhor||1617.4 e traz-me mui coitado / mia senhor do bon parecer / e do cos ben-talhado||1617.10 E mal dia non ensandeci /  e pacesse das ervas||1617.11 e pacesse das ervas /  e non viss’, u primeiro vi, / a mui fremosinha d’Elvas||1617.28 ca tan coitado sejo / pola mia senhor do bon sén, / que am’e que desejo||1617.29 pola mia senhor do bon sén, / que am’e que desejo, / e que me parec’er tan ben||1618.3 Dis[s]e ũu infante ante sa companha / que me daria besta na fronteira, / e non sera ja murzela nen veira||1618.19 nen vai à çaga nen vai adeante, / e ten-vos / [...], pois nós morrermos, non for||1618.21 non [...] e foron [...]||1618.26 non peça recado, / que a seu dono [...], / [e] non ande [tr]iste||1618.28 nen vaa deante nen a derredo, / e nunca cómia nen beva nen vesta||1619.10 o meirinho vos é / sanhud’e brav’, ...||1619.10 o meirinho vos é / sanhud’e brav’, e cuid’eu, ... / que vo-lo mande põer en un pao||1620.6 «Ja sobre min filhei o capelan, / e, poi-lo sobre ... de pran / mal fazia se o non ajudasse||1620.13 poi-lo capelan, per bõa fe, / sobre min filh’e seu feit’en min é||1620.24 nen perça ren per mingua / en sa ajuda, e poede lingua||1621.6 e eu non ei erdade de meu padre, / e ũa pouca, que foi de mia madre, / filhou-mi-a||1621.7 filhou-mi-a e fez-mi ũa pobra no seo||1621.11 e agora ei coitad’a viver / e non son poucas, par Deus, mias rancuras||1621.15 Non s’enfadou e tolheu-mi o testado||1621.17 Non s’enfadou e tolheu-mi o testado, / ..., / e non [mi] dan del valia d’un pan||1621.21 gast’o seu con no da[no que me ven], / e chorará quen mal dia foi [nado]||1621.23 E ora faça el-rei quanto poder, / e eu servi-l’-ei cando for mester||1621.24 pero sõo mui [pobr’e] sen soldado||1622.3 mandade / a Roi Paaez logo este dia, / [e], ... / que se non vaa pela Triidade||1623.4 todos dizian que era mui bõa / e non tenh’eu que dizian mentira||1623.10 ca a loaron quantos ali siian, / e todos dela muito ben dizian||1624.6 sempre en verão lhe vejo trager, / e no inverno, çapato dourado||1624.7 El se veste e se calça mui ben||1624.14 El se veste sempre ben como quer, / e, des i, custe o que custar poder||1624.15 e, des i, custe o que custar poder, / e non creades quen vos al dis[s]er||1624.17 ca, en inverno e per qual tempo quer, / sempre lhe vejo çapato dourado||1625.15 a sa lidiça pouco lhi durou, / e o espet’en sas mãos filhou||1625.19 E, ... / ..., / filhou o espeto||1626.5 e, cuido-m’eu, adormecestes [...]||1627.1 A min dan preç’, e non é desguisado, / dos mal talhados||1627.2 A min dan preç’, ... / dos mal talhados, e non erran i||1629.2 Tenho eu por desaguisado / e sõo mui maravilhado / de ti, por non rebentares||1629.4 e sõo mui maravilhado / de ti, por non rebentares, / Marinha, end’e folegares||1629.13 da mia pissa o teu cono / e dos colhões o cũu||1629.14 tapo-t’ao primeiro sono / da mia pissa o teu cono / e dos colhões o cũu, / e mi-o non veja nengũu||1630.6 aquel é P[er]o Tinhoso que traz o toutuço nũu /  e traz o cancer no pisso||1630.6 e traz o cancer no pisso e o alvaraz no cũu||1630.8 Ja me por Pero Tinhoso preguntastes noutro dia / que vos dissess’eu del novas, e enton non as sabia||1631.3 Ũa donzela coitado / d’amor por sí me faz andar, / e en sas feituras falar / quero||1631.6 barva no queix’e no granhon||1631.7 o ventre grand’e inchado||1631.9 sobrancelhas mesturadas, / grandes e mui cabeludas||1631.12 e as tetas pendoradas / e mui grandes, per bõa fe||1631.13 á un palm’e meio no pé||1631.14 á un palm’e meio no pé / e no cos tres polegadas||1631.16 a testa ten [en]rugada / e os olhos encovados||1631.18 dentes pintos come dados, / e á color de passada||1631.20 mui sen doair’e sen sabor||1631.21 des i mui pobr’e forçada||1632.4 Quen mal nen ben con el non sol jantar / e del ben diz nen mal, faz sou prazer||1632.6 Pois mal nen ben con el nunca comeu / e del ben diz nen mal||1632.11 Quen mal nen ben con el non comeu ‘ssi, / e del ben diz nen mal||1632.13 Pois mal nen ben con el non comeu sol, / e del ben nen mal diz||1633.7 e as calças seran de melhor pano, / ..., / e nós de chufas guarnidos seremos||1633.11 mais outra bõa, feita de gualdrapa / cintada e de non pouco nen muito||1633.23 ca gat’a lebor mi deu a loriga, / e toda era de chufas viada||1633.27 e cravelada [era] de mençon[h]a / e tan lev’era que ben de corõa / a trageria aqui ũa formiga||1633.34 e pelot’a mí prometeu log’i / de nevoeiro, e eu lho recebi||1634.4 e esto saben donas e saben cavaleiros||1634.4 Non casará con ele nen polos seus dinheiros, / e esto saben donas e saben cavaleiros||1635.2 Os d’Aragon, que soen donear, / e catalães, con eles a perfia||1635.10 Cantar quer’eu, ... / dos d’Arago[n] e dos de Catalonha||1635.14 ante xe queren sofrer a vergonha / daqueste segr’, e, ... / non pararian os do [E]spital / de melhor mente a lide nen besonha||1635.23 Mais quen este meu cantar oir / caer-me-á ben, e, ... / se s’én queixar, [por én] busque-me liça||1636.10 ouv[e] aqui reis de maior poder / [en] conquerer e en terras gaanhar||1636.18 porque an pavor / d’aver sobre-lo seu vosco entençon / e xe lhis parar outr’ano peior||1637.6 logo punh’en a cobrir, / o fundamento ben alt’, e guarir / pod’o lavor per i||1637.8 E, quand’el a madeira adusser, / guarde-a ben||1637.9 guarde-a ben e faça-a jazer / en logar que non chôvia||1637.11 ca torcer- / -s’-ia mui tost’e non ar á mester||1637.13 abri-lo fundament’alt’, e ferir / e muito bate-lo quanto poder||1637.14 abri-lo fundament’alt’, e ferir / e muito bate-lo quanto poder||1637.16 pois o fundamento aberto for / alt’e ben batudo||1637.17 pode lavrar / en salvo sobr’el, e, pois s’acabar, / estara da madeira sen pavor||1637.24 começar / a dev[e] assi e des i folgar / e jazer qued||1637.25 e des i folgar / e jazer qued||1637.25 e des i folgar / e jazer qued’e, ... / descobri-la e cobri-la poderá||1637.26 descobri-la e cobri-la poderá||1637.27 descobri-la e cobri-la poderá / e revolve-la||1637.28 ca todo sofrerá / a madeira, e seer’ali én melhor||1638.3 e trob’a eles e a seus maridos||1638.3 Eu digo mal, ... / quanto máis posso daquestes fodidos / e trob’a eles e a seus maridos||1638.5 topou comig’e sobraçou o manto||1638.6 topou comig’e sobraçou o manto / e quis en mí achantar o caralho||1638.7 Ando-lhes fazendo cobras e sões / quanto máis poss’, ...||1638.8 Ando-lhes fazendo cobras e sões / quanto máis poss’, e and’escarnecendo / daquestes putos que s’andan fodendo||1638.11 e quis-me dar do caralh’[e] er[r]ou-me||1638.11 e un deles de noit[e] as[s]eitou-me, / e quis-me dar do caralh||1638.12 e quis-me dar do caralh’[e] er[r]ou-me, / e [el] lançou depos min os colhões||1639.3 Marinha Foça quis saber / como lh’ia de parecer, / e fui-lh’eu log’assi dizer||1639.6 Senhor, non ouver’a nacer / quen vos viu e vos desejou!||1639.20 Mais que fara o pecador, / que viu vós e vossa coor / e vos non ouv’a seu sabor?||1639.21 Mais que fara o pecador, / que viu vós e vossa coor / e vos non ouv’a seu sabor?||1640.4 e por én diz o verv’antigo: / ... ||1641.3 Un dia fui cavalgar / de Burgos contra Carrion, / e saiu-m’a convidar / no caminho un infançon||1641.5 e saiu-m’a convidar / no caminho un infançon, /  e tanto me convidou / que ouvi logo a jantar / con el||1641.10 log’a Deus m’encomendei / e log’a El prougu’assi / que ũu infançon achei||1641.25 quisera-m’ir, e el i / atanto me convidou / que, sen meu gra ... jantei / con el||1642.3 Eu ben cuidava que er’avoleza / d’o cavaleiro mancebo seer / escasso muit’e de guardar aver||1642.6 ca ũu cavaleiro sei eu vilan / e torp[e] e brav’e mal barragan||1642.6 ca ũu cavaleiro sei eu vilan / e torp[e] e brav’e mal barragan||1642.6 ca ũu cavaleiro sei eu vilan / e torp[e] e brav’e mal barragan||1643.21 sabe-lo-á albergar / e, demais, dar-lh’albergu’endõado||1644.3 [E]n outro dia, en Carrion, / queria un salmon vender, / e chegou i un infançon||1644.13 ja custa non recearei / que oj’eu non cómia, de pran, / ben da peixota e do pan||1646.5 pense d’ir / à cozinha do infançon, / e tal cozinha lh’achará||1647.4 que vosso don é mui caro / e vosso don é rafece||1647.16 que ũa cousa senlheira / podesse seer [tan] cara / e rafez en tal maneira||1648.3 foi por jantar a cas d’un infançon, / e jantou mal||1648.13 ca, des que vo-lh’el cae na razon, / maas tres cobras, ou quatr’, e o son, / de as fazer muit’é el sabedor||1648.20 en que lhi troba tan mal e tan lai||1649.3 preguntei por Aivar, / e disse-mi log’assi / aquel que foi preguntar: / ... ||1649.8 un dia mui grand’á i, e un jantar mui pequeno||1650.3 porque se quer ome desembargar / por posfaçar muit[o] e deostar||1650.4 porque se quer ome desembargar / por posfaçar muit[o] e deostar, / e nulh’ome non seer seu pagado||1650.10 por dizer a quantos sempre vir pesar / e pelo mundo non poder achar / nen un ome que seja seu pagado||1650.17 pois que é torp’e leixa de falar||1650.18 non o deven por torpe a razõar, / ..., / e d’atal torpe sõo eu pagado||1651.2 Dade-m’alvissara, Pedr’Agudo, / e oimais sodes guarido||1651.8 Dade-m’alvissara, Pedr’Agudo, / e cresca-vos ende gabo||1651.16 vossa molher á bon drudo, / e ja non sodes maninho||1651.20 Dade-m’alvissara, Pedr’Agudo, / e gran dereito faredes||1652.9 quen á mui gran poder / de fazer alg’e o non faz||1652.23 E direi-vos del outra ren / e non acharedes end’al: / ... ||1652.27 ja máis del non atenderei / bon feit’e sempre o terrei / por cousa que non vai nen ven||1653.6 açoutar-vo-la querra, / e a puta queixar-s’-á||1653.7 e a puta queixar-s’-á, / e vós assanhar-vos-edes||1653.18 se alguen al rei disser / ca molher vosco teedes / e a justiçar quiser?||1653.20 Se non, Deus non lhi valra, / e vós, a que pesará, / valer non lhi poderedes||1654.6 mais furtan-lho cada u vai maer, / e do perdon ja non lhi ficou nada||1654.8 E o perdon é cousa mui preçada / e que se devia muit’a guardar||1655.2 En almoeda vi estar / oj’un ricom’e diss’assi: / ... ||1656.16 e dá-lh’o demo terra e poder||1656.16 E quen viu terra tan mal empregada / nen a cuida nunca máis a veer, / ..., / e dá-lh’o demo terra e poder||1656.19 E o que non val, e podia valer, / este merece so terra jazer||1657.17 ca lhi troban en tan bon son / que non poderian melhor, / e por est’avemos sabor / de lhi sas cantigas cantar||1658.14 querra i seer temudo / e da vil’apoderado||1660.3 se xe foss’en corredura e podesse prender mouro||1660.7 Quen seu parente vendia, / ben fidalg’, e seu sobrinho||1660.13 se pan sobrepost’ouvesse e lhi chegass’ano mao||1660.17 Quen seu parente vendia, / mui fidalg’e mui loução||1660.18 se cavalo çop’ouvesse e lho comprassen por são||1661.4 que é ome que muito por Deus faz / e se quer ora meter ermitão||1661.5 e se quer ora meter ermitão, / e fara bon feito se o fezer||1661.14 pero cata falagueir’e loução||1662.16 Ca vos vi eu aqui mui gran sazon / e non vos vi por trobador meter||1663.9 ca me lhi vej’eu ensinar / ũa sa filha e nodrir||1664.4 de quen dona quer m[u]i gran ben / e lhi ren non ousa dizer||1664.10 responder / vos quer’eu e dizer meu sén: / ... ||1664.16 este pesar dizer-lho á / e pois servir e atender||1664.16 este pesar dizer-lho á / e pois servir e atender||1664.18 como direi / a quen sempr’amei e servi / atal pesar||1664.21 atal pesar per que des i / perça quanto ben no mund’ei / d’eu veer e de lhi falar?||1664.26 julgar-m’-ei / ant’el-rei vosc’e dig’assi: / ... ||1664.36 como direi tan gran pesar / a que[n] servi sempr’e amei?||1665.14 u a Peixota su o leito jaz / e sol nulh’ome non a quer prender||1666.4 mais manda-lhis filhar raçon / da cachaça e dar-lhis-á / do al que na cozinh’ouver||1666.10 Mais, se lha deren, ... log’enton / aos cães a deitará / e direi-vos por qual razon / ... ||1667.4 morta é bavequia / e morta neiciidade||1667.6 morta é covardia / e morta é maldade||1667.7 Se Don Martinh’é morto, sen prez e sen bondade||1668.14 e, se non, leixad’e / del, que vos dá mal dia, vos vingade||1668.23 negra noite lhi dade e escurada||1669.3 queria oj’eu / seer guardado do tre[be]lho seu / e per-doar-lh’o baton que fui meu||1669.8 De trebelhar mi á el[e] gran sabor / e eu pesar||1670.3 Elvir’, a capa velha dest’aqui / que ti vendess’un judeu corretor, / e ficou contig’outra mui peior||1670.6 ca queres sempre por dinheiros dar / a melhor capa e queres leixar / a capa velha, Elvira, pera ti||1671.22 Vedes que bisp’e que senhor||1671.27 que o fui asseitar / per un telhad’e non vi dar / ant’el conca nen talhador||1672.8 E, pois ficastes prob’e sen aver, / non veedes ca fezestes mal sén?||1672.14 e, por molher ... ficar / vos vej[o] eu prob’e sen-conhocer||1672.16 E non veedes, ome pecador, / qual ést’o mundo e estes que i son||1672.27 porque fostes querer ben tal senhor / per que sodes tornad’en pan pedir, / e as guardas non se queren partir / de vós||1672.28 e as guardas non se queren partir / de vós, e guardan-a por én melhor||1673.7 morar tanto quant’el morou / na melhor rua que achou, / e dizer||1673.11 atá que pôde ben osmar / que podia ir e viir / outr’omen de Jerusalen||1673.18 tornar-me poss’e departir, / ..., en como Deus / prês mort’en poder dos judeus||1673.21 e departir / ... en como Deus / prês mort’en poder dos judeus / e enas tormentas do mar||1673.27 ben as posso oir / tan ben come el en Mompirler / e dize-las pois a quen quer / que me por novas preguntar||1674.4 [...] / e ajudei-vos eu, como sabedes, / escontra ela mui de bõa mente||1674.10 se vós oje migo non jouverdes, / sera sandeu, e, se o non fezerdes, / non se terrá de vós por ajudado||1674.13 mais enmentade-me-lhi ũa vegada / e marrei eu vosc’en vossa pousada||1674.14 e marrei eu vosc’en vossa pousada, / e o cativo perderá cuidado||1674.18 jazede logo aquesta noite migo / e des i pois, cras, ... / dizede-lhi que comigo albergastes / por seu amor||1674.20 dizede-lhi que comigo albergastes / por seu amor e que me lh’enmentastes||1674.21 dizede-lhi que comigo albergastes / por seu amor e que me lh’enmentastes, / e non tenha que o pouc’ajudades||1675.10 a quen leixades o voss’escolar / ou vosso filh’e vossa companhia?||1675.18 Dous ei, ... / e ũ[u] ei quando quero mover||1676.1 Joan Baveca e Pero d’Ambrõa / começaron de fazer sa tençon||1676.3 começaron de fazer sa tençon, / e sairon-se logo da razon||1676.4 e sairon-se logo da razon / Joan Baveca e Pero d’Ambrõa||1676.7 nunca quedaron pois en departir / Joan Baveca e Pero d’Ambrõa||1676.20 E leixei eu assi, per bõa fe, / Joan Baveca e Pero d’Ambrõa||1679.5 por tanto se non quer ja conhocer / a quen sab’onde ven e onde non||1679.6 por tanto se non quer ja conhocer / a quen sab’onde ven e onde non, / e leixa-vos en gran conta põer||1679.9 contra quen sabe ond’ést’e onde non / é seu ba[r]nage e todo seu poder||1679.10 contra quen sabe ond’ést’e onde non / é seu ba[r]nage e todo seu poder||1679.11 colher non conven / contra quen sabe ond’ést’e onde non / é seu ba[r]nage e todo seu poder, / e faz creent’a quantos aqui son / que val mui máis que non dev’a valer||1679.17 ca se quer por máis fidalgo meter / de quantos á en tod’aquel logar, / ..., / e non quer ja por parente colher / un seu sobrinho que aqui chegou||1680.7 podia per i con el-rei / e con outros ben guarecer||1680.10 E quero-lh’eu logo dizer / ũ’antr’as cousas que el ten / que sabe melhor, e saber / podedes que non sabe ren / trobar||1680.18 pero s[e] eu con el cantar / e Pero Bodin[h]’outrossi / e quantos cantadores son||1680.19 pero s[e] eu con el cantar / e Pero Bodin[h]’outrossi / e quantos cantadores son||1681.1 Pedr’Ordon[h]ez, torp’e desembargado / vej’eu un ome que ven da fronteira||1681.3 vej’eu un ome que ven da fronteira / e pregunta por Maria Balteira||1681.4 e pregunta por Maria Balteira, / ..., e semelha guisado / daquest’ome que tal pregunta faz||1681.8 torp’e enganado / mi semelha e fóra de carreira / quen pregunta por ũa soldadeira||1681.9 torp’e enganado / mi semelha e fóra de carreira / quen pregunta por ũa soldadeira||1681.11 quen pregunta por ũa soldadeira / e non pregunta por al máis guisado||1681.13 mui chẽo de mal / mi semelha e torp’ést’om’atal||1681.17 se algũa ren valesse / aquest’ome e se o ben conhocesse||1681.21 por torp’e fóra dereito seria||1682.4 Pediu oj’un ricome, / ..., / candeas a un seu ome, / e deu-lh’o ome lume||1682.7 diss’assi Pedro Gar[c]ia, ... / que al ést’a candea e al ést’o candeo||1682.8 El candeas e vinho / pediu ao serão||1682.10 El candeas e vinho / pediu ao serão, / e log’un seu meninho / troux’o lume na mão||1682.12 e log’un seu meninho / troux’o lume na mão / e foi log’a dereito fica-lo no esteo||1682.16 El candeas pedia, / e logo mantenente, / ..., / foi-lh’o lume presente||1682.19 foi-lh’o lume presente / e per-logo ficado ben ali no esteo||1683.6 e, per aquelo que lh’antrambos dan, / and’ala toda coberta de pano
Ás veces, a copulativa ten o referente moi lonxe
23.22 e, par Deus, se me dar / quiser mia morte, que m’ei mui mester||23.39 e vós nembrar-vos-á ben lheu / assi de min como se sol do seu / omen nembrar, depois sa mort’, alguen||48.7 e por esto a cambei||83.20 e os que esto van fazer / Deu-los leix’ende mal achar||83.25 e de pesar / ouvera por end’a morrer||97.20 e quen-quer poderá entender / que gran coita per-ést’atal||99.23 e Deus morrer / me leix’u m’eu de vós quitar!||409.25 e desejar seu ben e atender / sempre seu ben||867a.26 e é cousida sen dultança||876.8 E des que eu nacera nunca entrara en lide, / [e], pero que ja fora cabo Valedolid’e / Escovar, doas muitas fezeron en Molide||1118.12 e o ifante Don Pero, / seu filho, que s’aventura / a un grand’usso matar
2. A copulativa presenta un uso frecuente en inicio de estrofa (ou finda), de período ou en interior de estrofa (normalmente precedido de puntuación forte: punto, punto e vírgula, dous puntos etc.)
1.34 e ar direi, se Deus quiser, / ben de vós, pois que me veer / per vós, de que mi á de vi[i]r||2.13 E venha-lhe maa guaança||3.5 e ben me pode chamar desleal||3.12 e con tal coit’e tan descomunal||4.9 e, pois eu demoro / en seu amor, por Deus, de mí / aja mercee||6.17 E quen ben quiser trastornar / per todo o mund’e ferir / mui festinho xi-a pod’achar||6.31 e tenho que ben me vinguei||9.6 E, se lhi fossen dizer com’eu esto dizia||10.5 e vejo que mal baratei||11.9 E [a]veredes a sentir / camanha mingua vos farei||11.15 E que farei quando s’el for / alhur servir outra senhor?||13.5 e forçou-m’ora nov’amor||13.8 E pois me assi desemparar / ũa senhor foi des enton||14.1 E por que me desamades, / a m[e]lhor das que eu sei?||14.10 E, certas, sabiádes: / outr’amor non desejei||14.14 e, por Deus, non no façades||19.3 e Deus non me dé [de] vós ben / se vos de nulha ren mentir||20.9 E seede fix que ensandecerei||21.4 e, amiga, direi-vos que mi aven||22.7  e gran pecado / fara se me non val||24.7 e pesa-vos de vos amar / eu||24.14 e por én / me pesa, porque com[e]çar / foi convosc’, a vosso pesar||24.17 E, pois a vós pesa, de pran, / de que convosco comecei||25.12 e, senhor, máis vos direi ja||25.22 e, per bõa fe, mia senhor, / mui gran verdade vos direi: / sempre vos eu ja servirei, / mentr’eu viver, e querrei ben||25.26 e, senhor, máis vos direi én||28.8 E sabede ben, mia senhor||28.12 e vejo que figi meu mal / de vos veer||28.22 E, pois me vos Deus, mia senhor / fremosa, tan en poder deu||29.9 E o pesar vos mostrarei / ... / que lhi fiz||29.17 E pod’ũa cousa creer / ben mia senhor se lhi proug[u]er||33.10 e vós non queredes mentes meter||33.15 e ora, mia senhor, non é pensado||34.5 e non o digo por me lhi queixar||35.17 e sei / que me vos non amostrou por meu ben||35.22 E, mia senhor, se eu ja máis en qual / coita vivo viver e me non val / morte||36.8 E non lhi devi’a pesar||36.13 e a mí, por mi-o consentir, / me pode por ja máis aver||39.13 E, pois vos Deus atan nembrada fez / que non falecedes, senhor, en ren||41.5  e o seu bon parecer, que lh’eu vi, / por meu mal foi||42.15 [E] a quen Deus quisesse poder dar / de lhi fogir muit’estaria ben||42.20 e d’Amor nunca ome desleal vi||43.3 E non me dev’end’a queixar / erg’a mí, ca eu mi-o busquei||43.22 e, se m’ela desamor ten, / eu me busquei este mal||45.7 E que me val quand’eu i non tornei?||46.20 e vejo que mal baratei, / que ante non morri log’i, / ca mui maior coita averei||47.17 E veeredes qual amor / vos eu fazia||52.12 e poi-lo eu desta guisa ei||52.15 E, mia senhor, al vos direi / que mi devedes a creer||52.19 e, senhor, preguntar-vos-ei||52.22 E nunca vos eu ja irei / de mia fazenda máis dizer||52.26 e por mí non vos falarei||53.5 e al vos fez que vos ora direi||53.8 E por esto, fremosa mia senhor, / non me devedes vós culp’a põer||53.11 e máis vos quero dizer||53.15 E rogo-vos, fremosa mia senhor||54.8 E, pois vos eu máis a ve[e]r no[n] ei||54.15 E, vedes, gran verdade vos direi||54.22 E d’ũa cousa vos preguntarei||55.5 e, mia senhor, a meu cuidar, / nunca vos devi’a pesar / de vos quen-quer rogar assi||55.22 E, pois [que] m’esta coita faz / agora aqui o sén perder||56.15 E, senhor, se vos caess’en prazer, / de pran, non vos deviades queixar||56.20 e demais sabedes, mal pecado, / ca vos non ei ren do voss’a custar||56.22 E, senhor, por Deus, que vos fez nacer, / pois vos eu ja ren non ei a custar||57.7 E seed’ora mui ben sabedor / que vós mi avedes metud’en atal / coita por vós||57.13 E, mia senhor, direi-vos én com’é / o meu||57.19 E, macar vos eu mui de coraçon / amo, senhor, muit’a vosso pesar||58.13 E al vos ar quero dizer / que m’aven de vós, mia senhor: / ... ||58.19 E ides-mi ora defender / que vos non veja, mia senhor, / e, se m’oj’eu visse morrer, / non me seria én peor||59.8 E, mao meu pec[a]do, non / foi nunca soo én pensar||59.18 e alguen foi ja de melhor / sé[n] que eu i soubi seer||59.22 E, se eu sén ouvess’enton, / no[n] fora tal cuido cuidar||59.24 e quen a oje vir falar / e parecer, se omen for / que sén aja||60.9 E de tal coita, mia senhor, / non é sen guisa d’eu morrer||60.17 E, se quiserdes, mia senhor, / algũa vez mentes meter / en qual vos Deus quis[o] fazer||60.25 E máis vos quero, mia senhor, / da mia fazenda ja dizer||61.16 e nunca m’én Deus leixe ben achar / se m’ora oj’eu non quisesse matar / que máis daquesto end’ela fazer!||61.19 E vedes que me faz assi quitar / de máis daquesto end’ela fazer||62.19 E, se me Deus vosso ben der / e me non ar quiser guisar / vosco que me possa durar, / non mi avera mester||64.20 E quen á esta cuita tal, / macar se morre, non lle praz!||65.23 e o que m’ende guardar non poder / ja me non pode en al prestar, sennor||65.28 e ora, por Deus, que vos fez falar / mui ben, sennor||66.12 e demais ũa cousa vos direi: / ... ||66.26 e El, que vos tal fez, se m’algun ben / non der de vós, sennor, non me dé sén / nen poder de vos por én desamar||67.7 E creed’ora ũa ren: / ... ||67.19 E, se o Ele quiser fazer / logo eu cuita non sentirei||68.8 E, se ést’om’a que Deus quer / per algũa ventura dar / dela algun ben, log’a cuidar / dev’esto||68.15 E tod’ome que se poder / per algũa guisa guardar / de nunca moller muit’amar||69.5 e sei ũa ren: / ... ||69.8 E per bõa fe, mia sennor, / por quite me tenn’eu d’aver / vosso ben||69.15 E quant’eu prendo, mia sennor, / de vós quero vo-lo dizer: / ... ||69.19 e, pois mi assi de vós aven, / ome seria eu de mal sén / se non punnass’en vos veer||70.15 E quitou-me por sempre, mia sennor, / per bõa fe, de nunca eu saber / sen veer-vos, sennor, que x’é prazer||70.18 e, sennor, non vo-lo quer’eu negar: / se vos de mí non quiserdes doer||70.22 E, se vos digo pesar, mia sennor, / non me devedes én culp’a põer||71.8 E seede ora sabedor / do que vos eu quero dizer: / ... ||71.15 E quen mi a mí por de mal sén, / mia sennor, por esto tever, / direi-ll’eu que faça por én||71.22 E Deus nunca me neun ben / dé se ende a vós non prouguer||72.15 E creo que fara mal sén / quen nunca gran fiuz’ouver / en mesura d’outra moller||72.18 e direi-vos por que mi aven: / ... ||72.22 E, mia sennor, a meu cuidar, / cousa faria sen razon||73.3 E non atend’eu, mao pecado, / de nunca i máis de consell’aver||73.8 E ora, por Deus, que vos fez mellor / falar||73.15 E ja m’end’eu ben sõo sabedor||73.18 e, mia sennor, non vos dev’a prazer||73.22 E ja, ... / per bõa fe ben me dev’a tẽer / por ome mui desaventurado||74.25 e, per bõa fe, ja pelo grado / de mia sennor, per que m’est’aven, / seu amor non faria mal / a null’ome nado||75.7 E creede que a min é / este mal||75.13 E, pois por ben que vos eu sei / querer me fazedes assi / viver, tan mal dia vos vi||76.7 E pesa-vos porque non ei / eu poder no meu coraçon / d’amar, mia senhor, se vós non||76.19 E, mia senhor, ... / ben me devedes a parcir / ben que vos quer’, e consentir||77.6  e, a quen lho enmenta, / cedo moira no Sil||77.9 E disse en Muimenta / [en] como vos direi: / ... ||78.6 e, se non ést’assi, / nunca me Deus dé ben dela nen d’al!||78.8 E esta x’é gran coita, direi qual||78.11 e chamo muito Deus, e non mi val||80.22 E sabedes||81.8 E, ja que m’end’a partir ei, / esto pod’ela veer ben||81.15 E non o pode defender / de morte se mi mal fezer||81.18 e, pois eu a morrer ouver, / toda via pennor querrei / fillar por mí||81.22 E, pois ll’eu est’ome toller, / faça-m’ela mal se poder||83.8 E dig’esto por me guardar / d’ũa cousa que vos direi: / ... ||83.15 E dé-me poder de negar / sempr’a mui gran cuita que ei||83.22 E Deu-los leix’assi ficar / com’eu, sennor, sen vós fiquei||84.8 E, pois me dela faz partir, / non lle quero ja sofrer ren||84.11 e, por én, / un vassalo soo que á, / de pran, de morte perde-l’-á / por esta cuita en que me ten||84.18 e, se ll’eu podesse al fazer / por aqueste mal que me faz, / al lle faria||84.22 E, pois me Deus poder non dá / de me per al ren defender, / est’averei a fazer ja||85.8 E os que esto creud’an, / Deus!, é que queren máis viver||85.23 e por esto sofr’a maior / coita do mundo e maior mal||85.27 e esto me faz defender / de mort’e non d’outro pavor||86.15 E, Deu-lo sabe, con pavor / viv’e sofr’esta cuita tal||86.26 e Deus, se me quiser valer, / por min, ... / fara-ll’aver coita d’amor||87.11 e maior / coita nunca vi de sofrer||87.23 e por esto perdi o sén||88.8 E, se vós avedes razon, / sennor, de m’este mal fazer, / mandade-m’ir||88.15 E, ... / ..., por Deus, sennor, / ..., / cuid’eu, fariades mello||88.25 e qual sabor / eu ei de convosco falar / vos faç’aver de m’ascuitar||89.5 e rogar-ll’-ia outra ren: / ... ||89.15 E, se m’ela por Deus mandasse / o que me nunca quis mandar||89.22 E coid’eu que lle perdõasse / se quisess’ela perdoar / a min||89.26 e, se ll’esto disser alguen, / que éste mal, diga-lle quen / quis Deus fazer que non cuidasse||90.5 e, pois consello non achei / e en vosso poder fiquei, / non vos pes ja de vos amar||90.12 e mia fazenda vos direi: / ... ||90.22 E gran coita me faz jurar / d’amor, que non posso sofrer||91.8 E por aquesto, mia sennor, / des aquel dia que vos vi / d’outra gran coita me parti||93.8 E por én e por voss’amor / ja sempr’eu gran coit’averei / aqui||93.19 e pode-la-ia perder, / mia sennor, sol por vos veer||94.4 e sei / agora ja del ũa ren: / ... ||94.22 E averei muit’a jurar / po-la negar, e a mentir||95.15 E, macar me quisesse oir, / non ll’ousaria i falar||95.22 E guardar-m’-ei de a veer, / pero non desejo muit’al||96.4 e, se lh’algun pesar fezer, / ben o dev’a sofrer en paz||96.8 E, pois que lh’esto feit’oer, / outro conselho á i d’aver: / ... ||97.8 E gran medo soia aver / de morrer eu por mia senhor||97.22 E mia senhor non sabe qual / x’é esta coita que eu levei / por ela des que a amei||98.5 e, poi-la vi, assi mi aven / que nunca lh’ouso dizer ren||98.13 E mentre o negar poder / algũa vez a ve[e]rei, / pero que val?||98.17 e non sei en qual escolher||98.21 e, se lho non dig’, averei / gran coita ja mentre durar||99.7 e Deus non m’én dé o poder / des que m’eu de vós alongar,||101.6 e, por fazer a mí peor, / por én me non leixa morrer||102.8 E muitas vezes lho roguei||102.15 E, pero m’eu vejo meu mal / e mia mort’, ... / amar-vos-ei mui máis ca min||102.22 E, pois me contra vós non val / Deus nen mesura nen amor / que vos eu ei des que vos vi, / amar-vos-ei sempre, senhor||103.11 e eles non saben se me fazen mal / en me fazeren perder atan bon cuidar.||103.17 e moir’eu, senhor, por me deles partir / [e] por en vós cuidar, ca non por outra ren.||106.8 [E] que gran ben fez i Nostro Senhor / a quen El quis que vos [a vós] non visse!||106.10 E ar fez logo mui gran desamor, / mia senhor, a quen vos El foi mostrar||107.23 e moiro con pesar / de mí||107.35 e quer’end’eu desenganar / vós e quantos no mundo sei||107.37 E, Deu-lo sabe, non mi val, / senhor, con mia morte por al||108.6 e a Deus gradesco porque m’én vou||108.19 E ben dig’a Deus, pois que m’én vou, verdade||108.33 E cuidarei / e pensarei / quant’aguardei / o ben que nunca pud’achar||108.37 E forçar-m’-ei, / e prenderei / como guarrei / conselh’agor’, a meu cuidar||108.66 e meu descord’acabarei||109.7 E, quando m’a mí rogan muitos que lhis diga por Deus se vos quero ben, / logo lhis eu juro que outra molher amo máis d’outra ren||110.3 [e] sei que contra vós nulha ren me non val||110.6 e, pois assi é, praz-mi con mia morte||111.4  e entend’eu mui ben o mal que mi queredes||114.8 E as jornadas sei eu ben / como lhi eiri oi falar||114.15 E diz que vio ũu judeu / que vio prender Nostro Senhor||114.31 e, depois que lh’o Soldan deu / o perdon, ouve gran sabor / de se tornar||115.25 e, se o el per ventura disser, / mui ben sei eu que lhe diran enton: / ... ||116.12 e fazia dereito, ca non al||116.15 E por mui gran maravilha terria, / senhor, quen ora soubesse de qual / guisa mi ven, e d[er]eito faria,||116.26 e, se mi ben fezessedes, senhor, / sabed||117.5 e, mia sennor, tod’est’a mí aven / de vós||117.10 E, mia sennor, sei eu guardar outr’én||117.12 e, se me non valver / escontra vós, mia sennor, outra ren, / non mi á min prol, ... / cousimento||117.16 e, mia sennor, vel por Santa Maria, / pois Deus non quer que eu faça cordura, / fazed’i vós cousiment’e mesura!||117.19 E, de pran, ... / en vos querer mui gran ben, mia sennor, / eu que non cuido mentre vivo for, / sennor fremosa, de vós ben aver / máis mi-o deviades vós gradecer||119.7 E eles, ... / desejan sas terras assi / que non dormiron muit’á i||119.13 E estou end’eu mui peor||119.19 E, de pran, ést’est’o maior / ben que oj’eu posso saber||119.21 e Deus, ... / se m’este ben quisesse dar, / non me cuidari’a cambiar / por rei nen por emperador||120.13 E de quen vos esto mostrar / nunca vos mostrará prazer||122.8 E ja desta mezcra [a]tal / de me guardar non ei poder||122.12 e vós, por tollerdes-mi o sén, / nunca lles queredes per ren / esta mezcra de min creer||122.15 E, mia sennor, quer’eu punnar / se me posso salvar, se non||123.5 e quen sa linnagen quer ben / tenn’eu que faz dereit’e sén||123.8 E sempre serviç’e amor / eu a meu linnagen farei||123.19 e poderia-me prestar, / par Deus, muit’...||123.22 E veede se mi á mester / d’atal parenta ben querer||124.9 E, mia sennor, de saquel[la] / me foi a mí mui mal di’, ai!||124.11 E vós, filla de Don Paai / Moniz, e ben vos semella / d’aver eu por vós guarvaia?||126.12 e a toda sazon / ten con eles Amor||126.17 e por esto non mi á mester / de trabalhar en vos fogir||126.22 E, pois m’alhur non leixan ir, / estar-lhis-ei, ... / u vos vejan||127.8 E, mia sennor, se m’eu desto temesse / u primeiro de vós falar oi, / guardara-m’én de vós viirdes i||127.15 E, mia sennor, se eu morte prendesse / aquel primeiro dia en que vos vi, / fora meu ben||129.5 e maravillo-me log’i / de vós por leixardes assi / voss’om’en tal cuita viver||129.19 e, se quiserdes, perderei / cuita per vós ou morrerei||129.22 E ja mia cuita, mia sennor, / non vo-la ouver’a dizer||129.29 E, pois vos outro ben non fal, / por Deus, non façades atal / torto qual oiredes dizer||130.8 E grave dia con Amor foi nado||130.15 E saberia d’algun ben mandado / de que oj’eu non sõo sabedor||130.22 E dereit’é, ca fui mal consellado, / que lle falei||131.15 E d’Amor nunca un prazer prendi / por mil pesares que m’el faz sofrer||131.26 e Amor non me mata nen me val||132.9 E que mal consello fillei / aquel dia en que fillei / vós por sennor||133.8 E, pois vos vós da cuita non nembrades / nen do afan que m’Amor faz prender||133.15 E desta cuita’n que me vós tẽedes, / en que oj’eu vivo tan sen sabor, / que farei eu, pois mi-a vós non creedes?||133.22 E, pois que Deus non quer que me vallades / nen me queirades mia coita creer, / que farei eu?||134.15 E, quand’ar soio cuidar no pavor / que me fazedes, mia sennor, sofrer||135.8 e porque me veen coitar / do que lles non direi per ren||135.19 e, pois vos praz, nega-lo-ei / mentr’o sén non perder||135.22 E, se per ventura assi for, / que m’ar pregunten des aqui / se sodes vós a mia sennor / que amei sempre e servi||136.19 E, pois-la vir, se poder sí guardar / de ll’aviir com’end’a min aven, / ben terrei eu que escapará én||137.13 e direi-vos, mia sennor, que mi aven: / ... ||137.17 E des enton, fremosa mia sennor, / nunca de Deus nen de mí prenderei / prazer nen ben de que aja sabor||137.25 E direi-vos, fremosa mia sennor, / pois vos non vir, quan perdud’eu serei: / ... ||137. e, mia sennor, al vos ar direi én: / non me terrá consello que me den||137.29 e, mia sennor, al vos ar direi én: / ...||137.32 e per qual guisa m’ei máis a perder?||138.10 e, por mi-a non leixar escaescer / e mi-a fazer cada dia maior, / faz-me, sennor, en vós sempre cuidar||138.15 E quen se fez de min consellador / que viss’o vosso mui bon parecer||138.19 e, mal pecado, non moir’eu por én||139.5 e, se mi aquesto queredes creer, / poderei eu mui gran coita perder||139.20 e, se a vós prouguer que sej’assi, / sempre por én bõa ventura ajades||140.11 e seu torto x’é se me fal||140.15 E, pois dereito nen sennor / non me val i, e que farei?||141.10 e, Deus, se vos for én prazer, / sacade-me de seu poder||141.13 E des que mi Amor non fezer / a coita que levo levar, / Deus, nunca por outro pesar / averei sabor de morrer||142.26 e o que non fezer assi, / se disser ca vos viu, ben sei / de min ca llo non creerei||143.13 E vejo que moiro d’amor||145.8 E, se quiserdes, mia sennor, / min en poder d’Amor leixar, / matar-m’-á el||145.11 e quen vos vir desamparar / min, que fui vosso pois vos vi, / terrá que faredes assi / depois a quen s’a vós tornar||145.15 E, se me contra vós gran ben / que vos quero prol non tever, / matar-mi-á voss’amor por én||145.22 E querra-se guardar mui ben / de vós quen mia morte souber||145.25 e, se se guardar non poder, / avera de vós quant’eu ei||146.8 E vall’a mí porque non saberedes / que vos eu nunca mereci pesar / de que me vos con dereito queixedes||146.12 e non tenn’eu que é torto nen mal / d’amar ome sa sennor natural||146.15 E, mia sennor, por Deus, non me leixedes, / ..., a voss’amor forçar||146.22 E, pois nos ambos en poder tẽedes, / non me leixedes del forçad’andar||146.26 e, mia sennor, cuido que eu serei||146.29 E fiqu’Amor como deve ficar||147.19 e por esto, per que passei, / de me doer gran dereit’ei / de quen assi for amador||148.15 e veeredes meus filhos andar / netos de G[u]ed’e partir en Sousela!||148.23 e veeredes, pois meu filho for / neto de Gueda, con condes mizcrado!||150.19 E, poi-la eu vi, sempre a vi punnar / en me de seu preito e de sí quitar||151.7 [E] pois o d[ormir] e o sén perdi||152.26 e, pois Amor non me leixa partir / da mia sennor nen daqueste logar, / quen m[e] q[uiser] v[enna]-m’[aqui] b[uscar]||155.2 E, se o for dizer a mia sennor, / logo dira que lle digo pesar||156.3 e, pois vo-lo Deus faz aver / e quantas outras cousas son, / en que teedes por razon / de me leixar morrer d’amor||156.8 E d’al estou de vós peior: / ...||156.11 e á mui gran sazon, / mia senhor fremosa, que non / ouve de min nen d’al sabor / quando vos non pudi veer||156.15 E, pois me vos Deus quis most[r]ar / aqui, direi-vos ũa ren: / ... ||159.5 e, pois que vos ides d’aqui, / sennor fremosa, que farei?||159.7 E que farei eu, pois non vir / o vosso mui bon parecer?||159.13 E rog’eu a Nostro Sennor / que, ... / que me dé mia morte por én||160.7 E, quando ll’eu quero dizer / o muito mal que mi amor faz, / sol non lle pesa nen lle praz||160.16 E moir’, e non me ten por seu||160.19 E veede que cuita tal||161.4 e, mia sennor, gran dereito farei||161.7 E ben mi-o per-devedes a creer / que me sera mia mort’, ...||161.19 E, pois vos Deus fez parecer mellor / de quantas outras eno mundo son||163.6 E que prol vos á de fazer / tan muito mal a quen voss’é?||163.11 [E] que prol vos á d’eu estar / sempre por vós en grand’afan?||163.13 E est’é mui grande, de pran!||163.14 E, pois mi o voss’amor matar, / dizede-me, que prol vos á?||163.16 E vós, lume dos ollos meus, / oir-vos-edes maldizer / por min||163.19 E, sennor, porl’amor de Deus, / dizede-me, que prol vos á?||164.7 E, se m’El á de fazer algun ben, / oir-mi-á ‘questo que ll’eu rogarei||164.10 e, se mi-o El non quiser amostrar, / logo ll’eu outra ren querrei rogar: / ... ||164.13 E, se m’El amostrar a mia sennor, / ..., / vedes o que lle rogarei enton: / ... ||164.19 E rogá-ll’-ei, se me ben á fazer, / que El me leixe viver en logar / u a veja||165.7 E dizede-me en que vos fiz pesar||165.10 e, pois m’eu for e me sen vós achar, / sennor fremosa, que farei enton?||165.13 E non sei eu como possa morar / u non vir vós||165.16 e quando vos non vir nen vos falar, / sennor fremosa, que farei enton?||166.22 E ben dev’eu ant’a querer / mia morte ca viver assi||167.1 Ai eu, de min e que sera, / que fui tal dona querer ben / a que non ouso dizer ren / de quanto mal me faz aver?||167.5 E feze-a Deus parecer / mellor de quantas no mund’á||168.7 E praz-me, si Deus me perdon, / de morrer||168.13 E de morrer m’é mui gran ben||169.19 E, pois Amor á sobre min / de me matar tan gran poder||170.3 e, pois me deles non poss’amparar / nen me leixan encobrir con meu mal, / direi-lles eu a verdade e non al: / ... ||170.12 e, se m’ar preguntaren outra vez, / direi-lles ca ensandeci||170.15 E, Deu-lo sabe, quan grav’a min é / de lles dizer o que sempre neguei!||170.22 E, se a eles viren, creerán / ca lles dig’eu verdade||170.25 e, se o non ar quiseren fazer, / querê-lles-ei a verdade dizer: / ... ||171.7 E pera qual terra lh’eu fugirei?||171.13 E a min faz oj’el maior pesar / de quantos outros seus vassalos son||172.8 E dá-me tal coita que non / sei de min consello prender||172.15 E nunca me Deus quis guisar / en quanto cuidado prendi||172.22 E, quant’oj’ést’a meu coidar, / ben per-sei eu ca non á i / coita maior da que a mí / faz mia mort’ora desejar||173.8 E, se me contra vós non val, sennor, / a mui gran coita que me por vós ven||173.15 E, se m’esto contra vós, mia sennor, / non val, quer’eu a Deus rogar por én / que me valla||173.20 e, se m’esto contra vós non valer, / non me valra log’i se morte non||174.8 E os amigos en que m’atrevia, / ..., / non llo dizen||174.22 E ben coid’, ... / que, ... / que ren do meu nen do seu non dissesse||176.15 E, mia sennor, por Deus, que máis loado / fez vosso prez pelo mundo seer / e vós das outras donas máis valer||178.29 E, se me Deus quisesse dar seu ben / dela, ja ll’eu quitaria por én / seu parais’e outro ben-fazer||179.8 E que preto que mi a min d’ir seria / u ela é||179.22 E por qualquer destas me quitaria / de mui gran coita que sofr’e sofri / por ela||179.29 e máis vos end’ora diria: / Joan Cõello sabe que é ‘ssi||180.4 e máis me devi’a queixar / eu desse vosso parecer / que tanto mal me faz aver||180.7 E queixo-me dos ollos meus / por end’, ...||180.13 E queixo-m’, e meu coraçon, / porque mi faz gran ben querer / vós||181.6  E, amigos, direi-vos outra ren: / ... ||181.25 E quero-vos ora desenganar / qual ést’o ben que eu queria aver||182.11 e rog’a Deus por én / que me faça perder o sén / e pavor que ei de morrer||182.15 E Deus non me leixe viver / se eu a ‘nsandecer non ei,||183.4 e verdade direi: / ... ||183.15 E, mia sen[n]or, quen vos nunca viu ten / que vos lo’eu por vos prazentear||183.17 e Deus Sen[n]or non me dé [de] vós ben||184.15 E pois que assi ést[e] ja, / que vos Deus feze máis valer / de quantas outras no mund’á, / verdade vos quero dizer: / ...||185.12 e, Nostro Senhor, máis vos én direi: / ... ||186.29 E, pois que moiro querendo-lhi ben, / quanto a vir tanto mi averei én||187.5 e saberan qual dona quero ben||187.8 E que máis ei de que perç’a perder?||188.5 e, mal pecad’, assi viv’eu / cuitad’...||188.18 E vedes que mi ar fez por én: / ... ||189.8 E, mal pecado, viv’assi / coitado e sol non acho quen / se doia de min||189.15 E por gran coita tenn’atal / eu que sol non ll’ouso dizer / o gran mal que me faz aver||190.7 E, pois vos eu amei des que vos vi / e amo máis de quantas cousas son||191.13 e a vós praz de coraçon por én||192.5 e, poi-la vejo, vedes que mi aven: / ... ||193.6 e, pois mi aquesto fez Nostro Sennor, / ar fez ela morrer||193.15 E por meu mal, amigos, non morri||194.8 E, mia sennor e meu lum’e meu ben, / pero que m’eu muitas terras andei, / nunca i tan fremosa dona achei / come vós||194.12 e fez-vos Deus nacer por mal de mí||194.22 E mal m’ach’eu||194.29 E tod’aquesto por mal de mí é||195.4 E non posso nen ar poss’achar quen / me dé consello||195.29 E, meus amigos, se non ést’assi, / non me dé Deus dela ben nen de sí||195.31 e, se non, leve Deus u son os seus / estes meus ollos que vejan os seus||195.33 E, se os viren, veran gran prazer||196.8 E, meus amigos, por meu mal a vi / das outras donas parecer mellor||197.22 E por aquest’eu viver non querria||197.27 e, pois me vej’en tal coita viver, / Deus me cofonda se viver querria||198.8 E por quant’eu esto dixe, devia / mort’a prender, per bõa fe, por én||198.19 e, des que soub’esta dona por mí / ca lle queria ben, sempre des i / me quis gran mal||198.26 e, des que ouv’esta dona poder / d’o mui gran ben que ll’eu quero saber, / nunca mi ar quis veer des aquel dia||199.8 E vou-me d’ontr’as gentes alongando / por tal que me non pregunten por én||199.15 E faço-m’eu delas maravillado||199.29 E elas van-me gran pesar dizer / no que lles nunca prol non á d’aver||200.6 e nunca me Deus valla, poi-la vi, / se me non fez tod’al escaecer||200.15 E por atal coido sempr’a viver / en grave coita mentr’eu vivo for||201.7 E, mia sennor, al vos quero dizer / de que sejades ende sabedor: / ... ||203.23 e non poss’end’o coraçon partir / nen os ollos, mais non ous’ala ir||203.25 E, quand’a terra vej’e o logar / e vej’as casas u mia sennor é||204.10 e quand’eu vi quan fremoso dizia / quanto dizer queria||204.15 E des que a vi o primeiro dia / non me guardei nen fui én sabedor||204.20 e por aquesto ei ja sempr’a viver / en maior coita que ante vivia||204.22 E, meus amigos, par Santa Maria, / des que a vi muito me vai peor||204.27 e tod’aquesto m’ela fez pe[r]der, / e dobrou-xi-m’a coita que avia!||205.11 e quen aquesta viu ja non veerá / tan mansa e tan fremosa e de bon sén||205.15 E, pois tan bõa sen[h]or fez morrer, / ja eu ben sei que me non fara mal||205.17 e, pois eu d’El non ei mal a prender||205.22 E tod’omen que molher ben quiser / e m’esto oir e «amen» non disser / nunca veja de quanto ama prazer!||206.10 e direi-vos que me máis quebranta: / ... ||207.12 e outra cousa vos quero dizer: / ... ||207.22 E se El aqui ouvess’a viver / e lh’eu por én podesse mal fazer, / per boa fe, de grado lho faria!||209.15 e, se eu faça bõa fin, / non me faredes outro ben||211.20 e provei-o||213.15 E quen ben quiser preguntar / por gran coit’a min pregunt’én||213.19 e mia senhor mi-a faz saber||213.29 E o que atal non sofrer / non o devedes a creer / de gran coita, se i falar||214.5 e esso pouco que vosc’estever / entender ben, sennor||214.15 E, mia sennor, por Deus, que vos falar / fez mui mellor||215.8 E veja eu de vós, sennor, / e de quant’al amo, pesar||215.15 E, per bõa fe, mia sennor, / amei-vos muito máis ca mí||216.8 E vosso sén, porque en mí errar / vos faz tan muito, serei rogador / a Deus assi||216.12 e al mi ar conven / de lle rogar||217.12 e, se mi aquesto contra vós non val, / sennor fremosa, non sei oj’eu al / con que vos eu ouse rogar por mí||218.8 E ben creede de pran que é ‘ssi||218.15 E por tod’esto mal dia naci||219.21 e por esto sei eu que non / sab’El a coita que eu ei||221.7 E, mia sennor, assi Deus me perdon / e me dé cedo, sennor, de vós ben||221.13 E, mia sennor, assi m’ajude Deus / escontra vós||222.13 E ben sei eu de pran ca, ... / ..., / ca perderei eu o corpo||224.4 E fez-mi o voss’amor tan muito mal / que nunca vi prazer de min nen d’al||225.7 E ja eu sempre serei rogador / des oje-mais pola mia mort’a Deus||226.4 e, poi-lo non pudi acabar, / dizer-vos quer’eu ũa ren||226.12 e, pois que el nen Deus non quer, / dizer-vos quer’eu ũa ren||226.17 E, mia sennor, per bõa fe, / punnei eu muito de fazer / o que a vós foron dizer||226.20 e, pois assi é, / dizer-vos quer’eu ũa ren||227.7 E, se eu ant’en mui gran coit’andava, / ja m’esta dona faz maior aver||227.13 E, u eu vi quan fremoso falava / e ll’oi quanto ben disse dizer, / tod’outra ren me fez escaescer||228.4 e, pois aqui tamanna coita ei / u vos vejo, fremosa mia sennor, / que farei ja des que m’eu d’aqui for?||228.7 E perdud’ei o dormir, e o sén / perderei ced’, ...||228.10 e, pois mi aqui tamanna coita ven / u vos vejo, fremosa mia sennor, / [que farei ja des que m’eu d’aqui for?]||228.13 E nunca eu tamanna coita vi / aver a ome||228.16 e, pois tal coita ei aqui / u vos vejo, fremosa mia sennor, / [que farei ja des que m’eu d’aqui for?]||230.5 [e] sei eu d’El ũa ren, a la fe: / ... ||231.4 e dig’eu||231.10 e dig’eu||232.12 e por esto entend’eu assi: / ... ||232.17 [e] des que eu morte prender, / que[n] lhi sofrerá des ali / tantas coitas com’eu sofri?||232.22 e, se pavor / eu non ouvesse de viver / (o que Deus non leixe seer!), / diria quanto mal prendi||233.10 e, pois end’ei mal, posso dizer ben / que a min avẽo en guisa tal / [que vi todo meu ben por gran meu mal]||236.8 E, se eu est’ouvess’, averia / o máis de ben que eu querri’aver||236.19 e por esto querria eu assi / que o soubesse ela||236.22 E rog’a Deus e Santa Maria, / ..., / que ben assi llo façan entender||236.25 e con tod’est’ainda seria / en gran pavor de m’estraiar por én||237.15 E, ja que vos comecei a dizer / ben que vos quero||237.19 e faredes ben / e gran mesura||237.22 E, mia sennor, por eu vosco falar / nunca vós i ren podedes perder||237.24 e, se o fazer / quiserdes / ..., todos vo-lo terran por ben||237.27 e, mia sennor, máis vos direi eu én: / ... ||238.11 e, se me por aquest’an desamor, / ajan de seu quen as lo’...||238.15 E, se m’eu ei de mi-a loar sabor, / non an por én por que se mi assannar||239.8 E quen vivess’assi viveria, / per bõa fe, en gran coita mortal||239.14 e ben veeria / quen visse mia sennor||240.11 e por én non / me sei consello nen sei ora ben / se prove d’ir i, se non||240.13 e meu sén / e meus consellos todos aqui son||240.15 E assi guaresc’, á mui gran sazon, / coidando muit’, e non sei que fazer||240.20 E quen / sofreu tantas coitas tan gran sazon?||241.4 E de mí que sera, / Nostro Sennor||241.10 e tan bon consello non poss’aver||241.19 e con aqueste coidar / coid’a morrer||242.22 E por aquesta coid’eu a morrer, / a que Deus fez, por meu mal, tanto ben||243.8 E tenno que me fez Deus mui gran ben / en me fazer tan bõa don’amar||243.15 E, de pran, sempre des que ll’eu quis ben / maior ca min, e con maior razon,||244.3 e, pois vos desto queixades de mí, / ..., / aque-m’aqui eno vosso poder||245.4 e, ... / ainda ll’eu mui mellor querria / se podesse, mais non poderia||245.10 e, pero que tod’aquesto perç’i, / ainda ll’eu mui mellor querria||245.16 e con tod’esto, ... / ainda ll’eu mui mellor querria||248.13 E dixe-ll’eu, ja vos digo, / a coita que ei comigo||250.7 E, porque non quig’eu con el falar / quand’el quisera||251.15 E, por quanto eu dela entendo / que non quer que a máis veja, / ben me praz que as[s]i seja||252.13 E grave dia eu naci / con quanto mal me faz Amor||252.19 E nunca m’end’eu partirei||252.21 e, ... / a meu pesar a fazer-ll’ei / a mia sennor mui gran pesar||252.25 E non me poss’end’eu quitar / de lle fazer este pesar||253.7 E partir-s’-an os ollos meus / de non veer de nulla ren / prazer||253.13 E partir-s’-á meu coraçon / de nunca d’al ren se pagar||254.7 E quant’El sabe que me pesará||254.13 E des oimais non pod’El saber ren / de mia fazenda senon devinnar||256.6 E, porque nunca estes meus / ollos fazen senon chorar, / u vos non veen||258.27 e negara-vo-l’eu||259.13 e, pois Deus tanto ben vos fez, sennor, / de vos amar non me vos én queixedes||259.20 e, ... / non vos faç’i pesar pelo meu grado||259.22 E, mia sennor, se Deus fosse pagado / d’eu de gran coita guardado seer, / non me mostrara vosso parecer / nen vós||259.27 e, pois vos vi, nunca despois quis Deus / que perdess’eu gran coita nen coidado||259.29 E gran coita, como a perderei?||260.13 E, se me vós quiserdes consentir / que vos am’eu, direi-vos ũa ren: / ... ||260.17 e máis vos én direi: / ... ||261.7 E, mia sennor, non devi’a perder / eu contra vós por vos querer mellor / ca min nen al||261.13 [E], mia sennor, como vos eu disser / esto[u] de vós||262.15 E os meus ollos non poden veer / prazer||262.18 e por aquesto querria saber: / ... ||263.13 e quen tal coita no[n] ouver / o al non ll’é coita, de pran||265.8 E, se m’El aquesto non quiser dar / que ll’oj’eu rogo, rogar-ll’-ei assi||265.13 e, se m’esto non der Nostro Sennor, / por que me fez El tal sennor fillar?||266.4 e direi-vos quanto per vós perdi: / ... ||266.8 E, mia sennor, mal dia eu naci / por tod’este mal que me por vós ven||266.15 E na mia coita, pero vos pesar / seja, sennor, ja-que vos falarei||266.22 E ar quero-vos ora consellar, / per bõa fe, o mellor que eu sei||266.29 E de tal preço guarde-vos vós Deus||267.8 E por esto rogo Santa Maria / que m’ajud’i e que me dé poder||268.8 e aque-vo-lo recado: / ... ||269.22 E esta dona, ... / non lle poden, ... / Deus n[e]n ar as gentes culpa põer||270.13 E mal dia eu enton non morri / quando esto dix’...||271.13 E à sennor que me foron mostrar, / ... / ... / ..., non ll’ouso falar||272.13 E na sazon que lles eu entendi / que eles avian de a veer / maior sabor, ... / ..., levei-os eu ali||272.19 E, na vengança que deles prendi, / gran mal per-fiz a eles e a min||273.8 E os meus ollos, con que vos eu vi, / mal quer’, ...||273.18 e quero mal Deus porque me non val||273.22 E tenno que faço dereit’e sén / en querer mal quen vos quer mal e ben||274.13 E nunca vi cousa tan desguisada / de chamar ome «ama» tal moller||274.19 [E] é-o de como vos eu disser||275.12 e non sei al per que sén non perdesse / que máis ouvesse||276.8 e, se vos menço, Deus non me perdon||276.14 e, se por est’é, mal dia naci||277.15 E en seu ben per mí seer loado / non á mester de ende máis dizer||278.11 e fezo-lle tan muito ben saber / que en todo ben é mui sabedor||279.16 e direi-vos, sennor, des qual sazon: / ... ||281.9 e, porque me non disso mal nen ben, / fiquei coitado e con tan gran pavor||281.13 E sei mui ben, u me dela quitei / e m’end’eu fui e non me quis falar||282.7 E, mentr’eu vi que podia viver / na mui gran coita’n que vivo d’amor, / non vos dizer ren tive por mellor||282.13 E non á no mundo filla de rei / a que d’atanto devess’a pesar||284.7 E máis vos direi||285.7 E venn’a vós chorando destes meus / ollos con vergonna e con pavor||285.10 e rog’assi Deus: / ... ||285.15 e Deus, se lle prouguer, / rog’eu assi quanto posso rogar: / ... ||286.6 E porque son mui ben quitos os meus / ollos de nunca veeren prazer / u vos, sennor, non poderen veer||286.11 E porque non á no mund’outra ren / que esta coita ouvess’a sofrer||287.19 [E] vedes por que o quero saber: / ... ||288.13 E rog’eu Deus||290.15 E o consello ja o eu fillei||290.22 E mellor éste||291.4 e, se chegar / u a veja, esto sei ben, / non dormirá per nulha ren||291.18 e, poi-la non vejo, provar / non o ei per ren||291.19 e, por Deus, ja, / dizede-mi||292.18 e por esto sõo certã’, amiga, que por vós chorava||293.8 [E] est’é o de que vos vós gardades||293.15 [E], mia senhor, quanto máis ben fazedes, / atanto fazedes a min levar / maior coidado no meu coraçon||293.19 e, mia senhor, atanto lhi rog’eu||294.5 e, se vou u vos vej’e quand’a vós eu vejo, / vejo eu i quen trage mia mort’e mia vida||294.7 [E] foi-vo-lo dizer o que á grand’enveja / porque vos quer’eu ben||294.11 [e] quando vos eu vejo, ... / vejo eu i quen trage mia mort’e mia vida||294.13 [E] ia-vos dizer: cousa mui desguisada / é seer outra ren no mundo desejada / de mí como vós sodes||296.6 E, pois m’el en tal coita ten / por vós, ai meu lum’e meu ben||297.7 E, se o vós, mia sennor, entender / esto quiserdes, averedes i, / a meu coidar, algun doo de min||297.13 E, mia sennor, tempo seria ja / de vos nembrardes de me non leixar / en tan gran coita, com’eu viv’, andar||297.16 e, mia sennor, vel por mesura ja, / entendede en qual coita me ten / o v[oss],’a[mor||298.7 E cuido-ll’eu sempr’a dizer / quando a vir, per bõa fe, / a coita que me faz aver||299.13 E des quand’ela fosse sabedor / do mui gran ben que ll’eu quis, poi-la vi||300.7 E, porque vos vi fremoso falar / e parecer, logo vos tant’amei||301.13 E vej’a muitos aqui razõar / que a máis grave coita de sofrer / vee-la om’é e ren non lle dizer||303.22 e, poi-la Deus tan bõa dona fez, / non querria d[as] o[utras] a m[ellor / eu querer ben por aver seu amor]||304.7 E, se non é, ca me leixe prender / por ela morte||305.7 E mia sennor, a quen a Deus mostrar / u vir das outras as que an máis ben, / ben vera que cab’ela non son ren||305.13 E Deus Sennor, que lle tanto ben fez, / u a juntar con quantas no mund’á / das mellores, tant’ela máis valra||307.19 E, pois me non pod’a coita que ei, / nen Deus, matar, ja máis non morrerei||308.9 E, se eu mia sennor vir, / a que me toll’o dormir||309.9 E Deus, que vos en poder ten, / tan muito vos fezo de ben||310.8 E, se m’eu dela soubesse guardar / quando a vi, punnara de guarir||310.15 E, pois me queria desemparar / quando a vi, mandasse-me partir / logo de sí e mandasse-m’end’ir||310.22 E deferença dev’end’a fillar / tod’ome que dona fremosa vir / de min||314.4 e non lle peço al||314.19 E rogo-ll’eu que, ... / mostre-mi-a ced’, ...||315.7 E, pois vos amo tanto, mia sennor, / se vós quiserdes, quero-vos dizer / qual coita me vós fazedes sofrer||317.15 E de min an ja muito posfaçado||317.19 e viv’en coita (nunca maior vi!)||317.22 E esta coita ten-me chegado / a mort’, ...||317.26 e moir’e, pois preto da mort’estou, / muito me praz||318.9 e, ... / ei tan gran coita d’ir u ela é / come se dela ben cuidass’aver||319.25 E veerá mui gran prazer / quando m’agora vir morrer||320.7 E per aquesto quero eu provar / Deus||321.7 E non mi creedes qual coita sofri / sempre por vós||321.16 e, pero vo-lo juro, non mi val||323.8 E, se m’ende ‘lguen pedir / a conselho, per bõa fe, / direi-lh’eu quan gran coita é||323.15 E esto sei ben per min||325.10 e, pois tal coita padeci, / ja máis por coita nunca ren darei||325.13 E, pois esta, que vos digo, sofri, / ben devo de pran a sofrer qualquer / outra coita qual mi Deus dar quiser||326.23 E sei de min com’á seer / ...||327.3 [e] dixi-lhis assi, / ca o non pudi [m]áis negar: / ... ||328.8 E, mia senhor, mui gran poder vos deu / Deus sobre min||328.9 e dizedes, senhor, / que me non podedes fazer amor!||328.15 E, mia senhor, ja vos sempre diran, / se eu morrer, que culpa avedes i||328.22 E, mia senhor, nunca eu direi ren / de contra vós se non perder o sén||329.4 e por én non sei, / ... / de nós qual sofre máis coita d’amor||329.10 e destas coitas non sei eu muit’én||329.15 e estas coitas, senhor, minhas son||330.2 E ja por én chorei||330.13 E dix’eu||330.15 E diss’einda logo||331.8 E todos dizen que fiz i mal sén||331.10 e non os creerei, / mentr’eu viver, nunca||331.15 E máis me dizen do que me vos deu / por mia senhor||331.22 E, mia senhor, conselha-me mui mal / quen mi-o conselha||332.7 [E] por tal moir’e direi-vos eu al: / ... ||332.10 e todo por meu mal / a fezo Deus [de muito ben senhor<||332.13 E non mi foi Nostro Senhor mostrar / os seus olhos||332.15 e assi quiso Deus: / ... ||334.4 e quantos-lo ouven dizer, / senhor, ar maravilhan-s’én||334.15 E, mia senhor, quantos eu vi, / todos mi dizen que é mal / de mi fazerdes tanto mal||334.18 e maravilhan-s’outrossi / se vo-lo conselhou alguen||336.4 E ja m’eu aquesto vou aprendendo / e ora cedo máis aprenderei||336.10 e por aquesto o jur’e o digo / que ja máis nunca seja verdadeiro||337.4 e, pero x’as mias coitas muitas son, / non querria deste mundo outro ben / senon poder negar quen quero ben||337.10 e, meus amigos, ... / non querria [deste mundo outro ben / senon poder negar quen quero ben]||337.13 E de chorar quitar-s’-ian os meus / olhos||337.16 e, meus amigos, ... / non querria [deste mundo outro ben / senon poder negar quen quero ben]||337.19 E per nega-lo eu cuidaria ben / a perder coitas e mal que mi ven||338.13 E, per bõa fe, gran sabor per-ei / con mia morte||338.15 e, pois ést’assi, / muito mi praz polo que vos direi: / ... ||338.20 E praz-mi muit’én morrer des aqui / por vós||338.25 E ben vos juro, senhor, que m’é ben / con [a] mia morte||339.5 e por esto quer’eu por seu amor / leixa-lo mundo falso, traedor||339.8 E non ouvera pois quen o servir / com’eu servi||339.12 e, pois que ja no[n] á prez nen valor / eno mundo, ... / Deus me cofonda se eu i guarir!||339.15 E, pois que eu i mia senhor non vir / e vir as outras que no mundo son, / non me podia dar o coraçon / de ficar i||339.18 e, por vos non mentir, / quero-m’end’ir||344.4 E en grave dia naci / por eu nunca poder veer, / poi-la non vi, nen un prazer||346.7 E esta coita, de que eu jaço / cuidando sempre des que me deito||346.19 E non o ouso dizer, cativo||348.13 E por esto non poderán saber / nunca meu mal per min mentr’eu poder||348.19 E sabe Deus que muito mal me ven||351.19 E, desejand’eu aqueste prazer, / des que vos non vir me fara morrer||352.15 e por aquesto sei eu: / ...||353.11 E sofrer-ll’-ei quanta coita me dá||355.19 E ben tenno que me fez Deus i ben / porque mia coita non forçou meu sén||356.7 E non pode per mí saber meu mal / sen devinna-lo||357.10 e vedes quant’i á: / ... ||357.16 e, ja que moiro por vós, assi é: / ... ||357.19 E vosso fui, senhor, des que vos vi||358.22 e, des i, pois que m’eu assi salvasse, / ..., que nunca o meu / mal máis diria de mia coita eu / a mia sennor||359.4 e por én ei a todos a dizer / ca non saberan quen é mia senhor / per mí||359.9 e des i per fol / me terrian||359.13 E que an consigo de mi aficar / que lhes diga qual é a senhor que ei?||359.15 E en al deverian a falar, / que seria máis sa prol||359.16 e direi / ca non saberan [quen é mia senhor / per mí||360.15 E mui ben vej’eu que perden seu sén / aqueles que me van a demandar / quen é mia senhor||361.13 e mal dia naci||362.4 e vedes, sennor, por que non: / ... ||362.16 e direi-vos por que, sennor: / ca non cuidei sen vosso ben||363.7 E, pois partir os ollos meus / de vós, que eu quero gran ben||363.13 E, se Deus m’algun ben non der / de vós, que eu por meu mal vi||364.7 E, se Deus ouvo gran prazer / de me fazer coita levar||366.4 e que sera de mí / quando m’eu ora, mia senhor / fremosa, d’u vós sodes, for?||366.7 E, pois m’ora tal coita dá / o voss’amor u vos veer / posso, queria ja saber / eu de vós||367.13 E, se esto non fosse, non sei ren / que m[e] podesse de morte guarir||368.4 e, pois eu for i, / querrei-me de mui gran medo quitar / que ei dela||369.7 come vós, sennor; e, pois assi é, / mui gran dereito faç’en vos querer / mui gran ben||371.6 e creo que assi faz / boa entençon quen a quer fazer||372.8 E, pois souberen qual coita sofri / por vós, senhor, muito mi pesará||372.15 E, pois eu vir, senhor, o gran pesar / de que sei ben que ei mort’a prender||372.19 E veer-m’-an mui trist’e sen sabor||372.22 E, pois assi é, venho-vos rogar / que vos non pes, senhor, en vos servir||376.9 e por én, / ... / ..., / ..., / daqueste ben cuid’eu de min / que me non tolhades vós én / nada||376.16 e, se vos conveer d’alguen, / dissesse com’eu ja perder / tal ben non posso que me ven / de vós||378.5 e perdi o riir||380.11 e assi / veed’ora, mia sen[h]or do bon sén: / ... ||383.22 E par Deus, o poderoso, / ..., / d’al and’ora máis nojoso||385.4 e des oimais quer’amar Deus||385.13 E mui gran queixum’ei d’Amor||385.19 E, se cedo non vir quen vi, / cedo morrerei por quen vi||388.6 e máis vos ar quero dizer: / ... ||389.14 e dereit’é de sempr’andar assi||390.5 e catando po-la veer / assi and’eu||390.9 E ja m’eu consello non sei||390.17 E ja eu non posso chorar||390.25 E ja o non posso negar||391.15 E tenno que fazen mal sén / quantos d’amor coitados son / de querer sa morte||391.19 e, sennor, por én / sempre m’eu querria viver||392.3 [E] foi Dordia Gil e foi Guiomar, / que prenderon ordin||393.7 E preguntar-m’-an, eu o sei, / da dona que diga qual é||393.13 E diran-me que parecer / viron aqui donas mui ben||393.19 E non dig’eu das outras mal / nen ben, nen sol non falo i||394.4 e des oimais ja lho non negarei||395.7 E esta coita’n que eu viv’assi / nunca én parte soube mia sen[n]or||395.19 E viverei mentre poder viver, / ca pois por ela me ei a morrer||396.7 e cata-la ben quanto m’eu quisesse||396.19 e, ... / enquant’eu fosse d’aqui morador / nunca eu ja del morte temeria||396.22 E esso pouco que ei de viver / vive-lo-ia a mui gran prazer||397.3 e direi-vos, fremosa mia sennor, / destes meus ollos a coita que an: / ... ||397.13 E nunca ja poderei aver ben||398.8 E ten-s’Amor que demandei folia / en demandar o que non poss’aver||398.10 e aquesto non poss’eu escoller||398.16 E vin aqui a Segobia morrer||398.22 E o que sempre neguei en trobar / ora o dix’, ...||399.19 E a quen muito trem’o coraçon / nunca ben pod’acabar sa razon||402.3 e servi-vos assi, / per bõa fe, polo que vos direi: / ... ||402.9 e am’eu vós quanto vos posso amar||403.4 e pesar-mi-á én, ... / de me partir de vós per nulla ren||403.9 e non avera i al||403.19 E, quando m’eu de vós partir, por én / ou morrerei ou perderei o sén||404.13 E des que m’eu de vós quitei / fezo-me sempr’aver, de pran, / Nostro Sennor mui grand’afan||404.19 E non poderia prazer, / u eu vos non visse, veer||407.5 e fazer non a sei||407.17 E, quando falo, ren / ja non sei que me digo nen que non||407.22 E por aquesto ben vej’eu que non / posso fazer a cantiga tan ben||407.27 e, se quero cantar, / choro, ca ela me nembra enton||408.7 – E, sennor, dizen, pero vos tal ben / quero, que moiro||409.5 e, ... / fezo-m’el que amas[s]e tal sennor||409.8 E de guisa mi-o mostrou que queria / ante mia mort’oje máis ca viver||409.19 e por aquesto ben sei que Amor / me faria cada dia peor||409.26 e, se m’ela d’Am[or] / quer defender, por fazer a[l mellor], / tan gran mesura non pode [fazer!]||410.9 e é gran coita de mort’a do mar||410.15 e estes outros que amor non an / dizen que non||411.5 e quero ja sempre coidar / en qual vos vi||411.16 e dizen outros que an mal sennor / desejando||411.26 e assi / quero viver||412.11 e gran sabor / ei eu desto||412.18 e por esto baratará mellor / non a veer||414.7 E, por esto que me disso, cuidou / min a guarir, que ja moiro||414.13 E por aquesto cuida que seu prez / tod’á perdud’, ...||414.19 E entend’eu ca me quer atal ben / en que non perde nen gaan’eu ren||415.13 e contar-vos-ei / ainda máis||415.16 e outros i á / que x’ar quebranta e que faz morrer / enxerdados||415.18 e outros a que dá / grandes erdades e muit’outro ben||415.20 e tod’esto que vos cunto aven / al rei se o souberdes connocer||415.29 E [e]stas mannas, ... / que o mar á, á el-rei||415.30 e por én / se semellan, quen o ben entender||416.7 E, mia sennor fremosa de bon prez, / pero vos amo máis ca min nen al||416.13 E, pero vos amo máis d’outra ren, / sennor de mí e do meu coraçon||417.7 E sempr’eu, mia sennor, esto temi, / que m’ora dizen de vós, a veer||417.13 E sempr’end’eu, sennor, ouvi pavor / des que vos vi||417.16 e, mia sennor, daquest’ei eu pavor: / ... ||418.13 E mal dia naci, sennor||418.19 E logo, u m’eu de vós partir, / morrerei se mi Deus non val||419.7 E ben tenn’eu que faço gran razon / d’a maior coita muit’a Deus gracir||419.13 E por maior ei eu, per bõa fe, / aquesta coita||421.19 E, se El sabe que m’é mui mester / de mi-a dar, El mi-a dé se ll’aprouguer||422.9 e, pois vos praz e lle dades poder / de me fazer, fremosa mia sennor, / o que quiser||422.26 e por quanto ben vos Deus fez, sennor, / guardade-vos de tal erro prender||423.5 e, por én, quanto m’el quiser matar / máis cedo tanto llo máis gracirei||423.15 e, por én, gran sabor / ei de mia morte se mi-a quiser dar / Amor e Deus, que me fez gran pesar||424.4 e, pois m’aquesto aven, / rog’eu a Deus que mi-a faça veer / ced’...||424.8 E, pois lh’esto disser, u mi-a mostrar, / rogar-lh’-ei que mi dé mort’;...||424.9 e gran ben / mi fara i se mi-o quiser fazer||424.15 E gran mesura Deus de me matar / fara||424.18 e por én, / se mi der mort’, ei que lhi gradecer||425.7 E al ouv’eu vosc’a falar, / senhor, sempr’u vosco falei||427.8 E, Don Fernan Furado, daquel muu / creede ben que era eu pagado||427.12 [e] é caçurr’e vejo que rabeja||430.4 e por tod’esto non / ouso pensar sol de me queixar én||430.8 E no’mi á prol este pavor aver||430.11 e, pois sabor / á de mia morte, rogá-ll’-ei que non / mi-a tarde muito||430.22 E quen soubesse como me vai non / terria que eu sõo de bon sén / en me leixar viver||432.7 E non me poss’eu queixar con razon / d’Amor nen d’outre||432.13 E por aquesto nunca perderei / ja mui gran coita||433.17 e por aquesto podedes osmar / que mui mal sén faço de vos servir||434.4 e, ... / quantos saben que vos eu quero ben / diran que vós me matastes, sennor||434.7 E de morrer por vós, sennor, ben sei / que me non posso ja per ren partir||434.13 E d’atal pleito punnad’en guardar, / sennor fremosa, o vosso bon prez||435.7 E vós, sennor, podedes entender / que ést’assi||435.13 E, se eu moiro por vós, mui ben sei / que vos acharedes ende pois mal||435.19 E non tennades que vo-lo dig’eu / por al||440.7 E, mia sennor, ... / sen vosso ben non poss’eu guarecer||440.9 e, pois-lo non ei, se veja prazer, / todos dizen que fill’outra sennor||440.15 e, pero assi é, / todos dizen que fill’outra sennor||446.13 E sempr’eu cuidei no meu coraçon / de lhi fazer serviç’...||447.7 [E] cuidando, des que vos vi, / en vós, senhor, perdud’ei ja / o sén||447.13 E sab’este meu coraçon, / ... / ... / ..., ca perdi des enton, / de quant’al avia, sabor||448.8 [E] faz-mi mal e non ous’a dizer / de muito mal que mi faz senon ben||448.15 E tod’aquesto non poss’eu sofrer / que ja non moira||453.5  e vi-a cavalgar per ũa aldeia / e quige jurar que era mostea||453.15 e dix’eu||456.6 E outro meio filhou / e peitea-lo mandou||456.11 E pois ali o liou, / estendeu-se e bucijou||456.19 E começou de riir / muito del e [e]scarnir||459.5 E dos poldrancos de Campos levarei grandes companhas||459.7 e des i pera meu corpo levarei ta[l] guisamento||459.11 e quen estes mata, a ren creede ben sen dultança, / que ja máis en este mundo nunc’avera vingança||460.4 E queremos riir / eu e Gonçalo Mar[t]ĩiz||460.17 e, pois de vós a queredes deitar, / se me creverdes, faredes assi: / ...||460.27 e muito tenh’ora que mui máis val / en da-la eu a un coteif’aqui||461.4 E ir podedes a Libira e torceredes ja-quanto||461.7 E ũa cousa sei eu de vós e tenho por mui gran brio||461.19 E, pois que vossa fazenda teedes ben alumeada||461.22 E, pois que sodes aposto e fremoso cavaleiro, / gardade-vos de seerdes escatimoso ponteiro||461.28 E non me tenhades por mal se en vossas armas tango||461.31 E ar oi-vos eu dizer que, ... / ..., que nunca se trabalhassen / ja máis de o gua[re]ceren||461.34 E por esto [vos] chamamos nós «o das duas espadas»||464.11 E, pois que o Deus assi quis, / que eu sõo tan alongado / de vós||465.15 E ja eu nunca veerei / prazer con estes olhos meus||468.5 E diss’ela||468.13 e, pois vejo que me non conhocedes, / de min atanto vos irei dizendo: / ... ||468.17 E, se m’eu quisesse seer viltada, / ben acharia quen xe me viltasse||468.21 e en sa prol nunca me vós faledes||468.25 E por esto é grande a mia nomeada||468.29 e rogo-vos que me non afiquedes / daquesto||469.4 E ben vo-lo juro, par Santa Maria||470.6 E por [vos] eu ben conselhar / non de vós vou estar peior||473.2 e diss’a ũa à outra||475.30 e [j]uro-vos, ... / que non é bõo doneador / quen esto fez[er] a ciente||476.8 E com[o] omen que quer mal doitear / seus naturaes sol non no provedes||476.12 e sobr’esto vos digo eu ora al: / ... ||476.15 E, se queredes meu conselho filhar, / creede-m’ora, ben vos acharedes||476.20 e, ... / que por minguado que vos én terredes!||477.4 E dix’eu logo||477.9 E dix’eu||477.14 E dix’eu||478.14 E juro par Deus-lo santo / que manto / non tragerei nen granhon||478.31 e andar de noite armado / sen grado / o faço||478.40 E direi-vos ũu recado: / ... ||479.3 e disse||479.6 E disse||479.8 e, ... / atan longa deve toda [a] seer / per antr’as pernas da [e]scaleira||479.13 e Mari’Airas feze-o logo outro tal||479.15 e ja i as colheron na montanha||479.16 E diss||479.18 e, porque é grossa, non vos seja mal||480.4 e dixe-lhis logo, se Deus m’ampar: / ... ||480.8 e da outra parte ven dos d’Escobar / e de Campos||480.11 e d’outra veo||480.12 e d’Azeved’ar é mui natural||480.15 E, sen esto, er foi el gaanhar / máis ca os seus avoos primeiros||480.17 e comprou fouces, terra e [o]breiros||481.8 E tenho que nos non veo mentir||481.12 e, se aquesto sofredes, ben lheu / querran a outro ‘ssi furtar-lo seu||482.19 e dixe log’enton||482.24 e con pavor aquesta oraçon / comecei logo||482.29 E por ende, ai Jesu Cristo, Sen[h]or, / ..., / nembre-ch’esto que por Ti padeci!||483.7 E por én foi Coton mal dia nado||483.9 e mui máis lhi valera que trobado / nunca ouvess’el||483.13 E con dereito seer enforcado / deve Don Pedro||483.19 E por end’é gran traedor provado||483.25 E, pois non á quen no por én retar / queira, seera oimais por min retado||484.5 e el fez-lhi leixar, / po-lo máis toste da g[u]err’alongar, / prez e esforço||484.11 e el guardó-o log’enton mui ben / deles||484.19 e direi-vos al que lhi fez leixar: / ... ||484.29 E ao demo vou acomendar / prez deste mundo e armas e lidar||485.5  E ben vej’ora que trobar vos fal, / pois vós tan louca razon cometestes||485.7 E, pois razon [a]tan descomunal / fostes filhar, e que tan pouco val, / pesar-mi-á én||485.19 E por én, Don Pedr’, e[n] Vila Real / en mao ponto vós tanto bevestes||486.8 E queixa-se-m’ele muitas de vegadas / dos escrivães e dos despenseiros||486.15 E por leva-la quitaçon dobrada / se [me] queixou||486.16 e catei u jazia / enno padron||487.10 e direi-v[o]s ora por que o ei: / ... ||487.15 E ainda vos conselharei al / porque vos amo [mui] de coraçon: / ... ||487.29 E, pol’amor de Deus, estad’en paz / e leixade maa voz||490.19 [E] outrossi lhis ar vejo trager / as mangas mui curtas e esfra[lda]das||491.8 E ainda vos end’eu máis direi: / macar na lei muitas [vezes non quer]||491.17 e el á tal sabor de os leer / que nunca noite nen dia al faz||491.19 e sabe d’arte do foder tan ben||491.22 E máis vos contarei de seu saber||491.29 E, con tod’esto, ainda faz al / con o[s] livros que ten, per bõa fe: / ... ||493.10 e pesa-m’ende||493.15 E aquel mouro trouxe con o veite / dous companhões en toda esta guerra||493.19 e foi-[a] achar come costa juso||493.22 E dizen meges que usan tal preit’e / que atal chaga ja máis nunca serra||495.8 E con mia mort’ei eu prazer||495.13 e fostes vós mui sabedor / d’eu por vós atal mort’aver||495.15 E, pero que ei de sofrer / a morte mui descomunal, / con mia mort’oimais non m’én chal||495.22 E certo podedes saber / que, pero s’o meu tempo sal / per morte, non á ja i al||497.6 e, senhor, non vos venh’esto dizer / polo meu||497.11 e, ... / ..., / por Deus, senhor, non querades fazer / en min agora que vos esté mal||498.13 e, por én, quen tal feito faz, ben sei / que en Deus nunca pod’achar perdon||499.8 E, como quer que eu maior / pesar non podesse veer / do que enton verei, prazer / ei ende||499.15 E, pero ei tan gran pavor / daquel dia grave veer / qual vos sol non posso dizer, / confort’ei no meu coraçon||500.12 E, ... / se convosco non falar i, / per quen saberedes meu mal?||500.19 E por én, ... / coita deste meu coraçon, / a quen direi o meu pesar?||501.6 e tod’aquesto m’El foi aguisar / en tal que eu nunca coita perdesse||501.8 E tod’est’El quis que eu padecesse / por muito mal que me lh’eu mereci||504.8 e melhor mi sera / de morrer por vós ja||504.14 e máis mi val morrer / ca tal coita sofrer||505.7 E, senhor, gradesc’a Deus este ben / que mi fez en mi vos fazer veer||505.9 e mia fazenda vos quero dizer / que vejades que mi de vós aven: / ... ||505.13 E non sei quando vos ar veerei||506.9 E, pois por ben non teedes / que eu aja de vós grado / por quant’afan ei levado / por vós||506.17 E, lume destes olhos meus, / pois m’assi desemparades||506.25 E eu non perderei o sén||507.4 e non mi valha Deus nen al / se eu trobo por m’én pagar||507.7 E essa que vos vai dizer / que trobo porque me pag’én / e non por vós, ... / mente||507.13 E, pero que vos diz que non / trobo por vós, ... / ..., / mente||508.10 e por aquesto Deus non mi perdon / se ant’eu ja non queria morrer||510.7 E, pois sabedes entender / sempr’o melhor e escolher||510.13 E, pois vos Deus nunca fez par / de bon sén nen de ben falar / nen fara ja||511.5 e, pois é ‘ssi, / que pouco posso durar / e moiro-m’assi, de chão||511.21 E venho-vo-lo dizer, / senhor do meu coraçon||511.26 e por aquesta razon / moir’assi servind’en vão||515.16 E mal seria se non foss’assi||516.7 E des que m’eu, senhor, per bõa fe, / de vós parti||516.10 e aquesto direi-vos por que [é]: / ... ||516.16 e direi-vos que mi-o fez: / ... ||518.13 E sol non met’eu en cuidar / de nunca de vós aver ben||519.8 E quen vos ben con estes meus / olhos visse||519.15 E, senhor, quen algũa vez / con quaes olhos vos catei / vos catasse||520.3 e tod’esto foi porque se cuidou / que andava d’outra namorado||520.9 e tod’esto foi porque mia senhor / cuidou que eu por outra morria||522.6 E d’irdes i tenh’eu que mi fara / Deus gran ben||522.8 e, amigo, punhad’en lhi dizer, / ..., / que se doia ja do meu mal||522.11 E, pois que vos Deus aguisa d’ir i, / tenh’eu que mi fez El i mui gran ben||522.13 e, pois sabede-lo mal que mi ven, / pedide-lhi [vós] mercee por mí||523.6 E queria mia mort’e non mi ven||523.11 E, pois meu feito, senhor, assi é, / querria ja mia morte||524.8 E tod[o] aquesto mi fez fazer / o mui gran medo que eu de vós ei||524.13 e des oimais, fremosa mia senhor, / se me matardes, ben vo-lo busquei||524.15 E creede que av[er]ei prazer / de me matardes||524.19 e, ... / se mi quiserdes dar morte, senhor, / por gran mercee vo-lo [eu] terrei||525.7 E, senhor fremosa, quando cuid’eu / en vós e non eno mal que mi ven / por vós||526.4 e venho-vos preguntar / o por que é||526.20 e por én non dev’eu a lazerar||527.7 E sei eu mui ben no meu coraçon / o que mia senhor fremosa fara / depois que ant’ela for||527.13 E, pois tamanho foi o erro meu / que lhi fiz torto tan descomunal||527.19 [E], se o juizo passar assi, / ai eu, cativ’, e que sera de min?||529.7 E non vos pes de vos veer||529.13 E, se vos vir, pois que ja moir’assi, / non devedes ende pesar aver||530.8 e [ben] sei de Brancafrol / que lhi non ouve Flores tal amor / qual vos eu ei||530.13 e o mui namorado / Tristan sei ben que non amou Iseu / quant’eu vos amo||530.16 e con tod’esto sei, mao pecado, / ... / ...pero, senhor, quero-vos eu tal ben / qual maior poss’;...||530.19 e tod’aquest’aven / a min, coitad’e que perdi o sén||533.4 E, por quanto ben dela sei, / rog’eu a Deus, ... / que mi-a leixe, se lhi pr ... veer||533.10 e, porque ela tod’en poder ten, / rog’eu a Deus||533.16 e, poi-la fez das melhores melhor, / rog’eu a Deus||534.15 E, por én, quen ben soubesse / esta coita ben diria||535.7 E, porque vos fez Deus melhor / de quantas fez e máis valer, / querede-vos de min doer||535.13 E, porque o al non é ren / senon o ben que vos Deus deu, / querede-vos doer do meu / mal||536.15 E saben quantos saben vós e min / que nunca cousa come vós amei||536.20 e por én fazedes, de me matar, / mal||537.5 e máis vos direi én: / ... ||539.6  E tod’este mal eu sofri / por vós e polo voss’amor||539.12 e aquesto passou assi||539.15 E por én seria, senhor, / gran ben de vos amercear / de min||540.9 e tod’aquesto é des que, senhor, / vos vi||544.19 e, porque viv’en tan gran perdiçon, / que mi dé morte peç’a Deus per don||545.9 E, pois que vos non doedes / de min e sol non avedes / én coidado, / en grave dia fui nado||545.17 E, pois mentes non metedes / no meu mal||545.25 E, senhor, sol non pensedes / que, ... / agravado / end’eu seja, mais pagado||546.4 e, per boa fe, / se eu a Deus mal mereci, / ben se vinga per vós en mí!||546.10 e por én, senhor, / se eu a Deus [mal mereci, / ben se vinga per vós en mí]||546.16 e, senhor, por esta razon, / se eu a Deus mal [mereci, / ben se vinga per vós en mí]||546.19 E quer-se Deus vingar assi / como lhi praz per vós en min||547.15 E, pois que eu, senhor, sofri / e sofro por vós tanto mal||548.15 E faço mui guisado||549.12 e Deus, que lhi fez tanto ben, / non querra que o seu bon sén / err’en min||549.15 E por end’ei no coraçon / mui gran prazer||550.4 E por esto me terria / por tan ben-andante||550.9 E sabendo que vos prazeria / que, u vós morassedes, morasse||551.5 e diss’: / ...||551.13 e diss’: / ...||551.16 E caeu antr’ũas flores||551.21 e diss’: «Ai Santa Maria, / que sera de min agora?»||551.23 E o papagai dizia: / ... ||551.29 [E] diss’el: / ...||552.19 E assi me poderedes guardar, / senhor [fremosa], sen vos mal estar||553.16 E, senhor, coita e al non / me forçou de vos ir falar||555.7 E, pois do mal que én levei / muit’á vós sodes sabedor||555.13 E, pois que viv’en coita tal / per que o dormir e o sén / perdi||556.8 E, se Deus quer que ajades / parte da mia coita||556.15 E, senhor, certa sejades / que des enton non temerei / coita que mi dar possades||556.20 e vós cobrades conhocer / tanto que m’algun ben façades||557.4 e, pois me tod’este mal per vós ven, / mia senhor aja ben||557.10 e, pois ei por vós tal coita mortal, / faça Deus sempre ben a mia senhor||558.3 E por én / peç’eu tant’a Nostro Senhor: / que vos mud’esse coraçon||558.9 e por én peç’a Deus assi, / ..., / que vos mud’esse coraçon||558.15 e por esto peç’eu a Deus, / ..., / que vos mud’esse coraçon||558.19 E, se vo-lo mudar, enton / poss’eu viver||559.6 E vedes, senhor, quejenda: / ... ||559.19 e, pois ei coita sobeja, / praz[a]-vos ja que vos veja / no ano ũa vez d’un dia||560.11 e partir-m’-ia de vos querer ben||560.15 e do pesar que vós tomades i / tom’eu pesar que non posso maior||562.6 e por esto non sei oj’eu de mí / que faça nen me sei conselh’i dar||562.15 E, mia senhor, u sempr’ei de cuidar / no maior ben dos que no mundo son||563.10 e, pois vos é pesar / e sofr’eu mal, de que moir’, e por én / veed’agora se seria ben, / ... / de vos prazer de mi querer valer||563.17 e nunca vos errei||563.29 E, pois, senhor, en vós é o poder, / por Deus, quered’o melhor escolher||564.6 e por én dixi-lh’assi: / ... ||565.13 E quen o assi non ten / non vos vio ou non á sén||566.11 e, poi-lo ben non ei, / quered’ora, senhor, ... / ..., / que o ben sábia||567.3 e, por Santa Maria, / ..., / doede-vos algun dia / de mí, senhor ben-talhada||567.13 E, por Deus, senhor, tomade / mesura per gran bondade / que vos El deu||569.9 [e] por én, / por De[u]s, mia senhor fremosa, / querede-vos de [min doer<||569.15 e, por Deus, / que vos fez de ben comprida, / querede-vos de mí doer||570.19 e por én seede certo / que non foi o vosso pesar / [que s’ao meu podess’iguar]||571.16 e por én mil vezes cuid’eu / que algur morreu con pesar||572.16 e por én faz gran d[er]eit’i / meu amigo de trist’andar||574.13 E, que vos verdade diga, / el sev’e muito chorando / er seve por mí jurando||575.19 E gran perda per-fazedes / u tal amigo perdedes||576.13 E, se lhi mostrass’algun desamor, / non se podia guardar de morte||576.19 E assi pode seu tempo passar||578.4 e por aquesto, senhor, vos mand’eu / que, ... / fazer, façades enfinta de mí||578.10 E por aquesto vos mand’eu, senher, / que, ... / fazer, façades enfinta de mí||578.16 e por én, senhor, vos mand’ora ja / que, ... / [fazer, façades enfinta de mí]||579.4 e por én vos rog’e vos castigo / que vos non pes de vos el ben querer||579.7 E, u m’estava en vós falando / e m’esto que vos digo rogava, / doi-me del||579.10 e por én, filha, [vos] rog’e mando / que vos non [pes de vos el ben querer,||579.16 e por esto, pola mia beençon, / que vos non pes de vos el ben querer||580.16 e por esto soo certa / que ant’el queria mo[rrer / ca mi sol un pesar fazer]||581.7 E busca-lhi convosco quanto mal / ela máis pode||581.9 e tod’aquest’ela faz polo seu||581.16 e tod’est’, amiga, non é senon / porque [nunca con el pôde poer / que o podesse por amig’aver]||581.19 [E] por esto faz ela seu poder, / pera faze-lo convosco perder||583.7 E oj’ést’o prazo saido!||583.10 E oj’ést’o prazo passado!||585.19 – E eu ben vos digo que é san’e vivo||585.22 – E eu ben vos digo que é viv’e sano||586.11 [E] vai lavar camisas, / levantou-s’alva||586.16 E vai lavar delgadas||588.7 E quen ben vir com’el seus olhos pon / en vós, amiga||588.13 E, quand’el ven u vós sodes, razon / quer el catar que s’encobra||591.7 e, par Deus, é cousa mui desguisada||591.19 e, par Deus, porque o non vej’aqui, / que é morto gran sospeita tom’i||595.4 e por esto morade, / amigo, u mi possades / falar e me vejades||595.10 e por esto vivede, / ami[go, u mi possades / falar e me vejades]||595.16 e por esto guaride, / amigo, [u mi possades / falar e me vejades]||596.4 E des oimais, ... / nunca molher deve, ... / muit’a creer per juras d’amigo||596.9 e jurastes-mi polo meu amor||596.16 e des oimais, ai meu perjurado, / nunca molher deve, ... / ...muit’a creer per juras d’amigo||596.19 E assi farei eu, ben vos digo, / por quanto vós passastes comigo||597.4 e tod’aquesto vedes que lho faz: / ... ||597.9 e, ... / tod’este mal é por esta razon: / ... ||597.16 e, amiga, ven-lhi tod’este mal||599.19 E, se eu, madr’, esto poss’acabar, / o al passe como poder passar||600.10 e por én creede per min / que non ei, de vos ben fazer, / [pero m’eu quisesse, poder]||601.7 e foi pecado seu / de sol põer no coraçon, / madre, passar mia defenson||601.15 e oimais perde meu amor||603.19 E, pero m’eu da fala non sei ren, / de quant’eu vi, madr’, ei gran prazer én||604.4 e, pois ést’assi, / guisade de nos irmos, por Deus, d’aqui||604.10 e, pois ést’assi, / guisade [de nos irmos, por Deus, d’aqui,||604.16 e, pois ést’assi, / guisade de nos irmos, por Deus, d’aqui||604.19 E, se [o] non guisardes mui ced’assi, / matades vós, amig’, e matades min||607.5 e and’eu leda por én / e faço muit’aguisado||608.10 e, ... / non é sen guisa de por mí morrer / [quen mui ben vir este meu parecer]||608.15 e, meu amigo, máis vos én direi||610.15 e con aquestas coitas eu (que non nacesse!) / non sei de min que seja||611.15 e por én vos digo / que ũa, que Deus estrague, / vo-lo ten louc’e to[lheito<||611.19 E faço mui gran dereito, / pois quero vosso proveito||612.16 E de colherdes razon seria / da falsidade que semeastes||613.4  e por én vivo coitada / con este mal sobejo / que sofr’eu, ben-talhada||614.19 E por aquesto non ei eu poder / de fazer a min nen a el prazer||616.9 e, u vos Deus quis trager, / que vos vejo, folgarei||619.22 E foi-s’end’el tan coitado / que tom’end’eu ja coidado||621.5 e quisesse Deus que m’escaecesse / vós, que vi, amig[o], en grave dia||621.11 e quisesse Deus que me non nembrasse / vós, que vi, amig[o], en grave dia||621.17 e quisesse Deus que nunca eu visse / vós, que vi, amig[o], en grave dia||624.5 e o dia en que ma fez veer / El quis assi que foss’en seu poder||624.15 E, pois eu nunca d’outra ren sabor / poss’atender pera me conortar||625.3 [e] oj’aquel que o rogar quiser / por sí o rog’e leix’a min pas[s]ar / as[s]i meu tempo||625.8 E ja m’El tanto mal fez que non sei / ren u me possa cobrar diss’, ...||625.15 E ben nen mal nunca m’El ja fara||626.8 E, quand’en outra sazon perdi eu / aquel gran ben, log’i cu[i]dei que non / perdesse coita do meu coraçon||627.7 E, pois Amor en tal guisa me ten / en seu poder que defensa non ei / de partir morte||627.13 E ben vej’eu, per qual poder en mí / Amor tomou||628.9 E s[e] eu vosco na casa sevesse / e visse vós e a vos[s]a color||628.14 e d’ũa ren i seede sabedor: / ... ||628.23 e, se vos eu quero ben de coraçon, / leve-me Deus a terra u vos non veja||630.7 E os que dizen que perdeu o sén / por mí, madre, non me dirian mal / se soubessen com’é||630.9 e sei-me eu al, / pois que me vissen||630.13 E aqueles que ja dizen que é / por mí sandeu||631.7 E non vos pes, senhor||633.3 e verdad’é per com’end’a mí aven / d’ũa dona||633.20 e assi / en meu dan’é o verv’afaçaiado||633.22 [E] des enton, amigos, entendi / que este vervo, ... / é con verdad’en [meu] dan’acabado||634.5 e, mia senhor, est’é gran mal sobejo / meu e meu gran quebranto||634.13 e, mia sen[h]or, en gran ben vos terria / de me darde-la morte||634.21 e con mui gran queixume / maldirei mia ventura||634.25 E queira El, senhor, que a mia vida, / pois per vós é, cedo sej’acabada||636. non a rece’, e vedes por que é, / ...||638.12 e, pero, [mia] senhor, grand’é meu mal, / vedes o que mi é máis grave que al: / ... ||639.15 E, meus amigos, quen ben cousecer / o mui gran ben que Nostro Senhor deu / a esta dona||640.6 E que sera do que quis mui gran ben / e quer a quen lho non quer gradecer||640.11 E que sera do que sempre servir / foi quen lhi quis||641.9 [E] eu mi-o fiz que non prix seu castigo||641.21 E fiz pesar a quen mi-o non faria||645.5 E, se m’outren faz ond’ei despeito, / a el m’assanh’e faço dereito||645.9 E ja m’el sabe mui ben mia manha||649.9 E rog’eu, meu amigo, aquel Deus que me fez / que nunca eu ja viva sen vós||649.13 E ben assi mi-o quiso mia ventura guisar||650.5 E, maca-lo vós cuidades, eno meu coraçon vos ei / tan grand’amor||650.9 E nunca mi ben querades, que mi sera de morte par||652.9 E non dorm’eu||652.13 E os meus olhos, sen vós, que prol mi an||655.10 e, pois de min non á medo, / nunca me por el [roguedes,||658.4 E sempr’eu punhei de lhi mal fazer||659.3  E pousarei so-lo avelanal||660.13 E foi-las aguardar / e non o pud’achar||660.16 E foi-las atender / e non o pudi veer||660.19 E non o achei i||661.4 E morrerá por mí, tant’é coitado||665.5  e queredes falar migo, / e non querrei eu, amigo||665.13 E ainda me rogaredes / que fal’eu algur convosco||667.15 E, porque non poderia / falar-vos nen vos conhocer||672.4 E por aquest’, alongada querria, per bõa fe, / seer d’u está mia madre||673.3  e moir’agora querendo-lhi ben||675.16 E el, que viv’en gran coita d’amor, / guarra por én||678.4 E, se fezer [bon] tempo e mia madre non for, / querrei andar mui leda||681.7 E, se cuidades ca non ei poder, / meu amigo, de mi vos assanhar||681.13 E, [se] cuidades que poder non ei / de me vos assanhar||683.10 e, pois que lh’eu tod’esto meter i, / non sabera como mi á gradecer||683.13 E outro prazer vos direi maior||684.4 e tal queixum’end’ei / que direi, amigo, ... / como parec’e seu nom’e quen é||684.19 E, poi-lo eu disse[r], per bõa fe, / pesar-vos-á, pois souberen quen é||685.3 E saberedes que non ei poder / de viver, pois vos partides de mí||686.19 E, pois vos eu tornar qual vos achei, / pesar-mi-á én||688.7 E, pois vos vós ir queredes / e me non queredes creer, / rog’a Deus||689.7 E mui pouc’á que lh’eu oi jurar / que non queria ben outra molher / senon min||689.10 e por esto non poss’en ren fiar||689.19 E, se outr’ouvesse, mentir-m’-ia||691.6 e direi-vos toda via / o que a pastor dizia / aas outras en castigo: / ... ||691.17 e é cousa máis guisada / de dizerdes com’eu digo: / ... ||692.4 e, ... / non saben tanto que possan saber / qual ést’a dona que me faz morrer||692.19 E muito saben se nunca saber / o per mí poden nen per-l’eu dizer!||694.11 E, pois que o non vejo, / e que farei [eu], louçãa?||696.5  e, se assi morrer por mí, / ai madre, perderei eu i||699.7 E ar direi-vos outra ren: / ... ||700.15 E mandó-o migo falar||704.10 [E], ante que m’eu d’ali partisse, / fui pagada do que m’el[e] disse||711.13 E ja o praz’é passado||712.5 [E] con tan gran coita perderei o sén||714.5 E tenho que lhi fiz torto de me lh’assanhar doado||715.5 E cuid’en esto sempr’e non sei que de mí seja||716.11 [E] por aquel Deus que vos fez nacer, / leixade-me||722.9 E non se pod’alongar, eu o sei, / dos que migo falan||722.17 E sabe Deus o pesar que end’ei||722.25 E á tan gran coita de me veer / que lh’averan este preit’a saber||723.22 [e] creceu-mi tal coita no coraçon, / ..., / que a mo[rrer ouvera por el enton]||724.4 e a mí praz, amiga, d’e[l] morrer / por aquesto que vos quero dizer / ...||724.8 E a tal ome, amigas, que farei||724.15 E amores tantas coitas lhi dan / por min que ja a morte mui preto está||725.19 E, porque sei ben que non pode viver / u el non poder os meus olhos veer||726.5 e non sei eu se el diz verdad’i||726.11 e non sei eu se el verdade diz||729.13 E, quand’el vir os olhos meus / e vir o meu bon semelhar||733.3 e, meu / amigo, dized’ora ũa ren: / ... ||734.19 E tenho que desmesura fiz i / porque lh’end’algũa ren non tornei i||738.7 E pavor ei de s’alongar / d’aqui||738.19 E, se o por én perdud’ei, / nunca maior dereito vi||738.25 E sempre m’én mal acharei / porque lh’enton non perdoei||739.7 E, se soubesse quan sen meu grado / non fiz por el quant’eu quisera enton / fazer||741.11 e, pois assi é no vosso poder, / ben seria de lhi fa[zerdes ben]||741.17 e, poi-lo assi força voss’amor, / ben se[ria de lhi fazerdes ben]||742.18 E, pois m’oiren, outorgar-mi-o-an||742.22 E ante lhi quer’algun ben fazer / ca o leixar, como morre, morrer||743.4 e dized’ũa ren: / ... ||743.9 e quero saber / de vós, ... / ..., / que faria [se lh’eu fezesse ben?]||743.16 e, pois lh’assi aven, / ..., / que faria [se lh’eu fezesse ben?]||744.13 E, quando vos eu vi falar / con outra, log’i ben vi eu / que seu erades||745.7 E sodes desmesurada, / que vos non queredes doer / do meu amigo||747.19 E non sei ren por que el ficass’e / que non veesse se lh’eu nembrasse||750.10 e nossas madres, pois que ala van, / queimen candeas por nós e por sí||750.16 e nossas madres, pois lá queren ir, / queimen candeas por nós e por sí||752.16 e, quand’el viu que mi lh’assanhava, / chorou tan muit’e tan de co[raçon<||753.3 e, poi-lo non vi, / vedes, amigas, se Deus mi perdon: / ... ||753.10 e, pois non vẽo nen o ‘dusse Deus, / gran dereit’é de lazerar [por én,||755.7 [E] nunca serei leda se o non vir||758.13 e meu amig’agora non / me viu e passou per aqui||758.22 E, pois que non á de valer / bon talho nen bon parecer, / parescamos ja como quer||760.7 [E] de pran non son tan louca / que ja esse preito faça||761.4 e vede-lo que vos digo: / ... ||761.16 e direi-vos ũa cousa: / ... ||762.6 E vistes (que nunca, nunca tal visse!): / ...||764.4 e direi-vos, amigas, ũa ren: / ... ||764.7 E ja cobrad[o] é seu coraçon||769.7 E, poi-los vencedes assi, / nunca devian a lançar / vosc’, amigo||769.13 E muito mi praz do que sei / ...||769.15 e, per bõa fe, / outro gran prazer vos direi: / ... ||771.19 E ja máis nunca mi fara creer / que por mí morre||772.19 E dess’a folia toda / ja çafou!||773.22 E de tal preito non sei end’eu ren||774.9 e el quis oj’os seus olhos merger||774.16 e dixi-lh’eu||776.4 – E com’, amiga, non ten el por ben / entender de mí que lhi consent’eu / de me servir e se chamar por meu?||776.10 – E non ten el, amiga, que ben á / entender de min [que lhi consent’eu / de me servir e se chamar por meu?]||776.16 – E com’, amiga?||776.16 E ten el que pouc’é / entender de min [que lhi consent’eu / de me servir e se chamar por meu?]||777.7 E, u eu moro, ja el non mora||778.6 E dis[s]e-m’el||778.10 e, quando o vi, ergi-me log’enton||778.13 E disse-m’el||783.22 E os que ja desemparados son / de vos servir / leixe-os Deus maa morte prender!||784.15 E, se lh’eu mias dõas desse, / amigas, como soia, / a toda-lo el diria||785.4 e, amiga, se lh’eu mal mereci, / rog’eu a Deus||785.7 E, se el queixume quiser perder / que de min con tort’á, gracir-vo-lho-ei||785.9 e, amiga, verdade vos direi: / ... ||785.13 E fara meu amigo mui melhor / en perder queixume que de min á||785.15 e, par Deus, amiga, ben lh’estara||785.19 E, se lho el per ventura quiser, / mal dia eu naci se o souber||786.19 E quen esto non souber entender / nunca én máis per mí pode saber||787.4 e or’, amiga, moiro por saber / se é mort’ou se guariu||787.10 e moir’, amiga, por saber d’alguen / se é mort’ou se gua[riu ||787.16 e moir’, amiga, por oir / se é mort’ou se [guariu ||787.19 E, amiga, quen alguen sab’amar, / mal pecado, sempr’end’á o pesar||788.15 e Deu-la leixe desto mal achar||790.7 E per u foi irá perjurado, / amiga, de quant’el a min disse||790.13 E non poss’eu estar que non diga / o [mui] gran torto que m’el á feito||790.19 E, se m’el mui gran torto fazia, / julgue-me con el Santa Maria||791.13 E, pois eu ei en vós tan gran poder / e averei enquant’eu viva for||795.7 E, pois lhi Deus atal ventura dá / escontra mí, barata [el] mui mal||797.4-6 e queria de vós saber, / se vos eu morrer, que sera / do meu amig’ou quefara||797.13 E a min era mui mester / ũa morte que ei d’aver / ante que tal coita sofrer||798.7 E, se non, Deus non mi perdon / se m’end’eu podesse partir||798.15 [e] de meu amigo ben sei / que non sab[e] al ben querer / senon mí||801.3 E, se el falar / non poder ante comigo, / nunca ja ledo sera||801.19 E, se m’el visse, guarido / seria logo por én||803.13 [E] ja meu amigo nunca salra / de meu mandado nen de meu poder||805.7 e que prol ten, / ca, des que morrer, non a veerei / nen bõo serviço nunca lhi farei?||806.8 [E] morto son se cedo non morrer||806.10 e, pero ést’assi, / ..., / [nen ben nen mal non ma poden quitar] / do coraçon||807.10 e, se morrer por én, gran dereit’é||807.15 E tod’aquesto m’ant’eu entendia / que a visse||807.26 e dixe mal||808.16 e por esto nunca mi valha Deus / se eu soubesse que vos praz[er]ia / [de mia mort’e se log’eu non querria]||809.15 E do meu corpo que sera, senhor, / quand’el d’ala o vosso desejar?||809.17 E que fara quen vos á tal amor / e vos non vir nen vos poder falar?||809.29 E, mia senhor, tod’est’eu mereci / a Deus||811.10 e, senhor, / non vos pes||812.6 e guaria mellor / se me vós ben quises[s]edes fazer||812.8 E, se eu ben de vós podess’aver, / ficass’o mal que por vós ei a quen / aquesto diz||812.15 E o que esto diz non sab’amar / neũa cousa tan de coraçon / com’eu, sennor, amo vós||813.3  E van-s[e] as frores / d’aqui ben con meus amores||814.8 E pois non quer a ventura mía / que vos doades do mal que mi aven / por vós||815.9 e, se verdad’é, ... / direi-vos como me cuid’a vingar: / ... ||815.13 E, se eu esto por verdade sei / que mi dizen||821.8 E sei eu del mui ben que é coitado / se oj[e] el viv’en poder d’amor||821.15 E cuid’eu ben del que se non partisse / de trobar por mí sen mort’ou sen al||827.13 E máis de cen vezes lhi perdoei / per sas juras||829.9 E vistes u s’el partia / de mí mui sen o meu grado||829.17 E ja qual molher devi’a / creer per nulh’ome nado?||830.19 E direi-vos que nos aven: / ... ||831.7 E gran coita non perderei / per ren, meos de o veer||831.13 E ben se devi’a nembrar / das juras que m’enton jurou||832.13 E, se vós queredes meu gasalhado, / venha-vos en mente o que vos rogo||836.7 E, pois assi [é], que razon diria / por que non sofra mal?||836.13 E por tod’esto dev’el a sofrer / tod’aquel mal que lh’oje ven por mí||837.16 [e] ora vos defend’aqui / que nulha ren [non creades / que vos diga||838.16 e que diredes de s’assi perder?||840.6 e de mí, senhor, por Deus, que sera, / poi-lo coraçon migo non levar?||840.15 E praza-vos, pois vosco quer andar / meu coraçon e nunca se par[tir]||840.20 e nembre-vos del, sen[h]or||841.9 e quen este mal foi fazer / guise-lh’assi Nostro Senhor: / ... ||841.15 e quen m’este pesar fez Deus / lhi mostre cedo pesar tal||841.19 [e] venha-lhi pesar por én / de Deus ou de mí ou d’alguen||843.5 E, quant’é esto, pass’agor’assi, / mais outra vez non engueedes én||843.11 e non quer’ora máis depos est’ir||843.17 e, quant’é, ora serei sofredor||844.11 – [E] gran prazer ei no meu coraçon||845.21 [E] non sejades dest’enartada||848.5 Estando na ermida ant’o altar, / [e] cercaron-mi as ondas grandes do mar||848.7 E cercaron-mi as ondas que grandes son||848.10 E cercaron-mi [as] ondas do alto mar||849.15 E, como s’én dona quer assanhar, / non vos dira que tolher pod’a min / nen un ben||849.22 E filhará log’i, a meu cuidar, / afan e coita||850.10 e sei de mí como á seer||850.19 e, ... / ..., assi m’ei ja / vosc’a perder por vos amar||852.3 e, pois vos vi, log’i tanto cuidei / que non era cuidado pera mí||852.7 E, mia senhor, por Deus, rogar-vos-ei, / ..., / que vos non pes d’en vós cuidar||852.13 E, se eu fosse emperador ou rei, / era muito de mi avĩir assi / de vós||854.8 E dizen-me, ... / que lhi pesa e que me quer gran mal||854.10 e mui doado lh’ende pesará||854.11 e, amigos, verdade vos direi: / ... ||854.12 e pero que sei que lh’ést[e] mui greu, / quer lhi pes, quer lhi praza ende ja, / se morto non, nunca m’én partirei||854.15 E da gran coita que me faz levar / pesar-lh’-á end’...||855.17 e por én / a mia ventura me trag’or’assi / atan coitado||856.5 e, sen[h]or, é desvairada razon||856.12 e razon é desvairada, sen[h]or||856.15 E razon era, senhor, d’algun ben / aver de vós||857.12 e, por est’, é milhor de m’ir||857.15 e gran coita mortal / me vós destes eno coraçon meu||857.17 e, mia senhor, ... / nulh’ome nu[n]ca mi-o [e]straiará||857.19 E, pois m’eu for, mia senhor, que sera||858.13 E vej’eu que mal coraçon me ten / Nostro Senhor||859.6 e por aquesto, ... / muito m’é grave de viver||859.9 E por én sempre todo m’estranhar / devi’aquesto con mui gran razon||861.16 E, pois m’espertei, foi a Deus rogar / que me sacass’aqueste sonh’a ben||862.19 E, pois se foi meu amig’e non ven, / meu sonh’, amiga, non é mal nen ben||863.19 E, pois eu cego, Deus, que o poder / [á, cegu’assi] quantos vos van veer!||864.4 e ascondi-me po-la ascuitar||864.9 E a pastor parecia mui ben||864.11 e eu mui passo fui-mi achega[n]do / po-la oir||864.13 e dizia este cantar mui ben: / ... ||864.17 E eu oi-a sospirar enton||864.24 E pousarei so-lo avelanal!||864.27 e tornei-m’eu logo a meu caminho||864.29 e dizia este cantar a pastor: / ...||865.15 E en Cistel, u verdade soia / sempre morar, dis[s]eron-me que non / morava i avia gran sazon||866.5 e assi faz tod’omen namorado||866.13 [E] ei eu gran viç’e grand’alegria / quando mi as aves cantan no estio||867a.4 e máis vos direi: / [...]||867a.14 e por esta razon / [...]||867b.17 e máis vos direi: / ... ||869.5 e, pois me vós non queredes valer, / breu crey que sera mia vida||871.4 e a senhor por que mi assi matades / al cuida||874.3 E disse el-rei logo||874.13 E veed’ora, amigos, se prend’eu engano||875.10 e, pois lh’eu dixe a coita e o pesar / que por ela sofro, ... / foi sanhuda||875.13 e des ali non lh’ousei dizer ren / nen ar quis nunca pois por mí catar||875.15 E muitas vezes oi eu dizer: / «quisque, se c[oi]ta á, costas lhe dá»||875.17 e eu receei esto, grand’er’á||876.7 E des que eu nacera nunca entrara en lide||877.8 [E] nen outrossi dos filhos barvados / non vos acho i por [mui] pecador||877.15 [E] de profaçar a gente sandia / non avedes por que vos embargar||879.13 e á el-rei sabor de os oir||880.20 e por én tenh’eu que faz sen-razon / quen deste mundo á mui gran sabor||880.22 E por én tenh’eu que é mui melhor / de morrer ome i mentre lhi ben for||882.9 E por esto non leixei pois [d]’amar / e servir ben e faze-lo milhor||882.29 E non dev’omen seu cor encobrir, / ..., / de máis u lh’outro non pode valer||886.8 E muitos vej’a Deus rogar / que lhe-la mostre ou que lhis dé / mort’, ...||886.15 E direi-vos como lh’aven / a quen dona mui gran ben quer||886.22 E tod’aquest’eu padeci||886.29 E destas coitas que sofri / a maior escolher non sei||888.32 e nos logares, / u nobres falares / soian dizer, / vej’alongados||889.29 E por end’am’e sérvi’e sõo seu||890.8 E, pois mia coita per tal guisa é / que a non posso per ren encobrir||892.9 E, se vos non vir, que farei?||894.4 e non vos pes||898.15 E, se trobar, sei ca lle pesará||898.22 E meu trobar, aquesto sei eu ja / que non mi á prol||898.29 E de tal coita, enquant’eu poder, / guardar-m’-ei sempr’, ...||899.4 E, pois me Deus aduss’aqui, / dizer-vos quer’o que m’aven: / ... ||899.11 e, pois vos vejo, mia senhor, / dizer-vos quer’o que m’aven: / ... ||899.18 e, pois me vos Deus amostrou, / dizer-vos quer’o que mi aven: / ... ||900.33 E nunc’a Deus queira prazer / que nunca El queira mostrar / a null’ome tanto pesar||901.7 E ja dormia todo meu / sono||901.19 E non se dev’om’alegrar / muito de ren que poss’aver||902.3 E ben vos faço sabedor / que, ... / non cuidara tant’a viver / como vevi sen vos veer||902.9 E foi-mi-o Deus ora guisar||902.13 E Deus, que mi fez este ben, / ainda m’outro ben fara||904.9 E mentr’eu dela fui namorado / nunca me viron desacordado||905.22 E non xe vos filhe pesar / por vos eu mui de coraçon / amar||906.16 E non mi val / Deus||908.13 E sempr’eu esforç’averei / contra pesar||911.19 E ben pod’ũa ren creer / quen me desto quiser cousir: / ... ||913.7 E ben pode saber que non / meresco eu desta sanha ren||913.19 E, poi-lo quer fazer assi, / non sei eu que seja de min||915.10 e, pois mi aqui ven este mal, / alongar-[me querrei d’aqui,||915.13 E, mentr’eu a guarir ouver / u vos eu soia veer, / non averei nunca a perder / este mal||915.22 e, pois m’este mal aqui ven, / alongar-me querrei [d’aqui,||916.8 E muito fezeran a sí melhor / e a min se a non fossen veer||917.8 E quen ali, com’eu cheguei, chegar / se[n] mentir’...||917.13 e vi alhur quen mentiral seer / non quer nen pode, nen bon prez leixar||917.16 e no sonho vi quen?||917.18 e a bubel[a], a crista que ten, / e a cerzeta..., o que quer dizer?||918.8 E, se el-rei fos[s]e ben conselhado||918.15 E do serviço que lh’avedes feito, / maestr’Acenço, non vos enfadedes||918.22 E diss’el-rei, noutro dia estando / u lhe falaron en vossa fazenda, / que vos quer dar Ardon en encomenda||919.8 E posfaça del a gente sandia||919.12 e moito fala el i||923.9 E terria por gran razon, / ..., / d’averdes oje, qual eu ei, / coita no vos[s]o coraçon||924.12 e, pero est’é as[s]i, / aven-m’ende o que eu non mereci||924.22 E, senhor rei de Portugal, aqui / julgad’ora se eu, ... / dev’a seer desamado por én||925.8 E maior pecado mortal non sei / ca o que eu vejo fazer a Deus||925.12 e o senhor, que acorrer non quer / a seus vassalos quando lh’é mester, / peca mortal||926.9 e ja me trabalhei de os cousir||926.15 E ja que vos no iferno falei||926.21 e sofro e nunca por vós acorr’ei||927.8 E, senhor, mal dia naceo / que[n] mesura muito aguardou / como eu guardei||930.7 E filhe-xi-vos doo / como m’atende soo / meu [amigo, no monte]||931.7 E cuida-s’el que lhi querrei, / por esto que m’el fez, melhor||931.19 E veerá mui ben o meu / amigo quant’el ora fez||932.4 E, pero lhi fale, ben sei / ca non ei nen un poder / de o por amig’aver||933.13 E ja que per mí sabedes / o ben que lh’eu sei querer||936.13 E and’end’eu mui coitada||937.7 E rogou-m’el que vos visse / e vos dissesse mandado||937.13 E rogo-vos, ai amiga, / ..., / que muito lho gradescades||938.7 E, nobre amiga, ... / ..., devedes receber / aquesta salva que venho fazer||938.13 E, meu amor, eu vos venho rogar / que non creades nen un dizedor / escontra min||939.16 [E] enton jurou-m’el chorando / que se [veesse logo a seu grado,||940.19 e a el mui melhor era||943.9 e vi-o eu ali||945.4 e direi-vos eu que m’aven: / ... ||945.10 e eu non sei que lhis dizer||945.16 E non sei que lhis diga i||949.4 e, mia senhor, direi-vos ũa ren: / ... ||949.10 e, mia senhor, quer[o]-vos al dizer: / ... ||949.13 e, mia senhor, preguntei / por donas muitas||949.16 e, mia senhor, ... / a máis fremosa de quan[tas eu vi, / long’estava de parecer assi]||950.19 E pesa-mi a min porque non / posso ir u vai meu coraçon||951.7 [E] quantas donas eu vi, des quando / me foi d’aqui, punhei de as cousir||951.13 E as que ala maior prez avian / en todo ben, toda-las fui veer||952.7 E os que mui coitados son / d’amor desejan a morrer||952.19 E quen deseja mort’aver / por coita d’amor non faz sén||953.7 [E] ben jura[n] que a[s] saben amar||954.10 e, mia senhor, quero de vós saber / en que vos podia Nostro Senhor / [fazer máis ben do que vos fez, senhor?]||955.4 e eu tenho, fremosa mia senhor, / mui guisado de vos fazer pesar||955.10 e eu tenho ja enquanto viver / mui guisado de vos fazer pesar||955.16 e [eu] tenh’ora, ... / mui guisado de vos fazer pesar||956.4 e por aquesto, par Nostro Senhor, / non queria que mi fezesse ben||956.15 E ja eu muitos namorados vi / que non davan nulha ren por aver / sas senhores mal||956.22 E mal mi venha se atal fui eu||957.19 E vós guarredes sen mí, mia senhor||958.7 E, mia senhor fremosa, morrerei / con tanto mal como mi faz Amor / por vós||958.13 [E] estas coitas grandes que sofri / por vós, ... / ..., / non mi dizedes o que faça i||958.19 E, pois non fala quen ben diz que-quer, / como falará ben quen non souber?||959.8 E mia vida non a devo chamar / vida||959.15 E os dias que me sen mia senhor / Deus fez viver passei-os eu tan mal||959.19 e quen a julgar quiser con razon / os dias que viv’om’a seu sabor / [dev’a contar que viv’, e outros non]||960.8 E, se m’El fezer algũa sazon / viver con ela quanto mi aprouguer, / esses dias mi cont’El||960.18 e, se mi Deus contar quanto vevi, / non cont’os dias que non passei ben||961.15 [E] sa bondad’e seu bon parecer / mi faz a mí mia senhor tant’amar||963.8 E disse-m’ela||963.11 E dixi-lh’eu||963.15 E disse-m’ela||963.18 E dixi-lh’eu||966.4 e digo-lhis eu como vos direi: / ... ||967.7 E des que a vi sempre a muit’amei||968.5 e con quen se foi casar, / ..., / quer-m’ora por én matar||969.8 E as aves que voavan / quando saía l’alvor, / todas d’amores cantavan||970.5 e Deus mi dé conselho||970.8 E a dona que m’assi faz andar / casad’é, ou viuv’ou solteira||970.11 e ar se guarde quen s’á per-guardar||970.13 e rog’a Deus que m’ajud’e mi valha||970.15 E non vos ous’eu dela máis dizer / de como [...]||971.4 e dized’ora tant’, ai trobador: / ... ||971.10 e de m’eu i escudeiro chamar, / e por que non, pois escudeiro for?||971.12 E se peç’algo, vedes quant’á i: / ... ||971.34 E faça quis-cada-quen seu mester||973.7 E [eu] sempre por fol terrei / o que deseja ben maior / daquele que eu receei||973.13 E quantas outras donas sei, / a sa beldad’ést’a maior||974.27 e juro-vos per bõa fe: / ... ||974.36 e, se me quisess’ajudar / Elvira, ben faria||975.5 E, pois a vós aquest’é greu, / greu vos seri’, a meu cuidar, / d’amardes-mi muito||975.10 E non foi ome atẽes aqui, / ..., / que me quisessedes amar||975.19 E perço meus dias assi||978.13 E por aquest’, Amor, gran ben seria / se eu per vós podesse ben aver / de mia sennor||978.19 E de bon grado ja m’eu partiria / de vós, Amor, se ouvess’én lezer||978.23 e, pois sen vós non posso guarecer, / se me matassedes ja, prazer-m’-ia||979.15 E nunca meus ollos veran / con que folgu’o meu coraçon||979.22 E ben sei ca non dormirán||981.10 E o dia que vos eu vi, / sennor, en tal ora vos vi / que nunca dormi nada||981.15 e dig’a mí||982.12 e por esto non dórmio eu||982.19 e logo dormiria eu||982.26 e por esto lazeiro eu||983.7 e rog’a Deus que máis d’oj’este dia / non viva eu||984.13 E quanto mal eu por ela levei / ora mi-o cobrarei se Deus quiser||986.13 E Deus, ... / ..., / El me leix’ante por vós trager luito / ca vós por mí||986.16 [e] por én, mia senhor, / rog’eu a Deus que nunca vós vejades, / [senhor fremosa, o que desejades]||987.12 e da conquista máis vos contarei: / ... ||987.19 e máis vos dig||987.26 e direi-vos u a per-conquereu: / ... ||987.29 E des aquel dia que Deus naceu, / nunca tan bel presente recebeu / como [o] del recebeu aquel dia||987.33 e en outro tal dia se perdeu||988.11 E, pois el assi fal, / seu prazer faz quen per tal mundo fia||988.17 E en forte ponto e en fort’ora / fez Deus o mundo||989.15 E quant’ome en el máis falar / tant’achará melhor razon||989.26 e ben nos cobrou||989.29 E Deus bon senhor nos levou||990.8 E oimais ben pode dizer / tod’ome que esto souber / que o mundo non á mester||990.15 E oimais, quen o manterra / por dar i tanto rico don, / caval’e armas a baldon?||990.26 e Deus, que o pode salvar, / assi o lev’a bon logar / pelo gran poder que end’á!||991.12 e quen sas manhas ben cousir / pode jurar, ... / que toda-las Deus acabou||991.19 e tod’ome que m’i oir / sempr’avera que departir / en quanto bon prez del ficou||991.22 E a Don Telo Deus xo amou / pera sí||991.26 e mái-lo fez por se riir / deste mal mund’e escarnir||991.29 E quen a ben quiser oir, / que forte palavra d’oir!||993.5 e de Valença é senhor||993.8 E per valença sempre obrou / por aver Valença, de pran||993.10 e por valença lhi diran / que ben Valença gaanhou||993.12 e o bon rei Valença ten / que, ... / rei de Valença lhi diran||994.7 E, sennor, ja perdi o sén / cuidand’en vós||994.19 E desmesura fazedes, / que vos de mí non doedes||995.4 e sei ja esto, se Deus me perdon: / ... ||995.10 e sei ja esto que passa per mí: / ... ||995.15 e, pois eu ja toda-las coitas sei, / d’ũa cousa sõo ben sabedor: / ... ||997.4 e ũa ren sei eu de mia sennor: / ... ||997.13 E, meus amigos, mal dia naci / con tanta coita que sempr’eu levei||997.19 E, meus amigos, non ei eu poder / d’a mui gran coit’, en que vivo, sofrer||998.7 e máis vos én direi: / ... ||998.15 e, amigos, non me soub’én guardar / per outra ren se per aquesta non: / ... ||999.9 e, mia sennor, se vos pesar, / fazed’o que quiserdes i||999.15 e, pois é tod’en vosso sén, / fazed’o que quiserdes ja||1000.4 e, pois m’ela non val, / morrerei eu, meus amigos, por én||1000.7 e Deus non mi-o quer dar / senon gran coit’, ...||1000.10 e, pois eu tanto viv’a meu pesar, / morrerei eu, meus [amigos, por én,||1000.15 e, se máis vivo, máis mal me fara||1000.19 E coitad’eu, que muito mal me ven||1003.9 e dig’eu tant’i / a vós que o non posso máis negar||1003.13 E os que cuidan que mi buscarán / per i mal vosc’...||1004.19 e máis vos direi que del entend’i: / ... ||1004.22 E, pois m’el quer, com’oides dizer, / de sa fala non ei ren que temer||1006.7 E amores tantas coitas lhi dan / por mí, madre, que non pode guarir||1007.3 e, quand’i cuido, ei log’a cuidar, / per boa fe, o que nunca cuidei||1007.9 e por aquesto, no meu coraçon, / aquel desej’e este quero mal||1007.13 E non receo mia morte por én||1007.19 E, se me a min Deus quisesse atender, / per boa fe, ũa pouca sazon||1007.25 E non daria ren por viver i, / en este mundo, máis do que vivi||1008.13 E quen vos a vós esto conselhou / mui ben sei [eu] ca vos conselhou mal||1010.4 e ũa vez, ... / fale migo||1012.19 E por amigo non tenho / o que non sabe quando vou / nen sabe quando me venho||1013.13 E, como quer que [a] vós el seja / ..., pois que vo-lo fustan vir, / avera gran sabor de vos cousir||1013.16 e guisade vós como vos veja||1014.7 E gran sazon á ja, per bõa fe, / que el[e] meu ben podera aver||1014.10 e o preito direi-vos eu com’é: / ... ||1014.13 E gran temp’á que lh[o] eu entendi||1014.19 E o preito guisad’en se chegar / era||1015.4 e digo-lhis eu al: / ... ||1015.8 E o que diz que é mui sabedor / d’agoir’e d’aves, ... / quer corvo seestro sempr’ao partir||1015.11 e por én dig’eu a Nostro Senhor / que El[e] me dé, ... / capon cevado pera meu jantar||1015.19 e o agoirador torpe que diz / que máis val o corvo que a perdiz, / nunca o Deus leixe melhor escolher||1016.19 E por que o non guisamos, / pois nos tanto desejamos?||1017.7 E, amiga, de pran, ... / este preito deve-se de fazer||1017.19 E mal [l]h’én venh’a quen non outrogar / antre vós ambos o que eu mandar!||1018.7 E, pois que o meu amigo souber / que lh’esto farei, non atenderá / que o eu rogue||1019.22 [E] filhad’o seu preito, como diz, / sobre vós||1020.19 – [E] este ben por mí o fazedes?||1022.10 e quero-vos eu dizer al: / ... ||1023.3 E eu nunca fui leda nen dormi, / amiga, depois que s’el foi d’aquen||1024.19 E non se queixe||1025.4 e por én guise-mi-o Nostro Senhor / que vos faça eu ben||1025.16 e por én guise-mi-o Deus, se quiser||1026.10 e, amiga, sabede vós d’alguen / en quantos [dias poderá chegar / aqui de Toledo quen ben andar]||1026.13 E sempre catan estes olhos meus||1026.16 e preguntade, por Deus, / en quantos dias poderá [chegar / aqui de Toledo quen ben andar]||1027.9 e vós queredes con el-rei morar||1027.19 E, amigo, querede-lo oir?||1031.19 E, se vós fordes amigo leal, / guardaredes vossa senhor de mal||1032.5  e quero-vos end’eu desenganar||1032.22 E, se avedes gran coita d’amor, / ave-la-edes per mí||1033.4 e, quando lh’eu rogo muit’e digo / que se parta de mí tal ben querer||1033.10 e, ... / / ...tanto mi val come non lho dizer||1033.10 e, quando lh’eu digo muit’e rogo / que se parta de min tal ben querer||1033.16 e, pero lhi dig’en mui gran sanha / que se parta [de min tal ben querer||1035.19 E assanha-xi-m’el||1036.4 e dized’ora, por Deus, ũa ren: / ... ||1036.10 e venh’ora preguntar-vos por én: / ... ||1036.16 e dized’ora qual é vosso sén: / ... ||1037.7 E quen ben qu[is]er seu tempo passar, / u é con sa senhor, non dorme ren||1037.13 E, se lh’aprouguer de dormir ala / u el é, prazer-mi-á||1037.19 E, depois que s’el[e] de min partir, / tanto dórmia quanto quiser dormir||1038.7 E digan-lhi por mí que non tenha / que lho vou eu por mal demorando||1038.19 E, como quer que fosse, el querria / aver ja ben de min toda via||1038.21 E ben sei del que non cataria / o que m’end’a mí depois verria||1039.5  e vedes ora com’é sabedor / que, ... / log’el querra que lhi faça melhor||1039.22 E esto sera mentr’o mundo for||1041.5 e nós, sol que o queiramos provar, / log’é sabud’e non sei eu per quen||1041.11 e nós, sol que o queiramos fazer, / [log’é sabud’e non sei eu per quen]||1041.17 e nós, ante [sol] que cheguemos i, / log’é [sabud’e non sei eu per quen]||1042.4 e deste preito vedes que mi aven: / ... ||1042.19 E rog’a Deus, ... / que El me leix’end’o melhor fazer||1043.4 e, meu amigo, direi-vo-l’eu: / ...||1043.13 E ben sei de quen tan gran sabor á / de mentir, ... / que mi assaca tal mentira e al||1043.16 meu amig’, e vedes quant’i á: / ...||1044.16 E nunca mi-o faran creer / se mi-o non fezeren veer||1045.19 E ben sei eu [que] des que el veer / averei dõas e quant’al quiser||1046.7 E [el] quer muito con el-rei viver||1046.13 E el punhou muit[o] en me servir||1047.19 E se disseren «ben», loarei / Deus e graci-lo-ei al rei||1048.9 e, amigas, ... / non sábia per vós qual mort’eu prendi||1048.14 e, amigas, ... / desmesura fara quen lhi disser / qual mort’eu filhei des que o non vi||1050.22 E cofonda quen á tan gran sabor / d’antre min e vós meter desamor||1051.7 E, se m’ela mui gran torto fez i, / Deus me leixe dereito dela aver||1051.13 E ben sei eu dela [o] que dira||1051.16 e, pero ten ben que o avera, / mal i sera [quando lho eu filhar / mui sen seu grad’e non a preguntar]||1051.19 [E] enton veredes molher andar / pos min chorand’, e non lho querrei dar||1053.7 E, pois vos ides, sabiádes / que nunca maior pesar vi||1055.8 E, ante que vos eu visse, senhor, / tan muito ben ouví de vós dizer||1055.22 E mal dia mi Deus deu conhocer / u vos eu vi tan fremoso catar||1056.4 e d’ũa ren soo [eu] sabedor: / ... ||1056.7 E a mia coita sei que non á par / antr’as outras coitas que d’amor sei||1056.9 e, ... / con gran verdade vos posso jurar / que mi valera mui [máis non veer / eu vós||1056.13 [E] ést’a coita que mi a morte ten / tan chegada que non lh’ei de guarir||1056.16 e por esto podedes creer ben / que mi valera mui máis [non veer / eu vós||1057.7 E non poss’eu [os] meus olhos quitar / desses vossos||1057.13 [E] non poss’eu partir os olhos meus / desses vossos||1057.19 [E], pois que al non desejan veer, / Deus vós lhis mostre ced’a seu prazer||1058.7 E leixar-[m’-ia] qual coita mi deu / Amor, que [eu] en grave dia vi||1058.13 [E] leixar-m’-ia de cuidado meu / e da gran coita do meu coraçon||1058.19 E leixa-m’ela de mi ben fazer, / mais non me leixa en sas coitas viver||1059.13 E a mesura que vos quis dar Deus||1062.13 E, mia senhor, per bõa fe, / por vós me ten forçad’Amor||1063.8 E, se outr’ome, segundo meu sén, / tanto soubesse quant’eu sei d’Amor||1064.5 E direi-vos como non quer: / ... ||1064.13 e, ... / ..., / Deus, meu Senhor, ... / mi-a leix’ant’ũa vez veer||1064.17 E, se mi Deus quiser fazer / este ben, que m’é mui mester, / de a veer||1065.5 e por én vos leix’a dizer / meu mal||1065.8 E por aquesto, mia senhor, / viv’[eu] en gran coita mortal||1065.15 E Deu-lo sabe, mia senhor||1065.22 E con dereito, mia senhor, / peç’eu mia morte||1065.25 e, pois meu temp’assi me sal / ..., dev’a querer / ante mia morte ca viver / coitad’, ...||1066.11 E, pois mi ben e mal fazer podedes, / non mi façades quanto mal sabedes / fazer; máis dereit’é que mi mostredes||1067.7 E ja que eu sempr’a desejar ei / o vosso ben||1067.13 E, pois m’assi ten en poder Amor||1069.8 E, mia senhor, ũa ren vos direi||1073.7 E nunca m’eu a mia senhor irei / queixar de quanta coita padeci / por ela||1074.6 e, pero x’ést’a mia coita maior, / dereito faç’en me de vós doer||1074.32 e, ... / se vós vistes algũa dona tal, / tan fremosa e que tan muito val, / mia senhor é||1076.7 E o cuidar que eu cuidei cuidei / des aquel dia en que mia senhor vi||1076.13 [E] tanto cuidei ja que non á par / en mia senhor se mi faria ben||1082.13 E non vos ous’én máis dizer||1083.7 E non mi-os fui os seus olhos mostrar / Deus||1083.13 E vi eu os seus olhos por meu mal / e o seu mui fremoso parecer||1086.7 E sabe Deus e Santa Maria / ca non am’eu tant’al no coraçon / quant’amo vós||1086.13 E ant’eu ja [a] morte querria / ca viver com’eu viv’á gran sazon||1087.15 E, porque é Deus o máis sabedor / do mundo, fez-me-vos tal ben querer||1087.22 E o que al disser por dizer mal / de vós, senhor, do que disser nen d’al, / cofonda Deus quen lho nunca creer||1087.25 E quer’end’eu todos desenganar||1088.4 e con pavor de vos pesar / non lhis ouso dizer per ren, / senhor, que vos eu quero ben||1088.10 e eu, por vos non assanhar / non lhis ouso [per ren] dizer / [...]||1088.13 E, porque me veen chorar / d’amor, queren saber de min / por qual dona moir’eu assi||1088.16 e eu, senhor, por vos negar, / non lhis ouso dizer por min||1089.7 E ben entend’eu no meu coraçon / que desejades mia mort’a veer||1089.19 E, se vos prouguer o que vos direi / e pois morrer, ja máis non morrerei||1090.17 e con tod’esto non poss’eu achar / quen vosso ben todo possa dizer||1091.10 e, demais, ... / de lhi falar non ei en min poder||1091.22 E, meus amigos, ... / ..., / non tem’eu ren mia morte nen morrer||1092.8 E grave dia mi fez entender / Deus quan muito ben eu dela ‘ntendi,||1092.12 e grave dia mi-a fez enton||1092.15 E grave dia por mí lhi falei / aquel dia [e]n que lh’eu fui falar||1092.19 e grave dia foi por mí enton / quando a vi||1092.22 E grave dia por mí comecei / con mia senhor||1092.29 E, porque m’eu dela [enton] quitei, / esmoresco mil vezes||1092.32 E non mi ponhan culpa des aqui / de seer sandeu||1093.13 E el á perdudo o sén por min||1096.8 E des enton, por quantos se quitaron / d’amar, por én travou en min Amor||1096.15 E sabor [á] de min||1096.22 E matar-m’-á por esto||1096.29 E non sei al per que s’Amor vingasse||1098.10 e por esto vos rog’e non por al, / meu Senhor Deus, ... / ...que mi-a façades aver por senhor||1099.7 E non morri||1099.25 E pesa-mi porque perderá prez / quanto Deus en aqueste mundo fez||1100.7 [E] dix’eu logo||1100.13 E ela disse||1100.19 E, se veess’outra, que lhi diria / se me dissesse ca “per vós perdi / meu amig’e doas que me tragia”?||1100.31 E diss’ela, come ben ensinada: / ... ||1102.3  e sempr’eu, namorado, / ei a viver coitado||1102.9 E de toda-las coitas a vossa maior ei||1102.13 E de toda-las coitas a vossa ei maior||1105.4 e des oimais me quer’aventurar / a lho dizer||1106.7 E non cuidei aver de nulha ren / med’...||1107.7 e quen viu nunca tal / coita sofrer qual eu sofro, ca sén / perç’e dormir?||1107.9 E tod’esto mi aven / por vos veer||1107.13 e por én sei que non / perderei coita mentr’eu vivo for||1108.7 E por aquesto, ... / entendo ja que nunca perderei / a maior coita do mundo que ei||1108.13 E por aquesto ja ben fis estou / d’aver gran coita no mund’e non al||1108.19 E por aquesto sofr’eu a maor / coita de quantas fez sofrer Amor||1109.3 e devo-m’eu dest’a maravilhar||1109.7 E, se oj’ome á cuidados, ben sei, / ..., / que eu devia cuidados aver||1109.19 E d’amor sei que nulh’omen non ten / én maior coita ca mi por vós ven||1110.8 E aqueles que ja medo non an / que lhis faça coita sofrer Amor, / veen ant’elas||1110.15 E os ben desamparados d’Amor / juran que morren con amor que an||1111.4 e por esto non sei / se me devo de vós queixar, senhor, / máis destas coitas que ei, se d’Amor||1111.10 e por aquesto non poss’entender / se me devo de vós queixar, [senhor, / máis destas coitas que ei, se d’Amor]||1111.16 e por estas razões non sei eu / se me devo de vós queixar, se[nhor, / máis destas coitas que ei, se d’Amor]||1111.19 E, por Deus, fazede-me sabedor / se m’ei de vós [a] queixar, se d’Amor||1112.3 e desta coita soo sabedor / por aquesto que vos ora direi: / ...||1112.10 e por aquesto vos venho dizer: / ... ||1113.10 e, meus amigos, digo-lhis assi: / ... ||1113.16 e digo-lhis eu, se Deus mi perdon: / ... ||1114.7 E non ach’eu razon e por est’é: / ... ||1115.8 E, mia senhor, nunca cedo verrei / u vos veja des que m’ora partir / de vós||1115.15 E, mia senhor, por que me coitarei / de viir cedo, pois mi prol non á?||1116.7 E ben entendo que baratei mal / do que lhi foi dizer||1116.13 E ben entendo que fiz folia||1117.19 E, se máis d’oito dias non son / que de mia senhor foi alongado, / forte preito tenho começado||1118.5 e ar vou mui confortado / da mercee que m’el faz||1118.17 E al do conde falemos, / que é irmão d’el-rei||1119.22 E máis vos quero dizer deste rei||1120.13 E, des que eu de mandado sair, / non se pode meu amigo guardar||1122.4 E dissera-lh’eu, ... / que se veesse cedo||1122.7 E dissera-lh’eu, ... / que, ... / ca se [perderia migo]||1125.11 e parta-m’end’agora assi||1128.4 e ora ja non ei ren que temer||1128.11 e des oimais, ... / ..., non mi pode dar / maior afan||1130.3  E vou, meu namorado||1136.10 e dized’ora, ... / por que mi an[dades tan triste chorando.||1138.4 e ar quero-vos d’al desenganar||1138.10 e ar quero-vos dizer outra ren: / ... ||1138.15 e, mia irmana, direi-vos log’al, / ca non vos quero meu cor encobrir: / ... ||1140.5 E, pois dizedes ca poder non avedes d’al tant’amar / come min||1140.9 E, pois vos eu ouço dizer ca non amades tan muit’al / come mí||1144.4 E, se vós, filha, meu amor queredes, / rogo-vos eu que nunca lhi faledes / sen mí||1144.7 E al á i de que vos non guardades||1145.16 E dixi-lh’eu enton: / ... ||1151.4 E, se el for, como me demandou, / a San Servando||1152.4 E non me guardedes, se vós ben ajades, / d’ir a San Servando||1152.7 E, se me vós guardades d’atal perfia, / ..., / morrerei [d’amores]||1152.10 E, se me vós guardades, ben vo-lo digo, / ..., / morrerei [d’amores]||1157.4  e ides vós ben querer / a quen vos non quer veer?||1158.3 e, se m’ante non vir, / achar-s’-á end’el mal se eu poder||1159.4 e, pois eu logo por el ar morrer, / maravilhar-s’-an todos d’atal fin||1160.7  e com’ei, sen vós, a veer / ond’eu aja nen ũu prazer?||1160.9 E ar direi-vos outra ren, / pois que vos vós queredes ir||1173.13 E muito ben lhi deve Deus fazer / se co[n] meu serviço lhi prazer á||1173.19 E, se prouguesse a Deus que foss’as[s]i, / non me fezesse outro ben des ali||1182.13 E, segundo com’a mí parece, / ..., / ven log’a luz de que non ei sabor||1183.7 E, pois m’eu eire senlheira deitei, / a noite foi e vẽo e durou||1183.13 E comecei eu eire de cuidar||1184.13 E, ... / diss’el, mia madre, como vos direi: / ... ||1184.16 E vedes, madre, quand’el esto disse, / foi tan ledo||1187.3 e dized’ora, ... / ..., / com[o] ousastes viir ant’os meus / olhos||1189.4 e dized’ora, falso, desleal: / ... ||1189.7 E non vos presta, fals’, en mi-o negar||1191.7 E, se molher ouve d’aver / sabor d’amig’ou lho Deus deu, / sei eu que lho non fez veer||1194.7 E sei, amigo, destes olhos meus, / e sei do meu fremoso parecer||1195.5  e, pois faz esto, manda-m’escolher||1195.13 E de qual guisa migo partir quer, / a partiçon, ai meu amig’, é tal: / ... ||1195.25 E, poi-lo ela part’, a meu prazer / en vós quer’eu, meu amig’, escolher||1197.18 e máis vos én direi: / ... ||1199.7 E vedes, amiga, do que m’é mal: / ... ||1199.13 E que gran torto que m’agora ten / en dizer, amiga, per bõa fe, / que o mandei ir!||1199.15 E, se assi é, / como m’el busca mal, busque-lhe eu ben||1199.19 E, se el ven aqui, a meu poder, / preguntar-lh’-ei quen lho mandou dizer||1200.7 E non ei eu de lhi mentir sabor||1202.5 E, se el vai ferido, irá morrer al mar||1202.7 – E guardade-vos, filha||1202.9 E guardade-vos, filha, ca ja m’eu vi atal||1205.7 E con sabor delos / lavei meus cabelos||1205.10 E con sabor delas / lavei mias garcetas||1207.11 E rompestes i o brial||1207.16 E rompestes i o vestir||1211.7 E, pois mi Deus fez tal mandad’aver / qual desejava o meu coraçon||1211.13 E por én sei ca mi quer ben fazer / Nostro Senhor||1214.4 E, se s’el for, log’eu morta serei||1215.7 E atal preito m’era mui mester||1215.13 E, se mi a mí guisar Nostro Senhor / aqueste preito, sera meu gran ben||1216.9 E, des que m’eu sen vós achei, / sol non me soubi conselhar||1216.17 E fui eu fazer oraçon / a San Clemenç’e non vos vi||1219.10 E disse-mi o mandadeiro||1219.13 E disse-mi o mandadeiro||1219.16 E disse-mi o mandadeiro||1220.7 E ben sei [eu] de pran que por meu mal / me fez[o] Deus tan fremosa nacer||1220.13 E fez-mi Deus nacer, per bõa fe, / polo meu mal||1220.19 E, pois Deus quer que eu moira por én, / sábian que moiro querendo-lhi ben||1221.7 E dizia que perdia o sén / por mí||1221.13 E, quand’el migo queria falar, / chorava muito||1222.7 E, per bõa fe, sempre lh’eu querrei / o maior ben de pran que eu poder||1224.7 E ben vos per-vingaredes / de mí||1227.10 e non poss’eu cada dia, / mais queredes falar migo?||1228.7 E non fica per mí, per bõa fe, / d’aver meu ben e de lho guisar eu||1228.13 E, per bõa fe, non fica per mí / quant’eu poss’, amiga, de lho guisar||1228. E tal ventura era pera quen / non quer amig’e non dá por el ren.||1228.19 E tal ventura era pera quen / non quer amig’e non dá por el ren||1229.13 E dizede-lhi ca poder non ei / de me partir||1229.19 E, pois veer meu amigo, ben sei / que nunca pode per mí saber al||1231.13 e vós faredes, pois en voss’amor / vos esforçades tanto [e] no seu, / e vós vos acharedes én peior / ca vós cuidades||1231.21 e, pois eu esto sei, u al non á, / mando-me-lh’eu falar con quantas vir||1232.5 E ben vos digo, se el morr’assi, / que non viverei [ja máis] des ali||1233.19 E ben vos poss’eu en salvo jurar / que outr’ome vivo non sab’amar / dereitamente||1234.6 E sei, filha, que vos trag’enganada / con seus cantares||1235a. [e] moiro-m’eu pola frei / mais non pola de Nogueira||1235a.3  [e] moiro-m’eu pola freira||1235b.9 E se eu aquela freira ũu dia veer podesse, / non á coita no mundo nen pesar que eu ouvesse||1235b.13 E se eu aquela freira veer podess’un dia / nen ũa coita do mundo nen pesar averia||1236.3 E mirei-la das arenas, / des i penado me ten||1236.9 E mirei-la das arenas, / des enton me fez penar||1237.23 e quen molher rafec’, á gran sazon, / quer ben non pode fazer se mal non||1237.36 e o mui bon ome, pois ten cabo sí / molher rafec’e se non paga d’al||1237.52 e parta-s’esta tençon per aqui||1237.56 e julguen-nos da tençon per aqui||1238.4 e vedes quant’i á: / ... ||1238.6  [e] se lh’ar faç’algun ben, outro tal||1238.7 E tan coitad’é, ... / que o non pode guarir nulha ren / de morte ja||1238.16 e este preito cae-m’ora assi: / ... ||1238.19 E, amiga, por Deus, conselho tal / mi dade vós que non fiqu’end’eu mal||1241.7 E, pois vos eles teen por melhor / de vos enfengir de quen vos non fez / ben||1241.13 E sabe Deus que desto nulha ren / vos non cuidava eu or’a fazer||1242.7 E ben vos digo que des que oi / aquestas novas sempre trist’andei||1247.13 E quen molher de coraçon quer ben, / a meu cuidar, punha de s’encobrir||1248.17 e, pois veedes com’este preit’é, / vós catad’i [o que devo fazer]||1249.13 E, pero lh’eu ja queira des aqui / o maior ben que lhi possa querer, / ..., non lhi farei prazer||1249.19 E vedes vós||1250.13 E ben sabedes camanho temp’á / que m’eu daquest’, amigo, receei||1251.13 E andad’ora de camanho preito / vos vós quiserdes andar toda via||1253.4 [E] foi-s’o meu perjurado / e non m’envia mandado||1253.7 E non m’enviou mandado||1254.6 E, pois m’el foi a seu grado mentir, / des oimais me quer’eu d’amor partir||1254.11 E direi-vos que lhi farei por én: / ... ||1257.19 E sei ben que non é tan ousado / que vos el veja sen vosso grado||1260.7 E ando maravilhada / porque tanto tarda||1261.9 e, meu amigo, ... / se por mesura non fosse que ei||1263.10 e direi- / -vos máis||1263.27 e, se m’El esto non guisar, / quen me poderia valer?||1265.10 e veed’ora qual é o meu sén: / ... ||1266.7 E ben vo-lo juro, madre||1270.3  e por que s’assanhou agora o meu amigo?||1273.10 e máis vos én direi: / ... ||1273.16 e máis vos direi én: / ... ||1276.19 E, senhor, sempre cuidarei / que tardo muito, e que farei?||1278.4 e diss’end’ũa, mia senhor: / ... ||1278.10 e diss’a por que perço o sén: / ... ||1278.15 E prougue-mi de coraçon / quanto mia senhor dizia||1278.19 E, se as eu máis oisse, / a que gran sabor estava!||1278.21 E que muito me pagava / de como mia senhor disse: / ...||1279.16 E aquesto [o] non sei eu per mí||1281.5  e ja filharia, se m’eu quisesse, / de falar mig’, ...||1281.19 E jura ben que nunca mi dissesse / de lh’eu fazer ren que mal m’estevesse||1283.7 E non me devedes, mia madr’, a guardar||1289.6 e treides migo, madre, de grado||1298.13 E nullas gardas non ei comigo, / ergas meus ollos que choran migo||1298.16 E nullas gardas migo non trago, / ergas meus ollos que choran ambos||1307.13 E, pois lhi vós [mui] gran ben queredes, / direi-vos, filha, como façades: / ... ||1309.13 E foi mig’outra vegada||1312.11 E tan gran coita d’amor ei migo / que o non sabe Deus, mal pecado||1313.22 E enton pode perder seu pesar: / ...||1316.5 E disse-m’el||1316.8 E diss’eu||1316.12 E disse-m’el||1316.15 E diss’eu||1316.19 E disso-m’el||1318.5 e por esto diz que se quer tornar / u, gran temp’á, serviu e afanou||1319.8 E o cativo, per poder que á, / non na pode desta seita parti[r]||1320.20 e quen esto vir, des ali / por malandante o terrá||1321.4 E dixi-lh’enton como vos direi: / ... ||1321.7 E disse-m’el||1321.10 E dixi-lh’eu||1321.16 E dixi-lh’eu||1322.19 e assi poss’eu aver meu dereito||1324.7 E dis[s]e-m’el||1324.13 E dis[s]e-m’el||1326.22 E, pois en al es mans’e mesurado, / non entences||1327.5 e, porque eu do vos[s]o talan sei / qual prol da vos[s]a privança terrei||1327.19 E, ... / bispo, senhor, ... / vós seeredes privado toda via / deste vosso beneficio||1328.8 E quen ben vir o vos[s]o contenente||1329.18 e por parardes milhor a conquista / outorgad’ora, ... / ..., / que o poedes tod’o voss’à vista||1330.13 [E], pois lhi Deus atal ventur[a] deu / que en pobreza todo seu sén á / e con ben-fazer sandice lhi dá||1331.13 E, pois el, aas primeiras, / quer de mí levar o meu / come engador judeu||1332.12 e Don Foã[o] ja per vezes deu / o que talharon||1332.26 e do talho non ten [i] o melhor||1332.33 e el queria de vós, desarreigado, / de vos aver assi [mal] espeitado / com’oj’el é pelo maior juiz||1332.38 e de com’é mia fazend’apostada / vós, Don Estevan, sodes én ben fiz||1333.6 e aquesto, Martin Gil, / parece a todos mui feo||1333.13 e, Martin Gil, quen no vir, / parece mui lai, de feito||1334.5 e, maestr’Ali, ... / d’Alvar Rodrig[u]iz punha de saber / se fode ja este mouro tan moço||1334.12 e, maestr’Ali, ... / d’Alvar Rodrig[u]iz sab’ora como é||1334.19 e, maestr’Ali, sab’i ora ben / d’Alvar Rodrig[u]iz, ... / se fode ja este mouro tan neno||1336.5 e, se vos el aquesto ven frontar, / certa resposta lhi devedes dar||1336.15 E, pois el cuid’a fazer-vos creente / que vos serviu come ome de parage, / non compre aqui resposta per mes[s]age||1337.3 e, porque os vi ambos perfiar, / cheguei-m’a el||1337.8 E disse-m’el||1337.11 e, ... / assanha-se e diz-me o que vos direi: / ... ||1337.15 E dix’eu||1337.22 E paravoas non an de falecer||1340.8 E per esto, per que, ant’, el vivia, / lh’é defeso des que foi ordinhado||1340.12 e as planetas o tornaron fol||1340.15 E ja de grado el renunçaria / sas ordĩis||1340.22 E na coroa, que tapar queria, / leixa crecer a cient’o cabelo||1340.29 E no seu livro, ... / ..., log’i prometeo / que nunca per el máis estudaria||1341.8 E tal coita diz que lhe faz sofrer / no coraçon que se quer afogar||1341.15 E / per aquelo que lh’el foi ensinar / diz que sabe que o pod’ensarrar||1342.22 E, ... / conven que leix’a cura e atenda / a capelan igual da sa pessoa||1344.13 e, ... / ..., / ao demo encomendo / que o aja en sa comenda||1344.27 e por én quanto ten dá-o||1346.7 E foi-s’el morar a França / e desemparou sa terra||1346.13 E foi-s’el morar a Coira, / que é terra muit’esquiva||1346.16 e seu padre e seu linhage, / ..., / todos cuidamos que moira||1346.19 E el se foi certamente||1347.15 E tal sangrador achedes, / amiga, se vos sangrades||1351.5 e foi de gran ventura aquel dia / que escapou||1356.5  e brial a mia senhor bela, / e ao zevron rengi-lh’a sela||1357.3 e fez mal||1358.15 E seu irmão, o zevron, / que lhi quer mal de coraçon||1360.6 e diss’a ben-talhada: / ... ||1360.16 e disse-lh’a velida: / ... ||1360.26 e disse-lh’a fremosa: / ... ||1363.8 e por ende te quero [ja] leixar||1366.11  e por én lhi cant[ar]ei||1366.15 e de pran andaron i / as mangas do ascari||1366.39 e, pois lha ouvi dada, / ... / [comecei / aqueste cantar da egoa||1368.5 e é perjurada||1369.4 e dei-lhos eu per preit’atal / que mi-os ar desse / ond’al non fezess||1372.8 [E] eu cuitado non chegaria / por comprar corpo tan ben talhado!||1372.10 E [o] astroso que a vendia, / por que mi non enviou mandado?||1373.15 e ten poupado / quant’á||1373.33 e nosso mal non sente||1374.4 e el non achou / que nen un preito del fosse mover / nen ben nen mal||1375.29 E tod’aquesto é mao de fazer / a quen os sol fazer desiguados||1376.11 e, pois eu ja máis non posso valer, / quero-m’andar per u seja viçoso||1376.13 E, ... / ..., / non quer’eu perder este fodestalho||1376.25 E pois, quando me vej[o] en meu lezer, / merendo logo||1377.11 e tan grand’engano prês i / que, ... / ja nunca poderá valer / o meio do que deu por sí||1379.8 E chamou sempre||1379.9 E el demais lhi fez à arca tal / per que nunca i outr’asconderá||1380.12 e non lhi deu, ca o errou||1381.15 E conselhava eu [mui] ben / a quen el don pedisse||1382.5 e, poi-lo ora assi viron andar, / non mi creades se o non sacar / contra alguen||1382.15 E, ... / se i alguen chegar po-lo prender, / diz que é mui corredor aficado||1382.18 e, ... / ..., / jura que alçará voz a cantar||1384.5 e fui-lh’escass’, a meu cuidar, / segundo com’el canta||1384.11 e máis merece o jograron||1385.3 e fazed’ora [a]tanto por mí, / se Deus vos valha||1385.13 e quero-m’ant’eu por vós pejurar / ca vós por mouro mao pelejedes||1386.5 e direi-vos en que lho entendi: / ... ||1386.13 e, por veerdes ca vos quer gran ben, / non sacou ende mí, que a fodia||1387.4 e a dona cavalgou e colheu / Don Caralhot||1387.8 E, pois a dona Caralhote viu / antre sas mãos, ouv’én gran sabor||1388.4 e sequer muito vo-la escotaron||1388.8 E, porque vos lhi talharon atanto / so o giron, vo-la talharon mal||1389.10 e demais seus amigos / pagará delas, e seus enmiigos||1389.16 [e] gran dereit’é, ca el nunca erra||1390.19 e o filho tardou||1391.8 E, se esto fezerdes, averedes, / ..., / bon parecer e bon talh’, ...||1391. e] se cada que s’a touca torcer, / se log’ouverdes quen vos correger / as feituras, mui ben pareceredes||1392.8 E, se vos daquesto non castigades, / nulh’ome non sei con que ben estedes||1392.12 e direi-vos al: / ... ||1392.15 E nunca vós, dona, per mí creades||1394.8 E o maestre lhi disse||1395.10 e an-lh’as gentes por én desamor||1395.22 E ora ainda mui grand’infançon / si quer foder||1397.8 E, ... / ..., / o fez el-rei meirinho des Viveiro / atá Carron||1397.12 e, se ouve de malfeitor falar, / vai sobr’el e non lhi pod’escapar||1397.15 E cuidará del quen o vir aqui||1398.4 e, por se meter por máis trobador, / ..., / feze-s’el en seus cantares morrer||1398.15 E non á ja de sa morte pavor||1398.22 E se mi Deus a mí desse poder / qual oj’el á, pois morrer, ... de viver, / ja máis morte nunca temeria||1399.5 e disse-mi assi: / ... ||1400.5 E disse-m’ela ‘nton: «Ei nom’assi||1400.8 [E] dixi-lh’eu u me dela partia: / ... ||1400.10 E disse-m’ela daquesta maneira||1400.22 E dixi-lh’eu enton||1400.26 E disse-m’ela||1403.5 e un caralho grande que comprou / oonte ao serão o esfolou||1403.8 E ja ela é probe tornada / comprando pissas||1403.18 e est’é pola casa molhada / en que as met’, ...||1404.8 E começava-os el d’arriçar / de tra-la porta d’un seu celeiro||1404.11 e começavan-s’a mí de touçar / en cima da besta en que ia||1404.22 E dix’eu logo, pois m’én partia: / ... ||1405.7 E muito vos oi eu oje mal son||1405.9 e dix’eu log’a feito / esto que sei que vos a vós aven: / ... ||1405.17 e assanhei-m’eu||1406.6 e por én á coita de posfaçar||1406.8 E, poi-lo sabe, faz aguisado / de posfaçar||1406.19 e tenho-lhi por sén / de non dizer de nen un ome ben||1406.22 E diga, pois que disser muito mal: / ... ||1407.8 [E] qual desden lhi vós fostes fazer / nunca outr’om’a seu amigo fez||1408.22 E non lhi fazen mal de que se sença||1412.20 e fez-mi tal [n]o rocin, / que semelhava lobado||1413.5 e digo-vos que lhas dan / quaes ela queria||1413.11 e dan-lhas por seu amor / quaes ela queria||1413.17 e dan-lhas do Espital / quaes ela queria||1413.23 e dan-mi-lhas da misson / quaes ela queria||1414.8 E des i, ... / aqui non dades vós ren polo mar / come os outros que i van enton||1414.15 E nunca oimos d’outr’ome falar / que non temesse mal tempo do mar||1414.20 e todos esto cuidamos por quanto / non dades ren por tormenta do mar||1415.19 [e] o comendador chegou||1417.25 E gran careza fezestes de pran||1418.13 E, pois que me non val rogar a Deus / nen a santos||1418.19 E por Deus, que vos deu onra e bondade, / a Don Anris esta vez [perdoade]||1420.4 e vejo-te de trobar trameter||1420.20 e ves, Lourenço, onde cho direi: / ... ||1420.26 e, pois eu tod’est’ei, / o trobar nunca [o] eu leixarei||1421.5 e ben sei eu por que aquesto faz||1422.7 [E] pero que foss’este mouro meu, / ja me terria eu por desleal||1422.13 E direi-vos eu quant’én vimos nós: / ... ||1422.16 e máis vos én direi: / ...||1423.7 E sempre esto foi profetizado / par D[e]us||1423.13 E, se non foss’o Antecristo nado, / non averria esto que aven||1424.15 E nen lho diss’, ...||1425.5 E al i devedes a gradecer: / ... ||1425.8 E, u vos jogan ou u vós jogades, / mui ben caedes en qual d’estas que||1425.15 E, ... / ..., / d’averdes [bon] nome muito vos jaz||1426.5 e quer’, en gran conhocença, dizer: / ... ||1426.13 e por aquesto se dev’entender / por que vos chaman Maria do Grave||1426.15 E, pois vos assi departi este «grave», / tenho-m’e[n]d’ora por máis trobador||1427.3 e, pois fodo, ... / fic’end’afrontado ben por tercer dia||1428.9 e ves, jograr, / ..., / un don e linho dobrado / pensa ora de mi-o dar||1429.3 e direi-vos com’e de qual maneira: / ... ||1429.7 E de min vos dig’, ... / se ricome foss’e grand’alg’ouvesse / [...]||1429.13 E ben seria meu mal e meu dano||1430.25 e fodi||1430.26 e meus preitos talhei / con Frei Rodrig’...||1432.5 e tu dizes que entenções faes||1432.13 e direi-vos máis: / ... ||1433.6 e, se vos el fez[o] juiz, por én, / de vós julgardes outorgo-vo-l’eu.||1433.8 E, se vos el por esto fez juiz, / Don Vuitoron, devede-l’a seer||1433.15 E, pois julgardes como vos trobei, / e ar chamad’o comendador i||1433.19 e o que ora nas alças está, / se o en d[er]eit’ei, entregar-mi-as-á||1434.4 e oi end’o meirinho queixar||1434.8 E oi noutro dia én queixar / ũas coteifas e outras cochõas||1434.19 e o coteife que for trobador / trobe, mais cham’a coteifa «senhor»||1434.22 E o vilão que trobar souber, / que trob’e chame «senhor» sa molher||1435.13 e que grand’entejo / en toda molher á!||1435.15 E das trincheiras / e das transmoleiras / ti quero dizer: / ... ||1436.4 E cofonda-me San Marcos / se pola donzela d’Arcos / d’amores ei mal!||1437.7 E venden cen truitas vivas, / compra én duas cativas, / e coz’end’a ũa||1437.10 E, u as venden bolindo, / vai-s’én con duas riindo||1439.15 e pois, quando s’erger non podian én, / tirar[on] mui ben as pernas cara sí||1441.7 E, pois-lo vi nos panos perfiado, / enton puinhei máis en lhos pedir||1441.9 e disse-m’el||1441.13 E por én seerei ja sempre do seu lado||1442.5 e por én, / se querede-lo que eu faço ben / danar, terran-vos por sen-conhocer||1443.8 E aquestas sobervias duas son / que Pedr’Amigo en trobar vai fazer||1444.10 e dizen esses con que vós trobades / que de trobar nulha ren non sabedes||1444.13 e, pois vos assi travan en trobar, / de vos julgar, senhor, non me coitedes||1447.4 e non no comen nen o dan||1447.6 e, de quanto no reino á, / se compre todo seu talan||1447.12 e quen d’el-rei quiser tirar / ben sen servir, ... / ave-lo-á u l[h]o pedir||1447.17 e fazen al, que vos direi, / que é mui peior que o al: / ... ||1447.22 E, u comprir conselh’ou sén / a seu senhor, non saben ren / senon en todo desigual||1448.5 e ũu dia pela sesta, / ..., / de cada part’espeçada / foi toda pela Meestra||1450.5 e, per como mi-o el dá, / eu ben cuido que verra / quand’aqui veer Messia||1450.11 e disse-me un seu mininho / que ben certo foss’eu disto||1450.18 e entolha-xe-me riso||1451.8 E diz que vio na [e]strela, / ..., / d’aver igreja mui grande||1451.15 E diz que vio [e]na lũa / que avera sen contenda / igreja de mui gran renda||1451.19 e, porque lhe vai tardando, / el vai-se muito agravando||1453.7 E, mia senhor, per boa fe, / pois soubestes que vos amei, / me desamastes||1453.16 e, par Deus, que nunca mentiu, / ... / ...ja vos eu sempre querrei ben||1457.13 E dizer-vos quer’ũa ren: / ... ||1460.4 e por én, / par Deus, vós vos enganastes, / que as non catastes ben||1461.5 e, amigos, direi-vos al: / ... ||1461.8 E quantos m’est’a mí dit’an, / ..., / dé-lhis Deus [a]tan gran sabor / com’end’eu ei||1462.3  e, con tod’est’, ... / non pod’el-rei saber, per nulha ren / quando se vai nen sabe quando ven||1462.6 E trage tenda e trage manjar||1462.11 E trage repost’e trag’escançan||1462.16 [E] trage seu leit’e seu cobertor||1466.12 e da terra u non fostes non sei / como vos trobei||1468.11 e non me val / ren contra ela nen me val servir / ela||1468.17 e meu gran ben-querer / e meu serviço tod’é seu pesar||1469.10 e veerei se me fara sequer / algũu ben||1469.13 e sei que as[s]i me conselhará / o meu amigo||1470a.5 e por meu mal se me deten||1470a.8 E assi ei eu a morrer, / veendo mia mort’ante min||1470a.12 e ben sei, / sennor, que assi morrerei||1470a.15 E ben o podedes fazer / se vos eu morte mereci||1470a.19 e, sennor, preguntar-vos-ei, / ..., / se ei, por én, mort’a prender||1470b.5 e por meu mal se me deten||1470b.8 E as[s]i me torment’amor / de tal coita que nunca par / ouv’outr’ome||1470b.15 E as[s]i ei eu a morrer||1470b.19 e ben sei, / sen[h]or, que assi morrerei||1470b.22 E ben o devedes saber / se vos eu morte mereci||1470b.26 e, senhor, preguntar-vos-ei, / por serviço que vos busquei||1472.8 E ali logo, u sa lide avolver, / verran-vos deles deante colpar||1473.4 e diss’ela, poi-lo viu denodado: / ... ||1473.9 e tornad’aqui ao meio dia||1473.14 e, en como quer, farei-vos eu pagado||1473.15 E o mouro foi log’ali chegado||1473.22 E ela disse||1473.25 E o mouro log’a carta notou / sobr’ela||1474.5 e ela diz, por se de mal partir, / que, ... / que non quer ja sen clerigo viver||1474.11 e diz que á ben per u o fazer / con o que ten de seu||1474.15 E Maior Garcia, por non perder / sua alma||1476.22 E, pois mercarde-lo al, logo cedo / vo[s] amostr’a roupa que vos dara||1476.24 e, se pois virdes que vo-la non dá, / ide sarrar-la port’, a vosso quedo||1477.6 E diss’a outra||1477.11 E des i / diss’el’outra vez||1477.15 E ambas elas eran companheiras||1477.19 E diss’[a] outra||1477.22 E depois tomaran senhas masseiras / e banharon-se e loavan-s’ali||1477.24 e quis Deus que, nas palavras primeiras / que ouveran, que chegass’eu ali||1477.26 E diss’a ũa||1477.27 «E vós mal ascondedes / as tetas, que semelhan cevadeiras!»||1477.27 E diss’a outra||1478.5 e conselho-vos que catedes al / que cobrades||1478.8 E quen vos pois vir-la saia molhada / ben lheu terrá que é con escasseza||1478.11 e, ... / maravilha sera se vos guardar / ũu dia poderdes de vos molhar||1478.15 E, Don Bernaldo, vel en esta guerra, / ..., / aved’ũa capa d’ũu capeirete||1479.11 e, pola velha que foi deostar, / deostou-m’ora Maria Balteira||1480.3 e dixe-lh’eu, que non oisse: / ... ||1482.8 E por ũu destes nossos miradoiros / veo aqui ben guisado esta vez||1484.5 E, pois que ouveran ja feita sa voda, / cuspiron as donas||1485.10 e, quando lh’el queria mui milhor, / foi-o ela logo matar ali||1485.15 E, ... / ..., / foi-o ela logo matar por én||1485.22 E quen nos ambos vir jazer dira: / ... ||1486.14 E i o clerig’está ja / revestid’...||1486.17 E diss[e] o corvo «quá cá»||1486.22 e ela quis provar de s’ir||1487.3 e o agüiro sol el ben catar||1487.5 e, indo da cas[a] ao celeiro, / ouv’ũu corvo viaraz e faceiro||1487.8 E,pois-lo el ouve muito catado / diz||1487.15 E tornou-se contra seu gasalhado / e diz||1488.3 e quero-vos logo mostrar razon, / que entendades que digo recado||1488.15 E seus parentes teen por guisado / que se casass’á i [mui] gran sazon||1489.50 E achou Belpelho estand’en ũa eira||1490.6 e desta casa non mi mingua al / senon madeira nova que queria||1490.8 E quen mi-a desse sempre o serviria||1490.15 E, meus amigos, par Santa Maria, / ..., / log’esta casa iria fazer||1490.20 e, se mi a mí a abadessa der / madeira nova, esto lhi faria||1491.5 e pareceo o Sarilho con sa sela de badana||1492.5 e filhó-o i pelo cabeçon||1492.8 E Don Estevã[o] assi dizia / a nós, que lho leixassemos ferir / máis||1492.15 E o vilão enton respondia / com[o] agora podedes oir: / ... ||1492.22 E veed’ora, por Santa Maria, / se ei poder de co[n] el máis guarir||1492.27 e, pois s’assanha, non cata per u / feira con el, sol que lh’ome desvia||1493.20 e máis viços’ome de comer ben / non vistes nen avedes de veer||1494.5 e sérvia-vos ome quanto poder||1494.8 E tan mal dia vosco, tant’afan / e tanta coita convosc’á levar||1494.15 E, Don Estevã[o], pois sodes tan / sanhudo que non catades por quen / vos faz serviço||1495.8 E, Don Bernaldo, se o non sabedes, / quero-vos eu dizer quant’end’oi: / ... ||1495.18 e vedes: / non é maravilha de vos foder||1496.5 e, con qual corv’el soubess’escolher, / o leixasse malandante seer / Deus||1496.8 [E], ... / [...] / [...] / ..., / [con] atal lhi leixasse Deus perder / a erdad’e o corp’e o aver||1496.15 E, pois sab’el tod’alegoria / d’agoiro, quando da sa casa sal||1496.22 e, con bon corvo, foss’el pois caer / eno infern’...||1497.7 E por én diz que non fez torto o que vendeu Marialva||1497.11 [E] o que vendeu Leirea muito ten que fez dereito||1497.15 [E] o que vendeu Faria por remiir seus pecados, / se máis tevesse, máis daria||1497.16 e disseron dous prelados: / «Tu autem, Domine, dimitte aquel que se cofonde||1497.20 e diss’o conde: / ... ||1497.23 [E] ofereceu Trancos’ao conde Roi Bezerro||1497.31 E, quando o conde ao castelo chegou de Celorico, / Pachec’enton o cuitelo tirou||1497.32 e disse-lh’ũu bispo: / ... ||1498.5 e, ... / porque non ven ao reino el-rei, / non vee cousa ond’aja sabor||1498.18 E direi-vos al: / ... ||1499.5 e, por aver casament’, a la fe, / d’ome, nunca vós tan gran coita vistes||1499.7 E por end’anda vestid’e loução||1499.11 e, por este casamento el, de pran, / d’ome, atal coita nunca viu cristão||1499.17 e, se este casament’el non á / d’om’, atal coita nunca foi no mundo||1500.5 e, pois vos Deus ora tanto ben fez, / punhade d’ir adeant’ũa vez||1500.15 E, ... / ben era d’ome do vosso logar / dess’olho mao de vos ar quebrar||1500.20 e, pois punhastes sempre d’ir atras, / ar punhad’agora d’ir adeante||1501.8 E, se vós de trobar sabor avedes, / aqui trobad’e faredes i sén||1501.15 E por travar no que non conhocedes / non dariamos nós nada por én||1502.13 e, a vosso poder, / ante vós i ficade desbragado||1502.15 E toda via seed’acordado||1502.19 e quen quiser a peleja volver, / log’entrad’i||1502.22 E, ... / conselho-vos que tragades molher / destas d’aqui se peior non veer||1502.26 e, se tal molher poderdes trager, / sera mui ben||1505.5 e socorreu-s’assi con esta lei||1505.8 E, pois el viu que devi’a prender / mort’aquel om’assi, disse-lh’enton: / ... ||1506.5 e vedes como vos quero loar: / ... ||1506.11 e vedes qual sera a loaçon: / ... ||1506.17 e direi-vos como vos loarei: / ... ||1508.12 e o peon, se coraçon ouver / de foder, foder-vos-á se quiser||1508.19 e dized’ora, se Deus vos perdon: / ... ||1508.23 E el dira: «Bõa dona, eu non»||1508.24 E u-las provas que lhi daredes?||1509.6 e o peon levantou-s’e fodeu||1509.22 E o peon viron en Santaren / e non se avanta nen dá por én ren||1512.8 E provar-vos-á das carnes quen-quer / que duas carnes vos mandan comer||1512.11 e no degredo non á ja mester / nen ja da capa non ei a falar||1512.15 E fara el-rei corte este mes||1512.17 e vós querredes a capa levar||1513.5 e por tod’esto ũa ren ti direi: / ... ||1513.29 – [E] ves, Lourenç’, ora m’assanharei||1515.8 [E] ora cuid’eu cobrar o dormir / que perdi sempre||1515.15 E ves, Lourenço, ... / [...] / ..., farei-t’eu sempr’amor||1515.19 e direi-t’i qual amor t’eu farei: / ... ||1516. E se se quisesse partir, / como se partiu do rascar / d’un pouco que á de trobar / poderia mui ben sair / de todo||1516.13 e u non o ferran por én / os que o non queren oir?||1516.15 E seria conhocedor / de seu trobar por non fazer / os outros errados seer||1517.8 E ja me nunca temerá, / ca sempre me tev’en desden||1518.8 E, ... / se vo-la besta mal selada andar, / guardade-a de xi vos derramar||1518.12 e, par Deus, grave vos foi [i] d’aver||1518.15 E non moredes muito [e]na rua||1518.19 e mentr’ouverdes a besta, de pran, / ..., todos vos faran / onra d’outra puta fududancua||1518.22 E, ... / eu vos conselho sempr[e] a ficar / ante con mũacho novo ca mũa||1519.22 E pois ambos ataes son / como eu tenho no coraçon / os julgu’aquel que pod’e val||1520.8 E, se eu fosse u foron escançadas / aquestas novas de que ti falei, / Lourenço, gran verdade ti direi: / ... ||1521.3 e dixi-lh’eu, que o ben conhocia: / ... ||1521.5 E disso-m’el, quando falava migo: / ... ||1521.7 e dixi-lh’eu||1521.9 E disso-m’el||1521.11 e dixi-lh’eu||1523.12 e, mentre viva, diz que quer teer / un clerigo con que se defender / possa do demo||1523.15 E, pois que ben seus pecados catou, / de sa mort’ouv[e] ela gran pavor||1523.18 e log’enton un clerigo filhou||1523.21 e est’afan todo por Deus filhou!||1523.22 E, ... / ..., ouve grand’amor / antr’ela sempr’[e] o demo maior||1524.8 E deste mal sempr[e] é mui coitado||1524.15 E pesa-m’ende, par Santa Maria, / deste seu mal||1524.18 e máis vos én diria: / ... ||1525.17 E somos mal enganados / todos desta merchandia / e nunca imos vingados||1526.15 E, ... / [...] / ..., se per vós non ficar, / per vós non fique||1527.8 E, senhor, nunca Don Ansur cuidou, / ..., / que lh’os couces non mandassen dobrar / os alcaides||1527.15 E Airas Veaz non o seelou||1527.17 e vós mandade-lh’os mil couces dar||1527.19 e, pois s’el vẽo querelar assi, / taes mil couces lev’ora d’aqui / que diga pois||1528.17 e vi-lh’eu muitos, ... / que lhi peitaron grand’algo por én / que os soltass’;...||1528.19 e direi-vos eu al: / ... ||1528.27 e por én met’en escomunhon qual / xi quer meter||1529.12 e, ... / estornudou tres peidos e guariu / ja-quanto máis||1529.26 e el deitou-s[e] e cobriu-s’enton||1530.15 E seu marido de crastar verrões / non lh’achan par de Burgos a Carrion||1530.26 e al faz ben, como diz seu marido||1532.19 E vós enton guisastes-mi-o assi||1532.22 E, ... / ..., devia-m’a matar / ant’ou seer ao dem’encomendado||1533.8 E pesará a vós muit’, eu ben o sei, / do que vos eu direi, per bõa fe||1533.14 e diz||1534.14 e, jograr, se vos ten / prol de trobar, terria-vos por sén / furtarde-l’a quen o sabe fazer||1535.14 E ja sobr’esto con muitos departi||1540.9 E non vos leixarei entrar, / como quer que m’avenha én||1541.16 E, se non, ficar-m’-ei eu / na mia pousada||1545.12 [e] ante me lhi calarei||1545.29 e ja eu lhi fogiria||1545.31 e [el] acalçar-se-m’-ia||1546.10 E por que mi fil[h]ou / bõa senhor que avia?||1549.11 e tod’est’ei con quen / fal’eu e digo-lh’as coitas que ei||1549.18 [e] perco preç’e tenho que perd’i / seu conhocer contra mí||1549.19 e por én / assi and’eu||1550.3 e non perde per i, / ant’anda mui máis viçoso por én||1550.10 [e] travan-lhi por algo que filhou / a seus amigos, e a todos pesou||1551.8 E en terra de Campou / vos servi e en Olmedo||1552.10 [e] el, come ome desmesurado / contra elas, ... / non cata ren do que catar devia||1552.13 e, poi-las ten [con]sigo noit’e dia, / seu mal é trage-las mal lazeradas||1552.15 E, ... / [...] / ..., / eu non lho tenho por bõa barata||1553.17 [e] eu sõo certo por én / del, ... / que nunca ja, ... / pode veer, per bõa fe, / a face do que nos comprou||1554.19 e provará, per maestre Reinel, / que lha guardou ben dez meses daquel / cerro||1555.7 E deste cambio foi el enganado||1557.9 e do que nos i diss’enton / bõa razon mi per-foi dar / per que lhi troba[sse||1557.19 E sempre m’eu mal acharei / porque lh’eu enton non trobei||1558.5  E dix’eu||1558.7 E, muit’enfadado de seu parlar, / sevi gran peça||1558.10 E quand’el disse||1558.16 E quand’el disse||1559.5 e dixi-lh’eu||1559.10 e o que disse ben o paga||1559.14 e jaz ora o astroso / mui doent’e mui nojoso||1560.5 e jaz eno inferno / o que o guaanhou||1560.11 e jaz no fog’ardendo / [o] que o guaanhou||1560.15 e anda én guisado / quen sempr’o seu guardou||1560.17 e jaz atormentado / [o] que o guaanhou||1561.7 [E] des aquel dia en que naci / nunca bestas assi perdudas vi||1561.10 e ante que saissen daquel mes, / ..., / con olivas morreron todas tres||1561.17 e Joan Simion quer-s’ora matar / porque lhi con olivas morreron||1562.5  E non quer vinhas alheas talhar, / pero ten a máis da sua talhada||1563.5 e ide-vos deste preito [...]||1564.9 e vedes que oi, amigos, ja: / ... ||1570.25 e todas son / aleivosas||1571.4 e direi-vos per que mi aven: / ... ||1573.8 e, porque as non achou ali u as deitara, / [i]rado-[los á el-rei]||1575.13 e as sas rẽes sempre magra[s] son||1575.15 E, quando lhi deitan as armaduras, / log’el faz contenente de foron||1575.17 e, se move, tremen-lh’as conjunturas / come doente de longa sazon||1578.7 [E] por que lh’ides poer / culpa [de] non [no] teer?||1578.17 E foi-o vender enton / con minguas que avia||1578.23 E vendê-o enton mal / con minguas que avia||1579.4 e, pois vẽo outro dia, / enlinhó-o||1579.9 e, pois vẽo a Santaren, / enlinhó-o||1579.14 e, pois morreu Don Martinho, / enli[inhó-o]||1579.19 e, pois vẽo a cas d’el-rei, / enlinhó-o||1580.15 E sei, Don Fernando, ... / non poderedes esta dona aver||1583.5 e por aquesto vos vin preguntar: / ... ||1583.10 e por én / non dig’estes «bõos» que vós fazedes||1583.14 e vós por esto non me vos queixedes||1584.10 e, primeira vez, po-lo escaentar, / leixou-se i logo perder un dinheiro||1584.12 e, pos esqueentado, / tirou con ele||1585.4 e disse-mi agora un cavaleiro / que o leixara eire, ... / seer ant’a sa porta guarid’e são||1585.8 E com’é traedor aqueste mundo / e mao a quen se del muito fia||1585.12 E dizen todos||1585.15 E este era o máis arrizado / ome de toda esta nossa terra||1586.3 e dixe-lh’eu logo||1586.15 E podede-lo vender, eu o sei, / tod’a retalho||1587.7 E direi-vos eu d’outra maestria / que aprendeu ogan’en Mompiler: / ... ||1587.15 e aqueste mal, que te tanto dura, / ora to quero eu mui ben departir||1587.19 E outra ren te direi, meu irmão: / ... ||1587.25 E non sabemos, de-los tempos d’ante, / tan bõo meestre||1588.5 e guarda-se, ja nunca tanto vi||1588.8 E con todo esto as[s]i é custuiada / que non pode ome saber seu talan||1588.12 e u alberga direi-vos que faz: / ... ||1588.15 E anda-s’ela tan dessegurada / come se nunca i prendes[s]e afan||1588.22 E u a poderá ome achar / senon quando se quiser levantar, / ou ao serão ou aa madrugada?||1589.15 E, se eu ensinado vou / des i, senhor, deste mester / de foder||1589.22 E per i podedes gaar, / mia senhor, o reino de Deus||1590.4 e a vaca morreu-xe log’enton||1591.8 E digo-vos que m’é gran mal / daquesto que lhi conteceu||1593.7 E foi Deus ja de conos avondar / aqui outros||1594.8 E sabe seus livros sigo trager||1594.15 E en bõo ponto el tan muito leeu||1594.17 e sabe contar quatro e cinque e seis / per [e]strolomia que aprendeu||1594.19 e máis vos quer’end’ora dizer eu: / ... ||1594.22 E outras artes sab’el mui melhor / que estas todas de que vos falei||1594.26 e dos [e]stormentos diz tal razon: / ... ||1595.5 e travaro[n] en que era igual||1595.6 e dix’eu que cuidavades en al||1595.8 E outro trobador ar quis travar / en ũa cobra||1595.12 E diss’el||1595.13 E dix’eu||1595.15 E, amigos, outra ren vos direi: / ... ||1596.8 E ben nos quis Deus de morte guardar||1596.12 e vedes ora por quanto ficou: / ... ||1596.19 e guareceron de morte por én||1597.4 e direi-vos en que vo-l’entendi: / ... ||1597.7 E non ést’ũa velha nen son duas||1597.10 e por esto rog’eu de coraçon / a Deus||1597.19 E, se me gran mal queredes, covilheira / velha, dig’eu que fazedes razon||1597.22 e sabed’or’[al]: / ... ||1598.12 e vós, se assi queredes foder, / sabedes como||1598.19 e máis vos én direi: / ... ||1598.22 E, mia dona, quen pregunta non er[r]a||1599.3 E disse-m’ela, tod’en jograria: / ... ||1599.5 E dixe-lh’eu||1599.7 [E] dixe-lh’eu||1600.3 e veo-mi Orraca Lopez rogar||1601.4 e faz-lh’algo, pero que [muito] lh’erra||1603.19 e falando-lh’eu en outra razon, / deu-mi un gran peid’, ...||1603.22 E, pois ela de tan refece don / se peendeu, ben tenho eu que non / mi des[s]’outro||1604.8 E, meus amigos, mal dia foi nado||1604.12 e diz que sempre me terrá en vil / atá que barate ũu maravedil||1604.15 E vej’aqui outros eu, desemparado, / que an seu ben||1605.6 e esta dona puta é ja-quanto||1605.8 [E] esta dona de pran á jurado, / ..., / que jasca sempre, ... / ela con outr’e non dé por min ren||1605.12 e con tod’aquesto, ... / jasc’eu mor[r]endo d’amor||1605.15 E desta dona moito ben diria, / se mi val ...||1606.8 E, pois achou logar tan aguisado / en que morasse, por dereito ten / de morar i||1606.15 E non sei eu no mund’outr’ome nado / que s’ali fosse meter||1606.16 e mal sén / faz se o ende quer quitar alguen||1607.12 e quen a vinga fezer con razon / destes-la vingue||1607.15 E os mouros pense de os matar||1607.18 e outra tal desonra recebeu / dos máis que á no reino d’Aragon||1608.17 e per aquesto perder-s’-á comigo / e eu con el||1609.17 E, poi-la velha puta probe for, / non a querra pois nulh’ome catar||1610.7 [E] semelha-me busnardo / viind’en seu ceramen pardo||1611.8 E diz o bispo||1611.12 e por én, ... / ..., / non mi-o tenhades vós por vilania||1611.15 E diz [o] Eleit||1611.17 E o que o assi non quer fazer / non é bispo nen val ũa mealha||1611.19 E vós tal bispo sedes, ... / que non sabedes quen me sõo eu||1611.22 E diz o bispo: «[...] sen falha||1612.18 e, ... / quen ao meu cuu posesse orelhas / e lhi ben tingesse as sobrancelhas, / de parescer non vos devera nada||1613.8 E, Don Pedro, põede-lh’os narizes||1613.10 e mat[a]rei ũu par de perdizes||1613.15 E, Don Pedro, os beiços lh’er põede / a esse cuu||1613.19 e punhade logo de o encobrir||1614.5 e, ... / ..., / ante lhe dig’eu ben encaralhado||1614.13 e atal frade cuid’eu que mui ben / encaralhado per esto seria||1614.20 e atal frade ben cuid’eu que pode / encaralhado per esto seer||1617.9  E mal dia non ensandeci||1618.8 E tal besta como m’el á mandada / non foi ome que lhe vis[s]e as semelhas||1619.3 e oi eu dizer / que, ... / de tod’en tod’enforcar-vo-lo-á||1619.12 e, ... / se lhi con el non fogides, terran / todos que sodes om’avizimao||1620.4 e disso-m’ela que me non coitasse: / ... ||1620.8 E dixi-lh’eu||1620.11 E diss’ela||1620.15 E dixi-lh’eu||1620.18 E diz ela||1620.22 E dixi-lh’eu||1620.25 [E] diss’ela||1620.27 e, pois que todo assi en min ten, / se o non ajudar, farei meu dano||1621.5 e eu non ei erdade de meu padre||1621.8 E noutra parte tolheu mias naturas / en que eu soia a guarecer||1621.10 e agora ei coitad’a viver||1621.19 e, pois que [assi] esto ten por ben, / gast’o seu con no da[no que me ven]||1621.22 E ora faça el-rei quanto poder||1622.13 E, cada que el ven a Santaren, / sempre alo vai fazer romaria||1622.15 e da Triidade, per u soia / d’ir, mandade que se guard’el mui ben||1623.6 e Don Lopo [Lias] diss[e] enton, / per bõa fe, que ja x’el melhor vira||1624.3 e outra cousa lhe vejo fazer / que fazen outros poucos no reinado||1624.10 e, ... / u outros non tragen, a el conven / que traga sempre çapato dourado||1624.16 e desto mi faço maravilhado||1627.5 e, pero mal talhados semos [n]ós, / ... / semelhar-lh’-ia moi peor talhado||1629.7 e destes narizes meus / tapo eu, Marinha, os teus||1629.9 e das mãos as orelhas||1631.11 e as tetas pendoradas / e mui grandes, per bõa fe||1633.5 e as calças seran de melhor pano||1633.8 E prometeu-m’el ũa bõa capa||1633.12 e ũa pena, non destas mizcradas||1633.19 E prometeu-m’ũas armas enton||1633.24 e, como quer que vos end’eu al diga, / nunca mi-a ome viu [e]na pousada||1633.26 e cravelada [era] de mençon[h]a||1633.29 E prometeu-m’ũa arma preçada||1633.33 e pelot’a mí prometeu log’i / de nevoeiro||1636.5 [E] esto que pode seer, / ca vej’ende os erdeiros queixar?||1636.22 e por esto non sõo pecador / de comer ben||1637.3 e, se mi creer, / fara bon siso||1637.12 e, se o lavor non quer escarnir, / abri-lo fundament’alt’, ...||1637.15 E, ... / ..., pode lavrar / en salvo sobr’el||1637.19 e do que diz que a revolverá, / ant’esto faça||1637.22 E Don Afonso, ... / ..., começar / a dev[e] assi e des i folgar||1637.29 E Don Afonso tod’esto fara / que lh’eu conselho||1638.4 e un deles mi pôs mui grand’espanto||1638.10 e un deles de noit[e] as[s]eitou-me||1639.7 E ben vos podedes gabar / que vos non sab’oj’ome par, / enas terras, de semelhar||1639.13 E, ... / tan negra ora vos eu vi / que o meu cor sempre des i / nas vossas feituras cuidou||1639.17 e mal dia naceu por sí / quen vos viu e vos desejou!||1640.9 e por én diz o verv’antigo: / ... ||1640.11 E no Abril, quando gran vento faz, / o abrigo éste vosso solaz||1640.14 e diz o verv’antigo: / ... ||1641.15 E, se eu de coraçon / roguei Deus, baratei ben||1643.3 e, se algun feito fez desguisado, / non o fara ja máis se Deus quiser||1643.5 e direi-vos como se quer guardar: / ... ||1643.8 E ben creede que ést’apartado / pera ela||1643.12 e, pois se quer de folia leixar, / de pran Deus lhi mostrou aquel logar||1643.15 E, pois ben quer remiir seu pecado, / logar achou qual avia mester||1644.4 e, ... / creceu-lhi del tal coraçon / que diss’a un seu om’enton: / ... ||1644.19 e do salmon que ora vi, / ..., / vai-m’ũa peixota comprar||1644.28 e, depois, quite quen poder!||1645.15 E a Deus devemos graças a dar / deste ricome que nos presentou||1646.15 E vedes que ben se guisou / de fria cozinha teer / o infançon||1646.19 e, se vinho gaar d’alguen, / ali lho esfriarán ben||1647.9 e, poi-los tragen dous anos, / rafeces son, por tal cousa||1648.5 e non quis el a vendita tardar||1648.6 e, tanto que se partiu do jantar, / trobou-lhi mal||1648.15 E por esto non sei no mundo tal / ome que a el devess’a dizer / de non por lhi dar mui ben seu aver||1650.8 E que[n] se [non] ten por desvergonhado||1652.22 E direi-vos del outra ren / e non acharedes end’al: / ... ||1653.22 E vós mentes non metedes / se ela filho fezer, / andando, como veedes, / con algũu peon qualquer?||1654.7 E o perdon é cousa mui preçada / e que se devia muit’a guardar||1654.19 E outra cousa vos quero dizer: / ... ||1655.4 E nunca i comprador vi / que o quisesse nen en don||1655.8 E deste ricome quen-quer / vos pod’a verdade dizer||1655.15 E, u foron po-lo vender, / preguntaron-o en gran sén: / ... ||1655.18 E o ricome disse||1655.22 E, ... / non ouv’i molher nen baron / que por el dar quisesse ren||1656.13 E quen viu terra tan mal empregada / nen a cuida nunca máis a veer, / ..., / e dá-lh’o demo terra e poder||1656.17 e muitas terras pod’ome saber||1656.19 E o que non val, ... / este merece so terra jazer||1658.4 e disseron os jurados: / ... ||1658.8 E, ... / ..., / quen lhi sair de mandado / fara-lh’el mao trebelho||1658.15 E vedes en que gran brio / el, ... / por seer cornud’alçado / en tamanho poderio||1658.22 E creede que en justiça / pod’i máis anda-la terra||1661.12 e máis vos direi se vos prouguer: / ... ||1661.15 E [a]tan bõ[o] dia foi nado / que tan ben soub’o pecad’enganar||1661.19 e os que o non conhocemos ben / cuidamos del que folia manten||1661.29 E, pois el tal castidade manten, / ..., direi-vos ũa ren: / ... ||1662.12 e por aquesto maravilho-m’eu / deste poder||1662.17 e ora non vos troban en razon / en que xi vos possa ren asconder||1663.5 e direi-vos que lhi fara: / ... ||1663.10 e quen sas manhas ben cousir / aquesto pode ben jurar: / ... ||1663.15 E quen d’aver ouver sabor / non ponha sa filh’a tecer||1663.22 E sera én máis sabedor, / por estas artes aprender||1663.26 e, pois tod’esto ben souber, / guarra assi como poder||1664.24 E desto julgue-nos el-rei||1664.29 e, ... / atan muito a servirei / que, por servir, cuid ... cuid’acabar / quanto ben sempre desejei||1665.11 e ũa cousa vos quero dizer: / ... ||1665.15 E, ... / ..., / non á i, se lhis [a]ven i, salmon, / ..., pera despender||1666.12 e a cachaça non á mester||1668.14 e, se non, leixad’e / del, que vos dá mal dia, vos vingade||1669.5 e, Tisso Perez, que demo mi-o deu / por sempre migo querer trebelhar?||1669.14 e eu por én ja mi assanhando vou / de seu trebelho mao||1669.17 e Tisso Perez demo mi-o mostrou / por sempre migo querer trebelhar||1671.8 E nunca tal mentira oi / qual el diss’aqui ant’el-rei||1671.12 e dixi-lh’eu log’enton al: / ... ||1671.15 E, ... / ..., / non lho queremos nós caber||1672.5 e al oi, de que ei gran pesar: / ... ||1672.8 E, pois ficastes prob’e sen aver, / non veedes ca fezestes mal sén?||1672.13 e, por molher tan guardada, ficar / vos vej[o] eu prob’e sen-conhocer||1672.15 E non veedes, ome pecador, / qual ést’o mundo e estes que i son||1672.22 E ben vos faç’, amigo, sabedor / que andaredes, ... / per portas alhẽas mui gran sazon||1673.8 E tal vila foi el buscar||1673.13 e poss’eu ir, se andar ben, / u el foi tod’aquest’osmar||1673.15 E poss’en Mompirler morar / ben como el fez por nos mentir||1673.17 e, ante que chegu’ao mar, / tornar-me poss||1673.22 E, se m’eu quiser enganar / Deus, ben o poss’aqui comprir / en Burgos||1673.29 E, ... / tan ben poss’eu, se mi quiser, / come un gran palmeiro chufar||1674.6 e diss’ela||1674.15 E, ja que lhi vós amor demostrades, / semelh’ora que lhi sodes amigo||1675.5 E dixi-lh’eu log’enton||1675.7 E diss’ela log’i que mi-o gracia||1675.8 E dix’eu||1675.13 e máis vos én direi: / ... ||1675.15 E dixi-lh’eu||1675.17 E diss’ela||1675.22 E dixi-lh’eu||1675.27 E dixi-lh’eu||1676.5 e, ... / nunca quedaron pois en departir / Joan Baveca e Pero d’Ambrõa||1676.17 e pelejaron sobr’esto de pran / J[o]a[n] Baveca e Pero d’Ambrõa||1677.11 e depois daquesto, ... / ..., come romeu / que ven cansado, atal o vi end’eu / tornar||1677.14 e dizes que non tornou én?||1678.3 e, porque me non quer veer / pobre, lhi quer’eu ja melhor||1678.8 [E] conselha-me mia senhor / como se ouvess’a levar / de min algo||1678.11 e diz-mi-o ela con sabor / que ouves[s]’eu algo de meu||1679.7 E, ... / porque é caro, colher non conven / contra quen sabe ond’ést’e onde non / é seu ba[r]nage e todo seu poder||1680.4 e, ... / ..., / podia per i con el-rei / e con outros ben guarecer||1680.8 E quero-lh’eu logo dizer / ũ’antr’as cousas que el ten / que sabe melhor||1680.15 E ben com’el faz do trobar, / assi riira se veess’i||1680.26 e por esto lhi conselh’eu / que leix’esto||1680.29 E eu, ... / ..., / diz que ando po-l’enganar||1681.12 e, Per’Ordon[h]ez, mui chẽo de mal / mi semelha e torp’ést’om’atal||1681.15 E, Per’Ordonhiz, non preguntaria / por esto se algũa ren valesse / aquest’ome||1682.5 e, ... / diss’assi Pedro Gar[c]ia, ... / que al ést’a candea e al ést’o candeo||1682.13 e disse Pedro Gar[c]ia||1682.20 e disse Pedro Gar[c]ia
3. A copulativa e é utilizada coa negación en frases que contradín ou negan o exposto anteriormente
85.22 mui máis sa morte ca ‘tender / de viveren tan sen sabor / com’oj’eu viv’, e non por al||85.28 e esto me faz defender / de mort’e non d’outro pavor||108.22 por aquest’era tod’, e non por al||122.4 por me fazer / perder convosc’e non por al||211.10 Pero que eu soub’entender, / ..., / que por ela, e non por al, / me veerian morte prender||222.9 e meu sén ést’atal / de vos rogar por est’e non por al||335.10 e eu por vos[s]o rogo, e por al non, / farei-lh’eu ben||338.9 e ben vos juro que á gran sazon / que rog’a Deus por mort’, e por al non||553.16 E, senhor, coita e al non / me forçou de vos ir falar||581.10 e tod’aquest’ela faz polo seu, / e por este p[re]it[o] e non por al||581.10 e tod’aquest’ela faz polo seu, / e por este p[re]it[o] e non por al||599.13 Mia morte quisestes, madr’, e non al||605.3 mais vedes que / mi-o tolhe daquest’, e non al: / ... ||632.5 sei eu que a fez El, e non por al||637.16 pero vej’eu muitos de pran / que dizen que quanto mal an / que d’Amor lhes ven e d’al non||690.21 por vos veer, amig’, e por al non||698.7 Por baralhar con el, e por al non, / falei con outr’en tal que o provasse||709.4 porque non pode falar comigo / e non por al||709.10 porque non pode falar comigo / e non por al||709.16 porque non pode falar comigo / e non por al||759.8 O paraiso bõo x’é, de pran, / ca o fez Deus, e non dig’eu de non||759.16 mais, poi-la dona seu amig’oer / (e con el pode no mundo viver), / aqueste mundo [x’ést’a melhor ren / das que Deus fez a quen El i faz ben]||804.19 mais o gran ben (e peço-vos perdon) / eu vo-lo quer’, ...||811.15 mais, por Deus, e non por al, / que os vossos taes fez, / non vos pes||812.27 mais eu, que mal sofri / sempre por vós, e non ben, des aqui / terriades por ben de vos nembrar||824.4 falad’agora comigo, / por Deus, e non mi-o neguedes||867a.16 e por esta razon / [...] / trob’eu, e non per antolhança / mais porque sei lealment’amar||867b.19 u se pararon de trobar / trob’eu, e non per antolhança||1107.10 E tod’esto mi aven / por vos veer, senhor, e non por al||1108.14 E por aquesto ja ben fis estou / d’aver gran coita no mund’e non al||1116.10 e tanto mi fezess’oj’e non al||1157.12 Por esto lhi quer’eu mal, / mia filha, e non por al||1194.2 Ai meu amigo, avedes vós per mí / afan e coit’e desej’e non al||1244.3 ca de pran ouvestes toda sazon / a fazer quant’eu quisesse e al non||1246.18 morrerá / por ben que fez e non por outra ren||1264.6 doede-vos vós do meu mal, / que por vós lev’e non por al
4. A copulativa e pode aparecer como conxunción expletiva en parénteses explicativas
13.19 mal dia non morri enton, / ante que tal coita levar / qual levo, e nunca vi maior / qual levo||28.25 vos rog’eu / (e non cousa mui sen razon) / que por vos eu muit’amar non / vos caia, senhor, en pesar||32.13 e averei ora a sentir, / e non con torto, nulha ren||41.14 Tod’aquel ben que m’ela fez enton, / e de que m’eu depois muito loei, / por meu mal foi||43.5 eu me busquei este mal, e maior||47.14 ca mui milhor / dona ca vós ei por sen[h]or, / e que no[n] sabe assi mentir||123.14 e muito serviç’en mí ten / se eu poder, e poderei||186.23 P[er]o non ous’esta dona dizer, / por que ja moir’, e vedes por que n[on]: / ... ||188.6 e que demo mi deu / cuita po-la nunca perder!||329.9 eu por vós, amig[o], e vós por min / (e sabe Deus de nós que ést’assi)||396.4 leixar-m’aqui, u m’ora ‘stou, viver / (e do seu ben nunca m’El outro desse, / ca ja sempr’eu veeria d’aqui / aquelas casas u mia sennor vi)||461.2 Don Gonçalo, pois queredes ir d’aqui pera Sevilha, / per-veredes voss’amig’, e non no tenh’a maravilha||502.11 mais quand’er quis tornar po-la veer / a lho dizer, e me ben esforcei, / de lho contar sol non ouvi poder||550.20 terria-m’én, [e] razon faria, / por tan ben-andante||572.9 e por esto faz sen falha / mui gran razon, per bõa fe||605.5 e con este mal / de morrer non mi pesa[ria]||686.4 mais eu mi-o cuido mui ben melhorar / se eu poder, e poderei mui ben||690.10 veer-vos-ei se vos poder veer, / e poderei||792.8 Ben m’é con este mandado que ei / de meu amig’, e non o negarei||792.14 Muit’and’eu leda no meu coraçon / con meu amig’, e faço gran razon, / de que se ven||1003.14 E os que cuidan que mi buscarán / per i mal vosc’ (e dizen-o de pran / e non mi-o neg’eu)||1019.23 [E] filhad’o seu preito, como diz, / sobre vós, e conselho-vo-lo eu, / e non ponhades i outro juiz||1021.7 Mui gran temp’á, e tenho que é mal, / que vos non oi ja cantar fazer||1031.8 Vós dizedes que o que meu mal for / non queredes, e ben pode seer||1086.5 cuidand’en vós, e non en outra ren, / e desejando sempr’o vosso ben||1127.11 Doo deviades aver / de min, senhor, per bõa fe, / pois quanto mal ei per vós é, / e veerdes-m’assi morrer!||1177.1 Ora, senhor, [e] mui leda ficade, / d[e] m’ir pesar non se vos filhe d[e] min||1185.4 Atendamos, ai madr’, e sempre vos querrei ben, / ca vejo viir barcas||1231.16 e vós vos acharedes én peior / ca vós cuidades, e digo-vo-l’eu||1237.13 mais por sen-conhocer / vos tenh’ora, que non sabedes quen / á peor sén (e, pois vo-l’eu disser, / vós vos terredes con qual m’eu tever)||1246.9 mais punharei eu ja de me vingar / do que m’el fez (e, se vos én pesar, / que non façades ao voss’assi)||1248.3 Madr’, o que sei que mi quer mui gran ben / e que sempre fez quanto lh’eu mandei / (e nunca lhi desto galardon dei, / mia madre)||1337.7 ca perfiardes non vos é mester / con vossa madr’ (e perfiar assi!)||1339.16 Do que é máis sabedor / de caparon empenado / mi dad’agora recado, / e no[n] seja encuberto, / de como vós sodes certo||1370.2 Saben en Morraz’e en Salnes / meu preit’e seu, e non lhis pes||1426.19 e ben vos juro, ... / que nunca eu achei [molher] tan grave / come Maria (e ja o provei) / do Grav’, ...||1497.29  e foi i ben acordado||1536.9 Preguntad’, e quen-quer vo-lo dira, / como perdeu, na guerra que passou, / corp’e amigos||1585.19 dizen os omens, e dizen dereito, / que peeu ben||1586.5 fazed’ora (e faredes melhor) / ũa soldada polo meu amor / a de parte||1616.1 Moir’, e faço dereito, / por ũa dona d’Elvas||1664.6 de quen dona quer m[u]i gran ben / e lhi ren non ousa dizer / con medo que lhi pesará / (e non o posso máis sofrer)
5. É frecuente o uso redundante de e, especialmente en frases interrogativas
3.21 ai eu, cativo, e por que naci?||10.13 senon dela! E que farei?||11.6 Senhor, e que vos mereci||54.1 Por Deus, senhor, e ora que farei||56.24 E, senhor, por Deus, que vos fez nacer, / pois vos eu ja ren non ei a custar, / e que perdedes d’eu vosso seer / ou de vós do meu ja-que m’[e]mentar?||60.4 Por Deus, ... / ..., / pois a mí non pode valer / ren contra vós, e que far[ei]?||78.14 e esta coita quen viu nunca tal?||98.8 E que farei?||104.5 e que mi val d’assi morrer?||104.20 Nostro Senhor, e que farei?||104.28 e máis por que lho negarei / ou que é o que temerei?||106.1 Senhor, e assi ei eu a morrer?||106.2 E non mi valra i Deus nen mesura / que vós tan grande sabedes aver / en tod’outra ren senon contra mí?||118.13 E que farei eu, cativ’e cuitado?||124.12 E vós, filla de Don Paai / Moniz, e ben vos semella / d’aver eu por vós guarvaia?||140.16 E, pois dereito nen sennor / non me val i, e que farei?||140.21 e qual consell’é ‘qui mellor?||147.13 e como me non doerei / de quen d’atal vir sofredor?||151.8 Nostro Senhor, e como non morri / como mor[r]e quen non á proveito / de morrer nen se queria vivo?||151.12 Mais eu, que por sandeu [e] tolheito / and’, e como non moiro, cativo?||152.15 Nostro Sennor, e quen me cousirá / d’aqui morar?||172.21 mais cuid’en quanto mal min ven, / cativ’, e mal dia naci!||177.1 Ai eu, coitad’, e por que vi / a dona que por meu mal vi!||185.1 Nostro Senhor, e por que mi fezestes / nacer no mundo?||195.1 Ai eu, coitado, e quand’acharei quen / me dé consello como possa ir / a un logar u eu querria ir?||235.1 Nostro Sennor Deus, e por que neguei / a mia sennor quando a eu veer / podia e lle podera dizer / muitas coitas que por ela levei?||235.25 Mais eu, cativo, e que receei?||241.1 Nostro Sennor, e ora que sera / de min, que moiro porque me parti / de mia sennor mui fremosa, que vi / polo meu mal?||261.6 e ve[e]des que coita de sofrer!||262.19 ai eu, cativ’, e que sera de min?||262.20 Ai eu, cativ’, e mal dia naci, / pois ei de vós alongad’a viver!||342.1 Cativ’, e sempre cuidarei / e cuido, se Deus mi perdon!||527.20 [E], se o juizo passar assi, / ai eu, cativ’, e que sera de min?||573.11 E queredes que vos diga?||585.3 Ai Deus, e u é?||593.8 – Amig’, e de min que sera?||598.2 e que sera / de nós?||637.19 e que peor / poss’aver ca seu desamor?||640.1 Nostro Senhor, e ora que sera / daquel que sempre coitado viveo?||647.5 ai madr’, e seus amores ei!||654.9 mais enmentou-m’, e todo con sabor / de lhi saberen que mi [quer gran ben]||694.4 mais, ja que o sei, e por Santa Maria, /  e que farei eu, louçãa?||705.3 foi-s’ora o meu amigo, /  e se o verei, velida?||758.4 E este mundo que é ja?||760.15 Ai Don Joan de Guilhade, / sempre vos eu fui amiga, / e queredes que vos diga?||768.5 E vistes vós o que s’enfengia...||806.7 nen ben nen mal non ma poden quitar / do coraçon, e que sera de min?||824.16 por Deus, e que dem’avedes?||833.1 Por Deus, amig’, e que sera de mí, / pois me vós ides con el-rei morar?||848.3 eu atendendo meu amig’, e u era?||873.1 Nostro Senhor, e por que foi veer / ũa dona que eu quero gran ben / e querrei sempre ja, mentr’eu viver, / e que me faz por sí perder o sén?||875.21 e de mí que sera?||971.11 e de m’eu i escudeiro chamar, / e por que non, pois escudeiro for?||1064.1 Ai Deus, e quen mi tolherá / gran coita do meu coraçon / no mundo, pois mia senhor non / quer que eu perça coita ja?||1137.6 Ca ven o meu [amado], e, fremosas, a Deus grado!||1193.2 Aquestas noites tan longas, ... / ..., e por que as non fazia / no tempo que meu amigo / soia falar comigo?||1214.1 Nostro Senhor, e como poderei / guardar de morte meu amig’e mí, / ca mi dizen que se quer ir d’aqui?||1263.1 Deus, e que cuidei a fazer / quando m’eu da terra quitei / u mia senhor vi?||1263.7 Deus, e que cuidei a fazer?||1276.20 E, senhor, sempre cuidarei / que tardo muito, e que farei?||1425.3 Don Estevan, que lhi non gradecedes / qual doairo vos deu Nostro Senhor, / e como faz de vós aver sabor / os que vos veen, que vós non veedes?||1471.2 Diz el en est’: – E meus narizes de color de berengenha?||1471.4 – O jantar ést’aguisado, e, por Deus, amigo, trei-nos||1471.5 Diz el en est’: – E meus narizes color de figos çofeinos?||1471.7 – Comede mig’, e diran-nos cantares de Martin Moxa||1471.8 Diz el en est’: – E meus narizes color d’escarlata roxa?||1471.10 – Comede mig’, e dar-vos-ei ũa gorda garça parda||1471.11 Diz el en est’: – E meus narizes color de rosa bastarda?||1471.13 – Comede mig’, e dar-vos-ei temporão figo maduro||1471.14 Diz el en est’: – E meus narizes color de morec’escuro?||1471.16 – Treides mig’, e comeredes muitas boas assaduras||1471.17 Diz el en est’: – E meus narizes color de moras maduras?||1546.12 E diz El que non á molher!||1625.4 e pera que vo-lo perlongarei?||1625.10 e que compre de vos én máis dizer?||1625.16 e pera que o perlongarei máis?||1625.22 e que comp[re] de vo-lo perlongar?||1629.15 E como non rebentas, Marinha?
6. A copulativa e ten tamén un uso claramente expletivo
1.13 e des que m’eu a vós cheguei, / Amor, de tod’al fui quitar / senon, de vos servir, punhar||1.29 e por én vos rog’eu, Amor||13.10 E pois me assi desemparar / ũa senhor foi des enton, / e cuid’eu ben per ren que non / podesse máis outra cobrar||47.3 Con vossa graça, mia senhor / fremosa, ca me quer’eu ir / e venho-me-vos espedir||182.28 Deus, e quand’ensandecerei?||183.11 e, mia sennor, enquant’eu vivo for, / se non perder aqueste sén que ei, / mal pecado, de que non ei pavor / de o perder, e o non perderei,||311.9 Chorand’enton dos ollos meus, / con tanto ben desejand’al, / e sofro agora muito mal||335.16 mais, e pois que assi é, / farei-lh’eu [ben, ...||375.4 que vos ar fez Deus tal / que nunca mal faredes, e por én, / quer me queirades, senhor, ben, quer mal, / pois me de vós non veer mal nen ben||530.2 Senhor fremosa e do mui loução / coraçon, e querede-vos doer / de mí, pecador, que vos sei querer / melhor ca mí||551.30 [E] diss’el: «Senhor comprida / de ben, e non vos queixedes||563.11 e, pois vos é pesar / e sofr’eu mal, de que moir’, e por én / veed’agora se seria ben, / ... / de vos prazer de mi querer valer||628.3 senhor, e ben é vos[s]a torpidade / de quantas outras eno mundo sei||717.1 Amig’, e non vos nembrades / de mí e torto fazedes||905.15 Senhor, e non foi pelo meu / grad’u vos fui amar||1035.16 e diz-m’el: «[E] matades-me, senhor!»||1140.4 se mi vós queredes gran ben, /  e como vos [ir] podedes d’aquen?||1152.1 Mia madre velida, e non me guardedes / d’ir a San Servando||1241.10 pois naceu, nunca nen ũa vez, / e por én des aqui vos [jur’e] digo / que eu vos quero dar razon d’amor||1433.16 E, pois julgardes como vos trobei, / e ar chamad’o comendador i

dez e seis 'dezaseis'
1369.3 A dona de Bagüin, / que mora no Soveral, / dez e seis soldos á de mi[n]
dez e tres 'trece'
1370.4 un sold’e dous e dez e tres||1610.10 e u non ouvesse reguardo / en nen ũu dos dez e tres

trager o our’e o mouro 'traer todo, o real e o imaxinario'
1465.6 ca, pero que alguen chora, /  trag’eu o our’e o mouro

a poder e per bõa fe loc. adv. af. 'con absoluta certeza'. Cf. a poder, per bõa fe
25.5 ca de pran é, / a poder e per bõa fe
en paz e en guerra loc. adv. temp. 'sempre, en todo o tempo'
1389.17 dá-lhis mentiras, en paz e en guerra, / a seus cavaleiros por sa soldada||1598.25 e vós, por Deus, mandade preguntar / polos naturaes deste logar / se foderan nunca en paz nen en guerra, / ergo se foi por alg’ou por amor
pos. + pouc’e pouco loc. adv. temp. 'aos poucos, devagar, algunhas veces'
398.18 ca non vej’i quen soia veer / meu pouc’e pouc’, e per esso guaria
747.14 Porque tan muito tarda desta vez, / seu pouc’e pouco se vai perdendo / comig’, ...
si e si loc. adv. af. 'así é, certamente'. Cf. nen si nen si
1677.5 ca, Marinha Mejouchi, si e si, / Pero d’Ambroa sei eu ca foi i

e empero loc. conx. conces. 'aínda que, porén'
277.8 E empero quand’eu en meu cuidado / cuido nas coitas que me faz aver, / coido mia mort’e querria morrer||315.18 e empero non me poss’én quitar / nen quitarei, enquant’eu vivo for, / de vos servir, sennor, e vos amar||407.6 e fazer non a sei, / e cuid’i muit’, e empero non ei / de faze-la, qual merece, poder
e pero1 loc. conx. conces. 'aínda que'
26.8 Mentr’eu ja vivo for, amar-vos-ei, / e pero sei que sempre m’én verra / mal||55.8 nunca vos devi’a pesar / de vos quen-quer rogar assi, / e pero sõ[o] sabedor, / mia senhor, que fiz [i] mal sén||56.2 Senhor, eu vos quer’ũa ren dizer, / e pero sei que vos direi pesar||74.8 E pero nunca foi én pensado / que podesse eu per ren veer / o que me faz tal cuita aver, / ..., / einda vos máis direi én||87.25 e por esto perdi o sén, / por tal dona que me non val, / e pero non direi por quen||106.17 Quen oje non soubesse conhocer / nen atender, senhor, quanto valedes, / e pero viss’o vosso parecer||153.2 Desej’eu muit’a veer mia sennor, / e pero sei que, pois ant’ela for, / non ll’ei a dizer ren / de com’oj’eu averia sabor||153.7 Po-la veer moiro e po-la servir, / e pero sei que, pois m’ant’ela vir, / non ll’ei a dizer ren / de com’oj’eu poderia guarir||197.3 Joana, dix’eu, Sancha e Maria / en meu cantar con gran coita d’amor, / e pero non dixe por qual morria / de todas tres||197.15 E pero máis toller non me podia / do que me tolle, pero m’ei pavor||230.8 E p[er]o é sobre todos maior / senhor en poder de quantos eu sei, / non pod’El poder||230.15 E pero Deus é o que pod’e val / e pode sempre nas cousa[s] que son / e pode poder en toda sazon, / non pod’El tanto||235.12 e pero nunca ll’ousei dizer ren / de quantas coitas levei por gran ben / que ll’eu queria e quer’e querrei / mentr’eu viver||389.7 E pero x’ela con bon prez estava / e con [o] bon parecer que ll’eu vi / e lle sempre con meu trobar pesava, / trobei eu tanto e tanto a servi / que ja por ela lum’e sén perdi||398.3 [C]uidou-s’Amor que logo me faria / per sa coita, o sén que ei, perder, / e pero nunca o podo fazer||513.7 E pero long’estou d’ali / d’u agora é mia senhor, / non aja ben da mia senhor||513.13 E pero longe do logar / esto[u], que non poss’al fazer, / Deus non mi dé o seu ben-fazer||515.11 E pero mi avedes gran desamor, / ... / ..., / ..., cuid’eu, per bõa fe, senhor, / que averiades doo de min||530.10 e pero soo certo / que mi queredes peior d’outra ren||648.14 Que non lh’estevess’eu trist[e], e tarda e non mi ven, / e pero non é por cousa que m’el non quera gran ben||687.7 E pero vos ides d’aquen, / non vos ides, do que mi praz, / por non fazer eu quanto faz / molher por om’a que quer ben||687.19 E pero vos ir queredes, / non diredes, per bõa fe, / ..., / ca faç’eu quanto dizedes||757.4 e pero oj’á muitas coitas consigo, / non quer morrer por non pesar del a’lguen / que lh’amor á, mais el muit’ama alguen||782.4 e pero mig’oj’é perdudo, / o traedor conhoçudo / aca verra||790.5  e pero lh’eu dixi, quando s’ia, / que sol non se fosse, foi sa via||796.3 – Ai filha, o que vos ben queria / aqui o jurou noutro dia, /  e pero non xe vos veo veer||801.13 E pero non soo guardada, / se soubess’, ia morrer||851.11 [E] pero nunca lh’eu cousa mereci / per que me mate, ventura me faz i / sen seu grado ben querer||884.7 E pero m’el non quis nen quer / dar ben por quanto mal mi deu, / ja enquant’eu viver poder / ledo serei de seer seu||1072.21 mais tal senhor am’eu que, poi-la vi, / sempre por ela gran coita sofri, / e pero nunca lh’end’ousei falar||1146.3 e pero mal está migo, / se me lh’eu ant’assanhar, / quando m’el sanhuda vir, / non s’ousará d’aquend’ir||1153.9 E pero m’aguardan que o [eu] non veja, / esto non pode seer per ren que seja||1251.7 E pero vós ant’elas jurar ides / que non fazedes quanto vos eu mando, / quanto lhis máis ides en min falando / atant’en[ten]den máis que lhis mentides||1312.3 e pero mui longe de vós vivi, / nunca aqueste verv’antig’achei||1312.8 e pero mui longe de vós morei, / nunca pude este verv’antig’achar||1390.8 E pero avia un filho barvado / de barragãa, non o vio colher||1406.5 Querri’agora saber de grado / d’un ome, ... / ..., / se soub’ora el com’é posfaçado, / e pero sabe-o, a meu coidar||1411.10 e pero os infanções chamamos, / vedes, amigos, tanto vos direi: / ... ||1426.4 ca vós non sodes grave de foder, / e pero sodes de foder mui grave||1544.17 Perdud’é o amor con el-rei / porque nunca en oste ven, / [e] pero xe del algo ten||1568.2 e pero eu sei que mi vós mal queredes, / non xi m’obrida o amor de Maria||1568.5 e pero eu sei que me vós desamades, / non xi m’obrida o amo[r de Maria]||1628.1 E pero Deus á gran poder, / non o pode tant’ajudar / que o peior possa tornar||1661.18 E [a]tan bõ[o] dia foi nado / que tan ben soub’o pecad’enganar / que nunca por molher ren quis[o] dar, / e pero mete-s’el por namorado
e pero2 loc. conx. advers. 'porén, por iso'
4.5 E pero se a eu oro / mui gran dereito faç’i, / ca ali u eu Deus oro / sempre lhe peç’e pedi||267.4 E pero direi-vos como querria: / ... ||283.16 e pero non me valla quen mi-a dá / se oj’eu máis de ben [querri’aver / de saber o mal (e de me tẽer] / pos-seu) que me faz||486.13 logo lhi mostran ben do que quit’é, / e pero digo-lh’eu que [o] mal é / de quen o el quitou muitas de vegadas||487.8 E pero, se a quiserdes tẽer, / non na tenhades per ren ant’el-rei||503.22 mais quero-lh’eu maior / mal que poss’, e pero nozir / non mi devia desamor / tal que no ben non á melhor||542.16 Des que vos vi, sempr’o maior / ben que vos podia querer / vos quigi a todo meu poder, / e pero quis Nostro Senhor / que nunca tevestes por ben / [de nunca mi fazerdes ben]||695.19 E pero, se vós quiserdes / que vos fal’e que vos veja, / sol non cuidedes que seja / se vós ante non souberdes / de quan muito mal, [amigo, / sofro se falardes migo]||793.2 Ai mia madre, sempre vos eu roguei / por meu amig’, e pero non mi val / ren contra vós, e queredes-lhi mal||913.6 assanha-s’ora contra mí, /  e pero faz seu prazer i||990.22 E pero, pois assi é ja, / façamos atal oraçon: / que Deus, que prês mort’e paixon, / o salve, que én poder á||1012.14 Catei por vós quand’a partir / m’ouve d’aqui, e pero non / vos vi nen veestes enton||1027.14 Sabor avedes, a vosso dizer, / de me servir, amig’, e pero non / leixades d’ir al rei||1081.16 Mui gran coita vos contarei / d’amor, ... / ..., / e pero non me guardarei, / se vos eu mia coita [contar, / que pois non aja de chorar]||1096.26 ca os outros foron-xi-lh’alongando, / e pero sei d’Amor, se lhis mostrasse / aquesta dona, pois que mi matasse: / mata-los-ia, seu ben desejando||1100.26 Pastor, sodes ben razoada, / e pero creede, se vos non pesar, / que non ést’oj’outra no mundo nada, / se vós non sodes, que eu sábia amar||1304.2 D’ir a Santa Maria do Lag’ei gran sabor, / e pero non irei ala se ant’i non for, / irmana, o meu amigo||1304.5 D’ir a Santa Maria do Lag’é-mi gran ben, / e pero non irei ala se ant’i non ven, / irmana, [o meu amigo]||1393.6 todo-los foi provar o pecador, / e pero nunca achou castoador / que lh’o olho soubess’encastoar||1393.8 E pero mui boo maestr’achou i / qual no mund’outro non pôd’én saber / de castoar pedras e de fazer / mui bon lavor de caston outrossi||1597.13 E pero lança de morte me feira, / covilheira velha, se vós fazedes / nen ũu torto se me gran mal queredes||1661.27 e pero vedes: se o vir alguen, / terrá que morre por seer casado
e que loc. conx. conces. 'aínda que'
402.6 se poderia de vós aver ben, /  e que fezes[s]’eu i pesar a quen / vós sabedes no vosso coraçon / que vos fez el muitas vezes pesar||729.4 quand’aqui chegar, / e que lh’eu falar non quiser, / muito terrá que baratou / mal porque tan muito tardou||743.5 pois m’el ben quer, e que lh’eu faça mal, / que faria se lh’eu fezesse ben?||818.7 E que me non pesass’a mí por al, / pesar-mi-á [én] muito por ũa ren: / ... ||885.6 E que mi queirades valer, / ..., / ben sei eu, se Deus mi perdon: / ... ||1128.12 e des oimais, quer se queixe, quer non, / e que se queixe, non mi pode dar / maior afan||1332.17-18 pois ja fal vosc’en talha igualdade, / ...e / que per senhores aja defenson / de non peitar com’outro peitador / como [o] peita qualquer talhador

de ben en mal e de mal en peior 'cada vez peor'
880.4 ca o vejo cada dia tornar / de ben en mal e de mal en peior
de mal en mal e peior de peior 'cada vez peor'
543.5  de mal en mal e peior de peior, / non sei qual é maior coita, senhor
e al non á ja i
733.8 Rogades-me vós mui de coraçon / que fale vosc’, e al non á ja i
(e) non á ja i al
495.24 E certo podedes saber / que, pero s’o meu tempo sal / per morte, non á ja i al, / que me non quer’end’eu doer
460.19 mandade log’est’, e non á ja i al: / ...
e pes a quen pesar
187.18 que direi máis, e pes a quen pesar||398.23 E o que sempre neguei en trobar / ora o dix’, e pes a quen pesar||599.6 guisar-lho-ei, e pes a quen pesar||690.6 cada que migo quiserdes falar, / falade mig’, e pes a quen pesar
grado a Deus e a el-rei 'grazas a Deus e a el-rei'. Cf. a Deus grado, (bon) grad’a Deus
1598.20 nulho medo, grado a Deus e a el-rei, / non ei de força que me vós façades
A copulativa inicia frases formularias, de tipo aseverativo, co verbo saber
e o sei
212.14 ca vos non disse verdad’, e o sei||235.28 Ca non mi avia por end’a matar / nen ar avia peor a estar / dela do que m’oj’estou, e o sei||358.27 que xe me matará, / e o sei, ced’, u al non avera||423.12 ũa dona que eu vi ben falar / e parecer por meu mal, e o sei||1023.14 P[er]o quando s’el foi d’aqui al rei / foi mia madre mui led[a], e o sei||1115.7 ca non sera tan pequena sazon / que sen vós more, se Deus mi perdon, / que mi non seja mui grand’, e o sei||1419.10 porque beve muit’, e o sei, / e com’e fod’e pois falar / non pode||1500.3 adeantado sodes, e o sei, / de San Fagundo e d’Esturas d’Ovedo
e sei-o eu
1043.1 Alguen vos diss’, amig’, e sei-o eu, / por mi mizcrar convosco, que falei / con outr’omen