g

Glosario

[últ. rev.: 20/10/2023]ImprimirAlternar visualización dos exemplos
gran ~ grande1 adx.
A distribución entre a forma plena e a forma apocopada vén determinada por fonética sintáctica, pois grande apocópase perante substantivo iniciado por consoante
1. 'grande en medida, aplicado a realidades físicas'

477.1 Vi ũu coteife de mui gran granhon / con seu porponto, mais non d’algodon||494.20 O que tragia o pendon sen sete / e cinta ancha e mui gran topete / non ven al maio||918.27 mais, se i jouver algũu omen fraco, / dos vossos poos levad’un gran saco||1015.7 que Iesu Cristo non me perdon / se ant’eu non queria un capon / que ũ[u mui] gran corvo carnaçal||1317.1 D’ũa gran vinha que ten en Valada / Alvar Rod[r]iguiz non pod’aver prol||1320.2 En preito que Don Foan á / con un meestre á gran caston||1342.15 El rapou barva e fez gran coroa / e cerceou seu topet’espartido||1353.7 Gran medida é, de pran, / pero que dele muit’an||1389.14 ca mui ben as barata / de mui gran terra que ten ben parada, / de que lhi non tolhe nulh’ome nada||1404.10 un mui gran can negr’e outro veiro||1404.16 Tres cães eran grandes no logar, / mais non saio o gran fareleiro||1412.25 porque o chamei, / pôs-mi o gran can enriçado, / que nunc’a [morder] fez fin||1451.3 Martin Vasquez noutro dia, / u [e]stava en Lixboa, / mandou fazer gran coroa||1492.6 e filhó-o i pelo cabeçon / e feri-o mui mal d’un gran baston / que na outra mão destra tragia||1492.26 ca me non poss’un dia del partir / de mi dar golpe, ... / d’un gran pao que achou non sei u||1514.20 e logo o mandarei / pagar a [un] gran vilão que ei / se un bon pao na mão tever
É extraordinaria a aparición da forma apocopada nun contexto en que é de regra o uso da forma plena
453.9 Gran foi o palheiro / onde carregaran tan gran mostea»
415.19 e outros a que dá / grandes erdades e muit’outro ben||459.10 Levarei Fernando Teles con gran peça de peões, / todos calvos e sen lanças e con grandes çapatões||848.2 Sedia-m’eu na ermida de San Simion / e cercaron-mi as ondas que grandes son||848.5 Estando na ermida ant’o altar, / [e] cercaron-mi as ondas grandes do mar||848.7 E cercaron-mi as ondas que grandes son, / nen ei [i] barqueiro nen remador||919.5 ca o vej’eu assaz om’ordinhado / e moi gran capa de coro trager||1118.14 e o ifante Don Pero, / seu filho, que s’aventura / a un grand’usso matar||1382.3 Con alguen é ‘qui Lopo desfiado, / ... ca lhi viron trager / un citolon mui grande sobarcado / con que el sol muito mal a fazer||1393.20 e meteu-lh’[i] un grand’olho de boi, / aquel maior que el no mund’achou||1394.5 ca lhi vi grand’olho mao aver / e non cuido que possa guarecer / dest’olho mao||1395.19 ar fodeu pois mui grand’escudeiron||1395.22 E ora ainda mui grand’infançon / si quer foder||1403.5 e un caralho grande que comprou / oonte ao serão o esfolou||1404.6 e el[e] tornou logo sa via / con dous cães grandes que tragia, / que na porta m’ouveran de matar||1404.15 Tres cães eran grandes no logar, / mais non saio o gran fareleiro||1448.22 e a Meestra metuda / n[a] grand’estaca jazendo||1451.6 ca vio per estrologia / que averia igreja / grande qual lá el deseja, / de mil libras en valia||1451.10 E diz que vio na [e]strela, / pero que a non demande, / d’aver igreja mui grande, / ca non igreja mesela||1526.11 mais ũa vez quer-vos el-rei alçar / en gran talho, poi-lo servid’avedes||1526.19 e assi pojaredes / a mui gran talh’u avedes d’estar||1575.21 e usa mal se nos gẽolhos non, / en que trage grandes esfoladuras||1625.3 Don Pedro ést[e] cunhado d’el-rei, / que chegou ora aqui d’Aragon / con un [e]speto grande de leiton||1631.7 o ventre grand’e inchado||1631.9 sobrancelhas mesturadas, / grandes e mui cabeludas, / sobre-los olhos merjudas||1631.12 e as tetas pendoradas / e mui grandes, per bõa fe||1652.12 máis de viver por que lhi praz, / pois que non val nen quer valer, / ou grand’estança que prol lh’á?||1652. Mas pero lh’eu grand’aver sei, / que á el máis do que eu ei / pois s’end’el non ajuda ren?
2. 'abundante, moito (expresa a grandeza ou tamaño dunha cantidade con substantivos como algo, gente, peça, requeza etc.)'
459.9 Levarei Fernando Teles con gran peça de peões||492.13 O que filhou gran soldada / e nunca fez cavalgada / é por non ir a Graada / que faroneja?||551.17 Ũa gran peça do dia / jouv’ali, que non falava||1344.10 Nen ũas graças non rendo / a quen lhi deu tan gran renda||1451.17 E diz que vio [e]na lũa / que avera sen contenda / igreja de mui gran renda||1458.7 U eu maj’aquesta noite ouvi gran cẽa, / e rapazes con amores furtan avẽa||1472.15 Pero, com’á mui gran gente a seer, / muitas vezes vos an a derrobar||1652.3 D’un tal ricome ouç’eu dizer, / ..., / de quant’en gran requeza jaz
879.10 senon que lhes vejo mui gran poder / e grandes rendas e casas gaanhar||1195.21 e faz-m’outra de grand’algo que ten / e pon-me demais i o seu amor||1429.8 E de min vos dig’, assi ben mi venha, / se ricome foss’e grand’alg’ouvesse / [...]||1528.18 e vi-lh’eu muitos, que escomungou, / que lhi peitaron grand’algo por én / que os soltass’;...||1628.5 pero ben sei que á poder / de dar grand’alg’a Don Foan
3. 'intenso, forte (con substantivos que indican movementos físicos de ataque)'
1545.16 dar-m’-ia gran punhada
371.4 e quer[r]ei-te na primeira razon / ũa punhada mui grande poer / eno rostr[o]||371.17 ũa punhada grande te darei||461.36 con que fendedes as penas dando grandes espadadas||1380.4 mais recebeu / ũa grand’orelhada||1656.7 Non me tem’eu ja de grand’espadada / que del prenda nos dias que viver
4. 'alto, intenso, elevado (referido ao son)'
1603.13 deu-mi u[n] gra[n] peid’...||1603.20 e falando-lh’eu en outra razon, / deu-mi un gran peid’, ...
5. 'intenso, potente, forte (referido a fenómenos atmosféricos)'
77.3 Viv’en mui gran tormenta / Dona Or[r]ac’Abril / per como a quer casar seu pai||77.19 Viv’en tan gran tormenta / que quer perder o sén||415.28 mais, se en desden / o per ventura algun louco ten, / con gran tormenta o fara morrer||1640.11 E no Abril, quando gran vento faz, / o abrigo éste vosso solaz
1399.3 Nostro Senhor, que ben [eu] alberguei / quand’a Lagares cheguei, noutro dia, / per ũa chuvia grande que fazia
6. 'dilatado, extenso (con substantivos que indican períodos temporais: dia, jornada, noite)'
Cos substantivos era, tempo, sazon, o adxectivo grande equivale a ‘moito’, ou ‘tanto’ cando vai precedido de tan

3.1 Mui gran temp’á, par Deus, que eu non vi / quen de beldade vence toda ren||38.8 Sempr’eu a Deus por mia morte roguei / gran sazon e máis nunca o farei||44.1 Muito per-á ja gran sazon / que mia senhor mui gran pesar / non oiu||93.24 ca, Deu-lo sab’, á gran sazon / que desejei máis d’outra ren, / sennor, de vos esto dizer||156.11 e á mui gran sazon, / mia senhor fremosa, que non / ouve de min nen d’al sabor / quando vos non pudi veer||167.17 e nunca end’atenderei / con que folgu’o meu coraçon, / que foi trist’, á i gran sazon||172.11 e fez-me ja pavor perder / de mia mort’, á i gran sazon, / ond’ant’avia gran pavor||173.14 que nunca ousei dizer / a coita que me fazedes aver, / que neguei sempr’, á i mui gran sazon||226.10 De querer ben outra moller / punnei eu á i gran sazon||240.15 E assi guaresc’, á mui gran sazon, / coidando muit’, e non sei que fazer||240.21 E quen / sofreu tantas coitas tan gran sazon?||264.3 Punnar quer’ora de fazer / a meus ollos mui gran prazer / que lles non fiz á gran sazon||290.2 Dizen-mi as gentes por que non trobei / á gran sazon e maravillan-s’én||329.3 e vós mui graves, á i gran sazon, / coitas sofredes||337.1 Coitado vivo, á mui gran sazon, / que nunca ome tan coitado vi / viver no mundo des quando naci||338.8 e ben vos juro que á gran sazon / que rog’a Deus por mort’, e por al non||343.4 doede-vos vós de min e dos meus / olhos que choran, á mui gran sazon, / por muito mal, senhor, que a mí ven / por vós, senhor||362.1 Por Deus, sennor, tan gran sazon / non cuidei eu a desejar / vosso ben a vosso pesar||368.8 ca, per bõa fe, á mui gran sazon / que ei eu [gran] medo de mia senhor / mui fremosa||384.20 que vos morreo á gran temp’, e por én / vós pola morta trobar non devedes||395.1 Gran sazon á que eu morrera ja / por mia sennor desejando seu ben||430.13 ca mui gran sazon / á que a quis e desejei por én||436.10 que vos eu dixe toda mia razon / e quanto mal sofri á gran sazon||455.3 e non vi mia senhor [á] mui gran peça||483.4 que, quanto el lazerado / ouve gran tempo, el xos quer lograr||508.7 En tan gran coita viv’, á gran sazon, / por vós, senhor, e levo tanto mal / que vos non posso nen sei dizer qual||522.9 e, amigo, punhad’en lhi dizer, / pois tanto mal sofro gran sazon á, / que se doia ja do meu mal||544.8 ca mui gran temp’á que ando coitado, / se eu podesse, po-la ir veer||546.13 Tal coita sofr’, á gran sazon, / e tanto mal e tant’afan / que par de morte m’é de pran||561.2 Amor fez a mí amar, / gran temp’á, ũa molher / que meu mal quis sempr’e quer / e me quis e quer matar||571.1 Amiga, muit’á gran sazon / que se foi d’aqui con el-rei / meu amigo||581.13 Ela trabalha-se, á gran sazon, / de lhi fazer o vosso desamor / aver||598.20 ca, per bõa fe, / mui gran temp’á que este mal passou / per nós||603.8 Ergeu-se ledo e riio ja-que / (o que mui gran temp’á que el non fez)||604.1 Gran temp’á, meu amigo, que non quis Deus / que vos veer podesse dos olhos meus||604.7 Non vos vi, á gran tempo, nen se guisou||612.3 ora vej’eu a gran falsidade / con que mi vós á gran temp’andastes||629.7 ca muit’á i [j]a gran peça / que foi sen mant’a concelho||639.3 pero que eu, gran temp’á, ben servi / ũa dona que me ten en poder||658.2 Ai madr’, o meu amigo, que non vi / á gran sazon, dizen-mi que é ‘qui||668.1 Par Deus, amigo, muit’á gran sazon / que vos non vi||696.7 Gran sazon á que me serviu / e non mi-o leixastes veer||710.8 Non cuidei que tan gran sazon / el podesse per ren guarir / sen mí||718.5 Gran sazon á, madre, que o non vi||720.15 ca se faz que vós andades, / ..., / gran tempo que non tornades||772.4 Per boa fe, meu amigo, / mui ben sei eu que m’ouvestes / grand’amor e estevestes / mui gran sazon ben comigo||777.13 Gran sazon á que meu ben demanda, / e nunca pôde comigo falar||804.12 mais-lo gran ben, á i mui gran sazon, / eu vo-lo quer’, ...||821.2 Amiga, ben cuid’eu do meu amigo / que é morto, ca muit’á gran sazon / que anda triste o meu coraçon||821.5 Porque á gran sazon que non oi / nen un cantar que fezesse por mí||823.7 – Mui trist’andades, á mui gran sazon, / e non sei eu por que nen por que non||847.1 Roguei-vos eu, madre, á i gran sazon, / por meu amig’, a que quero gran ben||847.7 Gran sazon á, madre, que vos roguei / que o leixassedes migo falar||865.17 E en Cistel, u verdade soia / sempre morar, dis[s]eron-me que non / morava i avia gran sazon||875.17 e eu receei esto, grand’er’á||877.6 [e] que vos faz viver / tan gran tempo que podedes saber / mui ben quando naceu Adan e Eva||952.10 mais eu, assi Deus mi perdon, / queria gran sazon viver||1007.8 Aqueste mundo, par Deus, non é tal / qual eu vi outro, non á gran sazon||1014.7 E gran sazon á ja, per bõa fe, / que el[e] meu ben podera aver||1014.13 E gran temp’á que lh[o] eu entendi, / que mi-o disseron||1021.7 Mui gran temp’á, ... / que vos non oi ja cantar fazer / nen loar mí nen meu bon parecer||1086.14 E ant’eu ja [a] morte querria / ca viver com’eu viv’á gran sazon||1101.8 Podera seer cobrado / por ũu mui gran tempo fero / se dissesse: «Partir quero»||1112.8 ca ‘ssi fiz eu, mui gran sazon á ja, / por ũa dona que mi coita dá||1114.4 sol non vou i e á mui gran sazon / que non fui i e por esto mi aven||1114.10 mais po-la veer / moir’, e gran temp’á ja, per bõa fe, / que non foi i ||1115.7 ca non sera tan pequena sazon / que sen vós more, se Deus mi perdon, / que mi non seja mui grand’, e o sei||1117.16 máis me valria log’en me matar / se m’oito dias tan gran sazon for||1117.22 forte preito tenho começado, / pois m’oito dias foi tan gran sazon!||1172.1 Mui gran temp’á que servo ũa senhor||1211.2 Mandad’ei migo qual eu desejei, / gran sazon á, madre, per bõa fe||1213.3 por que tardastes á mui gran sazon?||1221.2 Amiga, grand’engan’ouv’a prender / do que mi fez creer mui gran sazon / que mi queria ben de coraçon||1237.23 e quen molher rafec’, á gran sazon, / quer ben non pode fazer se mal non||1241.1 Amigo, sei que á mui gran sazon / que trobastes sempre d’amor por mí||1255.1 Gran sazon á, meu amigo, / que vos vós de mí partistes / en Valong’e non m’ar vistes||1302.4 quer’ir a Santa Maria de Reça, / u non fui á mui gran peça||1312.2 Senhor, por que eu tant’afan levei, / gran sazon á, por Deus, que vos non vi||1318.6 e por esto diz que se quer tornar / u, gran temp’á, serviu e afanou||1332.27 e do talho non ten [i] o melhor, / ca deu gran peça||1389.10 Aquestas son as que el enviara, / ..., / de que paga os que o aguardaron / á gran sazon||1401.16 – Senhor, direi-vos que oi dizer / a quen del foi coitado gran sazon||1416.23 Ca o doente de que el pensou / por un gran tempo se mui ben saou||1488.16 E seus parentes teen por guisado / que se casass’á i [mui] gran sazon||1519.3 gran sazon á que m’est’aven / e nunca i ja farei al||1558.8 E, muit’enfadado de seu parlar, / sevi gran peça||1662.15 Ca vos vi eu aqui mui gran sazon / e non vos vi por trobador meter||1672.24 E ben vos faç’, amigo, sabedor / que andaredes, por esta razon, / per portas alhẽas mui gran sazon||1677.19 mais, se te colhe de logar atal / com’andas tu assi pelas pousadas, / Marinha Mejouchi, á mui gran sazon
O sintagma gran madurgada equivale a ‘moi cedo’
1610.14 Chegou per u an Gra[a]da, / descalço, gran madurgada

1183.2 Da noite d’eire poderán fazer / grandes tres noites, segundo meu sén||1193.5 Porque as fez Deus tan grandes, non posso eu dormir, coitada||1193.9 Porque as Deus fez tan grandes, sen mesura desiguaes, / e as eu dormir non posso||1649.8 un dia mui grand’á i, e un jantar mui pequeno||1649.13 a jornada que d’aqui / vós oi queredes filhar / sera grande, pois des i / cras non é ren o jantar
Existe un contexto en que grande cualificando tempos é sinónimo de antigo
877.10 senon dos tempos grandes traspassados / que acordades, e sodes pastor
7. 'grande, intenso, forte, importante, nobre etc. (aplicado a substantivos abstractos)'
O adxectivo grande adquire valores contextuais determinados polo substantivo que cualifica
1.25 e meu coraçon / non sera senon da que sei / mui fremosa e de gran prez||1.26 e que polo meu gran mal vi / e de que sempre atendi / mal||3.4 e, se xe m’ela queixasse por én, / gran dereit’é, ca eu o mereci||4.6 E pero se a eu oro / mui gran dereito faç’i||5.7 Con [e]ste escudo gran prazer / ajamos e cantemos ben||7.3 – Mia senhor, vin-vos rogar, / por Deus, que ar pensedes / de mí, que en gran vagar / trouxestes e tragedes||8.10 Mais en gran sandez andava / eu quando me non pagava / de con tal senhor viver||14.28 Ali me ven gran cuidado / depois que me vou deitar||17.1 Ei eu tan gran medo de mia senhor / que nunca lh’ouso nulha ren dizer||20.22 e nunca máis do meu / cor perderei mui gran coita||22.7 e gran pecado / fara se me non val||23.38 pois i a vós fezer / prazer e min de gran coita poder / guardar||25.23 e, per bõa fe, mia senhor, / mui gran verdade vos direi||27.7 Gran sandece me fez fazer / por tal dona ir ben querer||29.14 mais gran prazer lhi per-farei / ora quando m’alongarei / d’u a eu soia a veer||32.8 Muit’i a aver gran pavor / ei dereit’, e en me temer / d’Amor||34.1 O gran cuidad’e o afan sobejo / que mi a mí faz a mia senhor levar||39.3 teve-m’en tan gran coita voss’amor / que peç’a Deus mia mort’, e non mi ven||39.16 senhor, ar nembre-vos algũa vez / en que gran coi[ta] mi o voss’amor ten||40.3 sab’ora Deus que me fora gran ben / con a mort’e ouvera i sabor||40.8 Podera-m’eu de grand’afan guardar / e de gran coita, que depois levei, / se eu morresse u mia senhor leixei||44.2 Muito per-á ja gran sazon / que mia senhor mui gran pesar / non oiu||51.1 Gran mal me faz agora’l-rei, / que sempre servi e amei||53.20 e ei mui gran pavor / d’averdes vós en mia mort’a perder / gran mesura, fremosa mia senhor||53.22 e ei mui gran pavor / d’averdes vós en mia mort’a perder / gran mesura, fremosa mia senhor||54.15 E, vedes, gran verdade vos direi||57.9 macar vos gran mal / seja de mí, fremosa mia senhor||63.7 ca sei / ca ja per vós non perderei /  gran coita do meu coraçon / q[ue] eu i tenho, mia senhor,||64.14 mais averei / dela máis con mui gran razon||65.4 enquant’est’é, faço mui gran razon||65.6 ca ei por vós eno meu coraçon / tan gran cuita que mil vezes me ten, / sennor, sen fala e sen todo sén||66.1 Sennor fremosa, par Deus, gran razon / seria ja agora, se en prazer / vos caesse, de quererdes prender / doo de min||66.17 quitar-m’end’-ia o mui gran sabor / que vos vejo aver de m’alongar / de vós mui máis ca outr’ome por én||68.2 Ome que gran ben quer moller / gran dereit’á de trist’andar||68.28 ca, se o vir, log’á d’aver / mui gran cuita sen neun ben||69.17 ei mui gran cuita de sofrer, / ca non prendo de vós mellor||70.11 ca logo m’eu quitaria d’aver / gran cuita e de vos fazer pesar||71.6 ca, se sabor avedes i, / gran ben per-éste pora mí||72.16 E creo que fara mal sén / quen nunca gran fiuz’ouver / en mesura d’outra moller||76.2 Par Deus, senhor, sei eu mui ben / ca vos faço mui gran pesar / de que vos sei tan muit’amar||78.8 E esta x’é gran coita, direi qual, / ca esta coita non me dá lezer||82.2 Muitas vezes en meu cuidar / ei eu gran ben de mia sennor||82.6 e nulla ren / me non fica daquel gran ben||82.15 Mais Amor á tan gran poder / que forçar pode quen quiser||82.22 ca Deus me deu tan gran poder / que, ... / ..., / que non poss’este ben perder||83.16 E dé-me poder de negar / sempr’a mui gran cuita que ei / por vós||86.17 E, Deu-lo sabe, con pavor / viv’e sofr’esta cuita tal / que ei de sofrer pois gran mal||87.7 e meteron-m’en seu poder / en que estou a gran pavor / de morte||87.22 nen atal dona nunc’amei / onde gãar podesse ren / senon gran coita e non al||89.19 a mui gran coita’n que me ten / lle perdõasse Deus por én||90.11 e poder-m’-edes defender / de gran cuita por mi-o negar||90.22 E gran coita me faz jurar / d’amor, que non posso sofrer||90.26 e faz-mi a verdade dizer / ... / da gran cuita que por vós ei||91.10 E por aquesto, mia sennor, / des aquel dia que vos vi / d’outra gran coita me parti||92.26 mais Deus me faz assi viver / en tan gran coita||93.6 que sei de pran que, pois morrer, / averei gran coit’a sofrer / por vós como mi agora ei||93.9 E por én e por voss’amor / ja sempr’eu gran coit’averei||94.15 Mais gran med’ei de me forçar / o seu amor, quando a vir||95.25 mais, se me Deus cedo non val, / muit’ei gran coita de sofrer||96.21 Non o dev’a leixar morrer, / ca non ést’ome en seu poder, / pois que gran coita d’amor á||96.26 Ca todo [o] sén perderá / con gran sabor de a veer||96.28 ca assi o faz a min perder / Amor, tan gran coita me dá!||97.8 E gran medo soia aver / de morrer eu por mia senhor||97.21 e quen-quer poderá entender / que gran coita per-ést’atal||98.22 e, se lho non dig’, averei / gran coita ja mentre durar||102.16 E, pero m’eu vejo meu mal / e mia mort’, ond’é gran pavor, / amar-vos-ei mui máis ca min||104.14 pero que sén cuid’a fazer / por en tan gran vergonha entrar||104.17 E[n] mui gran coita per-serei / u lh’eu ma fazenda disser||106.8 [E] que gran ben fez i Nostro Senhor / a quen El quis que vos [a vós] non visse!||106.10 E ar fez logo mui gran desamor, / mia senhor, a quen vos El foi mostrar||107.3 e an mui gran doo de mí / e non mi poden i valer||114.17 averedes i gran sabor / se vo-lo contar, cuido-m’eu||114.32 e, depois que lh’o Soldan deu / o perdon, ouve gran sabor / de se tornar||116.15 E por mui gran maravilha terria, / senhor, quen ora soubesse de qual / guisa mi ven, e d[er]eito faria,||117.9 e non ei ventura / de saber-me guardar de gran loucura||119.3 Quantos aqui d’Espanna son / todos perderon o dormir / con gran sabor que an de s’ir||120.2 Meus ollos, quer-vos Deus fazer / ora veer tan gran pesar, / onde me non poss’eu quitar / sen mort’, ...||121.12 Com’ome que ensandeceu, / sennor, con gran pesar que viu||125.1 Meus ollos, gran cuita d’amor / me dades vós, que sempr’assi / chorades||129.17 que poder / non ei de gran cuita perder / per al ja se per vós non for||131.4 e direi-vos por que o dig’assi / e a gran cuita que mi-o faz dizer||131.5 ei gran pavor de me fazer levar / coita longadament’e m’ar matar||132.2 Ja, mia sennor, niun prazer / non me fara mui gran prazer / sen vosso ben||136.22 mais d’ũa ren ei ora gran pavor / des que a vir este consellador||137.11 que nunca perderei / gran ben de Deus nen de vós nen d’Amor||138.3 ca nunc’ar pudi gran coita perder / nen perderei ja mentr’eu vivo for:||138.9 ca des enton me fez o voss’amor, / na mui gran coita’n que vivo, viver||138.14 e faz-mi a Deus por mia morte rogar, / e faz a vós a min gran mal fazer||139.6 e, se mi aquesto queredes creer, / poderei eu mui gran coita perder||140.1 De tal guisa me ven gran mal / que nunca de tal guisa vi / vĩir a outro, pois nasci||140.13 ca eu non devi’a perder / por mui gran dereito fazer||143.3 e sen seu ben / non ei mui gran coita a perder||143.7 pero non perderei / gran coita sen seu ben-fazer||143.9 Por gran coita per-tenn’atal / d’amar a quen nunca meu mal / nen mia coita ei a dizer||147.5 por gran coita que d’amor ei / ja sempre doo averei / de quen dele coitado for||147.20 e por esto, per que passei, / de me doer gran dereit’ei / de quen assi for amador||150.15 perque gran prazer / ela me faria, / par Santa Maria, / non mi-o quis fazer||153.12 mais da gran coita do meu coraçon / non ll’ei a dizer ren / que ll’eu diria en bõa razon||153.16 Pero ei gran sabor de lle falar / quando a vejo, por lle non pesar||154.4 Ai Deus, que coita de sofrer / por aver gran ben a querer / a quen non ousarei dizer / da mui gran cuita’n que me ten!||154.6 Non ll’ouso dizer nulla ren / da mui gran coita’n que me ten!||157.4 Pois que vós avedes, senhor, / tan gran sabor de me matar||158.6 Pero a vejo, non ll’ouso dizer / a mui gran coita que me faz aver||159.2 Ir-vos queredes, mia sennor, / e fic’end’eu con gran pesar||161.1 Par Deus, sennor, en gran coita serei / agora quando m’eu de vós quitar||161.4 e, mia sennor, gran dereito farei, / pois eu de vós os meus ollos partir / e os vossos mui fremosos non vir||161.15 ca, des quando vos vi, / en mui gran coita fui, sennor, des i||166.14 ca eu por que ei a dizer / o por que m’ajan de saber / quan gran sandece comecei||168.13 E de morrer m’é mui gran ben||169.10 mais quer’eu mia sennor rogar, / polo gran med’en que me ten, / que me mostr’aquel matador||169.16 mais quer’eu mia sennor rogar, / polo gran medo que del ei, / que mi amostr’aquel matador||169.20 E, pois Amor á sobre min / de me matar tan gran poder||170.19 Mais, pois me coitan, dizer-lle-la ei / a meus amigos, e a outros non, / mui gran verdade||172.12 e fez-me ja pavor perder / de mia mort’, á i gran sazon, / ond’ant’avia gran pavor||173.9 E, se me contra vós non val, sennor, / a mui gran coita que me por vós ven||178.9 pois me por ela tan gran cuita ven / que ben mil vezes no dia me ten, / meus amigos, desjuigad’assi||179.23 E por qualquer destas me quitaria / de mui gran coita que sofr’e sofri / por ela||180.3 Sennor, queixo-me con pesar / grande que ei de que vos vi, / e gran dereito per-faç’i||181.2 e de mia mort’ei eu mui gran sabor / por non sofrer mui gran coita d’amor / que sofri sempre no meu coraçon||181.3 e de mia mort’ei eu mui gran sabor / por non sofrer mui gran coita d’amor / que sofri sempre no meu coraçon||181.10 Soia-m’eu mia morte recear / e avia gran sabor de viver||181.13 e do que moiro gran prazer end’ei||182.19 sempr’averei / coita d’amor, direi-vos qual: / gran coita se me Deus non val||182.21 e, se for sandeu, perderei / a gran coita que d’amor ei||182.25 ben sei / ca nunca pesar prenderei / nen gran coita d’amor nen d’al||183.13 ca perderia pe-lo sén perder / gran coita que me fazedes aver / sennor fremosa||184.2 ouve tan gran coita d’amor / que non fui ledo nen dormi / nen ouvi d’outra ren sabor||185.20 non vos poss’eu dize-lo mui gran ben / que lhe Vós, meu Senhor, fazer fezestes||185.22 nen o gran mal que Vós a min fezestes||186.10 tan gran sabor ei / de a veer, amigos, que por én, / ... / ..., / teend[o] olho, saio de meu sén!||188.28 coidei dela, des que a vi, / aver gran coita sen seu ben, / ca nunca dela cuidei al / aver||189.15 E por gran coita tenn’atal / eu que sol non ll’ouso dizer / o gran mal que me faz aver||189.17 E por gran coita tenn’atal / eu que sol non ll’ouso dizer / o gran mal que me faz aver||191.7 e trage-m’en gran coita voss’amor||192.4 ca lle direi, se a vir, toda via / a mui gran coita que me faz sofrer||193.2 Se eu a Deus algun mal mereci, / gran vingança soub’El de min prender||193.10 u Deus sobre min á tan gran poder / que m’eno mundo faz viver assi / sen ela||193.13 ca ben sõo sabedor / d’aver gran coita mentre vivo for||195.33 E, se os viren, veran gran prazer||195.34 ca muit’á que non viron gran prazer||196.21 que non sei / que me faço nen que digo, tant’ei, / amigos, gran coita po-la veer!||197.2 Joana, dix’eu, Sancha e Maria / en meu cantar con gran coita d’amor||198.1 Ora vej’eu que fiz mui gran folia / e que perdi ali todo meu sén||198.27 e, des que ouv’esta dona poder / d’o mui gran ben que ll’eu quero saber||199.14 e preguntando-m’a pesar de mí / qual ést’a dona que me faz assi / por sí andar en gran coita’n que ando||199.29 E elas van-me gran pesar dizer / no que lles nunca prol non á d’aver||200.17 ca me fez ela mui gran coit’aver / de que ja máis non sera sabedor / nunca per min||201.13 Pois mi ante vós en tan gran coita ten / e me tolleu, mia sennor, o dormir||203.15 e ei tan gran coita po-la veer / qual non posso, amigos, nen sei dizer||205.4 ca ben sei eu d’El ja / ca me non pode nunca mal fazer / mentr’eu viver, pero gran poder á||205.18 e, pois eu d’El non ei mal a prender / e [a] gran coita que ei me non val / por ela||207.18 e quant’El sempre no mund’entendeu / de que eu mui gran pesar prenderia||208.5 Con mia morte me seria gran ben / porque sei ca vos prazeria én||210.3 mais ei dela tan gran pavor / que lle non ouso falar ren||211.3 Quand’eu mia senhor conhoci / e vi o seu bon parecer / e o gran ben que lhi Deus dar / quis por meu mal||212.8 A que a torto me vosco mizcrou / e que gran torto vos disse, senhor||213.4 ben sei eu ca nunca ten / gran coita no seu coraçon||213.10 ca, pois u ela é i estar / pode, non sabe nulha ren / de gran coita||213.13 e non pode gran coita aver / enquant’en aquesto cuidar||213.16 E quen ben quiser preguntar / por gran coit’a min pregunt’én||213.22 e Deus, que m’én fez alongar / por viver sempr’en gran pesar / de min e por perder o sén||213. E o que atal non sofrer / non o devedes a creer / de gran coita, se i falar||214.9 A min aven, a que quis Deus guisar / d’aver gran coita ja mentr’eu viver||217.4 e con gran coita que me faz assi, / sennor, perder de tal guisa meu sén / que cofondi vós||217.9 Mais valla-me contra vós, por Deus, i / vossa mesura e quan gran pavor / eu ei de vós||217.19 ca, mia sennor, quen mui gran coita ten / no coraçon faz-lle dizer tal ren / a que non sabe pois consell’aver||219.3 nen ar sabe quan gran pavor / ei oj’eu dela, cuido-m’eu||219.19 ca Deus de tal coraçon é / que, tanto que sabe que ten / eno seu mui gran coita alguen, / que logo ll’i consello pon||220.4 Om’a que Deus ben quer fazer / non lle faz tal sennor amar / a que non ouse ren dizer / con gran pavor de lle pesar||220.9 que me non sei consell’achar / con tan gran coita de sofrer||222.7 ca estou eu oj’a mui gran pavor / de o veer||222.16  ... mais non, / tan gran pesar, nunca, se vos prouguer||227.7 E, se eu ant’en mui gran coit’andava, / ja m’esta dona faz maior aver||230.12 pero é Deus sobre todos maior, / que me faça pe[r]der prol nen gran ben / daquesta dona que m’en poder ten||233.6 ben vos posso con verdade dizer / que a mí aveo en guisa tal / que vi todo meu ben por gran meu mal||233.16 con gran verdade posso dizer eu / que a min avẽo en guisa tal / [que vi todo meu ben por gran meu mal]||234.8 – Quen ben serve, sen[h]or, sofre gran mal / e grande afan e mil coitas sen par||235.20 ca nunca Deus quer que eu cuid’en al / senon porque lle non diss’o gran mal / e a gran coita que por ela ei||235.21 senon porque lle non diss’o gran mal / e a gran coita que por ela ei||236.12 e non atender ja aquel dia / que eu atend’, ond’ei mui gran pavor||236.26 e con tod’est’ainda seria / en gran pavor de m’estraiar por én||237.20 e faredes ben / e gran mesura||239.9 E quen vivess’assi viveria, / per bõa fe, en gran coita mortal||239.24 e por gran coita en que me viver / vejo por ela, que perderia||240.7 e irei én / con mui gran coita no meu coraçon||242.2 e gran sabor / ei eu de as servir por mia sennor, / que amo muit’, ...||242.12 porque nunca vejo tan gran prazer / com’en vee-las||243.8 E tenno que me fez Deus mui gran ben / en me fazer tan bõa don’amar||246.13 Amo-vos tant’e con tan gran razon, / ..., / que coid’eu est’, e vós que non é ‘ssi||250.15 e cuidou-m’a fazer / mui gran pesar||251.11 minha senhor me defende / que vaa u ela entende / que eu filho gran desejo||252.5 pois sen meu grad’ei a fazer / a mia sennor mui gran pesar||252.7 A mia sennor gran pesar á / de que lle quer’eu mui gran ben||252.9 e a min gran coita m’én ven||257.1 Estes ollos meus ei eu gran razon / de querer mal enquant’eu ja viver||258.2 [M]uito pun[n]ei de vos negar, / sennor fremosa, o gran ben / que vos quero||259.3 direi-vos gran verdad’, ...||259.23 E, mia sennor, se Deus fosse pagado / d’eu de gran coita guardado seer||259.28 e, pois vos vi, nunca despois quis Deus / que perdess’eu gran coita nen coidado||259.29 E gran coita, como a perderei?||261.4 nen mui gran coita que por vós levei / des que vos vi, atanto vos direi: / e ve[e]des que coita de sofrer!||262.10 Non sei oj’eu tan bon consellador / que me podesse bon consello dar / na mui gran coita que ei d’endurar||263.9 Non ar soube parte d’afan / nen de gran coita nulla ren / o que non sofreu est’afan||264.2 Punnar quer’ora de fazer / a meus ollos mui gran prazer / que lles non fiz á gran sazon||264.12 Quand’eles viron mia sennor, / muit’ouveron én gran sabor||265.7  ... e, se m’aquesto non der / me dé por me de gran coita quitar||265.12 ca esto me pode guardar / da mui gran coita que eu ei d’amor||266.18 tanto me vej’en mui gran coit’andar / que morrerei por vós, u non jaz al||267.2 Meus amigos, que sabor averia / d’a mui gran coita’n que vivo dizer / en un cantar que querria fazer!||268.17 De cousas me non guardo, mas pero guardar-m’-ia / de sofrer a gran coita que sofri de-lo dia / des que vi o que vi||269.26 [M]ai-la mia ventura e aquestes meus / ollos an i [mui] gran culpa||270.7 ca non fora tan gran cousa dizer / se se mi a min ben ouvess’a parar / a mia fazenda||271.9 e o pesar que me fazen sofrer / e a gran coita non é de dizer||272.9 ca me non podian per nulla ren, / sen vee-lo mui bon parecer seu, / fazer gran mal||272.20 E, na vengança que deles prendi, / gran mal per-fiz a eles e a min||275.2 As graves coitas, a quen as Deus dar / quer, e o mal d’amor, gran ben faria / se lle desse||279.13 de-lo dia’n que vos non vi, / m[ia sennor, nunca despois vi], / per bõa fe, se mui gran pesar non||280.1 Sennor, o gran mal e o gran pesar / e a gran coita e o grand’afan, / ... / que por vós sofro, morte m’é de pran||280.1 Sennor, o gran mal e o gran pesar / e a gran coita e o grand’afan, / ... / que por vós sofro, morte m’é de pran||280.2 Sennor, o gran mal e o gran pesar / e a gran coita e o grand’afan, / ... / que por vós sofro, morte m’é de pran||281.10 fiquei coitado e con tan gran pavor / que, se mil vezes podesse morrer, / [mẽor coita me fora de sofrer]||282.3 El sab’oje que con mui gran pavor / vos dig’eu est’, ...||282.8 E, mentr’eu vi que podia viver / na mui gran coita’n que vivo d’amor||283.9 ca doo de mí / averia e saberia ben / qual é gran coita ou quen perde sén||288.5 ca nunca ja poderei gran prazer, / u vos non vir, de nulla ren veer?||291.13 ouvi tan gran sabor / que nunca m’al pode nembrar||291.21 e, por Deus, ja, / dizede-mi: quen dormirá / con tan gran prazer ou pesar?||293.6 e, mia senhor, non vos ous’a dizer / [ren] nen da gran coita que me vós dades||297.15 E, mia sennor, tempo seria ja / de vos nembrardes de me non leixar / en tan gran coita, com’eu viv’, andar||301.9 tan gran sabor ei eu de a veer / que, se a visse, sei eu ũa ren: / ... ||302.20 Pero m’ela non ten por seu, / mui gran verdade vos direi||304.4 Nostro Sennor, que á mui gran poder, / me dé seu ben||307.1 Os que mui gran pesar viron assi / com’eu vejo da que quero gran ben||307.10 Da mia sennor e do meu coraçon, / ... / ..., / maravillo-me e faço gran razon||309.2 Par Deus, ai Dona Leonor, /  gran ben vos fez Nostro Sennor!||309.5 e gran verdade vos dig’i, / que non poderia maior||310.4 muit’ouve gran sabor de m’enganar||312.9 ca muito per-á gran sabor quen sennor ama de falar / en ela se acha con quen||312.14 mas do om’ei eu gran sabor, porque a viu, de o veer||313.3 e u eu d’ir avia gran sabor / e me d’ali non podia partir||313.9 mas ouvi gran coita, per bõa fe||318.4 pois end’agora tan gran coita ei / como se dela ben cuidass’aver||318.10 e, pero ést’assi, / ei tan gran coita d’ir u ela é||319.10 mas avia de lle falar / gran sabor, e de a veer||319.11 e tornou-se-m’en gran pesar||319.21 e ora muit’á gran sabor / de mia morte cedo saber / porque fui seu entendedor||319.25 E veerá mui gran prazer / quando m’agora vir morrer||321.6 mais Deus, que tolh’as coitas e as dá, / El dé gran coit’a quen coita non á!||323.10 direi-lh’eu quan gran coita é||324.12 Muitos mi vej’eu que an / gran coita e grand’afan||325.3 e m’eu tan gran coita pudi sofrer||325.6 ja máis por coita nunca ren darei, / ca, por gran coit’aver, non morrerei||328.8 E, mia senhor, mui gran poder vos deu / Deus sobre min||330.13 «Sen[h]or minha, tan gran pesar ei én, / ..., que morrerei por én»||331.16 E máis me dizen do que me vos deu / por mia senhor: que mi fez i gran mal||333.9 o vosso ben e vós e voss’amor / me dan gran mal, que non poden maior||334.2 Senhor do mui bon parecer, / maravilho-m’eu do gran mal / que mi fazedes por meu mal||334.10 a muitos, a que é gran mal / en perder vosso conhocer / en min||338.13 E, per bõa fe, gran sabor per-ei / con mia morte||339.2 Oimais quer’eu punhar de me partir / daqueste mund’e farei gran razon||346.1 Gran coita sofr’e vo[u]-a negando||346.6 e por aquist’ando / [m]aravillado de como vivo / en tan gran coita com’oj’eu vivo||347.2 mas con gran coita que ouve e que ei / ouvi a falar i como vos direi: / ... ||347.7 E, sabe Deus, quen mui gran coita ten / com’eu tenno non á poder d’estar / que non aja i ja-quant’a falar||348.9 Por nunca ja ren saberen per mí / os que me veen por én preguntar / de que me veen en gran coit’andar||349.2 A dona que eu vi por meu / mal e que me gran coita deu / e dá||350.3 mais ei de vós tan gran pavor / que vos direi, mia sennor, que mi aven: / ... ||350.5 ei gran coita||350.7 A vós non ous’a gran coita dizer / que ei por vós eno meu coraçon||351.14 Des que vos eu vi, mia sennor, me deu / gran coita De[u]s, ... / e gran pesar||351.15 Des que vos eu vi, mia sennor, me deu / gran coita De[u]s, ... / e gran pesar||352.6 nunca me pode toller al / mal nen gran coita, senon mal / de morte||354.2 Sazon sei ora, fremosa mia sennor, / que eu avia de viver gran sabor||355.14 Pero choravan estes ollos meus / con mui gran coita, sempre me calei||357.7 Con mui gran coita non tenh’en ren ja, / senhor, mia mort’...||358.12 e, pois eu ido fosse, ele chegasse / u de chegar eu ei mui gran sabor||360.2 Muitos vej’eu que, con mengua de sén, / an gran sabor de me dizer pesar||360.5 vedes que sandec’e que gran loucura||361.9 mas non pud’eu i al, / mia sennor, se Deus me ... fazer, / e fui-vo-lo con gran coita dizer||361.14 e mal dia naci / porque vos fui dizer tan gran pesar||362.9 nen ar cuidei des que vos vi / o que vos agora direi: / mui gran coita que per vós ei||363.6 averei, se Deus me perdon, /  gran coita no meu coraçon!||364.7 E, se Deus ouvo gran prazer / de me fazer coita levar||365.8 e sempre trist’andei / com’omen que con gran pesar / vivo||367.9 mais ora ei d’ir i mui gran sabor||368.5 e, pois eu for i, / querrei-me de mui gran medo quitar / que ei dela||368.9 ca, per bõa fe, á mui gran sazon / que ei eu [gran] medo de mia senhor / mui fremosa||369.3 Sennor fremosa, creede per mí / que vos amo ja mui de coraçon, / e gran dereito faç’e gran razon||369.3 e gran dereito faç’e gran razon, / sennor, ca nunca outra dona vi||369.8 come vós, sennor; e, pois assi é, / mui gran dereito faç’en vos querer / mui gran ben||372.6 que sábian todos o mui grand’amor / e a gran coita que levo, senhor, / por vós||372.15 E, pois eu vir, senhor, o gran pesar / de que sei ben que ei mort’a prender, / con mui gran coita averei a dizer: / ... ||372.17 E, pois eu vir, senhor, o gran pesar / de que sei ben que ei mort’a prender, / con mui gran coita averei a dizer: / ... ||373.1 Mui gran sabor avedes, mia sen[h]or, / que nunca perca coita nen pesar / eu||373.6 ca non posso perder / mui gran coita, pois non ous’a dizer / o muito ben que vos Deus fez, sen[h]or||374.24 quen a donzela vir ficará én / com’eu fiquei: de gran coita coitado||375.7 Pois de vos servir ei mui gran sabor||377.3 des i ar ei gran mal e desamor / de vós||380.7 come se fosse ben, quer-me por én / gran mal a quen [o] nunca mereci||380.20 pero, sen[h]or, assi me venha ben, / deste gran ben que el por ben non ten / mui pouco del seria grand’a min||382.17 por én dig’eu con gran coita mortal: / ... ||385.13 E mui gran queixum’ei d’Amor, / ca sempre mi coita sol dar||386.2 Amigos, non poss’eu negar / a gran coita que d’amor ei||387.11 e vós faredes i / gran mesura con mui bon prez||390.2 Amigos, quero-vos dizer / a mui gran coita’n que me ten / ũa dona que quero ben / e que me faz ensandecer||391.1 Quantos an gran coita d’amor / eno mundo qual oj’eu ei / querrian morrer, eu o sei||392.15 se mi-a Deus amostra, gran ben mi fara, / ca nunca prazer veerei sen a veer||394.2 A mia senhor ja lh’eu muito neguei / o mui gran mal que me por ela ven / e o pesar, e non baratei ben||394.14 Eu lhe neguei sempre, per boa fe, / a gran coita que por ela sofri||396.1 Se m’ora Deus gran ben fazer quisesse, / non m’avia máis de tant’a fazer: / leixar-m’aqui, u m’ora ‘stou, viver||396.9 Par Deus Senner, viçoso viveria / e en gran ben e en mui gran sabor||396.9 Par Deus Senner, viçoso viveria / e en gran ben e en mui gran sabor||397.2 Estes meus ollos nunca perderán, / sennor, gran coita mentr’eu vivo for||399.3 e gran prazer viron os ollos meus||399.4 mais do que dixe gran pavor per-ei||399.7 tan gran sabor ouv’eu de lle dizer / a mui gran coita que sofr’e sofri / por ela!||399.8 tan gran sabor ouv’eu de lle dizer / a mui gran coita que sofr’e sofri / por ela!||403.10 que non aja gran pesar a prender / de me partir de vós per nulla ren||403.16 mais este mui gran pesar me sera / de me partir de vós per nulla ren||405.3 quand’a mia sennor podia falar / na mui gran coita que me faz levar / Nostro Sennor||407.19 e con gran mal non pod’ome trobar||409.13 ca de guisa me ten vençud’Amor / que, se Deus ou gran mesura non for / de mia sennor, pos[s]’en coita viver||409.28 e, se m’ela d’Am[or] / quer defender, por fazer a[l mellor], / tan gran mesura non pode [fazer!]||410.6 coita d’amor me faz escaecer / a mui gran coita do mar||410.9 e é gran coita de mort’a do mar||412.8 ca, pois eu ei tan gran coita d’amor / de que ja muito non posso viver||412.11 e gran sabor / ei eu desto||416.3 e os meus ollos gran coita que an / por vós, sennor, ... / ir-m’-ei d’aqui||419.7 E ben tenn’eu que faço gran razon / d’a maior coita muit’a Deus gracir||420.6 des oje-mais sempre ll’eu rogarei, / pois ei gran coita, que me dé maior / con que moira||420.7 ca mui gran sabor ei, / per bõa fe, de máis non guarecer||420.10 pois s’El nunca de min quiso doer / e me faz viver sempr’a gran pavor / de perde-lo sén||420.16 pois m’El non quis nen quer del defender / e de meu mal ouve tan gran sabor, / mentr’eu viver sempre o servirei||421.10 Mais, ... / se van eles maravillar per min / porque das coitas a maior pedi / a Deus, que á de mi-a dar gran poder||421.13 El, que á de mi-a dar mui gran poder, / mi-a dé||422.2 Sennor, o mal que m’a min faz Amor / e a gran coita que me faz sofrer, / a vó-lo devo muit’a gradecer||422.8 que por al non mi-o podia fazer / senon per vós, que avedes sabor / do mui gran mal que mi a min faz aver||422.13 enquant’eu vosso for / e vos de min non quiserdes doer / e da gran coita, de que sofredor / foi, e do mal||423.14 ca muit’i á que vivi a pavor / de perder o sén con mui gran pesar / que vi depois||423.15 e, por én, gran sabor / ei de mia morte se mi-a quiser dar / Amor e Deus, que me fez gran pesar||423.17 Amor e Deus, que me fez gran pesar / veer daquela ren que máis amei||424.15 E gran mesura Deus de me matar / fara, pois m’a mort’en seu poder ten||424.18 ca El sabe que non ei d’atender / senon gran mal se viver||425.15 des que vos eu primeiro vi / sempre mui gran coita sofri||426.1 Par Deus, senhor, gran dereito per-é / de mi quererdes mal de coraçon||430.1 Mui gran poder á sobre min Amor||430.6 atan gran pavor ei que mui gran ben / me lle fezesse, por meu mal, querer||430.19 que me val máis log’i morte prender / que viver coitad’en mui gran pavor||432.2 Q[ue Deus Sennor] me guisou de viver / na mui gran coita, mentr’eu vivo for||432.14 E por aquesto nunca perderei / ja mui gran coita||433.5 nen atendo d’al mentr’eu vivo for, / se non ouver de vós ben, gran prazer||433.11 ca de morrer por vós ei gran pavor / da coita que me fazedes levar||433.13 Mui gran dereito faç’en me queixar / de vós, sennor, eno meu coraçon||436.4 pois vejo que avedes gran sabor / que vos non diga quanto mal me ven / por vós||439.16 con gran pesar ei a dizer: / ... ||451.1 Ai eu, coitada, como vivo en gran cuidado / por meu amigo, que ei alongado!||451.5 Ai eu, coitada, como vivo en gran desejo / por meu amigo, que tarda e non vejo!||455.9 e non vi mia sen[h]or, ond’ei gran doo||458.15 fez[er]a gran mercee||461.7 E ũa cousa sei eu de vós e tenho por mui gran brio||475.29 que non cuid’eu que i á tres / no mundo de tan gran valor||476.14 o que [vos] én meos val / vos fara gran mengua se o perdedes||480.1 Ansur Moniz, muit’ouve gran pesar / quando vos vi deitar aos porteiros / vilanamente d’antr’os escudeiros||481.14 de que pode mui gran dano vĩir||482.18 mais non pudi (tan gran coita sofri)||483.1 Pero da Pont’á feito gran pecado / de seus cantares, que el foi furtar / a Coton||483.19 E por end’é gran traedor provado||484.3 tan gran sabor ouve d’ir a sa terra / que log’enton por adail filhou / seu coraçon||484.25 Par Deus, adail, muit’ei gran razon / de sempre en vós mia fazenda leixar||487.20 ca ei gran pavor / de vos vĩir mui toste deles mal||489.13 Vi coteifes de gran brio / eno meio do estio / estar tremendo sen frio / ant’os mouros d’Azamor||493.18 e demais á preço que nunca erra / de dar gran colpe con seu tragazeite||494.37 O que da guerra se foi con gran medo / contra sa terra, espargendo vedo, / non ven al maio||496.13 Mais se fez Deus a tan gran coita par||499.15 E, pero ei tan gran pavor / daquel dia grave veer / qual vos sol non posso dizer, / confort’ei no meu coraçon||501.2 Como me Deus aguisou que vivesse / en gran coita, senhor, des que vos vi!||501.13 porque era meu ben de non durar / en tan gran coita nen tan gran pesar||501.13 porque era meu ben de non durar / en tan gran coita nen tan gran pesar||501.16 Assi non er quis que m’eu percebesse / de tan gran meu mal nen o entendi||501.18 ante quis El que, por viver assi / e que gran coita non mi falecesse, / que vos viss’eu||503.4 veed’, amigos, que tort’ei, / que nunca tan gran torto vi||503.8 sei per gran ben / lhi querer máis ca min nen al||504.1 En gran coita, senhor, / que peior que mort’é, / vivo, per bõa fe||504.7 esta coita sofr’eu / por vós, senhor, que eu / vi polo meu gran mal||504.13 esta [coita sofr’eu / por vós, senhor, que eu] / polo meu gran mal vi||504.19 esta [coita sofr’eu / por vós, senhor, que eu] / vi por gran mal de min||505.5 ven-mi gran mal de vós, ai mia senhor, / en que nunca pôs mal Nostro Senhor!||507.15 E, pero que vos diz que non / trobo por vós, que sempr’amei / máis o gran sabor que m’end’ei, / mente||508.7 En tan gran coita viv’, á gran sazon, / por vós, senhor, e levo tanto mal / que vos non posso nen sei dizer qual||509.9 Grave vos é, ben vej’eu que é assi, / ... / e que [e]st’é mia mort’e meu gran mal||514.15 Desej’eu con mui gran razon / vosso ben, se Deus mi perdon, / mui máis de quantas cousas son||515.11 E pero mi avedes gran desamor, / se soubessedes quanto mal levei / e quanta coita, des que vos amei, / por vós, cuid’eu, per bõa fe, senhor, / que averiades doo de min||517.9 Ela s’estava queixando / come molher con gran coita / e que a pesar, des quando / nacera, non fora doita||519.5 guisar-lh’-ia Nostro Senhor / que vivess’en mui gran pesar||522.7 E d’irdes i tenh’eu que mi fara / Deus gran ben, poi-la podedes veer||522.12 E, pois que vos Deus aguisa d’ir i, / tenh’eu que mi fez El i mui gran ben||524.2 O que vos nunca cuidei a dizer, / con gran coita, senhor, vo-lo direi / porque me vejo ja por vós morrer||524.9 E tod[o] aquesto mi fez fazer / o mui gran medo que eu de vós ei||524.21 e, porque soo desto sabedor, / se mi quiserdes dar morte, senhor, / por gran mercee vo-lo [eu] terrei||525.1 Que mui gran prazer que eu ei, senhor, / quand’en vós cuid’e non cuido no mal / que mi fazedes!||525.4 Mais direi-vos qual / tenh’eu por gran maravilha, senhor||525.10 mais por gran maravilha per-tenh’eu / de min [viir de vós mal, ...||525.13 ca, senhor, mui gran prazer mi per-é / quand’en vós cuid’e non ei de cuidar||525.16 mais gran maravilha tenh’eu que é / de mi viir de vós mal||526.11 pero sabe Deus que ei gran pesar / de vos amar, mais non poss’al fazer||527.10 julgar-m’-á / por seu traedor con mui gran razon||527.15 se mi a sa gran mesur’a [mí] non val, / julgar-m’-á por én por traedor seu,||532.4 e Deus me dess’end’o poder / que vos eu podesse contar / o gran mal que mi faz sofrer / esse vosso bon parecer||532.9 ca, se vos podess’i falar, / cuidaria muit’a perder / da gran coita e do pesar / con que m’oj’eu vejo morrer||537.10 ca mia senhor quiso Deus fazer tal, / quando a fez, que a fez sabedor / de todo ben e de mui gran valor||539.2 Que estranho que m’é, senhor, / e que gran coita d’endurar, / quando cuid’en mí, de nembrar / de quanto mal fui sofredor / des aquel dia que vos vi!||539.16 E por én seria, senhor, / gran ben de vos amercear / de min||541.5 mais os que troban no tempo da frol / e non en outro sei eu ben que non / an tan gran coita no seu coraçon / qual m’eu por mia senhor vejo levar||544.19 e, porque viv’en tan gran perdiçon, / que mi dé morte peç’a Deus per don||545.7 mais, pois vós mui ben sabedes / o torto que mi fazedes, / gran pecado / avedes de mí, coitado||547.6 mais que gran coita de sofrer / que mi é, coitado pecador||547.14 com’aver sempre [a] desejar / o mui gran ben que vos Deus deu||549.1 O gran viç’e o gran sabor / e o gran conforto que ei||549.1 O gran viç’e o gran sabor / e o gran conforto que ei||549.2 O gran viç’e o gran sabor / e o gran conforto que ei||549.4 é porque ben entender sei / que o gran ben da mia senhor / non querra Deus que err’en mí||549.16 E por end’ei no coraçon / mui gran prazer||550.17 ca, senhor, en gran ben viveria / se, u vós vivessedes, vivesse||554.8 Podedes-mi partir gran mal / e graves coitas que eu ei / por vós, mia senhor||554.21 mais gran coit’e grand’afan||556.7 mais Deus vos leixe part’aver / da mui gran coita que mi dades||559.15 Da vossa gran fremusura, / ond’eu, senhor, atendia / gran ben e grand’alegria, / mi ven gran mal sen mesura||559.17 Da vossa gran fremusura, / ond’eu, senhor, atendia / gran ben e grand’alegria||559.18 Da vossa gran fremusura, / ond’eu, senhor, atendia / gran ben e grand’alegria, / mi ven gran mal sen mesura||560.3 e no meu coraçon / ei mui gran pesar, se Deus mi perdon||561.19 rog’eu mui de coraçon / que El m’ajude a tan forte / coita, ... / e ao gran mal sobejo / con que m’oj’eu morrer vejo||561.27 mais Deus, que sab’o gran torto / que mi ten, mi dé conorto / a este mal sen mesura||562.17 ei mui gran razon||567.14 E, por Deus, senhor, tomade / mesura per gran bondade / que vos El deu||570.2 Ben entendi, meu amigo, / que mui gran pesar ouvestes||572.4 e faz gran razon / meu amigo de trist’andar||572.10 e por esto faz sen falha / mui gran razon, per bõa fe||572.16 e por én faz gran d[er]eit’i / meu amigo de trist’andar||575.19 E gran perda per-fazedes / u tal amigo perdedes||576.2 O meu amig’, amiga, non quer’eu / que aja gran pesar nen gran prazer||576.2 O meu amig’, amiga, non quer’eu / que aja gran pesar nen gran prazer||576.8 ca, se lh’eu amor mostrasse, ben sei / que lhi seria end’atan gran ben / que lh’averian d’entender por én / qual ben mi quer||581.15 Ela trabalha-se, á gran sazon, / de lhi fazer o vosso desamor / aver e á ende mui gran sabor||591.5 ou como pod’ala fazer tardada, / ca nunca tan gran maravilha vi: / ... ||591.20 e, par Deus, porque o non vej’aqui, / que é morto gran sospeita tom’i||593.6 mais que gran coita d’endurar / mi sera, pois me sen vós vir!||595.15 Naci en forte ponto, / e, amigo, partide / o meu gran mal sen conto||602.4 mais non ous’oj’eu convosc’a falar, / ca ei mui gran medo do irado||602.9 ca ei mui gran medo do mal bravo||602.11 Gran pesar ei, amigo, sofrudo / por vos dizer meu mal ascondudo||602.14 ca ei mui gran medo do sanhudo||602.19 ca ei mui gran medo do esquivo||603.2 Vi-vos, madre, con meu amig’aqui / oje falar e ouv’én gran prazer||603.20 E, pero m’eu da fala non sei ren, / de quant’eu vi, madr’, ei gran prazer én||607.8 El ven por chegar coitado, / ca sofre gran mal d’amor||608.1 De morrerdes por mí gran dereit’é, / amigo||610.2 e vós vivedes coitad’e con gran desejo / de me veer e mi falar||610.6 e por én sejo / sempr’en coita tan forte / que non m’é senon morte, / come quen viv’, amigo, en tan gran desejo||611.19 E faço mui gran dereito, / pois quero vosso proveito||612.2 ora vej’eu a gran falsidade / con que mi vós á gran temp’andastes||612.7 ora vej’eu o gran maldeserto / con que mi vós á gran temp’andastes||612.12 eu non me temia / do gran mal e da sabedoria / con que mi vós á gran temp’andastes||613.11 e por én vivo coitada / con gran coita sobeja / que [sofr’eu, ben-talhada]||614.13 De o veerdes, gran prazer ei i, / pois do meu ben desasperad’está||616.23 mais, u m’este ben Deus faz, / que vos vejo, folgarei / e averei gran solaz||618.1 Por Deus, amiga, pes-vos do gran mal / que diz andand’aquel meu desleal||618.7 De vos én pesar é mui gran razon||618.8 ca diz andando mui gran traiçon / de min e de vós, se Deus mi perdon||618.14 De vos én pesar dereito per-é, / ca diz de min gran mal, per bõa fe, / e de vós, amiga, cada u sé / falando||619.17 Senhor, creede / que a vossa fremosura / mi faz gran mal sen mesura||620.5 e faço gran razon||620.8 e ora vai-s’e faz-mi gran traiçon||624.20 porque cuidand’i toman gran prazer||625.16 pois m’El pesar con tan gran coita deu||626.5 u perdi tan gran ben de senhor||626.9 E, quand’en outra sazon perdi eu / aquel gran ben, log’i cu[i]dei que non / perdesse coita do meu coraçon||633.10 mais d’outro mui gran ben / que eu, amigos, polo meu pecado / na sa fremosa face conhoci||633.16 [De] mazel’e grand’afan e cuidado / e gran coita que m’aficado ten, / de tod’est’a min non fal ende ren||633.20 por qual doaire (...) / na sa face fremosa conhoci / con gran beldade, amigos||634.2 Ora, senhor, tenho muit’aguisado / de sofrer: coit'é grand’e gran desejo||634.5 e, mia senhor, est’é gran mal sobejo / meu e meu gran quebranto||634.6 e, mia senhor, est’é gran mal sobejo / meu e meu gran quebranto||634.9 Desej’e coita e gran soidade / conven, sen[h]or, de sofrer toda via||634.11 pois du vós fordes i e gran beldade / voss’eu non vir, que vi en grave dia||634.13 e, mia sen[h]or, en gran ben vos terria / de me darde-la morte||634.21 e con mui gran queixume / maldirei mia ventura||634.23 ca de viver eu en tan gran tristura / Deus Senhor non no mande!||634.28 ca pela morte me sera partida / gran soidad’e vida mui coitada||635.2 Por partir pesar que [eu] sempre vi / a mia senhor aver do mui gran ben / que lh’eu quero||636.5 a gran coita que por vós ei, senhor, / me faz perder de mia morte pavor||637.9 que lhes faz gran coita sofrer / Amor, onde lhes ven gran mal||637.10 que lhes faz gran coita sofrer / Amor, onde lhes ven gran mal||638.6 por partir, per i, / pesar a vós e mui gran mal a mí||639.10 mais est’é tan gran ben / que lhi non pod’outro ben par seer||639.16 E, meus amigos, quen ben cousecer / o mui gran ben que Nostro Senhor deu / a esta dona||642.5 En gran coita me leixades / se vós alhur ir cuidades / viver||651.1 Meu amigo, pois vós tan gran pesar / avedes de mi vos eu assanhar||667.2 Vistes, filha, noutro dia / u vos dix’eu que gran prazer / eu avia d’irdes veer / voss’amigo que morria?||667.18 pero vos gran ben queria, / mandei-vo-lo veer enton / por aquesto||671.9 Gran ben m’é convosc’e muit’ei que vos diga||673.7 Se lh’eu fiz torto, lazerar-mi-o-ei / con gran dereito, ca lhi non falei||674.6 e, se o eu por mí leixar morrer, / sera gran tort’, ...||675.16 E el, que viv’en gran coita d’amor, / guarra por én||676.11 Por mui gran coita que á consigo, / madre velida, ben vo-lo digo||678.8 Quer’eu ora mui cedo provar se poderei / ir queimar mias candeas con gran coita que ei||680.19 Non sei que diga, tanto m’é gran mal, / do meu amigo de como m’errou||683.6 non sabera como mi á gradecer / nen que mi diga con tan gran prazer||686.2 Disseron-mi ora de vós ũa ren, / meu amigo, de que ei gran pesar||691.20 “Deus, ora veesse o meu amigo / e averia gran prazer migo!”||696.3 e á end’el tan gran pesar / que dizen que morre por én||698.4 e direi-vos que lhi dix’u m’el disse / por que lhi fezera tan gran pesar||698.15 Ali u eu con outr’ant’el falei / preguntou-m’ele por que lhi fazia / tan gran pesar ou se o entendia||700.6  gran dereit’ei a ‘ndar led[a], / e andade migo ledas||701.7 ca, pero m’end’eu gran sabor ouver / e mui gran coita no meu coraçon / de lho [a]guisar, ... / non lho [a]guisarei||701.8 ca, pero m’end’eu gran sabor ouver / e mui gran coita no meu coraçon / de lho [a]guisar, ... / non lho [a]guisarei||709.2 Anda triste meu amigo, / mia madr’, e á de mí gran despeito / porque non pode falar comigo / e non por al||709.4 e faz gran dereito / d’andar triste o meu amigo / porque non pode falar migo||709.10 e non faz gran torto / d’andar trist’o meu amigo||710.3 Oi ora dizer que ven / meu amigo, de que eu ei / mui gran queixum||711.16 sen gran coita toda via / de morte||712.1 Que trist’oj’eu and’e faço gran razon||712.5 [E] con tan gran coita perderei o sén||718.4 e, se o poder / veer / veerei [i] mui gran prazer||721.3 Que leda que oj’eu sejo / porque m’enviou dizer / ca non ven con gran desejo||722.18 mais non se pode de mui gran pesar / guardar seno[n] que[n] x’én del quer guardar||722.25 E á tan gran coita de me veer / que lh’averan este preit’a saber||723.3 tan gran pesar / ouv’eu enton por ele no coraçon, / ..., / que a morrer ouvera por el enton||723.14 Quand’eu vi esta cinta que m’el leixou, / chorando con gran coita||723.20 Nunca molher tal coita ouv’a sofrer / com’eu quando me nembra o gran prazer / que lh’eu fiz||725.13 Gran pesar lhi farei, non vistes maior||725.15 e en filhar sanha ouve gran sabor||729.8 Nen ten agora el en ren / mui gran sanha que eu del ei||733.5 como farei eu [a]tan gran prazer / a quen mi tan gran pesar quer fazer?||733.6 como farei eu [a]tan gran prazer / a quen mi tan gran pesar quer fazer?||734.14 Falava mig’e quiso-me falar / no mui gran ben que m’el diz ca mi quer||734.16 e el con gran pesar / tornou [mui trist’, ...||738.9 E pavor ei de s’alongar / d’aqui, assi Deus mi perdon, / e fara-o con gran razon||740.4 e, pero que el á / por min gran coita e me quer gran ben, / máis lhe valria pera non morrer / non lhe fazer ben ca de lho fazer||743.2 O meu amigo non á de mí al / senon gran coita, que lhi nunca fal||745.14 Vee-lo-ei eu, per bõa fe, / e direi-lhi tan gran prazer / per que el dev’a gradecer||748.14 ca nunca ben no mundo pod’aver / nen gran prazer eno seu coraçon / se non viver [mig’enquant’eu viver]||748.16 Nen gran pesar quantos no mundo son / non lho faran se lh’eu fezer prazer||752.14 El mi jurou que se non cuidava / que end’ouvess’[eu] atan gran pesar||753.5 gran dereit’é de lazerar por én, / pois el non veo, nen aver meu ben||754.9 Des que s’el foi, per bõa fe, / chorei, madre, dos olhos meus / con gran coita||754.13 De mia mort’ei mui gran pavor, / mia madre, se cedo non ven||756.1 Dis[s]eron-mi ũas novas de que m’é mui gran ben||756.4 Disseron-m’ũas novas de que ei gran sabor||756.7 Disseron-m’ũas novas de que ei gran prazer||757.16 ca el de pran con mui gran lealdade / non quer [morrer por non pesar del a’lguen / que lh’amor á||763.3 e direi-vo-la gran coita / con que eu sejo coitada||764.14 Fez-m’el chorar muito dos olhos meus / con gran pesar que m’oje fez prender||769.16 e, per bõa fe, / outro gran prazer vos direi||772.14 Ja eu falei en folia / convosc’[e] en gran cordura / e en sén e en loucura||774.1 Fez meu amigo gran pesar a mí||790.14 E non poss’eu estar que non diga / o [mui] gran torto que m’el á feito||790.15 ca, pero mi fezera gran preito, / foi-se d’aqui sen meu grad’, amiga||790.19 E, se m’el mui gran torto fazia, / julgue-me con el Santa Maria||791.13 E, pois eu ei en vós tan gran poder / e averei enquant’eu viva for||792.14 e faço gran razon||805.1 Muitos dizen con gran coita d’amor / que querrian morrer e que assi / perderian coitas||807.10 e, se morrer por én, gran dereit’é, / ca ben soub’eu quanto m’end’averria||812.2 Oi eu sempre, mia sennor, dizer / que peor é de sofrer o gran ben / ca o gran mal||812.3 Oi eu sempre, mia sennor, dizer / que peor é de sofrer o gran ben / ca o gran mal||812.14 e pod’assi veer qual é peor, / do gran ben ou do gran mal, de sofrer||812.14 e pod’assi veer qual é peor, / do gran ben ou do gran mal, de sofrer||812.23 e faz gran traicion / o que ben á se o seu coraçon / en al pon nunca senon en guardar / sempr’aquel ben||818.10 mais vedes ora de que m’é gran mal||818.13 ca pola gran coita que sofr[ere]i / non dou eu ren||830.16 faz sobre mí gran traiçon||831.7 E gran coita non perderei / per ren, meos de o veer||832.8 Non mi tardedes com’outra vegada / mi tardastes, [ca] muit’ei én gran medo||833.6 e pois non averei / a gran coita que ora por vós ei||840.11 pois que m’eu vou d’aqui, / nembre-vos sempr[e] e faredes i / gran mesura||840.20 e nembre-vos del, sen[h]or, por gran ben / e gran mesura que vos Deus quis dar||840.21 e nembre-vos del, sen[h]or, por gran ben / e gran mesura que vos Deus quis dar||842.9 e foi-m’ora fazer / tan gran pesar que ouver’a morrer||842.15 e foi-mi ora fazer tan gran pesar||844.1 – Filha, do voss’amigo m’é gran ben, / que vos non viu quando se foi d’aquen||844.11 – [E] gran prazer ei no meu coraçon / porque se foi e vos non viu enton||847.19 Mostrou-mi-o Deus e fez-mi gran prazer, / sen aver eu a vós que gradecer||854.15 E da gran coita que me faz levar / pesar-lh’-á end’e de que ando sandeu / por ela||855.15 que eu vi sempre por gran mal de mí||855.16 que eu vi sempre por gran mal de mí / e por gran mal daquestes olhos meus||855.21 que per nulha ren / perder non posso a gran coita que ei||857.15 e gran coita mortal / me vós destes eno coraçon meu||858.6 Matando-m’, El fezera-me ben i / tal que tevera que m’era gran ben||858.11 e quis que ja sempre eu vivess’assi, / en gran coita como sempre vivi||859.10 E por én sempre todo m’estranhar / devi’aquesto con mui gran razon||861.11 Des que m’espertei ouvi gran pesar||861.12 ca en tal sonho avia gran sabor||866.13 [E] ei eu gran viç’e grand’alegria / quando mi as aves cantan no estio||868.4 e praz-me de coraçon / por duas cousas, ... / en que tenho que me faz Deus gran ben||872.11 de viver el pouco gran sabor avedes, / pois que me mandades que [baile ant’el ben]||874.10 e faço gran d[ere]ito, ca meus sobrinhos son||875.11 e, pois lh’eu dixe a coita e o pesar / que por ela sofro, e o mui gran mal, / foi sanhuda e catou-me en desden||876.2 de noit’e con gran medo de desonra fogia||879.9 – Desses privados non sei máis falar, / senon que lhes vejo mui gran poder / e grandes rendas e casas gaanhar||880.21 e por én tenh’eu que faz sen-razon / quen deste mundo á mui gran sabor||882.1 O gran prazer e gran viç’en cuidar, / ..., no ben de mia senhor / mi-a fazen ja tan muito desejar / que moir’...||882.1 O gran prazer e gran viç’en cuidar, / ..., no ben de mia senhor / mi-a fazen ja tan muito desejar / que moir’...||886.23 E tod’aquest’eu padeci, / ca mui gran coita per-levei||887.26 mia coita viço seria, / ca servind’atenderia / gran ben||889.26 Pois en cuidar tan gran sabor ach’eu, / ren non daria||893.11 ca des enton me fez o voss’amor / na mui gran coita viver que oj’ei||898.24 per queixar om’a gran coita que á, / ja que lezer semella que ll’én ven||900.2 veendo gran pesar / da ren que máis soubess’amar / de quantas Deus quiso fazer||902.1 Que mui gran prazer oj’eu vi / u me vos Deus mostrou, senhor!||906.11 Gran mal mi ven, / e no’mi ven / nen verra ben / end’, ...||908.1 De gran coita faz gran lezer / Deus, ... / e de gran pesar gran prazer||908.1 De gran coita faz gran lezer / Deus, ... / e de gran pesar gran prazer||908.3 De gran coita faz gran lezer / Deus, ... / e de gran pesar gran prazer||908.3 De gran coita faz gran lezer / Deus, ... / e de gran pesar gran prazer||910.20 Pero que ora, senhor, an / en vos veer mui gran sabor, / ja o pesar sera maior / pois quando vos non veerán||914.2 Pero tant’é o meu mal d’amor / e a mui gran coita que ei / por vós que dizer non o sei, / bon dia nacera, senhor||914.8 Tod’este mal quant’a min ven / nen a gran coita que sofri / por vós des que vos conhoci / non o terria ja en ren||915.1 Aquest’é mui gran mal d’amor / que eu por vós, mia senhor, ei||921.5 De tardar máis ca suia, / madr’, ei én ben mui gran medo||923.9 E terria por gran razon, / ..., / d’averdes oje, qual eu ei, / coita no vos[s]o coraçon / de viver migo||924.2 Muitos a que Deus quis dar mui bon sén / e muit’alto linhag’e gran poder / e muit’outro ben, polo seu plazer, / de tod’esto me poden vencer ben||924.14 aven-m’ende o que eu non mereci: / gran desamor que m’ela por én ten||924.20 pero que nunca del’al entendi / senon gran sanha, des quando a vi||925.11 ca desampara os vassalos seus / en mui gran coita d’amor qual eu ei||925.21 e, pero pode, non lhes quer valer, / e assi faz gran pecado mortal||926.25 mais eu gran pavor ei, / que vo-la demandará por min Deus||933.7 Gran coita me faz ousada / de vo-lo assi dizer||936.1 Vedes que gran desmesura, / amiga, do meu amigo: / ... ||937.5 mais vos digo / que á de vós mui gran medo / porque non veo máis cedo||942.1 Que mui gran torto mi fez, amiga, / meu amigo quando se foi d’aqui / a meu pesar, pois que lho defendi||942.6 Tanto mi fez gran pesar sobejo / en s’ir d’aqui que ouve de jurar, / mentre vivesse, de lhi non falar||942.14 mais, porque ei del gran soidade, / se veess’én, [ja lh’eu perdoaria]||946.2 Tan grave m’é, senhor, que morrerei, / a mui gran coita que, per boa fe, / levo por vós, e a vós mui grav’é||946.14 Tan grave m’é que non atendo ja / de vós senon mort’ou mui gran pesar, / e [mui] grav’é a vós de vos coitar||947.3 Dizen, senhor, que non ei eu poder / de veer ben, e, ... / gran verdad’é||952.14 Mal sén é per-desasperar / ome de mui gran ben aver / de sa senhor||955.15 e aquestas gentes que son aqui / teen que vos faço gran pesar i||956.9 Ante cuid’eu que, o que seu mal é, / que meu mal ést’, e cuido gran razon||957.2 Que grave m’ést’ora de vos fazer, / senhor fremosa, un mui gran prazer||957.6 que prol á mí fazer-vos eu prazer / e fazer a mí, senhor, gran pesar?||957.12 que prol á mí fazer eu vosso ben / e fazer a mí, senhor, mui gran mal?||959.11 ca nunca led’andei / e non foi vida, mais foi gran pesar||963.1 Ouvi agora de mia prol gran sabor / mia senhor||964.6 des i, ar ei gran sabor de guarir / con quen sei que quer falar en prazer||964.15 Nostro Senhor, que á mui gran poder, / é sempre ledo no seu coraçon||965.10 e parte-s’ome d’u [mui] gran prol ten||975.3 Tan grave dia vos eu vi, / senhor, tan grave foi por mí / e por vós, que tan gran pesar / avedes de que vos am’eu!||976.1 Nunca tan gran coita sofri / com’ora quando me quitei / de mia senhor e m’espedi / dela||977.15 Non vistes omen tan gran coit’aver / com’el por min á, assi Deus me perdon||977.17 nen por sen[h]or tan gran coita sofrer / com’el sofre á mui longa sazon||978.13 E por aquest’, Amor, gran ben seria / se eu per vós podesse ben aver / de mia sennor||980.19 Quando a viron, gran prazer / ouv’ende o meu coraçon||981.23 mais nunc’ar fui guardado / de mui gran coita des enton||983.31 e non ar fica migo, / sennor, senon gran coita e cuidado||986.1 Pois de mia morte gran sabor avedes, / senhor fremosa, máis que d’outra ren, / nunca vos Deus mostr’o que vós queredes||987.8 a quen Deus mostrou tan gran maravilha||990.28 e Deus, que o pode salvar, / assi o lev’a bon logar / pelo gran poder que end’á!||991.17 Mais a min ja esto leixou / con que me posso conortar: / que ei gran sabor de contar / do ben que fez, mentre durou||992.7 Gran pecado per-fazedes, / senhor, se mi non valedes||994.9 E, sennor, ja perdi o sén / cuidand’en vós, e o dormir, / con gran coita de vos servir||994.16 vivend’en gran coita mortal / por vós||995.5 que nunca Deus gran coita quiso dar / senon a quen El fez moller amar / com’a min fez||996.16 mais non llo direi / per nulla guisa, ca ei gran pavor / de lle falar en quanto mal me ven||997.6 non sab’o mal que m’ela faz aver / nen a gran coit’en que me faz viver||997.20 E, meus amigos, non ei eu poder / d’a mui gran coit’, en que vivo, sofrer||998.8 pero m’eu viv’en gran coita d’amor / de non fazer pesar a mia sennor, / veed’, amigos, que ben m’én guardei||1000.2 Meus amigos, pese-vos do meu mal / e da gran coita que me faz aver / ũa dona que me ten en poder / e por que moir’;...||1000.8 e Deus non mi-o quer dar / senon gran coit’, en que sempre vivi / des que vi ela||1000.14 e non ei / senon gran coita que m’ela deu ja||1001.2 Porque non ous’a mia sennor dizer / a mui gran coita do meu coraçon / que ei por ela, ... / veed’a coit’en que ei a viver||1001.5 ond’eu atendo ben, me ven gran mal, / e quen me dev’a valer non me val||1002.2 Coitado vivo d’amor, / e da mort’ei gran pavor / desejando mia senhor, / a que eu muito servi||1011.8 ca muit’á gran sabor de me loar||1011.9 a muitas donas fara gran pesar||1013.15 pois que vo-lo fustan vir, / avera gran sabor de vos cousir||1016.13 De mia madr’ei gran queixume / porque nos anda guardando||1017.9 E, amiga, ... / este preito deve-se de fazer, / ca vos vejo del gran queixum’aver||1019.1 O voss’amig’á de vós gran pavor||1020.8 – Preguntade, ca ei én gran sabor||1022.1 Par Deus, mia madr’, ouvestes gran prazer / quando se foi meu amigo d’aqui||1024.14 Queixa-s’el e diz que sempre foi meu / e diz gran dereito, per bõa fe||1028.14 Diz muito ben de min en seu trobar / con gran dereit’, ...||1031.10 mais, pois end’avedes tan gran sabor, / faze-lo [quer’e non farei end’al,||1032.4 como me vós sabedes muit’amar / nen a gran coita que vos por mí ven||1032.22 E, se avedes gran coita d’amor, / ave-la-edes per mí, [e] maior||1033.8 ca mi ven gran mal / de sa fala, mais mui pouco mi val||1033.16 e, pero lhi dig’en mui gran sanha / que se parta [de min tal ben querer||1039.15 Gran pavor ei, non me queira enganar||1041.1 Vedes, amigo, ond’ei gran pesar: / ... ||1043.13 E ben sei de quen tan gran sabor á / de mentir||1048.8 Por nulha ren non me posso guardar / que non moira ced’e con gran pesar||1050.13 se tan gran mentira de min / crevestes||1050.22 E cofonda quen á tan gran sabor / d’antre min e vós meter desamor||1051.7 E, se m’ela mui gran torto fez i, / Deus me leixe dereito dela aver||1055.18 e se eu ren non soubess’entender / do mui gran ben que Deus a vós quis dar||1056.1 Dizer-vos quer’a gran coita d’amor / en que vivo, senhor, des que vos vi||1056.3 e o gran mal que eu [sofr’e] sofri||1056.10 con gran verdade vos posso jurar / que mi valera mui [máis non veer / eu vós nen al||1058.14 [E] leixar-m’-ia de cuidado meu / e da gran coita do meu coraçon / e de servir Amor||1058.15 con gran razon / de tod’esto me leixaria eu||1060.2 ouvi tan gran pesar / que nunca mi Deus d’al prazer quis dar||1063.11 ben saberia com’é forçador / e sen mesura e de gran poder||1064.2 Ai Deus, e quen mi tolherá / gran coita do meu coraçon / no mundo||1065.3 ca tant’ei de vós gran pavor / que nunca tan grand’ouvi d’al||1065.9 viv’[eu] en gran coita mortal / que non poderia maior||1066.14 fazer; máis dereit’é que mi mostredes / o mui gran ben que podedes fazer, / Amor||1069.3 que nunca per vós perderei / a mui gran coita que eu por vós ei||1070.1 Senhor fremosa, tan gran coita ei / por vós que bon conselho non me sei||1072.20 sempre por ela gran coita sofri, / e pero nunca lh’end’ousei falar||1074.1 – Abril Perez, muit’ei eu gran pesar / da gran coita que vos vejo sofrer||1074.2 – Abril Perez, muit’ei eu gran pesar / da gran coita que vos vejo sofrer||1075.15 mais eu, con gran lealdade / e por non fazer mal sén, / non ous’eu dizer por quen / [mi ven quanto mal mi ven]||1078.2 Ai mia senhor, todo ben mi a mí fal, / mais non mi fal gran coita nen cuidar||1078.3 mais non mi fal gran coita nen cuidar, / des que vos vi, nen mi fal gran pesar||1078.9 Non mi fal coita nen vejo prazer, / ..., / mais a gran coita que eu por vós ei||1081.7 Ei eu mui gran coit’a endurar||1081.13 Mui gran coita vos contarei / d’amor||1083.6 e por me fazer entender / qual é a mui gran coita de sofrer?||1083.9 senon porque ouv’El [mui] gran sabor / [de] que sofr’eu, con estes meus, pesar, / olhos||1084.5 mais Deus Senhor non mi faça lezer / se eu ja mui gran coita tenh’en ren||1084.10 maravilho-m’eu como non morri / con gran coita||1085.1 Con gran coita sol non posso dormir / nen vejo ren de que aja sabor||1085.10 e ora viv’en gran coita mortal||1085.16 e ora moiro e faço gran razon||1091.14 e quan gran viç’a mí fez Deus perder||1095.3 – Par Deus, mia madre, gran torto per-faz||1098.9 Esta dona, ... / ..., / non m’é senhor, mais gran coita mi deu||1101.1 Don Foão, en gran curdura, / moveu a min preitesia / de partiçon noutro dia||1103.7 Se vós soubessedes a coita que ei maior, / mui gran doo averiades de min, senhor||1104.5 e non vira atan gran pesar / qual mi Deus quis de vós amostrar||1105.10 e con gran pavor ave[n]turar-m’-ei / a dizer-lh[o]||1106.6 e non lh’ousei dizer / de quanta coita por ela sofri / nen do gran ben que lhe quis||1106.14 Ben esforçado fui por lhi falar / na mui gran coita que por ela ei||1108.14 E por aquesto ja ben fis estou / d’aver gran coita no mund’e non al||1109.1 Muitos dizen que gran coita d’amor / os faz en máis de mil guisas cuidar||1114.3 e, pero que m’ei d’ir i gran sabor, / sol non vou i e á mui gran sazon / que non fui i||1116.2 Ben vej’eu que dizia mia senhor / gran verdade no que mi foi dizer||1119.2 Os namorados que troban d’amor / todos devian gran doo fazer||1126.9 mais faç’a mí mui gran pesar por én: / ...||1128.20 e servirei enquant’eu vivo for, / ca non ei d’outra ren tan gran sabor||1129.2 Senhor de mí e destes olhos meus, / gran coita sofro por vós, e sofri||1145.10 e dixi-lh’o gran torto que sempre dele prix||1148.10 mais, porque m’el fez tan gran torto, / direi-o a Deus||1156.10 e tenh’eu que d[e] o veer / lh’é mui gran ben||1156.16 e tenh’eu de que o vi ja / que lh’é [mui] gran ben||1160.2 Ir-vos queredes, amigo, / e ei end’eu mui gran pesar||1172.2 e avia eu i tan gran prazer, / meus amigos, ... / que ant’eu quisera en poder d’Amor / morrer ou viver||1188.16 Per vós perdi meu amigo, por que gran coita padesco||1194.9 E sei, amigo, destes olhos meus, / e sei do meu fremoso parecer, / que vos faz[en] en gran coita viver||1196.2 Non perdi eu, meu amigo, des que me de vós parti, / do meu coraçon gran coita nen gran pesar||1196.2 Non perdi eu, meu amigo, des que me de vós parti, / do meu coraçon gran coita nen gran pesar||1199.13 E que gran torto que m’agora ten / en dizer, amiga, per bõa fe, / que o mandei ir!||1215.14 E, se mi a mí guisar Nostro Senhor / aqueste preito, sera meu gran ben||1216.3 ouv’én tan gran coita des i / qual vos ora quero dizer: / ... ||1218.1 Non vou eu a San Clemenço orar e faço gran razon||1220.1 Sej’eu fremosa con mui gran pesar / e mui coitada no meu coraçon||1220.3 e choro muit’e faço gran razon, / par Deus, mia madre, de muito chorar||1222.13 Ouv’el gran coita no seu coraçon, / mias amigas, u se de min partiu||1229.9 – Amiga, pesa-mi de coraçon / porque o sabe, ca de o perder / ei mui gran med’, ...||1233. e fui ala e achei-o jazer / sen fala ja, e ouv’én gran pesa||1234.24 – Filha, ben sei eu vossos corações, / ca non queren gran pesar atender||1235a.13 Se m’el’a min amasse, mui gran dereito faria||1245.13 Por sempre sodes de mí partido / e non vos á prol de seer viido / à mia mesura, e gran mal m’é én||1250.9 ca vós quisestes aver aquel ben / de min que vos non podia fazer / sen meu gran dan’, ...||1274.3 e de morrer á ja mui gran sabor||1276.3 – Ai mia senhor, ei gran medo / de tardar, ben vo-lo digo||1278.13 Que gran sabor eu avia / de as oir cantar enton!||1281.16 e ora jura que ja se quitasse / de gran sandic’en que m’ante falava||1282.14 Pero, amiga, sempre receei / d’andar triste quando gran prazer vir||1285.17 con gran pesar filhou-xi-me gran tristen||1285.17 con gran pesar filhou-xi-me gran tristen||1291.7 Ai vertudes de santa ermida, / con gran pesar fez aquesta ida / o meu amig’, ...||1295.11 Se vistes meu amado, / o por que ei gran coidado||1303.7 Por ve[e]-lo namorado, que por mí gran mal levou, / treides con mig’, ai irmana||1304.1 D’ir a Santa Maria do Lag’ei gran sabor||1304.4 D’ir a Santa Maria do Lag’é-mi gran ben||1304.7 Gran sabor averia [e]no meu coraçon / d’ir a Santa Maria se i achass’enton, / irmana, [o meu amigo]||1310.4 e faz-me de gran coita sofredor||1311.13 senon coitas que sofre por ende / des que vós el vira / grandes ...||1312.11 E tan gran coita d’amor ei migo / que o non sabe Deus, mal pecado||1326.9 ca sempre contan por ensibidade / ao pastor preçar-se de gran sén||1326.10 ca sempre contan por ensibidade / ao pastor preçar-se de gran sén / nen gran saber||1327.16 quen dovidaria / que non tiredes gran prol e gran ben||1327.16 quen dovidaria / que non tiredes gran prol e gran ben||1330.2 seendo povr’e o gran ben-fazer / que lh’eu fiz sempre o faz ensandecer||1338.22 ca pera vós, pois que vos dan / gran preço d’ome de bon sén, / é ela||1341.2 Com’avẽo a Merlin de morrer / per seu gran saber, que el foi mostrar / a tal molher que o soub’enganar!||1344.5 de noite, per mui gran frio, / que tanges[s]e en péla fria||1344.20 mais o que me del máis mata / é que no meu des[barato] / [ele] faz i gran barata||1345.12 meu dano ja nunca farei, / mais mia gran prol||1345.14 ca me querra matar se m’én partir / esta gran coita que me nunca fal||1346.4 mais de seu padr’ei gran doo||1351.5 e foi de gran ventura aquel dia / que escapou, que o non enforcaron||1358.2 A mí quer mal o infançon, / a mui gran tort’e sen razon||1376.3 Sõ[o] mui gran putanheir’aficado / e pago-me muito d’os dados jogar||1376.5 des i, ar ei mui gran sabor de morar / per estas ruas, vivend’apartado||1376.23 porque ei pois en gran coita [a] seer, / e fugir, [e] guarir na putaria||1380.8 Ouvera el gran coraçon / de seer [i] vingado||1387.9 E, pois a dona Caralhote viu / antre sas mãos, ouv’én gran sabor||1389.16 [e] gran dereit’é, ca el nunca erra||1392.11 pois ja daquesto gran prazer avedes / de descreerdes||1392.17 se en gran vergonha pois non entrades / algũa vez con tal om’e marredes||1392.21 e, se descreerdes, se Deus mi perdon, / per sonho, mui gran vergonça averedes||1397.8 E, porque á Don Fernando gran prez / das gentes todas de mui justiceiro, / o fez el-rei meirinho||1397.21 leixou a gente adormecer enton / e trasnoitou sobr’un om’a Leon / e fez sobr’el gran justiça log’i||1406.3 que sei mui posfaçador / [e] de posfaçar á tan gran sabor||1411.1 En gran coita andaramos con el-rei, / per esta terra u con el andamos||1411.6 que entran nosc’en dõas cada dia / e jantan e cean a gran perfia / e burlan corte cada u chegamos||1415.9 Ca morto fora, mia senhor, / de gran lazeira, sei de pran||1417.25 E gran careza fezestes de pran||1420.28 e ei [i] gran sabor||1424.9 Quen diz d’Estevan que non vee ben / dig’eu que mente, ca diz mui gran falha||1426.5 e quer’, en gran conhocença, dizer: / ... ||1427.1 Luzia Sanchez, jazedes en gran falha / comigo, que non fodo máis nemigalha / d’ũa vez||1431.10 gran d[er]eit’ei de gaar [muitos] dões||1432.10 e quen tan gran parte ouvesse sigo / en trobar com’eu ei||1442.33 e vejo-t’ora mui gran loador / de pouco sé[n]||1444.4 pois que eu ei mui gran sabedoria / de trobar e d[e] o mui ben fazer||1446.10 por én quer ir sa guarida buscar / con gran despeit’en terra deserta||1447.2 Os privados que d’el-rei an, / por mal de muitos, gran poder, / seu saber é juntar aver||1460.15 Se vós, come ome dereito, / as paredes e o teito / catassedes, gran proveito / vos ouvera, a meu sén||1461.3 e averia gran sabor / de comer se tevesse pan||1461.10 dé-lhis Deus [a]tan gran sabor / com’end’eu ei||1461.12 e ve[e]rán / que á gran coita de comer / quen dinheiros non pod’aver / de que o compr’, ...||1463.7 mais, porque a nunca serviu, / á mui gran querela d’el-rei||1468.17 e meu gran ben-querer / e meu serviço tod’é seu pesar||1470a.1 En gran coita vivo, sennor||1470b.1 En gran coita vivo, sen[h]or, / a que me Deus nunca quis dar / conselho||1478.10 e en vós ouve sempre gran largueza||1479.1 Par Deus, amigos, gran torto tomei / e de logar onde m’eu non cuidei||1480.5 «A[i] Pero Garcia, /  gran med[o] ei de Dona Maria, / que nos mataria»||1483.7 Vedes que gran desventura: / ... ||1485.12 mais, Justiça, pois tan gran torto fez, / metede-a ja so ele ũa vez||1485.21 e padecerá / a que o a mui gran torto matou||1487.11 con gran perda do que ei guaanhado||1487.16 Amiga, muit’ei gran pesar||1489.49 trag’ũa osa e ũa geolheira, / estrebeirando vai de mui gran maneira||1490.2 atant’ei gran sabor de a fazer / que ja máis custa non recearia||1490.9 ca mi faria i mui gran prazer / de mi fazer madeira nova aver / en que lavrass’ũa peça do dia||1492.17 Mui gran mal fazedes en consentir / a est’ome torto que mi fazia||1498.12 ca ben quit’é de veer nulha ren / Don Estevan ond’aja gran prazer||1499.6 e, por aver casament’, a la fe, / d’ome, nunca vós tan gran coita vistes||1508.5 ei mui gran medo de xi vos colher / algur senlheira||1510.1 Martin jograr, que gran cousa, / ja sempre convosco pousa / vossa molher!||1513.1 – Lourenço jograr, ás mui gran sabor / de citolares, ar queres cantar||1513.33 – Joan Garcia, se Deus mi perdon, / mui gran verdade dig’eu na tençon||1515.18 e tenho que farei mui gran razon||1517.1 Nunca [a]tan gran torto vi / com’eu prendo d’un infançon||1517.15 En tan gran coita vivo oj’eu / que non poderia maior||1520.10 Lourenço, gran verdade ti direi||1523.16 E, pois que ben seus pecados catou, / de sa mort’ouv[e] ela gran pavor||1523.17 e d’esmolnar ouv’ela gran sabor||1524.21 ca x’á mui gran maloutia||1527.7 mais, por un couce, den or’aqui mil / a Don Ansur, pois gran torto tomou||1532.12 demais, fostes ogan’a meu mandado / por mi fazerdes [gran] ben e amor||1547.15 por que eu crea en vós nen vos sérvia, / senon gran tort’endoad’e sobervia||1555.15 ir seu rocin, de que el gran sabor / avia, dar por mua mal manhada||1558.2 U noutro dia seve Don Foan, / a mí começou gran noj’a crecer / de muitas cousas que lh’oi dizer||1558.14 El seve muit’e diss’e perfiou, / e a min creceu gran nojo por én||1569.17 eu non perderia / enquant’el-rei podesse máis aver / en bõa terra e en gran poder||1570.2 – Joan Airas, ora vej’eu que á / Deus mui gran sabor de vos destroir||1570.5 que, de quantas molheres no mund’á, / de todas vós gran mal fostes dizer||1570.7 e non soubestes entender / o mui gran mal que vos sempr’én verra||1574.9 ca, se s’ora d’aqui vai, / ben fara tan gran domage / come Fernan de Romai||1574.26 Non se vaia de Sevilha, / ca sera gran maravilha / quant’achar se o non filha||1575.24 quen x’en gran guerra andass’a louc[ur]as||1576.2 Rei Judeorum, Iesu Nazareno, / en que gran coita andamos polo len[h]o!||1580.21 e sabedes buscar / gran mal detras a muitos, com’oi||1591.8 E digo-vos que m’é gran mal / daquesto que lhi conteceu||1594.14 ora veede se á gran saber!||1596.2 Paai Rengel e outros dous romeus / de gran ventura, non vistes maior, / guarecerán ora||1599.5 «Cuidades gran folia, / ca i m’ar vej’eu das velhas morrer»||1599.7 Gran folia pensades / se per velhece a guarecer cuidades||1602.10 tivi ũu castelo en Sousa / e dei-o a seu don’e tenho que fiz gran cousa||1604.17 e gran pesar ei / por quanto dizen que é mal mercado||1607.16 ca de todos gran desonra colheu / no corpo, ca non en outro logar||1609.10 pero conorto m’ei [e] gran sabor / de que a veerei cedo pobr’andar||1619.3 Lourenço Bouçon, o vosso vilão, / que sempre vosco soedes trager, / é gran ladron||1620.1 Con gran coita rogar que m’ajudasse / a ũa dona fui eu noutro dia / sobre feito d’ũa capelania||1620.8 «Mui gran fiuza tenho, / pois que en vós filhastes o seu feito, / de dardes cima a todo seu preito»||1623.12 como foi sempre ũu gran jogador||1628.1 E pero Deus á gran poder, / non o pode tant’ajudar / que o peior possa tornar||1632.16 tenh’eu, / ..., que gran torpidad’é / quen mal nen ben del diz, per bõa fe||1635.19 en que viven con gran mingu[a] de lide||1636.14 – Senhor, por esto non dig’eu de non, / de ben jantardes, ca é gran razon||1636.20 mui gran temp’á que non foi en Carrion / nen mi deron meu jantar en Monçon||1636.24 ca de mui bõo jantar ei gran sabor||1645.12 ca nunca eu tan gran miragre vi / polo açougue refeçar assi||1651.20 Dade-m’alvissara, Pedr’Agudo, / e gran dereito faredes||1652.8 Demais, quen á mui gran poder / de fazer alg’e o non faz, / máis de viver por que lhi praz||1658.15 E vedes en que gran brio / el, ... / por seer cornud’alçado / en tamanho poderio||1659.7 demo lev’o torto que faz / a gran puta desse foder||1664.35 como direi tan gran pesar / a que[n] servi sempr’e amei?||1668.10 mostrar-vos-ei gran dereit’a prender||1669.7 De trebelhar mi á el[e] gran sabor / e eu pesar, nunca vistes maior||1672.5 e al oi, de que ei gran pesar||1672.10 Siquer a gente a gran mal vo-lo ten / por irdes tal molher gran ben querer||1672.19 É gran sandice d’ome||1673.31 E, pois end’as novas souber, / tan ben poss’eu, se mi quiser, / come un gran palmeiro chufar||1677.21 Pero d’Ambrõa, se t’achar enton, / gran med’ei que ti querra fazer mal||1681.18 P[er]’Ordonhiz, fez mui gran bavequia / aquest’ome que tal pregunta fez
30.3 Ora tenh’eu que ei razon / de me queixar a mia senhor, / pois sabe ja quan grand’amor / lh’ei||31.21 Pois eu entendo, mia senhor, / quan pouco proveito me ten / de vos dizer quan grand’amor / vos ei, non vos falar[ei] én||40.7 Podera-m’eu de grand’afan guardar / e de gran coita||41.1 O grand’amor, que eu cuidei prender / da mia senhor||44.7 Eu lhi dixi quan grand’afan / me faz o seu amor sofrer||51.10 porque me quita do sabor / e grande prazer de guarir||65.1 Sennor fremosa, grand’enveja ei / eu a tod’ome que vejo morrer||65.25 ca esta cuita, sennor, tan grand’é / com’eu vos dix’, e ja o é maior,||72.1 De cuita grand’e de pesar / non á oj’o meu coraçon / nulla mingua||76.14 Porque vos quer’eu [mui] melhor / d’outra ren, viv’en grand’afan||105.14 Senhor, ben me fazen soo de me catar, / pero ven-m’én coita grand’;...||106.3 E non mi valra i Deus nen mesura / que vós tan grande sabedes aver / en tod’outra ren senon contra mí?||116.20 ca me ven mal d’u Deus non o quis dar, / senhor, e coita mui grand’e pesar / de vós||116.23 Por én, senhor, cousimento seria / e mesura grand’, assi Deus m’ampar, / de mi fazerdes vós ben algun dia||117.7 e non entend[o] a folia / que faç’i grand’[e] entende-la-ia / se a fezess’outre||118.15 Que eu assi fiquei desamparado / de vós, por que cuita grand’e cuidado / ei! ei! ei!, / ...sennor||163.12 [E] que prol vos á d’eu estar / sempre por vós en grand’afan?||163.13 E est’é mui grande, de pran!||180.2 Sennor, queixo-me con pesar / grande que ei de que vos vi||181.18 En me prazer con mia morte razon / faç’eu mui grande, par Nostro Sennor||211.7 e levar / grandes coitas e padecer||211.18 que podess’eu sofrer mui ben / as grandes coitas que levei / por ela eno coraço[n]||234.9 – Quen ben serve, sen[h]or, sofre gran mal / e grande afan e mil coitas sen par||264.14 mais non os quise Deus quitar / de grand’afan e de pavor / que pois ouveron d’endurar||280.2 Sennor, o gran mal e o gran pesar / e a gran coita e o grand’afan, / ... / que por vós sofro, morte m’é de pran||294.7 [E] foi-vo-lo dizer o que á grand’enveja / porque vos quer’eu ben||315.13 e non poss’eu muito viver assi / que non moira mui ced’én con pesar / que ei mui grande desto, mia sennor||324.12 Muitos mi vej’eu que an / gran coita e grand’afan||351.2 Des que vos eu vi, mia sennor, me ven / o mui grand’afan e o muito mal / que ei por vós||372.5 pois Deus quer assi: / que sábian todos o mui grand’amor / e a gran coita que levo, senhor||374.7 pois me deu por én / mui grand’afan e desej’e cuidado / que ouvi dela||375.8 e non atendo ben do grand’amor / que vos eu ei||376.3 polo grand’amor / que vos sempr’ouvi al m’end’aven||377.9 des i ar ei meu grand’afan e mal / de vós||380.21 pero, sen[h]or, ... / deste gran ben que el por ben non ten / mui pouco del seria grand’a min||389.17 pero por coita grande que sofri / oimais ei dela quant’aver coidava||404.15 E des que m’eu de vós quitei / fezo-me sempr’aver, de pran, / Nostro Sennor mui grand’afan||411.26 e esto me manten: / grandes desejos que ei||417.15 E sempr’end’eu, sennor, ouvi pavor / des que vos vi e convosco falei / e vos dix’o grand’amor que vos ei||431.5 tan grande que me faz perder o sén, / e mia sennor sol non sab’ende ren||459.5 E dos poldrancos de Campos levarei grandes companhas||468.25 E por esto é grande a mia nomeada||503.6 ca, pero a sempre servi, /  grand’é o mal que mia senhor / mi quer||554.15 Graves coitas e grand’afan / mi podedes, ... / partir mui ben, senhor||554.21 mais gran coit’e grand’afan||559.17 Da vossa gran fremusura, / ond’eu, senhor, atendia / gran ben e grand’alegria, / mi ven gran mal sen mesura||568.9 mais a mia mingua foi grand’, ...||589.14 como quer que m’aja mui grand’amor||594.15 – Amig’, eu non vos creerei, / ..., / que m’avedes tan grand’amor||633.15 [De] mazel’e grand’afan e cuidado / e gran coita que m’aficado ten||634.2 Ora, senhor, tenho muit’aguisado / de sofrer: coit'é grand’e gran desejo||634.17 Non fez Deus par a desejo tan grande / nen a qual coita sofro i||635.7 Veend’eu ben que do mui grand’amor, / ..., tomava pesar||638.12 e, pero, [mia] senhor, grand’é meu mal||650.6 eno meu coraçon vos ei / tan grand’amor, meu amigo||683.16 e, pois que lh’eu disser tan grand’amor, / non sabera como [mi á gradecer<||724.20 leix’a coidar eno seu grande afan / e coida sempre en meu bon semelhar||731.17 Pois vos eu faço tan grand’amor / que non quero ao meu catar||757.8 Ja x’ora el das chagas morreria / se non foss’o grand’amor verdadeiro||772.3 mui ben sei eu que m’ouvestes / grand’amor||772.7 Os grandes nossos amores, / que mí e vós sempr’ouvemos, / nonca lhi cima fezemos / coma Brancafrol e Flores||787.6 e or’, amiga, moiro por saber / se é mort’ou se guariu do pesar /  grande que ouv’en se de mí quitar||804.14 mais-lo gran ben, ... / eu vo-lo quer’, e outro con razon / non vo-lo pode tan grande querer||810.2 Par Deus, senhor e meu lum’e meu ben / e mias coitas e meu mui grand’afan / e meus cuidados||833.7 Ides-vos vós ora e tan grand’afan / leixades mí e[n]o meu coraçon||854.18 mais non cuida de min / nen de meu mal nen de meu grand’afan||864.22 Que coita ei tan grande de sofrer, / amar amig’e non’ousar veer!||866.13 [E] ei eu gran viç’e grand’alegria / quando mi as aves cantan no estio||875.2 Falei noutro dia con mia senhor / e dixe-lh’o mui grand’amor que lh’ei||878.6 e na gent’é tan grande a cobiiça / que non á i conselho nen mesura||885.2 Venho-vos, mia senhor, rogar, / con grand’amor que vos eu ei, / que mi valhades||925.5 ca os leixa morrer con grand’amor, / desemparados de ben de senhor||925.19 mais Deus non é tal, / ca os leixa con grand’amor morrer||955.1 Senhor fremosa, ei-vos grand’amor||958.13 [E] estas coitas grandes que sofri / por vós||974.5 essa mi faz a mí peior: / serviç’e mui gran ben querer / e mui grand’omildade||974.31 ca pesar / grande lhi creceria||995.14 mui coitado d’amor / e d’outras coitas grandes que eu ei||1004.12 que vejades o grand’amor que mi á||1006.3 Ai madr’, o meu amigo morr’assi / come quen morre de coitas que á / grandes d’amor||1028.9 e te[e]n que mi faz mui grand’amor / e que [eu] ei muito que lhi gracir||1048.2 e, amigas, con grand’amor que lh’ei, / quand’el veer, ja eu morta serei||1065.4 ca tant’ei de vós gran pavor / que nunca tan grand’ouvi d’al||1093.15 e guarria, ca mi á mui grand’amor, / se me visse i||1110.23 ca, se elas soubessen os que an / ben verdadeiramente grand’amor, / d’alguen se doeria sa senhor||1116.4 e terria-lho por grand’amor||1216.12 e mui triste por én fiquei / e con coita grand’e pesar||1221.1 Amiga, grand’engan’ouv’a prender / do que mi fez creer mui gran sazon / que mi queria ben de coraçon||1221.4 Amiga, grand’engan’ouv’a prender / do que mi fez creer mui gran sazon / que mi queria ben de coraçon, / tan grande que non podia guarir||1232.14 pero tan grand’é o ben que m’el quer / que filhará outra entendedor||1242.4 dizen que lh’entenden o grand’amor / que á comig’, ...||1246.2 – Como cuidades, amig’, a fazer / das grandes juras que vos vi jurar / de nunca voss’amigo perdoar?||1311.3 O vosso amigo, ... / vi, amiga, de vós muito queixar / das grandes coitas que lhe fostes dar||1313.7 des que el vira ũa sa senhor / ir d’u el era, fora sofredor / de grandes coitas no seu coraçon||1340.2 Ja Martin Vaasquez da estrologia / perdeu feuza polo grand’engano / dos planetas||1377.11 e tan grand’engano prês i / que, ... / ja nunca poderá valer / o meio do que deu por sí||1377.16 De se comprar ouv’el sabor / tan grande que se non guardou / de mercar mal||1405.1 Don Estevã[o], en grand’entençon / foi ja or’aqui por vosso preito||1410.15 ca el ven quebrando con grand’ardura / con este mandado que oiu ja||1411.20 mais tant’é grand’a nossa folia / que nulhas graças lhis ende non damos||1435.13 e que grand’entejo / en toda molher á!||1469.12 e veerei se me fara sequer / algũu ben per que possa partir / mui grandes coitas do meu coraçon||1483.10 Vedes que moi grand’abeto: / ... ||1523.23 ouve grand’amor / antr’ela sempr’[e] o demo maior / atá que se Balteira confessou||1583.25 os cantares que eu digo fez quen / á grand’amor||1587.28 E non sabemos, ... / tan bõo meestre, ... / que tan ben leve seu preç’adeant[e] / per maestrias grandes que usou||1597.2 Covilheira velha, se vos fezesse / grand’escarnh’e[nde], dereito faria||1638.4 e un deles mi pôs mui grand’espanto||1671.16 E, po-lo bispo aver sabor / grande de conca non aver, / non lho queremos nós caber

de (gran) mercado '(moi) barato/a'
1502.25 conselho-vos que tragades molher / destas d’aqui se peior non veer, / a que achardes i máis de mercado
1372.4 e, se [i] chegasse, compraria / dona fremosa de gran mercado
Gran Can 'emperador dos territorios orientais'
1676.16 Joan Baveca e Pero d’Ambrõa / ar departiron logo no Gran Can

O adxectivo gran participa cualificando un substantivo tamén nalgunhas expresións verbais
aver tan gran coraçon ~ aver atan gran coraçon 'ter atrevemento, atreverse'
1414.4 e que avedes tan gran coraçon / que tanto dades que bon tempo faça / ben como mao nen como boança
1506.8 pois avedes [a]tan gran coraçon / que vos eu loe, en esta razon / vos quero ja loar toda via
fazer gran ben 'conceder un gran ben, amar, dar ou conceder recompensa (amorosa)'
106.8 [E] que gran ben fez i Nostro Senhor / a quen El quis que vos [a vós] non visse!||243.8 E tenno que me fez Deus mui gran ben / en me fazer tan bõa don’amar||275.2 gran ben faria / se lle desse||309.2 Par Deus, ai Dona Leonor, /  gran ben vos fez Nostro Sennor!||345.1 O meu amig’, amiga, que me gran ben fazia||380.11 e trobo polo voss’amor / que me fazedes gran ben||392.15 se mi-a Deus amostra, gran ben mi fara||396.1 Se m’ora Deus gran ben fazer quisesse, / non m’avia máis de tant’a fazer||424.9-10 e gran ben / mi fara i se mi-o quiser fazer||430.6-7 atan gran pavor ei que mui gran ben / me lle fezesse, por meu mal, querer||522.6-7 E d’irdes i tenh’eu que mi fara / Deus gran ben, poi-la podedes veer||522.12 E, pois que vos Deus aguisa d’ir i, / tenh’eu que mi fez El i mui gran ben||536.5 tenho que mi fariades gran ben / de mi dizerdes quanto mal mi ven / por vós||868.4 e praz-me de coraçon / por duas cousas, ... / en que tenho que me faz Deus gran ben||1064.21 por én gran ben mi per-fara
põer en gran conta ~ põer en gran cunta 'atribuír importancia'
1679.6 e leixa-vos en gran conta põer
1679.7 E, pois xe vos en tan gran cunta pon, / ..., colher non conven / contra quen sabe ond’ést’e onde non / é seu ba[r]nage e todo seu poder
querer gran ben
A expresión verbal querer ben pode presentar gradación a través da introdución de diversos modificadores, nomeadamente de gran
19.8 nunca quiseron nen querran / nen queren gran ben a molher / com’eu vos quer’, ...||23.21 que outra ren / non sei no mundo querer tan gran ben / com’a vós quer’, ...||24.13-14 aver-vos-ia desamor / assi como vos ei gran ben / a querer, sen grad’;...||29.2 De-lo dia en que eu amei / mia senhor e lhi quis gran ben||36.3-4 nen que lhi diga quan gran ben / lhi quero||43.14-15 Nunca ome pesar dira, / nen prazer, que lhi tan gran ben / queira come eu||68.1 Ome que gran ben quer moller / gran dereit’á de trist’andar||75.1 Quero-vos eu, sennor, gran ben / e non ei al de vós senon / muito mal||79.1 Ũa donzela quig’eu mui gran ben||79.10 por esso quer’eu mui gran ben querer / a esta dona en que vos falei||89.12-13 nen Deus, que mi-a fez tan gran ben / querer||96.1 Quen bõa dona gran ben quer / de pran todo dev’a sofrer / quanto lh’ela quiser fazer||117.2 Entend’eu ben, sennor, que faz mal sén / quen vai gran ben querer quen llo non quer||117.20 en vos querer mui gran ben, mia sennor, / ..., / ..., / máis mi-o deviades vós gradecer||122.10 ca vos sei mui gran ben querer||154.2 Ai Deus, que coita de sofrer / por aver gran ben a querer / a quen non ousarei dizer / da mui gran cuita’n que me ten!||176.19 pois eu, cativo, desaconsellado, / sen no meu grado vos quero gran ben||177.11 se Nostro Sennor me dé ben / dela, que eu quero gran ben||180.14 porque mi faz gran ben querer / vós de que nunca pud’aver / ben||185.23 pois mi-a fezestes tan gran ben querer||186.20 ca lhis averra ende coma a min, / que lhi quis tan gran ben||189.3 querend’ũa dona gran ben / que me fez mal des que a vi||196.17 pois que mi-a Deus tan gran ben fez querer||198.3 porque dixe ca queria gran ben / Joan’ou Sancha, que dix’, ou Maria||199.2 Que muitos que m’i andan preguntando / qual ést’a dona que quero gran ben||199.33 Mai-lo que vai tal pregunta fazer / Deu-lo leixe moller gran ben querer||203.2 Mentre non soube por min mia sennor, / amigos, ca lle queria gran ben||203.6 mais alguen foi que lle disse por mí / ca lle queria gran ben||207.1 Nunca Deus quis nulha cousa gran ben / nen do coitado nunca se doeu||213.2-3 Tod’ome que Deus faz morar / u ést’a molher que gran ben / quer||221.6 sen vosso grado me vos faz Amor, / e sen o meu, querer gran ben, sennor||241.25-26 pois ja quisestes que ll’eu tan gran ben / quisess’e non mi-o fazer alongar / de a veer||242.8 e dizer delas ben / por mia sennor, que quero mui gran ben||244.7 Pois vos de min non queixades por al / senon porque vos quero mui gran ben||245.4 e, pero que lle quero tan gran ben, / ainda ll’eu mui mellor querria / se podesse, mais non poderia||245.7 ca lle quero tan gran ben que perdi / ja o dormir||250.1-2 O meu amigo, que me mui gran ben / q[u]er||250.13 Porque me quer gran ben de coraçon / as[s]anhou-s’el||251.7 mais non me pod’ela tolher / por én / que lh’eu non quera gran ben||252.8 A mia sennor gran pesar á / de que lle quer’eu mui gran ben||259.20 ca me tẽen de tal guisa forçado / que me vos fazen mui de coraçon / querer gran ben||298.6 non ll’ouso dizer nulla ren, / pero lle quero mui gran ben||300.2 logo vos soube tan gran ben querer||307.2 Os que mui gran pesar viron assi / com’eu vejo da que quero gran ben||308.2-3 A guarir non ei per ren / se non vir a que gran ben / quero, ca perço o sén||317.16 E de min an ja muito posfaçado / porque saben ca lle quero gran ben||319.5 e sempre ll’eu gran ben querrei, / e dereit’é d’assi morrer||343.6 por muito mal, senhor, que a mí ven / por vós, senhor, a que quero gran ben!||349.13 A que eu quero mui gran ben / e que mi assi coitado ten||363.8 E, pois partir os ollos meus / de vós, que eu quero gran ben||369.8-9 come vós, sennor; e, pois assi é, / mui gran dereito faç’en vos querer / mui gran ben||369.15 dereito faç’en vos querer gran ben||406.2 Estes que ora dizen, mia sennor, / que saben ca vos quer’eu mui gran ben||412.17 que se possa sofrer / que lle non aja gran ben de querer||414.2 fui-lle gran ben querer||417.9 des que vos soube mui gran ben querer, / per bõa fe, sempr’eu esto temi||418.7 Pois vos eu quero mui gran ben / e me de vós ei a quitar, / dizer-vos quer’eu ũa ren||426.9 Non me guardei de vos dizer pesar / quando vos diss’, ... / que vos queria gran ben||430.6-7 atan gran pavor ei que mui gran ben / me lle fezesse, por meu mal, querer||432.15 pois assi Deus quer / que eu queira mui gran ben tal moller||438.5-6 pois eu non quero min nen al / atan gran ben come vós, mia sennor||440.2 [M]ia sennor, quantos eno mundo son / que saben como vos quero gran ben||526.19 mais nunca pudi o coraçon forçar / que vos gran ben non ouvess’a querer||528.7 Quix e querrei e quero mui gran ben / a quen mi quis mal e quer e querra||528.7 Quix e querrei e quero mui gran ben / a quen mi quis mal e quer e querra||528.7 Quix e querrei e quero mui gran ben / a quen mi quis mal e quer e querra||543.2 des que vos soubi mui gran ben querer||561.21 A min fez gran ben querer / Amor ũa molher tal / que sempre quis o meu mal||561.31-32 Amor fez a min gran ben / querer tal molher||594.5-6 non cuido que oj’ome quer / tan gran ben no mund’a molher||607.2 Chegou-mi, amiga, recado / daquel que quero gran ben||640.6 E que sera do que quis mui gran ben / e quer a quen lho non quer gradecer||648.14 e pero non é por cousa que m’el non quera gran ben||650.1 Cuidades vós, meu amigo, ca vos non quer’eu mui gran ben||654.2 Donas, veeredes a prol que lhi ten / de lhi saberen ca mi quer gran ben||666.6 – Pois vos quer tan gran ben / que non pode guarir, / dizede-m’ũa ren||667.18 pero vos gran ben queria, / mandei-vo-lo veer enton / por aquesto||669.7 Porque morr’e me quer gran ben de coraçon, / ide vee-lo, mia madr’, ...||702.17 mais non vos creerei per ren / que no mundo á que quera tan gran ben||713.3 pero cuidei que fazia bon sén / do meu amigo, que mi quer gran ben||713.4 e mal sén foi, pois m’el tan gran ben quer||722.3 ca receei de mi querer gran ben / como m’el quer polo que vos direi||724.1 O meu amigo, que me quer gran ben, / nunca de min pode aver senon mal||730.2-3 Dize-mi ora que non verra / o meu amigo porque quer / mui gran ben a outra molher||731.1 Pois que vos eu quero mui gran ben, / amig’, ...||732.2 – Amigo, pois mi dizedes / ca mi queredes mui gran ben||734.2 Q[u]iso-m’oj’un cavaleiro dizer, / amigas, ca me queria gran ben||740.4 e, pero que el á / por min gran coita e me quer gran ben||741.7-8 El outra dona soia querer / gran ben, amiga||744.2 Fals’amigo, per boa fe, / meu, sei que queredes gran ben / outra molher||749.2 o meu amigo, se mi quer gran ben, / non lho gradesco||794.1 Porque vos quer’eu mui gran ben, amig’, anda-mi sanhuda / mia madr’e agora con ela por én sõo perduda||800.2 Juravades mí, amigo, / que mi queriades gran ben||804.12-13 mais-lo gran ben, á i mui gran sazon, / eu vo-lo quer’, ...||804.20 mais o gran ben (...) / eu vo-lo quer’, ...||805.5 queria-me-lh’eu mui gran ben querer||806.1 Ũa don’á que eu quero gran ben / por mal de mí, par Deus, que non por al||818.9 porque mi diz ca mi quer mui gran ben||824.2 Se gradoedes, amigo, / de mí, que gran ben queredes, / falad’agora comigo||836.10 tan gran ben mi quer||836.16 tan gran ben mi quer||847.2 Roguei-vos eu, madre, á i gran sazon, / por meu amig’, a que quero gran ben||850.17 mais sei-vos tan gran ben querer / que vos faz contra mí queixar||851.1 A que eu quero gran ben des que a vi / e que amo, Deu-lo sabe, máis ca mí||855.3 que non posso partir / meu coraçon de vos gran ben querer||873.2 Nostro Senhor, e por que foi veer / ũa dona que eu quero gran ben||886.16 E direi-vos como lh’aven / a quen dona mui gran ben quer||893.19 e por meu mal vos quero tan gran ben||897.23 Viv’eu en tal mund’, e faz-m’i viver / ũa dona, que quero mui gran ben||913.9 ergo se lhi quero gran ben||924.18 venço-os eu querendo-lhi gran ben||943.2 En outro dia, en San Salvador, / vi meu amigo, que mi gran ben quer||952.6 porque sempr’atend’aver ben / da dona que quero gran ben||974. essa mi faz a mí peior: / serviç’e mui gran ben querer / e mui grand’omildade||974.10 Nunca lh’outro pesar busquei, / senon que lhi quero gran ben||977.2 Ai amiga, tenh’eu por de bon sén / tod’omen que sa senhor gran ben quer||995.3 cuidando sempr’en quanto mal me ven / por ũa dona que quero gran ben||1004.3 ca tan gran ben mi quer||1010.1 Par Deus, mia madr’, o que mi gran ben quer / diz que deseja comig’a falar||1034.8 se eu mal quiser / a meu amigo, que mi gran ben quer||1039.1 Diz, amiga, o que mi gran ben quer / que nunca máis mi ren demandará||1073.5 porque me fez gran ben querer / quen mi-o non á de gradecer||1074.30 – Abril Perez, os olhos enganar / van omen das cousas que gran ben quer||1092.14 grave dia, mi-a fez Deus / tan gran ben, como lh’eu quero, querer||1097.3 e perço meu sén / por ũa dona que quero gran ben||1121.4-5 e non mi queria / tan gran ben como dizia||1125.6 ca me quero de vós partir, / mais non de vos querer gran ben||1125.12 e parta-m’end’agora assi, / mais non de vos gran ben querer||1136.9 e creo que por én / algũu amigo queredes gran ben||1140.3 se mi vós queredes gran ben, / e como vos [ir] podedes d’aquen?||1173.2 Que muito ben fez Deus a mia senhor / se por ben ten de lh’eu gran ben querer||1184.3 porque sei eu ca mi quer mui gran ben||1214.15 ca se quer ir o que mi gran ben quer||1221.6 e tod’aquest’era por encobrir / outra que queria gran ben enton||1222.2 Mias amigas, quero-m’eu des aqui / querer a meu amigo mui gran ben||1223.13 – Porque sei que mi queredes [gran] ben, / falade migo||1225.8 Pode voss’amigo dizer, / amiga, ca vos quer gran ben||1228.1 O meu amigo, que mi gran ben quer, / punha sempr’, amiga, de me veer||1229.14 se me gran ben quiser, / que mi-o non queira||1231.17 – Amiga, non, ca mi quer mui gran ben / e sei que tenh’e[n] el||1233.1 Sei eu, donas, que non quer tan gran ben / om’outra dona com’a mí o meu / amigo quer||1235a.14 ca lle quer’eu mui gran ben e punn’i máis cada dia||1239.2 – Por Deus, amiga, preguntar-vos-ei / do voss’amigo, que vos quer gran ben||1239.17 que, pois vos Deus amigo dar quiser / que vos muit’am’e vos gran ben quiser||1248.1 Madr’, o que sei que mi quer mui gran ben||1251.5 e que queredes a mí tan gran ben / com’elas queren os que queren ben||1255.16 Pero ouvestes amiga / a que quisestes mui gran ben||1257.8 pero sospeitada / sõ[o] de vós, ca lhi quero gran ben||1271.1 Assanhou-se, madr[e], o que mi quer gran ben / contra mí endoad||1285.16 Depois que fiz na ermida oraçon / e non vi o que mi queria gran ben||1286.1 Amigo, se mi gran ben queredes, / id’a San Momed’e veer-m’-edes||1307.1 Pois vós, filha, queredes mui gran ben / voss’amigo, mando-vo-l’ir veer||1307.13 E, pois lhi vós [mui] gran ben queredes, / direi-vos, filha, como façades||1386.13 e, por veerdes ca vos quer gran ben, / non sacou ende mí, que a fodia||1398.3 por ũa dona que gran ben queria||1398.9 Esto fez el per ũa sa senhor / que quer gran ben||1469.2 pois me Deus foi mostrar / a mia senhor, que quero mui gran ben||1469.14 e sei que as[s]i me conselhará / o meu amigo, que me gran ben quer||1485.8 ca lhi quer[i]a gran ben, e des i / nunca lhi chamava senon «senhor»||1519.2 A Don Foan quer’eu gran mal / e quer’a sa molher gran ben||1605.4 pois [m]’ũa dona fez querer gran ben, / fea e velha, nunca eu vi tanto||1664.3 de quen dona quer m[u]i gran ben||1672. Don [E]stevan, oi por vós dizer / d’ũa molher, que queredes gran be||1672.11 Siquer a gente a gran mal vo-lo ten / por irdes tal molher gran ben querer||1678.1 Quer’eu gran ben a mia senhor / polo seu mui bon parecer
querer gran mal 'odiar'. Cf. querer mal
A expresión verbal querer mal tamén pode presentar gradación a través da introdución de diversos modificadores, nomeadamente de gran
26.11 e valera-me máis moito ja / que vos quisesse (...) / gran mal||26.16-17 pero sei que máis non me valra / ca se vos quisesse de coraçon / gran mal||82.12 ca ‘ssi me ten forçad’Amor / que me faz atal don’amar / que me quer mui gran mal por én||198.21 sempre des i / me quis gran mal, maior non poderia||203.7 e des i / me quis gran mal e non mi ar quis veer||273.15 A mia ventura quer’eu mui gran mal||605.11 mia madre, que end’á poder / e vos sabe gran mal querer||854.9 E dizen-me, porque me chamo seu, / que lhi pesa e que me quer gran mal||1463.21 mais, porque a nunca serviu, / al rei quer mui gran mal por én||1463.28 mais, porque nunca a serviu, / al rei gran mal por én querra||1519.1 A Don Foan quer’eu gran mal / e quer’a sa molher gran ben||1570.11 ca, porque eu foi end’ũa servir, / sempre mi gran mal quis e querra ja||1597.15 se me gran mal queredes||1597.18 se eu velha fududancua sei / oje no mundo a que gran mal non queira||1597.19 E, se me gran mal queredes, covilheira / velha, dig’eu que fazedes razon||1597.21 ca vos quer’eu gran mal de coraçon, / covilheira velha
seer de gran coraçon 'ser xeneroso'
1410.12 e, com’é ome de gran coraçon, / se lhi peagen pedir o Gaston, / peage de cuu pagará i

O adxectivo gran ~ grande participa en numerosas locucións adverbiais de modo, moitas delas moi próximas a complementos circuntanciais
a gran coita loc. adv. mod. 'con gran coita, coitadamente'
1492.20 sempre a gran coita deante lh’andei
a grand’amor loc. adv. mod. 'vehentemente, apaixonadamente'
36.19 e [ar] quer[r]ei-lh’a grand’amor
a gran dereito loc. adv. mod. 'con razón'
973.1 A gran dereito lazerei
a grandes vozes loc. adv. mod. 'a berros, en alta voz'
1400.15 A grandes vozes lhi dix’eu u se ia: / ...
a gran medo loc. adv. mod. 'medrosamente, con moito temor'
969.17 empero dix’a gran medo: / ...
a gran pavor loc. adv. mod. 'medrosamente, con moito temor'
399.16 mais do que dixe estou a gran pavor||734.8 Quis-m’el dizer, ... / o ben que mi quer a mui gran pavor
a gran poder loc. adv. mod. 'con toda a forza'
1659.2 Martin de Cornes vi queixar / de sa molher a gran poder
a gran prazer loc. adv. mod. 'con gosto, pracerosamente'
396.23 E esso pouco que ei de viver / vive-lo-ia a mui gran prazer||962.5 a mui gran prazer se vai / a Crexent’en sua mua baia||1183.17 e, faland’eu con el a gran prazer, / veo a luz [e foi logo comigo]
a gran pressa loc. adv. mod. 'apresadamente, con vehemencia'
1477.2 Estavan oje duas soldadeiras / dizendo ben, a gran pressa, de sí
a gran sabor loc. adv. mod. 'moi gostosamente, con gran pracer'. Cf. a + pos. + sabor
2.4 porque nós aqui cantando / andamos tan segurado, / a tan gran sabor andando||2.9 Mal grad’aja, pois canta[n]do / nós aqui danças fazemos, / a tan gran sabor andando||840.13 pois vosco fica a tan gran sabor, / no[n] o devedes a desemparar||1278.20 E, se as eu máis oisse, / a que gran sabor estava!||1285.10 e non vi / meu amigo, con que quisera falar / a mui gran sabor nas ribeiras do mar
a gran traiçon loc. adv. mod. 'traizoeiramente'
1357.4 a gran traiçon a matou
en gran sén loc. adv. mod. 'con moita razón, con moita lóxica'
1655.16 E, u foron po-lo vender, / preguntaron-o en gran sén

a gran pesar de loc. prep. 'a pesar de, contra a vontade de'
206.9 desejo morte, pero vivo assi, / per bõa fe, a gran pesar de min||395.9 e vou vivend’a gran pesar d’Amor||859.5 mais quer que assi / aj’a viver a gran pesar de min

(det.) + gran ben que + pron. pers. + querer
Na expresión hiperbólica do amor do trobador pola senhor a través desta construción é frecuente a aparición do adxectivo polo seu carácter intensificador
198.13 ca, por aquesto que eu fui dizer, / mi ouv’o gran ben que lle quero a saber / esta dona que ante non sabia||236.30 nen o gran ben que ll’eu quer’, ...||237.5-6 de vos dizer, sennor, o mui gran ben / que vos quero e quanto mal me ven||241.17 coidando sempre no meu coraçon / no mui gran ben que ll’oj’eu quer’, ...||247.9-10 mais, polo mui gran ben / que vos quero, máis me fez Deus coidar / que nunca vos veeria des i / se morress’, ...||299.14 E des quand’ela fosse sabedor / do mui gran ben que ll’eu quis, poi-la vi, / ..., des i / terria-m’eu que estava mellor||302.2-3 Un dia que vi mia sennor / quis-lle dizer-lo mui gran ben / que ll’eu quer’...||358.14 e ll’o gran ben que ll’eu quero contasse||911.4-5 ca non leixarei a trobar / nen a dizer, ... / ..., o mui gran ben /  que vos eu quero, mia senhor||1105.2 Meus amigos, non poss’eu máis negar / o mui gran ben que quer’a mia senhor||1106.2 Cuidara eu a mia senhor dizer / o mui gran ben que lhi quer’, ...||1128.2 Sazon sei eu que non ousei dizer / o mui gran ben que quer’a mia senhor||1242.19 Mais Deus, que sabe o gran ben que m’el quer / e eu a el, quando nos for mester, / nos guarde de mal se vir ca ben é
O determinante de ben pode ser omitido
145.15-16 E, se me contra vós gran ben / que vos quero prol non tever||198.22 por mui gran ben que lle quis toda via / des que a vi||235.13-14 de quantas coitas levei por gran ben / que ll’eu queria e quer’e querrei / mentr’eu viver||261.3 assi vejo que contra vós gran ben / que vos quero non me val nulla ren
Querer pode ser substituído polo complexo verbal poder querer ou saber querer
553.2 Nunca vos ousei a dizer / o gran ben que vos sei querer, / senhor deste meu coraçon||1090.9 por én nunca me poden entender / o mui gran ben que vos eu sei querer||1570.12 sempre mi gran mal quis e querra ja, / por gran ben que lh’eu sabia querer