o

Glossary

[last revised: 29/02/2024]PrintSwitch between examples
o1, a1 art. 'o, a'. Cf. lo2, no2
1.19 as[s]i que du os bõos son / máis loo meu prez ca o seu||1.20 máis loo meu prez ca o seu||2.1 O Maroot aja mal grado||6.4 nen quan apost’eu sei negar / o amor, que lh’ei a ‘ncobrir,||6.18 E quen ben quiser trastornar / per todo o mund’e ferir / mui festinho xi-a pod’achar||6.25 Os que me soian coitar / foi-lhes mia senhor descobrir||7.21 o por que vos sempr’amei / per ren non mi-o tenhades||8.9 qual ben mi fazia / en sol me leixar veer / o seu mui bon parecer!||8.29 Mais, se eu nunca cobrava / o viç’en que ant’estava||11.4 ca perdud’ei / o seu amor||11.31 ca non quer’eu filhar o seu||11.32 nen lh’ar querrei leixar o meu||12.6 mais pero direi-lh’ũa vez / que faça o que nunca fe||13.12 mais forçaron-mi os olhos meus||13.13 mais forçaron-mi os olhos meus / e o bon parecer dos seus||13.14 e o seu preç’e un cantar / q[u]e lh’oi u a vi estar / en cabelos dizend’un son||20.10 pois eu de vós os meus olhos partir||22.13 Tu, que ora viste os olhos seus||22.14 tu, que ora viste os olhos seus||24.26 mais non me leixarán / os desejos que de vós ei||25.7 macar m’end’eu quisesse al non / queria o meu coraçon||25.9 nen nos meus olhos, mia senhor, / nen o vosso bon parecer||26.4 ca se vos eu o peior / quisesse que vos podesse querer||26.10 o que non quer[r]ei||28.4 porque temi / sempr[e] o que m’ora dara / a[s] coitas||29.9 E o pesar vos mostrarei / ... / que lhi fiz||30.21 o que eu dela cuid’aver||31.2 Vedes, fremosa mia senhor, / seguramente o que farei||32.27 Tan grave m’é de cometer / que mi-o non cab’o coraçon||33.9 e de tod’o al do mundo foi leixado||34.1 O gran cuidad’e o afan sobejo / que mi a mí faz a mia senhor levar||34.1 O gran cuidad’e o afan sobejo / que mi a mí faz a mia senhor levar||34.23 sol que eu viss’o seu bon parecer||35.3 mui mal me per-matou, / ..., / o que vos agora guarda de mí||35.19 e sei / que me vos non amostrou por meu ben / o que me vos mostrou||36.24 o por que ome a seu poder / serv’e se non trabalha d’al||37.23 Mais, se m’ela non emenda / o afan que ei levado||38.5 ca me mostrou o seu bon parecer||39.9 faz-me viver o voss’amor assi||39.16 senhor, ar nembre-vos algũa vez / en que gran coi[ta] mi o voss’amor ten||41.1 O grand’amor, que eu cuidei prender / da mia senhor||41. quando m’ela mostrou / ... o seu bon parecer||41.5 e o seu bon parecer, que lh’eu vi, / por meu mal foi||42.7 que nunca punha erg’en destroir / o que é seu e que non á u lh’ir||43.20 Ben me forçou ali mal sén / o dia’n que lhi eu foi dizer / ca ben mi faz Amor querer||44.8 Eu lhi dixi quan grand’afan / me faz o seu amor sofrer||44.9 e pesou-lh’[o qu]e foi dizer||45.1 Que mal matei os meus olhos e mí||46.16 que sol non vos ousei dizer / o por que eu fora ali||49.3 ali tenh’eu o coraçon||52.13 por Deus, meted’o coraçon, / se poderdes, en vos prazer||55.23 E, pois [que] m’esta coita faz / agora aqui o sén perder||56.26 Ca sei que o meu ei ementado||57.14 E, mia senhor, direi-vos én com’é / o meu||58.1 O mui fremoso parecer / que vós avedes, mia senhor||59.28 aver’a entender / ca non devia eu a fazer / o que ali cuido||61.9 nen ar á o poder / de o saber||61.11 nen sei oj’eu osmar / que lh’eu podesse dizer o pesar||65.23 e o que m’ende guardar non poder / ja me non pode en al prestar, sennor||66.7 ca nunca desejei / ben deste mundo se o vosso non||66.17 quitar-m’end’-ia o mui gran sabor / que vos vejo aver||66.32 ca me sera o maior ben que faz / en este mund’a ome outra moller||68.6 mais que mester lle pod’aver / o que lle non pode toller / tal cuita como sigo ten?||68.24 guarde-se ben de ir a logar / u veja o bon semellar / da mia sennor||68.26 se lle Deus der, / que atal fez, end’o poder||70.12 mais o vosso fremoso parecer, / ..., / me quitou ja de mi-o Deus nunca dar||72.2 De cuita grand’e de pesar / non á oj’o meu coraçon / nulla mingua||73.11 e mui máis loado / o vosso prez pelo mundo seer||74.10 que podesse eu per ren veer / o que me faz tal cuita aver||77.20 que quer perder o sén||78.13 nen me val ela porque ja perdi / o sén||80.3 non catedes o desamor / que m’avedes||80.4 non catedes o desamor / que m’avedes nen o pesar / que vos eu faço||80.24 sempr’eu desejei / o vosso ben||81.3 e o que muito receei / de mi avĩir todo mi aven||82.28 e sempr’en ela ja terrei / o coraçon mentr’eu viver||83.20 e os que esto van fazer / Deu-los leix’ende mal achar||84.21 mais non praz / a Deus de m’én dar o poder||85.8 E os que esto creud’an, / Deus!, é que queren máis viver||86.2 atal ést’o meu sén||87.4 pero forçou-mi o seu amor||87.15 ca toda via crec’o mal / a quen amor en poder ten||87.23 e por esto perdi o sén||88.4 e ora non / ei eu ja daquest’o poder||89.6 que o pesar, que ouvesse én, / que toda via mi-o negasse||89.13 per que perdi o sén||89.16 E, se m’ela por Deus mandasse / o que me nunca quis mandar||92.23 de qual, desejando seu ben, / me faz o seu amor sofrer||94.16 Mais gran med’ei de me forçar / o seu amor||94.18 de non poder dela partir / os meus ollos||96.23 Mais per qual guisa poderá / os seus olhos dela partir / ome coitado, poi-la vir?||96.25 Ca todo [o] sén perderá / con gran sabor de a veer||98.3 sempre cuido que lhi direi, / ..., o mal que ei / por ela e por seu amor||99.7 e Deus non m’én dé o poder / des que m’eu de vós alongar,||99.16 nen veer / o vosso mui bon semelhar||102.11 faça de min o seu plazer||103.10 pero van-me muit’estorvando / os que mi van falando, senhor, en al||103.22 se eu ouvess’o voss’amor||104.2 Quer’eu agora ja dizer / o que nunc’a dizer cuidei||104.16 quand’eu ant’os seus olhos for?||104.29 e máis por que lho negarei / ou que é o que temerei?||104.33 Todo o mund’eu leixarei||105.10 e os vossos olhos mi fazen ben e mal||106.13 que o seu coraçon mui ben partisse / de vo-lhi nunca desejar, senhor||106.17 e pero viss’o vosso parecer||106.22 Meu conhocer fez a min o maior / mal que m’outra ren fazer poderia||106.24 fez-m’entender qual ést’o ben melhor / do mund||107.26 ca este ést’oje o maior / ben de quantos Deus quis fazer||107.32 todo o mundo non é ren||107.33 senon, senhor, o vosso ben / a quen o Deus quisesse dar||108.15 e sempr’i tornará o meu cuidado||108.36 e pensarei / quant’aguardei / o ben que nunca pud’achar||108.46 O sén / d’alguen, / ou ren / de ben / me valha||109.14 ca, des que os vejo, non poss’eu per ren os meus deles partir||109.25 U vos eu vi un dia e os vossos olhos ouve de veer sabor||110.1 Senhor, perdud’ei por vós ja o coraço||113.24 mais fali[u]-vos i o viso||114.31 e, depois que lh’o Soldan deu / o perdon, ouve gran sabor / de se tornar||114.32 e, depois que lh’o Soldan deu / o perdon, ouve gran sabor / de se tornar||115.12 algun vera o vilã[o] se[e]r / trist’e [no]joso e torp’e sen-sab[e]r||115.15 o om’é de seu / triste||115.23 a mí sera greu / de lh’o saion da||115.30 tenh’eu por razon / de pojar ja o vilão grodon||119.2 todos perderon o dormir||119.14 que coid’i a perder o sén||119.19 E, de pran, ést’est’o maior / ben que oj’eu posso saber||122.1 Sennor, os que me queren mal / sei eu ben que vos van dizer / todos, sennor, por me fazer / perder convosc’...||122.12 e vós, por tollerdes-mi o sén||123.7 e eu sempr’o meu amarei||126.7 e Amor, todos estes son / os que me non leixan quitar||126.8 ca os meus olhos van catar / esse vosso bon parecer||126.11 e non os poss’end’eu tolher / nen o coraçon de cuidar / en vós||127.12 e mostrou-mi o vosso bon parecer / por mal de min||128.6 e essa me faz o maior / ben deste mundo desejar||128.8 o seu ben que non á i par||128.12 e d’atal dona o seu ben / non sei oj’eu no mundo quen / o podesse saber osmar||128.23 por én, non devi’a quitar / os seus ollos de a veer||129.4 quanta cuita me faz aver, / des que vos vi, o vosso amor||129.11 porque vos fez Deus entender / de todo ben sempr’o mellor||130.3 morrend’assi en tal poder d’Amor / que me tolleu o sén||130.11 e m’ar faz viver tan alongado / d’u eu os ollos vi da mia sennor||130.12 e d’u eu vi o seu bon parecer||134.23 Deus!, como pod’o coraçon quitar / de vós||134.24 Deus!, como pod’o coraçon quitar / de vós, nen os ollos de vos veer||135.11 e, mentr’eu non perder o sén, / non vos én devedes temer||135.20 nega-lo-ei / mentr’o sén non perder||136.1 O que consell’a min de m’eu quitar / de mia sennor||136.13 ca, se el vir o seu bon semellar / desta sennor||137.24 e perderei des i / Deus, mia sennor, e o seu ben e mí||138.7 nen viss’o dia’n que vos fui veer||138.8 ca des enton me fez o voss’amor, / na mui gran coita’n que vivo, viver||138.16 E quen se fez de min consellador / que viss’o vosso mui bon parecer||140.23 Esforçar-m’e sofrer pavor / o mellor consell’é que sei||141.17 o que eu non coido perder / mentr’Amor sobre mí poder||142.26 e o que non fezer assi, / ..., ben sei / de min ca llo non creerei||146.28 ca sempre vos por consello darei / que o voss’ome de morte guardedes||148.22 ante farei meu linhagen melhor / (o que end’é de Gueda máis baixado)||149.6 morarei cabo da Maia, / en Doir’, entr’o Port’e Gaia||150.14 viver / coitado pola que non quis dizer / a min noutro dia / o per que guarria||151.5 cativo, que non morri o dia / que a vi en cas Dona Costança||151.7 [E] pois o d[ormir] e o sén perdi||151.7 [E] pois o d[ormir] e o sén perdi||159.8 E que farei eu, pois non vir / o vosso mui bon parecer?||160.8 E, quando ll’eu quero dizer / o muito mal que mi amor faz||161.5 pois eu de vós os meus ollos partir / e os vossos mui fremosos non vir||161.6 pois eu de vós os meus ollos partir / e os vossos mui fremosos non vir||163.14 E, pois mi o voss’amor matar, / dizede-me, que prol vos á?||164.14 que am’eu máis ca o meu coraçon||164.15 vedes o que lle rogarei enton||166.13 ca eu por que ei a dizer / o por que m’ajan de saber / quan gran sandece comecei||166.18 pois Deus, que mi-a fez muit’amar, / non quer, nen o meu coraçon||167.16 e nunca end’atenderei / con que folgu’o meu coraçon||168.15 ca non poss’eu máis endurar / o mal que mi amor faz levar||170.16 quan grav’a min é / de lles dizer o que sempre neguei!||173.10 per que perdi o dormir e o sén||173.10 per que perdi o dormir e o sén||173.11 valla-me ja contra vós o pavor / que de vós ei||174.6 que moir’e non ouso dizer / o de que moir’, ...||174.8 E os amigos en que m’atrevia, / ..., / non llo dizen||174.19 ca, pois que viss’o seu bon parecer, / aver-ll’-ia log’eu d’escaecer||175.30 ca, pois vir, ... / o seu fremoso parecer||175.31 enton / demo xo lev’o que ll’al nembrará!||176.12 ca per aquesto fora eu guardado / ou por perder, sennor, enton o sén||177.25 ja mentr’eu o sén / ouver||177.26 mais, se perder o sén, / direi-o con mingua de sén||177.30 que mingua de sén faz dizer / a ome o que non quer dizer!||179.29 Joana ést’, ou Sancha, ou Maria / a por que eu moiro e por que perdi / o sén||181.26 E quero-vos ora desenganar / qual ést’o ben que eu queria aver||182.4 por quant’ouço dizer / que o sandeu non sabe ren / d’amor||182.12 e rog’a Deus por én / que me faça perder o sén||185.22 nen o gran mal que Vós a min fezestes||185.25 nen o meu mal non o posso dizer||186.18 e por mal de quantos no mundo son / que viren o seu mui bon parecer||187.14 quant’eu ja per ren / nunca direi nen o seu parecer||188.12 se Deus me leix’aver / dela ben e me mostr’o seu / bon parecer||189.17 que sol non ll’ouso dizer / o gran mal que me faz aver||189.22 Mais rog’a Deus, que sab’o mal / que me mia sennor faz sofrer||190.15 que mi a min fez o voss’amor levar||191.5 ca me fazedes ja perder o sén / e o dormir||191.6 ca me fazedes ja perder o sén / e o dormir||192.7 non lle digo de quanto coido ren / ant’o seu mui fremoso parecer||195.31 e, se non, leve Deus u son os seus / estes meus ollos que vejan os seus||195.32 e, se non, leve Deus u son os seus / estes meus ollos que vejan os seus||197.5 nen qual me faz por sí o sén perder||201.14 Pois mi ante vós en tan gran coita ten / e me tolleu, mia sennor, o dormir||202.3 que a dona lles fez o sén perder||203.23 e non poss’end’o coraçon partir / nen os ollos||203.24 e non poss’end’o coraçon partir / nen os ollos||203.25 E, quand’a terra vej’e o logar / e vej’as casas u mia sennor é||203.28 pero mi as casas vej’e o logar, / non ous’ir i||204.15 E des que a vi o primeiro dia / non me guardei nen fui én sabedor||206.15 e por én / perdi o dormir e perdi o sén||206.15 e por én / perdi o dormir e perdi o sén||210.8 Diria-ll’eu de coraçon / como me faz perder o sén / o seu bon parecer||210.9 Diria-ll’eu de coraçon / como me faz perder o sén / o seu bon parecer||211.2 Quand’eu mia senhor conhoci / e vi o seu bon parecer||211.3 e vi o seu bon parecer / e o gran ben que lhi Deus dar / quis por meu mal||211.9 quando os seus olhos catei||211.13 e que o mal / que oj’eu sofro rec[e]ei||213.20 e o seu mui bon parecer||213.23 e por perder o sén||213.29 E o que atal non sofrer / non o devedes a creer / de gran coita, se i falar||216.7 e o Amor, que me vos faz amar||216.15 e os meus ollos, a que vos mostrar / fui eu||217.2 Sennor fremosa, quant’eu cofondi / o vosso sén e vós e voss’amor||217.17 e o pesar / que ei, sennor, de quanto fui dizer||219.13 nen sab’o mal / que m’ela por sí faz aver||222.14 se fezer / mia sennor o que ten no coraçon||224.4 E fez-mi o voss’amor tan muito mal||226.11 e non quis o meu coraçon||226.19 punnei eu muito de fazer / o que a vós foron dizer||227.1 Ora vej’eu o que nunca coidava, / ..., no mundo veer||228.7 E perdud’ei o dormir||228.7 e o sén / perderei ced’, ...||230.15 E pero Deus é o que pod’e val||231.4 o ben do mundo melhor / me fez e faz, ... / desejar||231.10 o ben sobre todo ben / me fez e faz, ... / desejar||232.24 o que Deus non leixe seer!||232.27 e diria como errou o sén / contra mí, mais non mi conven||233.13 pois ben nen mal non m’é senon o seu||233.14 e que mi o ben falec’e o mal ei||233.14 e que mi o ben falec’e o mal ei||234.5 – Amigo, máis dev’o ben a valer||234.6 ca, se o ben dad’é por [o] servir, / o servidor deve máis a gracir||234.7  o servidor deve máis a gracir||234.12 – Amigo, máis é o ben e máis val||235.20 senon porque lle non diss’o gran mal / e a gran coita que por ela ei||237.4 ora soubessedes quant’eu temi / sempre o que ora quero cometer||243.6 os dias que a servi gaannei||243.11 nen tẽê-ll’o mal que me faz en ren||245.8 ca lle quero tan gran ben que perdi / ja o dormir||245.9 e, de pran, perderei / o sén mui cedo con coita que ei||249.8 Pois que eu morrer, fillará / enton o soqueix’...||250.1 O meu amigo, que me mui gran ben / q[u]er, as[s]anhou-s’un dia contra min||251.13 mais non pod’ela por ende / o meu / coraçon partir do seu||252.20 ca non quer o meu coraçon / nen Deus||253.7 E partir-s’-an os ollos meus / de non veer de nulla ren / prazer||254.10 quero-vos eu dizer, / se eu poder, o que ll’end’averra||257.9 poi-los meus foron os vossos catar||258.28 mais non / quis Deus nen o meu coraçon||262.15 E os meus ollos non poden veer / prazer||263.10 o que non sofreu est’afan / de non poder, ... / veer-la sennor que ben quer||263.14 e quen tal coita no[n] ouver / o al non ll’é coita, de pran||266.5 perdi o mund’e perdi-me con Deus||266.10 ca per vós perdi tod’est’e o sén||267.21 mas tan mal dia ante non perdi / os ollos e quant’al no mund’avia||268.18 a gran coita que sofri de-lo dia / des que vi o que vi||270.14 quando esto dix’e quando vi os seus / ollos||271.8 e o pesar que me fazen sofrer||273.8 E os meus ollos, con que vos eu vi, / mal quer’, ...||273.11 e mal o mundo por quant’i naci||275.2 e o mal d’amor, gran ben faria / se lle desse||276.7 senon porque vos amo máis ca min nen al, / per boa fe, nen ca os ollos meus||278.5 u non dixi o meo do parecer / que lli mui boo deu Nostro Sennor||280.1 Sennor, o gran mal e o gran pesar / e a gran coita e o grand’afan||280.1 Sennor, o gran mal e o gran pesar / e a gran coita e o grand’afan||280.2 Sennor, o gran mal e o gran pesar / e a gran coita e o grand’afan||283.6 se oj’eu máis de ben querri’aver / de saber o mal (e de me tẽer / pos-seu) que mi faz||284.7 o que pod’e val / me non valla se querria viver / eno mundo||285.4 mas rog’a Deus Sennor, que pod’e val / e que o mund’e vós en poder ten||286.6 E porque son mui ben quitos os meus / ollos de nunca veeren prazer||289.1 Per mí sei eu o poder que Amor / á sobr’aqueles que ten en poder||289.16 o que vos digo, por esto que sei||290.4 ca, se ben soubessen o que eu sei, / maravillar-s’-ian logo per mí||290.15 E o consello ja o eu fillei, / que eu i porrei, ca ‘ssi me conven:||291.15 Ja o dormir, mentr’eu durar, / [ei] perdudo||292.15 e catava-m’el os panos, que eu tragia con doo; / mais pero o preguntavan por que chorava, negó-o||293.8 [E] est’é o de que vos vós gardades||293.9 de non fazerdes senon o milhor||293.14 que vós en al façades o melhor||293.18 en desejar o ben que vos Deus deu||294.1 O que vos diz, senhor, que outra ren desejo / no mundo máis ca vós||294.2 éste o mui sobejo / mentira[l] quen no diz||294.7 [E] foi-vo-lo dizer o que á grand’enveja||295.9 ca sen guisa é / en viver eu u non veja os seus / olhos||295.23 mais tamben viver / pod’o morto se xo Deus quer fazer!||297.6 entendede en qual coita me ten /  o voss’amor porque vos quero ben||307.1 Os que mui gran pesar viron assi / com’eu vejo da que quero gran ben||308.3 ca perço o sén||308.10 E, se eu mia sennor vir, / a que me toll’o dormir||310.6 e, pois que viu que perdia o sén / por ela, nunca m’er quiso falar||311.13 Eu perdia enton o sén, / ..., / por seu ben||313.13 Por mal de min oj’eu o logar vi / per u iria, se ousas ... ala;||316.23 o mellor é pera mí de morrer||317.3 que o que soian por ben tẽer / ora o teen por desguisado,||318.7 o que non cuido mentr’eu vivo for||323.17 mais porque sei eu ja o mal / que ven end’a quen s’én va’i||327.3 [V]eeron-m’ora preguntar, / meus amigos, por que perdi / o sén||327.6 «A mia sobrinha mi tolheu /  o sén, por que ando sandeu»||328.23 E, mia senhor, nunca eu direi ren / de contra vós se non perder o sén||330.5 fez-mi-a filhar mia madre, mais o que lhe farei?||330.6 Trager-lh’i eu os panos, mais non [no] coraçon»||330.12 tragerei eu os [panos, mais no coraçon al]||330.17 se eu trouxer os panos, non dedes por én ren||332.14 E non mi foi Nostro Senhor mostrar / os seus olhos||333.3 por Deus, senhor, fazed’o melhor i||333.4 – Vedes, amig’, o que vos farei én||333.8 o vosso ben e vós e voss’amor / me dan gran mal||336.2 e mudando aginha os corações / do que poen antre sí, ai varões!||336.9 ca vej’eu ir melhor ao mentireiro / ca o que diz verdade ao seu amigo||336.18 pois que vej’o que m’as[s]i acaece||337.13 E de chorar quitar-s’-ian os meus / olhos||339.17 non me podia dar o coraçon / de ficar i||339.20 e, pois que m’end’eu for / daqueste mundo, que ést’o peor / (cousa que sei), querrei-me del riir||340.5 assi me ten en poder / que non poss’end’o coraçon partir:||341.2 os que me van poer / culpa de m’eu mui cativo fazer / en meus cantares||345.1 O meu amig’, amiga, que me gran ben fazia||345.13 e mentiu-me cen vezes e máis o perjurado||348.3 Por non saberen qual ben desejei / e desejo eno meu coraçon, / nen o meu mal||348.6 e que me ven o mal que me non ven||348.8 os que me veen por én preguntar / de que me veen en gran coit’andar||351.2 Des que vos eu vi, mia sennor, me ven / o mui grand’afan e o muito mal / que ei por vós||351.2 Des que vos eu vi, mia sennor, me ven / o mui grand’afan e o muito mal / que ei por vós||351.9 pero aven-mi o que vos ar direi||352.1 De mort’é o mal que me ven / muit’...||352.14 ca enquant’eu for / vivo desejarei o seu / ben||355.4 e os que cuidan máis end’a saber, / praz-me muito porque non saben ren / de que moiro||355.8 De m’entenderen avia pavor / o que m’eu sei eno meu coraçon||355.10 os que viveren, ... / praz-me muito porque non s[aben] r[en / de que moiro||356.1 Pois ouvi o mal que eu sofro, punnei / de o negar||356.10 nen ei én pavor / nen ja per outr’enqua[n]t’eu vivo for, / o que eu cuid’, e digo que cuid’al||358.2 Nostro Sennor, quen m’oj’a min guisasse / o que eu nunca guisad’averei||358.23 que nunca o meu / mal máis diria de mia coita eu / a mia sennor||358.26 pero que me matasse / o seu amor||360.9 nen ar catan como perden seu sén / os que m’assi cuidan a enganar||360.11 mais o sandeu, ... / e o cordo dira sempre cordura||360.12 mais o sandeu, ... / e o cordo dira sempre cordura||362.8 nen ar cuidei des que vos vi / o que vos agora direi||363.7 E, pois partir os ollos meus / de vós||364.1 O meu Sennor [Deus] me guisou / de sempr’eu ja coita sofrer||366.8 E, pois m’ora tal coita dá / o voss’amor u vos veer / posso||367.6 tal coita ei que non poderia viver / se non foss’o sabor que ei de a veer||370.7 se ante non morrera / ali u eu dela quitei os meus / ollos||371.16 direi-t’ora o que te farei||371.26 des i direi, pois so os couces for||372.5 que sábian todos o mui grand’amor / e a gran coita que levo, senhor, / por vós||372.15 E, pois eu vir, senhor, o gran pesar / de que sei ben que ei mort’a prender||373.7 pois non ous’a dizer / o muito ben que vos Deus fez, sen[h]or||373.15 ca tan muit’é o vosso ben, sen[h]or||374.20 per que perdi o sén / e por que moir’assi desemparado / de ben, que, par Deus, que m’en poder ten,||378.5 e perdi o riir||378.6 perdi o sén e perdi o dormir||378.6 perdi o sén e perdi o dormir||379.9 que, se lá vir o seu ben parecer, / coita nen mal outro non poss’aver||379.12 des i sei que os que jazen ala, / nen un deles ja mal non sentirá||381.5 mais o que vos dá por guarda / en tan bon dia foi nado||381.8 se dos seus olhos ben guarda / o vosso cos ben-talhado||381.9 Se foss’eu o que vos leva, / levar-m’-ia en bon dia||381.15 por én son eu o que leva / por vós coitas noit’e dia||383.12 ũu que maa morte prenda / e o demo cedo tome / quis-la chamar per seu nome||383.22 E par Deus, o poderoso, / ..., / d’al and’ora máis nojoso||385.9 mais os meus olhos quer’eu ben||385.15 mais os meus olhos quer’amar||386.5  os ollos verdes que eu vi / me fazen ora andar assi||386.14 Pero non devi’a perder / ome que ja o sén non á / de con sandece ren dizer||387.2 – Sennor, veedes-me morrer / desejando o vosso ben||387.7 nunca vos eu farei amor / per que faça o meu peor||388.10 ca perdi o lume por én / por que non veja quen me deu / esta coita que oj’eu ei||388.14 que ja máis nunca veerei / se non vir o parecer seu||389.8 e con [o] bon parecer que ll’eu vi||390.10 E ja m’eu consello non sei, / ca ja o meu adubad’é||391.9 ca ja cegan os ollos meus / por vós||394.2 A mia senhor ja lh’eu muito neguei / o mui gran mal que me por ela ven||394.3 A mia senhor ja lh’eu muito neguei / o mui gran mal que me por ela ven / e o pesar||394.6 ante lhi quer’a mia senhor dizer /  o por que posso guarir, ou morrer||395.3 mais ar direi-vos o que me deten / que non per-moir’, ...||396. Mentr’eu d’aquesto ouvess’o pode / ... / nunca én ja os ollos partiria||396.14 nunca én ja os ollos partiria||397.15 mais os cativos destes ollos meus / morrerán sempre por veer alguen||398.2 [C]uidou-s’Amor que logo me faria / per sa coita, o sén que ei, perder||398.9 E ten-s’Amor que demandei folia / en demandar o que non poss’aver||398.22 E o que sempre neguei en trobar / ora o dix’, ...||399.3 e gran prazer viron os ollos meus||399.5 ca me tremi’assi o coraçon||399.19 E a quen muito trem’o coraçon / nunca ben pod’acabar sa razon||403.20 por én / ou morrerei ou perderei o sén||405.9 por mal de min e destes ollos meus / me guisou ora que non viss’os seus||407.16 Mas como pod’achar bõa razon / ome coitado que perdeu o sén / com’eu perdi?||408.6 porque non / entendia o que pois entendi||408.18 ca ja sei / o por que era todo voss’amor||409.7 fezo-m’el que amas[s]e tal sennor / en que m[e] ben mostrass’o seu poder||411.27 e o que for de mí / seja||414.16 e o mellor que m’ela nunca fez||415.4 se[non] ũa qual vos direi: o mar||415.5 O mar semella muit’aqueste rei||415.8 O mar dá muit’, ...||415.9 e creede que non / se pod’o mundo sen el governar||415.30 E [e]stas mannas, ... / que o mar á, á el-rei||416.3 e os meus ollos gran coita que an / por vós, sennor||417.15 e vos dix’o grand’amor que vos ei||418.10 o que sei no meu coraçon)||421.4 mais, se soubessen o meu coraçon, / no’me cuid’eu que o fossen provar||421.15 pero se maravillan én / os que non saben meu coraçon ben / por que a peço||422.1 Sennor, o mal que m’a min faz Amor||422.11 e, pois vos praz e lle dades poder / de me fazer, ... / o que quiser||422.19 mais, por Deus, que vos foi dar o maior / ben que eu d’outra dona oi dizer||423.14 ca muit’i á que vivi a pavor / de perder o sén||425.6 que nunca vos ousei dizer /  o que vos queria dizer||426.13 ca me fezestes vós perder o sén||427.3 mais trage ja o alvaraz ficado, / Fernan Furado, no olho do cuu||427.10 senon que ten o alvaraz ficado, / Fernan Furado, no olho do cuu||431.5 tan grande que me faz perder o sén||432.9 senon de Deus, que me tolle o sén||433.6 o que non poss’aver de vós, sennor||434.1 Sennor fremosa, ja perdi o sén / por vós||434.14 E d’atal pleito punnad’en guardar, / sennor fremosa, o vosso bon prez||435.3 se eu por vós moiro porque o sén / perdi||436.17 perdi o sén e sofri muito mal||438.9 come sennor que á / end’o [poder]||439.13 [Q]uando me nembra o prazer, / amigos, que ouve e perdi / per Amor||440.3 e saben o mal que me per vós ven||440.5 e [que] punn’en partir o coraçon / de vos amar||442.7 ca sofrendo coita se serv’o ben||443.14 [C]uidand’[en] ela ja ei perdudo / o sén, amigo||444.5 que m’oj’entenda o por que digo / al é Alfanx’e al Seserigo||444.14 Amo-vos tant’e tan de coraçon / que o dormir ja o ei perdudo||445.10 e, se non for / vee-la, perdud’ei o sén||445.13 [O] seu fremoso parecer / me faz en tal cuita viver||445.19 e o seu ben / desejando perço meu sén||446.4 pero direi-vo-lo que m’end’aven / e o poder en que me ten Amor||447.3 perdi o sén que eu aver / soia||447.9 perdud’ei ja / o sén||447.10 mais quando mi valra / o vosso ben, per que perdi, / de quant’al avia, sabor?||448.3 e perç’eu ja o sén||451.4 Muito me tarda /  o meu amigo na Guarda||453.9 Gran foi o palheiro / onde carregaran tan gran mostea»||454.1 Penhoremos o daian / na cadela, polo can||454.12 Mandou-m’el furtar a ‘lvor / o meu podengo melhor / que avia||454.22 mais, se o el non comprir, / os seus penhos ficar-mi-an||455.5 Antolha-xe-me ris’o pertigue[i]r’...||456.3 mandou cozer o vil ome / meio rabo de carneiro||456.24 «Faça-xo quen faz o al»||457.3 pisaredes as olivas con os pees ena pia||457.11 Pois fordes n[a] alcaria e virdes os poombares||458.2 pois que or[a] os panos da mia reposte toma||458.3 que levass’el os cabos e dess’a mí a soma...||458.7 Se m’el graça fezesse con os seus cardeaes||458.8 que lh’eu [os panos] dess’e que mos talhass’iguaes...||458.13 Se con os cardeaes, ... / posesse que guardasse nós de maos trebelhos||459.3 non lhi de[de]s o castelo||461.34 E por esto [vos] chamamos nós «o das duas espadas»||464.8 ca o vosso bõo semelhar / sei que par / nunca lh’omen pod’achar||464.22 Que farei eu, pois que non vir / o mui bon parecer vosso?||464.23 Ca o mal, que vos foi ferir, / aquele x’ést[e] o nosso||464.24 aquele x’ést[e] o nosso||465.3 porque me faz perder o sén||466.13 que tant’ei desejado / que ja o sén / perdi por én||468.6 ca direi vós de min o que i entendo||470.8 ca vos conselh’eu o milhor||472.3 quen leva o baio non leixa a sela||474.16 Non quer’eu donzela fea, / que á brancos os cabelos||474.24 nen faça i [o] peior||476.13 o que [vos] én meos val / vos fara gran mengua se o perdedes||477.13 con seu perponto todo de pavil / e o cordon d’ouro tal por joeta||477.14 «Pois se vai o aguazil, / ai, que coteife pera [a] carreta!»||478.11 que mi alongue muit’aginha / deste demo da campinha / u os alacrães son||480.3 quando vos vi deitar aos porteiros / vilanamente d’antr’os escudeiros||480.16 E, sen esto, er foi el gaanhar / máis ca os seus avoos primeiros||482.10 ca os pontos del no meu coraçon / se ficaran||482.27 Fel e azedo bivisti, Senhor, / por min, mais muit’ést’aquest’o peior / que por Ti bevo nen que acebi||484.15 O adail e[ra] mui sabedor||485.2 Pero da Ponte, paro-vos sinal / per ante o demo do fogo infernal||485.3 porque con Deus, o padr’espirital, / minguar quisestes||485.10 pesar-mi-á én se vos pois a ben sal / ante o diaboo||486.13 e pero digo-lh’eu que [o] mal é / de quen o el quitou muitas de vegadas||487.14 non á end[e] o poder||487.25 o arcebispo, voss’amig’e meu||487.26 a que o feito do sagrado jaz / e a que pesa do mal||489.1 O genete / pois remete / seu alfaraz corredor||489.6 estremece / e esmorece / o coteife con pavor||489.16 estar tremendo sen frio / ant’os mouros d’Azamor||489.23 e ouveron tal pavor / que os seus panos d’arraizes / tornaron d’outra color||489.30 fezeron todo o peor||489.36 ao son do atambor / os deitavan dos arções / ant’os pees de seu senhor||490.15 en que semelhan os bois das ferradas / quando as moscas-los veen coitar||491.3 e o que os tragia preguntei / por eles||491.6 e con os outros que el ten dos sous / fod’el per eles quanto foder quer||491.11 con os livros que ten||491.13 que semelhen grous / os corvos, e as aguias babous||491.26 se molher acha que o demo ten, / assi a fode per arte e per sén||491.28 assi a fode per arte e per sén / que saca dela o demo malvaz||491.30 E, con tod’esto, ainda faz al / con o[s] livros que ten||491.31 se acha molher que aja [o] mal / deste fogo que de San Marçal é||492.1 O que foi passar a serra / e non quis servir a terra||492.7 O que levou os dinheiros / e non troux’os cavaleiros||492.7 O que levou os dinheiros / e non troux’os cavaleiros||492.8 O que levou os dinheiros / e non troux’os cavaleiros||492.13 O que filhou gran soldada / e nunca fez cavalgada||492.19 O que meteu na taleiga / pouc’aver e muito meiga||493.8 O colbe colheu-[a] per ũa malha / da loriga||493.15 E aquel mouro trouxe con o veite / dous companhões en toda esta guerra||494.1 O que da guerra levou cavaleiros||494.4 O que da guerra se foi con maldade||494.7 O que da guerra se foi con nemiga||494.10 O que tragia o pano de linho||494.10 O que tragia o pano de linho||494.13 O que tragia o pendon [sen] cinco||494.13 O que tragia o pendon [sen] cinco||494.14 O que tragia o pendon [sen] cinco / e [e]no dedo seu pedr’á o vi[n]co / non ven al maio||494.16 O que tragia o pendon sen oito||494.16 O que tragia o pendon sen oito||494.19 O que tragia o pendon sen sete||494.19 O que tragia o pendon sen sete||494.22 O que tragia o pendon sen tenda||494.22 O que tragia o pendon sen tenda||494.25 O que se foi con medo dos martinhos||494.28 O que con medo fugiu da fronteira||494.31 O que [non] roubou os mouros malditos||494.31 O que [non] roubou os mouros malditos||494.34 O que da guerra se foi con espanto||494.37 O que da guerra se foi con gran medo||494.40 O que tragia pendon de cadarço||494.43 O que da guerra foi per-retraudo||495.23 E certo podedes saber / que, pero s’o meu tempo sal / per morte, non á ja i al||500.8 Ou a quen direi o meu mal / se o eu a vós non disser||500.15 Ou a quen direi o pesar / que mi vós fazedes sofrer||500.21 a quen direi o meu pesar?||501.5 des i, quis que er conhocesse / o vosso ben, a que El non fez par||501.21 mais que, vivend’, o peior atendesse||503.6 grand’é o mal que mia senhor / mi quer||503.11 est’é o que a min aven||505.16 que vejades o que eu de vós ei||506.25 E eu non perderei o sén||507.15 que sempr’amei / máis o gran sabor que m’end’ei||508.13 Tan muit’é o mal que mi por vós ven||510.2 Pois que vos Deus fez, mia senhor, / fazer do ben sempr’o melhor||510.8 E, pois sabedes entender / sempr’o melhor e escolher||513.3 nunca me Deus dé o seu ben||513. se non é o coraçon meu / máis preto dela que o seu||513.6 se non é o coraçon meu / máis preto dela que o seu||513.15 Deus non mi dé o seu ben-fazer||513.19 c’a vezes ten en al o seu||513.20 e sempre sigo ten o meu||514.9 Desej’eu mui máis d’outra ren / o que mi pequena prol ten||516.5 perdi o sén||516.6 e non poss’estremar /  o ben do mal nen prazer do pesar||518.4 senon que o peior / que mi vós poderdes fazer / faredes a vosso poder||518.19 ca Deus vos deu end’o poder / e coraçon de mi-o fazer||519.10 se non perdess’ant’o sén||520.16 porque mia senhor cuidou ben / que d’outra eran os desejos meus||520.20 ca tal é que ante se matara / ca mi falar se o sol cuidara||521.4 e por que muitas vezes maldezi / mí e o mund’e muitas vezes Deus||521.15 e por que ja / moir’e perdi o sén e a razon||523.2 A tal estado mi adusse, senhor, / o vosso ben e vosso parecer||523.7 porque tamanh’é o meu mal / que non vejo prazer de min nen d’al||524.1 O que vos nunca cuidei a dizer, / con gran coita, senhor, vo-lo direi||524.9 E tod[o] aquesto mi fez fazer / o mui gran medo que eu de vós ei||526.5 e venho-vos preguntar / o por que é||526.9 porque vos sei amar / mui máis que os meus olhos nen ca min||526.18 mais nunca pudi o coraçon forçar / que vos gran ben non ouvess’a querer||527.2 Non sei como me salv’a mia senhor / se me Deus ant’os seus olhos levar||527.8 E sei eu mui ben no meu coraçon / o que mia senhor fremosa fara||527.13 E, pois tamanho foi o erro meu||527.19 [E], se o juizo passar assi, / ai eu, cativ’, e que sera de min?||529.6  o que nunca sera per nulha ren||530.13 e o mui namorado / Tristan sei ben que non amou Iseu / quant’eu vos amo||530.20 e tod’aquest’aven / a min, coitad’e que perdi o sén||531.4 que me non ajan d’entender / o que eu muito receei||531.9 mais esse vosso parecer / me faz assi o sén perder||532.2 Senhor, oj’ouvess’eu vagar / e Deus me dess’end’o poder||532.4 o gran mal que mi faz sofrer / esse vosso bon parecer||533.5 rog’eu a Deus, que end’á o poder, / que mi-a leixe, se lhi prouguer, veer / cedo||534.5 a coita que o coitado / sofre||535.13 E, porque o al non é ren / senon o ben que vos Deus deu||535.14 E, porque o al non é ren / senon o ben que vos Deus deu||536.4 se m’agora quisessedes dizer / o que vos ja preguntei outra vez||540.1 Senhor, cuitad’é o meu coraçon / por vós||541.3 mais os que troban no tempo da frol / e non en outro||541.10 os que troban quand’a frol sazon / á, e non ante||541.13 ca os que troban e que s’alegrar / van eno tempo que ten a color / a frol consig’...||542.4 que pecados foron os meus, / que nunca tevestes por ben / de nunca mi fazerdes ben||542.9 Pero sempre vos soub’amar, / ..., / máis que os meus olhos e min||545.6 mais, pois vós mui ben sabedes / o torto que mi fazedes||545.19 nen corregedes / o estado / a que m’avedes chegado||546.3 Que grave coita, senhor, é / a quen sempr’á [a] desejar / o vosso ben||547.4 e sofrer m’é, per boa fe, / o mal||547.4 ca o ben sabedor / sõo que o non ei d’aver||547.14 com’aver sempre [a] desejar / o mui gran ben que vos Deus deu||549.1 O gran viç’e o gran sabor / e o gran conforto que ei||549.1 O gran viç’e o gran sabor / e o gran conforto que ei||549.2 O gran viç’e o gran sabor / e o gran conforto que ei||549.4 entender sei / que o gran ben da mia senhor / non querra Deus que err’en mí||549.13 non querra que o seu bon sén / err’en min, quant’é meu cuidar||549.19 que non querra que o bon sén / err’en min||551.8 pois que mi o meu á errado||551.12 ca entrava o verão||551.23 E o papagai dizia: / ... ||551.31 ca o que vos á servida / erged’olho e vee-lo-edes||554. partir mui ben, senhor; mais er / sei que non podedes tolher / o que en min non á, prazer,||554.19 mais er / sei que non podedes tolher / o que en min non á, prazer||555.14 E, pois que viv’en coita tal / per que o dormir e o sén / perdi||555.14 E, pois que viv’en coita tal / per que o dormir e o sén / perdi||555.16 pois tant’é o meu mal||558.10 que sabe quant’é o meu mal||560.6 mais non posso forçar o coraçon||560.12 mais tolhe-m’end’o coraçon poder||560.18 mais o coraçon pode máis ca mí||561.6 e ben o pod’acabar, / pois end’o poder oer||561.14 e do mal sempr’o peior||561.23 A min fez gran ben querer / Amor ũa molher tal / que sempre quis o meu mal||561.27 mais Deus, que sab’o gran torto / que mi ten, mi dé conorto / a este mal||562.12 que non podess’o coraçon des i / partir d’en vós cuidar||562.17 u sempr’ei de cuidar / no maior ben dos que no mundo son / qual ést’o vosso||562.18 pois non poss’end’o coraçon tirar / de viver en camanho mal vivi||563.4 mais, pois vos praz de non seer assi / e do mal ei de vós sempr’o peior||563.29 E, pois, senhor, en vós é o poder, / por Deus, quered’o melhor escolher||563.30 E, pois, senhor, en vós é o poder, / por Deus, quered’o melhor escolher||564.29 «Nen o meu», dixi-lh’eu||564.32 «O meu», diss’ela, «sera / u foi sempr’e u está, / e de vós non curo ren»||565.6 se oj’eu sei ben / que semelh’o voss’en ren||566.3 e o que sofre ben sempr’outro tal / do mal non pode saber nulha ren||566.8 ca o ben, senhor, non poss’eu saber / senon per vós||566.9 senon per vós, per que eu o mal sei||566.10 des i, o mal non o posso perder / se per vós non||566.14 quered’ora, senhor, vel por Deus, ... / ..., / que o ben sábia||566.14 que o ben sábia, pois que [o] mal sei||566.16 ca, se non souber algũa sazon / o ben por vós, por que eu mal sofri||566.21 que por vós sábia eu / o ben, senhor, por quanto mal sofri||568.6 ca est’é o melhor||570.6 mais certo seed’, amigo, / que non fui o vosso pesar / que s’ao meu podess’iguar||570.16 que, o pesar daquel dia / vosso, ... / mais pero foi encoberto||570.22 ca o meu non se pod’osmar||571.13 Amiga, o coraçon seu / era de tornar ced’aqui||571.15 Amiga, o coraçon seu / era de tornar ced’aqui / u visse os meus olhos e min||576.1 O meu amig’, amiga, non quer’eu / que aja gran pesar nen gran prazer||576.16 mais, por eu non errar end’o melhor, / non o quero [guarir nen o matar,||577.10 quand’eu vir o namorado||578.8 ca demo lev’essa ren que eu der / por enfinta fazer o mentiral / de min||579.1 Roga-m’oje, filha, o voss’amigo / muit’aficado||581.14 Ela trabalha-se, á gran sazon, / de lhi fazer o vosso desamor / aver||583.1 Non chegou, madr’, o meu amigo||583.2 e oj’ést’o prazo saido||583.4 Non chegou, madr’, o meu amado||583.5 e oj’ést’o prazo passado||583.7 E oj’ést’o prazo saido!||583.8 Por que mentio o desmentido?||583.10 E oj’ést’o prazo passado!||583.11 Por que mentiu o perjurado?||583.13 Porque mentiu o desmentido, / pesa-mi||583.16 Porque mentiu o perjurado, / pesa-mi||585.20 e seera vosc’ant’o prazo saido||585.23 e se[e]ra vosc’ant’o prazo passado||586.13 o vento lhas desvia / eno alto||586.18 o vento lhas levava / eno alto||586.21 O vento lhas desvia||586.26 O vento lhas levava||587.11 selad’o baiozinho||587.15 selad’o bel cavalo||587.17 Selad’o baiozinho||587.21 Selado bel cavalo||588.1 O voss’amigo tan de coraçon / pon ele en vós seus olhos e tan ben||589.2 Com’ousará parecer ante mí / o meu amig’, ...||589.9 se os meus olhos vir un pouc’alçar||590. – Farei, amigo, fazend’eu o melhor||590.10 – Amigo, quero-vos ora preguntar / que mi digades o que poss’i fazer||590.16 – Amigo, dizede, ... / o que eu i faça||591.3 como pode meu amigo viver / u os meus olhos non pod’én veer||592.1 O voss’amig’, amiga, vi andar / tan coitado que nunca lhi vi par||592.9 e perdudo o sén e a color||592.15 ca é descomunal / o mal que sofr’e a coita mortal||593.11 e, pois m’eu for daquesta vez, / o vosso mui ben passará||593.18 mais, pois u vós fordes non for, / o que morrerá eu serei||593.19 mais quer’eu ant’o meu passar / ca assi do voss’aventurar||595.15 e, amigo, partide / o meu gran mal sen conto||597.1 O meu amigo á de mal assaz / tant’, amiga, que muito mal per-é||599.15 quand’aguisastes que per nulha ren / eu non viss’o meu amig’e meu ben||599.20 E, se eu, madr’, esto poss’acabar, / o al passe como poder passar||600.7 Vós trouxestes o preit’assi||602.7 En cuidados de mil guisas travo / por vos dizer o con que m’agravo||603.8 o que mui gran temp’á que el non fez||604.6 e faça mia madr’o que poder des i||611.1 O voss’amig’, ai amiga, / ..., / tanto quer’eu que sabiádes: / ... ||611.14 Non sei molher que se pague / de lh’outras o seu amigo / filhar||612.7 ora vej’eu o gran maldeserto / con que mi vós á gran temp’andastes||613.8 sempr’o meu cor deseja / vós atá que vos veja||614.4 pero me foi greu / o que m’el ja muitas vezes rogou||614.5 que lhi faria end’eu o prazer||614.6 mais tolhe-m’ende mia madr’o poder||614.10 pero lh’estranhei / o que m’el rogou cada que me vio||614.16 que o que m’el per vezes rogou ja, / que lhi faria end’eu o prazer||616.14 Des que vos non vi, de ren / non vi prazer e o sén / perdi||617.5 éste o meu solaz||617.12 Pois de me levar vejo / que éste o seu desejo||619.1 Falou-m’oj’o meu amigo||620.1 Vai-s’o meu amig’alhur sen mí morar||621.13 Non sei, amigo, quen o mal sentisse / que eu senço que o sol encobrisse||624.5 e o dia en que ma fez veer / El quis assi que foss’en seu poder||624.21 o que a min nunca pode chegar||628.2 De vós, senhor, quer’eu dizer verdade / e non ja sobr’[o] amor que vos ei||628.11 s[e] eu o mundo en poder tevesse||628.21 amade vós o q[ue] vos máis deseja||629bis.1 O que me de Vilar corrudo / á e demais m’ameaça||630.7 E os que dizen que perdeu o sén / por mí||630.7 E os que dizen que perdeu o sén / por mí||633.7 per que o verv’en meu dan’é provado||633.14 por quanto mal end’a min ven d’ali / está o verv’en meu dan’acertado||633.21 e assi / en meu dan’é o verv’afaçaiado||638.13 vedes o que mi é máis grave que al||638.14 o pesar é que vós tomades én||639.7 eu razon ei de lhi, por én, pidir / o maior ben dos que Deus quis fazer||639.9 Ben entend’eu que logar deve aver / o que ben serve de pidir por én / ben con razon||639.16 E, meus amigos, quen ben cousecer / o mui gran ben que Nostro Senhor deu / a esta dona||641.4 e mia sobervia mi-o tolheu, / que fiz o que m’el defendeu||643.1 Agora ven o meu amigo||647.3 ai madre, os seus amores ei||649.4 e, amigo, grad’oj’a Deus / que vos veen os olhos meus||652.13 E os meus olhos, sen vós, que prol mi an||653.1 O meu amigo que mi dizia / que nunca máis migo viveria||653.7 O que jurava que me non visse||655.13 O que vistes que dizia / ca andava namorado||655.15 pois que non veo o dia / que lh’eu avia mandado||656.14 vós lhi tolhestes os ramos en que siian||656.17 vós lhi tolhestes os ramos en que pousavan||656.19 Vós lhi tolhestes os ramos en que siian||656.22 Vós lhi tolhestes os ramos en que pousavan||657.1 Aqui vej’eu, filha, o voss’amigo||657.2 Aqui vej’eu, filha, o voss’amigo, / o por que vós baralhades migo||657.4 Aqui vejo, filha, o que amades||657.5 Aqui vejo, filha, o que amades, / o por que vós migo baralhades||657.7 [O] por que vós baralhades migo / quero-lh’eu ben||657.10 O por que vós migo baralhades / quero-lh’eu ben||658.1 Ai madr’, o meu amigo, que non vi / á gran sazon, dizen-mi que é ‘qui:||661.1 Trist’anda, mia madr[e], o meu amigo||663.2 qual ést’o voss’amigo que mi vos pedia?||663.4 – Qual é [o] voss’amigo que mi vos pedia?||664.2 mentiu-mi o meu amigo||665.2 Non vos nembra, meu amigo, / o torto que mi fezestes?||665.9 Jurastes que toda via / verriades de bon grado / ante que saiss’o dia||674.8 qual a min quer o meu des que me viu||674.14 que lhi quisesse ben, qual a min quer / o meu||674.19 [sera gran tort’, e non ei de fazer] / o maior torto que pode seer||679.1 Irmãa, o meu amigo, que mi quer ben de coraçon||679.4 treide-lo veer comigo, / irmãa, o meu amigo||679.5 Irmãa, o meu amigo, que sei que me quer maior ben / ca sí nen ca seu coraçon||679.9 Irmãa, o meu amigo, que mi quer melhor ca os seus / olhos||679.9 o meu amigo, que mi quer melhor ca os seus / olhos||679.10 que vos amostr’o vosso Deus||680.2 Quando se foi noutro dia d’aqui / o meu amigo||681.22 quitade-vos vós de cuidardes ja / o que cuidades||683.2 Que boas novas que oj’oirá / o meu amigo||683.19 O que el deseja máis d’outra ren / lhi direi oje tanto que o vir||686.5 ca o poder que sempre ouvi m’ei||689.5 ca mi mentiu o que mi soia / dizer verdad’e nunca mentia||689.20 pois mi mentiu o que non mentia||690.1 O por que sempre mia madre roguei / (que vos visse), meu amigo, non quer||690.8 ca post’é ja o que á de seer||691.7 e direi-vos toda via / o que a pastor dizia / aas outras en castigo||691.10 «Nunca molher crea per amigo, / pois s’o meu foi e non falou migo!»||691.19 “Deus, ora veesse o meu amigo / e averia gran prazer migo!”||692.13 Diga-x’andando quis o que quiser||694.1 Foi-s’o meu amigo d’aqui noutro dia / coitad’e sanhud’, ...||696.1 Ai madr’, o que eu quero ben / non lh’ous’eu ante vós falar||697.16 ca diz o vervo ca non semeou / milho quen passarinhas receou||699.13 Nen nunca o meu coraçon / nen os meus olhos ar quitei / de chorar||699.14 Nen nunca o meu coraçon / nen os meus olhos ar quitei / de chorar||699.16 e tanto chorei / que perdi o sén des enton||700.4 ca pug’antre mia madr’amor / e antr’o meu amigo||700.18 ca pugi ja assi o preito||701.6 e pesa-mi, que m’enviou dizer / que lhi faça o que non sei fazer||704.8 alo achei, madr’, o senhor deles||705.2 foi-s’ora o meu amigo||707.6 ca me mandou que falasse migo, / quant’el quisesse, o meu amigo||709.5 e faz gran dereito / d’andar triste omeu amigo||711.13 E ja o praz’é passado||712.2 foi-s’o meu amig’, ...||712.2 e o meu coraçon, / donas, per bõa fe, / ala ést’u el é||712.5 [E] con tan gran coita perderei o sén||712.6 foi-s’o meu amig’, ...||712.6 e todo [o] meu ben, / donas, per bõa fe, / [ala ést’u el é]||712.9 [P]erderei o sén, donas, ou morrerei||712.10 foi-s’o meu amig’, ...||712.13 Que a dur quitou de meus olhos [os] seus||712.14 foi-s’o meu amig’, ...||712.14 e o lume dos meus, / donas, [per bõa fe, / ala ést’u el é]||716.5 e non poss’end’eu os olhos partir?||716.9 meu amigo, por que perço o sén||719.19 Mais ben sei o que faran||722.16 mais esso pouco que el vivo for / farei-vo-lh’eu o que m’el faz sentir||722.17 E sabe Deus o pesar que end’ei||722.24 non pod’én ja o coraçon quitar||723.3 e vi onde soia a bafordar / o meu amig’, ...||723.20 quando me nembra o gran prazer / que lh’eu fiz||724.1 O meu amigo, que me quer gran ben||725.20 E, porque sei ben que non pode viver / u el non poder os meus olhos veer||726.1 O meu amigo que[i]xa-se de mí||726.3 e diz que perdeu ja por mí o sén||727.11 O que sei de pran que morre / por min||727.12 o que non faz torto, / dizen-m’ora que é morto||728.1 O meu amig’, ai amiga, / a que muita prol buscastes||729.13 E, quand’el vir os olhos meus / e vir o meu bon semelhar||729.14 E, quand’el vir os olhos meus / e vir o meu bon semelhar||730.2 Dize-mi ora que non verra / o meu amigo||731.12 e vós fazede / por mí o que vos quero rogar||736.1 Se oj’o meu amigo / soubess’, iria migo||736.10 Quen lhi dissess’atanto, / ca ja filhei o manto!||737.8 Log’oj’, amiga, polo meu amor / preguntad’os que aqui chegaron||738.22 ca vẽo chorar ante mí / e disse-mi o que vos direi||741.1 O voss’amig’, amiga, foi sazon / que desejava no seu coraçon / outra molher||741.16 mostrou-lhi vós, por que el perd’o sén||743.1 O meu amigo non á de mí al / senon gran coita||745.3 o que morre por mí d’amor / leixade-m’ir co[n] el falar||746.19 ca o sandeu quanto máis for / d’amor sandeu tant’é milhor||747.2 Amiga, quero-vos eu ja dizer / o que mi diss[e] o meu amigo||747.2 Amiga, quero-vos eu ja dizer / o que mi diss[e] o meu amigo||749.2 o meu amigo, se mi quer gran ben, / non lho gradesco||751.2 – Por Deus, amiga, punhad’en partir / o meu amigo de mi querer ben||753.3 mais que viss’eu i / o meu amigo||753.15 mais por veer o que eu muit’amei / sempr’, ...||753.16 e non vẽo o meu traedor||757.8 Ja x’ora el das chagas morreria / se non foss’o grand’amor verdadeiro||758.2 pois [j]a o mundo non é ren||758.10 porque non á no mundo rei / que viss’o talho que eu ei||759.1 Quer’eu, amigas, o mundo loar||759.7 O paraiso bõo x’é, de pran||759.13 Querria-m’eu o parais’aver||761.1 Amigas, o meu amigo / dizedes que faz enfinta / en cas d’el-rei da mia cinta||762.2 Quando noutro dia / o meu amigo comigo falou||764.2 Par Deus, amigas, ja me non quer ben / o meu amigo||767.1 Morr’o meu amigo d’amor||768.5 E vistes vós o que s’enfengia...||768.6 Demo lev’o conselho que á de sí!||768.11 Sabedes vós o que se gabava...||770.10 oje se compre o dia||770.16 ja o praz’é saido||771.1 Cada que ven o meu amig’aqui / diz-m’, ai amigas, que perd[e] o sén / por mí||771.2 diz-m’, ai amigas, que perd[e] o sén / por mí||771.13 Ora vejamos o que nos dira||772.7 Os grandes nossos amores, / ..., / nonca lhi cima fezemos||772.16 quanto durava o dia||773.2 Estas donzelas que aqui demandan / os seus amigos que lhis façan ben||773.8 O meu seria perdudo co[n] migo / por sempr’, ...||773.16 Mai-la donzela que muit’á servida / o seu amigo, esto lh’é mester||774.9 e el quis oj’os seus olhos merger||775.5 mais sei eu ben por quen s’o cantar fez||775.6 e o cantar ja valria ũa vez||775.15 e o cantar é guardado mui ben||777.2 Avedes vós, amiga, guisado / de falar vosc’oj’o meu amigo||777.6 que façades o meu falar migo||778.12 que s’ergesse d’antre os cochões seus||781.11 Non ven o que ben queria!||781.15 Non ven o que muito amava!||782.2 – Foi-s’ora d’aqui sanhud[o], / amiga, o voss’amigo||782.5 o traedor conhoçudo / aca verra||783.10 os trobadores ja van pera mal||783.22 E os que ja desemparados son / de vos servir (...) / leixe-os Deus maa morte prender!||785.2 Disseron-mi que avia de mí / o meu amigo queixum’e pesar||786.1 O meu amigo, que sempr[e] amei / d[e-l]o primeiro dia que o vi||786.7 os meus / olhos choraron muito con pesar / que eu ouv’én||787.20 E, amiga, quen alguen sab’amar, / mal pecado, sempr’end’á o pesar||788.7 que os meus / olhos logo os enton fez chorar||789.4 vedes, amiga, o que aprendi||790.14 E non poss’eu estar que non diga / o [mui] gran torto que m’el á feito||792.2 Madre, disseron-mi [ag]ora que ven / o meu amig[o]||795.5 e en mí ten a coita e o lezer||795.6 e en mí ten a coita e o lezer / e o pesar e quant’á de prazer||796.1 – Ai filha, o que vos ben queria / aqui o jurou noutro dia||796.2 – Ai filha, o que vos ben queria / aqui o jurou noutro dia||796.6 – O que por vós coitad’andava / ben aqui na vila estava||796.11 – O que por vós era coitado / aqui foi oj’, o perjurado||796.12 – O que por vós era coitado / aqui foi oj’, o perjurado||797.8 E, pois aquestes olhos meus / por el perderan o dormir||797.10 e non poss[o] end’eu partir / o coraçon, madre, por Deus||798.10 tanto punha de me servir / o senhor do meu coraçon||804.17 que o que non for / veer-vos logo non cuid’a viver||804.19 mais o gran ben (e peço-vos perdon) / eu vo-lo quer’, ...||807.20 u eu vi o seu bon parecer||807.28 quando a fui veer / que nunca dix’o que dizer queria||808.8 ca ess’é o meu ben||809.11 e mal que aja non ei de sentir / senon o voss’, ...||809.16 E do meu corpo que sera, senhor, / quand’el d’ala o vosso desejar?||811.1 Senhor, sempr’os olhos meus / an sabor de vos catar||811.3 e que os vossos pesar / nunca vejan||811.16 mais, por Deus, ... / que os vossos taes fez, / non vos pes||812.2 Oi eu sempre, mia sennor, dizer / que peor é de sofrer o gran ben / ca o gran mal||812.3 que peor é de sofrer o gran ben / ca o gran mal||812.9 ficass’o mal que por vós ei a quen / aquesto diz||812.10 e o que assi ten / o mal en pouco, faça-o viver / Deus con mal sempr||812.11 e o que assi ten / o mal en pouco, faça-o viver / Deus con mal sempr||812.15 E o que esto diz non sab’amar / neũa cousa||812.20 qual eu desejei des que vi / o vosso bon parecer||812.23 ouço contar / que o ben ést’, ...||812.24 e faz gran traicion / o que ben á se o seu coraçon / en al pon nunca||814.3 que non desejas[s]’eu o vosso ben / como desej’a noite o dia||814.4 que non desejas[s]’eu o vosso ben / como desej’a noite o dia||815.1 Vedes, amig[o], o que oj’oi / dizer de vós||819.2 – Por Deus, amiga, provad’un dia / o voss’amigo de vo-lh’assanhar||821.3 ca muit’á gran sazon / que anda triste o meu coraçon||823.20 – Mui trist[e] andades e non sei eu / o por que é||826.9 O meu amigo venia||826.13 O meu amigo chegava||827.1 Jurava-m’oje o meu amigo, / ..., / que nunca ja máis se mi as[s]anhasse||828.1 – Vistes, madr’, o escudeiro que m’ouver’a levar sigo?||829.1 Vistes, madr’, o que dizia / que por mí era coitado?||829.19 Pois o que assi morria / polo meu bon gasalhado / ja xi por outra sospira||829.27 d’el viver tan alongado / d’u el os meus olhos vira!||830.2 Mia madre, pois se foi d’aqui / o meu amig’e o non vi||830.20 eu perço por el[e] o sén||830.21 e el por mí o coraçon||831.1 Foi-s’o meu amigo d’aqui / na oste por el-rei servir||831.9 ca non á o meu cor lezer||832.14 venha-vos en mente o que vos rogo||833.15 os meus olhos non poderán dormir||834.1 – Ai madr’, o que me namorou / foi-se noutro dia d’aqui||834. – Filha, fazed’end’o melhor||835.5  o que do mar meu amigo sacou / saque-o Deus de coitas||835.10 nen por tormenta non ei de perder / o sono, amiga||839.2 Ai Santiago, padron sabido, / vós mi adugades o meu amigo!||839.6 Ai Santiago, padron provado, / vós mi adugades o meu amado!||841.2 Donas, fezeron ir d’aqui / o meu amig’a meu pesar||845.4 se veer, madre, o meu amigo, / demandar-lh’-ei que se veja migo||845.7 quando veer o que mi á servida||845.22 se veer o que mi á namorada, / demandar-lh’-ei que se veja migo||847.14 Vós non quisestes que veess’aqui / o meu amig’, ...||848.4 Estando na ermida ant’o altar||850.5 pero sei o que mi averra||853.4 ca inda lh’eu muito graceria / o de que lhi nunca ouvera grado||857.8 e desejar o vosso ben, senhor||857.20 pois mi assi faz o voss’amor ir ja||858.7 Ante me quis leixar perder o sén / por vós||859.2 Estranho mal e estranho pesar / é oje o meu||859.11 pois as mias coitas o meu coraçon / sofrer non pode||860.8 e ja o feito eu sei / e poridade vos terrei||860.13 Como se fosse o feito meu, / vos guardarei quant’eu poder||860.19 Non choredes, ca o pesar / sol Deus tost’en prazer tornar||861.14 o que me sabe máis que sí amar||863.19 E, pois eu cego, Deus, que o poder / [á, cegu’assi] quantos vos van veer!||865.19 nen o abade [o]utros[s]i no estar / sol non queria que foss’i pousar||867a.12 e os que del desa[s]perados son / nunca poderan nen ũu ben aver, / mais aver mal||867a.21 Cousecen min os que amor non an||867b.5 e os que del desasperados son / non poden nunca nen ũu ben aver||867b.24 Cousecen min os que amor non an||869.9 Des que o vosso bon parecer vi, / nunca pois [...||872.2 – Bailade oje, ai filha, que prazer vejades, / ant’o voss’amigo||872.8 que bailedes / ant’o voss’amigo||872.14 fazed’a bailada, / ant’o voss’amigo||872.20 – Bailade oj’, ai filha, ... / ant’o voss’amigo||873.4 e que me faz por sí perder o sén?||874.6 filhen por én Navarra ou o reino d’Arangon||875.2 e dixe-lh’o mui grand’amor que lh’ei||875.10 e, pois lh’eu dixe a coita e o pesar / que por ela sofro||875.11 e, pois lh’eu dixe a coita e o pesar / que por ela sofro, e o mui gran mal||876.1 O meu senhor, o bispo, ... / de noit’e con gran medo de desonra fogia||876.1 O meu senhor, o bispo, ... / de noit’e con gran medo de desonra fogia||876.11 a maos [e]scudeiros gage o Churruchão||877.14 de que tempo podiades se[e]r / quand’estragou ali o Almançor?||878.2 o Antecristo ora seera na terra||879.6 e o que lh[e]s non quer dar ou servir / non pode ren con el-rei adubar||879.21 ca os privados queren que lhes den||880.8 O mundo tod’[a] aves[s]as vej’ir||880.12 por én non dev’ant’a mort’a fogir / quen sabe o ben que soia seer||880.13 e vee i o mundo outra guisa correr||880.15 Os que morreran mentr’era melhor / an muit’a Deus [por én] que gradecer||880.19 nen er atenden que vejan peior / como oj’atenden os que vivos son||882.1 O gran prazer e gran viç||882.11 ca sempr’Amor per ben se quer levar / o pequeno e o grande e o maior||882.11 ca sempr’Amor per ben se quer levar / o pequeno e o grande e o maior||882.11 ca sempr’Amor per ben se quer levar / o pequeno e o grande e o maior||882.18 cuidar me tolh’o dormir e o sén||882.18 cuidar me tolh’o dormir e o sén||882.19 ca non poss’end’o coraçon partir||882.20 ca mi-a faz sempr’ant’os meus olhos ir||882.23 se viss’ela o meu coraçon tan ben / com’el ela||882.28 o que non posso nen lh’ouso a dizer||887.16 mais, fazend’eu o mellor||888.5 se and’ou sejo, / o cor m’ést’antejo||888.14 per sa soteleza / o mundo tornar||888.42 vej’achegados, / loados, / de muitos amados / os de mal dizer||889.2 tant’é o ben que de mia senhor ei||889.13 ca est’é o meu ben||889.27 ren non daria, se ouvess’o seu / ben||890.14 que ben entenda o meu mal onde é||893.10 ca des enton me fez o voss’amor / na mui gran coita viver que oj’ei||893.18 ca en tal coita me vejo viver / que ja perdi o dormir e o sén||893.18 ca en tal coita me vejo viver / que ja perdi o dormir e o sén||895.1 mais ambos i faredes o mellor||896.31 ou ll’o meu amor prouguesse, / assi como lle despraz||897.1 [Q]uen viu o mundo qual o eu ja vi||897.12 quand’est’eu cat’e vej’end’o mellor||898.18 prazer-ll’-á / d’oir o mal que me per amor ven||898.30 e o que sén ouver, / pois-lo souber, nunca m’én cousirá||899.5 dizer-vos quer’o que m’aven: / ... ||900.28 e que sempr’aj’a desejar / vós e o vosso parecer||901.1 Ora começa o meu mal||901.5 ca o dem’agora d’Amor / me fez fillar outra sennor||907.5 tan muito parec’ela ben / que o seu mui bon parecer / mi-a faz à força ben querer||909.7 Pero que perdia o sén / pola fremosa mia senhor, / quanta coita avia d’amor / non cuidav’a teer en ren||910.13 O vosso mui bon parecer / viron en mal dia por sí||910.21 ja o pesar sera maior||911.15 mais sera o que Deus quiser||911.16 ca o ben a dizer e[i] ja||911.22 nunca m’ende pode partir / que o ben non aja a dizer||914.1 Pero tant’é o meu mal d’amor / e a mui gran coita que ei / por vós||914.14 Pero este mal mi tolherá / o sén||914.19 Muito é o mal que mi sofrer / fazedes||916.1 Os meus olhos, que viron mia senhor / e o seu mui fremoso parecer||916.2 Os meus olhos, que viron mia senhor / e o seu mui fremoso parecer||916.7 que os faz / sempre chorar e o sono perder||917.7 pero lhi veja o sal semear||917.19 o que quer dizer?||918.10 daquestes dinheiros / que lh’o demo leva nos cavaleiros, / parti-los-ia vosco||918.28 e ir-si-lh’-á o castelo livrando||919.3 non lho dizen senon os maldizentes||919.6 e os que lhe mal buscan por foder / non lhe vaan jajũar o seu pecado||919.7 e os que lhe mal buscan por foder / non lhe vaan jajũar o seu pecado||922.1 O anel do meu amigo / perdi-o so-lo verde pino||922.4 O anel do meu amado / perdi-o so-lo verde ramo||923.17 O que me aquesta coita deu / por vós foi||924.13 aven-m’ende o que eu non mereci||925.9 E maior pecado mortal non sei / ca o que eu vejo fazer a Deus||925.10 ca desampara os vassalos seus / en mui gran coita d’amor qual eu ei||925.12 e o senhor, que acorrer non quer / a seus vassalos quando lh’é mester, / peca mortal||925.16 Todo senhor, demais Rei natural, / dev’os vassalos de mort’a partir||926.1 Senhor, se o outro mundo pas[s]ar / as[s]i com’aqueste pas[s]’e passei||926.23 porque fez Deus o vosso corpo atal||931.9 mais log’el seja o senhor / e eu sua||931.19 E veerá mui ben o meu / amigo quant’el ora fez||932.2 que non vi o meu amigo / u el falasse comigo!||936.5 que foss’el aqui o dia / que pôs migo quando s’ia||937.1 Amiga, o voss’amigo / soub’eu que non mentiria||938.1 Boa senhor, o que me foi miscrar / vosco por certo soube-vos mentir||943.13 Meu é o poder||943.14 que sõo senhor / de fazer del o que m’a mí prouguer||945.7 Os que me veen preguntar / como mi vai||945.13 Os meus amigos, con que vou / falar, me preguntan assi: / ... ||946.8 Tan grave m’é esta coita en que me ten / o voss’amor que non lh’ei de guarir||950.6 ala vai o meu coraçon||952.7 E os que mui coitados son / d’amor desejan a morrer||953.6 ca nunca pod’o mentiral tan ben / jurar come o que verdade ten||955.2 e os que saben que vos quero ben / teen que vos pesa máis d’outra ren||956.7 ca non é meu ben o que seu mal for||956.8 Ante cuid’eu que, o que seu mal é, / que meu mal ést’, ...||958.6 pero no mundo non sei eu molher / que tan ben diga o que dizer quer||958.10 non mi dizedes o que i farei||958.16 non mi dizedes o que faça i||959.3 e non lhi custa ren: / contar-mi os dias que non passei ben||959.6 ca, ... / os dias que viv’om’a seu prazer / dev’a contar que viv’, e outros non!||959.13 os dias que viv’ome sen pesar / [dev’a contar que viv’, e outros non]||959.15 E os dias que me sen mia senhor / Deus fez viver passei-os eu tan mal||959.20 os dias que viv’om’a seu sabor / [dev’a contar que viv’, e outros non]||960.2 Non quer’a Deus en conto receber / os dias que vivo sen mia senhor||960.19 non cont’os dias que non passei ben||960.20 mais El, que os dias en poder ten, / dé-mi outros tantos por quanto[s] perdi||962.1 A por que perço o dormir / e ando mui namorado, / vejo-a d’aqui partir||962.14 as sueiras son d’ensai, / e os arções, de faia||963.19 se eu podess’ (o que non poderei), / poder comig’e con Amor||964.14 [e] pod’o tempo passar en prazer||964.19 por én faz mal, ... / o que trist’é||965.5 mais non se pod’o coraçon partir / do meu amigo de mí querer ben||965.7 Pero que ome part’o coraçon / das cousas que ama||965.14 mudan-s’os tempos e muda-s’o al||965.14 mudan-s’os tempos e muda-s’o al||965.16 mudan-s’os ventos e tod’outra ren||965.17 mais non se pod’o coraçon mudar / do meu amigo de min querer ben||967.2 A mia senhor, ... / punhei sempre d’o seu amor gaar||969.26 ca os que aqui chegaren, / ..., / ben diran que máis ouv’i||970.7 muit’anda trist[e] o meu coraçon||973.8 E [eu] sempre por fol terrei / o que deseja ben maior / daquele que eu receei||974.14 se lh’eu mal merecesse, / o que lhi non merecerei||974.19 Quando m’agora ren non dá, / ..., / o meu serviç’, ...||976.15 nen cobrarei o que perdi||976.20 quando me d’aqui / fui e os seus olhos catei, / sol nen un mal non me senti||977.11 por qual vos dig’o que a min chegou||977.20 nunca de min parte o seu coraçon||979.16 E nunca meus ollos veran / con que folgu’o meu coraçon||980.1 Os meus ollos, que mia sennor / foron veer a seu pesar, / mal per-foron de sí pensar||980.8 ca viron o bon semellar / da que os faz por sí chorar||980.20 gran prazer / ouv’ende o meu coraçon||981.10 E o dia que vos eu vi||986.3 nunca vos Deus mostr’o que vós queredes||986.6 rog’eu a Deus que nunca vós vejades, / senhor fremosa, o que desejades||987.1 O mui bon rei que conquis a fronteira||987.4 que se fez con razon verdadeira / [en] todo o mundo temer e amar||987.16 Non sei oj’ome tan ben razõado / que podesse contar todo o ben / de Sevilha||987.18 ja o bon rei en seu pode-la ten||987.23 Mai-lo bon rei, que Deus manten e guia / e quer que sempre faça o melhor||988.13 ca o dia que eu tal pesar vi||988.18 E en forte ponto e en fort’ora / fez Deus o mundo||989.12 e que sempre fez o melhor||989.19 este rei foi o melhor rei||989.23 u Deus pera sí levar / quis o bon rei i||990.2 Ora ja non poss’eu creer / que Deus o mundo mal non quer||990.10 que o mundo non á mester||990.20 o melhor Don Lopo, a la fe, / que foi nen ja máis non sera?||993.1 O que Valença conquereu||993.12 e o bon rei Valença ten / que, ... / rei de Valença lhi diran||994.7 E, sennor, ja perdi o sén / cuidand’en vós||994.8 E, sennor, ja perdi o sén / cuidand’en vós, e o dormir||997.5 non sab’o mal que m’ela faz aver||999.10 fazed’o que quiserdes i||999.16 fazed’o que quiserdes ja||1000.6 ca ja perdi o dormir e o sén / polo seu ben||1000.6 ca ja perdi o dormir e o sén / polo seu ben||1001.9 que me tolleu o dormir e o sén||1001.9 que me tolleu o dormir e o sén||1002.14 e faz-mi perder o sén||1003.2 que me non mat’a mí o voss’amor||1003.5 ca me non mat’a min o voss’amor||1003.13 E os que cuidan que mi buscarán / per i mal vosc’...||1004.12 que vejades o grand’amor que mi á||1005.2 – Don’á que diz que morrerá d’amor / o voss’amigo||1005.7 e vós, madr’, o vosso por mí||1006.1 Ai madr’, o meu amigo morr’assi||1007.4 e, quand’i cuido, ei log’a cuidar, / per boa fe, o que nunca cuidei||1007.5 ca vej’agora o que nunca vi||1008.19 Cofonda Deus a que filhar o meu / amig’, ...||1008.20 Cofonda Deus a que filhar o meu / amig’, e min, se eu filhar o seu||1009.1 O que soia, mia filha, morrer / por vós dizen que ja non morr’assi||1009.7 O que morria, mia filha, por vós, / ... / ..., ja morrer non quer||1009.13 O que morria, mia filha, d’amor / por vós non morre nen quer i cuidar||1010.1 o que mi gran ben quer / diz que deseja comig’a falar||1011.1 O meu amigo novas sabe ja / daquestas cortes que s’ora fara[n]||1012.20 E por amigo non tenho / o que non sabe quando vou / nen sabe quando me venho||1013.8 non vos mandaria ir ant’os seus / olhos||1014.1 O meu amigo non pod’aver ben / de mí, amiga, vedes por que non||1014.10 e o preito direi-vos eu com’é||1014.19 E o preito guisad’en se chegar / era||1015.1 Os que dizen que veen ben e mal / nas aves||1015.8 E o que diz que é mui sabedor / d’agoir’e d’aves||1015.14 e dé o corvo ao agoirador||1015.19 e o agoirador torpe que diz / que máis val o corvo que a perdiz||1015.20 e o agoirador torpe que diz / que máis val o corvo que a perdiz||1017.6 fazed’i ambos o que eu mandar||1017.14 e sei que faredes end’o melhor||1017.20 E mal [l]h’én venh’a quen non outrogar / antre vós ambos o que eu mandar!||1018.1 O meu amigo, que xi m’assanhou / e que non quer ja comigo falar||1018.7 E, pois que o meu amigo souber / que lh’esto farei||1019.1 O voss’amig’á de vós gran pavor||1019.4 mais voss’amigo diz end’o melhor||1019.20 vós julgad’i o voss[o] e o seu||1019.20 vós julgad’i o voss[o] e o seu||1019.22 [E] filhad’o seu preito, como diz, / sobre vós||1020.15 – Non m’ar neguedes o que vos disser||1024.20 e filhe o ben quando lho Deus der||1026.8 que, depois que lh’o mandado disser||1026.15 per u eu cuido que á de viir / o mandadeir’, ...||1027.2 Queredes ir, meu amigo, eu o sei, / buscar outro conselh’e non o meu||1028.3 e os que saben que o diz assi / teen que ei eu que lhi gradecer||1030.14 ca mui ben sei eu que non fezestes / o meio de quanto vós dissestes||1031.7 Vós dizedes que o que meu mal for / non queredes||1031.14 Ben sabedes como falamos nós / e me vós rogastes o que m’eu sei||1033.1 Non ei eu poder d’o meu amigo / partir, amigas, de mi querer ben||1034.20 por mí poden dizer / que eu fui a que semeou o sal||1035.6 se el morre por lh’eu non dar o meu?||1037.1 O meu amigo forçado d’amor||1038.22 E ben sei del que non cataria / o que m’end’a mí depois verria||1039.1 Diz, amiga, o que mi gran ben quer / que nunca máis mi ren demandará||1039.22 E esto sera mentr’o mundo for||1041.10 que lho non poden per ren entender / o[s] que cuidan que a guarda[n] mui ben||1042.16 se Deus mi leix’én fazer o melhor||1042.19 E rog’a Deus, que á end’o poder||1042.20 que El me leix’end’o melhor fazer||1044.1 Amigas, o que mi quer ben / dizen-mi ora muitos que ven||1044.6 O que eu amo máis ca min / dizen que cedo sera aqui||1044.11 O que se foi d’aqui muit’á / dizen-mi que cedo verra||1045.1 – O voss’amigo, que s’a cas d’el-rei / foi, amiga, mui cedo vos verra||1045.13 – Dizen, amiga, que non ven o meu / amigo||1045.16 – Direi-vos, amiga, o que dig’eu||1046.10 mas mal mi venha onde ven o ben||1048.1 Foi-s’o meu amigo a cas d’el-rei||1050.24 ca [o] maior amor do mund[o] é||1051.13 E ben sei eu dela [o] que dira||1052.4 e, se ficardes, vos quero dizer, / meu amig’, o que vos por én farei||1052.5 os dias que vós a vosso prazer / non passastes, eu vo-los cobrarei||1052.11 os dias que vós a vosso sabor / non passastes, eu vo-los cobrarei||1052.17 os dias que vós non passastes ben, / ai meu amigo, eu vo-los cobrarei||1053.5 quitade ben o coraçon / de min e ide-vos enton||1056.3 e o gran mal que eu [sofr’e] sofri||1057.2 Senhor, non poss’eu ja per nulha ren / os meus olhos desses vossos partir||1057.5 sei eu mui ben / que non poden os meus olhos veer||1057.7 E non poss’eu [os] meus olhos quitar / desses vossos||1057.13 [E] non poss’eu partir os olhos meus / desses vossos||1057.14 [E] non poss’eu partir os olhos meus / desses vossos nen o meu coraçon / nunca de vós||1058.2 e d’andar trist’e perder o dormir||1062.4 [vós] oid’un pouc’e direi / o por que eu ante vós vin||1064.20 pois eu poder / veer o seu bon parecer||1066.1 Amor, ben sei o que m’ora faredes||1066.14 fazer; máis dereit’é que mi mostredes / o mui gran ben que podedes fazer||1067.8 E ja que eu sempr’a desejar ei / o vosso ben||1071.3 e des quand’eu ora de vós partir /  os meus olhos non dormirán||1074.18 e conven de provar / o que dis[s]estes das donas||1074.29 – Abril Perez, os olhos enganar / van omen das cousas que gran ben quer||1076.7 E o cuidar que eu cuidei cuidei / des aquel dia en que mia senhor vi||1076.10 por cuidar end’o melhor||1076.16 en cuidar non me partiria én / se poderia o melhor cuidar||1078.4 mais non mi valha o que pod’e val||1081.4 pero non ei end’o poder||1083.7 E non mi-os fui os seus olhos mostrar / Deus||1083.13 E vi eu os seus olhos por meu mal||1083.14 E vi eu os seus olhos por meu mal / e o seu mui fremoso parecer||1084.8 Da coita que ouvi no coraçon / o dia, senhor, que m’eu fui d’aqui||1084.14 o dia que m’eu fui de vós partir||1086.6 e desejando sempr’o vosso ben||1087.2 o maior ben que vos pod’El fazer||1087.15 E, porque é Deus o máis sabedor / do mundo||1087.22 E o que al disser por dizer mal / de vós, senhor||1087.26 o que m’esto, senhor, non outorgar / non sabe nada de ben conhocer||1089.5 que vos non pes o que vos rogarei||1089.19 E, se vos prouguer o que vos direi / e pois morrer, ja máis non morrerei||1090.10 nen o sabor d’oir en vós falar||1090.14 Se per ventura vej’eu apartar / os que eu sei que vos poden veer||1090.15 o que dizen moiro por aprender||1092.5 e grave dia vi os olhos seus||1093.1 O meu amigo, que por min o sén / perdeu, ai madre, tornad’é sandeu||1093.1 O meu amigo, que por min o sén / perdeu, ai madre, tornad’é sandeu||1093.13 E el á perdudo o sén por min||1096.25 ca os outros foron-xi-lh’alongando||1099.11 ca de guisa me ten / o seu amor ja fóra de meu sén||1101.10 Mais enganou-m’o pecado||1102.10 e o dia peior ei||1102.14 e o dia ei peor||1104.3 que vos levaron d’u vos eu leixei / e d’u os meus olhos de vós quitei||1110.1 Os que non aman nen saben d’amor / fazen perder aos que amor an||1110.6 e por esto perç’eu e os que ben / lealmente aman||1110.11 e juran melhor / ou tan ben come os que amor an||1110.15 E os ben desamparados d’Amor / juran que morren con amor que an||1110.18 mais, quand’ar veen os que an amor, / ja elas cuidan que veen mentir||1110.22 ca, se elas soubessen os que an / ben verdadeiramente grand’amor||1113.8 pero o preit’est’é||1117.4 mais dizen-mi o que lhis non creerei||1118.9 Os reis, mouros [e] cristãos, / mentre viver lh’ajan medo||1118.12 e o ifante Don Pero, / seu filho||1118.21 se fosse seu o tesouro / que el-rei de França ten||1119.1 Os namorados que troban d’amor / todos devian gran doo fazer||1119.8 Os trobadores que pois ficaron / enno seu reino e no de Leon||1119.14 e o seu ben muito desejaron||1119.15 Os caval[e]iros e cidadãos, / ..., / e outrossi donas e ‘scudeiros, / matar-se devian con sas mãos||1121.1 Jurava-mi o meu amigo||1121.12 logo ant’o / tempo que disse verria||1123.1 Assanhou-s’o meu amigo / a mí||1124.1 Foi-s’o meu amigo d’aqui / sanhudo||1125.15 e creede-mi o que vos direi||1128.15 per que perdi o sén / e os meus olhos prazer e dormir||1128.16 per que perdi o sén / e os meus olhos prazer e dormir||1129.7 Per esta coita perdi ja o sén||1133.2 e non lh’atendi o que pôs comigo||1137.2 ca novas mi dis[s]eron ca ven o meu amigo||1137.3 Ca ven o meu amig’, é tan bon dia comigo!||1137.5 ca novas mi disseron ca ven o meu amado||1137.6 Ca ven o meu [amado], e, fremosas, a Deus grado!||1137.7 Ca novas mi disseron que ven o meu amigo||1137.9 pois tal mandad’ei migo, ca [ven o meu amigo!]||1137.10 Ca novas mi disseron ca ven o meu amado||1137.12 pois mig’é tal mandado, que ven o meu amado!||1141.1 Se veess’o meu amigo a Bonaval||1145.10 e dixi-lh’o gran torto que sempre dele prix||1145.24 ca dix’a meu amigo a coita’n que me ten / o seu amor||1146.1 Ir-se quer o meu amigo||1147.8 Pois que s’agora foi d’aqui / o meu amig||1150.4 e, se o meu amigo vir, / leda serei||1151.7 O meu amigo, que mi vós tolhedes||1156.2 mais non mi diz o ben que quer de mi[n]||1156.8 e non me diz o ben que quer aver / de min||1156.14 pero non mi diz o ben que querra / de min||1157.1 Filha, o que queredes ben / partiu-s’agora d’aquen||1157.7 Filha, que mal baratades, / que o sen meu grad’amades||1158.2 Disseron-mi ca se queria ir / o meu amigo||1159.1 O meu amigo, que me faz viver / trist’e coitada des que o eu vi||1159.14 Sabe mui ben que non á de guarir / o meu amigo, que mi faz pesar||1162.1 – Os meus olhos e o meu coraçon / e o meu lume foi-se con el-rei||1162.1 – Os meus olhos e o meu coraçon / e o meu lume foi-se con el-rei||1162.2 – Os meus olhos e o meu coraçon / e o meu lume foi-se con el-re||1163.2 Per ribeira do rio / vi remar o navio||1163.5 Per ribeira do alto / vi remar o barco||1163.7 Vi remar o navio||1163.8 i vai o meu amigo||1163.10 Vi remar o barco||1163.11 i vai o meu amado||1163.13 I vai o meu amigo||1163.16 I vai o meu amado||1169.1 Jus’a lo mar e o rio / eu, namorada, irei||1169.5 Juso a lo mar e o alto / eu, namorada, irei||1169.7 u el-rei arma o barco||1169.13 U el-rei arma o barco / eu, namorada, irei||1170.5 Fiz por amig’o / que non fezesse!||1174.6 Tan bon dia migo, / pois que os meus desejos desejades||1174.18 pois [que] o que eu quero vós queredes||1177.4 ca me vou eu e non levo d’aqui / o meu coraçon||1177.5 e, por Deus, enviade / o vosso migo||1182.10 non ven [a] luz nen parec’o dia||1184.8 e non folgava o seu coraçon||1185.1 Nas barcas novas foi-s’o meu amigo d’aqui||1185.3 e tenho que ven i, / mia madre, o meu amigo||1187.5 com[o] ousastes viir ant’os meus / olhos, amigo, por amor de Deus?||1189.9 ca sempr’o falso sol / jurar muit’, ...||1189.13 O que dissestes, ... / ..., / vedes, fals’, acoomiar-xi-vos-á||1191.4 a que seu amigo non viu, / com’oj’eu vi o meu, falar / con outra||1194.3 e o meu ben é todo vosso mal||1195.22 e pon-me demais i o seu amor||1196.5 Nen perderan os olhos meus chorar nunca||1197.11 mais direi-t’o que vi||1197.31 nen ar vi teer / berç’ant’o fog’a dona muit’onrada||1197.33 tu deves entender / que o mal vilan non pode saber / de fazenda de bõa dona nada||1198.1 O meu amig’, amiga, vej’andar / triste||1198.9 e en saber punhei / o por que era||1199.8 dizen os que o viron, com’el diz, / que o mandei ir||1200.1 O meu amig’, a que preito talhei, / con vosso medo, madre, mentir-lh’-ei||1200.5 Talhei-lh’eu preito de o ir veer / ena fonte u os cervos van bever||1201.4 que o foss’eu veer / a la font’u os cervos van bever!||1202.1 – Tal vai o meu amigo con amor que lh’eu dei||1202.3 Tal vai o meu amigo, madre, con meu amor||1203.2 foi-s’o meu amig||1203.5 foi-s’o meu amig’...||1204.14 o cervo do monte a augua volvia||1204.17 o cervo do monte volvia [a] augua||1205.5 Enos verdes prados / vi os cervos bravos||1206.10 Irei, mia madre, a la fonte / u van os cervos do monte||1207.2 e rompestes i o brial||1207.3 pois o namorado i ven||1207.5 pois o namorado i ven||1207.7 e rompestes i o vestir||1207.11 E rompestes i o brial||1207.16 E rompestes i o vestir||1208. – Os amores ei||1208.14 Nunca vi cervo que volvesse o rio||1208.17 Nunca vi cervo que volvess’o alto||1210.7 O que mi Deus non ouver’a mostrar / vee-lo-ei, madre||1211.5  o meu amigo sera oj’aqui||1211.8 qual desejava o meu coraçon||1211.10 que vos quer’eu [o] mandado dizer||1214.15 ca se quer ir o que mi gran ben quer||1215.9 e quanto o meu amigo quiser||1216.6 que non fezeron des enton /  os meus olhos se chorar non||1216.7 nen ar quis o meu coraçon||1218.3 nen mi aduz o meu amigo, / pero lho rog’e lho digo||1218.6 nen mi aduz o meu amigo, que sempr’amei, des que o vi||1218.9 Ca, se el m[e] adussesse o que me faz pẽad’andar||1218.10 nunca tantos estadaes arderan ant’o seu altar||1218.13 Ca, se el m[e] adussesse o por que eu moiro d’amor||1218.14 nunca tantos estadaes arderan ant’o meu Senhor||1219.2 e disse-mi o mandadeiro, que mi prougue de coraçon: / ... ||1219.5 e disse-mi o mandadeiro||1219.8 e disse-mi o mandadeiro||1219.10 E disse-mi o mandadeiro, ... / porque viu que me prazia, ar disse-m’outra vez enton: / ... ||1219.13 E disse-mi o mandadeiro||1219.16 E disse-mi o mandadeiro||1221.7 E dizia que perdia o sén / por mí||1222.3 ca o dia que s’el[e] foi d’aquen / viu-me chorar||1222.8 sempre lh’eu querrei / o maior ben de pran que eu poder||1222.9 ca fez el por mí o que vos disser||1228.1 O meu amigo, que mi gran ben quer, / punha sempr’, amiga, de me veer||1229.5 – Par Deus, amiga, sab’, [e] o pesar / que oj’el á non é por outra ren||1230.13 O cantar éste mui dit||1231.27 ca o poder non é / seu nen delas||1232.13 – O meu amigo non é trobador||1233.2 com’a mí o meu / amigo quer||1234.10 – Non dizen, madr’, esso, cada pousada, / os que trobar saben ben entender||1235a.9 [S]e eu a freira visse o dia que eu quisesse||1237.5 e o bõo, que quer / outrossi ben mui rafece molher||1237.16 o rafec’om[e] é de peior sén||1237.19 o rafec’ome, ... / ..., / ..., / este non cuid’a fazer o peor||1237.22 este non cuid’a fazer o peor||1237.29 o rafec’ome que vai seu amor / empregar u desasperado for, / este faz mal||1237.36 e o mui bon ome, pois ten cabo sí / molher rafec’e se non paga d’al||1237.38 e, pois el entende o ben e o mal||1237.38 e, pois el entende o ben e o mal||1237.44 de lh’a ben sair / sempre o que faz||1237.50 ca o que ouro serv[e] e non al / diz, a[va]rento semelha des i||1240.2 – Ai amiga, oje falou comigo / o voss’amig’...||1241.15 mais, pois vos cuidan o trobar tolher||1241.16 ora verei o poder que an sigo||1242.4 dizen que lh’entenden o grand’amor / que á comig’, ...||1242.10 e ben sei / o mal que nos deste preit’averra||1242.19 Mais Deus, que sabe o gran ben que m’el quer / e eu a el||1246.20 – Amiga, non poss’eu teer por ben / o que m’el faz||1247.21 senon que pas[s]’o vosso ũa vez ja||1248.1 Madr’, o que sei que mi quer mui gran ben||1248.6 vós catad’i o que devo fazer||1249.2 Ora veerei, amiga, que fara / o meu amigo||1249.3 que non quis creer / o que lh’eu dix||1250.6 e leix’o máis e pass’o temp’assi||1250.15 e, pois que o ben ja / non soubestes sofrer, sofred’o mal||1250.16 sofred’o mal||1250.18 o demo lev’o poder que end’ei||1251.6 e que queredes a mí tan gran ben / com’elas queren os que queren ben||1251.15 ca o cantar vosso de maestria / entenden elas que por mí foi feito||1252.1 Foi-s’o namorado||1252.6 torto mi ten ora /  o meu namorado||1253.1 Ai madr’, o que ben queria / foi-s’ora d’aqui sa via||1253.4 [E] foi-s’o meu perjurado||1254.3 pois [que] me mentiu o que namorei||1254.5 pois que mi mentiu o que namorei||1258.7 Pois que o cendal venci / de parecer en Valong||1264.3 fazed’e[n]d’o que vos direi||1265.3 ca levou sigo o meu coraçon||1265.7 O meu amig’e meu lum’e meu ben / non s’ouver’assi de mí a partir||1265.10 e veed’ora qual é o meu sén||1265.13 O meu amigo, pois con el-rei é, / a mia coita é qual pode seer: / ... ||1270.2 que se foi sanhud’e sen o meu mandado||1270.3 e por que s’assanhou agora o meu amigo?||1271.1 Assanhou-se, madr[e], o que mi quer gran ben / contra mí endoad||1272.1 O voss’amigo foi-s’oje d’aqui / mui triste||1272.7 O voss’amigo non pode perder / pavor, amiga||1272.20 e est’é o melhor||1273.10 nen mi sab’oje nulh’ome dizer / o que del ést’;...||1274.9 – Tenh’eu, amiga, que prol non vos á / d’o voss’amigo ja morrer assi||1277.5 oj’eu foss’aventurada / que oiss’o meu amigo / com’eu este cantar digo!||1278.6 «Dized’, amigas, comigo /  o cantar do meu amigo»||1278.10 e diss’a por que perço o sén||1279.12 mais o que lh’eu sempre máis gradeci / de como se ben defendeu||1281.2 J’agora meu amigo filharia / de mí o que el tiinha por pouco||1281.9 non dorme nen á [o] sén consigo||1284.6 O que vistes esse dia / andar por mí mui coitado||1285.2 u me cuidei / que veess’o meu amig’, ...||1285.16 e non vi o que mi queria gran ben||1288.10 a Santa Cecilia, ant’o seu altar||1288.14 direi-vos ora o que vos farei||1289.4 e, louçana, irei, / ca ja i ést’o que namorei||1289.12 pois m’aduss’o que [eu] ben queria||1290.2 ca me guardades a noit’e o dia / do meu amigo||1290.7 Ca me guardades a noit’e o dia||1291.3 que sanhudo que se foi un dia /  o meu amigo||1291.5 e, se s’as[s]anha, non faz i torto /  o meu amigo||1292.7 Non mi digades, madre, mal se eu for / vee-lo sen-verdad’e o mentidor||1292.17 Rog’eu Santa Cecilia e Nostro Senhor / que ach’oj’eu i, madr’, o meu traedor||1293.2 o que se de mí enfinge e mi canta / disseron-mi que sa coita sempr’avanta / por mí||1293.6 e dizen-mi que é coitado / por mí o perjurado||1295.8 Se vistes meu amigo, / o por que eu sospiro||1295.11 Se vistes meu amado, / o por que ei gran coidado||1297.2 a la igreja de Vigo, u é o mar salido||1297.5 a la igreja de Vigo, u é o mar levado||1297.7 A la igreja de Vigo, u é o mar levado||1297.8 e verra i mia madr’e o meu amado||1297.10 A la igreja de Vig’, u é o mar salido||1297.11 e verra i mia madr’e o meu amigo||1302.2 e verra o namorado de [mui] bon grado falar [co]migo||1304.3 e pero non irei ala se ant’i non for, / irmana, o meu amigo||1307.10 u fale vosco como soia / o voss’amig’, ...||1308.7 ca mi diss’o mandadeiro que é por mí mui coitado||1311.1 O vosso amigo, ... / vi, amiga, de vós muito queixar||1313.1 O vos[s]’amigo trist’e sen razon / vi eu, amiga||1315.4  o amor que eu levei de Santiago a Lugo, / esse me aduz, e esse mi adugo||1317.9 ca tan menguado ficou o terçon / que a cepa non pode ben deitar||1317.16 ca per ali per u a fez reer / ja end’o nembr’está pera secar||1319.8 E o cativo, per poder que á, / non na pode desta seita parti[r]||1320.3 e o meestre pressopon / o de que o dereit’está / tan contrairo||1320.4 e o meestre pressopon / o de que o dereit’está / tan contrairo||1320.4 e o meestre pressopon / o de que o dereit’está / tan contrairo||1320.7 o meestre dequeerá||1320.14 mais levará, per quant’oi, / quen lh’o dereito sosterra?||1320.15 Ca o meestre entende ja, / ..., que lh’é cajon / antr’os que leterados son||1320.17 que lh’é cajon / antr’os que leterados son||1321.6 «Se mi-a poserdes, tal vo-la porrei / que a sençades ben atá o cuu»||1322.5 ca, se vou i e lev’o meu vogado||1323.6 que a min razon parece / de trager, ... /  o filho d’outro no colo||1324.5 ja que se vai o ricome||1325.15 di, doutor, cab’o casado, / que prol ten i||1325.17 que prol ten i ou quejenda / o que toma tal cuidado||1328.8 E quen ben vir o vos[s]o contenente||1328.9 E quen ben vir o vos[s]o contenente / e as feituras e o parecer||1329.7 en tal guisa que ben pode entender / quen-quer o mal que, a olho, parece||1329.21 e por parardes milhor a conquista / outorgad’ora, senhor, ... / ..., / que o poedes tod’o voss’à vista||1330.2 seendo povr’e o gran ben-fazer / que lh’eu fiz sempre o faz ensandecer||1330.8 e o ben-fazer o torna sandeu / por padecer o que non padeceu||1330.9 e o ben-fazer o torna sandeu / por padecer o que non padeceu||1331.6 deitar quero eu toda via /  o ma[s]tique a Don Macia||1331.14 quer de mí levar o meu / come engador judeu||1332.9 – [E]stevan da Guarda, pode quitar / qual judeu quer de peitar os senhores||1332.11 mais, na talha, graças nen amores / non lhi faran os que an de talhar||1332.13 e Don Foã[o] ja per vezes deu / o que talharon||1332.26 e do talho non ten [i] o melhor||1332.32 mais era tan certo e apreçado / come o vinho forte en Alhariz||1333.19 é aquest’o feito tal||1334.17 porque o cria e lhi sab’o jeito||1335.7 que ja tempo á que o mouro fodia||1335.14 certo é / que fod’o mouro como fode outr’ome||1337.12 assanha-se e diz-me o que vos direi||1338.5 dizedes i o que vos praz||1339.1 O caparon do marvi / que vos a testa ben cobre||1339.10 mais i dos dous mesteiraes / me dized’o que vos digo||1340.14 sen egreja nen capela de prol / e sen o mester per que guarecia||1340.20 e (o que é peor) / perder a prol do mester que avia||1340.23 E na coroa, que tapar queria, / leixa crecer a cient’o cabelo||1340.25 e a vezes a cobre con capelo, / o que, ant’, el mui d’anvidos faria||1341.15 o que lh’é máis grave de temer||1342.17 e cerceou seu topet’espartido / e os cabelos cabo do oido||1343.4 vedes o que ei apreso||1344.1 O que sé ja no pavio, / que me fez perder Pavia||1344.18 mais o que me del máis mata / é que no meu des[barato] / [ele] faz i gran barata||1344.23 mais o de que m’eu [perc]ato, / d’el-rei querer-mi, non cata||1345.10 ca enquant’eu poder veer os seus / olhos, meu dano ja nunca farei||1348.1 Ora faz ost’o senhor de Navarr||1348.7 mais, se Deus trag’o senhor de Monçon||1348.9 Se lh’o bon rei varre-la escudela / que de Pamplona oistes nomear||1348.13 ca verra i o bon rei sejornar / e destruir atá burgo d’Estela||1348.16 e veredes navarros lazerar / e o senhor que os todos caudela||1351.1 Vistes o cavaleiro que dizia / que Joan Moniz era?||1352.21 nen os vossos nadigões non os viu||1355.9 e o brial enmentar-vo-l’-ei i||1356.13 Fil[h]ou-lh’o manto caente / e talhou-lho en Benavente||1357.2 Enmentar quer’eu do brial / que o infançon por Natal / deu a sa molher||1357.6 a gran traiçon a matou, / que lhi no Janeiro talhou / brial e lh’o manto levou||1357.7 O infançon cão d’alvan / de muitos é omezian||1357.21 Ben t’ajudaran d’Orzelhon / quantos trobadores i son / a escarnir o infançon||1358.1 A mí quer mal o infançon||1358.10 todos con o brial «colhon» / dizen||1358.15 E seu irmão, o zevron, / que lhi quer mal de coraçon||1358.17 porque lhi reng’o selegon||1359.9 con aquel brial de Sevilha / que aduss’o infançon||1359.25 vi end’o brial talhado||1360. Desto son os zevrões / de ventura minguada||1360. Desto son os zevrões / de ventura falida||1361.1 Os zevrões foron buscar / Rodrigo po-lo matar||1362.2 Ora tenho guisado / de m’achar o zevron||1362.6 nen lh’oirei o son||1363.12 Des oimais non tragerei esteos / nen [os] arções||1363.13 e vencerei os enmiigos meus||1365.1 Airas Moniz o Zevron, / leixad[e] o selegon||1365.2 Airas Moniz o Zevron, / leixad[e] o selegon||1365.8 Tolhede-lh’o peitoral||1365.9 apertade-lh’o atafal||1365.16 Podedes én bafordar / e o tavlado britar||1366.1 O infançon ouv’atal / tregoa migo des Natal / que agora oiredes||1366.27 e ao outro zevron / a que reng’o selegon||1366.37 e a[a] canterlada / e o seu brial d’alvan / tregoa lhi dei eu de pran||1367.8 Ela fez end’o melhor, / a Deus seja gracido||1368.10 ca desta vegada / sera penhorada, / que dobr’o sinal||1368.12 dar-lh’-ei / o melhor conselho que oj’eu sei||1368.20 dar-mi-á ben dobrado / o sinal que lh’eu dei||1370.8 [...] / en cas de Don Corral, o burges||1372.10 E [o] astroso que a vendia, / por que mi non enviou mandado?||1375.2 Cavaleiro, con vossos cantares / mal avilastes os trobadores||1375.8 Os aldeiãos e os concelhos / todo-los avedes por pagados||1375.8 Os aldeiãos e os concelhos / todo-los avedes por pagados||1375.13 en que lhis achan os filhos sabor / e os mancebos||1375.14 en que lhis achan os filhos sabor / e os mancebos, que teen soldados||1375.17 do vosso bando son os trompeiros||1375.18 do vosso bando son os trompeiros / e os jograres dos atambores||1375.22 Os trobadores e as molheres / de vossos cantares son nojados||1375.28 queren bon son e bõo de dizer / e os cantares fremosos e rimados||1376.4 e pago-me muito d’os dados jogar||1376.18 nen quer’ir per outras fronteiras andar / perdend’o viç’e dando-mi trabalho||1377.14 ja nunca poderá valer / o meio do que deu por sí||1380.6 mais non o quis o outr’errar / de cima da queixada||1381.9 U a citola temperou, / logo lh’o don foi dado / que a leixasse||1381.20 ca est’é, ai meu senhor, / o jograr braadador / que nunca bon son disse||1383.14 ca irás un dia cantar / u cho faran todo quebrar / na cabeça o citolon||1384.7 Escasso foi o infançon / en seus couces partir en don||1384.11 e máis merece o jograron||1385.8 Levad’o mour’e ide-vos d’aqui||1385.11 en tal que vós con o mour’escapedes||1385.20 ca vo-lo iran so o manto cortar / de guisa que vos sempr’én doeredes||1387.10 Est’é o falso treedor / que m’ogano desonrou e feriu||1387.17 pois que Caralhote ouv’en seu poder, / mui ben soube o que del[e] fazer||1388.9 E, porque vos lhi talharon atanto / so o giron, vo-la talharon mal||1388.11 pois que dela non tragedes o manto, / saia tan curta non conven a vós||1389.9 Aquestas son as que el enviara, / ..., / de que paga os que o aguardaron / á gran sazon||1390.6 deu-lh’o peer e peeu||1390.10 tanto o tev’o peer aficado / que o non pôde per ren receber||1390.13 e o filho ficou, / pois que seu padre peeu, mal pecado||1390.19 e o filho tardou||1391.7 buscade quen vos entouque melhor / e vos correga, ... / as feituras e o cos que avedes||1391.21 correga-vo-las feituras mui ben / e o falar||1392.2 Maria Balteira, por que jogades / os dados, pois a eles descreedes?||1393.5 todo-los foi provar o pecador||1393.7 e pero nunca achou castoador / que lh’o olho soubess’encastoar||1393.12 pero lh’o olho amesurou enton||1393.13 tan estreito lhi fez end’o caston / que lhi non pôd’i o olho caber||1393.14 tan estreito lhi fez end’o caston / que lhi non pôd’i o olho caber||1393.17 cambou-lh’o olho que d’aqui levou||1394.8 E o maestre lhi disse||1395.7 e perdeu todo o cantar por én||1399.4 ca prougu’a Deus, e o juiz achei||1399.9 se non achass’o juiz, que faria?||1399.11 mais prougu’a Deus que o juiz achei||1399.15 Se o juiz non achasse, ben sei, / como alberguei non albergaria||1399.18 mais o juiz me guario||1401.23 – Pero Garcia, sempr’oi dizer / que os conselhos boos boos son||1404.1 O demo m’ouvera oj’a levar / a ũa porta d’un cavaleiro||1404.3 e o porteiro / foi-lhi dizer que querria jantar||1404.16 Tres cães eran grandes no logar, / mais non saio o gran fareleiro||1404.17 mais os dous que sairon primeiro / non lhis cuidei per ren a [e]scapar||1404.24 «Sei-m’eu que assi convidaria / o coteife peideir’en seu logar»||1406.23 Qual cha fezer o compad[r]’, outro tal / lhi faz||1408.5 e o que lhi preguntan, respond’al||1408.6 e o seu ben-fazer é fazer mal||1408.23 ante leix’assi o preito passar||1408.24 e os que lhi devian a peitar / peita-lhis el por fazer aveença||1409.2 Amigas, eu oi dizer / que lidaron os de Mouron / con aquestes d’el-rei||1409.5 se é viv’o meu amigo, / que troux’a mia touca sigo||1410.2 que non quer de noite guardar o muu||1410.13 se lhi peagen pedir o Gaston, / peage de cuu pagará i||1410.20 se lhi peagen foren demandar / os porteiros do Gaston de Bear||1412.7 e soltou-mi un can enton / e mordeu-mi o seendeiro||1412.25 pôs-mi o gran can enriçado||1414.10 aqui non dades vós ren polo mar / come os outros que i van enton||1414.12 tamanho perdon / non avedes come os que na frota / van||1415.19 [e] o comendador chegou||1416.11 que possa saar / o doente||1416.13 e, se o ben pagou, / non leix’a guarir po-lo el preguntar||1416.16 ca vos non pod’el assi guarecer / o doente||1416.21 e diz o maestre: «Se lhi non tornar»||1416.22 Ca o doente de que el pensou / por un gran tempo se mui ben saou||1417.13 pero seguides os nossos mui ben||1419.25 ca pelo vinh’e per foder / perd’el o cantar e o sén||1419.25 ca pelo vinh’e per foder / perd’el o cantar e o sén||1420.7 ben tanto sabes tu que é trobar / ben quanto sab’o asno de leer||1420.27 o trobar nunca [o] eu leixarei||1421.2 non poss’eu estar / que vos non diga o que vej’aqui||1422.6 dizen que fode, ... / ..., o vosso mouro a vossa molher||1423.1 Joan Fernandez, o mund’é torvado||1423.6 e ar veemos aqui don pedir / Joan Fernandez, o mouro cruzado||1423.8 E sempre esto foi profetizado / par D[e]us, cinque o[s] sinaes da fin||1423.9 seer o mundo assi como é mizcrado||1423.10 e ar torná-s’o mouro pelegrin||1423.13 E, se non foss’o Antecristo nado, / non averria esto que aven||1423.15 nen fiar’o senhor [e]no malado||1423.16 nen fiar’o senhor [e]no malado / nen o malado [e]no senhor ren||1424.7 en todos tres os portos que i ten||1425.4 e como faz de vós aver sabor / os que vos veen, que vós non veedes?||1425.6 como vos faz antr’os boos caer / e antr’os maos, que ben vós caedes!||1425.7 como vos faz antr’os boos caer / e antr’os maos, que ben vós caedes!||1427.13 Deu-mi o demo esta pissuça cativa||1427.19 Deitaron-vos comigo os meus pecados||1428.5 por end’o don que t’ei dado / quer’ora de ti levar||1430.9 os que mal fazen e dizen son mil||1430.12 e ena escasseza é o seu priol||1430.25 non mi deu algo, pero lho pedi, / o priol||1433.1 Don Vuitoron, o que vos a vós deu / sobre-los trobadores a julgar||1433.14 julgad’os cantares que vos eu fiz||1433.16 e ar chamad’o comendador i||1433.19 e o que ora nas alças está, / ..., entregar-mi-as-á||1434.4 e oi end’o meirinho queixar||1434.10 e o meirinho lhis disse||1434.16 que troben os melhores trobadores / polas máis altas donas e melhores||1434.19 e o coteife que for trobador / trob||1434.21 e andarán os preitos con d[er]eito||1434.22 E o vilão que trobar souber, / que trob’e chame «senhor» sa molher||1435.7 ca o topete / pois mete / cãos máis de sete||1435.29 Messa os cãos||1435.35 ca toda molher / o tempo cata||1438.6 Ja a sela dana mal / e quebra o peitoral / per u se ten a fivela||1439.5 Eu con os apartados fui enton i / apartado da vida||1440.17 non á clerigo prelado / que non tenha o degredo||1440.32 mais per como a fodedes / exerdades os erees||1440.34 [e] britades os col[h]ões||1441.3 ca lhi pedi os panos que tragia||1441.4 e disse-m’el o que teve por ben||1441.11 querrei os panos ante vós cobrir||1441.14 per como m’ele os panos mandou / u me partia del desconfortado||1441.18 «Joan Servando, pero m’assi vou, / non vos darei os panos a meu grado»||1442.16 – Rodrig’Eanes, sempr’eu loarei / os cantares que mui ben feitos vir||1443.3 e queixa-se muit’én / o trobar||1443.7 que sei seguir / o trobar e todo quant’en el jaz||1443.13 desto se queixa mui mal o trobar||1443.18 Demais o trobar de mí parti[rei]||1445.2 moiro por saber / de vós por que me leixastes o trobar||1445.4 ca vedes o que ouço a todos dizer||1445.5 ca o trobar acordou-s’en atal / que ‘stava vosco en pecado mortal||1445.19 e po[i]s sei iguar-mi ben / como o trobar vos[s]o||1447.1 Os privados que d’el-rei an, / por mal de muitos, gran poder||1447.8 Os que trabalhan de servir / el-rei por tirar galardon||1447.18 e fazen al, que vos direi, / que é mui peior que o al||1450.13 pois veer o Antrecristo, / verra con el per caminho||1460.14 Se vós, come ome dereito, / as paredes e o teito / catassedes||1460.17 vós sofred’end’o despeito||1465.4 u vós ja pousastes fóra / e convosco os de Touro||1467.10 e ben saben os melhores / ca non á máis de seis meses||1467.16 Se máis senhores achara / ca os tres que o compraron||1467.17 os seis meses non passaron / que [e]l con máis non ficara||1469.7 oimais quer’eu ja leixar o trobar||1469.14 e sei que as[s]i me conselhará / o meu amigo||1471.4 – O jantar ést’aguisado||1472.2 Bernal Fendudo, quero-vos dizer / o que façades||1472.10 des i os outros, ... / ar querran-vos por alhur cometer||1473.15 E o mouro foi log’ali chegado||1473.18 mais diss’o mouro||1473.25 E o mouro log’a carta notou / sobr’ela e sobre quanto lh’achou||1473.27 e pagou-a, e leixou-lh’o tralado||1474.12 e diz que á ben per u o fazer / con o que ten de seu||1475.21 e ach’aqui o corno de Roldan||1476.3 e trabalhar-s’-á de vos enganar / o albergueiro||1476.7 e brita[de]-lh’os narizes no momo||1476.27 e desses vossos narizes log’i / fic’o seu cuu quebrantad’...||1478.3 e aqui dura muit’o tempo mao||1481.4 per que tolhan o nome||1481.5 Veen Joan Airas chamando per aqui todo o dia||1482.7 queria filhar / o mercado que [e]l [á] algur feito||1482.14 ca se lhi danarán mui mal os coiros||1484.4 «Talhou Don Beeito / aqui o feito»||1485.7 ca o manda o Livro de Leon||1486.9 e foi por oir o sarmon||1486.14 E i o clerig’está ja / revestid’...||1486.17 E diss[e] o corvo «quá cá»||1487.3 e o agüiro sol el ben catar||1487.14 segund’eu ei o agoiro provado||1488.17 os que lho dizen, diz-lhis el enton||1488.24 ca non podedes ja, per nulha ren, / que per mí seja o preito juntado||1489.13 lança de pinh’e de bragal o pendon||1489.21 u é Joan Aranha, o vosso companhon||1489.22 u é Joan Aranha, o vosso companhon / e voss’alferez, que vos ten o pendon?||1489.24 ca ja os outros todos en Basto son||1489.29 «campo verde, u inquire o can»||1489.35 Senhor, non valredes un pan / se os que son en Basto se xi vos assi van||1489.46 o anasal na trincheira||1489.55 o moordom’e o sobrinho de Cheira||1489.55 o moordom’e o sobrinho de Cheira||1491.5 e pareceo o Sarilho con sa sela de badana||1492.15 E o vilão enton respondia / com[o] agora podedes oir||1493.6 non viron nunca ja outro tal pan / os vossos olhos||1494.18 os que vos serven non vos servirán||1496.13 [con] atal lhi leixasse Deus perder / a erdad’e o corp’e o aver||1497.2 ben é que a nostra deviámos, pois que no-l’o Papa manda||1497.6 por én diz ca non é torto de vender om’o castelo||1497.7 E por én diz que non fez torto o que vendeu Marialva||1497.8 ca lhe diss’o arcebispo un vesso per que se salva||1497.11 [E] o que vendeu Leirea muito ten que fez dereito||1497.12 ca fez mandado do Papa e confirmou-lh’o Esleito||1497.14 dade o castelo ao conde, pois vo-lo manda o Papa||1497.14 dade o castelo ao conde, pois vo-lo manda o Papa||1497.15 [E] o que vendeu Faria por remiir seus pecados||1497.20 e diss’o conde: / ... ||1497.26 salvos son os traedores, pois ben isopados fican!||1497.27 O que ofereceu Sintra fez come bon cavaleiro||1497.28 e disso-lh’i o legado log’un vesso do Salteiro||1497.31 E, quando o conde ao castelo chegou de Celorico||1497.32 Pachec’enton o cuitelo tirou||1497.39 Salvos son os traedores quantos os castelos deron||1497.39 Salvos son os traedores quantos os castelos deron||1498.4 pois foi aqui / o conde||1498.10 ca sei eu del ca ja non veerá / nunca prazer se o conde rein’á||1498.14 dest’é ja el ben quite de veer / mentr’o cond’assi ouver Santaren||1498.19 pois que s’agora o reino partiu||1499.3 mais non pod’o casamento chegar / d’ome o sei eu||1501.17 ca vos direi [eu] o que vos aven / e[n] estes juizes que vós dizedes||1502.9 que quer alguen perder o que trouxer||1502.21 e, a vosso poder, / vós said’én con o rostro britado||1508.7 e, se vos foder, / o engano nunca lho provaredes||1508.12 e o peon, se coraçon ouver / de foder, foder-vos-á se quiser||1508.14 e nunca del[e] o voss’averedes||1508.15 O peon sabe sempr’u vós jazedes||1508.20 se de noite vos foder o peon, / contra qual parte o demandaredes?||1508.22 «Fodeu-m’o peon!»||1509.6 e o peon levantou-s’e fodeu||1509.18 e o peon fez [como] que dormia||1509.19 e levantou-s’o peon traedor||1509.22 E o peon viron en Santaren||1511.5 e el ten sempr’o cono sobejo||1513.31 e todo farei / o citolon na cabeça quebrar||1513.34 e vós fazed’o que vos semelhar||1514.10 [é] en vosso poder / o melhor que podedes i fazer||1514.12 non mi mandedes a cevada dar / mal nen o vinho||1514.23 tal paga achará / en vós o jograr quand’a vós veer||1514.34 e conhosco mui ben [o meu] trobar||1515.2 Lourenço, pois te quitas de rascar / e desemparas o teu citolon||1515.8 [E] ora cuid’eu cobrar o dormir / que perdi sempre||1516.14 e u non o ferran por én / os que o non queren oir?||1516.17 E seria conhocedor / de seu trobar por non fazer / os outros errados seer||1516.20 pois perdeu a voz e o son / por que o ferian peior||1517.5 o infançon, cada que quer, / vai-se deitar con sa molher||1517.14 O demo lev’o que m’én dá!||1518.17 ca perderedes log’i o rocin||1519.20 e el fez o demo maior||1519.21 e o demo o fez falar||1520.24 e sempr’estranhei / os que trobavan por amas mamadas||1521.2 Don Foan disse que partir queria / quanto lhi deron e o que avia||1521.7 Ess’é o verv’antigo||1523.7 polos pecados que lhi faz fazer / o demo||1523.11 ca teve por melhor / de guardar a El ca o que aguardou||1523.24 ouve grand’amor / antr’ela sempr’[e] o demo maior||1523.26 mais, pois que vio o clerigo caer / antr’eles ambos||1523.28 ouv’i a perder / o demo des que s’ela confessou||1524.5 pero dizen os fisicos atal||1524.7 que o guarria mui ben deste mal / quen lh’o corpo metess[e] a ventura||1524.20 se lh’o maestre non aventurar / o corpo||1525.7 o que ten cono mercado, / se lhi por el dan folhelho||1525.22 mais mande Santa Maria / que prenda i mal joguete / o d’Ambrõa||1526.5 ca, pois el-rei o dereito catar, / sei [eu] que vós non podedes errar||1527.4 mais, por Deus, mandad’ora justiçar / por end’aquel que os couces levou||1527.10 que lh’os couces non mandassen dobrar / os alcaides||1527.11 que lh’os couces non mandassen dobrar / os alcaides||1527.17 e vós mandade-lh’os mil couces dar||1527. ca ben os aqui el os outros dou;||1528.7 quen lhi deu end’o poder?||1528.24 e, poi-lo outorgou / o patriarca, des i mal levou / sobre sí||1528.30 que o poder que Deus en Roma deu||1528.33 e o que Deus en Roma deu / diz Balteira que todo non é ren||1529.16 Achei-o eu mal doente u jazia / desacordado todo con o mal||1531.7 que manda [end]’o Livro de Leon?||1532.18 «Bon grad’a Deus, ca ja agora averei / o ben por que andava en cuidado»||1533.3 os trobadores queremos poer / que se non faça tanto mal cantar||1533.13 se non, os dentes lhi quiten por én||1533.18 se demandar don / o vilão ou se se chamar segrel||1533.20 que lhi non dé ome [o] seu aver||1534.5 nen end’o poder / non á de dar-vo-l’ome nen molher||1536.7 Mais como ou quen é o que poderá / cobra-las minguas que lh’achan que á?||1537.9 ca diz que dizen os agüireiros / que sera perdimento da terra||1537.14 ca diz que lhi dizen os devinhos / que sera perdimento da terra||1538.13 Filh’a que leixass’o que ei / quisera-m’eu, senhor, fazer / que fosse voss’, ...||1541.6 Dé-mi o que por el perdi||1543.1 Os vossos mil maravedis, senhor, / que eu non ouvi||1543.11 Os vossos meus dinheiros, senhor, non / pud’eu aver||1544.15 Perdud’é o amor con el-rei||1544.20 ca ja os espitaleiros / por Amor non preguntarei||1546.6 a que filh’o demo maior / quantas cousas que suas son||1546.10 como lh’outra vez ja filhou / a cadeira u siia / o Filh’!||1547.19 Faria-m’eu o que nos Vós fazedes||1550.12 e a todos pesou, / os que sabemos de que logar é||1553.8 Tantos son os pecados seus||1555.19 Melhor fora dar o rocin dõado||1556.4 ca perdeu quant’avia guaanhado / e o que lhi leixou a madre sua||1556.6 levou-lh’o rocin e leixou-lh’a mua||1556.8 Se el a mũa quisesse levar / a Joan Bol’e o rocin leixar, / non lhi pesara tant’, ...||1556.11 mais o rapaz por lhi fazer pesar / levou-lh’o rocin||1556.13 Aquel rapaz que lh’o rocin levou||1556.17 mais o rapaz por mal que lhi cuidou / levou-lh’o rocin e leixou-lh’a mua||1557.7 Falou migo o que quis falar||1559.10 e o que disse ben o paga||1559.14 e jaz ora o astroso / mui doent’e mui nojoso||1560.2 Melhor ca m’eu governo, / o que revolv’o caderno / governa||1560.2 Melhor ca m’eu governo, / o que revolv’o caderno / governa||1560.6 e jaz eno inferno /  o que o guaanhou||1560.7 Andan o seu comendo||1560.13 O que seu, mal pecado, / foi é desbaratado||1560.16 e anda én guisado / quen sempr’o seu guardou||1561.15 mais avia-lhas o dem’a levar||1563.3 e anda dele os sinaes dando||1563.6 ca atal era o voss’anazado||1565.1 O que veer quiser, ai cavaleiro, / Maria Perez, leve algun dinheiro||1567.2 direi-vos ora o que confessava||1567.8 pero direi-vos o per que perduda||1568.3 non xi m’obrida o amor de Maria||1569.12 por que non entendedes / que o seu preço e o seu valor / todo noss’é||1569.12 por que non entendedes / que o seu preço e o seu valor / todo noss’é||1569.14 O demo lev’o que vós i perdedes!||1569.19 mais perde o rein’e vós perdedes i||1569.20 mais perde o rein’e vós perdedes i, / os que sen el ficaredes aqui||1569.23 eu ben cuidaria / que o reino non á por que perder||1570.7 e non soubestes entender / o mui gran mal que vos sempr’én verra||1570.19 a vós ũa tolher o sén / e dizerdes das outras mal||1570.29 – Joan Airas, vós perdestes o sén||1572.4 quen o podesse teer atá o verão!||1572.10 Mais non creo que dure atá o estio||1574.5 Se lhi frorec’o bastage||1575.4 e tem’o freo e esporas non||1575.9 non s’alevant’ergo su o bardon||1576.12 e non pensamos / quan pouco sa requeza logr’o caneno||1577.3 sol que viu os genetes, come boi que fer tavão, / sacudiu-s[e] e revolveu-se||1577.8 sol que viu os genetes, come bezerro tenreiro, / sacodiu-s[e] e revolveu-se||1577.13 sol que viu os genetes, come can que sal de grade, / saco[diu-se e revolveu-se, ...||1578.2 Ja lhi nunca pedirán / o castel’a Don Foan||1579.1 O arraiz de Roi Garcia, / que en Leirea tragia, / desseinó-o||1580.4 e nós teemos que vos é mal sén / per quant’ést’o que vos quero dizer||1583.16 se vós non queredes / os meus cantares dizer ant’alguen||1583.20 mais-lo que sabe molher ben querer / ben quanto sab’o asno de leer||1583.24 os cantares que eu digo fez quen / á grand’amor||1584.1 Os beesteiros daquesta fronteira, / ..., / quero-lhis eu conselhar ũa ren||1584.15 Os beesteiros dos dous car[r]eirões / tiran con ela||1584.16 e, pos o sinal, / nen os outros, ... / atinaran a dous dos pipeões||1584.17 nen os outros, que tiravan mui mal, / atinaran a dous dos pipeões||1584.20 o beesteiro, ... / non catou quando s’achou nos colhões!||1585.15 E este era o máis arrizado / ome de toda esta nossa terra||1585.19 dizen os omens, e dizen dereito, / que peeu ben||1585.22 El peeu quando cantavan os galos||1585.25 mais ũu deles, o que el máis amava / e que sempr’ante muito ben fazia||1586.1 Pedi eu o cono a ũa molher||1586.9 Fazen soldada do ouro, que val / mui máis ca o vosso cono, de pran||1586.14 ca non á de falescer, / se retalhardes, quen vos compr’o al||1586.21 se do embiigo avedes sabor, / contra o rabo vo-lo filharei||1587.2 o que antano min non guareceu, / aquel que dizedes meestre mao||1587.6 e faz o ceg’adestrar pelo pao||1587.29 faz que non fal’o que nunca falou||1589.23 E per i podedes gaar, / mia senhor, o reino de Deus||1589.24 per ensinar os pobres seus / máis ca por outro jajũar||1592.4 ca o rapaz é mui seu natural||1594.10 e sab[e] os cadernos ben contar||1594.21 máis van a el que a meestr’And[r]eu / des antano que o outro morreu||1595.14 mais tenho que xi-a errou o jograr||1595.17 po-lo jograr a cantiga dizer / igual, non dev’o trobador perder||1595.21 ca todos os seus cantaron||1596.13 que o dia que s’a lide juntou / prenderan eles port’a Mormojon||1602.2 e enganou-mi o pecado||1603.7 ca jur’a Deus que nunca mi deu ren / senon ũu peid’, o qual foi sen seu grado||1607.1 O que Balteira ora quer vingar / das desonras que no mundo prendeu||1607.10 ca en Castela foi-a desonrar / muito mal ome que non entendeu / o que fazia||1607.15 E os mouros pense de os matar||1609.12 ca o que guaanhou en cas d’el-rei, / ..., / todo lho faz o clerigo peitar||1609.13 e o que lh’eu dei, / todo lho faz o clerigo peitar||1609.14 todo lho faz o clerigo peitar||1611.3 e o Eleito se maravilhou||1611.8 E diz o bispo||1611.15 E diz [o] Eleit||1611.17 E o que o assi non quer fazer / non é bispo nen val ũa mealha||1611. E diz o bispo: «[...] sen falha;||1612.12 mais, sol que s’o meu cuu de sí pague / e poser ũu pouco d’alvaiade||1613.2 Pero d’Armea, quando composestes / o vosso cuu||1613.8 E, Don Pedro, põede-lh’os narizes||1613.15 E, Don Pedro, os beiços lh’er põede / a esse cuu||1613.17 e o granhon ben feito lhi fazede||1613.18 e faredes o cuu ben arrufado||1614.16 Escaralhado non pode seer / o que tantas filhas fez en Marinha||1615.21 quatro caralhos asnaes, / ..., / con que talhedes o pan||1616.5 Des que lh’eu vi o peito / branco, dix’aas sas servas: / ... ||1619.1 Lourenço Bouçon, o vosso vilão, / que sempre vosco soedes trager||1619.4 que, se o colhe o meirinho na mão, / de tod’en tod’enforcar-vo-lo-á||1619.6 ca o meirinho en pouco terrá / de vos mandar enforcar o vilão||1619.7 ca o meirinho en pouco terrá / de vos mandar enforcar o vilão||1619.9 o meirinho vos é / sanhud’e brav’, ...||1620.5 Ja sobre min filhei o capelan||1620.9 pois que en vós filhastes o seu feito||1620.17 que vós me ajudedes / o capelan que vos á mester||1621.15 Non s’enfadou e tolheu-mi o testado||1621.20 gast’o seu con no da[no que me ven]||1622.10 ca o da Triidade non lh’é mester||1624.14 e, des i, custe o que custar poder||1625.15 e o espet’en sas mãos filhou||1625.21 filhou o espeto, en son d’esgremir||1627.3 Joan Fernandes, o mour’, outros[s]i / nos mal talhados o vejo contado||1628.3 non o pode tant’ajudar / que o peior possa tornar||1629.8 e destes narizes meus / tapo eu, Marinha, os teus||1629.10 e das mãos as orelhas, / os olhos, das sobrencelhas||1629.12 tapo-t’ao primeiro sono / da mia pissa o teu cono||1629.13 e dos colhões o cũu||1630.5 aquel é P[er]o Tinhoso que traz o toutuço nũu||1630.6 e traz o cancer no pisso e o alvaraz no cũu||1630.6 e traz o cancer no pisso e o alvaraz no cũu||1631.7 o ventre grand’e inchado||1631.16 a testa ten [en]rugada / e os olhos encovados||1632.18 pois ben nen mal nunca lh’o jantar deu||1633.30 E prometeu-m’ũa arma preçada, / como dizen os que a conhoceron||1634.10 o que perdeu nos alhos quer cobrar nas cebolas||1635.1 Os d’Aragon, que soen donear||1635.8 o amor quiça non no preçaria||1635.15 non pararian os do [E]spital / de melhor mente a lide nen besonha||1636.6 [E] esto que pode seer, / ca vej’ende os erdeiros queixar?||1637.6 logo punh’en a cobrir, / o fundamento ben alt’, ...||1637.7 e guarir / pod’o lavor per i se o fezer||1637.12 e, se o lavor non quer escarnir, / abri-lo fundament’alt’, e ferir||1637.15 E, pois o fundamento aberto for / alt’e ben batudo, pode lavrar / en salvo sobr’el||1637.21 ca est’é o começo do lavor||1638.5 topou comig’e sobraçou o manto||1638.6 e quis en mí achantar o caralho||1638.12 e [el] lançou depos min os colhões||1639.15 tan negra ora vos eu vi / que o meu cor sempre des i / nas vossas feituras cuidou||1639.19 Mais que fara o pecador||1640.4 e por én diz o verv’antigo: / ... ||1640.9 e por én diz o verv’antigo: / ... ||1640.12 o abrigo éste vosso solaz||1640.14 e diz o verv’antigo: / ... ||1642.2 Eu ben cuidava que er’avoleza / d’o cavaleiro mancebo seer / escasso muit’...||1645.4 pois o ricome na vila entrou||1645.5 ca o manjar, ... / ..., / log’esse dia cinc soldos tornou||1645.14 mentr’o ricome mandara comprar||1645.21 nunca maa careza entrou i / mentr’o ricome na corte morou||1646.17 E vedes que ben se guisou / de fria cozinha teer / o infançon||1647.5  O vosso don é mui caro pera quen o á d’aver||1647.6  o vosso don é rafec[e] a quen o á de vender||1648.4 mais el vingou-s’enton / que ar ajan os outros del pavor||1648.13 maas tres cobras, ou quatr’, e o son, / de as fazer muit’é el sabedor||1648.21 per que o outro sempre lhi quer mal||1649.14 pois des i / cras non é ren o jantar||1650.7 non sei / com’é o torpe mui desembargado||1650.15 Ca o torpe que sempr’anda calado / non o deven por torpe a razõar||1650.19 mais o mal torpe eu vo-lo mostrarei||1652.17 o demo lev’o que lhi val / sa requeza de máis||1653.4 se o alguazil souber, / açoutar-vo-la querra||1654.7 E o perdon é cousa mui preçada||1654.11 ca, pois o cadead’én foi perder, / sempr’a maeta andou descadẽada||1654.16 Ca, o logar u eles an poder, / non á perdon que s’i possa asconder||1655.11 pois non apres nen un mester, / quen querra i o seu perder?||1655.18 E o ricome disse||1656.6 nen outros[s]i non ei por que temer / o desamor||1656.16 e dá-lh’o demo terra e poder||1656.19 E o que non val, e podia valer, / este merece so terra jazer||1658.1 Os de Burgos son coitados||1658.4 e disseron os jurados: / ... ||1658.8 E, pois que [é] o concelho / dos cornos apoderado||1658.28 mais entende / mui ben os foros da terra||1659.6 demo lev’o torto que faz / a gran puta desse foder||1659.12 nen torto non faz o taful||1659.13 quando os dados acha algur||1661. Este ten o Parais’en mão||1661.16 que tan ben soub’o pecad’enganar / que nunca por molher ren quis[o] dar||1661.19 e os que o non conhocemos ben / cuidamos del que folia manten||1661.25 por non se riir del[e] o pecado||1662.6 mais o trobar ond’estades melhor / entendedes quando vos troba alguen||1665.13 u a Peixota su o leito jaz||1666.6 mais o mouro que mi crever / a cachaça non filhará||1666.15 Nen os mouros, ... / poi-la viren, non a querran||1669.3 e per-doar-lh’o baton que fui meu||1671.18 ca diss[e] o vesitador / que bispo per nen un logar / non pode por de Conca andar / bispo que de Conca non for||1672.16 E non veedes, ome pecador, / qual ést’o mundo e estes que i son||1672.18 que non / se pagan ja de quen faz o peior?||1674.14 e o cativo perderá cuidado||1675.9 a quen leixades o voss’escolar / ou vosso filh’e vossa companhia?||1680.2 pero que o conselho ben / do que el non sabe fazer||1680.29 que lh’o conselho dou / que leix’est’a que se filhou||1682.4 e deu-lh’o ome lume||1682.5 e, pois que foi o lume ficado no esteo||1682.7 que al ést’a candea e al ést’o candeo||1682.11 e log’un seu meninho / troux’o lume na mão||1682.18 e logo mantenente, / ..., / foi-lh’o lume presente||1683.3 que, se non foss[e] o arcediano, / non avia que deitar sobre sí||1683.5 ar cobrou pois sobr’ela o daian
6.2 Pois mi non val d’eu muit’amar / a mia senhor, nen a servir||7.7 devedes / oj’a mia barva a onrar||9.1 Se soubess’a mia senhor como a mí plazeria / d’eu morrer||10.21 que non ei ja sén nen poder / de m’emparar d’ũa molher, / a máis mansa que nunca vi / nen máis sen sanha, pois naci||11.23 a dona que meu receber / con migo se pode perder||14.2 E por que me desamades, / a m[e]lhor das que eu sei?||18.12 por que eu ja possa perder / a coita que eu por vós ei / senon por morrer||28.5 porque temi / sempr[e] o que m’ora dara / a[s] coitas||28.14 ca ja eu sei / a coita’n que por vós serei||34.2 O gran cuidad’e o afan sobejo / que mi a mí faz a mia senhor levar||34.17 como quen ten a morte por melhor||40.4 sab’ora Deus que me fora gran ben / con a mort’e ouvera i sabor||42.2 Ja m’eu quisera leixar de trobar / se me leixass’a que mi-o faz fazer||48.5 se a cinta non presesse||48.22 ca muito per-ei a messe / con melhor senhor||61.4 Pero a dona que eu vi falar / nunca melhor nen melhor semelhar / mi-o faz a mí, per boa fe, fazer||61.15 de m’omen fazer / nen a molher a verdad’én saber||70.6 mais a verdade vos quer’eu dizer||75.6 se m’end’a morte non toller||79.8 Porque a donzela nunca verei, / meus amigos, enquanto eu ja viver||79.12 que me semelha a donzela que vi||79.13 e a dona servirei des aqui / pola donzela que eu muito amei||83.16 E dé-me poder de negar / sempr’a mui gran cuita que ei / por vós||85.23 e por esto sofr’a maior / coita do mundo e maior mal||86.20 d’eu sofrer cuita e veer / a mia sennor e atender||86.25 se me non val / a mui fremosa mia sennor||89.19 o que me nunca quis mandar / ... / [...] / a mui gran coita’n que me ten / lle perdõasse Deus por én||90.24 e faz-mi a verdade dizer||92.14 de mi oir / a cuita que me faz levar||92.20 mentre me viss’assi andar / viv’ontr’as gentes||94.13 enquanto non souberen quen / ést’a dona que quero ben||99.9 mais dé-mi a morte, mia senhor, / Deus||103.2 Toda-las gentes mi a mí estraias son, / e as terras, senhor, per u eu ando / sen vós||104.7 Nulh’omen non se dol de mí / nen sab’a coita que eu ei||106.19 Se a ventura quis Deus dar a min||109.20 mais a Deu-lo rogo, que sabi a mia coita, que me valha i||110.5 [e] sei que contra vós nulha ren me non val, / ..., / nen a vossa mesura nen [meu] conhocer;||110.11 vergonh’á ja d’assi antr’as gentes andar,||110.16 leixar quer’a terra u vós sodes, senhor||112.1 Quand’ora for a mia senhor veer||113.10 Dizede: se as cousistes, / qual delas é [a] melhor?||114.2 muito sei eu a terra ben / per Soeir’Eanes que én ven,||114.8 E as jornadas sei eu ben / como lhi eiri oi falar||117.6 e non entend[o] a folia / que faç’i grand’...||118.1 A ren do mundo que mellor queria / nunca m’én ben quis dar Santa Maria||118.7 A ren do mundo que eu máis amava / e máis servia nen máis desejava||120.8 Ca vos faran cedo veer / a por que eu moiro casar||125.6 que vejades /  a dona por que chorades!||128.5 e essa ést’a mia sennor||128.15 non sei oj’eu no mundo quen / o podesse saber osmar, / nen a mia coit’, a meu coidar, / en que m’oj’eu vejo viver||131.4 e direi-vos por que o dig’assi / e a gran cuita que mi-o faz dizer||132.27 como que me faz desejar / Deus vosso ben por desejar / a mia mort’eu||133.2 Sennor fremosa, pois me non queredes / creer a cuita’n que me ten Amor||135.5 nen quer’a verdade dizer||135.24 que m’ar pregunten des aqui / se sodes vós a mia sennor||141.14 E des que mi Amor non fezer / a coita que levo levar||142.2 Quantos entenden, mia sennor, / a coita que me por vós ven||151.1 Pois que se non sente a mia senhor / da coita en que me ten seu amor||152.11 nulla culpa non me dev’a põer / por eu morar u podesse veer / a mia sennor por que moiro||155.7 se lle disser a coita’n que me ten||156.21 que me querra cedo matar / a coita que mi por vós ven||158.3 por que me fostes tal sennor mostrar, / a máis fremosa que eu nunca vi||158.6 non ll’ouso dizer / a mui gran coita que me faz aver||162.2 Ora vej’eu que me non fara ben / a mia sennor||164.13 E, se m’El amostrar a mia sennor, / que am’eu máis ca o meu coraçon||166.25 e a que eu sempre servi / me desama máis d’outra ren||167.13 É a que Deus fez por meu mal||170.5 direi-lles eu a verdade e non al||170.26 querê-lles-ei a verdade dizer||172.6 faz-me querer ben tal sennor, / a máis fremosa nen mellor / do mund’, ...||173.4 valla-me ja contra vós a maior / coita que sofro por vós||173.9 E, se me contra vós non val, sennor, / a mui gran coita que me por vós ven||173.13 que nunca ousei dizer / a coita que me fazedes aver||177.2 Ai eu, coitad’, e por que vi / a dona que por meu mal vi!||177.24 pero non o sabe per min / a que eu vi por mal de min||178.2 u eu primeiro vi / a mia sennor e meu lum’e meu ben||179.3 que viss’a dona que veer querria||179.28 Joana ést’, ou Sancha, ou Maria / a por que eu moiro e por que perdi / o sén||182.8 e por non sofrer a maior / coita das que Deus quis fazer||182.21 perderei / a gran coita que d’amor ei||183.3 porque digo que sodes a mellor / dona do mund’;...||183.20 mais, por quanto sodes vós a millor / dona do mund’, esto vos faz loar||184.6 que fez Deus a melhor / dona de quantas donas vi||185.27 nen ar direi a dona nunca ja / por que moiro||186.5 ést’a máis fremosa que no mund’á||187.3 qual ést’a dona que me faz morrer||192.4 ca lle direi, se a vir, toda via / a mui gran coita que me faz sofrer||193.19 a coita de quantas Deus fez maior / en que eu vivo polo seu amor||194.26 mais porque dig’a verdade, sennor||196.1 Que muit’á ja que a terra non vi / u ést’a mui fremosa mia sennor||196.2 Que muit’á ja que a terra non vi / u ést’a mui fremosa mia sennor||197.10 que non dixe qual era mia sennor / de todas tres, nen a por que morria||197.11 nen a que eu vi parecer mellor / de quantas donas vi e máis valer / en todo ben||199.2 Que muitos que m’i andan preguntando / qual ést’a dona que quero gran ben||199.8 E vou-me d’ontr’as gentes alongando||199.13 qual ést’a dona que me faz assi||199.18 por que morren tan muito por saber / a dona por que eu ando coitado?||202.3 que a dona lles fez o sén perder, / mellor de quantas oje no mund’á||202.5 se verdad’é, sei eu a dona ja||202.10 a todos estes eu ouço dizer / que a mello-los fez ensandecer / dona do mundo||202.12 log’eu a dona sei, per bõa fe||203.25 E, quand’a terra vej’e o logar / e vej’as casas u mia sennor é||203.26 e vej’as casas u mia sennor é||203.28 pero mi as casas vej’e o logar, / non ous’ir i||204.2 Eu me cuidava, quando non podia / a mui fremosa dona mia senhor / veer||204.28 e tod’aquesto m’ela fez pe[r]der, / e dobrou-xi-m’a coita que avia!||205.18 e [a] gran coita que ei me non val / por ela||206.6 desejo mort’e queria morrer / porque se foi a rainha franca||211.18 que podess’eu sofrer mui ben / as grandes coitas que levei / por ela eno coraço[n]||212.1 A que vos fui, senhor, dizer por mí / que vos queria mao preço dar||212.7 A que a torto me vosco mizcrou||213.2 Tod’ome que Deus faz morar / u ést’a molher que gran ben / quer||218.1 A mellor dona que eu nunca vi, / per bõa fe, nen que oi dizer||218.3 A mellor dona que eu nunca vi, / ..., nen que oi dizer, / e a que Deus fez mellor parecer, / mia sennor ést’, ...||219.22 e por esto sei eu que non / sab’El a coita que eu ei||220.15 Mais non pod’aquesto saber / senon a quen Deus quiser dar / a coita que El fez aver / a min||220.17 des que me foi mostrar / a que El fez mellor falar / do mundo e mellor parecer||222.2 Meu Sennor Deus, venno-vos eu rogar / con a maior coita que nunca vi / aver a ome||228.15 E nunca eu tamanna coita vi / aver a ome, si Deus me perdon, / a qual oj’eu ei no meu coraçon / por vós||235.2 Nostro Sennor Deus, e por que neguei / a mia sennor quando a eu veer / podia e lle podera dizer / muitas coitas que por ela levei?||235.21 senon porque lle non diss’o gran mal / e a gran coita que por ela ei||238.4 e, se por est’an queixume de min / as outras donas ou mi an desamor||238.14 ca non faz a min a minna mellor||242.11 servirei as outras donas por én||242.18 veend’as outras, perdendo meu sén / por veer ela||248.4  A morte desto se m’ata||248.6 Guiomar Afonso Gata / ést’a dona que me mata||248.14 E dixe-ll’eu, ja vos digo, / a coita que ei comigo||252.7 A mia sennor gran pesar á / de que lle quer’eu mui gran ben||264.5 ca lles quero fazer veer / a sennor do meu coraçon||265.2 Nostro Sennor, que mi a min faz amar / a mellor dona de quantas El fez||265.4 a mellor dona de quantas El fez, / e máis fremosa e de mellor prez / e a que fez máis fremoso falar||267.2 Meus amigos, que sabor averia / d’a mui gran coita’n que vivo dizer / en un cantar que querria fazer!||268.2 non ei niun amigo / con que falar ousasse a coita que comigo / ei||268.11 A coita que eu prendo non sei quen atal prenda||268.17 mas pero guardar-m’-ia / de sofrer a gran coita que sofri de-lo dia / des que vi o que vi||269.20 todas as outras donas non son ren / contra ela nen an ja de seer||269.24 non lle poden, ... / Deus n[e]n ar as gentes culpa põer||270.9 se se mi a min ben ouvess’a parar / a mia fazenda||271.9 e o pesar que me fazen sofrer / e a gran coita non é de dizer||273.10 e a morte, que me leixa viver||273.15 A mia ventura quer’eu mui gran mal||274.18 ou porque do mund’é a máis amada||275.1 As graves coitas, a quen as Deus dar / quer||275.20 e non s’esforce en sennor que prendesse, / a mellor, nen que mellor parecesse / deste mundo||275bis.2 En tan grave dia sennor fillei / a que nunca «sennor» chamar ousei||277.19 e ben maravillado / sera quen vir a sennor que eu vi / pelo seu ben||280.2 o gran mal e o gran pesar / e a gran coita e o grand’afan||290.1 Dizen-mi as gentes por que non trobei / á gran sazon||294.8 porque vos quer’eu ben e non sabi a sobeja / coita que me vós dades||295.17 a mia morte partir / non deveria con este pesar||297.3 a máis fremosa nen de mellor prez||298.9 E cuido-ll’eu sempr’a dizer / quando a vir, per bõa fe, / a coita que me faz aver||301.5  a maior coita de quantas oj’ei / perderia se a visse u sei||301.14 a máis grave coita de sofrer / vee-la om’é e ren non lle dizer||303.5 pero m’eu vejo por ela morrer, / non querria das outras a mellor||304.1 A mia sennor, a que eu sei querer / mellor ca nunca quis om’a moller||304.10 mais Deus, que pod’a verdade saber||304.13 Porque lle fez as do mundo vencer / de mui bon prez||305.8 u vir das outras as que an máis ben||305.10 e quant’eu ouç’as outras máis loar||306.1 A mia sennor, que mui de coraçon / eu amei sempre des quando a vi||307.19 E, pois me non pod’a coita que ei, / nen Deus, matar, ja máis non morrerei||308.2 A guarir non ei per ren / se non vir a que gran ben / quero||308.10 E, se eu mia sennor vir, / a que me toll’o dormir||309.21 Com’antr’as pedras bon rubi / sodes||310.1 A mia sennor, que me foi amostrar / Deus por meu mal||317.12 e as gentes, que me veen andar / assi coitado, van én posfaçar||317.23 E esta coita ten-me chegado / a mort’, e non guarrei per niun sén||321.2 Non me queredes vós, senhor, creer / a coita que me fazedes levar||321.5 mais Deus, que tolh’as coitas e as dá||327.5 «A mia sobrinha mi tolheu / o sén, por que ando sandeu»||332.1 A mia senhor, que eu por meu mal vi, / feze-a Deus senhor de mui bon prez||332.6 e das melhores donas a melhor||336.1 Vej’eu as gentes andar revolvendo||337.4 e, pero x’as mias coitas muitas son||337.9 e as mias coitas non ouso dizer||337.15 e poderia én perder / as coitas que a min Deus faz sofrer||338.3 e a mí praze mui de coraçon / co[n] a mia mort’, assi Deus mi perdon||338.26 E ben vos juro, senhor, que m’é ben / con [a] mia morte||339.3 poi-lo leixou a mia senhor e non / pud’i viver e fui alhur guarir||339.16 E, pois que eu i mia senhor non vir / e vir as outras que no mundo son||340.2 Oimais non á ren que mi gradecer / a mí a mui fremosa mia senhor||349.1 A dona que eu vi por meu / mal e que me gran coita deu / e dá||349.7 A que me faz viver en tal / afan e sofrer tanto mal / que morrerei se me non val||349.13 A que eu quero mui gran ben / e que mi assi coitado ten||350.2 pero que m’ei a do mundo maior / por vós||350.7 A vós non ous’a gran coita dizer / que ei por vós eno meu coraçon||358.13 u ést’a mui fremosa mia sennor||359.14 E que an consigo de mi aficar / que lhes diga qual é a senhor que ei?||360.4 todo-los que me veen preguntar / qual ést’a dona que eu quero ben||368.15 A mui máis fremosa de quantas son / oje no mund’, aquesto sei eu ben, / quer’ir veer||371.11 pois que eu a punhada receber||371.25 pois que eu a punhada recadar||372.6 que sábian todos o mui grand’amor / e a gran coita que levo||374.23 quen a donzela vir ficará én / com’eu fiquei||378.3 perdi ela, que foi a ren milhor / das que Deus fez||383.1 Conhocedes a donzela / por que trobei, que avia / nome Dona Biringela?||383.20 cerrou-lh’a boca, / e chamou-lhe Dona Gondrode||384.34 vós sabede ben / que viva é e comprida de sén / a por que eu trob’, ...||386.2 Amigos, non poss’eu negar / a gran coita que d’amor ei||389.1 A bõa dona, por que eu trobava / e que non dava nulla ren por mí||390.2 Amigos, quero-vos dizer / a mui gran coita’n que me ten / ũa dona que quero ben||393.6 moir’eu porque non vej’aqui /  a dona que non vej’aqui||394.14 Eu lhe neguei sempre, per boa fe, / a gran coita que por ela sofri||395.14 ouç’eu as gentes no seu ben falar||396.16 e vej’as casas u ja vi alguen, / per bõa fe, que me nunca fez ben||397.4 e direi-vos, fremosa mia sennor, / destes meus ollos a coita que an||398.20 mais, pois que ja non posso guarecer, / a por que moiro vos quero dizer||399.8 tan gran sabor ouv’eu de lle dizer / a mui gran coita que sofr’e sofri / por ela!||407.23 E por aquesto ben vej’eu que non / posso fazer a cantiga tan ben||410.6 coita d’amor me faz escaecer /  a mui gran coita do mar||410.9 e é gran coita de mort’a do mar||410.19 e tẽer / por maior coita a que faz perder / coita do mar||412.25 vi a mellor / moller que nunca naceu nen sera||414.1 A mia sennor, que por mal destes meus / ollos eu vi||419.1 A maior coita que eu vi sofrer / d’amor a null’ome||419.5 gradesc’a Deus que me faz a maior / coita do mund’aver por mia sennor||419.8 E ben tenn’eu que faço gran razon / d’a maior coita muit’a Deus gracir||421.3 porque eu pedi a Nostro Sennor / das coitas do mundo sempr’a maior||421.9 porque das coitas a maior pedi / a Deus||422.2 Sennor, o mal que m’a min faz Amor / e a gran coita que me faz sofrer||424.16 pois m’a mort’en seu poder ten||428.7 A que non vi [e] m’en tal coita ten||428.13 A que non vi e mi assi vai matar, / sol que a vir, u a vir matar-m’-á;||429.2 que a vis[s]’oj’eu por meu ben, a que veer queria||429.3 a que parece melhor / de quantas Nostro Senhor / Deus fez||429.14 sempre [e]no meu coraçon muito veer desejo / a senhor do melhor prez||430.3 pois que me faz amar de coraçon / a ren do mundo que me faz maior / coita sofrer||436.7 pero non poderei per ren / sofrer a coita en que me ten Amor / por vós||442.3 gradesc’a Deus que vos posso dizer / a coita que me fazedes sofrer||442.6 [s]ofred’acoita que vos por mí ven||443.1 A máis fremosa de quantas vejo / en Santaren||443.16 e non sei ome tan entendudo / que m’oj’entenda a por que digo / [a]i Sentirigo, ai Sentirigo, / [al é Alfanx’e al Seserigo!]||450.1 Levaran a Codorniz / de casa de Don Rodrigo||454.15 e filhar-lh’-ei a maior / sa cadela, polo can||456.16 A velha é[n] diss’atal||457.3 pisaredes as olivas con os pees ena pia||457.7 Ben sei que seeredes ledo, pois fordes no Exarafe / e virdes as azeitonas que foran de Don Xacafe||457.8 torceredes as olivas||457.12 Pois fordes n[a] alcaria e virdes os poombares / e virdes as azeitonas jazer per esses lagares, / trilha-las-edes [ena] pia con esses ca[l]canh[a]res||458.3 que levass’el os cabos e dess’a mí a soma...||458.10 que do que me furtou foi cobri-l[o] a sa capa||458.16 ca non furtar cõel[h]os / e panos dos cristãos meter so [a] sa capa||459.11 e quen estes mata, a ren creede ben sen dultança, / que ja máis en este mundo nunc’avera vingança||461.3 contar-vos-ei as jornadas lego’a legoa, milh’e milha||461.6 se[n] pavor e sen espanto / que vós ajades d’i perder a garnacha nen no manto||461.36 con que fendedes as penas dando grandes espadadas||464.5 porque vós sodes a melhor / dona de que nunca oisse / omen falar||465.21 «Moir’eu porque non vej’aqui / a dona que por meu mal [vi]»||468.25 E por esto é grande a mia nomeada||472.3 quen leva o baio non leixa a sela||474.2 Non quer’eu donzela fea / que [ant]’a mia porta pea||477.5 «Poi-las guerras son, / ai, que coteife pera a carreta!»||478.13 ca dentro no coraçon / senti deles a espinha!||479.6 Esta é a madeira certeira||479.10 atan longa deve toda [a] seer / per antr’as pernas da [e]scaleira||479.16 Esta é a midida d’Espanha||482.8 U a voz começastes, entendi / ben que non era de Deus aquel son||484.7 e passou a serra||489.33 Vi coteifes e cochões / con mui [máis] longos granhões / que as barvas dos cabrões||490.16 quando as moscas-los veen coitar||490.20 [E] outrossi lhis ar vejo trager / as mangas mui curtas e esfra[lda]das||491.13 con os livros que ten non á molher / a que non faça que semelhen grous / os corvos, e as aguias babous||491.21 fod’el as mouras cada que lhi praz||492.1 O que foi passar a serra / e non quis servir a terra||492.2 O que foi passar a serra / e non quis servir a terra||492.3 é ora, entrant’a guerra, / que faroneja?||493.21 e deu-lhi por én tal colpe de suso / que ja a chaga nunca vai çarrada||493.26 porque a chaga non vai contra juso||495.16 E, pero que ei de sofrer / a morte mui descomunal||496.14 Mais se fez Deus a tan gran coita par / come a de que serei sofredor||496.16 quando m’agora ouver d’alongar / daquesta terra u ést’a melhor / de quantas son||498.16 ca de pran Deus non vos perdõará / a mia morte||502.2 Nunca Deus fez tal coita qual eu ei / con a ren do mundo que máis amei||502.5 o demo lev’a ren que lh’eu falei / de quanto lh’ante cuidar’a dizer!||512.2 Un tal ome sei eu, ai ben-talhada, / que por vós ten a sa morte chegada||521.1 A mia senhor, que eu por mal de mí / vi||521.7 A que mi faz querer mal mí medês||521.13 A por que mi quer este coraçon / sair de seu logar||521.15 e perdi o sén e a razon||527.15 se mi a sa gran mesur’a [mí] non val||528.4 mais non vos direi eu qual / é a molher||534.5 creo que non saberia / dizer, ... / ..., / a coita que o coitado / sofre que é namorado||541.10 os que troban quand’a frol sazon / ... ||541.14 e que s’alegrar / van eno tempo que ten a color / a frol consig’...||541.15 e que s’alegrar / van eno tempo que ten a color / a frol consig’...||543.4 par Deus, non poss’oj’en min escolher / end’a maior||543.9 que non poss’oj’osmar / end’a maior, tantas foron sen par||543.15 que non poss’osmar a maior qual é||548.5 se Nostro Senhor / a mia senhor non met’en cor / que se de min doa||548.12 se mi non val a que en for- / te ponto vi||551.26 «Se me queres dar guarida», / diss’a pastor||557.2 pois que, tan muit’á, [a] que eu servi / ja máis nunca se quis doer de mí||557.8 pois a de que sempre foi servidor / me fez e faz cada dia peior||558.16 e por esto peç’eu a Deus, / que sab’a coita que eu ei||561.7 mais Deus, que sab’a sobeja / coita que m’ela dá||562.21 e d’aver sempr’a mort’a desejar||565.7 Quand’eu a beldade vossa / vejo||568.9 mais a mia mingua foi grand’, ...||584.1 – De que morredes, filha, a do corpo velido?||584.4 – De que morredes, filha, a do corpo louçano?||586.1 Levantou-s’a velida, / levantou-s’alva||592.9 e perdudo o sén e a color||592.15 ca é descomunal / o mal que sofr’e a coita mortal||610.9 vivo tan coitada, / ..., que oimais non é nada / a vida que fazemos||612.2 ora vej’eu a gran falsidade / con que mi vós á gran temp’andastes||618.11 u se louva de min que lhi fiz ben / e que vós soubestes end’a razon||619.16 Senhor, creede / que a vossa fremosura / mi faz gran mal sen mesura||626.26 porque me pôs en tal cobro que ei / por sen[h]or a melhor de quantas sei||627.5 catarei ja das donas a melhor||628.10 E s[e] eu vosco na casa sevesse / e visse vós e a vos[s]a color||629.5 ca a peça non se espeça / u se estrema do vermelho||632.1 A mia senhor fezo Deus por meu mal / tan fremosa||634.25 E queira El, senhor, que a mia vida, / pois per vós é, cedo sej’acabada||634.30 de razon é d’aver eu desejada / a morte||635.2 Por partir pesar que [eu] sempre vi / a mia senhor aver do mui gran ben / que lh’eu quero||635.9 ia por end’a morte desejar||635.13 Se me Deus enton a morte non deu, / non ficou ja por min de lha pedir||636.5  a gran coita que por vós ei, senhor, / me faz perder de mia morte pavor||636.8 Cuidava-m’eu que sempre de temer / ouvess’a morte, que sempre temi||641.22 e tornou-s’én sobre mí a folia||646.6 nen a mí fez a minha||654.1 Donas, veeredes a prol que lhi ten / de lhi saberen ca mi quer gran ben||656.1 Levad’, amigo, que dormides as manhanas frias||656.20 Vós lhi tolhestes os ramos en que siian / e lhis secastes as fontes en que bevian||656.23 Vós lhi tolhestes os ramos en que pousavan / e lhis secastes as fontes u se banhavan||659.8 nen lh’ousar a coita que ei mostrar||659.11 nen lh’ousar a coita que ei dizer||659.13 Non lh’ousar a coita que ei dizer / e non mi dan seus amores lezer||659.16 Non lhe ousar a coita que ei mostrar / e non mi dan seus amores vagar||660.2 Vi eu, mia madr’, andar / as barcas eno mar||660.5 Foi eu, madre, veer / as barcas eno ler||660.7 As barcas [e]no mar / e foi-las [a]guardar||660.10 As barcas eno ler / e foi-las atender||674.1 A maior coita que eu no mund’ei / a meu amigo non lh’ouso falar||685.20 Pois entendedes, amigo, com’é / a mia fazenda||691.7 e direi-vos toda via / o que a pastor dizia / aas outras en castigo||692.6 non saben tanto que possan saber / qual ést’a dona que me faz morrer||693.9 mais seria-lh’oje melhor a morte||710.16 que terra foi a que achou / u el sen min tanto morou||723.15 e me nembrou / a corda da camisa que m’el filhou||723.21 u mi a cinta vẽo a cinger||724.16 E amores tantas coitas lhi dan / por min que ja a morte mui preto está||742.17 e direi eu: «Qual ést’a que o diz?»||744.10 mais, pois que a verdade sei, / oimais faze[de des aqui / capa d’outra||750.3 nós, as meninhas, punhemos d’andar / con nossas madres||751.16 cofonda Deus a que lho vai dizer||759.5 aqueste mundo x’ést’a melhor ren / das que Deus fez a quen El i faz ben||760.10 guardad’a cint’e a touca||760.10 guardad’a cint’e a touca||762.4 dei-lh’eu enton a cinta que tragia||762.8 fez-mi tirar a corda da camisa||763.9 e direi-vos a mia coita / con que eu coitada sejo||763.15 e dé-mi a coita||764.8 pois el ficou u lh’a mia cinta dei||765.8 Cuidava-m’eu que non avian par / de parecer as donas que eu vi||765.14 Que feramente as todas venceu / a mocelinha!||769.5  a leva do parecer da voda, / per boa fe, eu mi-a levo toda||770.7 Quand’el ouv’a fazer a romaria / pôs-m’un dia talhado / que [o] visse||772.19 E dess’a folia toda / ja çafou!||780.6 veeremos ben se ten no coraçon / a donzela por que sempre trobou||783.13 Maldita sej’a que nunca disser / a quen non troba que é trobador!||788.6 Rog’eu a Deus que El me maldiga / se eu nunca por amiga tever /  a que mi a mí atal conselho der||788.19 a que mi a mí [a]tal conselho der / filhe-xo pera sí se o quiser||791.8 non façades i al / e sofrede a sanha no coraçon||795.5 e en mí ten a coita e o lezer / e o pesar e quant’á de prazer||804.16 e tanto vos sodes vós a melhor / dona do mundo||805.10 Por end’, a senhor que eu quero ben / queria-me-lh’eu mui gran ben [querer,||805.15 que depois nunca poderon servir / as por que morreron nen lhis pedir / ren||805. ren; por end’, a que m’estas coitas dá / queria-me-lh’eu [mui gran ben querer,||805.16 por end’, a que m’estas coitas dá / queria-me-lh’eu [mui gran ben querer, / mais non queria por ela morrer]||806.16 que de coitas máis cuid’a maior||807.1 A dona que ome «sennor» devia / con dereito chamar||809.22 Ora con graça de vós, a melhor / dona do mundo||810.16 dizede-mi, das bõas a melhor||813.1 As froles do meu amigo / briosas van no navio||813.3 E van-s[e] as frores / d’aqui ben con meus amores||813.5 Idas son as frores||813.6 As frores do meu amado / briosas van [en]no barco||814.4 que non desejas[s]’eu o vosso ben / como desej’a noite o dia||814.8 E pois non quer a ventura mía / que vos doades do mal que mi aven / por vós||814.13 por én rog’a Deus que me valha i, / que sab’a coita que por vós sofri||818.5 porque sei ben que as gentes diran / que, se morrer, por mí morre de pran||825.4 A ben-talhada dizia||833.6 e pois non averei /  a gran coita que ora por vós ei||839.4 mirarei, madre, as torres de Geen||848.2 e cercaron-mi as ondas que grandes son||848.5 [e] cercaron-mi as ondas grandes do mar||848.7 E cercaron-mi as ondas que grandes son||848.10 E cercaron-mi [as] ondas do alto mar||851.1 A que eu quero gran ben des que a vi / e que amo||853.2 Ora entend’eu quanto me dizia / a mia senhor ca era guisado||855.18 e por én / a mia ventura me trag’or’assi / atan coitado||855.21 per nulha ren / perder non posso a gran coita que ei||858.9 des i, soub’alongar / meu ben, que era en mi a morte dar||858.18 mais deu-me vida a pesar de min, / desejando a que m’en pouco ten||859.11 pois as mias coitas o meu coraçon / sofrer non pode||864.3 e a pastor estava senlheira||864.9 E a pastor parecia mui ben||864.25 Pois que a grilanda fez a pastor, / foi-se cantando||864.25 Pois que a grilanda fez a pastor, / foi-se cantando||864.29 e dizia este cantar a pastor||865.1 Porque no mundo mengou a verdade, / punhei un dia de a ir buscar||865.10 Non busquedes vós a verdad’aqui||866.14 [E] ei eu gran viç’e grand’alegria / quando mi as aves cantan no estio||871.4 e a senhor por que mi assi matades / al cuida, ca non no vosso cuidar||871.7 mal dia foron meus olhos catar / a fremosura por que me matades!||871.13 mais vosso cuidado pode chegar / u ést’a dona que ren non quer dar / por min||872.13 – Por Deus, ai mia filha, fazed’a bailada, / ant’o voss’amigo||872.14 fazed’a bailada, / ant’o voss’amigo, de so a milgranada||875.10 e, pois lh’eu dixe a coita e o pesar / que por ela sofro||876.10 e ali me lançaron a min a falcatrua||877.1 Martin Moxa, a mia alma se perca / polo foder se vós pecado avedes||877.15 [E] de profaçar a gente sandia / non avedes por que vos embargar||877.20 quanto nacestes vós ant’a sazon / que encarnou Deus en Santa Maria||878.6 e na gent’é tan grande a cobiiça / que non á i conselho nen mesura||878.18 nen ar teen per u se pag’a renda||878.19 Perden-s’as onras||879.11 e vejo a gente toda emprobecer / e con pobreza da terra sair||880.11 por én non dev’ant’a mort’a fogir / quen sabe o ben que soia seer||883.19 quando lh’a coita venho dizer / en que me ten||884.5 ei muito que lhi gradecer / porque mi faz a melhor ren / daqueste mundo querer ben||886.30 E destas coitas que sofri / a maior escolher non sei||887.31 Porque sol dizer a gente / do que ama lealmente||888.25 As nossas fadas / iradas / foron [a]chegadas / por esto fadar||888.43 A crerizia, / per que se soia / todo ben reger||890.2 Que grave coita que m’é [de] dizer / as graves coitas que sofr’en cantar!||897.2 e viu as gentes que eran enton||897.18 A gent’é trist’e sol non quer cantar||898.24 per queixar om’a gran coita que á, / ja que lezer semella que ll’én ven||900.11 Non me soub’i consell’aver / per como podess’endurar / a coit’en que me vi andar||900.32 ben me posso maravillar / por mi a morte non aduzer!||903.8 Nunca ve[j]o las ondas / nen as altas debrocas||904.2 Ja eu non am[o] a quen soia / nen ei a coita que ant’avia||904.6 Nostro Senhor, quen m’oj’a mí desse / que a que ben quigi ben quisesse||906.2 Des que eu vi / a que eu vi / nunca dormi||909.2 Quand’eu non podia veer / a senhor do meu coraçon / e de mí||912.1 A dona que eu quero ben||914.2 Pero tant’é o meu mal d’amor / e a mui gran coita que ei / por vós que dizer non o sei||914.8 nen a gran coita que sofri / por vós||916.6 e catarán muito contra u jaz / a terra desta dona||917.17 Vi a bubela a cerzeta filhar||917.17 Vi a bubela a cerzeta filhar||917.18 e a bubel[a], a crista que ten, / e a cerzeta..., o que quer dizer?||917.18 e a bubel[a], a crista que ten, / e a cerzeta..., o que quer dizer?||917.19 e a bubel[a], a crista que ten, / e a cerzeta..., o que quer dizer?||919.1 De Martin Moxa posfaçan as gentes||919.8 E posfaça del a gente sandia||924.7 ca todo-los deste mundo eu venci / d’amar, amando a que m’en poder ten||924.8 A melhor dona e de melhor sén / e máis fremosa que Deus fez nacer||927.1 A vos[s]a mesura, senhor, / aguardei mal dia por min||927.6 e a mesura non me val / e leixa-me morrer d’amor||927.15 A vossa mesura gardei, / senhor, sempre máis d’outra ren||927.17 e a desmesura por én / me faz tal mal que me non sei / con ela ja conselh’aver||946.2 Tan grave m’é, senhor, que morrerei, / a mui gran coita||949.5  a máis fremosa de quantas eu vi / long’estava de parecer assi / come vós||950.3 Non vi molher des que naci / tan muito guardada com’é / a mia senhor||951.13 E as que ala maior prez avian / en todo ben, toda-las fui veer||953.3 Ouço dizer dos que non an amor / que tan ben poden jurar que o an, / ant’as donas, come min ou melhor||959.9 E mia vida non a devo chamar / vida, mais mort’a que én eu passei / sen mia senhor||961.1 A mia senhor, que me ten en poder / e que eu sei máis d’outra ren amar||962.1 A por que perço o dormir / e ando mui namorado, / vejo-a d’aqui partir||962.6 a mui gran prazer se vai / a Crexent’en sua mua baia||962.13 as sueiras son d’ensai, / e os arções, de faia||965.3 e vej’as gentes partir de fazer / ben que soian||965.15 muda-s’a gente en fazer ben ou mal||967.1 A mia senhor, que eu sei muit’amar, / punhei sempre d’o seu amor gaar||969.8 E as aves que voavan / quando saía l’alvor, / todas d’amores cantavan / pelos ramos d’arredor||970.1 As mias jornadas vedes quaes son||970.8 E a dona que m’assi faz andar / casad’é, ou viuv’ou solteira||973.14 a sa beldad’ést’a maior / daquela que desejarei / [e]nos dias que vivo for||973.14 a sa beldad’ést’a maior / daquela que desejarei / [e]nos dias que vivo for||974.1 A ren que mi a mí máis valer / devia contra mia senhor||974.32 nen vi a sa malada, / que con ela sol ben estar||978.11 e cuidava convosc’a vencer / a que me vós fezestes ben querer||979.4 ca non ous’eu per ren dizer / a que m’en grave coita ten||979.6 ca a mia coita non á par||982.2 Se eu podesse desamar / a que me sempre desamou||984.1 A mia sennor, que eu máis d’outra ren / desejei sempr’e amei e servi||987.1 O mui bon rei que conquis a fronteira / e acabou quanto quis acabar||987.24 este conquis ben a Andaluzia||988.3 que a melhor dona que era i / nen ouve nunca, ... / levastes ende?||988.20 e levou d’aqui / a bõa Rainha||989.21 que soub’eixalçar nossa lei / e a dos mouros abaixar||997.6 non sab’o mal que m’ela faz aver / nen a gran coit’en que me faz viver||997.20 E, meus amigos, non ei eu poder / d’a mui gran coit’, en que vivo, sofrer||998.5 leixei-ll’a terra por lle non fazer / pesar||1001.2 Porque non ous’a mia sennor dizer / a mui gran coita do meu coraçon||1001.4 veed’a coit’en que ei a viver||1001.10 ora veed’a coita que eu ei||1002.5  a mia senhor, que eu vi / mui, mui fremosa en Losi||1005.5 – Direi-vos, madr’, as perdas que á i||1008.19 Cofonda Deus a que filhar o meu / amig’, e min, se eu filhar o seu||1015.15 ca eu sei ben as aves conhoscer||1015.20 e o agoirador torpe que diz / que máis val o corvo que a perdiz||1032.4 como me vós sabedes muit’amar / nen a gran coita que vos por mí ven||1032.17 ca, se a verdade poder osmar, / nunca veredes ja máis u eu for||1034.20 Se assi for, por mí poden dizer / que eu fui a que semeou o sal||1035.20 E assanha-xi-m’el, mais ben sei eu / que a sanha, todo, é sobre-lo meu||1045.3 e partide as doas que vos el dara||1045.15 e partid’as dõas que trage ben||1046.8 e [a] mia sanha non a ten en ren||1051.1 A que mi a min meu amigo filhou / mui sen meu grad’e non me tev’en ren||1052.7 Se vos fordes, sofrerei a maior / coita que sofreu molher por sen[h]or||1056.1 Dizer-vos quer’a gran coita d’amor / en que vivo, senhor, des que vos vi||1056.7 E a mia coita sei que non á par / antr’as outras coitas que d’amor sei||1056.8 E a mia coita sei que non á par / antr’as outras coitas que d’amor sei||1056.13 [E] ést’a coita que mi a morte ten / tan chegada que non lh’ei de guarir||1056.13 [E] ést’a coita que mi a morte ten / tan chegada que non lh’ei de guarir||1058.5 de tod’esto m’eu queria leixar / se me leixasse a que me faz aver / aquestas coitas||1059.13 E a mesura que vos quis dar Deus||1059.15 por mi a morte tolher,||1068.1 A dona que eu am’e tenho por senhor / amostrade-mi-a, Deus||1068.3 se non, dade-mi a morte||1068.4 A que tenh’eu por lume destes olhos meus / ..., amostrade-mi-a, Deus||1069.3 que nunca per vós perderei / a mui gran coita que eu por vós ei||1072.8 A que vi máis fremoso parecer / de quantas eno mundo pud’achar||1074.6 e, pero x’ést’a mia coita maior, / dereito faç’en me de vós doer||1074.12 que vossa coita quisestes põer / con a minha||1074.13 que, quant’é mia senhor, / ..., que a vossa melhor||1074.23 – Don Bernaldo, eu iria ementar / a mia senhor||1078.9 Non mi fal coita nen vejo prazer, / senhor fremosa, ... / mais a gran coita que eu por vós ei||1081.2 Ora vos podess’eu dizer / a coita do meu coraçon||1083.6 e por me fazer entender / qual é a mui gran coita de sofrer?||1084.1 A maior coita que Deus quis fazer, / senhor fremosa, a min a guisou / aquel dia que me de vós quitou||1085.3 e das coitas do mund’é a maior||1085.6  ... ue non vej’aqui /  a mia senhor, que eu por meu mal vi||1086.13 E ant’eu ja [a] morte querria / ca viver com’eu viv’á gran sazon||1088.3 Muitos me veen preguntar, / senhor, que lhis diga eu quen / ést’a dona que quero ben||1091.18 non vos direi quen / ést’a dona que m’assi faz morrer||1092.4 e grave dia me fezo veer / a mia senhor u a primeiro vi||1099.1 Quand’eu vi a dona que non cuidava / nunc’a veer||1100.33 e, pois for a romaria acabada||1102.2 e de toda-las coitas a vossa maior ei||1102.6 e de toda-las coitas a vossa ei maior||1102.9 E de toda-las coitas a vossa maior ei||1102.13 E de toda-las coitas a vossa ei maior||1103.6 Se vós soubessedes a coita que ei maior, / mui gran doo averiades de min||1108.9 entendo ja que nunca perderei / a maior coita do mundo que ei||1108.19 E por aquesto sofr’eu a maor / coita de quantas fez sofrer Amor||1110.3 quand’ant’as donas van, / juran que morren por elas d’amor||1111.1 Senhor, por vós ei as coitas que ei||1113.14 Preguntan-m’, e non sei en qual razon, / que lhis diga quen ést’a que loei / en meu trobar||1117.3 Estes con que eu venho preguntei / quant’á que veemos, per boa fe, / dessa terra u [a] mia senhor é||1117.9 Mais de pran non lhe-lo poss’eu creer / aos que dizen que tan pouc’á i / que m’eu, d’u ést’a mia senhor, parti||1118.1 A sa vida seja muita, / deste rei de Portugal||1118.11 que el á mui ben as mãos||1123.25 Sei que non sab’a mia manha||1130.8 e direi-lh’a coita [e]n que por el vivo||1142.1 Diss’a fremosa en Bonaval assi||1145.23 ca dix’a meu amigo a coita’n que me ten / o seu amor||1149.5 mais non quis oje mia madre que fezess’end’eu a ida||1161.7 Quen vis[s]e andar a fremosa / com’eu vi||1169.11 U el-rei arma navio / eu, namorada, irei / pera levar a virgo||1169.15 U el-rei arma o barco / eu, namorada, irei / pera levar a d’algo||1174.8 Dizede, amigo, se vos prazeria / con a vossa morte toda via||1174.14 – Dizede, amigo, se gradoedes, / a vossa morte se a queredes||1182.3 e quant’eu posso peç’a luz a Deus / e non mi-a dá per nulha maneira||1182.3 e quant’eu posso peç’a luz a Deus / e non mi-a dá per nulha maneira||1182.6 mais, se masesse con meu amigo, /  a luz agora seria migo||1182.8 Quand’eu con meu amigo dormia, / a noite non durava nulha ren||1182.9 e ora dur’a noit’e vai e ven||1182.10 non ven [a] luz nen parec’o dia||1182.15 E, segundo com’a mí parece, / ..., / ven log’a luz de que non ei sabor||1182.21 que El mi mostre mui ced[o] a luz||1182.22 mais mostra-mi as noites d’Avento||1183.6 e, ante que lh’enviasse dizer ren, / veo a luz e foi logo comigo||1183.8 E, pois m’eu eire senlheira deitei, / a noite foi e vẽo e durou||1183.9 mais a d’oje pouco a semelhou||1183.14 [e] começou a noite de crecer||1186.2 – Vej’eu, mia filha, quant’é meu cuidar, / as barcas novas viir pelo mar||1186.12 – Filha fremosa, por vos non mentir, / vej’eu as barcas pelo mar viir||1188.3 e, pois eu, con vosso medo, non o ei nen é comigo, / non ajades a mia graça||1191.3 nen soub’i que x’era pesar / a que seu amigo non viu, / ..., falar / con outra||1195.14 E de qual guisa migo partir quer, / a partiçon, ai meu amig’, é tal||1197.1 – Joan Soares, de pran as melhores / terras andastes que eu nunca vi||1204.1 [Levou-s’aa alva], levou-s’a velida||1204.4 [Levou-s’aa alva], levou-s’a louçana||1204.14 o cervo do monte a augua volvia||1204.17 o cervo do monte volvia [a] augua||1208.8 cervos do monte a augua volv[i]an||1208.11 cervos do monte volv[i]an a augua||1213.5 Non mi-o neguedes, se vos valha Deus, / ca eu quer’end’a verdade saber||1218.2 ca el non mi tolhe a coita que trago no meu coraçon||1228.16 mais a ventura no-lo part’assi||1235a.1 [N]on ést’a de Nogueira a freira que m’[en] poder ten||1235a.1 [N]on ést’a de Nogueira a freira que m’[en] poder ten||1235a.2 mais é-x’outra fremosa a que me quer’eu maior ben||1235a. [N]on ést’a de Nogue[i]ra a freira ond’eu ei ||1235a. [N]on ést’a de Nogue[i]ra a freira ond’eu ei ||1235a.5 [N]on ést’a de Nogue[i]ra a freira ond’eu ei amor||1235a.5 [N]on ést’a de Nogue[i]ra a freira ond’eu ei amor||1235a.6 mais é-x’outra fremosa a que me quer’eu mui mellor||1235a.9 [S]e eu a freira visse o dia que eu quisesse, / non á coita no mundo nen mingua que [eu] ouvesse||1235b.1 Non ést’a de Nogueira a freira que eu quero ben||1235b.1 Non ést’a de Nogueira a freira que eu quero ben||1235b.2 mais outra máis fremosa é a que min en poder ten||1235b.6 mais outra máis fremosa a que mi quer’eu mui melhor||1236.1 A que vi ontr’as amenas, / Deus, como parece ben!||1236.1 A que vi ontr’as amenas, / Deus, como parece ben!||1236.7 A que vi ontr’as amenas, / Deus, com’á bon semellar!||1236.7 A que vi ontr’as amenas, / Deus, com’á bon semellar!||1236.21 e vi a / mui fremosa mia sennor||1249.10 e por aquest’as guardas tantas son / que non ei [eu] poder [de fazer ren / por el||1251.3 Ai meu amigo, pero vós andades / jurando sempre que mi non queredes / ben ant’as donas quando as veedes, / entenden elas ca vos pejurades||1259.6 ca, se oje i van tres / fremosas, eu serei /  a ũa, ben o sei||1262.6 toda via quer’ir / convosc’, ai meu amigo, se mi a guarda non vir||1262.10 toda via irei / convosc’, ai meu amigo, se a guarda non ei||1265.14 O meu amigo, pois con el-rei é, / a mia coita é qual pode seer||1277.7 A moça ben parecia / e en sa voz manselinha / cantou||1277.9 e en sa voz manselinha / cantou e diss’a meninha||1278.10 e diss’a por que perço o sén: / ... ||1290.2 ca me guardades a noit’e o dia / do meu amigo||1290.7 Ca me guardades a noit’e o dia||1294.1 A do mui bon parecer / mandou lo adufe tanger||1294.4 A do mui bon semelhar / mandou lo adufe sonar||1306.6 e direi-lh’eu enton /  a coita do meu coraçon||1312.6 A minha coita, par Deus, non á par||1317.6 pero que ten a mourisca podada||1317.10 ca tan menguado ficou o terçon / que a cepa non pode ben deitar||1319.1 A molher d’Alvar Rodriguiz tomou / tal queixume||1322.2 Meu dano fiz por tal juiz pedir, / qual mi a reinha, madre d’el-rei, deu, / un cavaleiro oficial seu||1322.10 nen a reinha nen seu filh’el-rei, / pero lhe manden, nunca m’oirá||1322.15 Mais a reinha, ... / ..., / terrá por razon (...) / de põer i outro juiz melhor||1326.13 por end’a ti conven, / ..., / ..., / que punhes sempre, antr’as outras cousas, / seeres partido de torpidade||1328.9 E quen ben vir o vos[s]o contenente / e as feituras e o parecer / que vós avedes||1329.18 e por parardes milhor a conquista||1339.2 O caparon do marvi / que vos a testa ben cobre||1340.7 ca o fezeron sen prol ordinhar / por egreja que lhe non queren dar / e per que lh’é defes’a jograria||1340.12 e as planetas o tornaron fol||1340.21 como ficar por devaneador / coroado e (...) / perder a prol do mester que avia||1342.23 conven que leix’a cura e atenda / a capelan igual da sa pessoa||1344.28 e a mia lavoira dá-a||1345.7 ca mia prol é de viver eu u vir / vel ũa vez a que vi por meu mal||1346.12 porque ficou a seu padre / del no coraçon a lança||1346.23 que a lança do seu filho / eno coraçon a sente||1347.4 indo-m’i riscar a vea, / foi-me no cuu apalpar||1348.8 ben mi cuid’eu que a cunca lhis varra||1354.3 preguntei por mia coirmãa, / a salva e pa[a]çãa||1354.6 «Non é aqui essa, / alhur buscade vós essa, / mais é aqui a abadessa»||1356.4 e ao zevron renge-lh’a sela||1356.6 e ao zevron rengi-lh’asela||1357.16 e di / que faça i cobras por mí / ao que a dona matou||1359.5 esté a sela pagada, / e direi do brial: / ... ||1359.15 esté a sela pagada, / e do brial direi: / ... ||1360.6 e diss’a ben-talhada: / ... ||1360.16 e disse-lh’a velida: / ... ||1360.26 e disse-lh’a fremosa: / ... ||1361.4 mais ouviu-lhes el cantar /  as selas, por que guariu||1362.7 ca ja non trag’a sela / de que riiu a bela||1362.8 ca ja non trag’a sela / de que riiu a bela||1362.9 ca ja non trag’a sela / de que riiu a bela, /  a sela canterlada / que rengeu na ciada||1362.12 Val-mi Santa Maria, / pois a sela non ouço||1362.13 pois a sela non ouço, / a que renger soia / ao lançar do touço||1364.4 deu do cuu mao / e quebrou-lh’a sela||1364.5 ca ‘ssi diss’a bela: / ...||1364.6 «Rengeu-lh’a sela!»||1366.16 e de pran andaron i / as mangas do ascari||1366.17 e de pran andaron i / as mangas do ascari, / mais non a rabicosa||1367.4 e soub’a pastorinha / fogir||1368.1 A dona fremosa do Soveral / á de mí dinheiros||1369.1 A dona de Bagüin, / que mora no Soveral, / dez e seis soldos á de mi[n]||1373.34 e nosso mal non sente / e fug’ant’a gente / po-la non veer||1375.22 Os trobadores e as molheres / de vossos cantares son nojados||1375.24 a[s] ũa[s] por que eu pouco daria||1381.1 Foi a citola temperar / Lopo que citolasse||1381.8 U a citola temperou, / logo lh’o don foi dado / que a leixasse||1382.14 [...] / e pois guarra a morte, sen [seu] grado||1387.4 e a dona cavalgou e colheu / Don Caralhot’e nas mãos o ten||1387.8 E, pois a dona Caralhote viu / antre sas mãos, ouv’én gran sabor||1387.15 A boa dona, molher mui leal, / ..., / mui ben soube o que del[e] fazer||1388.16 Non vos vestides de saia guisado, / pois que a corta queredes trager||1388.19 ca na corta sodes vós mal talhado, / e a longa estar-vos-ia ben||1388.20 e a longa estar-vos-ia ben, / e a mui corta, senher, non conven / a vós||1389.7 Aquestas son as que el enviara||1389.8 Aquestas son as que el enviara, / sen as outras que con el[e] ficaron||1390.16 quando lhi deu a lança do peer, / log’el ouve por seu filh’enviado||1391.7 buscade quen vos entouque melhor / e vos correga, polo meu amor, / as feituras e o cos que avedes||1391. e] se cada que s’a touca torcer, / se log’ouverdes quen vos correger / as feituras, mui ben pareceredes||1391.14 log’ouverdes quen vos correger / as feituras||1391.17 pois sempr’a touca mal posta tragedes||1395.10 e an-lh’as gentes por én desamor||1395.14 ca fodeu tanto que lh’enrouqueceu / a voz e ora ja non canta ben||1395.21 e ficou ora, se Deus mi perdon, / con a peior voz que [eu] nunca vi||1396.3 ca ouç’as gentes de vós posfaçar / de cavalgar||1396.10 se queredes con as gentes estar, / Don Fernando, melhor||1397.19 leixou a gente adormecer enton||1399.21 e omilhou-xi-mi e mostrou-mi a via||1402.12 venha convosc’a vossa covilheira||1403.20 pois lhe morren, a velha sandia / per pis[s]as sera en terra deitada||1409.4 e non / poss’end’a verdade saber||1409.6 se é viv’o meu amigo, / que troux’a mia touca sigo||1409.10 daria esta mia cinta / a quen m’as novas dissesse||1411.20 mais tant’é grand’a nossa folia / que nulhas graças lhis ende non damos||1413.19 A dona, de coraçon, / pediu as casas enton||1413.20 A dona, de coraçon, / pediu as casas enton||1415.4 porque vos nembrastes de mí / a sazon que m’era mester||1422.12 ladinho, como vós jazedes, jaz / con [a] vossa molher||1427.14 Deu-mi o demo esta pissuça cativa, / que ja non pode sol cospir a saiva||1427.16 e, se lh’ardess’a casa, non s’ergeria||1430.28 e sei / per aquest’a sa fazenda daquestes||1435.18 vejo-ch’as veiras / e non as carreiras||1435.19 vejo-ch’as veiras / e non as carreiras||1435.21 ca a velhece, / pois crece, / sol non quer sandece||1435.27 e que val a enfinta, / u non á foder?||1435.30 Messa os cãos / e fis us’as mãos||1437.3 Ven un ricome das truitas, / que compra duas por muitas, / e coz’end’a ũa||1438.4 Ai novel, non vos á prol de tragerdes máis a sela!||1438.5 Ja a sela dana mal / e quebra o peitoral / per u se ten a fivela||1438.7 Ja a sela dana mal / e quebra o peitoral / per u se ten a fivela||1439.16 tirar[on] mui ben as pernas cara sí||1440.7 mal a roe / a g[r]ossa pixa misquinha||1440.28 Don Domingo, non podedes / as dações / que con a pissa tragedes / a Marinha pelos pees||1440.29 Don Domingo, non podedes / as dações / que con a pissa tragedes / a Marinha pelos pees||1446.12 e diz que pode, per u for, levar / sempr’a cabeça ben descuberta||1448.17 A corda foi en pedaços / e o máis do al perdudo||1448.21 e a Meestra metuda / n[a] grand’estaca jazendo||1448.23 e foi-s’a tenda perdendo / assi como é perduda||1448.26 Per mingua de boo meestre / pereceo toda [a] tenda||1448.30 ca leixou, con mal recado, / a Meestra tirar tanto / da tenda que, ja enquanto / viva, seera posfaçado||1449.8 que emprenhass’e parisse / a camela do bodalho||1449.9 As que son d’ũa natura / junta[n]-s’a certas sazões||1449.17 As que son per natureza / corpos d’ũa parecença / junta[n]-s’e fazen nacença||1450.16 Eu non foi omen de siso, / u m’as promessas fazian, / duvidando ca verria[n]||1452.2 Vosso pai na rua, / ant’a porta sua||1452.4 Ant’a sa pousada, / en sai’apertada||1454.1 A donzela de Bizcaia / ainda mi a preito saia / de noite ou lũar!||1457.3 Comendador, u m’eu quitei / de vós e vos encomendei / a mia molher||1459.10 e dar-vos-ei outra d’Alanquer / en que perçades a caentura||1460.4 pero catastes / ant’as casas||1460.14 Se vós, come ome dereito, / as paredes e o teito / catassedes, gran proveito / vos ouvera, a meu sén||1463.9 El vẽo, se Deus mi perdon, / des que viu que era [a] paz||1466.14 mais saber-vos-ei / as manhas, que vós avedes, contar||1469.2 Meus amigos, pois me Deus foi mostrar / a mia senhor, que quero mui gran ben||1469.21 ca, se morrer, diran que me matou / a melhor dona que eu nunca vi||1473.25 E o mouro log’a carta notou / sobr’ela e sobre quanto lh’achou||1474.21 sabede vós ben / que a non pode a morte tolher||1475.4 e acabou assi sa romaria / com’acabou a do frume Jordan||1476.23 E, pois mercarde-lo al, logo cedo / vo[s] amostr’a roupa que vos dara||1477.3 e viu a ũa delas as olheiras / de sa companheira||1477.3 e viu a ũa delas as olheiras / de sa companheira||1477.6 E diss’a outra: «Vós com’ar veedes / desses ca||1477.16 e diss’a ũa en jogo outrossi: / ... ||1477.19 E diss’[a] outra||1477.26 E diss’a ũa: «Mole ventr’avedes!»||1477.27 E diss’a outra: «E vós mal ascondedes / as tetas, que semelhan cevadeiras!»||1477.28 «E vós mal ascondedes / as tetas, que semelhan cevadeiras!»||1479.3 estand’ali ant’a porta d’el-rei / preguntando por novas da fronteira||1484.2 cuspiron as donas e assi disseron||1484.6 cuspiron as donas, e diz Dona Toda||1485.21 e padecerá / a que o a mui gran torto matou||1486.7 A dona, mui de coraçon, / oira sa missa enton||1486.13 A dona disse||1489.32 sa catadura semelh’a d’un jaian||1489.38 vingad’a casa en que vos mejad’an||1489.53 venha Pachacho e Don Ro[i] Cabreira, / pera dar a min a deanteira||1490.12 e pois ir logo a casa madeirar / e telha-la||1490.20 e, se mi a mí a abadessa der / madeira nova, esto lhi faria||1495.6 ca escarnh’é pera mui bon segrel / a que x’assi van foder a molher / com’a vós foden esta que tragedes||1495.16 Mais semelha-xe que vos vós queredes / que xi vos fodan a molher assi||1495.20 non é maravilha de vos foder / a molher||1496.13 [con] atal lhi leixasse Deus perder / a erdad’e o corp’e o aver||1496.19 con atal viss’el a casa arder / e lhi leixasse Deus morte prender / sen confisson||1497.1 A lealdade dá Bezerra que pela Beira muito anda||1497.2 ben é que a nostra deviámos, pois que no-l’o Papa manda||1502.19 e quen quiser a peleja volver||1502.25 conselho-vos que tragades molher / destas d’aqui se peior non veer, / a que achardes i máis de mercado||1505.12 dizede vós, se a terra leixar / que me non achen i a justiçar, / se poderá en mí justiça fazer||1506.11 e vedes qual sera a loaçon||1507.4 creceu a erva||1509.13 abriu a porta e fodeu ũa vez||1509.16 Mal se guardou e perdeu quant’avia, / ca se non soub’a cativa guardar||1512.2 Par Deus, infançon, queredes perder / a terra, pois non temedes el-rei||1512.5 ca vos mandaron a capa de pran / trager dous anos||1512.17 e vós querredes a capa levar||1514.11 non mi mandedes a cevada dar / mal||1515.14 Lourenço, nunca irás a logar / u tu non faças as gentes riir||1516.20 pois perdeu a voz e o son / por que o ferian peior||1518.6 mandade sempr’a best[a] achegar / a un caralho de que cavalguedes||1518.19 e mentr’ouverdes a besta, ... / ..., todos vos faran / onra d’outra puta fududancua||1523.19 e log’enton un clerigo filhou / e deu-lh’a cama en que sol jazer||1529.18 mais a mercee de Deus quanto val||1530.25 melhor ventrulho nen melhor morcela / do que a ama con sa mão faz||1534.18 desto podedes guaanhar ou perder / tanto que x’ome a verdade souber||1535.12 por que as ar faria, / senon quae-las ante tragia?||1535.19 e as lazeiras per que passava, / ..., tan pouco dava / por elas come se nunca fosse [i]||1536.13 As sas minguas maas son de pagar||1537.4 ca diz que dizen as veedeiras / que sera perdimento da terra||1540.13 Des que s’a guerra começou, / ..., / non vos cerran a porta assi / com’ao que ora chegou||1540.15 non vos cerran a porta assi / com’ao que ora chegou||1543.6 A vossa mia soldada, senhor rei, / ..., / ..., / ei-a d’aver enquant’a viver ei||1545.32 trag’a besta cansada||1546.9 como lh’outra vez ja filhou / a cadeira u siia / o Filh’!||1546.14 Se a non á, pera que quer / pois tant’a bõa Maria?||1547.2 A la fe, Deus, senon por vossa madre, / [que é] a mui bõa Santa Maria||1547.10 Morrera eu, se vos com’om’[a]masse / a mia senhor[a], que mi vós tol[h]estes||1547.20 e as fremosas / e mancebas filha-las por esposas||1549.12 e tod’est’ei con quen / fal’eu e digo-lh’as coitas que ei||1552.21 ca demo lev’a prol que xi lh’én ata||1553.7 que nunca poderá veer / a face de Nostro Senhor||1553.14 que ja máis nunca veerá / en nen un temp’a face de Deus||1553.21 que nunca ja, pois assi é, / pode veer, per bõa fe, / a face do que nos comprou||1556.4 ca perdeu quant’avia guaanhado / e o que lhi leixou a madre sua||1556.6 levou-lh’o rocin e leixou-lh’a mua||1556.7 Se el a mũa quisesse levar / a Joan Bol’e o rocin leixar, / non lhi pesara tant’, ...||1556.14 se lhi levass’a mua que ficou / a Joan Bolo||1564.10 que, pois que se lh’a manceba quer ir, / ena Moeda Velha vai morar / [Dona Maria Leve, a seu pesar]||1564.19 ca non pod’a manceba escusar / se na Moeda Velha non morar||1570.16 – Joan Airas, non tenh’eu por razon / d’as molheres todas caeren mal / por end||1574.3 se s’ora vai / e lhi frorecer a faia, / a alguen jogará lai||1574.19 atá lhis faz as olheiras / ben come pres de Cambrai||1575.3 á pees moles e as sedas duras||1575.13 e as sas rẽes sempre magra[s] son||1575.15 E, quando lhi deitan as armaduras, / log’el faz contenente de foron||1575.17 e, se move, tremen-lh’as conjunturas / come doente de longa sazon||1575.19 á muit’espessas as aaugaduras||1580.5 porque a dona é de terra tal, / Don Fernando, que, per ben nen per mal, / non poderedes i un om’aver||1580.12 ca as gentes son / de tal natura, ... / que non querran i su vós guarecer||1583.26 aqui ante todos leix’eu a tençon||1585.6 e disse-mi agora un cavaleiro / que o leixara eire, ao serão, / seer ant’a sa porta guarid’e são||1588.4 que ja de noite nunca ela man, / como as outras, na sua pousada||1589.21 direi / Pater Noster e enmentarei / a alma de quen m’ensinou||1590.4 e a vaca morreu-xe log’enton||1590.7 Quand’el a vaca ante sí mort’achou||1594.3 Meestre Nicolas, ... / é mui bon fisico por non saber / el assi as gentes ben guarecer||1595.11 «que a cobra rimava en un logar»||1595.16 po-lo jograr a cantiga dizer / igual, non dev’o trobador perder||1596.6 a lide foi com’oj’e, come cras, / prenderan eles terra no Alcor||1596.13 que o dia que s’a lide juntou / prenderan eles port’a Mormojon||1596.20 que, quand[o] a lide foi en Belen, / aportaron eles en Tamariz||1597.8 mais son vel cent’as que m’andan buscando / mal quanto poden||1601.6 e quer consig[o] a velha levar||1601.7 mais a velha non é doita da guerra||1606.11 con a ermid[a] é muit’acordado||1606.13 e diz que sempre querra i morar / e que quer i as carnes marteirar||1607.7 que lh’as desonras non queren peitar||1607.11 nen soube catar / quan muit’a dona per esto perdeu||1607.12 e quen a vinga fezer con razon / destes-la vingue||1609.20 demo lev’a guar[i]da que lh’eu sei, / ergo se guarir per alcaiotar||1612.20 quen ao meu cuu posesse orelhas / e lhi ben tingesse as sobrancelhas, / de parescer non vos devera nada||1613.13 que o non possan en toda a terra achar / de San Fagundo atá San Felizes||1615.9 Pois sodes amiga minha, / non quer’a custa catar||1616.4 Moir’, e faço dereito, / por ũa dona d’Elvas / que me trage tolheito / como a quen dan as ervas||1616.7 A mia coita non á par||1617.5 e traz-me mui coitado / mia senhor do bon parecer / e do cos ben-talhado, / a por que ei morte a prender||1617.12 e non viss’, u primeiro vi, /  a mui fremosinha d’Elvas||1617.32 que semelha rosa que ven, / quando sal d’antr’as relvas||1618.6 a pran sera a Besta Ladrador||1618.9 E tal besta como m’el á mandada / non foi ome que lhe vis[s]e as semelhas||1622.7 Se a romaria fazer quiser / ..., / outro caminho cate toda via||1623.2 Loavan ũu dia, en Lugo, Elvira / Perez, [a filha d]’Elvira Padrõa||1623.8 Ficou ja a dona mui ben-andante||1625.14 Mui ledo seend’, u cantara seus lais, / a sa lidiça pouco lhi durou||1629.6 ca che tapo eu desta minha / boca a ta boca, Marinh[a]||1629.9 e das mãos as orelhas, / os olhos, das sobrencelhas||1631.11 e as tetas pendoradas / e mui grandes, per bõa fe||1631.15 a testa ten [en]rugada / e os olhos encovados||1633.5 e as calças seran de melhor pano||1633.14 ja m’eu d’aqui non irei sen a capa||1633.22 ca gat’a lebor mi deu a loriga, / e toda era de chufas viada||1633.31 «gualdrapa Fariz» avia num’a espada||1635.13 ante xe queren sofrer a vergonha / daqueste segr’, ...||1635.16 non pararian os do [E]spital / de melhor mente a lide nen besonha||1636.8 – Pae Gomez, quero-vos responder / por vos fazer a verdade saber||1637.8 E, quand’el a madeira adusser, / guarde-a ben||1637.28 ca todo sofrerá / a madeira, e seer’ali én melhor||1645.3 D’un tal ricome vos quero contar, / ..., / de como foi a vila a refeçar||1645.10 Ricome foi que nos Deus enviou, / ..., / que nos a vila assi refeçou||1646.1 Quen a sesta quiser dormir / conselha-lo-ei a razon||1648.5 e non quis el a vendita tardar||1649.11 a jornada que d’aqui / vós oi queredes filhar / sera grande||1653.3 Don Bernaldo, pois tragedes / convosc’ũa tal molher, / a peior que vós sabedes||1653.6 e a puta queixar-s’-á, / e vós assanhar-vos-edes||1654.1 Maria Perez, a nossa cruzada, / ..., / assi veo de perdon carregada / que non podia con el én erger||1654.12 sempr’a maeta andou descadẽada||1654.18 assi saben trastornar a pousada||1655.9 E deste ricome quen-quer / vos pod’a verdade dizer||1659.7 demo lev’o torto que faz / a gran puta desse foder||1665.4 mais non o creo, per bõa fe, / ca mi fui eu a verdad’én saber||1665.6 ben vos juro, que tem’a vida, vi / a Peixota su u[n] leito jazer||1665.7 ben vos juro, que tem’a vida, vi / a Peixota su u[n] leito jazer||1665.13 tenh’eu por mui bõa vileza assaz / u a Peixota su o leito jaz||1665.20 ca vi eu a Peixota remanir / i so un leit’, assi Deus mi perdon||1666.7 mais o mouro que mi crever / a cachaça non filhará||1666.12 e a cachaça non á mester||1666.21 i-la-an logo remolhar, / ca assi soen adubar / a cachaça quando lha dan||1668.13 Direi-vos eu a negra da verdade||1670.1 Elvir’, a capa velha dest’aqui / que ti vendess’un judeu corretor||1670.4 e ficou contig’outra mui peior, / Elvir’, a capa velha, que t’eu vi||1670.6 ca queres sempre por dinheiros dar / a melhor capa||1670.7 e queres leixar / a capa velha, Elvira, pera ti||1670.9 Por que te fiqu’, assi Deus ti perdon, / a capa velh’, Elvira||1670.14 ca ficas, destas capas que ti dan, / con as máis usadas no cabeçon||1670.17 porque non é ja pera cas d’el-rei / a capa velh’, Elvira||1670.18 a capa velh’, Elvira, que, eu sei, / muit’us’á [a] que contigo ficou,||1670.20 ca pera corte sei que non val ren / a capa velh’, Elvira||1672.10 Siquer a gente a gran mal vo-lo ten / por irdes tal molher gran ben querer||1672.27 e as guardas non se queren partir / de vós||1673.29 E, pois end’as novas souber, / tan ben poss’eu, ... / come un gran palmeiro chufar||1677.10 Pero d’Ambrõa en Çoco de Ven / filhou a cruz pera Jerusalen||1679.16 u seu padre ben a missa cantou||1680.9 E quero-lh’eu logo dizer / ũ’antr’as cousas que el ten / que sabe melhor||1682.7 diss’assi Pedro Gar[c]ia, ... / que al ést’a candea e al ést’o candeo
Nalgúns contextos, na forma feminina singular é difícil distinguir entre artigo a, preposición a e contracción à
79.17 que a donzela en seu parecer / semelha muit’, ...||143.14 pero vej’a mia sennor||439.2 Tan muito mal me ven d’amar / a mia sennor||592.5 «Ai senhor, id’a mia senhor rogar, / por Deus, que aja mercee de mí»||592.17 «Senhor, rogad’a senhor do meu mal, / por Deus, que mercee aja de min»||1091.19 non vos direi quen / ést’a dona que m’assi faz morrer / e a que eu quero melhor ca min||1091.20 e, pero moiro, non vos direi quen / ést’a dona que m’assi faz morrer / e a que eu quero melhor ca min / e a que eu por meu mal conhoci||1589.26 e per ensinar a molher / coitada

art. + máis pron. cuant. 'a maioría, a maior parte'. Cf. (art.) + máis pron. cuant.
183.2 Pola verdade que digo, sennor, / me queren mal os máis dos que eu sei||236.9 E, se eu est’ouvess’, averia / o máis de ben que eu querri’aver:||971.21 a todo escudeiro que pede don / as máis das gentes lhe chaman segrel.||1213.9 ca ja m’end’eu o máis do preito sei / e non vos é mester de mi-o negar,||1317.5 vedes por que: ca el non cura sol / de a querer per seu tempo cavar / e a máis dela jaz por adubar,||1448.18 A corda foi en pedaços / e o máis do al perdudo;||1487.20 à nossa casa, pois filha perfia / e corvej’aqui sempr’o máis do dia||1562.6 E non quer vinhas alheas talhar, / pero ten a máis da sua talhada.||1624.8 en esto mete el o máis do que ten,
1607.19 e outra tal desonra recebeu / dos máis que á no reino d’Aragon,
o máis pron. cuant. 'o restante, o demais'
1250.6 filh’aquel ben que lhi Deus quiser dar / e leix’o máis e pass’o temp’assi

o máis que + poder / o máis ... que + poder
As estruturas do tipo o máis / melhor que (rara vez sen artigo) admiten os verbos poder e saber e constitúen comparativos de excelencia
67.16 e rogarei / o máis que eu poder rogar / a Deus que El mi-a leixe oir / falar||197.21 Nen vej’ela, que moiro por veer, / que ést’o máis que me toller podia||495.11 porque sei que vos farei tal / mingua qual fez omen leal / (o máis que podia seer) / a quen ama||541.8-9 Pero que troban e saben loar / sas senhores o máis e o melhor / que eles poden||722.21 mais sempre m’eu d’atal preito guardei / o máis que pud’e non ouv’i sabor||749.10 e ei que gradecer / a Deus ja sempr’o máis que poder / que m’El [fremosa fez:||1587.10 non ven a el ome con maloutia / de que non leve o máis que poder
518.16-17 que o máis mal e máis pesar /  que mi vós poderdes fazer / [faredes a vosso poder]||518.16-17 que o máis mal e máis pesar /  que mi vós poderdes fazer / [faredes a vosso poder]||530.7-8 quero-vos eu tal ben / qual maior poss’, e o máis encoberto / que eu poss’;...||711.6 que se veesse /  o máis cedo que podesse||743.8 Des que naci nunca lhi fiz prazer / e o máis mal que lh’eu pudi fazer / lhi fiz, amiga
1026.9 que, depois que lh’o mandado disser, / que se verra máis cedo que poder
o melhor que + poder / saber
As estruturas do tipo o máis / melhor que (rara vez sen artigo) admiten os verbos poder e saber e constitúen comparativos de excelencia
414.3 e o mellor que dela poid’aver / des que a vi direi-vo-lo, par Deus||536.19 [e] er saben que sempre vos servi / o melhor que pud’e soubi cuidar||538.11-12 mais sabe ben que vos servi, / ..., sempr’o melhor / que nunca [eu] pudi fazer||541.8-9 Pero que troban e saben loar / sas senhores o máis e o melhor / que eles poden||1613.9 ca vos conselh’eu o melhor que poss[o]
33.8 Pero sempre vos eu servi de grado / o melhor que [o] eu soubi fazer||266.23 E ar quero-vos ora consellar, / per bõa fe, o mellor que eu sei

abrir as mãos 'soltar, ceibar, deixar libre'
Rexe a preposición de
1387.7 e nas mãos o ten / pois-lo á preso, ca está mui ben / e non quer del[e] as mãos abrir
arar con os lobos 'non saber o que se está a facer, axir sen siso'
1513.21 «Ess’é que foi con os lobos arar
aventurar o(s) corpo(s) 'arriscar a vida'
1524.13 se lh’o corpo non aventuran i, / non guarra ja, ca jaz desacordado||1524.20-21 ca lhi non pode nulha ren prestar / se lh’o maestre non aventurar / o corpo, ca x’á mui gran maloutia
1480.7-8 Aventuremos / os corpos e ala entremos
aver o seu dereito 'obter aquilo a que se ten dereito'. Cf. aver dereito, aver meu dereito
1434.24 e avera cada ũu o seu dereito
britar os caminhos 'asaltar viandantes'
1346.3 Pero Colos é deitado / da ter[r]a pelos meirinhos / porque britou os caminhos
ferver o sangui 'enfurecerse, impacientarse'
1410.17 e ferve-lh’o sangui e fara loucura, / que nulha ren i non esguardará
non aver o cor migo 'estar angustiado'
770.4 e crece-m’end’ũa coita tan fera / que non ei o cor migo
perder o contenente 'perder a compostura'
1373.29 e mantenente / perd’o contenente / verdadeiramente / e vai-s’asconder
perder o corpo 'morrer'
186.25 pois que o corpo perço||187.9 O corpo perç’e, ... / non á i máis nen posso máis saber / nen moor perda non poss’eu osmar||222.6 e nunca tal pesar / me façades, meu Sennor Deus, veer / per que eu aja o corp’a perder||222.15 E ben sei eu de pran ca, se fezer / mia sennor o que ten no coraçon, / ca perderei eu o corpo||357.5  perç’eu o corp’, e vós perdedes i / vossa mesura e quant’eu valh’en mí||563.16-17 porque perço quanto vos [eu] direi: / o corp’e Deus||807.12 morrer assi com’eu moir’e perder, / meus amigos, o corp’...||977.8-9 Maravilho-me como non perdeu / o corpo per quantas terras andou / por min||1005.6-7 perder-s’-á el e poss’eu [i] perder /  o corp’, e vós, madr’, o vosso por mí||1263.14-15 e devi’a perder / o corpo, ca non outr’aver||1263.20-21 e assi é / que perderei, per bõa fe, / o corpo, ca non outr’aver||1496.12-13 [con] atal lhi leixasse Deus perder / a erdad’e o corp’e o aver
poer a mão 'tocar coa man, apalpar'
Rexe a preposición en
482.1 Fui eu poer a mão noutro di- / -a a ũa soldadeira no con’, / e disse-m’ela||1529.3 eu pug’a mão en el, e caente / o achei muit’e mandei-lhi fazer / mui boa cama
poer o seu coraçon 'pensar, coidar'
Rexe a preposición en
812.24-25 e faz gran traicion / o que ben á se o seu coraçon / en al pon nunca senon en guardar / sempr’aquel ben
poer os seus olhos 'mirar, ollar'
603.13 El pôs os seus olhos nos meus enton, / quando vistes que xi vos espediu||604.3-4 e non pon con tod’esto en mí os seus / olhos mia madr’, amig’;...
sacar o coraçon 'enlevar, engaiolar, namorar'
1190.6 mais, como x’é mui trobador, / fez ũas lirias no son / que mi sacan o coraçon
sair o coraçon 'desexar apaixonadamente'. Cf. sair + det. + coraçon
743.3 e, amiga, o coraçon lhi sal / por me veer
teer o seu coraçon 'pensar'
Rexe a preposición en
1334.15-16 El diz do mouro que sabe que ten o / seu coraçon en se parar a feito / porque o cria e lhi sab’o jeito
tolher o corpo 'danar fisicamente, quitar a saúde'
197.17 tolle-mi o corpo que ja nunca dia / éste, nen noite||1597.16 ca Deus me tolha o corp’e quant’ei
trager o our’e o mouro 'traer todo, o real e o imaxinario'
1465.6 ca, pero que alguen chora, /  trag’eu o our’e o mouro

sen o + pos. + grado 'contra a miña ... súa vontade'
O substantivo grado pode estar antecipado
95.7 mais fez-mi-a Deus, des que a vi, / sen o meu grado muit’amar||687.2 Pero vos ides, amigo, / sen o meu grad’alhur viver, / non vos ides, ond’ei prazer, / por non falardes comigo||829.10 E vistes u s’el partia / de mí mui sen o meu grado / e jurando que avia / por mí penas e cuidado?||1267.2 Porque se foi meu amigo / sen o meu grad’alhur viver
221.6 sen vosso grado me vos faz Amor, / e sen o meu, querer gran ben, sennor
292.9 vós e nós chorando vosco, / e el, mui sen o seu grado, ouve-s’enton d’ir connosco||1350.11 e, a pesar dele, sen o seu grado, / non quer Vela de sobre sí tolher
sen o meu prazer 'de modo doloroso, contra a miña vontade'
1091.7 e de que me parti / mui d’anvidos e sen [o] meu prazer||1261.14 ca vos fostes mui sen o meu prazer||1267.3 Porque se foi meu amigo / sen o meu grad’alhur viver / e se foi sen o meu prazer||1267.8 Porque se foi a meu pesar / e se foi sen o meu prazer, / esto lhi cuid’eu a fazer||1271.9 Assanhou-s[e] e foi-se sen o meu prazer

a pagar é a farinha 'agora xa non ten remedio'
1460.23 A pagar é a farinha, / poi-las non catastes ben
coçar-se con a mão do peixe 'remediarse con cousa que non remedia'
382.21 e, pois ficardes con el des enton, / coçar-vos-edes con a mão do peixe
nen (dar o) valor d’ũa palha 'non conceder importancia a'
1611.21 nen [me dades o] valor d’ũa palha
o ben que + pron. pers. + querer
A expresión hiperbólica do amor do trobador pola senhor reflíctese en construcións formadas por un determinante + ben que + pron. pers. (ou sintagma equivalente) + querer
111.5  o ben que vos eu quero, vós non o entendedes, / e entend’eu e sei o mal que me queredes||111.8 Non á, Dona Maria, nulh’omen, que soubesse / o ben que vos eu quero||198.13 ca, ... / mi ouv’o gran ben que lle quero a saber / esta dona que ante non sabia||198.27 e, des que ouv’esta dona poder / d’o mui gran ben que ll’eu quero saber||236.30 nen o gran ben que ll’eu quer’, ...||237.5-6 de vos dizer, sennor, o mui gran ben / que vos quero e quanto mal me ven||240.4 e en como ll’ousaria dizer / o ben que ll’eu quero||240.11 pois lle non ousar dizer / o ben que ll’eu quero||240.18 mais pero, pois lle non ei a dizer / o ben que ll’eu quero, tenno que non / é mia prol d’ir i||258.2-3 [M]uito pun[n]ei de vos negar, / sennor fremosa, o gran ben / que vos quero||358.14 e ll’o gran ben que ll’eu quero contasse||734.8 Quis-m’el dizer, ... / o ben que mi quer a mui gran pavor||785.5 rog’eu a Deus que o ben que m’el quer / que o queira ced’a outra molher||875.19 dixe-lh’o ben que lhe quer’, ...||911.4-5 ca non leixarei a trobar / nen a dizer, ... / ..., o mui gran ben /  que vos eu quero, mia senhor||1105.2 Meus amigos, non poss’eu máis negar / o mui gran ben que quer’a mia senhor||1106.2 Cuidara eu a mia senhor dizer / o mui gran ben que lhi quer’, ...||1128.2 Sazon sei eu que non ousei dizer / o mui gran ben que quer’a mia senhor||1232.14 pero tan grand’é o ben que m’el quer / que filhará outra entendedor||1242.19 Mais Deus, que sabe o gran ben que m’el quer / e eu a el, quando nos for mester, / nos guarde de mal se vir ca ben é||1664.12 se ela pode, per alguen, / o ben que lh’el quer, aprender, / sol non lho diga
Querer pode ser substituído polo complexo verbal poder querer ou saber querer
542.13-14 Des que vos vi, sempr’o maior / ben que vos podia querer / vos quigi a todo meu poder||553.2 Nunca vos ousei a dizer / o gran ben que vos sei querer, / senhor deste meu coraçon||933.14 E ja que per mí sabedes / o ben que lh’eu sei querer||1090.9 por én nunca me poden entender / o mui gran ben que vos eu sei querer||1249.14 E, pero lh’eu ja queira des aqui / o maior ben que lhi possa querer
o demo leve + CD!
Esta expresión, de carácter enfático e coloquial, que tamén aparece con ausencia de artigo, é utilizada para lle tirar importancia ao expresado polo complemento directo
502.5 o demo lev’a ren que lh’eu falei / de quanto lh’ante cuidar’a dizer!||1250.18 o demo lev’o poder que end’ei||1432.18 [o] demo lev’esso que teu criia||1509.24 mais lev’o demo quant’én tragia!||1517.14 O demo lev’o que m’én dá!||1569.14 O demo lev’o que vós i perdedes!||1652.17 o demo lev’o que lhi val / sa requeza
o mal que + pron. pers. + querer
111.4 e entend’eu mui ben o mal que mi queredes||111.6 e entend’eu e sei o mal que me queredes
segund’ora o meu conhocer 'segundo a miña opinión ou xuízo'
65.3 e, segund’ora o meu connocer, / enquant’est’é, faço mui gran razon