quan muito1
'canto, o moito (subst.) que'
127.2 Ai mia sennor, se eu non merecess[e] / a Deus quan muito mal ll’eu mereci, / d’outra guisa pensara El de mí||500.6 a quen direi / quan muito mal [lev’e] levei / por vós senon a vós, senhor?||695.5 nulha parte non sabedes / de quan muito mal, amigo, / sofro se falardes migo||1090.2 Senhor fremosa, non pod’om’osmar / quan muito ben vos quiso Deus fazer||1092.9 E grave dia mi fez entender / Deus quan muito ben eu dela ‘ntendi,||1092.25 grave dia desejei / quan muito ben m’ela fez desejar quan pouco quer
'un pouquichiño'
92.13 e de provar / se me queria consentir / quan pouco quer sol de mi oir / a cuita que me faz levar||1494.6 se vos desvia quan pouco xi quer, / ides log’ome trager come can quan ... tan
'can ... tan'
1312.5 «Quan longe d’olhos, tan longe de coraçon» tan muito ... quan muito
'tanto ... canto'
1098.1-2 Meu Senhor Deus, pois me tan muit’amar / fezestes, quan muit’amo, ũa molher, / rogue-vos outren quanto xi quiser tan muito (subst.) quan muito
'tanto (subst.) canto'
526.3 que ést’aquel’en que vos mereci / tan muito mal quan muito vós a mí / fazedes tan ... quan
'tan ... tan'
1192.4-5 rog’eu a Deus, ... / que vos faça tan ledo seer migo / quan leda fui oj’eu quando vos vi||1192.16-17 faça-vos Deus en algũa sazon / seer migo tan led’e tan pagado / quan leda fui oj’eu [quando vos vi,||1192.16-17 faça-vos Deus en algũa sazon / seer migo tan led’e tan pagado / quan leda fui oj’eu [quando vos vi,