q

Glossary

[last revised: 23/02/2024]PrintSwitch between examples
que1 relat.pron.
1. Equivale, en xeral, a ‘que, o cal’
É relativamente frecuente a omisión do identificador o ou da preposición que son de regra en determinadas construcións relativas
1.17 log’eu, des i, en prez entrei, / que mi ante d’aver era greu||1.24 e meu coraçon / non sera senon da que sei / mui fremosa e de gran prez||1.26 non sera senon da que sei / mui fremosa e de gran prez, / e que polo meu gran mal vi||1.27 e que polo meu gran mal vi / e de que sempre atendi / mal||1.36 pois que me veer / per vós, de que mi á de vi[i]r||1.38 se m’esto non faz[e]des [i], / que sei que sera vos[s]o ben||3.1 Mui gran temp’á, par Deus, que eu non vi / quen de beldade vence toda ren||3.15 ca daquel dia en que m’eu parti / da mia sen[h]or e meu lume e meu ben, / ..., a morrer me conven||4.3 e todo me ven d’ali, / da por que eu cant’e choro||4.4 e todo me ven d’ali, / da por que eu cant’e choro / e que por meu mal dia vi||5.6 ca este escudo é do melhor / omen que fez Nostro Senhor||5.14 Oi nos devemos [a]legrar / deste escudo que Deus aqui / troux’, ...||6.4 nen quan apost’eu sei negar / o amor, que lh’ei a ‘ncobrir,||6.5 e ela, que me faz perder / que mi-o non poden entender, / ja eu chus non a negarei||6.9 da que á melhor semelhar / de quantas no mund’ome vir||6.12 e máis [manso sabe falar] / das que ome falar oir||6.22 non á ela tal parecer / con que s’assi possa asconder||6.25 Os que me soian coitar / foi-lhes mia senhor descobrir||7.3 – Mia senhor, vin-vos rogar, / por Deus, que ar pensedes / de mí, que en gran vagar / trouxestes e tragedes||7.8 devedes / oj’a mia barva a onrar, / que sempr’onrada sol andar||7.13 e desso que dizedes / [... -ar]||7.18 sol non penso de vos amar / nen pensarei, ... / máis desto que veedes||7.21 o por que vos sempr’amei / per ren non mi-o tenhades||7.44 mais non poss’eu dona veer / que assi and’a meu plazer / como lh’eu andaria||8.20 Mais logo m’ar mataria / un cor que ei de folia / mui comprid[o] e d’amor||8.22 Mais logo m’ar mataria / un cor que ei de folia / mui comprid[o] e d’amor, / que per poucas m’ar matava||8.29 Mais, se eu nunca cobrava / o viç’en que ant’estava, / saber-lh’-ia ben sofrer / seu amor||10.7 que mi a [a]tal senhor tornei, / que non sabe que é amar / e sabe a omen penas dar||10.21 a máis mansa que nunca vi / nen máis sen sanha, pois naci||10.29 se me Deus én poder non der / contra ela, que eu servi||10.32 que nunca eu soub’amar al / erg[o] ela, que mi faz mal!||11.3 Sazon é ja de me partir / de mia senhor, ca ja temp’ei / que a servi||11.23 a dona que meu receber / con migo se pode perder||12.1 Eu, que nova senhor filh[ei], / mal me soube d’afan guardar||12.4 pois ela nunca soub’amar, / atal senhor que vos direi||12.6 mais pero direi-lh’ũa vez / que faça o que nunca fez||13.15 e un cantar / q[u]e lh’oi u a vi estar / en cabelos dizend’un son||14.2 E por que me desamades, / a m[e]lhor das que eu sei?||14.4 ren i non gaades / eno mal que por vós ei||14.5 pola ira en que mi andades / tan graves dias levei||14.8 Dereit’ei, / que da ren que máis amei, / daquela me segudades||14.17 Conort’ei / en que pouco durarei / se máis de min non pensades||14.41 quando vós, que ben queria, / tan sen razon fui perder||14.45 Que prazer / avedes de me tolher / meu corpo, que vos servia?||14.47 Ca me non receberia / aquel que me fez nacer||15.1 Vós, mia senhor, que non avedes cura / de m’ascoitar nen de me ben fazer||15.4 Vós, mia senhor, ... / ..., / ..., / a que m’eu nunca pudi defender, / quero-vos eu de mia coita dizer: / ...||16.4 ei-vos ja sempr’a desejar / enos dias que vivo for||18.4 Pois me fazedes, mia senhor, / de quantas cousas no mund’á / desejos perder e sabor / senon de vós, de que eu ja / nunca desejos perderei||18.11 ca non á no mund’outra ren / por que eu ja possa perder / a coita que eu por vós ei||18.12 ca non á no mund’outra ren / por que eu ja possa perder / a coita que eu por vós ei||18.16 ca me fazedes muito mal / des aquel dia’n que vos vi||20.2 Ai mia senhor, sempr’eu esto temi / des que vos vi, que m’oi de vós aven: / ... ||20.5 u nunca máis acharei outra ren / de que eu possa gasalhad’aver||20.23 averei ja [e]no meu coraçon / a desejar, e nunca máis do meu / cor perderei mui gran coita, que non / veerei ren que mi possa plazer, / ergo se vir a min por vós morrer||21.4 e, amiga, direi-vos que mi aven: / ... ||22.1 Tu, que ora vees de Montemaior, / ..., / digas-me mandado de mia senhor||22.2 tu, que ora vees de Montemaior, / digas-me mandado de mia senhor||22.13 Tu, que ora viste os olhos seus, / ..., / digas-me mandado dela, por Deus||22.14 tu, que ora viste os olhos seus, / digas-me mandado dela, por Deus||23.8 e pois ei, / sen vosso ben que sempre desejei / des que vos vi, en tal coit’a viver||23.14 ca se vos eu oesse desamor, / mia senhor fremosa (que v[o]s eu non / averei nunca nen ũa sazon)||23.23 e, par Deus, se me dar / quiser mia morte, que m’ei mui mester||23.30 se vosso desamor, que m’ora ten / forçado, non fezerdes obridar||24.2 Oimais non sei eu, mia senhor, / ren per que eu possa perder / coita nos dias que viver||24.3 Oimais non sei eu, mia senhor, / ren per que eu possa perder / coita nos dias que viver||24.23 pois me non val / contra vós serviço nen al / que vos faça||24.26 mais non me leixarán / os desejos que de vós ei||24.27 mais non me leixarán / os desejos que de vós ei, / que eu, senhor, non poder[ei] / sofrer||24.29 assi me coitarán / por vós, que me queredes mal / porque vos amo||25.10 nen nos meus olhos, mia senhor, / nen o vosso bon parecer, / que me vos faran ben querer||26.10 e valera-me máis moito ja / que vos quisesse (o que non quer[r]ei) / gran mal||27.4 que non / sei osmar guisa nen razon / por que lhi máis possa guarir||28.4 porque temi / sempr[e] o que m’ora dara / a[s] coitas||28.14 ca ja eu sei / a coita’n que por vós serei||28.24 por El, que vos fez, vos rog’eu / ... / que por vos eu muit’amar non / vos caia, senhor, en pesar||29.1 De-lo dia en que eu amei / mia senhor e lhi quis gran ben||29.11 E o pesar vos mostrarei / (que nada non negarei én) / que lhi fiz||30.21 o que eu dela cuid’aver||31.2 Vedes, fremosa mia senhor, / seguramente o que farei: / ... ||32.3 Ora faz a min mia senhor / como senhor pode fazer / a vassalo, que defender / non se pode nen á u lh’ir||34.2 O gran cuidad’e o afan sobejo / que mi a mí faz a mia senhor levar||34.16 de tal vida non poss’eu aver grado, / da que me faz viver tan sen sabor / como quen ten a morte por melhor||34.22 no[n] á ren per que quisesse mor[r]er||34.24 nen á no mundo coita que ouvesse||35.3 Par Deus, senhor, mui mal me per-matou, / ..., / o que vos agora guarda de mí||35.19 e sei / que me vos non amostrou por meu ben / o que me vos mostrou||36.16 Se m’ela consentir quiser / aquesto que lh’eu rogarei, / ..., gracir-lho-ei||36.24 ca, coido-m’eu, demandad’é / que non podia máis seer, / o por que ome a seu poder / serv’e se non trabalha d’al||36.28 se ali cousimento val / ou i conhocença non fal, / que á i pedir que fazer?||37.1 Non á ome que m’entenda / com’oj’eu vivo coitado||37.3 Non á ome que m’entenda / com’oj’eu vivo coitado / nen que de min doo prenda||37.6 ca non ous’eu dizer nada / a ome que seja nado / de com’oj’é mia fazenda||37.11 po[i]-la que non fosse nada / por mí é tan alongada / de min||37.18 pero sei ben, sen contenda, / da que me faz tan longada- / -mente viver||37.23 Mais, se m’ela non emenda / o afan que ei levado||38.2 Que cousiment’ora fez mia senhor / que me non quis leixar morrer d’amor||38.9 e máis nunca o farei / mentr’oer esta senhor que oj’ei||39.8 Perque vos non nembrastes vós de min, / que vos amo, sen[h]or, máis d’outra ren||39.16 ar nembre-vos algũa vez / en que gran coi[ta] mi o voss’amor ten||40.8 Podera-m’eu de grand’afan guardar / e de gran coita, que depois levei||41.1 O grand’amor, que eu cuidei prender / da mia senhor||41.5 e o seu bon parecer, que lh’eu vi, / por meu mal foi||41.13 Tod’aquel ben que m’ela fez enton, / ..., / por meu mal foi||41.14 Tod’aquel ben que m’ela fez enton, / e de que m’eu depois muito loei, / por meu mal foi||42.2 Ja m’eu quisera leixar de trobar / se me leixass’a que mi-o faz fazer||42.7 atan falso nen atan traedor / que nunca punha erg’en destroir / o que é seu e que non á u lh’ir||42.7 atan falso nen atan traedor / que nunca punha erg’en destroir / o que é seu e que non á u lh’ir||42.8 Eu, que non ei u lh’ir que a tornar / non aja a el e ao seu poder, / nunca del pudi nen un ben aver||42.17 ca de mil coitas, en que omen ten, / se guardaria daquel desleal||42.25 ben mi-o podia desdizer alguen / do que del digo||42.28 senon quant’eu digo e que padeci / sen ben d’amor, que nunca eu perdi||43.14 Nunca ome pesar dira, / nen prazer, que lhi tan gran ben / queira come eu, per nulha ren||43.20 Ben me forçou ali mal sén / o dia’n que lhi eu foi dizer / ca ben mi faz Amor querer||44.2 Muito per-á ja gran sazon / que mia senhor mui gran pesar / non oiu||44.9 e pesou-lh’[o qu]e foi dizer||44.13 Eu, que [a] amo máis ca min, / fig’este atreviment’atal||45.17 que me non poss’achar / nen un conselho bõo que filhar||46.16 que sol non vos ousei dizer / o por que eu fora ali / u vos achei||46.33 nen outra senhor filharei / que me de vós possa én partir||47.14 ca mui milhor / dona ca vós ei por sen[h]or, / e que no[n] sabe assi mentir||47.15 ca mui milhor / dona ca vós ei por sen[h]or, / ..., / que fara a dur tal traiçon / sobre seu ome sen razon||47.21 e descobrir- / -vos-ei d’ũu voss’entendedor / vilão, de que vós sabor / avedes||47.22 e descobrir- / -vos-ei d’ũu voss’entendedor / vilão, de que vós sabor / avedes e a que pedir / foste-la cinta||48.1 Non sei dona que podesse / vale-la que eu amei||48.2 Non sei dona que podesse / vale-la que eu amei||48.3 nen que eu tanto quisesse / por senhor, das que eu sei||48.4 nen que eu tanto quisesse / por senhor, das que eu sei||48.6 se a cinta non presesse, / de que mi lh’eu despaguei||48.11 Pero mi ora dar quisesse / quant’eu dela desejei / e mi aquel amor fezesse, / por que a sempr’aguardei, / cuido que lho non quisesse||48.15 Nen ar sei prol que m’ouvesse / seu ben||51.2 Gran mal me faz agora’l-rei, / que sempre servi e amei||52.16 E, mia senhor, al vos direi / que mi devedes a creer||53.5 e al vos fez que vos ora direi: / ... ||53.16 por aquel Deus que vos fez[o] nacer||53.23 d’averdes vós en mia mort’a perder / gran mesura, ... / ..., que vos Deus fez aver||53.28 que non ja con sabor / que eu aja, senhor, de non morrer||54.11 Mais prazer é i que nunca verei,||54.18 quanto ben Deus no mundo quis fazer / (que ja eu nunca por vós perderei)||54.26 Ca, mia senhor, sempre vo-lo eu neguei / por me guardar desto que m’oj’aven||56.19 non sei al deste mundo desejar / senon vós, que muit’é sen meu grado||56.22 E, senhor, por Deus, que vos fez nacer||57.4 mais eu vos direi / log’al que vos nunca cuidei dizer: / ... ||58.2 O mui fremoso parecer / que vós avedes, mia senhor||58.14 E al vos ar quero dizer / que m’aven de vós, mia senhor: / ... ||58.24 ca mi queredes i tolher / quant’oj’eu ei en que viver||59.3 mal me per-fostes conselhar / aquel dia’n que vós filhar / me fezestes esta senhor||59.17 mais a min que mi-a foi buscar||59.26 se omen for / que sén aja, aver’a entender / ca non devia eu a fazer / o que ali cuido||59.28 aver’a entender / ca non devia eu a fazer / o que ali cuido, per ren||60.1 Por Deus, que vos fez, mia senhor, / mui ben falar e parecer||60.7 nen atendo de me leixar / esta cuita’n que m’eu andar / vejo por vós nunca saber||60.15 se vos eu nunca máis amei / de quanto vos devi’a amar / ome que vivess’en logar / en que vos podesse veer||60.16 ome que vivess’en logar / en que vos podesse veer||60.24 ben poderedes log’osmar / ca me non fazedes levar / coita que eu possa sofrer||61.4 Pero a dona que eu vi falar / nunca melhor nen melhor semelhar / mi-o faz a mí, per boa fe ... fazer.||61.19 E vedes que me faz assi quitar / de máis daquesto end’ela fazer: / porque o faço, posso-a aver||61.24 e est’eu non poder’i acabar / senon per esto que [me] faz fazer||62.9 ca deste poder, / que mi Deus faz atal aver / que vos vejo, fara-xe-m’én / perda do corpo e do sén||63.5 ca vos quer’eu melhor / d’outra cousa, mais non por ben / que de vós atenda||63.8 ca ja per vós non perderei / gran coita do meu coraçon / q[ue] eu i tenho, mia senhor||63.9 gran coita do meu coraçon / q[ue] eu i tenho, mia senhor, / por vós, que me fazedes mal||64.3 Vós me tollede este poder / que eu ei de muito viver||64.6 nunca perderei / esta coita que oj’eu ei / d’amor eno meu coraçon||64.16 ca non éste cuita d’amor / ũa que ome fillar ven||65.2 Sennor fremosa, grand’enveja ei / eu a tod’ome que vejo morrer||65.14 porque sei ca non / vive null’ome que de vós máis ben / aja de mí||65.15 porque sei ca non / vive null’ome que de vós máis ben / aja de mí, que non ei de vós ren / senon quant’ora me oistes dizer||65.21 nulla cousa non me pode guardar / d’aquesta cuita, que levo, levar||65.23 e o que m’ende guardar non poder / ja me non pode en al prestar, sennor||65.28 e ora, por Deus, que vos fez falar / mui ben||65.32 e, se o fezerdes, ja foi moller / que xe pensou de sa alma peor||66.5 ben de-la sazon / que vos eu vi e que vosco falei||66.5 ben de-la sazon / que vos eu vi e que vosco falei||66.18 quitar-m’end’-ia o mui gran sabor / que vos vejo aver de m’alongar / de vós mui máis ca outr’ome por én||66.26 e El, que vos tal fez, se m’algun ben / non der de vós, sennor, non me dé sén||67.9 ca non ést’outre se eu non / que mi-a tive de-la sazon / que eu primeiramente vi, / ..., atal moller||67.10 que mi-a tive de-la sazon / que eu primeiramente vi, / per bõa fe, atal moller / que dá mui pouco ora por én||67.12 que eu primeiramente vi, / per bõa fe, atal moller / que dá mui pouco ora por én||67.24 logo mi averei a quitar / de nunca ja cuita sentir / enos dias que eu viver||68.1 Ome que gran ben quer moller / gran dereit’á de trist’andar||68.6 mais que mester lle pod’aver / o que lle non pode toller / tal cuita como sigo ten?||68.15 E tod’ome que se poder / per algũa guisa guardar / de nunca moller muit’amar / fara bon sén se o fezer||68.19 que, enos dias que viver, / que pesar pode ja prender / eno mundo per outra ren?||68.26 se lle Deus der, / que atal fez, end’o poder||69.11 por quite me tenn’eu d’aver / vosso ben, ... / nen al en que aja sabor||70.1 Vós, que mi assi cuitades, mia sennor, / que eu me quite de vos ben querer||70.13 mais o vosso fremoso parecer, / que eu por mí non ouver’a veer, / me quitou ja de mi-o Deus nunca dar||70.28 mais non sei ora consello prender / a esta cuita’n que me vejo andar||71.9 E seede ora sabedor / do que vos eu quero dizer: / ... ||71.17 direi-ll’eu que faça por én: / ... ||72.6 porque vos vejo en mí perder / mesura, que tanto valer / sol sempre a quen na Deus quer dar||72.9 esso pouco que eu poder / viver no mundo, ... / ..., assi viverei por én||72.14 porque vós fazedes por mí / cousa que vos non está ben||72.26 cousa faria sen razon / eu se mi assi fosse cuitar / con mia mort’, en esta sazon / que me vós fazedes morrer||73.8 por Deus, que vos fez mellor / falar e máis fremoso parecer / d’outra dona||73.26 e non por esto que me por vós ven||74.10 E pero nunca foi én pensado / que podesse eu per ren veer / o que me faz tal cuita aver||75.8 E creede que a min é / este mal, que me vós levar / fazedes, de mia morte par||76.3 sei eu mui ben / ca vos faço mui gran pesar / de que vos sei tan muit’amar||76.5 mais, se o sei, non ar sei ren / por que end’al possa fazer / enquant’eu no mundo viver||76.21 E, mia senhor, se vos prouguer, / ben me devedes a parcir / ben que vos quer’...||78.2 Ai eu, coitad’, en que coita mortal / que m’oje faz ũa dona viver!||78.4 pois non vej’ela, que vi por meu mal / máis fremosa de quantas nunca vi / donas do mund’;...||79.6 anda perdudo e fóra de sén / por ũa dona, ... / que depois viro[n] estes olhos meus||79.7 anda perdudo e fóra de sén / por ũa dona, ... / ..., / que mi-a semelha mui máis d’outra ren||79.11 por esso quer’eu mui gran ben querer / a esta dona en que vos falei||79.12 por esso quer’eu mui gran ben querer / a esta dona en que vos falei, / que me semelha a donzela que vi||79.12 que me semelha a donzela que vi||79.14 e a dona servirei des aqui / pola donzela que eu muito amei||79.21 servi-la-ei, e non servirei al, / por a donzela que foi mia senhor||80.2 Quero-vos eu ora rogar / por Deus, que vos fez, mia sennor: / ... ||80.4 non catedes o desamor / que m’avedes||80.5 non catedes o desamor / que m’avedes nen o pesar / que vos eu faço en vos querer / ben||80.11 senon que vos jaç’en prazer, / por Deus, sennor, esto, que sei / que vos agora é pesar||81.3 e o que muito receei / de mi avĩir todo mi aven||81.14 e sei-ll’eu un seu ome atal / que ll’aver’a morrer por én||82.11 ca ‘ssi me ten forçad’Amor / que me faz atal don’amar||82.12 ca ‘ssi me ten forçad’Amor / que me faz atal don’amar / que me quer mui gran mal por én||83.9 E dig’esto por me guardar / d’ũa cousa que vos direi: / ... ||83.16 E dé-me poder de negar / sempr’a mui gran cuita que ei / por vós||83.17 E dé-me poder de negar / sempr’a mui gran cuita que ei / por vós aas gentes que sei / que punnan en adevinnar / fazenda d’om||83.20 e os que esto van fazer / Deu-los leix’ende mal achar||84.12 e, por én, / un vassalo soo que á, / de pran, de morte perde-l’-á / por esta cuita en que me ten||84.14 un vassalo soo que á, / de pran, de morte perde-l’-á / por esta cuita en que me ten||84.19 e, se ll’eu podesse al fazer / por aqueste mal que me faz, / al lle faria||85.7 sen aver ben / da dona que lla faz aver||85.8 E os que esto creud’an, / Deus!, é que queren máis viver||85.26 porque non sõo sabedor / daquesto que ouço dizer||86.3 Non tenn’eu que coitados son / d’amor (...) / aqueles que non an seu ben||86.4 Non tenn’eu que coitados son / d’amor (...) ... ) / aqueles que non an seu ben / e que teen atal razon: / que poden sa coita perder||87.7 e meteron-m’en seu poder / en que estou a gran pavor / de morte||87.24 e por esto perdi o sén, / por tal dona que me non val||88.2 Ja m’eu, sennor, ouve sazon / que podera sen vós viver / u vos non viss’, ...||88.17 E, se quisessedes sofrer / este pesar, por Deus, sennor, / que vos eu faç’en vos veer||89.6 que o pesar, que ouvesse én, / que toda via mi-o negasse||89.12 nen Deus, que mi-a fez tan gran ben / querer||89.13 nen Deus, que mi-a fez tan gran ben / querer, per que perdi o sén||89.16 E, se m’ela por Deus mandasse / o que me nunca quis mandar||89.19 a mui gran coita’n que me ten / lle perdõasse Deus por én||90.17 por Deus, que vos ten en poder||90.23 E gran coita me faz jurar / d’amor, que non posso sofrer||90.25 e faz-mi a verdade dizer / (de que eu nunc’ousei falar) / da gran cuita que por vós ei||90.26 e faz-mi a verdade dizer / ... / da gran cuita que por vós ei||91.6 que non pod’ome coita aver / que non aja log’a perder / des que ll’outra chega maior||91.9 des aquel dia que vos vi / d’outra gran coita me parti||92.14 e de provar / se me queria consentir / quan pouco quer sol de mi oir / a cuita que me faz levar||93.3 e do que end’estou peor / é d’ũa ren que vos direi: / ... ||93.4 e do que end’estou peor / é d’ũa ren que vos direi: / ... ||93.16 Por quantas outras cousas son / que Deus no mundo fez de ben||93.25 ca, Deu-lo sab’, á gr ... á gran sazon / que desejei máis d’outra ren / sennor, de vos esto dizer||94.7 ca ja m’en maior coita ten / por tal dona que non direi / mentr’eu viver||94.13 enquanto non souberen quen / ést’a dona que quero ben||94.27 que sei de pran / ca dos que me preguntarán / e dos outros m’ei a guardar||95.18 e por esto non poss’osmar / ren per que eu possa guarir||97.4 pois na maior / viv’eu que pod’Amor fazer / aver a nulh’omen per ren||97.23 E mia senhor non sabe qual / x’é esta coita que eu levei / por ela des que a amei||98.3 sempre cuido que lhi direi, / quando a vir, o mal que ei / por ela e por seu amor||98.12 pode-la-ei / veer enquanto lhi negar / ca a non vejo con pavor / que lh’aja||99.3 quer’eu agora começar / ũa tal ren que acabar||99.20 nen outrossi non [o] quis dar / a esta coita que eu ei||102.1 Senhor, esta coita que ei / non vo-la poss’eu máis dizer||102.24 E, pois me contra vós non val / Deus nen mesura nen amor / que vos eu ei des que vos vi||103.10 pero van-me muit’estorvando / os que mi van falando, senhor, en al||103.13 Estranho and’eu dos que me queren ben||103.14 Estranho and’eu dos que me queren ben / e dos que viven migo t[o]da via,||104.2 Quer’eu agora ja dizer / o que nunc’a dizer cuidei||104.7 Nulh’omen non se dol de mí / nen sab’a coita que eu ei||104.11 Provar quer’eu de lho dizer / a mia senhor aqueste ben / que lhi quer’e que non á par||104.29 e máis por que lho negarei / ou que é o que temerei?||104.32 Ca ja me non pode maior / mal fazer, ... / daqueste que me faz aver||105.3 vós sodes mia morte e meu mal e meu ben, / e máis, por que vo-lo ei eu ja máis a dizer: / ...||105.7 Vós sodes mia mort[e] e meu mal, mia senhor, / e quant’eu no mund’ei de ben e de sabor, / e máis, por que vo-lo ei eu ja máis a dizer: / ...||106.3 E non mi valra i Deus nen mesura / que vós tan grande sabedes aver / en tod’outra ren senon contra mí?||106.25 fez-m’entender qual ést’o ben melhor / do mundo, a que Deus nunca fez par||107.15 ca ja mi pouco durará / per morte que mi-o tolherá||107.24 e moiro con pesar / de mí, que m’assi foi matar / en deseja-lo voss’amor||108.2 Agora me quer’eu ja espedir / da terra e das gentes que i son||108.9 nen ir triste por ben que eu / nunca presesse||108.14 pero das terras averei soidade, / de que m’ora ei a partir despagado||108.21 se das gentes algun sabor avia / ou das terras en que eu guarecia||108.36 e pensarei / quant’aguardei / o ben que nunca pud’achar||108.55 saber / dizer / ben me possa, que eu direi||108.65 Assi / quer[r]ei / buscar / viver / outra vida que provarei||109. mais a Deu-lo rogo, que sabi a mia coita, que me valha i,||109.20 mais a Deu-lo rogo, que sabi a mia coita, que me valha i||110.2 Senhor, perdud’ei por vós ja o coraçon / e sabor do mundo que soia eu aver,||110.13 e sequer non ei ja razon que lhis apõer / quando me preguntan [por] que ei tan trist’andar.||110.15 Con coita de vós direi-vo-lo que farei: / ... ||111.3 nen do mal nen da coita que por vós ei levada;||111.7 Non á, Dona Maria, nulh’omen, que soubesse / o ben que vos eu quero, que doo non ouvesse / de min||111.8 Non á, Dona Maria, nulh’omen, ... / ..., que doo non ouvesse / de min||112.2 Quand’ora for a mia senhor veer, / que me non quer leixar d’amor viver, / ai Deus Senhor, se lh’ousarei dizer: / ... ||113.2 – Vi eu donas encelado / que ja sempre servirei / porque ando namorado||113.5 pero non vo-las direi / con pavor que delas ei||113.7 – Vós, que es[s]as donas vistes, / falaron-vos ren d’amor?||113.14 – Ambas eran-nas melhores / que omen pode cousir||114.3 muito sei eu a terra ben / per Soeir’Eanes que én ven,||114.16 E diz que vio ũu judeu / que vio prender Nostro Senhor||114.21 diz que é [un] judeu pastor, / natural de Rocamador / e que á nom[e] Don Andreu||115.2 venho-vos rogar / por un meu ome que non quer servir||115.7 ca el non sabe cantar nen dizer / ren per que se pague del quen o vir||115.26 mui ben sei eu que lhe diran enton: / ... ||116.21 e coita mui grand’e pesar / de vós, de que mi vi[i]r non devia||117.4 e quen deseja muit’ata[l] moller / de que non cuida ja máis aver ben||117.7 e non entend[o] a folia / que faç’i grand’...||117.11 e a min, que mi avia máis mester, / non sei guardar||117.15 non mi á min prol, quando me prol non ten / cousimento, que me valer devia||117.21 eu que non cuido mentre vivo for, / sennor fremosa, de vós ben aver||117.25 por algun ben que eu de vós cuidasse / aver||118.1 A ren do mundo que mellor queria / nunca m’én ben quis dar Santa Maria||118.7 A ren do mundo que eu máis amava||119.3 todos perderon o dormir / con gran sabor que an de s’ir||119.14 E estou end’eu mui peor, / que coid’i a perder o sén||119.21 e Deus, que mi-a fez ben querer, / ..., / non me cuidari’a cambiar / por rei nen por emperador||121.2 Como morreu quen nunca ben / ouve da ren que máis amou||121.3 Como morreu quen nunca ben / ouve da ren que máis amou / e que viu quanto receou / dela||121.8 Como morreu quen foi amar / quen lle nunca quis ben fazer / e de que lle fez Deus veer / de que foi morto con pesar||121.9 Como morreu quen foi amar / quen lle nunca quis ben fazer / e de que lle fez Deus veer / de que foi morto con pesar||121.11 Com’ome que ensandeceu, / sennor, con gran pesar que viu||121.12 Com’ome que ensandeceu, / sennor, con gran pesar que viu||121.17 Como morreu quen amou tal / dona que lle nunca fez ben||122.1 Sennor, os que me queren mal / sei eu ben que vos van dizer / todos, sennor, por me fazer / perder convosc’e non por al||123.4 que non sei / al no mundo querer mellor / d’ũa mia parenta que ei||123.12 entanto com’eu vivo for / esta parenta servirei, / que quero mellor d’outra ren||124.8 Mao dia me levantei / que vos enton non vi fea!||125.2 Meus ollos, gran cuita d’amor / me dades vós, que sempr’assi / chorades||126.4 per ren non mi-o queren sofrer / estes que non poss’eu forçar||126.7 e Amor, todos estes son / os que me non leixan quitar||126.26 e aver-lhis-ei a comprir / esto que lhis praz||127.16 se eu morte prendesse / aquel primeiro dia en que vos vi||127.20 ca me valver’a mí máis de prender / mort’aquel dia que vos foi veer||128.8 o seu ben que non á i par||128.16 nen a mia coit’, ... / en que m’oj’eu vejo viver||130.4 al me tolle de que me faz peor!||130.9 E grave dia con Amor foi nado, / que me de cuita sempre sofredor / fez||130.16 E saberia d’algun ben mandado / de que oj’eu non sõo sabedor||130.26 que lle fogi da terra con pavor / que ouve dela||131.4 e direi-vos por que o dig’assi / e a gran cuita que mi-o faz dizer: / ... ||131.10 ca muit’á que ll’eu morte mereci / se dev’ome per amar a morrer||131.16 E d’Amor nunca un prazer prendi / por mil pesares que m’el faz sofrer||131.17 e a sennor que eu por meu mal vi / non me quer el contra ela valer||131.19 non me quer el contra ela valer / nen dar-m’esforço, que m’era mester||131.23 Ca, des que m’eu en seu poder meti, / non desejei ben que podesse aver||131.25 sequer mia morte desejei des i, / que ant’eu muito soia temer||132.10 E que mal consello fillei / aquel dia en que fillei / vós por sennor||132.23 com’om’a que sennor non val / a cuita tal / que nunca tal / ouv’outro ome d’amor nen d’al||133.2 Sennor fremosa, pois me non queredes / creer a cuita’n que me ten Amor||133.9 E, pois vos vós da cuita non nembrades / nen do afan que m’Amor faz prender||133.15 E desta cuita’n que me vós tẽedes, / en que oj’eu vivo tan sen sabor||133.16 E desta cuita’n que me vós tẽedes, / en que oj’eu vivo tan sen sabor||133.20 Que farei eu, que mal dia naci?||133.27 Que farei eu, que consello non sei?||133.28 Que farei eu, que vós desamparades?||134.16 E, quand’ar soio cuidar no pavor / que me fazedes, mia sennor, sofrer||135.9 e porque me veen coitar / do que lles non direi per ren||135.16 Nen sera tan preguntador / null’ome que sábia de min / ren per que seja sabedor / [d]o ben que vos quix||135.17 Nen sera tan preguntador / null’ome que sábia de min / ren per que seja sabedor / [d]o ben que vos quix||135.25 se sodes vós a mia sennor / que amei sempre e servi||136.1 O que consell’a min de m’eu quitar / de mia sennor||136.8 mais non a viu, e vai-m’agora dar / tal consello en que perde seu sén||136.14 ca, se el vir o seu bon semellar / desta sennor, per que mi a min mal ven||136.18 nen outr’ome que tal sennor amar||137.9 qual vos ora direi: / ..., / ..., / ..., / ..., / ..., / ...; / que entend’eu, fremosa mia sennor, / ..., que nunca perderei / gran ben de Deus nen de vós nen d’Amor||137.13 e direi-vos, mia sennor, que mi aven: / ... ||137.19 nunca de Deus nen de mí prenderei / prazer nen ben de que aja sabor||137.30 non me terrá consello que me den / dano nen prol nen pesar nen prazer||138.6 nen viss’aquel que me vos amostrou||138.7 nen viss’o dia’n que vos fui veer||138.9 ca des enton me fez o voss’amor, / na mui gran coita’n que vivo, viver||138.27 nen me val coita que por vós sofri||139.2 Sennor, pois Deus non quer que min queirades / creer-la coita que me por vós ven||139.8 non sei que i perçades / en guarirdes voss’ome que matades||139.9 non sei que i perçades / en guarirdes voss’ome que matades / e que vos ama máis que outra ren||140.8 porque quero ben / mia sennor e mia natural, / que am’eu máis ca min nen al||140.23 Esforçar-m’e sofrer pavor / o mellor consell’é que sei||141.6 ca vós devedes a valer / a tod’ome que coita ouver||141.9 ca me ten oj’el na maior / cuita’n que ome ten Amor||141.14 E des que mi Amor non fezer / a coita que levo levar||141.17 o que eu non coido perder / mentr’Amor sobre mí poder||142.2 Quantos entenden, mia sennor, / a coita que me por vós ven||142.26 e o que non fezer assi, / ..., ben sei / de min ca llo non creerei||142.31 mais creê-ll’-ei a quen leixar / tod’outro ben por desejar- / -vos, que sempre desejarei||144.2 Meu coraçon me faz amar / sennor atal, de que eu ei / todo quant’eu aver coidei||144.4 des aquel dia en que a vi||145.7 e, se me quiserdes guardar / de morte, guardaredes i / voss’ome, se guardardes mí, / e que vos nunca fez pesar||145.12 e quen vos vir desamparar / min, que fui vosso pois vos vi, / terrá que faredes assi / depois a quen s’a vós tornar||145.27 atal coita de que ben sei / que morrerá quen a ouver||146.2 Por Deus, sennor, non me desamparedes / a voss’amor que m’assi quer matar||146.3 e vall’a mí bon sén que vós avedes||146.6 e valla-me, fremosa mia sennor, / coita que levo por vós, e pavor||146.10 que vos eu nunca mereci pesar / de que me vos con dereito queixedes||146.31 quando vos non quiser avergonnar / de vos matar un ome que avedes||147.5 por gran coita que d’amor ei / ja sempre doo averei / de quen dele coitado for||147.9 ja sempre doo averei / de quen dele coitado for, / e de quen fillar tal sennor, / que lle non queira valer i||147.10 qual eu fillei, que, poi-la vi, / sempre me teve na maior / coita das que no mundo sei||147.19 e por esto, per que passei, / de me doer gran dereit’ei / de quen assi for amador||148.8 netas de conde quer’eu cometer, / que me seran máis pouc’acoomiadas!||148.22 ante farei meu linhagen melhor / (o que end’é de Gueda máis baixado)||150.2 Nunca tan coitad’ome por moller / foi com’eu por ũa que me non quer / fazer ben||150.12 viver / coitado pola que non quis dizer / a min noutro dia / o per que guarria||150.14 viver / coitado pola que non quis dizer / a min noutro dia / o per que guarria||151.2 Pois que se non sente a mia senhor / da coita en que me ten seu amor||151.6 se sempr’ei d’aver atal andança, / cativo, que non morri o dia / que a vi en cas Dona Costança||151.11 Mais eu, que por sandeu [e] tolheito / and’, e como non moiro, cativo?||152.3 e tod’ome que me consellar ben / consellar-m’-á que more sempr’aqui||152.5 por un dia que mia sennor non vi, / d’atant’ouver’a morrer con pesar||152.8 Tod’ome que souber meu coraçon / nulla culpa non me dev’a põer||152.25 por Amor, que mi-o non quis consentir||153.14 mais da gran coita do meu coraçon / non ll’ei a dizer ren / que ll’eu diria en bõa razon||154.4 non ousarei dizer / da mui gran cuita’n que me ten!||154.6 Non ll’ouso dizer nulla ren / da mui gran coita’n que me ten!||155.7 se lle disser a coita’n que me ten||156.5 en que teedes por razon / de me leixar morrer d’amor||156.12 e á mui gran sazon, / mia senhor fremosa, que non / ouve de min nen d’al sabor||156.21 que me querra cedo matar / a coita que mi por vós ven||156.24 Mais venho-vos por Deus rogar / que vos prenda doo por én / de mí, que faç’este mal sén||157.1 En que grave dia, senhor, que me vos Deus fez veer||157. En que grave dia, senhor, que me vos Deus fez veer||158. por que me fostes tal sennor mostrar,||158.2 Nostro Sennor, en que vos mereci / por que me fostes tal sennor mostrar, / a máis fremosa que eu nunca vi, / a que non ouso nulla ren falar?||158.3 a máis fremosa que eu nunca vi||158.6 non ll’ouso dizer / a mui gran coita que me faz aver||159.22 eu, que non sei al ben querer, / querria-me de vós saber, / sennor fremosa, que farei||160.8 E, quando ll’eu quero dizer / o muito mal que mi amor faz||160.15 Que ventura que me Deus deu, / que me fez amar tal moller / que meu serviço non me quer!||160.21 que eu ja sempr’ei a servir / moller que mi-o non quer gracir||162.4 pero sei eu que lle farei por én: / ... ||164.2 Quer’eu a Deus rogar de coraçon, / com’ome que é cuitado d’amor, / que El me leixe veer mia sennor / mui ced’, ...||164.8 E, se m’El á de fazer algun ben, / oir-mi-á ‘questo que ll’eu rogarei||164.14 E, se m’El amostrar a mia sennor, / que am’eu máis ca o meu coraçon, / vedes o que lle rogarei enton: / ... ||164.15 vedes o que lle rogarei enton||164.16 que me dé seu ben, que m’é mui mester||164.23 se non, vedes que lle rogarei eu: / ... ||165.7 E dizede-me en que vos fiz pesar||165.14 E non sei eu como possa morar / u non vir vós, que me fez Deus querer / ben por meu mal||166.13 ca eu por que ei a dizer / o por que m’ajan de saber / quan gran sandece comecei||166.15 o por que m’ajan de saber / quan gran sandece comecei, / e de que me non á quitar / nulla cousa se morte non,||166.17 pois Deus, que mi-a fez muit’amar, / non quer, nen o meu coraçon?||166.25 e a que eu sempre servi / me desama máis d’outra ren||167.2 Ai eu, de min e que sera, / que fui tal dona querer ben / a que non ouso dizer ren / de quanto mal me faz aver?||167.13 É a que Deus fez por meu mal||167.16 e nunca end’atenderei / con que folgu’o meu coraçon||167.17 e nunca end’atenderei / con que folgu’o meu coraçon, / que foi trist’, ... / polo seu ben||168.4 mais direi-vos do que m’é mal: / ... ||168.9 pois ensandeci / por vós, que eu por meu mal vi||168.15 ca non poss’eu máis endurar / o mal que mi amor faz levar||169.8 Pero nunca ll’eu fige ren / por que m’el aja de matar||169.10 mais quer’eu mia sennor rogar, / polo gran med’en que me ten, / que me mostr’aquel matador||169.16 mais quer’eu mia sennor rogar, / polo gran medo que del ei, / que mi amostr’aquel matador||170.7 direi-lles ca ensandeci / pola mellor dona que vi||170.11 nen pola que oj’eu sei máis de prez||170.16 E, Deu-lo sabe, quan grav’a min é / de lles dizer o que sempre neguei!||172.19 en cuidar i / en como podess’acabar / do que querria nulla ren||172.28 se coidasse aver ben / da que por meu mal dia vi||173.5 valla-me ja contra vós a maior / coita que sofro por vós das que Deus / fezo no mund’, ...||173.9 E, se me contra vós non val, sennor, / a mui gran coita que me por vós ven||173.10 E, se me contra vós non val, sennor, / a mui gran coita que me por vós ven, / per que perdi o dormir e o sén||173.12 valla-me ja contra vós o pavor / que de vós ei||173.13 que nunca ousei dizer / a coita que me fazedes aver||173.14 que nunca ousei dizer / a coita que me fazedes aver, / que neguei sempr’, ...||173.17 quer’eu a Deus rogar por én / que me valla, que vos en poder ten / e que vos fez das do mundo mellor / falar, sennor, e mellor parecer||173.18 quer’eu a Deus rogar por én / que me valla, que vos en poder ten / e que vos fez das do mundo mellor / falar, sennor, e mellor parecer||174.5 alguen se doeria / de min, que moir’e non ouso dizer / o de que moir’, ...||174.6 que moir’e non ouso dizer / o de que moir’, ...||174.8 E os amigos en que m’atrevia, / ..., / non llo dizen||174.9 E os amigos en que m’atrevia, / de que me tenn’en al por ajudado, / non llo dizen||175.2 Qual dona Deus fez mellor parecer / e que fezo de quantas outras son / falar mellor e en mellor razon||175.5 e máis mansa das que eu nunca vi||175.31 enton / demo xo lev’o que ll’al nembrará!||176.15 E, mia sennor, por Deus, que máis loado / fez vosso prez pelo mundo seer||176.21 quand’eu, sennor, que mal dia fui nado, / non atendo de vós||177.2 Ai eu, coitad’, e por que vi / a dona que por meu mal vi!||177.11 se Nostro Sennor me dé ben / dela, que eu quero gran ben||177.17 mais Deus, que mi-a fezo veer, / rog’eu que mi-a faça veer||177.24 pero non o sabe per min / a que eu vi por mal de min||177.28 ca vedes que ouço dizer: / ... ||177.30 que mingua de sén faz dizer / a ome o que non quer dizer!||179.3 que viss’a dona que veer querria||179.5 que viss’a dona que veer querria / ... / de que m’eu mui sen meu grado parti / e mui coitad’, ...||179.7 e fiquei eu, que mal dia naci!||179.11 se soubesse que veer poderia / ela, que eu por meu mal dia vi||179.12 ca, de-lo dia en que a connoci, / sempre lle quige mellor toda via||179.18 pois non vej’ela, que por meu mal vi||179.20 e Deus, que mi-a podia / dar, non mi-a dá nen al que ll’eu pedi||179.21 e Deus, que mi-a podia / dar, non mi-a dá nen al que ll’eu pedi||179.23 E por qualquer destas me quitaria / de mui gran coita que sofr’e sofri / por ela||179.24 de mui gran coita que sofr’e sofri / por ela, que eu vi por meu mal dia, / máis fremosa de quantas donas vi||180.2 Sennor, queixo-me con pesar / grande que ei de que vos vi||180.6 e máis me devi’a queixar / eu desse vosso parecer /  que tanto mal me faz aver||181.4 por non sofrer mui gran coita d’amor / que sofri sempre no meu coraçon||181.13 e do que moiro gran prazer end’ei||181.26 E quero-vos ora desenganar / qual ést’o ben que eu queria aver||181.28 é mia sennor, do mui bon parecer, / e que mi faz mia morte desejar||181.29 é mia sennor, ... / e que mi faz mia morte desejar, / e que nunca máis veer poderei||182.10 e por non sofrer a maior / coita das que Deus quis fazer, / que lla eu sempr’ei a sofrer / por vós||182.13 e rog’a Deus por én / que me faça perder o sén / e pavor que ei de morrer||182.21 e, se for sandeu, perderei / a gran coita que d’amor ei||183.1 Pola verdade que digo, sennor, / me queren mal os máis dos que eu sei||183.2 Pola verdade que digo, sennor, / me queren mal os máis dos que eu sei||183.9 se non perder aqueste sén que ei||183.10 se non perder aqueste sén que ei, / ..., de que non ei pavor / de o perder, e o non perderei,||183.13 ca perderia pe-lo sén perder / gran coita que me fazedes aver||183.18 e Deus Sen[n]or non me dé [de] vós ben, / nen outro ben que me podia dar||184.6 sempre cuidando, mia senhor, / en vós, que fez Deus a melhor / dona de quantas donas vi||185.5 quando me fezestes ir veer / ũa dona mui fremosa que vi||185.21 non vos poss’eu dize-lo mui gran ben / que lhe Vós, meu Senhor, fazer fezestes||185.22 nen o gran mal que Vós a min fezestes||185.28 nen ar direi a dona nunca ja / por que moiro, que mi veer fezestes||185.28 nen ar direi a dona nunca ja / por que moiro, que mi veer fezestes||186.1 Meus amigos, direi-vos que m’aven||186.5 ést’a máis fremosa que no mund’á||186.18 e por mal de quantos no mundo son / que viren o seu mui bon parecer||186.20 ca lhis averra ende coma a min, / que lhi quis tan gran ben||187.3 qual ést’a dona que me faz morrer||187.8 E que máis ei de que perç’a perder?||188.10 senon polo seu / bon parecer da mia sennor, / que nunca ome vio mellor / nen tal||188.13 e me mostr’o seu / bon parecer, que lle Deus deu / por ja sempr’a min mal fazer||188.18 E vedes que mi ar fez por én: / ... ||188.22 nunca m’ar paguei d’outra ren / senon dela, de que assi / estou como vos eu direi: / ... ||188.30 ca nunca dela cuidei al / aver, par Deus, que pod’e val, / erg’esta coita que me ven||188.31 erg’esta coita que me ven||189.4 querend’ũa dona gran ben / que me fez mal des que a vi||189.14 a min se ven queixar / por én, que culpa non ei i||189.17 E por gran coita tenn’atal / eu que sol non ll’ouso dizer / o gran mal que me faz aver||189.22 Mais rog’a Deus, que sab’o mal / que me mia sennor faz sofrer, / que El me faç’ensandecer||189.23 que sab’o mal / que me mia sennor faz sofrer||190.4 por Deus, que vos deu tan bon parecer, / mia sennor fremosa, que prol vos ten / a vós de quanto mal me por vós ven?||190.15 Pero, sennor, nunca vos eu ousei / de mia coita nulla ren ementar / que mi a min fez o voss’amor levar||191.3 Par Deus, sennor, ja eu non ei poder / de non dizer de quanto mal me ven / por vós, que quero mellor d’outra ren||191.4 Par Deus, sennor, ja eu non ei poder / de non dizer de quanto mal me ven / por vós, ... / que me fez Deus, por meu mal, ben querer||192.4 ca lle direi, se a vir, toda via / a mui gran coita que me faz sofrer||192.5 e, poi-la vejo, vedes que mi aven: / ... ||192.8 non lle digo de quanto coido ren / ant’o seu mui fremoso parecer, / que me faz, quanto coido, escaecer||193.14 pois non vir ela que por meu mal vi||193.20 a coita de quantas Deus fez maior / en que eu vivo polo seu amor||194.17 ca nunca eu no mundo pud’achar, / ..., / dona que me fezess’escaecer / vós||194.21 e, se non, Deus non me dé voss’amor / nen vosso ben, que me faz desejar||194.22 E mal m’ach’eu (que non querri’achar) / de toda ren se vo-l’eu vin dizer / por ben que nunca de vós coid’aver||194.24 se vo-l’eu vin dizer / por ben que nunca de vós coid’aver||195.6 nen ar poss’achar quen / me dé consello como possa ir / vee-la dona que por meu mal vi||195.12 por esta moiro, que Deus atal fez||195.21 ca muit’á ja que non pude veer / niun prazer||195.28 e sempr’averei mal / se non vir ela, que vi por meu mal||195.34 E, se os viren, veran gran prazer, / ca muit’á que non viron gran prazer||195.35 leve-os Deus cedo, que pod’e val, / u veran ela, que tan muito val||195.36 leve-os Deus cedo, que pod’e val, / u veran ela, que tan muito val||196.1 Que muit’á ja que a terra non vi / u ést’a mui fremosa mia sennor||196.3 Que muit’á ja que a terra non vi / u ést’a mui fremosa mia sennor, / de que m’eu triste chorando parti||196.7 ai!, mia sennor e meu lum’e meu ben, / máis fremosa das donas que eu vi!||196.20 que ben mil vezes, ... / esmoresco no dia, que non sei / que me faço nen que digo||197.11 nen a que eu vi parecer mellor / de quantas donas vi||197.18 tolle-mi o corpo que ja nunca dia / éste, nen noite, que aja sabor / de min nen d’al||197.20 Nen vej’ela, que moiro por veer, / que ést’o máis que me toller podia||197.25 ca vivo na maior / coita do mundo des aquele dia / que a non vi||197.31 e fezo-me perder / pavor de morte que ante avia||198.4 porque dixe ca queria gran ben / Joan’ou Sancha, que dix’, ou Maria||198.5 ca, por aquesto que eu dixe ali, / me soube log’ũa dona des i, / daquestas tres, que por ela dizia||198.7 ca, ... / me soube log’ũa dona des i, / daquestas tres, que por ela dizia||198.12 ca, por aquesto que eu fui dizer, / mi ouv’o gran ben que lle quero a saber||198.14 ca, ... / mi ouv’o gran ben que lle quero a saber / esta dona que ante non sabia||198.23 por mui gran ben que lle quis toda via / des que a vi, que me soube por én||199.2 Que muitos que m’i andan preguntando / qual ést’a dona que quero gran ben||199.5 cuidando en ũa destas tres que vi||199.13 e preguntando-m’a pesar de mí / qual ést’a dona que me faz assi / por sí andar en gran coita’n que ando||199.14 qual ést’a dona que me faz assi / por sí andar en gran coita’n que ando||199.23 Por én tod’ome devia acordado, / que sén ouvesse, daquest’a seer||199.30 E elas van-me gran pesar dizer / no que lles nunca prol non á d’aver||199.32 Mai-lo que vai tal pregunta fazer / Deu-lo leixe moller gran ben querer||200.5 e mi ora fez veer outra moller, / per bõa fe, que amo máis ca m||200.18 ca me fez ela mui gran coit’aver / de que ja máis non sera sabedor / nunca per min||200.21 nen amigo non ei / que lla nunca por min queira dizer||200.24 ca me non posso oj’amigo saber / ... / tal que por min lle fezess’entender / com’oje moiro polo seu amor||201.8 E, mia sennor, al vos quero dizer / de que sejades ende sabedor||203.5 mais alguen foi que lle disse por mí / ca lle queria gran ben||203.8 confonda Deu-lo que llo foi dizer!||203.14 ca, meus amigos, des que a non vi / desejo morte, que sempre temi||203.27 vedes que faç’enton, per bõa fe: / ... ||204.19 ést[e] meu coraçon traedor / que mi-a depois conselhou a veer||204.26 ca siquer ante algũa vez dormia / ou avia d’algũa ren sabor, / que oj’eu, cativo, non poss’aver||204.28 e dobrou-xi-m’a coita que avia!||205.18 e, pois eu d’El non ei mal a prender / e [a] gran coita que ei me non val / por ela||205.22 E tod’omen que molher ben quiser / e m’esto oir e «amen» non disser / nunca veja de quanto ama prazer!||206.4 Con esta coita que me ven, tanta, / desejo mort’...||206.10 e direi-vos que me máis quebranta: / ... ||206.11 desejo morte, que sempre temi||207.5 ca, se s’El del doesse, doer-s’-ia / de mí, que faz mui coitado viver / a meu pesar||207.18 e quant’El sempre no mund’entendeu / de que eu mui gran pesar prenderia, / per bõa fe, d’ali mi-o fez prender||208.9 Por mia morte, que vos vi desejar, / rog’eu a Deus sempr’, ...||209.8 Podedes-vos nembrar ben leu / de min, que sofro muito mal / por vós||209.10 que sofro muito mal / por vós, ... / que pois me non faredes al||211.3 e vi o seu bon parecer / e o gran ben que lhi Deus dar / quis por meu mal||211.14 e que o mal / que oj’eu sofro rec[e]ei, / muit’er temi||211.16 mais eu cuidei, / con mui mal sén que ouv’enton, / que podess’eu sofrer mui ben / as grandes coitas||211.18 que podess’eu sofrer mui ben / as grandes coitas que levei / por ela eno coraço[n]||212.1 A que vos fui, senhor, dizer por mí / que vos queria mao preço dar||212.3 A que vos fui, senhor, dizer por mí / que vos queria mao preço dar, / do que eu quer’agora a Deus rogar, / ponh’eu dela e de mí outrossi: / ... ||212.7 A que a torto me vosco mizcrou / e que gran torto vos disse, senhor||212.8 A que a torto me vosco mizcrou / e que gran torto vos disse, senhor||212.10 por én serei sempr’a Deus rogador / de min e dela, que m’esto buscou||213.1 Tod’ome que Deus faz morar / u ést’a molher que gran ben / quer||213.2 Tod’ome que Deus faz morar / u ést’a molher que gran ben / quer||213.21 e Deus, que m’én fez alongar / por viver sempr’en gran pesar / de min e por perder o sén||213.29 E o que atal non sofrer / non o devedes a creer / de gran coita, se i falar||214.5 e esso pouco que vosc’estever / entender ben, sennor, se vos disser / algũa ren||214.15 por Deus, que vos falar / fez mui mellor||214.18 por tod’aqueste ben que vos fui dar||215.14 atanto Deus non me perdon / nen me dé nunca de vós ben, / que desej’eu máis d’outra ren||216.7 e o Amor, que me vos faz amar||216.11 serei rogador / a Deus assi: que confonda, sennor, / el muit’e vós e min, en que errar / vos el faz tanto||216.15 e os meus ollos, a que vos mostrar / fui eu||217.3 Sennor fremosa, quant’eu cofondi / o vosso sén e vós e voss’amor, / con sanna foi que ouve, mia sennor||217.4 e con gran coita que me faz assi, / sennor, perder de tal guisa meu sén||217.6 que cofondi vós, en que tanto ben / á quanto nunca d’outra don’oi||217.10 e quan gran pavor / eu ei de vós, que sode-la mellor / dona de quantas eno mundo vi||217.14 non sei oj’eu al / con que vos eu ouse rogar por mí||217.15 Mai-la mesura, que tanto valer, / sennor, sol sempr’a quen na Deus quer dar, / me valla contra vós||217.18 e o pesar / que ei, sennor, de quanto fui dizer||217.21 quen mui gran coita ten / no coraçon faz-lle dizer tal ren / a que non sabe pois consell’aver||218.1 A mellor dona que eu nunca vi, / ..., / ..., / mia sennor ést’, ...||218.2 A mellor dona que eu nunca vi, / per bõa fe, nen que oi dizer, / ..., / mia sennor ést’, ...||218.3 e a que Deus fez mellor parecer, / mia sennor ést’, ...||218.4 e sennor das que vi / de mui bon preço e de mui bon sén||218.19 mais rog’a Deus, que lle tanto ben fez, / que El me guise como algũa vez / a veja ced’, ...||219.8 sei eu / ca se doeria de mí / e non me faria assi / querer ben a que me mal quer||219.11 Pero que dizen que negar / non xe lle pode nulla ren / que El non sábia||219.14 nen sab’o mal / que m’ela por sí faz aver||219.22 e por esto sei eu que non / sab’El a coita que eu ei||220.8 com’agor’a min faz viver, / que me non sei consell’achar / con tan gran coita de sofrer||220.15 Mais non pod’aquesto saber / senon a quen Deus quiser dar / a coita que El fez aver / a min||220.17 des que me foi mostrar / a que El fez mellor falar / do mundo e mellor parecer||221.1 Sennor fremosa, que sempre servi||221.4 des aquel dia, sennor, que vos vi||221.9 assi Deus me perdon / e me dé cedo, sennor, de vós ben, / que eu desejo máis que outra ren||221.14 assi m’ajude Deus / escontra vós, que me faz tant’amar||221.14 E, mia sennor, assi m’ajude Deus / escontra vós, que me faz tant’amar / que non sei i consello que fillar||222.6 e nunca tal pesar / me façades, meu Sennor Deus, veer / per que eu aja o corp’a perder||222.14 se fezer / mia sennor o que ten no coraçon||223.2 Se vos eu amo máis que outra ren, / sennor fremosa que sempre servi||223.3 rog’[eu] a Deus, que ten en poder mí / e vós, sennor, que me dé vosso ben||223.9 rog’eu a Deus, que muito pod’e val, / que El me dé vosso ben se quiser||225.6 sei / ca non á Deus sobre vós tal poder / per que me faça vosso ben aver||226.6 dizer-vos quer’eu ũa ren, / sennor, que sempre ben quige: / ...||226.19 E, mia sennor, per bõa fe, / punnei eu muito de fazer / o que a vós foron dizer||227.1 Ora vej’eu o que nunca coidava, / mentr’eu vivesse, no mundo veer||227.18 nunca ll’ar pude rogar des ali / por nulla ren do que ll’ante rogava||228.2 Niun consello, sennor, non me sei / a esta coita que me faz aver / esse vosso fremoso parecer||228.9 que non sei i consello que fillar||230.13 que me faça pe[r]der prol nen gran ben / daquesta dona que m’en poder ten||230.15 E pero Deus é o que pod’e val / e pode sempre nas cousa[s] que son||230.16 E pero Deus é o que pod’e val / e pode sempre nas cousa[s] que son||231.1 Muitos que mi oen loar mia sen[h]or / e falar no seu ben e no seu prez / dizen eles que algũu ben me fez||232.4 Se soubess’ora mia senhor / que muit’a mí praz d’eu morrer / ante ca sa ira temer, / que ouvi||232.4 ante ca sa ira temer, / que ouvi, que sempre temi / máis ca morte des que a vi||232.13 que da morte, que m’ora ven, / pesar-lh’-á porque é meu ben||232.24 o que Deus non leixe seer!||234.2 – Venh’eu a vós, mia senhor, por saber, / do que ben serve e non falec’en ren / a sa sen[h]or e lh’a sen[h]or faz ben, / qual deles deve máis gradecer||235.4 quando a eu veer / podia e lle podera dizer / muitas coitas que por ela levei?||235.8 ca ja eu tal temp’ouve que morei / u a podia eu mui ben veer||235.21 senon porque lle non diss’o gran mal / e a gran coita que por ela ei||235.22 Mais a que sazon que m’eu acordei / quando a non posso per ren veer / nen quando non poss’i consell’aver!||235.30 pois eu non vej’aquela que amar / sei máis de min nen quantas cousas sei?||236.9 E, se eu est’ouvess’, averia / o máis de ben que eu querri’aver||236.12 e non atender ja aquel dia / que eu atend’, ...||236.15 ca sennor ei que m’estrãiaria / tanto que nunc’averia poder / de ll’ar falar||236.23 E rog’a Deus e Santa Maria, / que lle fezeron muito ben aver, / que ben assi llo façan entender||237.1 Sennor, que Deus mui mellor parecer / fez de quantas outras donas eu vi||237.4 ora soubessedes quant’eu temi / sempre o que ora quero cometer||237.7 e quanto mal me ven, / sennor, por vós, que eu por meu mal vi||238.19 com’a min faz aquela que eu ja / loarei sempre||239.5 com’eu fiz sempre des aquel dia / que eu mia sennor non pudi veer||239.7 ca se nunca depois ar vi prazer / Deus no’me valla que poderia||239.12 ca ‘ssi viv’eu por ũa dona qual / sab’oje Deus e Santa Maria, / que a fezeron mellor parecer / de quantas donas vi||239.16 e diria, / eu [o] sei, ben por ela, que é tal / como vos eu dig’, ...||239.24 e por gran coita en que me viver / vejo por ela||239.25 e por gran coita en que me viver / vejo por ela, que perderia||241.2 Nostro Sennor, e ora que sera / de min, que moiro porque me parti / de mia sennor mui fremosa, que vi / polo meu mal?||241.3 porque me parti / de mia sennor mui fremosa, que vi / polo meu mal?||241.8 nen sei que faça nen que xe sera / de min, que moiro||241.12 pois que non coido nunc’a veer ja / esta sennor, que por meu mal amei||242.4 e gran sabor / ei eu de as servir por mia sennor, / que amo muit’, ...||242.8 e dizer delas ben / por mia sennor, que quero mui gran ben||242.9 por mia sennor, que quero mui gran ben, / que servirei ja mentr’eu vivo for||242.14 pois non ei poder / de veer mia sennor, que quero ben||242.16 ca, de pran, est’é oje máis de ben / que ei||242.19 perdendo meu sén / por veer ela, que Deus quis fazer / sennor das outras en ben parecer||243.1 Nunca fiz cousa de que me tan ben / achasse||243.4 come de quanto servi / sempr’ũa dona des quando a vi, / que amei sempre máis ca outra ren||243.6 os dias que a servi gaannei||243.11 nen tẽê-ll’o mal que me faz en ren||243.18 sempr’eu coidei que verria sazon / que ll’ousaria eu algũa ren / dizer do ben que ll’eu quer’, ...||244.16 e, por én, coita do meu coraçon, / aque-m’aqui eno vosso poder, / en que foi sempr’e ei ja de seer||245.1 De mia sennor direi-vos que mi aven: / ... ||245.9 e, de pran, perderei / o sén mui cedo con coita que ei||246.4 e cuid’eu que mui ben / estou de vós, sennor, por ũa ren / que vos ora direi||247.1 Direi-vos que mi avẽo, mia sennor, / i logo quando m’eu de vós quitei: / ... ||248.2 Preguntou Joan Garcia / da morte de que morria||248.6 Guiomar Afonso Gata / ést’a dona que me mata||248.8 Pois que m’ouve preguntado / de que era tan coitado, / dixe-ll’eu este recado: / ... ||248.14 E dixe-ll’eu, ja vos digo, / a coita que ei comigo||250.1 O meu amigo, que me mui gran ben / q[u]er, as[s]anhou-s’un dia contra min||250.3 mais el, que s’assi / a min assanha, sei eu ũa ren: / ... ||250.16 mais devedes creer / del, que s’as[s]anha, se Deus me perdon: / ... ||253.10 pois que os partir Deus / de vós, sennor, que quero ben||254.10 quero-vos eu dizer, / se eu poder, o que ll’end’averra: / ... ||254.16 mais vedes que vo-ll’eu farei por én: / ... ||255.8 Por quanta coita, ben de-la sazon / que vos eu vi, sempre por vós levei||255.14 Ai mia sennor, lume daquestes meus / ollos, que eu vi sempre por meu mal, / non vos ous’eu por min falar en al||256.2 Se vos eu ousasse, sennor, / no mal, que por vós ei, falar||259.4 e, se non, mal / me venna de vós, que me mal queredes||259.8 a vós, sennor, que tan ben parecedes||259.25 nen vós, sen[n]or, que eu, mal dia nado, / por meu mal vi e destes ollos meus||260.2 Sennor fremosa, quero-vos rogar / por aquel Deus que vos feze nacer||260.4 por aquel Deus que vos feze nacer / e mui mellor das outras parecer / donas que El en este mundo fez||260.16 i me faredes aquel maior ben / daqueste mund’e que máis desejei / des que vos vi||261.4 assi vejo que contra vós gran ben / que vos quero non me val nulla ren / nen mui gran coita que por vós levei||262.10 Non sei oj’eu tan bon consellador / que me podesse bon consello dar / na mui gran coita que ei d’endurar||262.13 Ai eu, cativo, que ei por vós ja / viver en cuita mentr’eu vivo for!||263.6 u lle non possa ren dizer / da coita’n que o faz viver / mui trist’...||263.10 Non ar soube parte d’afan / nen de gran coita nulla ren / o que non sofreu est’afan / de non poder, ... / veer-la sennor que ben quer||263.12 o que non sofreu est’afan / de non poder, ... / veer-la sennor que ben quer||264.3 Punnar quer’ora de fazer / a meus ollos mui gran prazer / que lles non fiz á gran sazon||264.15 mais non os quise Deus quitar / de grand’afan e de pavor / que pois ouveron d’endurar||265.1 Nostro Sennor, que mi a min faz amar / a mellor dona de quantas El fez||265.4 e máis fremosa e de mellor prez / e a que fez máis fremoso falar||265.9 E, se m’El aquesto non quiser dar / que ll’oj’eu rogo, rogar-ll’-ei assi: / que lle possa, ... / querer||265.12 ca esto me pode guardar / da mui gran coita que eu ei d’amor||266.9 E, mia sennor, mal dia eu naci / por tod’este mal que me por vós ven||266.14 por me fazer maior coita sofrer / por muito mal que me ll’eu mereci||266.24 metede mentes no que vos direi: / ... ||267.2 Meus amigos, que sabor averia / d’a mui gran coita’n que vivo dizer / en un cantar que querria fazer!||267.3 Meus amigos, que sabor averia / d’a mui gran coita’n que vivo dizer / en un cantar que querria fazer!||267.12 u mia sennor vi en tan grave dia / sen outras coitas que depois sofri||267.13 ca non vivera ren do que vivi / senon cuidando com’i tornaria||268.2 Pero m’eu ei amigos, non ei niun amigo / con que falar ousasse a coita que comigo / ei||268.2 Pero m’eu ei amigos, non ei niun amigo / con que falar ousasse a coita que comigo / ei||268.11 A coita que eu prendo non sei quen atal prenda||268.12 A coita que eu prendo non sei quen atal prenda, / que me faz fazer sempre dano de mia fazenda||268.17 mas pero guardar-m’-ia / de sofrer a gran coita que sofri de-lo dia / des que vi o que vi||268.18 des que vi o que vi||269.19 ainda vos al direi que ll’aven: / ... ||270.19 [c]a des aquel dia’n que a eu vi / ... daquestes ollos meus / non perdi coita||271.8 e o pesar que me fazen sofrer / e a gran coita non é de dizer||271.13 E à sennor que me foron mostrar, / ... / ... / ..., non ll’ouso falar||272.13 E na sazon que lles eu entendi / que eles avian de a veer / maior sabor||272.19 E, na vengança que deles prendi, / gran mal per-fiz a eles e a min||273.5 e vedes que mi aven: / ... ||273.8 E os meus ollos, con que vos eu vi, / mal quer’, ...||273.9 e Deus, que me vos fez veer, / e a morte, que me leixa viver||273.10 e Deus, que me vos fez veer, / e a morte, que me leixa viver||274.2 que, de-lo dia en que eu naci, / nunca tan desguisada cousa vi||274.16 e se llo non disser / por tod’esto que eu sei que ll’aven||275.12 e non sei al per que sén non perdesse||275.19 e non s’esforce en sennor que prendesse||275.20 e non s’esforce en sennor que prendesse, / a mellor, nen que mellor parecesse / deste mundo||275bis.2 En tan grave dia sennor fillei / a que nunca «sennor» chamar ousei||276.1 Sennor, por Deus, que vos fez parecer, / per bõa fe, mui ben e ben falar||276.4 que vos non pes de vos én preguntar / desto que querria de vós saber||277.2 Nas graves coitas que ei de sofrer / non poderia outro ome viver||277.9 E empero quand’eu en meu cuidado / cuido nas coitas que me faz aver||277.19 e ben maravillado / sera quen vir a sennor que eu vi / pelo seu ben||278.2 Desmentido m’á ‘qui un trobador / do que dixi da ama sen razon||278.6 u non dixi o meo do parecer / que lli mui boo deu Nostro Sennor||279.5 de-lo dia’n que vos non vi, / mia sennor, nunca despois vi / prazer nen ben||280.4 pois que vos vós non doedes de min, / que por vós sofro, morte m’é de pran||280.6 e morte m’é de m’end’assi queixar, / tan grave dia, sennor, que vos vi!||280.8 Pois estas coitas eu ei a sofrer, / que vos ja dixe, máis ca morte m’é||280.11 e morte m’é, sennor, per bõa fe, / de que vos ar ei aquest’a dizer: / tan grave dia, sennor, que vos vi!||280.14 Porque vejo que cedo morrerei / daquestas coitas que vos dixi ja||282.1 Deus, que mi oj’aguisou de vos veer / e que é da mia coita sabedor, / El sab’oje que con mui gran pavor / vos dig’eu est’, ...||282.2 Deus, que mi oj’aguisou de vos veer / e que é da mia coita sabedor, / El sab’oje que con mui gran pavor / vos dig’eu est’, ...||282.8 E, mentr’eu vi que podia vive / na mui gran coita’n que vivo d’amor / non vos dizer ren tive por mellor||282.16 por quant’ist’é, que vos ora direi: / ... ||283.1 Da mia sennor, que tan mal dia vi, / como Deus sabe (e máis non direi én / ora daquesto, ca me non conven)||283.7 nen me dé Deus ben dela nen de sí / se oj’eu máis de ben querri’aver / de saber o mal (e de me tẽer / pos-seu) que mi faz||283.13 e no’me valla per quen o perdi / se oj’eu máis de ben querri’aver / [de saber o mal (e de me tẽer] / pos-seu) que me faz||283.15 como veerán / muitos que pois mia coita creerán||283.19 e pero non me valla quen mi-a dá / se oj’eu máis de ben [querri’aver / de saber o mal (e de me tẽer] / pos-seu) que me faz||284.7 o que pod’e val / me non valla se querria viver / eno mundo||285.3 mas rog’a Deus Sennor, que pod’e val / e que o mund’e vós en poder ten: / ... ||285.4 mas rog’a Deus Sennor, que pod’e val / e que o mund’e vós en poder ten: / ... ||285.9 con vergonna e con pavor / e con coita que ei desto, sennor||285.10 con vergonna e con pavor / e con coita que ei desto, sennor, / que vos disseron||286.1 Por Deus Sennor, que vos tanto ben fez / que vos fezo parecer e falar / mellor||286.12 E porque non á no mund’outra ren / que esta coita ouvess’a sofrer||286.13 E porque non á no mund’outra ren / que esta coita ouvess’a sofrer, / que eu sofro||286.13 E porque non á no mund’outra ren / que esta coita ouvess’a sofrer, / que eu sofro, que podesse viver||287.6 en que me vistes de me mal querer?||287.8 Por Deus e por mesura e por mí, / dizede-m’esto que vos vin rogar||287.13 Por aquesto que vos rogo, sennor, / dizede-mi-o||288.13 E rog’eu Deus, que tan de coraçon / me vos fez amar des quando vos vi||289.1 Per mí sei eu o poder que Amor / á sobr’aqueles que ten en poder||289.2 Per mí sei eu o poder que Amor / á sobr’aqueles que ten en poder||289.4 ca me faz el tan coitado viver / que muit’á i que ouvera sabor / que me matasse||289.8 Porque sei eu que faz el outrossi / aos outros que en seu poder ten||289.16 por én querria, ... / o que vos digo, por esto que sei: / ... ||289.16 por én querria, ... / o que vos digo, por esto que sei: / ... ||290.4 ca, se ben soubessen o que eu sei, / maravillar-s’-ian logo per mí / de como viv’...||290. E o consello ja o eu fillei, / que eu i porrei, ca ‘ssi me conven||290.20 e esta morte mellor me sera / ca de viver na coita que non á / par||290.24 e non saberen quen / é por quen moir’e que sempre neguei||291.9 En aquesto poss’eu falar, / ca muit’á que passa per mí||292.2 De-lo dia, ai amiga, / que nos nós de vós partimos, / fui-se nosco voss’amigo||292.15 e catava-m’el os panos, que eu tragia con doo; / mais pero o preguntavan por que chorava, negó-o||293.6 e, mia senhor, non vos ous’a dizer / [ren] nen da gran coita que me vós dades||293.8 [E] est’é o de que vos vós gardades: / ... ||293.18 atanto fazedes a min levar / maior coidado no meu coraçon / en desejar o ben que vos Deus deu||294.1 O que vos diz, senhor, que outra ren desejo / no mundo máis ca vós éste o mui sobejo / mentira[l] quen no diz||294.7 [E] foi-vo-lo dizer o que á grand’enveja||294.9 porque vos quer’eu ben e non sabi a sobeja / coita que me vós dades||295.5 por én non moiro, e dig’eu assi / por atal cousa que passa per min||295.8 toda-las cousas se poden fazer, / que son sen guisa||295.10 u non veja os seus / olhos, que eu vi por aquestes meus / en grave dia||295.15 toda-las cousas se poden fazer] / que son sen guisa||295.22 toda-las cousas se poden fazer] / que son sen guisa||297.2 Por Deus vos quero rogar, mia sennor, / que vos fezo, ... / a máis fremosa||298.9 E cuido-ll’eu sempr’a dizer / quando a vir, ... / a coita que me faz aver||299.7 Mais quer-me mal polo que vos direi: / porque me diz ca lle faço pesar||300.5 e ora ja direi-vos que mi aven: / ... ||301.1 Tan muit’á ja que non vi mia sennor / e tan coitado fui, poi-la non vi, / que ũa ren sei eu mui ben de mí||302.1 Un dia que vi mia sennor / quis-lle dizer-lo mui gran ben / que ll’eu quer’...||302.14 Seu medo, poi-la vi atal, / que ouve me tolleo assi||303.3 que vos direi eu ora que mi aven: / ... ||303.7 e non amar mia sennor, que eu vi / tan fremosa e que tan muito val||303.8 e non amar mia sennor, que eu vi / tan fremosa e que tan muito val||303.9 que eu vi / tan fremosa e que tan muito val / e en que eu tanto ben entendi||304.4 Nostro Sennor, que á mui gran poder, / me dé seu ben||304.10 mais Deus, que pod’a verdade saber, / me dé seu ben||304.14 Porque lle fez as do mundo vencer / de mui bon prez e do que vos disser / de parecer mui ben u estever,||304.16 Deus, que lle fez tan muito ben aver, / me dé seu ben||305.8 E mia sennor, a quen a Deus mostrar / u vir das outras as que an máis ben||305.13 E Deus Sennor, que lle tanto ben fez, / ... / ..., tant’ela máis valra||306.1 A mia sennor, que mui de coraçon / eu amei sempre des quando a vi||306.10 Deus non mi-a mostre, que a’n poder ten||307.1 Os que mui gran pesar viron assi / com’eu vejo da que quero gran ben||307.2 Os que mui gran pesar viron assi / com’eu vejo da que quero gran ben||307.19 E, pois me non pod’a coita que ei, / nen Deus, matar, ja máis non morrerei||308.2 A guarir non ei per ren / se non vir a que gran ben / quero||308.8 mais Deus mi-a mostre por én / cedo, que a en poder ten||308.10 E, se eu mia sennor vir, / a que me toll’o dormir||309.9 E Deus, que vos en poder ten, / tan muito vos fezo de ben||309.12 tan muito vos fezo de ben / que non soub’El no mundo ren / per que vos fezesse mellor||309.24 e Deus vos fez por mal de mí, / que á comigo desamor||310.1 A mia sennor, que me foi amostrar / Deus por meu mal||310.3 A mia sennor, que me foi amostrar / Deus por meu mal, ... / e que sempr’eu punnei de a servir||310.19 mas non lle vi de nulla ren pesar / que ll’eu dissesse||310.23 E deferença dev’end’a fillar / tod’ome que dona fremosa vir / de min||311.15 Eu perdia enton o sén, / ..., / por seu ben, que me desejar / faz||312.1 Ando coitado por veer un ome que aqui chegou||312.4 e falarei con el muit’i / en quan muit’á que a non vi||314.1 Nostro Sennor, que me fez tanto mal, / ainda me poderia fazer ben||314.13 ca muit’á ja que ll’eu sempre roguei / por outro ben, e non mi-o quis El dar||315.13 viver assi / que non moira mui ced’én con pesar / que ei mui grande desto||315.14 con pesar / que ei mui grande desto, mia sennor: / de que me non queredes gradecer / de vos servir nen de vos ben querer||316.5 por ũa dona que eu quero ben / atal per que ei perdudo meu sén||316.13 nen rog’a Deus eu ja por outra ren / senon por morte que me dé por én||316.17 ca mi-o faz Deus e mia sennor saber, / que me fazen atal coita sofrer / qual vos eu digo||316.19 que non poderei / aquesta coita, que m’en coita ten, / perder por al||317.3 que o que soian por ben tẽer / ora o teen por desguisado,||317.10 atal dona, de que non poss’aver / ben e por que ando mui coitado||317.12 e as gentes, que me veen andar / assi coitado, van én posfaçar / e dizen: «Muit’anda namorado»||317.17 E de min an ja muito posfaçado / porque saben ca lle quero gran ben, / que me devian a preçar por én||317.25 pois mia sennor non quer por mí dar ren / de que eu sempre andei enganado||317.28 que enfadado vou / deste mundo, que é mal parado||318.7 non morreria máis po-la veer, / o que non cuido mentr’eu vivo for||318.15 porque cuido a ir / u ela é, que moiro por servir||319.3 ũa dona de que ja sei / que nunca posso ben aver||319.7 e sempre ll’eu gran ben querrei, / ... / de que m’eu podera quitar / se m’ende soubesse guardar||320.8 ca muit’á que lle por al roguei / de vós, sennor||321.2 Non me queredes vós, senhor, creer / a coita que me fazedes levar||321.5 mais Deus, que tolh’as coitas e as dá, / El dé gran coit’a quen coita non á!||321.9 e ve[e]d’ora que faredes i||322.3 que farei eu, que vos sempr’amei?||322.7 Eu, que nunca outra soubi servir / senon, [mia] senhor, vós, u vos non vir, / que farei eu, [que vos sempr’amei?]||323.6 sei eu mui ben que lhi verra / coita que par non avera||323.18 mais porque sei eu ja o mal / que ven end’a quen s’én va’i||324.7 Muitos vej’eu namorados / e que son d’amor coitados||324.11 Muitos mi vej’eu que an / gran coita e grand’afan||325.1 Pois tan muit’á que mia senhor non vi||325.13 E, pois esta, que vos digo, sofri, / ben devo de pran a sofrer qualquer / outra coita||329.1 Aquestas coitas que de sofrer ei, / meu amigo, muitas e graves son||330.11 esto por que chorades ben devedes cuidar: / tragerei eu os [panos, mais no coraçon al]||331.15 E máis me dizen do que me vos deu / por mia senhor: que mi fez i gran mal||332.1 A mia senhor, que eu por meu mal vi, / feze-a Deus senhor de mui bon prez||333.2 – Senhor, por vós e polo vosso ben, / que vos Deus deu, ven muito mal a mí||333.4 – Vedes, amig’, o que vos farei én: / ... ||333.19 mais non farei i al] / de que mi pesa||334.3 maravilho-m’eu do gran mal / que mi fazedes por meu mal||336.3 Vej’eu as gentes andar revolvendo / e mudando aginha os corações / do que poen antre sí, ai varões!||336.9 ca vej’eu ir melhor ao mentireiro / ca o que diz verdade ao seu amigo||336.17 vede-lo que farei, par car[i]dade, / pois que vej’o que m’as[s]i acaece: / ... ||336.18 pois que vej’o que m’as[s]i acaece||337.15 e poderia én perder / as coitas que a min Deus faz sofrer||337.20 E per nega-lo eu cuidaria ben / a perder coitas e mal que mi ven||338.4 por aquesto que vos quero dizer: / ... ||338.9 e ben vos juro que á gran sazon / que rog’a Deus por mort’, ...||338.10 por aquesto que vos digo, senhor: / ... ||338.16 muito mi praz polo que vos direi: / ... ||338.22 e tenho que mi Deus [faz] i / ben, mia senhor, polo que vos disser||339.7 e por esto quer’eu por seu amor / leixa-lo mundo falso, traedor, / desemparado, que me foi falir||339.16 E, pois que eu i mia senhor non vir / e vir as outras que no mundo son||339.20 e, pois que m’end’eu for / daqueste mundo, que ést’o peor / (cousa que sei), querrei-me del riir||341.2 non saben nulha ren / das mias coitas os que me van poer / culpa de m’eu mui cativo fazer / en meus cantares||341.6 nen saben qual coita mi faz sofrer / esta senhor que me ten en poder||343.4 doede-vos vós de min e dos meus / olhos que choran||343.5 que choran, ... / por muito mal, senhor, que a mí ven / por vós||344.3 Que sen meu grado me parti / de mia senhor e do meu ben, / que quero melhor d’outra ren!||345.1 O meu amig’, amiga, que me gran ben fazia, / fez-me pre[i]t’e menage que ante me veria / que se fosse||345.8 e máis foron de cento mentiras que m’el diss||346.3 ca non quis Deus que coita sofresse / que eu ousasse, ... / nunca dizer||346.7 E esta coita, de que eu jaço / cuidando sempre des que me deito||346.16 ne[n] ést’ome nado / que o soubess’...||346.16 ne[n] ést’ome nado / que o soubess’e que non fosse ende / maravillado de como vivo||347.2 mas con gran coita que ouve e que ei / ouvi a falar i como vos direi: / ... ||347.2 mas con gran coita que ouve e que ei / ouvi a falar i como vos direi: / ... ||347.4 enos cantares que fiz des enton / en guisa soube mia coita dizer / que nunca mi-a poderon entender||347.10 enos cantares que eu fiz por én / en guisa soube mia coita dizer / [que nunca mi-a poderon entender]||347.14 Algun sabor prend’ome quando diz / ja-que da coita que sofr’, e do mal, / com’eu sofro||347.16 enos cantares que des enton fiz / en guisa soube mia coita dizer||348.5 que desejo ben por que non dou ren||348.6 e que me ven o mal que me non ven||348.8 Por nunca ja ren saberen per mí / os que me veen por én preguntar||349.1 A dona que eu vi por meu / mal e que me gran coita deu / e dá||349.2 A dona que eu vi por meu / mal e que me gran coita deu / e dá||349.7 A que me faz viver en tal / afan||349.13 A que eu quero mui gran ben||349.14 A que eu quero mui gran ben / e que mi assi coitado ten||350.4 mais ei de vós tan gran pavor / que vos direi, mia sennor, que mi aven: / ... ||350.8 A vós non ous’a gran coita dizer / que ei por vós eno meu coraçon, / e, con pavor, assi Deus me perdon, / que ei, sennor, de vos pesar fazer, / ei gran coita||350.10 e, con pavor, ... / que ei, sennor, de vos pesar fazer||351.3 Des que vos eu vi, mia sennor, me ven / o mui grand’afan e o muito mal / que ei por vós||351.8 Des que vos [eu] vi, sei que é maior / coita do mund’esta que por vós ei||351.9 pero aven-mi o que vos ar direi: / ... ||352.1 De mort’é o mal que me ven / muit’...||353.3 quero-ll’eu ja sofrer tod’outro mal / que me faça||354.2 Sazon sei ora, fremosa mia sennor, / que eu avia de viver gran sabor||355.4 e os que cuidan máis end’a saber, / praz-me muito porque non saben ren||355.6 praz-me muito porque non saben ren / de que moiro nen como nen por quen||355.8 De m’entenderen avia pavor / o que m’eu sei eno meu coraçon||355.10 os que viveren, pois eu morto for, / praz-me muito porque non s[aben] r[en<||355.15 sempre me calei, / que nunca dix’ũa cousa que sei||356.1 Pois ouvi o mal que eu sofro, punnei / de o negar||356.4 mai-lo mal que eu ei, / ... / maldito seja quen mi-o devinnar!||356.10 nen ei én pavor / nen ja per outr’enqua[n]t’eu vivo for, / o que eu cuid’, e digo que cuid’al||357.9 e vejo-me morrer / por vós que vi||357.9 e vejo-me morrer / por vós que vi (que non ouver’a veer / eu, nen vós min!||357.14 Muito vivi, senhor, per bõa fe, / sofrendo mal que non posso sofrer||358.2 Nostro Sennor, quen m’oj’a min guisasse / o que eu nunca guisad’averei||358.5 ca non sei oj’eu quen s’aventurasse / ao que m’eu non ous’aventurar||358.7 pero me vej’en maior coit’andar / ca outra coita que oj’om’achasse!||358.21 que nunca lle soubera ben querer, / en tal razon per que m’ela ‘strãiasse||358.26 pero que me matasse / o seu amor (que xe me matará, / ..., ced’, u al non avera)||359.2 Muitos me preguntan, per boa fe, / preguntas q[u]e se devian [to]lher||359.14 E que an consigo de mi aficar / que lhes diga qual é a senhor que ei?||359.16 E en al deverian a falar, / que seria máis sa prol||360.1 Muitos vej’eu que, ... / an gran sabor de me dizer pesar||360.3 todo-los que me veen preguntar / qual ést’a dona que eu quero ben||360.4 todo-los que me veen preguntar / qual ést’a dona que eu quero ben||360.9 nen ar catan como perden seu sén / os que m’assi cuidan a enganar||360.16 E mui ben vej’eu que perden seu sén / aqueles que me van a demandar / quen é mia senhor||362.8 nen ar cuidei des que vos vi / o que vos agora direi||362.9 mui gran coita que per vós ei / sofre-la quanto a sofri||363.4 ca sei, de pran, pois m’eu partir, / que mi averra, per bõa fe: / ... ||363.8 E, pois partir os ollos meus / de vós, que eu quero gran ben||363.10 sei eu ben / que mi averra, sennor, par Deus: / ... ||363.14 E, se Deus m’algun ben non der / de vós, que eu por meu mal vi||364.5 u m’El atal dona mostrou, /  que me fez fillar por sennor||365.8 e sempre trist’andei / com’omen que con gran pesar / vivo||367.6 tal coita ei que non poderia viver / se non foss’o sabor que ei de a veer||367.8 Esto me fez viver de-la sazon / que m’eu quitei d’u era mia senhor||367.14 non sei ren / que m[e] podesse de morte guarir / u a non vejo||368.6 querrei-me de mui gran medo quitar / que ei dela||368.9 ca, per bõa fe, á mui gra ... á mui gran sazon / que ei eu [gran] medo de mia senhor / mui fremosa||371.16 direi-t’ora o que te farei: / ... ||372.6 que sábian todos o mui grand’amor / e a gran coita que levo, senhor, / por vós||372.12 porque ei medo que alguen dira / que sen mesura sodes contra mí, / que vos amei sempre máis d’outra ren||372.14 e nunca mi quisestes fazer ben / nen oir ren do que por vós sofri||372.16 E, pois eu vir, senhor, o gran pesar / de que sei ben que ei mort’a prender, / con mui gran coita averei a dizer: / ... ||372.26 que á dona que m’en seu poder ten, / que sodes vós, mia senhor e meu ben||372.27 que á dona que m’en seu poder ten, / que sodes vós, mia senhor e meu ben||373.3 Mui gran sabor avedes, mia sen[h]or, / que nunca perca coita nen pesar / eu, que vos sei máis d’outra ren amar||373.5 pois non queredes que fale no ben / que vos Deus fez||373.7 pois non ous’a dizer / o muito ben que vos Deus fez, sen[h]or||373.9 ca, pois non queredes vós, mia sen[h]or, / que fale no ben que vos Deus quis dar||373.11 sempr’averei muit’est[ra]nho d’andar / dos que an de falar en algũu ben||373.18 nen posso cuidar / que se podesse nulh’omen guardar, / que vos viss’e soubesse vosso ben||374.2 Muitos me dizen que servi doado / ũa donzela que ei por senhor||374.8 pois me deu por én / mui grand’afan e desej’e cuidado / que ouvi dela, poi-la vi, levado||374.15 mais eu, que mal dia fui nado, / ouvi a levar aquesto da melhor / das que Deus fezo||374.17 mais eu, que mal dia fui nado, / ouvi a levar aquesto da melhor / das que Deus fezo||374.18 al m’er aven de que me ven peior||374.20 sen[h]or u Deus nunca deu mal per ren / foi dar a min, per que perdi o sén / e por que moir’assi desemparado / de ben, que, par Deus, que m’en poder ten||374.21 sen[h]or u Deus nunca deu mal per ren / foi dar a min, per que perdi o sén / e por que moir’assi desemparado / de ben, que, par Deus, que m’en poder ten||374.22 foi dar a min, per que perdi o sén / e por que moir’assi desemparado / de ben, que, par Deus, que m’en poder ten||375.9 e non atendo ben do grand’amor / que vos eu ei||376.4 polo grand’amor / que vos sempr’ouvi al m’end’aven||376.6 u vej’est’ar cuido no al / per que sempr’ouvi por vós mal||376.18 com’eu ja perder / tal ben non posso que me ven / de vós||378.3 perdi ela, que foi a ren milhor / das que Deus fez||378.4 perdi ela, que foi a ren milhor / das que Deus fez||378.7 perdi seu ben, que non atenderei||379.1 Estes que m’ora tolhen mia sen[h]or||379.12 des i sei que os que jazen ala, / nen un deles ja mal non sentirá||380.1 Tan grave dia que vos conhoci / por quanto mal me ven per vós, sen[h]or||380.5 des i, / por este mal que mi a min por vós ven, / come se fosse ben, quer-me por én / gran mal a quen [o] nunca mereci||380.16 Mais eu, senhor, en mal dia naci / del, que non ten nen é conhecedor / do vosso ben||380.17 que non ten nen é conhecedor / do vosso ben, a que non fez valor / Deus de lho dar||380.20 deste gran ben que el por ben non ten / mui pouco del seria grand’a min||381.5 mais o que vos dá por guarda / en tan bon dia foi nado / se dos seus olhos ben guarda / o vosso cos ben-talhado||381.9 Se foss’eu o que vos leva, / levar-m’-ia en bon dia||381.15 por én son eu o que leva / por vós coitas noit’e dia||381.17 Mia sen[h]or (que m’oje manda), / a vós manda fiz sen falha||381.21 mais aquele que vos manda / sei tanto, ... / que pero convosco manda / por vós pouc’ou nimigalha||382.5 amad’aquel que vos ten en desden / e leixade min que vos quero ben||382.6 amad’aquel que vos ten en desden / e leixade min que vos quero ben||382.8 Al vos er quero dizer que faredes||382.15 Ca non sei omen que se mal non queixe / do que m’eu queixo||382.16 Ca non sei omen que se mal non queixe / do que m’eu queixo||382.18 aquel que vos filhou nunca vos leixe||382.22 Do que diran pois, ... / por vós, sen[h]or, quantos no mundo son, / leade todo e fazed’end’un feixe||383.2 Conhocedes a donzela / por que trobei, que avia / nome Dona Biringela?||383.11 ũu que maa morte prenda / e o demo cedo tome / quis-la chamar per seu nome||383.18 ũu omen que pode e ode / e ar deseja na forca / estando cerrou-lh’a boca||383.23 E par Deus, o poderoso, / que fez esta senhor minha||384.3 – Vaasco Martĩiz, pois vós trabalhades / e trabalhastes de trobar d’amor, / de que agora, ... / quero saber de vós||384.11 eu trobo e trobei pola melhor / das que Deus fez||384.19 que ouví dizer / que aquela, por que trobad’avedes / e que amastes vós máis d’outra ren, / que vos morreo á gran temp’, ...||384.26 eu trobo pola que m’en poder ten||386.2 Amigos, non poss’eu negar / a gran coita que d’amor ei||386.5 os ollos verdes que eu vi / me fazen ora andar assi||386.14 Pero non devi’a perder / ome que ja o sén non á / de con sandece ren dizer||387.7 enquant’eu viver / nunca vos eu farei amor / per que faça o meu peor||387.8 – Mia sennor, por Deus, que vos fez, / que me non leixedes assi / morrer||388.12 ca perdi o lume por én / por que non veja quen me deu / esta coita que oj’eu ei||388.13 ca perdi o lume por én / por que non veja quen me deu / esta coita que oj’eu ei, / que ja máis nunca veerei / se non vir o parecer seu||389.2 A bõa dona, por que eu trobava / e que non dava nulla ren por mí||389.8 e con [o] bon parecer que ll’eu vi||389.17 pero por coita grande que sofri / oimais ei dela quant’aver coidava||389.19 sandece e morte que busquei sempre i||390.2 Amigos, quero-vos dizer / a mui gran coita’n que me ten / ũa dona que quero ben||390.3 Amigos, quero-vos dizer / a mui gran coita’n que me ten / ũa dona que quero ben / e que me faz ensandecer||390.4 Amigos, quero-vos dizer / a mui gran coita’n que me ten / ũa dona que quero ben / e que me faz ensandecer||392.4 [E] foi Dordia Gil e foi Guiomar, / que prenderon ordin||392.10 Non metedes mentes en qual perdiçon / fezeron no mund’e se foron perder / ... / por muito de ben que poderon fazer||392.12 mais eu por alguen ja mort’ei de prender, / que non vej’, ...||392.13 Outra bõa dona, que pelo reino á / de bon prez e rica, de bon parecer, / ..., gran ben mi fara||392.18 Moiro por alguen / que non vej’e moiro por veer alguen||393.6 moir’eu porque non vej’aqui / a dona que non vej’aqui||394.2 A mia senhor ja lh’eu muito neguei / o mui gran mal que me por ela ven||394.6 ante lhi quer’a mia senhor dizer / o por que posso guarir, ou morrer||394.8 e nunca lhi falar / ousei na coita que sofr’e no mal / por ela||394.14 Eu lhe neguei sempre, per boa fe, / a gran coita que por ela sofri||395.1 Gran sazon á que eu morrera ja / por mia sennor desejando seu ben||395.3 mais ar direi-vos o que me deten / que non per-moir’, ...||395.7 E esta coita’n que eu viv’assi / nunca én parte soube mia sen[n]or||396.13 Mentr’eu d’aquesto ouvess’o pode / (d’aquelas casas que vejo veer||396.17 e vej’as casas u ja vi alguen, / per bõa fe, que me nunca fez ben||396.22 E esso pouco que ei de viver / vive-lo-ia a mui gran prazer||397.4 e direi-vos, fremosa mia sennor, / destes meus ollos a coita que an||397.6 choran e cegan quand’alguen non veen, / e ora cegan por alguen que veen||398.2 [C]uidou-s’Amor que logo me faria / per sa coita, o sén que ei, perder||398.9 E ten-s’Amor que demandei folia / en demandar o que non poss’aver||398.20 mais, pois que ja non posso guarecer, / a por que moiro vos quero dizer||398.22 E o que sempre neguei en trobar / ora o dix’, ...||399.1 Esso mui pouco que oj’eu falei / con mia sennor gradeci-o a Deus||399.4 mais do que dixe gran pavor per-ei||399.8 tan gran sabor ouv’eu de lle dizer / a mui gran coita que sofr’e sofri / por ela!||399.16 mais do que dixe estou a gran pavor||401.1 [P]or muitas cousas eu que ...||402.4 e servi-vos assi, / per bõa fe, polo que vos direi: / ... ||405.3 quand’a mia sennor podia falar / na mui gran coita que me faz levar / Nostro Sennor||405.4 quand’a mia sennor podia falar / na mui gran coita que me faz levar / Nostro Sennor, que mi-a mostrou||405.7 por én / me faz a min sen meu grado viver / longe dela e sen seu ben-fazer / Deus, que lle mui bon parecer foi dar||405.13 Nostro Sennor, que lle deu mui bon prez||405.16 Deus, que ll’a ela tod’este ben fez, / me faz a min sen meu grado viver / ...longe dela||406.1 Estes que ora dizen, mia sennor, / que saben ca vos quer’eu mui gran ben||407.4 Que mui de grad’eu querria fazer / ũa tal cantiga por mia sennor / qual a devi’a fazer trobador / que atal sennor fosse ben querer / qual eu ben quer’;...||407.13 atal razon qual oj’eu mester ei / pera falar no que sempre cuidei||407.16 Mas como pod’achar bõa razon / ome coitado que perdeu o sén / com’eu perdi?||408.6 – Dizen verdad’, amigo, porque non / entendia o que pois entendi||409.7 fezo-m’el que amas[s]e tal sennor / en que m[e] ben mostrass’o seu poder||410.15 e estes outros que amor non an / dizen que non||410.19 e tẽer / por maior coita a que faz perder / coita do mar||410.20 e tẽer / por maior coita a que faz perder / coita do mar, que faz muitos morrer||411.4 conven-m’oje-mais a sofrer / todas-las coitas que sofrer poder / por vós||411.7 e tal vos desejar / todo-los dias en que eu viver||411.12 ca desejos non ei eu de perder / da mansedume e do bon parecer / e da bondade, ... / que en vós á||411.25 nen fosse sofredor / do que eu sofr’...||411.26 e esto me manten: / grandes desejos que ei||411.27 e o que for de mí / seja||411.30 ca, des que non vi / vós, non vivera ren do que vivi / senon coidando en qual vos vi, sennor||412.9 ca, pois eu ei tan gran coita d’amor / de que ja muito non posso viver||412.16 ca non á no mundo tan sofredor / que a veja que se possa sofrer / que lle non aja gran ben de querer||412.22 mais eu, que me faço consellador / d’outros, devera pera min prender / tal consello||412.26 porque vi a mellor / moller que nunca naceu nen sera / e moiro por ela!||413.7 Por mercee que vos venno pedir / e porque sõo vosso e porque non / cato por al||414.1 A mia sennor, que por mal destes meus / ollos eu vi, fui-lle gran ben querer||414.7 E, por esto que me disso, cuidou / min a guarir||414.8 E, por esto que me disso, cuidou / min a guarir, que ja moiro||414.16 e vedes qual sennor / me faz amar muito Deus e Amor, / e o mellor que m’ela nunca fez||414.20 E entend’eu ca me quer atal ben / en que non perde nen gaan’eu ren||415.17 e outros i á / que x’ar quebranta e que faz morrer / enxerdados||415.18 e outros a que dá / grandes erdades e muit’outro ben||415.20 e tod’esto que vos cunto aven / al rei se o souberdes connocer||415.30 E [e]stas mannas, ... / que o mar á, á el-rei||416.3 Pois Deus non quer que eu ren poss’aver / de vós, sennor, senon mal e afan, / e os meus ollos gran coita que an / por vós, sennor||416.10 par Deus, que vos muito ben fez, / ir-m’-ei d’aqui||416.19 ca ensandecerei / por vós, que eu muit’am’e amarei / máis de quant’al vejo||417.2 Quant’eu de vós, mia sennor, receei / aver de-lo dia en que vos vi||417.8 E sempr’eu, mia sennor, esto temi, / que m’ora dizen de vós, a veer||417.15 ouvi pavor / des que vos vi e convosco falei / e vos dix’o grand’amor que vos ei||418.1 Sennor, que eu por meu mal vi, / ..., / creede que non á en mí / senon mort’ou ensandecer||418.10 dizer-vos quer’eu ũa ren / (o que sei no meu coraçon)||418.18 sennor, que eu vi por meu mal||419.9 E ben tenn’eu que faço gran razon / d’a maior coita muit’a Deus gracir, / que m’El dá por mia sennor||419.9 que m’El dá por mia sennor, que servir / ei mentr’eu viver||420.1 Nostro Sennor, que eu sempre roguei||420.2 Nostro Sennor, que eu sempre roguei, / pola coita que m’Amor faz sofrer||420.7 des oje-mais sempre ll’eu rogarei, / ..., que me dé maior / con que moira||420.14 ca non sei / oj’outra ren con que visse prazer||420.19 sempre o servirei, / ..., que me dé maior / con que moira||421.10 porque das coitas a maior pedi / a Deus, que á de mi-a dar gran poder||421.13 El, que á de mi-a dar mui gran poder, / mi-a dé||421.15 pero se maravillan én / os que non saben meu coraçon ben / por que a peço||421.17 ca m’é mui mester / de mi-a dar El, que o pode fazer||422.1 Sennor, o mal que m’a min faz Amor / e a gran coita que me faz sofrer, / a vó-lo devo muit’a gradecer||422.2 Sennor, o mal que m’a min faz Amor / e a gran coita que me faz sofrer, / a vó-lo devo muit’a gradecer||422.4 a vó-lo devo muit’a gradecer, / e a Deus, que me vos deu por sennor||422.7 que por al non mi-o podia fazer / senon per vós, que avedes sabor / do mui gran mal que mi a min faz aver||422.8 que avedes sabor / do mui gran mal que mi a min faz aver||422.11 e, pois vos praz e lle dades poder / de me fazer, fremosa mia sennor, / o que quiser||422.13 enquant’eu vosso for / e vos de min non quiserdes doer / e da gran coita, de que sofredor / foi||422.17 ca non me dé Deus de vós ben, sennor, / que me pod’amparar de seu pavor, / se oj’eu sei al por que o temer||422.18 se oj’eu sei al por que o temer||422.19 mais, por Deus, que vos foi dar o maior / ben que eu d’outra dona oi dizer||423.9 ca ben me pode partir da maior / coita de quantas eu oi falar, / de que eu foi, muit’i á, sofredor||423.10 esto sabe Deus, que me fui mostrar / ũa dona que eu vi ben falar / e parecer por meu mal||423.11 esto sabe Deus, que me fui mostrar / ũa dona que eu vi ben falar / e parecer por meu mal||423.13 ca muit’i á que vivi a pavor / de perder o sén con mui gran pesar / que vi depois||423.15 ca muit’i á que vivi a pavor / de perder o sén con mui gran pesar / que vi depois||423.17 se mi-a quiser dar / Amor e Deus, que me fez gran pesar / veer daquela ren que máis amei||423.18 Amor e Deus, que me fez gran pesar / veer daquela ren que máis amei||423.19 mais esso pouco que eu vivo for, / ..., no’me quero queixar / deles||423.24 e, se me del queixar, / Deus non me valla, que eu mester ei||425.4 ca des enton assi quis Deus / e mia ventura, que é tal / que nunca vos ousei dizer / o que vos queria dizer||425.6 que é tal / que nunca vos ousei dizer / o que vos queria dizer||427.2 Comprar quer’eu, Fernan Furado, muu / que vi andar mui gordo no mercado||428.1 Ũa dona, de que falar oi, / desej’a veer||428.7 A que non vi [e] m’en tal coita ten, / sol que a vir, u a non vir morrerei||428.10 pois que a vir, u a non vir, non sei / ren que me guarde de morte por én||428.13 A que non vi e mi assi vai matar, / sol que a vir, u a vir matar-m’-á;||428.16 pois que a vir, u a non vir non á / ren que me possa de morte guardar||429.2 e Tu me guia, / que a vis[s]’oj’eu por meu ben, a que veer queria||429.3 a que parece melhor / de quantas Nostro Senhor / Deus fez||429.7 por que moir’eu polo seu / parecer que lhi Deus deu||429.25 en guisa tal que me trax aficado / pola melhor das que sei||430.3 pois que me faz amar de coraçon / a ren do mundo que me faz maior / coita sofrer||430.14 ca mui gran sazon / á que a quis e desejei por én||430.28 e me conven tal afan a sofrer, / que maior non fezo Nostro Sennor||431.3 nen ren de mí senon / atanto que ei no meu coraçon||431.9 nen sei ren de mí / senon atanto que sofr’e sofri||431.15 nen sei de mí ren al / senon atanto que eu sofr’, ...||432.4 quando [me fez] querer ben tal sennor / que me non quer sol dos ollos catar||432.9 E non me poss’eu queixar con razon / d’Amor nen d’outre, ... / senon de Deus, que me tolle o sén, / en me fazer tal sennor muit’amar||432.11 en me fazer tal sennor muit’amar, / que me non diz en algũa sazon / que lle fiz||433.6 se non ouver de vós ben, gran prazer, / o que non poss’aver de vós, sennor||433.8 Pois se non dol Deus de mí nen Amor / nen vós, sennor, que eu sempre servi||433.9 de-lo dia que vos primeiro vi / meu mal fiz e faço de vos amar||433.12 ca de morrer por vós ei gran pavor / da coita que me fazedes levar||434.10 mais direi-vo-lo de que ei pavor: / ... ||434.16 vedes de que vos faço sabedor: / ... ||435.2 Sennor fremosa, ja nunca sera / ome no mundo que tenna por ben / se eu por vós moiro||435.5 porque o sén / perdi cuidando no bon parecer / que vos Deus deu||436.7 pero non poderei per ren / sofrer a coita en que me ten Amor / por vós||436.9 ca muit’á, de pran, / que vos eu dixe toda mia razon||436.15 por vós, mia sennor, que sempr’amarei, / ..., máis ca min nen al||436.22 pero ben sei ja / que desta coita morte prenderei / por vós, [mia] sennor, que servi, muit’á||436.24 pois que Deus non á / doo de min, nen vós, que sempr’amei||437.2 [S]ennor fremosa, querria saber / de vós, que sempre punnei de servir, / ..., / que diredes a quen vos preguntar, / ..., / sennor, por que me leixades morrer||437.20 Pois vos Deus fez muito ben entender, / sen[n]or fremosa, que sempre servi||437.22 que lle diredes, por Deus, que vos fez||438.8 Ben me podedes vós leixar morrer, / ..., come sennor que á / end’o [poder]||439.14 [Q]uando me nembra o prazer, / amigos, que ouve e perdi / per Amor||440.2 quantos eno mundo son / que saben como vos quero gran ben||440.3 e saben o mal que me per vós ven||441.20 [c]a non poss’eu desto forçar / Deus, que me vos faz muit’amar||442.3 gradesc’a Deus que vos posso dizer / a coita que me fazedes sofrer||442.6 – Amigo, por meu amor e por mí, / [s]ofred’a coita que vos por mí ven||442.12 – Amigo, por min que vo-la [eu] dei, / [s]ofred’a coita que vos por mí ven||443.2 A máis fremosa de quantas vejo / en Santaren, e que máis desejo / e en que sempre cuidando sejo||443.3 A máis fremosa de quantas vejo / en Santaren, e que máis desejo / e en que sempre cuidando sejo||444.3 Pero eu vejo aqui trobadores, / ..., / que troban d’amor por sas sennores||444.5 non vej’eu aqui trobador, par Deus, /  que m’oj’entenda o por que digo / al é Alfanx’e al Seserigo||444.8 Sennor, fremosa máis de quantas son / en Santaren e que máis desejo||446.3 pero direi-vo-lo que m’end’aven / e o poder en que me ten Amor||446.4 pero direi-vo-lo que m’end’aven / e o poder en que me ten Amor||447.3 perdi o sén que eu aver / soia||447.10 mais quando mi valra / o vosso ben, per que perdi, / de quant’al avia, sabor?||447.14 E sab’este meu coraçon, / que por vós muito mal levou / des que vos vi e el cuidou / en vós, ca perdi des enton, / de quant’al avia, sabor||448.4 e direi-vo-lo que mi vai fazer: / ... ||448.9 [E] faz-mi mal e non ous’a dizer / de muito mal que mi faz senon ben||448.18 ca non sei eu quen / non morresse con quanto mal mi ven / d’Amor, que mi faz muito mal sofrer||448.22 Mais Amor, que m’or’assi quer matar, / dé-lhi Deus quen lhi faça desejar / algun ben en que non aja poder||448.24 dé-lhi Deus quen lhi faça desejar / algun ben en que non aja poder||450.4 mais quen dis[s]es[s]e a Fi[i]z / aquesto que [or]’eu digo: / ... ||450.13 pero quer’ante molher, / que queria volonter / que fosse eu enforcado.||451.2 Ai eu, coitada, como vivo en gran cuidado / por meu amigo, que ei alongado!||451.6 Ai eu, coitada, como vivo en gran desejo / por meu amigo, que tarda e non vejo!||452. Mester avia Don Gil / ũu falconci[nh]o bornil / que non voass||452.6 ũu galguili[nh]o vil / que ũa lebor, de mil, / non [a] filhasse||452.10 podengo de Riba de Sil / que custasse un maravedil,||452.11 podengo de Riba de Sil / que custasse un maravedil, / que lhi mejasse / quando lebor i achass’, ...||452.14 osas d’ũu javaril, / que dessen per seu quadril, / [...]||453.16 Ai velha fududancua, / que me semelhades ora mostea!»||454.13 Mandou-m’el furtar a ‘lvor / o meu podengo melhor / que avia||455.1 Med’ei ao pertigueiro que ten Deça||455.4 e non vi mia senhor [á] mui gran peça, / Milia nen Sancha Fernandiz, que muit’amo||455.6 Antolha-xe-me ris’o pertigue[i]r’, e chamo / Milia nen Sancha Fernandiz, que muit’amo||455.8 Med’ei do pertigueiro e ando soo, / que semelha Pero Gil no fei[j]oo||455.14 Med’ei do pertigueiro tal que mejo, / que semelha Pero Gil no vedejo||456.2 Direi-vos eu d’un ricom’e / de com’aprendi que come: / ... ||456.18 «Daquesto foi, que non d’al, / de que comestes mui mal||457.7 pois fordes no Exarafe / e virdes as azeitonas que foran de Don Xacafe||458.9 mais vedes en que vi en el maos sinaes||458.10 que do que me furtou foi cobri-l[o] a sa capa||458.13 Se con os cardeaes, con que faça seus conselhos, / posesse que guardasse nós de maos trebelhos||459.12 e quen estes mata, a ren creede ben sen dultança, / que ja máis en este mundo nunc’avera vingança||460.2 – Ũa pregunt’ar quer’a el-rei fazer, / que se sol ben e aposto vistir||460.5 E queremos riir / eu e Gonçalo Mar[t]ĩiz, que é / ome muit’aposto||460.16 – Senhor, mui ben me vos fostes salvar / de pena veira que trager vos vi||461.6 e depois ir a Alcala se[n] pavor e sen espanto / que vós ajades d’i perder a garnacha nen no manto||461.25 Con aquesto que avedes mui máis ca outro compristes||461.29 que foi das duas [e]spadas que andavan en ũu mango?||461.36 E por esto [vos] chamamos nós «o das duas espadas», / ..., / con que fendedes as penas dando grandes espadadas||464.6 porque vós sodes a melhor / dona de que nunca oisse / omen falar||464.23 Ca o mal, que vos foi ferir, / aquele x’ést[e] o nosso||464.30 ante ben sei ca morrerei / se non ei / vós, que sempre i amei||465.2 Pois que m’ei ora d’alongar / de ma senhor, que quero ben||465.10 des aquel dia’n que a vi||465.18 e con coita que averei / chorando lhi direi assi: / ... ||465.21 «Moir’eu porque non vej’aqui / a dona que por meu mal [vi]»||466.8 nen atan coitado / foi eno mundo por sa senhor / omen que fosse nado||466.12 sen vosso ben, / que tant’ei desejado / que ja o sén / perdi por én||468.6 ca direi vós de min o que i entendo: / ...||471.3 e na fala que fezestes / perdi eu do que tragia||471.4 e na fala que fezestes / perdi eu do que tragia||474.2 Non quer’eu donzela fea /  que [ant]’a mia porta pea||474.16 Non quer’eu donzela fea, / que á brancos os cabelos||476.8 E com[o] omen que quer mal doitear / seus naturaes sol non no provedes||476.13 daquestes dous, o que [vos] én meos val / vos fara gran mengua se o perdedes||476.19 ca non podedes outros taes achar / que vos non conhoscan quen sodes nen qual||478.9 come d’un bõo galeon / que mi alongue muit’aginha / deste demo da campinha||478.39 e quero-m’oimais guardar / do alacra e tornar / ao que me foi primeiro||479.14 e Mari’Airas feze-o logo outro tal, / e Alvela, que andou en Portugal||481.4 ca Gris furtaran tanto que por én / non lhi leixaron que possa cobrir||481.7 que este furto fez ũu romeu / que foi [ante] ja outros escarnir||481.9 E tenho que nos non veo mentir, / pelos sinaes que nos el diss’é[n]||481.14 ben lheu / querran a outro ‘ssi furtar-lo seu, / de que pode mui gran dano vĩir||481.15 É romeu que Deus assi quer servir / por levar tal furt’a Jelusalen||481.18 e sol non cata como Gris non ten / nunca cousa de que [el] se cobrir||482.7 por muito mal que me lh’eu mereci||482.13 «Sen[h]or, / beeito sejas Tu, que sofredor / me fazes deste marteiro par Ti!»||482.21 esta paixo[n] sofro por teu amor, / pola tua, que sofresti por min||482.22 Nunca, de-lo dia en que eu naci, / fui tan coitado||482.28 mais muit’ést’aquest’o peior / que por Ti bevo nen que acebi||482.28 mais muit’ést’aquest’o peior / que por Ti bevo nen que acebi||482.31 nembre-ch’esto que por Ti padeci!||483.2 Pero da Pont’á feito gran pecado / de seus cantares, que el foi furtar / a Coton||483.5 e d’outros muitos que non sei contar||483.6 e d’outros muitos que non sei contar, / por que oj’anda vistido e onrado||483.18 e non quis ende dar / ũu s[ol]do pera sa alma quitar / sequer do que lhi avia emprestado||483.20 E por end’é gran traedor provado, / de que se ja nunca pode salvar||484.9 En esto fez come de bõo sén: / en filhar adail que conhocia||484.10 en filhar adail que conhocia, / que estes passos maos ben sabia||484.16 O adail e[ra] mui sabedor, / que o guiou per aquela carreira, / porque [o] fez desguiar da fronteira||484.19 e direi-vos al que lhi fez leixar: / ... ||484.24 quando se viu daqueles passos fóra / que vos ja dix’, ...||484.31 ca non é jogo de que omen chora!||485.8 E, pois razon [a]tan descomunal / fostes filhar, e que tan pouco val, / pesar-mi-á én||485.10  ... -mi-á én se vos pois a ben sal / ante o diaboo, a que obedecestes||486.12 logo lhi mostran ben do que quit’é||487.5 mais dad’a outren que tenha por vós||489.28 que rapazes dos martinhos, / que non tragian sen[h]or, / sairon aos mesquinhos||490.2 De grado queria ora saber / destes que tragen saias encordadas||490.3 De grado queria ora saber / destes que tragen saias encordadas, / en que s’apertan mui poucas vegadas||490.6 por que se devan deles a pagar / sas senhores, que no[n] teen pagadas||490.11 se cu[idan] eles per i gaanhar / ben das con que nunca saben falar||491.2 Ao daian de Calez eu achei / livros que lhi levavan da Beger||491.3 e o que os tragia preguntei / por eles||491.5 con estes livros que vós veedes (dous) / e con os outros que el ten dos sous / fod’el per eles quanto foder quer||491.6 e con os outros que el ten dos sous / fod’el per eles quanto foder quer||491.11 con os livros que ten non á molher / a que non faça que semelhen grous / os corvos||491.12 con os livros que ten non á molher / a que non faça que semelhen grous / os corvos||491.16 ca non á máis, na arte do foder, / do que, [e]nos livros que el ten, jaz||491.20 que con nos seus livros d’artes, que ten, / fod’el as mouras cada que lhi praz||491.23 E máis vos contarei de seu saber / que con nos livros que el[e] ten faz||491.23 E máis vos contarei de seu saber / que con nos livros que el[e] ten faz||491.26 se molher acha que o demo ten, / assi a fode per arte e per sén||491.30 E, con tod’esto, ainda faz al / con o[s] livros que ten, per bõa fe||491.31 se acha molher que aja [o] mal / deste fogo que de San Marçal é||491.32 se acha molher que aja [o] mal / deste fogo que de San Marçal é||492.1 O que foi passar a serra / e non quis servir a terra||492.7 O que levou os dinheiros / e non troux’os cavaleiros||492.13 O que filhou gran soldada / e nunca fez cavalgada||492.19 O que meteu na taleiga / pouc’aver e muito meiga||493.9 O colbe colheu-[a] per ũa malha / da loriga, que era desmentida||493.11 e pesa-m’ende porque essa ida, / de prez que ouve máis, ... / venceu ela||493.17 e demais á preço que nunca erra / de dar gran colpe con seu tragazeite||494.1 O que da guerra levou cavaleiros / e a sa terra foi guardar dinheiros / non ven al maio||494.4 O que da guerra se foi con maldade / [e] a sa terra foi comprar erdade / non ven al maio||494.7 O que da guerra se foi con nemiga, / ..., / non ven al maio||494.10 O que tragia o pano de linho, / ..., / non ven al maio||494.13 O que tragia o pendon [sen] cinco / e [e]no dedo seu pedr’á o vi[n]co / non ven al maio||494.16 O que tragia o pendon sen oito / e a sa gente non dava pan coito / non ven al maio||494.19 O que tragia o pendon sen sete / e cinta ancha e mui gran topete / non ven al maio||494.22 O que tragia o pendon sen tenda, / ..., / non ven al maio||494.25 O que se foi con medo dos martinhos / e a sa terra foi bever-los vinhos / non ven al maio||494.28 O que con medo fugiu da fronteira, / ..., / non ven al maio||494.31 O que [non] roubou os mouros malditos / e a sa terra foi roubar cabritos / non ven al maio||494.34 O que da guerra se foi con espanto / e a sa terra ar foi armar manto / non ven al maio||494.37 O que da guerra se foi con gran medo / contra sa terra, ... / non ven al maio||494.40 O que tragia pendon de cadarço, / ..., / non ven al maio||494.43 O que da guerra foi per-retraudo, / ..., / non ven al maio||496.14 Mais se fez Deus a tan gran coita par / come a de que serei sofredor||497.2 mal mi venha daquel que pod’e val||497.4 senon que matades mí, pecador, / que vos servi sempr’e vos fui leal||497.10 des i é cousa mui descomunal, / de matardes min, que merecedor / nunca vos foi de mort’;...||498.3 Que razon cuidades vós, mia senhor, / dar a Deus, quand’ant’E ... por mí, / que matades||498.3 Que razon cuidades vós, mia senhor, / dar a Deus, quand’ant’E ... por mí, / que matades, que vos non mereci / outro mal||498.9 Ca na mia morte non á [i] razon / bõa que ant’El possades mostrar||498.19 er sabe mui ben [ja] / que nunca vos mereci por que tal / morte per vós ouvess’, ...||499.13 porque por morte perderei / aquel dia coita que ei||499.20 porque por morte sairei / aquel dia do mal que ei||499.21 porque por morte sairei / aquel dia do mal que ei, / peior dos que Deus fez peior||500.16 Ou a quen direi o pesar / que mi vós fazedes sofrer||500.18 Ou a quen direi o pesar / que mi vós fazedes sofrer / se o a vós non for dizer, / que podedes conselh’i dar?||501.5 des i, quis que er conhocesse / o vosso ben, a que El non fez par||501.9 E tod’est’El quis que eu padecesse / por muito mal que me lh’eu mereci||501.20 u m’El fez desejar / des enton morte, que mi non quer dar||502.2 Nunca Deus fez tal coita qual eu ei / con a ren do mundo que máis amei||502.5 o demo lev’a ren que lh’eu falei / de quanto lh’ante cuidar’a dizer!||502.8 Mais, tanto que me d’ant’ela quitei, / do que ante cuidava me nembrei||503.1 Da mia senhor, que eu servi / sempr’e que máis ca mí amei||503.2 Da mia senhor, que eu servi / sempr’e que máis ca mí amei||503.6 grand’é o mal que mia senhor / mi quer||503.11 est’é o que a min aven||503.15 mais quero-lh’eu maior / mal que posso||503.22 mais quero-lh’eu maior / mal que poss’, ...||504.2 En gran coita, senhor, / que peior que mort’é, / vivo||504. esta coita sofr’eu / por vós, senhor, que eu / vi polo meu gran mal||505.6 ven-mi gran mal de vós, ai mia senhor, / en que nunca pôs mal Nostro Senhor!||505.8 E, senhor, gradesc’a Deus este ben / que mi fez en mi vos fazer veer||505.10 e mia fazenda vos quero dizer / que vejades que mi de vós aven: / ... ||505.15 e por én vos quero dizer aqui / mia fazenda, que vos sempr’encobri, / que vejades o que eu de vós ei||505.16 que vejades o que eu de vós ei||506.4 por mesura que en vós á / e por ben que vos estara||507.7 E essa que vos vai dizer / que trobo porque me pag’én / e non por vós||507.9 E essa que vos vai dizer / que trobo porque me pag’én / e non por vós, que quero ben, / mente||507.14 E, pero que vos diz que non / trobo por vós, que sempr’amei / máis o gran sabor que m’end’ei, / mente||507.15 E, pero que vos diz que non / trobo por vós, que sempr’amei / máis o gran sabor que m’end’ei, / mente||508.13 Tan muit’é o mal que mi por vós ven||509.10 mais, par Deus, senhor, que por meu mal vi, / se vos grav’é de vos eu ben querer, / ...grav’ést’a mí||510.10 verdade vos quero dizer, / senhor, que sérvi’e servirei||512.2 Un tal ome sei eu, ai ben-talhada, / que por vós ten a sa morte chegada||512.5 Un tal ome sei [eu] que preto sente / de sí morte [chegada] certamente||512.10 Un tal ome sei [eu], aquest’oide, / que por vós morr[e]||514.3 e desejarei, / vosso ben que mui servid’ei||514.9 Desej’eu mui máis d’outra ren / o que mi pequena prol ten||514.12 mais non con asperança / que aja do mal que mi ven / por vós||514.12 mais non con asperança / que aja do mal que mi ven / por vós||514.19 mais non con asperança / que sol coide no coraçon / aver de vós por galardon||515.9 cuid’eu, par Deus, que pod’e val, / que averiades doo de min||516.1 Quant’á, senhor, que m’eu de vós parti, / atan muit’á que nunca vi prazer||516.2 Quant’á, senhor, que m’eu de vós parti, / atan muit’á que nunca vi prazer / nen pesar||516.14 ca, mia senhor, ben des aquela vez / que m’eu de vós parti, no coraçon / nunca ar ouv’eu pesar||516.16 e direi-vos que mi-o fez: / ... ||517.5 e chorava e dizia / con amor que a forçava: / ... ||517.10 Ela s’estava queixando / come molher con gran coita / e que a pesar, ... / ..., non fora doita||517.16 Coitas lhi davan amores, / que non lh’eran senon morte||518.5 senon que o peior /  que mi vós poderdes fazer / faredes a vosso poder||521.1 A mia senhor, que eu por mal de mí / vi e por mal daquestes olhos meus||521.7 A que mi faz querer mal mí medês / e quantos amigos soia aver||521.13 A por que mi quer este coraçon / sair de seu logar||521.14 A por que mi quer este coraçon / sair de seu logar e por que ja / moir’e perdi o sén e a razon||522.13 e, pois sabede-lo mal que mi ven, / pedide-lhi [vós] mercee por mí||523.5 u non vir vós, que eu por meu mal vi||524.1 O que vos nunca cuidei a dizer, / con gran coita, senhor, vo-lo direi||524.7 ca sabe Deus ben que d’outra senhor / que eu non avia mi vos chamei||524.9 E tod[o] aquesto mi fez fazer / o mui gran medo que eu de vós ei||524.17 pois eu certo sei / que, esso pouco que ei de vive[r], / que nen un prazer nunca veerei||525.3 quand’en vós cuid’e non cuido no mal / que mi fazedes!||525.8 quando cuid’eu / en vós e non eno mal que mi ven / por vós||526.2 Senhor fremosa, non poss’eu osmar / que ést’aquel’en que vos mereci / tan muito mal||526.7 ca non poss’entender, / ..., / en que vo-l’eu podesse merecer||527.5 pois tamanho temp’á que guareci / sen seu mandad’oir e a non vi||527.8 E sei eu mui ben no meu coraçon / o que mia senhor fremosa fara / depois que ant’ela for||528.2 Quix ben, amigos, e quer’e querrei / ũa molher que me quis e quer mal / e querra||528.6 quix ben e quer’e querrei tal molher /  que me quis mal sempr’e querra e quer||529.6 senon se mi vós fezessedes ben, / o que nunca sera per nulha ren||530.3 e querede-vos doer / de mí, pecador, que vos sei querer / melhor ca mí||530.20 e tod’aquest’aven / a min, coitad’e que perdi o sén||531.4 que me non ajan d’entender / o que eu muito receei||531.15 ca, par Deus, non ei ja poder / que en min non possa veer / quen quer que me vir des aqui / que vos sei eu, por mal de min, / senhor, melhor ca min querer||532.3 e Deus me dess’end’o poder / que vos eu podesse contar / o gran mal||532.4 que vos eu podesse contar / o gran mal que mi faz sofrer / esse vosso bon parecer||532.6 esse vosso bon parecer, / senhor, a que El non fez par||532.10 cuidaria muit’a perder / da gran coita e do pesar / con que m’oj’eu vejo morrer||532.12 ca me non pod’escaecer / esta coita que non á par||532.18 pois me non queredes tolher / esta coita que non á par||533.5 rog’eu a Deus, que end’á o poder, / que mi-a leixe, se lhi prouguer, veer / cedo||534.4 nen er poderia / per poder que eu ouvesse||534.5 creo que non saberia / dizer, ... / ..., / a coita que o coitado / sofre que é namorado||534.6 creo que non saberia / dizer, ... / ..., / a coita que o coitado / sofre que é namorado||534.8 nen er sei quen mi-o crevesse / senon aquel a que desse / amor coita toda via||534.14 ca outr’omen non é nado / que esto creer podesse||534.18 E, por én, quen ben soubesse / esta coita ben diria, / ..., / que coita que Deus fezesse / nen outro mal aficado / non fez tal||534.21 nen é pensado / d’omen que lhi par posesse||535.5 doede-vos algũa vez / de min e destes olhos meus, /  que vos viron por mal de sí||535.14 E, porque o al non é ren / senon o ben que vos Deus deu||536.4 se m’agora quisessedes dizer / o que vos ja preguntei outra vez||538.3 Mesura seria, senhor, / de vos amercear de mí, / que vos en grave dia vi||538.7 tan grave que non ei poder / d’aquesta coita máis sof[r]er, / de que, muit’á, fui sofredor||538.15 Mais Deus, que de tod’é senhor, / me queira põer conselh’i||538.19 ca, se meu feito vai assi / e m’El non for ajudador / contra vós, que El fez valer / máis de quantas fezo nacer, / moir’eu||539.5 nembrar / de quanto mal fui sofredor / des aquel dia que vos vi!||539.9 ca des aquel tempo, senhor, / que vos vi e oi falar, / non perdi coitas||539.17 E por én seria, senhor, / gran ben de vos amercear / de min, que ei coita sen par||541.3 mais os que troban no tempo da frol / e non en outro||541.10 sõo sabedor / que os que troban quand’a frol sazon / á, e non ante, ... / non an tal coita qual eu ei sen par||541.13 ca os que troban e que s’alegrar / van eno tempo que ten a color / a frol consig’...||541.13 ca os que troban e que s’alegrar / van eno tempo que ten a color / a frol consig’...||541.14 ca os que troban e que s’alegrar / van eno tempo que ten a color / a frol consig’...||541.18 non viven [en] qual perdiçon / oj’eu vivo, que pois m’á de matar||542.2 Preguntar-vos quero, por Deus, / senhor fremosa, que vos fez / mesurada e de bon prez, / que pecados foron os meus||542.8 des aquel dia que vos vi||543.1 De muitas coitas, senhor, que levei / des que vos soubi mui gran ben querer||543.10 mais, de tod’esto que passou per min, / ... / non sei qual é maior coita, senhor||543.14 Tantas coitas passei de-la sazon / que vos eu vi, ... / que non poss’osmar a maior qual é||543.16 mais das que passei, ... / / non sei qual é maior coita, senhor||544.3 Nostro Senhor, se averei guisado / de mia senhor mui fremosa veer, / que mi nunca fez nen ũu prazer / e de que nunca cuid’aver bon grado?||544.4 Nostro Senhor, se averei guisado / de mia senhor mui fremosa veer, / que mi nunca fez nen ũu prazer / e de que nunca cuid’aver bon grado?||544.8 ca mui gran temp’á que ando coitado, / se eu podesse, po-la ir veer||545.6 mais, pois vós mui ben sabedes / o torto que mi fazedes||545.20 nen corregedes / o estado / a que m’avedes chegado||545.24 pois m’assi tragedes / estranhado / do ben que ei desejado||546.3 Que grave coita, senhor, é / a quen sempr’á [a] desejar / o vosso ben, que non á par||547.9 ca no mal, senhor, viv’oj’eu, / que de vós ei!||547.12 e cuido sempre no mal meu, / que pass’e que ei de passar||547.12 e cuido sempre no mal meu, / que pass’e que ei de passar||547.14 com’aver sempre [a] desejar / o mui gran ben que vos Deus deu||547.21 que eu de vós por galardon / non ei d’aver se coita non, / que sempr’ouvi des que vos vi!||548.12 se mi non val a que en for- / te ponto vi||548.17 pois soo servidor / da que mi non dá grado||549.2 O gran viç’e o gran sabor / e o gran conforto que ei||549.6 non querra Deus que err’en mí, / que a sempr’amei e servi||549.11 cuidand’en como poss’aver / ben daquela que non á par||549.12 e Deus, que lhi fez tanto ben, / non querra que o seu bon sén / err’en min||549.17 ca tal a fez / Deus, que lhi deu sén e bon prez / sobre quantas no mundo son||551.31 ca o que vos á servida / erged’olho e vee-lo-edes||552.3 nen mi dar grado do mal que mi ven / por vós||553.5 mais aque-m’en vossa prison, / de que vos praz de mi fazer||553.12 Nunca vos ousei a contar / mal que mi fazedes levar||554.9 Podedes-mi partir gran mal / e graves coitas que eu ei / por vós, mia senhor||554.19 mais er / sei que non podedes tolher / o que en min non á, prazer, / des que vos non pudi veer||555.7 E, pois do mal que én levei / muit’á vós sodes sabedor||555.14 E, pois que viv’en coita tal / per que o dormir e o sén / perdi||556.1 Senhor, que mal vos nembrades / de quanto mal por vós levei / e levo, ben o creades||556.7 mais Deus vos leixe part’aver / da mui gran coita que mi dades||556.14 e podedes saber / qual coita é de padecer / aquesta de que me matades||556.17 E, senhor, certa sejades / que des enton non temerei / coita que mi dar possades||556.19 e tod’, a meu sén, cobrarei / que mi vós fezestes perder||557.2 pois que, tan muit’á, [a] que eu servi / ja máis nunca se quis doer de mí||557.8 pois a de que sempre foi servidor / me fez e faz cada dia peior||558.6 E por én / peç’eu tant’a Nostro Senhor: / que vos mud’esse coraçon /  que mi avedes tan sen razon||558.10 e por én peç’a Deus assi, / que sabe quant’é o meu mal, / que vos mud’esse coraçon||558.13 Muito vos praz do mal que ei, / lume daquestes olhos meus||558.16 e por esto peç’eu a Deus, / que sab’a coita que eu ei, / que vos mud’esse coraçon||558.16 e por esto peç’eu a Deus, / que sab’a coita que eu ei, / que vos mud’esse coraçon||559.3 Se mi contra vós valvesse / Deus, que vos fez||559.4 e quisesse / [que] do mal que mi fazedes / mi fezessedes enmenda!||560.7 mais non posso forçar o coraçon, / que mi forçou meu saber e meu sén||560.9 e do pesar que vos eu vej’aver, / par Deus, senhor, a min pesa muit’én||560.13 mais tolhe-m’end’o coraçon poder, / que me forçou de tal guisa, senhor, / que sén nen força non ei ja de min||560.15 e do pesar que vós tomades i / tom’eu pesar que non posso maior||560.16 e do pesar que vós tomades i / tom’eu pesar que non posso maior||561.3 Amor fez a mí amar, / gran temp’á, ũa molher / que meu mal quis sempr’...||561.7 mais Deus, que sab’a sobeja / coita que m’ela dá, veja / como vivo tan coitado||561.8 mais Deus, que sab’a sobeja / coita que m’ela dá, veja / como vivo tan coitado||561.18 rog’eu mui de coraçon / que El m’ajude a tan forte / coita, que par m’é de morte||561.20 e ao gran mal sobejo / con que m’oj’eu morrer vejo||561.23 A min fez gran ben querer / Amor ũa molher tal / que sempre quis o meu mal||561.27 mais Deus, que sab’o gran torto / que mi ten, mi dé conorto / a este mal sen mesura||561.28 mais Deus, que sab’o gran torto / que mi ten, mi dé conorto / a este mal sen mesura||561.30 mais Deus, ... / ..., mi dé conorto / a este mal sen mesura, / que tanto comigo dura||561.37 por én rog’e rogarei / a Deus, que sabe que vivo / en tal mal e tan esquivo||562.3 este meu coraçon, / que cuida sempr’en qual vos vi||562.10 Non pudi nunca partir de chorar / estes meus olhos ben de-la sazon / que vos viron, senhor||562.11 ca des enton / quis Deus assi, que vo-lhi foi mostrar, / que non podess’o coraçon des i / partir d’en vós cuidar||562.14 e viv’assi / sofrendo coita tal que non á par||562.16 u sempr’ei de cuidar / no maior ben dos que no mundo son / qual ést’o vosso||563.11 e sofr’eu mal, de que moir’, ...||563.24 e por Deus, que vos fez / valer máis de quantas no mundo son||564.4 ũa fremosa pastor, / que ao parecer seu / ja máis nunca lhi par vi||564.14 pera m’irdes destorvar / du dig’aqueste cantar / que fez quen sei ben querer?||564.23 Non vos ten prol / esso que dizedes||564.28 ca meu coraçon non é / nen sera, per bõa fe, / senon no [que] quero ben||565.4 Deus, que non mente, mi mença, / senhor, se oj’eu sei ben / que semelh’o voss’en ren||565.6 Deus, que non mente, mi mença, / senhor, se oj’eu sei ben /  que semelh’o voss’en ren||565.8 Quand’eu a beldade vossa / vejo, que vi por meu mal||565.9 Deus, que a coitados val, / a min nunca valer possa||566.1 aquel que sempre sofre mal / mentre mal á non sabe que é ben||566.3 e o que sofre ben sempr’outro tal / do mal non pode saber nulha ren||566.19 por Deus, que vos deu / tan muito ben||567.4 e, por Santa Maria, / que vos fez tan mesurada, / doede-vos algun dia / de mí||567.15 E, por Deus, senhor, tomade / mesura per gran bondade / que vos El deu||569.16 e, por Deus, / que vos fez de ben comprida, / querede-vos de mí doer||570.7 mais certo seed’, amigo, / que non fui o vosso pesar /  que s’ao meu podess’iguar||571.2 Amiga, muit’á gran sazon / que se foi d’aqui con el-rei / meu amigo||573.1 Dos que ora son na oste, / amiga, querria saber / se se verran tard’ou toste||573.7 Querria saber mandado / dos que lá son||574.1 Que muit’á ja que non vejo / mandado do meu amigo||575.3 e aquel que falou migo / diz-mi que é tan coitado||575.13 Con mal que lhi vós fezestes||577.2 Amiga, bon grad’aja Deus / do meu amigo que mi ven||577.6 mais podedes creer mui ben, / quando o vir dos olhos meus, / que possa aquel dia veer /  que nunca vi maior prazer||578.1 Vós, que vos en vossos cantares «meu / amigo» chamades, creede ben / que non dou eu por tal enfinta ren||578.7 ca demo lev’essa ren que eu der / por enfinta fazer o mentiral / de min||578.15 nen mi dá / de s’enfinger de mí mui sen razon / ao que eu nunca fiz se mal non||579.8 E, u m’estava en vós falando / e m’esto que vos digo rogava, / doi-me del||579.14 ca de vos el amar de coraçon / non vej’eu ren que vós i perçades||580.8 Non cuidou que mi pesasse / do que fez||580.9 ca sei eu mui ben / que do que foi non fora ren||581.2 Amiga, sei eu ben d’ũa molher / que se trabalha de vosco buscar / mal a voss’amigo po-lo matar||584.2 – Madre, moiro d’amores que mi deu meu amigo||584.5 – Madre, moiro d’amores que mi deu meu amado||584.7 Madre, moiro d’amores que mi deu meu amigo||584.8 quando vej’esta cinta que por seu amor cingo||584.10 Madre, moiro d’amores que mi deu meu amado||584.11 quando vej’esta cinta que por seu amor trago||584.13 Quando vej’esta cinta que por seu amor cingo||584.16 Quando vej’esta cinta que por seu amor trago||585.8 Se sabedes novas do meu amigo, / aquel que mentiu do que pôs con migo?||585.8 Se sabedes novas do meu amigo, / aquel que mentiu do que pôs con migo?||585.11 Se sabedes novas do meu amado, / aquel que mentiu do que mi á jurado?||585.11 Se sabedes novas do meu amado, / aquel que mentiu do que mi á jurado?||589.5 pois tan muit’á que nos veo veer / mí e meus olhos e meu parecer?||590.1 – En grave dia, senhor, que vos oi / falar e vos viron estes olhos meus!||590.10 – Amigo, quero-vos ora preguntar / que mi digades o que poss’i fazer||590.16 – Amigo, dizede, ... / o que eu i faça||592.15 ca é descomunal / o mal que sofr’e a coita mortal||593.18 mais, pois u vós fordes non for, / o que morrerá eu serei||593.24 – Non, mia senhor, mais por guardar / vós, mato mí, que mi-o busquei||597.4 e tod’aquesto vedes que lho faz: / ... ||598.3 Mais Deus, que end’o poder á, / lhi rog’eu que El quera escolher||598.20 ca, per bõa fe, / mui gran temp’á que este mal passou / per nós||602.7 En cuidados de mil guisas travo / por vos dizer o con que m’agravo||602.17 Senhor do meu coraçon, cativo / sodes en eu viver con que vivo||603.8 Ergeu-se ledo e riio ja-que / (o que mui gran temp’á que el non fez)||603.8 Ergeu-se ledo e riio ja-que / (o que mui gran temp’á que el non fez)||604.1 Gran temp’á, meu amigo, que non quis Deus / que vos veer podesse dos olhos meus||604.6 e faça mia madr’o que poder des i||605.2 mais vedes que / mi-o tolhe daquest’, e non al: / ... ||605.4 mia madre, que vos á mortal / desamor||605.10 mia madre, que end’á poder / e vos sabe gran mal querer, / e por én mia morte queria||606.2 Pera veer meu amigo, / que talhou preito comigo, / ala vou, madre||606.5 Pera veer meu amado, / que mig’á preito talhado, / ala vou, madre||607.2 Chegou-mi, amiga, recado / daquel que quero gran ben||607.19 e das coitas que lh’eu dei / des que foi meu namorado||608.19 quen mui ben vir este meu parecer / que mi Deus deu||608.20 e podedes creer / que non ei ren que vos i gradecer||609.8 Vou-m’a la bailia, / que fazen en vila / do amor||609.11 [Vou-m’a la bailada, / que fazen en casa / do amor]||609.13 Que fazen en vila / do que eu ben queria, / do amor||609.14 Que fazen en vila / do que eu ben queria, / do amor||609.16 Que fazen en casa / do que eu muit’amava, / do amor||609.17 Que fazen en casa / do que eu muit’amava, / do amor||609.19 Do que eu ben queria, / chamar-m’-an garrida / do amor||609.22 Do que eu muit’amava, / chamar-m’-an per-jurada / do amor||610.9 que oimais non é nada / a vida que fazemos||610.18 e da mort’ei enveja / [eu] a tod’ome ou molher que ja morresse||611.4 que ũa, que Deus maldiga, / vo-lo ten louc’e tolheito||611.7 Non ei ren que vos asconda, / nen vos sera encoberto||611.10 mais sabede ben por certo / que ũa, que Deus cofonda, / vo-lo ten louc’e tolheito||611.13 Non sei molher que se pague / de lh’outras o seu amigo / filhar||611.16 e por én vos digo / que ũa, que Deus estrague, / vo-lo ten louc’e to[lheito<||612.3 ora vej’eu a gran falsidade / con que mi vós á gran temp’andastes||612.5 d’outra sei eu ja por verdade, / a que vós atal pedra lançastes||612.14 ca d’outra sei eu, que ben sabia, / a que vós [a]tal pedra [lançastes]||612.17 E de colherdes razon seria / da falsidade que semeastes||613.6 e por én vivo coitada / con este mal sobejo /  que sofr’eu, ben-talhada||614.2 Por Deus, punhade de veerdes meu / amig’, amiga, que aqui chegou||614.4 pero me foi greu / o que m’el ja muitas vezes rogou||614.10 pero lh’estranhei / o que m’el rogou cada que me vio||615.8 Aquel que coita forte / ouve des aquel dia / que vos el vio||615.10 Aquel que coita forte / ouve des aquel dia / que vos el vio||615.10 Aquel que coita forte / ouve des aquel dia / que vos el vio, que morte / lh’é||618.2 Por Deus, amiga, pes-vos do gran mal / que diz andand’aquel meu desleal||618.6 e que vós soubestes tod’este mal, / de que eu nen vós non soubemos ren||619.4 Falou-m’oj’o meu amigo / mui ben e muit’omildoso / no meu parecer fremoso, / amiga, que eu ei migo||621.2 Non sei oj’, amigo, quen padecesse / coita qual padesco que non morresse / senon eu, coitada||621.6 e quisesse Deus que m’escaecesse / vós, que vi, amig[o], en grave dia||621.7 Non sei, amigo, molher que passasse / coita qual eu passo que ja durass’...||621.8 Non sei, amigo, molher que passasse / coita qual eu passo que ja durass’...||621.9 Non sei, amigo, molher que passasse / coita qual eu passo que ja durass’e / que non morress[e] ou desasperasse||621.14 Non sei, amigo, quen o mal sentisse / que eu senço que o sol encobrisse||621.14 Non sei, amigo, quen o mal sentisse / que eu senço que o sol encobrisse||621.15 senon eu, coitada, que Deus maldisse, / porque vos non vejo com’eu queria||624.2 Que muito ben me fez Nostro Senhor / aquel dia en que m’El foi mostrar / ũa dona||624.3 ũa dona, que fez melhor falar / de quantas fez e parecer melhor||624.5 e o dia en que ma fez veer / El quis assi que foss’en seu poder||624.18 mui ben posso con verdade jurar, / polos que dizen que an mal d’amor, / que con verdad’o non poden dizer||624.21 porque cuidand’i toman gran prazer, / o que a min nunca pode chegar||625.3 [e] oj’aquel que o rogar quiser / por sí o rog’e leix’a min pas[s]ar / as[s]i meu tempo||625.11 nen sab’El razon / por que me faça máis mal de quant’ei||626.1 Tal sazon foi en que eu ja perdi / quanto ben ouv’...||626.12 mais agora Deus tal senhor mi deu / que de bon prez e sén e parecer / é mui melhor de quantas quis fazer||626.15 Quand’eu perdi aquela que amar / sabia máis que min nen outra ren, / non cuidava d’atender outro ben||626.19 que, u perdi aquela que amei, / en outra senhor mui melhor cobrei||626.21 en outra senhor mui melhor cobrei, / que me faz Deus servir e desejar||626.22 Por én na sazon en que m’eu quei[x]ei / a Deus||626.27 porque me pôs en tal cobro que ei / por sen[h]or a melhor de quantas sei, / en que pôs tanto ben que non á par||628.2 De vós, senhor, quer’eu dizer verdade / e non ja sobr’[o] amor que vos ei||628.16 que nunca foi filha d’emperador / que de beldade peor estevesse||628.21 amade vós o q[ue] vos máis deseja||629.3 Non á meu padre a quen peça / ũa peça d’unt’anelho / con que untas[s]e sa peça / toda||629.8 ca muit’á i [j]a gran peça / que foi sen mant’a concelho||629bis.1 O que me de Vilar corrudo / á e demais m’ameaça||629bis.4 ainda eu fi’-de cornudo / seja por feito que faça||630.1 Estes que agora, madre, aqui son / dizen que é sandeu meu amigo||630.7 E os que dizen que perdeu o sén / por mí, madre, non me dirian mal / se soubessen com’é||630.13 E aqueles que ja dizen que é / por mí sandeu||631.2 Ai boa dona, ... / que vos non pes do que vos eu direi||631.6 ca non vi senhor /  que semelhe come vós, mia senhor||631.9 e por todo este ben que vos El fez / ouv’a poer eno coraçon meu / que fale vosco||632.4 por dar a min esta coita en que vou||632.13 Esta senhor que min en poder ten / fez Deus fremosa e de mui bon sén||633.7 ca de quanto ben na sa face vi / ven end’, amigos, tanto mal a mí, / per que o verv’en meu dan’é provado||633.11 mais d’outro mui gran ben / que eu, amigos, polo meu pecado / na sa fremosa face conhoci||633.16 [De] mazel’e grand’afan e cuidado / e gran coita que m’aficado ten||633.23 entendi / que este vervo, que eu sempr’ouví, / é con verdad’en [meu] dan’acabado||634.12 e gran beldade / voss’eu non vir, que vi en grave dia||635.1 Por partir pesar que [eu] sempre vi / a mia senhor aver do mui gran ben / que lh’eu quero, desejava por én / mia mort’, amigos||635.8 Veend’eu ben que do mui grand’amor, / que lh’eu sempr’oui, tomava pesar||635.20 mais pera non perder / ela per min ren do que lh’é prazer||636.4 por aquesto que vos ora direi: / ... ||636.5 a gran coita que por vós ei, senhor, / me faz perder de mia morte pavor||636.8 Cuidava-m’eu que sempre de temer / ouvess’a morte, que sempre temi||636.10 mais ora ja, senhor, non ést’assi / por aquesto que vos quero dizer||636.19 a gran coita [que por vós ei, senhor, / me faz perder de mia morte pavor], / que eu sempr’ouv’, ...||637.7 mais a min ven da mia senhor / quanto mal ei, per desamor / que m’ela ten||637.13 mais a min ven da mia senhor / quanto mal ei, per desamor / que m’ela ten mui sen razon||637.15 pero vej’eu muitos de pran / que dizen que quanto mal an / que d’Amor lhes ven||637.19 mais a min ven da mia senhor / quanto mal ei, per desamor / que m’ela ten||638.2 Estrãia vida viv’oj’eu, senhor, / das que viven quantos no mundo son||638.13 vedes o que mi é máis grave que al: / ... ||638.14 o pesar é que vós tomades én, / ond’a min, senhor, quanto mal m’én ven||638.17 podendo Deus tod’este mal partir / per mia morte, que non quer consentir||639.1 Do que ben serve sempr’oi dizer / que ben pede||639.4 pero que eu, gran temp’á, ben servi / ũa dona que me ten en poder||639.9 Ben entend’eu que logar deve aver / o que ben serve de pidir por én / ben con razon||639.13 por lhi pedir ben que tan muito val / sol non no dev’en coraçon poer||639.16 o mui gran ben que Nostro Senhor deu / a esta dona||640.2 Nostro Senhor, e ora que sera / daquel que sempre coitado viveo?||640.6 E que sera do que quis mui gran ben / e quer a quen lho non quer gradecer||640.11 E que sera do que sempre servir / foi quen lhi quis e quer por en[de] mal||640.14 E que sera do que sempre servir / foi quen lhi quis e quer por en[de] mal, / ..., / e que nunca de sí pode partir / esta coita, ca non quer sa senhor?||641.4 e mia sobervia mi-o tolheu, / que fiz o que m’el defendeu||641.14 Fiei-m’eu tant’en qual ben m’el queria / que non meti mentes no que fazia||641.17 Que non meti mentes no que fazia||644.2 Direi-vos agor’, amigo, camanho temp’á passado / que non pudi veer cousa ond’ouvesse gasalhado||644.6 ca muit’á que non vi cousa que mi tolhesse desejo||644.6 ca muit’á que non vi cousa que mi tolhesse desejo||646.10 mais direi-vos que farei eu i: / ... ||648.10 e pesa-mi do que tarda, sabe-o Santa Maria||649. Sabedes: quant’á, ‘migo, que m’eu vosco veer / non pud’, ...||649.9 E rog’eu, meu amigo, aquel Deus que me fez / que nunca eu ja viva sen vós||650.3 se eu vejo no mundo ren /  que a mí tolha desejo / de vós u vos eu non vejo||651.9 Se m’eu a vós, que amo máis ca min, / non assanhar se sabor ouver i||652.2 vedes que mi aven: / ...||653.1 O meu amigo que mi dizia / que nunca máis migo viveria, / par Deus, donas, aqui é ja!||653.7 O que jurava que me non visse, / por non seer todo quant’el disse, / par Deus, donas, aqui [é ja!]||654.1 Donas, veeredes a prol que lhi ten / de lhi saberen ca mi quer gran ben||654.8 Sofrer-lh’-ei eu de me chamar «senhor» / nos cantares que fazia d’amor||655.13 O que vistes que dizia / ca andava namorado||655.16 pois que non veo o dia / que lh’eu avia mandado||656.1 Levad’, amigo, que dormides as manhanas frias||656.4 Levad’, amigo, que dormide-las frias manhanas||656.14 vós lhi tolhestes os ramos en que siian||656.17 vós lhi tolhestes os ramos en que pousavan||656.19 Vós lhi tolhestes os ramos en que siian||656.20 e lhis secastes as fontes en que bevian||656.22 Vós lhi tolhestes os ramos en que pousavan||657.2 Aqui vej’eu, filha, o voss’amigo, / o por que vós baralhades migo||657.4 Aqui vejo, filha, o que amades||657.5 Aqui vejo, filha, o que amades, / o por que vós migo baralhades||657.7 [O] por que vós baralhades migo / quero-lh’eu ben||657.10 O por que vós migo baralhades / quero-lh’eu ben||658.1 Ai madr’, o meu amigo, que non vi / á gran sazon, dizen-mi que é ‘qui:||659.8 Por amar amig’e non lhi falar / nen lh’ousar a coita que ei mostrar||659.11 Por amar amig’e o non veer / nen lh’ousar a coita que ei dizer||659.13 Non lh’ousar a coita que ei dizer / e non mi dan seus amores lezer||659.16 Non lhe ousar a coita que ei mostrar / e non mi dan seus amores vagar||660.20 E non o achei i, / que [eu] por meu mal vi||663.2 qual ést’o voss’amigo que mi vos pedia?||663.4 – Qual é [o] voss’amigo que mi vos pedia?||663.8 e direi-vo-l’eu logo en que s’atrevia||664.4 Do que mi ouve jurado, / pois mentiu per seu grado, / sanhuda [lh’and’eu]||665.2 Non vos nembra, meu amigo, / o torto que mi fezestes?||667.4 u vos dix’eu que gran prazer / eu avia d’irdes veer / voss’amigo que morria?||667.14 mandei-vo-lo veer por én, / por mal que vos del seria||668.2 Par Deus, amigo, muit’á gran sazon / que vos non vi||669.2 Id’, ai mia madre, vee-lo meu amigo, / que é coitado porque non fala migo||674.3 é amigo que nunca desejar / soub’outra ren senon mí||674.14 que tan muit’á que desejou / meu ben-fazer||674.14 qual a min quer / o meu, que tan muit’á que desejou / meu ben-fazer||675.2 – Que me mandades, ai madre, fazer / ao que sei que nunca ben querer / soub’outra ren?||675.16 E el, que viv’en gran coita d’amor, / guarra por én||676.6 Por desamor que lhi sempr’ouvestes||676.11 Por mui gran coita que á consigo, / madre velida, ben vo-lo digo||677.8 [e mui] pouc’á que fui mal ferida / por vós, amigo||677.11 e [mui] pouc’á que foi mal julgada / por vós, amigo||678.8 Quer’eu ora mui cedo provar se poderei / ir queimar mias candeas con gran coita que ei||679.1 o meu amigo, que mi quer ben de coraçon / e que é coitado por mí||679.2 o meu amigo, que mi quer ben de coraçon / e que é coitado por mí||679.5 o meu amigo, que sei que me quer maior ben / ca sí nen ca seu coraçon||679.9 o meu amigo, que mi quer melhor ca os seus / olhos e que morre por mí||679.10 o meu amigo, que mi quer melhor ca os seus / olhos e que morre por mí||681.22 quitade-vos vós de cuidardes ja / o que cuidades||682.7 Viste-las juras que jurou enton||682.10 Viste-las juras que jurou ali||683.4 e el enton, con ben que lhi sera, / non sabera como mi á gradecer||683.19 O que el deseja máis d’outra ren / lhi direi oje tanto que o vir||684.8 Se vos foss’eu por tal dona perder / que me vencess’oj’en parecer ben / ou en al que-quer, prazer-m’-ia én||684.13 En toda ren que vos possa buscar / mal, buscar-vo-lo-ei mentr’eu viva for||686.2 Disseron-mi ora de vós ũa ren, / meu amigo, de que ei gran pesar||686.5 ca o poder que sempre ouvi m’ei||687.8 non vos ides, do que mi praz, / por non fazer eu quanto faz / molher por om’a que quer ben||687.21 non diredes, per bõa fe, / con dereito que per min é, / ca faç’eu quanto dizedes||689.5 ca mi mentiu o que mi soia / dizer verdad’e nunca mentia||689.7 E mui pouc’á que lh’eu oi jurar / que non queria ben outra molher||689.14 Máis me fiava per el ca per min / nen ca per ren que no mundo viss’al||689.20 pois mi mentiu o que non mentia||690.1 O por que sempre mia madre roguei / (que vos visse), meu amigo, non quer||690.4 mais pesar-lh’-á muito quando souber / que vos eu dig’esto que vos direi||690.8 ca post’é ja o que á de seer||691.7 e direi-vos toda via / o que a pastor dizia / aas outras en castigo: / ... ||692.1 Muitos vej’eu que se fazen de mí / sabedores, que o non son, de pran||692.2 Muitos vej’eu que se fazen de mí / sabedores, que o non son, de pran, / nen o foron nunca nen o seran||692.6 qual ést’a dona que me faz morrer||692.13 Diga-x’andando quis o que quiser||692.15 ben, grad’a Deus, que m’end’assi guardou||693.4 por meu amig’e meu lum’e meu ben, / que ei perdud[o], e el mi [á] perduda||695.9 nen de com’ameaçada / fui un dia pola ida, / que a vós fui, e ferida||695.15 Des que souberdes mandado / do mal muit’e mui sobejo / que mi fazen||696.1 Ai madr’, o que eu quero ben / non lh’ous’eu ante vós falar||696.7 Gran sazon á que me serviu / e non mi-o leixastes veer||700.16 vedes que ben mi á feito||701.6 que m’enviou dizer / que lhi faça o que non sei fazer||702.2 – Filha, direi-vos ũa ren / que de voss’amig’entendi||702.17 mais non vos creerei per ren / que no mundo á que quera tan gran ben||704.11 [E], ante que m’eu d’ali partisse, / fui pagada do que m’el[e] disse||706.2 Fremosas, a Deus louvado, con tan muito ben como oj’ei, / e do que soo máis leda||710.2 Oi ora dizer que ven / meu amigo, de que eu ei / mui gran queixum||710.16 que terra foi a que achou / u el sen min tanto morou||710.16 se o non souber / (que terra foi a que achou / u el sen min tanto morou)||711.2 Ai Deus, u é meu amigo / que non m’envia mandado?||711.14 E ja o praz’é passado, / que m’el disse que verria / e que mi avia jurado||711.15 E ja o praz’é passado, / que m’el disse que verria / e que mi avia jurado||713.3 pero cuidei que fazia bon sén / do meu amigo, que mi quer gran ben||713.14 Por lhi dar coita por sabe-lo seu / coraçon ben, que eu sabia ja||715.2 el, que tan muito tarda, ... / ..., querria / morrer oj’este dia||715.6 el, que tan muito tarda, ... / ..., [querria / morrer oj’este dia]||715.10 el, que tan muito tarda, ... / ..., [querria / morrer oj’este dia]||716.11 [E] por aquel Deus que vos fez nacer, / leixade-me||718.5 Gran sazon á, madre, que o non vi||719.1 Amiga, muit’á que non sei / nen mi ar veestes vós dizer / novas||719.3 nen mi ar veestes vós dizer / novas que querria saber / dos que ora son con el-rei||719.4 nen mi ar veestes vós dizer / novas que querria saber / dos que ora son con el-rei||719.10 dizede, ... / se vos disse novas alguen / dos que el-rei levou sigo||719.16 a que[n] mi novas dissesse / d’el-rei e dos que co[n] el son||719.19 Mais ben sei o que faran: / ... ||720.15 ca se faz que vós andades, / ..., / gran tempo que non tornades||720.15 ca se faz que vós andades, / quando vos de mí partides, / gran tempo que non tornades, / enton quando non oides,||722.4 ca receei de mi querer gran ben / como m’el quer polo que vos direi: / ... ||722.10 E non se pod’alongar, eu o sei, / dos que migo falan||722.15 mais esso pouco que el vivo for / farei-vo-lh’eu o que m’el faz sentir||722.16 mais esso pouco que el vivo for / farei-vo-lh’eu o que m’el faz sentir||722.17 E sabe Deus o pesar que end’ei||722.23 e, do que m’é peior, / non pod’én ja o coraçon quitar||723.9 Quand’eu catei das torres [en] derredor / e non vi meu amig[o] e meu senhor, / que oj’el por mí vive tan sen sabor, / ouv’eu enton tal coita no coraçon||723.13 Quand’eu vi esta cinta que m’el leixou||723.15 e me nembrou / a corda da camisa que m’el filhou||723.21 quando me nembra o gran prazer / que lh’eu fiz||724.1 O meu amigo, que me quer gran ben, / nunca de min pode aver senon mal||724.5 e a mí praz, amiga, d’e[l] morrer / por aquesto que vos quero dizer||724.6 leix’a coidar eno mal que lhi én ven||724.9 E a tal ome, amigas, que farei, / que as[s]i morr’e assi quer morrer / por aquel ben que nunca pode aver / nen avera||724.10 e assi quer morrer / por aquel ben que nunca pode aver / nen avera||724.13 Leix’a coidar eno mal que lhi eu dei||724.14 Leix’a coidar eno mal que lhi eu dei / e coida en min fremosa que m’el vio||725.3 Amiga, por Deus vos venh’ora rogar / que mi non querades fazer perdoar / ao meu amigo, que mi fez pesar||727.11 O que sei de pran que morre / por min, ... / dizen-m’ora que é morto / ‘ssi||727.12 o que non faz torto, / dizen-m’ora que é morto / ‘ssi se lh’outra non acorre||729.8 Nen ten agora el en ren / mui gran sanha que eu del ei||729.21 e da coita que por min á / non m’ousar nulha ren dizer||730.14 Enfinta faz el, ... / que morre por outra d’amor / e que non á min por senhor||730.15 Enfinta faz el, ... / que morre por outra d’amor / e que non á min por senhor||731.12 e vós fazede / por mí o que vos quero rogar||734.14 Falava mig’e quiso-me falar / no mui gran ben que m’el diz ca mi quer||737.2 Por Deus, amiga, que preguntedes / por meu amigo que aqui non ven||737.8 preguntad’os que aqui chegaron / com’ou de qual guisa o leixaron||738. ca vẽo chorar ante mí / e disse-mi o que vos direi / ... ||741.2 O voss’amig’, amiga, foi sazon / que desejava no seu coraçon / outra molher||742.2 Se eu, amiga, quero fazer ben / a meu amigo, que ben non quer al / senon a mí||742.17 «Qual ést’a que o diz?»||743.2 O meu amigo non á de mí al / senon gran coita, que lhi nunca fal||745.3 o que morre por mí d’amor / leixade-m’ir co[n] el falar||745.9 que vos non queredes doer / do meu amigo, que morrer / vejo||745.15 e direi-lhi tan gran prazer / per que el dev’a gradecer||747.2 Amiga, quero-vos eu ja dizer / o que mi diss[e] o meu amigo||747.19 E non sei ren por que el ficass’e / que non veesse se lh’eu nembrasse||747.20 E non sei ren por que el ficass’e / que non veesse se lh’eu nembrasse||748.1 S[e] meu amigo, que é con el-rei / [...] ben sei||748.9 e quanto x’el quiser tanto lhi den, / ca nunca ben no mundo pod’aver, / se Deus mi valha, que lhi valha ren||749.14 nen ar ei [ren] que lhi gradesca||753.15 mais por veer o que eu muit’amei / sempr’, ...||754.6 e, se non é assi, / non vejades de mí prazer /  que desejades a veer||756.1 Dis[s]eron-mi ũas novas de que m’é mui gran ben||756.4 Disseron-m’ũas novas de que ei gran sabor||756.7 Disseron-m’ũas novas de que ei gran prazer||757.3 Treides todas, ai amigas, comigo / veer un ome muito namorado / que aqui jaz cabo nós mal chagado||757.6 non quer morrer por non pesar del a’lguen /  que lh’amor á||758.10 porque non á no mundo rei / que viss’o talho que eu ei / que xe non morresse por min||758.10 porque non á no mundo rei / que viss’o talho que eu ei / que xe non morresse por min||758.11 porque non á no mundo rei / que viss’o talho que eu ei / que xe non morresse por min||758.15 Mais dona que amig’ouver / des oje máis (...) / non s’esforc’enos olhos seus||759.6 aqueste mundo x’ést’a melhor ren / das que Deus fez a quen El i faz ben||759.9 mai-los amigos que no mundo son / amigos muit[o] ambos lezer an||761.4 e vede-lo que vos digo: / ... ||761.10 mais desso que mi dizedes / mando-me-[lh’eu que s’enfinga / da mia cinta e xa cinga]||761.14 e direi-vos que façades: / ... ||762.4 dei-lh’eu enton a cinta que tragia||763.4 e direi-vo-la gran coita / con que eu sejo coitada||763.10 e direi-vos a mia coita / con que eu coitada sejo||763.16 e dé-mi a coita (é coita / que cing’e que maravilha)||763.16 e dé-mi a coita (é coita / que cing’e que maravilha)||764.14 Fez-m’el chorar muito dos olhos meus / con gran pesar que m’oje fez prender||765.6 de parecer venceu quantas achou / ũa moça que x’agora chegou||765.8 Cuidava-m’eu que non avian par / de parecer as donas que eu vi||766.4 ca muitas cousas diremos /  que ante vós non diremos||768.5 E vistes vós o que s’enfengia...||768.6 Demo lev’o conselho que á de sí!||768.11 Sabedes vós o que se gabava...||769.13 E muito mi praz do que sei||770.13 Aquel dia que foi de mí partido / el mi jurou chorando / que verria||771.13 Ora vejamos o que nos dira||772.5 mais vede-lo que vos digo: / ... ||772.8 Os grandes nossos amores, / que mí e vós sempr’ouvemos, / nonca lhi cima fezemos||773.1 Estas donzelas que aqui demandan / os seus amigos que lhis façan ben||773.4 que [é] aquelo que lh’[el]es demandan?||773.5 Ca un amigo que eu sempr’amei / pediu-mi cinta e ja lha er dei||773.15 Mai-la donzela que muit’á servida / o seu amigo, esto lh’é mester: / ... ||774.8 Perdoei-lh’eu, mais non ja con sabor / que [eu] ouvesse de lhi ben fazer||776.3 que prol ten / servir-vos sempre mui de coraçon / sen ben que aja de vós se mal non?||776.9 – Que prol ten el ou que talan lhe dá / de vos servir e amar máis que al / sen ben que aja de vós senon mal?||776.13 – A Deus, amiga, que nos ceos sé, / ..., / non servirei senon por ben-fazer||777.3 Avedes vós, amiga, guisado / de falar vosc’oj’o meu amigo, / que ven aqui||777.13 Gran sazon á que meu ben demanda||779.3 e cura non avedes / que chamen clerig’;...||780.4 e no sembrant’, amiga, que fezer / veeremos ben se ten no coraçon / a donzela por que sempre trobou||781.11 Non ven o que ben queria!||781.15 Non ven o que muito amava!||782.21 mai-lo que chufan Gailhade / aca verra||783.4 ja non an coraçon / de dizer ben que soian dizer / [de vós]||783.6 e al fazen, de que m’ar é peor||783.11 non á i tal que ja sérvia senhor / nen sol [non] trobe por ũa molher||783.13 Maldita sej’a que nunca disser / a quen non troba que é trobador!||783.16 Mais, amigas, conselho á d’aver / dona que prez e parecer amar||783.20 ca ben cuid’eu que cedo verra alguen / que se paga da que parece ben||783.20 ca ben cuid’eu que cedo verra alguen / que se paga da que parece ben||783.22 E os que ja desemparados son / de vos servir (...) / leixe-os Deus maa morte prender!||785.8 E, se el queixume quiser perder / que de min con tort’á, gracir-vo-lho-ei||785.14 E fara meu amigo mui melhor / en perder queixume que de min á||786.1 O meu amigo, que sempr[e] amei / d[e-l]o primeiro dia que o vi, / ouv’el un dia queixume de mí||786.2 O meu amigo, que sempr[e] amei / d[e-l]o primeiro dia que o vi, / ouv’el un dia queixume de mí||786.9 os meus / olhos choraron muito con pesar / que eu ouv’én||786.14 Ouv’el de mí queixum’e ũa ren / vos direi que mi avẽo des enton||787.6 ou se guariu do pesar / grande que ouv’en se de mí quitar||788.6 se eu nunca por amiga tever / a que mi a mí atal conselho der||788.9 por aquel conselho que mi foi dar||788.13 qual mi a mí deu aquela, que poder / non á de sí nen d’outra conselhar||788.19 a que mi a mí [a]tal conselho der / filhe-xo pera sí se o quiser||789.4 vedes, amiga, o que aprendi: / ... ||789.7 Do que [vós] vistes que me preguntou||789.13 Do que vós vistes mui sen meu prazer / partir d’aqui||789.20  ... avera do pesar / que m’el fez, que mi poss’eu ben negar||790.2 Vistes vós, amiga, meu amigo, / que jurava que sempre fezesse / todo por mí quanto lh’eu dissesse?||790.14 E non poss’eu estar que non diga / o [mui] gran torto que m’el á feito||792.7 Ben m’é con este mandado que ei / de meu amig’, ...||793.4 e direi-vos que vos por én farei: / ... ||793.10 direi-vos que vos end’averra: / ... ||794.5 Pola coita que mi destes foi ferida e maltreita||796.1 – Ai filha, o que vos ben queria / aqui o jurou noutro dia||796.6 – O que por vós coitad’andava / ben aqui na vila estava||796.11 – O que por vós era coitado / aqui foi oj’, o perjurado||797.14 E a min era mui mester / ũa morte que ei d’aver / ante que tal coita sofrer||798.11 meu amigo, que ést’aqui||798.14 e querrei ja mentr’eu viver / esso que eu de viver ei||801.8 e, par Deus, que pod’e val, / morrerá, u non jaz al!||804.8 ca poucos son que sábian entender / quantos bẽes en vós á||804.17 e tanto vos sodes vós a melhor / dona do mundo que o que non for / veer-vos logo non cuid’a viver||805.10 Por end’, a senhor que eu quero ben / queria-me-lh’eu mui gran ben [querer,||805.14 com’outros morreron no mundo ja, / que depois nunca poderon servir / as por que morreron||805.15 com’outros morreron no mundo ja, / que depois nunca poderon servir / as por que morreron||805.16 por end’, a que m’estas coitas dá / queria-me-lh’eu [mui gran ben querer||806.1 Ũa don’á que eu quero gran ben / por mal de mí||806.4 direi-vo-lo que m’aven: / ... ||807.1 A dona que ome «sennor» devia / con dereito chamar, ... / meus amigos, direi-vos eu qual é||807.4 ũa dona que eu vi noutro dia||807.25 e poden-se guardar / mellor ca m’end’eu guardei, que morria||807.28 que nunca dix’o que dizer queria||808.9 ca todo praz a min / quant’a vós praz, ca ess’é o meu ben, / e que seja verdade, que é assi||808.10 mais mal mi venha de vós, que mi ven, / se eu soubesse que vos praz[er]ia / [de mia mort’...||809.2 Ora me venh’eu, senhor, espedir / de vós, a que muit’á que aguardei||809.5 e ora me quero de vós partir / sen galardon de camanho temp’ei / que vos servi||809.10 ca sõo certo, ... / que outro prazer nunca veerei / e mal que aja non ei de sentir / senon o voss’, ...||810.3 e meus cuidados, que mi coitas dan||810.7 Mui fremosa, que eu por meu mal vi / sempr’, ...||811.16 mais, por Deus, e non por al, / que os vossos taes fez, / non vos pes||812.9 E, se eu ben de vós podess’aver, / ficass’o mal que por vós ei a quen / aquesto diz||812.10 e o que assi ten / o mal en pouco, faça-o viver / Deus con mal sempr||812.15 E o que esto diz non sab’amar / neũa cousa tan de coraçon / com’eu, sennor, amo vós||812.20 o vosso bon parecer, que des i / me faz por vós muitas coitas levar||812.24 e faz gran traicion / o que ben á se o seu coraçon / en al pon nunca||812.26 mais eu, que mal sofri / sempre por vós, e non ben, de ... des aqui / terriades por ben de vos nembrar||814.5 por muit’afan que eu sofr’e sofri / por vós, senhor||814.9 E pois non quer a ventura mía / que vos doades do mal que mi aven / por vós, senhor||814.13 por én rog’a Deus que me valha i, / que sab’a coita que por vós sofri||815.1 Vedes, amig[o], o que oj’oi / dizer de vós, assi Deus mi perdon: / ... ||818.2 Coitada sejo no meu coraçon / por meu amigo, [que] diz ca se quer / ir d’aqui||818.10 mais vedes ora de que m’é gran mal:||818.13 ca pola gran coita que sofr[ere]i / non dou eu ren||820.9 nen ten por ben esto que á||821.3 ca muit’á gran sazon / que anda triste o meu coraçon||821.5 Porque á gran sazon que non oi / nen un cantar que fezesse por mí||821.6 Porque á gran sazon que non oi / nen un cantar que fezesse por mí||821.7 Porque á gran sazon que non oi / nen un cantar que fezesse por mí, / nen que non ouvi seu mandado migo||824.2 Se gradoedes, amigo, / de mí, que gran ben queredes, / falad’agora comigo||824.14 Todos andan trebelhando / (estes con que vós soedes / trebelhar)||825.11 Penada se a eu visse, / non á mal que eu sentisse / ond’eu amor ei!||827.4 mais preit’é ja que non porra migo||828.1 – Vistes, madr’, o escudeiro que m’ouver’a levar sigo?||828.6 Madre, vós, que me mandastes que mentiss’a meu amigo, / que conselho mi daredes ora||829.1 Vistes, madr’, o que dizia / que por mí era coitado?||829.19 Pois o que assi morria / polo meu bon gasalhado / ja xi por outra sospira||830.19 E direi-vos que nos aven: / ... ||831.14 E ben se devi’a nembrar / das juras que m’enton jurou||832.14 venha-vos en mente o que vos rogo||833.6 e pois non averei / a gran coita que ora por vós ei||833.13 Pois me vos ides, vedes que sera, / meu amigo, des que vos eu non vir||834.1 – Ai madr’, o que me namorou / foi-se noutro dia d’aqui||835.5 o que do mar meu amigo sacou / saque-o Deus de coitas||835.8 ca ja non andarei / triste por vento que veja fazer||836.3 Que muitas vezes eu cuido no ben / que meu amigo mi quer e no mal / que lhi por mí de muitas guisas ven!||836.14 E por tod’esto dev’el a sofrer / tod’aquel mal que lh’oje ven por mí||837.6 e ven[ho]-vos dizer / que nulha ren non creades /  que vos diga||837.14 e vedes que vos averra: / ... ||838.1 – Voss’amigo, que vos sempre serviu, / dized’, amiga, que vos mereceu||838.12 el cada u é / aprende novas con que morr’assi||840.21 e nembre-vos del, sen[h]or, por gran ben / e gran mesura que vos Deus quis dar||842.1 A meu amigo, que eu sempr’amei, / ..., / foi outra dona veer por meu mal||842.5 mais eu, sandia, quando m’acordei, / non soub’eu al en que me del vengar||843.14 ca, se vos ora fui perdoador, / mesura foi que mi-o fezo fazer||845.7 quando veer o que mi á servida, / demandar-lh’-ei que se veja migo||845.22 se veer o que mi á namorada, / demandar-lh’-ei que se veja migo||846.8 e non á ren que detenha / meu amigo que non venha||847.2 Roguei-vos eu, madre, ... / por meu amig’, a que quero gran ben||847.7 Gran sazon á, madre, que vos roguei / que o leixassedes migo falar||848.2 e cercaron-mi as ondas que grandes son||848.7 E cercaron-mi as ondas que grandes son||849.17 non vos dira que tolher pod’a min / nen un ben que ela possa osmar / que dela ouvesse||849.23 E filhará log’i, a meu cuidar, / afan e coita, que maior non vi||849.24 pero ela, que nunca soub’amar, / non saberia conselh’aver i||850.5 pero sei o que mi averra||850.15 mia sanha e quan ben mi sera / se vos posso desensanhar / escontra mí, que vos pesar / nunca fiz nen cuid’a fazer||851.1 A que eu quero gran ben des que a vi / e que amo, Deu-lo sabe, má ... máis ca mí / me faz en coita viver||851. A que eu quero gran ben des que a vi / e que amo, Deu-lo sabe, má ... máis ca mí / me faz en coita viver||851.5 e desto xi m’atou morte, sen poder /  que eu aja d’end’al fazer||851.12 [E] pero nunca lh’eu cousa mereci / per que me mate||851.17 Nunca tal ventura vistes qual eu ei / contra ela, que servi sempre e amei||852.8 come sen[h]or que am’e que servi||852.8 come sen[h]or que am’e que servi||852.20 sabor m’ei eu no que m’el faz cuidar||853.4 ca inda lh’eu muito graceria / o de que lhi nunca ouvera grado||853.7 po-la amar e servir doado, / como fez ora Sancha Garcia, / que me fezo tornar ond’eu ia||854.15 E da gran coita que me faz levar / pesar-lh’-á end’...||855.6 que non posso fugir / a esses olhos, que foron veer / aquestes meus, mia sen[h]or, por meu mal||855.8 pero ben sabe Deus, que pod’e val, / que sempr’eu pugi no meu coraçon / en vos servir||855.14 quando catar / vou esses olhos que por meu mal vi||855.15 quando catar / vou esses olhos que por meu mal vi, / que eu vi sempre por gran mal de mí||855.17 e por gran mal daquestes olhos meus / que vos viron, mia sen[h]or||855.21 que per nulha ren / perder non posso a gran coita que ei||856.10 vós, mia sen[h]or, que sempre eu soub’amar / e servir máis que outro servidor||857.9 e desejar o vosso ben, senhor, / de que eu sempre foi desejador||857.14 u eu non possa poer estes meus / olhos nos vossos, de que tanto mal / me ven, senhor||858.9 des i, soub’alongar / meu ben, que era en mi a morte dar||858.13 E vej’eu que mal coraçon me ten / Nostro Senhor, assi El me perdon: / ... ||858.15 non me deu morte, que de coraçon / lhe roguei sempr’e muito lha pedi||858.18 mais deu-me vida a pesar de min, / desejando a que m’en pouco ten||861.2 Deus, que leda que m’esta noite vi, / amiga, en un sonho que sonhei||861.9 ca sonhei que me veera dizer / aquel que me milhor que a sí quer: / ... ||861.14 o que me sabe máis que sí amar||863.1 Vistes tal cousa, senhor, que mi aven / cada que venho convosco falar?||863.19 E, pois eu cego, Deus, que o poder / [á, cegu’assi] quantos vos van veer!||865.12 ca muitos anos avemos passados / que non morou nosco||866.3 Que muito m’eu pago deste verão / por estes ramos e por estas flores / e polas aves que cantan d’amores||866.4 e polas aves que cantan d’amores, / por que ando i led’e sen cuidado||867a.2 Amor faz a min amar tal senhor / que é máis fremosa de quantas sei||867a.12 e os que del desa[s]perados son / nunca poderan nen ũu ben aver, / mais aver mal||867a.21 Cousecen min os que amor non an||867b.5 e os que del desasperados son / non poden nunca nen ũu ben aver||867b.24 Cousecen min os que amor non an / [e] non cousecen sí||868.4 e praz-me de coraçon / por duas cousas, ... / en que tenho que me faz Deus gran ben||868.5 ca ve[e]rei el-rei, que nunca vi, / e meu amigo, que ven con el i||868.6 ca ve[e]rei el-rei, que nunca vi, / e meu amigo, que ven con el i||869.20 que sempre cuid’en como poderei / vosso ben aver, que non averei||871.7 mal dia foron meus olhos catar / a fremosura por que me matades!||871.13 mais vosso cuidado pode chegar / u ést’a dona que ren non quer dar / por min||872.2 – Bailade oje, ai filha, que prazer vejades, / ant’o voss’amigo, que vós moit’amades||872.8 – Rogo-vos, ai filha, por Deus, que bailedes / ant’o voss’amigo, que ben parecedes||872.20 – Bailade oj’, ai filha, por Santa Maria, / ant’o voss’amigo, que vos ben queria||873.2 Nostro Senhor, e por que foi veer / ũa dona que eu quero gran ben||873.4 e por que foi veer / ũa dona que eu quero gran ben / e querrei sempre ja, ... / e que me faz por sí perder o sén?||875.2 e dixe-lh’o mui grand’amor que lh’ei||875.11 e, pois lh’eu dixe a coita e o pesar / que por ela sofro, ... / foi sanhuda||876.5 achei ũa companha assaz brava e crua, / que me deceron logo de cima da mia mua||876.17 e ũu rapaz tinhoso, que a de part’estava, / chamava minha nana «velha fududancua»||877.3 nen por boos filhos que [vós] fazedes||877.5 mais avedes pecado pola erva / que comestes||877.5 mais avedes pecado pola erva / que comestes [e] que vos faz viver / tan gran tempo||877.11 senon dos tempos grandes traspassados / que acordades||878.10 nen omen d’orden, por bõo que seja, / que non desonren por levar del algo||878.11 nen omen d’orden, por bõo que seja, / que non desonren por levar del algo||878.16 porque non an omen que os defenda||879.1 – Vós, que soedes en corte morar, / desses privados queria saber / se lhes á privança muit’a durar||879.6 e o que lh[e]s non quer dar ou servir / non pode ren con el-rei adubar||880.12 por én non dev’ant’a mort’a fogir / quen sabe o ben que soia seer||880.15 Os que morreran mentr’era melhor / an muit’a Deus [por én] que gradecer||880.19 nen er atenden que vejan peior / como oj’atenden os que vivos son||881.6 cuido log’i / que non queria non vos querer ben / máis quand’er cuido no mal que m’én ven / por vós||881.10 mais, pois no prez cuid’e no parecer / que vos Deus deu||882.2 O gran prazer e gran viç’en cuidar, / que sempr’ouvi, no ben de mia senhor||882.28 que entenda, ... / o que non posso nen lh’ouso a dizer||883.12 mais, pois mi-a destes, pese-vos, Amor, / do que mi aven||883.20 mais, quando lh’a coita venho dizer / en que me ten||885.2 Venho-vos, mia senhor, rogar, / con grand’amor que vos eu ei, / que mi valhades||886.2 Atanto querria saber / destes que morren con amor / qual coita teen por maior||886.29 E destas coitas que sofri / a maior escolher non sei||887.23 Que-quer que mi a min gracido / fosse de quant’ei servido, / que mi a min nada non val, / mia coita viço seria||887.32 Porque sol dizer a gente / do que ama lealmente / «se s’én non quer enfadar / na cima gualardon prende»||888.44 A crerizia, / per que se soia / todo ben reger||888.47 A crerizia, / per que se soia / todo ben reger / (paz, cortesia, / solaz), que avia / fremoso poder||888.57 Dar, que valia, / compria / seu tempo||889.2 tant’é o ben que de mia senhor ei / sol en cuidar no ben que dela sei||889.3 tant’é o ben que de mia senhor ei / sol en cuidar no ben que dela sei||889.9 Gradesc’a Deus que mi deu tal senhor / tan de boo prez e que tan muito val||889.23 Ai Deus Senhor, quando se nembrará / esta dona, que tant’amo, de min||890.2 Que grave coita que m’é [de] dizer / as graves coitas que sofr’en cantar!||890.3 Vejo mia morte, que mi á de matar, / en vós e non vos ous’én ren dizer||891.2 Eu sei la dona velida / que a torto foi ferida||891.5 Eu sei la dona loada / que a torto foi mallada||893.3 por vós, que amo mui de coraçon||893.4 vós, que amo mui de coraçon, / que me fez Deus, por mal de mí, amar||893.6 ca, de-lo dia, sennor, que vos vi, / per bõa fe, nunca coita perdi / por vós||893.8 nunca coita perdi / por vós, que eu por mal de mí amei / des que vos vi||893.11 ca des enton me fez o voss’amor / na mui gran coita viver que oj’ei||893.15 nunca coita perdi / por vós, que quero mellor d’outra ren||893.16 nunca coita perdi / por vós, que quero mellor d’outra ren / que me fez Deus, por meu mal, ben querer||893.22 nunca coita perdi / por vós, que amo muito máis ca mí||894.2 [J]a eu, sennor, muitas coitas passei / sempr’atendendo ben que non prendi / de vós||894.3 sempr’atendendo ben que non prendi / de vós, que eu en mal dia servi||896.5 pero non posso cuidar / cousa que me proe tenna / contra quen m’en coita ten||896.13 e faz-me sennor amar / tan de prez e que parece / tan ben que per parecer / e per prez outre merece / que a possa merecer||896.19 nen ar cuid’a gradoar / d’Amor, que me ten forçado||897.2 [Q]uen viu o mundo qual o eu ja vi / e viu as gentes que eran enton||897.3 e viu as gentes que eran enton / e viu aquestas que agora son||897.9 Mundo tẽemos fals’e sen sabor, / mundo sen Deus e en que ben non á||897.10 Mundo tẽemos fals’e sen sabor, / ..., / e mundo tal que non corregerá||897.23 Viv’eu en tal mund’, e faz-m’i viver / ũa dona, que quero mui gran ben||897.24 e muit’á ja que m’en seu poder ten / ben de-lo temp’u soian amar||897.30 Mais, en tal mundo, por que vai morar / ome de prez que s’én pod’alongar?||898.5 e cousecen-me do que fui dizer||898.12 ca sennor ei que me ten en poder||898.13 ca sennor ei que me ten en poder / e que sabe que lle sei ben querer||898.18 e, se m’alguen desamar, prazer-ll’-á / d’oir o mal que me per amor ven||898.24 per queixar om’a gran coita que á, / ja que lezer semella que ll’én ven||898.28 coit’averei que par non avera||898.30 e o que sén ouver, / pois-lo souber, nunca m’én cousirá||899.5 dizer-vos quer’o que m’aven: / ... ||900.3 veendo gran pesar / da ren que máis soubess’amar / de quantas Deus quiso fazer||900.11 Non me soub’i consell’aver / per como podess’endurar / a coit’en que me vi andar||900.12 Non me soub’i consell’aver / per como podess’endurar / a coit’en que me vi andar / pola força que vos prender / vi||900.22 que Deus, que m’esto foi mostrar, / por én me leixa de matar||900.29 e que sempr’aj’a desejar / vós e o vosso parecer, / que nunca mi á d’escaecer||901.2 Ora começa o meu mal, / de que ja non temia ren||901.20 E non se dev’om’alegrar / muito de ren que poss’aver||901.21 ca eu, que o quige fazer, / non ei ja de que m’alegrar||901.22 ca eu, que o quige fazer, / non ei ja de que m’alegrar||901.27 e bẽeiga Deus-la sennor, / de que non sera sabedor / null’om’enquant’eu vivo for||902.13 E Deus, que mi fez este ben, / ainda m’outro ben fara||903.6 Maldito sea ‘l mare /  que mi faz tanto male!||904.2 Ja eu non am[o] a quen soia / nen ei a coita que ant’avia||904.6 Nostro Senhor, quen m’oj’a mí desse / que a que ben quigi ben quisesse||906.2 Des que eu vi / a que eu vi / nunca dormi||907.15 ca Deus, que m[e] quis destroir, / tan bon parecer lhi foi dar||908.8 Ja por coita nen por pesar / que aja no meu coraçon / non me quer’eu muito queixar||909.15 ca vede-lo que eu cuidei: / cuidei-me de coit’a quitar||910.3 Que doo que agora ei / dos meus olhos polo chorar / que faran||911.4 ca non leixarei a trobar / nen a dizer, eno cantar / que eu fezer, o mui gran ben / que vos eu quero||911.8 Vós quant’eu poder negarei / que non sode-la que eu vi||911.15 mais sera o que Deus quiser||912.1 A dona que eu quero ben / tal sabor ei de a veer / que non saberia dizer / camanh’é||912.8 Pero que oje no mund’al / [qu]e tanto deseje non á||913.1 Esta senhor que ora filhei / grave dia, vedes que faz||913.2 Esta senhor que ora filhei / grave dia, vedes que faz||913.4 porque lh’é grav’ou lhi non praz / do que con ela comecei||914.2 Pero tant’é o meu mal d’amor / e a mui gran coita que ei / por vós||914.8 nen a gran coita que sofri / por vós des que vos conhoci / non o terria ja en ren||914.19 Muito é o mal que mi sofrer / fazedes||914.26 ca de vós non atend’eu al / que mi façades senon mal||915.2 Aquest’é mui gran mal d’amor / que eu por vós, mia senhor, ei||915.9 Nen un conselho én me sal / contra vós, ... / per que perça este mal ja||915.19 Nen tenho i al, que seja sén, / que faça||915.20 Nen tenho i al, que seja sén, / que faça||916.1 Os meus olhos, que viron mia senhor / e o seu mui fremoso parecer, / maos seran agora d’afazer / longi dela nas terras u eu for||916.6 e catarán muito contra u jaz / a terra desta dona que os faz / sempre chorar||917.18 e a bubel[a], a crista que ten, / e a cerzeta..., o que quer dizer?||918.10 E, se el-rei fos[s]e ben conselhado, / maestr’Acenço, daquestes dinheiros / que lh’o demo leva nos cavaleiros, / parti-los-ia vosco||918.14  ... e / que cavaleiro da vila matasse / senon vós, que iades desarmado||918.15 E do serviço que lh’avedes feito, / maestr’Acenço, non vos enfadedes||918.20 ca, se el-rei sabe vossa demanda / e ouver paz deste execo en que anda, / arcediagõo sedes logo feito||919.6 e os que lhe mal buscan por foder / non lhe vaan jajũar o seu pecado||923.17 O que me aquesta coita deu / por vós foi||923.18 Deus, que me fez||924.1 Muitos a que Deus quis dar mui bon sén||924.7 ca todo-los deste mundo eu venci / d’amar, amando a que m’en poder ten||924.9 A melhor dona e de melhor sén / e máis fremosa que Deus fez nacer||924.13 e, pero est’é as[s]i, / aven-m’ende o que eu non mereci||924.14 gran desamor que m’ela por én ten||924.21 e mal talante que contra mí ten||925.4 ca lhe vej’eu muitos desemparar / seus vassalos, que mui caro comprou||925.9 E maior pecado mortal non sei / ca o que eu vejo fazer a Deus||925.12 e o senhor, que acorrer non quer / a seus vassalos quando lh’é mester, / peca mortal||926.17 ena coita d’aqui / que por vós ei, vedes quanto entend’i / e quanto dá||926.22 ca vedes, mia senhor, por que vo-la ei: / ... ||926.24 porque fez Deus o vosso corpo atal / en que nunca pode omen saber mal||926.28 [ai] lume destes meus / olhos, que sempre máis que min amei!||927.11 e sempre achou / desmesura, que me tolheu||931.8 E cuida-s’el que lhi querrei, / por esto que m’el fez, melhor||931.10 mais log’el seja o senhor / e eu sua, que non seerei||931.21 E veerá mui ben o meu / amigo quant’el ora fez, / a que lhi salra esta vez||931.26 ca lhi non querrei ascuitar / nulha ren do que m’el rogar||934.2 Ora non dev’eu preçar parecer / nen palavra que eu aja nen sén||934.3 Ora non dev’eu preçar parecer / nen palavra que eu aja nen sén / nen cousa que en mí seja de ben||935.2 – Madre, quer’oj’eu ir veer / meu amigo, que se quer ir / a Sevilha el-rei servir||936.1 Vedes que gran desmesura, / amiga, do meu amigo: / ... ||936.6 nen quis Deus nen mia ventura / que foss’el aqui o dia /  que pôs migo quando s’ia||937.10 e vedes al que mi disse: / ... ||938.1 o que me foi miscrar / vosco por certo soube-vos mentir||938.9 devedes receber / aquesta salva que venho fazer||938.16 que non creades nen un dizedor / escontra min, ... / dos que me queren mal [e] mal buscar||938.20 Nen quer’eu dona por senhor tomar / senon vós, que amo e quero amar||940.16 pois outra deseja / e leixou min, que servia||943.2 En outro dia, en San Salvador, / vi meu amigo, que mi gran ben quer||943.14 Meu é o poder, que sõo senhor / de fazer del o que m’a mí prouguer||944.5 mais Deus, que sabe ben que ést’assi, / pois eu morrer, demande-lho por min||945.4 e direi-vos eu que m’aven: / ... ||945.7 Os que me veen preguntar / como mi vai queren saber / con esta que sei muit’amar||945.9 Os que me veen preguntar / como mi vai queren saber / con esta que sei muit’amar||946.2 a mui gran coita que, per boa fe, / levo por vós||946.7 Tan grave m’é esta coita en que me ten / o voss’amor que non lh’ei de guarir||946.10 pero, senhor, direi-vos que mi aven: / ... ||949.2 Vi eu donas, senhor, en cas d’el-rei, / fremosas e que parecian ben||949.14 e, mia senhor, preguntei / por donas muitas, que oi loar / de parecer nas terras u andei||950.13 Do[s] que a guardan sei eu ja / que lhis non pod’ome ala ir||951.4 e non foi i dona nen donzela / que eu non viss’, ...||951.13 E as que ala maior prez avian / en todo ben, toda-las fui veer||952.6 porque sempr’atend’aver ben / da dona que quero gran ben||952.7 E os que mui coitados son / d’amor desejan a morrer||952.15 Mal sén é per-desasperar / ome de mui gran ben aver / de sa senhor, que lhi Deus dar / pod’, ...||953.1 Ouço dizer dos que non an amor / que tan ben poden jurar que o an, / ..., come min ou melhor||953.6 ca nunca pod’o mentiral tan ben / jurar come o que verdade ten||954.21 avia que rogar Nostro Senhor, / que m[i] fez sempre viver sen sabor||955.2 e os que saben que vos quero ben / teen que vos pesa máis d’outra ren||955.8 e estas gentes que aqui son / teen que vos pesa de coraçon||955.14 e aquestas gentes que son aqui / teen que vos faço gran pesar i||955.20 nen poss’Amor, que me força, forçar||956.6 non queria que mi fezesse ben / en que perdesse do seu nulha ren||956.7 ca non é meu ben o que seu mal for||956.8 Ante cuid’eu que, o que seu mal é, / que meu mal ést’, ...||956.12 aver tal ben dela, per bõa fe, / en que non perça ren de seu bon prez||956.16 E ja eu muitos namorados vi / que non davan nulha ren por aver / sas senhores mal||957.18 que prol á min guarir eu vós, senhor, / e matar mí, que moiro por guarir?||958.6 pero no mundo non sei eu molher /  que tan ben diga o que dizer quer||958.6 pero no mundo non sei eu molher / que tan ben diga o que dizer quer||958.10 e, se vo-lo digo, senhor, / non mi dizedes o que i farei||958.13 [E] estas coitas grandes que sofri / por vós||958.16 non mi dizedes o que faça i||959.3 e non lhi custa ren: / contar-mi os dias que non passei ben||959.6 ca, ... / os dias que viv’om’a seu prazer / dev’a contar que viv’, e outros non!||959.9 E mia vida non a devo chamar / vida, mais mort’a que én eu passei / sen mia senhor||959.13 os dias que viv’ome sen pesar / [dev’a contar que viv’, e outros non]||959.15 E os dias que me sen mia senhor / Deus fez viver passei-os eu tan mal||959.20 os dias que viv’om’a seu sabor / [dev’a contar que viv’, e outros non]||960.2 Non quer’a Deus en conto receber / os dias que vivo sen mia senhor||960.4 mai-los dias que m’El fez[er] viver / u a veja e lhi possa falar, / esses lhi quer’eu en conto filhar||960.11 esses dias mi cont’El, se quiser, / que eu con ela viver, e máis non, / de mia vida||960.13 mais non vos contarei / dos dias que a meu pesar passei||960.19 e, se mi Deus contar quanto vevi, / non cont’os dias que non passei ben||960.20 mais El, que os dias en poder ten, / dé-mi outros tantos por quanto[s] perdi||960.24 e seran / cobrado-los meus dias que perdi||961.1 A mia senhor, que me ten en poder / e que eu sei máis d’outra ren amar||961.2 A mia senhor, que me ten en poder / e que eu sei máis d’outra ren amar||961.4 sempr’eu farei quanto m’ela mandar / a meu grado que eu possa fazer||963.19 se eu podess’ (o que non poderei), / poder comig’e con Amor||964.13 e tenh’amiga que faz mui bon sén||964.15 Nostro Senhor, que á mui gran poder, / é sempre ledo no seu coraçon||964.19 por én faz mal, ... / o que trist’é, que sempre cuida mal||964.19 por én faz mal, quant’é meu conhocer, / o que trist’é||964.21 ca un pobre ledo mil tanto val / ca rico triste en que non á prazer||965.4 e vej’as gentes partir de fazer / ben que soian||965.8 Pero que ome part’o coraçon / das cousas que ama||966.9 Pero dizen que ben / farei eu mia fazenda de viver / longi dela, que mi non quer valer||966.15 se me non alongar / de tal senhor, que se non quer nembrar / de min||967.1 A mia senhor, que eu sei muit’amar, / punhei sempre d’o seu amor gaar / e non o ouvi||968.20 se s’ela de min queixar / de nulha ren que dissesse, / en sa prison quer’entrar||969.8 E as aves que voavan / quando saía l’alvor, / todas d’amores cantavan||969. mais non sei tal que ‘stevesse / que en al cuidar podesse / senon todo en amor||969.26 ca os que aqui chegaren, / ..., / ben diran que máis ouv’i||970.8 E a dona que m’assi faz andar / casad’é, ou viuv’ou solteira||970.17 non á i tal que logo non [...]||971.2 – Pero da Pont’, e[n] un vosso cantar, / que vós ogano fezestes, d’amor, / foste-vos i escudeiro chamar||971.7 por que vos queixades ora de min / por meus panos, que vos non quero dar?||971.14 non podemos todos guarir assi / come vós, que guarides per lidar||971.20 a todo escudeiro que pede don / as máis das gentes lhe chaman segrel||973.2 A gran dereito lazerei, / que nunca ome viu maior, / u me de mia senhor quitei / [...]||973.8 E [eu] sempre por fol terrei / o que deseja ben maior / daquele que eu receei||973.9 E [eu] sempre por fol terrei / o que deseja ben maior / daquele que eu receei||973.15 a sa beldad’ést’a maior / daquela que desejarei / [e]nos dias que vivo for||973.16 a sa beldad’ést’a maior / daquela que desejarei / [e]nos dias que vivo for||974.1 A ren que mi a mí máis valer / devia contra mia senhor||974.7 non me vos pod’al apoer / que seja con verdade||974.14 se lh’eu mal merecesse, / o que lhi non merecerei, / ..., / non mi daria nada||974.30 nunca foi aquel dia / que a eu visse||974.33 nen vi a sa malada, / que con ela sol ben estar||975.3 tan grave foi por mí / e por vós, que tan gran pesar / avedes de que vos am’eu!||975.12 E non foi ome atẽes aqui, / ..., / que me quisessedes amar||975.18 mais sei que é: desejei mal||976.15 nen cobrarei o que perdi / se a non vir||977.2 Ai amiga, tenh’eu por de bon sén / tod’omen que sa senhor gran ben quer||977.11 por qual vos dig’o que a min chegou: / ... ||978.5 tal que non sei como possa viver / sen vós, que me teedes en poder||978.8 Por esto faz mal sén quen s’en vós fia / com’eu, que ouvera end’a morrer / por voss’amor||978.9 que ouvera end’a morrer / por voss’amor, en que m’eu atrevia / muit’, ...||979.4 ca non ous’eu per ren dizer / a que m’en grave coita ten||979.7 ca a mia coita non á par, / que me faz seu amor sofrer||979.11 a que non ouso dizer ren / de quanto mal me faz aver, / que me sempre por ela ven||979.13 e mal per-foi de min pensar / Amor, que me seu fez tornar||979.16 E nunca meus ollos veran / con que folgu’o meu coraçon||979.21 ben sei / que nunca lles ren mostrarei / que lles possa prazer de pran||980.1 Os meus ollos, que mia sennor / foron veer a seu pesar, / mal per-foron de sí pensar||980.6 pois ora en logar estan /  que a veer non poderán||980.9 ca viron o bon semellar / da que os faz por sí chorar||981.3 Tan muito vos am’eu, sennor, / que nunca tant’amou sennor / ome que fosse nado||981.6 pero, des que fui nado, / non pud’aver de vós, sennor, / por que dissess||981.10 E o dia que vos eu vi, / sennor, en tal ora vos vi / que nunca dormi nada||981.17 Mal dia nad’eu que vos vi, / e vós bon dia nada!||981.26 e entendi-m’eu des enton / que aquel é guardado / que Deus guarda||982.2 Se eu podesse desamar / a que me sempre desamou||982.9 Mais sol non poss’eu enganar / meu coraçon, que m’enganou||983.29 demais, non ei parente nen amigo, / ... / que m’aconsell’, ...||983.32 ai Deus, valed’a ome que d’amor morre!||984.1 A mia sennor, que eu máis d’outra ren / desejei sempr’e amei e servi||984.3 A mia sennor, ... / ..., / que non soia dar nada por mí, / preito me trage de me fazer ben||984.19 Tal sazon foi que me tev’en desden / quando me máis forçava seu amor||985.15 Ai eu, cativ’e coitado, / ... / que servi sempr’endõado||986.3 nunca vos Deus mostr’o que vós queredes||986.6 e por én / rog’eu a Deus que nunca vós vejades, / senhor fremosa, o que desejades||986.13 E Deus, [que] sabe que vos am’eu muito / e amarei enquant’eu vivo for||987.1 O mui bon rei que conquis a fronteira / e acabou quanto quis acabar||987.3 O mui bon rei que conquis a fronteira / e acabou quanto quis acabar, / e que se fez con razon verdadeira / [en] todo o mundo temer e amar||987.6 rei Don Fernando, bon rei que conquis / terra de mouros ben de mar a mar||987.14 non foi no mund’emperador nen rei / que tal conquista podesse fazer||987.22 Mai-lo bon rei, que Deus manten e guia / e quer que sempre faça o melho||987.29 E des aquel dia que Deus naceu, / nunca tan bel presente recebeu||987.32 nunca tan bel presente recebeu / como [o] del recebeu aquel dia / de San Clement’en que se conquereu||988.3 que a melhor dona que era i / nen ouve nunca, vossa madre fóra, / levastes ende?||988.13 ca o dia que eu tal pesar vi, / ja, ... / por fol tenh’eu quen por tal mundo chora||988.20 e levou d’aqui / a bõa Rainha, que end’é fóra, / Dona Beatrix!||989.6 rei Don Fernando, ... / que tanto ben no mundo fez / e que conquis de mar a mar!||989.7 rei Don Fernando, ... / que tanto ben no mundo fez / e que conquis de mar a mar!||989.17 ca dos reis que foron nen son / no mundo, ... / este rei foi o melhor rei||989.20 este rei foi o melhor rei, / que soub’eixalçar nossa lei / e a dos mouros abaixar||989.33 Mais façamos tal oraçon: / que Deus, que prês mort’e paixon, / o mande muito ben reinar||990.9 E oimais ben pode dizer / tod’ome que esto souber / que o mundo non á mester||990.14 ca, par Deus, mal o cofondeu / quando lhi Don Lopo tolheu, / que o soia manteer||990.21 o melhor Don Lopo, a la fe, / que foi nen ja máis non sera?||990.24 façamos atal oraçon: / que Deus, que prês mort’e paixon, / o salve||990.26 e Deus, que o pode salvar, / assi o lev’a bon logar / pelo gran poder que end’á!||990.28 e Deus, que o pode salvar, / assi o lev’a bon logar / pelo gran poder que end’á!||991.7 pois que Don Telo fez end’ir, / que sempre ben fez e cuidou||991.16 Mais a min ja esto leixou / con que me posso conortar||991.18 que ei gran sabor de contar / do ben que fez||991.19 e tod’ome que m’i oir / sempr’avera que departir / en quanto bon prez del ficou||991.28 e mái-lo fez por se riir / deste mal mund’e escarnir, / que sempre con aleiv’andou||993.1 O que Valença conquereu, / ..., / Valença se quer manteer||993.19 el-rei que Valença conquis||993.20 el-rei que Valença conquis, / que de valença ést[e] ben fis / e per valença quer obrar, / rei d’Aragon, rei de bon sén, / ..., / éste: rei d’Aragon, de pran!||994.14 Por vós me vẽo muito mal / des aquel di’en que vos vi / e vos amei e vos servi||995.3 cuidando sempr’en quanto mal me ven / por ũa dona que quero gran ben||995.10 e sei ja esto que passa per mí: / ... ||995.14 mui coitado d’amor / e d’outras coitas grandes que eu ei||995.20 e nunca me quis dar / ben dessa dona que me fez amar||997.5 non sab’o mal que m’ela faz aver||997.6 non sab’o mal que m’ela faz aver / nen a gran coit’en que me faz viver||997.10 mais mia sennor, que sabe todo ben, / non sab’o mal que m’ela faz aver||997.14 E, meus amigos, mal dia naci / con tanta coita que sempr’eu levei||997.16 pois mia sennor, que eu por meu mal vi, / non sab’o mal que m’ela faz aver||997.20 E, meus amigos, non ei eu poder / d’a mui gran coit’, en que vivo, sofrer||999.10 e, mia sennor, se vos pesar, / fazed’o que quiserdes i||999.16 e, pois é tod’en vosso sén, / fazed’o que quiserdes ja||1000.2 pese-vos do meu mal / e da gran coita que me faz aver / ũa dona que me ten en poder / e por que moir’;...||1000.3 pese-vos do meu mal / e da gran coita que me faz aver / ũa dona que me ten en poder / e por que moir’;...||1000.8 e Deus non mi-o quer dar / senon gran coit’, en que sempre vivi / des que vi ela||1000.9 en que sempre vivi / des que vi ela, que por meu mal vi||1000.13 ca ja perdi o dormir e o sén / polo seu ben, que desej’, ...||1000.14 e non ei / senon gran coita que m’ela deu ja||1001.3 Porque non ous’a mia sennor dizer / a mui gran coita do meu coraçon / que ei por ela||1001.4 veed’a coit’en que ei a viver||1001.7 Non me val ela, que eu sempr’amei||1001.8 Non me val ela, que eu sempr’amei, / nen seu amor, que me forçado ten||1001.9 Non me val ela, que eu sempr’amei, / nen seu amor, que me forçado ten, / que me tolleu o dormir e o sén||1001.10 ora veed’a coita que eu ei||1002.5 a mia senhor, que eu vi / mui, mui fremosa en Losi||1003.13 E os que cuidan que mi buscarán / per i mal vosc’...||1004.8 Falarei con el, que non m’estara / mal nulha ren, e mesura farei / de lhi falar||1004.12 que vejades o grand’amor que mi á||1004.19 e máis vos direi que del entend’i||1005.1 – Don’á que diz que morrerá d’amor / o voss’amigo se vo-lo veer / non faço||1005.5 – Direi-vos, madr’, as perdas que á i: / ... ||1006.2 come quen morre de coitas que á / grandes d’amor||1007.1 Do que sabia nulha ren non sei||1007.2 Do que sabia nulha ren non sei, / polo mundo, que vej’assi andar||1007.4 e, quand’i cuido, ei log’a cuidar, / per boa fe, o que nunca cuidei||1007.5 ca vej’agora o que nunca vi||1007.6 e ouço cousas que nunca oi||1007.15 ca non vejo de que aja prazer / nen sei amigo de que diga ben||1007.16 ca non vejo de que aja prazer / nen sei amigo de que diga ben||1008.19 Cofonda Deus a que filhar o meu / amig’, e min, se eu filhar o seu||1009.1 O que soia, mia filha, morrer / por vós dizen que ja non morr’assi||1009.7 O que morria, mia filha, por vós, / ... / ..., ja morrer non quer||1009.13 O que morria, mia filha, d’amor / por vós non morre||1010.1 Par Deus, mia madr’, o que mi gran ben quer / diz que deseja comig’a falar||1010.3 diz que deseja comig’a falar / máis d’outra ren que omen pod’osmar||1010.6 saberemo-lo que quer dizer||1011.2 O meu amigo novas sabe ja / daquestas cortes que s’ora fara[n]||1011.5 e meu amigo ben sei que fara / un cantar en que dira de mí ben||1011.13 En aquestas cortes que faz el-rei / loará min e meu [bon] parecer||1012.20 E por amigo non tenho / o que non sabe quando vou / nen sabe quando me venho||1014.8 E gran sazon á ja, per bõa fe, / que el[e] meu ben podera aver||1014.13 E gran temp’á que lh[o] eu entendi||1015.1 Os que dizen que veen ben e mal / nas aves||1015.8 E o que diz que é mui sabedor / d’agoir’e d’aves||1015.18 e con patela gorda máis me praz / que con bulhafre, voutre nen viaraz, / que me non pode ben nen mal fazer||1015.19 e o agoirador torpe que diz / que máis val o corvo que a perdiz||1017.3 Entend’eu, amiga, per bõa fe, / que avedes queixum’, ... / de voss’amigo, que aqui está||1017.6 fazed’i ambos o que eu mandar||1017.20 E mal [l]h’én venh’a quen non outrogar / antre vós ambos o que eu mandar!||1018.1 O meu amigo, que xi m’assanhou / e que non quer ja comigo falar, / se cuidou el que o foss’eu rogar||1018.2 O meu amigo, que xi m’assanhou / e que non quer ja comigo falar, / se cuidou el que o foss’eu rogar||1019.10 saberedes a pouca de sazon / que nunca disse de vós se ben non||1019.18 e non á máis que diga, cuido-m’eu||1020.15 – Non m’ar neguedes o que vos disser||1021.2 mais muit’á ja que vos vejo partir / de trobar por mí e de me servir||1021.5 ou é per mí, que vos non faço ben, / ou é sinal de morte que vos ven||1021.6 ou é per mí, que vos non faço ben, / ou é sinal de morte que vos ven||1021.8 Mui gran temp’á, e tenho que é mal, / que vos non oi ja cantar fazer||1021.14 Ja m’eu do tempo acordar non sei / que vos oisse fazer un cantar||1021.16 mais ũa destas é que vos direi||1021.19 Se é per mí, que vos non faço ben, / dizede-mi-o e ja-que farei én||1025.2 Queixos’andades, amigo, d’Amor / e de mí, que vos non posso fazer / ben, ca non ei sen meu dan’én poder||1027.8 Ides-vos vós e fic[o] eu aqui, / que vos ei sempre muit’a desejar||1028.3 e os que saben que o diz assi / teen que ei eu que lhi gradecer||1029.3 quanto vos mandou / voss’amigo, que vos non ar falou||1031.7 Vós dizedes que o que meu mal for / non queredes||1031.14 Ben sabedes como falamos nós / e me vós rogastes o que m’eu sei||1031.15 mais con pavor que ei / de perder eu, amigo, contra vós||1032.4 nen a gran coita que vos por mí ven||1032.15 Do que me guarda tal é seu cuidar: / ... ||1034.4 por Deus, que pod’e val||1034.8 se eu mal quiser / a meu amigo, que mi gran ben quer||1034.20 Se assi for, por mí poden dizer / que eu fui a que semeou o sal||1037.5 ca daquel tempo que migo guarir / atanto perderá quanto dormir||1038.2 Quer meu amigo de mí un preito / que el ja muitas vezes quisera||1038.22 E ben sei del que non cataria / o que m’end’a mí depois verria||1039.1 Diz, amiga, o que mi gran ben quer / que nunca máis mi ren demandará||1041.2 sei muitas donas que saben amar / seus amigos||1041.10 que lho non poden per ren entender / o[s] que cuidan que a guarda[n] mui ben||1041.14 falar vosco, que morredes por mí||1042.4 e deste preito vedes que mi aven: / ... ||1042.19 E rog’a Deus, que á end’o poder, / que El me leix’end’o melhor fazer||1044.1 Amigas, o que mi quer ben / dizen-mi ora muitos que ven||1044.6 O que eu amo máis ca min / dizen que cedo sera aqui||1044.11 O que se foi d’aqui muit’á / dizen-mi que cedo verra||1045.1 – O voss’amigo, que s’a cas d’el-rei / foi, amiga, mui cedo vos verra||1045.3 e partide as doas que vos el dara||1045.15 e partid’as dõas que trage ben||1045.16 – Direi-vos, amiga, o que dig’eu: / ... ||1046.4 mais eu perça bon parecer que ei||1048.2 e, amigas, con grand’amor que lh’ei, / ..., ja eu morta serei||1050.18 mais rog’a Deus, que no ceo sé, / que cofonda quen vos atal razon / diss’, ...||1051.1 A que mi a min meu amigo filhou / mui sen meu grad’e non me tev’en ren||1051.3 A que mi a min meu amigo filhou / mui sen meu grad’e non me tev’en ren, / que me servi’e mi queria ben||1051.13 E ben sei eu dela [o] que dira: / ... ||1052.4 e, se ficardes, vos quero dizer, / meu amig’, o que vos por én farei||1052.5 os dias que vós a vosso prazer / non passastes, eu vo-los cobrarei||1052.10 direi-vo-lo que vos por én farei: / ... ||1052.11 os dias que vós a vosso sabor / non passastes, eu vo-los cobrarei||1052.16 e direi-vos que vos por én farei: / os dias que vós non passastes ben, / ai meu amigo, eu vo-los cobrarei||1052.17 os dias que vós non passastes ben, / ai meu amigo, eu vo-los cobrarei||1053.4 e, pois vos queredes quitar / d’aqui, vedes que vos digo: / ... ||1053.10 e, pois vos queredes d’aqui / partir, vedes que façades: / ... ||1055.18 e se eu ren non soubess’entender / do mui gran ben que Deus a vós quis dar||1055.20 non averia este mal, par Deus, / por vós d’Amor, que mi á ced’a matar||1056.2 Dizer-vos quer’a gran coita d’amor / en que vivo, senhor, des que vos vi||1056.3 e o gran mal que eu [sofr’e] sofri||1056.8 E a mia coita sei que non á par / antr’as outras coitas que d’amor sei||1056.13 [E] ést’a coita que mi a morte ten / tan chegada que non lh’ei de guarir||1057.8 E non poss’eu [os] meus olhos quitar / desses vossos, que viron por meu mal||1058.3 Ja m’eu queria leixar de cuidar / e d’andar trist’e perder o dormir / e d’Amor, que sempre servi, servir||1058.5 de tod’esto m’eu queria leixar / se me leixasse a que me faz aver / aquestas coitas||1058.8 E leixar-[m’-ia] qual coita mi deu / Amor, que [eu] en grave dia vi||1059.1 Senhor fremosa, que de coraçon / vos servi sempr’e sé[r]vi’e servirei||1059.3 por muito mal que eu lev’e levei / por vós, tenh’eu que seria razon||1059.13 E a mesura que vos quis dar Deus||1060.6 – Cuidei en vós e por esto guari, / que non vivera ren do que vevi||1062.2 e por amor que vos eu ei||1062.9 vós, que eu sempre desejei / des aquel dia’n que vos vi||1062.10 vós, que eu sempre desejei / des aquel dia’n que vos vi||1062.21 e vós, que eu por meu mal vi, / averei sempr’a desejar||1063.5 nen filhei tal senhor / a que ousasse nulha ren dizer / do que seria meu viç’e meu ben||1063.15 Eu, que no mundo viv’a meu pesar||1063.19 mai-la senhor que mi Amor faz filhar||1064.8 coitad’, e, se mi non val[v]er / ela, que mi pode valer||1064.10 no mund’outra cousa non á / que me coita nulha sazon / tolha||1064.12 ou mia senhor, que non querra / tolher-ma||1064.18 E, se mi Deus quiser fazer / este ben, que m’é mui mester||1065.20 ca mi seria mui melhor / mia morte ca mia vid’en tal / que fezess’i a vós prazer, / que vos eu non posso fazer / nen mi-o quer Deus nen vós guisar||1065.29 e pois non gradoar / de vós, que me fez Deus veer / por meu mal||1066.1 Amor, ben sei o que m’ora faredes||1066.14 fazer; máis dereit’é que mi mostredes / o mui gran ben que podedes fazer||1068.1 A dona que eu am’e tenho por senhor / amostrade-mi-a, Deus||1068.4 A que tenh’eu por lume destes olhos meus||1068.7 Essa que Vós fezestes melhor parecer / de quantas sei, ai Deus, fazede-mi-a veer||1068.10 Ai Deus, que mi-a fezestes máis ca min amar, / mostrade-mi-a||1069.3 que nunca per vós perderei / a mui gran coita que eu por vós ei||1070.4 Por vós, que vi melhor d’outras falar / e parecer, non me sei conselhar||1072.4 non poss’eu por én desejos perder / da que mi Deus non ouver’a mostrar / u mi-a mostrou por meu mal||1072.8 A que vi máis fremoso parecer / de quantas eno mundo pud’achar||1072.14 non mi-o fez El senon por mal de min / cometer o que non ei d’acabar||1073.9 nen do dormir que perdi||1074.2 muit’ei eu gran pesar / da gran coita que vos vejo sofrer||1074.18 e conven de provar / o que dis[s]estes das donas||1074.30 os olhos enganar / van omen das cousas que gran ben quer||1074.34 se vós vistes algũa dona tal, / tan fremosa e que tan muito val||1075.2 Un dia vi mia senhor, / que mi deu atal amor / que non direi, ... / quen ést’, ...||1075.8 Preguntan-me cada dia / polo que non ousaria / dizer||1075.22 con pavor que ei d’alguen||1076.7 E o cuidar que eu cuidei cuidei / des aquel dia en que mia senhor vi||1076.8 E o cuidar que eu cuidei cuidei / des aquel dia en que mia senhor vi||1078.4 mais non mi valha o que pod’e val||1078.9 mais a gran coita que eu por vós ei||1080.1 De-lo dia’n que m’eu quitei / d’u mia senhor é morador||1081.14 Mui gran coita vos contarei / d’amor, que [eu] sofr’e sofri||1083.3 Cuidades vós que mi faz a mí Deus / por outra ren tan muito desejar / aquesta dona, que me faz amar, / senon por mal de mí e destes meus / olhos||1084.1 A maior coita que Deus quis fazer, / senhor fremosa, a min a guisou||1084.3 aquel dia que me de vós quitou||1084.7 Da coita que ouvi no coraçon / o dia, senhor, que m’eu fui d’aqui||1084.8 Da coita que ouvi no coraçon / o dia, senhor, que m’eu fui d’aqui||1084.14 o dia que m’eu fui de vós partir||1085.2 Con gran coita sol non posso dormir / nen vejo ren de que aja sabor||1085.6  ... ue non vej’aqui / a mia senhor, que eu por meu mal vi||1085.15 log’enton / ouvi tal coita que perdi meu sén, / ben tres dias que non conhoci ren||1086.2 Senhor fremosa, des aquel dia / que vos eu vi primeiro||1087.22 E o que al disser por dizer mal / de vós, senhor||1087.23 do que disser nen d’al, / cofonda Deus quen lho nunca creer||1087.26 o que m’esto, senhor, non outorgar / non sabe nada de ben conhocer||1088.3 que lhis diga eu quen / ést’a dona que quero ben||1089.5 que vos non pes o que vos rogarei||1089.19 E, se vos prouguer o que vos direi / e pois morrer, ja máis non morrerei||1090.14 Se per ventura vej’eu apartar / os que eu sei que vos poden veer||1090.15 o que dizen moiro por aprender||1091.5 por ũa dona que por meu mal vi / mui fremosa||1091.6 por ũa dona que por meu mal vi / mui fremosa e de que me parti / mui d’anvidos||1091.18 non vos direi quen / ést’a dona que m’assi faz morrer||1091.19 non vos direi quen / ést’a dona que m’assi faz morrer / e a que eu quero melhor ca min||1091.20 non vos direi quen / ést’a dona que m’assi faz morrer / e a que eu quero melhor ca min / e a que eu por meu mal conhoci||1092.2 En grave dia me fez Deus nacer / [en] aquel dia e[n] que eu naci||1092.11 e grave dia mi fez conhocer / aquel dia [en] que a conhoci||1092.16 E grave dia por mí lhi falei / aquel dia [e]n que lh’eu fui falar||1092.27 grave dia foi por mí de-la sazon / que eu a vi, grave dia||1092.34 ca ensandeci / pola máis fremosa dona que sei||1093.1 O meu amigo, que por min o sén / perdeu, ai madre, tornad’é sandeu||1093.10 ca lhi quer’eu ũa cousa dizer / per que guarra, se me vir||1093.14 E el á perdudo o sén por min, / que lhi esta coita dei, madr’e senhor||1095.2 – Novas son, filha, con que me non praz||1096.7 pois que desenganado / fui dos que aman e dos que amaron||1096.7 pois que desenganado / fui dos que aman e dos que amaron||1096.11 e, polos outros, que [ja] o leixaron, / quer matar min por esto, mal pecado||1096.14 ca sabe ja ca non sera vingado / nunca daqueles que se del quitaron||1096.15 E sabor [á] de min, que por seu ando||1096.17 pero ca[tivo] me tev’en poder / desta dona que mi fez ben querer||1096.21 com’eu fiquei muit’á, que por seu ando||1096.29 E non sei al per que s’Amor vingasse||1096.30 E non sei al per que s’Amor vingasse / nen per que nunca dereito filhasse||1096.31 nen per que nunca dereito filhasse / dos que se foron assi del quitando||1097.3 e perço meu sén / por ũa dona que quero gran ben||1097.8 mais dizen aquestes que an / senhores que logo xi morrerán / por elas||1097.9 mais dizen aquestes que an / senhores que logo xi morrerán / por elas||1098.7 Esta dona, que mi faz muito mal / porque non quis nen quer que seja seu, / non m’é senhor||1098.15 que vos non rogarei por outro ben / que mi façades nen por outra ren||1099.1 Quand’eu vi a dona que non cuidava / nunc’a veer||1099.9 pero pos mí andava / mia morte quant’á que eu conhoci / aquesta dona que agora vi||1099.16 e non por al senon porque a vi / aquesta vez que con ela falei||1099.18 pois per ela ei / tod’aquelo que ant’eu receava||1099.19 ca sei mia morte que con mig’andava / [...]||1100.3 vi ũa pastor / que, pois fui nado, nunca vi tan bela||1100.4 nen vi outra que falasse milhor||1100.9 queredes vós min por entendedor, / que vos darei boas toucas d’Estela||1100.16 senon agora, nen vos filharia / doas, que sei que non son pera min||1100.21 que lhi diria / se me dissesse ca “per vós perdi / meu amig’e doas que me tragia”?||1100.22 Eu non sei ren que lhi dissess’ali||1100.23 se non foss’esto de que me tem’i, / non vos dig’ora que o non faria||1100.28 que non ést’oj’outra no mundo nada, / se vós non sodes, que eu sábia amar||1101.15 Que panos perdi de peso, / ..., / que m’avian ja mandados!||1103.3 e ei maior / coita que non cuid’a guarir||1103.6 Se vós soubessedes a coita que ei maior||1106.14 Ben esforçado fui por lhi falar / na mui gran coita que por ela ei||1108.4 ei tal coita, qual sofro, a sofrer / ca vos direi, amigos, que mi aven: / ... ||1108.9 entendo ja que nunca perderei / a maior coita do mundo que ei||1110.1 Os que non aman nen saben d’amor / fazen perder aos que amor an||1110.2 Os que non aman nen saben d’amor / fazen perder aos que amor an||1110.6 e por esto perç’eu e os que ben / lealmente aman||1110.8 E aqueles que ja medo non an / que lhis faça coita sofrer Amor, / veen ant’elas||1110.11 veen ant’elas e juran melhor / ou tan ben come os que amor an||1110.16 E os ben desamparados d’Amor / juran que morren con amor que an||1110.18 mais, quand’ar veen os que an amor, / ja elas cuidan que veen mentir||1110.22 ca, se elas soubessen os que an / ben verdadeiramente grand’amor||1110.25 mais, por aqueles que o jurad’an / cuidan-s’elas que todos taes son||1111.1 Senhor, por vós ei as coitas que ei||1111.2 Senhor, por vós ei as coitas que ei, / e per Amor, que mi vos fez amar||1111.6 e por esto non sei / se me devo de vós queixar, senhor, / máis destas coitas que ei, se d’Amor||1112.4 e desta coita soo sabedor / por aquesto que vos ora direi: / ... ||1112.6 pela mia coita entend’eu mui ben / quen á coita d’amor e que lh’aven||1112.9 ca ‘ssi fiz eu, mui gran sazon á ja, / por ũa dona que mi coita dá||1113.14 que lhis diga quen ést’a que loei / en meu trobar||1114.2 Eu, mui coitado, non acho razon / per que possa ir u é mia senhor||1114.5 e á mui gran sazon /  que non fui i||1115.4 por ũa ren que vos ora direi: / ... ||1115.7 ca non sera tan pequena sazon / que sen vós more, se Deus mi perdon, / que mi non seja mui grand’, ...||1115.14 ben terrei, mia senhor, / que á un an’ou máis que ala tardei||1115.21 log’ei de teer / que á mil dias que sen vós morei||1116.2 Ben vej’eu que dizia mia senhor / gran verdade no que mi foi dizer||1116.8 E ben entendo que baratei mal / do que lhi foi dizer||1116.15 «Do que muito quer a pouco devén»||1117.2 Estes con que eu venho preguntei / quant’á que veemos, per boa fe, / dessa terra u [a] mia senhor é||1117.4 mais dizen-mi o que lhis non creerei||1117. Mais de pran non lhe-lo poss’eu creer / aos que dizen que tan pouc’á i / que m’eu, d’u ést’a ... parti;||1117.8 Mais de pran non lhe-lo poss’eu creer / aos que dizen que tan pouc’á i / que m’eu, d’u ést’a ... parti;||1117.20 E, se máis d’oito dias non son / que de mia senhor foi alongado, / forte preito tenho começado||1118.3 A sa vida seja muita, / deste rei de Portugal, / que cada ano mi á por fruita||1118.6 e ar vou mui confortado / da mercee que m’el faz||1118.13 e o ifante Don Pero, / seu filho, que s’aventura / a un grand’usso matar||1118.18 E al do conde falemos, / que é irmão d’el-rei||1118.22 se fosse seu o tesouro / que el-rei de França ten||1119.1 Os namorados que troban d’amor / todos devian gran doo fazer||1119.6 come el-rei Don Denis de Portugal, / de que non pode dizer nen un mal / omen||1119.8 Os trobadores que pois ficaron / enno seu reino e no de Leon, / ..., / nunca pois de sa morte trobaron||1119.16 Os caval[e]iros e cidadãos, / que deste rei avian dinheiros, / e outrossi donas e ‘scudeiros, / matar-se devian con sas mãos||1119.20 porque perderon atan bõo senhor, / de que posso eu ben dizer sen pavor / que non ficou [a]tal nos cristãos||1119.23 E máis vos quero dizer deste rei / e dos que del avian ben-fazer||1119.30 Mais con tanto me quero confortar / en seu neto, que o vai semelhar / en fazer feitos de muito boo rei||1120.3 ca toda ren que m’el a mí mandou / fazer fig’eu||1120.16 rogar / polo que m’agora non quer gracir||1121.13 logo ant’o / tempo que disse verria||1125.7 Des aquel dia en que naci, / nunca tamanho pesar vi||1125.14 Agora ja me partirei / de vós, senhor, que sempr’amei||1125.15 e creede-mi o que vos direi||1126.19 que grave cousa que de sofrer ei!||1127.3 Senhor, que forte coraçon / vos Deus sempre contra mí deu, / que tanto mal sofr’este meu / por vós, de pran, ca por al non!||1128.1 Sazon sei eu que non ousei dizer / o mui gran ben que quer’a mia senhor||1128.15 maior afan nen ja maior pesar / nen maior coita no meu coraçon / ca ja mi deu, per que perdi o sén / e os meus olhos prazer e dormir||1129.3 gran coita sofro por vós, e sofri, / e per Amor, que ajuda muit’i||1129.14 Ca eu ben vejo de vós e d’Amor / qual máis poder que máis mal mi fara||1130.8 e direi-lh’a coita [e]n que por el vivo||1133.2 A Santa Maria fiz ir meu amigo / e non lh’atendi o que pôs comigo||1144.1 Filha fremosa, vedes que vos digo: / ... ||1144.7 E al á i de que vos non guardades||1145.10 e dixi-lh’o gran torto que sempre dele prix||1145.23 ca dix’a meu amigo a coita’n que me ten / o seu amor||1151.7 O meu amigo, que mi vós tolhedes, / ..., / i-lo quer’eu, [madre, veer]||1154.13 Aquel dia que se foi mi jurou / que por meu ben me sempre tant’amou||1155.4 Disseron-mi mandado de que muito desejo||1156.2 mais non mi diz o ben que quer de mi[n]||1156.8 e non me diz o ben que quer aver / de min||1156.14 pero non mi diz o ben que querra / de min||1157.1 Filha, o que queredes ben / partiu-s’agora d’aquen||1159.1 O meu amigo, que me faz viver / trist’e coitada des que o eu vi, / esto sei ben, que morrerá por mí||1159.8 Vivo coitada, ... / por meu amigo, que me non quer ja / valer||1159.14 Sabe mui ben que non á de guarir / o meu amigo, que mi faz pesar||1159.19 Por San Servando, que eu rogar vin, / non morrerá meu amigo por min||1161.15 Quen lhi visse andar fazendo / queixumes d’amor d’amigo, / que avia sempre sigo||1170.6 Fiz por amig’o /  que non fezesse!||1172.1 Mui gran temp’á que servo ũa senhor||1174.18 Pois tan bon dia oje, / pois [que] o que eu quero vós queredes||1176.5 atá que ven meu lum’e meu prazer / e meu amigo, que se foi andar / a Granada por meu amor lidar||1182.15 ven log’a luz de que non ei sabor||1182.20 Pater nostrus rez’eu máis de cento / por Aquel que morreu na vera cruz||1184.2 Fui oj’eu, madre, veer meu amigo, / que envio[u] muito rogar por én||1186.3 as barcas novas viir pelo mar / en que se foi voss’amigo d’aqui||1187.1 Que olhos son que vergonha non an, / dized’, amigo d’outra, ca meu non||1188.4 e dé-vos Deus, ai mia filha, filha que vos assi faça||1188.5 e dé-vos Deus, ai mia filha, filha que vos assi faça, / filha que vos assi faça||1188.11 Pois eu non ei meu amigo, non ei ren do que desejo||1189.13 O que dissestes, ... / ..., / vedes, fals’, acoomiar-xi-vos-á||1190.3 Fez ũa cantiga d’amor / ora meu amigo por mí, / que nunca melhor feita vi||1190.6 mais, como x’é mui trobador, / fez ũas lirias no son /  que mi sacan o coraçon||1190.16 mais vedes de que me matou: / ... ||1191.3 Ai madre, nunca mal senti[u] / nen soub’i que x’era pesar / a que seu amigo non viu, / ..., falar / con outra||1192.3 rog’eu a Deus, que mi vos oje deu, / que vos faça tan ledo seer migo||1192.9 faça-vos Deus ledo, que pod’e val, / seer migo||1193.1 Aquestas noites tan longas, que Deus fez en grave dia / por min||1193.3 e por que as non fazia / no tempo que meu amigo / soia falar comigo?||1195.21 e faz-m’outra de grand’algo que ten / e pon-me demais i o seu amor||1197.2 – Joan Soares, de pran as melhores / terras andastes que eu nunca vi||1197.11 mais direi-t’o que vi||1199.4 e, se lho sol dixi nen se o vi, / non veja prazer do pesar que ei||1199.7 E vedes, amiga, do que m’é mal: / ... ||1199.8 dizen os que o viron, com’el diz, / que o mandei ir||1201.2 Por mui fremosa, que sanhuda estou / a meu amigo, que me demandou / que o foss’eu veer / a la font’u os cervos van bever!||1202.1 – Tal vai o meu amigo con amor que lh’eu dei||1204.8 passou seu amigo, que lhi ben queria||1204.11 passa seu amigo, que [a] muit’a[ma]ava||1204.13 Passa seu amigo, que lhi ben queria||1204.16 Passa seu amigo, que a muit’amava||1208.14 Nunca vi cervo que volvesse o rio||1208.17 Nunca vi cervo que volvess’o alto||1209.4 mais do que cuida non sera assi||1209.6 ca lhi cuid’eu a parecer tan ben / que lhe non nembre, do que cuida, ren||1210.2 Madr’e senhor, leixade-m’ir veer / aquel que eu por meu mal dia vi||1210.7 O que mi Deus non ouver’a mostrar / vee-lo-ei, madre||1210.13 Aquel que Deus fez nacer por meu mal, / madre, leixade-mi-o veer||1211.16 E por én sei ca mi quer ben fazer / Nostro Senhor, a que eu fui rogar / por bon mandad’, e fez-mi-o El chegar, / que poderedes, mia madre, saber||1214.15 ca se quer ir o que mi gran ben quer||1218.2 ca el non mi tolhe a coita que trago no meu coraçon||1218.6 nen mi aduz o meu amigo, que sempr’amei, des que o vi||1218.9 Ca, se el m[e] adussesse o que me faz pẽad’andar||1219.2 e disse-mi o mandadeiro, que mi prougue de coraçon: / ... ||1219.10 E disse-mi o mandadeiro, que mi prougue de coraçon||1220.6 chorar / por meu amig’e meu lum’e meu ben, /  que se foi d’aqui, ai madr’, e non ven||1221.2 Amiga, grand’engan’ouv’a prender / do que mi fez creer mui gran sazon / que mi queria ben de coraçon||1221.6 e tod’aquest’era por encobrir / outra que queria gran ben enton||1222.3 ca o dia que s’el[e] foi d’aquen / viu-me chorar||1222.9 ca fez el por mí o que vos disser||1222.16 direi-vo-lo que fez enton: / ... ||1223.4 – Nostro Senhor, fremosa mia senhor, / vos dé grado, que vo-lo pode dar, / [de tod’este ben que mi dizedes]||1223.5 [de tod’este ben que mi dizedes]||1223.9 – Ai mia senhor, vedes que vos digo: / ... ||1223.15 – Nostro Senhor, que vos [fremosa] fez, / vos dé sempre mui bon grado por én||1225.14 Vi-m’eu con estes olhos meus / amigo d’amiga, que lh’é / muit’amigo||1226.2 – Amiga, vistes amigo / d’amiga que tant’amass’e / que tanta coita levasse / quanta leva meu amigo?||1226.3 – Amiga, vistes amigo / d’amiga que tant’amass’e / que tanta coita levasse / quanta leva meu amigo?||1226.9 – Amiga, vistes amigo / que por amiga morress’e / que tanto pesar sofresse / [quanto sofre meu amigo?]||1226.10 – Amiga, vistes amigo / que por amiga morress’e / que tanto pesar sofresse / [quanto sofre meu amigo?]||1226.16 – Amiga, vistes amigo / que tan muito mal ouvesse / d’amiga que ben quisesse||1226.17 – Amiga, vistes amigo / que tan muito mal ouvesse / d’amiga que ben quisesse||1226.23 que mui maior mal avedes / ca el, que morrer veedes||1228.1 O meu amigo, que mi gran ben quer, / punha sempr’, amiga, de me veer||1229.6 – Par Deus, amiga, sab’, [e] o pesar / que oj’el á non é por outra ren||1229.16 ca non sei molher / que se del[e] possa partir per al / senon per esto||1229.17 ca non sei molher / que se del[e] possa partir per al / senon per esto que m’end’eu farei||1229.18 non fazer ren que mi tenhan por mal||1230.3 Un cantar novo d’amigo / querrei agora aprender / que fez ora meu amigo||1230.5 e cuido log’entender, / no cantar que diz que fez / por mí, se o por mí fez||1231.25 ca sei, / per bõa fe, outras donas que an / falad’en como vo-lo tolherán||1232.3 – Par Deus, amiga, podedes saber / como podesse mandad’enviar / a meu amigo, que non á poder / de falar mig’e morr’én con pesar?||1233.14 mai-la que vos disser / que ama tant[o] om’outra molher / mentir-vos-á||1233.25 Mais aquel que tan de coraçon / quer ben, par Deus, mal seria se non / o guarisse||1234.7 E sei, filha, que vos trag’enganada / con seus cantares, que non valen nada||1234.8 E sei, filha, que vos trag’enganada / con seus cantares, que non valen nada, / que lhi podia quen-quer desfazer||1234.10 – Non dizen, madr’, esso, cada pousada, / os que trobar saben ben entender||1235a.1 [N]on ést’a de Nogueira a freira que m’[en] poder ten||1235a.2 mais é-x’outra fremosa a que me quer’eu maior ben||1235a.6 mais é-x’outra fremosa a que me quer’eu mui mellor||1235a.9 [S]e eu a freira visse o dia que eu quisesse||1235a. non á coita no mundo nen mingua que [eu] ouves||1235b.1 Non ést’a de Nogueira a freira que eu quero ben||1235b.2 mais outra máis fremosa é a que min en poder ten||1235b.6 mais outra máis fremosa a que mi quer’eu mui melhor||1235b.10 non á coita no mundo nen pesar que eu ouvesse||1236.1 A que vi ontr’as amenas, / Deus, como parece ben!||1236.7 A que vi ontr’as amenas, / Deus, com’á bon semellar!||1237.3 do rafec’ome que vai ben querer / mui boa dona||1237.4 do rafec’ome que vai ben querer / mui boa dona, de que nunca ben / atende ja||1237.5 e o bõo, que quer / outrossi ben mui rafece molher||1237.29 o rafec’ome que vai seu amor / empregar u desasperado for, / este faz mal||1237.44 de lh’a ben sair / sempre o que faz||1237.45 do rafec’ome que sa comunal / non quer servir||1237.50 ca o que ouro serv[e] e non al / diz, a[va]rento semelha des i||1239.2 preguntar-vos-ei / do voss’amigo, que vos quer gran ben||1239.9 – Amiga, vós non fezestes razon / de que perdestes voss’amig’assi||1239.17 que, pois vos Deus amigo dar quiser / que vos muit’am’e vos gran ben quiser, / ben lhi devedes fazer e non mal||1241.2 Amigo, sei que á mui gran sazon / que trobastes sempre d’amor por mí||1241.16 ora verei o poder que an sigo||1242.2 Pesa-m’, amiga, ... / d’ũas novas que de mí e do meu / amig’oi||1242.5 dizen que lh’entenden o grand’amor / que á comig’, ...||1242.10 e ben sei / o mal que nos deste preit’averra||1242.19 Mais Deus, que sabe o gran ben que m’el quer / e eu a el||1242.19 Mais Deus, que sabe o gran ben que m’el quer / e eu a el||1246.2 – Como cuidades, amig’, a fazer / das grandes juras que vos vi jurar / de nunca voss’amigo perdoar?||1246.9 mais punharei eu ja de me vingar / do que m’el fez||1246.18 morrerá / por ben que fez e non por outra ren||1246.20 – Amiga, non poss’eu teer por ben / o que m’el faz||1246. e a quen o tever / por ben tal aja daquel que ben quer,||1247.4 e non catades tempo nen sazon / a que venhades comigo falar||1247.8 ca noutro dia chegastes aqui / atal sazon que ouv’én tal pavor||1247.20 Vós non catades a ben nen a mal / nen do que nos pois daquest’averra||1248.1 o que sei que mi quer mui gran ben||1248.2 o que sei que mi quer mui gran ben / e que sempre fez quanto lh’eu mandei||1248.6 e, se vos prouguer én, / vós catad’i o que devo fazer||1249.2 Ora veerei, amiga, que fara / o meu amigo, que non quis creer / o que lh’eu dix||1249.3 que non quis creer / o que lh’eu dix’e soube-me perder||1250.5 filh’aquel ben que lhi Deus quiser dar||1250.8 ca vós quisestes aver aquel ben / de min que vos non podia fazer / sen meu gran dan’, ...||1250.14 E ben sabedes camanho temp’á / que m’eu daquest’, amigo, receei / en que somos||1250.18 o demo lev’o poder que end’ei||1251.6 entenden elas ca vos pejurades / e que queredes a mí tan gran ben / com’elas queren os que queren ben||1252.7 torto mi ten ora / o meu namorado, /  que tant’alhur mora / e sen meu mandado||1253.1 Ai madr’, o que ben queria / foi-s’ora d’aqui sa via||1254.3 pois [que] me mentiu o que namorei||1254.5 pois que mi mentiu o que namorei||1254.11 E direi-vos que lhi farei por én: / ... ||1255.2 Gran sazon á, meu amigo, / que vos vós de mí partistes / en Valong||1255.9 Nen vos dira nunca molher / que verdade queira dizer||1256.19 por Deus que o melhoredes / de min, que mal dia naci||1261.10 se por mesura non fosse que ei||1263.19 ca sei ca non posso viver / polo que fiz||1264.3 fazed’e[n]d’o que vos direi||1264.6 doede-vos vós do meu mal, / que por vós lev’e non por al||1267.5 ja non falará comigo / neũa ren que el veja / de quanto de mí deseja||1269.7 Nunca vos fiz ren que non devess’a fazer||1271.1 Assanhou-se, madr[e], o que mi quer gran ben / contra mí endoad||1272.20 Veja-se vosc’e perderá pavor / que á de vós||1273.10 nen mi sab’oje nulh’ome dizer / o que del ést’;...||1274.2 que pode seer / de voss’amigo, que morre d’amor||1279.4 quando se torna en trobar / do que s’el defende por meu amor||1279.5 do que s’el defende por meu amor / dos que van con el entençar||1279.12 mais o que lh’eu sempre máis gradeci / de como se ben defendeu: / ... ||1279.14 nas entenções que eu del oi / sempre por meu amor venceu||1279.18 E aquesto [o] non sei eu per mí, / senon porque o diz quen-quer assi / que o en trobar cometeu||1280.10 Des que nos vimos, vede-lo que faz: / ... ||1281.2 J’agora meu amigo filharia / de mí o que el tiinha por pouco||1281.13 ca est’é l’ome que máis demandava||1281.16 e ora jura que ja se quitasse / de gran sandic’en que m’ante falava||1281.20 E jura ben que nunca mi dissesse / de lh’eu fazer ren que mal m’estevesse||1281.22 En tal que comigo falar podesse, / ja non á preito que mi non fezesse||1283.1 Mal faç’eu, velida, que ora non vou / veer meu amigo||1284.6 O que vistes esse dia / andar por mí mui coitado / chegou-m’ora seu mandado||1285.16 e non vi o que mi queria gran ben||1288.14 direi-vos ora o que vos farei: / ... ||1289.4 e, louçana, irei, / ca ja i ést’o que namorei||1289.12 pois m’aduss’o que [eu] ben queria||1292.2 e irei / vee-lo sen-verdade que namorei / na ermida do Soveral||1292.11 Se el non ven i, madre, sei que farei: / ... ||1293.2 o que se de mí enfinge e mi canta / disseron-mi que sa coita sempr’avanta / por mí||1298.14 E nullas gardas non ei comigo, / ergas meus ollos que choran migo||1298.17 E nullas gardas migo non trago, / ergas meus ollos que choran ambos||1300.8 Bailava corpo delgado, / que nunc’ouver’amado||1300.11 Bailava corpo velido, / que nunc’ouver’amigo||1301.1 Ai ondas que eu vin veer, / se me saberedes dizer / por que tarda meu amigo sen min!||1301.4 Ai ondas que eu vin mirar, / se me saberedes contar / por que tarda meu amigo sen min!||1303.1 Por ve[e]-lo namorado, que muit’á que eu non vi, / irmana, treides comigo||1303.1 Por ve[e]-lo namorado, que muit’á que eu non vi, / irmana, treides comigo||1303.7 Por ve[e]-lo namorado, que por mí gran mal levou, / treides con mig’, ...||1305.6 ca falei con meu amigo, que sempre [muito] desejei||1306.4 A Far[o] un dia / irei, madre, ... / rogar se verria / meu amigo, que mi ben quer||1306.9 Muito per-desej’eu / que veesse meu amigo, / que m’estas penas deu||1307.4 pero fazede por mí ũa ren / que aja sempre que vos gradecer||1308.1 Atender quer’eu mandado que m’enviou meu amigo||1308.2 Atender quer’eu mandado que m’enviou meu amigo, / que verra en romaria a Far’e veer-s’-á migo||1309.8 Se de mí ouver mandado, / non sei ren que o detenha||1310.2 Amor, a ti me ven[h]’ora queixar / de mia senhor, que te faz enviar / cada u dórmio sempre m’espertar||1310.10 que me non queiras meu sono tolher / pola fremosa do bon parecer, / que de matar ome sempr’á sabor||1311.3 queixar / das grandes coitas que lhe fostes dar / des que vós el vira||1311.11 e de vós nunca atende / senon coitas que sofre por ende / des que vós el vira||1312.2 gran sazon á, por Deus, que vos non vi||1312.7 A minha coita, par Deus, non á par, / que por vós levo sempr’e levarei||1313.4 e non sei / del senon tanto que me disse enton||1313.12 des que el vira ũa que quer ben / ir d’u el era||1313.18 mais non aprendi / del senon tanto que lhi oi falar||1313.23 E enton pode perder seu pesar: / da que el vira ir, veer tornar||1314.14 e las que cantavan leixa-las guarir||1314.17 e las que cantavan non nas quer matar||1315.2 ou qual é essa fremosa de que vos vós namorastes?||1315.4 o amor que eu levei de Santiago a Lugo, / esse me aduz, e esse mi adugo||1315.7 ou qual é essa fremosa que vos tan ben parecia?||1315.12 ou qual é essa fremosa de que sodes namorado?||1316.2 A un corretor a que vi / vender panos, que conhoci, / ..., diss’assi: / ... ||1317.1 D’ũa gran vinha que ten en Valada / Alvar Rod[r]iguiz non pod’aver prol||1319.8 E o cativo, per poder que á, / non na pode desta seita parti[r]||1320.1 En preito que Don Foan á / con un meestre á gran caston||1320.4 e o meestre pressopon / o de que o dereit’está / tan contrairo||1320.9 quen sera / que ja dereito nen razon / for demandar nen defenson / en tal meestre||1320.11 quen sera / que ja dereito nen razon / for demandar nen defenson / en tal meestre, que non dá / en seu feit’ajuda de sí||1320.17 Ca o meestre entende ja, / se decaer, que lh’é cajon / antr’os que leterados son||1321.8 «Eiceiçon tenh’eu ja / tal que vos ponha, que vos custará / máis que quanto val aqueste meu muu»||1321.8 «Eiceiçon tenh’eu ja / tal que vos ponha, que vos custará / máis que quanto val aqueste meu muu»||1322.9 Por tal juiz nunca ja máis sera / desembargad’este preito que ei||1325.2 Pois teu preit’anda juntando / aquel que é do teu bando||1325.17 que prol ten i ou quejenda / o que toma tal cuidado||1326.24 sequer seras loado / no que tu es partido de bravura||1328.3 e no parecer que vos Deus quis dar||1328.10 E quen ben vir o vos[s]o contenente / e as feituras e o parecer / que vós avedes ben pod’entender / en tod’aquesto||1328.17 con aguça que tomou de talan / de casar cedo||1328.20 por én vos compre, ... / de negrigente que sodes, sejades / mui aguçosa||1329.7 en tal guisa que ben pode entender / quen-quer o mal que, a olho, parece||1329.17 sabede agora catar tal razon / per que venha este feit’or’a perdon||1330.3 Pois Don Foão máis val / seendo povr’e o gran ben-fazer / que lh’eu fiz sempre o faz ensandecer||1330.9 por padecer o que non padeceu||1331.8 Pois me tenta de tal provo, / per que m’á ja esperado||1332.11 graças nen amores / non lhi faran os que an de talhar||1332.13 e Don Foã[o] ja per vezes deu / o que talharon||1332.36 – Ja Don Foan, por mal que mi quer, diz / que nego quant’ei por non peitar nada||1335.1 Do que eu quigi, per sabedoria, / d’Alvar Rodrig[u]iz seer sabedor||1335.7 que ja tempo á que o mouro fodia||1335.16 Ala guarde toda prol en seu seo / Alvar Rodrig[u]iz, que pôs en tirar / daqueste mouro||1335.17 Alvar Rodrig[u]iz, que pôs en tirar / daqueste mouro, que non quis guardar / de seu foder||1335.18 que non quis guardar / de seu foder, a que tan moço veo||1335.20 ca maestr’Ali diz que dias á / que sabe d’Alvar Rodrig[u]iz que ja / fod’este mouro a caralho cheo||1336.10 per sa conta, que ven poer por certa / en tal razon, ... / certa resposta deve a levar / de vós||1337.10 de perfiarmos eno que nos praz||1337.12 assanha-se e diz-me o que vos direi: / ... ||1337.24 mais tanto avemos de noite a seer / que é meiada ou mui preto én!||1338.4 casar / con molher de maior logar / que essa que vós teedes||1338.5 dizedes i o que vos praz||1338.7 ca pera vós, per bõa fe, / é ela, que tan bõa é||1338.15 ca, se filharades en cos / molher pera vós, tan igual / pera ela, que tanto val, / filha d’algo é pera vós||1339. O caparon do marvi / que vos a testa ben cobre / ... / [...] / dized’ora, cavaleiro / ... ||1339.10 mais i dos dous mesteiraes / me dized’o que vos digo, / cavaleiro, meu amigo||1339.13 Do que é máis sabedor / de caparon empenado / mi dad’agora recado||1340.3 Ja Martin Vaasquez da estrologia / perdeu feuza polo grand’engano / dos planetas, per que veo a dano||1340.4 Ja Martin Vaasquez da estrologia / perdeu feuza polo grand’engano / dos planetas, per que veo a dano, / en que tan muito ante s’atrevia||1340.6 ca o fezeron sen prol ordinhar / por egreja que lhe non queren dar||1340.7 ca o fezeron sen prol ordinhar / por egreja que lhe non queren dar / e per que lh’é defes’a jograria||1340.8 E per esto, per que, ant’, el vivia, / lh’é defeso des que foi ordinhado||1340.14 sen egreja nen capela de prol / e sen o mester per que guarecia||1340.20 e (o que é peor) / perder a prol do mester que avia||1340.21 e (o que é peor) / perder a prol do mester que avia||1340.22 E na coroa, que tapar queria, / leixa crecer a cient’o cabelo||1340.25 e a vezes a cobre con capelo, / o que, ant’, el mui d’anvidos faria||1340.29 E no seu livro, per que aprendeu / astrologia, log’i prometeo / que nunca per el máis estudaria||1341.2 Com’avẽo a Merlin de morrer / per seu gran saber, que el foi mostrar / a tal molher que o soub’enganar!||1341.3 que el foi mostrar / a tal molher que o soub’enganar!||1341.6 Per essa guisa se foi cofonder / Martin Vaasquiz, ... / que o ten mort’ũa molher assi||1341.12 e, per saber que lh’el mostrou, o ten / tan coitado||1341.14 que a morrer conven / de mort’estrãia que á padecer||1341.15 E (o que lh’é máis grave de temer), / ..., / diz que sabe que o pod’ensarrar / en tal logar||1341.16 per aquelo que lh’el foi ensinar||1342.2 Ora é ja Mar[tin] Vaasquez certo / das planetas que tragia erradas||1342.10 mais das outras que lh’andan en contrairo, / ..., / per ũa delas foi mui mal chagado||1343.3 Pero el-rei á defeso / que juiz non filhe peito / do que per ant’el á preito||1343.4 vedes o que ei apreso: / ... ||1343.14 Pero en tod’ome cabe, / en que á sén e cordura, / que se agarde tal postura||1343.16 vedes que diz quen o sabe: / ... ||1344.1 O que sé ja no pavio, / ..., / ..., / al m’er fez con sa perfia: / ...||1344.2 O que sé ja no pavio, / que me fez perder Pavia, / ..., / al m’er fez con sa perfia: / ... ||1344.3 O que sé ja no pavio, / ..., / de que m’eu nada non fio, / al m’er fez con sa perfia: / ... ||1344.11 Nen ũas graças non rendo / a quen lhi deu tan gran renda, / per que m’eu del non defendo / nen acho quen me defenda||1344.18 mais o que me del máis mata / é que no meu des[barato] / [ele] faz i gran barata||1344.23 mais o de que m’eu [perc]ato, / d’el-rei querer-mi, non cata||1345.3 ca muit’á ja que non fig’i mia prol||1345.7 ca mia prol é de viver eu u vir / vel ũa vez a que vi por meu mal||1345.14 ca me querra matar se m’én partir / esta gran coita que me nunca fal||1346.14 E foi-s’el morar a Coira, / que é terra muit’esquiva||1346.17 da lanç[ad]a que del trage, / todos cuidamos que moira||1347.3 e vedes que me fazia: / indo-m’i riscar a vea,||1348.10 Se lh’o bon rei varre-la escudela / que de Pamplona oistes nomear||1348.12 que al non á [a] que olhos alçar||1348.16 e veredes navarros lazerar / e o senhor que os todos caudela||1350.2 Agora oi d’ũa dona falar / que quero ben, pero a nunca vi||1350.3 Agora oi d’ũa dona falar / que quero ben, ... / por tan muito que fez por se guardar / por molher, que nunca fora guardada||1350.4 Agora oi d’ũa dona falar / que quero ben, pero a nunca vi, / por tan muito que fez por se guardar / por molher, que nunca fora guardada||1350.8 [E] ainda d’al o fez mui melhor, / que lhi devemos máis a gradecer||1351.1 Vistes o cavaleiro que dizia / que Joan Moniz era?||1351.6 e foi de gran ventura aquel dia / que escapou||1354.9 «Por caridade, / u é d’aqui salvidade / que sempr’amou castidade?»||1355.3 e das mangas do ascari direi / e da sela que lh’eu vi, rengelhosa||1355.4 e da sela que lh’eu vi, rengelhosa, / que ja lh’ogano rengeu ant’el-rei||1356.8 Sei eu un tal cavaleiro, / que lhi talhou en Janeiro / un brial a mia senhor bela||1357.2 Enmentar quer’eu do brial / que o infançon por Natal / deu a sa molher||1357.16 e di / que faça i cobras por mí / ao que a dona matou||1358.4 por trobadores d’Orzelhon / que lhi cantan a seu brial||1358.7 e pesa-m’én e é-m’i mal, / que lh’escarniron seu brial, /  que era nov’e de cendal||1358.16 E seu irmão, o zevron, / que lhi quer mal de coraçon / porque lhi reng’o selegon||1359.9 con aquel brial de Sevilha /  que aduss’o infançon / aqui por maravilha!||1359.14 un cantar farei / d’ũa sela canterlada / que vi ant’el-rei||1360.21 Direi-vos que lh’eu ouço: / ... ||1361.4 mais ouviu-lhes el cantar / as selas, por que guariu||1361.5 polas selas que lh’oio / renger, por essas guario||1361.8 Non lhis guarira per ren / a[o] torto que lhis ten||1362.8 ca ja non trag’a sela / de que riiu a bela||1362.10 ca ja non trag’a sela / de que riiu a bela, / a sela canterlada /  que rengeu na ciada||1362.13 pois a sela non ouço, / a que renger soia / ao lançar do touço||1366.3 O infançon ouv’atal / tregoa migo des Natal / que agora oiredes: / ... ||1366.10 comecei / aqueste cantar da egoa, /  que non andou na tregoa||1367.2 Muito mi praz d’ũa ren / que fez Dona Marinha||1367.7 Mal aja quen non servir / dona fremosa que fogir!||1368.12 dar-lh’-ei / o melhor conselho que oj’eu sei||1368.20 dar-mi-á ben dobrado / o sinal que lh’eu dei||1369.2 A dona de Bagüin, / que mora no Soveral, / dez e seis soldos á de mi[n]||1370.3 Saben en Morraz’e en Salnes / meu preit’e seu, ... / que á de min, máis á d’un mes||1372.10 E [o] astroso que a vendia, / por que mi non enviou mandado?||1372.13 eu que comprara Dona Luzia / en Orzelhon do que a vendia!||1372.14 eu que comprara Dona Luzia / en Orzelhon do que a vendia!||1373.19 e negado / pecado / o trag’enganado, / que lho faz fazer, / ca nunca el de seu / aver deu ren||1373.23 ca nunca el de seu / aver deu ren / ... / que lh’estevesse ben||1375.7 ca vos vej’eu máis das gentes gaar / de vosso bando, por vosso trobar, / ca non eles, que son trobadores||1375.12 como se fossen vossos comprados / por estes cantares que fazedes d’amor||1375.13 por estes cantares que fazedes d’amor, / en que lhis achan os filhos sabor||1375.14 en que lhis achan os filhos sabor / e os mancebos, que teen soldados||1375.26 ca eles non saben que xi van fazer: / ... ||1376.2 Nostro Senhor, com’eu ando coitado / con estas manhas que mi quisestes dar!||1376.20 Ainda eu outras manhas avia, / per que eu non posso ja muito valer||1377.14 ja nunca poderá valer / o meio do que deu por sí||1379.4 e el na arca lhi fez atal ren / per que nunca i outr’asconderá||1380.5 ca errou essa que quis dar||1380.11 Ouvera el gran coraçon / de seer [i] vingado, / ..., d’un peon / que o á desonrado||1381.21 ca est’é, ai meu senhor, / o jograr braadador / que nunca bon son disse||1382.4 ca lhi viron trager / un citolon mui grande sobarcado / con que el sol muito mal a fazer||1382.7 non mi creades se o non sacar / contra alguen, que foi mal dia nado||1382.21 jura que alçará voz a cantar, / que non á ja que dulte, mal pecado||1385.16 Siquer meaçan-vos agor’aqui / por este mouro que vosco tragedes||1386.2 Pero Rodriguiz, da vossa molher / non creades mal que vos ome diga||1386.5 e direi-vos en que lho entendi: / ... ||1386.14 e, por veerdes ca vos quer gran ben, / non sacou ende mí, que a fodia||1387.11 Est’é o falso treedor / que m’ogano desonrou e feriu||1387.17 mui ben soube o que del[e] fazer: / ... ||1388.2 Joan Fernandes, que mal vos talharon / essa saia que tragedes aqui||1388.3 Joan Fernandes, que mal vos talharon / essa saia que tragedes aqui, / que nunca eu peior talhada vi||1388.21 e a mui corta, senher, non conven / a vós, que sodes cortês e casado||1389.7 Aquestas son as que el enviara||1389.8 sen as outras que con el[e] ficaron||1389.9 Aquestas son as que el enviara, / ..., / de que paga os que o aguardaron / á gran sazon||1389.9 Aquestas son as que el enviara, / ..., / de que paga os que o aguardaron / á gran sazon||1389.14 ca mui ben as barata / de mui gran terra que ten ben parada||1389.15 ca mui ben as barata / de mui gran terra que ten ben parada, / de que lhi non tolhe nulh’ome nada||1390.2 D’ũa cousa soo maravilhado / que nunca vi a outre contecer: / ... ||1390.3 de Pedro Boo, que era arrizado / e ben manceb’assaz pera viver||1391.7 buscade quen vos entouque melhor / e vos correga, ... / as feituras e o cos que avedes||1391.15 por Deus en que creedes, / ..., / ..., / creede-mi do que vos conselhar: / ... ||1391.18 creede-mi do que vos conselhar: / ... ||1392.5 ca vos direi que lhis ouço dizer: / ... ||1392.9 E, se vos daquesto non castigades, / nulh’ome non sei con que ben estedes||1392.16 E nunca vós, dona, per mí creades, / per este descreer que vós fazedes||1393.1 Fernan Diaz, este que and’aqui, / foi ũa vez d’aqui a Ultramar||1393.7 e pero nunca achou castoador / que lh’o olho soubess’encastoar||1393.16 ca Don Fernando conteceu-lh’assi / d’un maestre que con el baratou||1393.17 cambou-lh’o olho que d’aqui levou||1394.14 se guarirdes, maravilha sera, / dest’olho mao velho que teedes||1394.21 sodes mao de guarir / dest’olho mao velho que avedes||1395.2 Fernand’Escalho vi eu cantar ben, / que poucos outros vi cantar melhor||1395.11 e an-lh’as gentes por én desamor, / per bõa voz que perdeu con mal sén||1395.12 voz de cabeça, que xi lhi tolheu||1395.16 de mui bõa voz que soia aver / soube-a per avoleza perder||1395.21 e ficou ora, ... / con a peior voz que [eu] nunca vi||1395.24 que nunca foi sazon / que máis quisesse foder, poi-lo eu vi||1396.4 ca ouç’as gentes de vós posfaçar / de cavalgar, de que vos non guardades||1396.9 Mais rogo-vos ora que mi creades / do que vos ora [quero] conselhar||1396.14 e non cavalguedes tan sen razon, / siquer por vossas bestas, que matades||1397.16 E cuidará del quen o vir aqui, / que o vir andar assi calado, / ca non sabe parte nen mandado / de tal justiça fazer qual eu vi||1398.3 Roi Queimado morreu con amor / en seus cantares, ... / por ũa dona que gran ben queria||1398.9 Esto fez el per ũa sa senhor / que quer gran ben||1398.11 enos cantares que fez, á sabor / de morrer i e des i d’ar viver||1398.13 esto faz el, que xo pode fazer, / mais outr’omen per ren non o faria||1399.3 que ben [eu] alberguei / quand’a Lagares cheguei, ... / per ũa chuvia grande que fazia||1399.14 e mostrou-m[e] albergue cabo sí, / en que compre[i] quanto mester avia||1399.18 mais o juiz me guario, que achei||1400.4 e preguntei-a como ia senlheira / e por aqueste nome que avia||1400.6 E disse-m’ela ‘nton: «Ei nom’assi / por aqueste sinal con que naci||1400.7 E disse-m’ela ‘nton: «Ei nom’assi / por aqueste sinal con que naci, / que trago negro come ũa caldeira»||1400.21 «Dizede-lhis ca chus negra é ca pez / e ten sedas de que faran peneira»||1400.25 assi soubestes dizer, com’arteira, / esse sinal que vos non parecia||1401.3 pois que vos vejo tan coitad’andar / con Amor, que vos non leixa [ ... ], / nen vos ar leixa dormir nen comer||1401.11 – Pero Garcia, non poss’eu saber / como vos vós possades emparar / d’Amor, ..., / que vos non faz muito mal sofrer||1401.15 – Senhor, direi-vos que oi dizer / a quen del foi coitado gran sazon: / ... ||1402.4 se me ben queredes, / por Deus, amiga, que m’oi sorrabedes||1403.5 e un caralho grande que comprou / oonte ao serão o esfolou||1403.10 pis[s]a que compra pouco lhe dura||1403.17 Muit’é per aventuira mengada / de tantas pis[s]as no ano perder, / que compra caras||1403.19 e est’é pola casa molhada / en que as met’, e na estrabaria||1404.6 e el[e] tornou logo sa via / con dous cães grandes que tragia||1404.7 con dous cães grandes que tragia, / que na porta m’ouveran de matar||1404.12 e começavan-s’a mí de touçar / en cima da besta en que ia||1404.17 mais os dous que sairon primeiro / non lhis cuidei per ren a [e]scapar||1405.10 e dix’eu log’a feito / esto que sei que vos a vós aven: / ... ||1405.12 que nunca vos ome diz nulha ren / que non ouçades||1405.14 Oi dizer por vós que á sazon / que ve[e]des quanto||1406.2 Querri’agora saber de grado / d’un ome, que sei mui posfaçador||1407.12 ca x’é el ome que x’á poder tal / ben come vós||1407.19 aind’al diz peior / un verv’antigo, con sanha que á: / ... ||1408.5 e o que lhi preguntan, respond’al||1408.8 E non depart’en ren de que se vença||1408.21 e, u lh’aven algũa cousa tal / que lh’é mester, scient’é sen ciença||1408.22 E non lhi fazen mal de que se sença||1408.24 e os que lhi devian a peitar / peita-lhis el por fazer aveença||1408.27 mais Deus, que o fez tan descomunal, / lhi queira dar, por saude, doença||1409.6 se é viv’o meu amigo, /  que troux’a mia touca sigo||1410.2 Pero Fernandiz, ome de barnage, / que non quer de noite guardar o muu||1410.16 ca el ven quebrando con grand’ardura / con este mandado que oiu ja||1410.21 bevan peagen que lhis el dara||1411.5 infanções quaes vos eu direi, / que entran nosc’en dõas cada dia||1411.14 mais son-x’, a graça de Santa Maria / e San Juião, con que albergamos||1412.5 e quix pousar / en casa d’un cavaleiro / que se ten por infa[n]çon||1412.21 e fez-mi tal [n]o rocin, / que semelhava lobado||1412.26 pôs-mi o gran can enriçado, / que nunc’a [morder] fez fin||1413.4 Ũa dona foi de pran / demandar casas e pan / da ordin de San Joan, / con minguas que avia||1414.3 sempr’oi cantar / que nunca vós andastes sobre mar / que med’ouvessedes nulha sazon||1414.10 aqui non dades vós ren polo mar / come os outros que i van enton||1414.12 por én teen que tamanho perdon / non avedes come os que na frota / van||1414.16 E nunca oimos d’outr’ome falar / que non temesse mal tempo do mar||1415.4 a sazon que m’era mester / u cheguei a vosso logar||1416.22 Ca o doente de que el pensou / por un gran tempo se mui ben saou||1417.10 D’amor e d’escarnh’en todas razões / os seguides sempre (...) / ..., que avedes filhado||1417.15 e ja ogan’i fezestes tenções / en razon d’un escarnho que filhastes||1417.18 ca ja-que era de Pedr’Agudo / essa razon en que vós i trobastes||1417.24 Por maestria soubestes saber / da razon alhẽa vossa fazer / e seguir sões, a que vós deitastes||1417.27 mais-los trobadores travar-vos-an / ja-que nos tempos, que ben non gardastes||1418.5 «Por Deus Sen[h]or, que vos tan bon rei fez, / perdoad’a meu amig’esta vez»||1418.19 E por Deus, que vos deu onra e bondade, / a Don Anris esta vez [perdoade]||1419.6 ca vej’aqui un jograron / que nunca pode dizer son||1420.10 ja me cometer / veeron muitos por esta razon, / que mi dizian, ... / que non sabia’n trobar entender||1420.21 quita-te sempre do que teu non for!||1420.24 por que leixarei eu trobar atal / que mui ben faç’e que muito mi val?||1420.24 por que leixarei eu trobar atal / que mui ben faç’e que muito mi val?||1421.2 – Joan Soarez, non poss’eu estar / que vos non diga o que vej’aqui||1421.16 – Joan Soarez, nunca eu direi / senon aquelo que eu souber ben||1421.17 e do que se pelo mundo faz sei / que se faz [i] por mí ou por alguen||1421.20 mais en trobar, que mi Deus deu, / conhosco [ben] se troba mal alguen||1422.2 mentr’eu vosc’ouver / aquest’amor que oj’eu convosc’ei||1423.12 Joan Fernandez, creed’est’a mi[n], / que soo ome [mui] ben leterado||1423.14 E, se non foss’o Antecristo nado, / non averria esto que aven||1424.7 caeu en Runa atá eno Arnado, / en todos tres os portos que i ten||1424.11 e mostrar-lh’-ei [eu] que non disse ren / nen é recado que nulha ren valha||1424.14 ca non pode per nulha ren veer / mal ome que non vee nemigalha||1424.19 ou se o visse andar fóra da via, / como o eu vi en junt’a Amarante, / que non sabia sair d’ũu tojal||1425.4 e como faz de vós aver sabor / os que vos veen, que vós non veedes?||1425.4 e como faz de vós aver sabor / os que vos veen, que vós non veedes?||1425.14 sequer manjar nunca tan pouco ten / de que vós vossa parte non ajades||1425.21 nunca de vós devedes a partir / un ome que vos trag’acompanhado||1427.2 Luzia Sanchez, jazedes en gran falha / comigo, que non fodo máis nemigalha / d’ũa vez||1427.14 Deu-mi o demo esta pissuça cativa, / que ja non pode sol cospir a saiva||1427.21 cuidades dos colhões, que trag’inchados||1428.5 por end’o don que t’ei dado / quer’ora de ti levar||1429.4 pera ricome, que non pod’aver / filho nen filha, pode-l’-á fazer / con aquela que faz cada mes filho||1429.6 pode-l’-á fazer / con aquela que faz cada mes filho||1429.12 eu casaria, ... / con aquela que cada mes emprenha||1430.2 vós, que vos teedes por sabedor, / dizede-mi quen é comendador / eno Espital||1430.9 os que mal fazen e dizen son mil||1431.2 – Vedes, Picandon, soo maravilhado / eu d’En Sordel, que ouço en tenções / muitas e boas e mui boos sões||1431.12 como segrel que diga mui ben ves[s]’ / en canções e cobras e serventés||1431.14 como segrel que diga mui ben ves[s]’ / en canções e cobras e serventés, / e que seja de falimen guardado||1431.30 e do que dixi peço-vos perdon||1432.3 ome que entençon furt’a seu amigo / semelha ramo de deslealdade||1432.6 e tu dizes que entenções faes, / que pois non riman e son desiguaes||1432.16 pero t’eu oia / tençon desigual e que non rimava||1432.18 [o] demo lev’esso que teu criia||1432.24 fiz eu entençon e ben a iguava / com’outro trobador que ben trobava||1433.1 Don Vuitoron, o que vos a vós deu / sobre-los trobadores a julgar, / ou non sabia que x’era trobar / ou sabia como vos trobei eu||1433.5 sabia como vos trobei eu, / que trobei [eu] duas vezes mui ben||1433.11 ca vos soub’eu dous cantares fazer, / sen outros seis ou sete que vos fiz||1433.12 ca vos soub’eu dous cantares fazer, / ..., / per que devedes julgar con razon||1433.14 [...] / julgad’os cantares que vos eu fiz||1433.17 e ar chamad’o comendador i, / que fezeron comendador sen mí / de mias comendas||1433.19 e o que ora nas alças está, / ..., entregar-mi-as-á||1434.19 e o coteife que for trobador / trobe, mais cham’a coteifa «senhor»||1434.22 E o vilão que trobar souber, / que trob’e chame «senhor» sa molher||1435.5 cata capelo / que ponhas sobr’elo, / ca mui mester ch’á||1435.11 pois mete / cãos máis de sete, / e máis, u máis á, / muitos que vejo / sobejo||1435.38 quen s’ata / a esta barata / que t’ora disser?||1437.2 Ven un ricome das truitas, / que compra duas por muitas, / e coz’end’a ũa||1438.11 e dixo Joan Servando, / que muito vosco revela: / ... ||1439.9 deron-lhis das fanegas e dos pescados / atanto, per que foran mui lazerados||1440.8 mal a roe / a g[r]ossa pixa misquinha, / que lhi no seu cono moe||1440.17 non á clerigo prelado / que non tenha o degredo / [...]||1440.21 avede-lo con’usado, / que non pode teer vedo||1440.29 Don Domingo, non podedes / as dações / que con a pissa tragedes||1440.47 ficou-vo-la pissa espida, / que ja xe vos desenfrea||1441.3 ca lhi pedi os panos que tragia||1441.4 e disse-m’el o que teve por ben||1442.6 se querede-lo que eu faço ben / danar, terran-vos por sen-conhocer||1442.11 ca nunca te vimos fazer cantar / que ch’eu queira nen no demo dizer||1442.16 sempr’eu loarei / os cantares que mui ben feitos vir / quaes eu faço||1442.26 de tod’omen que entendudo for / non avera en teu cantar sabor||1442.31 non ach[ar]á rei nen emperador / que o non colha mui ben||1443.6 ar diz que o leix’eu, que sei seguir / o trobar e todo quant’en el jaz||1443.9 E aquestas sobervias duas son / que Pedr’Amigo en trobar vai fazer||1443.20 e el sen-conhocer per-ficará / do que me diz||1443.21 [e] quen-quer veerá / que faço ben est’a que me filhei||1444.3 – Quero que julguedes, Pero Garcia, / d’antre min e todo-los trobadores / que de meu trobar son desdezidores||1444.6 se ei culpa no que me van dizer, / vingade-o sen toda bandoria||1444.10 e dizen esses con que vós trobades / que de trobar nulha ren non sabedes||1445.4 ca vedes o que ouço a todos dizer: / ... ||1445.12 mais di-me ti, que trobas desigual: / ... ||1447.1 Os privados que d’el-rei an, / ..., gran poder, / seu saber é juntar aver||1447.8 Os que trabalhan de servir / el-rei por tirar galardon / ... / logo punhan de lho parti[r]||1447.17 e fazen al, que vos direi, / que é mui peior que o al||1447.18 e fazen al, que vos direi, / que é mui peior que o al||1448.3 Ũu cavaleiro avia / ũa tenda mui fremosa, / que cada que nela siia / as[s]az lh’era saborosa||1449.2 Natura das animalhas / que son d’ũa semelhança / é de fazeren criança||1449.9 As que son d’ũa natura / junta[n]-s’a certas sazões||1449.17 As que son per natureza / corpos d’ũa parecença / junta[n]-s’e fazen nacença||1450.19 e entolha-xe-me riso, / de que o foi duvidando||1451.24 El acertou na espera / qual planeta ten por certa, / que lhe outorga sen referta / [...]||1453.2 Vej’eu mui ben que por amor / que vos ei me queredes mal||1453.10 mais par Deus, que no ceo sé, / ... / ...ja vos eu sempre querrei ben||1453.16 e, par Deus, que nunca mentiu, / ... / ...ja vos eu sempre querrei ben||1455.2 Preguntad’un ricome / mui rico, que mal come, / por que o faz||1459.6 Comendador, dade-mi mia molher, /  que vos dei, e fazede mesura||1459.10 e dar-vos-ei outra d’Alanquer / en que perçades a caentura||1460.11 mais conorto / ei de vós, por ũa ren, / que se faz en vosso torto||1461.6 moir’eu do que en Portugal / morreu Don Ponço de Baian||1461.14 e ve[e]rán / que á gran coita de comer / quen dinheiros non pod’aver / de que o compr’, e non lho dan||1462.2 Sei eu un ricome, ... / que trag’alferez e trage pendon||1462.12 trage çaquiteiro, que lhi dá pan||1462.17 e jograrete, de que á sabor||1463.1 Un ricome que oj’eu sei, / ..., / ven mui sanhudo||1463.2 Un ricome que oj’eu sei, / que na guerra non foi aqui, / ven mui sanhudo||1464.4 demos-lhi nós ũa maia das que fezemos no maio||1464.13 Pois trage reposte e tenda en que se tenha viçoso||1465.14 que vos semelha / do que xe vosc’aparelha||1466.4 ca non achei razon / por que vos dela podesse trobar||1466.6 mais trobar-vos-ei / de muitas cousas que vos eu direi||1466.7 mais trobar-vos-ei / de muitas cousas que vos eu direi, / do que vos vós non sabedes guardar||1466.14 mais saber-vos-ei / as manhas, que vós avedes, contar||1467.16 Se máis senhores achara / ca os tres que o compraron||1468.3 por tod’outro ben / que Deus no mundo a outro pecador / fazer quisess’, ...||1468.9 e pois non ousass’ir / u ést’aquela que sa vida ten / en seu poder||1468.13 nen me val servir / ela, que sérvio||1469.2 pois me Deus foi mostrar / a mia senhor, que quero mui gran ben||1469.5 mais vedes que farei: / ... ||1469.9 e buscar outra razon, se poder, / por que possa esta dona servir||1469.11 e veerei se me fara sequer / algũu ben per que possa partir / mui grandes coitas do meu coraçon||1469.14 e sei que as[s]i me conselhará / o meu amigo, que me gran ben quer||1469.21 ca, se morrer, diran que me matou / a melhor dona que eu nunca vi||1470a. En gran coita vivo, sennor, / a que me Deus nunca quis dar / consello, e quer-se-me matar,||1470a.2 En gran coita vivo, sennor, / a que me Deus nunca quis dar / consello||1470a.20 e, sennor, preguntar-vos-ei, / por serviço que vos busquei, / se ei, por én, mort’a prender||1470b.2 En gran coita vivo, sen[h]or, / a que me Deus nunca quis dar / conselho||1470b.27 e, senhor, preguntar-vos-ei, / por serviço que vos busquei, / se ei, por én, mort’a prender||1472.2 Bernal Fendudo, quero-vos dizer / o que façades||1473.3 Ũu escudeiro vi oj’arrufado / por tomar penhor a Maior Garcia / por dinheiros poucos que lhi devia||1473.7 e sera’gora un judeu aqui / con que barat’, ...||1473.11 e entanto verra da Judaria / aquel judeu con que ei baratado||1473.12 e entanto verra da Judaria / aquel judeu con que ei baratado / e un mouro, que á ‘qui de chegar||1473.13 e un mouro, que á ‘qui de chegar, / con que ei outrossi de baratar||1473.17 e cuidou-s’ela que el pagaria / divida velha que ela divia||1474.12 e diz que á ben per u o fazer / con o que ten de seu||1476.5 se vos mentir do que vosco poser, / seja de vós e de nós como quer||1476.23 logo cedo / vo[s] amostr’a roupa que vos dara||1477.19 «Vós, que conhocedes / a min tan ben, por que non entendedes / como son covas essas caaveiras?»||1477.25 e quis Deus que, nas palavras primeiras / que ouveran, que chegass’eu ali||1477.28 «E vós mal ascondedes / as tetas, que semelhan cevadeiras!»||1478.6 e conselho-vos que catedes al / que cobrades||1479.5 por ũa velha que eu deostei, / deostou-m’ora Maria Balteira||1479.11 e, pola velha que foi deostar, / deostou-m’ora Maria Balteira||1482.7 queria filhar / o mercado que [e]l [á] algur feito||1482.10 con sas merchandias que ala fez||1485.21 metan-na so el, e padecerá / a que o a mui gran torto matou||1485.23 «Beeito seja aquel que o julgou!»||1486.10 e vedes que lho foi partir: / ... ||1486.20 Nunca taes agoiros vi, / des aquel dia que naci, / com’aquest’ano ouv’aqui||1487.7 ouv’ũu corvo viaraz e faceiro, / de que Don Pero non foi ren pagado||1487.11 con gran perda do que ei guaanhado / ou da maior parte do que ouver||1487.18 ca me non posso de dano guardar / deste corvo que vejo tan chegado / à nossa casa||1488.17 os que lho dizen, diz-lhis el enton: / ... ||1488.18 Do que dizedes non soo pagado||1489.2 Sedia-xi Don Belpelho en ũa sa maison, / que chaman Longos, ond’eles todos son||1489.4 escud’a colo en que sev’un capon / que foi ja poleir’en outra sazon||1489.5 escud’a colo en que sev’un capon / que foi ja poleir’en outra sazon||1489.6 caval’agudo, que semelha foron||1489.14 chapel de ferro, que xi lhi mui mal pon||1489.18 maça de fuste, que lhi pende do arçon||1489.22 u é Joan Aranha, o vosso companhon / e voss’alferez, que vos ten o pendon?||1489.35 Senhor, non valredes un pan / se os que son en Basto se xi vos assi van||1489.38 vingad’a casa en que vos mejad’an||1489.44 escud’a colo, que foi d’ũa masseira||1490.7 e desta casa non mi mingua al / senon madeira nova que queria||1490.11 ca mi faria i mui gran prazer / de mi fazer madeira nova aver / en que lavrass’ũa peça do dia||1492.7 e feri-o mui mal d’un gran baston / que na outra mão destra tragia||1492.18 Mui gran mal fazedes en consentir / a est’ome torto que mi fazia||1492.19 ca, de-lo dia en que o eu sei, / sempre a gran coita deante lh’andei||1492.25 ca me non poss’un dia del partir / de mi dar golpe, de que morreria, / d’un gran pao||1492.26 ca me non poss’un dia del partir / de mi dar golpe, ... / d’un gran pao que achou non sei u||1493.10 á dez anos que non vistes capon / qual eu i ouve||1494.3 que ja por ome que vos faça amor / sol non catades||1494.18 os que vos serven non vos servirán||1494.21 non cataredes ome nen molher / que non querades trager come can||1495.7 com’a vós foden esta que tragedes||1495.11 molher tragedes, ... / que vos foden e de que ficaredes / con mal escarnho||1495.11 molher tragedes, com’eu aprendi, / que vos foden||1495.14 se vos emprenhar / d’algun rapaz e vos depois leixar / filho d’outro que por vosso criedes||1496.4 non lhi dé Deus al / erg’estes corvos per que s’el fia||1497.1 A lealdade dá Bezerra que pela Beira muito anda||1497.3 Non ten Sueiro Bezerra que tort’é en vender Monsanto||1497.7 E por én diz que non fez torto o que vendeu Marialva||1497.8 ca lhe diss’o arcebispo un vesso per que se salva||1497.11 [E] o que vendeu Leirea muito ten que fez dereito||1497.15 [E] o que vendeu Faria por remiir seus pecados, / se máis tevesse, máis daria||1497.17 «Tu autem, Domine, dimitte aquel que se cofonde||1497.19 Ofereceu Martin Diaz aa cruz, que os cofonde, / Covilhãa||1497.27 O que ofereceu Sintra fez come bon cavaleiro||1498.17 Por que vos diz el que quer al rei mal, / ..., / que el máis am’eno seu coraçon / nen veerá nunca?||1499.9 mais este casamento que el quer / d’ome o sei eu que lho non daran||1499.14 ca d’Estorga atá San Fagundo / don’á que á de Don Fernando torto||1500.2 Don Fernando, vejo-vos andar ledo / con deantança que vos deu el-rei||1501.4 aqui fazed’esso que én sabedes||1501.11 e non trobedes cabo Santaren / con esses juizes que vós queredes||1501.14 mais, se avedes de trobar sabor, / Martin Alvel’é aqui con que trobedes||1501.15 E por travar no que non conhocedes / non dariamos nós nada por én||1501.17 ca vos direi [eu] o que vos aven / e[n] estes juizes que vós dizedes: / ... ||1501.18 ca vos direi [eu] o que vos aven / e[n] estes juizes que vós dizedes: / ... ||1502.2 Correola, sodes adeantado / en cas d’el-rei do ma[l] que s’i fezer||1502.9 que quer alguen perder o que trouxer||1502.25 conselho-vos que tragades molher / destas d’aqui se peior non veer, / a que achardes i máis de mercado||1504.1 Ja-u s’achou con torpes que fezeron / mui ben de vestir e logo lho deron||1505.3 Joan Nicolas soube guarecer / de mort’un om’assi per sa razon, / que foi julgad’a foro de Leon||1505.7 «que non deve justiça fazer rei / en ome que na mão [non] colher»||1505.11 Ponho que fez aleiv’e traiçon / e cousa ja per que dev’a morrer||1506.4 Mais ora quero fazer un cantar / en que vos loarei toda via||1508.3 que mal vos sabedes / vós guardar sempre daqueste peon / que pousa vosc’...||1508.9 Direi-vos ora como ficaredes / deste peon que tragedes assi / vosco||1508.24 E u-las provas que lhi daredes?||1513.16 – Lourenço, vejo-t’agora queixar / pola verdade que quero dizer||1513.21 «Ess’é que foi con os lobos arar!»||1513.23 – Joan Garcia, no vosso trobar / acharedes muito que correger||1513.24 e leixade mí, que sei ben fazer / estes mesteres que fui começar||1513.25 que sei ben fazer / estes mesteres que fui começar||1513.28 i á de correger, ... / máis que nos meus, en que m’ides travar||1513.34 e vós fazed’o que vos semelhar||1514.3 – Muito te vejo, Lourenço, queixar / pola cevada e polo bever, / que to non mando dar a teu prazer||1514.9 – Joan Garcia, se vos én pesar / de que me queix’, [é] en vosso poder / o melhor que podedes i fazer||1514.10 [é] en vosso poder / o melhor que podedes i fazer||1514.12 non mi mandedes a cevada dar / mal nen o vinho que mi non dan i||1514.20 e logo o mandarei / pagar a [un] gran vilão que ei||1515.7 e faras-m’ora desejos perder / do trobador que trobou do Juncal||1515.9 [E] ora cuid’eu cobrar o dormir / que perdi sempre||1516.4 se ora ouvesse que vestir / [...]||1516.10 E se se quisesse partir, / ... / d’un pouco que á de trobar / poderia mui ben sair / de todo||1516.14 e u non o ferran por én / os que o non queren oir?||1516.21 pois perdeu a voz e o son / por que o ferian peior||1517.12 siquer tres filhos que fiz i / filha-os todos pera sí||1517.14 O demo lev’o que m’én dá!||1518.7 mandade sempr’a best[a] achegar / a un caralho de que cavalguedes||1519.3 gran sazon á que m’est’aven / e nunca i ja farei al||1519.12 dizer quer’eu do mao mal / e ben da que mui bõa for||1519.24 E pois ambos ataes son / como eu tenho no coraçon / os julgu’aquel que pod’e val||1520.9 E, se eu fosse u foron escançadas / aquestas novas de que ti falei||1520.19 mais [às] que me criaron dar-lhis-ei / sempr’en que vivan||1520.20 mais [às] que me criaron dar-lhis-ei / sempr’en que vivan e vesti-las-ei||1520.24 e sempr’estranhei / os que trobavan por amas mamadas||1521.2 Don Foan disse que partir queria / quanto lhi deron e o que avia||1521.3 e dixi-lh’eu, que o ben conhocia: / ... ||1522.4 e dix’eu, que os ouvia: / ... ||1523.4 pormeteu, polo mal en que andou, / que tevess’un clerig’a seu poder||1523.6 que tevess’un clerig’a seu poder / polos pecados que lhi faz fazer / o demo||1523.7 polos pecados que lhi faz fazer / o demo, con que x’ela sempr’andou||1523.11 ca teve por melhor / de guardar a El ca o que aguardou||1523.13 diz que quer teer / un clerigo con que se defender / possa do demo||1523.14 diz que quer teer / un clerigo con que se defender / possa do demo, que sempre guardou||1523.19 e log’enton un clerigo filhou / e deu-lh’a cama en que sol jazer||1524.2 Vedes agora que malaventura / de Don Fernando, que non pod’aver / fisico que lh’ora possa tolher / aqueste mal que á de caentura||1524.3 que non pod’aver / fisico que lh’ora possa tolher / aqueste mal que á de caentura||1524.4 que non pod’aver / fisico que lh’ora possa tolher / aqueste mal que á de caentura||1524.10 e non guarra ja del se non ouver / ome que lhi dé quanto lh’é mester||1525.7 ca x’é mui mal engan[ad]o / se lh’alguen non dá conselho, / o que ten cono mercado, / se lhi por el dan folhelho||1525.22 mais mande Santa Maria / que prenda i mal joguete / o d’Ambrõa, que a fode||1526.4 nunca foi ome do vosso logar / que máis pojasse ca vós pojaredes||1527.2 Senhor, Don Ansur se vos querelou / por couces muitos que lhi foron dar||1527.4 mais, por Deus, mandad’ora justiçar / por end’aquel que os couces levou||1528.2 – Pedr’Amigo, quero de vós saber / ũa cousa que vos ora direi||1528.5 porque sei / que saberedes recado dizer / de Balteira, que vej’aqui andar||1528.14 mais foi pois u[n] patriarca buscar, / fi’-d’Escalhola, que lhi fez fazer||1528.17 e vi-lh’eu muitos, que escomungou, / que lhi peitaron grand’algo por én||1528.18 e vi-lh’eu muitos, que escomungou, / que lhi peitaron grand’algo por én / que os soltass’;...||1528.21 fi’-d’Escalhola non á poder tal / per que solt’, ergo seus presos que ten||1528.30 que o poder que Deus en Roma deu, / que o Balteira tal de Meca ten||1528.33 e o que Deus en Roma deu / diz Balteira que todo non é ren||1529.1 Nengue[n]-ni-min, que vistes mal doente / de mao mal, ... / eu pug’a mão en el||1530.2 per bõas manhas que soub’apre[n]der, / cada u for, achará bon conselho||1530.7 e nunca vistes molher dessa guisa / que máis limpia vida sábia fazer||1530.9 ante, oj’é das molheres preçadas / que nós sabemos en nosso logar||1530.23 Non acharedes en toda Castela, / graças a Deus, de que mi agora praz, / melhor ventrulho||1531.4 [se]quer ora punhade de mi dar / tal recado que seja con razon||1531.23 – Don Vaasco, dizer-vos quer’eu al / daqueste preito que eu aprendi||1532.4 e vós cuidades que ei de vós ben, / que eu non ei de vós, mao pecado||1532.18 «Bon grad’a Deus, ca ja agora averei / o ben por que andava en cuidado»||1533.2 Pero d’Ambroa, averedes pesar / do que nós ora queremos fazer||1533.6 nen ar chamemos, per nen un amor / que lh’ajamos, nulh’ome trobador||1533.7 nen ar chamemos, ... / ..., nulh’ome trobador / senon [a] aquel que souber trobar||1533.9 E pesará a vós muit’, eu ben o sei, / do que vos eu direi, per bõa fe||1533.10 polo vilão, que vilão é, / pon ora assi en seu degred’el-rei / que se non chame fidalgo per ren||1533.15 Ar pesará-vo-lo que vos disser||1534.2 Jograr, tres cousas avedes mester / pera cantar de que se paguen én: / ... ||1534.4 doair’e voz e aprenderdes ben, / que de vosso non podedes aver / nen emprestado||1534.9 e sen outra, que a todos conven||1535.3 Non troux’estes cavaleiros aqui / este ricome nunca na guerra, / que ora trage||1535.10 destes sinaes / que ora trage nen trouxe taes / nosco na guerra||1535.19 e as lazeiras per que passava, / andand[o] alo, tan pouco dava / por elas||1536.7 Mais como ou quen é o que poderá / cobra-las minguas que lh’achan que á?||1536.8 Mais como ou quen é o que poderá / cobra-las minguas que lh’achan que á?||1536.10 Preguntad’, ... / como perdeu, na guerra que passou, / corp’e amigos||1538.6 porque vos non ficou de mí / filho, ... / que mi criassedes por én||1538.12 mais por que non fiz (...) / un filho vosso natural / que achasse conselh’en vós?||1538.13 Filh’a que leixass’o que ei / quisera-m’eu, senhor, fazer / que fosse voss’, ...||1540.2 Un porteir’á en cas d’el-rei / que me conhoc’...||1540.16 non vos cerran a porta assi / com’ao que ora chegou||1541.6 Dé-mi o que por el perdi / e un bon penhor aqui / por mia soldada||1542.14 mais oi- / -mais non sei a que mi afazer / senon guarir per pé de boi||1543.2 Os vossos mil maravedis, senhor, / ..., que servi melhor||1543.2 Os vossos mil maravedis, senhor, / que eu non ouvi, ... / ..., / ei-os d’aver enquant’eu vivo for||1543.3 que servi melhor / ou tan ben come outr’a que os dan||1543.7 A vossa mia soldada, senhor rei, / que eu servi e serv’e servirei||1543.13 come outros, que os an de servir, / ei-os d’aver mentr’eu viver||1544.10 Teen que o non sab’el-rei, / que Amor aqui non chegou, / que tant’ogano del levou / e non vẽo||1545.4 e diz-mi ao que ei dizer: / ... ||1545.14 ca, se mal contecesse, / de que me lh’eu ben guardarei / que lh’eu esto non sofresse, / dar-m’-ia gran punhada||1546.7 a que filh’o demo maior / quantas cousas que suas son||1546.11 E por que mi fil[h]ou / bõa senhor que avia?||1546.20 catade que mi foi fazer, / confiand’eu no seu amor!||1547.2 A la fe, Deus, senon por vossa madre, / [que é] a mui bõa Santa Maria, / fezera-vos én pesar||1547.4 fezera-vos én pesar u diria, / pola mia senhor, que mi vós fil[h]astes, / que vissedes vós que mal baratastes||1547.10 Morrera eu, se vos com’om’[a]masse / a mia senhor[a], que mi vós tol[h]estes||1547.14 Dizede-mi ora que ben mi fezestes, / por que eu crea en vós nen vos sérvia, / senon gran tort’endoad’e sobervia||1547.19 Faria-m’eu o que nos Vós fazedes||1549.1 Assi and’eu por serviço que fiz / a senhor que me non quer fazer ben||1549.2 Assi and’eu por serviço que fiz / a senhor que me non quer fazer ben||1549.3 pero senhor é que tod’aquel ben / do mundo [á, e] sabe que i fiz / serviç’...||1549.12 e tod’est’ei con quen / fal’eu e digo-lh’as coitas que ei||1549.20 e por én / assi and’eu, que vergonça ei [én] / de lho dizer eu||1550.2 D’un ome sei eu de mui bon logar / que filha sempre, ... / alg’a quen-quer||1550.10 [e] travan-lhi por algo que filhou / a seus amigos||1550.12 os que sabemos de que logar é||1550.12 e a todos pesou, / os que sabemos de que logar é||1550.15 De melhor logar non pode seer / ome do mundo, ... / de todo-los logares que lh’eu sei||1550.17 por én dizen que nunca máis valra / ome que filha sempre e que non dá / [...]||1550.17 por én dizen que nunca máis valra / ome que filha sempre e que non dá / [...]||1552.3 ou non faz come ome de parage / escontra duas meninhas que trage||1552.9 Andan ant’el chorando mil vegadas / por muito mal que an con el levado||1552.11 [e] el, come ome desmesurado / contra elas, que andan mui coitadas, / non cata ren do que catar devia||1552.12 non cata ren do que catar devia||1552.21 ca demo lev’a prol que xi lh’én ata||1553.18 [e] eu sõo certo por én / del, que sempr[e] en mal andou, / que nunca ja, ... / pode veer, ... / a face do que nos comprou||1553.21 que nunca ja, ... / pode veer, ... / a face do que nos comprou||1554.3 con medo do meirinho que lh’achou / ũa mua que tragia negada||1554.4 con medo do meirinho que lh’achou / ũa mua que tragia negada||1554.12 ca moran ben cento naquela rua, / per que el poderá provar mui ben / que aquela mua, ... / que a teve sempre mentre foi mua||1554.13 per que el poderá provar mui ben / que aquela mua, que ora ten, / que a teve sempre mentre foi mua||1554.21 e provará, per maestre Reinel, / que lha guardou ben dez meses daquel / cerro, ou ben doze, que trag’inchado||1555.4 De Joan Bol’and’eu maravilhado / u foi sen siso, d’ome tan pastor / e led’e ligeiro cavalgador, / que tragia rocin bel’e loução||1555.10 E deste cambio foi el enganado / d’ir dar rocin [ben] feit’e corredor / por ũa muacha revelador, / que non sei oj’ome que a tirasse / fóra da vila||1555.10 que non sei oj’ome que a tirasse / fóra da vila, pero o provasse||1555.14 Mais non foi esto senon seu pecado, / que el mereceu a Nostro Senhor: / ... ||1555.15 ir seu rocin, de que el gran sabor / avia, dar por mua mal manhada||1555.17 ir seu rocin, de que el gran sabor / avia, dar por mua mal manhada, / que non queria||1555.21 Melhor fora dar o rocin dõado / ca por tal muacha remusgador, / que lh’ome non guardará se non for / el||1555.22 que lh’ome non guardará se non for / el, que xa vai ja-quanto conhocendo||1556.4 ca perdeu quant’avia guaanhado / e o que lhi leixou a madre sua||1556.5 ũ[u] rapaz que era seu criado / levou-lh’o rocin e leixou-lh’a mua||1556.13 Aquel rapaz que lh’o rocin levou||1556.14 se lhi levass’a mua que ficou / a Joan Bolo, como se queixou / non se queixar’andando pela rua||1556.17 mais o rapaz por mal que lhi cuidou / levou-lh’o rocin e leixou-lh’a mua||1557.2 U noutro dia Don Foan / disse ũa cousa que eu sei||1557.7 Falou migo o que quis falar / e con outros mui sen razon||1557.9 e do que nos i diss’enton / bõa razon mi per-foi dar||1557.15 Ali u comigo falou / do casamento seu e d’al, / en que mi falou muit’e mal||1557.22 ca, se lh’enton trobara ali, / vingara-me do que lh’oi||1558.3 a mí começou gran noj’a crecer / de muitas cousas que lh’oi dizer||1559.7 «Seguramente / come-o praga por praga», / que el muitas vezes disse / per essa per que o come / quantas én nunca diss’ome||1559.8 que el muitas vezes disse / per essa per que o come / quantas én nunca diss’ome||1559.10 e o que disse ben o paga||1559.11 ca, come can que á fome, / come-o praga por praga||1559.13 ca, come can que á fome, / come-o praga por praga, / que el muitas vezes disse||1560.2 Melhor ca m’eu governo, / o que revolv’o caderno / governa||1560.6 e jaz eno inferno / o que o guaanhou||1560.10 Andan o seu comendo / e mal o despendendo / e baratas fazendo, / que el nunca cuidou||1560.13 O que seu, mal pecado, / foi é desbaratado||1561.7 [E] des aquel dia en que naci / nunca bestas assi perdudas vi||1562.10 mais quer-lhe-la malada esnarigar, / pola sua, que trag’esnarigada||1563.7 ca atal era o voss’anazado, / que vos eu achei [nunca] babtizado||1564.1 Direi-vos ora que oi dizer / de Maria Leve, assi aja ben: / ...||1564.3 pola manceba que se desaven / dela||1564.16 pola manceba que xi lh’ora vai||1565.1 O que veer quiser, ai cavaleiro, / Maria Perez, leve algun dinheiro||1565.7 Tod’ome que a ir queira veer suso, / Maria Perez, lev’algo de juso||1567.2 direi-vos ora o que confessava: / ... ||1567.5 mais vede-lo que mi máis pesa: / ... ||1567.8 pero direi-vos o per que perduda: / ... ||1569.1 – Ai Pedr’Amigo, vós, que vos teedes / por trobador, agora o verei / eno que vos ora preguntarei / e no recado que mi tornaredes||1569.3 agora o verei / eno que vos ora preguntarei / e no recado que mi tornaredes||1569.4 agora o verei / eno que vos ora preguntarei / e no recado que mi tornaredes||1569.5 nós, que avemos mui bon rei por senhor||1569.11 pois nós avemos aquel melhor rei / que no mund’á||1569.14 O demo lev’o que vós i perdedes!||1569.20 mais perde o rein’e vós perdedes i, / os que sen el ficaredes aqui||1569.27 demais, quis Deus, que ten seu filh’aqui, / que, se s’el for, aqui nos leixaria||1569.30 pois vos ja venci / desta tençon que vosco cometi||1570.7 e non soubestes entender / o mui gran mal que vos sempr’én verra||1570.17 ũa soo que a vós fal||1570.28 atal prazer veja da ren / que máis amar no seu coraçon||1570.34 ca todos se queixan delas por én / senon vós, que filhastes por én don||1572.30 Máis valria que amor d’un meu parente, / que mora, muit’á, cerca de Leone||1573.2 pela porta da igreja, que saiu do quiço, / irado-los á el-rei||1573.5 mas, por un ome d’Estorga, que perdeu carneiros, / [i]rado-los á el-rei||1573.7 Deitou un frad’a pacer sas bestas, que comprara||1575.2 Contar-vos-ei custumes e feituras / d’un cavalo que trag’un infançon||1575.21 e usa mal se nos gẽolhos non, / en que trage grandes esfoladuras||1575.28 e ena paz non ar sei eu cochon / que o quisesse trager nas Esturas||1576.2 Rei Judeorum, Iesu Nazareno, / en que gran coita andamos polo len[h]o!||1577.1 Don Foão, que eu sei que á preço de livão, / vedes que fez ena guerra||1577.3 sol que viu os genetes, come boi que fer tavão, / sacudiu-s[e] e revolveu-se||1577.6 Don Foão, que eu sei que á preço de ligeiro, / vedes que fez ena guerra||1577.11 Don Foão, que eu sei que á prez de liveldade, / vedes que fez [e]na guerra||1577.13 sol que viu os genetes, come can que sal de grade, / saco[diu-se e revolveu-se, ...||1578.6 e foi-o vender de pran / con minguas que avia||1578.9 Ca non tiinha que comer / senon quanto queria||1578.20 Dizen que lh’a el máis val / esto que diz, ca non á al||1579.2 O arraiz de Roi Garcia, / que en Leirea tragia, / desseinó-o||1580.4 e nós teemos que vos é mal sén / per quant’ést’o que vos quero dizer||1583.3 que me digades ora ũa ren / que eu non sei||1583.11 e por én / non dig’estes «bõos» que vós fazedes||1583.12 ante digo dos que faz trobador / que troba ben e á coita d’amor||1583.13 ante digo dos que faz trobador / que troba ben e á coita d’amor||1583.19 mais-lo que sabe molher ben querer / ben quanto sab’o asno de leer, / por namorado, por que o metedes?||1583.24 os cantares que eu digo fez quen / á grand’amor||1584.9 Tirou ela c[on] ũu beesteiro / destes d’el-rei, que saben ben tirar||1584.17 nen os outros, que tiravan mui mal, / atinaran a dous dos pipeões||1585.23 e, por sa molher, que i non chegava, / non no ousavan changer seus vassalos||1585.25 mais ũu deles, o que el máis amava / e que sempr’ante muito ben fazia, / ja s’enton a el chegar non podia||1585.26 mais ũu deles, o que el máis amava / e que sempr’ante muito ben fazia, / ja s’enton a el chegar non podia||1586.8 Fazen soldada do ouro, que val / mui máis ca o vosso cono, de pran||1587.2 o que antano min non guareceu, / aquel que dizedes meestre mao||1587.3 o que antano min non guareceu, / aquel que dizedes meestre mao||1587.4 vedes que fez, per ervas que colheu: / ... ||1587.8 E direi-vos eu d’outra maestria / que aprendeu ogan’en Mompiler||1587.10 non ven a el ome con maloutia / de que non leve o máis que poder||1587.15 e aqueste mal, que te tanto dura, / ora to quero eu mui ben departir||1587.27 E non sabemos, ... / tan bõo meestre, ... / que tan ben leve seu preç’adeant[e] / per maestrias grandes que usou||1587.28 que tan ben leve seu preç’adeant[e] / per maestrias grandes que usou||1587.29 faz que non fal’o que nunca falou||1588.14 nunca i omen nen ũu na casa ja[z] / que o am’e non cate ũa vegada||1589.5 querede-vos doer / de min, que ogano casei||1589.9 Ca me fazen én sabedor / de vós que avedes bon sén / de foder e de todo ben||1589.14 nen padre nen madre non ei / que m’ensine||1589.18 E, se eu ensinado vou / des i, senhor, deste mester / de foder e foder souber / per vós, que me Deus aparou||1589.27 e per ensinar a molher / coitada, que a vós veer||1589.28 e per ensinar a molher / coitada, que a vós veer, / sen[h]or, que non souber ambrar||1591.2 Veero[n]-m’agora dizer / d’ũa molher que quero ben / que era prenhe||1591.9 E digo-vos que m’é gran mal / daquesto que lhi conteceu||1591.13 daquel que a foi emprenhar, / de que cuidan que xa fodeu||1591.14 daquel que a foi emprenhar, / de que cuidan que xa fodeu||1591.17 ca pouc’á que aqui cheguei||1591.20 a toda molher que prenh’é / logo lhi dizen: «Con baron!»||1593.3 alguen que mi-o daria non no ten||1593.4 e algun que o ten non mi-o quer dar||1593.8 E foi Deus ja de conos avondar / aqui outros, que o non an mester||1594.18 e sabe contar quatro e cinque e seis / per [e]strolomia que aprendeu||1594.21 máis van a el que a meestr’And[r]eu / des antano que o outro morreu||1594.23 E outras artes sab’el mui melhor / que estas todas de que vos falei||1594.28 que mui ben pod’en eles fazer son / todo ome que én seja sa[bedor]||1595.19 ca, de-lo dia en que el trobou, / nunca cantar [i]gual fez nen rimou||1596.5 que non morreron, por Nostro Senhor, / en ũa lide que foi en Josafas||1596.10 E ben nos quis Deus de morte guardar / Paai Rengel e outros dous enton / d’ũa lide que foi en Ultramar||1596.13 que o dia que s’a lide juntou / prenderan eles port’a Mormojon||1597.4 e direi-vos en que vo-l’entendi: / ... ||1597.6 ca nunca velha fududancua vi / que me non buscasse mal se podesse||1597.8 mais son vel cent’as que m’andan buscando / mal quanto poden||1598.5 vel por serviço muito que vos fiz||1598.11 Mais desta seerei eu escarmentado / de nunca foder ja outra tal molher / se m’ant’algo na mão non poser, / ca non ei por que foda endoado||1598.21 nulho medo, ... / non ei de força que me vós façades||1600.4 Por Deus, que vos fez, / non trobedes a nulha velh’aqui||1601.2 Trag’agora Marinha Sabugal / ũa velha que adusse de sa terra||1603.2 Moitos s’enfi[n]gen que an guaanhado / doas das donas a que amor an||1603.3 e tragen cintas que lhis elas dan||1603.5 mais a min vai moi peor, mal pecado, / con Sancha Diaz, que sempre quix ben||1603.24 ben tenho eu que non / mi des[s]’outro, de que m’eu máis pagasse||1604.7 Eu non lhi dou ren / nen poss’aver que lhi dé, mal pecado||1604.16 E vej’aqui outros eu, desemparado, / que an seu ben, que sempr’eu desejei||1604.16 E vej’aqui outros eu, desemparado, / que an seu ben, que sempr’eu desejei, / por senhos soldos||1604.20 ca, s[e] eu podesse mercar as[s]i / con esta dona, que por meu mal vi, / log’eu seeria guarid’e cobrado / de quant’afan por ela ei levado||1606.4 ca non desejou do mund’outra ren / senon aquesto que á ja cobrado||1606.5 ũa ermida velha que achou||1606.9 E, pois achou logar tan aguisado / en que morasse, por dereito ten / de morar i||1606.10 e vedes que lh’aven: / ... ||1606.16 E non sei eu no mund’outr’ome nado / que s’ali fosse meter||1606.21 e sepultura i / ten en que jasca quando for passado||1607.1 O que Balteira ora quer vingar / das desonras que no mundo prendeu, / ..., non dev’a começar / en mí||1607.2 O que Balteira ora quer vingar / das desonras que no mundo prendeu, / ..., non dev’a começar / en mí||1607.4 non dev’a começar / en mí, que ando por ela sandeu||1607.9 ca en Castela foi-a desonrar / muito mal ome que non entendeu / o que fazia||1607.10 ca en Castela foi-a desonrar / muito mal ome que non entendeu / o que fazia||1607.19 e outra tal desonra recebeu / dos máis que á no reino d’Aragon||1608.5 pero non poss’achar / tal razon en que lho possa fazer / que me non aja con el de perder||1608.14 outra razon lhi cuid’eu a mover / de que aja dous tamanho pesar||1608.21 tal escatima lhi cuid’eu dizer / que, ... / que ja sempr’aja de que se vingar||1609.5 ca ũa dona, que sempre loei / en meus cantares e por que trobei, / anda morrendo por un [e]scolar||1609.12 ca o que guaanhou en cas d’el-rei, / ..., / todo lho faz o clerigo peitar||1609.13 e o que lh’eu dei, / todo lho faz o clerigo peitar||1609.20 demo lev’a guar[i]da que lh’eu sei, / ergo se guarir per alcaiotar||1611.1 Achou-s’ũu bispo, que eu sei, ũu dia / con no Eleit’e sol non lhe falou||1611.17 E o que o assi non quer fazer / non é bispo nen val ũa mealha||1612.5 á ũu que i vosso par ouvesse: / ... ||1612.17 se no talho erro non prendedes / ou en essa saia que vós tragedes||1613.7 e tod’esto, amigo, soubestes perder / polos narizes, que lhi non posestes||1613.16 E, Don Pedro, os beiços lh’er põede / a esse cuu, que é tan ben barvado||1614.5 e, pois emprenha estas con que jaz / e faze filhos e filhas assaz||1614.10 mais que trage ante caralho ou veite, / ao que tantas molheres de leite / ten||1614.12 e outras muitas prenhadas que ten||1614.16 Escaralhado non pode seer / o que tantas filhas fez en Marinha||1614.17 Escaralhado non pode seer / o que tantas filhas fez en Marinha, / e que ten ora outra pastorinha / prenhe que ora quer encaecer||1614.18 e que ten ora outra pastorinha / prenhe que ora quer encaecer||1614.19 e outras muitas molheres que fode||1615.5 estas doas vos envio / porque sei que sodes essa / dona que as merecedes||1615.13 quatro caralhos de mesa / que me deu ũa burgesa||1615.21 quatro caralhos asnaes, / enmangados en coraes, / con que talhedes o pan||1616.3 Moir’, e faço dereito, / por ũa dona d’Elvas / que me trage tolheito||1617.7 a por que ei morte a prender / come cervo lançado, / que se vai do mund’a perder / da companha das cervas||1617.28 ca tan coitado sejo / pola mia senhor do bon sén, / que am’e que desejo||1617.28 ca tan coitado sejo / pola mia senhor do bon sén, / que am’e que desejo||1617.29 ca tan coitado sejo / pola mia senhor do bon sén, / que am’e que desejo, / e que me parec’er tan ben||1617.31 e que me parec’er tan ben, / ..., / que semelha rosa que ven||1618.7 a pran sera a Besta Ladrador, / que lh’aduran do reino de Bretanha||1618.9 E tal besta como m’el á mandada / non foi ome que lhe vis[s]e as semelhas||1618.13 nen foi omen que a vis[s]e enfrear||1618.17 non sei eno mundo aver que a valha||1618.22 Tal rapaz que lh’á mest[er] desta besta, / eu cuido ben que lho tenho ach[a]do||1618.24 Tal rapaz que lh’á mest[er] desta besta, / eu cuido ben que lho tenho ach[a]do, / que prol nen coita non peça recado, / que a seu dono [...]||1618. que prol nen coita non peça recado, / que a seu dono [...]||1619.2 Lourenço Bouçon, o vosso vilão, / que sempre vosco soedes trager, / é gran ladron||1620.17 que vós me ajudedes / o capelan que vos á mester||1620.30 ca non quero end’eu outro escarmentar / que me dé do seu, po-lo ajudar||1620.31 quand’ei mengua da cousa que non tenho||1621.6 e ũa pouca, que foi de mia madre, / filhou-mi-a e fez-mi ũa pobra no seo||1621.9 E noutra parte tolheu mias naturas / en que eu soia a guarecer||1621.16 Non s’enfadou e tolheu-mi o testado, / de que me servian por San Joan||1621.20 gast’o seu con no da[no que me ven]||1624.4 e outra cousa lhe vejo fazer / que fazen outros poucos no reinado||1624.8 en esto mete el o máis do que ten||1624.14 e, des i, custe o que custar poder, / e non creades quen vos al dis[s]er||1625.2 Don Pedro ést[e] cunhado d’el-rei, / que chegou ora aqui d’Aragon / con un [e]speto grande de leiton||1625.9 ja el tiinha prestes cabo sí / aquel espeto, que filhou log’i||1626.3 o[u de] pran essa cabeça non é / a que vós antano, ... / levastes quando fomos a Geen||1630.1 Vós, que por Pero Tinhoso preguntades, se queredes / dele saber novas certas per min||1630.3 achar-lh’-edes tres sinaes per que o conhosceredes||1630.4 mais esto que vos eu digo non vo-lo sábia nengũu||1630.5 aquel é P[er]o Tinhoso que traz o toutuço nũu||1630.13 Vós, que por Per[o] Tinhoso mi ora iades preguntando / que vos dissess’eu del novas||1633.1 Ena primeira rua que cheguemos, / guarnir-nos-á Don Foã[o] mui ben / d’un pan’estranho que todos sabemos||1633.3 guarnir-nos-á Don Foã[o] mui ben / d’un pan’estranho que todos sabemos||1633.4 d’ũa [g]u[a]ldrap[a d]’eree que ten||1633.16 Viste-lo potro coor de mentira, / que mi antano prometeu en Janeiro||1633.17 Viste-lo potro coor de mentira, / que ..., / que nunca ome melhor aqui vira?||1633.30 E prometeu-m’ũa arma preçada, / como dizen os que a conhoceron||1634.9 nen polos seus dinheiros velhos, que ten nas olas||1634.10 o que perdeu nos alhos quer cobrar nas cebolas||1635.1 Os d’Aragon, que soen donear, / e catalães, con eles a perfia, / leixados son por donas a lidar||1635.14 e, polo que máis val, / non pararian os do [E]spital / de melhor mente a lide nen besonha||1635.19 quand’eu vin de Galiza, / en que viven con gran mingu[a] de lide||1636.2 – Ũa pregunta vos quero fazer, / senhor, que mi devedes a saber: / ... ||1636.4 por que veestes jantares comer, / que ome nunca de vosso logar / comeu?||1636.20 mui gran temp’á que non foi en Carrion||1637.10 e faça-a jazer / en logar que non chôvia||1637.19 e do que diz que a revolverá, / ant’esto faça||1637.30 E Don Afonso tod’esto fara / que lh’eu conselho||1638.9 e and’escarnecendo / daquestes putos que s’andan fodendo||1639.10 demais, diss’ũu, que vos catou, / que non s’ouver’a levantar / quen vos viu e vos desejou!||1639.20 Mais que fara o pecador, / que viu vós e vossa coor / e vos non ouv’a seu sabor?||1640.3 Marinha Crespa, sabedes filhar / eno paaço sempr’un tal logar / en que an todos mui ben a pensar / de vós||1643.9 E ben creede que ést’apartado / pera ela, que folia non quer||1644.8 ca muit’á ja que non comi / salmon||1644.9 ca muit’á ja que non comi / salmon, que sempre desejei||1644.14 ca muit’á que ben non ceei||1644.19 e do salmon que ora vi, / ante que xo leven d’ali, / vai-m’ũa peixota comprar||1644.26 por enviar à mia molher / (que morre por el outrossi) / da balẽa que vej’aqui||1644.27 por enviar à mia molher / (que morre por el outrossi) / da balẽa que vej’aqui||1645.2 D’un tal ricome vos quero contar, / que noutro dia a Segovia chegou||1645.5 ca o manjar, que ante davan i / por dez soldos ou por maravedi, / log’esse dia cinc soldos tornou||1645.8 Ricome foi que nos Deus enviou||1645.9 Ricome foi que nos Deus enviou, / que nos non quis assi desamparar||1645.10 Ricome foi que nos Deus enviou, / que nos non quis assi desamparar, / que nos a vila assi refeçou||1645.16 E a Deus devemos graças a dar / deste ricome que nos presentou||1645.17 demais, en ano que era tan car / com’este foi que ogano passou||1645.18 demais, en ano que era tan car / com’este foi que ogano passou||1646.9 Ainda vos én máis direi / eu, que ũu dia i dormi: / ... ||1646.11 des aquel dia en que naci||1646.14 u nunca Deus quis mosca dar / ena máis fria ren que vi||1647.2 Garcia Lopez del Faro, / direi-vos que m’agravece: / ... ||1647.8 Por caros teemos panos / que ome pedir non ousa||1648.9 Eno mundo non sei eu trobador / de que s’ome máis devess’a temer / de x’el mui maas tres cobras fazer||1648.20 ca Sueir’Eanes nunca lhi fal / razon de quen el despagado vai, / en que lhi troba tan mal e tan lai||1648.21 ca Sueir’Eanes nunca lhi fal / razon de quen el despagado vai, / ..., / per que o outro sempre lhi quer mal||1649.4 e disse-mi log’assi / aquel que foi preguntar: / ... ||1649.6 Senhor, vós creed’a mí, / que o sei mui ben contar||1649.11 a jornada que d’aqui / vós oi queredes filhar / sera grande||1650.11 e pelo mundo non poder achar / nen un ome que seja seu pagado||1650.13 mais, se o vir, vedes que lhi direi:||1650.15 Ca o torpe que sempr’anda calado / non o deven por torpe a razõar||1650.20 quen diz mal dos que son en cas d’el-rei / por se meter por máis desembargado||1651.10 vossa molher á bon drudo, / que fode ja en seu cabo||1651.22 vossa molher á bon drudo, / que erda en quant’avedes||1652.17 o demo lev’o que lhi val / sa requeza de máis||1652.28 e sempre o terrei / por cousa que non vai nen ven||1653.3 Don Bernaldo, pois tragedes / convosc’ũa tal molher, / a peior que vós sabedes||1653.8 Mais vós, que tod’entendedes / quant’entende bon segrel, / pera que demo queredes / puta que non á mester?||1653.11 pera que demo queredes / puta que non á mester?||1653.12 Ca vedes que vos fara: / ... ||1654.8 E o perdon é cousa mui preçada / e que se devia muit’a guardar||1654.10 mais ela non á maeta ferrada / en que o guarde||1654.17 non á perdon que s’i possa asconder||1655.5 E nunca i comprador vi / que o quisesse nen en don||1655.13 Ca el non faz nen un lavor / de que nulh’om’aja sabor||1655.24 non ouv’i molher nen baron / que por el dar quisesse ren||1656.6 nen outros[s]i non ei por que temer / o desamor, que non mi á nuzir nada||1656.8 Non me tem’eu ja de grand’espadada / que del prenda nos dias que viver||1656.8 Non me tem’eu ja de grand’espadada / que del prenda nos dias que viver||1656.10 nen s’ar tem’el de nulha ren doada / que eu del lev’a todo seu poder||1656.19 E o que non val, e podia valer, / este merece so terra jazer||1658.6 «Seja-o Pedro Bodinho, / que éste nosso vezinho / tamben come Pedr’Agudo»||1658.15 E vedes en que gran brio / el, ... / por seer cornud’alçado / en tamanho poderio||1658.16 E vedes en que gran brio / el, que o Deus á chegado, / por seer cornud’alçado / en tamanho poderio||1659.3 Martin de Cornes vi queixar / de sa molher a gran poder, / que lhi faz i, a seu cuidar, / torto||1659.6 demo lev’o torto que faz / a gran puta desse foder||1659.11 Ca salvar-se pod’ela ben, / que nen un torto non vos fez||1661.2 De Fernan Diaz, ... / oi dizer novas de que mi praz||1661.3 que é ome que muito por Deus faz / e se quer ora meter ermitão||1661.9 Este ten o Parais’en mão, / que sempr’amou, con sén cristão, paz||1661.19 e os que o non conhocemos ben / cuidamos del que folia manten||1662.10 como vos meteron en un cantar / polo peior trobador que eu sei||1662.18 e ora non vos troban en razon / en que xi vos possa ren asconder||1663.2 Quen a sa filha quiser dar / mester con que sábia guarir / a Maria Doming’á d’ir||1663.4 Quen a sa filha quiser dar / mester con que sábia guarir / a Maria Doming’á d’ir, / que a sabera ben mostrar||1663.5 e direi-vos que lhi fara: / ... ||1663.14 molher de seus dias non á / que tan ben s’acorde d’ambrar||1663.19 mentr’esta mostra aqui for, / que lhi mostrará tal mester / por que seja rica molher||1664.5 e lhi ren non ousa dizer / con medo que lhi pesará||1666.1 Aos mouros que aqui son / Don Alvaro ren non lhis dá||1666.5 e dar-lhis-á / do al que na cozinh’ouver||1666.6 mais o mouro que mi crever / a cachaça non filhará||1667.14 Pero un cavaleiro sei eu, ... / que vos ajudari’a tolher del soidade||1667.19 mais é-x’outra podestade, / que non direi, / que direi, / que non direi||1667.20 mais é-x’outra podestade, / que non direi, / que direi, / que non direi||1667.21 que non direi, / que direi, / que non direi||1668.2 Pois [que] vos vós cavidar non sabedes / deste marido con que vós seedes||1668.4 mostrar vos quer’eu como vos vinguedes / del, que vos faz con mal dia viver||1668.9 Pois vos Deus deu tamanha valentia / de vos vingar, ... / deste marido, que vos dá mal dia||1668.15 e, se non, leixad’e / del, que vos dá mal dia, vos vingade||1668.19 Por Deus, tia, que vos fez seer nada, / non se ria pois de vós na pousada / este marido que vos ten coitada||1668.21 non se ria pois de vós na pousada / este marido que vos ten coitada||1669.3 Don Tisso Perez, queria oj’eu / seer guardado do tre[be]lho seu / e per-doar-lh’o baton que fui meu||1669.15 e eu por én ja mi assanhando vou / de seu trebelho mao, que vezou, / con que me ven cada noit’espertar||1669.16 e eu por én ja mi assanhando vou / de seu trebelho mao, ... / con que me ven cada noit’espertar||1670.4 e ficou contig’outra mui peior, / Elvir’, a capa velha, que t’eu vi||1670.9 Por que te fiqu’, ... / a capa velh’, Elvira, que trager / non quer nulh’ome máis||1670.13 ca ficas, destas capas que ti dan, / con as máis usadas no cabeçon||1670.18 a capa velh’, Elvira, que, eu sei, / muit’us’á [a] que contigo ficou||1670.20 ca pera corte sei que non val ren / a capa velh’, Elvira, que ja ten / pouco cabelo||1671.5 mais ben sei / de mí que bispo non achei / de Conca, ... / que d’ala fosse natural||1671.14 «U ést’essa conca bispal / de que vós falades assi?»||1671.21 per nen un logar / non pode por de Conca andar / bispo que de Conca non for||1671.23 Vedes que bisp’e que senhor, / que vos cuida a fazer creer / que é de Conca||1671.26 mais saber / podedes que é chufador, / per min, que o fui asseitar / per un telhad’...||1672.2 Don [E]stevan, oi por vós dizer / d’ũa molher, que queredes gran ben, / que é guardada que per nulha ren / non a podedes, amigo, veer||1672.5 e al oi, de que ei gran pesar: / ... ||1672.12 Siquer a gente a gran mal vo-lo ten / por irdes tal molher gran ben querer, / que nunca vistes riir nen falar||1672.16 E non veedes, ome pecador, / qual ést’o mundo e estes que i son||1672.20 É gran sandice d’ome, por oir / ben da molher guardada, que non vir, / d’ir despender quant’á por seu amor||1673.6 morar tanto quant’el morou / na melhor rua que achou||1673.9 E tal vila foi el buscar, / de que nunca quiso sair||1675.1 Maria Balteira, que se queria / ir ja d’aqui, veo-me preguntar / se sabia ja-que d’agüiraria||1675.12 Por én vos mand’eu catar / que vejades nos agüiros que ei / como poss’ir||1675.24 «Pois agüiro catades, / das aves vos ar conven a saber / vós que tan longa carreira filhades»||1676.10 ar foron outra razon começar / sobre que ouveron de pelejar / J[o]an Baveca e Pero d’Ambrõa||1676.13 sobre-la terra de Jerusalen, / que dizian que sabian mui ben / Joan [B]aveca e Pero d’Ambrõa||1677.13 come romeu / que ven cansado, atal o vi end’eu / tornar||1677.21 gran med’ei que ti querra fazer mal||1678.7 que nunca ja sera molher / que mi queira por én peior||1679.2 Un cavaleiro, fi’-de clerigon, / que non á en sa terra nulha ren||1679.18 e non quer ja por parente colher / un seu sobrinho que aqui chegou||1680.3 pero que o conselho ben / do que el non sabe fazer||1680.5 e, pero se mi creess’én / de tres cousas que ben direi||1680.9 E quero-lh’eu logo dizer / ũ’antr’as cousas que el ten / que sabe melhor||1680.10 E quero-lh’eu logo dizer / ũ’antr’as cousas que el ten / que sabe melhor||1680.14 ca trobador non á / eno mundo nen avera / a que s’el quera conhocer||1680.27 e por esto lhi conselh’eu / que leix’esto, que non é seu, / en que lhi van todos travar||1680.28 e por esto lhi conselh’eu / que leix’esto, ... / en que lhi van todos travar||1680.29 E eu, que lh’o conselho dou / que leix’est’a que se filhou, / diz que ando po-l’enganar||1680.30 E eu, que lh’o conselho dou / que leix’est’a que se filhou||1681.2 Pedr’Ordon[h]ez, torp’e desembargado / vej’eu un ome que ven da fronteira||1681.5 e semelha guisado / daquest’ome que tal pregunta faz||1681.14 mui chẽo de mal / mi semelha e torp’ést’om’atal, / P[ero] Ordonhez, que m’á preguntado||1681.19 fez mui gran bavequia / aquest’ome que tal pregunta fez||1682.2 Pediu oj’un ricome, / de que eu ei queixume, / candeas a un seu ome||1683.3 Maior Garcia vi tan pobr’ogano / que nunca tan pobr’outra molher vi, / que, ... / non avia que deitar sobre sí||1683.6 e, per aquelo que lh’antrambos dan, / and’ala toda coberta de pano
A construción paralelística dalgunhas cantigas fai que apareza un relativo anómalo como elemento inicial do primeiro verso dunha estrofa
606.7 Que talhou preito comigo, / é por esto que vos digo||606.10 Que mig’á preito talhado, / é por esto que vos falo||891.13 [Q]ue a torto foi ferida, / nunca én seja guarida||891.16 [Q]ue a torto foi mallada, / nunca én seja vingada||1300.13 Que nunc’ouver’amigo, / ergas no sagrad’, en Vigo||1300.16 Que nunc’ouver’amado, / ergas en Vigo, no sagrado
Nalgunhas cantigas, o íncipit da cantiga (ás veces unha estrofa ou fiinda) comeza cun que relativo, expletivo, normalmente seguido de mui ~ muito, que achega un ton intensificador-exclamativo á composición e o fai equivalente ao relativo quanto
179.1 Que alongad’eu ando d’u iria, / ..., / que viss’a dona que veer querria||196.1 Que muit’á ja que a terra non vi / u ést’a mui fremosa mia sennor||199.1 Que muitos que m’i andan preguntando / qual ést’a dona que quero gran ben||253.1 Que partid’eu serei, sennor, / de nunca ja veer prazer / des quand’ora partido for / de vos falar e vos veer||393.1 Que muitos me preguntarán, / ..., / por que moir’, ...||407.1 Que mui de grad’eu querria fazer / ũa tal cantiga por mia sennor||432.1 Q[ue Deus Sennor] me guisou de viver / na mui gran coita||574.1 Que muit’á ja que non vejo / mandado do meu amigo||604.13 Que vos non vi á muito e nulha ren / non vi des aquel tempo de nen un ben||624.1 Que muito ben me fez Nostro Senhor / aquel dia en que m’El foi mostrar / ũa dona, que fez melhor falar / de quantas fez e parecer melhor||653.4 Que muito m’el avia jurado / que me non visse||712.13 Que a dur quitou de meus olhos [os] seus||836.1 Que muitas vezes eu cuido no ben / que meu amigo mi quer e no mal / que lhi por mí de muitas guisas ven!||866.1 Que muito m’eu pago deste verão / por estes ramos e por estas flores||942.1 Que mui gran torto mi fez, amiga, / meu amigo quando se foi d’aqui / a meu pesar||1023.1 Que mui leda que eu mia madre vi / quando se foi meu amigo d’aqui!||1040.1 Que mui de grad’eu faria / prazer ao meu amigo, / amiga, ben vo-lo digo||1173.1 Que muito ben fez Deus a mia senhor / se por ben ten de lh’eu gran ben querer||1397.1 Que muito mi de Fernan Diaz praz, / que fez el-rei Don Afonso meirinho
Existen algúns usos do relativo que como unha forma expletiva cunha función expresiva
106.5 En grave dia, senhor, que vos vi, / por me Deus dar contra vós tal ventura / que eu por vós assi ei a mor[r]er||138.1 Mal consellado que fui, mia sennor, / quando vos fui primeiro connoscer||262.6 Ai eu, cativo, que non poderei / prender consello, pois sen vós ficar!||266.1 En grave dia, sennor, que vos vi, / por mí e por quantos me queren ben||272.3 e direi-vos que mal que os matei: / ... ||557.7 En grave dia que vos vi, Amor||896.2 [C]ativo, mal consellado, / que me non sei consellar / e sempre viv’en cuidado
Tamén se rexistran duplicacións relativas de carácter expresivo e/ou enfático
8.1 Deus, que pouco que sabia / eu en qual viço vivia / quand’era [c]on mia senhor||43.1 Senhor Deus, que coita que ei / no coraçon e que pesar!||73.1 Que sen consello que vós, mia sennor, / me en este mundo fazedes viver!||160.13 Que ventura que me Deus deu||166.1 Que ben que m’eu sei encobrir / con mia coita e con meu mal||166.4 mais que pouco que mi a min val||179.8 E que preto que mi a min d’ir seria / u ela é||199.1 Que muitos que m’i andan preguntando / qual ést’a dona que quero gran ben||316.1 En que afan que oj’eu viv’, ...||476.21 e, se vos d[aqu]estes dous end’ũu fal, / que por minguado que vos én terredes!||496.8 Mais, Deus, que grave cousa d’endurar / que a min sera ir-me d’u ela for!||525.1 Que mui gran prazer que eu ei, senhor||539.1 Que estranho que m’é, senhor, / ..., / quando cuid’en mí, de nembrar / de quanto mal fui sofredor||547.7 mais que gran coita de sofrer / que mi é, coitado pecador||683.1 Que boas novas que oj’oirá / o meu amigo||705.10 Que fremosa que sejo / morrendo con desejo||705.10 Que fremosa que sejo / morrendo con desejo, / e se o [verei, velida?]||721.1 Que leda que oj’eu sejo||801.7 Que trist’oje que eu sejo||861.1 Deus, que leda que m’esta noite vi, / amiga, en un sonho que sonhei||890.1 Que grave coita que m’é [de] dizer / as graves coitas que sofr’en cantar!||902.7 Que muito que eu desejei / de vos veer e vos falar!||910.1 Que doo que agora ei / dos meus olhos polo chorar / que faran||1023.1 Que mui leda que eu mia madre vi / quando se foi meu amigo d’aqui!||1131.1 Ai Deus, que doo que eu de mí ei||1141.13 Que leda que eu seria se veess’el falar migo||1199.13 E que gran torto que m’agora ten / en dizer, amiga, per bõa fe, / que o mandei ir!||1291.2 Ai vertudes de Santa Cecilia, / que sanhudo que se foi un dia / o meu amigo||1398.21 des i, ar viv’, e vedes que poder / que lhi Deus deu||1430.34 mais que tardi que mi-o vós entendestes!
2. Na lingua trobadoresca que tamén ten o valor de ‘quen’
23.25 pois me de vós, mia senhor, dar non quer / ben, a que Deus tan muito de ben deu||26.5 pero non me fazedes vós por én / maior ben ca se vos eu o peior / quisesse que vos podesse querer||42.26 mais non á i tal / a que eu veja d’Amor dizer al||60.12 pero nunca mi á Deus perder / e leixar per vós, per que a ei||61.7 Pero Deus sabe (a que se ren negar / non pode)||63.2 Deu-lo sab’oje, mia senhor / (a que se non asconde ren, / de pran)||68.8 E, se ést’om’a que Deus quer / per algũa ventura dar / dela algun ben, log’a cuidar / dev’esto ||74.26 e, per bõa fe, ja pelo grado / de mia sennor, per que m’est’aven||81.21 e toller-ll’-ei / est’ome por que me mal quer||89.9 por Deus, e que de min pensasse, / de que nunca quiso pensar||90.4 nen me quis valer / Deus, a que fui por én rogar||92.4 a quen faz ben querer / sennor con que pode falar / en lle sa coita descobrir||92.9 Mais fez-m’atal sennor aver / de que m’ouve sempre a guardar||107.7 molher a que non ousará, / nen soo non s’atreverá, / nulh’ome de lhi falar i||109.9 ca non vós, senhor, por que eu tant’afan levei||109. mais a Deu-lo rogo, que sabi a mia coita, que me valha i,||118.15 Que eu assi fiquei desamparado / de vós, por que cuita grand’e cuidado / ei!||120.8 Ca vos faran cedo veer / a por que eu moiro casar||125.6 que vejades / a dona por que chorades!||126.20 pois estes, de que tal med’ei, / me non leixan de vós partir?||130.5 Tolle-me vós, a que non sei rogar / pola mia cuita nen vo-la mostrar||132.21 morrer assi / com’om’a que sennor non val||136.6 nen viu esta sennor / con que Amor fez a min começar||146.4 e Deus, por que vo-l’eu venno rogar||152.11 u podesse veer / a mia sennor por que moiro||154.9 amo qual dona vos direi / a que dizer non ousarei / da mui [gran] c[uita’n] q[ue] m[e] t[en!]||158.4 a máis fremosa que eu nunca vi, / a que non ouso nulla ren falar?||167.3 Ai eu, de min e que sera, / que fui tal dona querer ben / a que non ouso dizer ren / de quanto mal me faz aver?||172.2 De quantos mui coitados son, / a que Deus coita faz aver, / min faz máis coitado viver||176.22 non atendo de vós, por que me ven / muito de mal, mentr’eu viver, por én||179.28 Joana ést’, ou Sancha, ou Maria / a por que eu moiro e por que perdi / o sén||179.28 Joana ést’, ou Sancha, ou Maria / a por que eu moiro e por que perdi / o sén||180.15 porque mi faz gran ben querer / vós de que nunca pud’aver / ben||185.6 quando me fezestes ir veer / ũa dona mui fremosa que vi, / por que moiro||186.23 P[er]o non ous’esta dona dizer, / por que ja moir’, ...||187.12 mai-la dona, por que moiro, ben / lhi faz Deus tanto quant’eu ja per ren / nunca direi||194.11 nunca i tan fremosa dona achei / come vós, per que me muito mal ven||194.18 dona que me fezess’escaecer / vós, a que Deus no mundo non fez par||195.8 vee-la dona que por meu mal vi, / ..., / e por que moiro querendo-lle ben||195.17 ca me perder con tan bõa sennor, / a que deu tanto ben Nostro Sennor||197.10 que non dixe qual era mia sennor / de todas tres, nen a por que morria||199.18 por que morren tan muito por saber / a dona por que eu ando coitado?||214.8 A min aven, a que quis Deus guisar / d’aver gran coita ja mentr’eu viver||220.1 Om’a que Deus ben quer fazer / non lle faz tal sennor amar||220.3 non lle faz tal sennor amar / a que non ouse ren dizer / con gran pavor de lle pesar||233.7 ca vi ela, de que m’assi aven||239.23 e querria morrer / por mia sennor, a que prazeria||242.23 E por aquesta coid’eu a morrer, / a que Deus fez, por meu mal, tanto ben||243.23 porque quero tan bõa dona ben, / de que sei ca nunca me mal verra||269.2 u me Deus fez veer / esta sennor, contra que me non val||271.16 E à sennor que me foron mostrar, / de quantas donas Deus quiso fazer / de falar ben e de ben parecer / e por que moiro||282.14 E non á no mundo filla de rei / a que d’atanto devess’a pesar||291.1 Om’a que Deus coita quis dar / d’amor nunca dev’a dormir||293.3 é contra vós, a que quero melhor / de quantas cousas Deus quiso fazer||304.1 A mia sennor, a que eu sei querer / mellor ca nunca quis om’a moller||316.6 por ũa dona que eu quero ben / atal per que ei perdudo meu sén||316.7 por ũa dona que eu quero ben / atal per que ei perdudo meu sén / e por que ei mui cedo de morrer||317.11 atal dona, de que non poss’aver / ben e por que ando mui coitado||327.6 «A mia sobrinha mi tolheu / o sén, por que ando sandeu»||334.10 a muitos, a que é gran mal / en perder vosso conhocer / en min||338.5 moiro por vós, a que praze muit’én / de que moir’eu||343.6 por muito mal, senhor, que a mí ven / por vós, senhor, a que quero gran ben!||369.13 [nen tan fremosa nen tan ben falar] / come vós, por que cedo morrerei||374.9 que ouvi dela, poi-la vi, levado, / per que viv[o], amigos, na maior / coita do mundo||383.2 Conhocedes a donzela / por que trobei, que avia / nome Dona Biringela?||384.6 pois vos esta por que talhastes ja / morreo, por Deus [Senhor], por quen trobades?||384.18 que ouví dizer / que aquela, por que trobad’avedes / e que amastes vós máis d’outra ren, / que vos morreo á gran temp’, ...||384.34 vós sabede ben / que viva é e comprida de sén / a por que eu trob’, ...||389.1 A bõa dona, por que eu trobava / e que non dava nulla ren por mí||405.20 e faz-mi, à força de min, ben querer / dona a que non ouso ren dizer||415.17 e outros i á / que x’ar quebranta e que faz morrer / enxerdados||423.4 pois mi a min Deus non quis nen mia sennor, / a que roguei de me del amparar||424.7 «Moir’eu, senhor, a que Deus non fez par»||429.6 a que parece melhor / de quantas Nostro Senhor / Deus fez: é Dona Joana, / por que moir’eu polo seu / parecer que lhi Deus deu||443.16 e non sei ome tan entendudo / que m’oj’entenda a por que digo / [a]i Sentirigo, ai Sentirigo, / [al é Alfanx’e al Seserigo!]||487.26 o arcebispo, voss’amig’e meu, / a que o feito do sagrado jaz / e a que pesa do mal, se s’i faz, / querra que seja quanto avedes seu||487.27 o arcebispo, voss’amig’e meu, / a que o feito do sagrado jaz / e a que pesa do mal, se s’i faz, / querra que seja quanto avedes seu||521.3 A mia senhor, que eu por mal de mí / vi e por mal daquestes olhos meus, / e por que muitas vezes maldezi / mí e o mund’e muitas vezes Deus||524.11 e des i por vos dar a entender / que por outra morria, de que ei, / ben sabe Deus, mui pequeno pavor||526.13 e por én vós, a que Deus non fez par, / non me devedes i culp’a põer||537.4 e querrei muit’i loar mia senhor, / a que prez nen fremusura non fal / nen bondade||561.24 A min fez gran ben querer / Amor ũa molher tal / que sempre quis o meu mal / e a que praz d’eu morrer||566.9 ca o ben, senhor, non poss’eu saber / senon per vós, per que eu o mal sei||566.16 ca, se non souber algũa sazon / o ben por vós, por que eu mal sofri, / non tenh[o] eu ja i se morte non||604.8 ca o partiu mia madr[e], a que pesou / daqueste preit’, ...||611.2 O voss’amig’, ai amiga, / de que vós muito fiades, / tanto quer’eu que sabiádes: / ... ||627.6 catarei ja das donas a melhor / por que, pois mi á de matar, m’at’Amor||686.8 Dizen-mi que filhastes senhor tal / per que vos cuidastes de min partir||687.10 por non fazer eu quanto faz / molher por om’a que quer ben||689.1 Amig’ouv’eu a que queria ben||689.3 mais j’amigo non ei / a que ben queira||716.4 senon catar ali per u á viir / meu amigo, por que moiro d’amor||716.9 senon catar ali per u á viir / meu amigo, por que perço o sén||716.14 senon catar ali per u á viir / meu amigo, por que quero morrer||728.2 O meu amig’, ai amiga, / a que muita prol buscastes||731.6 que nunca vós, amig’, ajades / amig’a que o digades||731.8 nen eu non quer’aver amiga, / meu amig’, a que o diga||741.16 mostrou-lhi vós, por que el perd’o sén||751.16 cofonda Deus a que lho vai dizer||757.15 e Deus lhi dé, da por que o faz, grado||778.1 Ũu ricome, a que ũu trobador / trobou ogan’aqui en cas d’el-rei||780.6 veeremos ben se ten no coraçon / a donzela por que sempre trobou||789.1 Do meu amig’, a que eu defendi / que non fosse d’aqui per nulha ren / alhur morar, ... / vedes, amiga, o que aprendi: / ... ||798.12 meu amigo, que ést’aqui, / a que quix [sempre] ben des que o vi||809.2 Ora me venh’eu, senhor, espedir / de vós, a que muit’á que aguardei||820.8 Mais non se sabe conhocer / algun ome a que ben Deus dá||871.4 e a senhor por que mi assi matades / al cuida||881.7 quand’er cuido no mal que m’én ven / por vós, a que pesa de vos amar||881.13 por vós, senhor, a que Deus por meu mal / me vos tan muito ben conhocer fez||929.14 Se eu por amig’ouvesse / vós, a que eu por meu mal / fiz pesar||945.13 Os meus amigos, con que vou / falar, me preguntan assi: / ... ||962.1 A por que perço o dormir / e ando mui namorado, / vejo-a d’aqui partir||968.4 eu amei ũa donzela / por que m’ouvistes trobar||970.14 e rog’a Deus que m’ajud’e mi valha / e nuncas valh’a que mi mal buscar||978.11 e cuidava convosc’a vencer / a que me vós fezestes ben querer||979.9 Con tal sennor fui eu prender, / a que non ouso dizer ren / de quanto mal me faz aver||983.24 desampare-vos Deus, a que o eu digo||983.25 Desampare-vos Deus, a que o eu digo||989.9 Tal companhon foi Deus filhar / no bon rei, a que Deus perdon||1000.4 pese-vos do meu mal / e da gran coita que me faz aver / ũa dona que me ten en poder / e por que moir’;...||1002.4 e da mort’ei gran pavor / desejando mia senhor, / a que eu muito servi||1040.6 mais log’en aquel dia / non leixará el, amiga, / nulh’ome a que o non diga||1041.8 Tal dona sei eu, quando quer veer / seu amigo, a que sabe ben querer||1055.21 non averia este mal, par Deus, / por vós d’Amor, que mi á ced’a matar, / a que me vós metestes en poder||1062.8 por Deus, por que vo-lo roguei||1063.4 nen filhei tal senhor / a que ousasse nulha ren dizer / do que seria meu viç’e meu ben||1068.5 A que tenh’eu por lume destes olhos meus / e por que choran sempre||1072.16 Se eu foss’atal senhor ben querer / con que podesse na terra morar||1073.16 mais queixar-m’-ei no meu coraçon / d’Amor, a que nunca mal mereci||1082.2 por Nostro Senhor, / por que vos eu venho rogar, / quero-vos agora rogar, / mia senhor, por Nostro Senhor, / que vos non pes de vos amar||1100.18 pero cuid’eu, se as filhass’assi, / que tal á no mundo a que pesaria||1111.7 ca muitos vej’a que ouço dizer / que d’Amor viven coitados||1117.1 Estes con que eu venho preguntei / quant’á que veemos, ... / dessa terra u [a] mia senhor é||1134.1 Do meu amig’, a que eu quero ben, / guardan-me del||1188.16 Per vós perdi meu amigo, por que gran coita padesco||1200.1 O meu amig’, a que preito talhei, / con vosso medo, madre, mentir-lh’-ei||1211.14 E por én sei ca mi quer ben fazer / Nostro Senhor, a que eu fui rogar / por bon mandad’, ...||1218.13 Ca, se el m[e] adussesse o por que eu moiro d’amor, / nunca tantos estadaes arderan ant’o meu Senhor||1237.19 o rafec’ome, a que Deus quer dar / entendiment’, ...||1255.16 Pero ouvestes amiga / a que quisestes mui gran ben||1263.23 Mais quen me podia valer / senon Deus, a que rogarei / que me guise d’ir||1270.4 Sabe-o San Leuter, a que o eu roguei||1271.5 Sabe-o San Leuter, a que o eu roguei||1278.10 e diss’a por que perço o sén: / ... ||1285.9 e non vi / meu amigo, con que quisera falar / a mui gran sabor nas ribeiras do mar||1295.8 Se vistes meu amigo, / o por que eu sospiro||1295.11 Se vistes meu amado, / o por que ei gran coidado||1312.1 Senhor, por que eu tant’afan levei, / gran sazon á, por Deus, que vos non vi||1316.1 A un corretor a que vi / vender panos, ... / con penas veiras, diss’assi: / ... ||1327.3 porque vos vej’en privança entrar / d’el-rei, a que praz d’averdes logar / no seu conselho máis d’outro prelado||1332.6 per qual razon Don Foã[o], judeu, / a que ja talha foi posta no seu, / s’escusa sempre de vosco peitar?||1335.5 per maestr’Ali, de que aprendi / que lhi diss’Alvar Rodrig[u]iz as[s]i: / ... ||1341.7 que o ten mort’ũa molher assi, / a que mostrou por seu mal seu saber||1366.27 e ao outro zevron / a que reng’o selegon||1375.24 Os trobadores e as molheres / de vossos cantares son nojados, / a[s] ũa[s] por que eu pouco daria||1401.5 que farei [eu], a que faz mal Amor / de tal guisa que non dórmio, senhor, / nen posso contra el conselh’aver?||1416.10 que este poder non lho quis Deus dar / a que non sabe que possa saar / o doente||1495.6 ca escarnh’é pera mui bon segrel / a que x’assi van foder a molher||1514.24 mais outr[o], a que [meu] mester fezer / que m’én entenda, mui ben [mi] fara||1538.13 Filh’a que leixass’o que ei / quisera-m’eu, senhor, fazer / que fosse voss’, ...||1543.8 que eu servi e serv’e servirei, / com’outro quen-quer a que a dan ben||1546.6 ca mi filhou Deus mia senhor, / a que filh’o demo maior / quantas cousas que suas son||1552.4 escontra duas meninhas que trage, / contra que non cata ben nen fremoso||1597.18 se eu velha fududancua sei / oje no mundo a que gran mal non queira||1601.3 Trag’agora Marinha Sabugal / ũa velha que adusse de sa terra, / a que quer ben||1605.7 e esta dona puta é ja-quanto, / por que [e]u moir’, amigos, mal pecado||1605.9 [E] esta dona de pran á jurado, / meus amigos, por que perco meu sén, / que jasca sempre, ... / ela con outr’e non dé por min ren||1609.6 ca ũa dona, que sempre loei / en meus cantares e por que trobei, / anda morrendo por un [e]scolar||1617.5 e traz-me mui coitado / mia senhor do bon parecer / e do cos ben-talhado, / a por que ei morte a prender||1653.20 e vós, a que pesará, / valer non lhi poderedes||1672.26 porque fostes querer ben tal senhor / per que sodes tornad’en pan pedir

quen quer que 'calquera que, alguén que'
461.27 a quen quer que cometestes, sempre mal o escarnistes||461.31 E ar oi-vos eu dizer que, a quen quer que chagassen / con esta vossa espada, que nunca se trabalhassen / ja máis de o gua[re]ceren||531.16 quen quer que me vir des aqui||608.8-9 ca esto fara quen quer / que ben cousir parecer de molher||646.9 Pesar-lh’-ia a mia madre quen quer que lh’assi / fezesse||929.7 Quen quer que vos d’end’al diga / non lho queirades creer||1003.4 pois eu sabedor / faço quen quer que o queira saber||1313.9 Tan trist’estava que ben entender / pode quen quer que o vir que trist’é||1328.1 Donzela, quen quer que poser femença / en qual vós sodes e de que logar||1673.27-28 e dize-las pois a quen quer / que me por novas preguntar
que-quer que 'calquera cousa que'
719.14 Daria mui de coraçon / que-quer que aver podesse / a que[n] mi novas dissesse / d’el-rei e dos que co[n] el son||887.21 Que-quer que mi a min gracido / fosse de quant’ei servido, / que mi a min nada non val, / mia coita viço seria

art. + maior (subst.) ... do que 'art. + maior (do) que'
130.18-19 e como morre quen jaz na maior / coita d’amor das que eu nunca vi||147.11-12 que, poi-la vi, / sempre me teve na maior / coita das que no mundo sei||173.4-5 valla-me ja contra vós a maior / coita que sofro por vós das que Deus / fezo no mund’, ...||182.8-9 e por non sofrer a maior / coita das que Deus quis fazer||639.7 eu razon ei de lhi, por én, pidir / o maior ben dos que Deus quis fazer||1487.12 con gran perda do que ei guaanhado / ou da maior parte do que ouver
art. + maior (subst.) … que 'art. + maior … que'
66.32 ca me sera o maior ben que faz / en este mund’a ome outra moller||106.22-23 Meu conhocer fez a min o maior / mal que m’outra ren fazer poderia||119.19-20 E, de pran, ést’est’o maior / ben que oj’eu posso saber||222.2 venno-vos eu rogar / con a maior coita que nunca vi / aver a ome||419.1 A maior coita que eu vi sofrer / d’amor a null’ome, des que naci, / eu mi-a sofro||422.19-20 mais, por Deus, que vos foi dar o maior / ben que eu d’outra dona oi dizer||542.13-14 Des que vos vi, sempr’o maior / ben que vos podia querer / vos quigi||674.1 A maior coita que eu no mund’ei / a meu amigo non lh’ouso falar||674.19 [sera gran tort’, e non ei de fazer] / o maior torto que pode seer||899.8-9 pero que vivo na maior / coita que podia viver / desejando-vos a veer||1052.7-8 Se vos fordes, sofrerei a maior / coita que sofreu molher por sen[h]or||1055.7 ca por tod’esto me vej’eu andar / na maior coita que Deus quis fazer||1084.1 A maior coita que Deus quis fazer, / senhor fremosa, a min a guisou||1087.2 A vós fez Deus, fremosa mia senhor, / o maior ben que vos pod’El fazer||1222.8 E, per bõa fe, sempre lh’eu querrei / o maior ben de pran que eu poder||1249.14 E, pero lh’eu ja queira des aqui / o maior ben que lhi possa querer
Algúns comparativos de excelencia presentan omisión do artigo
503.7-8 mais quero-lh’eu maior / mal que posso||518.10-11 senon que aquel maior mal /  que mi vós poderdes fazer / [faredes a vosso
Algúns comparativos de excelencia presentan unha estrutura en que o artigo é substituído polo demostrativo aquel e o substantivo é omitido (aquel maior que) por razóns estilísticas
498.5 que vos non mereci / outro mal, ... / aquel maior que vo-l’eu poss’aver||1393.21 e meteu-lh’[i] un grand’olho de boi, / aquel maior que el no mund’achou

seer sazon que 'haber tempo que'
33.13 Ja foi sazon que eu foi acordado, / se vos visse, por vos ja-que dizer;||94.1 Ja foi sazon que eu cuidei / que me non poderi’Amor / per nulla ren fazer peor / ca me fazi’enton||408.2-3 ca dis[ses]tes por mí / que foi ja temp’e que foi ja sazon / que vos prazia d’oirdes enton / en mí falar||741.1-2 O voss’amig’, amiga, foi sazon / que desejava no seu coraçon / outra molher

(det.) + ben que + pron. pers. + querer
A expresión hiperbólica do amor do trobador pola senhor reflíctese en construcións formadas por un determinante (artigo ou demostrativo) + ben que + pron. pers. (ou sintagma equivalente) + querer (ou saber querer)
111.2 Par Deus, Dona Maria, mia senhor ben-talhada, / do ben que vos eu quero non entendedes nada||111.5  o ben que vos eu quero, vós non o entendedes, / e entend’eu e sei o mal que me queredes||111.8 Non á, Dona Maria, nulh’omen, que soubesse / o ben que vos eu quero||135.18 Nen sera tan preguntador / null’ome que sábia de min / ren per que seja sabedor / [d]o ben que vos quix, pois vos vi||198.13 ca, ... / mi ouv’o gran ben que lle quero a saber / esta dona que ante non sabia||198.27 e, des que ouv’esta dona poder / d’o mui gran ben que ll’eu quero saber||236.30 nen o gran ben que ll’eu quer’, ...||237.5-6 de vos dizer, sennor, o mui gran ben / que vos quero e quanto mal me ven||240.4 e en como ll’ousaria dizer / o ben que ll’eu quero||240.11 pois lle non ousar dizer / o ben que ll’eu quero||240.18 mais pero, pois lle non ei a dizer / o ben que ll’eu quero, tenno que non / é mia prol d’ir i||241.17 coidando sempre no meu coraçon / no mui gran ben que ll’oj’eu quer’, ...||243.19 sempr’eu coidei que verria sazon / que ll’ousaria eu algũa ren / dizer do ben que ll’eu quer’, ...||247.9-10 mais, polo mui gran ben / que vos quero, máis me fez Deus coidar / que nunca vos veeria des i / se morress’, ...||258.2-3 [M]uito pun[n]ei de vos negar, / sennor fremosa, o gran ben / que vos quero||258.6 mais ja per ren / no[n] ei poder de me guardar / que vos non aja de fazer, / do ben que vos quero, saber||299.14 E des quand’ela fosse sabedor / do mui gran ben que ll’eu quis, poi-la vi||302.2-3 Un dia que vi mia sennor / quis-lle dizer-lo mui gran ben / que ll’eu quer’...||358.14 e ll’o gran ben que ll’eu quero contasse||413.5 e polo ben que vos quer’outrossi, / ai meu lume, doede-vos de min!||542.13-15 sempr’o maior / ben que vos podia querer / vos quigi a todo meu poder||635.2-3 Por partir pesar que [eu] sempre vi / a mia senhor aver do mui gran ben / que lh’eu quero||734.8 Quis-m’el dizer, ... / o ben que mi quer a mui gran pavor||785.5 rog’eu a Deus que o ben que m’el quer / que o queira ced’a outra molher||836.1-2 Que muitas vezes eu cuido no ben / que meu amigo mi quer||875.19 dixe-lh’o ben que lhe quer’, ...||911.4-5 ca non leixarei a trobar / nen a dizer, ... / ..., o mui gran ben /  que vos eu quero, mia senhor||911.4-6 o mui gran ben /  que vos eu quero, mia senhor, / e querrei mentr’eu vivo for||911.10-11 mai-lo ben [direi] /  que vos eu [quero, mia senhor,||1105.2 Meus amigos, non poss’eu máis negar / o mui gran ben que quer’a mia senhor||1106.2 Cuidara eu a mia senhor dizer / o mui gran ben que lhi quer’, ...||1106.6 e non lh’ousei dizer / de quanta coita por ela sofri / nen do gran ben que lhe quis||1128.2 Sazon sei eu que non ousei dizer / o mui gran ben que quer’a mia senhor||1232.14 pero tan grand’é o ben que m’el quer / que filhará outra entendedor||1242.19 Mais Deus, que sabe o gran ben que m’el quer / e eu a el, quando nos for mester, / nos guarde de mal se vir ca ben é||1664.12 se ela pode, per alguen, / o ben que lh’el quer, aprender, / sol non lho diga
104.10-11 Provar quer’eu de lho dizer / a mia senhor aqueste ben / que lhi quer
O determinante de ben pode ser omitido
76.21 E, mia senhor, se vos prouguer, / ben me devedes a parcir / ben que vos quer’...||145.15-16 E, se me contra vós gran ben / que vos quero prol non tever||235.13-14 de quantas coitas levei por gran ben / que ll’eu queria e quer’e querrei / mentr’eu viver||237.16 E, ja que vos comecei a dizer / ben que vos quero||261.3 assi vejo que contra vós gran ben / que vos quero non me val nulla ren
Querer pode ser substituído polo complexo verbal poder querer ou saber querer
54.24 por Deus, per que podestes vós saber / aqueste ben que vos eu sei querer?||542.13-14 Des que vos vi, sempr’o maior / ben que vos podia querer / vos quigi a todo meu poder||553.2 Nunca vos ousei a dizer / o gran ben que vos sei querer, / senhor deste meu coraçon||933.14 E ja que per mí sabedes / o ben que lh’eu sei querer||1090.9 por én nunca me poden entender / o mui gran ben que vos eu sei querer||1249.14 E, pero lh’eu ja queira des aqui / o maior ben que lhi possa querer
cousa que eu ben sei
1657.8 pero (cousa que eu ben sei) / non sab’el muito de trobar
cousa que sei
6.24 per como a eu dessinei / acha-la-an, cousa que sei||339.21 e, pois que m’end’eu for / daqueste mundo, que ést’o peor / (cousa que sei), querrei-me del riir
o mal que + pron. pers. + querer
111.4 e entend’eu mui ben o mal que mi queredes||111.6 e entend’eu e sei o mal que me queredes
per ren que seja 'de ningunha maneira'
1134.5 e non me leixan, per ren que seja, / a Santa Maria ir||1153.10 esto non pode seer per ren que seja||1307.5 non vos entendan, per ren que seja, / que vos eu mand’ir u vos el veja||1308.16 Que el log’a mí non venha non tenh’eu per ren que seja
por ben que + pron. pers. + verb. 'porque + pron. pers. + verb. + ben'
Nesta construción, con valor intensificador, ben tamén podería ser considerado adverbio, pola ausencia de artigo
75.13-14 E, pois por ben que vos eu sei / querer me fazedes assi / viver||198.22 por mui gran ben que lle quis toda via / des que a vi||232.26 diria quanto mal prendi / dela por ben que a servi||235.13-14 de quantas coitas levei por gran ben / que ll’eu queria e quer’e querrei / mentr’eu viver||235.13-14 de quantas coitas levei por gran ben / que ll’eu queria e quer’e querrei / mentr’eu viver||235.13-14 de quantas coitas levei por gran ben / que ll’eu queria e quer’e querrei / mentr’eu viver||506.5 por mesura que en vós á / e por ben que vos estara, / ... / de vos amar non vos pes én / senhor||558.2-3 Que prazer avedes, senhor, / de mi fazerdes mal por ben / que vos quig’e quer’!||558.2-3 Que prazer avedes, senhor, / de mi fazerdes mal por ben / que vos quig’e quer’!||856.6 u eu, por ben que vos quero, por én, / non aver ben de vós per nulha ren||1530.13 esto non dig’eu por ben que lhi queira||1570.12 sempre mi gran mal quis e querra ja, / por gran ben que lh’eu sabia querer
quanto + aver que 'canto tempo hai que...'
238.24 ca, se m’algun ben quisesse fazer, / ja que-que[r] m’én fezera entender / des quant’á que a fillei por sennor!||526.16 ca sabe Deus que, se m’end’eu quitar / podera des quant’á que vos servi, / mui de grado o fezera log’i||563.2 De mi valerdes seria, senhor, / mesura por quant’á que vos servi||614.8 De o veerdes, gradecer-vo-lo-ei, / ca sabedes quant’á que me serviu||699.3 direi-vos quant’á que sabor / non ar ouve d’al nen de mí, / per boa fe, meu amigo||1099.8 pero pos mí andava / mia morte quant’á que eu conhoci / aquesta dona que agora vi||1156.7 Pede-m’el ben, quant’á que o eu vi
O relativo participa nunha fórmula de xuramento que se converte en frase formularia de interpelación con valor interxectivo
fe que dev’a Nostro Senhor
594.14 – Amig’, eu non vos creerei, / fe que dev’a Nostro Senhor, / que m’avedes tan grand’amor
fe que (vós) devedes
506.13 e assi queredes, / mia senhor, fe que devedes, / pois de vós non ei nen un ben, / [de vos amar non vos pes én, / senhor]||655.6 nunca me por el roguedes, / ai donas, fe que devedes!||1016.4 e moir’eu, amigo, / por vós e, fe que devedes, / algun conselh’i ajamos / ante que assi moiramos||1284.4 mia madre, fe que devedes, / leixedes-mi-o ir veer
1583.1 – Joan Baveca, fe que vós devedes, / que me digades ora ũa ren / que eu non sei
pola fe que devedes
1526.15 E, Don Ansur, pola fe que devedes, / ... / ..., se per vós non ficar, / per vós non fique