q

Glosario

[últ. rev.: 29/02/2024]ImprimirAlternar visualización dos exemplos
quen1 pron. relat. 'quen'
1.39 cofonda-vos por én quen ten / en seu poder máis ca m’ar [vi]||3.2 Mui gran temp’á, par Deus, que eu non vi / quen de beldade vence toda ren||6.8 ja eu chus non a negarei, / vel saberan de quen tort’ei||6.17 E quen ben quiser trastornar / per todo o mund’e ferir / mui festinho xi-a pod’achar||8.16 Este ben quen o entrava?||10.2 Min prês forçadament’Amor / e fez-mi amar que[n] nunc’amou||10.4 e fez-mi tort’e desamor / quen mi a [a]tal senhor tornou||10.18 Quen-quer x’esto pode veer, / e máis quen mego vid’ouer||12.7 Quen omen sabe ben querer / ja máis servid’én sera||14.22 e a min pesa aficado / de quen me vai demandar||17.4 de quen non sabe matar nen prender||28.21 nen á de se gardar mester, / senhor, quen Deus gardar non quer||30.9 Mais pero que prol me terrá / se m’eu per ventura queixar / a quen non á por én de dar / nada quanto x’agora dá?||34.17 de tal vida non poss’eu aver grado, / da que me faz viver tan sen sabor / como quen ten a morte por melhor||42.15 [E] a quen Deus quisesse poder dar / de lhi fogir muit’estaria ben||45.15 ca assi faz quen erra sen razon||46.2 Grave dia naceu, senhor, / quen se de vós ouv’a partir||54.20 ca mal veess’a quen / se d’outra cousa podesse nembrar!||59.7 ca cedo mi per-fez saber / quejandas noites faz aver / Amor a quen el preso ten||59.24 e quen a oje vir falar / e parecer||64.20 E quen á esta cuita tal, / macar se morre, non lle praz!||67.1 Quen oje maior cuita ten / d’amor eno seu coraçon||68.22 Mais quen s’én ben guardar quiser / guarde-se ben de ir a logar / u veja o bon semellar / da mia sennor||71.15 E quen mi a mí por de mal sén, / mia sennor, por esto tever, / direi-ll’eu que faça por én: / ... ||72.7 que tanto valer / sol sempre a quen na Deus quer dar||72.16 E creo que fara mal sén / quen nunca gran fiuz’ouver / en mesura d’outra moller||77.6 e, a quen lho enmenta, / cedo moira no Sil||82.16 Mais Amor á tan gran poder / que forçar pode quen quiser||87.16 ca toda via crec’o mal / a quen amor en poder ten||92.3 Muito per-dev’a gradecer, / ..., / a Deus, a quen faz ben querer / sennor con que pode falar / en lle sa coita descobrir||94.25 e punnarei de me partir / de quen me quiser preguntar / por mia sennor||96.1 Quen bõa dona gran ben quer / de pran todo dev’a sofrer||106.9 [E] que gran ben fez i Nostro Senhor / a quen El quis que vos [a vós] non visse!||106.11 E ar fez logo mui gran desamor, / mia senhor, a quen vos El foi mostrar||106.15 Quen oje non soubesse conhocer / nen atender, senhor, quanto valedes||107.18 ca non avedes parecer / tal que muito possa viver / quen vos oer a desejar||107.34 todo o mundo non é ren / senon, senhor, o vosso ben / a quen o Deus quisesse dar||114.10 diz que pod’ir quen ben andar / de Belfurad’a Santaren / se noutro dia madurgar||115.7 ca el non sabe cantar nen dizer / ren per que se pague del quen o vir||115.27 «Confunda Deus quen te deu esse don / nen quen te fezo jograr ne[n] segrer»||115.28 «Confunda Deus quen te deu esse don / nen quen te fezo jograr ne[n] segrer»||115.31 des i, posface del[e] quen quiser||116.16 E por mui gran maravilha terria, / senhor, quen ora soubesse de qual / guisa mi ven, e d[er]eito faria,||117.2 Entend’eu ben, sennor, que faz mal sén / quen vai gran ben querer quen llo non quer||117.2 Entend’eu ben, sennor, que faz mal sén / quen vai gran ben querer quen llo non quer||117.3 e quen deseja muit’ata[l] moller / de que non cuida ja máis aver ben||120.13 E de quen vos esto mostrar / nunca vos mostrará prazer||121.1 Como morreu quen nunca ben / ouve da ren que máis amou||121.6 Como morreu quen foi amar / quen lle nunca quis ben fazer||121.7 Como morreu quen foi amar / quen lle nunca quis ben fazer||121.16 Como morreu quen amou tal / dona que lle nunca fez ben||121.18 e quen a viu levar a quen / a non valia nen a val||121.18 e quen a viu levar a quen / a non valia nen a val||123.5 e quen sa linnagen quer ben / tenn’eu que faz dereit’e sén||128.2 Qual sennor devi’a fillar / quen a ben soubesse escoller||128.13 e d’atal dona o seu ben / non sei oj’eu no mundo quen / o podesse saber osmar||128.24 por én, non devi’a quitar / os seus ollos de a veer / a quen Deus quisesse guisar / de llo querer ela sofrer||129.12 e a quen Deus tanto ben deu / devia-s’a nembrar do seu / omen coitad’...||129.27 que ei pavor / de que tẽen, sennor, por mal / de quen a seu ome non val||130.18 e como morre quen jaz na maior / coita d’amor das que eu nunca vi||132.7 e quen viver / aver-mi-á pois est’a creer||134.26 nen como pode d’al ben desejar / senon de vós que[n] sol oir falar / en quanto ben Deus en vós faz aver?||137.34 Ca perdud’é, sennor, a meu cuidar, / quen perde sén e prazer e pesar||138.5 nen viss’eu vós nen quen mi-o consellou||138.15 E quen se fez de min consellador / que viss’o vosso mui bon parecer||139.10 por min vos digo que non acho quen / me dé consello nen vós non mi-o dades||140.17 Quen m’i consello der terrei / que muit’é bon consellador||142.23 Nen a perderá, mia sennor, / quen vir vosso bon parecer||142.29 mais creê-ll’-ei a quen leixar / tod’outro ben por desejar- / -vos||143.5 D’amar a quen non ousarei / falar||143.10 Por gran coita per-tenn’atal / d’amar a quen nunca meu mal / nen mia coita ei a dizer||145.11 e quen vos vir desamparar / min, ... / terrá que faredes assi / depois a quen s’a vós tornar||145.14 terrá que faredes assi / depois a quen s’a vós tornar||145.21 mas de qual mort’eu morrerei / se guarde quen vos ben quiser||145.23 E querra-se guardar mui ben / de vós quen mia morte souber||145.28 atal coita de que ben sei / que morrerá quen a ouver||146.25 e devedes / a creer quen vos mellor consellar||147.7 por gran coita que d’amor ei / ja sempre doo averei / de quen dele coitado for||147.8 ja sempre doo averei / de quen dele coitado for, / e de quen fillar tal sennor||147.14 e como me non doerei / de quen d’atal vir sofredor?||147.21 de me doer gran dereit’ei / de quen assi for amador||148.6 pois non an ja per quen sejan vengadas||151.9 e como non morri / como mor[r]e quen non á proveito / de morrer nen se queria vivo?||152.7  quen me quiser venna-m’aqui buscar||154.3 Ai Deus, que coita de sofrer / por aver gran ben a querer / a quen non ousarei dizer / da mui gran cuita’n que me ten!||156.28 como podedes desamar / quen s’assi por voss’ome ten?||160.5 e assi morrerei por quen / nen quer meu mal nen quer meu ben||163.7 E que prol vos á de fazer / tan muito mal a quen voss’é?||175.14 por én, cativo, mal dia naci, / que viverei, mentr’eu ... assi / por quen no nunca per min á saber||176.13 ca non temera vós despois nen quen / ei a temer por vós, mao pecado!||181.21 e quen ora temo non temerei||183.15 E, mia sen[n]or, quen vos nunca viu ten / que vos lo’eu por vos prazentear||188.2 Por mui coitado per-tenn’eu / quen vai querer ben tal moller||189.9 E, mal pecado, viv’assi / coitado e sol non acho quen / se doia de min||195.1 e quand’acharei quen / me dé consello como possa ir / a un logar u eu querria ir?||195.4 nen ar poss’achar quen / me dé consello como possa ir / vee-la dona que por meu mal vi||203.10 De me matar fezera mui mellor / quen lle disse ca ll’eu queria ben||205.11 e quen aquesta viu ja non veerá / tan mansa e tan fremosa e de bon sén||207.27 mais por torpe tenh’eu quen per El fia!||209.5 ca non vi eu quen fezesse / nunca ben se non podesse||212.6 que El i leixe mao prez aver / a quen mal preço vos quer apoer||213.6 mais quen end’á long’a viver, / aquesta coita non á par||213.15 E quen ben quiser preguntar / por gran coit’a min pregunt’én||213.17 ca eu a sei, vedes per quen: / ... ||213.24 com’aver a viver sen quen / sei eu ben no meu coraçon / ca nunca ja posso prazer, / u a non vir, de ren prender||214.2 Que grave cousa, sennor, d’endurar, / pera quen á sabor de vos veer||215.1 Quen vos foi dizer, mia sennor, / que eu desejava máis al / ca vós mentiu-vos||216.13 que ar cofonda quen / me non leixa convosco máis morar||216.20 e Deus cofonda min por én / e vós, sennor, e eles, e quen ten / en coraçon de me vosco mezcrar||217.16 Mai-la mesura, que tanto valer, / sennor, sol sempr’a quen na Deus quer dar, / me valla contra vós||217.19 ca, mia sennor, quen mui gran coita ten / no coraçon faz-lle dizer tal ren / a que non sabe pois consell’aver||218.10 e quen a vir e a ben connocer / sei eu de pran que dira que é ‘ssi||218.14 é muit’amada, pero que non sei / quen na tan muito ame come min||220.14 Mais non pod’aquesto saber / senon a quen Deus quiser dar / a coita que El fez aver / a min||232.20 Eu creo que lhi falra quen||234.8 – Quen ben serve, sen[h]or, sofre gran mal / e grande afan e mil coitas sen par||238.5 ajan de seu quen delas diga ben / e a quen façan muito mal por én||238.6 ajan de seu quen delas diga ben / e a quen façan muito mal por én||238.12 e, se me por aquest’an desamor, / ajan de seu quen as lo’...||238.17 mais ar ajan de seu quen as loar / e a quen ajan por én desamor||238.18 mais ar ajan de seu quen as loar / e a quen ajan por én desamor||239.8 E quen vivess’assi viveria, / per bõa fe, en gran coita mortal||239.15 e ben veeria / quen visse mia sennor||240.22 Eu e non outre, por quen mi non ten / por seu, e moir’, assi Deus me perdon||244.13 non ei eu quen me de vós defender||255.1 Sennor fremosa, non ei oj’eu quen / vos por min queira mia coita mostrar||258.25 ca todo non sei oj’eu quen / o podesse dizer per ren||259.7 non vos quer’eu pelo meu grado ben, / e, mia sennor, pois que vos pesa én, / dizer-vos quer’eu a quen vos tornedes||259.9 a vós, sennor, que tan ben parecedes, / e a quen vos fez parecer assi||263.3 Non soube que x’era pesar, / ..., / quen Deus non fez, ... / longe viver de sa sennor||263.13 e quen tal coita no[n] ouver / o al non ll’é coita, de pran||263.21 mais por verdade o dizer / como quen end’é sabedor||266.25 quen me vos assi vir desamparar / e morrer por vós||268.13 tod’aquest’eu entendo, e quen máis quiser entenda||270.9 mas quen Deus guardar / non quer non pode guardado seer||271.10 e queixar-m’-ia, mais non ei a quen||273.23 E tenno que faço dereit’e sén / en querer mal quen vos quer mal e ben||275.1 As graves coitas, a quen as Deus dar / quer, e o mal d’amor, gra ... gran ben faria / se lle desse||275.4 gran ben faria / se lle desse, ... / con quen ousasse en sas coitas falar||275.6 en tal guisa que llo non entendesse / con quen o falass’e que se doesse / del, mais non sei de Deus se poderia||275.9 Pero sei ben, ... / a quen esto desse ca lle daria / máis longa vida||275.16 Destas coitas eu podia falar / come quen as padece cada dia||275.18 mais guarde-se quen se poder guardar||277.19 e ben maravillado / sera quen vir a sennor que eu vi / pelo seu ben||283.9 e saberia ben / qual é gran coita ou quen perde sén||283.10 e no’me valla per quen o perdi||283.16 e pero non me valla quen mi-a dá||285.6 se o dixe, mal me leixe morrer; / se non, sennor, quen vo-lo foi dizer||290.13 ca eu non quero mia coita dizer / a quen sei ben ca non mi á de poer / consello||290.17 morrer coitado como morre quen / non á consello com’oj’eu non ei||290.24 e non saberen quen / é por quen moir’e que sempre neguei||294.3 éste o mui sobejo / mentira[l] quen no diz||294.6 vejo eu i quen trage mia mort’e mia vida||305.7 E mia sennor, a quen a Deus mostrar / u vir das outras as que an máis ben||312.5 Por amor de Deus, quen o vir diga-lle que sa prol sera / de me veer||312.9 ca muito per-á gran sabor quen sennor ama de falar / en ela se acha con quen||312.10 ca muito per-á gran sabor quen sennor ama de falar / en ela se acha con quen||314.3 se mia sennor, per quen este mal ven, / eu visse ced’;...||321.6 mais Deus, que tolh’as coitas e as dá, / El dé gran coit’a quen coita non á!||323.1 Quen me vir e quen m’oir / que algũa molher amar / non se vaa dela quitar||323.1 Quen me vir e quen m’oir / que algũa molher amar / non se vaa dela quitar||323.11 pero quen s’én quiser sair / sera ja quite d’ũa ren / du a non vir, de veer ben||323.18 mais porque sei eu ja o mal / que ven end’a quen s’én va’i||327.7 Quen ben quiser meu coraçon / saber por que ensandeci / pregunte-me||328.24 ca, mia senhor, quen om’en poder ten / e lhi faz mal pode-lhi fazer ben||331.23 E, mia senhor, conselha-me mui mal / quen mi-o conselha, mais farei-m’eu al||336.6 a quen poser preito mentir-lho-ei||336.13 [e] a quen quero ben querrei-lhe mal||337.6 non querria deste mundo outro ben / senon poder negar quen quero ben||339.8 E non ouvera pois quen o servir / com’eu servi||347.7 E, sabe Deus, quen mui gran coita ten / com’eu tenno non á poder d’estar / que non aja i ja-quant’a falar||350.6 demais, ei a jurar / que non ei coit’a quen me én preguntar||358.4 ca non sei oj’eu quen s’aventurasse / ao que m’eu non ous’aventurar||358.28 ca nunca foi quen tal coita levasse / com’eu levo nen foi quen s’end’osmasse||358.29 ca nunca foi quen tal coita levasse / com’eu levo nen foi quen s’end’osmasse||360.7 non catan Deus nen ar catan mesura / nen catan min, a quen pesa muit’én||360.17 E mui ben vej’eu que perden seu sén / aqueles que me van a demandar / quen é mia senhor||371.7 e creo que assi faz / boa entençon quen a quer fazer||374.4 mais, ... / poss’eu fazer quen quiser sabedor / que non é ‘ssi, ca, se me venha ben,||374.13 ca me fez quen / servo servir e non seer amado / por én||374.23 quen a donzela vir ficará én / com’eu fiquei: de gran coita coitado||380.7 come se fosse ben, quer-me por én / gran mal a quen [o] nunca mereci||381.1 Mia senhor, quen me vós guarda / guarda min||382.12 fazede ben sempre a quen vos mal faz||384.29 pois vos morreo por quen / sempre trobastes, maravilho-m’én, / ..., como [vós] non morredes||385.5 ca mi mostrou quen oj’eu vi||385.19 E, se cedo non vir quen vi, / cedo morrerei por quen vi||385.20 E, se cedo non vir quen vi, / cedo morrerei por quen vi||388.11 ca perdi o lume por én / por que non veja quen me deu / esta coita que oj’eu ei||398.17 ca non vej’i quen soia veer / meu pouc’e pouc’, e per esso guaria||399.19 E a quen muito trem’o coraçon / nunca ben pod’acabar sa razon||402.6 e que fezes[s]’eu i pesar a quen / vós sabedes no vosso coraçon / que vos fez el muitas vezes pesar||402.14 que ben vos estara / de vós servi[r]-vos quen vos mereceu||406.5 querri’agora seer sabedor / per quen o poderon eles saber||407.9 Tan muit’avia mester de saber / trobar mui ben quen por atal sennor / trobar quisess’, ...||410.8 e tẽer / pola maior coita de quantas son / coita d’amor a quen a Deus quer dar||411.22 ca sen desejos nunca eu vi quen / podess’aver tan verdadeir’amor / com’oj’eu ei||412.6 porque moiro, ... / por tal moller que quen a vir dira / que moiro eu ben (morrer por tal sennor!)||412.13 mais mal baratará, / pois eu morrer, quen mia sennor vera||415.31 e por én / se semellan, quen o ben entender||423.23 pois non poss’achar / que[n] me ll’ampare||430.22 E quen soubesse como me vai non / terria que eu sõo de bon sén / en me leixar viver||437.4 [S]ennor fremosa, querria saber / de vós, ... / ..., / que diredes a quen vos preguntar||448.23 Mais Amor, ... / dé-lhi Deus quen lhi faça desejar / algun ben en que non aja poder||456.10 ao colo o atou / en tal que o non aolhasse / quen no visse e o catasse||456.24 «Faça-xo quen faz o al»||459.11 e quen estes mata, ... / que ja máis en este mundo nunc’avera vingança||461.15 e quen se convosco filhou sempre vós del guaanhastes||468.10 e non sei eu quen vo-lo outrogasse / de perd[o]ar quen no mal deostasse||468.11 e non sei eu quen vo-lo outrogasse / de perd[o]ar quen no mal deostasse||468.18 E, se m’eu quisesse seer viltada, / ben acharia quen xe me viltasse||472.3 Don Meendo, Don Meendo, / ..., /  quen leva o baio non leixa a sela||475.32 e [j]uro-vos, ... / que non é bõo doneador / quen esto fez[er] a ciente||480.20 ca, quen x’assi fal, / falecer-lh’-a[n] todos seus companheiros||483.21 come quen a seu amigo jurado, / bevendo con ele, o foi matar||483.25 E, pois non á quen no por én retar / queira, seera oimais por min retado||486.14 e pero digo-lh’eu que [o] mal é / de quen o el quitou muitas de vegadas||495.12 porque sei que vos farei tal / mingua qual fez omen leal / ... / a quen ama||498.13 e, por én, quen tal feito faz, ben sei / que en Deus nunca pod’achar perdon||519.1 Quen vos mui ben visse, senhor, / ..., / mui pequena sazon á i||519.8 E quen vos ben con estes meus / olhos visse||519.15 E, senhor, quen algũa vez / con quaes olhos vos catei / vos catasse||519.18 guisar-lh’-ia quen vos tal fez / ...que vivess’en mui gran pesar||519.20 guisando-lho quen vos tal fez] / como [o] mi a mí foi guisar||528.8 Quix e querrei e quero mui gran ben / a quen mi quis mal e quer e querra||528.14 Quix e querrei e quero ben querer / a quen me quis e quer, ... / mal e querra||534.15 E, por én, quen ben soubesse / esta coita ben diria,||546.2 Que grave coita, senhor, é / a quen sempr’á [a] desejar / o vosso ben||548.9 ca viv’en tal cuidado / come quen sofredor / é de mal aficado||564.14 Quen vos foi aqui trager / pera m’irdes destorvar / du dig’aqueste cantar / que fez quen sei ben querer?||565.13 E quen o assi non ten / non vos vio ou non á sén||588.7 E quen ben vir com’el seus olhos pon / en vós, amiga, quand’ante vós ven||591.28 e quen end’al diz non diz nada||592.8 El andava trist’e mui sen sabor, / come quen é tan coitado d’amor||598.22 mais Deus escolha, come quen Ele é, / por vós, amigo, e des i por mí||600.8 Vós trouxestes o preit’assi / come quen non é sabedor / de ben nen de prez nen d’amor||602.5 irad’aja Deus quen me lhi foi dar!||605.8 mais vedes quen / me tolhe de vos non valer: / ... ||608.6 ca, per boa fe, / non é sen guisa de por mí morrer /  quen mui ben vir este meu parecer||610.6 que non m’é senon morte, / come quen viv’, amigo, en tan gran desejo||610.13 Por vos veer, amigo, non sei quen sofresse / tal coita, qual eu sofr’...||615.1 Amiga, quen vos [ama / e por] vós é coitado / e se por vosso chama||629.1 Non á meu padre a quen peça / ũa peça d’unt’anelho / con que untas[s]e sa peça / toda||639.15 E, meus amigos, quen ben cousecer / o mui gran ben que Nostro Senhor deu / a esta dona||640.7 E que sera do que quis mui gran ben / e quer a quen lho non quer gradecer||640.12 E que sera do que sempre servir / foi quen lhi quis e quer por en[de] mal||641.18 e fiz pesar a quen mi-o non faria||641.21 E fiz pesar a quen mi-o non faria||667.6 mais porque mi dis[s]era quen / no viu que ja non guarria||667.10 mais oi dizer / a quen o viu assi jazer / que tan coitado jazia / que ja non guarria per ren||671.4 pois falastes con quen eu falar queria||684.3 Par Deus, amigo, nunca eu cuidei / que vos perdesse como vos perdi / por quen non parece melhor de mí||684.20 pesar-vos-á, pois souberen quen é||697.17 ca diz o vervo ca non semeou / milho quen passarinhas receou||719.15 Daria mui de coraçon / que-quer que aver podesse / a que[n] mi novas dissesse / d’el-rei e dos que co[n] el son||722.19 mais non se pode de mui gran pesar / guardar seno[n] que[n] x’én del quer guardar||733.6 como farei eu [a]tan gran prazer / a quen mi tan gran pesar quer fazer?||751.10 muito cofonda Deus quen lho dira||758.7 que presta seu bon parecer / nen seu bon talh’a quen o á?||759.6 aqueste mundo x’ést’a melhor ren / das que Deus fez a quen El i faz ben||759.19 Quen aquesto non tever por ben / nunca lhi Deus dé en ele ren||773.20 maldita seja quen lh’amiga for / e quen se del[e] tever por servida!||773.21 maldita seja quen lh’amiga for / e quen se del[e] tever por servida!||775.9 logo lh’eu foi na cima da razon / por quen foi feit’, e ben sei por que[n] non||777.9 e por én catou quen rogasse||783.14 Maldita sej’a que nunca disser / a quen non troba que é trobador!||786.19 E quen esto non souber entender / nunca én máis per mí pode saber||787.19 E, amiga, quen alguen sab’amar, / mal pecado, sempr’end’á o pesar||802.5 e quen amor á, / mal que lhi pes, de cuidar á||804.10 quen muito non for / entendudo non o pode saber||807.6 mais quen a viss’e podess’entender / todo seu ben «sennor»-la chamaria||809.17 E que fara quen vos á tal amor / e vos non vir nen vos poder falar?||812.9 E, se eu ben de vós podess’aver, / ficass’o mal que por vós ei a quen / aquesto diz||826.31 demo x’é quen non diz leli||839.3 Sobre mar ven quen frores d’amor ten||841.3 e quen m’este mal fui buscar / guise-lhi Deus por end’assi: / ... ||841.9 e quen este mal foi fazer / guise-lh’assi Nostro Senhor: / ... ||841.15 e quen m’este pesar fez Deus / lhi mostre cedo pesar tal||849.4 ca mi acharei eu quen mi faça assi||849.6 ca sei eu ben que nunca mi a falir / á quen eu sérvia||849.11 que veja ela ca poss’eu achar / quen sérvia e que [eu] lhi non menti||851.22 Por sandice mi pod’ome esto contar, / mais por coita non quen vir seu semelhar||864.33 quen amores á / como dormirá, / [a]i bela frol?||867a.10 mal venh’a quen se del desasperar||867b.3 mal venha a que[n] se del desasperar||867b.9 e quen tristur’ou malandança / quer non lhe dé Deus al||870.3 e quen for velida como nós, velidas, / ... / so aquestas avelaneiras frolidas / verra bailar||870.9 e quen for louçana como nós, louçanas, / ... / so aqueste ramo destas avelanas / verra bailar||870.15 e quen ben parecer como nós parecemos, / ... / so aqueste ramo, sol que nós bailemos / verra bailar||880.12 por én non dev’ant’a mort’a fogir / quen sabe o ben que soia seer||880.21 e por én tenh’eu que faz sen-razon / quen deste mundo á mui gran sabor||882.30 E non dev’omen seu cor encobrir, / a quen sabe que o pode guarir, / de máis||886.16 E direi-vos como lh’aven / a quen dona mui gran ben quer||886.18 tal é come quen ten / ante sí quanto lh’é mester / e non lh’ousa falar en ren||891.8 [C]a, se oj’amig’amasse, / mal aja quen a mallasse, / ca non ama||891.11 [S]e se d’amigo sentisse, / mal aja quen a ferisse, / ca non ama||896.6 pero non posso cuidar / cousa que me proe tenna / contra quen m’en coita ten||897.1 [Q]uen viu o mundo qual o eu ja vi / e viu as gentes que eran enton||898.19 e ar pesar’a quen me ben quiser||899.15 pero quen tanto mal levou / com’eu levei, ... / a nembrar-lhe avia de pran||904.1 Ja eu non am[o] a quen soia / nen ei a coita que ant’avia||906.8 Fez-me veer / Deus, por veer / quen me morrer / faz||911.20 E ben pod’ũa ren creer / quen me desto quiser cousir||917. E quen ali, com’eu cheg ... chegar / se[n] mentir’e non tever mal por ben / quitar-s’-á én||917.13 e vi alhur quen mentiral seer / non quer nen pode||927.9 E, senhor, mal dia naceo / que[n] mesura muito aguardou / como eu guardei||938.10 e non creades quen quer profaçar||941.5 e porque sei que viverei assi / como vive quen á coita d’amor / e non á de sí nen de ren sabor||952.19 E quen deseja mort’aver / por coita d’amor non faz sén||958.19 E, pois non fala quen ben diz que-quer, / como falará ben quen non souber?||958.20 E, pois non fala quen ben diz que-quer, / como falará ben quen non souber?||959.19 e quen a julgar quiser con razon / os dias que viv’om’a seu sabor / [dev’a contar que viv’, e outros non]||961.12 mais non posso querer mal a quen / Nostro Senhor quis dar tan muito ben||963.10 e non amedes quen vos non quer ben||964.3 e quen mi falar quer / en pesar non lho posso padecer||964.7 des i, ar ei gran sabor de guarir / con quen sei que quer falar en prazer||968.5 e con quen se foi casar, / ..., / quer-m’ora por én matar||968.14 venh’a vós que m’emparedes, / ca non ei quen m’emparar||970.11 e ar se guarde quen s’á per-guardar||971.15 quen a mí veer / desta razon ou d’outra cometer, / quer[r]ei-vo-lh’eu responder||971.27 en pedir algo non dig’eu de non / a quen entendo que faço razon||971.28 e ala lide quen lidar souber||977.4 que lho non entenden per nulha ren / senon a quen no el dizer quiser||978.7 Por esto faz mal sén quen s’en vós fia / com’eu||981.8 Mais quen de vós fosse, sennor, / bon dia fora nado||982.4 e podess’algun mal buscar / a quen me sempre mal buscou||982.7 assi me vingaria eu / se eu podesse coita dar / a quen me sempre coita deu||982.11 por quanto me fez desejar / a quen me nunca desejou||982.14 porque non posso coita dar / a quen me sempre coita deu||982.16 Mais rog’a Deus que desampar / a quen m’assi desamparou||982.18 vel que podess’eu destorvar / a quen me sempre destorvou||982.23 Vel que ousass’én preguntar, / a quen me nunca preguntou, / por que me fez en sí cuidar||987.8 a quen Deus mostrou tan gran maravilha / que ja no mundo sempr’an que dizer||988.12 E, pois el assi fal, / seu prazer faz quen per tal mundo fia||988.15 por fol tenh’eu quen por tal mundo chora||988.16 e por máis fol quen máis en el mora!||991.12 e quen sas manhas ben cousir / pode jurar, ... / que toda-las Deus acabou||991.29 E quen a ben quiser oir, / que forte palavra d’oir!||995.6 que nunca Deus gran coita quiso dar / senon a quen El fez moller amar / com’a min fez||1001.6 e quen me dev’a valer non me val||1006.2 Ai madr’, o meu amigo morr’assi / come quen morre de coitas que á / grandes d’amor||1008.8 mais non sei oj’eu quen / me vos filhass’, ...||1008.13 E quen vos a vós esto conselhou / mui ben sei [eu] ca vos conselhou mal||1014.20 E o preito guisad’en se chegar / era, mais non á quen i o começar||1017.19 E mal [l]h’én venh’a quen non outrogar / antre vós ambos o que eu mandar!||1026.6 preguntad’, ... / en quantos dias poderá chegar / aqui de Toledo quen ben andar||1028.8 e «fremosa» mi dira quen me vir||1029.20 – Bon dia naceu, com[e] eu oi, / que[n] se d’outro castiga e non de sí||1034.2 pois [a]tal é vosso sén / que eu quera mal a quen mi quer ben||1034.5 pois eu mal quiser a quen mi quer ben||1034.6 dized’ora, por Deus, que pod’e val, / ..., / se querrei ben a quen mi quiser mal||1034.11 pois ei querer mal a quen mi ben quer||1034.14 Muito mi sera grave de sofrer / d’aver quen mi quer ben mal a querer||1034.17 pois quen mi quer ben ei mal a querer||1037.7 E quen ben qu[is]er seu tempo passar, / u é con sa senhor, non dorme ren||1041.20 Coita lhi venha qual ora a nós ven / per quen nos a nós tod’este mal ven||1043.13 E ben sei de quen tan gran sabor á / de mentir||1043.20 De fazer mentira sei-m’eu guardar, / mais non de quen me mal quer assacar||1045.6 e sas doas dé-as a quen quiser||1048.15 desmesura fara quen lhi disser / qual mort’eu filhei des que o non vi||1050.5 e por én rog’eu a Nostro Senhor / que confonda quen vo-lo foi dizer||1050.12 mais rog’a Deus sempr’e roga-lo-ei / que cofonda quen vo-lo diss’assi||1050.19 mais rog’a Deus, ... / que cofonda quen vos atal razon / diss’, ...||1050.22 E cofonda quen á tan gran sabor / d’antre min e vós meter desamor||1063.13 ben saberia como vive quen / faz Deus no mund’a seu pesar viver||1066.3 pois m’en poder d’atal senhor metedes / de contra quen me depois non valredes||1073.6 porque me fez gran ben querer /  quen mi-o non á de gradecer||1074.21 e vença quen tever melhor razon||1075.5 non ous’eu dizer por quen / mi ven quanto mal mi ven||1087.24 cofonda Deus quen lho nunca creer||1090.6 non poss’eu achar /  quen vosso ben todo possa dizer||1096.20 e prazer-m’-ia se Amor achasse, / ..., quen con el ficasse / com’eu fiquei muit’á||1099.24 «Por que leixou / assi morrer quen a tan muit’amava?»||1112.6 pela mia coita entend’eu mui ben /  quen á coita d’amor e que lh’aven||1114.20 nen saberan, mentr’eu aqueste sén / ouver, que ei per min quen quero ben||1124.6 «Quen leve vai leve x’ar ven»||1134.11 pois mi Deus deu quen me non leixasse / a Santa Maria [ir]||1135.2 como se molher assanha a quen lho nunca merece||1157.5 e ides vós ben querer / a quen vos non quer veer?||1168.2 quen amigo á que Deus lho amostre||1168.5 quen amig’á que Deus lho aduga||1171.3 e quen for velida como nós, velidas, / ... / so aquestas avelaneiras frolidas / verra bailar||1171.9 e quen for loada come nós, loadas, / ... / so aquestas avelaneiras granadas / verra bailar||1198.13 Atan trist’anda que nunca vi quen / tan trist’andasse no seu coraçon||1213.14 Per bõa fe, non vos conselhou ben / quen vos esta tardada fazer fez||1226.5 – Non [o vi nen quen o visse / nunca] vi des que fui nada, / mais vej’eu vós máis coitada||1228.19 E tal ventura era pera quen / non quer amig’e non dá por el ren||1231.5 – Amiga, fale con quen x’el quiser / enquant’eu del, com’estou, estever||1231.12 – Amiga, med’ei de prenderdes i / pesar, ca ja m’eu vi quen fez assi||1237.23 e quen molher rafec’, á gran sazon, / quer ben non pode fazer se mal non||1241.8 E, pois vos eles teen por melhor / de vos enfengir de quen vos non fez / ben||1246.20 e a quen o tever / por ben tal aja daquel que ben quer||1247.13 E quen molher de coraçon quer ben, / a meu cuidar, punha de s’encobrir||1249.19 assi contec’a quen / non sab’andar en tal preito con sén||1250.3 e oimais quen nos vir / de tal se guard||1250.11 e assi faz quen non é sabedor / de saber ben, pois lho Deus dá, sofrer||1255.18 a min vos tornade por én / se achardes quen vos diga / senon assi com’eu digo||1274.26 – Por ess’, amiga, venha mal a quen / vos amar, pois tal preito per vós ven||1282.4 mais a quen me vir querrei parecer / triste quando souber que el verra||1282.10 mas a quen me vir querrei semelhar / triste quando souber que el verra||1310.14 Amor, castiga-te desto por én / que me non tolhas meu sono por quen / me quis matar||1313.19 des que el vira quen lhi coitas deu / ir d’u el era, ... / ..., ledo non pod’andar||1320.14 mais levará, per quant’oi, / quen lh’o dereito sosterra?||1320.20 e quen esto vir, des ali / por malandante o terrá||1326.5 nen te loares come quen s’engana||1328.8 E quen ben vir o vos[s]o contenente / e as feituras e o parecer / que vós avedes||1333.13 e, Martin Gil, quen no vir, / parece mui lai, de feito||1343.5  quen s’ajudar quer do Alho / faz barata d’alg’e dá-lho||1343.16 vedes que diz quen o sabe: / ... ||1344.10 Nen ũas graças non rendo / a quen lhi deu tan gran renda||1344.12 per que m’eu del non defendo / nen acho quen me defenda||1347.22 Quen tal jogo quer jogar / con sa mai vaa jog[u]etar||1352.2 Jograr Saco, non tenh’eu que fez razon / quen vos pôs nome jograr e vos deu don||1352.5 vosso nume vos dira quen vos chamar / Sac’e non jograr||1352.13 Quen vos Saco chamar prazera a nós||1352.14 e dira-vo-lo ben lheu que[n] vos en cos / vir tira-los nadigões apos vós||1352.19 Quen a vós chamou jograr a pran mentiu||1367.6 Mal aja quen non servir / dona fremosa que fogir!||1373.4 Quen oj’ouvesse / guisad’e podesse / un cantar fezesse / a quen mi ora eu sei||1375.30 E tod’aquesto é mao de fazer / a quen os sol fazer desiguados||1381.13 ar dé-lh’alg’a quen pesar||1381.16 E conselhava eu [mui] ben / a quen el don pedisse||1386.4 e quen end’al disser dira nemiga||1387.14 mas trosquia-l’-ei / come quen trosquia falso treedor||1391.5 buscade quen vos entouque melhor||1391.13 se / ... log’ouverdes quen vos correger / as feituras, mui ben pareceredes||1394.11 “quen se non guarda, non o preçan ren”||1397.15 E cuidará del quen o vir aqui||1401.16 – Senhor, direi-vos que oi dizer / a quen del foi coitado gran sazon: / ... ||1405.18 «Cofonda Deus quen cego chama quen / assi ouve come vó-lo sarmon»||1405.18 «Cofonda Deus quen cego chama quen / assi ouve come vó-lo sarmon»||1409.10 daria esta mia cinta / a quen m’as novas dissesse||1424.8 Quen diz d’Estevan que non vee ben / dig’eu que mente||1424.21 por én vos digo que non vee mal / quen vee derredo quant’é deante||1426.12 e vós sodes grave, / a quen vos fode, muito, de foder||1429.10 se ricome foss’e grand’alg’ouvesse / [...] / a quen leixar meu aver e mia erdade, / eu casaria||1432.1 – Quen ama Deus, Lourenç’, ama verdade||1432.10 e quen tan gran parte ouvesse sigo / en trobar com’eu ei, ... / ben podia fazer tenções quaes / fossen ben feitas||1434.6 e dizer que fara, ... / que non trobe quen trobar non dev’er / por ricas-donas nen por infançoas||1442.17 e quen os oir / pagar-s’-á deles||1444.19 mais quen non rima nen sabe iguar||1447.5 e non no comen nen o dan, / mais posfaçan de quen o dá||1447.12 e quen d’el-rei quiser tirar / ben sen servir, ... / ave-lo-á u l[h]o pedir||1456.9 Quen vee qual cozinha ten / de carne, ... / non poderá estremar ben / se x’ést[e] carne, se pescaz||1461.13 e ve[e]rán / que á gran coita de comer / quen dinheiros non pod’aver / de que o compr’, ...||1478.8 E quen vos pois vir-la saia molhada / ben lheu terrá que é con escasseza||1485.22 E quen nos ambos vir jazer dira: / ... ||1490.8 E quen mi-a desse sempre o serviria||1494.16 pois sodes tan / sanhudo que non catades por quen / vos faz serviço||1497.10 por én diz que non é torto quen faz traiçon e mente||1497.18 ben esmolou en sa vida quen deu Santaren ao conde||1497.42 salvo é quen trae castelo||1502.10 sabed’u é de quen vo-lo disser / e log’ide vosso passo calado||1502.19 e quen quiser a peleja volver, / log’entrad’i||1522.3 Vi eu estar noutro dia / infanções con un ricome / posfaçando de quen mal come||1524.7 que o guarria mui ben deste mal / quen lh’o corpo metess[e] a ventura||1531.5 quen dá seu manto que lho guard’alguen / e lho non dá tal qual o deu||1531.21 ante tenho-[o] por trajeitador / ... / quen assi torna pena de cendal||1534.16 terria-vos por sén / furtarde-l’a quen o sabe fazer||1539.1 Quen nunca sal da pousada / pera ir en cavalgada||1539.7 Quen non ten aqui cavalo, / nen alhur nen quer compra-lo||1539.13 Quen nunca troux’escudeiro / nen comprou armas d’armeiro||1545.25 Morto sera quen m’ajudar||1546.1 Ja eu non ei por quen trobar||1546.3 e ja non ei én coraçon / porque non ei ja quen amar||1549.8 Assi and’eu endevidando quen / mi-o non gradece nen mi-o quer cobrar||1549.11 e tod’est’ei con quen / fal’eu e digo-lh’as coitas que ei||1560.16 e anda én guisado / quen sempr’o seu guardou||1565.4 Quen a veer quiser ao serão, / Maria Perez, lev’alg’en sa mão||1570.14 casou-s’ora, ... / con quen a nunca amou nen amará||1570.26 e quen lhis desto ben / disser atal prazer veja da ren / que máis amar no seu coraçon||1575.24 quen x’en gran guerra andass’a louc[ur]as, / ..., / falecer-lh’-ia el nas queixaduras||1583.6 cantar d’amor de quen non sab’amar, / que me digades por que lho dizedes||1583.24 os cantares que eu digo fez quen / á grand’amor||1585.9 E com’é traedor aqueste mundo / e mao a quen se del muito fia||1585.12 «Quen no assi visse / jazer peendo come se dormisse, / ja del mazela nunca perderia!»||1586.14 ca non á de falescer, / se retalhardes, quen vos compr’o al||1589.21 direi / Pater Noster e enmentarei / a alma de quen m’ensinou||1598.14 ide-o fazer / con quen teverdes vistid’e calçado||1598.22 E, mia dona, quen pregunta non er[r]a||1603.21 e deu-mi-o en tal son / come quen s’ende moi mal log’achasse||1605.2 Meus amigos, tan desaventurado / me fez[o] Deus que non sei oj’eu quen / fos[s]e no mund’en peor ponto nado||1607.12 e quen a vinga fezer con razon / destes-la vingue||1609.15 Mais quen lhi cuida nunca ren a dar / assi s’ach’én com[e] eu ou peior!||1612.6 quen a meu cuu concela posesse, / de parescer ben vencer-vos-ia||1612.19 quen ao meu cuu posesse orelhas / e lhi ben tingesse as sobrancelhas, / de parescer non vos devera nada||1614.2 A ũu frade dizen escaralhado / e faz pecado quen lho vai dizer||1616.4 por ũa dona d’Elvas / que me trage tolheito / como a quen dan as ervas||1621.12 e non son poucas, par Deus, mias rancuras, / come quen non come||1621.21 e chorará quen mal dia foi [nado]||1624.15 e non creades quen vos al dis[s]er||1627. quen visse Pero da Ponte en cos / semelhar-lh’-ia moi peor talhado||1628.13 por én, por Deus, / como sera peior que é / quen peior é, per bõa fe, / de quantos fez nen fara Deus?||1632.3 Quen mal nen ben con el non sol jantar / e del ben diz nen mal, faz sou prazer||1632. Quen mal nen ben con el non comeu ‘ssi, / ..., non lh’é mester||1632.17 que gran torpidad’é / quen mal nen ben del diz||1632.22 Quen en sa casa comer non usou, / quer ben quer mal||1632.24 quen mal nen ben del diz, sandece faz||1635.6 e de bu[r]las, cuid’eu, ri[i]r-s’end’ia / quen lhe dissess’aqueste meu cantar / a dona gaia do bon semelhar||1635.22 Mais quen este meu cantar oir / caer-me-á ben||1636.11 mais non quen ouvesse maior prazer / de comer quando lhi dan bon jantar||1639.6 Senhor, non ouver’a nacer / quen vos viu e vos desejou!||1644.28 e, depois, quite quen poder!||1646.1 Quen a sesta quiser dormir / conselha-lo-ei a razon: / ... ||1647.5 O vosso don é mui caro pera quen o á d’aver||1647.6 o vosso don é rafec[e] a quen o á de vender||1648.11 Eno mundo non sei eu trobador / de que s’ome máis devess’a temer / de x’el mui maas tres cobras fazer / ou quatro, a quen lhi maa barva for||1648.19 ca Sueir’Eanes nunca lhi fal / razon de quen el despagado vai||1650.8 E que[n] se [non] ten por desvergonhado / por dizer a quantos sempre vir pesar||1650.20 quen diz mal dos que son en cas d’el-rei / por se meter por máis desembargado||1652.6 quen d’amigos mui pobr[e] é / non pode mui rico seer||1652.8 quen á mui gran poder / de fazer alg’e o non faz, / máis de viver por que lhi praz||1652. o demo lev’o que lhi val / sa requeza de máis a quen / non presta a outren nen a sí||1652.21 de mal conhocer per-ést’i / quen tal ome por rico ten||1656.13 E quen viu terra tan mal empregada / nen a cuida nunca máis a veer||1657.20 quen lh’aquesta manha tolher / ben assi o pode matar||1658.3 Os de Burgos son coitados, / ..., / de quen porran por cornudo||1658.10 quen lhi sair de mandado / fara-lh’el mao trebelho||1660.1  Quen seu parente vendia, / todo por fazer tesouro||1660.5 tenho que xo venderia /  quen seu parente vendia||1663.1 Quen a sa filha quiser dar / mester con que sábia guarir / a Maria Doming’á d’ir||1663.10 e quen sas manhas ben cousir / aquesto pode ben jurar: / ... ||1663.15 E quen d’aver ouver sabor / non ponha sa filh’a tecer||1664.3 de quen dona quer m[u]i gran ben / e lhi ren non ousa dizer / con medo que lhi pesará||1664.18 – Don Garcia, como direi / a quen sempr’amei e servi / atal pesar||1664.36 como direi tan gran pesar / a que[n] servi sempr’e amei?||1665.9 Endõado, ben poderá aver / Peixota quen a quisesse filhar||1672.18 nen conhocedes, mesquinho, que non / se pagan ja de quen faz o peior?||1673.1 Quen mi ora quisesse cruzar, / ben assi poderia ir / ben como foi a Ultramar / Pero d’Ambrõa Deus servir||1674.2 Pero d’Ambroa, tal senhor avedes / que non sei quen se dela non pagasse / [...]||1679.9 colher non conven / contra quen sabe ond’ést’e onde non / é seu ba[r]nage e todo seu poder||1681.10 torp’e enganado / mi semelha e fóra de carreira / quen pregunta por ũa soldadeira

quen quer que 'calquera que, alguén que'
461.27 a quen quer que cometestes, sempre mal o escarnistes||461.31 E ar oi-vos eu dizer que, a quen quer que chagassen / con esta vossa espada, que nunca se trabalhassen / ja máis de o gua[re]ceren||531.16 quen quer que me vir des aqui||608.8-9 ca esto fara quen quer / que ben cousir parecer de molher||646.9 Pesar-lh’-ia a mia madre quen quer que lh’assi / fezesse||929.7 Quen quer que vos d’end’al diga / non lho queirades creer||1003.4 pois eu sabedor / faço quen quer que o queira saber||1313.9 Tan trist’estava que ben entender / pode quen quer que o vir que trist’é||1328.1 Donzela, quen quer que poser femença / en qual vós sodes e de que logar||1673.27-28 e dize-las pois a quen quer / que me por novas preguntar

e pes a quen pesar
187.18 que direi máis, e pes a quen pesar||398.23 E o que sempre neguei en trobar / ora o dix’, e pes a quen pesar||599.6 guisar-lho-ei, e pes a quen pesar||690.6 cada que migo quiserdes falar, / falade mig’, e pes a quen pesar