j

Glosario

[últ. rev.: 03/04/2018]ImprimirAlternar visualización dos exemplos
jantar1 v. intr. 'xantar'
114.13 diz que pod’ir quen ben andar / de Belfurad’a Santaren / se noutro dia madurgar, / e ir a Nogueirol jantar / e maer a Jerusalen||1404.4 e o porteiro / foi-lhi dizer que querria jantar||1411.6 que entran nosc’en dõas cada dia / e jantan e cean a gran perfia||1471.1 Eu convidei un prelado a jantar, se ben me venha||1480.14 «Entremos ante / que Dona Maria jante»||1632.3 Quen mal nen ben con el non sol jantar / e del ben diz nen mal, faz sou prazer||1632.28 e, máis que a ben, a mal lhe salra / de ben nen mal dizer, u non jantou||1636.14 – Senhor, por esto non dig’eu de non, / de ben jantardes, ca é gran razon||1641.6 e tanto me convidou / que ouvi logo a jantar / con el, mal que mi pesou||1641.13 e tanto me convidou / que ouvi a jantar log’i / con el, mal que mi pesou||1641.20 e tanto me convidou / que ouvi a jantar enton / con el, mal que mi pesou||1641.27 atanto me convidou / que, sen meu grado, jantei / con el, mal que mi pesou||1646.3 tanto que jante, pense d’ir / à cozinha do infançon||1648.2 Sueir’Eanes, este trobador, / foi por jantar a cas d’un infançon, / e jantou mal||1648.3 Sueir’Eanes, este trobador, / foi por jantar a cas d’un infançon, / e jantou mal

◆ IPr.: P6 jantan||IPt.: P1 jantei, P3 jantou||SPr.: P3 jante||Inf.: P5 jantardes