c

Glosario

Voces do C
[últ. rev.: 21/10/2023]ImprimirAlternar visualización dos exemplos
ca conx. 'que'
1. Conxunción copulativa
34.7 Por [e]sto, ca [non] por al, sofre-lo-ia / quanto xe m’ela quisesse fazer||41.15 por meu mal foi, ca polo meu ben non||93.14 pois vosso ben non poss’aver, / ca por al non a perderei||103.18 e moir’eu, senhor, por me deles partir / [e] por en vós cuidar, ca non por outra ren.||109.9 logo lhis eu juro que outra molher amo máis d’outra ren, / ca non vós, senhor||116.12 e fazia dereito, ca non al||127.4 d’outra guisa pensara El de mí, / ca non que m’en vosso poder metesse||144.6 ca sempr’eu dela atendi / desej’e coita, ca non al||167.18 que foi trist’, á i gran sazon, / polo seu ben, ca non por al||188.20 fez-mi-a veer por mal de min, / ca non por al||199.10 E vou-me d’ontr’as gentes alongando / por tal que me non pregunten por én, / per bõa fe, ca non por outra ren||204.9 Esto me fez quant’eu dizer queria / escaecer, ca non outro pavor||246.4 por ũa ren / que vos ora direi, ca non por al||374.17 ouvi a levar aquesto da melhor / das que Deus fezo, ca non outro grado||384.28 eu trobo pola que m’en poder ten / e vence todas de parecer ben, / pois viva é, ca non como dizedes||458.15 fez[er]a gran mercee, ca non furtar cõel[h]os||479.17 Esta é a midida d’Espanha, / ca non de Lombardia nen d’Alamanha||744.6 mais, pois assi é, / oimais fazede des aqui / capa d’outra, ca non de min||744.15 log’i ben vi eu / que seu erades, ca non meu||746.3 Amigos, nunca mereceu / omen, com’eu mereci, mal, / en meu cuidar, ca non en al||747.9 e diz ca morre desto, ca d’al non||810.8 Mui fremosa, que eu por meu mal vi / sempr’, e mias coitas, por Deus, ca non al||871.5 e a senhor por que mi assi matades / al cuida, ca non no vosso cuidar||876.12 a [a]taes sergen[t]os, ca non gente befua!||926.5 eno iferno ei de morar / por vós, senhor, ca non por outra ren||1074.35 mia senhor é, ca non outra molher||1083.16 e por meu mal mi-a fezo Deus veer / enton daquestes meus, ca non por al||1127.4 que tanto mal sofr’este meu / por vós, de pran, ca por al non!||1187.2 dized’, amigo d’outra, ca meu non||1263.15 e devi’a perder / o corpo, ca non outr’aver||1263.21 e assi é / que perderei, per bõa fe, / o corpo, ca non outr’aver||1375.7 ca vos vej’eu máis das gentes gaar / de vosso bando, por vosso trobar, / ca non eles, que son trobadores||1406.7 e por én á coita de posfaçar, / ca non [de] posfaçar endoado||1451.11 E diz que vio na [e]strela, / ..., / d’aver igreja mui grande, / ca non igreja mesela||1451.18 E diz que vio [e]na lũa / que avera sen contenda / igreja de mui gran renda, / ca non pequena e nũa||1489.17 duas esporas destras, ca seestras non son||1578.20 Dizen que lh’a el máis val / esto que diz, ca non á al||1607.17 ca de todos gran desonra colheu / no corpo, ca non en outro logar||1607.20 e deste-la vinga el, ca de min non||1633.9 E prometeu-m’el ũa bõa capa, / ca non destas maas feitas de luito
2. Conxunción completiva
13.7 e cuido ca me quer matar||23.4 non creedes ca vos quer’eu melhor / de quantas cousas [e]no mundo son||26.2 Assaz entendedes vós, mia senhor, / ca vos am’eu máis ca nulha ren||41.9 e vej’ora ca por meu mal me vio||43.21 Ben me forçou ali mal sén / o dia’n que lhi eu foi dizer / ca ben mi faz Amor querer||52.2 Par Deus, senhor, ja eu ben sei / ca, ... / ca nunca de vós ei d’aver, / mal pecado, se coita non||53.2 Per bõa fe, fremosa mia senhor, / sei eu ca máis fremoso parecer / vos fez Deus||55.16 ca sei eu ben, u al non jaz, / ca Deus vos fez tanto valer||56.21 e demais sabedes, mal pecado, / ca vos non ei ren do voss’a custar||59.27 aver’a entender / ca non devia eu a fazer / o que ali cuido||61.2 Muitos teen oje por meu trobar / ca mi-o non faz nulha dona fazer||62.8 e sei, mia senhor / fremosa, ca deste poder, / ... / ..., fara-xe-m’én / perda do corpo e do sén||62.23 ca sei / ca logo a rogar averei / Deus por mia morte, mia senhor||63.3 Deu-lo sab’oje, mia senhor / ... / ..., ca vos quer’eu melhor / d’outra cousa||63.6 ca sei / ca ja per vós non perderei / gran coita do meu coraçon||63.16 ben per-sei eu ca ja assi é||65.13 mais faç’eu esto porque sei ca non / vive null’ome que de vós máis ben / aja de mí||66.30 ca sei eu ben, u outra ren non jaz, / ca me sera, mia sennor, máis mester / de veer-vos||67.8 E creed’ora ũa ren: / ca non ést’outre se eu non / que mi-a tive||68.12 log’a cuidar / dev’esto (se scient’ouver): / ca inda o á de perder||71.10 E seede ora sabedor / do que vos eu quero dizer: / ca me seria mui mellor / de sempre de vós mal prender||76.2 Par Deus, senhor, sei eu mui ben / ca vos faço mui gran pesar||84.15 Pero sei eu ca ren non dá / ela por est’ome perder||92.27 mais Deus me faz assi viver / en tan gran coita por mostrar / per min ca xe pod’acabar / quant’El no mundo quer fazer||94.6 e sei / agora ja del ũa ren: / ca ja m’en maior coita ten / por tal dona que non direi||94.20 que sei ca todos punnarán / en a saber, a meu pesar||94.27 que sei de pran / ca dos que me preguntarán / e dos outros m’ei a guardar||98.11 enquanto lhi negar / ca a non vejo con pavor / que lh’aja||122.5 dizen-vos ca vos quero ben, / sennor||132.31 pero sei eu, / ... / ..., / ca, a meu cuidar, / non m’avera mort’a fillar||135.10 e porque me veen coitar / do que lles non direi per ren: / ca m’atrev’eu en vos amar||139.3 por Deus, creede ca vos quero ben / e ja máis nunca m’outro ben façades||139.16 e sabiádes / ca por aquest’ei perdudo meu sén||142.27 se disser ca vos viu, ben sei / de min ca llo non creerei||142.28 se disser ca vos viu, ben sei / de min ca llo non creerei||170.6 direi-lles ca ensandeci / pola mellor dona que vi||170.23 E, se a eles viren, creerán / ca lles dig’eu verdade||172.23 ben per-sei eu ca non á i / coita maior da que a mí / faz mia mort’ora desejar||176.7 e por vos ar dizer log’outra ren: / ca vos non quero ben pelo meu grado||177.14 non sabe ca lle quero ben||178.6 de a veer, amigos, pero sei / ca nunca vira nen vi nen verei / tan fremosa dona com’ela vi||178.24 quanto cuid’ante no meu coraçon / ca lle direi escaece-m’enton||182.24 ben sei / ca nunca pesar prenderei / nen gran coita d’amor nen d’al||184.11 Per bõa fe, entendo ben / ... / [...] / ca non vos [vou] prazentear||186.10 de como moir’, e como lhi direi?, / ca, se a vejo, tan gran sabor ei / de a veer, amigos||192.3 Máis de mil vezes coid’eu eno dia, / ..., / ca lle direi, se a vir, toda via / a mui gran coita que me faz sofrer||198.3 porque dixe ca queria gran ben / Joan’ou Sancha, que dix’, ou Maria||198.20 e, des que soub’esta dona por mí / ca lle queria ben, sempre des i / me quis gran mal||203.2 Mentre non soube por min mia sennor, / amigos, ca lle queria gran ben||203.6 mais alguen foi que lle disse por mí / ca lle queria gran ben||203.10 De me matar fezera mui mellor / quen lle disse ca ll’eu queria ben||204.3 Eu me cuidava, quando non podia / a mui fremosa dona mia senhor / veer, ca, se a viss’eu, i diria / com’oj’eu moiro polo seu amor||205.3 ca ben sei eu d’El ja / ca me non pode nunca mal fazer / mentr’eu viver||205.7 e por én / sei eu ca me non pode mal fazer||207.13 e outra cousa vos quero dizer: / ca foi coitado non quero creer||208.6 Con mia morte me seria gran ben / porque sei ca vos prazeria én||213.3 ben sei eu ca nunca ten / gran coita no seu coraçon||213.26 sei eu ben no meu coraçon / ca nunca ja posso prazer, / u a non vir, de ren prender||219.6 ca, se o soubesse, sei eu / ca se doeria de mí||222.13 E ben sei eu de pran ca, ... / ..., / ca perderei eu o corpo||225.5 pois eu per vós sei /  ca non á Deus sobre vós tal poder||225.14 ca, enquant’eu coidei ou entendi / ca me podia Deus vosso ben dar, / nunca ll’eu quis por mia morte rogar||243.23 porque quero tan bõa dona ben, / de que sei ca nunca me mal verra||249.2 Pois que eu ora morto for, / sei ben ca dira mia sennor||249.4 Pois souber mui ben ca morri / por ela, sei ca dira assi||249.5 Pois souber mui ben ca morri / por ela, sei ca dira assi||270.5 ca dix’eu ca morria por alguen||275.9 Pero sei ben, ... / a quen esto desse ca lle daria / máis longa vida||281.15 E sei mui ben, ... / ..., / ca, ... / nunca ja máis con pesar morrerei||288.4 e saber ben ca, ... / ca nunca ja poderei gran prazer, / ..., de nulla ren veer?||290.13 ca eu non quero mia coita dizer / a quen sei ben ca non mi á de poer / consello||299.4 mais pero sei eno meu coraçon / ca mi-o non quer porque lle quero ben||299.8 porque me diz ca lle faço pesar / de a veer nunca nen lle falar||304.7 E, se non é, ca me leixe prender / por ela morte||305.2 e entendo ca son / mui boas donas||307.3 porque sei eu ca morreron por én||312.13 pero sei eu dela, de pran, ca non m’enviou ren dizer||317.16 E de min an ja muito posfaçado / porque saben ca lle quero gran ben||352.20 ca tod’outro mal / d’amor sei eu ca me non fal||359.5 e por én ei a todos a dizer /  ca non saberan quen é mia senhor / per mí||361.2 e vos dixe ca vos queria ben||361.6 ben entendi, fremosa mia sennor, /  ca vos nunca poderia maior / pesar dizer||406.2 Estes que ora dizen, mia sennor, / que saben ca vos quer’eu mui gran ben||408.1 – [D]izen, sennor, ca dis[ses]tes por mí / que foi ja temp’e que foi ja sazon / que vos prazia d’oirdes enton / en mí falar||409.17 ca sei ca me diria / que me quitasse ben de a veer||414.5 disso-m’oje ca me queria ben, / pero que nunca me faria ben||414.19 E entend’eu ca me quer atal ben / en que non perde nen gaan’eu ren||416.6 ir-m’-ei d’aqui, pero ũa ren sei / de min, sennor: ca ensandecerei||447.16 E sab’este meu coraçon, / ... / ... / ..., ca perdi des enton, / de quant’al avia, sabor||464.28 ante ben sei ca morrerei / se non ei / vós, que sempre i amei||480.19 e diz ca non lh’én cal / de viver pobre||481.10 E tenho que nos non veo mentir, / pelos sinaes que nos el diss’é[n] / ca eno rostro trag[e]||495.19 por quanto vos quero dizer: / ca meu serviç’e meu amor / sera-vos d’escusar peior / que a min d’escusar viver||498.17 ca El sabe mui ben / ca sempre foi meu saber e meu sén / en vos servir||580.20 ca de morrer ou de viver / sab’el ca x’é no meu poder||618.17 ca diz que lhi fiz eu ben / e ca vós soubestes todo com’é||645.3 porque entendo ca mi quer ben, / assanho-me-lhi por én||650.1 Cuidades vós, meu amigo, ca vos non quer’eu mui gran ben||654.2 Donas, veeredes a prol que lhi ten / de lhi saberen ca mi quer gran ben||655.14 O que vistes que dizia / ca andava namorado||672.2 Tanto sei eu de mí parte quant’é de meu coraçon: / ca me ten mia madre presa||676.3 porque sabedes /  ca mi quer ben||681.7 E, se cuidades ca non ei poder, / meu amigo, de mi vos assanhar||683.3 quando lh’eu disser / ca lhi quer’eu maior ben ca m’el quer||683.7 ca lhi direi ca mui melhor ca mí / lhi quer’eu ja||683.21 ca lhi direi ca non posso guarir||687.14 mais ben sei / ca non diredes con razon / que non faç’eu de coraçon / por vós quanto de fazer ei||693.8 pero ben sabe Deus ca non ousei||694.2 e non soub’eu ca s’ia||696.10 e veeron-mi ora dizer / ca morre porque me non viu||697.16 ca diz o vervo ca non semeou / milho quen passarinhas receou||717.5 se mui cedo non veedes /  ca sodes mal conselhado / de mi sair de mandado||721.3 porque m’enviou dizer / ca non ven con gran desejo||732.2 – Amigo, pois mi dizedes / ca mi queredes mui gran ben||734.2 Q[u]iso-m’oj’un cavaleiro dizer, / amigas, ca me queria gran ben||734.14 Falava mig’e quiso-me falar / no mui gran ben que m’el diz ca mi quer||737.14 ca sei eu mui ben ca vo-lo dira||747.9 e diz ca morre desto, ca d’al non||748.3 [...] ben sei /  ca nunca ben no mundo pod’aver||749.7 Se m’el quer ben como diz ca mi quer, / el faz guisad’, ...||756.2 Dis[s]eron-mi ũas novas de que m’é mui gran ben, / ca chegou meu amig[o]||756.5 Disseron-m’ũas novas de que ei gran sabor, / ca chegou meu amigo||756.8 Disseron-m’ũas novas de que ei gran prazer, / ca chegou meu amigo||760.5 ora vos par’e vos digo /  ca nunca ja esse [preito] / mig’, amigo, sera feito||767.4 e el mi diz logo por én / ca verra morrer u eu for||787.7 Sei eu ca lhi pesou de coraçon / de s’ir||800.7 Muitas vezes mi jurastes / e sei ca vos perjurades||818.2 Coitada sejo no meu coraçon / por meu amigo, [que] diz ca se quer / ir d’aqui||818.9 porque mi diz ca mi quer mui gran ben||820.6 ca ben é de vos sofrer eu / de dizerdes ca sodes meu||830.13 Pois sab’el ca lhi quer’eu ben, / melhor ca mí nen outra ren||837.7 que sabiádes, / filha, ca perderedes i||837.13 que sabiádes] / filha, ca perderedes i||837.19 que sabiádes] / filha, ca perd[er]edes i / no voss’end’, e máis pesa a min||849.10 que veja ela ca poss’eu achar / quen sérvia||850.11 e sei de mí como á seer / e ca vos ei pois a rogar||853.2 Ora entend’eu quanto me dizia / a mia senhor ca era guisado||886.31 pero sei ca mui graves son||898.14 mais eu ben sei ca lle faç’i pesar||898.15 E, se trobar, sei ca lle pesará||924.6 sei-m’eu aquesto e al sei de mí: / ca todo-los deste mundo eu venci / d’amar||932.5 E, pero lhi fale, ben sei /  ca non ei nen un poder / de o por amig’aver||976.6 sei ben ca lhi pesou de mí||979.22 E ben sei ca non dormirán / mentr’assi for||980.7 Sei ca non poderán dormir||992.3 sei ca mia mort’oiredes / a mui pouca [de] sazon||1003.5 pois eu sabedor / faço quen quer que o queira saber / ca me non mat’a min o voss’amor||1003.11 e dig’eu tant’i / a vós que o non posso máis negar: / ca me non mata voss’amor as[s]i||1007.5 ei log’a cuidar, / per boa fe, o que nunca cuidei, /  ca vej’agora o que nunca vi||1008.14 mui ben sei [eu] ca vos conselhou mal||1013.5 sei eu ca morrerá / por vós, filha, ca mui ben vos está||1024.4 dizede-lhi ca lhi dig’eu assi||1030.5 logo vós dizede ca fezestes / comigo quanto fazer quisestes||1086.8 E sabe Deus e Santa Maria / ca non am’eu tant’al no coraçon / quant’amo vós||1096.13 ca sabe ja ca non sera vingado / nunca daqueles que se del quitaron||1100.20 E, se veess’outra, que lhi diria / se me dissesse ca “per vós perdi / meu amig’e doas que me tragia”?||1102.1 Dizen pela terra, senhor, ca vos amei / e de toda-las coitas a vossa maior ei||1104.8 e non ousastes vós dizer ca non||1115.5 por ũa ren que vos ora direi: / ca non sera tan pequena sazon / que sen vós more, se Deus mi perdon||1122.3 ca se foi meu amigo e ben vi, quando s’ia, /  ca se perderia migo||1125.5 creede-m’ora ũa ren: / ca me quero de vós partir||1137.2 ca novas mi dis[s]eron ca ven o meu amigo||1137.5 ca novas mi disseron ca ven o meu amado||1137.10 Ca novas mi disseron ca ven o meu amado||1140.1 Pois mi dizedes, amigo, ca mi queredes vós melhor / de quantas eno mundo son||1140.5 E, pois dizedes ca poder non avedes d’al tant’amar / come min||1140.9 E, pois vos eu ouço dizer ca non amades tan muit’al / come mí||1150.6 Pois mi dizen do meu amigo ca i ven||1158.1 Disseron-mi ca se queria ir / o meu amigo||1184.3 porque sei eu ca mi quer mui gran ben||1188.6 Sabedes ca sen amigo nunca foi molher viçosa||1211.13 E por én sei ca mi quer ben fazer / Nostro Senhor||1225.8 Pode voss’amigo dizer, / amiga, ca vos quer gran ben||1229.4 – Por meu amig’, amiga, preguntar- / -vos quer’eu ora (...) / ... / se sabe ja ca mi quer outro ben||1229.13 E dizede-lhi ca poder non ei / de me partir||1242.21 nos guarde de mal se vir ca ben é||1251.4 entenden elas ca vos pejurades||1257.8 pero sospeitada / sõ[o] de vós, ca lhi quero gran ben, / nunca lho quix||1263.18 ca sei ca non posso viver / polo que fiz||1271.3 e, se soubess’eu, madre, ca mi sanhud’ia, / desassanha-lo-ia||1273.1 Meu amigo sei ca se foi d’aqui / trist’, amiga[s]||1275.1 Dizen do meu amigo ca mi fez pesar||1275.5 Disseron-m’, ai amigas, ca mi buscou mal||1282.8 Querrei andar triste por lhi mostrar / ca mi non praz||1303.4 Porque sei ca mi quer ben||1357.10 se for d’ant’el-rei, lhi diran / ca fremosa dona matou||1386.12 ca lh’oi eu jurar en outro dia / ca vos queria melhor d’outra ren||1386.13 e, por veerdes ca vos quer gran ben, / non sacou ende mí, que a fodia||1400.20 «Dizede-lhis ca chus negra é ca pez / e ten sedas de que faran peneira»||1415.8 Ca morto fora, mia senhor, / de gran lazeira, sei de pran||1419.24 – Joan Perez, por mal dizer / vos foi esso dizer alguen, / ca pelo vinh’e per foder / perd’el o cantar e o sén||1427.22 cuidades dos colhões, que trag’inchados, / ca o son con foder e con maloutia||1441.5 e disse-m’el o que teve por ben: / ca os queria trager a seu sén||1445.5 ca vedes o que ouço a todos dizer: / ca o trobar acordou-s’en atal / que ‘stava vosco en pecado mortal||1450.17 duvidando ca verria[n]||1461.2 e dizen ca moiro d’amor||1465.5 Meu senhor, direi-vos ora, / ..., / [...] / ..., / ca, ... / trag’eu o our’e o mouro||1467.11 e ben saben os melhores / ca non á máis de seis meses||1488.5 e quero-vos logo mostrar razon, / que entendades que digo recado: / ca lh’oi eu muitas vezes jurar / que tan pastor non podia casar||1488.8 Sabia-m’eu ca x’era esposado / máis á d’un ano||1497.6 por én diz ca non é torto de vender om’o castelo||1498.2 e sei eu ca ment’i||1498.9 ca sei eu del ca ja non veerá / nunca prazer se o conde rein’á||1524.19 e máis vos én diria: / ca lhi non pode nulha ren prestar||1566.5 Quando me deostava, / ben viu ca non andava / ren na [mia esmoleira]||1653.17 Mais que conselho faredes / se alguen al rei disser / ca molher vosco teedes / e a justiçar quiser?||1667.2 Sei ca, se el é morto, morta é torpidade||1672.9 non veedes ca fezestes mal sén?||1677.6 Pero d’Ambroa sei eu ca foi i||1680.20 por todos diz el[e] ca non / lhis quer end’avantada dar
Algunhas veces ca aparece reiterada por presenza dunha frase parentética
52.3 Par Deus, senhor, ja eu ben sei / ca, ... / ca nunca de vós ei d’aver, / mal pecado, se coita non||222.15 E ben sei eu de pran ca, ... / ..., / ca perderei eu o corpo||288.5 e saber ben ca, ... /  ca nunca ja poderei gran prazer, / ..., de nulla ren veer?||1065.17 E Deu-lo sabe, mia senhor, / que, ... / ca mi seria mui melhor / mia morte||1385.20 e juran que, ... / [...] / ..., / ca vo-lo iran so o manto cortar / de guisa que vos sempr’én doeredes
O verbo (dizer) pode estar sobreentendido ou elíptico
834.8 – Ca me non sei [i] conselhar, / mia madre, se Deus mi perdon||1155.5 Disseron-mi mandado de que muito desejo, / ca verria a San Servando
3. Conxunción causal
1.3 Amor, des que m’a vós cheguei / ben me pos[s]o de vós loar, / ca mui pouc’ant’, a meu cuidar, / valia||1.28 e que polo meu gran mal vi / e de que sempre atendi / mal, ca ben nunca m’ela fez||3.4 gran dereit’é, ca eu o mereci||3.15 defenson outra non tenh’eu por min, / ca daquel dia en que m’eu parti / da mia sen[h]or e meu lume e meu ben, / ..., a morrer me conven||4.7 mui gran dereito faç’i, / ca ali u eu Deus oro / sempre lhe peç’e pedi / ela||4.11 por Deus, de mí / aja mercee, ca, se demoro / en tal coita, perder-m’-ei i||5.5 [e] cantemos-lhe aqueste lais, /  ca este escudo é do melhor / omen que fez Nostro Senhor||6.16 ja chus seu nome non direi, / ca a feito mi-a nomeei||6.20 mui festinho xi-a pod’achar, / ca, ... / non á ela tal parecer / con que s’assi possa asconder||6.28 ja mi ora leixarán folgar, / ca lhis non podia guarir||6.29 ja mi ora leixarán folgar, / ca lhis non podia guarir, / ca ben lhe-la fiz conhocer / porque me non quis ben fazer||7.41 máis aposto seeria / quererdes por min fazer / como eu por vós faria, / ca eu por tanto d’aver / nunca vos deterria||9. log’eu non mor[r]eria, / ca, pero me ben non quer, ... amor me mostraria / por me fazer, a meu pesar, viver||10.11 Que forçad’oje e sen sabor / enno mundo vivendo vou, / ca nunca pudi aver sabor / de min nen d’al||10.14 Por que pregunto? Ca eu sei||10.25 que m’emparar non sei de tal, / ca sõ[o] tan en seu poder / que, ... / non o poderei eu fazer||11.2 Sazon é ja de me partir / de mia senhor, ca ja temp’ei / que a servi||11.3 ca ja temp’ei / que a servi, ca perdud’ei / o seu amor e quero-m’ir||11.7 Senhor, e que vos mereci, / ca non foi eu depois peor / des quando guaanhei voss’amor?||11.31 mais non xi vo-l’a sentir á, / ca non quer’eu filhar o seu||12.9 Quen omen sabe ben querer / ja máis servid’én sera, / ca bõa dona vi eu ja / por amar mil tanto valer||14.15 e, por Deus, non no façades, / ca por vós me perderei||14.46 Ca me non receberia / aquel que me fez nacer||14.50 nen eu non vos poderia / atal coita padecer, / ca per ren non poderia||15.3 Vós, mia senhor, que non avedes cura / de m’ascoitar nen de me ben fazer, / ca non quis Deus nen vós nen mia ventura||16.5 ei-vos ja sempr’a desejar / enos dias que vivo for, / ca m’ar poderedes fazer, / ..., pr[azer]||18.10 pois me vós ben, / senhor, non queredes fazer, / ca non á no mund’outra ren / por que eu ja possa perder / a coita que eu por vós ei||18.15 ou por min fazerdes vós ben, / ca me fazedes muito mal / des aquel dia’n que vos vi||18.26 que eu sempre ei ja a desejar / ... / mia mort’, e vosso semelhar / ca nunca tanto viverei / que desej’al||20.13 Ca vos vi eu por meu mal, mia senhor, / por vos aver ja sempr’a desejar||22.5 digas-me mandado de mia senhor, /  ca, se eu seu mandado / non vir, trist’e coitado / serei||22.9 e gran pecado / fara se me non val, /  ca en tal ora nado / foi que, mao pecado, / amo-a endoado||23.17 e quant’eu máis viver tant’averei / maior amor de vos servir, ca sei / que ja por al non ei coit’a perder / senon por vós, mia senhor||23.32 se vosso desamor, ... / ..., non fezerdes obridar, / ca mentr’eu vosso desamor oer, / ... / [...] / ..., non [me sera] greu / de morrer||24.10 e non m’ei end’a quitar / entanto com’eu vi[vo] for, / ca non ei poder d’al fazer||24.11 ca non ei poder d’al fazer, / ca, ... / aver-vos-ia desamor / assi como vos ei gran ben / a querer||25.4 e j’a poder / non vos menti, ca de pran é, / a poder e per bõa fe||28.13 e vejo que figi meu mal / de vos veer, ca ja eu sei / a coita’n que por vós serei||28.28 que por vos eu muit’amar non / vos caia, senhor, en pesar, / ca non me poderei guardar||30.11 Ca, mal pecad’, en tanto ten / ela meu mal como meu ben!||31.5 nunca vos mia coita direi, /  ca non m’avedes a creer, / macar me vejades morrer||32.14 e averei ora a sentir, / e non con torto, nulha ren, / ca eu mi-o mereci mui ben||33.3 ora tenh’eu guisado / de viver mal quant’ouver a viver, / ca non quer Deus nen vós nen meu pecado / que [vós] querades per ren entender / com’eu estou mui preto de morrer||34.12 nen a min non me devia a prazer, / ca, sen vee-la, que prol mi terria?||35.20 e sei / que me vos non amostrou por meu ben / o que me vos mostrou, mais por meu mal, / ca non poss’eu sabor aver en al||36. nunca lhi ren demandarei, / ca, coido-m’eu, dem ... demandad’é / que non podia máis seer||37.4 nen que de min doo prenda, / ca non é cousa guisada||37.5 ca non é cousa guisada, / ca non ous’eu dizer nada / a ome que seja nado / de com’oj’é mia fazenda||38.3 Que cousiment’ora fez mia senhor / que me non quis leixar morrer d’amor, / ca ja, ... / averei sempre que lhi gradecer||38.5 averei sempre que lhi gradecer, /  ca me mostrou o seu bon parecer / e non me quis le[i]xar d’amor morrer||39.5 que peç’a Deus mia mort’, e non mi ven, /  ca vos non ouso mia coita mostrar||41.10 e vej’ora ca por meu mal me vio, / mao pecado, ca non foi por al||41.16 por meu mal foi, ca polo meu ben non, / ca de fera guisa lho lazerei||42.11 nunca del pudi nen un ben aver, / ca non quis Deus nen el nen mia senhor||42.17 [E] a quen Deus quisesse poder dar / de lhi fogir muit’estaria ben, / ca de mil coitas, ... / se guardaria daquel desleal||43.4 E non me dev’end’a queixar / erg’a mí, ca eu mi-o busquei||44.4 pois me fez quitar / d’u ela é, ca des enton / nulh’omen non lh’ar disse ren||45.5 Pero que val, ca nunca eu lezer / ar pud’aver des que m’eu d’ala vin?||45.15 que coita tal, ... / ..., devi’a demandar, / ca assi faz quen erra sen razon||46.12 aviades de me matar, / ca me non quisestes catar / dos olhos||46.22 e vejo que mal baratei, / que ante non morri log’i, / ca mui maior coita averei, / senhor||46.31 [M]entre vos eu poder servir / vosso desamor av[er]ei, / ca non ei eu a vós fogir||47.2 Con vossa graça, mia senhor / fremosa, ca me quer’eu ir||47.12 que eu ben pod[er]ei guarir / oimais sen vós, ca mui milhor / dona ca vós ei por sen[h]or||48.20 juro que o non fezesse, / ca tenho que baratei / ben||48.22 ca tenho que baratei / ben, ... / ca muito per-ei a messe / con melhor senhor||52.27 e por mí non vos falarei, / ca, se vos ren fiz sen razon, / dereit’é de m’eu padecer||53.24 que vos Deus fez aver, / ca non poss’eu i per nen un logar / a min nen a vós máis perda entender||54.6 morrer con pesar én, / ca oje perco por vós quanto ben / mi Deus deste mundo quisera dar.||54.12 Mais prazer é i que nunca verei, / ca por mia morte sei eu que alguen, / senhor fremosa, querra vosso ben / e vossa mesura meospreçar||54.20 por tod’esto non daria eu ren / se visse vós, ca mal veess’a quen / se d’outra cousa podesse nembrar!||54.25 Ca, mia senhor, sempre vo-lo eu neguei / por me guardar desto que m’oj’aven||55.11 nunca vos devi’a pesar / de vos quen-quer rogar assi, / ..., / [...] / ..., / ca ben creede que por al / non ousaria eu provar, / mia senhor, de vosco falar||55.15 non ousaria eu provar, / mia senhor, de vosco falar / como vós fezestes en min, / ca sei eu ben, ... / ca Deus vos fez tanto valer||56.8 Ca, senhor, por quanto Deus quis fazer / no mund’a ome molher muit’amar, / vedes, tod’esto vos eu ei a aver||56.26 Ca sei que o meu ei ementado||56.27 Ca sei que o meu ei ementado, / ca saben que fui mal dia nado / porque vos vi e vos oi falar||58.23 non me seria én peor, / ca mi queredes i tolher / quant’oj’eu ei en que viver||59.5 mal me per-fostes conselhar / aquel dia’n que vós filhar / me fezestes esta senhor, / ca cedo mi per-fez saber / quejandas noites faz aver / Amor a quen el preso ten||59.14 de saber eu qual ben Amor / a[o] seu preso faz prender / quando se dele sol doer, / ca nunca lhe per al faz ben||59.20 e alguen foi ja de melhor / sé[n] que eu i soubi seer, / ca, de pran, mi-a cuidei veer / e non lazerar pois por én||60.21 ja vos eu sempre gracirei, / ca ũa cousa vos direi: / ... ||60.23 ben poderedes log’osmar / ca me non fazedes levar / coita que eu possa sofrer||61.13 nen sei oj’eu osmar / que lh’eu podesse dizer o pesar, / ..., / ca me soub’eu sempre mui ben guardar, / ..., de m’omen fazer / nen a molher a verdad’én saber||62.3 A Deus grad’oje, mia senhor, / porque vos eu posso veer, / ca nunca eu vira plazer / no mundo ja per outra ren||62.22 non mi avera mester, ca sei / ca logo a rogar averei / Deus por mia morte, mia senhor||63.5 mais non por ben / que de vós atenda, ca sei / ca ja per vós non perderei / gran coita do meu coraçon||63.15 mais [non] sõo quite de perder / per nulha guisa, sen morrer, / gran coita do meu coraçon, / ca, mal pecado, mia senhor, / ben per-sei eu ca ja assi é||64.4 Vós me tollede este poder / que eu ei de muito viver, / ca, ... / ..., nunca perderei / esta coita que oj’eu ei / d’amor eno meu coraçon||64.8 esta coita que oj’eu ei / d’amor eno meu coraçon, / ca mi-a faz aver tal moller||64.15 mais averei / dela máis con mui gran razon, / ca non éste cuita d’amor / ũa que ome fillar ven / se ome leixa sen seu ben / ou sen morte ou se faz mellor||65.5 faço mui gran razon, / ca ei por vós eno meu coraçon / tan gran cuita que mil vezes me ten, / sennor, sen fala e sen todo sén||65.25 ja me non pode en al prestar, sennor, / ca esta cuita, sennor, tan grand’é / com’eu vos dix’, e ja o é maior,||66.4 de quererdes prender / doo de min, ca, ben de-la sazon / que vos eu vi e que vosco falei, / ..., ca nunca desejei / ben deste mundo se o vosso non||66.10 nen desejarei no meu coraçon / enquant’eu ja eno mundo viver, / ca de pran vos sei maior ben querer / de quantas cousas eno mundo son||66.15 no’me quitará ren, ... / de vos querer assi se morte non, / ca de pran, ... / ..., / quitar-m’end’-ia o mui gran sabor / que vos vejo aver de m’alongar||66.29 non me dé sén / nen poder de vos por én desamar, / ca sei eu ben, ... / ca me sera, mia sennor, máis mester / de veer-vos||66.32 ca me sera, mia sennor, máis mester / de veer-vos, se end’a vós prouguer, / ca me sera o maior ben que faz / en este mund’a ome outra moller||67.21 E, se o Ele quiser fazer / logo eu cuita non sentirei / ca inda vos máis direi||68.3 Ome que gran ben quer moller / gran dereit’á de trist’andar, / ca, ... / al do mundo non ll’á mester||68.27 guarde-se ben de ir a logar / u veja o bon semellar / da mia sennor, ... / ..., / ca, se o vir, log’á d’aver / mui gran cuita sen neun ben||69.13 mais vós en preito sodes én, / ca me vos non quit’eu por én / de vosso vassalo seer||69.18 ei mui gran cuita de sofrer, / ca non prendo de vós mellor||70.5 Ca vós por al non o ides fazer, / mais a verdade vos quer’eu dizer||70.10 einda me poderia valer, / ca logo m’eu quitaria d’aver / gran cuita||70.21 veer-m’-edes cedo por vós morrer, / ca ja m’end’eu vejo de guis’andar||70.24 non me devedes én culp’a põer, / ca, ... / ..., non vos fui dela falar||71.5 de grado querria saber / se avedes algun sabor / en quanto mal m’ides fazer, / ca, ... / gran ben per-éste pora mí||71.19 non faç’assi se non quiser, / ca ja eu sempre guardar-m’-ei / d’aver máis ben do que oj’ei||71.24 E Deus nunca me neun ben / dé se ende a vós non prouguer, / ca non fara per nulla ren / se o ante eu saber poder||71.26 ca non fara per nulla ren / se o ante eu saber poder, / ca de tal ben eu guardar-m’-ei||73.5 E non atend’eu, mao pecado, / de nunca i máis de consell’aver, / ca me non sei, sennor, sen vosso ben / niun consell’, ...||73. e, mia sennor, non vos dev’a prazer, / ca, pois eu morrer, logo dira’lguen / sennor fremosa, por que e por quen / eu fui assi aa mort’achegado||74.4 que eu ben cuido que poder / non aja ren de me valer, / ca esta cuita, ... / tal me ten ja que non ei eu sén / de me temer de neun mal||74.15 nunca del prix, por quanto mal / eu por el prendo, neun ben, / ca nunca eu vi, des que fui nado, / Amor, nen prendi del prazer||74.18 nen o cuido nunc’a prender / del nen d’al, ca non é ja guisado||74.19 ca non é ja guisado, / ca ‘mor, de pran, ja m’en guisa ten / que me non pode nuzer mal / deste mundo nen prestar ben||74.22 que me non pode nuzer mal / deste mundo nen prestar ben, / ca assi faz mí desamparado / Amor eno mundo viver / de quanto ben Deus quis fazer||78.9 E esta x’é gran coita, direi qual, / ca esta coita non me dá lezer||80.8 e devede-l’a sofrer / por Deus e por me non matar, / ca nunca vos eu rogarei / por outra ren mentr’eu viver||80.13 que sei / que vos agora é pesar, / ca vos pesa de vos amar||80.15 e eu non posso end’al fazer, / ca, ... / ..., / atal sennor fora fillar / onde cuidasse ben aver||81.5 e o que muito receei / de mi avĩir todo mi aven, / ca sempr’eu desejei máis d’al / de viver con ela||81.17 E non o pode defender / de morte se mi mal fezer, / ca ũa morte ei eu d’aver||82.10 nen acharei, erg’en cuidar, / consell’enquant’eu vivo for, / ca ‘ssi me ten forçad’Amor / que me faz atal don’amar||82.22 sempr’en cuida-l’o poss’aver, / ca Deus me deu tan gran poder||82.26 que non poss’este ben perder, / ca sempr’en ela cuidarei||84.27 e ela ben pod’entender / que esta morte ben me jaz, / ca non poss’eu viver en paz / enquanto ll’est’ome viver||85.15 ou, de pran, amor non os ten / en qual coit’a min faz sofrer, / ca, se eles ouvessen tal / coita qual oj’eu ei d’amor, / ... / ..., / log’averian a querer / mui máis sa morte ca ‘tender||86.11 e queren-xe viver por én, / ca por al ben tenn’eu que non / querrian ja sempre viver / por tamanna cuita sofrer||86.22 a mia sennor e atender / de poder ir u ela for, / ca non sõo eu sabedor / de per mia morte nen per al / perder cuita se me non val / a mui fremosa mia sennor||87.13 e maior / coita nunca vi de sofrer, / ca esta nunca dá lezer||87.15 mais faz cada dia peor, / ca toda via crec’o mal / a quen amor en poder ten||88.23 Non o queredes vós creer, / ca nunca soubestes d’amor||90.19 ou, se me quiserdes matar, / poderedes, ca me non sei / consell’aver||91.3 Con vossa coita, mia sennor, / ja de tod’al cuita perdi, / ca a tod’ome aven assi||92.15 ca ja toda per nulla ren / non a poderia saber / per min||92.24 de qual, desejando seu ben, / me faz o seu amor sofrer, / ca de mẽor morreu j’alguen||93. E por én e por voss’amor / ja sempr’eu gran coit’averei / ..., / ca, des quand’eu ... ben sei / que non a ei nunc’a perder||93. Ora vos dig’eu a razon / de como me de vós aven, / ca, Deu-lo sab’, á gr ... á gran sazon / que desejei máis d’outra ren / sennor, de vos esto dizer||94.10 mais guardar-m’-ei / que mi-o non sábia mia sennor, / ca ‘ssi estarei dela mellor||95.5 Ben o faria, se nembrar / se quisesse ja mia sennor / como mi a tort’á desamor / ..., / ca nunca ll’eu mal mereci||95.10 ei-ll’ora de buscar perdon, / ca me quer mal de coraçon||95.19 e por esto non poss’osmar / ren per que eu possa guarir, / ca non ei d’outra ren sabor||96.12 guardar-se ben de lho saber / per ren nulh’omen nen molher, / ca tod’est’en dereito jaz||96.20 Non o dev’a leixar morrer, / ca non ést’ome en seu poder||96.25 Ca todo [o] sén perderá / con gran sabor de a veer||96.27 Ca todo [o] sén perderá / con gran sabor de a veer, / ca assi o faz a min perder / Amor, tan gran coita me dá!||97.12 este pavor / todo m[i-o] ela fez perder, / ca por ela conhosc’eu ben / que, ... / non leixaria min viver||97.25 E mia senhor non sabe qual / x’é esta coita que eu levei / por ela des que a amei, / ca non ést’antre nós igual / est’amor||98.7 e, poi-la vi, assi mi aven / que nunca lh’ouso dizer ren, / ca ei pavor de lhi pesar / se lho disser||98.15 pero que val?, ca perder-m’-ei / pois se m’ela ben non fezer||99.5 quer’eu agora começar / ũa tal ren que acabar, / ..., non poderei, / ca provarei / d’alhur viver||99.17 c[a] nunca [vos] Deus, mia senhor, / no mundo quiso fazer par||100.8 mais prazer-m’-ia de morrer / se mi-o quisesse Deus guisar, / ca non poss’eu coita sofrer / por al, senhor||101.5 nen cuidar / que non faz quanto quer fazer, / ca tod’el faz come senhor||102.6 e Deus mi valha se quiser, /  ca eu ja non lho rogarei||103.21 Vós me fazedes estranhar, mia senhor, / todo de quanto m’eu pagar soia, / ca, / ... / ..., / de tod’al do mund’ei eu perdudo sabor||104.24 pero faça como quiser, / ca máis non o[u]s’assi viver||104.30 Ca ja me non pode maior / mal fazer||107.5 e non mi poden i valer, / ca dizen que eu mi-o busquei / mui ben porque eu vos amei||107.14 dizen que punhe d’endurar / meu mal quant’endurar poder, / ca ja mi pouco durará / per morte que mi-o tolherá||107.16 ca ja mi pouco durará / per morte que mi-o tolherá, / ca non avedes parecer / tal que muito possa viver / quen vos oer a desejar||107.26 e moiro con pesar / de mí, que m’assi foi matar / en deseja-lo voss’amor, / ca este ést’oje o maior / ben de quantos Deus quis fazer||108.7 e a Deus gradesco porque m’én vou, / ca, ... / con seus desejos non me veerán / chorar||108.17 e sempr’i tornará o meu cuidado / por quanto ben vi eu en elas ja, / ca ja por al nunca me veerá / nulh’ome ir triste nen desconortado||108.25 mai[s] ora ja nunca me sera mal / por me partir delas e m’ir mia via, / ca sei de mí / quanto sofri||109. Esses vossos olhos me fazen que non ei eu poder de m’encobrir, / ca, des que os vejo, non poss’eu per ren os meus ... non poss’eu per ren os meus deles partir,||109.21 mais a Deu-lo rogo, que sabi a mia coita, que me valha i, / ca, se me non val, a pran por vós me perderei||110.6 praz-mi con mia morte, ca non / ei eu ja nunca d’aver per vós deste mund’al.||110.10 e máis de mil cuidos no coraçon cuidei, / ca, ... / vergonh’á ja d’assi antr’as gentes andar,||113.21 – Ali perdeste-lo siso / quando as fostes veer, / ca no falar e no riso / poderades conhec[er] / qual á melhor parecer||114.23 Do sepulcro vos ar direi / per u andou, ca lho oi / a Don Soeiro||115.6 pero sera-nos grave de fazer, / ca el non sabe cantar||115.11 non poss’eu osmar / que no-las gentes queran consentir / de nós tal omen fazermos pojar / en jograria, ca, ... / algun vera o vilã[o] se[e]r / trist’e [no]joso e torp’e sen-sab[e]r||115.19 per[o] faremos nós de[l], ... / jograr se én de vós ajuda ouver, / ca lhe daredes vós esse saio[n]||116.10 Eu mi cuidava que non poderia / de vós viir, mia senhor, senon ben, / ca non cuidei que me de vós verria / tan muito mal||116.18 E por mui gran maravilha terria, / senhor, quen ora soubesse de qual / guisa mi ven, e d[er]eito faria, / ca nunca vistes maravilha tal||116.19 ca nunca vistes maravilha tal, / ca me ven mal d’u Deus non o quis dar||119.6 mais eu nunca sono perdi / des quando d’Espanna saí, / ca mi-o perdera ja enton||119.11 mais, pois i foren, dormirán, / ca non desejan al nen an / outra coita se esta non||120.7 Ca vos faran cedo veer / a por que eu moiro casar||120.15 E de quen vos esto mostrar / nunca vos mostrará prazer, / ca log’eu i cuid’a morrer, / ollos||122.10 E ja desta mezcra [a]tal / de me guardar non ei poder, / ca vos sei mui gran ben querer||123.17 Pero nunca vistes moller / nunca chus pouco algo fazer / a seu linnagen, ca non quer / en meu preito mentes meter||124.3 No mundo non me sei parella / mentre me for como me vai, / ca ja moiro por vós||126.8 e Amor, todos estes son / os que me non leixan quitar, / ca os meus olhos van catar / esse vosso bon parecer||126.15 ten con eles Amor, e non / poss’eu con tantos guerr[e]ar, / ca lhi non poderei guarir / nelhur se o provar quiser||126.19 e por esto non mi á mester / de trabalhar en vos fogir, / ca eu como vos fugirei, / pois estes, de que tal med’ei, / me non leixan de vós partir?||127.19 ante me fez por meu mal que vivesse, / ca me valver’a mí máis de prender / mort’aquel dia que vos foi veer||128.17 nen a mia coit’, a meu coidar, / en que m’oj’eu vejo viver, / ca m’ei d’atal don’a guardar, / ..., / de a veer||128.19 ca m’ei d’atal don’a guardar, / ..., / de a veer, ca, se a vir, / fara-m’ela de sí partir / mui trist’...||129.21 e, se quiserdes, perderei / cuita per vós ou morrerei, / ca tod’é en vosso prazer||130.22 E dereit’é, ca fui mal consellado||130.24 pero m’ouv’én sabor, / ca entendi que foi tan sen seu grado||130.27 e fiz mui mal sén, / ca non mi avi’a dizer nulla ren / ond’eu nen outre fosse despagado||131.10 e ben o pod’ome entender, / ca muit’á que ll’eu morte mereci||131.22 Ca, des que m’eu en seu poder meti, / non desejei ben que podesse aver||132.4 Ja, mia sennor, niun prazer / non me fara mui gran prazer / sen vosso ben, / ca outro ben / non me fara cuita perder||132.12 E que mal consello fillei / aquel dia en que fillei / vós por sennor, / ca, mia sennor, / sempr’eu mia morte desejei||135.13 non vos én devedes temer, / ca o non pod’ome saber / per min se non adevinnar||136.9 e vai-m’agora dar / tal consello en que perde seu sén, / ca, ... / ben me faç’én d’atanto sabedor||136.13 que me terrá mia morte por mellor / ca me partir de seu ben desejar, / ca, ... / ..., / non m’ar terrá que m’eu possa per ren / dela partir||137.5 de vós atende-l’-ei, / ca, ... / ben me verra de Deus e d’outra ren||137.12 que nunca perderei / gran ben de Deus nen de vós nen d’Amor, / ca, pois vos vejo, de tod’eu ben ei||137.20 nunca de Deus nen de mí prenderei / prazer nen ben de que aja sabor, / ca, mia sennor, de qual guis’averei / ben deste mundo, pois me for d’aquen?||137.22 Ca perderei quanto prazer me ven, / pois vos non vir||137.33 Ca perdud’é, sennor, a meu cuidar, / quen perde sén e prazer e pesar||138.3 Mal consellado que fui, mia sennor, / quando vos fui primeiro connoscer, / ca nunc’ar pudi gran coita perder||138.8 nen viss’o dia’n que vos fui veer, / ca des enton me fez o voss’amor, / na mui gran coita’n que vivo, viver||140.12 e seu torto x’é se me fal, / ca eu non devi’a perder / por mui gran dereito fazer||140.19 Quen m’i consello der terrei / que muit’é bon consellador, / ca ela non mi-o quer i dar||141.5 e non me leixedes assi / en tamanna coita viver, / ca vós devedes a valer / a tod’ome que coita ouver||141.7 ca vós devedes a valer / a tod’ome que coita ouver, / ca me seria máis mester||141.8 ca me seria máis mester, / ca me ten oj’el na maior / cuita’n que ome ten Amor||142.15 aguisou de vo-lles mostrar / ou d’oiren de vós falar, / ca, ... / ..., / Deus, com’ar poderon viver / eno mundo ja máis des i, / senon coitados come mí||144.5 de que eu ei / todo quant’eu aver coidei / des aquel dia en que a vi, / ca sempr’eu dela atendi / desej’e coita, ca non al||145.19 e a min sera mui mester, / ca log’eu coita perderei||146.17 E, mia sennor, por Deus, non me leixedes, / ..., a voss’amor forçar, / ca non poss’eu con el||146.24 non me leixedes del forçad’andar, / ca somos ambos vossos||146.27 e, mia sennor, cuido que eu serei, / ca sempre vos por consello darei / que o voss’ome de morte guardedes||147.15 Ca de tal coita sabedor / soo por quanto mal sofri / amand’, ...||148.13 nen de carpir muito nen de chorar, / ca me non an por én a desfiar / seu linhagen||152.11 u podesse veer / a mia sennor por que moiro, ca non / m’ei a partir d’aqui nulla sazon||152.16 Ca ja ir-me cuidei / e fui coitado como vos direi||157.2 En que grave dia, senhor, que me vos Deus fez veer, / ca nunca vos eu ren roguei que vós quisessedes fazer!||159.16 que me dé mia morte por én, / ca muito me sera mester||161.3 Par Deus, sennor, en gran coita serei / agora quando m’eu de vós quitar, / ca me non ei d’al no mundo a pagar||161.14 Pero sei-m’eu que me faço mal sén / de vos amar, ca, ... / en mui gran coita fui, sennor, des i||165.9 por que mi assi mandades ir morrer, / ca me mandades ir allur viver||166.3 Que ben que m’eu sei encobrir / con mia coita e con meu mal, / ca mi-o nunca pod’ome oir||166.5 mais que pouco que mi a min val, / ca non quer’eu ben tal sennor / que se tenna por devedor / algũa vez de mi-o gracir!||166.9 Pero faça como quiser, / ca sempre a eu servirei||166.12 e quanto a negar poder / toda via nega-la-ei, / ca eu por que ei a dizer / o por que m’ajan de saber / quan gran sandece comecei||167.9 Mais en grave dia naci / se Deus consello non m’i der, / ca destas coitas qual xe quer / m’é min mui grave d’endurar||167.14 É a que Deus fez por meu mal, / ca ja ll’eu sempre ben querrei||168.14 E de morrer m’é mui gran ben, / ca non poss’eu máis endurar / o mal que mi amor faz levar||170.9 lles direi de pran, / ca lles non quero negar nulla ren / de mia fazenda||170.10 ca lles non quero negar nulla ren / de mia fazenda, ca lles quero ben||174.3 non ei amigos, ca, pois tan coitado / jaço morrend’, alguen se doeria / de min||174.16 Mais aquest’é cousa mui desguisada, / ca non sei eu quen tal poder ouvesse||174.19 que lle soubesse / dizer qual coita, pois-la vi, mi á dada, / ca, ... / aver-ll’-ia log’eu d’escaecer||175.16 Nen ja per outre non o sabera, / ca eu a outre nunca o direi||175.22 por sí dira, / ca ben sei eu, ... / que tal esforç’avera qual eu ei / quando a vejo, que per ren non sei||175.29 todo ll’escaescerá, / ca, ... / ... enton / demo xo lev’o que ll’al nembrará!||176.11 que me non fez log’i morte prender, / ca per aquesto fora eu guardado||176.13 ou por perder, sennor, enton o sén, / ca non temera vós despois||177.3 Ca, Deus-lo sabe, poi-la vi, / nunca ja máis prazer ar vi||177.6 nunca ja máis prazer ar vi, / ..., / ca, ... / tan bõa dona nunca vi / tan comprida de todo ben||177.13 non por meu ben, / ca, pero que ll’eu quero ben, / non sabe ca lle quero ben||177.15 non sabe ca lle quero ben, / ca llo nego po-la veer||177.22 sei ben que non posso veer / prazer nunca sen a veer, / ca lle quero mellor ca min||177.28 direi-o con mingua de sén, / ca vedes que ouço dizer: / ... ||178. En tal coita qual m’oides dizer / me ten, amigos, ... / des que a vi (que non viss ... des que a vi (que non viss ... des que a vi (que non viss ... des que a vi (que non viss ... des que a vi (que non viss ... des que a vi (que non viss ... des que a vi (que non viss ... des que a vi (que non viss ... on visse!), ca non / vi nunca dona tan ben parecer||178.22 e non lle posso ren dizer, / ca, ... / quanto cuid’ante no meu coraçon / ca lle direi escaece-m’enton||178.25 escaece-m’enton, / ca mi-o faz ela tod’escaecer||179.4 que non visse, ca por meu mal a vi!||179.12 que eu por meu mal dia vi, / ca, ... / sempre lle quige mellor toda via||179.19 pois non vej’ela, que por meu mal vi, / ca máis val morte ca morrer assi / com’oj’eu vivo||179.26 direi-a ja, ca ja ensandeci||181.5 e de mia mort’ei eu mui gran sabor / por non sofrer mui gran coita d’amor / que sofri sempre no meu coraçon, / ca log’aquesta coita perderei||181.19 En me prazer con mia morte razon / faç’eu mui grande, ... / ca sei de pran que, ... / log’esta coita perderei enton||182.17 E Deus non me leixe viver / se eu a ‘nsandecer non ei, / ca, ..., sempr’averei / coita d’amor||182.22 perderei / a gran coita que d’amor ei, / ca des quand’eu ensandecer, / ..., ben sei / ca nunca pesar prenderei||183.12 de o perder, e o non perderei, / ca perderia pe-lo sén perder / gran coita que me fazedes aver||185.6 por que moiro, ca nunca dona vi / con tanto ben quanto lhi Vós fezestes||185.8 ca nunca dona vi / con tanto ben quanto lhi Vós fezestes, / per bõa fe, ca melho-la fezestes||185.13 punh’en dizer, ca ja nunca direi / tanto de ben quanto lhi Vós fezestes||185.15 ca ja nunca direi / tanto de ben quanto lhi Vós fezestes, / ca de melhor conhoce-la fezestes||186.19 por mal de min, ... / e por mal de quantos no mundo son / que viren o seu mui bon parecer, / ca lhis averra ende coma a min||186.31 quanto a vir tanto mi averei én, / ca outro ben non atend’eu d’aver||187.4 Meus amigos, oimais quero dizer / a quantos me veeren preguntar / qual ést’a dona que me faz morrer, / ca non ei ja por que o recear||187.6 direi-a ja, ca sei que nulha ren / non ei por én máis ca perç’a perder||187.15 quant’eu ja per ren / nunca direi nen o seu parecer, / ca tanto a fez Deus ben parecer / sobr’outras donas||187.20 mui mái-la fez valer en todo ben, / ca lhi fez El que lhi non mingua ren / de quanto ben dona dev’[a] aver||188.15 e me mostr’o seu / bon parecer, que lle Deus deu / por ja sempr’a min mal fazer, / ca Deu-la fez por mal de min / máis fremosa de quantas son / no mundo||188.20 fez-mi-a veer por mal de min, / ..., ca, poi-la vi, / nunca m’ar paguei d’outra ren / senon dela||188.29 coidei dela, ... / aver gran coita sen seu ben, / ca nunca dela cuidei al / aver||189.27 que El me faç’ensandecer, / ..., / ou morrer se sandeu non for, / ca esto me sera mellor||191.5 que me fez Deus, por meu mal, ben querer, / ca me fazedes ja perder o sén / e o dormir, sennor||192.9 que me faz, quanto coido, escaecer, / ca, poi-la vejo, non lle digo nada / de quanto coid’ante que lle direi||192.13 Ca, poi-la vejo, coido sempr’enton / no seu fremoso parecer||192.15 e non / me nembra nada, ca todo me fal / quanto lle coid’a dizer, e dig’al||193.3 gran vingança soub’El de min prender, / ca me fez mui bõa dona veer||193.12 que m’eno mundo faz viver assi / sen ela, ca ben sõo sabedor / d’aver gran coita||193.17 E por meu mal, amigos, non morri / u eu primeir’oi dela dizer / que morrera, ca podera perder, / ..., per morrer log’i||194.4 e, sennor, nunca vos eu mentirei, / ca vos quero mui mellor d’outra ren||194.13 e fez-vos Deus nacer por mal de mí, / sennor fremosa, ca per vós perdi / Deus e amigos e esforç’e sén||194.15 ca per vós perdi / Deus e amigos e esforç’e sén, / ca nunca eu no mundo pud’achar, / ..., / dona que me fezess’escaecer / vós||194.19 a que Deus no mundo non fez par, / ca vos fez de todo ben sabedor||194.27 mais porque dig’a verdade, sennor, / ca vos vejo parecer mui mellor / das outras donas||194.30 E tod’aquesto por mal de mí é, / ca morrerei cedo, per bõa fe, / por vós||194.31 ca morrerei cedo, per bõa fe, / por vós, ca me vej’én de guis’andar||195.9 e por que moiro querendo-lle ben, / ca tan fremosa dona nunca fez / Nostro Sennor de quantas donas fez||195.14 e non llo disse, se me valla Deus, / ca non ousei, assi me valla Deus||195.15 ca non ousei, ... / ca me quis ante mia coita ‘ndurar / ca me perder con tan bõa sennor||195.21 mais rogarei tanto Nostro Sennor / que El me lev’u a possa veer, / ca muit’á ja que non pude veer / niun prazer||195.22 ca muit’á ja que non pude veer / niun prazer, ca non fui a logar / u a eu viss’, ...||195.26 nen ja máis non / mi ar veerei se non for a logar / u veja ela, ca sei eu que non / verei prazer||195.34 E, se os viren, veran gran prazer, / ca muit’á que non viron gran prazer||196. e fez-mi-a Deus veer por mal de mí, / meus amigos, ca, de pran, [n]a maior / coita do mundo viv’oje por én||197.23 E por aquest’eu viver non querria, / per bõa fe, ca vivo na maior / coita do mundo||197.25 ca vivo na maior / coita do mundo des aquele dia / que a non vi, ca non ouve sabor / de min nen d’al||197.29 Deus me cofonda se viver querria, / ca esta dona me tolleu poder / de rogar Deus||198.5 porque dixe ca queria gran ben / ... / ca, ... / me soube log’ũa dona des i, / daquestas tres, que por ela dizia||198.12 devia / mort’a prender, per bõa fe, por én, / ... / ..., / ca, por aquesto que eu fui dizer, / mi ouv’o gran ben que lle quero a saber / esta dona que ante non sabia||198.15 ca non soubera que lle ben queria / esta dona senon por meu mal sén||199.20 Non lle-la digo por esta razon, / ca por dizer-la, ... / non mi porran consello, mal pecado!||199.25 Por én tod’ome devia acordado, / que sén ouvesse, daquest’a seer / (...) ... ), / ca, per pouc’én, seria castigado||200.13 non me dé Deus dela ben nen de sí, / ca nunca tan fremosa dona vi / de quantas donas pude connocer||200.17 E por atal coido sempr’a viver / en grave coita / ca me fez ela mui gran coit’aver||200.19 ca me fez ela mui gran coit’aver / de que ja máis non sera sabedor / nunca per min, ca eu non lla direi||200.22 nen amigo non ei / que lla nunca por min queira dizer, / ca me non posso oj’amigo saber / ... / tal que por min lle fezess’entender / com’oje moiro||201.5 pois mi aqui ven ante vós cometer, /  ca, pois mi Amor ante vós quer matar, / matar-xe-mi-á se me sen vós achar||201.10 non provarei eu mentre vivo for / de lle fogir, ca non ei én poder||201.16 non quer’eu ja provar de me partir / d’u fordes vós, ca faria mal sén||202.6 sei eu a dona ja, /  ca tal dona, si Deus a mí perdon, / non á no mundo, se mia sennor non||203.13 e fezera de me matar mellor, / ca, meus amigos, des que a non vi / desejo morte||203.18 A esta coita nunca eu vi par, / ca esta coita peor ca mort’é||203.21 e por én sei eu ben, per bõa fe, / que non fez Deus a esta coita par, / ca, pero vej’u é mia sennor, non / ous’ir vee-la, si Deus me perdon||204.24 des que a vi muito me vai peor, / ca siquer ante algũa vez dormia||205.2 Ja eu non ei oimais por que temer / nulha ren Deus, ca ben sei eu d’El ja / ca me non pode nunca mal fazer||205.8 e por én / sei eu ca me non pode mal fazer, / ca tan bõa sen[h]or me foi tolher||205.13 e quen aquesta viu ja non veerá / tan mansa e tan fremosa e de bon sén, / ca esta non menguava nulha ren / de quanto ben dona devi’aver||207. pero dizen que coitado viveu, / ca, se s’El del doe ... doer-s’-ia / de mí||207.14 ca foi coitado non quero creer, / ca do coitad’a doer-s’averia||209.5 non mi-o poderedes fazer, /  ca non vi eu quen fezesse / nunca ben se non podesse||209.20 Fazede-mi, e gracir-vo-l’-ei, / ben mentr’ando vivo, ca non / mi-o faredes||211.22 non foi sazon / de m’én partir, ca noutra ren / non pud’eu cuidar des enton||212.14 Mais torne-se na verdade, por Deus, / ca vos non disse verdad’, e o sei||213.8 aquesta coita non á par, / ca, pois u ela é i estar / pode, non sabe nulha ren / de gran coita||213.10 non sabe nulha ren / de gran coita, ca de pran ten / assi eno seu coraçon / qual ben lhi quer de lho dizer||213.17 E quen ben quiser preguntar / por gran coit’a min pregunt’én, / ca eu a sei||214.7 e esso pouco que vosc’estever / entender ben, sennor, se vos disser / algũa ren, ca vos dira pesar||214.12 mais a Deus rogar / quer’eu assi (ca assi m’é mester): / ...||215.24 valla-m’El contra vós, sennor, / ca muito me per-é mester||216.3 Sennor fremosa, conven-mi a rogar / por vosso mal, ... / a Deus, ca faz-me tanto mal Amor||216.17 porque viv’oje na maior / coita do mundo, ca non ei sabor / de nulla ren||217.19 e o pesar / que ei, sennor, de quanto fui dizer, / ca, mia sennor, quen mui gran coita ten / no coraçon faz-lle dizer tal ren / a que non sabe pois consell’aver||217.23 e muit’estou mal, / ca, se mi assi vossa mesura fal, / non á i al, sennor, senon morrer||219.5 nen ar sabe quan gran pavor / ei oj’eu dela, ... / ca, se o soubesse, sei eu / ca se doeria de mí||219.15 nen sab’o mal / que m’ela por sí faz aver, / ca, se o soubesse, doer- / -s’-ia de mí||219.17 doer- / -s’-ia de mí, ... / ca Deus de tal coraçon é||222.7 e nunca tal pesar / me façades, meu Sennor Deus, veer / per que eu aja o corp’a perder, / ca estou eu oj’a mui gran pavor / de o veer||225.3 que mi-a dé cedo, ca m’é mui mester||225.13 ca non á Deus sobre vós tal poder / [per que me faça vosso ben aver], / ca, ... / ..., / nunca ll’eu quis por mia morte rogar||227.9 ja m’esta dona faz maior aver, / ca me faz Deus por meu mal entender / todo seu ben||227.12 mais en tan grave dia foi por mí, / ca máis coitad’ando ca ant’andava||232. Esto entend’eu do seu amor, / ca, des que a vi, v ... vi-lh’aver / sempre pesar do meu prazer||233.7 que vi todo meu ben por gran meu mal, / ca vi ela, de que m’assi aven||234.6 – Amigo, máis dev’o ben a valer, /  ca, se o ben dad’é por [o] servir, / o servidor deve máis a gracir||235.5 Ca ja eu tal temp’ouv’, e atendi / outro mellor||235.8 e outro tal nunca ja cobrarei, / ca ja eu tal temp’ouve que morei / u a podia eu mui ben veer||235.17 mentr’eu viver; mais ja non viverei / senon mui pouco, ... / ..., ca ja niun prazer / de nulla cousa nunca prenderei||235.19 ca ja niun prazer / de nulla cousa nunca prenderei, / ca nunca Deus quer que eu cuid’en al||235.26 Ca non mi avia por end’a matar||236.14 e non atender ja aquel dia / que eu atend’, ... / de lle dizer «por vós moiro, sennor / ca sei que por meu mal llo diria||236.15 ca sei que por meu mal llo diria, / ca sennor ei que m’estrãiaria / tanto que nunc’averia poder / de ll’ar falar nen sol de a veer||237.12 e, vel por Deus, doede-vos de min, / ca por vós moir’, esto sabede ben||237.29 muito perdedes vós en me perder, / ca mi, sennor, avedes vós mui ben||238.7 ajan de seu quen delas diga ben / e a quen façan muito mal por én, / ca ben assi faz a min mia sennor||238.10 e vejan que faran, ca j’assi é||238.14 e enton / nunca lles por én façan se mal non / ca non faz a min a minna mellor||238.22 sei ben que non á / de fazer a min ben niun sabor, / ca, se m’algun ben quisesse fazer, / ja que-que[r] m’én fezera entender / des quant’á que a fillei por sennor!||239.6 com’eu fiz sempre des aquel dia / que eu mia sennor non pudi veer, / ca se nunca depois ar vi prazer / Deus no’me valla que poderia||239. E quen vivess’assi viveria, / per bõa fe, en gran coita mortal, / ca ‘ssi viv’eu por ũa dona qual||239.19 ja non guarria / eu máis no mundo, ca non ei poder / de ja máis aquesta coita sofrer / do que sofri||241.6 Ca, de pran, niun consello non ei||241.20 e con aqueste coidar / coid’a morrer, ca non poss’oj’osmar / com’eu possa viver per nulla ren||241.30 Aquesto sei ja, / ca, se a non vir, nunc’averei ren||242.15 pois non ei poder / de veer mia sennor, ... / ca, de pran, est’é oje máis de ben / que ei||243.5 que amei sempre máis ca outra ren, / ca, de pran, quanto no mundo durei, / os dias que a servi gaannei||243.24 de que sei ca nunca me mal verra, / ca, se morrer por ela, prazer-mi-á||243.28 e ben o pode fazer mia sennor, / ca tod’aqueste poder ben o á||245.7 se podesse, mais non poderia, / ca lle quero tan gran ben que perdi / ja o dormir||245.13 [se podesse, mais non poderia], / ca lle quero ben tan de coraçon||245.20 [se podesse, mais non poderia] / per nulla ren, ... / ca, se podesse, log’eu querria||252.6 pois sen meu grad’ei a fazer / a mia sennor mui gran pesar, /  ca lle pesa de a amar||252.15 E grave dia eu naci / con quanto mal me faz Amor, / ca por el, ... / ei ja sempr’a fazer assi / a mia sennor mui gran pesar||252.20 E nunca m’end’eu partirei, / ca non quer o meu coraçon / nen Deus||256.18 Mais non vos faç’eu saber / de quanto mal me faz Amor / por vós, ca m’ei de vós pavor||256.19 ca m’ei de vós pavor, / ca, se vo-l’ousasse dizer, / doer-vos-iades de mí||257.4 porque vos foron, mia sennor, veer, / ca depois nunca, ... / pud’eu en outra ren aver sabor||257.10 poi-los meus foron os vossos catar, / ca, des i, nunca, ... / pud’eu en outra ren aver sabor||258.13 que vos non aja de fazer, / [do ben que vos quero, saber], / ca entendi eu, por meu mal, / que vós parecedes mellor / de quantas eu vi, mia sennor||258.25 que vos non aja de fazer, / [do ben que vos quero, saber], / ca todo non sei oj’eu quen / o podesse dizer per ren||259.15 non me vos én queixedes, / ca non é en min, mao meu pecado||259.18 nen quer Amor que m’én possa quitar, / nen Deus Sennor, nen vosso semellar, / ca me tẽen de tal guisa forçado||263.22 mais por verdade o dizer / como quen end’é sabedor, / ca me fez Deus coitas saber, / perque mi-as fez todas sofrer||264.4 Punnar quer’ora de fazer / a meus ollos mui gran prazer / que lles non fiz á gran sazon, / ca lles quero fazer veer / a sennor do meu coraçon||264.10 mais de tod’esto ne m’én chal, / ca eles xo buscaron ben||265.11 rogar-ll’-ei assi: / que lle possa, ... / querer, ca esto me pode guardar / da mui gran coita que eu ei d’amor||266.10 E, mia sennor, mal dia eu naci / por tod’este mal que me por vós ven, / ca per vós perdi tod’est’e o sén||266.12 e quisera morrer e non morri, / ca me non quiso Deus leixar morrer||266.17 E na mia coita, pero vos pesar / seja, sennor, ja-que vos falarei, / ca non sei se me vos ar veerei||266.21 catade, sennor, non vos esté mal, / ca polo meu non vos venn’eu rogar||267.13 per que eu torne na terra viver / u mia sennor vi en tan grave dia / sen outras coitas que depois sofri, / ca non vivera ren do que vivi||267.22 mas tan mal dia ante non perdi / os ollos e quant’al no mund’avia, / ca, par Deus, mẽor mingua me faria||269.12 e demais Deus, e viv’en coita tal / qual poderedes mui ced’entender / per mia morte, ca moir’, ...||270.3 nen ei consello nen mi-o quis Deus dar, / ca non quis El u me non quis guardar||270.5 e non ouv’eu de me guardar poder, /  ca dix’eu ca morria por alguen||270.7 e dereit’ei de lazerar por én, / ca non fora tan gran cousa dizer / se se mi a min ben ouvess’a parar / a mia fazenda||270.19 [e dereit’ei de lazerar por én], / [c]a des aquel dia’n que a eu vi / ... daquestes ollos meus / non perdi coita||270.21 non perdi coita, ca non quiso Deus||270.22 nen perderei, ca eu mi-o mereci||271.7 mais mal dia eu dos meus ollos vi, / ca per eles ouv’eu mui pouco ben||272.7 e fiz seu mal e do meu coraçon / por me vengar deles e por al non, / ca me non podian per nulla ren, / ..., / fazer gran mal||273.5 e, vel por Deus, doede-vos de mí, /  ca, sennor, moir’, ...||274.11 ou se o é po-la eu muit’amar, / ca ben lle quer’, ...||275.21 e non s’esforce en sennor que prendesse, / a mellor, nen que mellor parecesse / deste mundo, ca peor lli faria!||275bis. ca, de pran, moiro querendo-lle ben, / pero non ll’ous’én dizer nulla ren,||275bis.5 e non ll’ousar dizer «sennor», / ca, de pran, moiro querendo-lle ben||275bis.7 pero non ll’ous’én dizer nulla ren, / ca dize-lo cuidei ou a morrer||275bis.9 e, pois-la vi, non ll’ousei ren dizer, / ca por máis mia prol tenno de morrer!||277.17 E en seu ben per mí seer loado / non á mester de ende máis dizer, / ca Deus-la fezo qual mellor fazer / soub’eno mund’, ...||278.7 u non dixi o meo do parecer / que lli mui boo deu Nostro Sennor, / ca de pran a fez parecer mellor / de quantas outras eno mundo son||278.20 se per i seu ben ouvess’a perder, / ca sen ela non poss’eu ben aver / eno mundo ||279.10 prazer nen ben nen o ar veerei, / se non vir vós, ... / ou mia morte, fremosa mia sennor, / ca estou de vós como vos direi||279.14 nunca despois vi] / per bõa fe, se mui gran pesar non / ca todo quanto vi me foi pesar||283.3 e máis non direi én / ora daquesto, ca me non conven||283.7 de saber o mal (e de me tẽer / pos-seu) que mi faz, ca doo de mí / averia||284.13 [pero non ben u perdesse ela ren], / ca mi semella cousa sen razon||287.14 Por aquesto que vos rogo, sennor, / dizede-mi-o, ca vos non jaz i mal||288.16 que El me torn’en algũa sazon / u vos eu veja, ca ben sei de mí / [c]a nunca ja p[oderei] g[ran] p[razer, / u vos non vir, de nulla ren veer]||289.3 Per mí sei eu o poder que Amor / á sobr’aqueles que ten en poder, / ca me faz el tan coitado viver||290.4 mais non saben de mia fazenda ren, / ca, se ben soubessen o que eu sei, / maravillar-s’-ian logo per mí / de como viv’e de como vivi||290.12 e sempr’assi mia coita sofrerei, / ca eu non quero mia coita dizer / a quen sei ben ca non mi á de poer / consello máis do que m’eu i porrei||290. E o consello ja o eu fillei, / que eu i porrei, ca ‘ssi me conven||291.3 Om’a que Deus coita quis dar / d’amor nunca dev’a dormir, / ca ja u sa senhor non vir / non dormirá||291.9 En aquesto poss’eu falar, / ca muit’á que passa per mí||291.10 ca muit’á que passa per mí, / ca des que mia senhor non vi / nunca dormi||294.3 éste o mui sobejo / mentira[l] quen no diz, ca, ... / sen vós non me sei eu enno mundo guarida||294.17 non no creades, ca, u vos [vejo], ben-talhada, / vejo eu i quen trage [mia mort’e mia vida]||295.8 toda-las cousas se poden fazer, / que son sen guisa, ca sen guisa é / en viver eu u non veja os seus / olhos||295.15 ca u vou cuidar / en qual a vi e aver a guarir / u a non vej’, a mia morte partir / non deveria con este pesar||299.5 ca mi-o non quer porque lle quero ben, /  ca me non quis nunca nen quer creer, / per nulla ren, que lle sei ben querer||299.10 porque me diz ca lle faço pesar / de a veer nunca nen lle falar, / ca mi-o non quer por al||302.9 Quant’eu puge no coraçon / me fez ela desacordar, / ca, se ll’eu podesse falar, / quisera-lle dizer enton||302.15 Seu medo, poi-la vi atal, / que ouve me tolleo assi, / ca lle quisera falar i / de como me faz muito mal||303.19 non querria das outras a mellor / [eu querer ben por aver seu amor], / ca me faz Deus tan bõa don’amar||304.8 E, se non é, ca me leixe prender / por ela morte, ca non m’é mester / d’eu viver máis se seu ben non ouver||308.3 A guarir non ei per ren / se non vir a que gran ben / quero, ca perço o sén||310.5 muit’ouve gran sabor de m’enganar, / ca me falou primeir’, u a vi, ben||310.26 e guarde-se ben de non ir / com’eu fui log’en seu poder entrar, / ca ll’averra com’avẽo a min||312.9 e falarei con el muit’i / [en quan muit’á que a non vi], / ca muito per-á gran sabor quen sennor ama de falar / en ela se acha con quen||312.17 e falarei c[on] e[l] m[uit’i / en quan muit’á que a non vi], / ca nunca vi, des que a vi, / outro prazer se a non vi||314.5 e non lle peço al, /  ca, se eu fosse fis de a veer, / non querria do mundo máis aver||314.13 non querria do mundo máis aver], / ca muit’á ja que ll’eu sempre roguei / por outro ben, e non mi-o quis El dar||316.8 e por que ei mui cedo de morrer, / ca me dá coita||316.10 ca me dá coita, que de pran ben sei / que non poss’eu muit’assi guarecer, / ca ela ja non m’á ben de fazer||316.15 nen rog’a Deus eu ja por outra ren / senon por morte que me dé por én / ... / ca per al ja eu esto ben o sei||316.16 ca per al ja eu esto ben o sei, / ca mi-o faz Deus e mia sennor saber||316.22 e por én querria morrer, / ca, ... / o mellor é pera mí de morrer||320. al me dara log’i, / ca lle rog’eu que nunca me dé ben / de vós||320.8 E per aquesto quero eu provar / Deus, ca muit’á que lle por al roguei / de vós, sennor||321.10 e ve[e]d’ora que faredes i, / ca nunca vo-lo ja máis jurarei||321.15 S[ei] eu [mui] ben que viverá mui mal, / ca ‘ssi fig’eu des que vos fui veer||323.4 non se vaa dela quitar, / ca, pois que se dela partir, / sei eu mui ben que lhi verra / coita||323.16 E esto sei ben per min, / ca vo-lo non digo por al||323.19 mais porque sei eu ja o mal / que ven end’a quen s’én va’i, / ca muitas vezes perdi||324.4 mai-la do mundo maior / eu mi-a ouvi sempre doita, / ca x’á i coita de coita||324.9 mai-la mia coita x’é forte, / ca x’á i morte de morte||324.14 mai-lo meu mal (...) / ca x’an eles mal de mal / mai-lo meu mal non é mal!||325.6 ja máis por coita nunca ren darei, /  ca, por gran coit’aver, non morrerei||325.16 ben devo de pran a sofrer qualquer / outra coita qual mi Deus dar quiser, / ca, pois per esta morte non prendi, / ja máis [por coita nunca ren darei||326.15 Non a amo, per bõa fe, / por nunca seu ben aver ja, / ca sei ben que mi-o non fara||326.19 que non ei [eu end’al fazer / enquant’ela poder viver], / ca demo m’e[n] cabo prender / fui, de pran, u a fui veer||327.4 [e] dixi-lhis assi, / ca o non pudi [m]áis negar||327.9  ... por que ensandeci / pregunte-me, ca ben log’i / lhi direi eu assi enton||328.24 E, mia senhor, nunca eu direi ren / de contra vós se non perder o sén, / ca, mia senhor, quen om’en poder ten / e lhi faz mal pode-lhi fazer ben||330.18 se eu trouxer os panos, non dedes por én ren, / ca d’err’ei contra J[e]sus eno coraçon meu||331.3 que vos non sérvia, ca non m’é mester||331.4 ca non m’é mester, / ca nunca ren por mí quisestes dar||334.8 e nunca mi fazerdes ben, / ca vós ouç’ende cousecer / de mi fazerdes tanto mal||335.9 Vós me rogastes mui de coraçon / que lhe fezesse ben algũa vez, / ca me seria mesura [e] bon prez||336.8 e as[s]i irei melhor guarecendo, / ca vej’eu ir melhor ao mentireiro / ca o que diz verdade ao seu amigo||338.19 de que moir’eu, e praz a min por én], / ca de viver máis non m’era mester!||340.4 Oimais non á ren que mi gradecer / a mí a mui fremosa mia senhor / de a servir ja mentr’eu vivo for, / ca, de pran, assi me ten en poder||345.7 Nunca vistes, amiga, quant’al amigo visse, / ca me jurou que nunca se ja de mí partisse||346.2 Gran coita sofr’e vo[u]-a negando, / ca non quis Deus que coita sofresse / que eu ousasse, ... / nunca dizer||352.13 nunca me pode toller al / [mal nen gran coita, senon mal] / de morte, ca enquant’eu for / vivo desejarei o seu / ben||352.19 nunca me pode toller al / [mal nen gran coita, senon mal] / de morte, ca tod’outro mal / d’amor sei eu ca me non fal||353.16 d’eu estar muito que a non veja, / ca non posso que morto non seja||354.7 grave dia vos vi, / ca soo por vós tan coitado des i / que me faz ora mia morte desejar||355.3 Gradesc’a Deus que me vejo morrer / ante que máis me soubessen meu mal, / ca receei saberen-mi-o máis d’al||357.3 mais non vos dev’a prazer, / ca perç’eu i||358.4 quen m’oj’a min guisasse / o que eu nunca guisad’averei, / ..., / ca non sei oj’eu quen s’aventurasse / ao que m’eu non ous’aventurar||358.28 pero que me matasse / o seu amor (...) / ... / ca nunca foi quen tal coita levasse / com’eu levo||360.21 mais non ajan én cura, / ca ja per min non saberan máis én||361.16 e porque m’end’eu non pude guardar, / ca, ... / ben entendi, fremosa mia sennor, / [ca vos nunca poderia maior] / pesar dizer do que vos dix’enton||362.5 e vedes, sennor, por que non: /  ca non cuidei sen vosso ben / tanto viver per nulla ren||363.3 Sennor, que grav’oj’a mí é / de me aver de vós a partir, / ca sei, de pran, pois m’eu partir, / que mi averra, per bõa fe||368.8 catarei ela log’enton, / ca, per bõa fe, á mui gran sazon / que ei eu [gran] medo de mia senhor / mui fremosa||369.4 e gran dereito faç’e gran razon, / sennor, ca nunca outra dona vi / tan mansa nen tan aposto catar||369.9 mui gran dereito faç’en vos querer / mui gran ben, ca nunca pude veer / outra dona, sennor, per bõa fe, / tan mansa nen tan aposto catar||369.16 dereito faç’en vos querer gran ben, / ca nunca dona vi nen veerei / tan mansa nen tan aposto catar||370.16 mas non / cuidei que tanto podesse viver / como vivi sen a poder veer, / ca Nostro Sennor nunca me perdon / se eu cuidasse que tanto v[ivera / sen a veer||371.10 mui sen meu prazer / a farei vosc’, ... / ca vos averei de chamar «cochon»||371.28 «Le[i]xade-m’ora, por Nostro Sen[h]or», / ca as[s]i se sol meu padr’a emparar||373.5 que nunca perca coita nen pesar / eu, ... / [...] / ..., ca non posso perder / mui gran coita||373.8 pois non ous’a dizer / o muito ben que vos Deus fez, sen[h]or, / ca, ... / ..., / sempr’averei muit’est[ra]nho d’andar / dos que an de falar en algũu ben||373.12 sempr’averei muit’est[ra]nho d’andar / dos que an de falar en algũu ben, / ca, se non, non averia poder, / ..., / de non falar no vosso ben, sen[h]or||373.15 ca, se non, non averia poder, / ..., / de non falar no vosso ben, sen[h]or, / ca tan muit’é o vosso ben, sen[h]or||374. poss’eu fazer quen quiser sabedor / que non é ‘ssi, ca, se me venha ben, / non é doado||374.10 per que viv[o], amigos, na maior / coita do mundo, ca, mao pecado, / sempre eu ouve por amar desamor||374.13 de mia sen[h]or tod’este mal me ven / [e] al me fez peior, ca me fez quen / servo servir e non seer amado / por én||379.5 mal que lhes pes non mi-a poden tolher / que a non veja sen nen ũu pavor, / ca morrerei||380.3 Tan grave dia que vos conhoci / por quanto mal me ven per vós, sen[h]or, / ca me ven coita, nunca vi maior||380.8 ca ten, sen[h]or, porque vos eu servi / sempr’e digo que sode-la milhor / do mund’e trobo polo voss’amor, / que me fazedes gran ben||381.11 Se foss’eu o que vos leva, / levar-m’-ia en bon dia, / ca non faria mal leva / d’outra||382.15 Ca non sei omen que se mal non queixe / do que m’eu queixo, d’aver sempre mal||384.5 dizede-mi-o, ca ben vos estara||385.5 e des oimais quer’amar Deus, /  ca mi mostrou quen oj’eu vi||385.8 Sempre m’eu d’Amor queixarei, / ca sempre mi dele mal ven||385.14 E mui gran queixum’ei d’Amor, / ca sempre mi coita sol dar||386.3 Amigos, non poss’eu negar / a gran coita que d’amor ei, / ca me vejo sandeu andar||387.17 nembre-vos quant’afan levei / por vós, ca por vós morrerei||388.5 e, par Deus, / quanto ben avia perdi, / ca meu ben tod’era’n veer||388.8 pero vejo, nunca ar vi, / ca non vej’eu, pero vej’eu||388.10 quanto vej’eu non me val ren, / ca perdi o lume por én||388.15 que ja máis nunca veerei / se non vir o parecer seu, / ca ja ceguei quando ceguei||389.15 e dereit’é de sempr’andar assi, / ca, se ll’alguen na mia coita falava, / sol non oia nen tornava i||390.10 E ja m’eu consello non sei, / ca ja o meu adubad’é||390.18 E ja eu non posso chorar, / ca ja chorand’ensandeci||391.9 Pero ja non posso guarir, / ca ja cegan os ollos meus / por vós||392.16 se mi-a Deus amostra, gran ben mi fara, / ca nunca prazer veerei sen a veer||395.20 E viverei mentre poder viver, / ca pois por ela me ei a morrer||396.5 e do seu ben nunca m’El outro desse, / ca ja sempr’eu veeria d’aqui / aquelas casas u mia sennor vi||396.24 E esso pouco que ei de viver / vive-lo-ia a mui gran prazer, / ca mia sennor nunca mi-o saberia||398.7 e aquesto pod’el fazer mui ben, / ca mia sennor esto quer toda via||398.11 e aquesto non poss’eu escoller, / ca logo m’eu en al escolleria||398.14 escolleria, ... / de nunca ja morrer por nulla ren, / ca esta morte non é jograria||398.17 E vin aqui a Segobia morrer, / ca non vej’i quen soia veer / meu pouc’e pouc’, ...||399.5 mais do que dixe gran pavor per-ei, /  ca me tremi’assi o coraçon / que non sei se [me] llo dixe, se non||399.13 ca me tremi’assi o coraçon / [que non sei se me llo dixe, se non], / ca nunca eu falei con mia sennor / senon mui pouc’oj’, ...||403.13 [e ir morar allur sen vosso ben], / ca mi avẽo assi outra vez ja||406.7 pois mi-o vós nunca quisestes creer, / ca, mia sennor, sempre o eu neguei / quant’eu máis pude||407.28 e, se quero cantar, / choro, ca ela me nembra enton||408.9 – E, sennor, dizen, pero vos tal ben / ..., que moiro, que ren non me val, / ca vós dizedes dest’amor atal / que nunca vos ende senon mal ven||408.12 – [D]izen verdad’, amig’, e, pois é mal, / non i faledes, ca prol non vos ten||408.16 mais que farei, / ca por vós moir’e non ei d’al sabor?||408.17 – Non vos á prol, amigo, ca ja sei / o por que era todo voss’amor||409.4 mais, pois-lo ei, ja o non cuidaria, / ca me non sei nen posso defender||409.10 E de guisa mi-o mostrou que queria / ante mia mort’oje máis ca viver, / ca sofro coitas qual non sofreria||409.12 mas ei-as, mal que me pes, de sofrer, / ca de guisa me ten vençud’Amor||409.16 Mais esta mesura, como seria / de mia sennor? Ca non ll’ouso dizer / que me valla||409.17 Ca non ll’ouso dizer / que me valla, ca sei ca me diria / que me quitasse ben de a veer||411.9 e mort’assi venna quando vẽer, / ca desejos non ei eu de perder / da mansedume e do bon parecer / e da bondade, ... / que en vós á||411.15 que me leixe meu temp’assi passar, / ..., e sofrer, / ca en desejos é todo meu ben||411.18 mais eu fill’i sabor, / ca desejo qual vos vi||411.19 e por én / vivo, ca sempre cuid’en qual vos vi||411.22 e desejarei mentr’eu vivo for, / ca sen desejos nunca eu vi quen / podess’aver tan verdadeir’amor / com’oj’eu ei||411.28 e assi / quero viver, e o que for de mí / seja, ca esto tenn’eu por mellor||411.29 desejar sempre, ca, des que non vi / vós, non vivera ren do que vivi||412.8 por tal moller que quen a vir dira / que moiro eu ben (morrer por tal sennor!), / ca, ... / ..., / muit’é ben saberen||412.14 mais mal baratará, / ..., quen mia sennor vera, / ca morrerá como eu moir’ou peor||412.15 ca morrerá como eu moir’ou peor, / ca non á no mundo tan sofredor / que a veja que se possa sofrer / que lle non aja gran ben de querer||412.19 e por esto baratará mellor / non a veer, ca ren non lle valra||412.30 pero sei que lle plazera / de mia morte, ca non quis nen querra / nen quer que eu seja seu servidor||418.15 E mal dia naci, sennor, / pois que m’eu d’u vós sodes vou, / ca mui ben sõo sabedor / que morrerei||420.7 des oje-mais sempre ll’eu rogarei, / ..., que me dé maior / con que moira, ca mui gran sabor ei, / ..., de máis non guarecer||420.13 mais ja graci-ll’-ei, / pois ei gran coita, que me dé maior, / ..., mui cedo, ca non sei / oj’outra ren con que visse prazer||420.19 mentr’eu viver sempre o servirei, / pois ei gran coita, que me dé maior / con que moira, ca de pran al non sei / que me possa toller coita d’amor||421.16 El, que á de mi-a dar mui gran poder, / mi-a dé, ... / [...] / ..., ca m’é mui mester / de mi-a dar El||422.5 e a gran coita que me faz sofrer, / a vó-lo devo muit’a gradecer, / e a Deus, ... / ca ben o faço desto sabedor||422.16 a vós dev’én mui bon grad’a põer, / ca non me dé Deus de vós ben, sennor||422.23 que me non leixedes escaecer / en me lle non defenderdes, sennor, / ca ben coido, ... / que me mate ced’, ...||423.7 e, por én, quanto m’el quiser matar / máis cedo tanto llo máis gracirei, / ca ben me pode partir da maior / coita de quantas eu oi falar||423.13 que me fui mostrar / ũa dona que eu vi ben falar / e parecer por meu mal, ... / ca muit’i á que vivi a pavor / de perder o sén||423.25 Deus non me valla, que eu mester ei, / ca, pois m’eles non queren amparar / e me no seu poder queren leixar, / nunca per outre emparado serei||424.11 e gran ben / mi fara i se mi-o quiser fazer, / ca mui melhor mi sera d’outra ren / de me leixar log’i morte prender||424.13 ca mui melhor mi sera d’outra ren / de me leixar log’i morte prender, / ca melhor m’é ca tal vida viver||424.17 E gran mesura Deus de me matar / fara, ... / ca El sabe que non ei d’atender / senon gran mal se viver||424.20 e por én, / se mi der mort’, ei que lhi gradecer, / ca por meu mal mi-a fez El conhocer||425.3 Senhor fremosa, por meu mal / vos viron estes olhos meus, / ca des enton assi quis Deus / e mia ventura||425.9 vedes por que: ca me guardei / tan muit’en vos dizer pesar||426.3 Par Deus, senhor, gran dereito per-é / de mi quererdes mal de coraçon, / ca vos fui eu dizer, ... / que vos queria ben, senhor||426.13 [nen quanto mal me pois por én verria], / ca me fezestes vós perder o sén||429.12 A Lobaton quero eu ir, ca, ... / sempre [e]no meu coraçon muito veer desejo / a senhor do melhor prez||429.23 A Lobaton quero eu ir, ca non perço cuidado / do coraçon||430.13 rogá-ll’-ei que non / mi-a tarde muito, ca mui gran sazon / á que a quis e desejei por én||430.20 que me val máis log’i morte prender / que viver coitad’en mui gran pavor, / ca non averei, ... / tal coita qual ei no meu coraçon||430.24 E quen soubesse como me vai non / terria que eu sõo de bon sén / en me leixar viver, ca sen razon / me dá tal coita Amor que me conven||433.11 meu mal fiz e faço de vos amar, / ca de morrer por vós ei gran pavor / da coita que me fazedes levar||434.3 Sennor fremosa, ja perdi o sén / por vós e cuido mui ced’a morrer, / ca vos sei mellor d’outra ren querer||434.15 E d’atal pleito punnad’en guardar, / sennor fremosa, o vosso bon prez, / ca, se eu moiro por vós esta vez, / vedes de que vos faço sabedor||435.17 e por aquesto, mia sennor, máis val / de me guarirdes de mort’, ao meu / cuidar, ca per al non guarecerei||436.8 pero non poderei per ren / sofrer a coita en que me ten Amor / por vós, mia sennor, ca muit’á, de pran, / que vos eu dixe toda mia razon||438.16 Sempre vos eu, sennor, consellarei / que me façades ben por me guarir / de mort’, ... / ca mal sera se por vós morto for||438.19 nen querrei / atan gran ben come vós, mia sennor, / ca nunca dona vi nen veerei / con tanto ben come vós, mia sennor||441.10 sempr’andarei / por voss’om’e servir-vos-ei, / ca, ... / [n]on quer’outra sennor fillar||441.19 [n]on quer’outra sennor fillar / senon vós, ... / [c]a non poss’eu desto forçar / Deus||442.7 [s]ofred’a coita que vos por mí ven, /  ca sofrendo coita se serv’o ben||443.9 non cha direi eu, ca o dirias||446.7 e Amor me faz por ela morrer, / ca non catei por al des que a vi / senon por ela||448.16 E tod’aquesto non poss’eu sofrer / que ja non moira, ca non sei eu quen / non morresse con quanto mal mi ven / d’Amor, que mi faz muito mal sofrer||450.6 que guarde ben mia senhor, / ca ja [son] eu treedor / se se ela quer ir migo||453.3 e dix’eu por ela cousa guisada, / ca nunca vi dona peior talhada||454.7 estes penhos pesar-lh’-an, / ca o quer’eu penhorar / na cadela, polo can||460.21 deita[de-a] log’en ũu muradal, / ca peior pena nunca desta vi||460.25 pois que me vós conselhades deitar / en tal logar esta pena, ca, si / [i] o fezesse, faria mui mal||461.21 non façades dela capa, ca non é cousa guisada||461.24 gardade-vos de seerdes escatimoso ponteiro, / ca dizen que baralhastes con [Don] Joan Co[e]lheiro||461.30 Ca vos oi eu dizer: «Con estas petei e frango»||464.8 porque vós sodes a melhor / dona de que nunca oisse / omen falar, / ca o vosso bõo semelhar / sei que par / nunca lh’omen pod’achar||464.15 mui ben seede fis / que nunca eu sen cuidado / én viverei, ca ja Paris / d’amor non foi tan coitado||464.23 Ca o mal, que vos foi ferir, / aquele x’ést[e] o nosso||466.19 ced[o] é mui gu[i]sado, / ..., / ca log’ali, / u vos eu vi, / fui d’amor aficado / tan muit’en min / que non dormi||468.6 Por Deus, non me roguedes, / ca direi vós de min o que i entendo||468. se ũa vez assanhar me fazedes, / saberedes quaes peras eu vendo, / ca rogades cousa [mui] desguisada||468.22 e en sa prol nunca me vós faledes, / ca, se eu soubesse, morrer’ardendo||468.26 E por esto é grande a mia nomeada, / ca non foi tal que, se migo falhasse, / que én eu mui ben non [o] castigasse||468.28 ca non foi tal que, se migo falhasse, / que én eu mui ben non [o] castigasse, / ca sempre fui temuda e dultada||470.8 E por [vos] eu ben conselhar / non de vós vou estar peior, / ca vos conselh’eu o milhor||476.10 E com[o] omen que quer mal doitear / seus naturaes sol non no provedes, / ca non son máis de dous||476.18 nunca muito de vó-los alonguedes, / ca non podedes outros taes achar / que vos non conhoscan quen sodes nen qual||477.8 Vi ũu coteife mao, val[a]di, / con seu porponto (...) / ca non quer Deus que s’el en outro meta||478.5 Non me posso pagar tanto / ... / ..., / [...] / nen d’armas (ca ei espanto / por quanto / mui perigo[o]sas son)||478.12 que mi alongue muit’aginha / deste demo da campinha / u os alacrães son, / ca dentro no coraçon / senti deles a espinha!||478.25 e fugirei do poçon / do alacran, ca eu non / lhi sei outra meezinha||478.34 e andar de noite armado / sen grado / o faço, ... / ca máis me pago do mar / que de seer cavaleiro||478.36 ca máis me pago do mar / que de seer cavaleiro, / ca eu foi ja marinheiro||478.44 ja me i pod’enganar / que me faça ja falar / en armas, ca non m’é dado||479.19 e, porque é grossa, non vos seja mal, / ca delgada pera gata ren non val||480.6 Per boa fe, fazede-lo mui mal, / ca Don Ansur, ... / ven dos de Vilanansur de Ferreiros||480.20 e diz ca non lh’én cal / de viver pobre, ca, quen x’assi fal, / falecer-lh’-a[n] todos seus companheiros||481.3 Senhor, justiça viimos pedir / que nos façades, ... / ca Gris furtaran tanto||481.19 e sol non cata como Gris non ten / nunca cousa de que [el] se cobrir, / ca todo quanto el despendeu e deu / d’ali foi tod[o]||482.5 Tolhed’ala Do[n] / [...] / ca non é esta de Nostro Sen[h]or / paixon||482.10 U a voz começastes, entendi / ben que non era de Deus aquel son, / ca os pontos del no meu coraçon / se ficaran||484.27 Par Deus, adail, muit’ei gran razon / de sempre en vós mia fazenda leixar, / ca non me mova d[aqu]este logar / se ja máis nunca cuidei passar Lora||484.31 E ao demo vou acomendar / prez deste mundo e armas e lidar, / ca non é jogo de que omen chora!||487.6 mais dad’a outren que tenha por vós, / ca vossa onra [á] e todos nós, / aquanto nós avemos, per-amar||487.20 que nunca voz en dia d’Acenso[n] / tenhades, ... / [...] / nen de seus santos, ca ei gran pavor / de vos vĩir mui toste deles mal||487.23 Nen na egreja non vos conselh’eu / de teer voz, ca vos non á mester||487.24 ca vos non á mester, / ca, ... / ..., / [...] / ..., / querra que seja quanto avedes seu||487.30 estad’en paz / e leixade maa voz, ca rapaz / sol non na dev’a tẽer nen judeu||491.15 con os livros que ten non á molher / a que non faça que semelhen grous / os corvos, ... / ..., / ca non á máis, na arte do foder, / do que, [e]nos livros que el ten, jaz||495.3 e praz-m’ende por vosso mal, / ca sei que sentiredes qual / mingua vos pois ei de fazer||495.5 ca sei que sentiredes qual / mingua vos pois ei de fazer, / ca non perde pouco senhor / quando perde tal servidor||496.9 Ca sei mui ben que nunca poss’achar / nen ũa cousa ond’aja sabor / senon da morte||497.8 mais porque vos está mal, / ca, par Deus, mal vos per-está, senhor||498.8 Ca na mia morte non á [i] razon / bõa que ant’El possades mostrar||498.11 des i, non o er podedes enganar, / ca El sabe ben quan de coraçon / vos eu am’...||498.15 ben sei / que en Deus nunca pod’achar perdon, / ca de pran Deus non vos perdõará / a mia morte||498.16 ca de pran Deus non vos perdõará / a mia morte, ca El sabe mui ben / ca sempre foi meu saber e meu sén / en vos servir||501.3 Ca logo m’El guisou que vos oi / falar||503.5 que nunca tan gran torto vi, / ca, ... / grand’é o mal que mia senhor / mi quer||503.12 est’é o que a min aven, / ca, ... / grand’é o mal [que mia senhor / mi quer||503.19 este mal non poss’eu partir, / ca, ... / grand’é [o mal que mia senhor / mi quer||505.19 ven-mi gran mal [de vós, ai mia senhor, / en que nunca pôs mal Nostro Senhor], / ca non pôs en vós mal Nostro Senhor / senon quant’a min fazedes, senhor!||507.10 mente, ca non veja prazer / se eu trobo por m’én [pagar,||507.16 mente, ca Deus non mi perdon / se eu trobo por [m’én pagar,||508.19 mais pero, senhor, Deus non mi dé ben / se ant’eu ja non queria morrer / [e se mi non fosse maior prazer], / ca máis meu ben é de morte sofrer||511.11 mia morte tenho na mão, / ca tan muito desejei / aver ben de vós, senhor||514.5 mais non con asperança / d’aver de vós ben, ca ben sei / que nunca de vós averei / senon mal e viltança||514.10 Desej’eu mui máis d’outra ren / o que mi pequena prol ten, / ca desej’aver vosso ben||515.6 Ca, senhor, pero me fazedes mal / e mi nunca quisestes fazer ben||516.13 [e non poss’estremar / o ben do mal nen prazer do pesar], / ca, mia senhor, ... / ..., no coraçon / nunca ar ouv’eu pesar, des enton, / nen prazer||517.20 «Mal ti venha per u fores, / ca non es senon mia morte, / ai amor!»||518.7 senon que o peior / que mi vós poderdes fazer / faredes a vosso poder, / ca non atend’eu de vós al||518.15 E sol non met’eu en cuidar / de nunca de vós aver ben, / ca soo certo d’ũa ren: / ... ||518.19 que o máis mal e máis pesar / que mi vós poderdes fazer / [faredes a vosso poder], / ca Deus vos deu end’o poder / e coraçon de mi-o fazer||520.5 e tod’esto foi porque se cuidou / que andava d’outra namorado, /  ca sei eu ben que mi non falara / se de qual ben lh’eu quero cuidara||520.19 ca sei eu ben que mi non falara / [se de qual ben lh’eu quero cuidara], / ca tal é que ante se matara / ca mi falar se o sol cuidara||521.6 des que a non vi non er vi pesar / d’al, ca nunca me d’al pudi nembrar||524.4 O que vos nunca cuidei a dizer, / ..., vo-lo direi / porque me vejo ja por vós morrer, / ca sabedes que nunca vos falei / de como me matava voss’amor||524.6 ca sabedes que nunca vos falei / de como me matava voss’amor, / ca sabe Deus ben que d’outra senhor / que eu non avia mi vos chamei||525.13 ca, senhor, mui gran prazer mi per-é / quand’en vós cuid’e non ei de cuidar / en quanto mal mi fazedes levar||525.19 mais gran maravilha tenh’eu que é / de mi viir de vós mal, [ / ... / ca, par Deus, semelha mui sen razon / d’aver eu mal d’u o Deus non pôs, non||526.5 e venho-vos preguntar / o por que é, ca non poss’entender, / ..., / en que vo-l’eu podesse merecer||526.15 non me devedes i culp’a põer, / ca sabe Deus que, se m’end’eu quitar / podera des quant’á que vos servi, / mui de grado o fezera log’i||527.3 Non sei como me salv’a mia senhor / se me Deus ant’os seus olhos levar, / ca, par Deus, non ei como m’assalvar / que me non julgue por seu traedor||529.3 Senhor, non vos pes se me guisar Deus / algũa vez de vos poder veer, / ca ben creede que outro prazer / nunca [d’al] veran estes olhos meus||529.7 E non vos pes de vos veer, ca tan / cuitad’ando que querria morrer||529.19 o que nunca sera per nulha ren] / ca, d’eu falar en mi fazerdes ben / como falo, faç’i mingua de sén||531.5 que me non ajan d’entender / o que eu muito receei, / ca m’entenderán que vos sei, / senhor, melhor ca min querer||531.14 Vós veed’en como sera, / ca, par Deus, non ei ja poder / que en min non possa veer / quen quer que me vir des aqui / que vos sei eu, ... / ..., melhor ca min querer||532.7 que vos eu podesse contar / ... / ..., / ..., / ca, se vos podess’i falar, / cuidaria muit’a perder / da gran coita e do pesar / con que m’oj’eu vejo morrer||532.11 cuidaria muit’a perder / da gran coita e do pesar / con que m’oj’eu vejo morrer, / ca me non pod’escaecer / esta coita que non á par||532.13 ca me non pod’escaecer / esta coita que non á par, / ca me vos fez Deus tant’amar||533.7 que mi-a leixe, se lhi prouguer, veer / cedo, ca, ... / se a non vir, non me posso guardar / d’ensandecer ou morrer con pesar||533.13 [que mi-a leixe, se lhi prouguer, veer] / cedo, ca tal a fez Nostro Senhor||533.19 [que mi-a leixe, se lhi prouguer, veer] / cedo, ca tal a quis[o] Deus fazer||534.13 este cuido que tevesse / que dig’eu muit’aguisado, / ca outr’omen non é nado / que esto creer podesse||536.8 tenho que mi fariades gran ben / de mi dizerdes quanto mal mi ven / por vós, se vos éste loor ou prez, / ca, se vos fosse ou prez ou loor, / de me matardes seria razon||537.8 tanto a fez Deus comprida de ben / que máis que todas-las do mundo val, / ca mia senhor quiso Deus fazer tal||537.15 e, des i, non lhi fez pouco de ben / quando non quis que lh’outra foss’igual, / ca en mia senhor nunca Deus pôs mal||537.21 e por esto non sei oj’eu quen / possa compridamente no seu ben / falar, ca non á, tra-lo seu ben, al||538.17 Mais Deus, que de tod’é senhor, / me queira põer conselh’i, / ca, ... / [...] / [...] / ..., / moir’eu, mais non merecedor||539.8 E tod’este mal eu sofri / por vós e polo voss’amor, / ca des aquel tempo, senhor, / que vos vi e oi falar, / non perdi coitas||540.13 [des i / nunca coita perdi], / ca de me matar Amor non m’é greu||541.13 non an tal coita qual eu ei sen par, / ca os que troban e que s’alegrar / van eno tempo que ten a color / a frol consig’... / [...] / non an non viven [en] qual perdiçon / oj’eu vivo||544.8 Pero filhar-lh’-ia por galardon / de a veer se soubesse que non / lh’era tan grave, ... / ca mui gran temp’á que ando coitado / ... po-la ir veer||544.10 ca mui gran temp’á que ando coitado, / ..., po-la ir veer, / ca depois non me pod’escaecer / qual [a] eu vi||544.12 ca depois non me pod’escaecer / qual [a] eu vi, ... / ca verdadeiramente des enton / non trago mig’aqueste coraçon||544.15 nen er sei de min parte nen mandado, / ca me ten seu amor tan aficado||545.14 mais, par Deus, senhor, seeredes / de min pecador, ca, vedes, / mui dõado / moir’e de vós non ei grado||547.4 e sofrer m’é, per boa fe, / o mal, ca o ben sabedor / sõo que o non ei d’aver||547.8 mais que gran coita de sofrer / que mi é, coitado pecador, / ca no mal, senhor, viv’oj’eu, / que de vós ei!||548.8 da mor- / t’averei prazer e sabor, / ca viv’en tal cuidado / come quen sofredor / é de mal aficado / que non pode maior||548.13 se mi non val a que en for- / te ponto vi, ca ja da mor- / t’ei praz[er] e nen un pavor||549.16 E por end’ei no coraçon / mui gran prazer, ca tal a fez / Deus||550.17 [que por rei nen ifante / des ali adeante / non me cambiaria], / ca, senhor, en gran ben viveria / se, u vós vivessedes, vivesse||551.12 Ela tragia na mão / un papagai mui fremoso / cantando mui saboroso, / ca entrava o verão||551.28 «di verdade, / papagai, por caridade, / ca morte m’é esta vida»||551.31 e non vos queixedes, / ca o que vos á servida / erged’olho e vee-lo-edes||554.6 mais sei que non / mi poderiades tolher, / per bõa fe, nen un prazer, / ca nunca o eu pud’aver / des que vos eu non vi, senhor||561.34 Amor fez a min gran ben / querer tal molher, ... / ..., / ca en tal coita me ten / que non ei força nen sén||562.10 Non pudi nunca partir de chorar / estes meus olhos ben de-la sazon / que vos viron, senhor, ca des enton / quis Deus assi||564.19 e por voss’andarei / ca voss’amor me forçou / assi que por vosso vou||564.26 ant’ei noj’e pesar én, / ca meu coraçon non é / nen sera, per bõa fe, / senon no [que] quero ben||566.8 que algun tempo sábia que é ben, / ca o ben, senhor, non poss’eu saber / senon per vós||566.15 que o ben sábia, pois que [o] mal sei, / ca, se non souber algũa sazon / o ben por vós, por que eu mal sofri, / non tenh[o] eu ja i se morte non||568.6 teede por ben, ... / ..., / de mi teer puridade, senhor, / e eu a vós, ca est’é o melhor||568.19 ca est’é o melhor] / ca non tiro eu nen vós prez nen loor / daqueste preito se sabudo for||569.19 querede-vos de mí doer / [ou ar leixade-m’ir morrer], / ca, senhor, todo m’é prazer / quant’i vós quiserdes fazer||570.22 que non foi o vosso pesar / [que s’ao meu podess’iguar], / ca o meu non se pod’osmar, / nen eu non o pudi negar||572.3 Que trist’oj’é meu amigo, / amiga, no seu coraçon, / ca non pôde falar migo / nen veer-m’, ...||572.8 Trist’anda, se Deus mi valha, / ca me non viu||572.14 D’andar triste faz guisado, / ca o non vi||573.7 Querria saber mandado / dos que lá son, ca o non sei||573.16 porque é lá meu amigo, / ca por al non vo-lo digo||576.4 e quer’eu este preit’assi trager, / ca m’atrevo tanto no feito seu||576.7 nen o quero de mí desasperar, / ca, se lh’eu amor mostrasse, ben sei / que lhi seria end’atan gran ben||578.7 que, ... / ..., façades enfinta de mí, / ca demo lev’essa ren que eu der / por enfinta fazer o mentiral / de min||578.9 ca demo lev’essa ren que eu der / por enfinta fazer o mentiral / de min, ca me non monta ben nen mal!||578.13 que, ... / ...façades enfinta de mí / ca mi non tolh’a mí ren nen mi dá / de s’enfinger de mí mui sen razon / ao que eu nunca fiz se mal non||579.13 mais non vos mand’i, filha, máis fazer], / ca de vos el amar de coraçon / non vej’eu ren que vós i perçades||580.4 mais sei eu que non / cuidou el no seu coraçon / de mi pesar, ca vos digo / que ant’el queria morrer / ca mi sol un pesar fazer||580.8 Non cuidou que mi pesasse / do que fez, ca sei eu mui ben / que do que foi non fora ren||580.14 Feze-o por encoberta, / ca sei que se fora matar / ante que min fazer pesar||580.19 que ant’el queria mo[rrer / ca mi sol un pesar fazer], / ca de morrer ou de viver / sab’el ca x’é no meu poder||588.16 e ten / que s’encobre, pero non lhi val ren, / ca nos seus olhos entenden que non / pod’el poder [aver d’aver prazer / de nulha ren senon de vos veer]||589.13 Ca sei que non terrá el por razon, / como quer que m’aja mui grand’amor||590.16 – Amigo, dizede, ... / o que eu i faça, ca eu non o sei||591.5 ou como pod’ala fazer tardada, / ca nunca tan gran maravilha vi||591.26 mais, por Deus, non sejades sospeitada / d’outro mal del, ca, ... / nunca d’outr’ome tan leal oi / falar||592.14 El, amiga, achei eu andar tal / come morto, ca é descomunal / o mal que sofr’e a coita mortal||593.2 – Si, mia senhor, ca non poss’al / fazer, ca seria meu mal / e vosso||593.3 – Si, mia senhor, ca non poss’al / fazer, ca seria meu mal / e vosso||593.21 mais quer’eu ant’o meu passar / ca assi do voss’aventurar, / ca eu sen vós de morrer ei||597.19 viv’en coita, coitado per morrer] / ca, se cuidasse de mí ben aver / ant’el queria viver ca morrer||598.7 que non moirades vós nen eu assi / como morremos, ca non á mester / de tal vida avermos de passar||598.9 ca non á mester / de tal vida avermos de passar, / ca máis nos valria de nos matar||598.13 [que non moirades vós nen eu assi] / como morremos, ca ena maior / coita do mund’ou ena máis mortal / vivemos||598.19 que non moirades vós nen eu assi / como morremos, ca, per bõa fe / mui gran temp’á que este mal passou / per nós||600.4 Ca tanto o trouxestes mal / que non ei, de vos ben fazer, / ..., poder||600.15 Caestes en [a]tal cajon / que sol conselho non vos sei, / ca ja vos eu desemparei / en guisa, ... / que non [ei, de vos ben fazer, / ..., poder]||601.10 e foi pecado seu / de sol põer no coraçon, / madre, passar mia defenson, / ca sab’el que lhi mandei eu / que non fosse||602.4 mais non ous’oj’eu convosc’a falar, / ca ei mui gran medo do irado||602.9 mais non ous’oj’eu convosc’a falar, / ca ei mui gran medo do mal bravo||602.14 mais non ous’oj’eu convosc’a falar, / ca ei mui gran medo do sanhudo||602.19 mais non ous’oj’eu convosc’a falar, / ca ei mui gran medo do esquivo||603.5 e tenho que mi faz Deus ben i, /  ca, pois que s’el ledo partiu d’aquen, / non pode seer senon por meu ben||604.8 Non vos vi, á gran tempo, nen se guisou, / ca o partiu mia madr[e]||604.15 Que vos non vi á muito e nulha ren / non vi des aquel tempo de nen un ben, / ca o partiu mia madr[e]||607.8 El ven por chegar coitado, / ca sofre gran mal d’amor||608.2 De morrerdes por mí gran dereit’é, / amigo, ca tanto paresc’eu ben / que desto mal grad’ajades vós én / e Deus bon grado||608.4 ca tanto paresc’eu ben / que desto mal grad’ajades vós én / e Deus bon grado, ca, per boa fe, / non é sen guisa de por mí morrer / quen mui ben vir este meu parecer||608.8 De morrerdes por mí non vos dev’eu / bon grado, ca esto fara quen quer / que ben cousir parecer de molher||610.12 e maravilhada / sõo de como vivo / sofrendo tan esquivo / mal, ca máis mi valria de non seer nada||612.4 ora vej’eu a gran falsidade / con que mi vós á gran temp’andastes, / ca d’outra sei eu ja por verdade, / a que vós atal pedra lançastes||612.9 ora vej’eu o gran maldeserto / con que mi vós á gran temp’andastes, / ca d’outra sei eu ja ben por certo, / a que vós [a]tal pedra lançastes||612.14 Ai fals’amig’, eu non me temia / do gran mal e da sabedoria / con que mi vós á gran temp’andastes, / ca d’outra sei eu, ... / a que vós [a]tal pedra [lançaste||614.8 De o veerdes, gradecer-vo-lo-ei, / ca sabedes quant’á que me serviu||618.3 Por Deus, amiga, pes-vos do gran mal / que diz andand’aquel meu desleal, / ca diz de mí, ... / andand’a muitos que lhi fiz eu ben||618.8 De vos én pesar é mui gran razon, / ca diz andando mui gran traiçon / de min e de vós||618.14 De vos én pesar dereito per-é, / ca diz de min gran mal, per bõa fe, / e de vós||618.16 ca diz de min gran mal, per bõa fe, / e de vós, amiga, cada u sé / falando, ca diz que lhi fiz eu ben||620.5 e, par Deus, amiga, ei end’eu pesar, / ..., / tamanho que esto non é de falar, / ca lho defendi||620.7 Defendi-lh’eu que se non fosse d’aqui, / ca todo meu ben perderia per i||624.13 mais, pois-la matou, serei sofredor / sempre de coita enquant’eu viver, / ca sol u cuido no seu parecer / ei morte máis d’outra ren desejar||625.2 Non quer’a Deus por mia morte rogar / nen por mia vida, ca non mi á mester||625.5 e leix’a min pas[s]ar / as[s]i meu tempo, ca, mentr’eu durar / nunca me pode ben nen mal fazer||625.18 que nunca prazer no coraç[on] meu / me pode dar, ca ja non poderá||629.5 ũa peça d’unt’anelho / con que untas[s]e sa peça / toda, ... / ca a peça non se espeça / u se estrema do vermelho||629.7 ca a peça non se espeça / u se estrema do vermelho, / ca muit’á i [j]a gran peça / que foi sen mant’a concelho||631.3 eu viv’en coita, ca tal senhor ei / mui fremosa||631.5 e pux no coraçon / que fale vosco, ca non vi senhor / que semelhe come vós, mia senhor||633.5 e verdad’é per com’end’a mí aven / ..., / ca de quanto ben na sa face vi / ven end’, amigos, tanto mal a mí||634.19 Non fez Deus par a desejo tan grande / nen a qual coita sofro i, ... / ..., ca, per u quer que ande, / non quedarei ar, meu ben e meu lume, / de chorar sempre||634.23 e con mui gran queixume / maldirei mia ventura, / ca de viver eu en tan gran tristura / Deus Senhor non no mande!||634.27 E queira El, senhor, que a mia vida, / ..., cedo sej’acabada, / ca pela morte me sera partida / gran soidad’e vida mui coitada||640.4 Viv’e cuida por én se[e]r sandeu, / ca sabe ben que nunca perderá / esta coita||640.5 ca sabe ben que nunca perderá / esta coita, ca non quer sa senhor||642.4 Que farei agor’, amigo, / pois que non queredes migo / viver, /  ca non poss’eu al ben querer?||644.6 Des oimais andarei leda, meu amigo, pois vos vejo, / ca muit’á que non vi cousa que mi tolhesse desejo||644.10 Des oimais non vos vaades se amor queredes migo, / ca ja máis non ar fui ledo meu coraçon, meu amigo||645.10 E ja m’el sabe mui ben mia manha, / ca sobr’el deit’eu toda mia sanha||647.4 se me los ei, ca mi-os busquei, outros me lhe dei||650.10 se souberdes, meu amigo, ca poss’eu ren no mund’achar / que a mí tolha [desejo / de vós u vos eu non vejo]||653.10 Melhor o fezo, ca o non disse||654.13 vedes ora se me dev’a queixar, / ca se non quis meu amigo guardar / de lhi saberen que [mi quer gran ben]||662.5 Quando m’el viu, non foi polo seu ben, / ca morre agora por mí||668.14 Non mi devedes vós culp’a põer, / amigo, ca vos non ousei veer||672.5 E por aquest’, alongada querria, per bõa fe, / seer d’u está mia madre, ca, mentr’eu, u ela é, / for, non veerei meu amigo||672.11 De min nen de mia fazenda non poss’eu parte saber, / ca sei [mui] ben de mia madre que, mentr’eu en seu poder / ..., non veerei meu amigo||673.4 non lhi falei, ca o tiv’en desden||673.7 Se lh’eu fiz torto, lazerar-mi-o-ei / con gran dereito, ca lhi non falei||680.15 Non sei que x’ést’ou que pode seer / porque non ven, ... / ca el mi disse como vos direi||680.21 Non sei que diga, tanto m’é gran mal, / do meu amigo de como m’errou, / ca mi diss’el u se de mí quitou, / ..., / que nunca lhi Deus [desse de mí ben<||681.5 Escontra mí cuidades i mal sén, /  ca poder ei de m’assanhar assi: / ... ||681.10 ides cuidar / mal sén, ca logo vos farei veer / ca poder ei de m’assanhar [assi:||681.22 quitade-vos vós de cuidardes ja / o que cuidades, ca ben vos dig’eu / ca poder ei de m’assanhar [assi:||683.7 non sabera como mi á gradecer / nen que mi diga con tan gran prazer, / ca lhi direi ca mui melhor ca mí / lhi quer’eu ja||683.21 O que el deseja máis d’outra ren / lhi direi oje tanto que o vir, / ca lhi direi ca non posso guarir||684.15 buscar-vo-lo-ei mentr’eu viva for, / ca me leixastes por atal senhor||685.9 Vivede mig’e ben vos estara, / e averei sempre que vos gracir, / ca, se vos fordes e vos eu non vir, / non viverei, amig’, ...||685.16 vivede migo, ... / ca non poss’eu viver per outra ren||685.21 vivede migo, ca, pois sen vós for, / non poderei viver, per bõa fe||686.5 e poderei mui ben, /  ca o poder que sempre ouvi m’ei||687.5 non vos ides, ... / por non falardes comigo, /  ca d’aqui o poss’eu guisar||687.22 non diredes, per bõa fe, / con dereito que per min é, / ca faç’eu quanto dizedes||689.5 mais j’amigo non ei / a que ben queira, ... / ..., /  ca mi mentiu o que mi soia / dizer verdad’e nunca mentia||690.8 Pes a quen-quer e mate-se por én, / ca post’é ja o que á de seer||690.10 veer-vos-ei se vos poder veer, / e poderei, ca, ... / cada [que migo quiserdes falar, / falade mig’, e pes a quen pesar]||692.7 non saben tanto que possan saber / qual ést’a dona que me faz morrer, / ca sempre m’eu de tal guisa guardei / que non soubessen meu mal nen meu ben||692.14 Diga-x’andando quis o que quiser, / ca mi sei eu como deles estou||697.16 e de[s i saia per u Deus quiser], / ca diz o vervo ca non semeou / milho quen passarinhas receou||700.3 Amigas, por Nostro Senhor, / andade ledas migo, / ca pug’antre mia madr’amor / e antr’o meu amigo||700.18 e venho-mi-vos én loar, / ca pugi ja assi o preito||701.7 e pesa-mi, ... / / ca, pero m’end’eu gran sabor ouver / e mui gran coita no meu coraçon / de lho [a]guisar, ... / non lho [a]guisarei||701.13 e pesa-mi, ... / / ca eu nunca con nulh’ome falei / ... / des que naci||702.7 – Madre, creer-vos-ei eu d’al / e non desto, per bõa fe, / ca sei que mui melhor ca sí / me quer||702. – Madre, creer-vos-ei eu d’al, / mais non desso, ca ‘ssi lhe praz / de me veer||706.2 e do que soo máis leda, ca todo quant’eu desejei / vi quando vi meu amigo||707.5 e ora é mia madre e mia sen[h]or, /  ca me mandou que falasse migo||711.3 Ca preit’avia comigo, / ... / ..., que se veesse / o máis cedo que podesse||713.7 e non / pod’el saber ren do meu coraçon, / ca nunca de mí pud’entender al||713.16 e ja sera / mal pera mí, ca mal o per-fiz eu||714.10 El de pran que esto cuida, que ést[e] migo perdudo, / ca, se non, logo verria||715.13 [querria / morrer oj’este dia], / ca meu dano seria / de viver máis un dia||716.2 Que mi queredes, ai madr’e senhor, / ca non ei eu no mund’outro sabor / senon catar ali per u á viir / meu amigo||720.13 e muit’á que non sabedes, / amigo, de mí mandado, / [se sodes enton coitado], / ca se faz que vós andades, / quando vos de mí partides, / gran tempo que non tornades||721.11 Enviou-mi seu mandado / dizer, qual eu creo ben, / ca non ven por al coitado||722.3 Par Deus, amiga, quant’eu receei / do meu amigo todo m’oj’aven, / ca receei de mi querer gran ben / como m’el quer||724.11 E a tal ome, amigas, que farei, / que as[s]i morr’e assi quer morrer / por aquel ben que nunca pode aver / nen avera (ca ja se lhe partio)||724.19 e, se morrer, non me faz i pesar, / ca se non soube da morte guardar||725.4 e non mi-o roguedes, ca o non farei / atá que el venha ante mí chorar||736.10 Quen lhi dissess’atanto, / ca ja filhei o manto!||737.5 Por Deus, amiga, que preguntedes / por meu amigo que aqui non ven, / ..., / par Deus, amiga, se o fazedes, /  ca non ous’oj’eu por el preguntar / con medo de mi dizeren pesar||737.14 Preguntade vó-lo voss’amigo, / ca sei eu mui ben ca vo-lo dira||738.10 e fara-o con gran razon, / ca me veo ante rogar / que lhi perdoasse||738.21 E, se o por én perdud’ei, / nunca maior dereito vi, / ca vẽo chorar ante mí||738.27 E sempre m’én mal acharei / porque lh’enton non perdoei, / ca, se lh’eu perdoass’ali, / nunca s’el partira d’aqui||742.5 mais non as creo, ca sei ũa ren: / ... ||742.19 E, pois m’oiren, outorgar-mi-o-an, / ca lhis direi||744.7 oimais fazede des aqui / capa d’outra, ca non de min, / ca noutro dia vos achei / falar no voss’e non en al / con outra||746.13 sol non vos doades de mí / ... / / ca sei que, per nen ũu logar / amigos, que non averei / dela ben por quanto cuidei||746.19 mais leixade-m’assi andar / por quanto mi faz cuida[do]r / [d’aver eu ben de mia senhor], / ca o sandeu quanto máis for / d’amor sandeu tant’é milhor||751.3 – Non mi-o digades, ca vos non val ren||751.5 nen mi mandedes a ess’ala ir, /  ca tanta prol mi ten de lhi falar, / per boa fe, come de me calar||751.15 – Non mi-o digades, ca vos non ten prol||752.8 Eu lhi roguei que máis non chorasse, / ca lhi parcia que nunca por én / lhi mal quisesse nen por outra ren||752.15 El mi jurou que se non cuidava / que end’ouvess’[eu] atan gran pesar, / ca, se non, fora ante se matar||753.7 gran dereit’é de lazerar por én, / ..., / ca fui eu [i] chorar dos olhos meus, / mias amigas||754.16 e al non dovidedes én, / ca, se assi non é, senhor, / non vejades [de mí prazer / que desejades a veer]||757.10 Ja x’ora el das chagas morreria / se non foss’o grand’amor verdadeiro / ... / ca el de pran sobr’aquesto perfia||757.16 e Deus lhi dé, da por que o faz, grado, / ca el de pran con mui gran lealdade / non quer [morrer por non pesar del a’lgue / que lh’amor á||758.18 non s’esforc’enos olhos seus, / ca des oimais non lh’é mester||758.19 ca des oimais non lh’é mester, / ca ja meus olhos viu alguen||759.8 O paraiso bõo x’é, de pran, / ca o fez Deus, e non dig’eu de non||761.13 Se s’el enfing’é ca x’ousa||762.13 Sempr’avera Don Joan de Guilhade, / ..., amigas, das mias dõas, / ca ja m’end’el muitas deu e mui bõas||766.3 falade sempr’ũ’às outras enquant’el falar comigo, /  ca muitas cousas diremos / que ante vós non diremos||767.15 Máis nunca ja crea molher / que por ela morren assi, / ca nunca eu esse tal vi||768.4 mal baratou porque o dizia, /  ca por est[o] o faço morrer por mí||771.5 mais eu ben cuido que non ést’assi, /  ca nunca lh’eu vejo morte prender||773.5 Ca un amigo que eu sempr’amei / pediu-mi cinta e ja lha er dei||774.5 «Vĩide ja, ca ja vos perdoei, / mais pero nunca vos ja ben querrei»||777.8 E, u eu moro, ja el non mora, / ca lhe defendi que non moras[s]e / ... ||779.5 en esto fazedes, / ..., mui mao recado, / ca, sen clerigo, como averedes / [...]||782.7  ca verra, / aca verra||783.19 e leixar ja avol tempo perder, / ca ben cuid’eu que cedo verra alguen / que se paga da que parece ben||784.5 mais quero-m’eu dele quitar, / ca, ... / quant’eu falar con cabeça de can / logo o todas saberan||785.16 e, par Deus, amiga, ben lh’estara, / ca, se lh’eu fui de mal merecedor, / rog’eu a Deus [que o ben que m’el quer / que o queira ced’a outra molher]||789.3 Do meu amig’, a que eu defendi / que non fosse d’aqui per nulha ren / alhur morar, ca mi pesava én, / vedes, amiga, o que aprendi||790.9 E per u foi irá perjurado, / amiga, de quant’el a min disse, / ca mi jurou que se non partisse / d’aqui||790.15 E non poss’eu estar que non diga / o [mui] gran torto que m’el á feito, / ca, ... / foi-se d’aqui sen meu grad’, amiga||791.5 mia sanha non tenhades en desden, /  ca, se non for, mui ben sei que sera||792.4 e seja-vos ben / e non façades vós end’outra ren, /  ca morr’agora ja por me veer||793.8 Vós catade per qual guisa sera, / ca non ei eu ja máis vosc’a viver||795.4 Per boa fe, mal conselhad’é i, / ca en mí ten quant’oj’el á de ben||795.10 barata [el] mui mal / se nunca ja de meu mandado sal, / ca en min ten quanto ben no mund’á||801.16 i-lo-ei ante veer, / ca ben sei desta vegada||804.6 mais non vos digan que de coraçon / vos outro quer ben senon eu, ca non / saben quant’á’n vós de bon conhocer||804.8 ca non / saben quant’á’n vós de bon conhocer, / ca poucos son que sábian entender / quantos bẽes en vós á||804.15 e outro con razon / non vo-lo pode tan grande querer, / ca tanto ben ouví de vós dizer||805.8 e que prol ten, / ca, des que morrer, non a veerei / nen bõo serviço nunca lhi farei?||805.19 mais non queria por ela morrer] / ca nunca lhi tan ben posso fazer / serviço morto como se viver||806.14 ora mi vai peior, / ca mi ven dela, por vos non mentir, / mal se a vej’e mal se a non vir||807.8 «sennor»-la chamaria, / ca sennor é de muito ben||807.11 e, se morrer por én, gran dereit’é, / ca ben soub’eu quanto m’end’averria||808.7 e se log’eu non querria / morrer, senhor, ca todo praz a min / quant’a vós praz||808.8 ca todo praz a min / quant’a vós praz, ca ess’é o meu ben||808.13 e se log’eu non querria / morrer, senhor, ca, se vos eu prazer / fezess’, ... / nunca mui mal poderia morrer||809.8 e quero-m’ir viver / en atal terra u nunca prazer / veja nen cante nen possa riir, / ca sõo certo, des que vos non vir, / que outro prazer nunca veerei||809.19 Ca vejo vós e por vós mor’aqui||809.23 Ora con graça de vós, a melhor / dona do mundo, ca muit’ei d’andar||809.25 e vós ficades de min pecador, / ca vos servi muit’e galardoar / non mi-o quisestes||811.8 e catarán / vós, que a desejar an / sempr’enquanto vivo for, / ca nunca poden dormir / nen aver ben||811.13 e catarán / vós, [que a desejar an] / sempre, mia senhor, ca prez / non é fazerde-lhes mal||812.5 e maravillo-m’én / e non o pude nen posso creer, / ca sofr’eu mal por vós||812.31 sen ben viverei sempr’assi, / ca non ei eu outro ben de buscar||817.15 en me partir de vosso parecer / e d’u soia convosc’a falar, / ca mi valera máis de me matar||818.13 que, se morrer, por mí morre de pran] / ca pola gran coita que sofr[ere]i / non dou eu ren||818.14 ca pola gran coita que sofr[ere]i / non dou eu ren, ca, se coita sofrer, / des que s’el for non poderei viver||819.5 – Ai amiga, que mal conselh’ess’é, / ca sei eu aquesto, per boa fe, / mui ben||819.11 – Non mi-o digades, ... / ca sei eu ja pelo seu coraçon / mui ben que log’el [morto seria]||819.17 – Par Deus, amiga, non vos creerei / nen vós nunca mi-o digades, ca sei / mui ben [que log’el morto seria]||820.5 que dizedes vosso prazer, /  ca ben é de vos sofrer eu / de dizerdes ca sodes meu||821.2 Amiga, ben cuid’eu do meu amigo / que é morto, ca muit’á gran sazon / que anda triste o meu coraçon||825.7 Penad’a viss’eu un dia / ond’eu amor ei, / ca, se a viss’eu penada, / non seria tan coitada / ond’eu amor ei!||827.5 vedes por que: ca ja s’el perjurou / per muitas vezes que m’esto jurou||829.6 entend’eu do perjurado / que ja non teme mia ira, /  ca, se non, noite nen dia, / ... / nunca s’el d’aqui partira||830.8 Mia madre, como viverei, / ca non dórmio nen dormirei||831.9 E gran coita non perderei / per ren, meos de o veer, / ca non á o meu cor lezer||832.8 Non mi tardedes com’outra vegada / mi tardastes, [ca] muit’ei én gran medo||832.10 mais punhade de vos viirdes cedo, / ca nossa fala muit’é ben parada||833.10 que mi non jaz i al se morte non, / ca bon conselho non sei i de pran / senon morrer||834.4 e, por Deus, que faremos i, / ca namorada me leixou?||835.6 saque-o Deus de coitas, ca jogou||835.7 Mui ben é a min, ca ja non andarei / triste por vento que veja fazer||835.13 Mui ben é a min, ca ja, cada que vir / algun ome de fronteira chegar, / non ei medo que mi diga pesar||837.3 Mia filha, non ei eu prazer / de que parecedes tan ben, / ca voss’amigo falar ven / convosc’, ...||838.8 – Non sei, amiga, que foi ou que é / ou que sera, ca sabemos que non / vos errou nunca voss’amigo||840.5 e faredes razon, / sen[h]or, se vos algũa vez nembrar, / ca el de vós nunca se partirá||840.11 e faredes i / gran mesura, ca non sab’el amar / tan muit’outra ren come vós, senhor||840.19 mais quer, sen[h]or, sempre vosco morar, / ca nunca soub[e] amar outra ren||841.13 que lhi venha, com’a mí [ven, / pesar onde desejar ben], / ca o fezeron ir por mal / de mí e destes olhos meus||843.13 mais outra vez non engueedes én, / ca, se vos ora fui perdoador, / mesura foi que mi-o fezo fazer||843.15 ca, se vos ora fui perdoador, / mesura foi que mi-o fezo fazer, / ca me veestes chorand’, ...||849.4 non me quer’eu por én desemparar, / ca mi acharei eu quen mi faça assi||849.5 ca mi acharei eu quen mi faça assi, / ca sei eu ben que nunca mi a falir / á quen eu sérvia||849.13 farei-lho eu oir, / ca sérvio eu outren||850.6 pero sei o que mi averra, / ca mil vezes o provei ja / e nunca o pud’acabar||852.9 que vos non pes d’en vós cuidar, ca m’ei / atanto ben||853.3 Ora entend’eu quanto me dizia / a mia senhor ca era guisado, / ca inda lh’eu muito graceria / o de que lhi nunca ouvera grado||860.16 e negar-mi-o non á mester, / ca vedes por que o sei eu||860.19 Non choredes, ca o pesar / sol Deus tost’en prazer tornar||861.3 Deus, que leda que m’esta noite vi, / amiga, en un sonho que sonhei, / ca sonhava en como vos direi||861.8 Non foi no mundo tan leda molher / en sonho nen no podia seer, / ca sonhei que me veera dizer / aquel que me milhor que a sí quer: / ... ||861.12 Des que m’espertei ouvi gran pesar, / ca en tal sonho avia gran sabor||862.7 e non veo nen ven, / ca non á verdade nemigalha / en sonho||864.28 e tornei-m’eu logo a meu caminho, / ca de a nojar non ouve sabor||865.5 Alhur-la buscade, / ca de tal guisa se foi a perder||865.11 Non busquedes vós a verdad’aqui, / ca muitos anos avemos passados / que non morou nosco, per bõa fe||865.26 muito levade-lo caminh’errado, / ca, ... / outro caminho conven a buscar||865.28 outro caminho conven a buscar, / ca non saben aqui dela mandado||867a.11 mal venh’a quen se del desasperar, / ca per amor cuid’eu máis a valer||867a.23 e non cousecen sí (vedes que mal!), / ca trob’e canto por senhor, de pran||867b.4 mal venha a que[n] se del desasperar, / [c]a per amor cuid’eu máis a valer||867b.26 Cousecen min os que amor non an / [e] non cousecen sí (...) / ca trobei tanto por senhor, de pran / que de beldade quantas eu sei val||868.5 e praz-me de coraçon / por duas cousas, ... / en que tenho que me faz Deus gran ben: /  ca ve[e]rei el-rei, que nunca vi, / e meu amigo, que ven con el i||871.11 e, se eu moiro, migo morreredes, / ca vós noit’e dia migo ficades||871.14 mais vosso cuidado pode chegar / u ést’a dona que ren non quer dar / por min, ca sempre comigo ficades||873.6 Pero ela faça quanto quiser / contra min, ca, ... / non leixarei de a servir por én||874.10 e faço gran d[ere]ito, ca meus sobrinhos son||877.18 [E] de profaçar a gente sandia / non avedes por que vos embargar / nen por que filhardes en vós pesar, / ca o non dizen senon con perfia||878.3 o Antecristo ora seera na terra, / ca se non guarda tregoa nen postura||878.8 e na gent’é tan grande a cobiiça / que non á i conselho nen mesura, / ca non leixan [e]spital nen egleja||879.4 desses privados queria saber / se lhes á privança muit’a durar, / ca os non vejo dar nen despender||879.16 – Sodes de corte e non sabedes ren, / ca mester faz a todo omen que dé||879.18 ca mester faz a todo omen que dé, / ..., / ca, se dar non quer, por sen-saber é||879.21 pois na cort’omen non livra por al / ren se de dar non se trabalh’e d’al, / ca os privados queren que lhes den||880.3 Amigos, cuid’eu que Nostro Senhor / non quer no mundo ja mentes parar, / ca o vejo cada dia tornar / de ben en mal e de mal en peior||880.5 ca o vejo cada dia tornar / de ben en mal e de mal en peior, / ca vejo boos cada dia decer||880.17 Os que morreran mentr’era melhor / an muit’a Deus [por én] que gradecer, / ca saben ja que non an de morrer||882.10 E por esto non leixei pois [d]’amar / e servir ben e faze-lo milhor, / ca sempr’Amor per ben se quer levar / o pequeno e o grande e o maior||882.19 cuidar me tolh’o dormir e o sén, / ca non poss’end’o coraçon partir||882.20 ca non poss’end’o coraçon partir, / ca mi-a faz sempr’ant’os meus olhos ir||885.3 Venho-vos, mia senhor, rogar, / ..., / que mi valhades, ca, ... / ..., / ja mia vida pouco sera||886.12 non a veer, ca ja quit’é||886.23 E tod’aquest’eu padeci, / ca mui gran coita per-levei||887.25 mia coita viço seria, / ca servind’atenderia / gran ben||887.44 atender quero mesura, / ca me non á de falir||888.7 o cor m’ést’antejo, / que me faz cuidar, / ca, pois franqueza, / proeza, / venceu escasseza, / non sei que pensar||888.18 Ja de verdade / nen de lealdade / non ouço falar, / ca falsidade, / mentira e maldade / non lhis dá logar||889.4 Ben poss’Amor e seu mal endurar, / ... / ..., / ca sa mesur’e seu mui bon falar / e seu bon sén e seu bon parecer / tod’é meu ben||889.13 ante mi dé sempre poder e sén / de a servir, ca est’é o meu ben / e aquest’é meu viço e meu sabor||889.15 e aquest’é meu viço e meu sabor, / ca seu fremoso catar e riir / e falar ben sempr’en bõa razon / assi m’alegra no meu coraçon||889.31 e servi-la quer’eu, / ca bon serviç’en ben s’encimará||891.3 Eu sei la dona velida / que a torto foi ferida, /  [c]a non ama||891.7 [C]a, se oj’amig’amasse, / mal aja quen a mallasse, / ca non ama||893.6 e por meu mal me vos foi amostrar, /  ca, de-lo dia, sennor, que vos vi, / per bõa fe, nunca coita perdi / por vós||893.10 que eu por mal de mí amei / des que vos vi, per bõa fe, sennor, / ca des enton me fez o voss’amor / na mui gran coita viver que oj’ei||893.17 que me fez Deus, por meu mal, ben querer, / ca en tal coita me vejo viver / que ja perdi o dormir e o sén||895.2 mais ambos i faredes o mellor, / ca, pois omen ben serv’a bon sennor, / bon galardon devedes a levar||896.10 Cuid’est’, e cuido guisado, / ca me quis Deus aguisar / que sempr’amei desamado||896.25 e sennor tan sen maldade / non me fara sempre mal, / ca sempr’eu serei pagado / de quanto s’ela pagar||897.5 Ca me sin’eu, per min, quando cuid’i, / por que me non vou algur esterrar / se poderia mellor mund’achar?||898.12 Aver-lles-ei mia fazend’a mostrar / que non tennan que viv’eu sen amor, / ca sennor ei que me ten en poder||898.20 por én non trobo, ca non m’é mester||901.5 e todo se tornou en mal, /  ca o dem’agora d’Amor / me fez fillar outra sennor||901.21 E non se dev’om’alegrar / muito de ren que poss’aver, / ca eu, ... / non ei ja de que m’alegrar||902.16 pois El quis que vos visse ja, / mia senhor, ca per nen un sén / non cuidara tan[t’a viver / como vevi sen vos veer]||904.4 e pesa-mi, par Santa Maria, /  ca m’ei outra coita d’amor maior||904.7 Nostro Senhor, quen m’oj’a mí desse / que a que ben quigi ben quisesse, / ca tenh’eu que meor coita ouvesse||905.18 nen ei / i culpa porque vos amei, / ca me vos partira end’eu||905.24 E non xe vos filhe pesar / por vos eu mui de coraçon / amar, ca Deus non mi perdon / se m’én non quisera quitar||907.15 De ja sempr’esta dona amar / per min non se pode partir, / ca Deus, ... / tan bon parecer lhi foi dar||908.5 e direi-vos por que o ei: /  ca vi mia senhor d’aquend’ir / e ora vejo-a viir||909.15 De quant’eu cuidei acabar / nulha cousa non acabei, / ca vede-lo que eu cuidei||910.5 Que doo que agora ei / dos meus olhos polo chorar / que faran, ... / ..., /  ca nunca os ei a partir / de chorar u vos eu non vir||911.2 Ora mi-o tenhan a mal sén, / ca non leixarei a trobar / nen a dizer, ... / ..., o mui gran ben / que vos eu quero, mia senhor||911.9 que non visse, ca des ali / fui sandeu!||911.16 mais sera o que Deus quiser, / ca o ben a dizer e[i] ja||911.25 e querrei mentr’eu vivo for / ca non querra Deus nen Amor / que vo-l’eu non queira, senhor||914.25 pero máis én querria aver / se apos tod’a[queste mal / eu atendesse de vós al], / ca de vós non atend’eu al / que mi façades senon mal||915.25 e alongar-s’-á el de mí / ca non viverei máis des i||916. E muito fezeran a sí melhor / e a min se a non fossen veer, / ca por outra non mi ...||918.12 parti-los-ia vosco, per meu grado, / ca non foi tal que a Roda entrass’...||918.19 e matad’outro quando virdes jeito, / ca, ... / ..., / arcediagõo sedes logo feito||919.4 non lho dizen senon os maldizentes, / ca o vej’eu assaz om’ordinhado||919.10 E posfaça del a gente sandia / e non no fazen senon con meiça, / ca o vej’eu no coro cada dia / [e] vestir capa e sobrepeliça||925.3 mais mortalmente o vej’eu pecar, / ca lhe vej’eu muitos desemparar / seus vassalos||925.5 ca lhe vej’eu muitos desemparar / seus vassalos, ... / ca os leixa morrer con grand’amor||925.10 E maior pecado mortal non sei / ca o que eu vejo fazer a Deus, / ca desampara os vassalos seus / en mui gran coita d’amor qual eu ei||925.19 mais Deus non é tal, / ca os leixa con grand’amor morrer||926.6 eno iferno ei de morar / por vós, senhor, ... / ca por vós perco Deus e sis’e sén||926.22 e sofro e nunca por vós acorr’ei, / ca vedes, mia senhor, por que vo-la ei||927.3 A vos[s]a mesura, senhor, / aguardei mal dia por min, / ca desmesura des ali / me faz ca[da] dia peior||927.5 ca desmesura des ali / me faz ca[da] dia peior, / ca me busca convosco mal||927.12 E, senhor, mal dia naceo / que[n] mesura muito aguardou / como eu guardei, ... / ..., / ca onde eu cuidei aver ben / por servir nunca ouve én ren||927.14 ca onde eu cuidei aver ben / por servir nunca ouve én ren, / ca desmesura me tolheu||929.9 Quen quer que vos d’end’al diga / non lho queirades creer, / ca, ... / ..., / a vós eu nunca fa[ria / pesar nen vo-lo diria]||931.22 E veerá mui ben o meu / amigo quant’el ora fez, / a que lhi salra esta vez, / ca en seu poder seja eu / se el ven [e m’eu non vingar<||931.25 ca en seu poder seja eu / se el ven [e m’eu non vingar / quand’el quiser migo falar], / ca lhi non querrei ascuitar / nulha ren do que m’el rogar||934.8 Outra senhor vos conven a buscar, / ca nunca vos eu máis por meu terrei||935.7 – Faredes-me atal prazer, /  ca non sei quando mi-o verei||939.3 Amiga, ben sei do meu amigo / que é mort’ou quer outra dona ben, / ca non m’envia mandado nen ven||941.9 Ca outro conselh’eu de min non sei / senon viver||948.19 e tantas coitas, quantas de sofrer / ei, non as posso en un cantar dizer / ca, se cuidar i, ja mentre viver / ben cuido que as non possa dizer||953.5 mais, per’o juren, non lho creerán, /  ca nunca pod’o mentiral tan ben / jurar come o que verdade ten||954.13 Ca vos fez mansa e de mui bon prez||954.16 Ca, pois que vos El tan muito ben fez, / en que vos podia [Nostro Senhor / fazer máis ben do que vos fez, senhor?]||955.7 e eu tenho, fremosa mia senhor, / mui guisado de vos fazer pesar / se vos pesa de vos eu muit’amar, / ca ja vos sempr’averei de querer / ben||955.13 [se vos pesa de vos eu muit’amar], / ca, mia senhor, sempre vos ben querrei||955.19 [se vos pesa de vos eu muit’amar], / ca vos non posso, senhor, desamar||956.7 non queria que mi fezesse ben / en que perdesse do seu nulha ren, / ca non é meu ben o que seu mal for||956.23 E mal mi venha se atal fui eu, / ca, ... / amei sa prol muito máis ca de min||957.3 Que grave m’ést’ora de vos fazer, / senhor fremosa, un mui gran prazer, / ca me quer’ir longi de vós viver||957.8 Sei que vos praz muito ir-m’eu d’aquen, / ca dizedes que non é vosso ben / de morar preto de vós||959.5 e dar-mi outro[s] tantos a meu prazer / con mia senhor, ca, ... / os dias que viv’om’a seu prazer / dev’a contar que viv’, e outros non!||959.10 E mia vida non a devo chamar / vida, mais mort’a que én eu passei / sen mia senhor, ca nunca led’andei / e non foi vida||960.7 esses lhi quer’eu en conto filhar, / ca non é vida viver sen prazer||960.14 mais non vos contarei / dos dias que a meu pesar passei, / ca non foi vida, mais foi perdiçon||960.15 ca non foi vida, mais foi perdiçon, / ca non é vida viver om’assi / com’oj’eu vivo||960.17 ca non é vida viver om’assi / com’oj’eu vivo u mia senhor non é, / ca par de morte m’é, per bõa fe||960.22 dé-mi outros tantos por quanto[s] perdi, / ca [a] El dias nunca minguará[n]||961.7 mais non lhi posso fazer ũa ren / quando mi diz que lhi non quera ben, / ca o non posso comigo poer||961.8 ca o non posso comigo poer, / ca, se eu migo podesse poer, / ..., de a non amar, / ela non avia que mi rogar||961.11 ela non avia que mi rogar, / ca eu rogad’era de o fazer||963.16 E disse-m’ela: «Tenh’eu por melhor / de vos quitardes, ca prol non vos ten, / d’amardes min, pois mi non é én ben»||964.8 des i, ar ei gran sabor de guarir / con quen sei que quer falar en prazer, / ca todos andan cuidando en aver / e outra ren non queren cuidar ja||964.20 por én faz mal, ... / o que trist’é, ... / ca un pobre ledo mil tanto val / ca rico triste en que non á prazer||966.20 nen alhur nen ali / non lhi guarrei, ca muito lhi guari||967.6 non fui eu i de sén nen sabedor / por quanto lh’eu fui amor demandar, /  ca nunca vi molher máis sen amor||968.14 venh’a vós que m’emparedes, / ca non ei quen m’emparar||969.26 faredes mesura i, / ca os que aqui chegaren, / ..., / ben diran que máis ouv’i||970.6 e Deus mi dé conselho, / ca vedes / muit’anda trist[e] o meu coraçon||970.12 e ar se guarde quen s’á per-guardar, / ca mia fazenda vos dig’eu sen falha||971.30 no[n] faledes máis en armas, ca non / vos está ben||974.23 mais diga a seu marido / que a non guarde de min ja, / ca sera i falido / se mi-a tever guardada||974.26 Torto fara se mi-a guardar, / ca non vou eu u ela é||974.30 nunca foi aquel dia / que a eu visse, ca pesar / grande lhi creceria||974.35 e meu mal lhi diria, / ca esta é sa privada||976.24 e, se a vir, logo guarrei, / ca ja per aquesto guari||979.3 Null’ome non pode saber / mia fazenda per neun sén, / ca non ous’eu per ren dizer / a que m’en grave coita ten||979.6 e non me sei consello dar, / ca a mia coita non á par||979.14 e mal per-foi de min pensar / Amor, que me seu fez tornar, / ca por ela cuid’a morrer||980.8 Sei ca non poderán dormir, / ca viron o bon semellar / da que os faz por sí chorar||980.15 Semella que foi por seu mal / quanto prazer viron enton, / ca non jaz i se morte non / se lles Deus agora non val||981.19 Ca, se vos eu non viss’enton / quando vos vi, podera enton / seer d’afan guardado||981.26 e entendi-m’eu des enton / que aquel é guardado / que Deus guarda, ca, des enton, / é tod’ome guardado||983.3 Agora me part’eu mui sen meu grado / de quanto ben oje no mund’avia, / ca ‘ssi quer Deus, e, mao meu pecado||983.11 Non viva eu se m’El i non dá consello, / ..., / ca, pois non vir meu lum’e meu espello, / ai eu!, / ja por mia vida non daria nada, / mia sennor||983.18 Que a vó-lo demande meu linnage, / sennor fremosa, ca vós me matades||983.26 Desampare-vos Deus, a que o eu digo, / ca mal per-fic’oj’eu desamparado||984.5 preito me trage de me fazer ben, /  ca meu ben é d’eu por ela morrer||984.10 ben me fara, / ca morrerei e perderei afan||984.15 E quanto mal eu por ela levei / ora mi-o cobrarei se Deus quiser, / ca, pois eu por ela morte preser, / non me diran que dela ben non ei||988.13 E, pois el assi fal, / seu prazer faz quen per tal mundo fia, / ca o dia que eu tal pesar vi, / ..., / por fol tenh’eu quen por tal mundo chora||989.17 tant’achará melhor razon, / ca dos reis que foron nen son / no mundo, por bon prez guaanhar, / este rei foi o melhor rei||989.27 e ben nos cobrou, / ca, se nos bon senhor levou, / mui bon senhor nos foi leixar||990.12 pois que o quer Deus cofonder, / ca, par Deus, mal o cofondeu / quando lhi Don Lopo tolheu||992.9 Gran pecado per-fazedes, / senhor, se mi non valedes, / ca vós sodes e seredes / coita do meu coraçon||993.15 rei de Valença lhi diran, / ca Deus lhi deu esforç’e sén / por sobre Valença reinar||995.7 que nunca Deus gran coita quiso dar / senon a quen El fez moller amar / com’a min fez, ca, ... / nunca vi om’en tal coita viver / com’eu vivo||996.4 mais non llo digo, ca non ei poder / de lle falar en quanto mal me ven||996.10 sol non llo digo, ca non ei sazon / de lle falar en q[uanto mal me ven,||996.16 mais non llo direi / per nulla guisa, ca ei gran pavor / de lle falar en quanto mal me ven||996.20 Mais de tod’esto non lle dig’eu ren / nen llo direi, ca lle pesará én||998.14 e viv’u non posso viver / senon coitado no meu coraçon / ca me guardei de lle fazer pesar||999.4 e valla-me contra vós Deus, / ca o fiz con coita d’amor||999.5 ca o fiz con coita d’amor, /  ca, sennor, non ei eu poder / de viver máis sen vos veer||1000.6 morrerei eu, meus amigos, por én, /  ca ja perdi o dormir e o sén / polo seu ben||1004.3 vedes por que: ca tan gran ben mi quer / que ben vos dig’eu||1004.10 e mesura farei / de lhi falar, ca, per quant’eu del sei, / que mi quer ben e sempre mi-o querra, / que vejades o grand’amor que mi á||1004.16 Falarei con el, pois está [a]ssi, / par Deus, amiga, ca sempre punhou / de me servir||1007.15 e, Deus-lo sabe, queria morrer, / ca non vejo de que aja prazer||1008.5 mais, a la fe, non ei end’eu pavor, /  ca ja todas saben que sodes meu||1009.19 [e veredes ome morrer por én], / ca, ... / morrerá, filha, querendo-vos ben||1010.8 De falar migo non perç’eu bon prez, / ca de sa prol i ren non falarei||1011.8 Loar-mi-á muito e chamar-mi-á «senhor», / ca muit’á gran sabor de me loar||1011.19 ou o fara ou ja o feito ten] / ca o viron cuidar||1013.5 e tod’a vosso poder / veja-vos ben con el estar en cos, /  ca, se vos vir, sei eu ca morrerá / por vós, filha||1013.6 ca, se vos vir, sei eu ca morrerá / por vós, filha, ca mui ben vos está||1015.15 e dé o corvo ao agoirador, / ca eu sei ben as aves conhoscer||1017.9 este preito deve-se de fazer, / ca vos vejo del gran queixum’aver / e el de vós||1018.16 Nen avera meu amigo poder / de nulha sanha filhar contra mí, / ..., / ca, ... / farei que en tal coita [o tenha / por mí Amor que rogar me venha]||1019.2 O voss’amig’á de vós gran pavor, / ca sab’el que vos fazen entender / que foi, amiga, de vós mal dizer||1019.7 vó-lo julgad’assi come senhor, /  ca diz que non quer i outro juiz||1020.2 – Preguntade, senhor, ca m’[é] én ben||1020. – Tantos cantares por que fazedes? / – Senhor, ca nu[n]ca mi escaecedes||1020.8 – Preguntade, ca ei én gran sabor||1022.6 se vos pesar, sofrede-o mui ben, /  ca ‘ssi fig’eu quando s’el foi d’aquen,||1022.7 ca ‘ssi fig’eu quando s’el foi d’aquen, / ca fostes vós mui leda do meu mal / quando s’el foi||1023.9 e eu mui triste, poi-lo vi partir / de mí, ca nunca máis pudi dormir||1024.2 Vai-s’, amiga, meu amigo d’aqui / triste, ca diz que nunca lhi fiz ben||1024.19 E non se queixe, ca non lh’á mester||1025.3 Queixos’andades, amigo, d’Amor / e de mí, que vos non posso fazer / ben, ca non ei sen meu dan’én poder||1025.15 Sõo guardada como outra molher / non foi, amigo, nen á de seer, / ca vos non ous’a falar nen veer||1026.7 preguntad’, ... / en quantos dias poderá chegar / aqui de Toledo quen ben andar, / ca do mandadeiro sei eu mui ben / que, ... / que se verra máis cedo que poder||1027.6 mais id’ora quanto quiserdes ir, /  ca pois a mí avedes a viir||1028.6 en quant’el diz non lhi gradesc’eu ren, /  ca mi sei eu que mi paresco ben||1028.19 [ca mi sei eu que mi paresco ben], / ca, se eu non parecesse mui ben, / de quant[o] el diz non diria ren||1029.9 – Por que fezestes, ... / filha, quanto vos el vẽo rogar, / ca des enton non vos ar quis falar?||1029.15 – Por que fezestes, ... / filha, quanto vos el vẽo dizer, / ca des enton non vos ar quis veer?||1030.7 logo vós dizede ca fezestes / comigo quanto fazer quisestes, / ca, meu amigo, falei ũa vez / convosco por vos de morte guarir||1030.13 logo vós dizede [ca fezestes / comigo quanto fazer quisestes], / ca mui ben sei eu que non fezestes / o meio de quanto vós dissestes||1032.10 e sempre me temi / de mo saberen, ca m’an d’alongar / de vós, se o soubere ... des ali;||1032.17 que amades, amig’, outra senhor, / ca, se a verdade poder osmar, / nunca veredes ja máis u eu for||1032.24 E, se avedes gran coita d’amor, / ave-la-edes per mí, [e] maior, / ca de longi mi vos faran catar||1033.8 Se mi quer falar, digo-lh’eu logo / que mi non fale, ca mi ven gran mal / de sa fala||1035.2 Diz meu amigo que, u non jaz al, / morre, ca non pod’aver ben de mí||1037.5 non dórmia ja mentre comigo for, /  ca daquel tempo que migo guarir / atanto perderá quanto dormir||1038.9 E digan-lhi por mí que non tenha / que lho vou eu por mal demorando, / ca el anda-se de mí queixando||1039.27 Mais id’, amiga, vós, por meu amor, / con mig’ali u m’el quiser falar, / ca mal m’i venha se lh’eu soa for||1044.4 pero non o posso creer, /  ca tal sabor ei de o veer / que o non posso creer||1046.19 mais eu perça bon parecer e prez / se nunca lh’el-rei tanto ben fezer / [quanto lh’eu farei quando mi quiser], / ca máis [lhi] valra se lh’eu [ben] quiser / que quanto ben lh’el-rei fazer poder||1048.5 mais non lhe digan que morri assi, /  ca, ... / sera mui pouca sa vida des i||1050.24 E cofonda quen á tan gran sabor / d’antre min e vós meter desamor, / ca [o] maior amor do mund[o] é||1051.9 Deus me leixe dereito dela aver, / ca o levou de min sen meu prazer||1052.15 e ficade por min, ca vos conven||1055.6 mais a min, mia senhor, aven end’a[l], / ca por tod’esto me vej’eu andar / na maior coita que Deus quis fazer||1055.15 fez-me-vos per tal guisa desejar / que non desej’al ren senon morrer, / ca, se non viran estes olhos meus / ... / [...] / [...] / non averia este mal, par Deus||1055.24 E mal dia mi Deus deu conhocer / u vos eu vi tan fremoso catar, / ca mi valera mui máis non nacer||1056.15 [E] ést’a coita que mi a morte ten / tan chegada que non lh’ei de guarir, / ca non sei eu logar u lhe fugir||1056.19 que mi valera mui máis [non veer / eu vós nen al quando vos fui veer] / ca, se non vira, podera viver||1063.3 Non sei eu tempo quand’eu nulha ren / d’Amor ouvesse ond’ouvesse sabor, / ca non quis Deus||1065.3 non vos ous’eu dizer meu mal, / ca tant’ei de vós gran pavor / que nunca tan grand’ouvi d’al||1066.8 Por én vos rog’, Amor, que me leixedes / viver se ben fazer non me queredes, / ca eu ben sei que vós poder avedes / de mi fazerdes, se quiserdes, ben||1072.5 u mi-a mostrou por meu mal, ca des i / nunc’ar fui led’...||1073.3 nen é dereito, ca eu mi-o busquei||1074.3 muit’ei eu gran pesar / da gran coita que vos vejo sofrer, / ca vos vejo come mí lazerar||1074.5 e non poss’a mí nen a vós valer, / ca vós morredes come eu d’amor||1074.26 eu a diria mui de coraçon, / ca ũa ren sei eu dela, de pran||1074.39 que non digades que ides amar / bõa dona, ca vos non é mester / de dizerdes de bõa dona mal||1074.41 ca vos non é mester / de dizerdes de bõa dona mal, / ca ben sabemos, Don Bernaldo, qual / senhor sol sempr[e] a servir segrel||1075.9 Preguntan-me cada dia / polo que non ousaria / dizer, ca m’ei toda via / medo de mort’, ...||1080.6 nunca de min ouve sabor, / per boa fe, nen averei, / se non vir ela, d’outra ren, / ca me quitei a meu pesar / d’u ela é||1082.6 que vos non pes de vos amar, /  ca non sei al tan muit’amar||1082.8 e non vos rogar ei / por al, ca ei de vos pesar / pavor||1086.19 e desejando sempr’o vosso ben] / ca vós sodes mia coita e meu ben||1090.16 o que dizen moiro por aprender, / ca moiro por oir de vós falar||1091.16 Moir’eu e praz-mi muito de morrer, / ca vivo coitado máis d’outra ren||1092.20 grave dia, ca non- / ca eu dona tan fremosa veerei||1092.33 E non mi ponhan culpa des aqui / de seer sandeu, ca ensandeci / pola máis fremosa dona que sei||1093.9 que mi-o leixedes ũa vez veer, / ca lhi quer’eu ũa cousa dizer / per que guarra||1093.15 e guarria, ca mi á mui grand’amor, / se me visse i||1094.3 – Por que, madr’e senhor? / – Ca me dizen que é entendedor / voss’...||1094.8 – Por que, madre? – Ca non é guisado!||1095.4 – Non faz, mia filha, ca perdedes i||1096.10 por én travou en min Amor, / ca provou min por leal amador||1096.13 quer matar min por esto, mal pecado, / ca sabe ja ca non sera vingado / nunca||1096.25 pois non á poder / sobre-los outros de lhi mal fazer, / ca os outros foron-xi-lh’alongando||1098.4 rogue-vos outren quanto xi quiser, / ca vos non quer’eu máis desto rogar||1098.19 que mi-a façades aver por senhor] / ca sei que non é tan forços’Amor / que me mate se m’achar con senhor||1099. aquesta dona que agora vi / ..., ca de guisa me ten / o seu amor ja fóra de meu sén||1099.13 que lhi quito quanto lh’eu demandava, / ca inda m’eu ant’a [vi]ver cuidava||1099.19 pois per ela ei / tod’aquelo que ant’eu receava, / ca sei mia morte que con mig’andava / [...]||1100.14 Eu non vos queria / por entendedor, ca nunca vos vi / senon agora, nen vos filharia||1103.8 mui gran doo averiades de min, senhor, / ca non poss’eu sen vós guarir||1105.7 mate-m’ela se me matar quiser, / ca, per bõa fe, sempre m’eu guardei / quant’eu pudi de lhi pesar fazer||1105.13 mate-m’ela se me matar quiser / ca nunca eu tamanha coita vi / levar a outr’ome, per bõa fe / com’eu levo||1107.8 e quen viu nunca tal / coita sofrer qual eu sofro, ca sén / perç’e dormir?||1107.15 e por én sei que non / perderei coita mentr’eu vivo for, / ca, ... / por vos veer perç’este coraçon||1108.16 E por aquesto ja ben fis estou / d’aver gran coita no mund’e non al, / e d’aver sempr’, en logar de ben, mal, / ca vos direi como xi me guisou||1109.13 des i, en como averei de vós ben], / ca me coita voss[o] amor assi||1110.22 e por esto perç’eu e os que ben / [lealmente aman, ... / ca, se elas soubessen os que an / ben verdadeiramente grand’amor / d’alguen se doeria sa senhor||1111.3 Senhor, por vós ei as coitas que ei, / e per Amor, que mi vos fez amar, / ca el sen vós non mi-as podera dar||1111.7 se me devo de vós queixar, senhor, / máis destas coitas que ei, se d’Amor, / ca muitos vej’a que ouço dizer / que d’Amor viven coitados, non d’al||1112.8 Á desejos e mui pouco prazer, / ca ‘ssi fiz eu, mui gran sazon á ja, / por ũa dona que mi coita dá||1113.19 [mais non é senhor de mi fazer ben] / porque non quer, ca, se lhi prouguess’én, / non mi verria quanto mal mi ven||1115.12 Ca, se un dia tardar u eu for / u vos non vir, ben terrei, mia senhor, / que á un an’ou máis que ala tardei||1115.17 Ca, se veer logo, tardi sera||1115.19 e por esto nunc’a ced’acharei, / ca, se un dia en meos meter / que vos non veja, log’ei de teer / que á mil dias que sen vós morei||1116.3 Ben vej’eu que dizia mia senhor / gran verdade no que mi foi dizer, / ca ja eu dela querria aver / est’e terria-lho por grand’amor||1116.8 E ben entendo que baratei mal / do que lhi foi dizer, ca des enton / non falou migo||1116.16 Atal foi eu, ca ja filharia / que sol quisesse comigo falar||1119.26 devian-se deste mundo a perder / quand’el morreu, ... / ca el foi rei as[s]az mui prestador||1120.3 e non sei, / ..., por que xi m’assanhou, / ca toda ren que m’el a mí mandou / fazer fig’eu||1121.19 ja vo-lh’eu non creeria, / ca sei que mi non queria / tan gran ben [como dizia]||1122.2 Deu-lo sabe, coitada vivo máis ca soia, / ca se foi meu amigo||1123.28 pois que m’enviar non quer / mandadeir’e xi m’assanha, / ca verra se m’eu quiser||1124.5 mais oi / un verv’antig’, onde mi ben / verdadeir’é, ca diz assi||1128.3 Sazon sei eu que non ousei dizer / o mui gran ben que quer’a mia senhor, / ca me temia de seu desamor||1128.5 e ora ja non ei ren que temer, / ca ja m’ela maior mal non fara / do que mi fez per quanto poder á||1128.7 ca ja m’ela maior mal non fara / do que mi fez per quanto poder á, / ca ja i fezo todo seu poder||1128.10 [e] naquela sazon / de dur diria quant’ora direi, / ca non ousava||1128.20 e servirei enquant’eu vivo for, / ca non ei d’outra ren tan gran sabor||1129.6 se mi der mort’, ei que lhi gradecer, /  ca viv’en coita, pois ei a morrer||1129.13 Ca eu ben vejo de vós e d’Amor / qual máis poder que máis mal mi fara||1137.2 Fremosas, a Deus grad’, é tan bon dia comigo, / ca novas mi dis[s]eron ca ven o meu amigo||1137.3 Ca ven o meu amig’, é tan bon dia comigo!||1137.5 Tan bon dia comigo é, fremosas, a Deus grado, / ca novas mi disseron ca ven o meu amado||1137.6 Ca ven o meu [amado], e, fremosas, a Deus grado!||1137.7 Ca novas mi disseron que ven o meu amigo||1137.9 pois tal mandad’ei migo, ca [ven o meu amigo!]||1137.10 Ca novas mi disseron ca ven o meu amado||1138.16 e, mia irmana, direi-vos log’al, / ca non vos quero meu cor encobrir||1145. Que bõa romaria con meu amigo fiz, / ca lhi dix’, a Deus grado, quanto lh’eu d ... quanto lh’eu dizer quix,||1145.23 Nunca m’eu desta ida acharei senon ben, / ca dix’a meu amigo a coita’n que me ten / o seu amor||1149.2 e non me leixan con elas ir, ca log’ala iria / porque ven i meu amigo||1152.2 e non me guardedes / d’ir a San Servando, ca, se o fazedes, / morrerei d’amores||1152.5 E non me guardedes, ... / d’ir a San Servando, ca, ... / morrerei [d’amores]||1159.15 ca morrerá, non o meto en cuidar / por mí||1160.3 e ei end’eu mui gran pesar, / ca me fazedes trist’andar / por vós||1160.5 ca me fazedes trist’andar / por vós, ... /  ca non ei, sen vós, a veer, / amigo, ond’eu aja prazer||1172. que ant’eu quisera en poder d’Amor / morrer ou viver, ... / ca, u a máis ... non / quer que a veja nen lhi quera ben||1173.3 Que muito ben fez Deus a mia senhor / se por ben ten de lh’eu gran ben querer, / ca tan ben está ja do meu amor / que nunca ja máis o pode perder||1176.14 Nunca prenderei de ti queixume, / ca nun[ca] fuste de min partido||1177.3 d[e] m’ir pesar non se vos filhe d[e] min, / ca me vou eu e non levo d’aqui / o meu coraçon||1183.4 mais na d’oje mi vẽo muito ben, /  ca veo meu amigo||1185.5 Atendamos, ai madr’, e sempre vos querrei ben, / ca vejo viir barcas||1185.8 Non faç’eu desguisado, mia madre, no cuidar, / ca non podia muito sen mí alhur morar, / mia madre, o meu amigo||1187.7 Ca [a] vós ben vos devi’a nembrar / én qual coita vos eu ja por mí vi, / fals’, ...||1189.8 nen mi-o neguedes, ca vos non ten prol||1189.9 nen juredes, ca sempr’o falso sol / jurar muit’, ...||1192.6 rog’eu a Deus, ... / que vos faça tan ledo seer migo / quan leda fui oj’eu quando vos vi, /  ca nunca foi tan leda pois naci||1202.7 – E guardade-vos, filha, ca ja m’eu atal vi / que se fez[o] coitado por guaanhar de min||1202.9 E guardade-vos, filha, ca ja m’eu vi atal / que se fez[o] coitado por de min guaanhar||1209.5 mais do que cuida non sera assi, / ca lhi cuid’eu a parecer tan ben / que lhe non nembre, do que cuida, ren||1210.4 e el viu mí en mal dia por sí, / ca morr’el, madr’, ...||1210.10 e tal non me lhi mostrou por seu ben, / ca morr’el||1210.16 [e] eu naci por mal dos olhos seus, / ca morr’el||1211.22 e por én non me quer’eu encobrir / de vós, ca sei que vos praz de meu ben||1213.5 Non mi-o neguedes, se vos valha Deus, /  ca eu quer’end’a verdade saber||1213.9 e gradecer-vo-lo-ei, / ca ja m’end’eu o máis do preito sei||1214.3 Nostro Senhor, e como poderei / guardar de morte meu amig’e mí, / ca mi dizen que se quer ir d’aqui?||1214.13 Irei co[n] el mui de grado, ca non / me sei conselho se mi-o Deus non der||1214.15 ca non / me sei conselho se mi-o Deus non der, / ca se quer ir o que mi gran ben quer||1218.2 Non vou eu a San Clemenço orar e faço gran razon, / ca el non mi tolhe a coita que trago no meu coraçon||1218.9 Ca, se el m[e] adussesse o que me faz pẽad’andar, / nunca tantos estadaes arderan ant’o seu altar||1218.13 Ca, se el m[e] adussesse o por que eu moiro d’amor, / nunca tantos estadaes arderan ant’o meu Senhor||1220.10 E ben sei [eu] de pran que por meu mal / me fez[o] Deus tan fremosa nacer, / ..., / ca moiro, madre, ... / por meu amig’e meu [lum’e meu ben,||1222.3 Mias amigas, quero-m’eu des aqui / querer a meu amigo mui gran ben, / ca o dia que s’el[e] foi d’aquen / viu-me chorar||1222.9 E, per bõa fe, sempre lh’eu querrei / o maior ben de pran que eu poder, / ca fez el por mí o que vos disser||1223.14 falade migo, ca ben é e prez||1229.2 – Por meu amig’, amiga, preguntar- / -vos quer’eu ora (ca se foi d’aqui / mui meu sanhud’e nunca o ar vi) / se sabe ja ca mi quer outro ben||1229.8 – Amiga, pesa-mi de coraçon / porque o sabe, ca de o perder / ei mui gran med’, ...||1229.10 e ide-lhi dizer / que lhi non pes, ca nunca lh’én verra / mal||1229.15 se me gran ben quiser, / que mi-o non queira, ca non sei molher / que se del[e] possa partir per al||1231.7 – Amiga, fale con quen x’el quiser / enquant’eu del, com’estou, estever, / ca ‘ssi tenh’eu meu amigo en poder||1231.10 que quantas donas eno mundo son / punhen ora de lhi fazer prazer, / ca mi-o non tolherán se morte non||1231.12 – Amiga, med’ei de prenderdes i / pesar, ca ja m’eu vi quen fez assi||1231.17 – Amiga, non, ca mi quer mui gran ben||1231.19 e sei que tenh’e[n] el e el que ten / en min, ca nunca nos partirán ja||1231.24 – Con voss’esforç’, amiga, pavor ei / de perderdes voss’amigo, ca sei, / per bõa fe, outras donas que an / falad’en como vo-lo tolherán||1231.27 – Amiga, non, ca o poder non é / seu nen delas, mais meu, per bõa fe||1232.27 – Mester vos é, ca vo-lo entenderán / se o ceardes, [e] guardar-vos-an||1233.3 Sei eu, donas, que non quer tan gran ben / om’outra dona com’a mí o meu / amigo quer, ca, ... / ..., / desmaio[u] logo ben ali por én||1233.16 mai-la que vos disser / que ama tant[o] om’outra molher / mentir-vos-á, ca ja xo el provou / con quantas viu||1233.21 E ben vos poss’eu en salvo jurar / que outr’ome vivo non sab’amar / dereitamente, ca, per me provar, / veeron outros en min entender||1234.16 nen m’ar venhades tal preito mover, / ca sei eu ben qual preito vos el trage||1234.22 Sacade-me, madre, destas prijões, / ca non avedes de que vos temer||1234.24 – Filha, ben sei eu vossos corações, / ca non queren gran pesar atender||1235a.14 Se m’el’a min amasse, mui gran dereito faria, / ca lle quer’eu mui gran ben||1237.18 – Pedr’Amigo, des aqui é tençon, / ca me non quer’eu convosc’outorgar||1237.27 – Joan Baveca, fóra da razon / sodes, que m’ante fostes preguntar, / ca mui bon ome nunca pod’errar / de fazer ben||1237.50 – Pedr’Amigo, esso nada non val, / ca o que ouro serv[e] e non al / diz, a[va]rento semelha des i||1240.4 e vi-o tan coitado / por vós que nunca vi tant’ome nado / ca morrerá se lhi vós non valedes||1241.17 ora verei o poder que an sigo, / ca de tal guisa vos farei eu ben / per que façades canti[gas d’amigo]||1242.9 E ben vos digo que des que oi / aquestas novas sempre trist’andei, / ca ben entend’e ben vej’e ben sei / o mal que nos deste preit’averra||1242.11 e ben sei / o mal que nos deste preit’averra / ...ca posto x’é ja / de morrer eu por el e el por mí||1242. ca posto x’é ja / de morrer eu por el e el por mí, / ca, poi-lo souberen, ... el partid’é / de nunca ja máis viir a logar / u me veja||1243.14 – Se mi-o negardes, filha, pesar-mi-á, / ca, ... / outro conselh’avemos i mester||1244.2 Vossa menag’, amigo, non é ren, / ca de pran ouvestes toda sazon / a fazer quant’eu quisesse e al non||1244.7 Nunca vos ja de ren ei a creer, / ca sempr’ouvestes a fazer por mí / quant’eu mandass’, ...||1245.4 e non vos val ren, / ca tamanho pesar mi fezestes / que jurei de vos nunca fazer ben||1245.9 mas que prol vos ten, / ca, u vos fostes sen meu mandado, / jurei que nunca vos fezesse ben?||1245.14 e gran mal m’é én, / ca jurei, ... / que nunca ja máis vos fezesse ben||1246.4 Ca vos direi de qual guisa o vi||1246.11 mais punharei eu ja de me vingar / do que m’el fez (...) / ... / ca ben vistes quanto lhi defendi / que se non foss’, ...||1246.16 nen vos era mester / de a fazer, ca vedes quant’i á||1247.7 ca noutro dia chegastes aqui / atal sazon que ouv’én tal pavor / que, ... / non quisera que veessedes i||1248.7 vós catad’i o que devo fazer, / ca non pode guarir se per min non||1248.8 ca non pode guarir se per min non, / ca o am’eu, e el, des que me viu||1248.13 vós [catad’i o que devo fazer], / ca d’el morrer, madre, per bõa fe, / mi pesaria quanto mi pesar / máis podesse||1248.15 mi pesaria quanto mi pesar / máis podesse, ca en todo logar / me serviu sempr’a todo seu poder||1249.4 Ora veerei, amiga, que fara / o meu amigo, ... / ..., / ca de tal guisa me guardan del ja / que non ei eu poder de fazer ren / por el||1250.7 e leix’o máis e pass’o temp’assi, / ca vós quisestes aver aquel ben / de min que vos non podia fazer / sen meu gran dan’, ...||1250.17 sofred’o mal, / ca, [pero] m’end’eu queira fazer al, / o demo lev’o poder que end’ei||1251.15 E andad’ora de camanho preito / vos vós quiserdes andar toda via, / ca o cantar vosso de maestria / entenden elas que por mí foi feito||1252.19 De pran con mentira / mi andava sen falha, / ca se foi con ira||1257.13 [San Salvador mi seja irado] / de Valongo, ca se foi el d’aqui / sen meu mandad’...||1259.4 Por Deus, que vos non pes, / ..., / d’ir a San Salvador, / ca, se oje i van tres / fremosas, eu serei / a ũa||1260.10 E ando maravilhada / porque tanto tarda, se é / viv’e sab’én, ... / ca viv’oj’eu tan coitada / que me non pode guarir ren / [de morte se cedo non ven]||1261.7 non mi venha ben / nunca de Deus nen d’onde m’oje ven, / ca vós fostes sen meu mandad’...||1261.14 mi venha ben / nunca de Deus nen d’onde m’oje ven] / (San Salvador sabe que assi é!), / ca vos fostes mui sen o meu prazer||1263.5 Baratei / mal porque o fui cometer, / ca sei que non posso guarir||1263.18 tod’aquesto eu mi-o busquei / mui ben e lazera-lo-ei, / ca sei ca non posso viver / polo que fiz||1263.26 e irei / ced’u a vi po-la veer, / ca non sei al tan muit’amar||1265.3 Polo meu mal filhou [agora] el-rei / de mar a mar, ... / ca levou sigo o meu coraçon||1266.6 mais eu soo aleivosa / se s’ele foi polo seu ben, /  ca sei que mal [l]hi verra én||1267.10 esto lhi cuid’eu a fazer, / ca sei que non pod’acabar / nen ũa ren que el veja||1269.5 Fazede-mi ora [a]quanto mal poderdes, / ca non me guardaredes, ... / d’ir a San [Leuter falar con meu amigo]||1274.6 – Non o avera enquant’eu viver, /  ca ja lhi diss’eu que se partiss’én||1274.24 – Se morrer, moira, ca non dou eu ren / d’assi morrer||1275.3 pero vẽo-m’ora el, amigas, rogar, /  ca mi queria tanto pesar fazer / quanto o querria de mí receber||1276.5 ei gran medo / de tardar, ... /  ca nunca tan cedo verrei / que eu non cuide que muito tardei!||1276.10 Ca sei ben que sera assi||1276.16 Ca sei ben quanto mi averra||1279.2 Assaz é meu amigo trobador, / ca nunca s’ome defendeu melhor||1281.3 J’agora meu amigo filharia / de mí o que el tiinha por pouco, / de falar migo, ca tant’era louco / contra mí que ainda máis querria||1281.13 e nunca lh’al fezesse] / ca est’é l’ome que máis demandava||1283.8 E non me devedes, mia madr’, a guardar, / ca, se lá non for, morrerei con pesar||1283.9 morrerei con pesar, / ca [... ...]||1287.2 Como vivo coitada, madre, por meu amigo, / ca m’enviou mandado que se vai no ferido||1287.5 Como vivo coitada, madre, por meu amado, / ca m’enviou mandado que se vai no fossado||1287.7 Ca m’enviou mandado que se vai no ferido, / eu a Santa Cecilia de coraçon o digo||1287.10 Ca m’enviou mandado que se vai no fossado, / eu a Santa Cecilia de coraçon o falo||1288.5 irei oj’eu [por] fazer oraçon / e chorar muit’en Santa Cecilia / destes meus olhos e de coraçon, /  ca moir’eu, madre, por meu amigo||1289.4 e, louçana, irei, /  ca ja i ést’o que namorei||1289.7 e treides migo, madre, de grado, / ca meu amig’é por mí coitado||1289.16 e, louçana, irei], / ca meu amig’é por mí coitado||1290.2 Non poss’eu, madre, ir a Santa Cecilia, / ca me guardades a noit’e o dia / do meu amigo||1290.5 Non poss’eu, madr[e], aver gasalhado, / ca me non leixades fazer mandado / do meu amigo||1290.7 Ca me guardades a noit’e o dia, / morrer-vos-ei con aquesta perfia / por meu amigo||1290.10 Ca mi non leixades fazer mandado, / morrer-vos-ei con aqueste cuidado / por meu amigo||1296.2 Mandad’ei comigo, / ca ven meu amigo||1296.5 Comig’ei mandado, / ca ven meu amado||1296.7 Ca ven meu amigo, / e ven san’e vivo||1296.10 Ca ven meu amado, / e ven viv’e sano||1296.13 Ca ven san’e vivo, / e d’el-rei amigo||1296.16 Ca ven vivo e sano, / e d’el-rei privado||1302.6 ben sei que meu amig’i verria / por me veer e por falar migo, ca o non vi noutro dia||1303.2 irmana, treides comigo, ca me dizen que ven i||1303.5 irmana, treides comigo, ca sei que ven i de grado||1303.8 treides con mig’, ai irmana, ca mi dizen que chegou / a Santa Maria de [Reça]||1305.3 e venho del namorada por quanto falou comigo, /  ca mi jurou que morria / por mí||1305.6 Leda venho da ermida e desta vez leda serei, / ca falei con meu amigo||1305.10 D’u m’eu vi con meu amigo vin leda, ... / ca nunca lhi cuid’a mentir por quanto m’el diss[e] enton||1308.7 Atende-lo quer’eu, madre, ... / ca mi diss’o mandadeiro que é por mí mui coitado||1311.10 e queixou-se-m’ende, / ca el morre||1317.3 vedes por que: ca el non cura sol / de a querer per seu tempo cavar||1317.9 e ten sen-razon, / ca tan menguado ficou o terçon / que a cepa non pode ben deitar||1317.11 que a cepa non pode ben deitar, / ca en tal tempo a mandou podar / que sempr’e[la] lhe ficou decepada||1317.15 nen un proveito non pod’end’aver, / ca per ali per u a fez reer / ja end’o nembr’está pera secar||1320.15 Ca o meestre entende ja, / se decaer, que lh’é cajon / antr’os que leterados son||1322.5 pois me non val d’ante tal juiz ir, / ca, ... / sempre me diz que está embargado||1322.12 pero lhe manden, nunca m’oirá, / ca ja me disse que me non compria / d’ir per d’ant’el||1326.8 e de posfaço seer espartido, / ca sempre contan por ensibidade / ao pastor preçar-se de gran sén||1328.15 que i non casedes / senon per seerdes vós i negrigente, / ca sei eu outra non de tal doairo / nen de tal logar come vós, de pran||1329.9 Por én partid’este feito de cedo, / ca de mal dizer non tirades prol||1329.12 ja de vós perdeu vergonha e medo, / ca entend’el que se dev’a sentir / de mal dizer||1332.27 e do talho non ten [i] o melhor, / ca deu gran peça||1333.11 Non no posso end’eu partir, / ..., / que se non queix’ende al rei, / ca se sente tan maltreito / que non cuida en guarir||1335.12 mái-lo dever’a guardar de foder, / ..., / ca maestr’Ali jura per sa fe / que ja d’Alvar Rodrig[u]iz certo é / que fod’o mouro como fode outr’ome||1335.19 Ala guarde toda prol en seu seo / Alvar Rodrig[u]iz, ... / [...] / ..., / ca maestr’Ali diz que dias á / que sabe d’Alvar Rodrig[u]iz que ja / fod’este mouro a caralho cheo||1336.8 Ca, ... / ..., / [...] / ..., / certa resposta deve a levar / de vós, senhor||1337.6 «Vencede-vos aquanto vos disser, / ca perfiardes non vos é mester / con vossa madr’ (||1337.19 Nen mi cal, / poi-lo ela por sa prol assi ten, / ca, se lh’eu dig’ “Al tenho de fazer”, / por ben ou mal tanto m’á de dizer||1338.6 dizedes i o que vos praz, / ca pera vós, per bõa fe, / é ela, que tan bõa é||1338.13 deverades casar melhor, / senhor, nunca o digades, / ca, ... / [...] / ..., / filha d’algo é pera vós||1338.21 non devedes i al dizer, / mais a Deus muito gradecer / casamento tan onrado, / ca pera vós, ... / ..., / é ela, u á todo ben||1340.5 perdeu feuza polo grand’engano / dos planetas, ... / ..., / ca o fezeron sen prol ordinhar / por egreja que lhe non queren dar||1341.21 u dara vozes fazendo sa fin, / ca non pod’el tal morte estraecer||1342.5 das planetas que tragia erradas, / ..., / ..., / ca per Mars foi mal chagad’en peleja||1345.3 A mí dizen quantos amigos ei / por que vivo tan muit’en Portugal, / ca muit’á ja que non fig’i mia prol||1345.6 Meus amigos, non mi-o digades sol, / ca mia prol é de viver eu u vir / vel ũa vez a que vi por meu mal||1345.8 ca mia prol é de viver eu u vir / vel ũa vez a que vi por meu mal, / ca ést’est’oje quanto ben eu ei||1345.10 nen me digades, amigos, i al, / ca enquant’eu poder veer os seus / olhos, meu dano ja nunca farei||1345.13 vedes por que, par Deus: / ca me querra matar se m’én partir / esta gran coita que me nunca fal||1346.9 E foi-s’el morar a França / e desemparou sa terra, / ca non quis con el-rei guerra||1346.22 E el se foi certamente / porque [de pran] non podia / na terra guarir un dia, / ca eu a seu padre ouví-lho||1348.13 mal ficará aquest’outr’en Todela, / ..., / ca verra i o bon rei sejornar / e destruir atá burgo d’Estela||1348.20 ben sofren i de trabalh’e de pẽa, / ca van a furt’e tornan sen correr||1349.5 soo eu maravilhado, / ... / ..., / ca mi disse que queria / seer ante mal talhada / que aver corpo delgado||1351.3 Mentia, / ca Joan Joanes o acharon / e tomaron-lhi quanto tragia||1352.20 Quen a vós chamou jograr a pran mentiu, / ca vej’eu que citolar non vos oio||1353.4 Jograr Sac’, eu entendi, / ..., / que sen pan t’iras d’aqui, /  ca desmesura pedes||1357.22 Ben t’ajudaran d’Orzelhon / quantos trobadores i son / a escarnir o infançon, / ca fremosa dona matou||1361.14 Non lhis podera guarir, / ca os non vira viir||1362.7 nen lh’oirei o son, /  ca ja non trag’a sela / de que riiu a bela||1364.5 e quebrou-lh’a sela, /  ca ‘ssi diss’a bela: / «Rengeu-lh’a sela!»||1366.25 Dei eu ao infançon / e a seu brial [enton] / tregoa, ca mi-a pedia||1368.6 e é perjurada, / ca non fez én nada / e baratou mal||1368.8 ca non fez én nada / e baratou mal, / ca desta vegada / sera penhorada||1368.15 [e], se mi-o non der, penhora-la-ei, / ca mi-o ten forçado / e do corp’alongado||1371.4 – Don Fernando, comer-mi-ei sol, /  ca assi fez sempre meu avol||1372.5 e, se [i] chegasse, compraria / dona fremosa de gran mercado, / ca ja [a] venden||1373.10 que non trouxesse / leit’en cas d’el-rei, / ca, pois onrado / non é nen graado, / doado / faz leito dourado||1373.20 o trag’enganado, / que lho faz fazer, / ca nunca el de seu / aver deu ren / ... / que lh’estevesse ben||1374. á Dona Maria soidade, / ca perdeu aquel jograr [...]||1375.5 busquen per al servir sas senhores, / ca vos vej’eu máis das gentes gaar / de vosso bando||1375.26 Os trobadores e as molheres / de vossos cantares son nojados, / ..., / ..., / ca eles non saben que xi van fazer||1377.6 ante tenho que mercou mal, / ca deu por sí máis ca non val||1377.10 Tan pouco soub’el de mercar / que nunca eu tan pouco vi, / ca se quitou de se comprar||1377.19 e fez peior / porque s’ante non conselhou, / ca diz agora sa molher / que este mercado non quer / caber||1378.5 [e] fiz dereito, ca non vi fazer, / des que naci, d’Albardar cavaleiro||1380.5 mais recebeu / ũa grand’orelhada, / ca errou essa que quis dar||1380.12 e non lhi deu, ca o errou||1381.19 disse-lho log’e, per ren, / seu cantar non ois[s]e, / ca est’é, ai meu senhor, / o jograr braadador / que nunca bon son disse||1382.2 Con alguen é ‘qui Lopo desfiado, / ...ca lhi viron trager / un citolon mui grande sobarcado||1383.12 mais non é sazon / de chos querer omen sofrer, / ca irás un dia cantar / u cho faran todo quebrar / na cabeça o citolon||1384.9 Escasso foi o infançon / en seus couces partir en don, / ca non deu a Lop[o] enton / máis de tres na garganta||1385.5 que o mooredes, / ca vo-lo iran da pousada filhar||1385.12 e jurarei eu que vo-lo non vi / en tal que vós con o mour’escapedes, / ca ei pavor d’iren vosco travar||1385.14 e quero-m’ant’eu por vós pejurar / ca vós por mouro mao pelejedes||1386.3 Pero Rodriguiz, da vossa molher / non creades mal que vos ome diga, / ca entend’eu dela que ben vos quer||1386.11 non tenhades, ... / de vos nulh’ome dela dizer mal, / ca lh’oi eu jurar en outro dia / ca vos queria melhor d’outra ren||1387.6 e nas mãos o ten / pois-lo á preso, ca está mui ben||1388.5 e sequer muito vo-la escotaron, / ca lhi talharon cabo do giron||1388.13 saia tan curta non conven a vós, / ca muitas vezes ficades en cos||1388.18 ante fazedes i vosso prazer, / ca na corta sodes vós mal talhado||1389.3 [aqu]este verv’antig’á, verdadeiro, / ca un ricom’achei eu mentireiro||1389.12 e demais seus amigos / pagará delas, e seus enmiigos, / ca tal ést’el que nunca lhi menguaron||1389.13 ca tal ést’el que nunca lhi menguaron / nen minguarán, ca mui ben as barata / de mui gran terra que ten ben parada||1389.16 [e] gran dereit’é, ca el nunca erra||1390.13 e ren de seu aver non lhi leixou, / ca peeu ced’, ...||1390.18 log’el ouve por seu filh’enviado, / ca lhi queria leixar seu aver / e sa erdad’;...||1390.21 e ficou / seu filho mal, ca ficou exerdado||1392.5 con quantos vos conhocen vos perdedes, / ca vos direi que lhis ouço dizer||1392.19 E nunca vós, dona, per mí creades, / ..., / se en gran vergonha pois non entrades / algũa vez con tal om’e marredes, / ca sonharedes nos dados enton||1393.15 que lhi non pôd’i o olho caber, / ca Don Fernando conteceu-lh’assi / d’un maestre que con el baratou||1394.5 que non guarra, cuid’eu, tan mal se sente, / ..., / ca lhi vi grand’olho mao aver||1394.15 maravilha sera, / dest’olho mao velho que teedes, / ca conhosc’eu mui ben que vós avedes / olho mao||1394.19 e direi-vos por que non: / ca vós queredes foder e dormir||1395.13 voz de cabeça, que xi lhi tolheu, / ca fodeu tanto que lh’enrouqueceu / a voz||1395.15 e ora ja non canta ben, / ca Don Fernando conteceu assi: / ... ||1395.18 de mui bõa voz que soia aver / soube-a per avoleza perder, / ca fodeu moç’e non canta ja assi||1396.3 quero-vos eu ora desenganar, / ca ouç’as gentes de vós posfaçar / de cavalgar||1397.17 E cuidará del quen o vir aqui, / que o vir andar assi calado, / ca non sabe parte nen mandado / de tal justiça fazer qual eu vi||1399.4 que ben [eu] alberguei / quand’a Lagares cheguei, ... / ..., / ca prougu’a Deus, e o juiz achei, / Martin Fernandiz||1399.10 Ca eu nen un dinheiro non tragia||1399.17 como alberguei non albergaria, / ca eu errei e ja m’escorecia||1401.12 – Pero Garcia, non poss’eu saber / como vos vós possades emparar / d’Amor, segundo quant’é meu cuidar, / ..., / ca tanto mal mi faz a mí Amor||1403.12 pis[s]a que compra pouco lhe dura, / ..., / ca lhi conven que ali moira enton / de polmoeira ou de torcilhon||1406.9 E, poi-lo sabe, faz aguisado / de posfaçar, ca nunca vi peior||1406.10 ca nunca vi peior, / ca xo deostan||1406.12 pois que ja tal é seu pecado, / ca o deostan, que eu nunca vi / ome no mundo des quando naci / en posfaçar tan mal deostado||1406.21 e tenho-lhi por sén / de non dizer de nen un ome ben, / ca dest’é el de todos ben guardado||1407.2 Don Marco, ve[j]’i eu muito queixar / Don Estevan de vós, ca diz assi / que, ... / que vos nunca quisestes trabalhar / de o veer||1407.12 non vos ar veer, / ca x’é el ome que x’á poder tal / ben come vós||1407.21 «como lhi cantardes, bailar-vos-á», / ca non á por que vos baile melhor||1410.6 nen o assanhen, ca, se s’assanhar, / pagar-lhis-á el peage de cuu||1410.9 Des[s]es mi an i d’andar en mia companha, / ca nunca ome tan sanhudo vi||1410.15 peage de cuu pagará i, / ca el ven quebrando con grand’ardura / con este mandado que oiu ja||1412.12 ouv[i] ali a chegar / ... a logar / u á [a]tal fareleiro / ca el, se fosse ça[n]con / non fora ao vergalhon / roxo do meu seendeiro||1413.15 Pediu-as a preito tal / d’i jazer [e] non fez al, / ca xi lazerava mal, / con minguas que avia||1415.26 porque vos nembrastes de min / quand’a vosso logar cheguei, / ca ja d’amor e de prazer / non podestes vós máis fazer / ao comendador enton||1416.5 e Deu-los pode mui ben guarecer, / ca nunca tan mal doent’ome achou||1416.15 non leix’a guarir po-lo el preguntar, / ca vos non pod’el assi guarecer / o doente||1416.20 poi-lo el catou, / ben [o] guarra do mal, ca treminhou||1416.22 Ca o doente de que el pensou / por un gran tempo se mui ben saou||1417.11 D’amor e d’escarnh’en todas razões / os seguides sempre (...) / ..., que avedes filhado / ca, se ar seguissedes outros sões / non trobariades peior por én||1417.17 e non [o] metestes ascondudo, / ca ja-que era de Pedr’Agudo / essa razon en que vós i trobastes||1419.5 porque achei / boa razon pera trobar, / ca vej’aqui un jograron / que nunca pode dizer son||1420.17 – Lourenço, serias mui sabedor / se me vencesses de trobar nen d’al, / ca ben sei eu quen troba ben ou mal||1421.11 er dizede que sabedes pojar, / ca ben o podedes dizer assi||1421.14 e que x’é vosso Toled’e Orgaz / e todo quanto se no mundo faz, / ca per vós x’ést[e], e dized’assi||1424.9 Quen diz d’Estevan que non vee ben / dig’eu que mente, ca diz mui gran falha||1424.13 pero mostrado devi’a seer, / ca non pode per nulha ren veer / mal ome que non vee nemigalha||1424.16 E nen lho diss’, e sei que lho non diria, / ca vee mal, se migo falass’ante||1425.19 d’averdes [bon] nome muito vos jaz / e non seer ome desensinado, / ca, ... / nunca de vós devedes a partir / un ome que vos trag’acompanhado||1426.3 Maria do Grave, grav’é de saber / por que vos chaman Maria do Grave, / ca vós non sodes grave de foder||1430.17 – Pero Martiiz, mui ben respondestes, / ..., / ca todos tres eran senhores i / das comendas||1431.26 e a vós, senhor, melhor estaria / d’a tod’ome de segre ben buscardes, / ca eu sei canções muitas||1432.19 [o] demo lev’esso que teu criia, / ca non cuidei que entençon soubesses / tan desigual fazer||1433.10 Don Vuitoron, devede-l’a seer, / ca vos soub’eu dous cantares fazer||1433.21 entregar-mi-as-á, / ca todas estas son forças de rei||1434.11 Varõas, / non vos queixedes, ca, se eu tornar, / eu vos farei que nen un trobador / non trobe en talho senon de qual for||1434.15 nen ar trobe por máis altas pessõas, / ca manda’l-rei, ... / que troben os melhores trobadores / polas máis altas donas e melhores||1435.6 cata capelo / que ponhas sobr’elo, / ca mui mester ch’á||1435.7 ca mui mester ch’á, / ca o topete / pois mete / cãos máis de sete||1435.21 vejo-ch’as veiras / e non as carreiras, / po-las defender, / ca a velhece, / pois crece, / sol non quer sandece||1435.25 al é de fazer, / ca essa tinta / mal pinta||1435.34 abr’i deles mãos, / ca toda molher / o tempo cata||1441.3 del aven, / ca lhi pedi os panos que tragia||1442.3 – Rodrig’Ianes, queria saber / de vós por que m’ides sempre travar / en meus cantares, ca sei ben trobar||1442.10 – Lourenço, tu fazes i teu prazer / en te quereres tan muito loar, / ca nunca te vimos fazer cantar / que ch’eu queira nen no demo dizer||1442.20 dos sarilhos sodes vós trobador, / ca non faredes un cantar d’amor / por nulha guisa qual [o] eu farei||1443.4 ca diz que lhi faze de mal as[s]az, / con seus cantares vai-o escarnir||1443.14 desto se queixa mui mal o trobar, / ca ten comig[o] én toda razon||1445.4 ou se foi el vós primeiro leixar, / ca vedes o que ouço a todos dizer||1446.5 est’é cousa certa, / ca diz que se quer ir||1448.29 pereceo toda [a] tenda, / ... / ..., / ca leixou, ... / a Meestra tirar tanto / da tenda||1451.4 mandou fazer gran coroa, / ca vio per estrologia / que averia igreja / grande qual lá el deseja||1451.12 ca non igreja mesela, / ca da pequena non cura||1451.13 ca da pequena non cura, / ca lhe seria loucura / del aver a curar dela||1457.7 Ca muito a fostes servir||1463.23 Sanhudo ven contra el-rei ja, / ca, u foi mester, non chegou||1466.3 vedes por que: ca non achei razon / por que vos dela podesse trobar||1467.12 e ben saben os melhores / ca non á máis de seis meses, / ca el ten que toda via / á de pojar en contia||1467.21 mais está-xe en sa perfia / én pojando cada dia, / ca el non se desempara||1468.7 conven / que moir’, amigos, ca non sei eu quen / viver podess’...||1469.15 e sei que as[s]i me conselhará / o meu amigo, ... / ca d’outra guisa non posso aver [i] / conselho ja per esta razon tal||1469.17 ca d’outra guisa non posso aver [i] / conselho ja per esta razon tal, / ca, amigos, da morte pret’estou||1469.20 pero da morte ei sabor, a la fe, / ca, se morrer, diran que me matou / a melhor dona que eu nunca vi||1470a.18 mais, por Deus, guardade-vos i, / ca tod’é en vosso poder||1470b.25 mais, por Deus, guardade-vos i, / ca todo é en vosso poder||1472.5 sofrede-os, ca todos vos ferran||1472.13 mais sofrede: feiran per u quer, / ca, ... / ferindo en vós, an eles de caer||1473.21 «Sol non é pensado / que vós paguedes ren do meu aver, / ..., / ca un judeu avedes enganado»||1474.8 que non quer ja sen clerigo viver, / ca diz que non sab’u x’á de morrer||1475.5 e acabou assi sa romaria / com’acabou a do frume Jordan, / ca entonce atá Mompilier chegou||1475.15 [...] / Ca, pois aqui cheguei, ja non diran / que non foi [...||1478.6 e conselho-vos que catedes al / que cobrades, ca esse non é tal / que vos vós so el muito non molhedes||1479.8 Veed’ora se me devo queixar / deste preito, ca non pode provar / que me lhe oisse nulh’omen chamar / senon seu nome||1479.17 todos iremos per ũa carreira, / ca, porque dixe d’ũa velha mal, / deostou-m’ora Maria Balteira||1482.14 e ar dizen que mercou atan mal / que nunca end’avera seu cadal, / ca se lhi danarán mui mal os coiros||1485.4 porque foi matar / Joan Airas, ca fez mui sen-razon||1485.7 ela so el devedes a meter, / ca o manda o Livro de Leon||1485.8 ela so el devedes a meter, / ..., / ca lhi quer[i]a gran ben||1485.14 metede-a ja so ele ũa vez, / ca o manda o dereito assi||1487.4 e o agüiro sol el ben catar, / ca muitas vezes-l’ouv’afaçanhado||1487.17 Amiga, muit’ei gran pesar, / ca me non posso de dano guardar / deste corvo||1488.10 Sabia-m’eu ca x’era esposado / máis á d’un ano, ... / ca mi mostrou el ben seu coraçon||1488.19 Do que dizedes non soo pagado, / ca me non podedes tanto coitar||1488.23 De me coitardes fazedes mal sén, / ca non podedes ja, ... / que per mí seja o preito juntado||1489.24 Se é aqui, saia desta maison, / ca ja os outros todos en Basto son||1489.36 mais id’a eles, ca xe vos non iran||1489.54 venha Pachacho e Don Ro[i] Cabreira, / ..., / ca ja vos tarda essa gente da Beira||1490.5 nen ar daria ren por meu aver, / ca ei pedreiros e pedra e cal||1490.9 E quen mi-a desse sempre o serviria, / ca mi faria i mui gran prazer / de mi fazer madeira nova aver / en que lavrass’ũa peça do dia||1492.19 Mui gran mal fazedes en consentir / a est’ome torto que mi fazia, / ca, ... / sempre a gran coita deante lh’andei||1492.24 E veed’ora, ... / se ei poder de co[n] el máis guarir, / ca me non poss’un dia del partir / de mi dar golpe||1493.4 e contarei-vo-lo jantar aqui, / ca x’á ome de falar i sabor||1493.19 nen vistes máis viços’ome seer / do que eu sevi, ... / ca a min non minguava nulha ren||1494.12 mal serviço faz om’en vós, de pran, / ca, ... / ..., / queredes ome trager come can||1494.19 os que vos serven non vos servirán, / ca, se vos sanha, como sol, preser, / non cataredes ome nen molher / que non querades trager come can||1495.3 Ca nunca máis escarnid’ome vi / ca vós||1495.5 andades aqui u vivedes, / ca escarnh’é pera mui bon segrel||1495.17 Mais semelha-xe que vos vós queredes / que xi vos fodan a molher assi, / ca, se non, fugiriades d’ali||1495.21 mais foden-vos do aver, / ca xi vos foden mal de quant’avedes||1496.7 e, ... / o leixasse malandante seer / Deus, ca depois en ben tornaria||1496.14 [con] atal lhi leixasse Deus perder / a erdad’e o corp’e o aver, / ca todo x’el depois cobraria||1496.21 con atal viss’el a casa arder / e lhi leixasse Deus morte prender / sen confisson, ca pois s’ar porria||1496.24 e, con bon corvo, foss’el pois caer / eno infern’e ficass’en poder / do diaboo, ca pois s’ar porria||1497.4 Non ten Sueiro Bezerra que tort’é en vender Monsanto, / ca diz que nunca Deus diss[e] a San Pedro máis de tanto||1497.8 E por én diz que non fez torto o que vendeu Marialva, / ca lhe diss’o arcebispo un vesso per que se salva||1497.12 [E] o que vendeu Leirea muito ten que fez dereito, / ca fez mandado do Papa||1498.3 e sei eu ca ment’i, / ca nunca viu prazer||1498.9 Con arte diz que non quer al rei ben, / ca sei eu del ca ja non veerá / nunca prazer se o conde rein’á||1498.11 ca sei eu del ca ja non veerá / nunca prazer se o conde rein’á, / ca ben quit’é de veer nulha ren / Don Estevan ond’aja gran prazer||1498.16 Por que vos diz el que quer al rei mal, / ca ren non vee, ... / que el máis am’eno seu coraçon / nen veerá nunca?||1499.13 ca d’Estorga atá San Fagundo / don’á que á de Don Fernando torto||1499.15 don’á que á de Don Fernando torto, / ca por outro casamento anda morto / d’ome o sei eu||1500.7 punhade d’ir adeant’ũa vez, / ca atra aqui fostes sempr’a derredo||1500.8 ca atra aqui fostes sempr’a derredo, / ca fostes sempre desaventurado||1500.19 e non andar com’andavades ante, / ca somos oj’e non seremos cras||1501.5 aqui fazed’esso que én sabedes, / ca aqui teen-vos por sabedor / de trobar||1501.12 e non trobedes cabo Santaren / con esses juizes que vós queredes, / ca ben trobamos d’escarnh’e d’amor||1501.17 non dariamos nós nada por én, / ca vos direi [eu] o que vos aven||1502.28 e punhad’en poder, / ca per i é vosso preit’acabado||1503.9 e, por dar-lh’algo, non o gradece, / ca el ten que mái-lo merece||1504.5 ja-u s’achou con torpes Martin Galo, /  ca o vejo vestid’e de cavalo||1504.7 Ja-u s’achou con torpes na carreira, / ca o vej’andar con capa augadeira||1508.22 Ca vós diredes: «Fodeu-m’o peon!»||1509.12 que se non queria del aguardar / ... / [...] / ca vos direi do peon como fez||1509.16 Mal se guardou e perdeu quant’avia, / ca se non soub’a cativa guardar||1512.3 Par Deus, infançon, queredes perder / a terra, pois non temedes el-rei, / ca ja britades seu degred’...||1512.5 e sei / que lho faremos mui cedo saber / ca vos mandaron a capa de pran / trager dous anos||1512.13 nen ja da capa non ei a falar, / ca ben tres anos a vimos andar / no vosso col’e de vossa molher||1513.26 e leixade mí, que sei ben fazer / estes mesteres que fui começar, / ca no vosso trobar sei-m’eu com’é||1514.14 nen o vinho que mi non dan i / tan ben com’[o] eu sempre mereci, / ca vos seria grave de fazer||1515.5 e ja máis nunca mi faras pesar, / ca per trobar queres ja guarecer||1515.22 ja máis nunca teu cantar oirei / que én non ria mui de coraçon, / ca ves, Lourenço, muito mal prendi / de teu rascar e do cep’e de ti||1517.9 E ja me nunca temerá, / ca sempre me tev’en desden||1518.11 guardade-a de xi vos derramar, / ca pela besta sodes soldadeira||1518.14 e punhade sempr’en [a] guarecer, / ca [vós] en talho sodes de peideira||1518.17 E non moredes muito [e]na rua / ... / ca perderedes log’i o rocin||1519.5 e nunca i ja farei al, / ca, des quand’eu sa molher vi, / se pudi, sempre a servi||1519.19 ela non a pode vencer / dona no mund’, ... / ca ela fez Nostro Senhor||1520.13 mais min e ti poss’eu ben defender, / ca nunca eu donas mandei tecer||1523.2 Maria Perez se maenfestou / noutro dia, ca por [mui] pecador / se sentiu||1523.8 Maenfestou-se, ca diz que s’achou / pecador muit’, ...||1523.10 e por én rogador / foi log’a Deus, ca teve por melhor / de guardar a El ca o que aguardou||1524.12 mais aquesto ten el mui desguisado, / ca, ... / ..., / non guarra ja||1524.14 non guarra ja, ca jaz desacordado||1524.16 E pesa-m’ende, ... / deste seu mal, ca min dizen que non / pode guarir||1524.21 ca lhi non pode nulha ren prestar / se lh’o maestre non aventurar / o corpo, ca x’á mui gran maloutia||1525.5 como leva quant’avemos / de nós Balteira per arte, / ca x’é mui mal engan[ad]o||1526.5 nunca foi ome do vosso logar / que máis pojasse ca vós pojaredes, / ca, ... / sei [eu] que vós non podedes errar / que a muit’alto logar non pojedes||1526.9 Quiçai depois vós ar baixar-vos-edes, / ca vimos melhores ca vós baixar||1527.5 mais, por Deus, mandad’ora justiçar / por end’aquel que os couces levou, / ca o foi ferir un ome mui vil||1527. e vós mandade-lh’os mil couces dar, / ca ben os aqui el os outros dou;||1529.21 feriu tres peidos e determinhou / e conhoceu, ca ja non conhocia!||1530.4 achará bon conselho, / ca sabe ben fiar e ben tecer||1530.10 ante, oj’é das molheres preçadas / que nós sabemos en nosso logar, / ca lava ben e faz bõas queijadas||1531.18 nen vós, senhor, non o oistes a min, / ca, se o dissesse, diria mal||1532.5 e vós cuidades que ei de vós ben, / que eu non ei de vós, mao pecado, / ca mi fazedes vós en guisa tal / ben, mia senhor, que depois é meu mal||1532.17 «Bon grad’a Deus, ca ja agora averei / o ben por que andava en cuidado»||1533.17 Ar pesará-vo-lo que vos disser / ... / ca manda el-rei que, ... / [...] / [...] / que lhi non dé ome [o] seu aver||1535.4 son d’outra terra, / ca ja eu [en eles] mentes meti||1535.6 nen [eu] seus numes non os conhosco, / ca lhis dissera: «Bon dia vosco»||1535.17 Nen el enton non parecia assi / na guerra, cordo, como parece, / ca nen cavalgada nen sandece / nunca fezeron que el non fosse [i]||1536.4 Tantas minguas achan a Don Foan / que ja lhas nunca cobrar poderán, / ..., / ca lhi viron [e]na guerra perder / armas, cavalos||1537.4 que non cómian galinhas na guerra, / ca diz que dizen as veedeiras / que sera perdimento da terra||1537.9 mais non cómian galinhas na guerra, / ca diz que dizen os agüireiros / que sera perdimento da terra||1537.14 mais non cómian galinhas na guerra, / ca diz que lhi dizen os devinhos / que sera perdimento da terra||1538.17 e defender- / -lo-iades por meu amor, / ca, pois eu por vós morto for, / que ben mi podedes fazer?||1543.16 Ca passou temp’e trastempados son||1544.2 Non é Amor en cas de rei, / ca o non pod’om’i achar / aa cea nen ao jantar||1544.20 ant’estes freires tempreiros, / ca ja os espitaleiros / por Amor non preguntarei||1545.13 [e] ante me lhi calarei, / ca, se mal contecesse, / ... / ..., / dar-m’-ia gran punhada||1545.26 Morto sera quen m’ajudar, / ca el de tal coraçon é, / ..., / ca se querra migo matar||1546.5 por en[de] mi mingua razon, / ca mi filhou Deus mia senhor||1546.19 nen me tenh’eu por pecador, / ca me fez mia senhor perder||1547.6 que vissedes vós que mal baratastes, / ca non sei tan muito de vosso Padre||1547.16 Dizede-mi ora que ben mi fezestes, / ... / ..., / ca mi teedes mia senhora forçada||1550.9 de mui melhor logar que infançon / nen ca ricome se mui poucos non||1552.5 contra que non cata ben nen fremoso, / ca lhas vej’eu trager, ... / ambas vestidas de mui mao pano||1552.21 eu non lho tenho por bõa barata / de as trager como trag’en concelho, / ..., / ca demo lev’a prol que xi lh’én ata||1554.11 Esta mũa pod’el provar por sua, / que a non pod’ome dele levar / pelo dereito se a non forçar, / ca moran ben cento naquela rua||1556.3 e anda trist’e faz muit’aguisado, / ca perdeu quant’avia guaanhado||1557.21 porque lh’eu enton non trobei, / ca, se lh’enton trobara ali, / vingara-me do que lh’oi||1558.4 «Ir-m’-ei, ca ja se deitarán»||1559.11 e o que disse ben o paga, / ca, come can que á fome, / come-o praga por praga||1559.17 e con medo per sí caga, / ca, come lobo ravioso, / come-o praga por praga||1561.4 Com’ora perdeu Joan Simion / tres bestas non vi de maior cajon / nen perdudas nunca tan sen razon, / ca, ... / ..., / morreron-lhi toda[s] con olivas!||1561.9 [E] des aquel dia en que naci / nunca bestas assi perdudas vi, / ca as fez ant’el sangrar ante sí||1562.3 mais quer queimar, ca lhi foron queimar / en sa natura ja ũa vegada||1563. e ide-vos deste preito [...], / ca atal era o voss’anazado,||1564.7 ena Moeda Velha vai morar / Dona Maria Leve, a seu pesar, / ca atal dona com’ela guarir / non pod’ali||1564.13 ena Moeda Velha vai morar / [Dona Maria Leve, a seu pesar], / ca diz que morará ali mal e lai||1564.19 ena Moeda Velha vai morar / [Dona Maria Leve, a seu pesar], / ca non pod’a manceba escusar||1569.18 – Ai Pedr’Amigo, eu non perderia / enquant’el-rei podesse máis aver / en bõa terra e en gran poder, / ca quant’el máis ouvesse máis valria||1569.25 – Joan Vaasquiz, eu ben cuidaria / que o reino non á por que perder / por el-rei nosso senhor máis valer, / ca rei do mund’é se se vai sa via!||1569.33 – Joan Vaasquiz, sei que non é assi / desta tençon, ca errastes vós i||1570.10 – Joan Vaasquiz, sempr’eu direi ja / de molheres moito mal u as vir, / ca, ... / sempre mi gran mal quis e querra ja||1570.18 – Joan Airas, non tenh’eu por razon / d’as molheres todas caeren mal / por end’ (...) / ca Deu-lo sabe que é sen razon / por end||1570.30 – Joan Airas, vós perdestes o sén, / ca enas molheres sempr’ouvo ben||1570.33 – Joan Vaasquez, non dizedes ren, / ca todos se queixan delas por én / senon vós||1571.5 e direi-vos per que mi aven: / ca ja des antan’ei jurado / que nunca diga de mal ben||1572.11 Mais non creo que dure atá o estio, / ca atal era outr’amor de meu tio||1574.2 Lop’Anaia non se vaia, /  ca, senhor, se s’ora vai / e lhi frorecer a faia, / a alguen jogará lai||1574.8 meu senhor, seede sage / que prendades dele gage, / ca, se s’ora d’aqui vai, / ben fara tan gran domage / come Fernan de Romai||1574.26 Non se vaia de Sevilha, / ca sera gran maravilha / quant’achar se o non filha||1574.28 ca sera gran maravilha / quant’achar se o non filha, / ca assi fez[o] seu pai||1574.29 ca assi fez[o] seu pai, / ca ja nen un boi non trilha / en Oscos (||1578.3 Ja lhi nunca pedirán / o castel’a Don Foan, / ca non tiinha el de pan / senon quanto queria||1578.9 Ca non tiinha que comer / senon quanto queria||1580.10 e faredes i vosso prazer / en quererdes con tal dona casar, / Fernan Diaz, ca é de [tal] logar / que non podedes, ... / aver nulh’ome||1580.12 ca é de [tal] logar / que non podedes, ... / aver nulh’ome, ca as gentes son / de tal natura, ... / que non querran i su vós guarecer||1580.17 non poderedes esta dona aver, / ca seus vassalos, ... / non queren om’estranho sobre sí||1580.19 ca seus vassalos, ... / non queren om’estranho sobre sí, / ca dizen que sabedes lousinhar / ome deant’...||1582.1 ca vós non sedes d’amor tan forçado / como dized[e]s||1582.6 nen no queirades vós muito seguir, / ca d’amar donas nen de as servir / non saberedes vós i dar recado||1583.27 aqui ante todos leix’eu a tençon, / ca, se quisessedes caber razon, / dig’eu verdad’, ...||1584.5 que non tiren con Maria Balteira, / ca todos quantos ali tir[ar]án, / todos se dela con mal partirán||1585.10 E com’é traedor aqueste mundo / e mao a quen se del muito fia, / ca de Santiag’atá San Fagundo / máis vividoiro omen non avia!||1586.7 fazed’ora (...) / ũa soldada polo meu amor / a de parte, ca non ei máis mester||1586.13 por én devedes do cono faz[er] / soldada, ca non á de falescer, / ..., quen vos compr’o al||1587.13 ven a dar-mi algo d’oj’a tercer dia, / ca ben vi eu ena ta catadura / que es doent’e queria[s] guarir||1587.23 dá-me quant’ás e poderes aver, / ca, ... / seras guarido quando fores são||1588.6 e guarda-se, ja nunca tanto vi, / ca u man oje non marrá cras i||1588.17 non ést’as[s]i, ca muitos vos diran / que ben mil vezes lhe meten ciada||1589.8 Ca me fazen én sabedor / de vós que avedes bon sén / de foder e de todo ben, / ensinade-me máis, sen[h]or, / como foda||1589.12 ensinade-me máis, sen[h]or, / como foda, ca o non sei||1590.15 Quisera-x’el da vaca despender / tanta per que non leixass’a pacer, / ca, se cuidasse sa vac’a perder, / ante xe dera a sí no [quinhon]||1591.10 E digo-vos que m’é gran mal / daquesto que lhi conteceu, / ca sõo eu cord’e leal||1591.17 Pero juro-vos que non sei / ben este foro de Leon, / ca pouc’á que aqui cheguei||1592.4 Fernan Gil teve-se por desonrado, / ca o rapaz é mui seu natural||1594.13 todo per conta, ca el xos comprou||1594.16 E en bõo ponto el tan muito leeu, / ca per [i] o preçan condes e reis||1595.7 e dix’eu que cuidavades en al, / ca vos vi sempre daquesto guardar||1595.19 eu por Sueir’Eanes vo-lo ei, / ca, ... / nunca cantar [i]gual fez nen rimou||1595.21 nunca cantar [i]gual fez nen rimou, / ca todos os seus cantaron, eu sei||1597.3 Covilheira velha, se vos fezesse / grand’escarnh’e[nde], dereito faria, / ca me buscades vós mal cada dia||1597.5 e direi-vos en que vo-l’entendi: / ca nunca velha fududancua vi / que me non buscasse mal se podesse||1597.16 vós fazedes / nen ũu torto se me gran mal queredes, / ca Deus me tolha o corp’e quant’ei / se eu velha fududancua sei / oje no mundo a que gran mal non queira||1597.21 dig’eu que fazedes razon, / ca vos quer’eu gran mal de coraçon||1598.11 se m’ant’algo na mão non poser, / ca non ei por que foda endoado||1598.15 ide-o fazer / con quen teverdes vistid’e calçado, / ca me non vistides ne[n] me calçades||1598.28 Id’adubar vossa prol, ai sen[h]or, / ca vedes: grad’a Deus, rei á na terra||1599.6 «Cuidades gran folia, /  ca i m’ar vej’eu das velhas morrer»||1600.6 non trobedes a nulha velh’aqui, / ca cuidarán que trobades a min||1603.6 mais a min vai moi peor, mal pecado, / con Sancha Diaz, ... / ca jur’a Deus que nunca mi deu ren / senon ũu peid’, ...||1603.8 o qual foi sen seu grado, / ca, se per seu grado fos[s]’, al seeria||1603.10 mais daquesto nunca m’enfingirei, / ca eu verdadeiramente o sei / que per seu grado nunca mi-o daria||1604.5 que farei / eu, sen conselho, desaconselhado, / ca mia senhor non me quer fazer ben / senon por algo||1604.19 e gran pesar ei / por quanto dizen que é mal mercado, / ca, ... / ..., / log’eu seeria guarid’e cobrado||1606.3 Ora vej’eu que ést’aventurado / ja Pedr’Amigo e que lhi fez Deus ben, / ca non desejou do mund’outra ren / senon aquesto que á ja cobrado||1606.14 e que quer i as carnes marteirar, / ca deste mundo muit’á ja burlado||1606.18 e mal sén / faz se o ende quer quitar alguen, / ca da ermida tant’é el pagado||1607.8 que lh’as desonras non queren peitar, / ca en Castela foi-a desonrar / muito mal ome que non entendeu / o que fazia||1607.13 e quen a vinga fezer con razon / destes-la vingue, ca en sa prison / and’eu||1607.16 E os mouros pense de os matar, / ca de todos gran desonra colheu / no corpo||1608.8 que me non aja con el de perder / e el comigo des que lh’eu trobar, / ca ja outra vez, ... / ..., / trobei-lh’end’eu||1608.15 outra razon lhi cuid’eu a mover / de que aja dous tamanho pesar, / ca, se acha per u m’escatimar, / non vos é el contra mí||1608.18 e per aquesto perder-s’-á comigo / e eu con el, ca, poi-l’eu começar, / tal escatima lhi cuid’eu dizer||1609.5 acho-me mal e quero-m’én quitar, / ca ũa dona, ... / ..., / anda morrendo por un [e]scolar||1609.12 pero conorto m’ei [e] gran sabor / de que a veerei cedo pobr’andar, / ca o que guaanhou en cas d’el-rei, / ..., e o que lh’eu dei, / todo lho faz o clerigo peitar||1611.9 Non vos conhocia, / se Deus me valha, ca, des que naci, / nunca convosco falei||1613.9 E, Don Pedro, põede-lh’os narizes, / ca vos conselh’eu o melhor que poss[o]||1613.20 e punhade logo de o encobrir, / ca, ... / sodes solteiro e seredes casado||1614.3 e faz pecado quen lho vai dizer, / ca, ... / cuid’eu que gai é, de piss’arre[i]tado||1614.11 ao que tantas molheres de leite / ten, ca lhe pariron tres en ũu dia||1615.11 quer’e[u] vos ja esto dar, / ca non tenho al tan aginha||1615.16 Mui ben vos semelharán, / ca sequer levan cordões / de senhos pares de colhões||1616.8 A mia coita non á par, / ca sei que me quer matar||1616.10 e quero eu morrer por ela, / ca me non poss’én guardar||1617.26 Oimais a morrer me conven, / ca tan coitado sejo / pola mia senhor do bon sén||1619.6 de tod’en tod’enforcar-vo-lo-á, / ca o meirinho en pouco terrá / de vos mandar enforcar o vilão||1620.19 Que avedes? Ca, poi-lo eu filhei / ja sobre min, verdade vos direi||1620.26 Farei-o, sen engano, / ca ja en min meteu do seu i ben||1620.29 se o non ajudar, farei meu dano, / ca non quero end’eu outro escarmentar / que me dé do seu, po-lo ajudar||1621.12 e non son poucas, par Deus, mias rancuras, / come quen non come, ca o non ten, / se lho non dá, por sa mesura, alguen||1622.5 que se non vaa pela Triidade, / ca mi dizen que lhe ten Fernan Dade / ciada feita pela gafaria||1622.10 outro caminho cate toda via, / ca o da Triidade non lh’é mester||1622.11 ca o da Triidade non lh’é mester, / ca dizen que Fernan Dade lhe quer / meter ciada pela gafaria||1622.17 mandade que se guard’el mui ben, / ca dizen que Fernan Dade lhe ten / ciada feita pela gafaria||1623.9 Ficou ja a dona mui ben-andante, / ca a loaron quantos ali siian||1624.17 e desto mi faço maravilhado, / ca, en inverno e per qual tempo quer, / sempre lhe vejo çapato dourado||1629.5 e sõo mui maravilhado / de ti, por non rebentares, / Marinha, end’e folegares, / ca che tapo eu desta minha / boca a ta boca, Marinh[a]||1633.22 E prometeu-m’ũas armas enton, / ..., / ..., / ca gat’a lebor mi deu a loriga||1634.5 e esto saben donas e saben cavaleiros, / ca dos escarmentados se fazen máis arteiros||1634.15 Non casará con ele por ouro nen por prata, / ..., / ca, d’ome de capelo, de todo mal se cata||1636.6 [E] esto que pode seer, / ca vej’ende os erdeiros queixar?||1636.14 – Senhor, por esto non dig’eu de non, / de ben jantardes, ca é gran razon||1636.24 e por esto non sõo pecador / de comer ben, ... / ca de mui bõo jantar ei gran sabor||1637.10 guarde-a ben e faça-a jazer / en logar que non chôvia, ca torcer- / -s’-ia mui tost’e non ar á mester||1637.21 se non, matar-s’-á, / ca est’é o começo do lavor||1637.27 descobri-la e cobri-la poderá / e revolve-la, ca todo sofrerá / a madeira||1640.8 Eno inverno sabedes prender / logar cabo do fogo ao comer, / ca non sabedes que x’á de seer / de vós||1641.17 baratei ben, / ca en pouca de sazon / aque-m’un infançon ven||1642.5 mais vej’ora que val muit’escasseza, / ca ũu cavaleiro sei eu vilan / e torp[e] e brav’e mal barragan||1643.10 E ben creede que ést’apartado / pera ela, ... / ca non veerá i máis nulh’omen nado, / de mil cavaleiros, se non quiser||1644.8 Peixota quer’oj’eu comer, / ca muit’á ja que non comi / salmon||1644.14 ja custa non recearei / que oj’eu non cómia, de pran, / ben da peixota e do pan, / ca muit’á que ben non ceei||1644.17 querrei oj’eu mui ben cẽar, / ca non sei u mi-o acharei / des que me for deste logar||1645.5 D’un tal ricome vos quero contar, / ..., / de como foi a vila a refeçar, / ..., / ca o manjar, ... / ..., / log’esse dia cinc soldos tornou||1645.12 poi-lo ricome vẽo no logar, / ca nunca eu tan gran miragre vi / polo açougue refeçar assi||1645.19 E a Deus devemos graças a dar / deste ricome que nos presentou / ... / [...] / ca, pois este ricom’entrou aqui / nunca maa careza entrou i||1646.17 E vedes que ben se guisou / de fria cozinha teer / o infançon, ca non mandou / des ogan’i fog’acender||1648.12 de que s’ome máis devess’a temer / de x’el mui maas tres cobras fazer, / ..., / ca, ... / maas tres cobras, ou quatr’, e o son, / de as fazer muit’é el sabedor||1648.18 por lhi dar mui ben seu aver, / ca Sueir’Eanes nunca lhi fal / razon de quen el despagado vai||1650.15 Ca o torpe que sempr’anda calado / non o deven por torpe a razõar||1652.13 Ca, pois d’amigos mal está, / non pode bõa estança aver||1652.15 non pode bõa estança aver, / ca, ... / porque todos lhi queren mal, / o demo lev’o que lhi val / sa requeza||1653.12 Ca vedes que vos fara: / ... ||1654.11 mais ela non á maeta ferrada / en que o guarde, nen a pod’aver, / ca, pois o cadead’én foi perder, / sempr’a maeta andou descadẽada||1654.16 Ca, o logar u eles an poder, / non á perdon que s’i possa asconder||1654.21 tal perdon ben se devera a perder, / ca muito foi cousa mal gaa[nha]da||1655.6 E nunca i comprador vi / que o quisesse nen en don, / ca dizian todos que non / daria un soldo por sí||1655.12 Ca el non faz nen un lavor / de que nulh’om’aja sabor / nen sab’adubar de comer||1657.15 se algun cantar faz alguen, / de lhi mui cantado seer, / ca lhi troban en tan bon son / que non poderian melhor||1658.12 quen lhi sair de mandado / fara-lh’el mao trebelho, / ca el, ... / querra i seer temudo / e da vil’apoderado||1658.24 E creede que en justiça / pod’i máis anda-la terra, / ca se non fara i guerra / nen mui maa cobiiça||1658.26 ca se non fara i guerra / nen mui maa cobiiça, / ca el rogo nunca prende / de cornos||1659.10 Ca salvar-se pod’ela ben, / que nen un torto non vos fez||1661.26 nen se saberia melhor guardar / de nunca ja con molher albergar / por non se riir del[e] o pecado, / ca nunca deu por molher nulha ren||1662.15 Ca vos vi eu aqui mui gran sazon / e non vos vi por trobador meter||1663.8 ante d’ũu mes lh’amostrará / como sábia mui ben ambrar, / ca me lhi vej’eu ensinar / ũa sa filha e nodrir||1664.22 Ca sol viver non poderei||1665.4 mais non o creo, per bõa fe, / ca mi fui eu a verdad’én saber||1665.5 ca mi fui eu a verdad’én saber, / ca noutro dia quand’eu entrei i, / ... vi / a Peixota su u[n] leito jazer||1665.10 Endõado, ben poderá aver / Peixota quen a quisesse filhar, / ca non a vi a nulh’ome aparar||1665.20 mais pescad’outro, pera despender, / mui rafece, ... / ca vi eu a Peixota remanir / i so un leit’, ...||1666.11 e direi-vos por qual razon: / ca nunca xe lhi cozerá||1666.20 i-la-an logo remolhar, / ca assi soen adubar / a cachaça quando lha dan||1669.9 De trebelhar mi á el[e] gran sabor / e eu pesar, ... / ca non dórmio de noite con pavor||1669.10 ca non dórmio de noite con pavor, / ca me trebelha sempre ao lũar||1670.5 e ficou contig’outra mui peior, / Elvir’, a capa velha, que t’eu vi, / ca queres sempre por dinheiros dar / a melhor capa||1670.13 Elvira, nunca ti capa daran, / ca ficas, ... / con as máis usadas no cabeçon||1670.19 porque non é ja pera cas d’el-rei / a capa velh’, Elvira, que, eu sei, / ..., / ca pera corte sei que non val ren / a capa velh’, Elvira||1671.10 E nunca tal mentira oi / qual el diss’aqui ant’el-rei, / ca se meteu, por qual direi, / por bispo de Conca log’i||1671.18 non lho queremos nós caber, / ca diss[e] o vesitador / que bispo per nen un logar / non pode por de Conca andar / bispo que de Conca non for||1673.24 ben o poss’aqui comprir / en Burgos, ca, se preguntar / por novas, ben as posso oir / tan ben come el en Mompirler||1674.8 ainda oje vós migo jaredes / por seu amor, ca x’anda tan coitado / que, se vós oje migo non jouverdes, / sera sandeu||1675.4 veo-me preguntar / se sabia ja-que d’agüiraria, / ca non podia máis aqui andar||1677.5 mais non fezisti come molher boa, / ca, ... / Pero d’Ambroa sei eu ca foi i||1678.5 e, ... / ..., lhi quer’eu ja melhor, / ca diz que, ... / que nunca ja sera molher / que mi queira por én peior||1678.13 e diz-mi-o ela con sabor / que ouves[s]’eu algo de meu, / ca diz que tant’é come seu||1679.14 El se quer muit’a seu poder onrar, / ca se quer por máis fidalgo meter / de quantos á en tod’aquel logar||1680.12 e saber / podedes que non sabe ren / trobar, ca trobador non á / eno mundo nen avera / a que s’el quera conhocer
A conxunción ca presenta elisión vocálica nunha única ocasión
513.19 se non é [o] coraçon meu / [máis preto dela que o seu], / c’a vezes ten en al o seu, / e sempre sigo ten o meu
Ás veces, ca aparece por reiteración doutra conxunción causal anterior (que ou ca) por presenza dunha frase parentética
66.6 ca, / ..., / ..., ca nunca desejei / ben deste mundo se o vosso non||331.12 e non os creerei, / ..., por ũa ren: / ca, mia senhor, que m’i feze mui ben / de vos servir ||1214.9 Ir-m’-ei con el, que sempre falarán / desta morte, que, se ventura for, / ca se quer ir meu lum’e meu senhor||1382.12 mais tal passa cabo del, segurado, / que, se lhi Lopo cedo non morrer, / ca lhi querra deante citolar / [...]
4. ¿?
107.42 veer nen convosco falar, / ca ja por tod’outro sabor / do mund’, ...

Como conxunción comparativa, ca forma parte sempre de estruturas comparativas
ante ca / ante … ca estr. comp. 'antes (do) que'
232.3 Se soubess’ora mia senhor / que muit’a mí praz d’eu morrer / ante ca sa ira temer||508.20 ca máis meu ben é de morte sofrer / ante ca sempr’en tal coita viver||984.6 ca meu ben é d’eu por ela morrer /  ante ca sempr’en tal coita viver
155.5 e quero-mi ante mia coita ‘ndurar /  ca lle dizer, quando a vir, pesar||166.22-23 E ben dev’eu ant’a querer / mia morte ca viver assi||195.16 ca me quis ante mia coita ‘ndurar / ca me perder con tan bõa sennor||520.19-20 ca tal é que ante se matara / ca mi falar se o sol cuidara||580.5-6 ca vos digo / que ant’el queria morrer /  ca mi sol un pesar fazer||593.19-20 mais quer’eu ant’o meu passar / ca assi do voss’aventurar||597.20 ant’el queria viver ca morrer||742.22-23 E ante lhi quer’algun ben fazer / ca o leixar, como morre, morrer||900.13-14 e quisera ante sofrer / mort’ũa vez ja ca ficar / vivo||913.13-15 Ben vos digo que ante m’eu / queria ja siquer matar / ca lhi fazer nen un pesar||986.15-16 El me leix’ante por vós trager luito / ca vós por mí||1065.6-7 e quer’ante morrer / por vós ca vos dizer pesar||1065.27 dev’a querer / ante mia morte ca viver / coitad’, ...||1086.13-14 E ant’eu ja [a] morte querria / ca viver com’eu viv’á gran sazon||1496.2-3 Pois que Don Gomez Çura querria / con boas aves ante prender mal / ca ben con outras||1518.24 eu vos conselho sempr[e] a ficar / ante con mũacho novo ca mũa||1555.26 Mui máis queria, besta non avendo, / ant’ir de pé ca del’encavalgado
chus (adx.) ... ca 'máis (adx.) do que'
1400.20 «Dizede-lhis ca chus negra é ca pez / e ten sedas de que faran peneira»
maior ca / maior ... ca 'maior (do) que'
15.6 mal ei por vós mui maior ca morrer||173.3 de vos servir nen de vos querer ben / maior ca min, sennor, nen outra ren||243.16 sempre des que ll’eu quis ben / maior ca min, e con maior razon
23.10-13 que maior / sabor avedes de me non fazer / ben, mia senhor, e de me mal querer / ca se vos eu oesse desamor||26.4 pero non me fazedes vós por én / maior ben ca se vos eu o peior / quisesse que vos podesse querer||63.17-19 que mi non faredes maior / ben ja nunca, per bõa fe, / ca me fezestes, pois vos vi||358.6-7 pero me vej’en maior coit’andar / ca outra coita que oj’om’achasse!||679.5-6 que sei que me quer maior ben / ca sí nen ca seu coraçon||679.5-6 que sei que me quer maior ben / ca sí nen ca seu coraçon||683.3 quando lh’eu disser / ca lhi quer’eu maior ben ca m’el quer||925.8-9 E maior pecado mortal non sei / ca o que eu vejo fazer a Deus||1103.1 Maior guarda vos deron ca soian, senhor||1109.20 E d’amor sei que nulh’omen non ten / én maior coita ca mi por vós ven||1128.13-15 non mi pode dar / maior afan nen ja maior pesar / nen maior coita no meu coraçon / ca ja mi deu||1128.13-15 non mi pode dar / maior afan nen ja maior pesar / nen maior coita no meu coraçon / ca ja mi deu||1128.14-15 non mi pode dar / maior afan nen ja maior pesar / nen maior coita no meu coraçon / ca ja mi deu||1226.22-23 que mui maior mal avedes / ca el, que morrer veedes
máis ca / máis ... ca 'máis (do) que'
1.40 cofonda-vos por én quen ten / en seu poder máis ca m’ar [vi]||26.2 Assaz entendedes vós, mia senhor, / ca vos am’eu máis ca nulha ren||44.13 Eu, que [a] amo máis ca min, / fig’este atreviment’atal||66.19 o mui gran sabor / que vos vejo aver de m’alongar / de vós mui máis ca outr’ome por én||102.17 amar-vos-ei mui máis ca min / entanto com’eu vivo for||133.10 por meu mal vivo máis ca vós cuidades||140.8 que am’eu máis ca min nen al||140.10 e tenno que ei dereit’i / d’amar tal sennor máis ca||164.14 que am’eu máis ca o meu coraçon||187.7 direi-a ja, ca sei que nulha ren / non ei por én máis ca perç’a perder||200.5 e mi ora fez veer outra moller, / per bõa fe, que amo máis ca||215.16 E, per bõa fe, mia sennor, / amei-vos muito máis ca||215.21 nen m’iria partir / d’u eu amasse outra moller / máis ca vós||223.8 Se vos eu amo máis d’outra moller / nen ca outr’om’e máis ca min nen al||232.5 que sempre temi / máis ca morte des que a vi||243.4 que amei sempre máis ca outra ren||259.2 Sennor fremosa, pois pesar avedes / de que vos amo máis ca min nen al||260.11 rogo-vos eu por én / que, se vos oj’eu faço pesar i / en vos amar, mia sennor, máis ca mí, / que me non façades én sabedor||276.6 se me fazedes por al, sennor, mal / senon porque vos amo máis ca min nen al||280.8 Pois estas coitas eu ei a sofrer, / que vos ja dixe, máis ca morte m’é||294.2 O que vos diz, senhor, que outra ren desejo / no mundo máis ca vós éste o mui sobejo / mentira[l] quen no diz||409.23 Mais aqui á mester sabedor[ia] / máis ca esforç’...||416.8 pero vos amo máis ca min nen al||436.16 que sempr’amarei, / ..., máis ca min nen al||437.23 pois vos eu amo muito máis ca mí, / sen[n]or, por que me leixades morrer?||461.25 Con aquesto que avedes mui máis ca outro compristes||480.16 E, sen esto, er foi el gaanhar / máis ca os seus avoos primeiros||503.2 Da mia senhor, que eu servi / sempr’e que máis ca mí amei||503.9 sei per gran ben / lhi querer máis ca min nen al||503.16 se per servir / e pe-la máis ca min amar, / ..., / este mal non poss’eu partir||509.8 Grave vos é, ben vej’eu que é assi, / de que vos amo máis ca min nen al||558.8 Prazer avedes do meu mal, / pero vos amo máis ca min||560.18 mais o coraçon pode máis ca||651.9 Se m’eu a vós, que amo máis ca min, / non assanhar||698.9 e pesou-lhi máis ca se o matasse||730.8 Pode meu amigo dizer / que ama ou[t]ren máis ca sí / nen que outra ren nen ca mí||842.2 A meu amigo, que eu sempr’amei, / des que o vi, mui máis ca min nen al||851. A que eu quero gran ben des que a vi / e que amo, Deu-lo sabe, má ... máis ca mí / me faz en coita viver||893.22 que amo muito máis ca||921.4 De tardar máis ca suia, / madr’, ei én ben mui gran medo||934.9 pois ides máis ca por mí por el-rei / fazer||956.24 amei sa prol muito máis ca de min||1044.6 O que eu amo máis ca min / dizen que cedo sera aqui||1068.10 Ai Deus, que mi-a fezestes máis ca min amar, / mostrade-mi-a u possa con ela falar||1099.3 logo me fez ali / máis ca mi fez u a primeiro vi||1099.6 quand’eu ante máis ca todos levava||1122.1 Deu-lo sabe, coitada vivo máis ca soia||1239.10 quando vos el amava máis ca||1377.6 ca deu por sí máis ca non val||1532.2 Maria Perez, and’eu mui coitado / por vós, de pran, máis ca por outra ren||1586.9 Fazen soldada do ouro, que val / mui máis ca o vosso cono, de pran||1589.25 per ensinar os pobres seus / máis ca por outro jajũar
1.20 máis loo meu prez ca o seu||23.36-37 e prazer-mi-á máis én / ca de viver||26.15-16 pero sei que máis non me valra / ca se vos quisesse de coraçon / gran mal||30.17-18 Mais queira Deus que máis de ben / me faça ca en seu cor ten!||46.17-18 e máis temi / de vos pesar én ca morrer / como ora por vós morrerei||85.20 log’averian a querer / mui máis sa morte ca ‘tender / de viveren tan sen sabor / com’oj’eu viv’, ...||107.42 veer nen convosco falar, / ca ja por tod’outro sabor / do mund’, ...||117.23 máis mi-o deviades vós gradecer / ca se vos eu, mia sennor, [ja] amasse||179.19 ca máis val morte ca morrer assi / com’oj’eu vivo||215.2-3 Quen vos foi dizer, mia sennor, / que eu desejava máis al / ca vós mentiu-vos||223.7-8 Se vos eu amo máis d’outra moller / nen ca outr’om’e máis ca min nen al||227.12 ca máis coitad’ando ca ant’andava||276.6-7 senon porque vos amo máis ca min nen al, / per boa fe, nen ca os ollos meus||276.13 [senon porque vos amo máis ca min nen al], / [n]en ca outr’omen nunca amou moller||284.14-15 pois algun ome máis ama moller / ca sí nen al||357.15 e máis vivi ca cuid’a viver||479.20 desto mui máis sei eu ca boudanha||504.14-15 e máis mi val morrer / ca tal coita sofrer||509.20 pero máis grave dev’a min seer / quant’é morte máis grave ca viver||526.9 se é, sen[h]or, porque vos sei amar / mui máis que os meus olhos nen ca min||689.13 Máis me fiava per el ca per min / nen ca per ren que no mundo viss’al||689.13-14 Máis me fiava per el ca per min / nen ca per ren que no mundo viss’al||690.20 Sempr’eu punhei de mia madre servir / máis por esto ca por outra razon||730.8-9 Pode meu amigo dizer / que ama ou[t]ren máis ca sí / nen que outra ren nen ca||740.5-6  máis lhe valria pera non morrer / non lhe fazer ben ca de lho fazer||842.7 Mái-lo amei ca min nen outra ren / des que o vi||857.5-6 por én, senhor, máis val d’eu ir d’aquen / ca d’eu ficar sen vosso ben-fazer||1142.11 muito vin eu máis leda ca me vou / de Bona[val]||1412.18-19 nen vistes máis estirado / ome ca fui d’un mastin||1427.15 e, de pran, semelha máis morta ca viva||1467.15-16 Se máis senhores achara / ca os tres que o compraron, / os seis meses non passaron / que [e]l con máis non ficara||1492.12 máis era eu seu ca era el meu||1492.13-14 e muit’andava máis empos el eu / ca el pos mí||1495.3-4 Ca nunca máis escarnid’ome vi / ca vós||1503.9-10 ca el ten que mái-lo merece / ca o merec’a senhor vassalo||1526.4 nunca foi ome do vosso logar / que máis pojasse ca vós pojaredes
melhor ca / melhor ... ca ~ milhor ca / milhor ... ca

136.11-12 ben me faç’én d’atanto sabedor: / que me terrá mia morte por mellor / ca me partir de seu ben desejar||177.22 ca lle quero mellor ca min||261.8-9 E, mia sennor, non devi’a perder / eu contra vós por vos querer mellor / ca min nen al||304.2 A mia sennor, a que eu sei querer / mellor ca nunca quis om’a moller||304.5-6 me dé seu ben se ll’eu quero mellor /  ca nunca quis no mund’om’a sennor||530.4 que vos sei querer / melhor ca||531.6 ca m’entenderán que vos sei, / senhor, melhor ca min querer||548.18-19 querendo-lh’eu melhor / ca min nen al||619.9 Disse-m’el, amiga, quanto / m’eu melhor ca el sabia||679.9 que mi quer melhor ca os seus / olhos e que morre por mí||683.7 ca lhi direi ca mui melhor ca mí / lhi quer’eu ja||702.7 ca sei que mui melhor ca sí / me quer nen que m’eu quero mí||707.1-2 Agora me foi mia madre melhor / ca me nunca foi des quando naci||743.15-16 pero, amiga, a min quer melhor / ca sí nen al||798.18-19 sempre lh’eu por ende melhor querrei / ca lhi quer’, ...||807.25 e poden-se guardar / mellor ca m’end’eu guardei||830.14 Pois sab’el ca lhi quer’eu ben, / melhor ca mí nen outra ren||1091.19 e a que eu quero melhor ca min||1188.17 e melhor ca vós paresco||1365.4-5 andaredes i melhor /  ca na sela rengedor||1396.11 se queredes con as gentes estar, / Don Fernando, melhor ca non estades, / sinher, forçade vosso coraçon||1526.9 ca vimos melhores ca vós baixar||1560.1 Melhor ca m’eu governo, / o que revolv’o caderno / governa
71.10-13 ca me seria mui mellor / de sempre de vós mal prender, / ..., / ca de prender ja sempre assi / de vós ben||138.23 e porque me seria mui mellor / morte ca máis esta coita sofrer||150.10-11 Mellor me seria a min de morrer / ca sempr’, assi como vivo, viver / coitado||272.1-2 Non me soub’eu dos meus ollos mellor / per nulla ren vingar ca me vinguei||290.19-20 e esta morte mellor me sera / ca de viver na coita que non á / par||336.8-9 ca vej’eu ir melhor ao mentireiro / ca o que diz verdade ao seu amigo||424.13 ca melhor m’é ca tal vida viver / e ca meu tempo tod’assi passar||424.13-14 ca melhor m’é ca tal vida viver / e ca meu tempo tod’assi passar||683.7-8 ca lhi direi ca mui melhor ca mí / lhi quer’eu ja, nen ca meu coraçon||683.7-9 ca lhi direi ca mui melhor ca mí / lhi quer’eu ja, nen ca meu coraçon / nen ca meus olhos||703.8 melhor iredes migo ca soo||1065.17-18 ca mi seria mui melhor / mia morte ca mia vid’en tal / que fezess’i a vós prazer||1086.15-16 e mia morte melhor mi seria / ca viver máis, assi Deus mi perdon||1497.30 melhor é de seer traedor ca morrer escomungado||1523.10-11 ca teve por melhor / de guardar a El ca o que aguardou||1555.19-20 Melhor fora dar o rocin dõado / ca por tal muacha remusgador
A aparición da construción ca ... melhor é provocada polo hipérbato
549.7 que a sempr’amei e servi / e lhi quero camelhor

977.6 quer-me milhor ca quis om’a molher
47.12-13 ca mui milhor / dona ca vós ei por sen[h]or||1477.18 milhor conhosc’eu vós ca vós [a] min
meor ... ca 'menor (do) que'
1056.20 ca, se non vira, podera viver / e meor coita ca sofro sofrer
mil tanto ... ca 'mil veces máis ... que'
964.20-21 ca un pobre ledo mil tanto val / ca rico triste en que non á prazer
oimais ... ca 'a partir de hoxe máis ... que'
95.28 é-me mui mester / oimais mia morte ca viver
peor ca / peor ... ca ~ peior ca 'peor (do) que'

94.3-4 Ja foi sazon que eu cuidei / que me non poderi’Amor / per nulla ren fazer peor / ca me fazi’enton||203.18 ca esta coita peor ca mort’é||489.21 Vi eu de coteifes azes / con infanções [s]iguazes / mui peores ca rapazes||1106.3-4 e pavor / ouvi d’estar con ela mui peor / ca estava
637.19-20 e que peor / poss’aver ca seu desamor?||812.2-3 Oi eu sempre, mia sennor, dizer / que peor é de sofrer o gran ben / ca o gran mal

1231.16 e vós vos acharedes én peior / ca vós cuidades
Nun contexto, falta o primeiro elemento da estrutura comparativa, cuxa función é cumprida polo adxectivo intensificador gran
634.15 e, mia sen[h]or, en gran ben vos terria / de me darde-la morte / ca de viver eu en coita tan forte / e en tal estraidade

Para alén das estruturas comparativas, é rara a aparición de ca noutras locucións
mais ca loc. conx. advers. 'senón que'
507.3 Senhor, dizen-vos por meu mal / que non trobo con voss’amor, / mais ca m’ei de trobar sabor
tal ... ca loc. conx. consec. 'tal ... que'
1108.3-4 ei tal coita, qual sofro, a sofrer / ca vos direi, amigos, que mi aven||1545.26-28 Morto sera quen m’ajudar, / ca el de tal coraçon é, / ..., / ca se querra migo matar