c

Glosario

Voces do C
[últ. rev.: 23/02/2024]ImprimirAlternar visualización dos exemplos
cofonder ~ confonder ~ [confundir] v. tr. 'destruír, condenar, amaldizoar'

1.39 cofonda-vos por én quen ten / en seu poder máis ca m’ar [vi]||197.28 e, pois me vej’en tal coita viver, / Deus me cofonda se viver querria||216.5 que El cofonda vós e vosso sén / e min, sennor, porque vos quero ben||216.10 que confonda, sennor, / el muit’e vós e min||216.13 que ar cofonda quen / me non leixa convosco máis morar||216.19 e Deus cofonda min por én||217.1 Sennor fremosa, quant’eu cofondi / o vosso sén e vós e voss’amor, / con sanna foi que ouve, mia sennor||217.6 e con gran coita que me faz assi, / sennor, perder de tal guisa meu sén / que cofondi vós, en que tanto ben / á quanto nunca d’outra don’oi||339.14 Deus me cofonda se eu i guarir!||611.10 mais sabede ben por certo / que ũa, que Deus cofonda, / vo-lo ten louc’e tolheito||751.10 muito cofonda Deus quen lho dira||751.16 cofonda Deus a que lho vai dizer||773.13 mais, se m’el outra demanda fezesse, / Deus me cofonda se lh’eu cinta desse||990.11 que o mundo non á mester, / pois que o quer Deus cofonder||990.12 ca, par Deus, mal o cofondeu / quando lhi Don Lopo tolheu||1008.19 Cofonda Deus a que filhar o meu / amig’, e min, se eu filhar o seu||1050.12 mais rog’a Deus sempr’e roga-lo-ei / que cofonda quen vo-lo diss’assi||1050.19 mais rog’a Deus, que no ceo sé, / que cofonda quen vos atal razon / diss’, ...||1050.21 e que cofonda min, se verdad’é||1050.22 E cofonda quen á tan gran sabor / d’antre min e vós meter desamor||1087.24 cofonda Deus quen lho nunca creer||1341.4 Per essa guisa se foi cofonder / Martin Vaasquiz, ... / que o ten mort’ũa molher assi||1405.18 «Cofonda Deus quen cego chama quen / assi ouve come vó-lo sarmon»||1436.4 E cofonda-me San Marcos / se pola donzela d’Arcos / d’amores ei mal!||1497.19 Ofereceu Martin Diaz aa cruz, que os cofonde, / Covilhãa||1513.6 Deus me cofonda se oj’eu i sei / destes mesteres qual fazes melhor!
Só nunha ocasión aparece este verbo como pronominal
1497.17 «Tu autem, Domine, dimitte aquel que se cofonde
194.7 e confonda-me por én!||203.8 confonda Deu-lo que llo foi dizer!||1050.5 e por én rog’eu a Nostro Senhor / que confonda quen vo-lo foi dizer||1224.15 confonda Deus log’i mí / muit’, e vós||1407.6 mais ben / jura que o confonda Deus por én / se vos esto per casa non passar||1650.14 «Confonda Deus atal desembargado!»
115.27 «Confunda Deus quen te deu esse don / nen quen te fezo jograr ne[n] segrer»

◆ IPr.: P3 cofonde||IPt.: P1 cofondi, P3 cofondeu||SPr.: P3 cofonda ~ confonda ~ confunda