c

Glosario

Voces do C
[últ. rev.: 23/02/2019]ImprimirAlternar visualización dos exemplos
cousir v. tr. (prov.)  Cf. cousecer
1. 'mirar, contemplar, considerar, examinar'
113.9 Dizede: se as cousistes, / qual delas é [a] melhor?||113.14 – Ambas eran-nas melhores / que omen pode cousir||608.9 ca esto fara quen quer / que ben cousir parecer de molher||750.13 Nossos amigos iran por cousir / como bailamos||926.9 e ja me trabalhei de os cousir||951.8 [E] quantas donas eu vi, des quando / me foi d’aqui, punhei de as cousir||951.15 toda-las fui veer, / e cousi-as, e ben parecian||991.12 e quen sas manhas ben cousir / pode jurar, ... / que toda-las Deus acabou||1013.15 pois que vo-lo fustan vir, / avera gran sabor de vos cousir||1138.13-14 Quando veer meu amigo, cousir- / -vos-ei se me queredes ben, se mal||1442.24 e vejo-te [de] trobares cousir / e loar-te||1663.10 e quen sas manhas ben cousir / aquesto pode ben jurar
2. 'reprender, censurar, criticar'
Nesta acepción, cousir rexe a preposición de (ou én ~ ende)
152.15 Nostro Sennor, e quen me cousirá / d’aqui morar?||898.31 e o que sén ouver, / pois-lo souber, nunca m’én cousirá||911.20 E ben pod’ũa ren creer / quen me desto quiser cousir
Raras veces aparece como pronominal
849.26 e, quando s’end’ela quiser cousir / ou lho alguen ousar dizer, guarir / poderia per sol non s’én queixar

◆ IPt.: P1 cousi, P5 cousistes||IFt.: P1 cousirei, P3 cousirá||SFt.: P3 cousir